flkmaarsciie Eiminl.
Radio-hoekje
FEUILLETON.
Oe betalende logé.
Nieuws uit België.
Dames
Kinder
Weeding
Eerst
kijken
by.
HiMird twee en dertigste Jaargang.
Hoeden
Provinciaal nieuws
No. 137
1930
Vrijdag 13 Juni
v Zaterdag 14 Juni.
Hilversum, 298 M. (Na 1 uur 1071 Ai.)
10—10.15 Morgenwijding. 12—2.— Con
cert. A. V. R. O.-Kwintet. 2.—2.30 Mode
praatje. 2.304.30 Aansluiting van het
Tuschinski-Theater te Amsterdam. 4.30—
5.— Sportpraatje door H. Hollander. 5.—
6.— Gramofoonplaten. 6.— Concert. Om
roeporkest. 6.457.05 Intermezzo: Concert
door het Accordeon-Ensemble „The Happy
Band". 8.— V. A- R. A.-Varia. 8.05 V. A. R.
A-Orkest. 9.V. A. R. A. „De Eekhoorn-
kooi" van Tyrone Guthrie. V. A. R. A.-tooneel
en -Orkest. 9.45 V. A. R. A. Kamerorkest.
Daaf Wins, piano. 10— V. A. R. A.-orkest.
11.V. A. R. A. Bij de Pomp. 11.15 Gramo
foonplaten.
Huizen, 1875 Ai. (Uitsluitend K. R. O.)
8.15—9.Gramofoonpl. 11.3012.
Godsdienstig halfuurtje. 12.01—12.15 Poli-
tieber. 12.15—1.15 Concert door 't K. R. O.
Trio. 1.15—2.— Gramofoonplaten. 2.—3.15
Kinderuurtje. 4.405.Radio-zwemcursus.
5.6.Gramofoonplaten. 6.016.55 Ver
volg Gramofoonpl. 6.557.15 Journal
(Weekoverzicht door Paul de Waart. 7.15—
t7.45 P. J. M. Helen: „Limburgs ongeschre
ven geschiedenis". 7.458.Politieber. 8.
'11.Concert door het K. R. O.-Orkest. Geert
Dils, minstreel. 11.12.Gramofoonplaten.
;12.—Sluiting.
Daventry, 1554.4 Af. 10.35 Morgenwijding.
31.0511.20 Lezing. 1.20—2.20 Orkestcon
cert. 3.50 Concert Instrumentaal kwintet. E.
Fenton, alt. 5.05 Orgelspel door R. New.
5.35 Kinderuurtje, «fo.35 Nieuwsber. 6.50
Verslag van de eerste Test Match Engeland
—Australië. 7— Sportber. 7.05 Piano-duo's
door E. Bartlett en R. Robertson. 7.20 Le
zing. 7.40 Lezing. 7.50 Concert. L. Kennedy,
cello. D. Kennedy, piano. 8.20 Eerste bedrijf
uit „Hiawatha" van Coleridge-Taylor. Koor
en orkest. 9.05 Piano-recital door Berkeley
IMason. 9.20 Nieuwsberichten. 9.45 „Behind
the Screen". Detective-verhaal van Hugh
Walpole. 10.Vaudeville. 11.0512.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris", 1725 Ai. 12.50—
2.20 Gramofoonplaten. 4.05 Kinderuurtje.
4.50 Dansmuziek. 9.05 Concert. Tooneel.
Langenberg, 473 Ai. 7.25—7.50 Gramo
foonplaten. 7.508.50 Orkestconcert. 10.35
12.15 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoon
platen. 1.252.50 Orkestconcert. 5.50—6 50
Concert. Koor, viool en piano. 8.20 Vroolijke
avond. Daarna tot 1.20: Dansmuziek.
Kalundborg, 1153 Al. 1.05—1.35 Gramo
foonplaten. 3.20 Kinderuurtje. 3.50—5.50
Concert. Orkest en zang. 8.20—9.20 Zang en
declamatie. 9.359.55 Sonate-concert. T. An-
tonSvendsen, viool. F. Jensen, piano. 10.10
11.10 Orkestconcert. 11.10—12.35 Dans
muziek.
Brussel, 508.5 Al. 5.20 Gramofoonplaten.
