flkmaarsciie Eiminl. Radio-hoekje FEUILLETON. Oe betalende logé. Nieuws uit België. Dames Kinder Weeding Eerst kijken by. HiMird twee en dertigste Jaargang. Hoeden Provinciaal nieuws No. 137 1930 Vrijdag 13 Juni v Zaterdag 14 Juni. Hilversum, 298 M. (Na 1 uur 1071 Ai.) 10—10.15 Morgenwijding. 12—2.— Con cert. A. V. R. O.-Kwintet. 2.—2.30 Mode praatje. 2.304.30 Aansluiting van het Tuschinski-Theater te Amsterdam. 4.30— 5.— Sportpraatje door H. Hollander. 5.— 6.— Gramofoonplaten. 6.— Concert. Om roeporkest. 6.457.05 Intermezzo: Concert door het Accordeon-Ensemble „The Happy Band". 8.— V. A- R. A.-Varia. 8.05 V. A. R. A-Orkest. 9.V. A. R. A. „De Eekhoorn- kooi" van Tyrone Guthrie. V. A. R. A.-tooneel en -Orkest. 9.45 V. A. R. A. Kamerorkest. Daaf Wins, piano. 10— V. A. R. A.-orkest. 11.V. A. R. A. Bij de Pomp. 11.15 Gramo foonplaten. Huizen, 1875 Ai. (Uitsluitend K. R. O.) 8.15—9.Gramofoonpl. 11.3012. Godsdienstig halfuurtje. 12.01—12.15 Poli- tieber. 12.15—1.15 Concert door 't K. R. O. Trio. 1.15—2.— Gramofoonplaten. 2.—3.15 Kinderuurtje. 4.405.Radio-zwemcursus. 5.6.Gramofoonplaten. 6.016.55 Ver volg Gramofoonpl. 6.557.15 Journal (Weekoverzicht door Paul de Waart. 7.15— t7.45 P. J. M. Helen: „Limburgs ongeschre ven geschiedenis". 7.458.Politieber. 8. '11.Concert door het K. R. O.-Orkest. Geert Dils, minstreel. 11.12.Gramofoonplaten. ;12.—Sluiting. Daventry, 1554.4 Af. 10.35 Morgenwijding. 31.0511.20 Lezing. 1.20—2.20 Orkestcon cert. 3.50 Concert Instrumentaal kwintet. E. Fenton, alt. 5.05 Orgelspel door R. New. 5.35 Kinderuurtje, «fo.35 Nieuwsber. 6.50 Verslag van de eerste Test Match Engeland —Australië. 7— Sportber. 7.05 Piano-duo's door E. Bartlett en R. Robertson. 7.20 Le zing. 7.40 Lezing. 7.50 Concert. L. Kennedy, cello. D. Kennedy, piano. 8.20 Eerste bedrijf uit „Hiawatha" van Coleridge-Taylor. Koor en orkest. 9.05 Piano-recital door Berkeley IMason. 9.20 Nieuwsberichten. 9.45 „Behind the Screen". Detective-verhaal van Hugh Walpole. 10.Vaudeville. 11.0512.20 Dansmuziek. Parijs „Radio-Paris", 1725 Ai. 12.50— 2.20 Gramofoonplaten. 4.05 Kinderuurtje. 4.50 Dansmuziek. 9.05 Concert. Tooneel. Langenberg, 473 Ai. 7.25—7.50 Gramo foonplaten. 7.508.50 Orkestconcert. 10.35 12.15 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoon platen. 1.252.50 Orkestconcert. 5.50—6 50 Concert. Koor, viool en piano. 8.20 Vroolijke avond. Daarna tot 1.20: Dansmuziek. Kalundborg, 1153 Al. 1.05—1.35 Gramo foonplaten. 3.20 Kinderuurtje. 3.50—5.50 Concert. Orkest en zang. 8.20—9.20 Zang en declamatie. 9.359.55 Sonate-concert. T. An- tonSvendsen, viool. F. Jensen, piano. 10.10 11.10 Orkestconcert. 11.10—12.35 Dans muziek. Brussel, 508.5 Al. 5.20 Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoonplaten. 3.35 Concert. Zeesen, 1635 M. 6.507.20 Lezingen. 7.207.50 Concert. 7.5012.20 Lezingen. 12.201.15 Gramofoonplaten. 1.15—2.20 Lezingen. 2.20—3.20 Gramofoonpl. 3.50 4.20 Lezingen. 4.205.50 Concert. 