ALKMAAR
Het Kerstfeest.
Onze noteerlngen
WITTE's
Extra-Stoat.
f 10.50 voor
VERGADERING
van den Gemeenteraad
op Donderdag 23 December,
fflfc. SOB OH manner tmtut alt S Made* ftowtenl t*r%c CO frnAifctOggte JhWWglinf,
Abonnenicntsprijs bij voornltbotHllnB per 3 mimnrtcn f 2.-, fr. pw post f 2.50. Bowtjsn. 5 ct. AdvortonBopr. 25 ct. p reed erootere letters n.«r
B,|«v<m franco N.V. Bock- on Ilan.loladr. v.U. Ho nrs. Coaler Zoon, Voordam C ft, Tel. Adminiato io 8 No 33 <"Mtsrn"»to-
V E IJ ID A G Di™""ur: n: KRltt- noofJrod,clourTJ. N. iBEMi. DECEMBER
Rnitenlandscli Ovcrziclit
Alle bemiddelingspogingen van Italiaan-
sche zijde ten spijt, is d'Annunzio blijven vol-
harden in zijn verzet en daardoor heeft hij de
bevolking van zijn „staat" in een oorlog ge-
stort met het moederland. Het .Vrede op
aarde" zal voor dfe zooveelsfe maal weer wor
den overstemd door het donderen van het ka-
nion. Vaak heeft de regcering te Rome ge-
poogd den dichter-veroveraar langs minne-
lijken weg te doen inzien hoe dv/aas zijn ver
zet is, maar hij heeft het niet willen erkennen.
In stede daarvan heeft hij nu een verordening
gepubliceerd, waarbij de eilanden Arbe en
Y'eglia, die aan Servie zouden moetten wor
den afgestaan, onder de Fiumeesche wctge-
ving worden gesteld en dus geannexeerd. De
laatste kans op een vredelievende oplossing
van het geschil is daardoor verkeken. d'An
nunzio maakt het der Italiaansche regeering
wel moeilijk hare verplichtingen na te konren.
De eerste oorlogsdaden zijn reedis
voorgtevallen. De torpedoboot „Zefiro" werd
door de legionnairen van Fiume aan de kust
Vraagt voer awe Ziehen
en zwahkea
spreekt over de toestanden bij de arbeidera,
maar wcet er blijkbaar niets van. Men vreest
voor het in de war brengen van het systeem,
maar buitengewone tijden vragen buitenge-
wone maatregelen. Er is in den laatsten tijd
zoo weinig gekocht, omdat de koopers zijn
uitgeut. Overal is nog een groote achter-
stand. De hooge loonen zijn niet in hoofd-
zaak de oorzaak van de duurte. Spr. noemde
winsten door het groot-kapitaal gemaakt. De
prijzen van het brood, de woningeiv, de klee-
ding van voor den oorlog en thans in ver-
band met het percentage van de arbeidsloo-
nen becijferde spr., constateerende, dat enor-
me stijging van de inkomstenbelasting van
velen was te constateeren. Spr. verwonder-
ders niets te geven. Spr. oriderteekende
daarop het voorstel van zijn fractie. Dat zijn
gedachtengang juist was, bleek ook uit het
voorstel van de heeren v. d. Bosch en Rin
gers. De regeling van de salariscommissie
wordt hiermede niet onderateboven gegooid.
Spr. zal ondanks het betoog van den heer
Yerkerk blijven verdedigen, dat een ambtenaar
meer dan een arbeider meet verdienen.
g-ft&n gtheel net da daling meda.
Onxa etalage was en bUjft da meast ga-
voellge barometer der sehoenprijzan 1
Reeds Id dagea geladan aetaardaa wfj
Mr. S1 u i s had zich de vraag wel eens ge- PifflS H2RMS. BE HA AT
•Mddhlj zoj, blijven of M. Hij grf H##JgtrMt g. Telefi m
worden en spr. zou het betreuren als dat
voor het behouden van een systeem werd na-
gelaten.
De hcer v. d. Bosch vond het juist zoo
mooi, dat hicr een begin met georganiseerd
overleg was
wijzigen, maar normale tijden zijn er nog
niet. Daarop wijzen de loonregelingen van
de werklieden en die van de politie-agenten.
