DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
JEUGDHERBERGEN.
%o.
132e Jaargang.
Alkmaar was een van de eerste plaatsen waar een
jeugdherberg werd geopend.
De oudste en gezondste sport moet weer in eere hersteld worden.
Bij de opening door burgemeester Eriks
Dagelijksch overzicht.
DESPAANSCHE MONARCHIE.
De koning keert terug in het politieke
leven.
De actie van graaf Romanones-
Buitenland
EEN VERDRAG TUSSCHEN
MISDADIGERS!
EEN BOTSING TUSSCHEN
AMERIKAANSCHE MIJNWERKERS.
OVERAL EEN KOUDE GOEDE
VRIJDAG.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELEEN AVOND, behalve Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groot*
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. HOSTER ZOON, Voordam C 9, post
giro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
ZATERDAG 19 APK1L 193O
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
In dezen tijd van steeds grootere snel
heden, van motoren en auto's, van steeds
meer paardenkrachten, die het mogelijk ma
ken in duizelingwekkende snelheid over de
daarvoor geschikt gemaakte 'wegen te racen,
gebeurt het zoo nu en dan nog wel eens, dat
iemand met ouderwetsche ideeën eens aan
de toestanden in zijn jeugd denkt en bij zich
,zelf de opmerking maakt: vroeger was het
toch ook nog zoo kwaad niet.
Toen was een hardloopend paard hei eeni-
ge gevaar van den rijweg, toen waren de
wegen niet zoo breed en niet zoo glad maar
men kon er rustig op wandelen zonder ge
vaar te loopen door een voorbijsuizende
jnachine gegrepen en verpletterd te worden.
Vroeger was een ruiter de man, die het
snelste vooruit kwam en er waren ruiters,
die van hun paard hielden, die precies zijn
nukken en kuren kenden en die het heerlijk
vonden groote tochten door bosch en hei,
door het duin en over het strand te maken.
Toen de racewagens den weg beheerschten
hebben velen zich ve eenigd onder het motto:
terug naar de gezonde ruitersport.
Zij hebben overal in den lande rijvereeni-
gingen opgericht, zij wisten de jeugd voor
hun idealen te winnen en jongens en meisjes,
die over een paard konden beschikken en
die dus voornamelijk uit den boerenstand
zijn gekomen hebben zich onder goede
leiding weer in het paardrijden geoefend en
trekken er op vrije middagen op uit om
groote en gezellige tochten te maken.
Zooals men voor weinige tientallen jaren
de eerste auto's nastaarde, zoo blijft men in
den tijd van olie en benzine verbaasd langs
den kant van den weg staan als men de hoe
ven over de keien hoort trappelen. En als
ruiters en amazonen voorbij komen kijkt men
ze na en menigeen bedenkt onwillekeurig,
dat het verkeer in vroeger jaren toch ook
iets gezelligs had.
Wat is het doel van de moderne jeugd, die
over auto's en motoren kan beschikken, an
ders dan in den korst mogelijken tijd van de
eene stad naar de andere te racen over
breede wegen voor snelverkeer, waarover in
een zoodanig tempo gereden wordt, dat men
geen tijd heeft van het natuurschoon der
omgeving te genieten.
Waarvoor heeft de pur sang automobilist
anders oog dan voor de afstandswijzers van
den A. N. W. B., die hem bij iedere weg-
kruising vertellen hoeveel Kilometer hij nu al
gereden heeft en hoeveel hij er nog verslin
den moet voor hij in de plaats van bestem
ming zal zijn gekomen.
Hij ziet niet het natuurschoon, dat zich in
bosch en heide, in goudgele korenvelden, in
bekoorlijke dorpjes, in verrukkelijke pano
rama's links en recht voor hem uitstrekt, hij
ziet slechts zijn snelheidsmeter en den ge
vaarlijken weg, waarop ieder oogenblik een
andere machine de zijne zal moeten pas
seer en.
Voor de wielrijders heeft men de laatste
jaren door de mooiste streken van ons land
rijwielpaden aangelegd en de rustige fiet
ser ziet de natuur daardoor voor zich ont-
Bloten.
