r
Ifuidjeuk.
Geneeskundige blieven.
Onze Koloniën^
Rechtszaken
Binnenland
Ingezonden stukken
,;euk jeukende huiduitslag en eczema,
Blj /riuroipoedei de jeuk spoedig bedaren,
zal mei bovendien opdrogend en genezend.
Dif 1 fin ct oer bus en is evenals Purol,
glriffU bij Apoll.._ en Drogisten.
-rr^de uitgevers ten slotte besloten
'h -ie voorkeur aan te geven in hot ge-
er „een nieuwe werken te publiceeren.
7^e beperken zich tot de uitgave van de
irken van oude schrijvers.
v ne staatsuitgeverijen verkeeren wel in
n eenigszins beteren toestand, maar
k de leiders van die bedrijven weten
°,oit met zekerheid, wat den volgenden
dag &ls Soed en overeenkomstig de
vvenschen van de regeering zal be-
cchouwd worden. Het is reeds herhaal
delijk voorgekomen, dat boeken, die
door de censuur waren goedgekeurd en
door de rijksuitgeverij te Moskou uitge
geven, plotseling in beslag werden ge
nomen. Daarom zijn ook de leiders der
officieele uitgeverijen huiverig voor het
koopen van nieuwe manuscripten. Je
kunt immers nooit te voorzichtig zijn.
Alleen de schrijvers, die een bewijs over
leveren, dat zij zich stipt hebben gehou
den aan de allerlaatste voorwaarden
van de „sociale bestelling'" en die bo
vendien een bescherming onder de re
geerders bezitten, kunnen een uitgever
vinden.
Onder dergelijke omstandigheden is
vooral van hem, die geen lid van de
het leven van den Russischen schrijver,
communistische partij is, een ware hel.
Hij verkeert in voortdurenden angst, dat
zijn verhaal of roman als „verdacht" zal
gekwalificeerd worden, dat hij de ge
heime bedoelingen van de „sociale be
stelling" niet geheel begrepen heeft, dat
zijn onderwerp reeds als ongewenscht,
misschien zelfs als contra-revolution-
nair wordt beschouwd.
Alle schrijvers, die gevoel van eigen
waarde hebben en zich niet naar de wil
lekeur van de wispelturige heerschers
willen schikken, zien zich daarom ge
dwongen af te zien van verder schrijven.
Tot deze groep behooren zelfs zulke
mannen als Wsewolod Iwanovv en Prisj-
win, die nog kort geleden door de bols-
jewiki als „sovjet-schrijvers" werden er
kend. Prisjwin werd een paar jaar ge
leden door niemand minder dan Maxim
Gorky zeer warm aanbevolen. Nu zijn
alle redacties en uitgeverijen voor hem
gesloten. Zulke schrijvers vinden nu een
karig bestaan in het corrigeeren van de
manuscripten van de ongeletterde com
munistische „auteurs". Wat in zulk een
manuscript staat, gaat hun natuurlijk
niet aan. Zij moeten er voor zorgen, dat
de „scheppingen" der mannen, die het
vertrouwen van c tegenwoordige re
geerders genieten maar op een zeer ge-
s lannen voet met de Russische gram
matica en spelling verkeeren, van fouten
gezuiverd worden en eenigszins leesbaar
worden. Er zijn veel beroemde Russi
sche schrijvers, die zich nu mri dat on
dankbare werk bezig houden en blij zijn,
dat zij op deze wijze in hun onderhoud
kannen voorzien.
Nu en dan begint de sovjet-pers een
hetze tegen een bepaalden schrijver. Er
gaat dan geen dag voorbij zonder dat de
bladen den ongelukkige door den mod
der halen. Heeft de man een „bescher
mer" onder de machtigen van het land,
dan wordt de hetze gestaakt. Zoo is ge
beurd met de schrijvers Zamjatin en
filjnjak, die een tijd lang door alle
sovjet-bladen werden uitgescholden
voor alles wat slecht en leelijk was. Na
een bezoek aan een der machtigen werd
(ie hetze plotseling gestaakt. Heeft zoo
iemand echter geen beschermer, dan is
zijn leven een hel en blijft hem alleen
over zelfmoord te plegen of naar een
afgelegen plek te vluchten en er het
leven van een gewonen werkman of
keuterboer te leiden.