6.50 Gramofoonplaten. 3.35 Concert.
Zeesen, 1635 M. 6.507.20 Lezingen.
7.207.50 Concert. 7.5012.20 Lezingen.
12.201.15 Gramofoonplaten. 1.15—2.20
Lezingen. 2.20—3.20 Gramofoonpl. 3.50
4.20 Lezingen. 4.205.50 Concert. 5.50
8 20 Lezingen 8.20 „Der Rastelbinder".
Operette van V. Leon. Muziek van Franz
Lehar. Daarna tot 12.50: Dansmuziek.
TELEFONEEREN TUSSCHEN SCHIP
EN MOEDERLAND.
Dinsdagavond is de Johan van Oldenbar-
aevelt" liggende ter reede van Semarang, in
radio-telefonische verbinding gebracht met de
directie der Maatschappij Nederland te Am
sterdam.
Het radio-gesprek is zeer goed doorgeko
men en werd een volkomen succes.
Een vaste dienst?
Het Alg. Indisch Dagblad „De Preanger-
bode" meldt, dat gisteravond en heden de
slobproefnemingen voor de radio-telefoni
sche gemeenschap met ter rede van Sema
rang liggende schepen en den vasten wal en
alle andere plaatsen zullen worden gehouden.
Heden en morgen zal te Batavia een confe
rentie plaats hebben tusschen den heer Kuyck
van de Telegraaf-Mij. Radio Holland en ver
tegenwoordigers van de Stoomvaart-Mij.
„Nederland den Rotterdamschen Lloyd, de
Kon. Paketvaart Mij., de Java-China-Japan
Lijn en de Maatschappij Oceaan, teneinde
zoo mogelijk te besluiten tot de invoering van
een definitief radio-telefonisch reedeverkeer,
waarna de heer Kuyck verdere onderhande
lingen zal voeren met den P.T.T.-dienst te
Bandoeng.
Naar het Engelsch
van
K. CAMERON WARD.
18)
„Ja; èn mijn armoede. Ik heb niet meer
dan twee honderd pond per jaar, een som
metje, dat Oom op mij vastzette, toen ik
meerderjarig werd. En ik zie niet in, op
welke wijze ik er iets bij zou kunnen verdie
nen. Op zulk een bedelaarsinkomen kan je
toch geen vrouw vragen, je lot te deelen?'
„Mary bezit zelve wel iets. Zij was de eeni-
ge dochter en Vader heeft voor haar gezorgd.
Als zij voor je voelt, dan kan je er zeker van
zijn, dat jullie gelukkig zult worden!"
„Je bent een man uit duizenden, Will", zei
Warwick, met tranen in de stem. „Er is er
nog maar èèn, zooals jij, en dat is dokter
Reeves. Ik heb hem geschreven over .Mary;
hij herinnerde zich haar, en ik heb
hem gevraagd, of hij meende, dat mijn ge
zondheid een beletsel was om aan een huwe
lijk te denken. Hij antwoordde: „Neen, je
hebt enkel wat geluk noodig, om weer een
ander mensch van je te maken." En gedu
rende de laatste weken 'heb ik ook wel ge
voeld, dat hij gelijk had".
Het was lang na middernacht, toen Wi.1
Armstrong opstond, want zij hadden nog
geruimen tijd vertrouwelijk zitten praten
Toch had Mary op haar broer gewacht en,
zoodra hii de deur open-deed. .tra.d-z.ijTn .den
Oud-België op de Wereldtentoonstelling
te Antwerpen. Een wonderstadje
van oude architectuur. Aanstekelijke
feestvreugde en Pallieteriaansche
welgezindheid.
Brussel, 5 Juni 1930.
"^u'e-x voetangels zou men als
opschrift kunnen plaatsen bij de Romeinsche
poort van Trier, welke, langs de zijde van de
tentoonstelling, toegang geeft tot Oud-Bel
gië, te Antwerpen. Verraderlijke voetangels,
inderdaad, want om op een avond geheel het
gemoedelijke stadje door te wandelen, volle
dig, zonder iets te vergeten, moet men zich
vooraf wapenen met een vast besluit van aan
alle verlokkingen te weerstaan, alle tentaties
van zich af te stooten met onwrikbaren moed.
