DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. No. 48 Honderd twee en twintigste Jaargang 1920 ZATERD AGP 28 FEBRCAEI. fc l)e onderwijzer in den strijd om betere levensvoorwaarden. Dit ftcmmer besfaat flit 4 bladen. Deze Conranf wordt ELKEN AVOND, behalve op Zon- en Feesfdagen, nitgegeven. Abonnementsprijs bij vooruitbetaling per 3 maanden voor Alknjaar 2.franco door het geheele Rijk f 2.50. Afzonderlijke en bewijsnnmmers S cents. Prfja der genome Adrtrtcntlin. Per regel 0.23, bij groote contraden rabat. Oroote letters nnai plaatsrnimte. Brieven franco aan de N.V. Bock- en Handelsdrukkerjj v/Il HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9. Telefoonnummer 3. Telelnr, Bedactle 83. Onder de korte berichten in ons vorig num- mer komt de mededeeling voor, dat zich voor de Rijks Normaallessen te Haarlem slechts drie en voor de Rijks Kweekschool slechts zes candidaten hebben aangemeld. Dit eenvoudige berichtje heeft een bijzon- dere beteekenis. Het zegt ons kort en duidelijk, dat de lief- de voor net onderwijs te Haarlem bijna tot het vriespunt gedaald is, en omdat de Haar- lemsche kweekscholen niet tot de uitzonderin- ringen zullen behooren, geeft het in het al- ;emeen te kennen, dat net onderwijzersambt ioor weinigen meer begeerd wordt. De oorzaken daarvoor zijn niet moeilijk op te sporen. Een onderwijzer de uitzonderingen daargelaten is iemand die geringe lust en opgewektheid voor zijn dagelijkschen arbeid voornamelijk aan een te lage bezoldiging en een te groote miskenning van de waarde van den door hem gepresteerden arbeid1 toe- schrijft. Een onderwijzer is alles of niets, hij is een heer of een proletarier, al naar de omgeving waarin hij verkeert en de menschen met wie hij in aanraking komt. Een onderwijzer is een man, die op menig dorp een wonder van geleerdheid is, wiens meerderwaardigheid boven zijn dorpsgenoo- ten reeds in de meestertitel erkend wordt, de vraagbaak van de vaders en moeders wier telgen aan zijn zorgen zijn toevertrouwd. En een onderwijzer is ook de man, die in veler oogen in de samenleving slechts een laats van ondergeschikte beteekenis dient oegewezen te worden. Inderdaad, een onderwijzer is alles of niets. Het hangt er maar van af van welke zijde hij bekeken wordt, het hangt af van het ka- rakter, de ontwikkeling, de maatschappe- lijke positie en het inkomen van dengene wiens oordeel over hem gevraagd zal wor den. Een onderwijzer is laten wij dit niet vergeten een strijdlustig man als hij meent niet voldoende gewaardeerd te worden en de in zijn oogen geringste miskenning van zijn ver- dienstcn doet hem al heel spoedig in woord of geschrift van zijn gekrenkt waardigheids- besef getuigen Dat is zijn recht en zelfs zijn plicht. Wie het niet onverschillig laat of hij' in de maatschappij al dan niet iets beteekent en wie prijs stelt op waardeering van zijn arbeid, laat geen gelegenhcid ongebruikt aan de ver- heffing van zijn beroep mede te werken. Hij doet dit allereerst door werkelijk te toonen, dat hij liefde voor zijn arbeid heeft, dat hij recht kan doen gelden op - isle,- erkenning zijner verdienste, omdat hij als man van ontwikkeling en beschaving een buiteu- gewoon zware en verantwoordelijke taak heeft. Geef mij het kind, zegt een oud spraek- woord, en ik beschik over de toekomst. De onderwijzers hebben de kinderen en van hun tact, van hun optreden zal het afhan- gen uit welk bout een komend geslacht zal gesneden zijn. Er zijn onderwijzers, die in den strijd om betere levensvoorwaarden de liefde voor hun vak boven alles stellen. Voor hen is ieder kind een levend raadsel, waarvoor maar een oplossing mogelijk is en dat waard is dat men er al zijn belangstelling aan geeft. Zoo zijn er gelukkig nog velen. Maar er zijn er oOk, die bet onderwijzers ambt anders zien. Er zijn er ookdie niet in de hllereerste plaats naar hun werk maar wel