Landbouw en Veeteelt.
ASPIRIN
Zcnnesfralen aan
het strand
Segur, no, 1300.
DE AVONTUREN 'VAK ËE'N VERKEERSAGENT JE.
cenig op de wereld
SNUITTORREN, ALS VIJANDEN VAN
HET NAALDHOUT.
PiftDvincSaal nieuws
MMW.ii-
zijn buitengewoon
krachtig, en veroorza
ken licht hoofdpijn.
Dan neemt U natuur
lijk Aspirin-Tabletten.
Let op oranje band en Bayerkruis. Prijs 75 ets.
dachte diens zwager op het hoofd sloeg. Ver
dachte werd kwaad, omdat Scheltus hem een
pot bier weigerde. Eisch 30 boete of 30
dagen. Uitspraak 25 boete of 25 dagen.
DIEFSTAL VAN VERSCHILLENDE
ft BEDRAGEN.
Een niet verschenen Alkmaarsche huis
moeder, mej. R. M. K., had zich in den loop
van het voorjaar schuldig gemaakt aan dief
stal van verschillende bedragen ten nadeele
van eenige wachtende bezoeksters van de
kinderkliniek, op listige wijze wist zij zich
respectievelijk 10, 2 en 10 toe te eige
nen. Méér was haar bij dagvaarding niet ten
laste gelegd, hoewel meerdere feiten vast
stonden. Gerequireerd werd 3 maanden
gev.' Vonnis: 2 maanden gev. voorwaardelijk
met 3 proefjaren.
ZAAKBESCHADIGING.
De heer Geert P., wonende te den Helder,
niet present, had in den nacht van 24 op 25
Mei aldaar een paneel getrapt uit dc voor
deur van den melkslijter Gerrit La Grange.
Deze achtbare burger was reeds in zoete rust
gezonken, waaruit hij op niet bepaald aange
name wijze werd gewekt. De schade bedroeg
34 aan den timmerman, plus schilderwerk.
Deze schade werd niet vergoed en de bena
deelde wenschte een civiele actie in te stellen.
De officier requireerde 20 biete of 20 da
gen. Uitspraak conform en toewijzing der
civiele vordering ten bedrage van 34.
EENVOUDIGE BELEEDIGING.
De 27-jarige mej. Trijntje V., huisvrouw
van Herman W., wonende te Hoorn, ver
scheen in de positie van verdachte, aan wie
tenlaste was gelegd beleediging van mej.
Liesbeth Smit, huisvr. van D. ten Haven, die
zij op 17 Mei zou hebben toegevoegd de
woorden: Jij bent 'n leelijke, smerige tod. Dit
mysterieuze woord was aan officier noch
politierechter bekend. De beleedigde bleek de
beteekenis ook niet te kennen, doch zij vond
het een verschrikkelijke beleediging. Wat de
oorzaak van het conflict was, kwam voor ons
niet duidelijk naar voren. De heer D. Speer,
gevangenbewaarder, die toevallig de debat
ten bijwoonde, had voor vuile tod hooren
schelden. Gehoord werden nog 2 getuigen a
decharge, ten eerste mej Veld, moeder van
verdachte, door wier verklaring onze weten
schap omtrent de oorzaak der ruzie werd op-
gefrischt, want het ging over het maken van
een achterpoort, ten tweede mej. wed. de
Flart had alléén gehoord: Ik ben géén tod!
De officier had beter gevonden, dat die vuile
wasch maar in Hoorn was gebleven en requi
reerde 15 boete of 15 dagen. Uitspraak:
f 5 boete of 5 dagen.
AUTODIEVEN.
De Vacantie-Kamer der Amsterdamsche
rechtbank heeft vonnis gewezen inzake den
diefstal van twee auto's op 26 Oct. en 13
Nov. 1.1. te Amsterdam gepleegd. Tegen den
dader, een 39-jarigen man, gedetineerd, was
geëischt zes maanden voorw. gevangenis
straf met een proeftijd van drie jaren.
De rechtbank veroordeelde den verdachte
tot acht maanden gevangenisstraf met aftrek
van ongeveer vijf maanden preventief.
Den man, die voor schuldheling in verband
met deze zelfde affaire terecht had gestaan
en tegen wien zeven maanden geëischt was,
veroordeelde de rechtbank tot twaalf maan
den gevangenisstraf.