Evenveel als Luna-Park is Oud-België het
centrum waar het Antwerpsche amusements
leven zich verplaatst heeft en men kan wel
getuigen dat men zich nergens meer onge
dwongen en gemoedelijker kan amuseeren.
Van het moderne komt de bezoeker 't is
als een stortbad terecht in de ouderwet-
sche atmosfeer, van middeleeuwsche kroegen,
patriciërshuizen, straten met puntgevels, ge-
kanteelde muren, poorters in ouderwetsch
pak, hobbelige wegen, enz.
Antwerpen heeft de specialiteit van de
zaken goed te doen en met Oud-België is dit
alweer het geval. Men zet er slechts een oude
traditie voort. Toen in 1894 te Antwerpen
een wereldtentoonstelling werd gehouaen,
was het Oud-Antwerpen dat het meeste suc
ces kende, alhoewel men dit geen enkel
oogenblik had kunnen of durven denken. Na
het proces van den Eiffeltoren, als „clou"
van de Pariische wereldtentoonstelling in
1890, was „Oud-Antwerpen" de beste attrac
tie die men ooit heeft uitgedacht. Bij elke ten
toonstelling, welke men in België sedert dien
heeft georganiseerd, heeft men het Antwerp
sche initiatief nagebootst. Brussel kwam in
1897 met zijn Bruxelles-Kerroesse; Luik be
proefde het in 1905 met zijn Vieux-Liège en
in 1910 was te Brussel weer een Bruxelles-
Kermesse ingericht om voor de bezoekers als
voornaamste attractie te dienen, terwijl in
1913 te Gent op de expositie een Oud-Vlaan-
deren werd gebouwd,-dat zeer merkwaardig
was omdat men er een typisch samengestelde
keuze kon zien van oude kerken, torens en
woningen uit het Vlaamsche land, Fransch-
Vlaanderen inbegrepen. Nooit heeft men
evenwel Oud-Antwerpen kunnen evenaren,
tenzij nu, in 1930: Antwerpen heeft zijn
eigen record verbeterd.
In de eerste plaats komen de architecten
Jos. de Lange en Frank Blokx in aanmer
king om hiervoor hulde in ontvangst te
nemen. Zij hebben het zware werk op zich ge
nomen om in geheel het land afgietsels te
maken van oude beelden of photo's en teeke-
ningen van oude gevels, die in aanmerking
kwamen om al of niet verkleind, in Oud-Bel
gië te worden opgericht als een kenschetsend
staaltje van wat de oude bouwkust hier te
lande was en in welke stemming de toenma
lige inwoners van een dergelijk stadje moes
ten leven. Men heeft rekening gehouden met
de verschillende tijdperken of bouwtranten
zoodat men, in zijn geheel tot archaische
anachronismen is gekomen, maar het resul
taat is zoo verbluffend dat men deze bijzon
derheid vergeet en dadelijk opgaat in de
schitterende wijze waarop men er in ge
slaagd is natuurgetrouw de prachtige gevels
weer te geven, welke men in geheel het land
kan aanschouwen: er zijn er uit Antwerrpen,
Mechelen, Gent, Brugge, Luik, Wéris, Door
nik, Bergen Theux, uit Luxemburgsche dorp
jes enz. Wie België eenigszins heeft bereisd,
zal spoedig oude herinneringen levendig ma
ken.
Dit alles is in slechts enkele maanden tot
stand gekomen. Op 19 October 1929 is de
eerste steen gelegd en Oud-België was vrij-
4 1..
Amsterdam
Nieuwendijk 225/229
Utrecht
Oude Gracht 151.
hall op hem toe.
„Ik wilde niet naar bed gaan, eer ik den
uitslag van je gesprek had gehoord; want ik
vind het ellendig, als je tot de ontdekking
moet komen, dat je vrienden je teleurstellen.
Is het alles in orde, Will?"
„Ja, het is in orde, Mary: Warwick is een
man van eer; dóór en dóór waar en oprecht.
Er is een vergissing geweest, maar morgen
zal hij je alles komen toelichten. Ik heb hem
beloofd, dat je om drie uur thuis zoudt zijn".
„Waarom wilde hij miJ' n°g spreken, Will?
