P
Wintersport.
Burqerl %e Stand.
Wie een dagelijIcsch middel wenschl Ier opwekking en verkwikking,
KINC pepermuni nie!" missen.
Ingezonden stukken
oudkarspel.
schermerhorn.
bergen.
l heemskerk.
w armenhuizen.
dachte reeds moest worden ontslagen van
rechtsvervolging, zooals pleiter nog door
eenige vergelijkingen illustreerde.
Pleiter hoopte echter dat een rechterlijke
beslissing in hoogste instantie door een der
beide partijen zal kunnen worden uitgelokt.
indien echter een veroordeeling wordt
uitgesproken, dan achtte pleiter het absoluut
niet noodzakelijk, dat verdachte tot prin
cipale hechtenis zou moeten worden veroor
deeld en drong pleiter in dit geval aan op
het opleggen van een zeer geringe geld
boete, liefst, omdat deze zaak gelijk staat
aan een principieele, zonder straf toe te
passen.
ONTTREKKING OUDERLIJKE MACHT.
De 47-jarige Margaretha F., echtgenoote
H. B.. wonende te Haarlem, stond na de
pauze terecht omdat zij op 6 September haar
minderjarig dochtertje Margaretha. dat te
Hoorn was geplaatst onder toezicht van de
grootouders Blindeman, aan dit wettig toe
zicht had onttrokken, door dit meisje, dat op
weg was naar school, op straat op te wach
ten en zonder toestemming van de groot
ouders met zich mede te nemen naar Haar
lem.
Bij beschikking der Haarlemsche recht
bank is de ouderlijke macht en voogdij over
dit minderjarige kind opgedragen aan den
echtgenoot van wien verdachte tusschen tafel
en bed is gescheiden.
Op het stationsperron werd verdachte door
een agent van politie achterhaald en heeft
deze politieman het kind weer mee terug
naar de grootouders genomen.
Verder zullen we deze ongelukkige familie
geschiedenis maar niet uitspinnen.
Door den officier werd gevorderd 7b
boete of 75 dagen hechtenis
Verdachte werd een paar jaar geleden
voor een dergelijk feit door den politierech
ter voorwaardelijk veroordeeld.
De proeftijd is inmiddels verstreken.
Mr. v. d. Loos, verdediger van verdachte,
was de meening toegedaan, dat de man geen
voorkeur meer heeft, wat het toezicht aan
gaande. Voorts twijfelde pleiter of de hande
ling, het delict, wel voltooid was, aangezien
de vrouw nog niet met het meisje in den
trein had plaats genomen. Pleiter concludeer
de dus tot vrijspraak, subsidiair een "lichtere
geldboete.
Volgens het proces-verbaal was de vrouw
reeds dèl in den trein gestapt, zooals later
nog werd voorgelezen. Deze bleef dit echter
beslist ontkennen.
HOOGER BEROEP OVERTREDING
MOTOR EN RIJWIELWET.
De 24-jarige chauffeur Jan Kr. te Helder
was veroordeeld door den kantonrechter ter
zake het feit, dat hij op 30 Mei te Helder op
de Bazengracht met het door hem bestuurde
vierwielig motorrijtuig links van den weg
had gereden, zonder dat zulks noodzakelijk
was.
Tengevolge van deze manoeuvre had een
aanrijding plaats met een door den 18-iarigen
chauffeur Jasper Zwagerman bestuurden
auto.
De veroordeelde was van dit vonnis in
hooger beroep gekomen, hetwelk heden
door de meervoudige strafkamer werd be
handeld.
De appèllant ontkende evenals in eerste
instantie zijn schuld. Volgens zijn voorstel
ling is hij behoorlijk rechts blijven rijden en
heeft hij enkel de as van de weg even over
schreden, omdat hij moest uitwijken voor
een lantaarnpaal.
De aanvraag om schadevergoeding door
Zwagerman werd afgewezen, aangezien
deze niet meerderjarig was en hij geen mach
tiging van zijn vader kon overleggen.
