DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
De Wielingen-kwestie.
lo. m
DR mmmret Batsat dR 3 Blades.
Honderd twee en twinfigste Jaargang.
A
Abonnementsprljs blj vooruitbetaling per 3 maanden f 2.—, fr. per post f 2.50. Bewljsn. 5 ct. Advertentiepr. 25 ct. p. regel, grootere letters naar plaatarnlmte.
Brleven franco N.Y. Boek- en Handelsdr. v.h. Herms. Coster Zoon, Voordam C9, Tel. Admlnlstr. No. 3. Bedactie No. 83.
Buitenlandsch Ovcrzicht
Buitenland
Z A T E R 1) A G Dlrecteuri Q. H. KRAK. HoofdredaoteurTj. N. ADEMA. 5 J U N I
Een ffoode buur is bcter dlan een verre
wi«id, zctf een oud-Hollandsch spreek-
woora.
En daaruit blijkt wel van hoe groot belang,
ni'et allcen voor peraonen, niaar ook voor
staten, een gocde nabuurschap is.
x Wij, Nederlanders, hebben weinig verre
vrienden, wij hebben zelfs weinig vrienden in
de nabijheld en wij hebben een Bclgischcn
buurman, met wiena bijzondere eigenaardig-
hcdeu wij nog altijd niet vcrtrouwd geraakt
zijn.
In de oorlogsjaren heeft Nederland zonder
vrienden en zonder vijanden tusschen de
groote atrijdende groepen der verbondenen
gestaan.
v Nu is de oorlog voorblj. Een onvrlcndelij-
ke bcjegening van de zijae van overwmnaars
en overwonnenen ondervinden wij niet, niaar
met vriendschapabetulgingen, met dankbare
erkenning voor het goede in onze houding
worden wij evenmin overladen.
Nederland blijft zich mln of mcer het stief-
kind in het Europeesche huiahouden gevoe-
len.
Voomamelijk met Belgie, onzen Zuidelijkcn
buurman; is de verhoudlng nimrner bijzonder
hartelijk geweest.
De geschledenis van de negcntiende eeuw it
tevens de lijdensgeschiedenis van de Hob
lanrisch-Belgische betrekkingen.
Wij behoeven niet meer aan de jaren der
vereeniging van Belgie en Holland te herin-
neren. In Holland zoowei als in Belgie was
men maar al te blij, dat de huwelijkaband
weer verbroken werd en eindelijk in 1839,
door de onderteekening van het tractaat van
London, een regeling werd getroffen, waarbij
de scheiding tusschen beide landen definitief
werd.
Sindsdlcn is Belgie onze buurman geweest,
een buurman, die zoo nu en dan eens zijn
hoofd over de scheidingshaag tusschen beiae
:rvcn stak, met wien wij wel eens een gezei-
.ig of minder gezellig buurpraatje maakten,
maar aan wien wij nimrner onze voile sympa-
thie hebben gegeven.
Tocn lewam de wereldoorlog. de Duitsche
inval in Belgie, de opnamc van tienduizenden
vlnchtelingen in ons vaderland.
En daarna de vrede, de terugtocht der
Belgen, die, als dank voor het gastvrijc ont-
haal, een souvenir wcnschten in den vorm
van een stukje grond in het Zuiden van Llm-
burg, of in Zeeuwsch-Vlaandercn, zoo moge-
lijk nog met een hoekje van Walchexea of
Zuid-Bevclandi.
V66r wij verder gaan, dient er op gewezen
te worden, dat deze annexionistiscne eischen
niet van het gelicele Belgische volk afkomstig
mogen heeten, dat wij; met name onder de
Vlamingen, veto gocde vrienden hebben, die
de Belgische actie tegenover Nedierland ten
scherpste hebben afgekeurd.
Maar het comitd de politique nationale en
zijn geestverwanten heeft zijn verwoede anti-
Nederlandsche campagne voortgezet en de
Belgische regcering, met name minister Hij-
mans, heeft nimrner blijk gegeven deze cam
pagne, a is een ongewenscme, met kracht te
willen tegengaan.
Belgie heeft uit den mond der groote mo-
gen dheden zijn vonnis vemomen.
Het mag zijn belangen met Nederland door
herziening van de tractaten van 1839 regelen,
maar het behoeft niet op eenige uitbreiding
van grondgebied ten koste van dien buur-
ataat te hopen.