Spr. stelt het op priis, dat de salariscommis
sie een voorstel deed om het verschil uit den
weg te ruimen. Dan is het mogelijk om de
besprekingen over een nieuwe regeling beter
te voeren. Spr. zou hebben gestemd vo6r het
voorstel van de salariscommissie en zegt, dat
hij daai-bij ook tegenover plicht en geweten HM o
vrij uitgaat. Op geen wijze behoort bet sy- i sie is van meening, dat dit wel het geval is.
z'ch over het gebeurde in deze zitting en
van Veglia met scherp ontvangen De legion-I de afvalligheid van den heer Keijsper, alsme-
nairen in Zara overvielen een regeeringsde- de van het uiteenvallen van de Vrijz. Club,
pot en brachten geweren, machinegeweren j De toestand is zoo, dat er wat gedaan meet
enz. weg, nadat ze de wacht overweldigd M 'M
hadden. Andere dergelijke aanvallen op mu
nitiCmagazijnen zijn mislukt.
Er wordt al gemeld, dat Fiume zou zijn
gebombardcerd, maar dit bericht is nog niet
bevestigd. Dit wil evenwel niet zeggen, dat I overleg was gemaakt. Wiizigirigen~daarom-
het heelemaal niet zou gebeuren. De dictator frent worden nog wel verlangd, maar spr.
houdt rekening met de mogelijkheid, dat de meent, dat de commissie daarover wd over-
Italiaansche kanonnen dooa en vemieling 'fg met de organisaties wil. Voor gewone
over de stad zullen uitbraken en heeft reeds hjden geldt, dat het ongewensdit is in den
een' in hoogdravenden toon gestekfen oproep loop van een begrootingsjaar de cijferi te
tot de bevolking gericht om zich gereed te k
houden, leven en eigendom op te offeren en
zonder leedwezen zoo noodig de vemieling
der stad aan te zien. Een mooie x uitnoodi-
ging! Zoo heel gerust op een gedwee vol-
gen van de bevolking in zijn grootheidswaan
schijnt d'Annunzio mtusschen nog niet te
zijn, inuners hij heeft tal van huiszoekingen
doen verrichten uit vrees voor opstand van
de meerderhdd der bevolking, die een con
flict zou willen vermijden.
Overal langs de kust van Dalmatig kondi
en afgezanten van d'Annunzio de sp
omst van den aanvoerder aan, en de ItaTi-
■aansche pers geeft de mogelijkheid van zulk
een reis, niettegenstaande de blokkade, toe,
daar het ingewikkelde labyrinth der Dalma-
tische eilanden de bewaking zeer moeilijk
maakt. De „Idca Nationale" weet reeds mede
te deelen, dat troepen van Wrangel, opnieuw
uitgerust en door Servische officieren aange-
voerd, naar Fiume oprukken. Ze zouden be-
stemd zijn om in het conflict in te gTijpen.
In regeeringskringen neemt men echter dit
bericht zeer kalm op.
Het vreeselijke lot, dat Oostenrijk en met
name Weenen schijnt te wachten, staat ook
als we den Times-correspondent mogen
gelooven de stad Konstantinopel voor de
deur. In Weenen overtreft reeds sinds eenige
weken het aantal sterfgevallen dat der ge-
boorten met ruim 200, wat wijst op een lang-
zaam uitsterven in Konstantinopel schijnt
hetzelfde te zullen gebeuren. De isolatie der
hoofdstad maakt den invoer van wintervoor
raden uit Europa noodzakclijk, hetgeen een
hevige daling van de waarde van het Turk-
sche papieren geld veroorzaakt. Een paar da
;en geleden ontstond op de beurs een paniek,
ie zware bankrocten veroorzaakte. De ton-
ken weigercn Orieksche obligaties als waar-
borgen te aanvaarden
Tot overmaat van ramp is nu ook een cho
lera-epidemic uitgebroken onder de Russi-
sche vluchtclingen, hetgeen met het oog op
Raad in overweging om wat meer naar de
vertrouwenscommiasie te luisteren. Voor
spreker was het nog een open vraag of een
ambtenaar meer moet hebben dan een arbei
der, doch hij was thans op dat punt bekeerd.