De koetsier Van der Voorde, getuige van
het ongeval en thans ook getuige voor de
rechtbank, was van meening, dat de schuld
lag aan den verdachte.
De officier achtte het vonnis juist ge
wezen en requireerde bevestiging van het
vonnis, waarbij verdachte werd veroordeeld
tot 25 boete of 25 dagen hechtenis.
MISHANDELING MET EEN HAMER.
E>e 28-jarige veldarbeider Cornelis K. te
Oudendijk stond terecht naar aanleiding van
het feit, dat hij op 7 November aldaar den
23-jarigen metselaar W. H. de Jong had ge
slagen met een hamer op het hoofd en tegen
zijn onderkaak. De mishandelde was aldaar
werkzaam met zijn vader en een broer aan
het optrekken van een muur van een te bou
wen melkfabriek. De slagen kwamen zoo ge
ducht aan, dat de Jong 17 dagen in het zie
kenhuis had vertoefd, alvorens hij weer her
steld was.
Verdachte, verdedigend door mr. Belonje,
beweerde, dat hij door de metselaars werd
bedreigd. De muur werd gedeeltelijk ge
plaatst op aan den vader van verdachte toebe
hoorenden grond en daardoor was de kwes
tie ontstaan.
Door de mishandelde werd ingediend een
schadenota ten bedrage van 457, doch hem
werd beduid, dat hij in deze zaak niet verder
kon gaan dan 150, daar slechts tot dit be
drag wordt kennisgenomen in een strafzaak.
Nadat verdachte met den tweeden hamer
slag den metselaar had omver geslagen,
wierp hij den hamer weg en trok een mes,
waarmede hij in dreigende houding bleef
staan.
Van eenige bedreiging door de Jong en
diens vader is volgens de getuigen niets ge
bleken. Verdachte had absoluut geen aan-
leiding.
De vader van den mishandelde, de metse
laar de Jong uit Echten, bevestigde eveneens
deze verklaringen.
Na overleg tusschen vader en zoon ver
klaarde de jonge metselaar zich bereid met
150 genoegen te nemen.
Het ten laste gelegde bewezen achtende,
vorderde de officier in dit ernstige geval,
1 maand gevangenisstraf.
Verdediger, mr. Belonje, wees op het eigen
aardige karakter der zaak en stelde in het
licht, dat de muur der zuivelfabriek op den
grond van den vader van verdachte is ge
plaatst buiten toestemming en tegen den
wensch van den eigenaar. Vooraf was f 600
geboden voor dezen grond, wat door den
eigenaar werd geweigerd.
Toen is bedoelde muur toch maar gezet.
De zoon heeft toen de partij van zijn vader
getrokken en is in zijn overspanning zijn be
voegdheid te buiten gegaan. Voorts overlegde
pleiter nog eenige gunstige getuigschriften
in het belang van zijn cliënt.
ammm
L.
Voop engros bij i Fa. J. F. VAN LIESHOUT, Fa. G. KUIJPER, Alkmaar.
Pleiter meende ten slotte dat hier wel een
geval van noodzakelijke verdediging aan
wezig was en verzocht mitsdien aan de recht
bank hier het desbetreffende strafwetartikel te
willen toepassen.
Hier volgde nog eenige re- en dupliek,
waarna sluiting der behandeling.
NIET VERSCHENEN VOOR DEN
KEURINGSRAAD.
De militieplichtige Cornelis H., hoewel be
hoorlijk opgeroepen, was niet verschenen
voor den Keuri. gsraad te Winkel ai thans
nu hij naar aanleiding van dit verzuim moest
terecht staan, evenmin aanwezig Blijkbaar is
hij dus niet gevoelig voor de in zijn persoon
betoonde belangstelling.
De officier vroeg aan den burgemeester
van Winkel op welken grond hij dezen per
soon had opgeroepen voor de keuring, hoe
wel uit niets bleek, dat de minister zulks noo-
dig vond. Een afdoend antwoord scheen de
burgemeester hierop niet te kunnen vinden.
Alle ingelijfden worden ter keuring opge
roepen en dit schijnt onjuist te zijn, volgens
den officier.
