Ronderd twee en twintlgste Jaarfanf. Doiuler&ac: 29 Januari 7 tt V T L L E T 0 I>b IIoeYo in 't Broek. I»ao PROVINCIAAL NIEUWS. VEREEN1GING VAN OUD-LEERL1NGEN DER RIJKSLANDBOU W WIN 1 ERSGHOOL TE SCHAGEN. Het ecrste systeem wordt toegepast bij de Ongevalleawet-iyuihet tweede door de Gen- traie Land- en Tuinbouw-Onderlinge. Bij het eerste systeem bestaat de mogelijkheid, dat noodeloos een uitkeering wordt gegeven Bijv. een jeugdige vrachtrijder wordt aoor een ongeval zooaamg aan zijn been getroften, dat hij voor zijn beroep geheel ongeschikt wordt; hij krijgt op grond daarvan eene blijvende uit keering. hij gaat voor onderwijzer leeren en wordt ten siotte als zoodanig op het gewone onderwijzerssalaris aangesteid, maar behoudt zijn vroeger vastgestelde uitkeering. Die uit- keering draagt dus voor hem eenvoudig het karakter van smartegeld. Bij het tweede systeem wordt alleen maar sdhadeloosstelling gegeven indien werkelijk schade wordt geienen. Bij dit systeem kent men ook het beginsel van de uitgestelde blij vende uitkeering. Bijv. iemand heett door een ongeval zijn eene oog verloren, maar kan na eenige oeiening (aanpassing) trots dat ver- lies evengoed als vroeger zijn brood verdie- nen. Omdat hij van het verlies van zijn jpene oog oogenblikkelijk geen nadeel ondervindt, maar omdat de kans niet is uitgesloten, dat hij daardoor mettertijd minderwaardig zal zijn op de arbeidsmarkt, wordt hem een uitge- stelde blijvende uitkeering toegekend, die m- derdaad uitgekeerd wordt zoodra hi] de ge- volgen van het ongeval gaat ondervinden. Een derde punt, dat in aanmerking komt bij het vaststellen van de hoegrootheid eener uit keering is de vraag of die uitkeering over het geheele loon berekend moet worden. Geheel in den lijn van hetgeeli ik vroeger gezegd heb omtrent de onvoldoendheid van het loon om den arbeider te verplichten daaruit zelf de premie voor eene ongevallenverzekering te be- talen, heeft men een grens gesteld aan het loon, dat nog voor de berekening van eene uitkeering in aanmerking zal komen. Aanvan- kelijk werd, zoowel bij de Ongevallenwet-1901 als bij de Land- en Tuinbouw-Onderlinge uit- sluitend rekening gehouden met het gedeelte van het loon beneden de 4 per dag; sedert kerf** tijd is his lOOrlgTSftS r-eu, 6 gul den gehracht. Wanneer dus iemand eene uitkeering wordt toegekend vac 70 pCt. van zijn loon, dan zal die uitlreeriag bcdragen voor een arbeider. die 3 per dag verdiend 70 pCt. van 3 is 2.10 per dag; voor een arbeider. die 9 per dag verdient 70 pCt. van 8 is 5.60 (en dus niet 70 pCt. van 9, wat 6.30 zou zijn). Er wordt dus gerekend, dat wie mecr dan 8 per dag verdiend voor dat meerdere we' eigen risico kan loopen of daarvoor wel zelf eene verzekeringspremie kan betalen. Wij kunnen het bovenstaande ook uitdruk- ken door te zeggen, dat het loon, dat tot 8 per dag wordt uitgekeerd, is verzekerings plichtig loon. Wanneer nu een arbeider door een bedrijfs- ongeval getroffen wordt ontvangt hij in de eerste plaats vrije geneeskundige behandeling en verpleging. In ae Industriede Ongevallen- wet wordt dit als een recht van den arbeider f;enoemd. Bij de Land- en Tuinbouw-Onder inge heeft men bepaald, dat den arbeider het recht daarop kan worden toegekend. Dit ge- schiedde om te voorkomen, dat een aantal ge- neesheeren rekeningen gingen indienen naar een hooger tarief. Dit ware te voorkomen weest door vooraf een tarief voor de behande' ling van .ongevalpatienten vast te stellen evenals de Rijksverzekeringsbank zulks mei het oog op de uitvoering van de Industrieele Ongevallenwet heeft geaaan. Maar aangezien op dit punt geen overeenstemming werd ver kregen tusschen genoemde organisaties en de Maatschappij tot Bevordering