Dc geheel commissie meent van wel en de
Raad heeft zich daarvoor uitgesproken. De
ambtenaren in de 2e groep sluiten aan bij de
arbeiders in die 2e en 3e groep. Wij waren
toen gauw klaar. Wij moesten komen met
ceu salaricering van de ambtenaren van
1500. Het verschil in de bestaande regeling
was aanvankelijk 200. Wij namea wel eens
cen sprong van 300, omdat men ten slotte
wel eens blij" is, dat men wat heeft Spr. be-
toogde, dat het voor de hand lag en wanneer
men de lagere ambtenaren 200 meer wil
geven, dlat men dian den geheelen boel opzet
Spr. meende, dlat men in het oog moet hou
den, dat de grenswaarde-theorie leert, dat
f 50 voor iemand met 1000 in komen meer
is dian 50 voor iemand met 6000 inko-
men."
De heer Westerhof „Een nieuwe
uitvinding van Mr. Sluis."
Verschillende stenunen: „Waarachtig
niet."
Mr. Sluis: „Was het maar zoo, dat ik
Bet uitgedadht had." (Gelach).
Spreker wenschte op de vraag waarom het
niet aaq de arbeiders gegeven moet worden,
te antwoorden, dat het voorstel van de com
missie beoogt om een onevenredigheid te her-
stellen.
De hedr V e r k e r k „Ik ontken, dat er
een onevenredigheid bestaat."
Mr. Sluis: „Maar de g'eheele commis-
steem verbroken te worden. Het voorstel
van spreker en den heer Ringers werd niet
gedaan tengevolge van het door de anderen
[edane voorstel. S^r. bericp zich op den
,eer Bak en betoogde dat hij reeds eerder te
genover het verzoek van de R. K. organisatie
sympathiek stond, omdat een toeslag ineens
gevraagd werd. De grootsta inconsequentie
was volgens spr. om steeds' consequent te
willen zijn. Het systeem van georganiseerd
overleg mag niet in de war gebracht wor
den.
De hcer Verkerk „Dat is er niet",
De heer v. d. Bosch: „Dan moet het
komen." Spr. heeft onderzocht of er een
noodtoestand is en spr. is overtuigd, dat een
arbeider met 32,40 in een noodtoestand
verkeert. Een dergelijk gezin heeft niet icun
nen sparen voor den winter en spr. en den
iparen voor
heer Ringers oordeelen het daarom redelijk,
om een toeslag ineens te geven.
>rstel
de geweldige overbevolking der stad ontzet-
tende gevblgen kan hebben.
HERZIENING SALARISSEN EN LOO
NEN VAN AMBTENAREN EN
WERKLIEDEN.
(Vervolg.)
De heer Clocck zeide, dat Mr. Bosman
niet namens de Vrijz. Club had gesproken,
omdat spr. en de heer Govers zich geheel,
als leden van de salariscommissie, aan de
voorstellen van de commissie houden. Spr
betoogde, dat hij niet kon begrijpen hoe het
voorstel van de anderen is gekomen. In de
gascommissie hielden 24 November 1920 de
heeren Westerhof en Verkerk vol, dat het ge-
middeldc loon in Alkmaar van de werklieden
was 1300. 3948 personen zijn er dus die
rpinder hebben dan de laagste gemeente-
wcrkman en moeten er aan medte befalen
Spr. begrijpt niiet dat de voorstellers wilden,
dat deze mede betalen, terwijl zij het minder
hebben'. De armersn moeten nu betalen voor
(te rijkereru Spr. meemt, dat de font door de
salariscommissie in orde gemaakt moet wor
den, om de verhoudingen in orde te krijgen,
om later de algemeene regeling te herzien.
Iederen werkman, niet in- dienst van ge-
meente of rijk, staat thans de werkloosheid
voor oogen. Bij duizenden gaat het het land
door. Zij voelen de tegenstelling met den ge-
meente-werkman. Het is verschrikkelijk een
kleine groep zoo te bevoordeelen, terwijl de
anderen de armoede voor oogen hebben.
De heer v. 't V e e r constateerde, dat alien
een bloedend hart voor de arbeiders hebben,
maar als het op betalen aankomt, dan is men
niet thuis. Toen de loonen werden vastge-
uhttevund Mao
0Spr. hoopte,
dat dit voorstel zal worden aangenomen.
Spr. zal overigens v66r het voorstel van de
salariscommissie stenunen.
De heer Verkerk betoogde, dat men als
de heer Cloeck deed wel altija met cijfers kan
werken. Spr. toestreed diens voorstelring van
de cijfers. Toen spr. lid van de salariscom
missie Was, werd de zaak uitvoferijg besoroken
en' spr. is zoo vrij te beweren, dat't ndirt aan-
;aat te zeggen, dat de commissie zich vergist
eeft. Men kwam tot de conclusie, dat het
niet noodzakelijk is, dat een ambtenaar meer
dan een vakarbeider verdient Voor den
ambtenaar is er altijd nog perspcctief en
voor den vakarbeider niet.
