AikmaarscheCourant
Ds Amsterdamsciis week,
D@ K'abrieksrook.
Damrubriek.
i a k
m
m
n
m
1
r
i
r
r
w
m
a
s
s
m
a
m
a:
a
a
J
m
i
Uit de natuur voor jong en oud,
m
M
15
IS
J5
B
M
SB
mo.
Rond.rfi Can in Twtntlgsts Jaargang,
Zaterdag 12 Juni.
Mill tie.
D* BtnRGIMKKemi ALKiaAB,
Gel at op art. 00 dor Milltiewet, j una to ar-
ftleel 00, lvd 9 van hot Militiebe&luit,
fEUlLLETON.
Sj
Ftiv m.
Bromyt tar tliaomoeno Itozmia dat Godcpu-
teardo Staton dozer Provincie
a. by hun bealuit ran 9 Juni 19SO, No. 149,
niet ontvaakelijk hebben vorklaard1 hot
beroep van JOHANNES HOE'BEN, in-
geiohreven voor de militia liobting 1921
dezor gemsonta tagea do ultipraak ran
den Miktieraad in ihet 8e il iliuodistrict
ran Noordholland; van 90 April LI., waar-
bij de door hem gevranga© VTijiteUiftg
wegeni broederdiexut word geweigerii1;
b. mat varnietiging van da uifcapxaaJc van
voornoemd-on Mdliticraad did. 80 April
1820, waarbij aan DIjKK DE JONG, iuge-
•ckroven voor da xnilitiolichtiing 1921 de
rm- gomeenta, vrijatelling wegeni breeder-
dienet ward geweigard, d*» jongeling bij
boslult von 9 Juni 1920, No. 169, van den
dienet bij de militie hebbea vrijgeeteld
wegene broedord'ienifc.
Tegon doze uiUpxakeni kunnon godurende
tlen dag-en te rekenen van heden bij da Ko-
ningin In beroep koinent
le. da inge&uhrevene, wien de uitipraak
goldt, aijn vadar, moadar, voogd of eu
rotor
le, elk der overige voor da gamaente ingo-
•chrovonon of zij
of curator;
Se. da Oommiesarie dor Koningin in deze
provincie.
Alikmaar, 11 Jucd 1820.
De Burgemeestor voornoemd,
W. O. WENDELAAlt.
zijn vadcr, moedor, voogc.
XXIV,
Lie 24-itursuaking van het ge-
meeniepersoneeL Len tueuw Siad-
tuus voor nntsteraum. Stutiung
van etn gemeenuujtt groemeue-
V artH. Ue wtu utooaueut ut lie
Ouuttantnij vertuul.
De 24-uursstaktng van net gerueeuteper
•oaeei, oui te prouaneerea tegen ae Aau-Ke-
Voiuuewet, is m taoieae aleurca voor eea ge
deaie genua Wat aaarvan ae oorza«n zyn
weet ik met; ol never net iigt met op myn
wcg aaarop mer m te gaan. net aan zyn oat
net voik, ue massa zrur umcruaaa tuet neei
aruk auuut over aeze „mumtoxiwet". 't Kan
ook zyu oat ae tyd voor ae oenandeling van
he wet tekort was om eene bchooriyxe agitaue
te voereu; om ae gemoeueren in oeweging te
hreagea. t Kan ook zijn oat tie Amsieruam-
■cne uemeentewerkueaea iaugzamernand ge-
noeg krygen van suuen, gezicit ae regieinen
tanc, uc oiaupnnaire gevoigcn. la zoo zou
in nog nouueru en nicer mugeiijitneacn kuu-
ceu oppaen en versiarmgeu junmen gevcu.
in otpaut unj ecnter never tot net com>iaiee-
ren van net reit, oat leaer neett kunneu waar-
uemcn met eigen oogen, en oat aoor ae sta
gers ztiven oon met leeuwezen geconatateerd
werd, net text dat ae siaxrng siecnu geaeeite-
ii]k geiuia is; aat net een „sor was.
