IHMsslt üoiranL Wasch Uw haar Brieven uit Berlijn. Honderd twee en dertigste Jaargang. Maandag: I© blaart Binnenland Sport OM HET LANDSKAMPIOENSCHAP. KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND. Kerk en school Ho. 58 1930. ONZE MAART-EXCURSIE. Opgestapt maar weer! Nauwelijks zijn we buiten gekomen, of de fiaaie Sneeuwklokjes, bloeiende en fleurende, lachen ons tegemoet. We willen een plantje wat nauwkeuriger bezien en nemen er daarom een met belletje en al uit den grond, 't Is geen wild-groeiend exemplaar; die zijn er bijna niet te vinden. Maar de gekweekte plantjes zien er precies zoo uit, als de wilde en misschien nog wèl zoo fraai, 't Zijn ook willige tuinkindertjes, want waar je ze eenmaal hebt geplant, daar komen ze ieder jaar, zonder dat je er naar omziet, weer voor den dag. Men ziet aan het bloempje van Galanthus nivalus, zooals de Latijnsche naam van het plantje is, zes melkwitte bloem blaadjes, waarvan de drie buitenste groot en geheel wit, de drie binnenste kleiner en met groen versierd zijn. Fraai groen zijn de streepjes op de binnen zijde en het halve-maantje op den bui tenkant van ieder der drie laatstbedoel de bloemblaadjes, en dit groen steekt keurig af bij het geel der zes meeldra den, die te zamen een kegeltje vormen en het stempeltje verbergen. Het gehee- le bloempje hangt aan een dun steeltje en is uit een vliezige scheede te voor schijn gekomen. Elk plantje heeft maar twee bladeren, die lang en smal zijn en eerder het knopje beschermden. Alles komt uit het kleine bolletje, dat aan de onderzijde van worteltjes is voor dien, te voorschijn, 't Geheel is een eigenaardig gewas, dat voor den stren gen winter niet vreest en ieder jaar door eigen warmte ook door den harden grond weet te boren. Dit gebeurt steeds in Februari. Als de bessen, die later te voorschijn komen, de rijpe zaden laten vallen, i komen de mieren te gast en vele zaadjes 'worden naar de voedselplaatsen ge bracht, en zoo werken deze kleine dier tjes ook nog mede tot verbreiding van de Sneeuwklokjes. Deze alom bekende bloempjes worden ook wel Naakte Mannetjes en Avondzotjes genoemd en behooren tot dezelfde amilia, waartoe de Gele Narcis of Tijloos behoort. En nu verlaten we deze bloemen, die zoo zachtjes de lieve Lente inluiden. We gaan nu verder het veld in en het valt ons op, dat het land er veel groener uitziet, dan bij onze vorige wandeling. Ook zingt de Leeuwerik nu alom, zoo dat we het getierelier voortdurend kun nen vernemen. Zie, in dat slootje zwemmen twee groote vogels. Het zijn Wilde Eenden en aan de mooie groene kopvederen van het mannetje is het wel te zien, dat het reeds zijn zomerpakje heeft aangekre gen. Vertrouwelijk zwemt het naast zijn grauw gekleurd wijfje en misschien is al wel bier of daar in het walletje het groote nest gereed, waarin straks wel 12 of 13 groenwitte eieren, die nog wel zoo groot zijn als hoendereieren, kunnen komen. Kwek-kwek! roept de woerd en dat is het teeken om op te vliegen. Zie, ze blij ven rondom ons zweven, wat een vrij zeker teeken is, dat we in de nabijheid van het nest zijn. Zulke vliegende een den lijken ons niet erg mooi, lang zoo ni*oi niet, als zwemmende op het water. Pas maar op dieren, dat de jager je niet onder schot krijgt, want de jacht op waterwild is nog niet heelemaal voorbij. Begeef je naar het kooirecht, waar ge veiliger zijt, dan