DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
A. DAM Co.
Ito. 25
DOÜDEKDAO 30 JIVIARI 1930
132e Jaargang.
Dagelijksch overzicht.
'het einde van de spaansche
dictatuur.
DE VLOOTCONFERENTIE
TE LONDEN.
Buitenland
De val van den Spaanschen
Dictator.
Nadere bijzonderheden over
opvolger Berenguer.
den
Persstemmen in het buitenland.
De Utrechtsche publicaties.
Het antwoord van Jaspar op de
interpellatie-Ward Hermans.
De Communistische agitatie
in Duitschland.
A.s- Zaterdag relletjes te verwachten?
DE STADN
Scharloo, Alkmaar. Tel. 490.
Garage-ruimte voor 60 Automobielen.
onbewaakte overwegen.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N.V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. HOSTER ZOON, Voordam C 9, post
giro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
Wat Primo gedaan heeft in zijn 7-jarig
heerschersschap.
De politieke strooming in het land.
Vanzelfsprekend hebben alle bladen zich
gisteren bezig gehouden met den val van Pri
mo de Rivera. En sommige dagbladen hebben
reeds een soort van balans opgemaakt van
alles, wat door Primo verricht en bereikt is.
Om echter een zuivere balans op te kun
nen maken, is het nu nog te vroeg. Eerst on
der de opvolgers van den dictator zal moeten
blijken, wat er in Spanje van blijvende waar
de is blijven hangen. En tot zoo lang zal
men tevreden moeten zijn met beschouwin
gen, die misschien later zullen blijken niet
heelemaal juist te zijn.
Wat dan de bereikte resultaten betreft, de
grootste credit-post van hem is tot nog toe,
dat hij in Marokko na een militaire ramp,
waarop een chaos gevolgd was, orde en rust
hersteld heeft en daardoor de schatkist van
een steeds drukkender geworden last de uit
gave bevrijd heeft.
Voor de verbetering van verkeerswegen, de
uitvoering van nuttige openbare werken, de
opbeuring van handel en nijverheid, heeft hij
zich uit alle macht ingespannen.
Maar.... op politiek gebied laat Primo
een desolaten boedel na!
Toen de markies in 1923 als rebelleerend
kapitein-generaal van Catalonië de macht in
handen nam, was het, volgens zijn manifest,
om „het land te bevrijden van de beroeps
politici, de mannen die om allerlei redenen
verantwoordelijk zijn voor de periode van
tegenspoed en bederf, die in 1898 begon en
Spanje tot een tragisch en smadelijk einde
dreigt te brengen". Inderdaad was het partij
stelsel, gelijk het zich in het parlement mani
festeerde, in verval gekomen. Liberalen en
conservatieven hadden in wanbestuur gewed
ijverd en naast hen woelden de militaire or
ganisaties, de juntas, die zich met de politiek
bemoeiden. Al die politici van beroep en on
geroepen politici zullen nu weer eens kans
krijgen, asl de nieuwe regeering geen wijs
heid en kracht kan toonen.
Generaal Berenguer is met de samenstel
ling van een nieuwe regeering belast.
Alweer een generaal dus, maar iemand,
van wien men verzekert, dat hij een gema
tigd man is en in politieke richting vroeger
aanhanger van den liberalen oud-premier
graaf Romanones.
Deze Romanones heeft na de instelling
van de dictatuur tot verdediging van de par
lementaire partijen een geschrift uitgegeven
„over de politieke verantwoordelijkheid van
het oude régime van 1875 tot 1922", dat een
apologie voor de parlementariërs van zijn
partij was.
Hoe denkt generaal Berenguer over de we
der instelling van een parlementaire regee
ring! Dat is nog onbekend, maar de stroo
ming in het land tot herstel van de naar huis
gezonden Cortes en van de afgeschafte
grondwet is ongetwijfeld zeer sterk en het
zou wenschelijk zijn om aan de ontevreden
heid die zich onder de dictatuur opgehoopt
heeft, een uitlaat te verschaffen. De Nationa
le Vergadering die Primo de Rivera heeft in
gesteld, bij wijze van overgangsmaatregel
naar normale omstandigheden, is niet meer
dan een raadgevend lichaam, waarin alle
leden door de regeering benoemd waren. Zij
zal wel verdwijnen en tegelijk zal de Union
Patriotica, de nieuwe partij-organisatie
waarin de .dictator alle mannen van goeden
wille die de leus: „vaderland, godsdienst,
monarchie" aanvaardden, wilde vereenigen,
denkelijk ineenstorten.