Dat meek voorai uit ae omstaaaigheid dat
de trams redeni La dat niet aneeea dank zy
het KatnoiieJte en Urriateiyke personeel. Er
waren ook neei wat „ncutraie" wagenbe-
atuurdvs en conducteura, die weigeraen net
stakingsparool op te voigen. Eene macntige
orgamsauc ais ne Vereemging van Kijdend
Peisoneel der uemeentetram „de Piomer"
had met groote meerderneid net neatuursvoor-
otei vaworpen om aan de staking deel te ne-
men. En zoo waren er by alie gemcentebedrij-
ven genoeg werkwilligen om net bedryi arm
den gang te bouden.
Under deze omstandigheden, waar alles
functioneerde, is de stakingsbeweging, is de
geneeie demonstrotieve starting, mnider in-
drukwekkend geweest dan in de bedoeling
der leiders deett geiegen. In het Stadion,
waar de moderne nrbeiders (het N. V. V.)
eene meeting hieiden, waren 8000—10.000
■beiangsteiieaden, wat geen groot getal is, ge-
zien net mooie weder, gezien de ruimte van
het Stadion, dat misscinen wel tweemaai zoo-
veei measj±en kan bergen; gezien het feit dat
7000 diamantbewerkers werkloos zijn, en de
leden van den A. N. D. B. tot de trouwe com-
82)
fiomsa aaar k«r hegeisab
M0 Boodi laduagtoa.
„Dat meisje Vertrees I Begrijp je niet, dat
kans beschouwen Zij ^aa op net punt ge-
heel ten onder te gaan en daar verschijnt de
rijke iami lie Sheridan op de vlakte. Dus dir-
ken zij het meisje op met haar oude, vermaak-
te spullen en zonden haar er op uit om een
Sheridan te vangen zij moot er een van-
gen. En zij gaat maar in den blinde te werk,
in bet eerste probeerde zij het met jou. Zoo-
de z^j zich regelrecht naar Jim toe en bracht
die van zijn stuk. 0 Jim was binnen dai
is zoo zeknr ab iets. Maar Jim was geluk-
kig bij leefde niet lang genoeg om binnen te
bllivto en dat is maar goed voor hem." Si
byl's vroolijkheid was verdwenen en zij sprak
met venijmgc haast. „Wel zij kon jou niet
trrijgen, omoat til getrouwd waart en Jim kon
niet krligen, omdat hij stierf. En daar
stonden zij nu. geheel geruineerdl Weet je
wat zij deed? Wect je wat zij doet?"
,,Ne«, dat weet iit niet," zel Roscoc barsch.
Sibyl verhief haar stem en dcze bcreikte
haar hoogste punt in een kreet van hernieuw-
de vrooUjkheia. „Bibhsl Zij had hem nooit
parenSen van wcflsITifKicEB tnee£ng» plegec
te behooren. Dit getal van 8000—10.000
moet dan nog vermeerderd worden met 4 k
5000 beicngstellenden die de meeting van de
syndicalisten op het Parkachouwburgterrein
bjjwoonden. maar ook het resultaat van deze
optelaom blytt verre beneden de verwachtin-
gen.
Eene bijzonderc betcekenis daarentegen ont-
leende deze stakingsdag aan het feit dat er
een soort van verbroedering plaats had tus-
schen moderneu eu federatieven. Elk hecft
wtl zijn eig&i meeting gehouden, zooals hier-
boven vermeld is, maar na afloop is er een
gezamenlijkc optocht gehouden. De ontmoe-
uQg van de twee stoeten had plaats op den
Overtoom, ter boogte van de le Constantijn
Huygensstraat. De socialistische arbeidersbe-
wegmg mag hier wel een monumentje oprich-
voor ffoscoe! BiSbsl"
Hij Usk allMbahalve ^mpathick, maar
erigens was de ontmoetmg vrij koel,
en dit oiscnoon de syndicalisten even te vo-
ren nogal warm waren geloopen, Zij hadden
n.l. op den Weteringschans,een aantal tram-
wagena gebombardeerd. en een werkwillige
een jong conducteur, afgeranscld.