Het gebeurt vaak, dat schrijvers be
schuldigd worden van plagiaat, zonder
dat er eenige aanleiding tot zulk een
beschuldiging bestaat. De aanklager
geeft zich dan zelfs niet de moeite het
gerucht te controleeren, na te gaan in
hoeverre de beschuldiging eenigen grond
heeft. En niet de verspreider van derge
lijke geruchten wordt ter verantwoor
ding geroepen, maar de schrijver. Hij
moet dan bewijzen dat de beschuldiging
ongegrond was. Hij moet zich vaak tegen
de onzinnigste beschuldigingen, tegen
de ongerijmdste verdachtmakerijen ver
dedigen. En daarbij mag hij den aanval
ler, ia den regel 'n communist, niet al
te hardhandig aanpakken. les dergelijks
is den schrijver Sjolochow overkomen,
wiens roman „De stille Don" een vol
komen verdiende vermaardheid geniet.
Het is 'dus geen wonder, dat de Rus
sische literatuur den laatsten tijd een
crisis doormaakt, dat de productie met
den dag daalt en dat het aantal min of
meer belangrijke ..erken onder hetgccrt
uitgegeven wordt zeer gering is. De
Russische schrijvers gaan onder een
zeer zwaar kruis gebukt. Hun kruis is
wellicht nog zwaarder dan dat van de
overige bevolking.
Dr. BCRIS RAPTSCHINSKY.
we
CCXII.
Mandragora. Alruin.
In de geneesmiddelleer en -geschiedenis is
de mandragora wel het merkwaardigste voor
beeld hoe de werkelijke eigenschappen van
een bepaalde artsenij in den loop der tijden
®et mystiek en bijgeloof vermengd worden.
't is met deze plant in zoodanige mate het
*eval, dat eeuwen lang men eigenlijk alleen
an de wonderdadige werking der plant aan-
allr i heeft geschonken en dat eerst in den
p patsten tijd pogingen zijn in het werk
gesteld om haar waren aard, beteekenis en
'genschappen aan het licht te brengen.
grondslag van die overheerschende
W hebben wij waarschijnlijk te zoeken
n eigenaardigen vorm van den mandra
gora-wortel. Deze is in kleur en grondvorm
eenigszins te vergelijken met den rammenas-
wortel. Maar aan het bovenste dikke gedeelte
gaan al dadelijk twee vertakkingen uit, waar
door een vorm ontstaat, die veel doet denken
aan den menschelijken romp met schouders
en armen. Die armen zijn dan weer vertakt
en er is meer fantasie noodig om in deze ver
takkingen hand en vingers te onderkennen.
Meer naar onder splitst zich de romp in twee
deelen en hier is de overeenkomst met de van
den romp uitgaande beerien weer bijzonder
groot. Van dezen wortel gaat geen lange
stengel uit maar slechts een kort gedrongen
deel, dat even hoven de aardoppervlakte in
vlak uitgespreide bladeren overgaat Zo--
doende vertoont het geheel inderdaad ve
overeenkomst met een menschelijk figuu
waarvan dat korte deel, het hoofd getooid ia
met een krans van bladeren en vruchten. Do
plant groeit om de Middellandsche zee heen,
zij behoort tot de familie der nachtschaden
(Solancheeën) en ljjkt het meest op het bilzen-
'kruid. De bladen zijn groot, eivormig, meest
gaafrandig en als de andere solaneeën be
haard, de bloem is vijfdeelig en de vrucht is
een bes. Een zwaardere soort heeft groen
witte, een lichtere soort paarsachtige bloe
men.
De meest wonderlijke verhalen waren over
de mandragora in omloop De plant was
moeilijk te verkrijgen. Zij zou vluchten zoo
dra een mensch in de nabijheid kwam. De
deugden der plant waren zoo vele en zoo
groot, dat zij den onrëinen mensch vermeed.