van de Ge- neeskunde, hebben de Centrale Landbouw- Onderlinge en de Tuinbouw-Onderlinge er de voor!:»ur aan gegeven de arbeiders de patiSn- ten te laten blijven van de geneesheeren, die hen behandelen en aan deze arbeiders ver- goeding.te geven voor de plaats gevonden be handeling en verpleging tot het bedrag, dat daarvoor billijk moet worden geacht. In de practijk hebben genoemde organisaties echter nog nimmer vergoeding voor geneeskundige behandeling en verpleging geweigerd. Wor- de vrijwillige regeltngen van thans door eene wetteliike regeling vervangen, dan zal natuur- lijk ook een recht op vrije geneeskundige be handeling en verpleging worden vastgelegd. Wanneer een arbeider door cen bedrijfson- geval getroffen wordt en het zich laat aanzien dat geheel of gedeeltelijk herstel mogelijk is, dan ontvangt hij eene tijdelijke uitkeering. die zoolang gegeven als zijne ongeschiktheid tot werken duurt. Bij algeheele ongeschiktheid tot werken ontvangt hij 70 pCt. van zijn dag- loon, bij gedeeltelijke ongeschiktheid een even- redig gedeelte daarvan. Wordt het bijv. voor 60 pCt. invalide beschouwd, dan ontvangt hi; 70 pCt. van 60 pCt. van zijn dagloon. Dc mate van invaliditeit kan gedurende de onge schiktheid tot werken van den arbeider ver- anderen en in verband daarmcde wordt hn- tuurlijk ook de grootte der uitkeering gewij- zigd. Waar hier gesproken wordt van een zeker percentage van het dagloon, daar wordt er mede rekening gehouden, dat dat dagloon verandering ondergaan zou kunnen hebben gedurende de periode van zijn ongeschiktheid tot werken. Gesteld een arbeider wordt geheel ongeschikt tot werken in de maand Mei, ter- wijf hij 2.50 per dag verdient en is pas in November daaraan volgend hersteld. Gedu rende de hooioogst, aannemende, dat hij daar aan ook in vroegere jaren regelmatig mede werkte, zou hij bijv. f 6 per dag hebben kun nen verdienen. Het zou nu zeer onbillijk zijn om dien arbeider ook gedurende den hooi oogst slechts een uitkeering te geven van een zeker percentage van het dagloon, dat hij verdiende op het oogenblik, dat hij getroffen werd. Er kan daarom gedurende de tijdelijke invaliditeit niet alleen eene herziening van de uitkeering plaats vinden op grond van eene veranderde invaliditeit, maar ook op groud van een veranderd dagloon. Wanneer een arbeider door een bedrijfson- geval getroffen wordt en er treedt dadelijk of na eenigen tijd eene blijvende ongeschiktheid tot werken in, dan wordt eene blijvende uitkee ring vastgesteld. Deze bedraagt eveneens 70 pCt. van het loon bij algeheele invaliditeit en is bij eene geringere- invaliditeit naar even- redigheid lager. Bij het vaststellen van de blijvende invaliditeit wordt echter geen reke ning gehouden met het dagloon op het oogen- 9) ,;Nu, dan komit de dag, dat je vader de laatste uitspraaik hoort .in zijn proces en hij had gewontnen. Tot in Berlijn hadden^ze de rechlters aangesprokerr, maar. dat waren'recht- vaardige rechlers al ging het dan ook tegen het koniinklij'k domeinbestuur en ze zeiden: „Adam Baginsky is in zijn recht en het stuk broeklariid behoort bij zijm land". Maar wat hielp hem zijn recht? Toen hij met het vonnis in oe*hand voor de landraad Ikwam glimlach- tc die imaar zoo'n beetje en zei„Mijnheer y, u hadt u dat proces kunnen bespa- I'en, het blijft bij mijn uitspraak, u krijgt geen jachtbewijs!" ,Mijnheer de landraad', zeide je vader, „u neemt nog wraak op de woorden, die ik voor drie jaar tot u igesproken heb. Ik heb er al dien tijid over nagedacht en ik wil allereerst beginnen met verge ving te vragen recht en u kunt mij gelooven, ik ben altijcT een eerlijk jager geweest. .Maar nu vraag ik ook van u, dat woord ,strooper" terug te