Ja, het zijn niet alleen rupsen, die het op
de naaldboomen gemunt hebben; ook zijn er
kevers, die daarin groote verwoestingen kun
nen aanrichten, 't Is ook alweer het Staats-
boschbedrijf, dat de aandacht vraagt voor
een drietal kleine torren, niet uit belangstel
ling voor dit gedierte, maar om een handje
mee te helpen tot vernietiging er van in het
voordeel der aanplantingen.
Twee er van behooren tot de snuitkevers,
een familie, die uit meestal kleine schild-
vleugelige insecten bestaat. Zulke snuit
kevers zijn kenbaar aan een hoornachtigen,
vooruitstek-enden snuit, die twee knodsvormi-
ge sprieten draagt. Hun eieren worden ge
legd in allerhanclc plantendeelen, want de
larven missen oogen en pooten en moeten
daarom leven te midden van het voedsel, dat
zij behoeven.
Het aantal soorten snuittorren, dat men
kent, bedraagt eenige duizenden en daarvan
leven er ook verscheidene in ons vaderland,
en hoe gaarne we ook gastvrijheid verlee-
nen op onzen geboortegrond aan derge
lijke kevers doen we dat slechts in zeer be
scheiden getal, omdat het onvriendelijke gas
ten zijn.
Laat ons slechts denken aan den Appel-
bloesemkcver en aan den Korenworm, maar
inzonderheid voor heden aan de Dennen-
snuitkevers. Niet als larven, maar als vol1
v/assen kevers richten deze dieren de groot
ste schade aan in de dennenboomen. Met zijn
snuit boort de Dennensnuitkever door de
schors van de jonge dennenboompjes tot in
het hout. Verlies van hars is het gevolg en de
aangetaste boompjes kwijnen of sterven.
We willen eerst dé Groote dennensnuittor
(Hylabius abietès) bezien en wel door een
sterk vergrootglas. Het diertje toch is maar
14 m.M. lang. Het is langzaam in zijn be
wegingen en ge ziet, dat zijn schenen aan de
binnenzijde in dorens uitloopen. Hiermede
kan het zich stevig aan de takken vasthech
ten, en wanneer ge het op den vinger neemt,
doet het zelfs min of meer pijn, wanneer men
het los wd maken. Waar is het diertje nu be
land? Zie, daar ligt hef op den grond. Dat
middeltje passen bijna alle snuitkevers toe,
wanneer ze bespeuren, dat ze bespied worden.
Ze trekken dan sprieten er. pooten ie zaaien
tegen het lichaam ,n;:i zich ongemerkt legen
den grond te laten vallen.
De bruiloftstijd van de Snuitkevers valt in
Mei of Juni. Dan komen ze uit hun schuil
hoeken te voorschijn, om spoedig van hun
vleugels gebruik te maken. In groote scharen
vliegen ze dan heen en weer, en als de
paring heeft plaats gehad, dan wordt er
naar een geschikte plaats uitgezien voor het
leggen van de eieren. De groote Dennen-
snüittor doet zulks op zonnige plekken onder
de schors von stompen, die bij het vellen in
den grond zijn gebleven.
Wil men dus zoo weinig mogelijk van deze
plaaggeesten in zijn aanplantingen geboren
zien worden, dan is het goed in het vroege
voorjaar de stompen uit den grond te halen
of van stompen en van de boveneinden der
wortels zooveel mogelijk de schors weg te
nemen. Dan kunnen de pootlooze larven zich
daar niet ontwikkelen, want zulks moet ge
schieden onder de schors, waar ze breede
gangen maken met kronkelbuigingen, die ge
heel met houtknaagsel worden gevuld. Aan
het einde van zoo'n gang gaan ze in een
ovale uitholling in den poptoestand over.
Gewoonlijk komen daaruit in het volgend
jaar in de lente de kevers te voorschijn, soms
reeds in 't najaar.
Zijn van de Groote Dennensnuittor, met
haar donkerbruine en geelroode vlekken, dus
de larven door het graven hunner gangen
nadeelig voor de achtergebleven stompen, de
torren doen veel schade aan de jonge den
nen, daar zij hiervan de schors afknagen. In
secten verzamelen en stompen uitroeien mo
gen dan ook niet worden vergeten.