Alleen bevochtiging met urine van een vrouw
zou in staat zijn, haar op de plaats te hou
den. Men moest de aarde om de plant heen
dan zoover weggraven, dat zij bijna los lag.
dan een touw er aan vastmaken en dit beves
tigen aan den halsband van een hond. De
hond werd door een stuk vleesch weggelokt
en trok dan de plant uit den grond, met het
gevolg, dat het dier onmiddellijk stierf. De
plant zou bij dit losrukken een zoo vreese-
lij'ke gil geven, dat ieder, die dezen gil hoorde
meteen stierf. Daarom stopte hij, die de plant
verkrijgen wilde, zich de ooren dicht. En op
afbeeldingen ziet men den graver op een
hoorn blazen, met de bedoeling door dat ge
toeter het schreeuwen van de plant te over-
heerschen. De plant zou het best groeien
onder een galg, waaraan een onschuldige
opgehangen was.
De verhalen over de plant zijn reeds zeer
oud. In een codex uit het begin der zesde
eeuw vinden wij een afbeelding van Dioscu-
rides, die een mandragorawortel laat teeke
nen, welke hem door de godin der ontdekkin
gen, Heuresis, wordt voorgehouden. Er wer
den mannelijke en vrouwelijke alruinen on
derscheiden. De mannelijke zijn van een bree-
deren bladerenkrans voorzien. Op de oude
afbeeldingen kon de teekenaar gemakkelijk
het verschil nog duidelijker doen uitkomen.
Volgens Dioscurides heeft de mannelijke
plant, ook Morion genoemd, breede, groote,
witte en gladde bladeren, de vruchten zijn
dubbel zoo groot als van de vrouwelijke, saf
fraangeel en ietwat scherp-welriekend. De
bladen van de vrouwelijke plant daarentegen
zijn klein en smal en hebben een leelijke,
scherpe geur.
De steeds op den voorgrond tredende eigen
schap der plant is de slaapverwekkende y/er-
king. Deze wordt reeds gevonden in een over
oud Egyptisch opschrift over de vernietiging
van het menschdom door de goden. Op bevel
van den oppersten god werd een groote hoe
veelheid mandragora verzameld. De wortels
werden gemalen en met bier vermengd, zoo
dat het vocht er uitzag als menschenbloed.
De met de vernietiging van het menschenge-
slacht belaste godin dronk van dezen drank,
viel daarop in een diepen slaap, zoodat zij
geen mensch meer herkennen kon. Op deze
wijze werd de menschheid gered.
Volgens een ander verhaal was omstreeks
200 jaar voor Christus de Carthaagsche veld
heer Marhabal in strijd met Afrikaansche
volksstammen. Hij nam schijnbaar de vlucht,
maar liet in zijn legerplaats groote hoeveel
heden wijn achter, waarin mandragora ge
mengd was. Zijn list gelukte. De vijand, die
zich aan den wijn te goed deed, viel in een
diepen slaap en kon door den terugkeerenden
veldheer gemakkelijk overmeesterd worden.
Ook in de Decamerone vinden wij een ver
haal, waarin de alruin een belangrijke rol
speelt.
Prof. Haberling, aan wiens geschrift wij
veel van deze gegeven ontkenen, geeft een
aanhaling uit de „Faust" van Goethe, waar
in van de alruin en den zwarten hond ge
sproken wordt. Wie van de mandragora-ge
schiedenis niet op de hoogte is, zal ae betee
kenis daarvan allicht ontgaan. In Romeo en
Julia komt een tirade voor, waarin Julia
spreekt van het „gekrijsch" der Alruinen, die
men uitgraaft en bij wier kreet de mensch
buiten zinnen raakt". Verder laat Shakespea-
re Süffolk in Hendrik IV zeggen: „Als vloe
ken dooden kon gelijk 't gesteun van de al
ruinen, dan zou ik bittere woorden vinden
die 't merg doorboren". Cleopatra vraagt
mandragora te drinken, opdat zij zoolang
slapen moge als haar Antonius van huis is.