5.50 8 20 Lezingen 8.20 „Der Rastelbinder". Operette van V. Leon. Muziek van Franz Lehar. Daarna tot 12.50: Dansmuziek. TELEFONEEREN TUSSCHEN SCHIP EN MOEDERLAND. Dinsdagavond is de Johan van Oldenbar- aevelt" liggende ter reede van Semarang, in radio-telefonische verbinding gebracht met de directie der Maatschappij Nederland te Am sterdam. Het radio-gesprek is zeer goed doorgeko men en werd een volkomen succes. Een vaste dienst? Het Alg. Indisch Dagblad „De Preanger- bode" meldt, dat gisteravond en heden de slobproefnemingen voor de radio-telefoni sche gemeenschap met ter rede van Sema rang liggende schepen en den vasten wal en alle andere plaatsen zullen worden gehouden. Heden en morgen zal te Batavia een confe rentie plaats hebben tusschen den heer Kuyck van de Telegraaf-Mij. Radio Holland en ver tegenwoordigers van de Stoomvaart-Mij. „Nederland den Rotterdamschen Lloyd, de Kon. Paketvaart Mij., de Java-China-Japan Lijn en de Maatschappij Oceaan, teneinde zoo mogelijk te besluiten tot de invoering van een definitief radio-telefonisch reedeverkeer, waarna de heer Kuyck verdere onderhande lingen zal voeren met den P.T.T.-dienst te Bandoeng. Naar het Engelsch van K. CAMERON WARD. 18) „Ja; èn mijn armoede. Ik heb niet meer dan twee honderd pond per jaar, een som metje, dat Oom op mij vastzette, toen ik meerderjarig werd. En ik zie niet in, op welke wijze ik er iets bij zou kunnen verdie nen. Op zulk een bedelaarsinkomen kan je toch geen vrouw vragen, je lot te deelen?' „Mary bezit zelve wel iets. Zij was de eeni- ge dochter en Vader heeft voor haar gezorgd. Als zij voor je voelt, dan kan je er zeker van zijn, dat jullie gelukkig zult worden!" „Je bent een man uit duizenden, Will", zei Warwick, met tranen in de stem. „Er is er nog maar èèn, zooals jij, en dat is dokter Reeves. Ik heb hem geschreven over .Mary; hij herinnerde zich haar, en ik heb hem gevraagd, of hij meende, dat mijn ge zondheid een beletsel was om aan een huwe lijk te denken. Hij antwoordde: „Neen, je hebt enkel wat geluk noodig, om weer een ander mensch van je te maken." En gedu rende de laatste weken 'heb ik ook wel ge voeld, dat hij gelijk had". Het was lang na middernacht, toen Wi.1 Armstrong opstond, want zij hadden nog geruimen tijd vertrouwelijk zitten praten Toch had Mary op haar broer gewacht en, zoodra hii de deur open-deed. .tra.d-z.ijTn .den Oud-België op de Wereldtentoonstelling te Antwerpen. Een wonderstadje van oude architectuur. Aanstekelijke feestvreugde en Pallieteriaansche welgezindheid. Brussel, 5 Juni 1930. "^u'e-x voetangels zou men als opschrift kunnen plaatsen bij de Romeinsche poort van Trier, welke, langs de zijde van de tentoonstelling, toegang geeft tot Oud-Bel gië, te Antwerpen. Verraderlijke voetangels, inderdaad, want om op een avond geheel het gemoedelijke stadje door te wandelen, volle dig, zonder iets te vergeten, moet men zich vooraf wapenen met een vast besluit van aan alle verlokkingen te weerstaan, alle tentaties van zich af te stooten met onwrikbaren moed. Evenveel als Luna-Park is Oud-België het centrum waar het Antwerpsche amusements leven zich verplaatst heeft en men kan wel getuigen dat men zich nergens meer onge dwongen en gemoedelijker kan amuseeren. Van het moderne komt de bezoeker 't is als een stortbad terecht in de ouderwet- sche atmosfeer, van middeleeuwsche kroegen, patriciërshuizen, straten met puntgevels, ge- kanteelde muren, poorters in ouderwetsch pak, hobbelige wegen, enz. Antwerpen heeft de specialiteit van de zaken goed te doen en met Oud-België is dit alweer het geval. Men zet er slechts een oude traditie voort. Toen in 1894 te Antwerpen een wereldtentoonstelling werd gehouaen, was het Oud-Antwerpen dat het meeste suc ces kende, alhoewel men dit geen enkel oogenblik had kunnen of durven denken. Na het proces van den Eiffeltoren, als „clou" van de Pariische wereldtentoonstelling in 1890, was „Oud-Antwerpen" de beste attrac tie die men ooit heeft uitgedacht. Bij elke ten toonstelling, welke men in België sedert dien heeft georganiseerd, heeft men het Antwerp sche initiatief nagebootst. Brussel kwam in 1897 met zijn Bruxelles-Kerroesse; Luik be proefde het in 1905 met zijn Vieux-Liège en in 1910 was te Brussel weer een Bruxelles- Kermesse ingericht om voor de bezoekers als voornaamste attractie te dienen, terwijl in 1913 te Gent op de expositie een Oud-Vlaan- deren werd gebouwd,-dat zeer merkwaardig was omdat men er een typisch samengestelde keuze kon zien van oude kerken, torens en woningen uit het Vlaamsche land, Fransch- Vlaanderen inbegrepen. Nooit heeft men evenwel Oud-Antwerpen kunnen evenaren, tenzij nu, in 1930: Antwerpen heeft zijn eigen record verbeterd. In de eerste plaats komen de architecten Jos. de Lange en Frank Blokx in aanmer king om hiervoor hulde in ontvangst te nemen. Zij hebben het zware werk op zich ge nomen om in geheel het land afgietsels te maken van oude beelden of photo's en teeke- ningen van oude gevels, die in aanmerking kwamen om al of niet verkleind, in Oud-Bel gië te worden opgericht als een kenschetsend staaltje van wat de oude bouwkust hier te lande was en in welke stemming de toenma lige inwoners van een dergelijk stadje moes ten leven. Men heeft rekening gehouden met de verschillende tijdperken of bouwtranten zoodat men, in zijn geheel tot archaische anachronismen is gekomen, maar het resul taat is zoo verbluffend dat men deze bijzon derheid vergeet en dadelijk opgaat in de schitterende wijze waarop men er in ge slaagd is natuurgetrouw de prachtige gevels weer te geven, welke men in geheel het land kan aanschouwen: er zijn er uit Antwerrpen, Mechelen, Gent, Brugge, Luik, Wéris, Door nik, Bergen Theux, uit Luxemburgsche dorp jes enz. Wie België eenigszins heeft bereisd, zal spoedig oude herinneringen levendig ma ken. Dit alles is in slechts enkele maanden tot stand gekomen. Op 19 October 1929 is de eerste steen gelegd en Oud-België was vrij- 4 1.. Amsterdam Nieuwendijk 225/229 Utrecht Oude Gracht 151. hall op hem toe. „Ik wilde niet naar bed gaan, eer ik den uitslag van je gesprek had gehoord; want ik vind het ellendig, als je tot de ontdekking moet komen, dat je vrienden je teleurstellen. Is het alles in orde, Will?" „Ja, het is in orde, Mary: Warwick is een man van eer; dóór en dóór waar en oprecht. Er is een vergissing geweest, maar morgen zal hij je alles komen toelichten. Ik heb hem beloofd, dat je om drie uur thuis zoudt zijn". „Waarom wilde hij miJ' n°g spreken, Will? Als hij jou alles verklaard heeft, dan is dit voldoende; dan hoef ik er niets mèèr van te weten. Ik heb gedaan voor Clover Holroyde, wat ik kon, en nu is de zaak daarmee afge- loopen, wat jou en mij betreft. Neen, ik ver lang hem morgen niet te zien." „Tóch moet je hem ontvangen, Mary; dat ben je hem verplicht. Hij vond het ellendig van van vanmiddag!" „Nu, goed dan", zei ze. Met een glimlach verliet Will haar en bei den gingen ze een slapeloozen nacht tege moet. HOOFDSTUK XI. Mary was den volgenden ochtend bijzon der laat beneden, daar zij eerst in slaap ge vallen was, toen het huishouden al aan den gang was. Terwijl zij een enkel woord van verontschuldiging tot haar broer sprak, zag zij, dat die geheel verdiept zat in een brief: Slecht nieuws, Mary! Arme Dick Hunter van zijn paard gevallen en men vreest, dat ij het niet lang meer maken