Majoor Gorter, voorzitter van den Keu-
ringsraad te Winkel, verklaarde dat Cornelis
H. niet was verschenen
De officier, van oordeel zijnde, dat ver
dachte niet verplicht was aan die keuring
deel te nemen, requireerde dus vrijspraak.
Daarna sluiting der zitting.
DOOD DOOR SCHULD.
De chauffeur was dronken. Eisch
het maximum negen maanden ge
vangenisstraf.
In den nacht van 31 Augustus op 1 Sep
tember keerde een hotelhouder met zijn Che-
vrolet-auto waarin zijn echtgenoote en ken
nissen zaten, van Amsterdam terug naar
Zandvoort, waar hij woonde.
Op den Haarlemmerweg raakte zijn voor
band stuk. De hotelhouder plaatste zijn
auto aan den rechterkant van den weg, de
passagiers stapten uit en hij ging den band
repareeren.
Juist was hij daarmee gereed gekomen en
was hij bezig zijn gereedschappen weg te
bergen, toen een andere Chevrolet-auto, die
over den weg heen en weer slingerde, uit
de richting van Amsterdam naderde.
„Jan, spring op zij!'' riep de echtgenoote
van den hotelhouder haar man toe. Te laat
evenwel. De auto reed den stilstaanden wa
gen aan en de hotelhouder geraakte tusschen
de beide auto's bekneld of werd tegen den
grond geslingerd en meegesleurd. Maar wat
er dan ook precies gebeurd is, de hotelhou
der bekwam zulke zware verwondingen,
vooral aan de linkerzijde van het lichaam
o.a. borst, buik, rug en schouder dat hij
spoedig aan de gevolgen overleed.
De chauffeur van den aanrijdenden auto
een 21-jarige vischrooker had zich gis
ter voor de vijfde kamer der Amsterdamsche
rechtbank te verantwoorden wegens het
„dood van een ander aan zijn schuld te wij
ten hebben".
Volgens de getuigen brandden de beide
achterlichten van den stilstaanden auto. Wel
iswaar was de weg niet verlicht, maar het
was e i zeer heldere nacht, terwijl de aan
rijdende auto zijn lichten op had. De hotel
houder stond ook volgens de getuigen niet
achter zijn auto, zooaat hij de lichten be
dekte, doch op zij van zijn wagen. De chauf
feur van den aanrijdenden auto was stille
tjes met zijn auto gaan rijden. Na het on
geval had hij zijn auto in den steek gelaten
en was hij zijn roes aan den weg gaan uit
slapen. Hij verklaarde niets van het onge
luk te hebben bemerkt en erkende nogal „on
der den invloed" te hebben verkeerd.
Het O.M. noemde het feit ernstig en eischte
het maximum dat op het misdrijf staat: ne
gen maanden gevangenisstraf en ontzegging
van de bevoegdheid om motorrijtuigente
besturen.
Uitspraak 23 Januari a.s.
De „witte verten". Vacantie in den
winter. Sneeuw en zon in de bergen.
De dag is kort. Schaatsen, sleden
en ski's. Curling.
I.
„Meneer, kunt U ons ook raad geven, waar
we dezen winter heen moeten?" klinkt het
door de telefoon, die den heelen morgen al
gerateld heeft.
„Natuurlijk naar de sprookjeswereld! me
vrouw", is het antwoord.
aan de andere zijde van den
draad.
En dan ontwikkelt zich een gesprek, zoo
als er zoovele in deze dagen gevoerd worden
door de telefoon en op reisbureaux. Alle ko
men neer op informaties, waar men het
leukst, het best, het fraaist en in de meeste
gevallen luidt de eisch tevens niet te duur,
terecht kan om de wintersport te zien of nog
lieverer aan mee te doen.
Hoezeer de wintersport trekt, mag worden
afgeleid uit het feit, dat de stoomvaartmaat
schappijen Nederland en Rotterdamsche
Lloyd gezamenlijk een boek hebben uitgege
ven, getiteld: „Een stem uit witte verten",
waarin de winterspc t wordt besproken. Het
bevat daarenboven waardevolle gegevens om
trent hotels, prijzen, verbindingen, zoodat het
voor velen van groot nut is.