Als hij jou alles verklaard heeft, dan is dit
voldoende; dan hoef ik er niets mèèr van te
weten. Ik heb gedaan voor Clover Holroyde,
wat ik kon, en nu is de zaak daarmee afge-
loopen, wat jou en mij betreft. Neen, ik ver
lang hem morgen niet te zien."
„Tóch moet je hem ontvangen, Mary; dat
ben je hem verplicht. Hij vond het ellendig
van van vanmiddag!"
„Nu, goed dan", zei ze.
Met een glimlach verliet Will haar en bei
den gingen ze een slapeloozen nacht tege
moet.
HOOFDSTUK XI.
Mary was den volgenden ochtend bijzon
der laat beneden, daar zij eerst in slaap ge
vallen was, toen het huishouden al aan den
gang was. Terwijl zij een enkel woord van
verontschuldiging tot haar broer sprak, zag
zij, dat die geheel verdiept zat in een brief:
Slecht nieuws, Mary! Arme Dick Hunter
van zijn paard gevallen en men vreest, dat
ij het niet lang meer maken zal. Hij wilde
j graag zien. Ik kan nog net den trein van
negenen halen, als ie mij helpt. Pak maat?
is
hij
mij
wel klaar toen de opening van de tentoon
stelling heeft plaats gehad. Met triplex en
stuc heeft men wonderen verricht. Men is on
vrijwillig geneigd om even over de muren te
tasten om er zich wel rekenschap van te
geven dat het geen gezichtsbedrog is en dat
wel degelijk alles is nagebootst op dit terrein
van vier H A., op en naast de oude stads
wallen, zoodat ook het water aanwezig
is waarover men moet kunnen beschikken om
een echt schilderachtig karakter te geven van
het geheel. Men kan het moeilijk gelooven
wanneer men de twaalf meter hooge torens
ziet van de Triersche Poort of de drie huizen
die een gevelbreedte van 21 M. hebben,.zoo
als deze waar de stad Venetië een tentoon
stelling van oud-Venetiaansche kust heeft in
gericht. Deze gebouwen zijn prachtig.
Het eerste huis is ingericht als een anti
chambre, het tweede als een prachtige
audiëntiezaal en het derde als de kapel van
een patriciërsfamilie. Men kan er prachtige
en zeer kostbare meubelen bewonderen uit
de veertiende eeuw.
Heel het stadje is als een museum van
oude architectuur en daarom verdient elke ge
vel bijzondere aandacht. Bijna elk huis heeft
zijn geschiedenis. De grootste moeilijkheid
was de verschillende uiteenloopende stijlen
zoo in harmonie te brengen, door een ver
standige indeeling dat er niet de minste sto
ring of wanverhouding kon ontstaan, waar
in men wonderwel is geslaagd. Voor enkele
huizen hebben de architecten hun eigen vin
dingrijkheid moeten te hulp roepen om leem
ten te vullen. Maar dit is zoo goed gebeurd,
dat juist deze aanvulling als het ware den
overgang vormt van een stijl tot een ande
ren.
De intimiteit, de bezielende gezelligheid die
iedereen ten slotte zoekt, wordt hoofdzake
lijk toch mee geschapen do<5r de bewoners
van het stadje, vrijwel allen Vlaamsche Ant
werpenaars, die zooals het den Antwerpena
ren in het bloed zit, voor ondernemingen
zooals Oud-België veel voelen en er met hart
en ziel aan meewerken wanneer hun stad er
door gebaat kan worden en haar aanzien
hoog gehouden: „Antwerpen-Bovenü' Dit is
steeds ook het geheim geweest van het suc
ces van alles wat, op dit gebied, te Antwer
pen is gedaan. Men heeft niet meer het gevoel
van nabootsing, van ersatz, omdat uit alles
blijkt dat het er niet uitsluitend om te doen
is geld te halen uit de zakken van de bezoe
kers, maar ook om, met geestdrift, het ver
leden weer op te wekken.
De inrichters hadden een prachtig terrein
ter beschikking, vlak aan de wallen, even
rechts van en palende aan de tentoonstelling
nabij het indrukwekkende Engelsche pavil
joen. Het stadje is omringd van twee in
gangspoorten, heeft een gemeentehuis, een
belfort, een kapel, een schandpaal, een molen
ook, op de stadswallen opgericht, en van
waar men een prachtig gezicht heeft op de
tentoonstelling, de blanke lichtstad, inzon
derheid 's avonds. Men wordt vriendelijk ver
zocht boven iets te gebruiken, waaraan
iedereen wel gevolg geven zal, want het is
de moeite waard daar even te blijven zitten.