zal. Hij wilde j graag zien. Ik kan nog net den trein van negenen halen, als ie mij helpt. Pak maat? is hij mij wel klaar toen de opening van de tentoon stelling heeft plaats gehad. Met triplex en stuc heeft men wonderen verricht. Men is on vrijwillig geneigd om even over de muren te tasten om er zich wel rekenschap van te geven dat het geen gezichtsbedrog is en dat wel degelijk alles is nagebootst op dit terrein van vier H A., op en naast de oude stads wallen, zoodat ook het water aanwezig is waarover men moet kunnen beschikken om een echt schilderachtig karakter te geven van het geheel. Men kan het moeilijk gelooven wanneer men de twaalf meter hooge torens ziet van de Triersche Poort of de drie huizen die een gevelbreedte van 21 M. hebben,.zoo als deze waar de stad Venetië een tentoon stelling van oud-Venetiaansche kust heeft in gericht. Deze gebouwen zijn prachtig. Het eerste huis is ingericht als een anti chambre, het tweede als een prachtige audiëntiezaal en het derde als de kapel van een patriciërsfamilie. Men kan er prachtige en zeer kostbare meubelen bewonderen uit de veertiende eeuw. Heel het stadje is als een museum van oude architectuur en daarom verdient elke ge vel bijzondere aandacht. Bijna elk huis heeft zijn geschiedenis. De grootste moeilijkheid was de verschillende uiteenloopende stijlen zoo in harmonie te brengen, door een ver standige indeeling dat er niet de minste sto ring of wanverhouding kon ontstaan, waar in men wonderwel is geslaagd. Voor enkele huizen hebben de architecten hun eigen vin dingrijkheid moeten te hulp roepen om leem ten te vullen. Maar dit is zoo goed gebeurd, dat juist deze aanvulling als het ware den overgang vormt van een stijl tot een ande ren. De intimiteit, de bezielende gezelligheid die iedereen ten slotte zoekt, wordt hoofdzake lijk toch mee geschapen do<5r de bewoners van het stadje, vrijwel allen Vlaamsche Ant werpenaars, die zooals het den Antwerpena ren in het bloed zit, voor ondernemingen zooals Oud-België veel voelen en er met hart en ziel aan meewerken wanneer hun stad er door gebaat kan worden en haar aanzien hoog gehouden: „Antwerpen-Bovenü' Dit is steeds ook het geheim geweest van het suc ces van alles wat, op dit gebied, te Antwer pen is gedaan. Men heeft niet meer het gevoel van nabootsing, van ersatz, omdat uit alles blijkt dat het er niet uitsluitend om te doen is geld te halen uit de zakken van de bezoe kers, maar ook om, met geestdrift, het ver leden weer op te wekken. De inrichters hadden een prachtig terrein ter beschikking, vlak aan de wallen, even rechts van en palende aan de tentoonstelling nabij het indrukwekkende Engelsche pavil joen. Het stadje is omringd van twee in gangspoorten, heeft een gemeentehuis, een belfort, een kapel, een schandpaal, een molen ook, op de stadswallen opgericht, en van waar men een prachtig gezicht heeft op de tentoonstelling, de blanke lichtstad, inzon derheid 's avonds. Men wordt vriendelijk ver zocht boven iets te gebruiken, waaraan iedereen wel gevolg geven zal, want het is de moeite waard daar even te blijven zitten. Er is het Marktplein en het Brugsche Minne water. Men vindt er den „poesje", den echten Antwerpschen poesjenellenkelder, waar men tegen een paar francs de lotgevallen kan meemaken van den Neus en den Leeuw van Vlaanderen, op voorwaarde alleen dat alle 100 plaatsen volzet zijn, anders moet men maar even wachten! Steeds ontdekt men bij