Het is een misverstand, dat alleen rijke
menschen de wintersport zouden kunnen be
oefenen.
De gewoonte om een gedeelte van de va
cantie in den winter te nemen en deze te be
steden aan een tochtje naar de sneeuwvelden
in het hooggebergte, is zoo algemeen gewor
den, dat men in Zwitserland zelfs speciale
retours heeft ingevoerd en alle goede kleine
re hotelletjes omstreeks Kerstmis hun be
drijf weer in gang zetten om van den stroom
van minder kapitaalkrachtige reizigers hun
deel te huisvesten.
Wie maar even weg kan, profiteere ervan.
De treinen zijn minder vol dan in den zomer,
het wandelen en sportbeoefenen is minder af
mattend en dan is er de bijzondere sensa
tiede witte wereld.
Vele menschen hebben iets tegen sneeuw.
Een landschap onder de sneeuw geeft een
doodschen indruk. Meil denkt aan een lijkwa
de en gevoelige dichters hebben over die wit
te verschrikking over' de slapende akkers tra
nen geschreid.
Minder poëtisch aangelegde menschen den
ken aan doorlekkende schoenen en natte voe
ten.
Ja, dat alles geldt voor onze lage landen
aan de zee, geldt zelfs voor Milaan, dat nog
zooveel zuidelijker ligt. Zoo is het in ons land
met zijn wisselende temperaturen, storm, re
gen en hagel.
Maar in die stille, mooie witte sprookjes
wereld heerscht de zon.
Daar is de ijle, droge berglucht, die geen
smelten, hoogstens verteren, van de sneeuw
veroorzaakt. Daar heerschen in de bevoor
rechte wintersport-oorden geen gure winden,
geen hagelstormen. Daar is de sneeuw een
droog, wit poeder, dat ge met een bezempje
van uw voeten stoft; daar worden de wegen
niet schoongeveegd, doch extra dik belegd
met sneeuw, als deze door de paarden platge
trapt of verontreinigd is.
In die wereld heerschen slede, ski en
schaats. Zij vormen vervoermiddel zoowel als
sportmateriaal.
Alles schittert. Het intense licht van de
zon verbrandt de huid en verheugt het hart.
Vroolijke, glundere gezichten zijn daar het
bewijs van, zooals we ze tegenkomen in ski-
pakken en ijsmutsen op of met de schaatsen
onder den arm. Denk U den mooisten winter
dag in Holland met druk ijsvermaak. Welnu,
nog veel vroolijker is het op 1200 tot 1400
meter hoogte, waar de zuurstofrijke lucht de
menschen naar het hoofd stijgt.
Denk vooral niet, dat ge het sneeuwgeiied
alleen bezoeken moet, als ge aan sport doet.
Zeker, de helft der toeristen zijn ouderen, die
komen kijken, die komen genieten van de ze
nuwsterkende frischheid van de atmosfeer.
Als dan het lichaam moe is van de sport,
van het wandelen o, minder spoedig dan
in het eigen land, want de berglucht schenkt
wonderbare energie en bovennatuurlijke re
serve aan krachten en uithoudingsvermogen
dan twinkelen hier en daar reeds de eerste
lichtjes achter de hotelvensters. De dag is
kort daarboven, want vaak ligt het beschutte
wintersportoord verborgen achter hooge
bergwanden, die reeds vroeg in den middag
het zonlicht onderscheppen. Dan wacht de
thee en vaak een dansje bij gramofoon,
strijkje of radio en spoedig na het eten zoe
ken velen hun kamer op om nieuwe krachten
op te doen voor de tochten, die nog op het
programma staan. Anderen doen nog een
spelletje of een dansje, waartoe zelfs in de
eenvoudigste hotels wel gelegenheid bestaat.
Wat er al zoo in die wintersportoorden te
zien en te beleven is?
Overal wordt gesleed en geski'd. In de
meeste voorts ook schaatsen gereden en cur
ling beoefend.