Die paden zijn een zegen voor het rijwiel-
verkeer geworden, maar daarnaast zijn er
velen, die zich nog veel vrijer bewegen kun
nen, die niet aan eenig pad zijn gebonden,
die zwerven en genieten op mooie plekjes
waar geen verkeersmiddelen kunnen komen
Dat zijn de wandelaars.
Wandelen is de oudste en gezondste sport,
verre tochten maken door mooie streken, den
tijd hebben om te loopen en te rusten, dat is
de eenige wijze om volop te kunnen genieten
van alles wat de natuur ons aan schoonheid
kan bieden.
In onze jeugd gingen wij op vrije dagen in
groepjes naar buiten, wat wij „landtochten
noemden.
Al vroeg gingen we van huis en we trok
ken Kilometers ver, naar een gezellige oude
boerderij, naar een landelijke herberg, een
uitspanning en speeltuin, waar de boter
hammen uit de rugzakken gehaald werden en
waar, onder het genot van een glas melk, het
twaalfuurtje na de lange wandeling in een
oogenblik in onze hongere magen was ver
dwenen.
Er was altijd wel een bosch of een weiland
in de nabijheid waar gezellig gespeeld en
gestoeid kon worden en als we des avonds
moe van den langen tocht in bed lagen, dan
bleef de herinnering aan een prettigen dag
vol kleine avonturen, aan een dag waarop
we volop van licht en lucht, van bosch en
heide hadden genoten.
Maar het bleef ook voor de jeugd in die
jaren bij „klein toerisme".
's Avonds, en liefst niet te laat, moesten
allen natuurlijk weer thuis zijn en daarom
lag het gebied waarover de expedities zich
uitstrekten altijd binnen den kring van
weinige Kiolmeters.
De tijden zijn veranderd, de jeugd is veel
vrijer dan zij ooit geweest is, de omgang
tusschen jongens en meisjes is gemakkelijkei
gemaakt dan vroeger, men is gewend aan
grootere afstanden en langeren reisduur en in
den zomer ziet men overal in bosch en duin
de tenten verrijzen waarin jongens en meis
jes, die gezamenlijk op avontuur trokken, een
kampplaats hebben gevonden.
Duitschland is altijd het land geweest
waar jonge ambachtslieden op goed gelux
van stad naar stad en van dorp tot dorp
trokken en het is ook het land van de Wan-
derfögel, de groepen onbezorgde jongens en
meisjes, die dagenlang in eikaars gezelschap
door het land trekken, genietend van alle
mooie plekjes die hun vaderland den natuur
liefhebbers kan bieden.
In Duitschland heeft men begrepen, dat
die onbezorgde jongens en meisjes, die zin
gende of onder de tonen van guitaar en man
doline voorttrekken, des avonds een veilig en
goedkoop nachtverblijf moeten vinden.
Daar zijn de jeugdherbergen geboren, de
inrichtingen, die weldra zoo nuttig en zoo
onmisbaar bleken, dat men overal bezig is het
Duitsche voorbeeld te volgen.
Terug naar de natuur, dat is de leuze van
duizenden jongens en meisjes, die in elkaar's
gezelschap onbezorgd door de mooiste stre
ken van het land trekken.
Zij verlaten de wegen die door het snel
verkeer levensgevaarlijk zijn geworden, zij
zoeken voor een groot deel hun weg door
paden en lanen waarin het rijverkeer zich
niet wagen kan, zij genieten van alles wat
de omgeving aan schoons en interessants
kan bieden. Hun doel is niet een zoo groot
mogelijk aantal Kilometers in den kortst mo
gelijken tijd, maar een ten volle genieten van
al het natuurschoon waar het toeval hen
brengen zal.
Meer en meer ziet men deze wandelende
jeugdgroepen ook in ons land verschijnen en
te hunnen behoeve en ook voor hen die
tochten te fiets maken zijn er de laatste
jaren in Nederland zoogenaamde jeugdher
bergen gesticht, waarvan een steeds drukker
gebruik wordt gemaakt.
De enthousiasten, die ons verzocht heb
ben, dit artikel aan de jeugdherbergen te
willen wijden, hebben ons een lijstje gezon
den waarop 15 gemeenten voorkomen waar
in een dergelijke inrichting reeds is geves
tigd, terwijl in 13 andere plaatsen jeugdher
bergen in voorbereiding zijn.