De heer Bosman begrijpt dan het rap
port niet
De heer Verkerk: Er worden wel
meer rapporten geschreven waar spr.. het
de eens is. Spr. ging het betoog van
rt Cloeck veraer na en vroeg hoe de
heer Cloeck, die er zoo mede te doen heeft,
dat een arbeider die 27 verdient, mede het
salaris van 32 voor den gemeentewerkman
moet betalen, goed kan vinden dat aan flc
ambtenaren met 6000 een verhooging
wordt gegeven. Dit moet toch ook voor 1/4
door de arbeiders met 27 salaris betaald
worden.
De heer Cloeck „Dat gaat can de ver-
houding te herstellen."
De heer Verkerk constateerde, dat men
met deze argumenten in den Raad niet moest
komen. Spr. had van de salariscommissie
geen stem gehoord, die voor de arbeiders
iets meer wilde en betoogde dat het stand-
punt van de fractie logisch was. In de com
missie werd het vorig jaar de -verhouding
tusschen werklieden en ambtenaren wel on
der de oogen gezien. Het standpunt van B.
en W. is een standpunt, alsmcde dat van de
S. D. A. P.-fradie. Dat van de salariscommis
sie zal zijn stem nooit krijgen.
De heer Bak: „Het is ook het voorstel
van den heer Oskam."
De heer Verkerk: (,Ik kan u ook
uw buuitnan Keijsper wijizen."
De heer Bak: „Die is geen lid van de
commissie".
De heer Oskam was van meening, dat
de verhouding tusschen de ambtenaren en de
werklieden hersteld moest worden v66r er
verder gebouwd kan worden. Ook voor de
hoogste moet er wat op.. In de commissie en
in spr. fradie bestudeerde niemand zooals hij
dte rapporten van de salariscommissie, maar
sindsdien verschenen de indexdjfers so ge-
voelds apsoinr dat hot niflt tanking da aitoi-
op
Ons werk als geheel is zuiver en logisch.
Wanneer de commissie werkelijk overtuigd
is dat er een onevenredigheid hersteld moet
worden, dan gaat het niet aan om aan de ar
beiders ook eens wat te geven. Het feit dat
de heer Oskam met ons is medegegaan,
spreekt boekdeelen. Op het oogenbluc zijn
ae indexcijfere weer lager. Het gaat er niet
om, wie het minst voor de arbeidera over
heieft, maar ook of men zich verantwoordelijk
gevoelt voor de gemeente-financien. Het is
"emakkelijk om uit de gemeentekas te putten.
4en laat uitkomen of wij de booze menschen
zijn en zij de arbeideravrieaden. Het putten
uit de gemeentekas is echter goedkoop. Ik
houd er meer van, dat men dit uit eigen por-
temonnaie doet en blijf er bij. dat alle voor
stellen die verder gaan dan die van de sala
riscommissie, ondeugdelijk zijn. De voorstel
len die dit beoogen, behooren in Januari te
komen. Het laat zich best dtenken, dait het
rondloon van de arbeiders omhoog moet.
'ij een dalende lija oordeelde spreker het
evenwel verkeerd om nu weer St. Nicolaas-
cadeaux te geven. Spr. ontraadde den Raad
op dien weg door te gaan. De commissie
heeft geyoeia, dat het naar zwakke punt is,
waar zij voorstelt de verhooging van terug-
werkende kracht te doen zijn. De arbeidsloo-
nen waren evenwel in Mei geregeld, zoodat
dit ook met die van de ambtenaren had be
hooren te geschieden. De Raad verwierp dat
evenwel en uit practische overwegingen be-
wandelde de commissie *nu den midaenweg,
Het geschiedde om alle hoofden in tin zak
te knjgen. Deze opportuniteitsreden kan dua
het licht wel velen en verdient alle aanbeve-
ling.
Mr. Leeaberg oordeelde, dat de Raad
vergat dat men een principieele uitspraak
heeft gedaan, om tijdens den loop van het
jaar geen loonen te verhoogen, maar zich
aan het grocpenstelsel te houden. In grooj:
meerderhcid werd daartoe 14 Mei besloten.
