Hooderd Een n Twintigite Jairgmc
JCaUrdag; 31 Jaiiuari
iWysche
(Van onzen Parijschen correspondent).
(Nadruk verboden).
Parijs, 27 Januari 1920.
De Keirerkwestie en de weigering van Hol
land tot uitlevering...., Wat moet He er over
schrijven en wat moet ik voor me' houden
Wat moet in deze voorgaan, de juridische
kwestie steunend op het oude asylrecht of het
groote menschelijke ideaal, de diep mensche-
lijke overtuiging dat een groot onrecht ge-
delgd moet worden?
Ik wil alleen zeggen, dat de verontwaardi-
ging over de weigering tot uitlevering hier
ontzaglijk is van hoog tot laajg, bij een ieder.
En ik wil nog zeggen dat ik na een jaar
meeleven met het waargeschonden Fransche
volk dit gevoel volkomen kan begrijpen.
Het is wat vermoeiend en ondenkbaar altijd
terug te komen op een geleden onrecht, een
groot leed van een volk, als het buitenland
niet meer :n staat is mee te leven. Ik zou het
leed m de Franschen ook zelf niet beseft
hcbbcn in al zijn omvang als ik niei zoolang
te midden van hen geleefd had.
In elk geval het blijkt dat Nederland zich
thans ter elfder ure de kracht toekent beter
wetsbepalingen te beschermen dan in den
loop der oorlogsjaren het geval wel eens
placht te zijn, met name tegenover Engeland
en Amerika. De nationale eer krijgt cfus bij
deze een kleine stut in den rug en de zaak
schijnt weer gezond.
Doch die Kautsky's onthullingen en Wil-
helrn's particuliere correspondentie met aan-
dacht lazenzijn zij in hun diepste bin-
nenste overtuigd, dat boven het asylrecht
ceen hooger en natuurlijker zuiverder recht
bestaan kan? Kasteel Doom is gastvrij. Ne
derland is een aangename verblijfplaats, ik
ken hier wel menige verminkte, blinageschoten
Franschman en menige oorlogsweduwe die
er een beter asyl zou vinden dan het Parij-
sche stoffige atelier waar zij nu voortzwoe-
gentot hun einde,tot het eindelijke-
einde
Het zij zoo.
Het oude Nederlandsche asylrecht heeft in
vroeger tijden toch zeer humane en edele men-
schen beschermd, ware weldoeners der
menschheid
Het zij zoo
Ik wil U nog een en an der schrijven over
den nieuwen president der republiek Paul
Deschanel. Paul Deschanel is met slechts een
dier zeldzame politici die hun integriteit on-
gerept bewaren en hun gezond idealisme
gaaf door de onzuiverheden van het politieke
twisMeven heendragen.
Paul Deschanel, zoon van den bekenden
professor Emile van het College de France
is van huis uit „un homme de haute allure",
zeer geletterd, zeer fijnzinnig en humaan
schrijver van kostbaar gestyleerde causerieen
en nog in het bijzonder zeer groot vereerder
van ae hoogstaande vrouwen van zijn tijd
en van vorige eeuwen.
Hiermee duidt ik allerminst op eenig „femi-
nisme" bij Paul Reschanel. Hij is een man te
zeer Fransch, te zeer subtiel en sensitief, om
de verrukkelijke schoone geestelijke invloed
der zeer vrouwelijke vrouw niet als het meest
essentieele te zien van wat de vrouw in het
bijzonder en op gansch andere wijze dan de
man te brengen heeft.
Madame Deschanel, een der meest intelli-
gente en gratieuse vrouwen van Parijs, is een
dier vrouwen van grooten moreelen invloed,
van ware vrouwelijkheid, een dier vrouwen
„van het simpele gebaar" dat immer juist is
omdat het is: overdacht, vrouwelijk-fijnge-
voelig en bezield.
Paul Deschanel, aristocraat des geestes,
heeft als alle voorname naturen tijden beleefd
van miskenning. Zijn veerkrachtige geest
heeft echter overwonnen en waar zijn stem in
tijden van oorlog en woeling te sober, te zeer
gedragen bleef om gehoord te kunnen worden
door de massa, heeft zij nu nog het oude
nobele karakter van den man, die boven de
woeling der menigte blijft en die in vredestijd
de dingen spreekt die harmonie en levensge-
luk beteekenen.