naar hun om geving kijken. Zii achten zich, naast andere groepen van intellectueelen, te weinig in tel, hun werk- juren te inspannend, hun vacantie te kort, hun salaris te gering. Zij zijn de ongelukkigen, die geworden zijn wat nimmer in hun bestemming heeft ge- legen, die door een verkeerde beroepskeuze een leven van teleurstelling en ontgooche- liiig hebben ge von den. Geen politieke bijeenkomst of zij getuigen van de achteruitzetting van hun beroep, geen vergadering van Kamer, Staten of gemeente- raad of een adres. van hunne zijde spreekt ven teleurgestelde verwachtingen. En alS mannen, die te goeder trouw in den val der ellende geloopen zijn, verheffen zij de stfem en roepen alien die het hooren wil- len toe: zie welk een wrakken op de levens- zee wij geworden zijn, laat ons bestaan u een waarschuwend voorbeeld zijn en wordt nooit onderwijzer Hebt gij kinderen, laat ze kleermaker, pia- nostemmer of iets anders worden, maar be- waar hen voor het onderwijzersambt. Wij zijn de meest onrechtvaardig behandelden, de mannen, die naar verhouding hunner capaci- teiten het slechtst worden bezoldigd, de meest miskenden en veronachtzaamden. Wij ziin ondirwijzara, laden van plaatae- lijke afdeelingen van de organisaties die ons 1 vereenigen. En wij waafschuwen u langs den weg van het ingezonden stuk in alle couranten die wij maar oereiken kunucn, dat uw kinderen nooit onderwijzer moeten worden. Die waarscnuwing is dezer dagen weer door het land gegaan. Zij is gelezen door de ouders van de ge- zinnen, die in den onderwijzer een meester in de ware beteekenis van het woord zagen en die er trotsch. op waren, dat een of meer kun- ner zoons zouden studeeren. Zij hebben de waarschuwing gelezen, zij zijn er van geschrokken en de zoon gaat niet studeeren. De vele jeugdige enthousiasten, die in het werk van den onderwijzer iets inoois en ver- heffeuds zagen, die er naar veiiangden eer- lang hun natuurlijke talenten in dienst van. de opvoeding van bet kind te kunnen stellen, ook zij hebben de waarschuwing gelezen en durven niet verder treden op den weg dien zij zich gekozen hadden. En het resultaat van dergelijke waarschu- wingen is dan ook, dat zicn voor de oplei- dingsinrichtingen, die het Rijk schatten van geld aan leemachten en leermiddelen kos- ten, een belachelijk klein aantal candidaten opgeven. Het wil ons voorkomen, dat het onderwijs daarmede niet gebaat is en evenmin de on derwijzers. Van verheffing van het ambt van den on derwijzer kan door een dergelijke actie toch allcrminst sprake zijn. t Wij gevoelen sympathie voor den mhn, die ons aantoont, dat zijn arbeid zoo beteekenis- vol en van zoo groote verautwoordelijkheid is, dat gunstige levensvoorwaarden een na tuurlijke belooning voor den door hem ge presteerden arbeid moeten zijn. Maar niet voor den man, die met volkomen negatie van wat in zijn werkKring voldoening kan geven, slechts om geld roept, om steeds meer geld, om betere arbeidsvoorwaarden, om een hoogere plaats op de maatschappe- lijke ladder. Een onderwijzer, zoo klaagt in een stuk in een onzer groote dagbladen een inzender, zal volgens de laatste wijziging welke de wet voorstelt als hooid eener school in salaris beneden een bouwkundig opzichter, een tech- nisch ambtenaar of een commies bij een der departementen staan. Het is mogelijk, maar maakt dan die on derwijzer een uitzondering? Wij hebben dezer dagen het lijstje gelezen van een predikant waarbij deze, die toch een man met academische opleiding is, de positie van vele zijner collega's met verschillende categorien rijksambtenaren of beambten ver- geleek. Hier was de vergelijking tusschen een be zoldiging van intellectueelen en „vak"man- nen zonder opleiding van beteekenis, nog veel sprekender. Dergelijke vergclijkingen doen ons slechts zien, dat de erkenning van de waarde van den handenarbeid in den laatsten tijd groo- ter