Dan zal de politieke chaos weer aan het
licht komen, die onder een schijnschoonen
dekmantel zoo lang verborgen is geweest:
de oude partijen met hun belustheid op de
macht, maar ten deele afgebrokkeld, omdat
er aanwijzingen zijn dat ook de, republikein-
sche partij onder de verdrukking van de dic
tatuur aan kracht gewonnen heeft. Verder
hebben de militaire juntas nog altijd hun
eigen wil. Er moge onder het Spaansche volk
een meerderheid tegen de dictatuur zijn, zoo
dra het om constructieve politieke program
ma's te doen is, houdt de eensgezindheid on
der hen op en daarom schijnt alleen een
sterk man (die daarom niet weer dictatoriaal
behoeft te regeeren) op dit oogenblik in staat
om de verwarring baas te blijven. In de stra
len van Madrid is het dadelijk na den val
van den markies reeds tot opgewonden bot
singen gekomen, waarbij men geroepen
heeft: „Wij willen geen generaals meer!'
en de politie heeft van de wapens gebruik
moeten maken, om aan rustverstoring een
einde te maken. In het groote politieke kra
keel staat de beweging onder de studenten,
die verbitterd zijn over onderdrukkingsmaat
regelen tegen de intellectueele leiders eenigs-
rins op zichzelf, maar zij is ook een factor
waarmee de nieuwe regeering straks reke
ning zal moeten houden. v
Een Fransch-Britsch compromis.
Een communiqué meldt, dat MacDonald
gisteravond achtereenvolgens met Stimson,
Wakatsoeki en Grandi besprekingen had,
welke naar verluidt in hoofdzaak betrekking
hadden op een voorloopige regeling tusschen
de Fransche en Britsche gedelegeerden van de
methode der beperking.
Volgens gezaghebbende Fransche kringen
is tusschen de beide delegaties feitelijk een
compromis bereikt. Volgens de „Daily
Herald" houdt dit compromis ongeveer in,
dat de slagschepen 'n afzonderlijke categorie
zullen vormen en met 8-duimskanonnen zul
len worden bewapend, maar dat de lichte
kruisers en alle torpedobootjagers zullen
worden beschouwd als één groote klasse, en
dat binnen de grenzen der tonnage, welke aan
deze categorie zal worden toegewezen; elk
land zal kunnen doen wat 't wenscht: deze
tonnenmaat geheel gebruiken óf voor krui
sers, óf voor destroyers, dan wel 'n percenta
ge er van voor beide, naar een verhouding,
welke met zijn behoefte in overeenstemming
is. Overigens zal elk land van zijn voorne
mens aan de andere mogendheden moeten
kennis geven en in geval van wijziging daar
van zes of twaalf maanden van te voren me-
dedeeling moeten doen.
Primo's afscheid.
In een uitvoerige officieele nota zegt Primo
de Rivera o.a. dat zijn gezondheidstoestand
niet bevredigend is en hij behoefte heeft aan
een periode van rust. Hij betreurt de publica
tie der officieele nota van Zaterdag 1.1., welke
vervat was in een toon, die het land, het leger
en de vloot kon verontrusten. Hij geeft uiting
aan zijn voldoening over de houding der
arbeiders gedurende de periode der dictatuur
Hij gelooft, dat een wederzijdsch goed begrip
tusschen de militaire en civiele elementen
noodig is om het dictatoriaal systeem vruch
ten te doen dragen.
Daarna betuigt hij den koning, het leger
en de pers zijn dank en verzekert, dat hij, wan
neer hij hersteld is, Spanje tot zijn dood zal
dienen.
Berenguer, de nieuwe leider.
Bij het verlaten van het paleis verklaarde
generaal Berenguer dat het bericht zijner be
noeming tot kabinetsformateur hem had ver
rast.
Op een vraag naar de oriënteering van het
door hem te vormen ministerie, zeide hij: „Ik
gehoorzaam als een soldaat, en ik zal hande
len als een burger". Toen een journalist hem
vroeg of de nieuwe regeering een militair of
civiel karakter zou dragen, antwoordde Beren
guer: „Het zal een regeering zonder meer
zijn".