Er is het Marktplein en het Brugsche Minne
water. Men vindt er den „poesje", den echten
Antwerpschen poesjenellenkelder, waar men
tegen een paar francs de lotgevallen kan
meemaken van den Neus en den Leeuw van
Vlaanderen, op voorwaarde alleen dat alle
100 plaatsen volzet zijn, anders moet men
maar even wachten! Steeds ontdekt men bij
een nieuwe wandeling ook nieuwe treffende
bijzonderheden die men niet had vermoed,
's Avonds is de verlichting zooals men het
in den ouden tijd gewoon was, wat, het dient
wel niet gezegd, de vele feestende paartjes
uiterst welkom is die in de kromme straatjes
ondanks de opwekkende kermisdrukte een
zame wandeltochtjes komen maken, om plots
te worden opgenomen in de golf amusement,
die wordt verwekt door het muziekkorps van
de blauwe kielen, dat onverwacht van achter
een hoek is verschenen, gevolgd door een
dansende menigte, en dat voor een van de
tallooze café's blijft staan, die in de histo
rische huizen zijn ingericht. Want dat dient
ook wel gezegd: in Oud-België wordt niets
anders gedaan dan gegeten, gedronken en
gedanst. De keus heeft men niet. Men moet
er aan mee doen, oud en jong. Dat is de pret
van het stadje. De burgemeester er is een
authentieke burgemeester in een authentiek
stadhuis en zijn wethouders hebben dit
bij decreet uitgevaardigd en de verordening
moet worden geëerbiedigd door iedereen. De
municipaliteit die gelukkig geen zorgen heeft
wat belastingen betreft, bewijst een onuit
puttelijke bron van humor en levensblijheid
te bezitten, maakt er iedereen gelukkig mee.
Er zijn dozijnen gelegenheden waarvoor
men moet bezwijken. Gezellig wenkt het wa
zige licht van een vol café waaruit harmo-
het een en ander voor mij1 bij elkaar. Ik zal
toch niet vöör morgen terug zijn."
„Och, dat arme vrouwtje! Ze zijn maar
kort getrouwd en hebben maar één kindje,
hè?"
„Ja. Ik denk, dat Dick mij over zijn zaken
spreken wil. Ik vrees, dat die niet te best in
orde zijn. Toen hij de boerderij overnam, heb
ik hem wel gewaarschuwd, dat hij ze nooit
winstgevend zou weten te maken. Arme
Dicky, hy is niet veel ouder dan ik!"
Eerst toen Will weg was, ging Mary er
zich door bezwaard gevoelen, dat hij er dus
niet bij zou wezen, om haar door dien ver-
schrikkelijken middag heen te helpen: die
ontmoeting met Thurston Warwick! Het
was of het vooruitzicht daarop haar ver
iamie; haar allen lust voor haar werk be-
nam.
Daar viel haar opeens een gedachte in, die
haar een ware uitkomst leek; t en eens even
overlegde zij:
Wel zeker. Waarom zou ik ze niet tot
elkaar brengen? Als ze maar een oogen
blik alleen zijn, dan zal het gauw genoeg
tusschen hen in orde komen. Op de pastorie
hebben ze nooit eens gelegenheid voor een
rustig oogenblikje en als ik ze hier maar even
beiden ontvangen heb, dan ga ik ongemerkt
weg".
Onmiddellijk gaf Mary uitvoering aan
dezen inval, ging een briefje schrijven aan
Clover en zond een jongen te paard naar de
pastorie. De boodschap was kort, maar
Clover zou ze wel begrijpen:
„Kom vanmiddag om half drie bij mij. Ik
heb goed nieuws voor je.
Mary Armstrong."
nicamuziek opklinkt en waar wordt gedanst.