De Kleine Dennensnuittor (Pisodes nota-
tus) gelijkt veel op de grootere soort, doch ze
is minder fraai gevlekt en heeft slechts een
lengte van 8 m.M. Stellig is zij nog gevaar
lijker, omdat de larven leven in gangen tus
schen schors en hout en aan het ondereinde
van de stammen der jonge dennen en zich
daarin ook verpoppen in een ovale holte, die
gewoonlijk „wieg" genoemd wordt. Zij stelt
zich dius niet met stompen tevreden.
Wanneer men tusschen de jonge dennen
geel gewordene bespeurt, dan kan men er
vrijwel op aan, met door larven van kleine
dennensnuittorren aangetaste boompjes te
doen te hebben. Hoe gaarne men ze ook zou
willen behouden, men handelt verstandig,
door ze uit te rukken en aan de vlammen
prijs te geven, daar ze toch gewoonlijk ster
ven en verazmelplaatsen zijn van dergelijke
kleine vernielers van het naaldhout.
Zijn alzoo de Snuittorren gevreesde vijan
den van het naaldhout en ook wel van loof-
boomen, erger nog moeten als zoodanig de
IJpenspintkever, de Dennenscheerder en an
dere schorskevers genoemd' worden.
Hierover evenwel in een volgend nummer.
J. DAALDER Dz.
HEILOO.
Volkshuisvesting.
De Vereeniging „Volkshuisvesting Heiloo"
hield Maandagavond haar jaarvergadering
in „De Rustendé Jager".
De voorzitter ds. D. Eilerts de Haan opende
op de gebruikelijke wijze. Van den burgemees
ter was bericht van verhindering ontvangen
Van den heer K. Veldkamp dat hij zijn benoe
ming als bestuurslid aanvaardt.
Het jaarverslag gaf geen reden tot opmer
king en werd goedgekeurd.
De heer G. Vrijburg Pz. bracht het finan-
ciëel verslag uit. De rekening werd conform
vastgesteld, dc balans gaf aan een waarde
van 29533.2214 aan huizen, de afschrijving
op gebouwen 1245.35, het verliessa'.do was
504.23, het totaal der balans was
30992.5614.
De voorzitter zeide dat 3/4 van het verlies-
saido door het Rijk wordt gedragen en 1/4
door de gemeente. 'Spr. stelde voor de noodige
stappen te -doen om het verlies te dekken. Al
dus besloten. Rente a 4 pet. werd uitgekeerd.
De bestuursverkiezing had tot resultaat
dat de heer J. Krom als bestuurslid en Jhr.
N. van Foreest als commissaris werd herko
zen.
Rapport onderzoek nieuwe woningbouw. De
voorzitter deelde mede, dat het vorig jaar
door den heer W. van de Vall een voorstel
was ingediend om te onderzoeken of woning
bouw via de vereeniging mogelijk was. Wel
nu, het rapport is er en het resultaat is niet
schitterend. De Regeering eischt, dat wordt
aangetoond, dat het particulier initiatief in
gebreke is om in de woningnood te voorzien
en voorts moet door de vereen, gebouwd
worden kleine woningen van 190 M2. opper
vlakte, welke zeer eenvoudig zijn ingeircht,
met twee slaapkamers die mogen kosten
2400 en 400 voor den grond, totaal
2800. Dan wordt gezegd dat het Rijk en de
Gemeente niet mec-r bijdragen in het tekort en
dat de huur van dergelijke huizen de 4.50
per week niet te boven mag gaan. Op deze
voorwaarde is het Rijk bereid om voorschot te
verleenen aflosbaar in 1930 jaarl. rente 414
pCt Het bestuur heeft verder geen poging
gedaan en stelt voor om voorloopig af te
wachten.
De heer Holtes merkte op, dat een particu
lier toch niet goedkooper kan bouwen dan een
vereeniging.
De heer Wilbrink vroeg of er behoefte was
aau woningen.
De voorzitter merkte op, dat het bestuur
niets van een tekort aan huizen gebleken
was, en men kan toch niet bouwen voor vreem
delingen. Voorts was grond aankoop voor een
te bouwen huis voor 400 uitgesloten, zoodat
het practisch onmogelijk is. Besloten werd af
te wachten.
Van de minister van Arbeid, Handel en
Nijverheid was een uitvoerige missive ontvan
gen, waarin de mogelijkheid werd' uiteengezet,
dat de huurders van woningen der vereeni
ging, eigenaar kunnen worden, ongeveer op
dezelfde voorwaarden waarop crecuet wordt
gegeven bij de Landarbeiderswet. Echter
moet het gaan met wederzijdsche overeen
stemming en tegen een prijs door drie arbiters
vastgesteld.
