DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
No. 48
Honderd twee en twintigste Jaargang
1920
ZATERD AGP
28 FEBRCAEI.
fc
l)e onderwijzer in den strijd
om betere
levensvoorwaarden.
Dit ftcmmer besfaat flit 4 bladen.
Deze Conranf wordt ELKEN AVOND, behalve op Zon- en Feesfdagen, nitgegeven.
Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alknjaar 2.franco door
het geheele Rijk f 2.50.
Afzonderlijke en bewijsnnmmers S cents.
Prfja der genome Adrtrtcntlin.
Per regel 0.23, bij groote contraden rabat. Oroote letters nnai plaatsrnimte.
Brieven franco aan de N.V. Bock- en Handelsdrukkerjj v/Il HERMs. COSTER ZOON,
Voordam C 9.
Telefoonnummer 3.
Telelnr, Bedactle 83.
Onder de korte berichten in ons vorig num-
mer komt de mededeeling voor, dat zich voor
de Rijks Normaallessen te Haarlem slechts
drie en voor de Rijks Kweekschool slechts
zes candidaten hebben aangemeld.
Dit eenvoudige berichtje heeft een bijzon-
dere beteekenis.
Het zegt ons kort en duidelijk, dat de lief-
de voor net onderwijs te Haarlem bijna tot
het vriespunt gedaald is, en omdat de Haar-
lemsche kweekscholen niet tot de uitzonderin-
ringen zullen behooren, geeft het in het al-
;emeen te kennen, dat net onderwijzersambt
ioor weinigen meer begeerd wordt.
De oorzaken daarvoor zijn niet moeilijk op
te sporen.
Een onderwijzer de uitzonderingen
daargelaten is iemand die geringe lust en
opgewektheid voor zijn dagelijkschen arbeid
voornamelijk aan een te lage bezoldiging en
een te groote miskenning van de waarde van
den door hem gepresteerden arbeid1 toe-
schrijft.
Een onderwijzer is alles of niets, hij is een
heer of een proletarier, al naar de omgeving
waarin hij verkeert en de menschen met wie
hij in aanraking komt.
Een onderwijzer is een man, die op menig
dorp een wonder van geleerdheid is, wiens
meerderwaardigheid boven zijn dorpsgenoo-
ten reeds in de meestertitel erkend wordt, de
vraagbaak van de vaders en moeders wier
telgen aan zijn zorgen zijn toevertrouwd.
En een onderwijzer is ook de man, die in
veler oogen in de samenleving slechts een
laats van ondergeschikte beteekenis dient
oegewezen te worden.
Inderdaad, een onderwijzer is alles of
niets.
Het hangt er maar van af van welke zijde
hij bekeken wordt, het hangt af van het ka-
rakter, de ontwikkeling, de maatschappe-
lijke positie en het inkomen van dengene
wiens oordeel over hem gevraagd zal wor
den.
Een onderwijzer is laten wij dit niet
vergeten een strijdlustig man als hij meent
niet voldoende gewaardeerd te worden en de in
zijn oogen geringste miskenning van zijn ver-
dienstcn doet hem al heel spoedig in woord
of geschrift van zijn gekrenkt waardigheids-
besef getuigen
Dat is zijn recht en zelfs zijn plicht.
Wie het niet onverschillig laat of hij' in de
maatschappij al dan niet iets beteekent en wie
prijs stelt op waardeering van zijn arbeid,
laat geen gelegenhcid ongebruikt aan de ver-
heffing van zijn beroep mede te werken.
Hij doet dit allereerst door werkelijk te
toonen, dat hij liefde voor zijn arbeid heeft,
dat hij recht kan doen gelden op
- isle,-
erkenning zijner verdienste, omdat hij als man
van ontwikkeling en beschaving een buiteu-
gewoon zware en verantwoordelijke taak
heeft.
Geef mij het kind, zegt een oud spraek-
woord, en ik beschik over de toekomst.