hier! In he slootwater zien we kleine visch- jes zwemmen. We willen er enkele van gen, wat gemakkelijk kan gebeuren. Een gewone aardworm of dauwpier wordt aan een touwtje of draadje gebonden en nu laten we het spartelende wormpje in het water zakken. Spoedig zwemmen e eenige Stekelbaarsjes op af _Nu voor zichtig opgehaald! Ha, daar ligt reeds zoo'n aardig klein vischje op den wal! Hoe houden we het nu in leven? Daar ligt een bakje op de weide, waarin de boer zijn vee voedert; dat zullen we maar even leenen. We doen er water in en het mooie vischje zwemt lustig rond. Nauwelijks hebben we het wormpje weder te water gelaten of opnieuw is een vischje gevangen. En verder kun nen we er krijgen, zooveel we begeeren. De stekelbaarsjes laten zich gemakke lijk verschalken en 't is zoo aardig, dat w e ze geen pijn hebben te bezorgen van een scherpen haak, wanneer we ze van gen. Als we nu onze gevangen stekeltjes eens goed bekijken, dan zien we, dat ze drie doorntjes op den rug hebben, daar om heet deze soort ook Driedoornige Stekelbaars. Wilt ge den wetenschappe- lijken naam weten, onthoudt dan maar. Gasterosteus aculeateus. Er zijn ook nog stekelbaarsjes met tien doorntjes en deze soort heet Tiendoornige Stekel baars of Gasterosteus pungitus. Hierbij zijn somtijds mooie zwartgekleurde mannetjes, die daarom Nikkertjes ge noemd worden. Doch er zijn er maar enkele, zoodat het wel een gelukje is, als er een gevangen wordt. We zullen nu de vischjes maar we®^ laten zwemmen. Wat later in den tija zullen we misschien een nestje er van kunnen vinden. Dit wordt door het man netje gemaakt, om er later een w ijfje m te jagen, dat daarin dan de eiertjes leg Soms wordt het vrouwtje aan een van haar vinnen beetgepakt en zoo naar e nestje getrokken. Zijn de eiertjes g - legd, dan wordt het nestje verder het mannetje bewaakt; de gen er niet meer bijkomen, want die eten gaarne haar eigen eieren op. üok leven er in 't water zwarte torretjes, die lica gaarne met deze eieren voeden. Nu weer verder het veld in! T, üaar ylle«en eenige Kieviten. Zij zijn teruSgekeerd uit Zuidelijker ireKen, en als we geen winterweer meer krijgen, zullen ze ook spoedig weer nesten maken. Dan zullen we wel weer in de couranten lezen, dat de eerste ■]p\ïtseieren aan H. M. de Koningin zijn aangeboden. V\ a, hebben de Kieviten breede wieken en hoe gemakkelijk laten ze zich daar op door de lucht drijven! Ha, daar crij- ken ze neder op h-t land en als we nu achter dat tuinwalletje langs loopen, zullen we ze wel kunnen bespieden. De kievit is niet zoo heel schuw, omdat er nimmer op geschoten mag worden. Ja, hier kunnen we ze goed zien! Zie, hoe aardig staat hun het lange smalle kuifje, dat in een boogje over den kop welft! De vederen zijn mooi glanzend zwart, althans op de bovendeelen, doch als de zon ze beschijnt, zien we op rug en vleugels fraai bronsgroen en staal blauw. Borst en buik zijn helder wit en ook ziet men wit op de voorhelft van de staartpennen, maar alleen als de vogels vliegen. O wee, nu hebben ze ons gezien en spoedig zetten ze het op de vleugels. Ze leven in het begin van Maart nog ge zellig in troepjes bij elkaar, maar spoe dig ziet men ze twee aan twee, man netje en wijfje, die dan samen een een voudig nestje vervaardigen, waarin vier peervormige eieren, groen met zwarte stippen en vlekken, gelegd worden. Hoor, piep, piep! Dat