een nieuwe wandeling ook nieuwe treffende bijzonderheden die men niet had vermoed, 's Avonds is de verlichting zooals men het in den ouden tijd gewoon was, wat, het dient wel niet gezegd, de vele feestende paartjes uiterst welkom is die in de kromme straatjes ondanks de opwekkende kermisdrukte een zame wandeltochtjes komen maken, om plots te worden opgenomen in de golf amusement, die wordt verwekt door het muziekkorps van de blauwe kielen, dat onverwacht van achter een hoek is verschenen, gevolgd door een dansende menigte, en dat voor een van de tallooze café's blijft staan, die in de histo rische huizen zijn ingericht. Want dat dient ook wel gezegd: in Oud-België wordt niets anders gedaan dan gegeten, gedronken en gedanst. De keus heeft men niet. Men moet er aan mee doen, oud en jong. Dat is de pret van het stadje. De burgemeester er is een authentieke burgemeester in een authentiek stadhuis en zijn wethouders hebben dit bij decreet uitgevaardigd en de verordening moet worden geëerbiedigd door iedereen. De municipaliteit die gelukkig geen zorgen heeft wat belastingen betreft, bewijst een onuit puttelijke bron van humor en levensblijheid te bezitten, maakt er iedereen gelukkig mee. Er zijn dozijnen gelegenheden waarvoor men moet bezwijken. Gezellig wenkt het wa zige licht van een vol café waaruit harmo- het een en ander voor mij1 bij elkaar. Ik zal toch niet vöör morgen terug zijn." „Och, dat arme vrouwtje! Ze zijn maar kort getrouwd en hebben maar één kindje, hè?" „Ja. Ik denk, dat Dick mij over zijn zaken spreken wil. Ik vrees, dat die niet te best in orde zijn. Toen hij de boerderij overnam, heb ik hem wel gewaarschuwd, dat hij ze nooit winstgevend zou weten te maken. Arme Dicky, hy is niet veel ouder dan ik!" Eerst toen Will weg was, ging Mary er zich door bezwaard gevoelen, dat hij er dus niet bij zou wezen, om haar door dien ver- schrikkelijken middag heen te helpen: die ontmoeting met Thurston Warwick! Het was of het vooruitzicht daarop haar ver iamie; haar allen lust voor haar werk be- nam. Daar viel haar opeens een gedachte in, die haar een ware uitkomst leek; t en eens even overlegde zij: Wel zeker. Waarom zou ik ze niet tot elkaar brengen? Als ze maar een oogen blik alleen zijn, dan zal het gauw genoeg tusschen hen in orde komen. Op de pastorie hebben ze nooit eens gelegenheid voor een rustig oogenblikje en als ik ze hier maar even beiden ontvangen heb, dan ga ik ongemerkt weg". Onmiddellijk gaf Mary uitvoering aan dezen inval, ging een briefje schrijven aan Clover en zond een jongen te paard naar de pastorie. De boodschap was kort, maar Clover zou ze wel begrijpen: „Kom vanmiddag om half drie bij mij. Ik heb goed nieuws voor je. Mary Armstrong." nicamuziek opklinkt en waar wordt gedanst. Café's met oude opschriften, het eene naast het andere. Er zijn attracties bij de vleet, ori- gineele en andere, voor kinderen, vrijende paartjes en ouderen, men kan zich tegen 10 franc door een Nederlandschen kunstenaar een mooie caricatuur laten maken. Men kan al doen wat men wil. Niets is hier excen triek. Honderd jaar geleden liet men het im mers niet aan zijn hart komenWaarom zou men het nu doen? En na een tijdje doet men aan al die pret mee, vergeet men alle triestig heid, zit men in de voetangels verward, en vergeet men b.v. op te merken, waar elec- trisch licht wordt gebruikt en uit een café aan den overkant een gramofoon zijn jan kende jazzklanken