De voorzitter meende dat de huizen der
Vereeniging middenstandswoningen zijn, en
in de dure tijd gebouwd, zocdat men wel niet
zal slagen, omdat de bedoeling is goedkoope
arbeiderswoningen.
Bij de daarop gevoerde discussie bleek nie
mand te weten wi het nadeelig saldo zou
moeten dragen als men, zooals hier, 'n dure
bouw had en men nu tegen de tegenwoordige
waarde zou taxeeren en aan de huurder eige
naar werd tegen een verlaagde taxatie. Uit de
verdere discussie bleek, dat men bij het Rijk
geen flauw benul heeft van de moeilijkheden
van die circulaires en voorschriften. Hoe men
in de steden, waar men grond heeft gekocht
met rijksvoorschot en tegen hoogen prijs goed
koope woningen zal moeten bouwen met een
grondwaarde van 400, was ieder eep raad
sel. Besloten werd om eei. afwachtende hou
ding aan te nemen tot er zich een geval voor
doet.
De rondvraag leverde weinig op, waarna
sluiting volgde.
OUDE NIEDORP.
Door de Coöperatieve Boerenleenbank te
't Veld alhier werd over het eerste halfjaar
aan spaargelden ontvangen 61230.93, aan
spaargelden terugbetaald 75143,63, aan
voorschotten terug ontvangen 42075,84,
aan voorschotten verstrekt 19225, in depo
sito uitgezet 75000 en van de deposito-
gelden terug ontvangen 55000.
HOORN.
Door het springen van den achterband
zijner auto reed de heer F. R. uit Wognum
op het Groote Noord zekeren A. S. aan, af
komstig uit Amsterdam. De getroffene liep
een schouderkneuzing en een wond aan den
bovenarm op, doch kon zijn reis vervolgen.
De min. van Waterstaat heeft den heer
J. A. P. A. Schermer van de Technische
Hoogeschool te Delft benoemd tot buitenge
woon opzichter bij den Waterstaat om te
werk te worden gesteld bij de verbetering van
den Neder-Rijn bij Huissen en Arnhem.
De afd. Volksonderwijs alhier zal bij
voldoende deelname een cursus openen voor
opleiding tot onderwijzeres bij het Voorberei
dend Onderwijs.
De Koster der Ned. Herv. kerk had het on
geluk van het 7 M. hooge dak te vallen. Met
bloedende hoofdwonden en inwendig ge
kneusd werd hij opgenomen. Dr. Scheeren
verleende de eerste geneeskundige hulp.
WINKEL.
Uit de 42 sollicitanten voor de vacature
voor vader en moeder in het Tehuis voor
Ouden van Dagen alhier, is een dubbeltal op
gemaakt, bestaande uit het echtpaar H. Hof
man te Barsingerhorn en D. Veen te Zwaag
BROEK OP LANGENDIJK.
Het is van algemeene bekendheid, dat het
de laatste jaren s'echt gegaan is in het tuin
bouwbedrijf. Al moge de crisis niet zoo hevig
zijn als in den akkerbouw, de financiëele uit
komsten zijn van dien aard geweest, dat de
werkers in de tuinbouwbedrijven geen
droog brood hebben verdiend, 't Is nu 7 jaar
geleden, dat de provincie Noord-Holland voor
ongeveer 500.000 garantie verleende aan de
Coöperatieve Boerenleenbanken, die dat be
drag uitleenden aan tuinders, wien het niet
meer mogelijk was faun bedrijf staande te hou
den zonder hulp van buiten. Het is ons be
kend, hoe toen slechts een klein deel geholpen
is geworden, omdat het grootste deel uit val-
sche schaamte of een misplaatst gevoel van
eigenwaarde geen provinciaal crediet aan
vroeg en bleef doortobben. Uit het feit, dat na
7 jaar nog een groot deel van genoemde cre-
dieten onafgelost zijn gebleven en de afge
loste voor een groot deel met kunst en vlieg
werk zijn afbetaald, althans niet uit over
schotten, gekweekt van de exploitatiewinst,
kan wel blijken, hoe ongunstig de economische
toestanden van de tuinders zijn geweest. Zij,
die „achterland" hadden, eigen land en be
drijfsgebouwen, hebben zich wel door den on
gunst der tijden heengeslagen, doch „de min
dere man" onder de tuinders heeft het zwaar
te verantwoorden gehad.
