fan
FEUTLLETON.
De lloove in't Broek.
Htrird Sis 11 fwiitlpte
Vrijdag 16 Jaunari.
STAD8N1HUWS.
THEOSOFISCHE VEREENIOINO
NEDERL. AFDEELlNG
BLAVATSKY-LOGE.
In de kleine zaal van de Unie hield bovcn-
genoemde vereeniging gisterenavond ecn vrij
goed bezochte lezing, die om 8 uur door den
voorzitter, den heer C. Petrus Czn., geopend
werd. In dit openingswoord bracht spr. bin
der het oog, dat na naar rede mej. A. Corpo-
laal wel gaarae zou antwoorden op haar ge-
stelde vragen, maar dat er geen debat zou
warden gevoerd, waama hij het woord gai
aan dc spreekster van dezen avond.
Spr. begon haar rede met de betooging,
dat icder die meeleelt met z'n tijd, het er mee
eens zal zijn, dat de tijd waarin wij leven,
beiangrijk voor het komende geslacht zal
zijn We zien overal een verlangen opkomen
om virouderde instellingen van de baan te
willen schuiven en andere in te richten.
Bij wetenschap, kunst, politiek, overal is
hevige gifting, die aangeeft dat verandcrin-
gen oo id zijn. De tijd is van ommekeer en
ovei„ang en een nieuwe periode wordt tege-
.mo.gctreden. De theosofie (goddelijke wijs-
ieid) zal de kern zijn van dien nieuwen tijd.
Bij de geheelonthouding b.v zijn punten van
.ntaioopen maar bij theosofie is dat moei-
ijkei'. daar er aliiid in een mensch een zekere
terughoudendheid if van huis uit tegen iets
vreemds.
Spr betoogde, dat de theosofie ons een
nieuwe wereld beschouwing aanbood. Zij
wenschte de groote lijnen van die leer aan te
geven en zij wees er op, hoe hier in Alkmaar
een loge bestond, zoodat er gelegenheid was
zich desgewenscht er beter in te werken.
De hoofdleer van de theosofie is de emi-
nentie gods, d. i. dat er geen enkele stof
zander net goddelijke leven.
Het gansche heelal is een groote stofvorm,
die bezielt wordt door de goddelijke geest en
overal waar beweging is, is dit te danken
aan het goddelijk leven, dat noodig is om de
vormen in stand te houden.
Spr. gaf een verhaal van Ds. Bakels, dat
liierop neerkwam: Ds. B. bezocht een dorpje,
waar een toren stond die heel beroemd was,
en op bijzondere wijze was gebouwd. Lang
geleoen was die torcn plots^ling gebouwd,
zonder dat de bewoners wisten door wien.
Wachters werden uitgezet en op't midder-
nachtelijk uur kwam het materiaal voor den
bouw benoodigd, vanzelf aangewandeld en
bouwde de toren zichzelf op.
Ds. Bakels zegt nu, dat de menschen van
tegenwoordig nog kinderachtiger zijn dan de
menschen, die dit wonder geloofden, want
nu necmt men aan, dat een heel zonnestelsel
vanzelf ontstaat, zonder de goddelijke geest
in de stofverandering te willen aanvaarden.
Spr. betoogde, dat theosofie naar voren
brengt andere vormen dan alleen het stofge-
bied en dat er moest getracht worden te bre-
ken met het pedante stelsel dat er niets anders
bestaat, dan wat de menschen met hun zeer
beperkende waarnemingsorganen zien.
Theosofie zegt, dat er ook fijnere stof be
staat dan de vaste stoffen, vloeistoffen aethers
e. d. en er moeten werelden zijn, die nog niet
waameembaar voor ons zijn, doch die de
wetenschap naderhand zal aantoonen.
Volgens de theosofie verrichten wii aller-
lei handelingen, ook in die onbekende we
relden, terwijl de mensch een deel is van het
geheel en bezield wordt door de goddelijke
vorm. die zich tracht te openbaren en dus is
de mensch in hoogste wezen deze emincnte
god.