nemen U kunit het render eenig bezwaar doen, want u weet niet, hoe ik mij op jacht gedraag en die opziener Hftlder Is eem vijano van mij-" „Ik heb miets terug te nemen", zegt de land raad, ,„en als u met mijn aniwoord niet te- vroden bent, dan kunt u eem klacht tegen mij inbrengem". „0, neen'\ zegt je vader, „van procedecren heb ik nu genoeg en ik wil weer op jacht gaan, want ik heb drie jaar lang geen gpweer aangeraakt. In de wet, die onze koning heeft uitgevaardigd staat niet, dit •etJ lacdtUAd alnuchtig is. Qaar ata«t alleen blik van het ongeval, maar met het gemiddel- dagloon in de peirode van een jaar, aan ongeval voorafgaande. Wanneer een arbeider ten gevolge van een bedrijfsongeval komt te overlijden wordt aller eerst eene tegemoetkoming in de begrafenis- kosten van ten hoogste 30 maal het dagloon gegeven. Voorts heeft de vrouw van de over- ledene tot aan haar dood of haar opvolgend van driehonderd morgen land en die heb ik. Dus nu kunt u beginnen met mij te procedec ren, zooals ik met u geprocedeerd heb. Adieu mijnheer de landraad en als u in dit heele district een gendarm vindt, die zich verstout. niiij mijn geweer af te nemen, dan zal ik nooit meer op jacht gaan". „Zoo heeft je vader tot dozen landraad ge sproken als een heer en hij is kalm de kamer uitigegaan. Ik weet het van den lderb Willa- meisky, die toen nog leerde bij den landraad De heele stad heeft er zich over verheugd, want die landraad was zoo trotsch, dat n ie mand hem mocht lijden. Later is hiji wegge- gaan naar een andere stad, en de menschen zeiden, dat het om die zaak met je vader was Maar wat hielp het? Je vader werd er toch niet weer levend door iDus dienzelfdeni avond is je vader naar huis gegaan en toen Singer en Matka tegen hem opsiprongen, heeft hij gelachen en hij zei: „verheugt je crop, hondjes, morgen be- gint de jacht weer. Maar wees niet boos dat ik geem jachtbewijs heb, de landraad wou er mij geen geven!' Maar naar den jachlopzie- ner stuurde hij een bode en liet hem zeggen, dat wanneer hij wildo, dan kon hij, den vol- enden dag komen kijken hoe Hee: Adam laginsky.op zijtni grond een haas zcu scire- ten met de buks maar zonder iachtbewijs. Wij hebben er toen allemaal hartelijk om ge- ladnen, je broers en ik. Alleen je moeder, die bad en smeekte maar dat hij mets zou doen wat iln atrijd was met de wet. Maar je vader hicld1 op met lachen en zei tegen je moeder; „Vrouw, tegen de wet doe ik nicts, alleen te gen den landraad. En laat hij nu maar drie jaar lang tegen mil) procedecren, zooals ik tegen1 hem geprocedeerd heb I" Jan had in ademlooze spanning geluisterd „Maar Guzek, was er toen niemand die te- gttL vadsr nd, dat nuMdw eclijk had? J« h*bt huwsiijjt nteat sects uivkeermg van 30 pCi van het dagloon (gemiddelde van het vooraf gaande jaar) van haar overleden echtgenoot. Aan de kinderen beneden zestien jaar wordt tot aan het voleindigen van dien leeftijd 16 pCt. van het dagloon van. den overledenen toegekend. Wordt het kind door het overlijden van den arbeider heelemaal ouderloos, dan bedraagt de blijvende uitkeering tot aan het volemuigen van het zestiende levensjaar 20 pCt. Onder bepaalde omstandigheden kunnen ook de ouders en de grootouders, schoon- ouders, enz., voor eene uitkeering in aanmer king komen. De uitkeering aan de nagelaten betrckkingen kan echter voor hen alien te samen dimmer meer bedragen dan 60 pCt. van het dagloon van den overledenen. Gaat eene rentetrekkende weduwe hertrou- wen, dan ontvangt zij een afkoopsom gelijk aan tweemaal haar jaarrente. Wanneer men den indruk heeft. dat daar door het belang van een getrotfenen, aan wien eene blijvende uitkeering'is toegekend, wordt gediena, kan 80 pCt. van de contante