Juist dezer dagen werd in de couranten
bericht, dat door een enthousiast bewonde
raar van het Jeugdherbergenwerk aan de
Amsterdamsche Vereen iging een stuk grond
in de gemeente Blaricum is geschonken om
er een herberg te kunnen bouwen, terwijl ook
reeds toezegging van bouwkapitaal is ge
daan.
Dat wijst er wel op, dat men terdege ge
voelt, dat de wederinvoering van de oude
wandeltochten, maar dan op breederen leest
van tijd en afstand geschoeid, gesteund dient
te worden en dat velen daarvoor gaarne een
offer willen brengen.
In onze gemeente waar de heer Wim Wiese
een der groote propagandisten en een der
meest practische werkers voor deze nachtver
blijven is, heeft men aan de actie een krach
tigen stoot gegeven door het stichten van
en tweetal dezer jeugdtehuizen, een te Alk
maar en een in Petten, welk laatste reeds in
1928 kon worden geopend.
In den zomer van dat jaar kwamen eenige
jeugdige Alkmaarders in aanraking met en
kele studenten uit Heidelberg, die enthousi
ast over de Duitsche jeugdherbergen spra
ken. In Juni was in Blaricum de „Dotter"
opgericht weldra gevolg door de „Weideheu-
vel" te Amsterdam, die reeds dadelijk na de
opening een groot aantal gasten ontvingen.
Toen eenige Alkmaarsche jongelui kort na
dien in Petten kampeerden besloot de heer
Wiese de plannen in een daad om te zetten
en hij huurde in dat dorp een huisje, waarin
door jongens en meisjes uit de jeugdbewe
ging geschilderd, getimmerd, gebouwd en
geboend werd zoodat na een maand de eer
ste jeugdherberg in deze streken kon wor
den geopend.
van Petten waren heel wat belangstellenden
tegenwoordig, men gaf het tehuis den naam
„de Zevensprong" en plantte een den als
symbool van het jonge leven, dat tot groei
zou moeten komen.
De exploitatie was in den beginnen niet
gemakkelijk en in den winter waren er na
tuurlijk weinig gasten, zoodat men op 30
November van dat jaar besloot in de kerk te
Petten een concert te geven waardoor de be
woners van het dorp eenige vergoeding
voor hun medewerking ontvingen en men te
gelijkertijd propaganda voor meerdere be
zoekers ook in den winter gemaakt heeft.
In den loop van den vorigen zomer nam
het aantal bezoekers steeds toe. De herberg
bood nachtverblijf aan groepen jongens en
meisjes, die, met of zonder geleide van oude
ren, uit verschillende streken van ons land
kwamen en ook aan een 25-tal Duitschers, de
echte Wanderfögel, die hun excursies ook
buiten de grenzen van het eigen land uit
strekken.
Het eerste jaar telde de herberg 1100 gas
ten, maar het mooie werk leed onder twee
dracht in de gelederen van hen die zich voor
jeugdherbergwerk interesseeren, totdat ten
slotte alle groepen georganiseerd werden bij
de Nederlandsche Jeugdherbergcentrale.
Door onderlinge hulpverleening en ver
deeling der werkzaamheden is men er tot dus
ver met eigen krachten in geslaagd zoowel
de herberg te Petten als die te Alkmaar de
„Lijsterbes" op het Zeglis No. 80, die op 20
Juli van het vorige jaar werd geopend te
exploiteeren.
In het laatst van het vorige jaar heeft men
getracht hier ter stede een plaatselijke ver
eeniging te stichten, die voor de jeugdherber
gen "propaganda zou kunnen maken en door
welker optreden men de herbergen in stand
zou kunnen houden en zoo noodig zou kun
nen vergrooten, maar tot dusver heeft men
door allerlei onvoorziene omstandigheden
het stichten van die vereeniging moeten uit
stellen.
In de Alkmaarsche jeugdherberg, een
uiterst eenvoudig gebouwtje, hebben tot dus
ver 132 personen overnacht en in de winter
maanden is zij ook voor het houden van een
veertigtal vergaderingen van de E.N.B.A S
en de J.G.O.B in gebruik genomen.