Paulus zeide al, dat in hem twee krachten
werkten6en gericht op het goede en hooge
en e6n die hem naar beneden trekt. De
mensch geeft wel weinig blijk van in ween
te zijn: goddelijk, want zijn uitingen zijn ge
heel geconcentreerd op hem zelf. Denkend
aan de dagtaak die den mensch wacht, vindt
hij het niet plezierig te moeten beginnen, om-
dat hij er zelf geen plezier in heeft. "De
mensch wordt beheerscht door zijn ik,'door
zijn aparte „ik". Toch is de mensch in wezen
van een goddelijke geest. Wanneer gezegd
wordt: „God is liefde en wijsheid", dan kan
daarin maar een Eenheid gezien worden en
de ware mensch aanvaardt zichzelf als een
groote eenheid tegenover alle andere men
schen, waar de 6ene mensch de andere is.
Maar twee krachten strijden met elkaar en
het egoisme leidt vaak den mensch.
Wanneer het heele leven beheerscht wordt
Een roman uit Masoeren
door
RICHARD SKOWRONNEK.
1)
Tegen middernacht was de regen opgehou-
den, slechts af en toe nog, als een nakomend
windvlaagje de uiterste twijgen beroerde, vie-
len wat zware droppels op den zandigen weg.
Hoog boven de donkere pijnboomtoppen
dreef de klare schijf van de maan en bleeke
nevelige dampen stegen op uit het broekland,
dat zich rechts van de straat mijlen en mijlen
ver tot aan de grensrivier uitstrekte. En van
uit den nevel kwamen de hondervoudige stem-
men van den zomemacht, vol geheimenissen,
e6n zachtklinkend en zoemend concert, van
den metaalachtigen discant der in 't maan-
licht dansende muggenzwerm tot't dof rollen-
de basgeluid«van de roerdompen die tusschen
de biezen stonden te visschen. Ergens boyen
het woud de scherpe roep van een op zijn riet-
pol neerstrijkenden reiger, de fluitende wiek-
slag van wilde eenden in hun trek, en dicht
boven de dampende aarde, in't lage struikge-
was en't heidekruid, een geluidloos gehaast
en gesluip, een zwijgzaam jagen en moorden,
een moeizaam baren en rottend vergaan.
De eenzame wandelaar, die met een stevi-
gen stok in de hand op het vastgetreden voet-
pad naast den zandigen rijweg voortging,
voelde zijn borst' zwellen. Uit net nevelige
broekland waaide hem de lucht van zijn eigen
oude woonatKelc tepmoet m de stamman van
deer flaw geroe) ws afgwSWRSwIftlSi eu 1
hast, waar moet het dan in de wereld naar
toe? Er is geen enkele uitvinding te beden-
ken of zij is toegepast ter wille van het indivi-
du, van de afgescneidenheid, van £&x ik of
van collectieve ikheden (b.v. natifin tegenover
elkaar) Tegenover het geen uitweg zien bij
het beschouwen van dezen treurigen werold-
gang heeft theosofie een optimistische stem
ming, daar zij gelooft aan die goddelijke
geest, met als doel te komen op het oogen-
blik dat de mensch ver genoeg gevorderd is,
om het goddelijke leven tc gaan leven. Wan
neer de mensch ingewijd is in dit (theosofi-
sche) leven, zal hij ervaren, dat hij 6fin is met
zijn medebroeders, al kan dit doel niet bercikt
worden in een leven van b.v. 60 jaar, maar
hij zal telkens terug moeten komen om die
lessen te leeren. De menschheid is nog een
klein eigenzinnig kind, maar als de mensch
eeuw na eeuw terug komt op aarde, zal hij
veel leeren en hij zal niet aan zijn lot overge-
laten worden, want diegenen die al ingewijd
zijn, zulien alle liefde en kennis geven aan de
menschheid die opgesloten zit achter den
"rnuur van afgescheidenheid, zich nog gedra-
fend in' haat en vijandschap. Onderhisschen
ebben de menschen naar deze boodschap
niet willen luisteren, want alle godsdien-
sten, zich bewust van eenheid en liefde,
hebben gepoogd dit duidelijk te maken
Ook Christus predikte het: „Hebt uw
naasten lief als uzelven" en dat is een
heel moeilijk werk. Ook door andere
godsdienststichters werd dit gepredikt, o. a.
door Boeddha, die zeide: „Haat eindigt
altijd in haat" Door liefde alleen is Ood te
vinden en het is onzinnig te denken dat men
Ood zal bereiken als ik-heid. De afgeschei-
denht'd is eehter nog overal te vinden ip
rrod®'en•ten zoowel a's In ieder individu
Vol ens ther^sofie kan ieder wezen God be
reiken door alle mogelijke wegon, en door
ieder op :n wijze, bmdat in iedereen die
eminente go is te vntden De wereld Is nog
niet ver net oude standpunt van afgeschei
denheid moet opgeofferd worden en men zal
nog velerlei stooten moeten verduren. Toch
zijn er lessen gewecst die vrucht gedragen
h ebben en langzamerhand komt de mensch
heid soms tot mzicht, dat het geluk te vinden
is in eenheid.