geluid komt van het kleine, grauwe vogeltje, dat daar op den wal zit. Naar zijn geluid wordt het Pieper genoemd. Dit is een Oeverpieper, die maar weinig wit op de staartvede ren heeft en die tot onze wintergasten behoort. Straks in April zijn er vele piepers in de weide, die nog iet* don kerder gekleurd zijn, dan het vogeltje daar voor ons. Dat zijn Graspiepers, die hier ook hun nestjes maken op een zelfde wijze, als de Leeuwerik het doet. Het vogeltje heeft dan ook veel overeen komst met den zanger der velden en leeft ook als deze. Zingen doet het Pie pertje evenwel zeer weinig. Daar vliegt ons Oeverpiepertje weg en nu kunnen we zien, dat het met rukjes verder gaat, telkens een boog makende, net als de Kwikstaart' het doen. En nu zullen we hiermede voor heden onze wandeling besluiten. Tot Gras maand dus! J. DAALDER Dz. De hoofdstad van het Duitsche Rijk staat weer eens in het Teeken: Nederland! Wij herinneren ons, dat kort na den wereldoorlog de vereeniging „Nederland in den Vreemde" (Amsterdam) )het initiatief nam tot een eerste poging om de volkeren weer nader tot elkaar te brengen en haar be stuurders naar Berlijn afgevaardigde, waar de toen juist opgerichte „Deutsch-Nieder- landische Gesellschaft" met haar talrijke connecties twee „Hollandschen Dagen" voor bereid had en waar o.a. ingenieur A. Heldring, thans sinds jaren directeur van het Amsterdamsche „Algemeen Handels blad", een lezing hield over Nederlandsche industrie, die toen algemeen de aandacht trok. Dat was na Versailles, na het zoogenaam de Vredesverdrag ,dat zoo weinig voor den werkelijken vrede gedaan heeft, de eerste maal, dat Duitsche regeerders, Duitsche kranten en de belangstellende massa hier met eerbied en bewondering van Nederland spraken. Een groot feestmaal in het lux.* hotel „Esplanade' vereenigde bijna 200 Duitschers en Nederlanders. Kopstukken, van wie verschillende al niet meer tot de levenden behooren. De gezant baron Gevers leeft niet meer, de toenmalige Duitsche mi nister van Buitenlandsche Zaken, dr. Koster is juist eenige dagen geleden als gezant >n Joego Slavië gestorven. En ook mr. Dressel- huys, ons bekende Kamerlid, is voor Duit schers en Nederlanders nog slechts een her innering. Later zijn het de stukken van Nederland sche schilders der laatste 100 jaren geweest, die in de Orangerie te Potsdam weken lang ten toon gesteld worden, en die voor ons land en ons volk een dankbare propaganda beteekenden. Maar wat was deze exposibc als „nationale reclame" vergeleken bij de twee malen, dat Willem Mengelberg met het orkest van het Amsterdamsche Concertge bouw het Berlijnsche publiek in vervoering wist te brengen? Na deze prestaties was nog slechts één Ne- derlandsch kunstenaar in staat voor een cli max te zorgen. En deze eene is natuurlijk niemand anders dan Rembrandt Harmenszn van Rijn. Zooeven is onder overweldigende belang stelling van het kunstminnend publiek der Duitsche hoofdstad de Rembrandt-tentoon- stelling in de Berlijnsche Academie der Kun sten geopend. Niemand minder dan de nu langzamerhand stok-oude, maar nog altijd intens meelevende professor Max Lieber- mann heeft deze expositie van ongeveer 25 schilderijen en honderden teekeningen en etsen van een der grootste kunstenaars, die de wereld ooit gekend heeft, met woorden van heiligen eerbied en grenzenlooze bewonde ring voor die genie onder de