In zijn verklaring tot de journalisten zeide
Berenguer nog met betrekking tot de betoogin
gen van gisteravond, dat hij geen excessen
zou dulden en zeer zeker niet die, welke tegen
de leden van het demissionnaire kabinet zijn
gericht.
Generaal Berenguer zou voornemens zijn
>e
onverwijld tot verkiezingen over te gaan. D<
censuur zal met groote gestrengheid gehand
haafd blijven.
De figuur van Berenguer.
Beneraal Berenguer, die 1873 werd gebo
ren en dus zeven en vijftig jaar oud is, is een
zeer bekend figuur in het Spaansche politieke
en militaire leven der laatste tien jaren.
Berenguers naam is ten nauwste verbon
den met het noodlottig débacle der Spaansche
troepen in Marokko in 1921, toen Abd el
Krim het leger van generaal Silvestre bij
Anoeal feitelijk in de pan hakte. Silvestre
pleegde zelfmoord om de schande der neder
laag niet te overleven; Berenguer, te dien
tijde Spaansch hooge commissaris in Marok
ko, werd teruggeroepen en voor den krijgs
raad gedaagd. Hij werd ter dood veroordeeld,
doch door den koning spoedig begenadigd.
Later bleek dat het geheele proces tegen
Berenguer op touw was gezet om den koning
te redden, die feitelijk verantwoordelijk was
voor de catastrofe in Marokko. Hij was h et
die den bevelhebber had aangeraden, zich niet
te storen aan de bevelen van „die ezels" (be
doeld waren de toenmalige ministers), maar
te toonen, „dat hij een man was". Silvestre
was van deze aansporing het slachtoffer ge
worden.
De officieele commissie van politici, die op
eigen initiatief een onderzoek naar de ver
antwoordelijkheid instelde, had het telegram
van den koning, waarin deze fatale woorden
aan generaal Silvestre werden gericht, in het
dossier aangetroffen. Nimmer echter werd de
Cortes in de gelegenheid gesteld het dossier
te bespreken. De staatsgreep van Primo
maakte dit onmogelijk.
Eenige jaren later werd Berenguer met het
opperbevel over de Spaansche strijdkrachten
in Marakko belast, waar hij met de Fransche
troepen samenwerkte, hetgeen tot de pacifica
tie van het Rifgebied leidde.
Wat de Engelsche pers zegt.
Een aantal Engelsche ochtendbladen wij
den hoofdartikelen aan het aftreden van den
Spaanschen dictator Primo de Rivera. De
„Time s" constateert, dat hij zijn land be
langrijke diensten bewezen heeft. Weliswaa-
inoest hij verschillende vrijheden onderdruk
ken, maar daarvoor heeft hij de vrijheid van
den arbeid hersteld en orde en veiligheid ge
handhaafd, alsmede een groot aantal admi
nistratieve verbeteringen ingevoerd. De histo
rie zal hem zeker een eereplaats inruimen dn-
der de vooraanstaande mannen van Spanje
De „D a i 1 y Herald", het officieele
orgaan van de Labour Partij, begroet den val
van de dictatuur met instemming en vat zijn
oordeel over de verdere ontwikkeling samen
in het citaat: „De dingen moeten slechter
worden aleer zij beter kunnen worden". Dit
geldt ook voor de toekomst van Spanje,
schrijft het blad.
Wat de Fransche pers zegt.
Het aftreden van den Spaanschen dictator
Primo de Rivera en de onder zijn leiding
staande regeering, vindt in de Fransche pers
levendig commentaar.
Het „Journal" schrijft: Spanje heeft
een historischen dag beleefd, waarvan de ge
volgen van zeer groot belang kunnen zijn
De „E cho de Paris" zegt, dat de goede
wil van Primo de Rivera niet voldoende is ge
weest Spanje uit den droom wakker te schud
den, waarin dit land sinds een eeuw verzonken
is. Door de voortdurende intriges is de dicta
tuur zonder tegenstand ineengestort, omdat
Primo de Rivera, den breeden kijk van een
Mussolini mist.
De„PetitParisien" betoogt, dat
de keuze zijn opvolger, die een persoonlijke
tegenstander van Primo de Rivera is, teeke
nend is voor de opvatting van den koning.