Spr dacht o a. aan den Volkenbond, die
bez'g was gestlcht te worden al getuigt er
nog veel van gebruik van macht en overneer-
sching, maar toch heeft het plan van dden
bond velerlei instemming gevonden en hei
id6c van dat ideaal is aanvaard. Ook dat ver- jj
langen is ontsfaan op godsdienstig gebied, i
een verlangen, dat wijst op meerdere eenheid
Theosofie beweert, dat de menschheid zich
bevindt op een keerpunt, waar ze een nieu
wen weg zal moeten zoeken, de weg die lei-
den zal naar de goddelijke eenheid.
Wanneer deze stroom krachtig genoeg wii
worden om de menschen voort te drijven, zal
het noodig zijn, dat onwetendheid verdreven
wordt en moeten de menschen inzien, dat ze
den zijn; dan zal't onmogelijk zijn, dat de
eene mensch den andere haat en bcnadeelt en
wanneer die wijsheid in de hoofden en har-
ten van de menschen ontwaakt, zal het er veel
beter in de wereld uitzien. Dc partijen moeten
inzien, dat er maar ddn partij ik, waar alien
leden zijn van ddn groot huisgezin en alien
samenwerken. Dan alleen is er eenig geluk
voor de menschen op aarde weggelcgd Dan
zal de mensch niet vragen of het dagelijksch
werk prettig is voor hem zelf. maar hij zal
weten dat het voor de eenheid is en hij noo
dig is om't geheel in stand te houden. Daar-
toe dient de goddelijke wijsheid weer terug-
gebracht te worden in de menschen en in die
wereld zal het ddnheidssysteem de grondtoon
vocren. Volgens spr. gaat de wereld die kant
uit, maar het tijdsverloop is niet te bepalen,
wat echter veel zal afhangen van de houding
van de menschen. De bron van alle kwaad is
onwetendheid, als de mensch maar naar dat
nieuwe ideaal van eenheid heen wilde zou er
geen sprake zijn van egoisme en misbruik
van overmacht.
De Theosofische Vereeniging is niet meer
dan het o r g a a n dat de eenheid in de men-
sched terug zal brcngen, opdat goddelijke
wijsheid weer de plaats zal innemen van on
wetendheid. De toon van de nieuwe bescha-
ving zal moeten zijn liefde en eenheidsbesef,
wat alleen theosofie voldoende kan betuigen.
Hoeveel jaren er nog overheen moeten
gaan, is niet te zeggen, maar heel lang zal het
t meer duren, daar op verschillende pun-
ten eenheid wordt opgemerkt.
Ook brengt de Tneosofische Vereeniging
de gedachte, dat er een leider zal komen, die
de eenheid volkomcn zal verstaan en ver-
kondigen en in volmaaktheid zal weten
uit te leven. Het spreekt vanzelf, dat wij
zelf aldus spr. nog niet doen naar
onze woorden en wij ook nog vaak onze
medemenachen grieven, maar die wereld-
den nacht hadden niets schrikwekkends voor
hem, hoewel er meer dan veertien jaar voorbij-
gegaan waren sinds hij ze voor't laatst ge-
hoord had, destijds toen hij met Guzek den
knecht het nachtelijk veld was ingereden.
Veertien lange jaren, die hij op de harde
schoolbank had doorgebracht, eerst op de
voorbereidingsschool en later op het leeraars-
seminarie, omdat zijn moeder met geweld een
schoolmeester van hem maken wilde. Een
schoolmeester, hoewel hij de laatste van zijn
geslacht was en sinds den plotselingen dood
van zijn vader en zijn beide oudere broers de
eenige rechtmatige erfgenaam van de hoeve.