waarde van de blijvende uitkeering als af- kopsom gegeven worden. riet is mogelijk, dat eene blijvende invalidi teit van zeer gennge beteekenis als gevolg van een bedrijfsongeval ovcrblijft. Krachtena de bepalingen van de Ongevallenwst-1901 wordt zoodanige blijvende rente, die soma maar enkele centen per week bedraagt, regel matig uitgekeerd. Bij de Centrale Landbouw-Onderlingc de Tuinbouw-Ondeillnge geldt als regel, eene blijvende rente van 10 pGt. of daar ,;t en uinbouw-Onderlinge geldt als regel, dat blijvende rente van 1C pGt. of daar be neden wordt afgekocht. Zoowel in de Ongevallenwet als in de Be- drijfsongevallen-Regelingen van de Land- en Tuinbouw-Onderlinge wordt eene definitie gegeven van wat men onder arbeider heeft te verstaan. Ik behoef daarop hier niet nader in te gaan. Van het begrip ongeval is echter geen be paalde definitie gegeven. Over het algemeen neemt men aan, oat een ongeval ontstaat door een ploiselinge gewelddadige inwerking van buiten af. Een oedrijjsongeval is dan een on geval, waarbij die inwerking door het bedrijf ontstaat. In verband daarmede heeit men on- gevallen op weg van den woflhplaata naar het werk en omgekeerd, aannemende, dat over dien tijd door den werkegever geen loon wordt uitbetaald, niet als bedrlifsongevallen aange- merkt. De Centrale LanabouwOnderlinge en de Tuinbouw-Onderlinge zijn echter sedert kort van dit beginsel afgestapt, terwijl i.et in het voornemen Tigt zulks door eene wetswijzi- ging ook bij de Industrieele Ongevallenwet Fe traan doen. Uit het bovenstaande volgt reeds, dat be- drijfsziekten, die door herhaalde werking van een of andere oorzaak ontstaan en waarbij dus het kenmerk van het ploiselinge ontbreekt, niet als ongeval kunnen worden be^nhouwd Door de Centrale Landbouw-Onderiinge en de Tuinbouw-Onderlinge worden echter be- Eaalde (er. met name in. een lijst genoemde) edrijfszielcten in hun gevofgen met ongeval- leti gelijk gesteld. B ;ij de Industrieele Onge vallenwet is zulks niet het geval. Decentralisatic, waarvan de vrnschelijk- heid hierboven werd betoogd, wordt bij de L.and- en Tuinbouw-Onderiingen nagestreefd door iiet instellen van plaatselijke Ongeval- len-Commissies uit de led'en, aan welke Com- missies de beslissingen opgedragen zijn om trent ongevallen, wier duur de 2 maanden niet te boven gaan. De zeer ernstige onge vallen, die dus Sanger duren, worden vanuit het hoofdk^ntoor, maar toch in voortdurend overleg met de P. I. C. behandeld Voor de belangen der arbeiders wordt voorts ge- waakt door: Eene Commissie van Scheidslieden voor het geheele land bij de Centrale Landbouw- Onderlinge; Eene Commissie van bij Scheidslieden voor de Tuinbouw-Onder- het geheele land iinge Al deze Commissies zijn behalve uit een onpartijdig lid-voorzitter, samengesteld uit evenveel leden-werkgevers als lcden-arbei- dcrs. 1. Verzckering van de arbeiders in het iand- en tuinbouwbedrijf tegdh de geldelijke gevolgen van ongevallen is noodzakelijk. 2. De kosten dezer verzckering moeten, tot aan zekeren loongrens, gedragen worden door het bedrijf. 3 Bij de uitvoering van de ongevallen verzekering voor het land- en tuinbouwbe drijf moet zooveel mogelijk naar decentrali satic worden gestrccfd en moet aan de werk- gevers zooveel mogelijk medezeggingsschap gegeven worden. 