En Jago dreigt Othello, dat noch wijn, noch
mandragora, noch alle slaapverwekkende
sappen der 'natuur hein den zoeten slaap van
voorheen zullen teruggeven.
Eigenaardig is het, dat de artsen tot in d£
middeleeuwen voornamelijk suggestieve
kracht aan de mandragora poogden te ont-
leenen. Zoo schreven zij voor, de vrucht on
der het hoofdkussen te leggen of er een soort
pleister van te maken en deze op 't voorhoofd
en op de slapen te leggen. Nog later ging
men er toe over, meer en meer de tooverwer-
kin gvan de alruin te huldigen. De wortel
werd geheel naar den menschelijken vorm
gemodelleerd, zelfs van kleeren voorzien en
deze alruin-mannetjes en -vrouwtjes werden
dan duur verkocht wegens hun vele geheime
krachten. Zij konden kinderzegen in huis
brengen, het voorradige geld vermeerderen
enz. Geen wonder dat er spoedig bedrog in
het spel kwam. Men sneed dergelijke figuren
uit beetwortels en poogde deze aan den man
te brengen.
Mandragora was ook een der bestanddee-
len, waarmee men in de middeleeuwen spon
sen drenkte, welke, voor den neus gehouden,
bij operaties gevoelloosheid zouden veroor
zaken, een voorlooper dus van de thans ge
bruikelijke narcose-methode.
La den laatsten tijd zjjn wetenschappelijke
proeven genomen om de werking van man
dragora te bepalen. Dat het een bijzonderen
invloed op het zenuwstelsel hebben moet,
verwondert niet, omdat gebleken is, dat de
voornaamste bestanddeelen zijnhyoscine,
hyocyamine en atropine. Dit verklaart zoo
wel de slaapverwekkende als de zenuwprik-
kelende werking. Zoo blijft ten slotte, ont
daan van alle mystiek, bijgeloof en bedrog,
de alruin beteekenis houden, welke door nog
verder onderzoek zonder twijfel het mensch
dom ten goede kan komen. H. A.S.
DE VLOOTVOOGD GAAT HEEN.
De vice-admiraal A. ten Broecke Hoekstra
zal in Januari van het volgend jaar den
dienst verlaten, en zich naar Europa begeven,
meldt het „Bat. Nbld.".
Omtrent zijn opvolger is nog niets bekend.
Eenigen tijd geleden werd de naam van vice-
admiraal mr. J. C. Jager in dit verband ge
noemd. Thans is het wel zoo goed als zeker
dat deze den dienst zal verlaten.
Het „Bat. Nbl." meldt nader:
Wij vernemen dat met vrij groote zekerheid
kan worden voorspeld dat de kapitein ter zee
J. F. Osten den vlootvoogd zal opvolgen.
De heer Osten is hier geen onbekende. Hij
kwam in 1926 met de Flores naar Indië, is
commandant van de Sumatra geweest en voor
de officiëele instelling- van deze functie dienst
doende eskadercommandant. Verleden jaar
Aug. is hij naar Holland teruggekeerd.
De schout-bij-nacht C. C. Kayser, de com
mandant van de „Java", zal binnenkort den
dienst verlaten om zich aan wetenscha-ppelij-
ken arbeid te wijden.
POGING TOT DIEFSTAL MET BRAAK.
In den namiddag van 21 Juni 1.1. verliet de
68-jarige weduwe A. de Vries haar woning
aan de Roemer Visscherlaan te Muiderberg,
na de voor- en achterdeur gesloten te hebben.
Toen zij te half zeven in haar woning terug
keerde, bleek er ingebroken te zijn. Men was
vermoedelijk door de hor in de kelderope
ning, nadat in het gaas een gat gemaakt was,
naar binnen gekomen en vervolgens had men
de deur eener gesloten kast en de voorkamer
opengebroken én de lade van een bureautje in
de bijkeuken opengetrokken. Maar de wedu
we vermiste niets. De 300, die zij in huis
had, waren door de dieven niet gevonden.
