ilkmaarsche Gourant
Aangifte van Leerlingen.
De Fabrleksrook.
r
Brieven ait Berlijn.
T
Hondard Eon n TWlntlgste Jaargang,
Woensdag 9 Juni.
FBUILLETON.
ProviiKiaai Mouws
ItlO.
Oudtn of vooffden, die hunn* kindarra of
>upili«n h«l ond«rwjj» wan»ehan ta doen vol-
f*n aan:
k. d« Hand«l«da^»chool met 8-jarigen out«u«;
i. do Hoogere HandaUichool met 2-jarigen
°ur»u»
jrordiB varsooht rich v66* 20 JTLNiI ij. In
>er»oon (bij voorlteur op Dinadagmorgen ran
tot 11 of op Dondardagmiddag ran 2 tot 4
ux) of aehriftelijk aan te melden bij den
i ndergeteelcende, aan het gebouw in de Dpe"
uistoraat, hoek Nieuwealoot. Bij aohriftelijke
lanmelding wordt opgave verzocht Tan vol-
edigen naam, geboortedatum en adxee Tan
le(n) batrokken leexling, almede vermelding
'an laatet baroaht* acbool, en van de Ideate
ptarvoor toelating gewanacbt wordt
1 Voor toelating tot de earate klaaae van de
3andel«dagaobool wordt geeiacht een vol-
ioende aaate van kennit der vakken van het
Lager Ondarwjja, met inbegrip van de begin-
lelen der Franache taal
Tot da aerate klaaae van de Hoogere Han-
lekechool kunnen o. m. worden toegelftten
lij, die het einddiploma van een Handeladag
whool beritten, of de drie aerate klaaaen van
ken Hoogeire Burgeraohool met goed gevolg
lebben doorloopen.
Voor nadere inliohtingan wande men tich
ot den ondergeteekende.
De Direoteur ran de Handeladagachool
en de Hoogere Handelaeohook
J. POSTMA.
BerlQn aan den vooravond der
verkiezingen. 1).
BERLIJN, 1 Juni.
Naemand zou bet aan het uiterlijk van Ber-
jji zeggen, dat wiji voor een noodlotsdag
aan. want daarover kan geen twijfel be-
aan: de verkiezingen voor den Duitschen
ijksdag, die Zondag plaats hebben, zijn van
in zoo groote beteekenia als nog geen ge-
furtenia heeft plaats gehad sinas de jonge
luitsche republiek beataai Wat er na dien
ag in Duitscbland gebeuren zal, kan nie-
.and zeggen, maar't ia zeker. dat Berlijn.
ageacht alles nog altijd het noofd en net
art van het land, aterker dan eenig ander
eel van het rijk den terugslag zal gevoelen
an wat er gebeurt. Maar men oemerk
at niet aan de stad. Rustig en kalm gaat al
a zijn gang en temidden van dit voorjaar,
at mooter ia dan wij aedert tnenschenbeuge-
ifc in Moord-iDuitsch land beleefdl hebben,
seft, ongeacht alle ellende. het leven weer 'n
limp van de oude vroolijkheid terug gekre-
sn.
Htet onderaeheid met verleden jaar, toen de
irkiezingen voor de Nationale vergadering
taata hadden, is niet te beschrijven. Toen
as de geheele stad vervuld van een verkie-
ngskoorts. Alle muren van huizen en hiicen
aren volgeplakt met plakkaten, op straat
erden den voorbijgangera op alle hoek en
rooibiljetten bij hoopen in de hand geduwd,
andwichmannen liepen op alle wegen. Het
as alsof de steenen van de verkiezingen
jraken, als achreeuwdea de huizen het feit
it, als zou de geheele stad bedolven worden
ider een vloed van bedrukt papier. Op alle
anplakzuilen en aan alle toegangen tot ver-
aderzalen waren de oproepingen tot verga-
iringen ala dreigende spoken zeer in het oog
i een gesprek over politick gewikkeld, er
lllendi
Op straat was iedereen
aangep
gesprek
innden zich kleine debatingsclubs en tel-
jnmale stuitte men op een groep, die rich
irzameld had om een improviseerenden rc-
eniaar.
Van dit alles is nu geen aprake. Ruatiger
jn ditmaal was het ode in het oude Keizer-
fk voor de verkiezingen nooit. En al hebben
>k ditmaal avond aan avond vergaderingen
,aata. waarin de candidaten hun eigen roem
.rkondigen en hun politidke tegensianders te
it gaan het gewone dagefij
•eft geen' veran
;n die naar buitenplaatsen voeren, zijn over'
gewone dageSjksche leven
idering ondergaan. De trei-
naar k«t Ecgelach
van Booth Tarkongtoa.