Nu is een groot deel van deze tuinbouw
streek, die zich voortdurend in omvang uit
breidt, getroffen geworden door hagelslag en
overvloedigen waterval op 12 Juni 1.1. En het
zijn weer in het bijzonder de kleine tuinders,
die de meeste schade geleden hebben, althans
het zwaarst voelen het nadeel, dat natuur
krachten aan hun producten hebben berok
kend. Zwaar was het leven van deze men-
schen reeds en hoe zwaar drukken thans de
zorgen in veler huisgezinnen. We zijn nu, na
den hagelslag, weer 5 weken verder en juist
tijdens die 5 weken hadden d'e nu gedupeerden
gehoopt, de opbrengst te kunnen beuren van
aardappelen en groenten, die verhageld zijn.
Edoch in plaats van te ontvangen, hebben
zij nog moeten uitgeven uitgeven, terwijl
ze niets bezaten. Goede vrienden of kennissen
zullen zich allicht over hen hebben ontfermd,
om het zoodoende mogelijk te maken, plant
goed te koopen. Nederland staat bekend als
milddadig en de liefdadigheid is zelfs spreek
woordelijk geworden. Doch liefdadigheid, die
te lang uitblijft, werkt veel ellende in de hand
en spoedige hulp is dubbele hulp. Het wil ons
zoo voorkomen, dat op het oogenblik de gedu
peerde tuinders niet bijzonder kunnen roemen,
noch op de milddadigheid, noch op de liefda
digheid, ook niet op de spoedige hulp, die
dubbele hulp bet-ekent. Er is een regelings
commissie die tracht gelden bijeen te zamelen
en die zich het eerst tot de gemeenten zelf
wendt, waar de schade is geleden. Provincie
en Rijk zeggen, dat de gemeenlen moeten
vóórgaan en dat zij dan wel zullen volgen.
Dat schijnt zoo de officiëele weg te zijn, en
wat in dergelijke gevallen niet officiéél zou
zijn, is uit den booze. Of de getroffenen in
nog zulke moeilijke omstandigheden zitten,
daar trekt 't officiëele Nederland zich niets
van aan. Het moet officiëel gaan. En dan is
Nederland en Noord-Holland gered, al wordt
er dan in de tuinbouwstreek groote ellende
geleden.
Als er watersnood is in Maas en Waal,
als in het Oosten van ons land catastrophes
worden aangericht, als in Rusland ellende
heerscht of in Zuid-Frankrijk overstroomin
gen de landen teisteren, worden steunbewe
gingen op touw gezet. Ja, het betreft dan
een grooter aantal slachtoffers, doch hier
zijn ook honderden tuinders gedupeerd. De
schade is op rond 60.000 geschat, maar
het is een publiek geheim, dat ze veel en veel
grooter is. Misplaatst gevoel van eigen
waarde en een valsch schaamtegevoel hebben
velen weerhouden de aangerichte schade op
te geven en zoo zal de nood in een groot
aantal gezinnen hoog gestegen zijn. Onze
werkers, die dag in, dag uit, van den vroe
gen morgen tot den laten avond in het zweet
huns aanschijns hun brood trachten te ver
dienen, zitten nu in groote verlegenheid en
het is te bejammeren, dat hier niet onmiddel
lijk hulp wordt verleend, ten einde velen voor
ellende en gebrek te vrijwaren. Waar in den
raad van Koedijk onomwonden is verklaard,
dat in die gemeente niet 10.000, maar
minstens tien maal 10.000 bedraagt,
ware er alle aanleiding, om alsnog ge
legenheid te geven de schade op te geven,
nu deze beter te overzien is. Te meer is dit het
geval, als we mogen aannemen, dat ook in
andere gemeenten veel meer schade is aan
gericht dan bij de Commissie is opgegeven.
Moge het bovenstaande aanleiding zijn,
dat er een intensieve steunbeweging wordt op
touw gezet, opdat die tot gevolg heeft, dat
geholpen worde tot een grens, die het men-
schelijk bereikbare benadert.
Wie mij vijf jaar geleden gekend hebben,
weten, dat ik toen een arme drommel was,
zonder toekomst en zonder vooruitzichten,
die als klerk dienst deed op een advocaten
kantoor. Mijn beurs was leeg en ik wan
hoopte eraan of die zich ooit zou vullen.