De „M a t i n" wijst op de verdiensten van
Primo de Rivera voor den socialen opbouw,
terwijl de „E x c e 1 s i o r" zegt dat Frankrijk
in Primo de Rivera een trouwen aanhanger en
een vriend verliest.
Wat de ïtaliaansche pers zegt.
De „P o p o 1 o d i R o m a" zegt naar aan
leiding van het aftreden van Primo de Rivera,
dat zijn dictatuur in Spanje de binnenland-
sche orde hersteld heeft, Spanje zijn interna
tionaal prestige heeft teruggegeven en het
land bevrijd heeft van de Marokkaansche
kwestie. Primo heeft voor Spanje verschillen
de belangrijke verdragen gesloten, waaronder
het vriendschapsverdrag met Italië.
Het blad eindigt met het uitspreken van de
hoop, dat „wij met het Spaansche volk, waar
mede wij met zulke nauwe banden verbon
den zijn, in de toekomst zullen blijven samen
werken".
De kabinetsformatie
Graaf de la Mortera, zoon van wijlen den
minister-president Maura, heeft een langdu
rig onderhoud gehad met generaal Beren
guer, wien bij zijn medewerking, in den ruim-
sten zin, toezegde.
Berenguer begaf zich om 11 uur gister
avond naar het koninklijk paleis, ten einde
met den koning van gedachten te wisselen
Hij verklaarde, dat zijn stappen ten gunste
van de samenstelling van een kabinet een
snel verloop hebben.
Graaf Romanones ziet den
toestand hoopvol in.
Havas meldt uit Madrid:
Graaf Romanones, de voormalige premier,
heeft zich in bevredigenden zin over den poli-
tieken toestand uitgelaten. Hij gelooft dat de
houding des konings de monarchistische ge
voelens bij alle Spanjaarden zal versterken
Generaal Berenguer is wel de geschikste per
soonlijkheid voor het minister-presidentschap,
en zijn benoeming beteekent de eerste schrede
naar het herstel van den normalen toestand.
Een terugkeer tot den vóór de overneming
van het bewind door Primo de Rivera be-
staanden toestand, zou onmogelijk zijn. Nie
mand zal den nieuwen minister president zijn
medewerking kunnen onthouden.
Berenguer duldt geen ongere
geldheden.
Generaal Berenguer verklaarde naar aan
leiding van het optreden der studenten, dat
hij geen excessen zou dulden, vooral niet,
wanneer zij zich mochten richten tegen de
leden der regeering, die nog aan het bewind
is.
Vermoedelijke ministers.
In goed ingelichte kringen noemt men de
namen van de volgende personen, die deel
zullen uitmaken van de nieuwe ministerieele
combinatie: generaal Berenguer, president
van den Ministerraad en Leger; kolonel Mar
zo (thans hoofd van de politie), Binnenland-
sche Zaken; de hertog van Alva, Openbaar
Onderwijs; Estrada (oud-minister), Justitie;
Gabriel Maura, Openbare Werken; Sangro
Ros d'Olano, Arbeid; Cambo, Financiën.
Men overweegt opheffing van de portefeuille
van Economie.
Conferentie van oud-ministers.
Generaal Primo de Rivera en alle oud-mi
nisters, met uitzondering van generaal Mar-
tinez Anido, kwamen gisteren op het depar
temeat vaa Oorlog bijeen tot het houden van
een gedachtenwisseling. Primo had van tevo
ren geconfereerd met de kapiteins-generaal
van Madrid en Catalonië en den directeur
generaal van de burgerwacht.
Moeilijkheden bij de regee-
ringsvorming.
Het schijnt, dat generaal Berenguer bij de
vorming van zijn kabinet op eenige moeilijk
heden stuit. Om half acht gisteravond was
slechts de naam van één enkelen minister in
de nieuwe rdegeering bekend, n.1. die van
generaal Marzo. Naar verluidt heeft graaf
De la Portera verklaard wel tot de regeering
te willen toetreden, maar niet vóór het herstel
der constitutie, daar de regeering van gene
raal Berenguer slechts de voortzetting was
der dictatuur.