Mrs. Vertrees adheeni niet op deze ongewo-
uitibaratinig te letten. JUk gel oof, bqgon ze
dat wfl;
zeg-
xieesd, dat hij niet pocht
pi, ik begrijp dat hiji nooit zoo'n belang
bijnt geateldl te hebben in den andler".
Het aombere geliaat van haar man betrok
j die woorden nog meer; fair zag er bleeker
iit dan te voren. „De ander1' herhaalde hij
jn oogen afwendend. „Je bedoelt je be-
selt den derden zoom diengeen d'e hier
mavondi was?"
,Ja de de jongste", antwoordde zjj zoo
idht, dat het bijna fluisteren was.
En daarop sprAk giediurende minuten ach-
reeni geen van beidfen eni evenmin keek de
in de ander tijtiens dat zwijjgen aan.
Eindelijk vond mrs. Vertrees er op uit te
sesteni, maar dat iklonk niet overtuigend.
Vat ah wat zei Mary van heratn de
ill toen zSj vanmiddag thiuis kwam? Ik hoor.
je haar iets omtrenit hem vragen, maar zii
itwoordde op zoo'n zachten toon, dat ik er
neta van kon opvangeni".
,^ij zij zei niet veel Toen ik haar vroeg
zif zidh- geamuaeeiki had! op haar wande-
lg zei ze sledits: JHij: ia zoo'n ernstig den-
r, ala ik nooit eerder heb ontmoef
„Nu?"
iat is allea. Hij ziet er oak peinzend uit en
1*°" ofsdhoon hij dat in den laataten
d niet meer zoo erg pioet wezen. Ik aloeg
iary van uit het raam gade itoen zij vanmid-
vsl; in ds beaseb.cn rendeni de rstf, cab de
otvera van de Spree, op dc renbanen heeracht
e'en levendigheid
[g uifging en hiji zidh bij haar voegde en
B ik niets onvtrent hem had geweten dan
gevanden hebben dat hij eeni bepaald
•langwekkend gezicfat had"'.
,»Ai je aieia <anir«al ham had' gavatea?
fAntaa?"
en een drukte, niet minder en
niet meer opgtwekt dan voor den oorlog.
Hoe konit aat? Ie dat de onverachiiligheid
van de menadhen voor htm lot? Het lijkt wel
zoo. De menechen kunnen niet meer. Over een
paar weken ia het zes jaar geleden sinda zij
in een door niete onderhroken opwinding heb
ben geleefd. De omstandiigheden hebben ona
zoolang in alle r'chtingen gealagen, zij heb
ben ona in zoo sterke mate nu eena met hoop
vervuld, dan weer volalagen teleurgeateld, dat
wij voor biijia allea ongcvoelig zijn geworden.
En daarbij heeft men geleero, dat in de wer-
ktlijkheid niets zoo ematig is als men vreest,
en niets zoo goed ala men hoopt. Men heeft
het verleerd in zijn resignatie en onverachii
ligheid, belangstelling te kocsteren voor wat
de dag van morgen zal brengen, men1 heeft
leeren beaefea, dat het leven doorgaana langs
een trieaten weg gaat en men heeft geleerd
zich daarover met druk meer te maken.
En deze stemming ia uit gewoonte de over-
hccrachende geworden. Ongeacht de nadering
van een noodlotsdag. ongeacht alle geruch-
ten die onophoudelijK opfeomcB. Van den
vracgen morgen tot dm la ten avond hoort
men smoezm, fluisteren', prnien, dat in de ko-
mende tijden zeer ernatige gebeurtm\&zm sul
len plaata hebben. De woorden „Put*che",
„Staatagreep", ,ziieuw« revolutle" worden ala
ballen in een spel over en weer geslingerd.
Sedfcrt weken hoort men alectiia dit 6ene: wij
ataan voor een nieuwe, geweldadigc omwente-
ling. Nu eena zal die van rechtslcomen, van
de conaervatieven de militairisten, de al-Duit-
schers en monarchisten. Dan weer licet zij te
zullen komon van links, van de hyper-radica-
len, de communisten. de apartacititea en bols-
jewisten. Het is alsof er met anders sneer dan
„iaten" zijln en geen toeschouwers voor het mi-
raculeuse, bloedige schouwspel. De couranten
staan vol van geheimzinnige berlchten over
de veelomvattende voorb^reidingen aan beide
zljden. En de bladen van de reenter en linker-
partijen wakkeren het vuur aan door telkens
nieuwe „onthullingen' en raadselachtige aan-
duidingen over de plannen in het andere
kamp.