Ik bewoonde toen in liet Quartier Latiu
een kleine zolderkamer. Mijn eenige bloed
verwant was een oude oom, dien ik hoogstens
één keer per jaar sprak. Hij ging door voor
rijk en had goede zaken gedaan in de katoen
Daarenboven was hij vrijgezel. Maar ik ver
wachtte niets van hem, want ik wist, dat hij
een zonderling was.
Ik waé dan ook niet weinig verwonderd,
toen ik hem op een goeden avond mijn dak
kamer zag binnen komen, waar hij zich in
den eenigen leunstoel neerzette.
Mijn verbazing kende geen grenzen, toen
hij-, zonder inleiding, aldus begon:
„Jongen, je kunt me een grooten dienst be
wijzen. Ik hoop, dat ik op je mag rekenen?"
Ik knikte van ja en hij vervolgde:
„Eén van mijn handelsvrienden, aan wien
ik veel verschuldigd ben, heeft een dochter,
die hij graag wil uithuwelijken. Maar daar
bij doen zich twee moeilijkheden voor. Ten
eerste is het meisje nu niet bepaald een
schoonheid en ten tweede koestert de vader,
die heel rijk is, tegenover iederen vrijer eeu
[root wantrouwen. Hij is bang, dat zij op
en bruidsschat afkomen. Hij is mij daarover
komen spreken en ik kom op mijn beurt bij
jou. Ik beh je nauwkeurig gevolgd, ik weet
dat je een brave kerel bent. Trouw met dat
meisje. Dan krijg jé 100.000 francs van mij.
Je vrouw brengt zoowat 't dubbele mee en
later erft ze alles. Wat zeg je ervan?"
Ik zat zoo in de ellende, dat ik geen ande
ren uitweg wist en antwoordde dus:
„Beste oom, dat is dus afgesproken. Wan
neer wilt u ons met elkaar in kennis bren
gen?"
„Niet zoo haastig. Ik heb je gezegd, dat
de dochter van mijn vriend geen schoonheid
is, al is zij daarom nog niet afschrikwekkend
leelijk. Bovenal bezit zij echter groote hoe
danigheden van karakter en geest. Wanneer
je haar nu 't eerst zag, zou haar aanblik je
misschien beletten, die goede hoedanigheden
op te letten. Daarom heb ik er iets anders op
bedacht. Je patroon heeft toch immers tele
foon?"
„Ja, oom."
„En ik vermoed, dat hij tusschen 12 en 2
thuis gaat koffiedrinken?"
„Ja, oom."
„Ziezoo, dan is 't doodeenvoudig om ken
nis te maken met je aanstaande vrouw, zon
der haar vooraf te ontmoeten. Iederen dag
maak je per telefoon een praatje met haar.
Na verloop van een maand ben ik overtuigd,
dat je verrukt zult zijn van haar verstand,
haar vroolijk humeur en van haar werkelijk
heel lieve stem".
Ik was al heelemaal voor de zaak gewon
nen en nam dit buitengewone voorstel dus
zonder aarzelen aan. Ik drukte zelfs eenigs-
HOOG EN LAAG WATER TE
BERGEN AAN ZEE
IN ZOMERTIJD,
luli.
Hoog water
Laagwaier
17
S.07
8.31
4.39
4.51
18
S.53
9.16
5.13
5.27
19
9.41
10.05
5.53
6.111
20
10.35
11 04
6.42
7.10
21
11.40
7.44
8.22
22
0.12
0.54
8.57
9.38
23
1.23
2.00
10.09
10.46
24
2.23
2.57
11.13
11.46
25
3.16
3.50
0.10
26
4.08
4.41
0.41
1.04
27
4.57
5.32
1.32
1.56
28
5.49
6.21
2.20
2.47
29
6.37
7.06
3.11
333
30
7.22
7.48
3.58
4.17
31
8.08
8.36
4.43
502
EGMOND AAN
ZEE.
Juli.
Hoog water
Laag water
17
8.04
8.28
4.27
4.39
18
8.50
9.13
5.01
5.15
19
9.38
10.02
5.41
5.59
20
10.32
11.01
6.30
658
21
11.37
7.32
8.10
22
0.09
0.51
8.45
926
23
1.20
1.57
9.57
10.34
24
2.20
2.54
11.01
11.34
25
3.13
3.47
11.58
26
4.05
4.3S
0.29
0.52
27
4.54
5.29
1.20
1.44
28
5.46
6.18
2.08
2.35
29
6.34
7.03
2.59
3.21
30
7.19
7.45
3.46
4.05
31
8.05
8.33
4.31
4.50
zins geroerd mijn oom de hand, die er nog
bijvoegde: „Je moet Ségur, no. 1300 opbel
len. Het meisje is op de hoogte en zal je ant
woorden. Vergeet vooral het nummer niet."