De eerste minister Jaspar antwoordde op
de interpellatie van Ward Hermans, dat de
Kamer hem terecht verwijten zou doen en
dat hij zichzelf onrecht zou doen, indien hij
uitvoerig antwoordde op Hermans' interpel
latie, die een samenweefsel van leugens en
bedreigingen was. Spreker herinnerde er
aan, dat in Maart 1929 de valschheid der
bewuste documenten in de Kamer werd be
wezen. Toen had een onderzoek plaats ge
had en werden sancties genomen. De zaak
was daarmee afgeloopen en Jaspar begreep
niet, waarom men op de zaak terugkwam,
want Hermans' rede hield geen steek, zij be
stond uit niets anders dan „plaisanteries".
Van meer belang zou zijn te vernemen, welk
aandeel interpellant heeft gehad in de pubü
catie der brochure, „Jan Terzake" geteekend,
over de Belgische francs-tireurs, en waarin
in strijd met de waarheid het bestaan der
francs-tireurs tijdens den oorlog wordt vol
gehouden.
Hermans interrumpeerde hier den eersten
minister en zei, dat hij bereid was ook over
déze kwestie te interpelleeren, waarop een
hevig rumoer onder de aanwezige Kamerle
den ontstond. De een verweet Hermans raar
met de waarheid om te springen, de ander
meende, dat Hermans de Vlaamsche bevol
king beleedigde, die onder de verdrukking
der Duitschers heeft geleden.
Jaspar maakte handig van de gelegenheid
gebruik om de vaderlandsliefde van het
Vlaamsche volk te roemen en besloot zijn
ïede met erop te wijzen, dat de ministers der
drie groote partijen herhaaldelijk hebben be
vestigd, dat het Fransch-Belgisch militair
accoord uitsluitend een defensief karakter
heeft, dat het de Belgische souvereiniteit vol
komen eerbiedigt, en dat Vandervelde daar
aan nog had toegevoegd, dat het in het ka
der van het accoord van Locarno was. Van
dervelde meende zelfs, dat het absurd zou
zijn het te publiceeren. Deze uiteenzetting,
zoo besloot Jaspar, is niet voor den interpel
lant, doch voor het publiek bestemd.
De katholiek Feuillien kwam daarna aan
het woord. Hij wilde meedeelen, hoe Her
mans in betrekking met Frank Heine was
gekomen, waarop deze hem toesnauwde, dat
spreker daar niets van wist.
Een ander Kamerlid verweet Hermans een
handlanger van Duitschland en Nederland
te zijn, waarop Feuillien weer aan het woord
kon komen om te betoogen, dat hij na de bro
chure omtrent de francs-tireurs niet meer
kon twijfelen, of Hermans stond met Duitsch
land in betrekking. Tumult en scheldwoor
den volgden hierop, waarop Hermans op ver
zoek van Vandervelde tot de orde wordt ge
roepen, omdat hij Feuillien een falsaris had
genoemd. Feuillien antwoordde: Hermans
leest geen uittreksels uit de brochure, doch
interpreteert ze op zijn manier.
Er ontstond daarop een groot tumult,
waarbij de verwijten en scheldwoorden niet
van de lucht waren, waaruit men nog kon
opmaken, dat Hermans voorstelde een com
missie van onderzoek te benoemen voor wel
ke hij wenschte te verschijnen, om de juist
heid der bewering in de brochure nopens de
francs-tireurs te bewijzen, waarop de verga
dering werd geschorst.
Het valt niet te ontkennen, dat de commu
nisten, waarschijnlijk op last van Moskou,
den laatsten tijd zeer roerig zijn. Zij het op
kleine schaal, worden voortdurend allerlei
relletjes door hen uitgelokt, voornamelijk te
Berlijn en Hamburg. Voor den door de poli
tie verboden „hongermarsch" uit verschil
lende plaatsen naar Hamburg wordt in de
communistische bladen toch propagan
da gemaakt; uit Sleeswijk zijn reeds troep
jes opgebroken voor den concentrischen op
marsch, zoodat de politie, die allerwege is
opgecommandeerd, heeft moeten ingrijpen.
De relletjes te Hamburg worden iederen
nacht herhaald.
Het is niet te verwonderen, dat op grond
yan deje toenemende agitatie allerlei ge-
van de beroemde FIAT- en NASH
AUTOFABRIEKEN op de TEN
TOONSTELLING te AMSTERDAM
is de groote attractie.
Kenners bewonderen de geruisch-
loosheid en de prachtige samen
stelling van de motor, als mede
den bouw van het Chassis en de
elegantie van de carrosserie.