allergrootsten van zijn gilde geopend. En rondom hem, terwijl de radio zijn woor den aan millioenen verder gaf, stonden man nen en vrouwen van invloed, van roemrijken naam, van hooge positie; onze gezant en oud-gouverneur-generaal graaf Limburg Stirum. de ambassadeurs van Engeland en Frankrijk, Duitsche schilders en beeldhou wers, dichters en staatslieden, de president van den Duitschen Rijksdag, gasten uit Ne derland overgekomen, een illuster gezel schap, dat slechts één doel had: den grooten Hollandschen meester te huldigen. Men kan nu reeds voorspellen, dat deze be scheiden maar toch zeer belangwekkende ten toonstelling, waarvoor o.a. de heer Frans Koenigs uit Haarlem een kabinet met prach tige teekeningen van Rembrandt in bruikleen afgestaan heeft, een sensatie voor de Ber- lijners zal worden. Immers, zelden is een zoo volledige collectie bijna 30 zijner teekeningen, een zoo groot aantal uitnemende ets-afdrukken in één expositie vereenigd ge weest En al zijn er slechts weinige schilder stukken om te bewonderen, onder die weinige bevinden zich „Jacob's Zegen" uit Cassel en het heerlijke „Familieportret" uit Bronswijk, de „Man met den gouden helm", het „Visioen van Daniël" en eenige andere meesterstuk ken uit de laatste periode, die men niet zon der diepe ontroering terugziet. Neen een expositie als die van verleden jaar in Londen is het niet geworden. Die be paalde zich echter niet tot Rembrandt, wat thans in Berlijn wèl het geval is, zoodat men hier meer ongestoord van dezen éénen Mees ter genieten kan. En bovendien; het zou voor het verarmde Pruisen niet mogelijk geweest zijn, uit Amsterdam, Den Haag, Leningrad en elders beroemde schilderijen te laten over komen, omdat de assurantie-bedragen de financieele draagkracht van dezen staat nu eenmaal verre te boven gaan. Daarom moeten wij Nederlanders dank baar zijn, dat men onzen genialen toovenaar van het palet en de etsnaald desondanks uit verkoren heeft om de komende feesten van het 100-jarig bestaan der Berlijnsche musea in te luiden. De Duitscher heeft sinds tien tallen jaren een onbegrensde liefde en ver eering voor Rembrandt getoond, die in som mige opzichten luidruchtiger vormen aange nomen heeft dan de onze, maar die daarom stellig niet minder oprecht was. Het standaardwerk „Rembrandt als Er- zieher" had onder de Duitsche lezers een overweldigend succes. De onlangs overleden groote kunstkenner Von Bode heeft zijn repu tatie niet in de laatste plaats aan zijn diep gaande kennis van Rembrandt's oeuvre tt danken gehad. En nu loopen wij Berlijnsche Nederlanders trotsch als pauwen door de straten dezer wereldstad; de kranten schrijven kolommen vol over onzen grootsten zoon. We zijn weer eens „troef in een centrum van wereldver keer! Nu ik het toch over kunst heb: morgen di rigeert Max Orobrio de Castro het Berlijn sche Symfonie-oikest en eenige weken geleden heeft Julie de Stueurs hier met éclatant suc ces een openbaren liederavond gegeven. Men komt in Berlijn langzamerhand tot de ont dekking, dat wij Hollanders er toch ook we zen mogen en men kan der Nederlandsche kunstwereld niet genoeg raden om in het bui tenland van zich te doen spreken: maar dan allegn door de allerbesten. voor buiten landsche propaganda is nu eenmaal het beste nauwelijks goed genoeg. En dan moet van Julie de Stueurs gezegd worden, dat ze met haar prachtig timbre