Bij! dit alles Is duidelijlk gebleken dat al die
geruchten en onthullinden een middcl In den
polifieken strijd zijn geworden, dat door de
radicalen ter rechter- eni ter linkerzijde ge-
bruikt wordt. De oude conaervatieven schilde-
ren den beangsten burger de gruwelijke
varen van een aanstaande dictatuur van
proletariaat, om zichzelf ala de redders in
dat gevaar aan te bevelen. En de onrustige
elemcnten en agitatoren ter linkerzijde wijzen
2> het spook van ten1 militaire dictatuur, ten
nde de masaa mobiel te niaken in den strijd
voor hun doeleinden. Dit alle# heeft zich ont-
wikkeld tot bijna komiache afmeticgen.
In ds al-Duitache en Duitadi-nationale bla
den leeat men, dat er voorbereidingen aan
den gang zijin voor een militaire omwente-
ling, maar dat die van bolsjewistisdie zijde
uitgaan, apdat daama eer.> bolsjewistische
omwenteling gerechivaardigd kan worden.
En in de „Rote Fahne" en andere organen
van de communisten en andere onafhankelij-
ke-sociaal-democraten kan men lezen, dat bet
wel mogelijk is, dat er hier of daar commu-
nistische onlu^ten kunnen ontstaat, maar dat
die dan niet anders zijn dan geraffineerde
pogingen der militairisten', die t&armede een
optreaen hunnerzijds motiveeren willen. Men
sdiuift elkaar eenvoudtg de rol van agent
provocateur" in de schoenen. En dat alles
wordt den eenzamen burger, den geplaagden
mididenstand, den verstandigen en werkza-
men arbeider in het oor gefluisterd of ge-
achreeuwd!, zoo dat hij er doof van wordt.
Waar zooveel lawaai gemaakt wordt, hoort
men eigenlijk niets- meer. Waar steeds van
doodsgevaar ge&proken wordt, wordt men cu-
vcrschillig. Zekcr er zijn nog angstigen.
Oisteren ontmoette ik op atraat een1 van" de
meest gewaardeerdt kornieken van Berlijn, die
avond aan avond honcerden doet lachen, die
even beroemd is door de overdreven zorg voor
e-
zijn eigen persoonlijkheid als door zijn talen
ten. Hij zag mij, greep mij bij den arm, trok
mij uit het gewoel naar een atille zijstraat,
deed mij daar stilstaan en zeide mij met be-
vende stem: ,^Zeg het mij. Gij wcet het en doe
's Hemelsnaam niet of ge het niet weet.
in
Zeg mij: komf er een Putach en wanneer
komt die. Het kan mij' niet schelen of zij van
rechts of van links komt. Ik wil alleen weten
of er een komt". H)oe meer hij sprak, hoe op-
gewekter ik werd en toen hij was uitgespr
,0 niets natuuiilijlk" zei asiji haastig. „Dat
wil zeggen niets bepaalda. Mary zei lang ge-
ledien zeer beslist, dat hij voistrekt niet krank-
zinnig is^ zooalls wij eer&t dadhten. Het ia al-
leeni wel, natuurlijlk, hun houding te«gen-
over hem is vreemd. Naar mijn idee is het
een zenuwkwaal die hem af en toe wat vreemd
doet zijn, zoodat hij zich niet op iets kan toe-
ltggen of misschien vreemde dirigen doet.
mar als't er op aan komi natuurlijfc ia't
maar een indruk dien we hebben, Wi] weten
—niets bepaalds. Ik zei hield even op
er ging toen voont: „Ik wist niet precies hoe
ik het moest vragen dat wil zeggen ik
heb er niet tegen Mary over gesproken. Ik
heb niet ik De oude dame hakelde er-
bartmellijk en eindigdle met te morr.pelen ,^oo
edig na na den den schok".
Ik Heb hem sleohts vluchiig, niet meer dan
een oogwenk gezien en zou hem niet kennen
als ik nem zag1', beweerde nir. Vertrees,
aar jouiw indruk van hem is Hij brak
len zin plotading af en aprong zenuwachtig
overeihd, „Ik kan mij haar niet voorstelllen
o neenl" zei hij hdjgend en hegon in de ka-
raer op en neer te loopen. „Een naif onnooze-
le, een lijder aan vallende ziekte"
„Neen! Neenl!" riep zij, Jiij kan wdl1 niets
mankeeren. Wij
«0, het is vreeselijk. Ik kan niet Hij
wieirp zich weer achterover in zijn stoel, druk
te zijn handen voor zijn gezicht en liet ze toen
■lap langs zijn zij den neervallen.