Paul Deschanel heeft de oude „sourire de
la France" ongerept bewaard, waar die op
veler aangezicht verstierf, want hij is een man
van ongemeen gave blijmoedige philosophic,
de levenshouding die prachtig in zijn eigen
wezen realiseert zijn ouae jeugdideaal
„d'etablir un parfait equilibre d'nygiene phy
sique et morale."
In het Louvre is thans de „Galerie d'Apol-
lon" heropend, de „Salon Carre" en de
„Grande Galerie". En we genieten van de
heerlijke voortbrengselen van Italiaansche en
Fransche kunstnijverheid, ciselures, orferrerie,
en van de wonderen van gevoeligheid die de
schilderijen der Oud-Venetiaansche school, de
Bellmi's en Massena's, die de goddelijke wer-
ken van da Vinci en der oude Spanjaarden
immer en immer blijven zullen. De Neder
landsche en Vlaamsche afdeeling zijn nog in
reconstructie. De oude bezoeker van het Lou
vre vind veel veranderd en veel verbeterd.
Met name „le Salon-Carr£" is ganschelijk van
aanblik veranderd. De Joconde heeft nu een
plaats in een tusschenzaal, (z.g. Tribune)
van de Grande Galerie en de geheimnisvolle
Bacchus- en Johannes-beeltenissen van Leo
nardo en het wonderzoete schilderij van de
Heilige Anna, de moeder en het kind, vinden
wij terug tusschen de verfijnd intelligente
edele werken van Rafael, terwijl de Botticel
li's en de Fra Angelico's in een zijzaal van
de pieuse meditatien spreken en een stille pure
nai'veteit uitstralen naast het meer humanisti-
sche der groote intelligente schildersfiguren
der Renaissance.
In het werk van onzen Nederlandschen
tijdgenoot, van Konijnenburg, vindt men de
mentaliteit der verfijnde Renaissance, van
Vinci en Rafael, terug, in Toorop's werk het
zoet-pieuse van de stil droomende oud-Itali
aansche mystici.
Het Louvre is een wereld van schoonheden
sa van ontroeringen. Ik hoop «r u nog rneer-
audaa van u ajuxkm, an out u is dvaJia daar
do Mloa dsr sdele gwtylserde Bfypteanars,
der dichterlijke en speelsche Grieken. der kin-
derlijke en levensvolle Nederlanasche en
Vlaamsche primitieven, te midden der schatten
van Italiaansche fantaisie en van Fransche.
fijnheid, en dan de Duitsche ecclesiastische
beeldhouwers vol milde poesie en de 18e
eeuwsche Franschen met hun sprankelenden
edelen geest, Quentin Latour en zijn tijdge-
nooten
En wij zullen komen bij de warme, diep
menschelijke Barbizonsche school, en eindigen
met de portretten van een Manet en het werk
van een Degas die een oeuvre naliet, zoo om-
vangrijk en verrukkelijk, als de wereld dat na
Leonardo da Vinci niet anaschouwd heeft.
ST6FAN.
STADSNIEUWS.
NIEUWE BOND VAN
ZUIVELFABRIEKEN.
In het cate-Koetsveld vergaderde gistcr-
middag de nieuwe bond van' zuivelfabrieken
De voorzitter, de heer J. Met, &ees er in
zijn openingswoord op, dat sinds de vorige
vergadering er tal van ingezonden stukken in
de Bladen waren verschenen.
Met Dr. Scheij was spr. het eens, dat de
oude Bond de zuivelbereiders goed door de
pasteurisatie heeft heengeholpen. Spr. vroeg
waarom de oude Bond inzake de kaascon-
trfile niet dezelfden weg gekozen had.
De heer Schreuder las hierop de notulen.
De heer Harp wilde eenige aanteekeningen
tegen het ingezonden stuk van Ds. Scneij
naar vorten brengen. v
Spr is met Dr. Scheij van meening, dat dc
oude Send niet zuiver codperatief is, maar
Dr. Scheij drukte zich ook niet juist uit,
want het was wel het idee van de Commissie,
die de veranderingen van de statutea voorbe-
reidde.
Door de aaftaemmg van de motie van den
heer Dijkstra werd het lidmaatschap van ve-
len bedreigd en daarom bedanktcn spr. en de
heer Met, door velen gevolgd. Nu is uit el-
kander gewaaid, wat met moeite was opge-
bouwd. De Hollandsche boeFvoelt wel voor
organisatie. Wij, die weggestuurd zijn, heb-
ben direct een nieuwe gesticht.