In verband hiermede is in de pent de vraag
gesteld hoe de politie er in hemelsnaam toe
kwam om de beide optochten langs de hoofd-
verkeerswegen van de tram te leiden. Daar-
van moesten ongeregeldheden het gevolg zijn.
En het raadslid de heer de Woli klaagt in
eene lnterpellatie over de oijvoMoende be-
tcherming van de werkwilligen. Volgens hem
U door het begeleidend poliiiepersoneel her-
haaldelijk maar tevergeeia om vers ter king ol
hulp gevraagd.
Zoodat de demonstratieve staking van
Dinsdag 1.1. tn een der volgende raadsverga-
deringen nog wel een staanje zal hebben.
Amsterdam krijgt een nieuw Stadhuis.
Niet nu, maar te eeniger tijd, ais de tljds-
omstandigheden wat gunstiger zijn.
Zaterdag 1.1. is het desbetxeiiend voorstel
van B. eu W. verschenen.
Positief resultaat van de aanneming van
dat voorstel moet men voorloopig niet ver-
wachten. het eenige definitieve gevolg zal
zijn dat Amsterdam voor goed aiziet van het
denkbeeld om het Paleis op den Dam aan zij-
ne oorspronkelijke bestemming terug te ge-
ven; eeu denkbeeld waarop indertijd al gean-
ticipeerd is door de gedempte Warmoeagracht
Raadhuisstraat te noemen. En dat is op zich-
zelf al een zeer gewimug bealuit. B. en W.
zeggen dat het hiertoe komen moet, omdat het
Pakis op den Dam niet voldoende ruimte
biedt voor den modernen Stadhuisdieost, voor
ons hedendaagsch Uemeentebestuur. En om
dit te bewijzen maken zij in hun voordracht
h'eele optelsommenberekenen zij nauwkeurig
hoeveef kubieke meters lucht, en vierkante
Meters oppervlakte zij zeiven en hunne amb-
tenaren noodig hebben. Het resultaat van
hunne berckemng klopt niet met de conclusie
waartoe eenige jaren geleden de Dam—
Haadhuiscommissie kwafti, en in de commis-
sie zaten ook niet de eersten de bestendaar-
in zaten niet alleen historic ais pro! Buij-
mana maar ook architecten ais dr. Cuypers,
en de Berlage, en ook ais ik het zoo noe-
men mag practid ais d6 directeur van Pu-
blieke Weiken, de beer Bos. Over het alge-
meen maakt het voorstel van B. en W. eenigs-
zins den indruk dat zij van eene vooropgezet-
te meening zijn uitgegaan; dat hun uugangs-
punt was; het is ongewenscht het Paleis op
den Dam weder tot Stadhuis in te richten, en
dat zij daarna op zoek zijn gegaan naar ar-
guinenten.
Ik wil wel eeriijk bekennen dat ik een warm
vooratander ben van het herstel van het Pa
leis ais Raadhuis, desnoods ais representatiel
Stadhuis alleen. En ik ben nog lang niet over-
tuigd dat het Paleis zelfs niet voldoende
ruimte aanbiedt voor den zetel van het ge-
meentebestuur met de daar aan organisch ver-
bonden secretarie. Ik stel rekensom tegenover
rekensom. En wijs erop dat de Dam—Raad-
huiscommissie op grond daarvan tot eene te-
genovergestolde conclusie kwam. Trouwens
er is ook nog iets van traditie. De oude ira-
ditie is dat het Stadhuis van Amsterdam op
den Dam stond, en het maakt mij nieis dat
gedurende een aantal jaren, sinds de Fran-
sche overheersching, die traditie verbroken
was. B. en W. putten daaruit een argument
tegen het aan ziine oude bestemming terug-
geven van het Paleis. Maar wat jdoet dat er
nu toe? Sterker, ik zou zeggen dat het meer
dan tijd wordt om aan dien ongewenschten
„tijdelijken" toestand, aan dat misbruiken
van ons Stedehuis, een einde te make. Moge:
's Werelds achtste Wonder -
„Van zooveel steens omhoog en zooveel
houts van onder", weder spoeaig in eere her-
steld worden.