Mrs. Vertrees zat te beven. „Je moet je niet
zoo overstuur maken" zei ze voor een enkele
maal bijna genci)gdl tot een! geregelde manier
van spreken. .,Wat Mary ook moge denken of
doen, het zal nooit ter wills van haar zelf
zijn: zij zal het om ona doen. Maar ala wil
het beoortieelen zullen wij het niet doen met
liet oog op ona zelf. Wij denken niet aan ons
zelf.
..O God neenl" kreunide hij. „Niet aan ons
zelf. Wij kunnen wel naar het anmhiuia gaan.
.tea, adds fk hem, dat ik *aa nists wist an dat
het ahsoluut onzeker was of er een Putsch
zou komen. Maar hij geloofdie dat niet en was
er van overtuigdl, dat ik hem bedroog. Ik ge-
loof vast en zeker, dat hiji mij de vriendschap
heeft opgezegd. Maar de groote meerderheid
staat tegenover den datum van 6 Juni onver-
schilliger.
De dag zal ons wat leeren over de toekomat
en het is niet overdreven hem met groote be-
zcrgdheid teegmoet te gaan. Want die dag
zal net begin beteekenen van een eerie ernsti-
ge woelingen. Een eenvoudige berekening
van de verhoudingen van de verschillende pc-
liticke partijen leert dat. De betrekkelijke rust
en arbeidszikerheid, die wij thans nog heb
ben, althans het restje van deze bezittingen,
steuneu op de door de middenpartijen go-
vormdf: regeering, op de coalitie van de ge-
matigde socialisten (vroeger noemde men die
,,moerderheids»ocialisten maar het valt te
betwijfelen of die naam nog gerechtvaardigd
if), de burgerlijke democraten en het centrum.
Valt door de verkiezincsactie van de uiterste
partijen van deze midaenfracties een aanzien-
lijk percentage kiezers naar rechts en links ai.
dan staat men voor de groote vraag: „wie zal
de regeering vormen Wanneer oude co
alitie geen voldoende meerderheid meer hssft,
raoet zif tradhtea zidh te versterker
Hoe lean dat? Zij zal zich vermoedelijk
eerst naar Links wenden en de onafhaakelijke
socialisten vragen of zij lust bsoben aan de
coalitie deel te niemen. /'eggai deze }a, dan is
de meest gunstige oplossing verkregen, of-
schoon een coalitie van vter p^.rtijeu, die vsc
zeer ver links naar zeer vex rechts gaat. het
evaar van een in elkaar vallen in zich bergt.
aar in ieder geval zou men daarmee uit de
impasse van het oogenblik geraakt zijn. Ik
voor mij geloof evenwel, dat dc oaafhankelij-
ken weigeren zullen. Want hun geheele posi-
tie en het sucees dat zii in het afgeloopen jaar
hebben gehad. berust eet'.voudfig op hun
scherpe oppositie. Zij zullen wel opp&ssen
zich dit voordeei te later? ontnemea en vcr-
antv/oordelijkheid op zich te neticn voor het
doen van positief wsrk.
Als de oude coalitiepai-tij'en links een wei-
■gering kriigen, moeten zij zich dus naar rechts
wenden. Daar vinden zi] de „Duitsche volks-
partij", die wel tot de rechter partii behoort,
maar niet een zoo eemarkeerd standpunt in-
n;»mt als de Duitsch-nationalen. De Duitsche
volkspartij zal vermoedelijk ja zeggen. Maar
wat gebeurt dan? Dan zullen de ladieafcn ter
linkerzijde een grooten mond opzettep over
verraad en reactle en zij zullen de gematigde
sociaal-democraten dwingen tot loeiaten van
dt coalitie en deelnemeu aan de bpprsitiepar-
tijen. En dan hebben wij, wat ieder het meest
vreest: een scheiding tusschen burgers en ar-
beiders, met daar aan vast het ccjitfddellijke
gevaar van ernatige conflicten, die kjpen lei-
den tot een burgercorlag.