In tegenstelling met Dr. Scheij is spr. van
meening, dat het bestaan van de kleine fa
brieken door het kaascontrdlestation wel
wordt bemoeiliikt en spr. heeft dan voorna-
melijk de dagfabrieken op het oog. In de cri-
sisjaren was het moeilijk, altijd reeds 40 -f- te
maken, maar voor de dagfabrieken zal het
zeer moeilijk zijn, altijd 42 -f te maken. Spr.
wil tegen net kaascontrdlestation ageeren
ten eerste omdat het bestaan van de dagfa
brieken daardoor bedreigd wordt. Ten twee-
de, omdat er nog geen geen merken zijn die
aan de eischen voldoeti, ten derde, omdat
meermalen het bewijs geleverd is, dat het on-
derzoek van dezelfae kaas hetzelfde resultant
opleverde en ten vicrde, omdat het een groot
bczwaar is, een half jaar lang voor het pro
duct in te staan, dat al dien tijd in banden
van anderen is geweest. (Applaus).
De voorzitter deelde mede, dat thans reeds
19 fabrieken lid warcn geworden.
Leden zijn nude fabriek te Keinsmerbrug,
„Tijdgeest'' te St. Maarten, „De Concurrent"
te Anna-Paulowna. „Hensbroek" te Hens-
broek, ..Eendracht" te Wogmeer, „Vita No
va" te Heerhugowaard, „Juliana" te Koegras,
„De Hoop" te Wieringen. „De Stolpe' te
Stolpervlotbrug, ,,Spijkerboor" te Spijker-
boor", „Tijdgeest" te Purmerland, „Ilpen-
stein" te Ilpendam, „Breero" te Egmonder-
mter, „De Goede Hoop" te Hoogwoud, „Vol-
harding" te Hauwert en „Voortwaarts" te
Heerhugowaard. Andere fabrieken hadden
ook nog het plan toe te treden.
De statuten en het huishoudelijk reglement
kwamen hierop in behandeling.
De titel van den Bond zal zijn: Nieuwe
Bond van Zuivelfabrieken in Noord-Holland,
gevestigd te Alkmaar".
De Verceniging stelt zich ten doel:
a. Samenwerking en wederkeerige voor-
lichting in alle zaken, die een voordeelige
exploitatie van de zuivelfabrieken kunnen be-
vorderen.
b. Het aankoopen van bij de zuivelberei-
ding benoodigde stoffen.
c. Het bevorderen van een geregelde en
goede verzending der zuivelproducten.
Het samenwerken met andere vereeni-
glugen, voor zoover dit de zuivelbereiding
ten goede zal komen.
Het bestuur geniet geen salaris, maar een
vaccatiegeld van 2,50 per vergadering en
vergoeding van reis- en verblijfkosten.
De Bond bestaat uit leden, geweme en bui-
tengewone, en leden van verdienste.
Tot 500 000 K G. melk geeft recht op ^en
stem, tot 1.000.000 twee stemmen en daarbo-
ven 3 stemmen.
Hetbestuur benoemt den secretaris-pen-
ningmeester, die dan buifen het bestuur staat
en alleen een adviseerende stem heeft.
Jaarlijks worden twee vergaderingen ge-
houden, en wel in't voorjaar en in't najaar.
De contributie zal bedragen 5 cent per
1000 K.G. verwerkte melk.
Ontbinding van de Vereeniging zal niet
anders mogelijk zijn, dan met van de stem-
men.
De heer Sleutel (Koegras) zag gaame, dat
de bestuursleden niet herkiesbaar waren. Men
kiest ze anders steeds weer en na 5 jaar kon
men beter andere kiezen. Wil men een afge-
tredeil bestuurslid weer, dan kan men hem na
een jaar weer kiezen.
De heer Lakeman meende, dat de mogelijk-
heid van herkiezing moest blijven bestaan,
anders zou men een bestuurslid, dat men al
ien gaarne behield, moeten missen.
De heer Klok stelde voor om de secretaris
en voorzitter herkiesbaar te verklaren.
De voorzitter merkte op, dat de hecretaris
geen deel van het bestuur uitmaakt.
De heer Slagter wilde het artikel ongewij-
zigd goedkeuren.