is geweest dan die van intellectueele ont wikkeling. Wij leven nu eenmaal in een tijdperk van snelle loonstijging, in een tijdperk dat de best georganiseerden door hun actie de beste re- sultaten kunnen boeken. Maar het intellect kan op den duur niet uitgeschakeld worden en het geschokte even- wicht zal zich weer moeten herstellen. Ook de onderwijzers zullen na korteren of langeren tijd een bezoldiging genieten die in gunstiger verhouding tot den door hen ge presteerden arbeid staat. Wij gunnen hun die van harte, wij erken- nen hun beteekenis, hun inspannenden arbeid en hun groote verantwoordelijkheid. Maar laten zij allereerst toanen dat zij man nen ijn die door de keuze hunner wapenen in hun strijd om betere levehsvoorwaarden on- ze voile sympathie kunnen hebben. BU1TENLANDSCH OVERZICHT. De spoorwegstaking in Frankrijk verdient momenteel de meeste belangstelling. Hoewel de toestand crnstig is, is de sta king nog niet algemeen. Minister-president Millerand heeft reeds ovAeenstemming met de spoorwegmannen iczocht en hij decide over dit ondernoud me- le, dat de spoorwegmannen wisten, dat een algemeene staking om zoo futile redenen op dit oogenblik een uittarting van het gezond verstand zou zijn. De regeering heeft de benoodigde man- schappen mobiel gemaakt en een aantal voedselbeperkingen uitgevaardigd om de stakingsgevolgen te bestrijden. Het vakvereenigingsblad La Bataille vraagt de inrichting van autonome organisa. ties van voortbrengers en verbruikers. De Victoire is over de staking allesbehalve te spreken en Hervd noemt ze een krankzin- nigc sabotage van de leening die den Fran- scnen wisseFkoers had moeten verbeteren. De Eclair ziet deze staking op de samen stelling van een sovjet-regeering uitloopen en meent dat hat revolutionnaire lege ze sinds maanden heeft voorbereid. Het blad noemt het noodzakelijk, dat de openbare diensten ontlast worden van agen- ten, die de regelmatige functioneering ervan beletten en herinnert aan Millerand's poging bij de eerste spoorwegstaking om voortaan geschillen door verplichte scheidsrechtspraak te voorkomen. De Figaro vmdt, dat men het handje vol fanatici, die de staking ontketenden, op zij moet schuiven, een beetje hardhandig des- noods, en zicn over hun hoofden tot de ar- beiders moet rich ten, die zij met bolsjewisti- sche tooverspreuken mishandelden, en de Journal gelooft, dat bepaalde elementen, voor wie het synaicalisme een wapen voor po litieke agitatie is, een schikking tusschen de overheid, de maatschappijen en het personeel wilcjen voorkomen. Gisteren was de toestand weer iets gunsti ger en kwamen en gingen van het Lyqn-sta- tion verscheidene treinen. Aan het station van den Quai d'Orsay was zelfs alles normaal en aan het station St. Lazare kon het vertrek van de treinen op de groote liinen plaats heb ben, maar het verkeer met de voorsteden is bijna geheel opgeheven. Aan het Noorderstation hoopt men,on- danks het gebrek aan arbeiders, het verkeer gaande te kunnen houden. «De regeering zal maatregelen treffen om spoedig auto's en andere voertuigen te kun nen opvorderen. De Kamer heeft reeds met 511 tegen 70 stemmen het wetsontwerp op de opvordering der automobieien in geval van spoorwegsta king aangenomen. In den loop van het debat verweet Mille rand aan het spoorwegpersoneel. dat het geen scheidsrechtspraak gevraaga had om de moeilijkheden op te lossen. Hij zeide: Wij bevinden ons tegenover een revolutionaire beweging. De regeering zal voor geen enke- len maatregel, die de wet ter harer beschik- king stelt, terugdeinzen om een einde te ma- ken aan stakingen van dit soort. Wij zullen de mobilisatie aecreteeren, waar ons dat noodig voorkomt. In geval van ordeversto- ring zal de justitie ingrijpen. Millerand deed een beroep op het gezond verstand van de spoorweglieden. Tot slot zeide hij; Geen enkele corporatie heeft het recht