Café's met oude opschriften, het eene naast
het andere. Er zijn attracties bij de vleet, ori-
gineele en andere, voor kinderen, vrijende
paartjes en ouderen, men kan zich tegen 10
franc door een Nederlandschen kunstenaar
een mooie caricatuur laten maken. Men kan
al doen wat men wil. Niets is hier excen
triek. Honderd jaar geleden liet men het im
mers niet aan zijn hart komenWaarom zou
men het nu doen? En na een tijdje doet men
aan al die pret mee, vergeet men alle triestig
heid, zit men in de voetangels verward, en
vergeet men b.v. op te merken, waar elec-
trisch licht wordt gebruikt en uit een café
aan den overkant een gramofoon zijn jan
kende jazzklanken uitzendt, er toch nog iets
is dat u aan het moderne leven herinnert!
Een bezoek aan „Oud-België" met zijn
meisjes in oude kleederdracht en heeren in
blauwe kielen, is als een duikeling in Vlaam
sche feestvreugde, een verfrisschingsbad dat
wel niemand zal nalaten te gebruiken die dit
jaar Antwerpen met zijn tentoonstelling be
zoeken zal.
HEER-HUGOWAARD. "'"W,
Raadsvergadering.
Woensdagavond te 8 uur kwam de raad
onzer gemeente in spoedeischende vergade
ring bijeen. De voorzitter-secretaris is burge
meester Van Slooten. Aanwezig alle raads
leden.
Na opening der vergadering werden de
notulen gelezen, welke zonder op- of aan
merking werden goedgekeurd. De voorzitter
deed mededeeling van een schrijven van den
Inspecteur bij het L.O., wat aanleiding had
gegeven tot het in spoedvergadering bijeen
roepen van den raad ter zake de benoeming
van een hoofd der school te Veenhuizen. In
gekomen was een verslag van het Friesland
sanatorium te Leeuwarden. Dit verslag werd
ter inzage gelegd voor de raadsleden. Een
schrijven uit Haarlem, waarin werd mede
gedeeld, dat goedkeuring was verleend op
de heffing der plaatselijke inkomstenbelas
ting. Dit werd voor kennisgeving aangeno
men, evenals de ingekomen staat van inkom
sten en uitgaven van het G.E.B. over de
maand Mei.
Ingediend was door den administrateur
van het G.E.B. de begrooting voor het vol
gend jaar.
Door den voorzitter werd voorgesteld de
ter vorige vergadering benoemde commissie
voor het nazien der rekeningen tevens het
onderzoek dezer begrooting op te dragen.
Spr. vroeg of er bij de commissie ook be
zwaar bestond, dit onderzoek te doen plaats
hebben op 13 Juni a.s. te 2 uur.
Door den heer Tromp werd er op gewezen
dat de rekeningen laat waren ingekomen, dat
het onderzoek nog al wat tijd vordert en dat
juist op het oogenblik het in de bedrijven der
commissieleden op het drukst is, waarom spr.
het wel wenschelijk achtte het onderzoek een
maand uit te stellen, indien dit niet te be
zwaarlijk is.
Door den voorzitter werd hierop geant
woord, dat eenig uitstel geen bezwaar is;
het onderzoek zou ook wel op een paar avon
den kunnen plaats hebben. Na eenige bespre
king werd aangenomen, het onderzoek over
3 weken te doen plaats hebben.
Hierna kwam aan de orde de benoeming
voor het hoofd der school te Veenhuizen.
Door den voorzitter werd megedeeeld, dat
de voordracht bestond uit één persoon en gaf
een beknopt overzicht van de beloop van op
roepingen en verkregen resultaten. Met be
trekking tot den eenige sollicitant werd me
dedeeling gedaan van de ingewonnen infor
maties, ook die, welke door den Inspecteur
waren verstrekt, die hem kende vanwege zijn
betrekking bij het onderwijs te Krommenie.
De informaties waren gunstig en de Inspec
teur had spoedige benoeming aangeraden.
Thans is de sollicitant niet in functie bij het
onderwijs doch bij een vereeniging te Zelhem.
Op een vraag naar den leeftijd werd geant
woord, dat de sollicitant is geboren 1890.
Door den heer Kostelijk werd opgemerkt, dat
het wel jammer geacht moet worden, dat
niet persoonlijk kennis is gemaakt met den
sollicitant en dat alleen moet worden afge
gaan op informaties. Met het oog op de om
standigheden oordeelde echter spr., dat men
zich wel bij de voordracht diende neer te
leggen.