Het bestuursvoorstel, om alle bestuursle
den herkiesbaar te verklaren. werd aangeno-
men met 3 stemmen tegen. De duur van den
Bond werd op 29 jaren gesteld.
Besloten werd ook als plaats van den
Bond Alkmaar aan te wijzen.
De heer Slagter wilde aan geen fabriek
meer dan 3 stemmen toekennen.
Besloten werd aan de fabrieken boven 1
millioen K G. melk niet meer dan 3 stemmen
toe te kennen.
Aan het bestuur werd het recht verleend den
9ecretaris if benoeme*.
De statuten en het huishoudelijk wglemeat
'-"Jen h'erop verder onvertaderd rsetge-
steld.
Tot nieuwe ledeh traden nog toe Keinamer-
bmg en „Tijdgeest", van St. Maarten.
Bij de bestuursverkiezing gaf de voorzitter
in overweging om een landman als bestuurs
lid te kiezen.
De heer Schreuder wenschtc dit niet. De
heer Met was z. i. de man die nog wat naar
voren kon brengen Verder hoopte hij, dat
de vergadering zich niet hield aan de voor-
loopige commissie,
De heer Klok gaf in overweging den heer
Smit uit Anna-Paulowna te kiezen, omdat het
wwenscht was om personcn uit alle deelen
ier provincie te kiezen.
De heer Slagter wilde wel het oog richten
naar de voorloopige commissie. Zij had den
moed de kat den bel aan te Jbinden.
Hierop werden tot bestuursleden gekozen
de heeren Schreuder, Met, Kaaij, Lakeman en
Harp met 12, 18, 11, 15 en 12 stemmen.
De voorzitter verklaarde, dat alien bereid
waren de functie te aanvaarden en op ver-
zoek van zijn medebestuureleden zal spr. ook
het voorzittcrschap aanvaarden Spr. jioopte,
de kracht te hebben het werk te doen wat ge-
laan moest worden en rekende daarbij op de
hulp van zijn medebestuursled«n en de leden
Als vice-voorzitter zou de heer Kaaij fun-
geeren. (Applaus).
Besloten werd als contributie 5 cent per
inoo K G. melk te heffen.
De heer Stapel (Warden) vroeg hierop het
woord op het kaasmerken,
Spr. vrocg of het juist was, dat dc koeten
5 center kaasjc bedragen.
DeTieer Kaaij had dit beweerd en deze con-
clusie gtrokken, omdat de merken 1/4 cent
zullen kosten. Thans zal het een paar centen
kosten cn ook aan personeel zal het kos-
en, omdat het extra betaald moet worden.
Of het precies uitkomt, weet spr. niet, maar
het kon ook wel eens 6 cent zijn. V6or 15
jaar terug polemiseerde spr. reeds met Dra
Scheij tegen het kaasmerken. Ook spr.'s fa
briek is bij het kaascontrdlestation aangeslo-
ten en we komen in de praktijk op oude be-
zwaren Weer naar voren. Men is zoover, dat
de minister bepaald heeft, dat de kaas, na 1
Februari gemaakt, welke niet gemerkt is
voor transport mag dienen De praktijk leert,
dat aan merken groote gebreken kleven.
De groote kosten komen er ook bij, vooral
als de boeren moeten aansluiten, die er nu
nog weinig om geven.
In de laatste vergadering te Hoorn bewees
de stemming, dat men niet onverdeeld inge-
notnen was met de kaascontrflle. Het blijkt,
Jat er langzamerhand tegenstaad komt. De
producenten en de handel waren bij den mi
nister en daat verklaarde dc heer Koster vol-
gens den heer Grondsma, dat de ,No< rd-
Hollandsche producenten het wilden. Spr
betwijfelde het, dat de Noord-Hdlansdie
boer het wil en oordeelde het gewcnscht om
te Alkmaar een vergadering van alle produ
centen uit te schrijven, om vast te. stellen wat
de wil van de producenten is en daarnaar te
aandelen. De mogelijkheid moet er blijven,
dat zij die het niet willen er vrij van blijven
De heer Stapel was wat de kosten betrof,
niet tevreden gesteld. Voor het houden van
Jc vergadering was spr. Dat het personeel 2
cent per kaas voor het merken zou krijgen,
oetwistte spr.
De Vakschool van oud-leerlingen-kaasma-
kers zond een circulaire aan de fabrieken en
het personeel voor het merken een vergade
ring te geven. Slechts 5 fabrieken deden dit.