4 Voor de belangen van de arbeiders moet todh zelf gezegd dat in het districtsblad had gestaan, dat de landraad heelemaal vrij was om Ihet jadhtbewijs te geven of fe weigeren aan wien hij wilde? Vader had zijn proces moeten doorzet'ten eni i'k bem er van overtuigd dat hij! evengoed zijn goed redhit had gekregen als met dat stuk broekgrond-" Samuel Guzek glimiachte droevig. Wees niet bods, heer, maar dat begrijp je zoo niet. Toen het ongeluk gebeurd was heb ben wij ons het hoofd er ook over gebroken hoe het wel had kuranen vermeden worden. Ze ker, over het stuk broekland had je vader ge lijk gekregen, maar over het jadhitbewiis had hij heden ten dage ndg kunnen procedeeren! Want zie je, heer deze wet was meer tegen de vrije boeren gericht, opdat zc op hun grond en op den gemeentegrond niet meer zouden rnogen jagen. De schrijver Willameiski heeft mij alios uifgelegd'dat er zoo'n wet was over- a1 elders in het iand, maar bij ons alleen niet, omdat wij vroeger toch bij Polen hoor- den1 en niet bij Pruisen. Dus wilden ze hier de boeren met de andere boeren gelijk maken, maar wat bij die anderen missohien een, recht geweest, dat was bij ons onrecht. Want zie e, heer, de boeren in Pruisen zijn alfijd boe ren geweest en die hebben er nooit aan ge- dacht een geweer te. nemen en op jaoht te ?aan. Mar je vader in Baglnsken, de oude Skowronnek in Liesloen, die zjjn sohoonvader was, want je moeder is een Skowronnek, en Rasum in iblugossen hiadden een1 recht om op jacht te gaan, omdat hun voorouders ede- en waren geweest, onder den koning van Po- en. Nu vraag ik je hoe kan ineens onrecht worden, wat vroeger recht is geweest? En je zulit zeggen, dat daarom in die wet gestaan iceft, van drie honderd morgen, en wie ze had, die mocht op jaoht gaan. J a wel, prosit, als de landraad hem cen jachtbewijs g&f I En die bad daar genose muept'm tag on in te gere- fewasjft waret*. doe: ep juisie wijes tuuuen- gestelde Commissies van Scheidslieden. 5. Het opbreugen in ieder jaar van de contante waarden van ongevallen met blijven de uitkeering verdient aanbeveling boven het omslagitelsu. 6 Er moet alleen uitkeering gegeven wor den, wanneer inderdaad schade wordt gele- den. 7 Het is gewenscht, dat zoo spoedig mo gelijk een Iandbouwongevallenwet tot siand komt, waarin ieder land- en tuinbouwer verplicht wordt eene verzekering aan te gaan; vastgesteld wordt in welke gevallen de ar beiders recht hebben op eene uitkeering en hoe groot die uitkeering alsdan zal zijn aan de werkgevers op de ruimst moi wijze gclcgenheid wordt gegeven aan ae uit voering mede te werken het beroepsrecht voor dc arbeiders geld wordt. 8 Om de grootst mogelijke kans te heb ben, dat dit berei^t wordt, moeten dc land- cn f'linbouwers zich zooveel mogelijk aansluiten bij de bestaande vrijwillige onderlinge orga nisaties, die eene regeling hebben getroffen, die tenmlnste met die von de Industrieele On gevallenwet gelijk staat. De vo< rzit er dankte den spr. voor de rede, dte een rHmer inzicht had gegeven in het- geen de Ongevallenwet den landbouwera zal brengen Spr opende de gclcgenheid tot het stellen van vragen Hicrvan werd door verschillende pcrsoncn jcbruik gemaakt. Dr Smecding betoogdc de noodzakelijk- heid om de uitkeering aan dc trekkers van de Land- on Tuinbouw-Onderlinge een hoogere uitkeering te geven, omdat de waarde van het geld vcor de helft verminderd is en het niet nangait, deze mcnschcn het slachtoffer te la- .en Bij onderlinge samenwerking dienden de menschen z66 hoog te ataan, dat men be- greep, dat men aan die menschen een tocslag it: est toekennen. De spreker was het hicrmede eens. Het n<«t ovenwei niet zoo gemakkelijk als bij de Rijksongevallcnverzekering, die d'aarvoor van Iiet Rij.k cn het Nationaal Steuncomitf een bij- drage krijgt. Zij, die thans de lagere uitkee ring krijgen, blijven die behouden, omdat vroeger voor hen overoenkomstig die uitkee ring werd betaald. In de Commissie is de zaak evenwel ook reeds naar voren gebracht, maar men durfde dc zaak niet aan, omdat men vreest, dat een meerderheid er niet voor gevonden kan wor den. Verleden jaar