Over schaatsenrijden behoeft niet veel te
worden gezegd. Er is wellicht geen sport, be
halve voetbal, die zoo ügemeen verbreid is in
ons land en die meer dan voetbal door jong
en oud beoefend wordt. Het is onze nationale
sport bij uitnemendheid. Het bij ons zoo ge
liefde tochten maken, is in de wintersport
oorden uitgesloten en de banen zijn niet al te
froot van oppervlakte (behalve te Davos en
int Moritz in Zwitserland), zoodat het
baantje rijden op onze lange Friesche en
Hollandsche schaatsen weinig genot biedt. I
Ja zelfs zijn onze schaatsen op vele banen
verboden en mag men zich alleen op kunst
schaatsen op het ijs begeven. Kunstrijden
wordt dan ook meer beoefend en onderwezen
en zeer veel wedstrijden in het kunstrijden
worden gehouden. Meestal bestaan deze uit
twee gedeelten, het maken van eenige ver
plichte figuren en het rijden in kunstige
bochten en het maken van sprongen en wen
dingen naar eigen fantasie. Voor het hardrij
den is in Davos een eenige gelegenheid (St.
Moritz ligt te hoog met het oog op de bloed
druk bij groote inspanning) om welke rede
nen dan ook enkele onzer Nederlandsche
hardrijders daar getraind worden door den
vermaarden Finscnen hardrijder Clas Thun-
berg. Deze maand zullen onze Hollanders
deelnemen aan Europeesche kampioenschap
pen in Trondjeum (Noorwegen) en Wereld
kampioenschappen in Stockholm (Zweden)
over 500, 1500, 5000 en 10.000 meter.
Viel er in ons land meer sneeuw en bleef
zij langer liggen, dan zou er ook meer ge
daan worden aan sleden, dat eveneens een
zeer nationale sport is. Men beoefent het in
de Bergen op kleine sleedjes, waarop men
met den buik gaat liggen, na met eenige pas
sen erachter loopend, vaart te hebben gekre
gen. Vele hotels hebben hun eigen baan, die
vrijwel ongevaarlijk is en die steeds onder
toezicht staat.
Gevaarlijker is het sleden met de bobslede
Deze is van ijzer voor twee, drie of vier per
sonen. Ook hier ligt de bemanning achter
elkaar op den buik, terwijl de voorste een
stuurrad bedient. Men bereikt er ongeloofe
lijke snelheden mee, terwijl het besturen zeer
veel koelbloedigheid en vaardigheid ver
eischt. Het beoefenen van de ski-sport komt
in ons land niet voor. De ski heeft de witte
wereld geopend, die vroeger voor het verkeer
gesloten was door meters hooge sneeuw. Met
de uit Noorwegen afkomstige ski's beweegt
men zich door bergen en door dalen, langs
hellingen en over slooten, afgewisseld door
koene sprongen, als plotseling een helling
steil naar beneden afbuigt. Het is een koste
lijke sport, vol emotie en zonder gevaar als
men rustig te werk gaat. Heerlijke tochten
door de poedersneeuw, die om de ooren stuift,
kan men maken en daarbij groote snelheden
bereiken. Het is evenwel niet zoo gemakkelijk
als het lijkt, maar niettemin voor alle jonge
ren wel te leeren. Kinderen gaan op ski's
naar school, de post brengt de brieven er op
rond en ook allerlei andere dingen worden
op deze nuttige houten latten vervoerd.
Ten slotte curling, een soort kegelen op het
ijs, waarbij de bal vervangen is door zware
platte, gladde ijzeren gewichten met hands-
vat, die op het gladde ijs worden voortgedre
ven en die men in een bepaalde ruimte aan
het einde der baan geplaatst moet zien te
krijgen. Het is een spel van beleid en han
digheid, dat evenals golf juist genoeg li
chaamsbeweging vereischt, dat het een aan
gename ontspanning wordt.
In een volgend artikel uit Davos een en
ander over de Academische Winterspelen, die
door den Internationalen Studentenbond de
zer dagen worden gehouden.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Re
dactie. De opname in deze rubriek, bewijst
geenszins dat de redactie ermede instemt).