Onmiddellijk na den dag waarop de drie
zwarte doodkisten naast elkander op de groo
te deel gestaan hadden, was zij met hem in de
slede gaan zitten en bijna een week lang had
den zij zoo gereisd door steden en dorpen, die
hij nog noon van zijn leven gezien haa, tot zij
eindelijk, ver pchter Kouingsbergen, voor een
groot rood huis stilhielden, waar in den tuin
een groote menigte jongens sneeuwballen
gooiae. Toen was zijn moeder weer wegge-
reisd, nadat zij urea lang met den directeur
gesproken had en hij was daar gebleven, veer
tien lange jaren. In al dien tijd had zij hem
nooit een enkelen keer toegestaan thuis te ko-
ken, hoe dikwijls hij haar daarom ook in zijn
brieven had en smeekte; slechts eenmaal
's jaars, omtrent Kerstmis, kwam zij voor een
kort bezoek naar hem toegereisd, bracht een
heele slede vol nuttige en onnuttige geschen-
ken mede en weende een paar uur lang bitte-
re tranen boven zijn blonden krullekop. En
even onverwacht als zij gekomen was, reisde
zij weer terug naar huis, meestal zonder af-
*XmA it niixnea, als vroaade zij ham te moeian
ivtami, die jCouwq zai, zal rap. dli eenMtb-
besef volkomen doordrongen zijn en zal de
toon van eenheid doen correspondeeren "in
ieder onzer, tenminste waar deze is opgewekt
in den mensch zelf. En dit opwekken is de
taak van de Theosofische Vereeniging, ai is
het alleen maar voorbereidend werk.
Spr hoopte, dat in haar rede buiten het
mededeelende ook het betoogende niet geheel
gemist is geworden cn dat zij enkelen mag
opgewekt nebben tot meerdere belangstelling
in de theosofie.
Na een korte pauze, waarin* op de bo
stuurstafel eenige schriftelijkc vragen waren
ingokomen, hcrnam spr. het woord om deze
te beantwoorden, hetgeen vlot en tot bevredi-
ding der vragers gcschiedde.
Daarop dankte de voorzitter de spreekster
voor haar rede en decide hij nog mede, hoe
voor belangstellenden kosteloos twee cursus-
scn werden georganiseerd, waaraan een ieder
deel kon nemen.
Hi crop werd de bijeenkomst gesloten.
NIEUVFE BONG VAN KAAS-
FABRIEKEN.
(Vervolg).
Na heropening verleende de voorzitter het
woord aan den heer Grondsma.
Deze begon met de te deelen, dat in Juni
verschillende belanghebbenden werden uitgc-
noodigd aan bet Departement van Landbouw
te komen, om te spreken over de tnerken-
kwestie
De handel was daar ook uitgenoodigd en
het bleek. dat de producentcn daar bij inon-
de van den beer Roster de merken wilden.
De handel ageerde daartegen en betoogde,
dat in den loop der tijden de kaas een goe-
den naam in bet buitenland veroverde. Van
knoelerij kan bij k 'as geen sprake zijn, wel
kan het voorkomen, dat men een kaas levert
van een lager vetgehalte, maar dli kan dt
handelaar aar kort doen en Wj ligt er uit,
Met het artikel zelf valt niet te knoeien.
De 20 -f cn 30 -f kaas kreeg een groote
afzet in het buitenland, maar deed toch bet
Noord-Hollandsche product geen schade. D$
handel sprak In het ministers tegi^i cie door
den minister gewilde merkenwet. Wij be-
toogden, dat ae kaascontrfile-kwcstn- reeds in
1723 aan de orde was gesteld.
De Staten bedreigdeii toen reeds deprodu-
centen met geeselen en brandmerkeit. Zs zou-
den zelfs aan ue schandpaal gcbracht wor
den, Men sprak van vervalscning. Als de
kaas van afgeroomdic melk gefabriceerd
wordt, dan is er geen sprake van verval-
sching.
Spr. merkte nog op, dat het boterplakkaat
gelijk gemaabt met dat voopde kaas, bleef be-
staan, terwijl dat voor de kaas na 7 jaren sluiting van de grenzen was geweest.
werd ingctrokkcn. Botcr kan vervalscht wor- De heer Grondsma dcd uitkomen, welke
ken, kaas niet Een oud jurist op het gebied maatregclen er thans gedaan worden om de
a., hi-t.-u-KT/O. Aa, j go niillioen aan zuivelproducten, die men
ia ae- '"-p ttt SOkK rx fH
dan last en ellende. Zoo spreken de menschen
individueel. Wanneer de minister echter tot
de vertegenwoordigers van de organisaties
zegt: „de merkenwet moet er komen", dan
zeggen ze alien ja en doet niemand een mond
open Onze koopman kan men er van spr.
opzetten wat men wii. In de praktijk wordt
toch het handelsmerk gevraagd. Practisch zal
het plakken voor den hande! waarschijnlijk
het oezwaar hebben, dat de plaatjes er bij het
schrapen afgaan. Ook bij het roodmakken,
het blazen, paratineeren en blikken levert het
bezwaar op. De geregeldc uitvoer kan cr ook
door belemmerd worden, omdat een commies
een geheele partij kan aanhouden wanneer
van enkele kazen de merken ontbreken.