zich tegen den staat te keeren. Wanneer de arbeid hervat zal zijn, zal de re geering een arbitragecommissie instellen. Nog wordt gemela, dat verschillende groe pen van spoorwegpersoneel zich tegen de" staking verklaard hebben. Verscheidene groepen hebben hun leden aangespoord het werk niet neer te leggen. Tot heden toe is de postdienst normaal en waar de treinverbinding ontbreekt wordt de post per auto vervoerd. De Ministers en onderstaatssecretarissen zijn in kabinetsraad bijeengekomen op het ministerie van Buitenlandsche Zaken onder voorzitterschap van Millerand. De beraad- slagingen liepen over den toestand, gescha- pen door de staking der spoorwegarneiders. De Donderdag door de regeering genomen maatregelen werden bevestigd. De heer Isaac, Minister van Handel, en de heer Thoumyre, onderstaatssecretaris van Voedselvoorziening, legden den Raad een de creet voor, volgens hetwelk beperkingen wor den ingevoerd in restaurants en publieke in- richtingen. Verder is besloten, dat deze om negen uur gesloten moeten worden. De -bepa- ling, dat er elke week twee vleeschlooze da gen zullen zijn, wordt weder ingevoerd. De heer Letroquer, Minister van Open- bare Werken, heeft den Raad medegedeeld, dat hij gedurende de zitting van Vrijdag aan de Kamer te zullen vragen de bespreking aan de orde te stellen van het wetsontwerp, waar bij de regeering wordt gemachtigd actomo- bielen te requireeren, wanneer de transport- dienst per spoor wordt onderbroken. terbewaarplaatsen dienst doenzonder de dichte begroei'ing zouden de rivieren nu eens droog zijn en dan weer met vemielende over- stroomingen dreigen. Voor irrigatiedoeleinden BUITENLAND. AMERIKA's BOSSCHEN. Sedert jaren w is bestaat de noodzakelijk- heid om ook in hci groote, uitgestrekte Ame- rika maatreglen te nemen ter besCherming van het natuurschoon tegen de voortdringen- de beschavinghoewel de buitenstaander zou meenen, dat daar nog voor millioenen zielen plaats moet zijn eer de ongerepte natuur in gevaar komt, bewijst de praktijk, dat de all- mighty dollar" zelfs in de berg- en boscnge- bieden dredgt vasten voet te krijgen. En se dert dien is de Nationaal Forest Service aan het werk getrdkken en heeft de regeering de natuurmonumenten bu chnrmd met haar veto tegen den jager, den houthakker, den exploi- tant van watervallen en andere belagers. Momenteel telt de Unie 151 staatsbos- schen, ter oppervlakte van 62 millioen vier- kant6 K.M., d.i. bijna een vijfde deel van al het bosc'hbezit des lands. Intusschen bedroeg de boschoppervlakte der Unie kort geleden nog dubbel zooveel als thans; en hij, die den troosteloozen aanblik kent van de omgekapte of onoordeelkuadig gedunde bosschen, zal daarom zeker zulk een ingrijpen toejuichen. Van Htaal belang zijn de bosschen, die op de bergihellingfen als wa- en voor de opwekking van electrische energie zijn de bossaien langs de oevers der rivieren even hard noodig als de rivieren zelf. Voorts behoedt de Forest Service de bos schen tegen brand. Boschbranden veroorza- ken gewoonlijk jaarlijks daar te lande een schaae van 25 h 50 millioen dollar. Vroeg in den herfst ontstaat de brand ergens, en in de ze sahaars bewoonde streken woedt het vuur dan voort tot in den herfst. Nu heeft de Forest Service een patrouilledienst georgani- seerd, die de vuurhaarden opspoort en den blusschingsarbeid ter hand neemt Voorts behoort tot de taak van dezen dienst de bestrijding van insedenplagen, de bebos- sching van onbegroeide landstreken, het zoe- ken van afzetgebieden voor tot nu toe on- bruikbaar geacht liout, het bevorderen van den normalen groei, enz. enz. Onder deskundige leiding worden de bos schen geregdd gedund; daardoor gaat het financieel voordeel niet verloren en behoudt men todh het natuurschoon Deze dienst heeft ruime middelen te zijner beschikking; een-en-twintig Staten der Unie steunen zijn arbeid en 25.000 mijl wegen, be- nevens 4000 mijl bergpaden zijn aangelegd alleen om de Forest Service de uitoefening van zijn taak mogelijk te maken. (Aarde en haar Volken). VERDWIJNING VAN MiEISJES? 