moest men tengevolge van het koersverlies om de contante waarde van de verzekeringtrekkers blijven dekken, de premie per f 1000 arbeidsloon reeds met 15 cent verhoogen Spr. verheugde zich er wel over, dat derge- Itjke stemmen naar voren komen. Om net aan a!!e arbeiders ten goede te laten komen, zcru men over honderden millioenen moeten beschikkcn. Spr zal in de Commissieverga- dering near voren brengen, om in de geval len, waar het ernstig noodig is, iets te doen, maar niaakt zich daarvan geen illusie. Nadat spr cenige andere vragen had be- antwoord, werd gepauzeerd. UIT BERGEN. lr en om den raad. bremgm Bij zei ronduit weg, die boer is een sirooper! Bewijs hem dan maar eens, dat je geen sixooper bent, hij zal doodeenvoudig zeggen je oeni er toch een! Em ik zeg je om- ze koning God schienke heb gezonaheid en een tang leven heeft nooit geweten, wat hij met die wet voor ongelukken aanricht. Misschien heeit hij niet eens gehoordi, dat je vader en je broers er door gestorven zijn, want hij kan zich toch zelf met met alles be- moeien in zijn land en de hooge heeren om hem been zeggen altijd maar: „Majesieit al les is goed, alles is in orde!" Daarom heb ben ze in Berlijin ook revolutie gemaakt een paar jaar later, opdat de koning eens wat meer zou hooren van zijn land, erx het heeft geholpen, want Willameiski de klebk, heeft niiij gezegd, dat nu elk jaar driehonderd man- nen naar Berlijin worden geroepcm, uit ieder district eeni, en de koning luistert naar ze, als hij nieu/we wetten maken wil. Nlu kan ieder zich voor een thaler oen jachtbewijs koopen, alleen niet, als hij in de gevangenis heeft ge- zeten. Nu vraag ik je, waarom was dat dan toon nog niet, aan zou je vader toch nu nog ltven „Welnu dan, den dag nadat je vader dat bij den opziener Htilder had laten aanzeg- gen, sta ik op den binnenhof en smeer de as- sen van den wagen. Je vader komt van het veld, de buks over den schouder met een ge- zicht van Staal en aohter hem Singer op drie pooten want de vierde had hij opgetrokken en ik zie diat die bloedt. Och, lieve moeder Gods, denik ik, nu is er toch zeker een gemeene streek gebeurd- „Em 't was zoo! Je vader blijft voor me staan en zegt: Samuel, opziener Hftlder heeft Matka doodgeschoten r „Heer", zeg Ik. dat kan niet waar zijn„Niet", zegt jc vader, „het is wasrachtig zoo. Hij kwam n«t hootch uit n tooa de heudien mat dra luuw, UIT OTERLEEK. De raad vergaderde gistermiddag voltal- lig. lnuekomen het adrea van de gemeente SmaUingerland houdende het verzoek adhae- sie te betuigen met haar motie, waarin de Tweede Kamer verzocht wordt de rijksbijdra- fs voor den burgemeester en secretaris op 0 pCt. te stellen. B. en W. stelden voor de gevraagde adhae- sie te betuigen. Hiertoe weed besloten.' Van het gemeentebestuur van Ransdorp was een adres ingekomen om adhaesie te be tuigen met haar adres aan de regeering om de plaatselijke belastingen af te schaffen en voor het rijk bijdragen aan de gemeenten te laten uitkeeren. B. en W. adviscerden daarop niet in te gaan, omdat zij die centralisatie onge- wenscht oordeelden, aangezien die meerdere kosten met zich zou brengen. De heer Witteveen was daarvan niet over tuigd. Uit een oogpunt van gemeenschapszin was spr. er voor. Het kon leiden tot een oplossing die er in ieder geval moest komen. De heer Dekker had geen vertrouwen in de mogelijkheid Hij vreesde, dat er een nieu- we tak van dienst ingevoerd zou worden. De heer Bontes oordeelde, dat de platte- landsgemeenten er slecht voor kwamca te staan. De heer Spaan meende, dat het met de groote steden veel erger was. De steden bieden lusten die men ten platte- lande niet heeft en het gaat niet aan, dat de plattelandsbevolking lasten zal