De onderwijzers hebben de kinderen en
van hun tact, van hun optreden zal het afhan-
gen uit welk bout een komend geslacht zal
gesneden zijn.
Er zijn onderwijzers, die in den strijd om
betere levensvoorwaarden de liefde voor hun
vak boven alles stellen.
Voor hen is ieder kind een levend raadsel,
waarvoor maar een oplossing mogelijk is en
dat waard is dat men er al zijn belangstelling
aan geeft.
Zoo zijn er gelukkig nog velen.
Maar er zijn er oOk, die bet onderwijzers
ambt anders zien.
Er zijn er ookdie niet in de hllereerste
plaats naar hun werk maar wel naar hun om
geving kijken.
Zii achten zich, naast andere groepen van
intellectueelen, te weinig in tel, hun werk-
juren te inspannend, hun vacantie te kort, hun
salaris te gering.
Zij zijn de ongelukkigen, die geworden
zijn wat nimmer in hun bestemming heeft ge-
legen, die door een verkeerde beroepskeuze
een leven van teleurstelling en ontgooche-
liiig hebben ge von den.
Geen politieke bijeenkomst of zij getuigen
van de achteruitzetting van hun beroep, geen
vergadering van Kamer, Staten of gemeente-
raad of een adres. van hunne zijde spreekt
ven teleurgestelde verwachtingen.
En alS mannen, die te goeder trouw in den
val der ellende geloopen zijn, verheffen zij
de stfem en roepen alien die het hooren wil-
len toe: zie welk een wrakken op de levens-
zee wij geworden zijn, laat ons bestaan u een
waarschuwend voorbeeld zijn en wordt nooit
onderwijzer
Hebt gij kinderen, laat ze kleermaker, pia-
nostemmer of iets anders worden, maar be-
waar hen voor het onderwijzersambt. Wij
zijn de meest onrechtvaardig behandelden, de
mannen, die naar verhouding hunner capaci-
teiten het slechtst worden bezoldigd, de
meest miskenden en veronachtzaamden.
Wij ziin ondirwijzara, laden van plaatae-
lijke afdeelingen van de organisaties die ons 1
vereenigen.
En wij waafschuwen u langs den weg van
het ingezonden stuk in alle couranten die wij
maar oereiken kunucn, dat uw kinderen
nooit onderwijzer moeten worden.
Die waarscnuwing is dezer dagen weer
door het land gegaan.
Zij is gelezen door de ouders van de ge-
zinnen, die in den onderwijzer een meester in
de ware beteekenis van het woord zagen en
die er trotsch. op waren, dat een of meer kun-
ner zoons zouden studeeren.
Zij hebben de waarschuwing gelezen, zij
zijn er van geschrokken en de zoon gaat niet
studeeren.
De vele jeugdige enthousiasten, die in het
werk van den onderwijzer iets inoois en ver-
heffeuds zagen, die er naar veiiangden eer-
lang hun natuurlijke talenten in dienst van.
de opvoeding van bet kind te kunnen stellen,
ook zij hebben de waarschuwing gelezen en
durven niet verder treden op den weg dien
zij zich gekozen hadden.
En het resultaat van dergelijke waarschu-
wingen is dan ook, dat zicn voor de oplei-
dingsinrichtingen, die het Rijk schatten van
geld aan leemachten en leermiddelen kos-
ten, een belachelijk klein aantal candidaten
opgeven.
Het wil ons voorkomen, dat het onderwijs
daarmede niet gebaat is en evenmin de on
derwijzers.
Van verheffing van het ambt van den on
derwijzer kan door een dergelijke actie toch
allcrminst sprake zijn. t
Wij gevoelen sympathie voor den mhn, die
ons aantoont, dat zijn arbeid zoo beteekenis-
vol en van zoo groote verautwoordelijkheid
is, dat gunstige levensvoorwaarden een na
tuurlijke belooning voor den door hem ge
presteerden arbeid moeten zijn.