De Raad verweipe daarom het voorstel
van B. en W., en knoope onderhandelingen
haar vroolijkheid werd daardoor niet getem-
■erd. „En gisteren", ging zij tusachen lach-
>uien voort, „gisteren kwam zij de voordeur
uit, juist toen hij passeerde. Zij moet op den
uitkijk hebben gestaan bm de kans waar
te nemen. Ik zag de oude dame bij het raam
de wacht houden. En zij heeit hem daar gis-
teravond binnengeloodst om voor hem te sj
len; denude dame liet zich dat ontvallen.
vandaag beeft zij er hem toe gebracht haar
in de auto mee te nemen I En het mooiste is
nog, dat zij,zelfs niet wisten of hij krankzin
was
zij dachten, dat hij dat
sen. maar zij liep hem daarom
toch maar achterna. De oude dame legde het
nig
wel kon jvezen,
daaromtrent uit
oedheid I Bibbs 1"
ig. „Zoo vind je
er vandaag op toe mij
hooren. Biobs! O groot goedi
Maar Roscoe keek grumnijm
dat grappig? Mij dunict, men moet er mede-
lijden mcc hebben. En ik zou denken, dat een
vrouw dat ook moest vinden."
„0. dat zou ze ook", antwoordde zij ont-
nuchterd. ..Dat zou ze ook, ais die mcnschen
met hun uitgestreken gezichten niet zulke hoo-
Pieten waren. Ala zii de welvoegelijkheid
[en een weinlg van hun hoogte af te da-
len, dan zou ik het waarschijnlijk niet grap
pig vinden, maar om zc daar op hun voet-
stuk te zien, terwijl zij niets te eten hebben
wel dat vlna ik koddigDat meisje neemt een
houdirjg aan, also! zy koningin Elisabeth is
en verwacht, dat men tot op den grond voor
hahr zal buigen lot men zoo dicnt bij haar
is, dat zij je met een fermen schop met haar
nude, gclapte schoenen kan geven o, dat
zou zij doen, zeker en dan dirkt zij zich
op en gaat uit om Bibbs Sheridan het
hoofd op hoi to brengen
„Hoor eens," zei Roscoe op gedempten
toon. „Wat daarvan aan is laat mij volkomen
an spreken B. en W. natuurlyk
ran mef Se Regwring over fernggaw van he!
aloude Stadhuis van Amsterdam I
Yoortgaande op den weg om de bemoeiin-
gen van de gemeente steeds meer uit te brei-
den, speciaai dan op het gebied der voedsel-
voorziening, hebben B. en W. thans bij dec
Raad een voorstel ingediend om over te
gaan tot de inricliting van een gemeentelijk
groentebedrijf. Blijkens dai voorstel zicn zij
er voorloopig van ai de Ocmeente zeive ais
tuinbouwsici te laten optrcden. Dat werk zal
in handea blijven van de belanghebbenden.
B. en W. wil fen zich bepaien tot:
a. verhuur van gemeentegronden onder
beding dai de daarop voigens voorsduift M
teelde producten ten voile en onder na
vast te stelien voorivaarden ier beschikking
van het Gemeentelijk Groentebedrijf komen;
b. het sluiten van ieveringscontracten met
organisaties van producenten in land- en
tuinbouwbedrijf
c. rechtstreeksche aankoop ter veiling.
d. verkoop in eigen verkoopplaatsen met
daarnevens den verkoop door particulieren,
onder nader vast te stelien voorwaarden.
De bedoeling is dus blijkbaar om den tus-
schenhaudel uit te schakelen. Daarvoor, al-
dua redeneeren B. en W., worden de prijzen
der producten maar omhoog gevoerd. Er
zijn cr ook die meenen dat gemeentebemoei-
iug altiid duurder is don parnculier initiatief.
Maar daar v.
niet
Vereenlgt de Raad zich met da denkbeel-
den van B. en W., dan zal binnen korten tijd
rondom Amsterdam een aantal ontvangst-
plaatsen worden gestlcht, vanwaar de groen-
ie enz. rechtstreeks naar Oemeentelijke
markthallen zal worden gevoerd.