De kosten hangen dus wel in de lucht.
De heer Harp oordeelde, dat men weer op
het ingezonden stuk van Dr. Scheij kwam.
Spr. oordeelde, dat het nooit te veel kostte,
als men er maar voordeel van had Spr. be-
iwistte dit laatste echter.
De heer Klok wilde het bespreken van de
kosten ook achterwege laten. Spr. was er
voor, dat het bestuur een actic tegen het kaas
merken' organiseerde.
De heer Sleutel was er voor. om aan alle
fabrieken een circulaire te zenden, met de
vraag of zij v66r of tegen het merken waren.
De heer Lakeman vreesde, dat er dan geen
zuivere uitspraak kwam.
De Gestan-fabricken kunnen niet meer te
rug en kunnen daardoor geen lid van den
nieuwen bond worden. Spr. speet dit want
ook de Gestanfabrieken dienden den nieuwen
bond te stcunen. Het is gewenscht, ook voor
de bondsleden, dat de prijzen voor de export
niet te zeer dalen.
De kaashandelaren zullen dan ook verlie-
zen lijden en dit zal ook op ons druipen.
Tegen een algemeene vergadering waren
ook verschillende bezwaren en spr. meende
daarom, dat hei idee van den heer Sleutel
toch gevolgd moest worden.
De heer Slagter had met een combinab'e
een fabriek overgenomen. Eerst ging het
kaasmerken zeer slecht en nu is men zoover,
dat men ze er aardig op weet te houden, om
dat men ze er ongezouten opdoet en waschi
in water van een bepaalde temperatuur. Spr.
is er bang voor om van den zomer de kaas
24 uur in de pers ingezouten te laten.
De heer Kaaij constateerde. dat er veel fa
brieken nog niet merkten. Het was van be-
belang of men zou beginnen of niet. Straks
wordt er veel meer kaas gemaakt. In spr.'s fa
briek kan men de merken er ook niet op hou
den. Het bleek, dat van de aanwezige fabrie
ken 15 niet bij het kaascontrdlestation waren
aangesloten en 4 wel.
De heer Smit (Anna-Paulowna) zag gaar
ne. dat er actie gevoerd werd, dat iedcre fa
briek door een prikmerk voor het garandee-
ren van 40 -f kaas opkwam. Dit, wanneer
men niet van het merken af kon.
De heer Slagter betwijfelde het of het prik
merk aan de eischen voldeed.
De heer Smit wilde daarvoor juist actie
voeren.
E>e heer Kaaij meende, dat men juist tot't
tegenwoordige kaasmerk was gekomen, om
dat het prikmerk in de praktijk onvoldoende
was gebleken.
De heer Stapel deed uitkomen, dat het mer
ken nog niet gaat zooals men het wenscht.
Wanneer men per kaas 2 Liter melk gebruikt,
dan zouden de kosten te zeer stijgen.
Spr. werkt als kaasmaker de zaak in
de hand en komt toch voor mislukkingen te
staan. Wanneer de merken niet gemaakt kun
nen worden naar de kwaliteit van de kaas,
dan is dit een onoverkomclijk bezwaar. Als
de kaas uit de pers komt, zitten de merken er
mooi op. Minder mooi wordt het, als het
merk aan de doeken blijft hangen. Als de
k&aajM bavin kanum, b*gini hq vilin hit
nterlc-op te Hehten. Doet men re ft talk-
w iter dan drogen de merken om den wol en
krijgen wij gecontroleerde kaas zonder merk.
(Applaus).
De voorzitter dankte den heer Stapel voor
zijn mededeelingen. Spr. vroeg aandaclit
voor het stuk van den heer Grondsma, uit de
Alkmaarsche Courant van giateravond. Spr
vond het groote bezwaar, dat men voortaan
in het buitenland slechts 40 -j- kaas zou vra-
gen. De Edammer kaas blijft de fijnste kaas
en als er in het buitenland straks slechts
40 -f- kaas gevraagd wordt, dan zal het
Noord-Hollandsche product daaronder lijden.
Dit was een groot bezwaar. De dagfabrieken
kunnen bovendien een geheel jaar door geen
40 kaas maken. Het station grijpt in het
bestaan van den producent.
Spr. vroeg wie er v66r het kaasmerken
was.