Spr. blijft van meening, dat door de con-
currentie de Hollandsche kaas in het buiten
land haar goed en naam wel zal behouden.
(Applaus).
Spr. had ook gelezen, dat in de vergade-
ring te Alkmaar, waar werd overgegaan tot
de oprichting van het Kaascontrolestation,
welke yergadering door de hecren Lovinck en
Swavink als decorum werd bijgewoond, ook
de vertegenwoordigers van de zuivelfabrie-
ken, die nu produceeren, hun mond gehouden
hadden en pa geknikt.
De heer Kaaij wts er op, dat slechts 33 fa-
brieken aanges oten waren. De tegenstand
komt omdat nu "de groote moeilijkheden naar
voren komen
De heer Grondsma betoogde nog, dat de
regeering de merken nu zelf niet meer leveren
wii en dat de aangeslotenen die nu zelf moe
ten maken.
De heer Schrdder zag in Hoorn verschei-
dene kaasjes van stapels zonder platjw en er
ook velc bij het vei voer afvallcn. Spr. vroeg
zich af hw dit In de praktijk moet gaan
De heer Kaaij betiligde nog, dat men met
het merken naar voren was gekoineil, om
daardoor, evenals bij de botcr, net product te
verbcteren. Spr. komt het thans voor, dat dc
bezwaren te groot zullen blijken, vooral als
men straks voor de kaas niet zooveel geld
meer krijgt.
De heer Grondsma deed nog uitkomen, dat
men door hot merken de buitenlandsche con-
sumcntcn niet beschermt. In het buitenland
kau men het merk er afhaien en doen wat
men wii
De heer Kaaij sprak dog van andere practi-
aclie moeilijkheden
De heer Schrdder had den minister ge
vraagd of het mogeliik was, dat de Canadee-
8cltc kaas de Hollandsche kaas zou overvleu-
gvlen, omdat ze voor veel minder verkocht
werd. Men lachte daarom aan het ministerie,
inaar nu is wel gebleken, hoe verkeerd de
van den zuivel op de hoogte, betoogde, dat
het niet gemakkelijk gaat om een rechtmatige
aanlciding aan te geven voor het opieggen
der verplichting de kaas te merken. Daar-
voor moet blijken, dat de producent. wan
neer hij dat met doct, de maatsehappHijke be-
langen benadeelt en het buitenland bedriegt.
Dat dc betere kwaliteit kans loopt door de
mindere verdrongen te worden, kan nooit als
argument gelden Aldus die jurist. Anders
wordt het als de producenten vragen om de
merken en zoo stond het in den t laag.
Spr. oordeelde, dat men den laatsten tijd
zoozeer door inspcctcurs en controleurs om-
ringd geweest was, dat men dit zeker niet te
rug verlangt. De Staat moet optreden waar
de handel bedreigd wordt, maar het verdcr
toelaten, dat de eigen vuile wasch thuis gc-
wasschcn wordt. Wanneer er contrdle wordt
ingevoerd, dan kan de producent niet meer
beschouwd worden als een vrij man, maar
heeft men een beperking die ue consumenti-
sche heilstaat eer aandoet. Men mod zich
niet wringen in het keurslijf dat spoet te
nauw zal worden, maar waaruit men niet
verlost kan worden, omdat de Staatsalmacht
de veters gespannen houdt.
Spr. zou het betreuren ^wanneer het kaas-
mcrken doordrong in den Nederlandschcn
handel. Ons stsndpunt is, zei spr., dat alles
wat niet velvet is, beschermd wordt door het
merk van den handelaar zelf.
Na ons betoog verklaarde de vertegenwoor-
diger van den Bond van Zuivelfabneken in
Noord-Holland:- „Wij wenschen in Noord-
Holland alien het rijksmerk". De andere ver
tegenwoordigers uit andere provinciSn knik-
ten van ja en daartegen viel niet te praten.