Dat heeft de groote annexioniistische
schreeuwers den mond gesnoerd, maar dat zij
niet van plan waren zich zoo gemakjcelijk gc-
onnen te geven, is thans wel uit den loop
der te Parijs gevoerde onderhandelingen be
treffende de tractaatswijzigingen. gebleken.
Wij k.omen nu tot de door minister van
Karnebeek in onze Tweede Kamcr afgelegde
verklaring.
Daaruit blijkt, dat de onderhandelingen
met Belgig zoover waren gevorderd, dat orn-
trent den inhoud, zoowei van het verdrag
tusschen Belgie en Nederland tot herzienlng
van het verdrag van 1839, als van het verdrag
met de nogendheden tot opheffing van de ga-
rantie-yerdragen van datzelfdie jaar, overeen-
atemmtng was verkregen Voomamelijk in het
eerstgttioemde verdrag werden aan Belgie
belangnjke conccssies gedaan, zonder dat
Nscierland daartegenover voordeelen van be-
toc'-cnis bedongen heeft.
De tekst van het collectieve tractaat werd
v; ngesteld en dh commissie van veertien had
nog slechts aan de betrokken regeeringen
ha a rapport uit te brengen, zoodat* men op
een %poedige onderteekening der tractaten re-
kende. a
kwam de Wielingen-kwestie op "het
tapht, dc vraag of de Wielingen aan Belgie of
Nederland zouden behooren, over welke
vraag j-ern eenstemmigheid bereikt werd.
Men bqijverde zich toen, uit het economisch
tractaat alles te weren wat op de vraag van
de souverelniteit van de Wielingen zou kun-
nrn prejudicecren en toen bleek„dat men in-
zake tie Wielingen niet tot overeensitemming
zou koinen. toen Belgiii clke oplossing van
het vraagstuk, waarbij deze Schel^mond
haar niet geheel werd toegewezen, weigerde
cn het vraagstuk evenmm aan arbitrage
mnsdvts ts ocdswarpso, van
beide zijden de kwestie te laten zooalas ze
was Zij zou dus onopgelost blijven en zoo
wei de Belgische als de Nederlandsche delega
te zou in de commissie van veertien een ver
klaring met toelichting afleggen, waarin van
de vmchillende opvaftingen werd blijk ge
geven.
Dit is geschied en men wachtte nu nog
slechts op de onderteekening van het tractaat,
daar de commissie van veertien bepaald had,
dat van de verklaringen inzake de Wielingen-
kwestie zou melding gemaakt worden in het
door die commissie aan de betrokken regee
ringen uit te brengen rapport
In de bijeenkomst van 21 Mei J.I., toen die
Nederlandsche delegatie het slot der besprfr
kingen verwachtte, werd door de Belgische
delegatie plotseling medegedeeld, dat de Bel-
giscne regcering de onderhandelingen bctref-
nmde de herziiening van de tractaten van 1839
niet wilde voortzetten zoolang de Nederland
sche regeering niet zou toegestemd hebben in
een oplossing van de Wielmgen-kwestie, die
de reaiten van Belgie verzekert.
De Nederlandsche delegatie heeft daarover
haar groote verwondering te kennen gegeven,
omdflt dit in strijd met alle afspraken was
en er van schorsing der onderhandelingen
moeilijk sprake kon zijn. waar deze in werke-
lijkheid reeds geeindigd waren.
Minister van Karnebeek heeft er in de
Tweede Kamer nog eens den nadruk op ge-
legd, dat, wat de kwestie der Wielingen be-
trat, voor Nederland, afgescheiden van zijn
rechten, daarbij belangen betrokken zijn, die
niet onderschat mogen worden. Nederland
blijft bereid tot een redelijke oplossing mede
te werken, maar het zal niet met terzijdestel-
llng van het standpunt, dat van oudsher werd
ingenomen en1 met wijziging van eeuwenlang
tK^taande toestanden, een regeling aanvaar-
<len; die slechts met de Belgisdie hr>mgen re-
kening houdi Te minder waar iafclit geding
Belgie aanvankelijk de heenschappij over de
geheele Schelde wenschte en bij de regeling
van rechten dus, met het oog op de toekomst,
voorzichtigheid geboden is.