Maar niet voor den man, die met volkomen
negatie van wat in zijn werkKring voldoening
kan geven, slechts om geld roept, om steeds
meer geld, om betere arbeidsvoorwaarden,
om een hoogere plaats op de maatschappe-
lijke ladder.
Een onderwijzer, zoo klaagt in een stuk in
een onzer groote dagbladen een inzender, zal
volgens de laatste wijziging welke de wet
voorstelt als hooid eener school in salaris
beneden een bouwkundig opzichter, een tech-
nisch ambtenaar of een commies bij een der
departementen staan.
Het is mogelijk, maar maakt dan die on
derwijzer een uitzondering?
Wij hebben dezer dagen het lijstje gelezen
van een predikant waarbij deze, die toch een
man met academische opleiding is, de positie
van vele zijner collega's met verschillende
categorien rijksambtenaren of beambten ver-
geleek.
Hier was de vergelijking tusschen een be
zoldiging van intellectueelen en „vak"man-
nen zonder opleiding van beteekenis, nog
veel sprekender.
Dergelijke vergclijkingen doen ons slechts
zien, dat de erkenning van de waarde van
den handenarbeid in den laatsten tijd groo-
ter is geweest dan die van intellectueele ont
wikkeling.
Wij leven nu eenmaal in een tijdperk van
snelle loonstijging, in een tijdperk dat de best
georganiseerden door hun actie de beste re-
sultaten kunnen boeken.
Maar het intellect kan op den duur niet
uitgeschakeld worden en het geschokte even-
wicht zal zich weer moeten herstellen.
Ook de onderwijzers zullen na korteren of
langeren tijd een bezoldiging genieten die in
gunstiger verhouding tot den door hen ge
presteerden arbeid staat.
Wij gunnen hun die van harte, wij erken-
nen hun beteekenis, hun inspannenden arbeid
en hun groote verantwoordelijkheid.
Maar laten zij allereerst toanen dat zij man
nen ijn die door de keuze hunner wapenen
in hun strijd om betere levehsvoorwaarden on-
ze voile sympathie kunnen hebben.
BU1TENLANDSCH OVERZICHT.
De spoorwegstaking in Frankrijk verdient
momenteel de meeste belangstelling.
Hoewel de toestand crnstig is, is de sta
king nog niet algemeen.
Minister-president Millerand heeft reeds
ovAeenstemming met de spoorwegmannen
iczocht en hij decide over dit ondernoud me-
le, dat de spoorwegmannen wisten, dat een
algemeene staking om zoo futile redenen op
dit oogenblik een uittarting van het gezond
verstand zou zijn.
De regeering heeft de benoodigde man-
schappen mobiel gemaakt en een aantal
voedselbeperkingen uitgevaardigd om de
stakingsgevolgen te bestrijden.
Het vakvereenigingsblad La Bataille
vraagt de inrichting van autonome organisa.
ties van voortbrengers en verbruikers.
De Victoire is over de staking allesbehalve
te spreken en Hervd noemt ze een krankzin-
nigc sabotage van de leening die den Fran-
scnen wisseFkoers had moeten verbeteren.
De Eclair ziet deze staking op de samen
stelling van een sovjet-regeering uitloopen
en meent dat hat revolutionnaire lege ze
sinds maanden heeft voorbereid.
Het blad noemt het noodzakelijk, dat de
openbare diensten ontlast worden van agen-
ten, die de regelmatige functioneering ervan
beletten en herinnert aan Millerand's poging
bij de eerste spoorwegstaking om voortaan
geschillen door verplichte scheidsrechtspraak
te voorkomen.
De Figaro vmdt, dat men het handje vol
fanatici, die de staking ontketenden, op zij
moet schuiven, een beetje hardhandig des-
noods, en zicn over hun hoofden tot de ar-
beiders moet rich ten, die zij met bolsjewisti-
sche tooverspreuken mishandelden, en de
Journal gelooft, dat bepaalde elementen,
voor wie het synaicalisme een wapen voor po
litieke agitatie is, een schikking tusschen de
overheid, de maatschappijen en het personeel
wilcjen voorkomen.