Spr. verlangde daarentegen zelfs niets meer te
doen.
Van iemand van een groote fabriek in
Friesland vemam spr., dat de organisatie
v66rgestemd had, omdat ze de regeering niet
kan tegenwerken, maar individueel was ook
daar ieder er tegen en zeker ook die van de
groote fabrieken.
Spr. deed nog uitkomen, hoe moeilijk het
antwoorden op al zijn ongeduldige vragen.
In den eersten tijd had hij zich tegen den
dwang die hem van zijn thuis verwijderd
hield, verzet als een jonge roofvogel, die men
achter de tralies sluit en ieder jaar in de len-
tedagen, wanneer in den tuin van het insti-
tuut de knoppen opensprongen, was ziju heim-
wee zoo krachtig in hem opgebloeid, dat hij de
eerste gelegenheid de toeste aangreep om er
stilletjes van door te gaan. Telkenmale was
hij echter na een korte vrijheid weer opgfc-
vangen en langzamerhand was hij gaan in
zien, dat tegen den wii der onbuigzame oude
vrouw geen tegenstand gold. En ten slotte
was het den braven schoolvader, die over de
toekomstige leeraars zijn scepter voerde, zelfs
gelukt hem voor het opgedrongen beroep een
zekere belangstelling in te boezemen. Na 't
mislukken van zijn eerste poging om te ont-
vluchten, schold hij hem de straf kwijt, die
gold voor dergelijke zware vergrijpen en
maakte hem in een lang en goedhartig ge-
sprek duidelijk, dat zijn moeder wel deugdelij-
ke gronden moest hebben, als zij haar eigen
hart het offer oplegde, haar eenigen zoon van
zich en't ouderlijk huis verwijderd te houden
en hem tot een ander beroap te dwingen dan
dat van zijn vaderen
Siffds menschenheugenis en zoolang als er
doopregisters bestonden, was de eenzaain tus
schen 't Broek en het Raygrod-meer gelegen
hoeve, die slechts door een paar kleine pacht-
hoeven omgeven was* van vadfr op zoon over
gegaan, en als de sage waarheid sprak, die
de oude vrouwen's avonds bij't licht van de
pijnboomspaanders in de spinkamer vertelden,
waren de voorouders van de tegenwoordige
h»7iH»ra fttftl.liaien g&u&ai, in die oud*, oude
hicr te veel heeft en nu met de hulp der re-
getting poogt af te zetten.
Spi decide mede, dat dc regeering de boter
in ue koelhuizen tegen den gegarandeerdenn
prijs van 3.15 per Kg. cn in Engeland ge-
plaatst. Dit kostte veel geld.
In een gister gehouden vergadering van
belanghebbenden bij de zuivelexport werd
besloten de regeering' te verzoeken, om door
het openen van crecueten het aan htt buiten
land mogelijk te maken, de kaas tegen een
loonenden prijs af te nemen.
Spr. deed uitkomen, hoe nadeelig het was
gewtest de grenzen zoo lang gesloten te
nouden. Van de verplichte voorraad voor 30
Augustus is nog 8 K millioen K.g. in ons
land aanwezig en daarenboven is er nog 9X
millioen Kg. die er te veel is en daarvan
stelde de regeering nog 25 pet. beschikbaar
voor het binnenland, waardoor er geen pr-s
meer te maken is. Dit zal pas het geval zijn,
als de economische onderhandelingen voor
elkander komen.
De voorzitter bracht den heer Orondsma
dank voor zijn ui teen retting.
De heer Grondsma verliet hlerop de verga'
dering.
De voorzitter deed nog mededeeling van
de achriftelijke toetreding van een fabriek te
Wieringen.
Bij acclamatie werd besloten de nieuwe
Bona vooi opgericht te verklaren.
De heer Lakeman achtte het v66r alles
noodig een actie tegen de kaaacontrfl le te
voeren en daatvoor de medewerking van alle
fabrieken te vragen. (Applaus).
Hiertoe werd besloten.
Overeengekomen werd, dat de fabrieken,
die in bcgmsel tot toetreding besloten, spoe-
dig bericnt van hun definitieve toetreding
zullen dden.