Het is vanzelfsprekend, dat in de jeugd
herbergen geen alcoholische draken worden
geschonken. Ook het rooken is daar niet toe
gestaan, maar men vindt er alles wat zwer
vende jeugdgroepen maar kunnen begeeren
Er is electrisch licht, gas- en waterleiding,
er zijn voldoende dekens, er is een kookgele
genheid met pannen, borden enz.
In „De Lijsterbes", geleid door Jacob en
Geertje Sterk, is plaats voor 15 meisjes en
20 jongens, die tot 12 jaar 20 cent per nacht
betalen. Van 12 tot 20 jaar is dit 30 cent en
boven 21 jaar is het tarief 40 cent per nacht,
waarbij men voor 25 cent een ontbijt en voor
35 cent een middagmaal kan krijgen.
Een eerste klas hotel, dat alle comfort
biedt is een jeugdherberg natuurlijk niet,
daar zijn de prijzen ook niet naar, maar de
jeugd is niet verwend en een goede slaap
gelegenheid met een voedzaam maal is voor
iongens en meisjes, die den geheelen dag in
de buitenlucht hebben doorgebracht meer dan
voldoende.
Alle erkende jeugdherbergen zijn Inge
schreven bij de Nederlandsche Jeugdhei-
bergcentrale, die over alles een wakend oog
houdt, die in haar „Mededeelingen" alle ge-
wenschte inlichtingen geeft, die bekend
maakt waaraan men moet voldoen om ook in
andere landen van de herbergen te kunnen
profiteeren en die kaarten verstrekt aan ver
schillende groepen belanghebbenden en be
langstellenden, die in aanmerking komen voor
een geringe contributie te worden ingeschre
ven en daarna op vertoon van hun kaarten
overal van de jeugdherbergen gebruik mo
gen maken.
Meer te melden uit de groote hoeveelheid
ons toegezonden propagandamateriaal zou
dit artikel van te grooten omvang maken.
Wij besluiten met de mededeeling, dat de
jeugdherbergen openstaan voor jonge men-
schen zonder onderscheid van godsdienst,
rang of stand, onder leiding van goede en
voor hun taak berekende herbergouders, die
zorg dragen voor orde en zindelijkheid in
huis en hof.
Het noodige werk in de dagverblijven en
slaapzalen moet door de gasten zelf verricht
W D^hêt vorig jaar gestichte Nederlandsche
Jeugdherbergcentrale Plantage Fransche-
iaan 14 te Amsterdam - waarin zoowel de
jeugdherberg-bezittende organisaties, de
sympathiseerende vereenigingen als de ge
bruikers zijn georganiseerd, geeft belang
stellenden gaarne alle gewenschte infor
maties.
Het doel van de jeugdherbergen moet
ieder sympathiek zijn.
Jongens en meisjes van elke nationaliteit
vinden hier een woning waarin zij na een
dag van volop genieten van de natuur een
goede slaapplaats en een veilig tehuis
vinden.
Dat zal de lust tot het maken van verre
tochten vergrooten, dat zal de oorzaak zijn,
dat in vacantietijd honderden jongens en
meisjes van oord tot oord trekken, dat de
oudste en gezondste sport, het wandelen, weer
burgerrecht verkrijgt, dat men weer iets te
rugvindt van de rust en de poëzie van het
verleden, die door het jachtend verkeer van
onzen tijd geheel verloren dreigden te gaan.
Toen de Spaansche dictatuur een paar
maanden geleden een einde nam, doordat
wijlen generaal Primo de Rivera zijn ontslag
bij den koning indiende, stond het er met de
Spaansche monarchie niet al te best voor.
Met Primo scheen ook de kracht van den
koning verdwenen te zijn en het leek er in het
begin veel op, dat Spanje het lot van vele
landen zou deelen en voortaan onder de
republieken gerekend zou moeten worden.
De troon van Alfonso wankelde dus en
vooral de uitlatingen van den conservatieven
Sanchez Guerra, die in hart en nieren mo
narchist was, maar die tevens beweerde, dat
de koning afstand van de regeering moest
doen, deden den troon zwakker worden dan
ze ooit geweest was.