Het ergste is, dat de groote mw&a van dit
gevaar niets ziet. De burgerlijke democraten
inzonderheid staan hulpefoee tegenover de
gebeurteaissen. Hun partij is uitecngevallm,
aoordat enkele van hun leiders zijn overge-
aan naar de Duitsclie volkspartij. De aantei-
ing daartoe was niet anders dan een oa-
praciisch doctrinairisme. Want deze mannen
zeiden: wijf burgeriiike democrr .ea, hebben
het laatete jaar met de sociaal-deaiocrr.ten te
veel gemeene zaak gemaakt. Dat gaat niet
aan, dat is in strijd met ooze principes en
»it is cfe d
Loo sist sen aim <m sas objsetisf taw
schouwer den toestand. Wie de saken nuch-
ter beziet, kan niet staan op het atandpunt
van de ultra'a rechts of links; hij moet wear
schen, dat een stabiliteit van de thans in gang
zijnde ontwikkeling der dingen gegarandeera
wordt, en hij moet in elke gewelddadige be-
dreiging dler ontwikkeling een ernstig gevaar
zien.
Binnen enkele dagen zal men kunnen be-
oordeelen of deze pessimietische voorspellin-
ren gerechtvaardigd zijn. Gebeurt dat, wat in
net bovenstaande gevreesd werd, dan zal de
vulkaan opnieuw in werking komen. Ea wan
neer de verkiezingen anders uitvallen, wan
neer de oude coalitie, zij het dan ook rer-
zwakt, een zoodanige meerderheid behoudt,
dat zij tot regeeren in staat is, dan doet zich
de vraag voor of de radicalen zich rustig zul
serleggen bij hun nederlaag en dan
eerst recht zullen beginnen spektakel te ma-
len neerii
dus zwenken wij naar rerhis. Dit
dom-
zeff. Wij km
maar Mary
kan
stenografuite worden^
democraten bestond in hoofdzaak in het tot
stand brengen van de nieuwe belastingwetten,
die den kapitalisten, den handelsman, :ndus-
trieel en ondernemer bijzonder zwaar treffen.
Maar de gevolged van den verlon.a ooricg
maakten die wetten noodzakelijk. Elke regee
ring had ze moeten invoeren. En wanneer
niet door de democraten, of een deel der de
mocraten met een deel der arbeidersvei tegea-
woordigers tot haar invoering was besloten,
dan zouden deze laatsien zc foch hebben inge.
voerd, veimoedeiijk met nog veel zwaardere
bcpalicgen voor den middenstand. Maar die
middensiand, kooplieden en industrieeleo,
schelden nu op de burgerlijke democraten en
toonen groote neiging ook naar rechts te
zwenken. Andereu wetcn niet wat ze doen
moeten en zeggen niet te willen stemmen.
En daardoor groeit't gevaar vau een beden-
kelijke verzwnkking van de mlddenpartijen
van de oude coalitie, het tegetiwoordig regee-
ringsbloc
-iemand, die het modeHfeten opwekt".
stemde by bite toe. juisil Het
haar ou'deo, omslacfetijgea trailt. „Natuur-
lijk", mompelde zij. 1st njkt wel voorbarii
op zulike dingen te spw'teeren, maar ik ha
zoo'n eigenaardijg igevod, da: zij veel belang
schoem te stelleni in die"' zij had bijna ge-
zegidi, ,.in dien persoon" maax zii aedwong
zidszelf, „in dien jonget, man. Het ia ook
heel nahiurlijk; zij1 is aliijc! zoo steft en ge-
rond! ea hij is feij •ehyat te zijn, dat wil
zeggen-
Ja!"
medeMjlden
„Missdiien stamcflde adj. mlssdiicn zou je
geruster zijn ala ik er ecu* met icoxund over
kon praten?"
wMet wien
„Ik had gedadit —niet al te bruusk te work
te gaan maar te wachten tot zijn naam werd
genoemd, ala ik bij' toevat eens iemand mocht
reken', die die familie kendo en dan zou
mogelijlk een. gelegenheid vinden te zeggen,
dat het mij zoo speet te hoorec dat hij zoo
veel ziek te gewecst en iets dergelijks mis
schien?"
,,Je kent riiemand die de familie kenf
Ja wel. Dat wil zeggen in zeker opzicht
een van de familie. Die mr. Roscoe Sheridan
is met een ik bedoel, zij heefi wel een vrij
aardig gezichtje. dai vrouwtje vind ik, maar
is toen nog ordinate. Ik geloof, dat er haar
veel aan gelegen is, ik bedoel, mij zou natuur-
liik heel graag willen wat meer intiem met
Mary te worden. Zij staat altijd van uit haar
raam naar dezen kant is kijkenvan middag,
.toen Mary uitging, zag ik haar ook weer
hierheen kijken, ofschoon ik niet geloof, dat
Mary haar heeft opgemerkt. Zij zou het, dat
weet ik zeker, niet ongenast vinden om vrijuit
over alles te spreken. Zij bracht hier onlanga
een bezoek en Mary schijnt haar wel te mo-
gen lijden zij zei dien avond dat het be
zoek haar goed had gedaan. Denk je dat
het verstanaig zou wezen?"