Wegens deze inbraak hebben zich voor de
Vacantiekamer der Amsterdrmsche Recht
bank te verantwoorden gehad: een 31-jarige
bouwvakarbeider, wien poging tot diefstal
met braak wordt ten laste gelegd en een 49-
jarige koopman, verdacht van medeplichtig-
hekf aan het misdrijf. Hij zou op den uitkijk
hebben gestaan.
De eerste verdachte was door een buurman
van de wed. De Vries bij het huis gearres
teerd. De man rukte zich los, doch werd latei-
met den 40-jarigen koopman door den ge
meenteveldwachter aangehouden.
Beide verdachten ontkenden.
De eerste verdachte zei thuis ruzie te heb
ben gehad. Daarom was hij naar Muiderberg
gegaan, teneinde daar zijn tijd in het bosch
en aan het strand door te brengen. In het
huis van de wed. De Vries is hij echter niet
geweest.
De tweede verdachte beweerde zich bij de
woning der weduwe alleen te hebben opge
houden om te zien of hij! bloemen ken koopen.
Het getuigenverhoor was den verdachten
niet gunstig. De weduwe De Vries, die tot de
getuigen behoorde, verklaarde dat de tweede
verdachte drie a vier weken tevoren bij haar
was geweest om bloemen ie koopen. Zij ver
trouwde het zaakje echter niet en antwoord
de: „ga maar naar den dominee toe."
'Het O. M., mr. De Blécourt, achtte het ten
laste gelegde bewezen. Er worden verschil
lende groote inbraken verwacht, omdat ver
schillende heeren inbrekers op vrije voeten
komen, en de recherche wordt met het oog
daarop met automatische wapens toegerust.
De tweede verdachte is een bekend inbre
ker; de eerste verdachte heeft niet zoo'n lang
strafregister, doch deze man, die in kringen
van inbrekers verkeert, had een zeldzame
veine, telkens moest men hem wegens gebrek
aan bewijs op vrije voeten stellen.
Spreker eischte tegen den eersten verd.
vier jaren en tegen den tweeden verdachte
drie jaren gevangenisstraf.
Verdedigers waren mrs. Schorlesheim en
Muller Massis. Zij pleitten nietigheid der
dagvaarding en bij1 schuldigverklaring een
clemente straf.
Mr. Muller Massis was bovendien van
meening dat het bewijs tegen zijn cliënt niet
was geleverd. Hij concludeerde daarom in
de eerste plaats tot vrijspraak.
De rechtbank zal op 2 September a.s. von
nis wijzen.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Re
dactie. De opname in deze rubriek, bewijst
geenszins dat de redactie ermede instemt).
Mijnheer de Redacteur!
Mag ik naar aanleiding van uw bericht
over een lijkkoets van Alkm. fabrikaat een
kleine opmerking hierover maken in uw veel
gelezen blad, bij voorbaat mijn dank.
Dat U een alhier gevestigde firma eenige
gratis reclame verstrekt, is voor die firma
prachtig.
Waar U echter schrijft dat dank zij die
firma Alkmaar, in zekeren zin, het mono
polie bezit van die fabrikatie, is niet geheel
en al juist, omdat hieruit blijkt dat zulks
allèèn door genoemde frma zoo is gewor-
den.
Ik kan u echter mededeelen dat door de
firma wed. J. Asjes en Zn. reeds in 1916
een dergelijke wagen is geleverd, ook met
beeldhouwwerk van den heer Bom; en de
wagen welke U thans gezien heelt dus niets
anders is dan een duplicaaLvan(,den wagen
door de fa. Asjes, geleverd aan de Prol
Begr. ondern. te Gouda.
De fa. Asjes bezat toen geen model ot
foto van zoo'n wagen en deze is toch tot
groot genoegen tot stand gekomen.