dragen lusten die ze niet heeft. Het voorstel van den heer Witteveen om adhaesie te betuigen werd niet ondersteund, waarop het schrijven voor keninsgeving aan genomen werd. Hierop kwam in behandeling het adres van den bond van gcmcenteambtenaren houdende het verzoek aan die ambtenaren, evenals aan de onderwijzers een extra maand salaris uit te keeren. B. en W. stelden voor het stuk voor kennis- geving aan te nemen. De heer Witteveen verwonderde zich er dien ze mij wilde rapporteeren hem voorbij- liepen, schoot hij tweemaal, eerst op Singer en toen op Matka. Singer alleen zijn rechter aahterpoot kapot, maar Matka morsdbod!" Ik sta van woede te beven en zeg ,,heer ieeft die Holder nog?" „Ja", zegt je vaaer en kijkt voor zich op den grand „hij leeft nog. Ik had mijn buks al aan mijn schouder, maar ik heb hem weer afgezet. Om een hood mag je geen mensch dood en „Hij gaat het huis in zet zich achter de lange tafel, roert zijn eten niet aan en denkt en denktMaar niemand durft hem te vra gen, wat hij denkt, ook je moeder niet, want als hij djeni dikken ader op zijn voorhoofd had, moest je hem met rust laten. En ik zeg jo, dat dian de ossen in de stal niet eens om hun voer durfden te looien 1 Ineens, tegen den avond al, staat hiji op een zegt tegen mijSa muel kom, wij zullem haar een graf achter de groote schuur graven. Ze moet een goede be- grafenis hebben 1" Hij meende MatiFa. „Nu dan, wij graven achter de schuur een graf, drie voet diep, en het was een moeilijk stuk werk in den steenharden grond. Toen wij klaar waren, wisohte je vader zioh het zweei van het voorhoofd em zei: „Kom nu mee, Samuel, naar Dlugoasen om den dra te halem". Ik liach want ik begrijp wat bedoeldl Wij span nen de sleden m, en weg naar Dlugossen. In de herberg is alles nog licht, em opziener Hftlder zit midden tusschen de boeren. Wij gaan biji het raam staan en zieni toe, hoe hij de boeren vertelt, dat hij de honden doodgeschoten heeft. De bende had met hem plezier want de oude Rasum, die in Dlugossen hetzellde was als je vader in Ba ginsky, was er niet bij en dat is overs! zoe op de wereldl, dat de musschen plezier hebben lAli MMHiHll een havik aohade lijdt!" V®. w<4 limit tut. BURGEMEESTER tn WETHOUDERS van ALKMAAR brengen ter zlgemeene ken- nis, dat in het Gemeenteblad van Alkmaar zijn opgenomen de besluiten van den Raad diet Gemeente, waarbij zijn vastgesteld: le. Eene wijziging der Verordening tot rege- ling der bezoldiging van de ambtenaren in dienst der gemeente Alkmaar; (Gemeente- blad No. 662); 2e. Eene wijziging der Verordening regelende de rechtspositie van de werklieden in dienst der gemeente Alkmaar; (Gemeen- teblad No. 664); 3e. Eene wijziging der Instructie voor de Waagmcesters; (Gemeenteblad No. 665); 4e. Eene Verordening, regelende de —loonen der werklieden in dienst der Gemeente Alkmaar; (Gemeenteblad No. 663); 5o. Verordeningen op het heffen en invorde- ren van markt>, staan- en waaggelden; (Gemeenteblad No. 666); Welke verordeningen, heden afgekondigd, ter Gemeente<oecretarie ter lezing zijn neder- gelegd c aldaar tegen betaling van reapectie- velij'- 5, 5, 5, 12J4 en 10 cents in afdruk zijn vcr'-rijgbear gesteld. Alkmaar, 29 Januari 1920. Burgemeester en Wethouders voornoemd, W. C. WENDELAAR, Voorzitter. DONATH, Secretaris. BURGEMEEISTER en WETHOUDERS maken bekend, dat zij in den regel dea DINSDAGSMIDDAGS VERGADEREN en dat iQ hunne vergaderingen gewoonlijk geen stu'kken worden behandeld, welke ten stadhuize zijn ontvangen na den laatatvoor- gaanden Zaterdagmorgen. Alkmaar, Januari 1920. Burgemeester en Wethoudera van ALKMAAR, W. C. WENDELAAR, Voorzitter. DONATH, Secretaris. Men schrijft ons: Hoewel het voor een ieder, die het oor