„Versiandig? Ik weet het sieL Ik be-
schouw de geheele zaak als onmogelijk".
..Je, daot vind ik ash8, aetauMkOs afj la-
bij hun nederlaag en dan niet
len beginnen spe
ken. Men ziet het: wij staat voor een zeer on
aangenaam alternatief. En men moet wel
groot vertrouwen hebben in de kracht van het
Duitsche volk, om niet ten prooi te worden
aan een stemming van vertwijfeling.
En voor hat overige wordt men fatalist.
Maar men begini er ook op te lettm, dat de
boomed weer groen worden, dat de sersts ker-
sen goed snuken, dat de jonge meiajes in
haar nieuwe zomerjapeanen er liever en aar-
diger uitzien dan ooit. Men merit, dat de zon
dagelijks op en onder gaat en men eonelu-
deert daaruit wel niet zeer logisch, maar ten
einde zichzelf te steunen, dat ten slotte ook in
Duitachland! na 6 Juni n'et al het oude ver-
nietigd worden zal.
Ja, zoo leeft men hier, van dag tot dag,
van uur op uur En men kan niet andera le
ven': elken dag, 8tap voor stap arbeidend, zijn
plicht doen met het vaste voornemen zich
daarvan ook door de geweldige stormen niet
;e later afhouden-. voet voor voet den wcg
naar boven gaand. die niet ona, maar onze
kinderen en kleinkinderen eenmaal weer zal
voeren naar de hoigten van ons vroegerc le
ven, vanwaar wij voor twee jaar hals over kop
in den afgrond zij/n gestort.
MAX OSBOHN
1). Deze, I Juni uit Berlijn verzonden
brief, ontvingen wij zoo last, dat wij hem
eerst heden plaatsen kunnen. Al is de da*um
van de verkiezin ^en achter den rug, de uit-
slag is nog niet bekend. Ea deze beschouwing
van dr. Osborn over de algemeene politieke
situatie is belangwekkend genoeg, om haar
ook nadat de verkiezingen hebben plaata ge-
(REDACTIE.)
igwekk
rkiezic
had, nog it plaatsen.
UIT EGMOND AAN ZEE.
Gemeea ternadsvagadeiiflg van Dinsdag-
avoad 6 uur.
Afwezig weihouder Cocijn wegens ziekte.
Tot de ingekomen stukken behoort een ver-
zoek om aaaaesiebetuigiag aan een adrcs van
de gemeente Oud-Beierland aan d? regee
ring, om de gemeente-politie tot rykspolitie
te maken.
B. en W. stellea voor hierop afwijzend te
beschikken, ias.z die verzoekao aan de orde
v.a den dag zijn.
De heer bnoeks meoute, d&t het financieel
voor de gemeente voordeetig zou zijn.
liet voorstel van B. en w. werd aangeno-
Ki.ra met 4 tegen 2 Uemm-a (tegen de heeren
Saoeka en Medik).
Een verzoek van het H. B. van den bond
van gmemte-ambtenaren, om ds pensioenen
met 40 pCt. te verhoogen.
B. en w. stellen voor hkrep afwijzend te
beschikken.
De heer Joe iter achtte het billiik, daar deze
ppnsioenen voigena een ved te lagen stan-
d&.ird zijn berekend.
De voorzitter merkt op, dat er sleChts 6§n
gepenssianeerde is, die hti door zijn tegen-
woordige gemeeate-betrekkmg niet slecht
heeft Bet schrijven wordt dau voor kennisge-
vrng aangenomen.
Een schrij'
ijveu van de verceniging van ver-
piegera ea verpleegsters waarin verzocht
wordt voor do wjjkverpleging slechts gediplo-
mecrde kracbten san te Stellen op een mini
mum safaris van/ 1800 en de wijkverpleging
tot tak van diensi te maken.
B. en W. sieilen voor hierop afwijzend te
beschikken, daar het dorp geen wijkverple
ging rijk is, wat door den heer v. Hall en den
voorzitter zeer bcheurd wordt. De voorzitter
delijk. „Het ia werkeiijk niet iets dat we ern
stig in ovetweging moeten nemen natuurlijk.