Gisteren was de toestand weer iets gunsti
ger en kwamen en gingen van het Lyqn-sta-
tion verscheidene treinen. Aan het station van
den Quai d'Orsay was zelfs alles normaal
en aan het station St. Lazare kon het vertrek
van de treinen op de groote liinen plaats heb
ben, maar het verkeer met de voorsteden is
bijna geheel opgeheven.
Aan het Noorderstation hoopt men,on-
danks het gebrek aan arbeiders, het verkeer
gaande te kunnen houden.
«De regeering zal maatregelen treffen om
spoedig auto's en andere voertuigen te kun
nen opvorderen.
De Kamer heeft reeds met 511 tegen 70
stemmen het wetsontwerp op de opvordering
der automobieien in geval van spoorwegsta
king aangenomen.
In den loop van het debat verweet Mille
rand aan het spoorwegpersoneel. dat het
geen scheidsrechtspraak gevraaga had om de
moeilijkheden op te lossen. Hij zeide: Wij
bevinden ons tegenover een revolutionaire
beweging. De regeering zal voor geen enke-
len maatregel, die de wet ter harer beschik-
king stelt, terugdeinzen om een einde te ma-
ken aan stakingen van dit soort. Wij zullen
de mobilisatie aecreteeren, waar ons dat
noodig voorkomt. In geval van ordeversto-
ring zal de justitie ingrijpen. Millerand deed
een beroep op het gezond verstand van de
spoorweglieden.
Tot slot zeide hij; Geen enkele corporatie
heeft het recht zich tegen den staat te keeren.
Wanneer de arbeid hervat zal zijn, zal de re
geering een arbitragecommissie instellen.
Nog wordt gemela, dat verschillende groe
pen van spoorwegpersoneel zich tegen de"
staking verklaard hebben.
Verscheidene groepen hebben hun leden
aangespoord het werk niet neer te leggen.
Tot heden toe is de postdienst normaal en
waar de treinverbinding ontbreekt wordt de
post per auto vervoerd.
De Ministers en onderstaatssecretarissen
zijn in kabinetsraad bijeengekomen op het
ministerie van Buitenlandsche Zaken onder
voorzitterschap van Millerand. De beraad-
slagingen liepen over den toestand, gescha-
pen door de staking der spoorwegarneiders.
De Donderdag door de regeering genomen
maatregelen werden bevestigd.
De heer Isaac, Minister van Handel, en de
heer Thoumyre, onderstaatssecretaris van
Voedselvoorziening, legden den Raad een de
creet voor, volgens hetwelk beperkingen wor
den ingevoerd in restaurants en publieke in-
richtingen. Verder is besloten, dat deze om
negen uur gesloten moeten worden. De -bepa-
ling, dat er elke week twee vleeschlooze da
gen zullen zijn, wordt weder ingevoerd.
De heer Letroquer, Minister van Open-
bare Werken, heeft den Raad medegedeeld,
dat hij gedurende de zitting van Vrijdag aan
de Kamer te zullen vragen de bespreking aan
de orde te stellen van het wetsontwerp, waar
bij de regeering wordt gemachtigd actomo-
bielen te requireeren, wanneer de transport-
dienst per spoor wordt onderbroken.
terbewaarplaatsen dienst doenzonder de
dichte begroei'ing zouden de rivieren nu eens
droog zijn en dan weer met vemielende over-
stroomingen dreigen. Voor irrigatiedoeleinden
BUITENLAND.
AMERIKA's BOSSCHEN.
Sedert jaren w is bestaat de noodzakelijk-
heid om ook in hci groote, uitgestrekte Ame-
rika maatreglen te nemen ter besCherming
van het natuurschoon tegen de voortdringen-
de beschavinghoewel de buitenstaander zou
meenen, dat daar nog voor millioenen zielen
plaats moet zijn eer de ongerepte natuur in
gevaar komt, bewijst de praktijk, dat de all-
mighty dollar" zelfs in de berg- en boscnge-
bieden dredgt vasten voet te krijgen. En se
dert dien is de Nationaal Forest Service aan
het werk getrdkken en heeft de regeering de
natuurmonumenten bu chnrmd met haar veto
tegen den jager, den houthakker, den exploi-
tant van watervallen en andere belagers.