GOEDE TROUW BERECHT.
Geachte Redactie.
Zeer geschokt in mijn gevoel voor recht en
billijkheid, betreffende het uitgesproken von
nis inzake de Gemeente en ondergeteekende,
verzoek ik beleefd eenige plaatsruimte in Uw
veelgelezen blad om mijn hart eens te kunnen
luchten.
Zooals U weet, had in 1925 de aanbeste
ding plaats voor het Gebouw van den Keu
ringsdienst.
Na inzage stuurde ik het bestek terug met
bemerking dat dit werk geheel buiten de lijn
van mijn fabriek lag. De heer Margadant
belde mij op en besprak met mij, dat ik dan al
leen zou inschrijven voor de meubelen, welke
in mijn fabriek gemaakt konden worden. De
prijsopgave volgde, stuk voor stuk opgegeven,
voor den totalen prijs van ruim 10.000.
Een gelijkwaardige firma schreef voor het
geheele werk in voor de som van ruim
18.000. Dit prijsverschil van 8000 is dus
duidelijk verklaarbaar.
Bij het in bewerking nemen der meubc'en
bleek, dat de houtsoorten in het bestek aange
geven verschilden met die op de teekeningen
De heer Margadant, daarop door mij attent
gemaakt, gaf toezegging dat het prijsverschil
zou vergoed worden. Nu weet ieder deskun
dige, dat Amer. Grenenhout (bestek) waarop
ik mijn prijzen vaststelde, beduidend verschil
in prijs geeft met Java teak en quartierhout,
hetwelk nu verlangd werd. Het scheelde mij
op dat quantum eenige duizenden guldens.
Bij aflevering der meubelen gaf de heer
Margadant na bespreking er de voorkeur aan
ook het z.g. buitenwerk, d.w.z. al de werken
in het Keuringsdienstgebouw, zooals binnen-
betimmeringen enz. door mij te laten verrich
ten, hetwelk dan in uurloon zou geschieden.
De heer Meffert, de opzichter van de Ge-
meente, kreeg opdracht van den heer Marga
dant deze uren bij te houden en te noteeren.
Na geheele oplevering werd mij gevraagd,
mijn bijwerknota in te dienen. Dit bewijst,
dat ik dit werk niet aangenomen had, immers
dan zou men toch geen bijwerknota behoeven
te vragen.
De nota, die blijkbaar den heer Margadant
in moeilijkheden bracht, werd door hem zon
der meer gewoonweg betwist. Ik verzocht
arbitrage, wat toch de eerlijkste en aangewe
zen weg is, doch dit werd niet toegestaan.
Hiermede is het zuiverste bewijs geleverd, dat
ik geen aannemer ben, want in Mei van het
zelfde jaar was door B W. bij raadsbe
sluit vastgesteld, dat aan aannemers bij eenig
geschil arbitrage zou worden verleend.
Daar ik al de besprekingen met den heer
Margadant met getuigen kan bewijzen, ver
zocht ik aan de Rechtbank alhier om getui
genverhoor. Tot mijn groote teleurstelling
werd mij dat geweigerd, want de advocaat
voor de Gemeente bepleitte nu met klem, dat
ik nu weer wel aannemer was. Getuigenver
hoor moest toch tot eiken prijs worden voor
komen; hij beriep zich op een artikeltje in
het Wetboek, waarin aan aannemers geen ge
tuigenverhoor mag worden toegestaan Zoo
werd mij zelfs de mogelijkheid ontnomen om
te bewijzen, dat ik in mijn recht stond
Wat bleef mij anders over dan in hooger
beroep te gaan?
Het Hof in Amsterdam gaf mij, gehoord
hebbende o.a. de volgende gestelde vragen,
een groot vertrouwen.
De President vroeg aan Mr. v. Lockeren
Campagne (advocaat voor de Gemeente) hoe
groot de begrootingssom was voor het
werk, waarop Mr. van Lookeren Campagne
antwoordde dat er geen begrooting gemaakt
was! (Bij iedere aanbesteding maakt men
toch een begrooting. of wilde men het bedrag
liever niet noemen?)