Alleen de soc.-dem. bonden zich niet aan die
uitspraak, maar het meerendeel. Spr. noemde
de namen, stemdc voor dit systeem cn houdt
men zich daaraan, dan is de zaak gauw uit
en behandelt men in 1921 voorstellen die op
normale wijze zijn tot stand gekomen. Deze
kunnen wel gelden vanaf 1 Januari 1921.
Dit is het standpunt van B. en Wanneer wij
stonden in het begin van den oorlog, dan
kon spr. een beroep op noodtoestanden billij-
ken, maar thans moet spr. ontkennen, dat er
bij den gewonen gem. werkman en ambtena
ren 'n nooditoestand heerscht. Spr. durft ddt
beweren op grond' van de inde^cijfers. Op't
cogenblik zijtn de cijfers lager. Altijd! is er
een stijging of daling. Spr. bestreed het
voorstel der heeren Westerhof c.s. fen sterkste
en gelooflde niet, dat zij hun standpunt in 'n
ambtenaarsvcrgadcring konden verdedigen.
(Gelach). Spr. betoogde dat het moet leiden
tot de grootste onbillijkheden en hoopte, dat
de Raad het zou verwerpen. Spr. had met be-
langstelling het vcrslag van ae soc.-dem. ge-
meenteraadsleden in de Unie gevolgd. Zij na
men daar een goed standpunt in. Alls raads-
lid moet men zeker een zelfstandig oordeel in-
nemen. Nu in de praktijk ziet men, dat dit
standpunt wordt IdegeLatem. Uitvoerig" be
toogde spreker waarom er in den loop van
een jaar geen salarissen gewijzigd behoor-
den. te worden en concludmde, dat het 't
verstandigste was het voorstel van B. en W.
aan te nemen.
Da Voorzittar had een relfde
als Mr. Leasberg willen geven. Spr.
steeds rekening houden met uitspraken van
den Raad. In deze wordt het echter moeilijk
gemaakt, te wet en wat de Raad wil. De Raad
moet zichzelf getrouw blijven. Het leek spr.
een tout beslissingen te nemen zonder de sa
lariscommissie de gelegenheid te hebben ge
geven, haar standpunt op grond van nauwge-
zet onderzoek daartegenover te bepalen.
Wanneer er dezer dagen 'n zeer snielle stij
ging van prijzen was geweest, dan zou het
dwaasheid zijn niet ,te veranderen, maar nu
de index wel iets is gestegen, maar niet zoo-
dan ig dat ingrijpen noodig is, oordeelde spr.
het onverstandig voorstellen aan te nemen,
die door de salariscommissie niet onder de
oogen zijn gezien.
Spr. schorste hierop om 4.15 voor een
oogenblik de vergadering.
Om 10 minuten over half 5 werd de verga
dering heropend en was het woord aan den
heer Westerhof, die begem met enkele
verkeerde opvattingen recht te zetten. Bij een
gelijk aantal dienstjaren was bedoeld, dat
iemand uit de 3e groep niet meer kon verdie
nen dan iemand uit de 4e groep.
De Voorzitter merkte op, dat het
voorstel van den heer Westerhof nu tengevol
ge had dat een ambtenaar in de 3e groep
maximum een toeslag kreeg en iemand mini-
mum 4e groep niet, terwijl die 1700 en d«
andere 1950 verdient.
Mr. Sluis gaf den heer Westerhof in
overweging de zaak zoo te sfellen, dat aan
alien tot 2000 een toeslag zou worden ge
geven.
De heer Westerhof deed aldus en ging
hierop na hetgeen tegen zijn betoog in lsfe
instahtie was aangevoerd. De heer Keijsper
had z. i. onvoldoende gemotiveerd .waarom
hij zijn handteekening onder het voorstel had
teniggcnomen Spr. beweerde tegenover Mr.
Leesberg, dat de officieele indexcijfera no,
stij'gen. De kleinhandelaar weet wel onmii
delink te verhoogen, maar volgt niet direct
de daling van de groothandelprijzen.
Mr. Bosnian1: „Wat een slimme ke-
rels."