Toen staken de monarchisten de hoofden
bij elkaar en inderdaad heeft hun actie van
de laatste maanden succes gehad. De koning
bleek nog steeds de sympathie van een groot
deel van het volk te hebben en vooral de
monarchistische jeugd wakkerde deze sym
pathie sterk aan.
Einde Maart reeds schreef 'n Spaansch
republikein uit Madrid aan de Germania:
„Op het oogenblik schijnt de monarchistische
traditie nog zoo sterk in Spanje, dat zij zich
zal kunnen handhaven, zelfs tegenover de
vereenigde republikeinen van het nieuwe en
jonge Spanje In de kringen van republi
keinen en socialisten hoopt men in 't minst-
gunstigste geval tegenover 4©0 monarchisti
sche zetels in het nieuwe parlement er 80
door republikeinen bezet te zien."
Ook Alfonso zelf blijft niet stil zitten en
den laatsten tijd treedt hij weer actief op i"
het politieke leven. Dat is een goed teeke-i
voor de monarchisten. Zoo heeft hij de vori
ge week den gewezen liberalen premier,
graaf Romanones, ontvangen. Het was zes
jaar geleden, dat deze politicus bij den ko
ning ontvangen werd.
P A S C H E N.
DE ALKMAARSCHE COURANT ZAL
BAANDAG 21 APRIL NIET VER
SCHIJNEN.
DE DIRECTIE.
Bij het verlaten van het koninklijk paleis
verklaarde graaf Romanones, dat tal van
redenen hem tot een bezoek aan den koning
hadden bewogen.
„De dictatuur, zeide hij, is geëindigd door
den wil van den koning. De tegenwoordige
regeering wil haar doel langs wettelijkc-n
weg bereiken. Het werk van de dictatuur
wordt gesloten. Haar slachtoffers zullen
schadevergoeding verkrijgen. Het is zeker,
dat de koning binnen afzienbaren tijd een
parlement zal openen. Ik meen, dat dit al
voor een man, die nimmer heeft opgehouden
monarchist te zijn, voldoende is om zich naar
het paleis te begeven en zijn koning een be
zoek te brengen".
Romanones zeide voorts, dat het bestaan
in Spanje van twee groote politieke partijen,
een conservatieve en een liberale, dringend
noodzakelijk is. Van het grootste belang voor
het land en de kroon zullen de algemeene
verkiezingen zijn.
Volgens den correspondent van het „Berli-
ner Tageblatt" te Madrid hoopt men daar,
dat Romanones er in zal slagen een uit alle
partijen bestaande monarchistische coalitie
te vormen.
De verkiezingen voor de Cortes zullen ver
moedelijk in October worden gehouden. Men
is er in regeeringskringen van overtuigd, dat
de tegenwoordige stemming gunstig is voor
de monarchie. Een langer uitstellen van de
verkiezingen zou den tegenstanders wellicht
ten goede komen.
Tal van moeilijkheden van technischen
aard zullen nog bij de voorbereiding van de
verkiezingen moeten worden overwonnen. De
door de dictatuur achtergelaten kiezerslijsten
zijn namelijk volkomen in de war. Het kabi
net Berenguer heeft reeds besloten deze lijs
ten zoo snel mogelijk in orde te laten bren
gen. Te Barcelona heeft een uit vertegen
woordigers van alle partijen samengestelde
commissie geconstateerd, dat 40 a 50 pet.
van alle in de kiezerslijsten vermelde namen
valsch waren. Zoo zouden alleen te Barce
lona honderdduizend kiezers, die niet 'be
te nden, op de lijst zijn vermeld. Voorts heeft
:nen op de lijsten namen ontdekt van tal van
kiezers, die sinds lang zijn overleden of naar
elders zij verhuisd. Men is te Barcelona tot
de overtuiging gekomen, dat het gemakkelij
ker zal zijn nieuwe kiezerslijsten op te stel
len dan de oude te verbeteren.
DE LONDENSCHE
VLOOTCONFERENTIE.
Het door de juridische deskundigen ge
reedgemaakte ontwerp Vlootverdrag bevat
volgens de Times ongeveer 10 tot 15000
woorden.