Door den heer Krom werd erop gewezen)
dat goede gegevens uit Krommenie zijn ver»
kregen, waar men toch wel op vertrouwen
mag, terwijl door den voorzitter nog werd
medegedeeld, dat persoonlijke kennismaking
achterwege was gebleven ingevolge den
grooten afstand. Nadat nog enkele vragen
waren beantwoord werd tot stemming over
gegaan, waarbij op den heer A. G. IJssel-
stein te Zelhem 11 stemmen waren uitge
bracht. Zoo mogelijk zal indiensttreding
worden gesteld op 1 Aug. a.s., mocht dit niet
kunnen geschieden, dan zullen B. en W. mei
den benoemde een andere datum vaststellen.
Door den heer Groenland was de vraag
ingediend of reeds iets naders kon worden
medegedeeld met betrekking tot de onderhan-,
delingen met Winkel en verdere bespreking
gen met den gasdirecteur aldaar. Indien niet
meer dan 300 aansluitingen worden verkre
gen, dan zal de zaak moeilijk haar beslag)
kunnen krijgen. In het contract zullen ver
schillende wijzigingen worden aangebracht'
welke het voor de gemeente aannemelijk ma-O
ken, vooral ook met betrekking tot eventueel!
mogelijke uitbreiding van het buizennet. In
dien het contract is ontvangen zal dit met
een nadere beschouwing door B. en W. bij
den raad worden ingediend. Op een vraag
van den heer Quant of de gasleiding wellicht
gelijktijdig zoü kunnen worden gelegd met
den electrischen kabel, werd door den voor
zitter gewezen op de groote moeilijkheden»
daarvan, zoodat dit wel onuitvoerbaar zou
blijken te zijn. Indien we het goed hebben.'
begrepen, zou bij een afname van 100.000
M3 gas de zaak behoorlijk rendabel kunnen
zijn.
Door den heer P. Kostelijk was de vraag
ingediend of demping van bepaalde slooten
in de kom der gemeente niet zeer gewenscht;
zou zijn en door het gemeentebestuur wel-]
licht bevorderd zou kunnen worden. De voor-'
steller lichtte de vraag nader toe en wees!
op de wegslooten, welke hiervoor in aanmer-j
king zouden kunnen komen. Spr. oordeelde'
dat de betrokken burgers er wellicht iets'
voor over zouden hebben, indien hunne pan-',
den op die manier rechtstreeks met den weg,
in verbinding kwamen. Spr. achtte demping»
geen bezwaar voor het vaarwater, bevorde
ring van de gezondheid en verfraaiing van
dit deel der gemeente. De heer Tromp achtte
demping voor sommige gedeelten wel doen-i
lijk en wellicht ook gewenscht, vooral waar^
die slooten veelal stinkslooten worden. Het;
meest gewenscht zou het spr. voorkomen, in
dien achter de bedoelde panden een behoor-,
lijke sloot werd gestoken om met de specie
de voorslooten te dempen. Door den \ooxz.'!
werd op eenige bezwaren gewezen, terwijl de]
heer Krom oordeelde, dat de kosten wel niet
zouden meevallen. Bij de verdere bespreking
werd gewezen op het gedeelte wegsloot, van
het pand van den heer P. Scholten totdat
van den heer P. Smit, terwijl mede nog werd
gewezen op een gedeelte sloot tegenover Vi-
ta Nova. Door den heer Kostelijk werd er
nog op gewezen, dat de belangen van polder
gemeente en particulieren er bij betrokken
zouden zijn.
Waar de voorzitter er op wees, dat de pol
der er weinig belang bij had, merkte de heer
Tromp op, dat bij eventueele uitkeuring het
uitslooten toch door den polder zou moeten
geschieden; wegslooten toch zijn poldersloo-
ten uitkeuring achtte spr. feitelijk wel noo
dig. De heer Kostelijk verklaarde geen be
sluit te hebben willen uitlokken, doch oor
deelde het wenschelijk, dat de zaak door de
gemeente wordt bevorderd.
Door den heer Poot werd nog gewezen op
het gevaar, dat de toestand der loopbrugjes
te Veenhuizen voor de schooljeugd opleverde.
Nadat de voorzitter spoedige voorziening
had toegezegd, werd de vergadering geslo
ten.