En natuurlijk zullen een aantal gemeente-
lijke groentewinkela worden op^cricht. B. en
W. ontkennen in hunne toelichtmg dat het
in faun bedoeling zou liggeu den kleinhandcl
in grocnte in handen der Gemeente te bren
gen. Hunne bedoeling is slechts „aan dezen
kieinhandel krachtige leiding te geven in eene
richting welke tot eene verbetering van de
levensmiddelenvoorziening voertl Maar de
betrokken kleinhandelaars zullen hierop wel
niet heel erg gerust zijn. Lin zoo is het dus
wel te verwachtea dat wethouder Miranda er
zijn voorstel niet zonder slag en Aoot door-
krijgt. A1 s het er doorkomt
De Amsterdamsche diamantnijverheid
wordt op het oogeubiik geteisterd door eene
werkloosheid z6o erg ais in de geschiedenia
dier Industrie nog weinig of niet, is voorge-
komen. Het is z66 erg nog nooitgeweest",
schreef de Voorzitter van den Alg. Ned.
Diamantbewerkeraoond, de heer Henri Po-
lak, in het de vorige week verschenen nummer
van het Bondsorgaan. En hij voegde er aan
toe dat de laatste opgave 7020 werkloozen
aanwees. Met de 180 zieken zijn dus 7200
(van de in totaai 10.000) leden van den
Bond zonder werk. Het aantal dat in de be-
trokken week gearbeid heeft, is derhalve on-
geveer 3000. Doch daarvan hebben stellig
niet minder dan 1000 een halve week of kor-
ter gewerkt.
Lie oorzaak zit in het verschil tusschen de
valuta van Belgifi (Antwerpen) en Neder-
land. (Amsterdam). Daardoor is Antwerp-
sche diamantnijverheid veel goedkooper ge-
worden dan de Amsterdamsche, stroomt net
werk naar de Scheldestad en zitten onze
diamantbewerkers zonder (voor zoover zij
niet naar Antwerpen verhulzen). Vandaar
dat de Amsterdamsche Juweliersvereeniging
besloten heeft wel de bestaande loonbn en ta-
rieven te handhaven, doch de overeenkomst
betreffende den extra-toeslag van 35 pCt. te
wijzigen. waardoor bij de toepassing reke-
ning zal worden gehouden met de voor de
Amscprdamsche industrie zeer nadeelige ver-
schillen, veroorzaakt door de schommelingea
in de waarde van de Belgische franc.
Natuurlijk zal de A. N. D. B. zich hierbij
moeten neerleggen. Om voor de werklieden de
pil te vergulden begint de Bond echter tege-
lijkertijd eene actle voor eene afdoende werk-
loosheidsverzekering. Wat wel noodig is want
er is geen vak met zooveel ups and downs ais
het diamantvak. Dat reageert op allerlei In
ternationale beroeringen, en zooals men weet
is de wereld den laatsten tijd al bijzonder on-
rustig.
„i let is geen houdbare toestand" aldus
schrijft de heer Polak hierover. „Een vak
weiks beoefenaren een z66 prtcair bestaan
moeten lijden, is geen vakhet is, om met Hei
ne te spreken, een ongelui. Zea, zeven maan-
den, werken, gevolgd door tien tot twaalf
maanden werklousheid, met al de mis&re, die
er onafscheidelijk van is, steeds weer in gelij-
ke volgorde terugkeereude dat is geen le-
ven. Nauwelijks hebben de werklieden zich
van eene vorige periode van werkloosheid een
koud. Ais je klaar bent, moet ik met jou over
iets spreken. Ik had dat reeds willen doen
dien dag, even voir die treurigheid met
Jim."
Sibyl richtte zich bij die woorden dadelijk
op; haar oogen begoanen te schitteren. „Wat
is er?"
„Wel", begon hij, zijn wenkbrauwen fron-
sead. „wat ik dus wiHe zeggen is Hij
hiela op en bemerken. daFnii nog altijd de
natte servet in zijn hand klemde, slingerde hij
gen tegen iemand met wie ik getrouwd was,
maar ik wou je vragen, wat er tusschen jou
en Lamhorn bestaat
Sibyl uitte een enkel schop woord. „Wat?"