Nederland, zoo heeft de minister nog laten
uitkomen, heeft de herziening der verdragen
van 1839 niet gezocht en het heeft die ook
niet noodig, omdat het door die herziening
geen voordeel ondervindt.
Nederland heeft zich bij de onderhandelin
gen volkomen correct georagen en kan met
gerustheid het oordeel der geschiedenis tege-
moet gaan en den verderen loop van zaken
afwacnten.
Laten wij nu den twistappel zelf eens wat
nader bekijken en daarbij even nagaan wat.
onze regeering daarbij ter motiveering barer
houding aanvoert.
Wanneer wij de kaart van. Zeeland voor
ons nemen, zien wij, dat de Westerachelde
drie vaargeulen naar zee heeft, het Oostgat,
de Deurloo en de mee9t zuidelijke, de Wielint-
gen, die tevens de beste is.
Deze vaargeul loopt voorbij Zeebrugge tot
Blankenbergne en blijft, zooals minister Hij-
mans in de Belgische Kamer toelichtte, bin-
nen een lijn op zes mijlen afstand van de
Belgische kust getrokken.
Belgie's zeedomein strekt zich tot aan het
Fransche uit over een- breedte van minstens
drie mijlen en dus over heel het gedeelte van
de Wielingen, dat binuen deze strook valt.
Volgens minister Hijmans bezit Belgifi de
souvereiniteit .over dit gebied.
De Nederlandsche regeering is, zooals mi
nister Van Karnebeek reeds deed uitkomen,
het daar niet mee eens.
Nederland heeft van oudsher, aldus onze
minister van buitenlandsche zaken, de souve
reiniteit over de vaargeul tot aan voile zee
bezeten, maar na 1830 is bij herhaling daar
over kwestie met de Belgisdie regeering gere-
zen, zonder dat men tot eene oplossing
kwam.
En daar beide landen belang bij een goede
vaargeul hadden, is o. a. in 1866, toen een
nieuw stelsel van verlichting op de Wester-
schelde is ingevoerd en eveneens in 1881 aan
Belgie het plaatsen van lichtschepen veroor-
loold, waarbij evenwd uitdrukkelijk bepaald
werd, dat elke kwestie van souvereiniteit van
weerszijden werd voorbehouden.
In Augustus 1914, bij het uitbreken van
den wereldoorlog, verzocht de Belgische re
geering den toegang tot de Belgische kust ter
plaatse niet door het leggen van mijnen voor
de vloot der Geallieerdai ontoegankelijk te
maken en in verband met de twistvraag over
het betrokken gebied besloot Nederland de
feitelijke handhaving der neutraliteit niet over
dit watergebied uit te strekken, zoodat dit
door de verschillendc oorlogvoerenden als
ooriogsgebied gebruikt is.
Met ait gevoTg natuurlijk, dat reeds in Oc
tober 1918 de Belgische regeering zich tot de
Nederlandsche wendde met een nota, waarin
zij uitdrukking gaf aan hare meening, dat op
grond van hetgeen gedurende den oorlog had
plaats gevonden, de Nederlandsche regeering
blijkbaar het besproken gSdeelte der wielin
gen als Belgisch watergcliied beschouwde.
Daar een herziening aer tractaten van 1839.
aanstaande was, onthield de Nederlandsche
regeering zich van antwoordi, wat te betreu-
ren is, daar dit de Belgen dringender in hun
aanspraken moet gemaakt hebben.
Het spreekt van zelf, dat een deel der Belgi
sche pers heftig tegen Nederland te keer gaat,
dat de bat t^/ydA tmer hooger
heffen. dat sprookjes als de hulpverleening
door Nederland aan Duitschland ten koste
van Belgie weer opgeld doea.
Het zou vergeetsche inoeite zijn deze
schreeuwers van het ongerijmde van hun be-
weringen te overtuigen, om de eenvoudige
reden, dat zij niet overtuigd wenschcn te
worden,
En het zou evenmin in de lijn van het tot
dusver door onze regeering gevolgde optre-
dea liggen, deze schreeuwers met eenzelide
scheldpartij te beantwoorden.
Die schreeuwpolitiek is slechts op uiterlijk
effect- en op een indruk maken bij die groote
massa berekend.