Mr. v. L. C. haalde n.b. om zijn bewerin
gen kracht bij te zetten een arrest aan over
heiwerk. De president antwoordde hierop zeer
terecht: „Maar dat slaat toch niet op meube
len".
Mr. v. L. C. heeft zelf voor het Hof ver
klaard dat de heer Margadant inderdaad ge
zegd zou hebben, dat alles, wat anders stond
aangegeven op teekening en in bestek, aan
appellant betaald zou worden. Dit alles
stemde mij optimistisch. Met vertrouwen zag
ik dus den dag van 7 Jan. tegemoet maar
wie zou kunnen denken, dat aan het woordje
„installeeren" die waarde zou worden toe
gekend, alsof het beteekende de geheele bin-
nenbetimmering enz., terwijl ik toch dage
lijks in mijn branche dat woord gebruik, als
ik meubelen aflever voor woningen, hoteis of
andere gebouwen.
Indertijd was mij, tijdens drukke werk
zaamheden, een stukje ter teekening aange
boden, waarin ik door te teekenen. verklaar
d<T volgens omschrijving te zullen leveren.
T van het personeel van Gemeente
werken bood het aan met de bemerking dat
H?het direct geteekend mee terug moest
nemen Geen argwaan hebbende, en niet
£ter wetende (zelfs nu kan ik er nog niets
am£s uit lezen, dan dat het betrekking had
on dat gedeelte waarvoor ik prijsopgaaf had
gedaanf heb ik het dadelijk in goede trouw
gesigneerd en mede gegeven.
Ik had niet het minste vermoeden, dat ik
in een val W3S gelokt.
Helaas heeft de tegenpartij haar doel be
reikt De Rechtbank legt het geteekende
stukje door het simpele woordje instal
leeren" in hun voordeel uit en word ik niet
ontvankelijk verklaard in mijn beroep op
mijn eerlijk recht.
Zij hebben nu een waarde van plm
20 000— weten te bemachtigen voor
plm. 10.000.—
Als iemand bestellingen doet en in qnt
vangst neemt met vóóropgezet doel niet te
betalen, dan is hij een oplichter en wordt
als zoodanig door de wet vervolgd.
In dit geval is daar natuurlijk geen spra
ke van maar een zaak zooals nu ontstaan is
tusschen de Gemeente en mij geeft het zelfde
resultaat in mijn portemonnaie en wordt
door de Rechtbank beschermd. Voor de ééne
partij alle medewerking; voor de andere par
tij zelfs geen mogelijkheid om bewijs te leve-
reifcf
Het Hof overwoog dat een artikel van het
B W. zich verzet tegen het aangevoerde be
wijsmiddel, dat er een nadere telefonische af.
spraak was gemaakt, daargelaten of de Di-
recteur wel bevoegd was, zulk een afspraak
te maken.
Bevoegd of niet bevoegd, de afspraak v.
gemaakt. Ik heb te goeder trouw aangeno
men, dat een Directeur van Gemeentewerken
daartoe toch zeker gemachtigd was en men
kan toch van mij als industrieel niet verlan
gen, dat ik evenals een advocaat alle artike
len van het B. Wetboek ken. Evenzoo blijkt
dat de waardebepaling van hout geen terrein
is voor een jurist. Het Hof toch overwoog dat
de afwijkingen der houtsoorten niet zóódanig
waren dat ik daardoor bij de bepaling van
mijn inschrijfsom zou zijn geschaad. Een
3000 verschil is nu niet zoo gering om weg
te cijferen en daarbij komt nog het grooti
bedrag aan voorgeschoten arbeidslooner
plus materialen plus rente plus advocaat en
proceskosten. Het is toch zeker niet onbe
langrijk.
Er zullen inderdaad weinig menschen zijn,
die een dergelijke handelwiize zullen goed
keuren. Een minnelijke schikking zou toch
zeker tot een bevredigende oplossing geleid
hebben voor beide partiien Het kan het Ge
meentebestuur toch zeker geen voldoening
geven een plaatselijke industrie zóó onrecht
matig te dupeeren, tengevolge van het onbe
voegd optreden van één der hoofdambtena
ren.