De heer Westerhof„Dat hebben ze
afgeziem van die bourgodiie." Spr. besprak
nogmaals de stijging van de cokes en huizen-
prijzen .De huizen van „Goed Wonen" doen
o per week en die van „Rochdale" zullen
dat straks ook gelden. Voor velen is de huur
dus 2.50 per week hooger geworden. Wan
neer de kleinhandelprijzen van levensbenoo-
digdheden komeh, dan moet men oog hebben
voor den grooten achterstand tSgevolge
van de dure tijden. Voor de ambtenaren wil
men 4 hooger, maar voor de arbeidera wil
men een verhooging van 3 nog eerst
door de salariscommissie laten bekijken. Db
werkeloosheid is een gevolg van de verkeer
de kapitalistische maatschappij. Mr. Bosman
mag zeggen, dat hij die niet heeft gemaakt,
maar wij willen die verbeteren.
De beer Westerhof»Die bestendigt
u."
Mr. Bosmm: „U ook."
De heer Westerh of„Maar wii wil
len verbeteren."
Mr. Bosman: „Ik ook."
De heer Westerhof: ,.U wil oplap-
pen, maar is tegen socialisatie."
De heer Bosman: „Ik wil het nog be
ter maken dan u."
De heer Westerhof betoogde, dat niefi
in prijs daalde. (Verschillende stemmen noem-
den koffie. thee, kaas, auto's, zalm, champag
ne, enz. Algemeen gelach).
De hcer Westerhof meende. dat met
esterhof meende, dat
grapjes geen feiten werden weggeredeneerd.
Spr. becritiseerde hierop het betoog van den
heer Clocck, die geheel vergeten had dat ook
de hooger gesalarieerden door de weinig
verdienende arbeiders betaald werden.
De heer Cloeck: „De verhouding
deugt niet!"
De heer Westerhof: Het argument
kan niet gehandhaafd blijven. Spr. ging op't
betoog van Mr. Bosman in en stemde toe,
dat Mr, Leesberg terecht had gezegd, dat de
soc.-dem. zich niet aan het besluit hadden ge-
bonden om in den loop van het jaar geen
loonsverhooging te geven. Voor beweging
van den nood waren zij vrij gebleven. Spr.
las hetgeen men in de vergariering van de
soc.-dem. gemeenteraadsleden had betoogd.
Door georganiseerd overleg moet het opbie-
den van de organisaties er uii Georgani
seerd overlqg is er nog niet.
Op het betoog van Mr. Sluis ging spreker
ook in. Spr. constateerde, dat deze slechts
het heilige huisje van het systeem wilde die-
nen en noemde dat frappant.
Dat systeem is zeker niet foutlooa.
Mr. Sluis: „De beste stuurlui staan aan
waL"
De heer Westerhof proefde uit Mr.
Sluis den puritein, die alles wat anderen
doen, verwerpt.
Mr. Sluis „Weet u niets meer dan
die eene bak?"
De heer Westerhof ging voort met te
betoogen, dat de salariscommissie de loonen
in het ver band moet zien. Het stulowerk van
Mr. Loosbarg met de varbrcoding van d«
I
Id w -
Er zijn van die telken jare terugkeerende
dagen, die een bijzondere beteekenis hebben.
Op onze kalenders staan ze aangeteekend en
wij onderbreken gaame onze dagelijksche
werkzaamheden om ze ten voile te kunnen
waardeeren.
Wij vieren het Paasch# en het Pinksterfeest
in vreugde over het ontluikende en opnieuw
ontbloeide leven, wij vieren ons Kerstfeest in
een stemming van dankbaarheid voor wat de
winter ons aan huiselijke gezelligheid kan
brengen.
Het Kerstfeest heeft een groote bekoring.
Oe winter is koud en streng, het leven lijkt
uit alle boomen en struiken gevloden; troos#
teloos liggen de huizen in de regen# en storm#
vlagen.
Maar daar binnen brandt in elke woning een
knappend vuurtje, daar spreidt een vroeg
aangestoken lamp zijn rustig schijnsel door de
kamer en rond de tafel zijn de huisgenooten in
een gezellig kringetje bjjeen.
De avonden zijn zoo lang, er komt een
stemming van rust en vrede over alien, er
kaant een hartelijke, vertrouwclijke toon in
de onderlinge gesprekken.
Laat nu de stormwind zijn krachten op het
huis beproeven, laat hij in machtelooze woe#
de op deuren en ramen beuken, het deert hen
niet die daar binnen bijeen zijn.
Als 't buiten woedt, is't binnen zoet
Is er iets dat de leden van eenzelfde gezin
sterker bindt dan het samenwonen, het uit#
wisselen van gedachten in dezelfde knusse
huiskamer, als de houtblokken in het haard#
vuur knetteren en het gedempte licht van een
schemerlamp tot vertrouwclijke gesprekken
noopt.