„lk voel, dat de tijd vbor mij is aangebro-
ken om daarvan af te wetcn," ging hij voort.
„Je hebt mij nooit iets gtegd
„Jij vroeg nooit wat", vtel zij hem kortaf in
de rede.
„Wij waren er aan gmnd geraakt, niet
veel t? praten," zei Roscoe. „Het lijkt me nu
toe, dat we mooi op weg waren van elkaar
te vervreemden, zooals dat bij velen voor-
lfomt. Ik zeg'niet, dat het mijn schuld niet
was. Ik was altijd vroeg op en den geheelen
dag bij mijn werk kwam's avonds moe thuis
en verlangde naar bed tc gain, zoodra ik de
courtnt had gelezcn, tenzij et een goede ope
ra in de stad was. Nu, je sciiecu het heel ge-
woon te zijn, totdat ik ongevter een maand
geleden begon te bemerkea, dat er iets niet in
orde was. ik mocst dat wel zicn."
„Niet in orde?" vroeg ze. „ln hoe verre?"
Je was veranderd[e leek niet meer de-
zelfde. Je was overspannen en opgewonden
en zoo gejaagd in ie beweginoen; je* begon
er slechf en afgevallen uit le zicn. Weinu,
schulden ger,
rija tiF em SeeHJs sfft Se
it en begint het in hunne ge-
zinnen weer ten beetje fatsoenlijk uit te zien
of een nieuw tijdperk van werkloosheid treed
in; en de elleude begint opaieuw.
„Het is wanhopig. ik staar den toestand in
het gelaat en vraag mij ai waar het been
moet, zonder bet a tn woord te kunnen vinden."
De Bondsvoorzitter doet dan een beroep
de juweliers om ais corporatie wat voor de
werkloosheidsverzekering te doen. Maar hi]
blijft pessimistisch gesicmd ten aanzien van
de hoofdzaak, wel een bewijs dat er donkere
wolken boven de Amstei'damsche diamaatay-
verheud hangea. Want Polak is een nuonere
en verstandige kerel.
De voornaamsto kwestie voor hem is „of
het nu zoo moet doorgaan met onze nijver-
heid, of wij steeds blootgesteld moeten blij
ven aan de regelmatig, met korte tusschen-
poozen terugkeereude crisissen, die onze
werklieden telkena weer terugsiingeren in de
misere, zoodr^ zij zich van de vonge eea wei
nig hersteld hebben. Dit is eea vraagstuk,
hetwelk binnen niet al te langen tijd hi.^-hpn
de A. J. V. en ons behandeld zal moeten
worden. Want aan deze eiodelooze marteling
moet een einde komen, al ware het ten koste
van het einde anzer industrie selve."
De beteekenia van de laatste, door mij ge-
cursiveerde woorden is vooralsnog dulster.
Zij teekenen echter wel den ernst van den toe
stand. Laat ons, ook in het beiarig van Am
sterdam, hopen dat Polak de zaak te donker
inziet, Ook in hei belong van Amsterdam,
herhaal ik. Want de diamantnijverheid is een
voorname bron van inkomsten. Ala het de
diamantbewerkers slecht gaat, gaat het velen
slecht: de aeringdoenden, de ondernemers
van publieke verniakelijkheden, en „last not
least een fiscus. Weet men wel dat het per
centage van de plaatselijke inkomstenbelas-
ting te Amsterdam moet worden opgezet, ais
de diamantnijverheid eene periode van ma
laise doOrmaakt? Ook trof mij dezer dagen
toen ik in de badplaats van Amsterdam, in
ZandvoorL kwam, dat daar nog zoovele ge-
meubileerde kamers te huur staan, in tegen-
stelling met andere jaren om dezen tijd. Wei
nu, ook dit is een gevolg van de werkloosheid
in de diamantnijverhei
WAOENAAR Jr.
Aan de Dammers I
Met dank voor de ontvangen
van Probleem No. 602 (auteur P. Kleute).