Momenteel telt de Unie 151 staatsbos-
schen, ter oppervlakte van 62 millioen vier-
kant6 K.M., d.i. bijna een vijfde deel van al
het bosc'hbezit des lands.
Intusschen bedroeg de boschoppervlakte der
Unie kort geleden nog dubbel zooveel als
thans; en hij, die den troosteloozen aanblik
kent van de omgekapte of onoordeelkuadig
gedunde bosschen, zal daarom zeker zulk een
ingrijpen toejuichen. Van Htaal belang zijn
de bosschen, die op de bergihellingfen als wa-
en voor de opwekking van electrische energie
zijn de bossaien langs de oevers der rivieren
even hard noodig als de rivieren zelf.
Voorts behoedt de Forest Service de bos
schen tegen brand. Boschbranden veroorza-
ken gewoonlijk jaarlijks daar te lande een
schaae van 25 h 50 millioen dollar. Vroeg in
den herfst ontstaat de brand ergens, en in de
ze sahaars bewoonde streken woedt het
vuur dan voort tot in den herfst. Nu heeft de
Forest Service een patrouilledienst georgani-
seerd, die de vuurhaarden opspoort en den
blusschingsarbeid ter hand neemt
Voorts behoort tot de taak van dezen dienst
de bestrijding van insedenplagen, de bebos-
sching van onbegroeide landstreken, het zoe-
ken van afzetgebieden voor tot nu toe on-
bruikbaar geacht liout, het bevorderen van
den normalen groei, enz. enz.
Onder deskundige leiding worden de bos
schen geregdd gedund; daardoor gaat het
financieel voordeel niet verloren en behoudt
men todh het natuurschoon
Deze dienst heeft ruime middelen te zijner
beschikking; een-en-twintig Staten der Unie
steunen zijn arbeid en 25.000 mijl wegen, be-
nevens 4000 mijl bergpaden zijn aangelegd
alleen om de Forest Service de uitoefening van
zijn taak mogelijk te maken.
(Aarde en haar Volken).
VERDWIJNING VAN MiEISJES?
'De Duitsche bladen beweren dlat sinds de
bezitting van Saarbnicken door de Fran-
schen aldaar ongeveer 43 ujeisjes zijn ver-
dwenen.
INI IERLAND.
Eeni bende gewapendte nxanlnen, die tus
schen de veertig en fach+ig sterk was, heeft
de poliiiekazeme te Time League graafschap
Cork) aangevallen mcit vuurwapens en bom-
men. Hiet vechten duunde van half twaalf tot
half twee. Geen man van die bezettiug werd
gewond. 's Ochtends vond mien drie d'oode
aa'nvallers biliten de kazeme en ook een1 ge-
wonde. die zeide dat zeven mdere gekwetsten
weggehaald waren.
HET PROCES CALLIAUX.
Calliaux heeft ziiln buitenlandsche politick
tusschen 1900 en 1911 uiteemgezet en over de
betrekkingen tusschen Frankrijk en Duicsch-
land gesprokeni, dat het leeuwendeel wilde
hebben, telkens als de Fransche eerlijke sa-
menwerking verlangden.
Senator Delahaye vroeg aan Calliaux
waarom hij als minister Alphonse Lenoir tot
olficier van 't Legiocn van eer lienoemde.
Calliaux antwoondde: Het voorstel daartoe
kwam van Clemenceau en Poincare verstrekte
hem het dossier.