uitzendt, er toch nog iets is dat u aan het moderne leven herinnert! Een bezoek aan „Oud-België" met zijn meisjes in oude kleederdracht en heeren in blauwe kielen, is als een duikeling in Vlaam sche feestvreugde, een verfrisschingsbad dat wel niemand zal nalaten te gebruiken die dit jaar Antwerpen met zijn tentoonstelling be zoeken zal. HEER-HUGOWAARD. "'"W, Raadsvergadering. Woensdagavond te 8 uur kwam de raad onzer gemeente in spoedeischende vergade ring bijeen. De voorzitter-secretaris is burge meester Van Slooten. Aanwezig alle raads leden. Na opening der vergadering werden de notulen gelezen, welke zonder op- of aan merking werden goedgekeurd. De voorzitter deed mededeeling van een schrijven van den Inspecteur bij het L.O., wat aanleiding had gegeven tot het in spoedvergadering bijeen roepen van den raad ter zake de benoeming van een hoofd der school te Veenhuizen. In gekomen was een verslag van het Friesland sanatorium te Leeuwarden. Dit verslag werd ter inzage gelegd voor de raadsleden. Een schrijven uit Haarlem, waarin werd mede gedeeld, dat goedkeuring was verleend op de heffing der plaatselijke inkomstenbelas ting. Dit werd voor kennisgeving aangeno men, evenals de ingekomen staat van inkom sten en uitgaven van het G.E.B. over de maand Mei. Ingediend was door den administrateur van het G.E.B. de begrooting voor het vol gend jaar. Door den voorzitter werd voorgesteld de ter vorige vergadering benoemde commissie voor het nazien der rekeningen tevens het onderzoek dezer begrooting op te dragen. Spr. vroeg of er bij de commissie ook be zwaar bestond, dit onderzoek te doen plaats hebben op 13 Juni a.s. te 2 uur. Door den heer Tromp werd er op gewezen dat de rekeningen laat waren ingekomen, dat het onderzoek nog al wat tijd vordert en dat juist op het oogenblik het in de bedrijven der commissieleden op het drukst is, waarom spr. het wel wenschelijk achtte het onderzoek een maand uit te stellen, indien dit niet te be zwaarlijk is. Door den voorzitter werd hierop geant woord, dat eenig uitstel geen bezwaar is; het onderzoek zou ook wel op een paar avon den kunnen plaats hebben. Na eenige bespre king werd aangenomen, het onderzoek over 3 weken te doen plaats hebben. Hierna kwam aan de orde de benoeming voor het hoofd der school te Veenhuizen. Door den voorzitter werd megedeeeld, dat de voordracht bestond uit één persoon en gaf een beknopt overzicht van de beloop van op roepingen en verkregen resultaten. Met be trekking tot den eenige sollicitant werd me dedeeling gedaan van de ingewonnen infor maties, ook die, welke door den Inspecteur waren verstrekt, die hem kende vanwege zijn betrekking bij het onderwijs te Krommenie. De informaties waren gunstig en de Inspec teur had spoedige benoeming aangeraden. Thans is de sollicitant niet in functie bij het onderwijs doch bij een vereeniging te Zelhem. Op een vraag naar den leeftijd werd geant woord, dat de sollicitant is geboren 1890. Door den heer Kostelijk werd opgemerkt, dat het wel jammer geacht moet worden, dat niet persoonlijk kennis is gemaakt met den sollicitant en dat alleen moet worden afge gaan op informaties. Met het oog op de om standigheden oordeelde echter spr., dat men zich wel bij de voordracht diende neer te leggen. Door den heer Krom werd erop gewezen) dat goede gegevens uit Krommenie zijn ver» kregen, waar men toch wel op vertrouwen mag, terwijl door den voorzitter nog werd medegedeeld, dat