Dit was met niemand het geval. Spr. wilde
daarom een actie er tegen inluiden. (Ap
plaus).
De heer Klok zou er wel v66r zijn als de
merken goed waren te maken.
De heer Met zou met het station wel mede-
gaan als het nuttig was. Het plaatje 40 4-
garandeert slechts Bet vetgehalte en niet de
kwaliteit Knijpers en 'losse kaas kunnen
ook van 40 pet vet zijn.
De heer Harp wilde overeenkomstig het
voorstel van den heer Sleutel besluiten en een
commissi® vsn 3 personcn benoemen, die met
dezen uitspraak naar den minister ging.
De heer Stapel oordeelde ook een actie op
zijn p'aafs tegen de kaaswet, waarin bepaald
wordt, dat de kaas niet meer dan een zeker
percentage vocht mag inhouden. (Applaus).
De heer Kaaij vereenlgde zich met het be-
wandelen van den weg door de heeren Harp
en sleutel aangegeven. Bij opheffing kan men
de gemaakte kosten gezamenlijk wel diagen
De heer Stapel deelde nog mede, dat men
in Fricsland ageert tegen de kaascontrole,
omdat de 2 pet. extra ale men geven moet, een
groote schadepost geeft.
Besloten werd om aan alle fabrieken schrif-
telijk te vrageri of zij voor of tegen het kaas
merken zijn en het bestuur te machtigen met
de antwoorden naar den minister te gaan.
De heer Met had steeds gemaakt een zachte
vette kaas en in Alkmaar kwamen de meesten
met deze door Duitschland gewilde kaas.
Door de kaaswet zal men met een soort kaas
moeten komen waarin men den handel den
kop in drukt.
De voorzitter zegde toe, om spoedig de
vragen aan de fabrieken te zenden. De boeren
zullen per advertentie opgeroepen worden.
Spr. meende, dat men niet bescheiden in de
acties behoefde te zijn. De diredeur van het
plakbureau te Alkmaar, de heer Vas Dias,
klaagt er over, dat zelfs de oud-minister
Postnuma in zake het zegeltjesplakken durft
zeggen, dat men wel begrijpt waar de centen
blijve: als men de 36 paleizen van de Raden
van Arbeid ziet.
Bij de rondvraag vroeg de heer Harp of
men geen aanspraak moest maken op het
groote saldo varl den ouden bond.
De heer Kaaii betoogde waarom hij de wijze
waarop het saldo was ontstaan, met goed
achte. Het was onbillijk op deze wijze 'n sal
do te vormen. Wanneer men overgegaan was
tot ontbinding van den ouden bond wat spre-
kers bedoeling was, dan had men misschien
toch niets gekregen. Eeir actie kan dus wel
achterwege blijven.
Het saldo was dan reeds ingeslikt door het
besluit tot aansluiting bij het landaouwhuis
en deze verplichting moet nagekomen worden.
De heer Evers, (Purmerlahd) huldigde nog
de heer Lakeman dat de steen des aanstoots
bij den ouden bond, door den nieuwen wear in
de hoek gezet was geworden.
De heer Stapel hoopte da't men nimmer
meer tot den ouden bond zou terugkomen.
De heer Met sloot met een woord van dank
en de wensch, dat meerderen zouden toe-
treden.
Spr. deelde nog mede, dat gister de minis
ter in een conferentie met de Belanghebbende
van de zuivelproductie van dezen vernomen
had dat ook hij het liefst de boel vrij heeft.
Spr. verwachtte dus alle goeds van deze
actie.
VOOGDIJVEREENIGING
KINDERZORG.
CONFERENTIE OVER
INWENDIGE ZENDING IN
NOORD-HOLLAND TE HAARLEM.
(Vtrvolg).
Na Ds. CMutebsrg via IJmuidsa, dm
voorzitter der vereeniging voor I. 1. I N
werd Woensdagmiddag nog het wcxjrd ge
voerd door Ds A. v. d. Zwaal van Monni-
kendam, voorzitter der Colportatievereeai-
ging in classes Edam.