De zomer mag ons van licht en lucht, van
de heerlijke natuur doen genieten, de winter
brengt ons naast eigen sportgenietingen de
heerlijke lange avonden, waarop wij elkanders
goede eigenschappen meer dan gewoonlijk
leeren kennen en waardeeren.
In het kortste der dagen, in het donkerste
jaa rgetijde vieren wij ons Kerstfeest
Hoe gevoelen wij dat het jaar met al zijn
lief en leed als 't ware een beeld van ons
eigen leven is.
Wij kennen ieder in ons leven de blijde, de
vroolijk zonnige en de donkere, do mistroos#
tige verdrietige perioden.
Er komt ook in ons leven meermalen een
tijd, dat de zon achter de wolken blijft, dat
wij onze omgeving als iets onvriendelijks, iets
kils en guurs voelen, dat wij er aan wanho#
pen of de beklemmende druk wel ooit weer
van onze borst zal worden weggenomen.
Het Kerstfeest brengt in het donkerste der
dagen niet plotseling de zon aan den blauwen
hemel, maar het doet ons in den gezelligen
huiselijken kring het zonnetje van binnen#uit,
het zonnetje van gezelligheid en hartelijkheid
gevoelen.
En in de donkere perioden van ons leven
breekt ook niet steeds plotseling de zon, die
aOe'zorg en kommer doet wegsmelten door de
I grauwe wolken, maar wanneer wij slechts vol
vertrouwen op betere tijden -blijven, vinden
wij de kracht ons leed en onze teleurstelling
met berusting te dragen.
Dan zullen wij spocdig het zonnetje van
binnenmit voelen schijnen en onze levenslust
herwinnen.
Hoe donker deze wintermaand ook zijn
moge, hoe ijs en sneeuw, wind# en stormvlai
gen ons ook den schijndood der natuur ver
konden, het laatst van het jaar brengt ons
het Kerstfeest
En het Kerstfeest is het feest van licht en
warmte, het feest van vertrouwen in alles
wat goed en vriendelijk is.
De straten liggen in het rose schijnsel van
omkapte lampen, en hulst en sparregroen too#
nen overal, dat de natuur ook.in den winter
onze huizen nog sieren en vervroolijken wil.
Een Kerstbeeld is het beeld van een kerkje
in een sneeuwlandschap.
Uit het wit bemutste torentje luidt een hel#
der klokje en over het donkere pad, dat in de
openstaande kerkdeuren uitloopt, bewegen
zich de in jassen en mantels gehulde geloovi.
gen, die zich in het vriendelijke gebouw eer
rustig plaatsje uitzoeken.
Uit alle gekleurde vensters straalt het lamp#
licht naar buiten en als het orgel zwijgt, ver#
telt de voorganger van Jezus' geboorte in den
nacht toen het „Vrede op aarde"' werd ge#
zOngen.
Aan een hoogen sparreboom met honderden
kleine kaarsjes hangen de Kerstgeschenkjes
en blijde kindcrgezichtjes luisteren naar het
Kerstverhaal, dat nimmer zijn wondere beko#
ring verliest.
Dat is het beeld van den vooravond.
En wanneer de kerkgangers weer naar eigen
gezellige huiskamer zijn weergekeerd, wan#
neer het haardvuur hooger opvlamt en het
water in den ketel zingt, komt het uur van
rustig denken en praten, het uur van harte#
lijkheid eh onderlinge waardeering.
De kinderen over het geheele land ver#
spreid, zijn thuis gekomen.
Vader en Moeder kijken den kring rond.
Zc zijn er alien weer, het zijn groote, zelf#
standige mannen en vrouwen geworden, maar
op dezen avond zijn zij weer kinderen die
met hun ouders rond dezelfde tafel in de
oude gezellige huiskamer zitten en het alge#
meen gesprek is een herinnering aan gemeen#
schappelijk doorgemaakt lief en leed.
Het Kerstfeest is ons lief om zijn beteekenis.
Het is ons ook lief omdat het ons in het
donkerste der dagen het ware geluk in eigen
Kleinea knag doet vinden.
slPAHl VPfKrn 1/Dn to mi nn Uni I f' Y r-i ,r> aiK^vv-il## nl/t 1. 1.1 1