van mezzo-alt de toe hoorders tot eerlijke bewondering vervoerd heeft. Zoo innig warm hoort men in Duitsch- land zelden zingen; een zoo edele voordracht imponeert hier; en de neiging om nieuws te brengen en vooral veel, veel afwisseling, wordt in het lichte!ijk-vermoeide Berlijnsche muziekleven dubbel op prijs gesteld Men heeft niet kunnen vaststellen, dat de kunst van Julie de Stueurs vlekkeloos is. Dat is ze ook niet. In de hoogte mist deze fraaie stem den glans, die in het middenregister en ook in de diepte zoo verrassend werict. En he4 luchtige, speelsche is niet haar groote kracht Maar als zij wellicht in een oratorium, in een kerkconcert terugkeert, dan kan zij ervan ver zekerd zijn, dat ze Berlijn „aan haar voeten" krijgt en harerzijds een steentje voor h-*t mozaiek onzer buitenlandsche reputatie heeft bijgedragen. Een paar huizen verder geen vijfhon derd meter van de Berlijnsche Rembrandt tentoonstelling, welker opening een file van zeker honderd luxe-auto's tot zich getrokken had in de deftige Wilhelmstrasse, kon men op hetzelfde oogenblik een tweede file en eveneens een oploop van nieuwsgierigen ont dekken. Daar wachtte men op het verschijnen van kanselier Schober. minister-president van de republiek Oostenrijk, een populaire figuur, die men onlangs ook door de straten van ons goede 's-Gravenhage heeft kunnen zien wan delen. Hier komt de heer Schober, die al vaak in Berlijn is geweest, ditmaal niet als diplomaat en evenmin als specialist op het gebied der politie-wetenschappen. Maar ijzig-hoog-offi- rieel. duizelingwekkend hoog als eeregast der Duitsche Republiek. Drie dagen „en grand gala", met bezoeken over-en-Veer, maaltijden, gala-voorstelling in de Opera; en wat er zoo bij hoort. Ik zwijg in deze kolommen over politiek, in welken vorm dan ook. Daarom zeg ik niets van de beteekenis van dit bezoek; van de wij- ze, waarop de Duitsche partijen den gast uit Weenen het welkom toegeroepen hebben; van de achtergronden, die deze bedrijvigheid een zeer bijzondere waarde geven. Ik consta teer alleen, dat de anders zoo nieuwsgierige Berlijners ditmaal van het officieele bezoek al heel weinig notitie nemen. Ze hebben hier al tweemaal in dezen republikeinschen tijd ko ningen op bezoek gehad. Eerst Aman Oellah van Afghanistan, toen den „Heerscher" over Egypte. Met veel vertoon van uniformen, exotische kleedijen, militaire escortes en al die schoone zaken, die voor den „man in the streef toch altijd een bijzonder attractie blij ven. Een doodgewone kanselier, ook al komt hij namens het „Duitsche broedervolk", is blijk baar geen trekpleister, die massa's tot zich lokt. Men meent het ouik met hem. Maar een heuschen koning hebben de echte republi keinen dan toch honderdmaal liever Een eenvoudigen burgerman? Ook goed Maar dan moge het minstens een Koning der Schilders zijn. En daarom stonden vanochtend meer men- schen voor de Academie dan voor het Paleis van Hindenburg. ROLAND OP NAAM VAN EEN ANDER IN HECHTENIS GEZETEN. De Tel. vertelt: Dat het zich uitgeven voor een ander mhv der prettige ervaringen mee kan brengen, bleek toen een zekere G, afkomstig uit Arn hem, ten einde uit de banden der Justitie te blijven de identiteitspapieren van zekeren W. kocht. Hiermede gewapend toog G. naar Alk maar, waar hij echter al spoedig door de politie werd opgepikt, daar W nog drie da gen hechtenis te