Wij dienen de onderhavige kwestie rustlg
en onbevancen onder de oogen te zien.
En dan (can niet ontkena worden, dat,
zooals de zaken nu staan. de Belgische aan
spraken sterker dan de Nederlandsche schij-
nen. Het moet indcrdaad op andcre staten
cen vreemden indruk maken, dat Nederland
aanspraak op cen gebied maakt, dat onbe-
twistbaar tot de Belgische territoriale watercn
schijnt te behooren. Het komt ons voor, dat
een beroep op historische rechten door Ne
derland daartegenover niet veel indruk maakt
en het zou zeker wenschelijk zijn, dat de Ne
derlandsche regeering de grouden waarop
het Nederlandsche standpunt berust, eens uit-
voerig uiteen zette. De regeering, die over,
alle gegevens beschikt, zal zeker wel in
staat zijn haar standpunt inzake de Wielin-
gen-kweatie duidelijker te motiveeren
Maar zelfs al was dit niet zoo, dan blijft
nog het feit, dat de Nederlandsche delegatie
op elke wijze tegemoetkoming aan de Belgi
sche eischen en een voor beiae partijen aan-
nemelijke regeling voorgesteld heeft, welke
afgestuit is op de houding der Belgen, die al
les of niets wenschten.
Het is begrijpelijk, dat, voomamelijk daar
niet Nederland( maar wel BelgiS een overwe-
gend belang bij het slagen der onderhandelin
gen had, de Nederlandsche regeering voor
een volkomen toegeven aan de Belgische ei
schen niet te vinden is geweest.
Nu res ten nog twee groote vragen en' wel
allereerst wat Belgie er toe gebracht heeft
plotseling alle reeds verkregen voordeelen
door zijn onverzoenlijk standpunt inzake de
Wi el ing m-kwestie te niet te docn.
Waarom alles of niets gevraagd, als men
vooruit wist niets to zullen krijgen, daar Ne
derland, dat bij de herziening aer tractaten
de kleinste belanghebbende is, eenvoudig in
Jvet afbreken der onderhandelingen zou boms-
ten.
Of hoopt men wellicht van Belgische zijde
op steun van Frankrijk. Heeft men te Bnissel
misschien de verzekering ontvangen, dat
Frankrijk de Belgische aanspraken zal steu-
nen en hoopt men met dezen bondgenoot mis
schien nog op wat beters als het betwiste ge-
,bied van ae Wielingen?
Het Fransche blad de „IntransigeanE'
houdt zich reeds bezig met de gevareu voor
BelgiS aan een Duitsche invasie door Lim-
burg verbonden, maar het is toch niet te ver-
wachten, dat de Fransche regeering thans
openlijk een Belgische annexionistische poli
tick zal steunen.
Nederland heeft wel geen geheimc overeen-
komst inzake de Schelde met Engeland ge
troffen zooals reeds van Belgisdie zijde
beweerd is maar desondanks kan Frankrijk
wel van tevoren nagaan dat het te velde trek-
ken voor. Belgische annexionistische eischen,
bij zijn vroegere |trijdmakkers allesbehalve
gunstig ontvangen zal worden.
Maar wat kan dan de Belgische regeering
tot dit plotselinge optreden bewogen heb
ben?
Dat is het earste raadsel, dat wellicht
spoedig opgelost zal worden en het aftre-
cien' van minister Renkin wijst er op mis-
tschien wel zijn verklaring in een politieke ma
noeuvre van minister Hijmans en zijn kabinet
vindt.
Het tweede raadsel is wat er nu verder van
de herziening van de tractaten van 1839 te-
recht zal komen.
En hierop zal de Belgische regeering wel
het antwoord moeten- geven.