Dat de wagen van de door U genoemde
firma een prachtig stuk werk is, weet ik, om
dat ik dezen wagen ook gezien heb, doel:
een der wagenmakers en een smid welke des
tijds bij de firma Asjes in dienst waren,
werken thans bij de door U genoemde firma
en juist deze vaklieden hebben toen in 1910,
ook den wagen bij de fa. Asjes gemaakt.
Haast in elke gemeente van ons land rij
den lijkwagens der firma Asjes, het maken
van lijkwagens is dus wel een Alkmaarsch
monopolie, doch de grootste eer komt echter
toe aan wijlen den heer J. Asjes Ez.
Met dank voor de plaatsing,
B.
(Wij zijn natuurlijk gaarne bereid ook
oen heer Asjes alle eer te geven, die hem
blijkens bovenstaand stukje toekomt.
-5«WK* Red Alkm Cft
Mijnheer de Redacteur!
Gisteren per auto komende van Kamper
duin heeft het mij gefrappeerd, dat men er
nog niet toe overgaat om dat vijvertje, liggen
de "juist vlak ba den ingang van Groet, voor
een deel te dempen. Het is daar uiterst ge
vaarlijk. Zit daar misschien iets achter van
„eigendomsrecht" of zoo iets? Ik kan mij
anders niet voorstellen, dat men zoo'n
uiterst gevaarlijk punt bestendigt.
OORTGIJSEN.
Koedijk, 18 Augustus 1930.
Geachte Redactie.
Gaarne verzoek ik plaatsing van het vol
gende:
In de vergadering van de Tuinbouwver-
eeniging „Ete West" te Koedijk bracht de
heer burgemeester voor directe iiuip de
Boerenleenbank naar voren als een orgaan
in het belang van land- en tuinbouw- (Alk.
Courant 18 Aug. '30).
De oprichters der Boerenleenbanken waren
van dat belang dan ook heilig overtuigd en
in den beginne was er voor menschen zonder
eigen middelen weinig bezwaar om een voor
schot te krijgen. Tegenwoordig echter moeten
de borgen zoo solide zijn, dat er voor men
schen in den zelfden toestand als voor 25 jaar
terug geen schijn van 'kans is op een voor
schot. Vele tuinders willen dan ook geen lid
worden van onze banken, want zeggen ze,
het is nog gemakkelijker bij particuliere ban
ken geld te Verkrijgen.
Gedurende de 25 jaar van haar bestaan
heeft onze bank, en natuurlijk ook de meeste
andere banken, benevens de Centrale, een
flinke reserve gekweekt. Die reserve is bijeen
gebracht doordat de leden, die alle met land-
of tuinbouw te maken hebben, gebruik van
hun Boerenbanken hebben gemaakt. Nu zou
het een mooi gebaar van de Boerenlemban-
ken zijn, wanneer die reserve's dienstbaar
werden gemaakt om de land- en tuinbouw,
waar noodig, te steunen met rentelooze voor
schotten. Meestal zijn er geen duizenden,
doch slechts honderden noodig. Na deze,
vooral voor den tuinbouw slechte bedrijfs-
uitkomsten, komen er weer tijden dat het
tuinbouwbedrijf loonend gaat worden; er
zijn meer slechte perioden gevolgd door
goede, en dan zullen de meeste voorschotten
weer terugbetaald worden. Blijft er wat
achterwege, welnu, is dat geld, dat toch feite
lijk van de leden is, slecht besteed? Wat heeft
een Boerenleenbank aan een reserve, indien
deze niet mag aangewend worden ip het be
lang van hare leden land- en tuinbouwers, als
zijnde ook door hun zelve gekweekt uit de
winsten? Indien de statuten tegenwoordig
zich er tegen verklaren, dan wondt het noodig
tijd dat de verschillende Boerenleenbanken de
Centrale overtuiging, dat hierin verandering
moet komen. Ook de Centrale is er voor de
leden!
Met dank voor plaatsing.
Hoogachtend,
1 r K. DE JONG.
VRACHTAUTO GESTOLEN.