persoonlijke kennismaking achterwege was gebleven ingevolge den grooten afstand. Nadat nog enkele vragen waren beantwoord werd tot stemming over gegaan, waarbij op den heer A. G. IJssel- stein te Zelhem 11 stemmen waren uitge bracht. Zoo mogelijk zal indiensttreding worden gesteld op 1 Aug. a.s., mocht dit niet kunnen geschieden, dan zullen B. en W. mei den benoemde een andere datum vaststellen. Door den heer Groenland was de vraag ingediend of reeds iets naders kon worden medegedeeld met betrekking tot de onderhan-, delingen met Winkel en verdere bespreking gen met den gasdirecteur aldaar. Indien niet meer dan 300 aansluitingen worden verkre gen, dan zal de zaak moeilijk haar beslag) kunnen krijgen. In het contract zullen ver schillende wijzigingen worden aangebracht' welke het voor de gemeente aannemelijk ma-O ken, vooral ook met betrekking tot eventueel! mogelijke uitbreiding van het buizennet. In dien het contract is ontvangen zal dit met een nadere beschouwing door B. en W. bij den raad worden ingediend. Op een vraag van den heer Quant of de gasleiding wellicht gelijktijdig zoü kunnen worden gelegd met den electrischen kabel, werd door den voor zitter gewezen op de groote moeilijkheden» daarvan, zoodat dit wel onuitvoerbaar zou blijken te zijn. Indien we het goed hebben.' begrepen, zou bij een afname van 100.000 M3 gas de zaak behoorlijk rendabel kunnen zijn. Door den heer P. Kostelijk was de vraag ingediend of demping van bepaalde slooten in de kom der gemeente niet zeer gewenscht; zou zijn en door het gemeentebestuur wel-] licht bevorderd zou kunnen worden. De voor-' steller lichtte de vraag nader toe en wees! op de wegslooten, welke hiervoor in aanmer-j king zouden kunnen komen. Spr. oordeelde' dat de betrokken burgers er wellicht iets' voor over zouden hebben, indien hunne pan-', den op die manier rechtstreeks met den weg, in verbinding kwamen. Spr. achtte demping» geen bezwaar voor het vaarwater, bevorde ring van de gezondheid en verfraaiing van dit deel der gemeente. De heer Tromp achtte demping voor sommige gedeelten wel doen-i lijk en wellicht ook gewenscht, vooral waar^ die slooten veelal stinkslooten worden. Het; meest gewenscht zou het spr. voorkomen, in dien achter de bedoelde panden een behoor-, lijke sloot werd gestoken om met de specie de voorslooten te dempen. Door den \ooxz.'! werd op eenige bezwaren gewezen, terwijl de] heer Krom oordeelde, dat de kosten wel niet zouden meevallen. Bij de verdere bespreking werd gewezen op het gedeelte wegsloot, van het pand van den heer P. Scholten totdat van den heer P. Smit, terwijl mede nog werd gewezen op een gedeelte sloot tegenover Vi- ta Nova. Door den heer Kostelijk werd er nog op gewezen, dat de belangen van polder gemeente en particulieren er bij betrokken zouden zijn. Waar de voorzitter er op wees, dat de pol der er weinig belang bij had, merkte de heer Tromp op, dat bij eventueele uitkeuring het uitslooten toch door den polder zou moeten geschieden; wegslooten toch zijn poldersloo- ten uitkeuring achtte spr. feitelijk wel noo dig. De heer Kostelijk verklaarde geen be sluit te hebben willen uitlokken, doch oor deelde het wenschelijk, dat de zaak door de gemeente wordt bevorderd. Door den heer Poot werd nog gewezen op het gevaar, dat de toestand der loopbrugjes te Veenhuizen voor de schooljeugd opleverde. Nadat de voorzitter spoedige voorziening had toegezegd, werd de vergadering geslo ten. Aan de zuivelfabriek Excelsior alhier is een postduif komen aanvliegen, gemeil*. 