VLIEGTUIGEN VERQINGELUKT
Hleti luchtainistjerid dee It mede, dat drie
vliegtuigen d)ie op 21 Fdbr. oira 2 uur's mid-
dags uit Chester naar Dublin waren vertrok-
ken, vermist worden. Een stoomschip- heeft
na dien tijd beridit gebracht dat het op 85
inijilen ten Z.-W. van de Scil'ly-eilanden op 21
dezer om half vijf's middags 'n vliegtuig op
zee hadi zien neerdlalen. Er werdi eeni reo-
d'ingbooii uitgezet, maar zij kon wegens die ru-
we zee en den harden wind,' den vlleger niet
redden. Van de twee andere vliegers is in het
geheel nieis veraomem.
DE A'DRrATISQHE KWESTIE
De nota van president Wilson, waarin hij
protesteert tegen de Fransch-iBritsche over-
eenibomist van' 14 Febr, unpens de Adriatische
kwestie, behelsit, dat, tenzij de regel ing onder
die overeenkomst, terugkeert tot de bepalin-
gen der Britsch-rranscn-Amerikaansche over
eenkomst van' 9 IDecember 1919, hij (Wilson)
in ernstige overweging zal moeten nemen, 't
Vredesverdrag van Versailles en' 't Verbonc
met Frankrijk uit den Sena ait terug te nemen.
Wilson vroeg of het de bedoeling was, dat
Engeland in Frankrijk voortaan beslissingen
zullen nemen over de versduilende noig han-
gende Europeesche kwesties om daarna de re-
sultaten van de Ver. Staten mee te deelen
ZWmSERLAND 'EN! DE VOLKENBOND.
De nationale raad' is begoncen met de be
spreking van de toebrcdsng van Zwitserlamc
tot den Volkenbond. De ineerdferhei'd van de
commissie had zich verklaard voor toertre-
ding, ook indien de Ver. Staten zich voorloo-
pig niet bij! dem Volkenbond zouden scharen.
De vertegenwoordiiger van de KathoFeke con
servatieve partij verklaardle daarentegen na
mens zijn fractie, dat de Volkenbond zonder
Amerika een doodgctoren kindje is. De da-
den), welke tot dusver van d t Volkenbond
zijn 'uiitgegaani, sprottn niet voort uit de ge-
dachte van eenisgezindhe dl drr volken, maar
uit het eiigenbelang der overwinnaars. Een
vertegenwoordiger van de socialisfeche par
tij bestreed eveneenS de toetreding tot den
bond van Versailles, wiens eemg dibel is het
zielbogende kapitalisme te redden. Do be-
sprakmg ia vervoloeos wdiaagd.
ERNfSTIGE MI9HAND ELING EN
BEDRE1GING.
iDe gebroeders B. te Bussum, twee bij cte
politie niet gunsdg bekend staande personeo,
zijn voor een paar dagen des nachts de wo-
nmg van den vrachtrijder T., aan dien Naar-
derweg birmengedrongaa. Zij sleepten da
vrouw van T.. die in hoogs: zwangeren toe
stand verkeerde, van haar bed, mishandeldca
laar op danige wijze en raakte daarna hand-
gemeen met T., waarbij ruitcn en huisraad
werden vernield, terwijl zij bovendien T.
dreigden dood te steken. Op de komst van da
>olitie namen de indringers dc vlucht, doch
verdan den daaropvolgendeai dag gearrea-
teerd.
KAN DE MENSCH ZONDER VET
LEVEN?
De Deensche voedingsspedaliteit Hindheda
heeft grondig onderzocht de vraag, of da
mensch zonder vet kan leven. „Nanirwissen-
schaften" bespreekt dit jiidertckk Geduren6a
16 maanden leefden zijn proefpersr .a uit-
sluitend van brood, aardappeien, kool, rabar-
ber, appelen, zonder dat zij aei aringsta
hoeveelheid vet kregen. De hoeveelbeid vet, dia
zij in het bovengenocmae voedsei tegen wil ea
dank binnen kregen, bedroeg hoogstens 2,1
h 2,3 gram per dig. Hun hoofdvoedsel be-
stond uit eiwit. Dit vetlooze dieet bleek abso-
luut zonder nadeelige gevolgen, in tegenstel-
ling met bet vroeger geconstateerde feit, dai
dieren niet buiten vet kunnen. Hindhede ver-
klaart deze tegenspraak, dat in het de dieren
toegediende voedsei vitaminen ontbraken, wel
ke strikt noodzakelijk zijn en in versche groen-
ten in aanzienlijke mate aanwezig zijn.