Stand
Zwart: 12, 18, 1Q, 20, 22, 23, 24, 26, 28,
30 34.
Wit: 37, 38, 39, 41/45, 48, 49, 50.
Oplossihg
1. 45-40 1. 34 45
2. 39—33 2. 28 39
3. 43 14. 3. 19 10
4. 44—40 4. 45 34
5. 37—31 5. 26 46
6. 42—37 6. 46:43
7. 48 8!
Goede oplossingen ontvingen wij van de
heeren: W. Blokdijk, P. Dekker, Joh. K. P.
Dirkse. D. Gerling, P. J. N. Wijker te Alk-
maar, W. F. van Gendt te Bergen, A. Koning
te -Koedijk, H. E. Lantinga te Bellingwolde en
Jb. Toepoel te Sint Pancras.
UIT DE PARTIJ.
Hoe mooi is de volgende combinatie, in de
partij door den Franschen meestei Bonnard
aangegeven.
Zwart: 8, 10. 13/17, 19, 24/26.
Wit: 28, 32/35, 37, 38, 40, 42, 43, 48.
Wit speeit hier:
1. 35—301 1. 24:44
2. 34-30 2. .25 34
3. 3329 3. 34 23
4. 28-22 4. 17 28
5. 43—39 5. 44 33
6. 38 20 6. 15 24
Lamhorn had reeds langen tijd met ons om-
gegaan, doch onlangs merkte ik op, dat je op
alles wat hij deed; wat had te vittenje twist-
te met hem ais ik er bij was en ais ik er niet
bij was. Ik kon zien, dat je met hem getwist
had, telkena wanneer ik thuis kwam en hij
hier was."
„Heb je daar iets op tegen?" vroeg Sibyl,
snel ademhalend.
Ja indien het de gezondheid van mijn
vrouw schaadt", antwoordde hij, waarbij hij
zijn oogen snel opsloeg en haar aankeek. „Je
begon af te vallen juist in den tijd, toen je net
oneens met hem begon te worden." Hij trad
dicht op haar toe. ,,Hoor eens, Sibyl, ik wil
wetcn, wat dat beteekent."
„Zob, wil je dat?" beet zij hem toe.
„Je beeft" zei hij ernstig.
„j.a. Ik ben boos genoeg om meer te doen
dan beven. dat zul ie zien. Ga door!"
Dit is alles wat ik laatst wilde zeggen", zei
bij. „Ik wou je vragen
„ja, 'het is alles wat je onlangs van plan
was te zeggen. Ja. wat neb je vanavond nog
anders te zeggen?"
„Van avoncr, hern am hij grimmig en haas-
tig, wensch ik te weten, waarom je hem aan-
Jioudend telefoneert, dat je hem verlangt te
zien. nu hij niet meer hier komt."
Na een langgerekt geluid. waaroor ze te
kennen gaf, dat haar een licnt opglng, zei
zij„En wat wenscht Edith nog meer dat je
mij zult vragen?"
„Ik wil weten, wat je door de telefoon te
gen Lamhorn zegt", zei hij heftig.
Is dat alles wat Editn je opgedragen
7. 32t 51
In een partif te Rotterdam tusschen de hee
ren Smaal en Mfillenkamp (zwart) kwam <kl
volgende stand voor:
heeft te vragen? Je hebt haar gesproken, toen
je van avond op weg naar huis daar even
aanwipte, is't niel? Heeft zij je toen niet ge-
zegd, wat ik door den telefoon met mr. Lam-
[Wfj
Zwart: 3, 5, 6, 8, 11, 13, 16, 18,19,23/26.
Wit: 27, 28 30, 32/38, 43. 45, 48.
Wit besloot hier tot den afruiL
1. 34—29! 1. 23:34
2. 30 39 2. 24—29
3. 33 24 3. 19 30
4. 35 24 4. 18—23
5. 28:19 5. 8—12
6. 19:17 6. 11:441
Mooi gezien van zwart.
Ter oplossing voor deze week:
PROBLEEM No. 603
van A. D. QUERIDO, Amsterdam.
van
Zwart: 7, 8, 9, 18. 19, 24, 34, 36.