De tekst van het drie-mogendheden-
verdrag is nog niet definitief vastgesteld.
De beslissing of de laatste plenaire zitting
Dinsdag zal worden gehouden, zal eerst
Maandagavond worden vernomen.
HEVIGE KERKBRAND IN ROEMENIë.
Meer dan 100 personen om het leven
gekomen.
In de gemeente Kosteti in het district
Arges heeft op Goede Vrijdag een brand-
catastrophe plaats gehad, waarbij meer dan
honderd personen om het leven zijn geko
men en veertig personen ernstig gewond
werden.
Ter gelegenheid van een Godsdienst
oefening op Goeden Vrijdag had een groote
menigte zich in de kerk verzameld.
Plotseling vloog een uit kunstbloemen
bestaande krans door het vuur van een
kaars in brand, en binnen eenige seconden
had het vuur zich verspreid.
Met groote snelheid greep het vuur om
zich heen, en na korten tijd stortte met
donderend geweld het dak in.
In de kerk brak onder de bezoekers bij
het uitbreken van den brand een ontzet
tende paniek uit. Alle aanwezigen drongen
naar den eenigen uitgang van de kerk,
waar de menigte vast liep. Gelukkig be
zweek tengevolge van den brand een ge
deelte van den kerkmuur, waardoor een
deel der bezoekers langs dezen weg uit het
brandende gebouw kon komen.
Het gebouw was voor het grootste ge
deelte uit hout opgetrokken.
Tot de slachtoffers behooren ook twee
priesters en eenige notabelen van de stad.
Slechts drie personen konden ongedeerd
uit het gebouw komen.
DE ENGELSCH—EGYPTISCHE
ONDERHANDELINGEN.
De onderhandelingen gestaakt.
De Daily Mail verneemt, dat de Britsche
regeering tot de Egyptische delegatie het
laatste woord heeft gesproken en dat geen
verdere concessies kunnen worden gedaan.
De onderhandelingen zijn vast geloopen op
de eischen die Egypte inzake den Soejfen
heeft gesteld.
Het blad verneemt verder, dat Nahas
Pasha, de Egyptische premier, en zijn mi
nister van financiën, Makram Ebeid, die den
grootsten invloed in Egypte hebben, giste
ren de onderhandelingen wenschten af te
breken, doch op advies van den Egypti-
schen minister van buitenlandsche zaken,
Wassif Ghali, besloten zij tot verdaging, on
der mededeeling, dat zij hun collega's te
Caïro wenschten te raadplegen.
Zooals de zaken thans staan, is de eenige
moeilijkheid de kwestie van den Soedan, op
welk punt, naar vernomen wordt, de heei
Henderson zich niet laat vermurwen.
EEN ERNSTIGE ONTPLOFFING IN EEN
PORTUGEESCHE KOLONIE.
38 personen om het leven gekomen.
Volgens een telegram uit de Portugee-
sche kolonie Macao heeft Vrijdag in een
fabriek op het eiland Tapia een ernstige
ontploffing plaats gehad, waardoor het ge.
heele fabrieksgebouw werd verwoest.
Acht en dertig personen, voor het groot
ste deel vrouwen en meisjes, kwamen oir
het leven. Bovendien kregen tal van arbei
ders min of meer ernstige verwondingen-.
Tusschen de leiders van de beide groot
ste misdadigersorganisaties te Chicago is
Vrijdag een overeenkomst geteekend, waarbij
beide organisaties zich verplichten, den
strijd tegen elkaar te staken.
De leiders zijn van meening, dat er we-
derzijdsche bestrijding niet economisch is en
dat Chicago buitendien groot genoeg is, om
voor beide organisaties een rijk arbeidsveld
te zijn.
Naar uit Springfield (Illinois) gemeld
wordt, hebben daar ernstige botsingen
plaats gehad tusschen georganiseerde en on
georganiseerde mijnwerkers.
Drie mijnwerkers werden gedood en twee
ernstig gewond.
In Engeland en Wales was het gisteren
1 i /-> _i Jam fiari nor
de koudste Goede Vrijdag sinds tien jaar.
Ook uit Parijs en zelf
.wordt koude gemeld.
:lfs van de Riviera