Voor enkele dagen werd uit een garage
aan de Pieter Ghijsenlaan te Zaandam een
pas nieuwe vrachtauto gestolen. Deze werd
den volgenden dag teruggevonden op een
zijweg in den Amsterdamschen polder.
Thans is het de politie gelukt ook den ver-
moedelijken dader op te Sporen, de 21-jarige
J. Hensen, die bij zijn ouders inwoont in een
wonschuit aan de Pieter Gijsenlaan. Hij is
hedennacht aangehouden en in arrest ge
steld.
STAKING BIJ EEN KABELLEGGING.
Tusschen Amsterdam en Hoorn is de aan
nemer de heer Ouwehand een telegraafkabel
te leggen. Het werk is pas begonnen en tot
dicht bij de Hembrug genaderd. Toen bekend
werd bij de ploeg Amsterdamsche werklie
den, dat zij zouden worden vervangen door
Zaandammers wanneer die gemeente zou
zijn bereikt, hebben zij 75 in getal het
werk neergelegd.
AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN.
Men zal zich herinneren, dat Vrijdag
avond op den Haarlemmerweg een stilstaan
de auto werd aangereden door een anderen
wagen. De passagier, die in dezen rijdenden
auto zat, een bollenhandelaar uit Engeland,
werd toen gewond naar een der gasthuizen
vervoerd. Gister is hij aan de gevolgen over
leden.
LAATSTE WORMERVEERSCHE
MOLEN AFGEBRAND.
Gistermiddag, kwart voor één, is de laatste
Wormerveersch^ molen, genaamd „het Vool",
eigendom van de Handel-Mij. Bloemendaal
en Laan en gelegen aan den Zaandijksche-
weg, in een half uur tijds in vlammen opge
gaan. In een oogwenk brandde de geheele
molen als een laaiende fakkel. De Wormer-
veersche vrijwillige brandweer, bijgestaai)
door een autospuit uit Wormer, bestreed he
vuur onder commando van den heer J. Vonk
met groote kracht, zoodat men het gera-amté
wist staande te houden. De brandweer wis»
instorten van den molen te voorkomen.
Aan beide zijden stond een lange file auto';
te wachten tot het verkeer ëp dezen eenigei^
verbindingsweg met de andere Zaan&che ge
meenten hersteld zou zijn. Het doorgaand ver
keer voor wielrijders en voetgangers onder
vond geen vertraging. Honderden menschen
stonden den ondergang van „het Vool" gada
te slaan. De molen deed alleen no-g dienst als
opslagplaats. Hoe groot de schade is, kon,
volgens de Tel., nog niet worden opgegeven.
Omtrent den brand in de molen te Wormer,
veer wordt nog nader gemeld:
Om 1 uur brak de brand uit de molen
,,'t Vool", staande aan den Zaandijkerweg te
Wormerveer en toebehoorende aan de N,V.|
Handels-Mij. „Saender" v.h. Bloemendaal en
Laan aldaar. Nadat de brandweer was ge
waarschuwd verscheen deze zeer spoedig met
een drietal motorspuiten. Met tien stralen
werd het vuur aangetast, doch het blus-
schingswerk kon slechts bepaald worden tot
het buitenste deel van de molen. Om drie uur
was men den brand meester. Van de molen
bleven slechts muurbrokken staan. Deze bo
den groot gevaar voor de omgeving en men
zag zich genoodzaakt de muren om te trek
ken. De molen was niet meer in gebruik, en
diende als pakhuis voor oude materialen. De
oorzaak van den brand moet worden gezocht
in het overspringen van vonken van een
schoorsteen eener naastgelegen woning, de
rieten bedekking van de molen vatte onmid
dellijk vlam. De schade wordt door verzeke
ring gedekt. De molen was in 1680 gebouwd,'
oorspronkelijk werd zij gebruikt als rijstpel
molen. Dit was de laatste molen in Wormer
veer, er gaat dus een stuk van historische en
monumentale waarde verloren.
BRAND IN HOFJE TE ROTTERDAM.