De voorzitter uitte den wensch, dat de 14e
Januari 1920 op het gebied van de zuivelbe-
reiding in Noord-Holland een dag van betee-
kenis zal blijken geweest te zijn. Spr. herin-
nerde aan het lied van Dirk Witte: „Mensch
tijden, toen over dit deel van Pruisenland nog
de witte Poolsche adelaar wapperde. Het gan
sche broek was hun eigendom en rondom het
meer uitgebreide strooken vruchtbaar land, en
wanneer de koning door boden zijn heerban
liet uitroepen, schaarden zich wel honderd
man uit het broekland onder zijn vaandels,
krachtige strijdbare mannen, die de schrik
van den vijand waren, want de jonge krijgers
trokken met lachenden mond ten strijde en
met linten en bloemen getooid, alsof zij ten
dans gingen. En vroeger, zoo heette het in de
sage, was de hoeve in't broek door een groot
gehucht van hoorigen omgeven geweest; maar
het was in den loop der tijden verdwenen tot
op de enkele pachtnoeven naop de rijke wei-
landen waar eens honderden runderen graas-
den, groeide nu laag berkenhout en een hoog-
stammig pijnboomwoud verhief zich nu daar,
waar de voorouders met de ploegschaar den
vruchtbaren bodein bewerkt hadden. Het eeni
ge wat van de verloren heerlijkheid was over
gebleven was de naam Baginsky, van bagno
het Broek en een vrijwillige onderdanignek
der overige boerenfamilies, die dichtbij en ver
derop gevestigd waren in den omtrek; een
recht van voorgang tot het heilig avondmaal
en het erfelijk ambt van schout in de wijd uit-
een liggende gemeente, waarvan de leden niet
in een afgesloten dorp bijeen woonden, maar
elk voor zich midden in zijn eigen akker naar
de wijze der nederzettingen, die met de rid-
derorden gekomen Duitsche boeren in't oude
Pruisenland hadden overgebracht Nu was
echter wel de waardigheid van schout op de
familie der Bogdan's overgegaan, maar een
vrouw kan het ambt niet waamemen en de
laatste wien bet krachtens zijn gehoorte was
diai te hoople. aei mlSsu mtl M
en overtuiging zouden durven verkondlgea,
dat zij zich niet aan banden willen laten leg-
gen. (Applaus).
Spr. sloot hierop de vergadering.
(Ongccorripeord).
AANiSTELLINO ALS TIJDELIJK
GE MEF.NTE-AMBTEN AAR.
Iln bijlage 209 stellen B. en W. voor na een
uiteenzetting van de feiten te hebben gege*
ven:
aan het bestuur van de afdeeling Alkmaar
van den Centr, Nederl. Ambtenaarsbond, se-
cretariaat Eikelenbergstraat 46. naar aan*
eiding van zijn ad re; d.d. 22 October 1.1. te
berichten, dat de Raad geenc termen aanwe
zig acht aan den heer van Well alsnog eene
aanstelling als tijdelijk gemeente-ambtenaar
te doen uitreiken.
REGEL1NG VAIN DE POS1TIE VAN
HET PERSONEEL DER MET TNOANO
VAN) 1 JANUARI A.S. OPOEHEVEN
ST AiDSAPOTHEEK
B. en W. stellen den raad op grond van
een geniotiveerde toelichting voor te beslui-
ten:
I. aan de dames M. H. Buys, assisfente en
E. Lobach, helpster in de stadsapotheek,
wegens opheffing harer betrekkingen, met in-
f;ang van: 1 Januari j.L voorshands voor Wn
aar uit de gemeen le kas een. uitketring te
verleenen gelij'kstaande met het verschil tus
schen het tot gemelden datum genoten sala-
ris en het bedrag van het haar te verleenen
pensioen, onder de volgende voorwaarden:
le. de uitkeering wordt verminderd met het
bedrag' dat betrokkenen genieten uit ar-
beid of bedtrij'f, sedert den dag, waarop
het besluit tot opheffing der apotheek is
gevallen, ter hand genomen, met dien ver-
siande aat hetgeen wegens pensioen en
inkomsien uit arbeid of bearijl genoten
wordt niet mag dalen beneden de laaiate-
lijlr genoten bezoldi^ing.