En ioch
,,Ik zou zeggen van nietl Maar mogelijk
Aldus schennuiselden zij achieruit en
vooruit, doch voor dat zij de lichten uiidraai-
dca en naar boven gingen, was het tusschen
hen afgespiokeo. dat mrs. Vertrees de eerste
de heste gdegenneid zou te baat nemen om
van Sibyl Sheridan bepaaldf inlichtingea te
verkrijgsn omtrent Bibbs' geestelijken en
lichameiijken toestand. En als hij onderhe-
vig was aan vlagen van krankzinnigheid, dan
wude het ongeiukkigc paar verhinderen, dat
hun doch ter zich opofferde, zooals zij meen-
den, dat haar voornemen was. Kortom, indien
er zich dien nacht baosaardige geesten in het
oude huis bevonden, die dc treurige comedie
afluisterden dan moeten zjj opnieuw gestor-
ven zijn van lachen I
Mrs. Vertrees kreeg reeds den volgenden
dag do gewenscbte gelegenheid. De scheme-
ring was ingevallen en de werkluj waren ge-
komen om ai piano te halen. Juist toen zij
de vleugel de stoep afdroegen, en mrs. Ver
trees. die achter hen in de open voordeur
stona, zich wilde verwijderen, hoorden zij een
luidea uitroep en aire. Roscoe Sheridan ver-
scheen blootshoofda van uit de schaduw in het
licht der voordeur.
„0oede hemell" riep zfj. „Ik kreeg zoo'n
schrik."
„U is mrs. Sheridan, niet waar?" Mr*. Ver.
trees was perplex door dit familiaar optre-
den, maar zij bedacht dat het misschien door
de Voorzienigheid zoo beechikt was. HWilt
u niet binnenkomen
„Neeu! O oeen, dank ul" zei Sibyl hij
1800
voor sen verpleegster te groot. (Voor kennia-
geving aangenomen).
Een veraock van eenlge to wooers, om dan
weg voor hun waning met te harden met vuil-
nia, onder toezegging dat zii zelf den weg
zullen verzorgenTDe voorzitter stelde voor oy
dit vtrzotk in te gaan.
De heer Snoeks ia er over het algemeen to-
den wcg te harden met vuilnis, daar de
ronera in de huizsn vaak last hebben van
het ongedierte.
De voorzitter gai voorbceldca van guoaB-
ger results ten.
De heer De Yrii meende, dat ala de bur
gers er tegen zijn, net niet gebeuren moet Hij
acht het hovendien gevaarlijk ea onsmake-
lijk, als de kinderea maar even aan het gra
ven gaan.
De heer Jonker had een pracfisch bexwaar.
gen, c
bewor
Hij zag graven naar de uiteinden van gas- n
waterleidingbuizea. 't Waa me een werk. Hy
elooide, dat het voor de toekomat zeer hiw-
lijk is.
De heer Medik hoopf, dat er een plaata
aangewezen zal worden voor het vuilnis stor-
ten. Vorige vergadering wees kjj ar al op, dat
het strand zoo vuil waa en nu, nadat da
storm alles schoen geveegd had, is het weer
zoo. Ia andere badplaataen, zegt hij, boudt
men het strand zooveel mogelijk eehoon, maar
wij gooien den rommal er met opzet op. Hji
hoopt dat Egmond eena anoere genoemd
wordt dan een intarneeringakamp en mcsi-
hoo^.
ligt, doch gelooft, dat het nog wel wegspoelt
E)cn heer Jonker antwoorade hij, dat bij
bedoelde
toevallig een laag van
voorzitter ga! toe, dai het vuil wat hoog
ft, dat net nog wel wegspoelt
Lker intw
tartij toev
1,50 M. getroffen was, terwijl ze gewoonlijk
3 a 4 d.M. dik zijn. Hij zal echter met het ge-
aokent rekeoing houden ea niet meer doen
rten, ala de bewoncra het niet weuschen
Het verzoek wordt dan voor kenniagevtag
aangenomen.
Verzoek van de aid. N.-Holland van de
vereeniging van Nederl. gemeenten om ter be-
strijding van de malaria per inwoner 5 oant
te beta len. De voorzitter zegt, dat dit dua
loopt over 150. Daar hij gelooft, dat m
voor Egmond niet veel gedaan kan worden,
stelt hij voor hierop afwyzend te beschikken.
(Aldus besloten).
Een achriiven van Ds. v. Wijngaarden,
waarin hij Bedankt ala lid van het college
van regenten en het burgerlijk armbestuur
;as?huisi<
en g.
Jonda. wegens vertrek uit dc
meimfe. B. en w. stellen voor hem dank te
zeggen voor da bewezen diensten. (Besloten).
(Wordt vervolgd).
urr OBDAM.
De gemeenterasd alhier heeft besloten aaa
dc pas opgerichte R.-K. Wijkverpleging Jwt
Wit-Gele Kruis", een subsiaie toe te waxeta
van/ 60, mits ze spoedig in actie kome.