H. IANSEN.
Meubelfabrikant. A'kmaar
Geboren: Jacobus, z. v. C. Beers en W,
Vroling. Anton Franciscus, z. v. K. v.
Oversteeg en G. v. Twuijver. Hendrik, z.
v. C. van Galen en C. J. v. Vliet. Am»
Petronella, d. v. J. Brammer en A. v. d
Gragt.
Ondertrouwd: A. Kooij en G. Tuin
man.
Getrouwd: T. Mooij en M. Weeland.
W. C. v. Dijk en C. A. Maars. N. Kut-
terink en J. Maakal.
Geboren: Antje Jansje d. v. D. Luijt ei
J. Lanser; Robertus z. v. E. Voerman en T.
P. van der Stelt.
O v e r 1 ed e nLevenloos kind van C. Ko
nijn en A. Vreeken.
Loop der bevolking in 1929. Op 1 Jan. *29
561 m. en 543 vr., samen 1104 personen. Ver
trokken 48 m. en 45 vr. is 93 personen. Inge
komen 44 m. en 38 vr. is 81 personen. Gebo
ren 17 m. en 11 vr. samen 28. Overleden 9
m. en 7 vr. samen 16 personen. Bevolking
op 31 Dec. 1929 565 m. en 540 vr. samen
1105 personen. Vermeerdering in 1929 1 per
soon. Er werden 10 huwelijken gesloten.
Geboren: Reinier Nicolaas, z. v. Lou«
rens Kleverlaan en Dieuwra Anna Buur.
Maria Anna, d. v. Theodorus Kaandorp en
Maria Antonia Teileman. Maragaretha
Catharina. d. v. Simon Abbo en Catharina
Maria Liefting. Jacoba Anna, d. v. Simon
Abbo en Catharina Maria Liefting. Lucia,
d. v. Petrus Joseph Bloetjes en Alida Dekker.
Johannes, d. v. Johannes Tromp en
Maartje de Moei. Petronella Maria Cor-
nelia, d. v. Johannes Franciscus de Graaf en
Margaretha Afra van Diepen. Jan, z. v. Jan
Nooij en Elisabeth Prinse. Geertruida
Maria d. van Jacob Houtenbos en Geertrui-
da Johanna Maria Leek.
Overleden: Arnoldus Albertus Meu<
ter, echtg. v. Wilhelmina Prast, oud 75 jaar,
Anna Maria Haagmans, echtg. van Hu-
bertus Schouten, oud 46 jaar. Jan Vader,
echtg. van Grietje Bruin, oud 65 jaar.
Gehuwd: Albert Govers en Guurtje
Bakker. Nicolaas Waalewijn, wonende te
Amsterdam en Maria Anna Theodora Graadt
van Roggen. Cornelis de Groot, wonende
te Amsterdam en Aagje Bergman. Johan
nes veldkamp, wonende te Leeuwarderadee!
en Geertruida Nieuwenhuis.
G e h u w dG. Huisman en M. Schippe'
Bevallen: Nic. Welborenv. Duiven
voorde 2 x z. - J. Nol-Bras d. - C. Dui
venvoorde—Schuyt z. - H. Beentjes-Kuyl
a- I. P Zonneveld—Louter z. Th. A.
Knaap—Keet z.
Overleden: G. Knaap geb. Veldt 79
jaar. Jac. Beentjes 48 jaar.
Geboren: Jan, z. v. S. Paarlberg en M
ker en M. Jongejan. Hendrikus, z. v. Pieter
Hollander. Mattheus Maria, z. v. W. Bak-
Spaansen en M. Mosch. Christina, d. v.
Nicolaas Ligthart en G. M. Groothuizen.
\a i v e r e d e n: Aaltje Mul, wed. van Jan
Molenaar, oud 81 jaar. Geertje Witsmeer.
echtg. van Pieter Rempt, oud 70 iaar.