3 A 5861. EGMOND AAN DEN HOEF. Voor de verpachting voor de a.s. kerft is t« Egmond aan den Hoef in Augustus waren in totaal 10 inschrijvingen ingekomen. De gunning was als volgt: J. A. de Groot, gebakkraam 4; J. A. de Groot, lijntrekkers- tent ƒ7; J. M. Kabalt, hoepla f 35; J. M. Kabalt, biljart ƒ5; J. M. -Kabalt, slag- Uehkad&i Totffiez Met verlicht gemoed, maar met kloppend harte wachtte Mary de komst van haar beide gasten af. Clover was laat. Eerst om kwart voor drie kwam zij, verhit en ademloos en klagende over de tallooze dingen, die er altijd nog te verrichten vielen, eer ze eindelijk wel kon. Ze zag er intusschen allerliefst uit, in een af leggertje van haar rijke nichtje, dat zij op de bevalligste wijze voor zich pasklaar had weten te maken. Mary verwelkomde haar hartelijk. Ze was eigenlijk blij, dat Clover zoo laat kwam; zij, persoonlijk, voelde toch niet zooveel lust, om te vertellen, waarin „het goede nieuws" dan wel bestond, dus ging zij maar vrij druk aan het praten over de reden, die Will dien och tend had weggeroepen. Clover vermoedde wel zoo vaag, dat Mary's „nieuws" iets had uit te staan met Mr. Warwick; maar, had zij verwacht, wat het in waarheid was, dan zou zij zeker in allerijl gevlucht zijn. Het was nooit bij haar opgekomen, dat haar schuchtere vriendin zou durven tusschenbeide treden, waar het deze zaak gold. Het eenige, dat zij verwacht had van haar vertrouwelijkheid tot Mary, was, dat Thurston Warwick niet langer een welkome gast zou wezen op Ladywood. Clover mocht dan laat zijn, Thurston was vroeg en enkele minuten daarna liet Hanna hem binnen. Hij droeg een lichtgrijs pak en met zijn gedistingueerd uiterlijk was hij een man waarop ieder meisje trotsch kon zijn, als haar verloofde. Terwijl hij Mary de hand gaf en vroeg, of zij weer beter was, werd hij de verschijning gewaar in de vensterbank. Het bezorgde hem een schok en Mary zag, dat hij van kleur verschoot: Clover Holroyde was dan wel het persoontje, dat hij het minst van allen wenschte te zien. Hij hoopte, dat zij maar den tact zou hebben, om gauw te verdwijnen. Toen zij uit haar hoekje te voorschijn kwam, boog hij voor haar. „Geeft u mij niet eens de hand, Mr. War wick?" vroeg zij met voorgewende vroolijk- heid. „Ik geloof niet, dat ik dit doen zal," ant woordde hij kalm, maar beslist. „We kunnen toch niet bepaald goede vrienden worden ge noemd en „Zie je!" riep Clover, met schrille stem en zich tot Mary wendend. „Heb ik het je niet gezegd? Hij wil niets meer met met mij te doen hebben! „Waarom zij» in een stoel neer viel en in tranen uitbarstte. Een pijnlijke stilte volgde. Mary keek ver wijtend naar Warwich; maar wel begreep hij, dat dit nog niet bepaald een dag van triomf beduidde; dat Clover nog steeds zou voortgaan met kwaad te stoken. „Mr. Warwick", begon Mary en haai' stem klonk koud door de moeite, die het haai kostte, ze in bedwang te houden, „ik geloof, dat er een misverstand bestaat tuschen u en Clover. Ik zal daarom even weggaan, dat u in de gelegenheid is, dit op te helderen. Maar terwijl zij naar de deur liep, trau Warwick ineen vöör haar en smeekte drin- ge"'róe, blijft u toch, Miss Armstrong! Als u CTaat zullen wij maar kibbelen en ik ben t r niet zeker van, of ik haar niet om de oorer zou geven!" I /r (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 5