Aan de zuivelfabriek Excelsior alhier is
een postduif komen aanvliegen, gemeil*.
3 A 5861.
EGMOND AAN DEN HOEF.
Voor de verpachting voor de a.s. kerft is t«
Egmond aan den Hoef in Augustus waren in
totaal 10 inschrijvingen ingekomen.
De gunning was als volgt: J. A. de Groot,
gebakkraam 4; J. A. de Groot, lijntrekkers-
tent ƒ7; J. M. Kabalt, hoepla f 35; J. M.
Kabalt, biljart ƒ5; J. M. -Kabalt, slag-
Uehkad&i Totffiez
Met verlicht gemoed, maar met kloppend
harte wachtte Mary de komst van haar beide
gasten af.
Clover was laat. Eerst om kwart voor drie
kwam zij, verhit en ademloos en klagende
over de tallooze dingen, die er altijd nog te
verrichten vielen, eer ze eindelijk wel kon. Ze
zag er intusschen allerliefst uit, in een af
leggertje van haar rijke nichtje, dat zij op de
bevalligste wijze voor zich pasklaar had
weten te maken.
Mary verwelkomde haar hartelijk. Ze was
eigenlijk blij, dat Clover zoo laat kwam; zij,
persoonlijk, voelde toch niet zooveel lust, om
te vertellen, waarin „het goede nieuws" dan
wel bestond, dus ging zij maar vrij druk aan
het praten over de reden, die Will dien och
tend had weggeroepen.
Clover vermoedde wel zoo vaag, dat
Mary's „nieuws" iets had uit te staan met
Mr. Warwick; maar, had zij verwacht, wat
het in waarheid was, dan zou zij zeker in
allerijl gevlucht zijn. Het was nooit bij haar
opgekomen, dat haar schuchtere vriendin
zou durven tusschenbeide treden, waar het
deze zaak gold. Het eenige, dat zij verwacht
had van haar vertrouwelijkheid tot Mary,
was, dat Thurston Warwick niet langer een
welkome gast zou wezen op Ladywood.
Clover mocht dan laat zijn, Thurston was
vroeg en enkele minuten daarna liet Hanna
hem binnen. Hij droeg een lichtgrijs pak en
met zijn gedistingueerd uiterlijk was hij een
man waarop ieder meisje trotsch kon zijn, als
haar verloofde.
Terwijl hij Mary de hand gaf en vroeg, of
zij weer beter was, werd hij de verschijning
gewaar in de vensterbank. Het bezorgde hem
een schok en Mary zag, dat hij van kleur
verschoot: Clover Holroyde was dan wel het
persoontje, dat hij het minst van allen
wenschte te zien. Hij hoopte, dat zij maar
den tact zou hebben, om gauw te verdwijnen.
Toen zij uit haar hoekje te voorschijn kwam,
boog hij voor haar.
„Geeft u mij niet eens de hand, Mr. War
wick?" vroeg zij met voorgewende vroolijk-
heid.
„Ik geloof niet, dat ik dit doen zal," ant
woordde hij kalm, maar beslist. „We kunnen
toch niet bepaald goede vrienden worden ge
noemd en
„Zie je!" riep Clover, met schrille stem en
zich tot Mary wendend. „Heb ik het je niet
gezegd? Hij wil niets meer met met mij te
doen hebben! „Waarom zij» in een stoel neer
viel en in tranen uitbarstte.
Een pijnlijke stilte volgde. Mary keek ver
wijtend naar Warwich; maar wel begreep
hij, dat dit nog niet bepaald een dag van
triomf beduidde; dat Clover nog steeds zou
voortgaan met kwaad te stoken.
„Mr. Warwick", begon Mary en haai' stem
klonk koud door de moeite, die het haai
kostte, ze in bedwang te houden, „ik geloof,
dat er een misverstand bestaat tuschen u en
Clover. Ik zal daarom even weggaan, dat u
in de gelegenheid is, dit op te helderen.
Maar terwijl zij naar de deur liep, trau
Warwick ineen vöör haar en smeekte drin-
ge"'róe, blijft u toch, Miss Armstrong! Als u
CTaat zullen wij maar kibbelen en ik ben t r
niet zeker van, of ik haar niet om de oorer
zou geven!"
I /r (Wordt vervolgd).