De betrokkenen zijn verplicht aan Bur-
gemcester en Wethouders opgaaf te doen
van het bedrag, dat zij arbeid of be-
drijf genieten en van het tijdstip, waarop
die arbeid of dat bedrijf ter hand is geno
men. Deze opgaaf wordt telkens opnieuw
gedaan, wanneer in het bedrag wljziging
is gekomen. Voldoen zij niet aan deze
verplichting, dan wordt de uitkeering in-
gehouden. Van de gedane opgaaf kan
door Burgemeester en Wethouders wor
den afgeweken
2e. bij weigering van een ambt, dat aange-
boden is en aat in verband met haar per-
sOonlijWieid en omstandigheden rccfelij-
kerwijs kan worden opgedragen, zijn
Burgemeester en Wethouders bevoegd de
uitkeering geheel of ten deele vervallen te
verklaren.
II. Burgemeester en Wethouders uit te
noodigen Te zljner tijd1 de financieele voorstel-
len te doen tot dekking van de hier bedoelde
kesten.
AANVULLINO S AL A RISVPRORDE-
NI NO O E MiEEiNTE-AM BTE'N A RE N.
De commissie tot herziening der jaarwed-
den van de gemeenteambtenaren stelt voor:
Overwegende dat de verordening tot rege-
ling der bczoldiging van de ambtenaren in
dienst dezer gemeente (Gemblad No. 652)
aanvulling benoeft
Besluit:
de bedoelde verordening te wijzigen als
volgt:
a In artikel 3 worde:
le. aan den titen ,)Directeur slachthuis"
toegevoegd': keurmeester op de vee-
markten tevens belast met de genees-
kundige behandeling van de paarden
van den gem. reinigingsdienst.
2e. na „Directrice ziekenhuis" ingelascht:
Vader en moeder burgerweeshuia
2300-/ 2990.
b. In artikel 4 worden aan Oroep 0 toege
voegd:
Zonder periodieke verhoogingen.
assistcnte huishouding burgerweeshuia
f 850, naai-juffrouw burgcrw.nuis 850,
secretaris bioscoopcommissie 100.
c Aan artikel 7 wordt toegevoegd:
voor het gezin van den vader en de moeder
van het burgerweeshuia, wegena het genot
alsvoren 1100.
d. Aan artikel 8 wordt toegevoegd1:
voor de assistente in de hui«iouding en
voor dc naai-juffrouw van het burgerwees
huia. wegens het genot van vrije koat. in-
woning, vuur, licht, geneeakundige behan
deling en geneesmiddelen, voor elk met
PRO VINCI AAL NT ETJWS.
UIT HEERHUGDWAARD
In de raadszitting- van Woenadagmiddag
was de heer Met afwezig
De voorzitter opende de vergadering met
toegestaan, zat volgens den strengen wii van
zijn moeder op de schoolbanken en leerde de
moeilijke kunst om dikhoofdige boerenjongens
de taiels van vermenigvuldiging bij te bren-
gen en de beginselen van het lezen en schrij-
ven. Hij plakte in zijn weinige vrije uren ge-
droogde planten in zijn herbarium, speelde vi-
ool of haalde met zijn kamergenooten zijn
hart aan de gedachtenrijke verstrooi'ng van
het schaakspel. En allengs was zijn vertee-
rend verlangen naar zijn geboortegrond en
zijn vrijheid daarbij jngeslapen en steeds zeld-
zamer werden de uren waarin hij tegen den
noodlot in opstand kwam of zijn hoofd aftob-
de om er achter te komen, waarom zijn moeder
toch wel zoo handelde als zij deed. Zoo was
hij in den loop der jaren een bleeke school
meester geworden met slappe spieren en lang-
uitgcschoien ledematen, slechts waren zijn
oogen sdierp gebleven en van tijd tot tijd, als
zijn klasse met den leeraar een botanische
excursie in de omgeving ondemam, en de an-
deren met het vergrootglas meeldraden en
stamper onderscheiden, dan stroomde in zijn
aderen het erfelijk jagersbloed sneller en hij
speurde aan den woudrand en in't veld o!
hij misschien een goede reebok in't zicht kon
krijgen, die naar voedsel graasde
Maar ook die vreugde was hem vergaan,
sinds zijn makkers waren begonnen hem den
„wilden jager" te noemen en hem te plagen
met zijn platonische hartstocht voor de jacht
en ten slotte onderscheidde hij zich in niets
meer van zijn schoolmakkers, zoons van kleine
luiden, die rustig vloeiend bloed in hun ade
ren hadden, en die in hun toekomstig beroep
het hoogste doel van een bescheiden en op het
bereikbare gericht streven zagen
(Wordt Vervolgd).
S3