Wit: 17, 33, 41. 43, 44, 45 47, 49.
Oplossingen v6or of op 16 Juni, Bureau
n dit Blad.
CORRESPONDENCE.
J. K. P. D. te A. Ais wij de overtuiging
achaa*
hadden, dat er inderdaad ook voor
partijen voldoende belangstelling was, zon
den die ook wel een plaatsje kunnen krijgea
Misschien dat wij't binenkort nogeens pro-
beeren. Verschillende interessante matsteUin-
gen hebben wij voor schakers wel eens onder
de damrubriek geplaatst, maar wij hebben
nooit veel bewijzen van in.ntrmming ontvan
gen.
OUD. (Juni).
Zie eens in de verte over deze vlakte, zoo
langs dien dijkl't la net. of daar iets langa
goiu.
O jal aat is de verwarmde lucht, dat zu
je alleen' bij zonnig weer, roept ge.
Maar ge kumt toch immers de lucht "tet
zienMeeyt ge van wel
Wel zeker, want ais de kachel brandt en ja
kijkt dan langs de pijpeni, dan zie je ook de
mllingen naar boven gaan.
Ja, in zeker opzicht heb je wel gelijk, maar
de lucht zelve zie je met. Ala je lang*
de kacbelpijp kijkt en je hebt dan door due
verwarmde lucht een of meer lijnea op den
acfatergrond, dan schijnen die lijnen opwaart-
sche golvingen .te maken; maar kijk je nu
naar een gelijkkleurige vlakte, b.v. een witteo
muur, dan bespeur je er nieta van. En ais je
nu de lucht kon zien, dan moest dat ook rikq
zoo zijn. Wei wordt de trilling veroorzaakt
door de zich verplaaisende lucht, maar hier-
door ontstaat een voortdurende luchtspiege-
lrng, Waardoor de lijnen schijnen te golvem.
Dat is dus ook nu met dien' groenen dyk aan
het einde van den polder. Nu moet je dat ook
maar eens bij de kachel 'bekijken, bij gelegen-
reid. Maar die triliingen in het veld zien we
liever, want dan kunnen we er op rekeaeo,
dat het mooi weer is.
En nu maar weer die groote vlakte op go-
wandeld: Daar wipt een geel vogeltje uit het
slootkantje; zie,'daar trippelt het op den wal,
en het staartje wipt voordurend naar boven,
horn bespreek?"
Nee, dat heeft ze niet gedaanl" stiet hij et
met luider stem uit. Zij zeiZeg nan je vrouw
dat zij mr. Lamhorn niet langer moet telefo-
neeren haar te bezoeken, want dat hij toch
niet van plan is te komen. Dat heeft ze ge-
zegd. En ik wil weten, wat dat beteekent. Ik
ben van plan
Een dienstmeisje verscheen achter in da
gang. „Het eten staat op tafel" meldde ze en
na een blik op het oneenige paar geworpeo
:e hebben, begaf zij zich zedig naar de eet-
camer. Roscoe sloeg geen acht op deze stoar
ms.
„lk wil precies weten, wat er gaande is go-
weest verklaarde hij. „lk wii precies wetea,
wa't
Sibyl sprong op en hem bijna aanrafcend,
stond zij van aangezicht tot aangezicht te
genover hem.
„Nu ga je gang!" riep zij schril. „Je: wilt
een scfene in het bijzijn der dienstboden ea
vernedert mij in hun presentiel Daik je dat
dai lersche meisje niet ieder woord, dat ja
:a
lebt gezegd, heeti gehoord? Ga
binnen en dineer alleen 1 Oa dan toch! Ga
en dineer alleen want ik wil niet met ia
eten."
En zij maakte zich loa uit den stevigeo
greep, waarmee hij haar wilde tegenhouaen
en vloog hijgende ae trap op. Hij hoorde haar
de deur van haar kamer boven dichtslaan ea
het scherpe geknars van den sleutel in het
slot.
{Word! verYOfgS}.
-""g-*1-
■ir, jv uau *^.1.
iirL
HBH