goed had. De waarheid zeg gen zou voor hem een proces-verbaal betee- kenenhij verkoos dan maar drie dagen hech tenis. Toen die beëindigd waren werd G. met een nieuw identiteitspapier ten name van W. uit het Huis van Bewaring te Alkmaar ont slagen. Welgemoed trok hij daarop naar Enkhuizen, doch ook daar deed de politie van haar belangstelling blijken. W was inmiddels opnieuw tot 20 dagen hechtenis veroordeeld, zoodat de poiitie G., die haar de papieren van W. toonde, weer wilde arresteeren. Dit werd G. echter al te erg en hij bekende niet W. doch G. te heeten. Hij had nog 80 dagen te goed, maar hij zat liever zijn eigen straf uit dan die van een ander. Zoo zijn dan gisteren de kampioenswed strijden tusschen de hoogst geplaatsten in de vijf afdeelingen begonnen met een tweetal wedstrijden, n.1. AjaxVelocitas en Go-AheadWillem II. In beide gevallen wist de thuisclub te zege vieren en vooral de overwinning van Ajax viel op. Een 80 nederlaag van de Gronin gers hadden we zeker niet verwacht, ook al, omdat het heette, dat Velocitas hard vooruit gegaan was. Voor Ajax is het een uitstekend begin en op deze overwinning zullen zeker meerdere vol gen. Dat Go-Ahead van Willem II zou winnen, hadden we eigenlijk wel verwacht. Hier stre den twee ongeveer ge' ijke ploegen, zoodat waarschijnlijk het voordeel van eigen terrein den doorslag gegeven heeft. Wel wist Willem II vrij spoedig de leiding te nemen, maar nog voor de rust maakt Go-Ahead er 11 van. om na de rost al gauw r. et 2—1 te leiden Toen Go-Ahead daarna nog een strafschop j benutte, was het pleit beslist. Hoewel Willem II verloren heeft, zal zij toch nog duchtig meespreken, en de kampen in het Zuiden zal menig bezoeker met vrees tegemoet zien. Wie zal kampioen worden? 't Is een vraag, die moeilijk beantwoord kan worden. Waar schijnlijk zal het gaan tusschen Ajax en Go Ahead," terwijl Wiliem II en Blauw-Wit (dat gisteren ook kampioen werd nog veel roe; in het eten kunnen gooien... En Velocitas? Deze outsider, zal nog wel eens voor onaangename dingen kunnen zor gen, zooals we dat van haar gewoon zijn! DE OVERIGE WEDSTRIJDEN. Zooals terloops reeds opgemerkt is, werd Blauw-Wit gisteren kampioen. Met 3—1 ver sloeg zij de Zaandammers op het totaal uit verkochte H. F. C.-ter-ein. De hoofdstad heeft nu Rotterdam opgevolgd. Waren het vorige seizoen Feijenoorc en Sparta de afdeelings- kampioenen, nu zijn het twee Amsterdam mers en dus worden de groote ontmoetingen tusschen deze twee oude rivalen dezen keer dubbel zoo „vet". Uitverkochte huizen na tuurlijk. Voor Z. F. C. is het we', jammer, dat ze op 't laatste nippertje den titel verloor. Echter kan zij op een prachtig seizoen terugzien en wie weet, het volgend jaar... Van de overige wedstrijden verdienen alleen die in het Zuiden en Noorden eenige aan dacht. In het Zuiden won Roermond van P. S. V., Longa verloor van Wilhelmina, zoodat de stand van deze drie onderste clubs thans Afdeeling I. D. F. C—A. D. O. 5—1 Exce'siorSparta 13 V. S. V.Haarlem 42 Afdeeling II. Beslissingswedstrijd. Z. F. C.Blauw-Wit 13 V. U. C.—H.-D. V. S. 4—4 Afdeeling III. A. G. O. V. V.Heracles 22 Afdeeling IV. Roermond—P. S. V. 21 WilhelminaLonga 10 N. O. A. D.—M. V. V. 4—1 Afdeeling V. Frisia-W. V. V. 3—2 Be QuickAchilles 31 UIT DE OMGEVING. Schinkelhaven IUitgeest I 02 Uitgeest IIR. C. Z. I 01 Uitgeest b Zaanlandia b 6O Uitgeest cZilvermeeuwen b 11 esns met Purolzeep. U zult dan zien hoe mooi, zacht en roosvrij UW haar wordt. Puroltccp (s evenals Purol. verkrijgbaar bij Apo tb. en Drogistco. 