Hij gaf in het tweede deel van het aange-
kondigde onderwerp voor dezen middag
..Inwendige Zending in Noord-Holland",
Waarom? en Waartoe?", zoo stond aance-
ndigd
Spr stelde alzoo naast de oorzaak, den
gccslt'lijken nuod van Noord-Holland, en de
jcnoefte aan Evangelisatic, dat verheven
duel
De Inwendige Zending in Noord-Holland
beoogt niet zoozeer den Chr. liefde-arbeid
aan ellendigen, het zoeken van het verlorene
in w.rkcn van barmhartigheid.
ulke arbeid, als Diaconessen- en Diaco-
nenwerk, dranlczuchtigenverpleging en die
van gevallenen enz. wordt wel in het alge-
meen ook .Jnwendige Zending" genoemd.
De Inwendige Zending in Noord-Holland
echter is meer bijzonder Evangelisatie, waar
toe de Evangelisten als zendelingen uitgaan
in het eigen land.
Het doel is hoog: alle Noord-Hollandera
belijders van Jezus Christus als dea Hei land
en Zaligmaker.
O die landtong boven het II tot den Hel-
dcr toe is zoo arm aan geestclijk leven- Maar
dat grootsche doel, dat schijnt wel onbereik-
baar dat is ook onbereikbaar.
Dan daalt men echter wat af; als dan alle
Noord-Hollanders althans maar hooren
let Evangelie van dien Heiland!
Maar ook dat doel is nog ver verwijderd-
Hoe zullen zij hooren, zonder die hem pre-
dikt
Evanf' c van geheel Noord-Holland is
ns d.c :hter Evangelisties in geheel
Noord-H,Hand zij ons doel!
Gesteld eens, men zou in alle gemeenten
waar het Evangelie van Jezus Christus naar
de Schriften. niet gebracht wordt, een Evan
gelisatie oprichten. en een Evangelist aan-
stellen (hoe groote sommen gelds zou dat
niet eischendan nog ware het doel geens*
zins bcreikt.
Spr. bepleitte daarom de idee van reizende
predikers-colporteurs, en vertelde iets van den
arbeid der colporteurs, om ten slotte te eindi
gen met een opwekking, den arbeid der I. Z.
I. N te steunen.
Wegens het vergevorderd uur kondea de
besprekingen maar kort zijn.
Ds. Boeke. van Schagen, Evangelisatie-pre-
dikant der Vereeniging, opende deze. Het be-
treurende, dat hij daarvoor nu niet genoeg
tijd zou hebben, sprak hij de hoop uu, dat
morgen. als over de practische toepassing ge-
hanaeld wordt, daartoe beter gelegenheia zal
wezen.
In de hoofdstad der provincie hier moest
toch veel krachtiger steun voor dezen provin-
cialen arbeid worden gevonden! De weinige
arbeidem en eenlingcn, in hun eenzaamheid
verstrooid, hebben behoefte aan medeleven
van de krachtig geloovige gemeenten.
Er was gesproken over benoodigd geld,
de bloot stoffelijke gave, die* echter soms als
blijk van Iiefde, en van dat medeleven juist
zoo verkwikken kon. Hij noemde daamaast
het gebed der geloovigen, het puur-geestelij-
ke, waarin steun en kracht lag, zooals in ge
loovige kringen daarop steeds wordt aange-
drongen:
Naast deze beide wijzen van steun noemde
hij evenwel de daadwerkelijken steun van de
geloovigen, om ons opgave te doen van de
eenzame geloovigen, in Noord-Holland ver-
spreid, en die daar dikwijls naar steun snak-
ken in hun geestelijk leven. Opdat wij dezul-
ken mogen tegemoet komen, nu zij aanslui
ting vinden bij de I. Z I. N.
De heer Feith constateerde, dat de belang-
stelling voor dezen arbeid in de provincie
veel te klein was, daar in een groote gemeen-
te als Haarlem de zaal thans nog nie* eens
vol was. Het comit6 der conferentie had dat
blijkbaar wel goed ingezien, anders zou ook
de Broederkerk des avonds te klein moeten
blijken. Het bleek dus wel noodig, dat er eens
een paar dagen aan werden gewijd, maar spr.
vroeg wat men verder van de medewerking te
Haarlem verwachtte.
Ds Boeke antwoordde, dat heden over den
geestclijken nood en de behoefte aan Evange
lisatie werd gehandcld en morgen over de
toepassing, de practijk van den arbeid. Hij
hoopte, dat vandaag de belangstelling mocht
zijn en worden gewekt.