Zij heeft bij die herziening een overwegend
belang en waar Nederland deze niet gezocht
en ook niet noodig heeft, zal het ten Slotte
Belgie wel zijn, dat om vergeving voor zijn
kwajongensachtig optreden zal moeten vra-
gm-
Gisteren is dan te Versailles dc vrede met
Hongarije geteekend. De hcele plechtigheid
duurde slechts tien minurcn, en toen was de
officieele vrede, waarlegen in Hongarije zoo
veel verzet is, een volaongen feit. Dit is nu
weer een vredesverdrag, waarvan moeilijk ge-
zegd kan worden, dat het een waarborg zal
zijn voor een eeuwigen vrede. Daarvoor is de
wrok in Hongarije te groot over de gebiedien,
die het heeft moeten aistaan. De grenzen van
het land zijn nu als volgi:
De in het Noorden wonende Slowaken ko
men aan den Tsjecho- Sle vskischen staat. De
RoemeniSrs, welke in at. Ooeten en Zuid-
Oosten wonen (Zevenburgen) zullen deel uit-
maken van Roemenie. De Serviers in het Zui
den worden opgenomen in Joego-SlaviS, ter-
wijl de Duitsdie bevolking in het Westen by
Oostenrijk komt.
In bet Westen loopt thans de grens westelijk
van de Raab. De grens met Joego-Siavii
word* gevonnd door de Mur «n da Drive,
tot ongeveer 60 K.M. noordelijk van de
plaats, waar de Drave in den Donau stroomt.
Verder gaat deze grens zuidelijk langs Mo-
hacz, Baja en Szegedin, waar ze zich veree-
nigt met de Roemeensche grens even ten Zuir
den van Mako, om vandaar in N.-Oostelijke
richting tusschen Debreczen en Groszwar-
dein door te gaan. waarbij de eerste plaats
aan Hongarije, de tweede aan Roemenie
wordt getrokken
Tsjecho-Slowakije is van Roemenie en Hon
garije gescheiden door het Theiss-dal, van-
jwaar de grens loopt naar het Douau-dal, on
geveer 30 K.M. vanaf Boedapest. Vanaf Gran
tot aan Pozsony is de Donau de grens tus
schen Hongarije en Tsjecho-Slowaijke
Het zijn heele stukken van zijn grondgebied,
dat Hongarije heeft moeten missen, en dat het
met een bloedend hart den opgelegdea vrede
teekende, bewijzen wel de woorden van den
president van de Nat. Vergadering bij de ope
ning van de zittiog van Dondcrdag. Onder
algemeenen bijval zei hij o. m.Het vredes
verdrag brengt niet den beloofdcn eeuwigen
vrede, maar zal veeleer tweedracht tusschen
de volken zaaien en nieuwe oorlogen ten ge-
volge hebben Alle ongercchtigheaen, hetzij
door personen of door naties begaan, wreken
/lch. wij vcrtrouwen op de goddelijke voor-
zienigheid, op de taaiheid onzer natie en op
onze edgen kracht. Door aaahoudenden arbeid
zullen wij wetcn te bereiken, dat met het
woord „Raakt den Hongaar niet aan" reke-
ning moet worden gehouden. Den afgeschei
den gebieden roepen wij toe: Na een duizend-
jarig bijeenzijn moeten wij scheiden, maar
niet voor eeuv/ig! Al onze gedachten zullen
er dag en nacht op gericht zijn, dat wij ons
in de vroegere grootte en met den ouden roem
met u hereenigen.
Als teeken van rouw werd de zitting daar-
op gesloten.
De kwesties, die te Spa zullen worden be-
.handeld, houden thans de regeeringen van de
betrokken landen voortdurend bezig. Het
gaat nu over de yerdeeling van den buit,
waarover de heeren het nog steals niet eens
zijn. Waarschijnlijk zullen de regeeringshoof-
den van Italie, Belgie, Engeland en Frank
rijk den 18en dezer nog eens bijeenkomen om
de houding te bespreken, die zij den 2len Ju-
ni zullen aannemen.
Maar vooraf zal de Italiaansdhe
onderstaatssecretaris van buitenlandsche za
ken nog naar Londen gaan (misschien heden
reeds) om de Britsche regeering in te lichten
over de zienswijze der Italiaansche regeering
omtrent die kwesties, die te Spa behandela
zullen worden. In ItaliS is men er niet over
tevredendat daar nog niets is ontvangen van
hetgeen door Duitschland reeds is afgestaan
(kolonifen en handelsvloot). Duitschland wil
pogen gedaan te krijgen, dat de waarde van'
ten en ander wordt afgetrokken van zijne re-
kening, en als dit wordt ingewilligd, wenscht
Italie eene herziening van de verdeeling der
Afrikaansche kolonien, alsmede den voorrang
bij de geldelijke schadelooestelling van
Duitschland, als vergoeding van de door
Frankrijk en Engeland te verkrijgea economi-
sche voordeelen en koloniale bezitsvermeerde-
ring Zelfs wanneer de Duitsche aanspraken
zouden worden afgewezen, meent Italie recht
te hebben op den voonoaligen Duitschen ko-
lonialen rijkdom.