28—43 10 3343 10 26—50 10 is: Wilhelmina 16 4 2 10 Longa 17 4 2 11 Roermond 17 4 2 11 Veel spanning duo! In het Noorden is Be Quick in veP.igheid door een overwinning op Achilles. Maar W. V V. verloor met 32 van Frisia en staat dus nu vrij vast onderaan. Wel heeft W. V. V. geprotesteerd, maar het verschil is nu reeds 3 punten met nog 2 wedstrijden voor den boeg. Dat wordt oppassen W. V. V.! De rest van de wedstrijden was van geen belang meer. We verwijzen naar de uitslagen, die als volgt luiden: Go AheadWillem II 3—1 Ajax—Velocitas 8—0 Voor de vacante betrekking van onder wijzeres met hoofdacte aan de openbare school te N. Buinen (Dr.), heeft zich geen enkele sollicitante aangemeld. DE GELOOFSVERVOLGINGEN IN RUSLAND. Onderteekend door de predikanten en geestelijken van alle gezindten te Bussum is aan de verschillende kerkbesturen aldaar een schrijven gericht, waarin dringend wordt ver zocht op den morgen van Zondag 23 Maart a.s. in de bedehuizen een protest- en bid-ure te houden, waarbij de nood der Russische ver volgden zal worden herdacht. De Ned. Is raëlitische gemeente heeft voor dit doel aan gewezen Zaterdag 22 Maart. Bij de herv. gem. te Enschede zullen twee nieuwe (vijfde en zesde) predikants plaatsen worden gesticht. Met 50 tegen 36 stemmen en een blanco, besloot het kies college, die door een vrijzinnigen en een rechtzinnigen predikant te doen bezetten. Te Utrecht is een protestvergadering tvgen de Russische geloofsvervolgingen ge houden, waarbij een Russische geestelijke het woord voerde, n.1. de heer W. L. Jack, die dertien jaren leider is geweest van het evan gelisch seminarie in Oekraine. Verder sprak nog ds jhr. J. L. A. Mariens van Sevenhoven, kapelaan de Geus, ds R. E. van Arkel, pas toor E. Lagerweg en ds. P. J Glasz. Er was naar deze samenkomst zoo'n groote toeloop, dat de belangstellenden slechts groepsge wijze konden worden toegelaten. De leiding van den avond berustte bij prof. dr J. A Cramer. DE R.K. HOOGE SCHOOL TE NIJMEGEN. van de St. Radboutstichting to tlector in het Italiaanscho aan de R.K. universiteit te heer Dr. Vittorio Bertoldi, privaat-docent aan de univer- EEN DAS IN EEN KIPPENHOK. Te Wijngaarden heeft een landbouwer in een kippenhok een das gevangen, waarvoor hem f 20 werd uitbetaald. Een nog grooter exemplaar schijnt in den omtrek te zijn waar genomen. waarop f 30 premie is gesteld. DIEVEN IN EEN GARAGE. Schietpartij. Zondagavond omstreeks half negen be merkte de garagehouder J de Graaff aan den Rotterdamschen weg te Delft, dat in zijn garage onraad was. Bij onderzoek trof hij daar twee mannen aan, die terstond, toen zij de Graaff zagen, riepen: „Sta of ik schiet!" Een hunner loste gelijktijdig een schot, dal vlak langs de Graaff heen ging. De Graaff trok zich terug om een stuk ijzer te halen, terwijl buren intusschen de po litie waarschuwden. Een uitgebreid onderzoek is ingesteld. Beide mannen waren intusschen vertrokken. GEN.