De heer Kcuter wees op het profctisch
ambt van ieder geloovige, die waar hij gaat
of staat, of op reis is, zal moeten getuigen
van den Heiland, en het heil, in Hem bereid,
nu gevonden. In een warm getuigenis drong
hij nierop aan: dan zou de Evangelisatie in
Noord-Holland niet zoo'n vraag wezen, maar
kwam het vanzelf in orde.
Nadat Ds. Boeke ook dezen spreker beant-
woord had, dat dit getuigenis dat geloovi
gen ook als het vierde punt, bij zijn aanteeke
ningen had gestaan, maar was ter zijde gela-
ten en ook naar z ij n meening het schoon-
ste ideaal en de meest blijde hoop voor
Noord-Holland was, werd de vergade
ring door Ds A. Snethlage van Heemskerk
met dankzegging gesloten.
Des avonds was de Broederkerk vrijwel
gevuld met belangstellenden.
Na opening door den heer de Wilde, voor
zitter der afdeeling te Haarlem, werd het eerst
gesproken door Ds. G. B Westenburg van
Beverwijk.
De zeer welbespraakte rcdenaar zette in
een veelzijdige toespraak zijn onderwerp uk-
ecn: „den nood van Noord-Holland".
Door zesjarige ervaring, eerst in het ooa-
ten, nu in het westen der provincie, zag hij nu
den grooten geestelijken nood van Noord-
Holland in de groote oppervlakkigheid van
den Noord-Hollander, en zijn misverstand
aangaande het geloof, dat hij niet anders kon
zien dan als een onzekerheid.
Soms had hij met vloeken hooren verkla
ren, dat men wel aan God geloofde, maar
over dat geloof bleek men dan vreemde be-
grippen te hebben.
Een woord als ,.Genade, waarvan het dan
toch maar komen mocht", bleek dan ook zeer
te zijn verzwakt, daar het werd opgevat als
een soort toegeeflijkheid, wanneer ae mensch
w$l goed zijn best gedaan had. En zoodoen
de werd de „werkheiligheid" van den Noord-
Hollander geteekend, welke in wezen Farize-
isme is en tevens naar het Roomseh-Katholi-
cisme neigt.
Zijn hoop voor Noord-Holland grondt
spr. op de gevoeligheid van 6m Voeaw-Hol-
1»2»
In de kleine zaal van het gebouw de Unie is
Woensdag 28 Januari j.L opgericht de Voog«
dijvereeniging Kinderzorg in het arrondisso
ment Alkmaar.
Het voorlooplg comitd was daar aanwezig.
Enkele belangstellendcn waren uitgenoodigd.
Tot bestuursleden zijn benoemd de heeren:
G. W. Miihring (ambtenaar van de Kinderwet*
ten), W. Stroink (lid v. d. Voogdijraad), K.
Haytema, W. Bo'k (Ned. Hervormde Diaco«
nie), H. Haytema Pzn. (Gereformeerde Diaco«
nie) en de dames C. E. MiihringDoorenbos
en A. StroinkHoutman.
Verscheidene belangstellenden hebben zich
opgegeven voor eventueel patroaaat over jofi<
gens of meisjes.
Het verzoek tot oprichting der vereeniging
is uitgegaan van enkele leden van den Voog«
dijraad en is gericht tot de secretaresse van
den Armenraad, omdat het Bureau van dien
Raad in de praktijk is gebleken te zijn een
Centraal Bureau voor Maatschappelijk Hulp<
betoon.
Het voorloopig comitd heeft zijn twee eerste
vergaderingen gehouden in het Bureau van
den Armenraad op 23 Dec. 1919 en o Januari
1920. Deze vergaderingen zijn bfjgewoond
door leden van den Voogdijraad en den heer
v. d. Klei, voorzitter der zeer actieve R. K.
Vereeniging voor Kinderbescherming in het
arrondissement.
De heer v. d. klei had zich bereid verklaard
de werkwijze van de R. K. Vereeniging uiteen
to zetten en zoo noodig het Voorloopig Comb
td van advies te dienen. In de eerste vergade>
ring werd besloten een tweede vergadering tc
houden met de besturen dei bestaande Veree*
niglnge'n voor Kinderbescherming om mogelijk
misverstaan te voorkomen In die vergadering
werd buitendien een commissie benoemd om
statuten en huishoudelijk reglement samen te
stellen.
Met de oprichting van deze Vereeniging la
op het gebied van Kinderbescherming in een
groote leemte voorzien. Het Bestuur heeft op
zich genomen leden te werven.