te luisteren lsgt, duidelfjk Is, dat het overgroote deel der burgerij gekant is tegen twee neutra- le M. U. L. O. scholen, een particuliere van de Berger Schoolvereeniging en eene open- bare misschien ook wel juist daarom heeft men eene dergelijke uitspraak niet af- yewacht, eene spoedvergadering van den Raad bheengeroepen voor eene zaak, die geen spoed vereischt in de gegeven omstandighe den, het gezonde verstand den dienst opge- zegd, en den strijd met de Vereeniging, op kosten van den belastingbetaler, aanvaard. Hoe wenschelijk het geweest ware, eens eene uiting van de openbare meening te be- vorderen, alvorens zulk een diep ingrijpend besluit te nemen, evenals men dat hier inder- tijd deed b!j den str(|d tusschen gas en eiectri- citeit, bewijst wel het feit, dat v66r stemden een katholiek, een wilde, en twee van Ber- gens Belang. Bij deze eigenaardige meerder heid is iederc evenredigheid zoek, en juist op deze evenredige samenstelling van den Raad beriep zich de burgemeester, om zich te ver- ontschuldigen, dat hij geen openbare vergade- ring tevoren had bijeengeroepen of afgewacht. Eigeenlijk was de meerderheid nog grooter: de heer Apeldoorn zeide alleen tegen te stem- men, omdat hjj de school niet wenschte in het Het werea ellees de keonrea Beltue ea Hoke- bergea, die met klexa v*& redcnca het ven de meerderheid ahriikende ataaopuat verdedig- daa, auchtcr aa aakalfjk to het licht otcice^ det men hier atoad voor eeae aoodeloose, oa. geoorloofde opdrijvmg van de belasting. Leatstgenoemde legde er den nedruk op, det deze geheele zeak geworden was tot eene per- soonli)ke queestie tusschen den heer Kloots en de familie Van Recnen, en verklaerde cells, dat de katholieke geeesteliike de r.-k. raadsle* den heeft trach ten te be werken vftftr te stem- men, op grond det zij det moesten doen uit welwillendheid voor de familie Van Reenenll! Wet ter wereld de familie van R. met deze zstk meer te maken heeft dan ieder onzer, ligt in het duister. Maar juist, omdat dit ver band vrij algemeen wordt aangenomen, te» recht of ten onrechte, en ook omdat men ten stelligste bewcert, dat de geheele hoding van den burgemeester voortvloelt uit het feit, dat in hij in de schoolopziener zich bij de benoe- ming van den heer Baretta zouden hebben ge» bonden aan de verplichtlng, dezen by de stichting van eene Mulo-school aan het hoofd daarvan te plaataen, lijkt het ons, ter willo der waardigheid, zoo verkeerd gezien, om het raadsbesluit door te driven, nog voordet der openbare meening gelegenheid gegeven was, zich te uiten. Algemeen wordt nu aangeno men, en men heeft dit'aan zichzelven te wfj- ten, dat men de uitspraak van deze meening vreesde. Men zal nu dus den strijd met de Berger Schoolvereeniging sanbinden, ook de heer Uarnaart vreesde dien niet, alleen stelde hij in het licht, dat de te bouwen Mulo-school eventueel ook bruikbasr Is voor een gewone school, als de oude school vervangen worden moet. Dat is zijn eenige troest voor dee bios- - denden belastingbetaler voor een misschien verrc toekomst. Hij grondde zijn vertrouwen op de kans van ov winning door de gemeen teop de zwakheid van zijn tegenstandar. Of eene dergelijke speculatio van wijahetd ge* tuigt? Door den dwazen spoed, dien men nu met het maken van de school wil bctrachtcn, moet thans ook de tijdroovende prljsvraag verval- len. Do t(jd zal leeren, of deze oplossing de gewenschte is. Het zjjn nu de hier gevestigdo archltecten, die gevraagd zuilen worden, oen ontwerp In te dienea. Voor den bouw van arbelderswoningea werd grond aan den Kogendijk aangekooht en zuilen er voorloopig een zesttiental verrijscn. B

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1920 | | pagina 5