-MAJ. PESTEL OVERLEDEN. In de ouderdom van 95 jaar is Zondag te Scheveningen overleden de gepensionneerd generaal-majoor der infanterie jonkheer W- r. G. A. Pestél. BRANDKAST GEFORCEERD. TE ARNHEM. Inbraak in een onbewoond huis. Toen Zaterdagavond een man, die belast was met het töezicht op een tijdelijk onbe woond huis in de Prins Hendrikstraat te Arnhem daar kwam om te zien of alles in orde was, bemerkte hij dat er was ingebro ken. Hij waarschuwde de politie en vernam van buren dat zij in den loop van den mid dag geklop hadden gehoord. Het bleek dat men een zware brandkast van de achterka mer naar de gang had gerold en deze daar aan de achterzijde had opengesneden. De in houd, bestaande uit papieren, lag over den grond verspreid. Ook de andere kamers wa ren doorzocht. Er is zeer weinig ontvreemd. De daders hebben zich op klaarlichten dag door ver nieling van een ruit aan de achterzijde toe gang verschaft en zijn na deponeering van het gebruikelijke visitekaartje weer vertrok ken. Met assistentie van dr. Hesselink heef! de politie een onderzoek ingesteld. Bovendien is Zaterdag nog ingebroken in een fabriek te Arnhem. De directeur be merkte bij het betreden van het kantoor dat een cylinderbureau was opengebroken en een boekenkast geforceerd. Men is door een tuimelraam binnengekomen. Ook hier wordt weinig vermist, zegt De Crt. Het bestuur heeft benoemd en Spaansche Nijmegen den thans lector en siteit te Bonn. EEN MOOIE OPDRACHT. Wij vernemen, dat aan de N.V. Vereenigdt Nederlandsche Chamottefabricken te Gelder- malsen is opgedragen het grootste deel van de Nieuwe Zwavelzuurfabriek aan het stik- stofbindingsbec'rijf der Staatsmijnen te Lut- terade. Het werk van de Chamotte-unie om vat levering en bouw van drie Gay-Lussac- torens, de levering van de vulling van den Glovertoren en het bouwen van den gehee- len toren, waarvoor het lava-materiaal uit Frankrijk komt. Verder de levering 'en bouw van een tweetal kamers voor electrofilter. Het materiaal moet zeer vuurbestendig zijn evenals de specie, waarin het wordt gemet seld. Al het materiaal wordt vervaardigd in het bedrijf van de Chamotte-unie te Gelder- malsen. Met de uitvoering der werkzaam heden is reeds een aanvang gemaakt. DOODELIJK ONGELUK. Op de scheepsbouwmaatschappij „Dt Schelde" is te Vlissingen vanmorgen bij het ophijschen van een luchtkoker de strop ge broken. De luchtkoker viel naar beneden en kwam terecht op twee arbeiders. Een hunner werd op slag gedood, terwijl de andere zeer ernstig gewond naar het ziekenhuis moest worden overgebracht. Men vreest voor zijn leven. Beide slachtoffers zijn ongehuwd. KORTE BERICHTEN Bij zijn aftreden als Statenlid voor N. Brabant wegens benoeming tot !:d der Eerste Kamer hebben alle mede-leden aan jhr. van Sasse van IJsselt als herinnering een zilveren presentieblad aangeboden. Naar de Tel. meldt, zal spoedig een voorstel van B. en W. van Amsterdam ver schijnen om het monument voor Van Heutsz op te richten in de Apollolaan, ter hoogte van de Lyceum-brug. In den nacht van Zaterdag op Zondag is te Wassenaar, waar hij woonde, in den ouderdom van 64 jaar overleden mr. J. C. Overvoorde, directeur van het stedelijk mu seum De Lakenhal, en directeur van het ge meente-archief te Leiden. Het dochtertje van den heer Polman te Alverna (Wychen). dat Vrijdag door een auto werd overreden, is in het ziekenhuis te Nij megen aan de gevolgen overleden. De gemeente Eindhoven zal over 1929 een batig saldo hebben van f dOO.OOO. waar van de helft zal worden gereserveerd en het andere besteed voor urgente buitengewone werken.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 9