„Ik zal 't opschrijven. Maar oom, luistert
u eens
Mijn oom wilde echter geen „maren" hoo
ren en vertrok, mij in de grootste verwarring
achterlatend.
Dien nacht sliep ik slecht. Den volgenden
dag kon ik het oogenblik haast niet afwach
ten, dat mij patroon zou vertrekken. Zoodra
ik alleen was, ging ik naar de telefoon en
daarop begon het volgende zonderling ge
sprek:
„Hallo! Ségur 1300?"
„Ja, met wie spreekt ik?"
„Ik ben 't".
„Wie is ik?"
„Wel ik, Lionel, de neef van oom Justin"
„Nooit van gehoord."
De stem had zoo'n lieven klank, dat ik den
moed vond door te gaan.
„Ik ken u ook niet Mademoiselle, maar
men heeft mij gezegd Ik heb gedacht, dat
ik u eens wilde opbellen om kennis te maken.
Dat is een manier als een ander".
,,'t Lijkt mij vreemd. Hoe weet u dat ik den
tijd heb naar u te luisteren?"
„O! daar ben ik zeker van. Ik kan u alleen
maar prettige dingen zeggen en een jong
meisje heeft altijd wel den tijd daarnaar te
luisteren."
„U bent complimenteus."
„Hoe kan ik anders zijn. Maar nu weet u
mijn voornaam. Hoe heet u?"
„Albine."
„Allerliefst even bekoorlijk als u zelf
moet zijn."
„Vleier!"
„Om de conversatie te vergemakkelijken
zal ik u Albine noemen. Vindt u dat goed?"
„Wel, komaan! en bent u van plan mi'
dikwijls op te bellen?"
„Iederen dag."
Totdat mijn patroon terugkeerde ging het
gesprek op deze wijze voort. Den volgenden
dag begon ik opnieuw. Albine wachtte al aan
den anderen kant. Zoo ging het veertien
dagen voort en iederen dag kwam ik meer
onder de bekoring van deze idylle tusschen
twee menschen, die elkaar nooit hadden ge
zien.
Soms dacht ik aan mijn oom's gezegde, dat
het jonge meisje niet mooi was, maar dar
moest ik altijd twijfelen aan dit uitspraak.
Neen, het leek mij onmogelijk, dat die vroo-
lijke, zachte, beminnelijke Albine leelijk zou
zijn. En eens op een dag riep ik uit: Ik ben
een ezel om de toestemming van oom af te
wachten. Nu Albine en ik op dezen voet van
vriendschap zijn kan ik haar best een rendez-
vous vragen.
Ik deed de vraag en zij stemde spoedig
toe. Half verrukte, half angstig begaf ik mij'
naar den tuin van 't Luxembourg voor de
fontein der Médecis.
Ik had een paar minuten met kloppend
zag zij eruit, met een kleurtje van liet harde
zag zij eruit, met een kleurtje van het ahrde
loopen, of misschien ook van aandoening.
Zoo licht en luchtig, zoo harmonisch.
Toen wij daar zoo tegenover elkaar ston
den, waren wij beiden even verlegen. Zij
durfde mij geen hand geven en ik durfde
haar niet het eerst aanspreken. Wij stonden
langen tijd elkaar zwijgend aan te zien. Ein
delijk prevelde ik:
65. „Ik tracht", zei het heertje weer, „een middel te vinden
om de tooverkracht van de heks te breken. Ik heb hier een
geheime bergplaats, zie je, maar veel kan ik niet doen, want ik
ben maar een uil nietwaar." „Het is maar goed, dat je het zelf
zegt, niet iedereen wil dat weten. Elk meent zijn uil een valk
te zijn", merkte het .verkeersagente op,
66 Het heertje sloot voorzichtig zijn geheime bergplaat» met
een steen af, zoodat niemand kon ontdekken, dat hij hier wat
verborgen had. „Dat is slim bedacht", zeide de kabouter. ,.J«»
zoo'n uil is hij uan tcch niet", zei Keesie weer.