UIT OUDE NIEDORP.
M aandagavond vergaderde de vereeniging
tot bevordcring van getrouw schoolbezoek
alhier in het lozaal van den heer Mijta. 8 Le-
den viareri tegenwoordig. Het boofd der
school, de heer Woutman. bracht rapport uit
over het afgeloopen jaar. Van de 67 iunderen
had 6en 7 verzuimen gemaakt. Op die ttaie
na mogen dua alien het schoolleot medema-
ken. Aan 5 leerlingen, die de school hadden
ver la ten en nooit ecu willekeurig verzdim
hadden gemaakt, zal een eereblijk worden uit-
gereikt.
Hierop werd besloten met de kleinste tdn-
dereu een rijtoertje te maken naar Schoorl
en Bergen op 4 Augustus en met de 3 hoog-
ste kiassen „Artis" te bezoeken op 30 Juli a s.
Op vorstel van den voorzitter werd met al
gemeene stemmen besloten aan 8 dames te
vragen om met een inteekenlijst bij de ingeze-
tenen rood te gaan, ten einde geld te verkre
gen voor het voorgenomen schoolieest
OUDE HTEDOBP (Men)
Oflborea: Oornelis, s. van Pieter Sin-
nigs en Aafje Schotten. Caihsrina, d. van
Lourens van Diepea en Adrians Terra.
EHixabeth Maria, d. van Dirk van der Fluit
en van Elizabeth Beemsterboer. Anthoon,
z. van Gerrit de Wit en Maartje Scheltu*.
Cornell* Johannia, s. van Jahannia Stam en
Aafje Stoop. Jacobs Maria, d. van Simon
Boozendaal en Adina Broerten.
Getrouvrd Ari* Pijper en Geertje
mijn zenuwen krijgl En nu zoo juist keek ik
uit het raam, een minuut of zoo geltden an
zag uw voordeur wijd open staan en zwarte
mannengestalten tegen het licht, die ieia
zwaars droegeu en ik ben bjjoa flauw geval-
len. Weetu het was juist op dezelfde wjjze
als ik ze nog maar een paar dagen geledcn
miju armen schoonhroeder bet burn hiernaast
zag binneadragen. En ik meende. dat ik uw
duchter met Bibhe Sheridan omstreeka drte
uur in een auto heb zien wegruden - en
zij zijn nog niet terug. ia't wet?"
uNeeo, goede heme!"
„En het eenige wat mij door het hooid ging
waa, dat er iets met hem moest gebeurd zijn
en ik vloog dadelijk hierheen en het waa
Zii barette weer in
zekeri
„ww» u, ik moet gauw weer naar huis.
1 komt gewoonlijk om dezen hjd
tijd voor, dat ik er
gend, terwijl zii haar hand tegen haar zij
arukte. „U weet nieL welk een schrik u mij
heeft aangejaagd. En het was niete andera
dan piano! Zq lachte achril. Weet u, u heeft
fee van hoe dat ploteeling eterfgeval
ngs bij ona, mij van streek heeft ge-
aMteJ ik hat nag telkawi hfjaa up
alechts uw vleugel 1"
lachen uit. „U zendt die zeker ergena been om
gerepareerd te worden niet waar?"
„Die die wordt naar de stad gebrachf,
zei mrs. Vertrees. „Wil u niet binnen komen
en mij een bezoek je brengen? Hat speet ma
laatst zoo, dat ik waa ach Zii hield
zeer inconsequent op en herhaalde toen haar
invitatie. „wil u met binnenkomen? Ik sou
werkeiijk
nDank
Mijn man komt gewoonlijk
thuia en ik zorg er dan alti
ben.'
„Dat ia heel lief." Mrs. Vertrea daalde da
stoen af en liep met Sibyl naar de straat
„Het Is bepaald zacht voor zoo last in No
vember, vindt u niet? Bijna ala een avond in
Mei."
„lk vrcea dat miss Vertrees haar pi^no zal
miasen", zei Sibyl, teen zij het Instrument ia
den grooten goederenwagen zag verdwijnen.
„Mrs. Kittersby zegt dat zii prachtig speelt."
„Ja, zij eneelt heel goed. Een van uw bloed-
verwanten kwam hier giateren na den eten one
naar haar te luisteren en ik geloof dat zfj dea
geheelen avond voor hem heeft ccspicio
„U bedoelt Bihbe?" vroeg Sibyl.
"De—^de|t>n^*ta air. Sheridan. Ja. HJJ ta
Sfc 188.
80)
ni