Maandagnacht, omstreeks 12.30 uur, is
naar de Tel. meldt, door onbekende oorzaak
brand uitgebroken in pand 34 aan het Ru-
broekspad, een achter de Rubroekstraat gele
gen hofje in Rotterdam.
Het vormt met het er naast gelegen
perceel een blok van twee oude huisjes tus
schen grootere nieuwe woningen. Beide huis
jes waren onbewoond. Toen de brand ontdekt
werd, sloegen de vlammen reeds fel uit. Spoe
dig kwam de slangenwagen opdagen en het
duurde niet lang of met vijf stralen op de wa
terleiding tastte men onder leiding van hoofd
man v. Gunsteren den brand aan. Ook rukte
nog een motorreserverwagen uit om voor ver
lichting te zorgen. Na een groot half uur had
men den brand onder de knie.
WATER IN DE MAAS ZAKT SNEL.
Uit Roermond werd gister gemeld:
De rivier de Maas valt snel. Hier ter
plaatse was het peil van het water hedenmor
gen 70 c.M. gedaald, zoodat de stuw bij
Samfceek waarschijnlijk morgen weer opgezet
zal worden.
ACHT INBRAKEN TE WOERDEN.
Op acht plaatsen is in Woerden in den
nacht van 16 op 17 dezer ingebroken. Bijna
overal verschafte men zich toegang door het
openschuiven van ramen; alleen bij mevr. de
wed. F., bij wie een gouden tientje is gestolen,
werd de serre opengebroken. De heer H. Oost i
dam vermist 30. Bij den postdirecteur is een
rijwiel ontvreemd. Het is nog niet bekend wat
bij den heer V. is gestolen, daar de familie af
wezig is. Bij de overigen wordt niets vermist.
Door de politie, die een uitgebreid onder
zoek instelt, zijn vingerafdrukken genoiuen.
EEN LUIK OP HET HOOFD. X
Gisteren heeft de 44-jarige havenarbeider
P. A. Luyendijk, uit de De la Reystraat, bif
werkzaamheden in ruim I van het bij het
Graansilo aan de Maashaven Zuidzijde lig
gende s.s. „King James" een vallend luik op
het hoofd gekregen. Met een schedelbreuk is.
de man naar het ziekenhuis aan den Cool-
singel vervoerd, waar hij bij aankomst bleet
te zijn overleden.
Het luik is gevallen doordat een van de
twee arbeiders die het ruim wiiden openleg
gen, het luik nog niet vast had, toen de ander
het al oplichtte. Hij kon het luik niet houden
toen het van den riggel schoot, zoodat het?
in het 11 m. diepe ruim viel, op Luyendijk,
die daar werkzaamheden verrichtte.
HUISELIJKE TWIST. -fl
70-jarige vader beschiet zijn 'dochterij
Maandagavond ontstond ten huize van E'.;
aan den Napoleonschen weg te Horn (Lim-j
burg) oneenigheid tusschen den 70-jarigen-
vader en zijn dochter. De 28-jarige dochtefi
vluchtte het veldweer, waarop de man uit he»
jachtgeweer een tweetal schoten op het meisje:
loste zonder haar echter te treffen. Dinsdag-A
morgen werd E. gearresteerd en naar Roer-f
mond overgebracht. In zijn woning werd eer|
jachtgeweer en een revolver van.groot kalibei
In beslag genomen. E. zal te$ beschikking»
van de justitie worden gesteld.
PROEFTOCHT VAN HET
STOOMSCHIP TABINTA.
Op 18 en 19 Augustus 1931 heeft met
gunstig gevolg de proeftocht plaats gehad
met het door de Ned. Scheepsbouwmij.
Amsterdam voor rekening van de Mij. Nederj
land te Amsterdam gebouwd enkelschreef
motorvrachtschip „Tabinta". Het schip is- beA
stemd voor de snelvrachtdienst op Ned. Imjif
van deze maatschappij.
Filmster (tot chauffeur, die een overreden voetganger helpt
opstaan) Overtuig je eerst of het geen verslaggever is. dje
my wil Interviewen 1" (LopdOO j