'De Duitsche bladen beweren dlat sinds de bezitting van Saarbnicken door de Fran- schen aldaar ongeveer 43 ujeisjes zijn ver- dwenen. INI IERLAND. Eeni bende gewapendte nxanlnen, die tus schen de veertig en fach+ig sterk was, heeft de poliiiekazeme te Time League graafschap Cork) aangevallen mcit vuurwapens en bom- men. Hiet vechten duunde van half twaalf tot half twee. Geen man van die bezettiug werd gewond. 's Ochtends vond mien drie d'oode aa'nvallers biliten de kazeme en ook een1 ge- wonde. die zeide dat zeven mdere gekwetsten weggehaald waren. HET PROCES CALLIAUX. Calliaux heeft ziiln buitenlandsche politick tusschen 1900 en 1911 uiteemgezet en over de betrekkingen tusschen Frankrijk en Duicsch- land gesprokeni, dat het leeuwendeel wilde hebben, telkens als de Fransche eerlijke sa- menwerking verlangden. Senator Delahaye vroeg aan Calliaux waarom hij als minister Alphonse Lenoir tot olficier van 't Legiocn van eer lienoemde. Calliaux antwoondde: Het voorstel daartoe kwam van Clemenceau en Poincare verstrekte hem het dossier. VLIEGTUIGEN VERQINGELUKT Hleti luchtainistjerid dee It mede, dat drie vliegtuigen d)ie op 21 Fdbr. oira 2 uur's mid- dags uit Chester naar Dublin waren vertrok- ken, vermist worden. Een stoomschip- heeft na dien tijd beridit gebracht dat het op 85 inijilen ten Z.-W. van de Scil'ly-eilanden op 21 dezer om half vijf's middags 'n vliegtuig op zee hadi zien neerdlalen. Er werdi eeni reo- d'ingbooii uitgezet, maar zij kon wegens die ru- we zee en den harden wind,' den vlleger niet redden. Van de twee andere vliegers is in het geheel nieis veraomem. DE A'DRrATISQHE KWESTIE De nota van president Wilson, waarin hij protesteert tegen de Fransch-iBritsche over- eenibomist van' 14 Febr, unpens de Adriatische kwestie, behelsit, dat, tenzij de regel ing onder die overeenkomst, terugkeert tot de bepalin- gen der Britsch-rranscn-Amerikaansche over eenkomst van' 9 IDecember 1919, hij (Wilson) in ernstige overweging zal moeten nemen, 't Vredesverdrag van Versailles en' 't Verbonc met Frankrijk uit den Sena ait terug te nemen. Wilson vroeg of het de bedoeling was, dat Engeland in Frankrijk voortaan beslissingen zullen nemen over de versduilende noig han- gende Europeesche kwesties om daarna de re- sultaten van de Ver. Staten mee te deelen ZWmSERLAND 'EN! DE VOLKENBOND. De nationale raad' is begoncen met de be spreking van de toebrcdsng van Zwitserlamc tot den Volkenbond. De ineerdferhei'd van de commissie had zich verklaard voor toertre- ding, ook indien de Ver. Staten zich voorloo- pig niet bij! dem Volkenbond zouden scharen. De vertegenwoordiiger van de KathoFeke con servatieve partij verklaardle daarentegen na mens zijn fractie, dat de Volkenbond zonder Amerika een doodgctoren kindje is. De da- den), welke tot dusver van d t Volkenbond zijn 'uiitgegaani, sprottn niet voort uit de ge- dachte van eenisgezindhe dl drr volken, maar uit het eiigenbelang der overwinnaars. Een vertegenwoordiger van de socialisfeche par tij bestreed eveneenS de toetreding tot den bond van Versailles, wiens eemg dibel is het zielbogende kapitalisme te redden. Do be- sprakmg ia vervoloeos wdiaagd. ERNfSTIGE MI9HAND ELING EN BEDRE1GING. iDe gebroeders B. te Bussum, twee bij cte politie niet gunsdg bekend staande personeo, zijn voor een paar dagen des nachts de wo- nmg van den vrachtrijder T., aan dien Naar- derweg birmengedrongaa. Zij sleepten da vrouw van T.. die in hoogs: zwangeren toe stand verkeerde, van haar bed, mishandeldca laar op danige wijze en raakte daarna hand- gemeen met T., waarbij ruitcn en huisraad werden vernield, terwijl zij bovendien T. dreigden dood te steken. Op de komst van da >olitie namen de indringers dc vlucht, doch verdan den daaropvolgendeai dag gearrea- teerd. KAN DE MENSCH ZONDER VET LEVEN? De Deensche voedingsspedaliteit Hindheda heeft grondig onderzocht de vraag, of da mensch zonder vet kan leven. „Nanirwissen- schaften" bespreekt dit jiidertckk Geduren6a 16 maanden leefden zijn proefpersr .a uit- sluitend van brood, aardappeien, kool, rabar- ber, appelen, zonder dat zij aei aringsta hoeveelheid vet kregen. De hoeveelbeid vet, dia zij in het bovengenocmae voedsei tegen wil ea dank binnen kregen, bedroeg hoogstens 2,1 h 2,3 gram per dig. Hun hoofdvoedsel be- stond uit eiwit. Dit vetlooze dieet bleek abso- luut zonder nadeelige gevolgen, in tegenstel- ling met bet vroeger geconstateerde feit, dai dieren niet buiten vet kunnen. Hindhede ver- klaart deze tegenspraak, dat in het de dieren toegediende voedsei vitaminen ontbraken, wel ke strikt noodzakelijk zijn en in versche groen- ten in aanzienlijke mate aanwezig zijn. EEN BEROEMD „KWAKZALVER." Onlangs is door 300 leden van het beden- daagsche en vroegere Britsche Parlement een petitie aangeboden, waarin wordt voorge- steld H. A. Barker tot doctor honoris causa te promoveeren. Deze man, een volslagen leek, is een meester m het zetten van fceenen en me nig soldaat heeft aan Barker het behoud zij ner lfedematen te danken. Het verzoekschrift ia door tal van beroemdheden onderteekend, o.a. ook door Sir Edw. Carson. EEN MERKWAARDIGE VONDST. Te Achenheim bij Straatsburg heeft Dr.* Forres het venblijf van een mammouth-jager ontdekt, 5 meter diep in het diluviale loss. Al- lerld overbliifselen van Mammouths, rhrno- cerossen en dergelijke dieren zijn opgegravea. Boven de Idsslaag bevond zich een neolitische laag en daarop een Romeinsch graf met ijze- ren werktuigen, bronswerk en een munt uit den tijd van Hardianus (2e eeuw na Chr.) TYPHUSGEVAAR DOOR AANRAKING. Over het gevaar van het overbrengen van typhus door aanraking heerschen dikwijla overdreven voorstellen. H. Do Id en een andere beroemdheid hebben onderzocht in hoever ty- jhusbacillen aan handen, glaswerk, hout, eer, stof, gevaarlijk kunnen zijn. Na enkele minuten was het groote deel dezer barillen reeds onschadelijk. In de praktijk is dit gevaar dus niet zeer groot DE WERELDPRODUCTIE VAN SCHEPEN. Volgens Lloyds Register werden er in 1919 7 millioen ton schepen gebouwd, wat tegen over 1913 een vermeerdering van 4 millioen ton beteekent. Hiervan komen 1,6 millioen ton op rekening fan Engeland en 4 millioen voor rekening van Amerika. DE VREDE'SGiEZINDHEID VAN SOVJET-RU'SL AND De Minister van Buitenilandlsche Zaken van Sovjet-Rusland heeft aan' de Roemeenr sche regeering een voorstel overbandigd om in onderhandelingen te treden'; hij vraagt da tum en plaats, waar vertegenwoordigers van beide sitaten elkander zouden kunnen' ontmoe- ten Ook stelt hij aan Japan voor onderhande lingen te beginnem, en verzekert aan de beide landeni een goede nabu'-rschap DE STAWrNG'EN IN DE BORTNAGE. Sedert eenigen itdjld) waren in de Borinage stakingen aan den gang. De patroons weiger- den een loonsverhooging indien' de prijs van de steonkool niet verhoogd werd. Mien meldt thans, dat de stakingen een re- volutionnair karakter beginmen aan te nemen. De leaders der vakvereeniging hebben de be weging niet meer in de hand. Jonge stakem hebben met revolvers gewapend! eeni aantal fabrieben tot sluiting gedwongen. KORTE BERICHTEN. Millerand noemde de staking een revo lutionaire beweging en kondigde een stand- vastige bestrijding aan. In de Borinage doen zich onlusten voor van revolutionairep aard. Verschillende Duitsche generaals en admiraals verklaarden wel voor een Duitsck gerecht te willen terechtstaan. De Sakftische mijnwerkers willen weer 8 uur werken Dlrecteur: G. H. KRAK. Hooldredacteur Tj. N. ASEMA.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1920 | | pagina 1