Lloyd George heeft in het Lagerhuis ont-
kend, dat er tusschen Engeland en Frankrijk
een verkoeling zou zijn ontstaan in verband
met de onderhandelingen met Krassin. 't Is
de vraag of bij hem met de wensch de vadter
der gedachte was, want nu de Engelsche mi
nister-president zelf heeft erkend, dat Krassin
zoowei de codperaties als de soyjet-regeering
vertegenwoordigt, is het duidelijk, dat er ook
namens die regeering zal worden gesproken,
en dat is juist lets waarvoor men in Frankrijk
nog al bevreesd' is
Als eerste voorwaarden voor het beginnen
van economische onderhandelingen stelde
Lloyd George het vrijlaten van Engelsche ge-
vangenen door Rusland en waarborgen, aat
tijdens de onderhandelingen geen aanvallen
zullen worden gedaan op Britsche belangen
in het Oosten en in het vaderland. Engeland
schijnt dan toch wel bezorgd voor den bolsje-
wistischen invloed in zijn Aziatische bezit-
tingen.
Krassin heeft hiertegenover gevraagd de
aanwending van den invloed der geallieerden
om den aanval van Polen te doen staken. Men
begint dus reeds nu anders dan bepaald eco
nomische kwesties ter tafel te brengne.
Het zal te beiien staan of de heeren bij la
tere oonferenties de economische en politieke
kwesties zullen kunnen scheiden.
Het depart, van buitenl. zaken heeft te Was
hington geweigerd om aan de commissie uit
de Kamera van Koopihandel der Vereenigde
Staten paspoorten te verleenen voor de reis
naar Rusland ter bestudeering van de kwes
tie der kervatting van de handelsbetrekkin-
fen. Het depariement verklaarde dat on-
anks de onderhandelingen van Krassin met
andere landen, de polities van de Amerikaan-
sche regeering ten aanzicn van den bandel
met Rusland nog ongewijzigd is.
En toCh zulJen, volgens mededeelingen van
hooge regeeringslbeambten, de Vereenigde
Staten owicieus worden vertegenwoordigd bij
de onderhandelingen tusscheni Krassin en de
afgevaardi'gden van den Oppersten Economi-
schen Raad.
DE BOYOOT VAN HONGARIJE.
D« conferentie van tranaportarbeidars
Southampton heeft besloten tie resolutie van
de Internationale federatie van vakvereenigin-
gen betreffende het boycotten van Hongarije,
naar de parlementaire commissie en de Triple
Alliance te verwijzen; zij heeft goedgekeund
elke actie te steunen.
DUITSCHERS EN DENEN.
Volgens een bericiht uit Flensburg aan de
„K. Z is het daar in de laatste dagen her-
haaldelijk tot ernstige botsingen geko-
men tusschen de Deensche bezettingslroe-
pen en Duitsche burgers.
De commandant der Deensche troepea
heeft in verschillende toespraken' zijn onder-
geschikten tot gewelddaaen tegenover de
Duitsche bevolking aangespoord. Bij de re
geering is een verzoek ingediend aen com
mandant ontniddellijk terug te roepen.
Sedert de invoering van kronenvaluta in
de eerste zdne is het geheele zakenleven daar
tot stilstand gekomen, daar de voorbereidin-
gen voor de verandering der valuta op ge
heel onvoldoende wijze getroffen waren. Ten-
gevolge van de hooge loonen heeft een grooi
aantaT bedrijven arbeiders ontslagen.
DE DUITSCHE RIJKSDAGVERKIE-
ZINGEN.
Voor den verkiezingsdag, den ben Junl, zijn
van de zijde der veihghudspolitic omvangnj-
ke maatregelen getronen om een storing in
het verloop der verkiezingen te voorkomen.
Ieder stembureau wordt bewaalct door een
wacht, waarvan de sterkte in overeenstem-
ming zal zijn met het aantal kiezers in het be
treffende district. De stembussen zullen in he!
bijzonder beschennd warden, dar er geruch-
ten lopen van plannen om de verkiezingslij*-
ten te vernietigen en de bussen te ledigen.