EEN BEROEMD „KWAKZALVER."
Onlangs is door 300 leden van het beden-
daagsche en vroegere Britsche Parlement een
petitie aangeboden, waarin wordt voorge-
steld H. A. Barker tot doctor honoris causa
te promoveeren. Deze man, een volslagen leek,
is een meester m het zetten van fceenen en me
nig soldaat heeft aan Barker het behoud zij
ner lfedematen te danken. Het verzoekschrift ia
door tal van beroemdheden onderteekend, o.a.
ook door Sir Edw. Carson.
EEN MERKWAARDIGE VONDST.
Te Achenheim bij Straatsburg heeft Dr.*
Forres het venblijf van een mammouth-jager
ontdekt, 5 meter diep in het diluviale loss. Al-
lerld overbliifselen van Mammouths, rhrno-
cerossen en dergelijke dieren zijn opgegravea.
Boven de Idsslaag bevond zich een neolitische
laag en daarop een Romeinsch graf met ijze-
ren werktuigen, bronswerk en een munt uit
den tijd van Hardianus (2e eeuw na Chr.)
TYPHUSGEVAAR DOOR AANRAKING.
Over het gevaar van het overbrengen van
typhus door aanraking heerschen dikwijla
overdreven voorstellen. H. Do Id en een andere
beroemdheid hebben onderzocht in hoever ty-
jhusbacillen aan handen, glaswerk, hout,
eer, stof, gevaarlijk kunnen zijn. Na enkele
minuten was het groote deel dezer barillen
reeds onschadelijk. In de praktijk is dit gevaar
dus niet zeer groot
DE WERELDPRODUCTIE VAN
SCHEPEN.
Volgens Lloyds Register werden er in 1919
7 millioen ton schepen gebouwd, wat tegen
over 1913 een vermeerdering van 4 millioen
ton beteekent. Hiervan komen 1,6 millioen ton
op rekening fan Engeland en 4 millioen voor
rekening van Amerika.
DE VREDE'SGiEZINDHEID VAN
SOVJET-RU'SL AND
De Minister van Buitenilandlsche Zaken
van Sovjet-Rusland heeft aan' de Roemeenr
sche regeering een voorstel overbandigd om
in onderhandelingen te treden'; hij vraagt da
tum en plaats, waar vertegenwoordigers van
beide sitaten elkander zouden kunnen' ontmoe-
ten Ook stelt hij aan Japan voor onderhande
lingen te beginnem, en verzekert aan de beide
landeni een goede nabu'-rschap
DE STAWrNG'EN IN DE BORTNAGE.
Sedert eenigen itdjld) waren in de Borinage
stakingen aan den gang. De patroons weiger-
den een loonsverhooging indien' de prijs van
de steonkool niet verhoogd werd.
Mien meldt thans, dat de stakingen een re-
volutionnair karakter beginmen aan te nemen.
De leaders der vakvereeniging hebben de be
weging niet meer in de hand. Jonge stakem
hebben met revolvers gewapend! eeni aantal
fabrieben tot sluiting gedwongen.
KORTE BERICHTEN.
Millerand noemde de staking een revo
lutionaire beweging en kondigde een stand-
vastige bestrijding aan.
In de Borinage doen zich onlusten
voor van revolutionairep aard.
Verschillende Duitsche generaals en
admiraals verklaarden wel voor een Duitsck
gerecht te willen terechtstaan.
De Sakftische mijnwerkers willen weer
8 uur werken
Dlrecteur: G. H. KRAK.
Hooldredacteur Tj. N. ASEMA.