De Alleen-Vertegenwoordigers
voor Alkmaar en Omstreken:
Reparaties worden aan onze eigen
werkplaatsen door bekwame vak
lieden het voordeeligst uitgevoerd.
ruchten in omloop komen over door de com
munisten ontworpen revolutionnaire plan
nen, die spoedig tot uitvoering zouden ko
men. Zelfs heet het reeds, dat het a.s. Zater
dag, den dag van den verboden „honger
marsch", tot een uitbarsting zou komen, zoo*
dat dan de geheele politie te Berlijn en ande
re groote steden zich gereed zou moeten hou
den voor mogelijke gebeurlijkheden.
Men mag aannemen en de Pruisische
minister van Binnenlandsche Zaken heeft het
nog onlangs in de begrootingscommissie van
den Landdag duidelijk te kennen gegeven
dat de autoriteiten waakzaam en weerbaar
zijn en gereed om mogelijke communistische
excessen onmiddellijk tegen te gaan.
Toebereidselen voor den „hon
germarsch".
Sinds Dinsdagnacht bleek te Itzehoe even
als in het geheele district Steinburg, dat de
communisten steeds meer toebereidselen ma
ken voor den z.g. hongermarsch naar Ham
burg. De politie is gealarmeerd. Recher
cheurs zijn in auto's vertrokken om zoo moge
lijk alle betoogingen te beletten. Gistermor
gen waren op talrijke huizen plakkaten aan
gebracht, waarin tot deelneming aan den
marsch werd opgewekt.
In het leger.
Het rijksweerministerie deelt uitvoerige
bizonderheden mede omtrent de actie der com
munisten in de rijksweer en bij de rijksmarine.
De propaganda-arbeid der communisten
wordt als volgt gevoerd. Speciale propagan
disten der K. P. D. verspreiden op zeer voor
zichtige wijze propaganda-geschriften door
deze op straat in het gedrang aan soldaten in
de handen te drukken, onopgemerkt op ver
schillende plaatsen in de kazernes neer te leg
gen of over de kazernemuren te werpen. De»
laatsten tijd laat men ze ook door de post be*.
zorgen. Langs verschillende wegen wordt ge
tracht communistische cellen in het leger te
vormen. Mondelinge propaganda wordt ge
maakt zoowel op straat als in de treinen, in
café's, danszalen enz. Bovendien tracht men
geschoolde communisten in de rijksweer te
werken, opdat dezen den wapenhandel goed
leeren.
Het rijksweerministerie zal tegen dezen on-
dergrondschen arbeid disciplinaire maatrege
len nemen. Talrijke propagandisten zijn reeds
vervolgd en eenige communistische rijksweer-
soldaten ontslagen. Ook elke door de com
munisten beïnvloede man wordt onmiddellijk
uit de rijksweer verwijderd.
De hongermarsch naar Hamburg.
Uit Neumunster wordt gemeld, dat het
daar gisteravond bij de arbeidsbeurs tot
nieuwe samenscholingen kwam. De Schupo
greep in en ontruimde de straten, waarbij
drie communisten werden gearresteerd.
De hoofdstraten van Neumunster worden
voortdurend door politiepatrouilles gecontro
leerd om deelnemers aan den hongermarsch,
die op weg zijn naar Hamburg, aan te hou
den. Een groote afdeeling gendarmerie is ge
legerd te Elmshorn dat naar men ver-
moedt het verzamelpunt is voor de deelne
mers aan den hongermarsch uit de steden en
dorpen in de omgeving.
Op velerlei plaatsen in de omgeving van
Hamburg zijn politie- en gendarmerie-pa
trouilles gelegerd om den voor Zaterdag en
Zondag aangekondigden hongermarsch naar
Hamburg onmogelijk te maken.
In het Gange-kwartier te Hamburg is het
vannacht rustig toegegaan.
Politiepatrouilles doorkruisten den gehee-
len nacht de nauwe straatjes.
POLEN.
Eischen weer (wee slachtoffers,
Gisteravond reed bij Schönborn op het tra
ject BreslauKamz een auto, waar twee per
sonen waren gezeten, door den gesloten af-
lsuithekken van den spoorwegovergang, juist
op het oogenblik, dat een trein naderde. De
auto werd door den trein gegrepen en geheel
vernield.
De beide inzittenden, twee slagers uit Bres
lau, werden op slag gedood.
De overweg was op. normale yijig veflisgk