Het gemeentebestuur van Berlijn laat hef
gebouw, waarin de verkiezingsuitslagen van
het district Berlijn zullen worden verzameld,
door een afzonderlijken post beschennen. In
geza.ghebbende kringen gelooft men, dat da
verkiezingsdag zonder ernstige ongeregeld-
heden zal verloopen.
In antwoord op een aan de candidaten
vor de nieuwe Rijksdagverkiezingen en da
partijleiders gezonden vragenlijst van da
Duitsche pacifistische vereeniging, die da
vragen bevat of Duitschland tot den volken-
bond moet toetreden of naar een herziening
van het vredesverdrag van Versailles slecha
langs vreedzamen weg gestreefd moet war
den en of in de scholen de geest van verzoc-
ning tusschen de verschillende volken mod
worden aangekweekt, hebben de leiders van
het centrum en de democratische partij zich
onvoorwaardelijk in bevestigdfenden zin uii-
gesproken. Van de beide rechtsche partijen
werd geen antwoord ontvangen.
EEN SCHOOL VOOR NEGERS.
Te Antwerpen wordt een school voor ne-
gers opgericnt, namelijk voor Kongoleeschfl
matrozen, die deel uitmaken van de beman-
ning der Kongobooten. Een pastoor nam hei
initiatief hiertoe. Daar zal men de jonge ne-
gers, ten getale van 34, leeren Iezen, schrij-
ven en rekenen. Later zullen zij bun onder-
richt aan boord van de op Kongo varende
schepen voortzetten. Ook in de kalonie zell
.zullen onderwijzers met hetzelfde doel aan-
gesteld worden.
DE VERKOOP VAN DAGBLADEN.
De rechtsche bladen in Berlijn bespreken
de opzienbarende berichten omtrent den aan-
koop van verschillende dagbladen door
Stinner en andere grootindustrieelen en ver-
klaren, dat deze aankoop een deel uitmaakt
van «en groot publicistisch-politiek plan der
rechtsche partijen. ten doel hebbende de ver-
spreiding barer aenkbeelden onder het Duit
sche volk. Volgens die bladen betreft het hier
geen finandeele ondernemingen.
EX-KOmNG COINiSTAiNrmN.
De berichten der laatste dagen, dat (n
Athena de weg wordt gebaand voor den te-
rugkeer van ex-koning Kontaantijn, rijn door
dezen vrijwel bevestigd. Aan een medewerkar
van de „Epoca" heeft hij Terzekerd dat hij
nooit afstand van den troon heeft gedaan.
Hij heeft alleen Qriekenland tijdens den oor
log verlaten. Hij i« vaat overtuigd dat zijn
partjj bij de a lg em eene verkiezingen de over-
winning zal bahalen en zinspeelde op zijn ta-
rugkeer door te verklaren, datjglfa de Fran
sche commissaris Jonnart indertijd heeft er
kend dat de mogendheden zich niet tegen zijn
terugkeer zouden verzetten als het land hen
terug mocht roej>en.
KORTE BERECHTHNi.
De arbeiders der Engelachs gaafabria-
ken hebben zich uitgesjtroken voor ataking.
De moeilijkheden in het trambedriif,
welke tot een gemeenachappelijke ataking
van het but-, tram-, en tubcpersoneel te
Londen zouden hebben geleid, zijn opgelost
Er is een loonsverthooging van negen ahil-
linga per week toegezegd.
- Hit Fez (MaTokko) wordt gemeld, dat
opetandelingen een heftigen aanval op een
post hebben gedaan. Zij werden na een leven-
dig gevecht teruggeworpen. De Franschen
verloren een tirailleur. Zij berokkendan dan
vijand ernstige verliezen.
Van een aanbod van dan Opparatan
Raad betreffende hat mandaat over Dantzig
is in Hoorwegen nieta bekend.
Turkije weigert de ouafhankelijkheii
van Palestina en Armenia te erkannea an
Thraciii aan Griekenland te geven.
Da Fransche generaal waarschuwt par-
loment en regeering voor da gevolgen van
het, verlaten van den dienat door zeer vala
officieren wegens da slechte bezoldiginf.
Avanel, da Franacha financiaala gadal»
GQDRANT.