Hliiuiistlii Klimt. WELLNER Het jubileum van Dirk Klomp. FEUILLETON. Hindtrd twee en dertigste Jaargang, Radio-hoekje Hun beider weg. Provinciaal nieuw» No. 197 1930 Vrijdag 22 Augustus Zaterdag 23 Augustus. Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend V.A.RA.- uitzending). 8.—9 Orgelconcert. 9.—10.— Gramofoonplaten. 10.— (V. P. R. O.) Mor genwijding. 10.15 Voordracht. 10.30 Zieken- uurtje. 11.30 Gramofoonpl. 12.Politieber. 12.15 Concert. V. A. R. A.-Septet. 1.45 Gra mofoonplaten. 2.V.A.R.A.-liedjes voor V. A. R- A.-kinderen. 2.45 Paedagogisch con cert door het V. A. R. A.-orkest. 4.15 D. v. Kreveld: Voor onze amateur-fotografen. 4.45 Landré: Ons huis een Tehuis. 5.30 G. J. Zwertbroek: De geschiedenis van den Radio- omroep in Nederland. 6.Kinderuurtje. 7. V. A. R. A.-Varia 7.10 Mededeelingen van het Reissecr. van het Instituut voor Arbei ders-Ontwikkeling. 7.20 Gramofoonplaten. 7.30 Teun de Klepperman. 7.45 Poltiieber. 8.— Concert. 8.45 Hoorspel. „Die duivelsche Koelies", van Fan Kwae. 9.15 Vervolg con cert. 9.45 Persberichten. 10.— Mondaccor- deonmuziek. 10.20 Vervolg concert. 10.55 Vervolg Mondaccordeonmuziek. 11.15 Gra mofoonplaten. Huizen, 298 M. (Na 1 uur 1071 M-) (Uitsluitend K. R. O.-uitzending). 8.15—9 30 Concert. 11.3012.Godsdienstig halfuur tje. 12.151.15 Concert door het K. R O.- Kwintet. 1.152.Gramofoonplaten. 2. 3.15 Kinderuurtje. 5.6.Gramofoonpl. 6.01—6.15 Sportpraatje door S. P. J. Bor sten: „Kanaalzwemmen". 6.156.55 Gramo foonplaten. 6.557.15 Journal, weekover zicht door Paul de Waart. 7.15—7.30 Gra- Een self-made man; een waar achtig vriend. In de „Rustende Jager" te Bergen N.H. Werd gistermiddag het zilveren feest van onzen collega Klomp voortgezet. Op de krant was hij des morgens gehuldigd, thans waren het particulieren, die Dirk Klomp een grootsche hulde bereid hadden. Een grootsche hulde! Dat is het zeer zeker geworden. Want hoewel we van de voorbe reidingen veel wisten, hoewel we zoo ongeveer het programma kenden, toch hadden we niet durven denken, dat alles zoo geweldig zou zijn. De bloemen, die den jubilaris des morgens waren aangeboden, had men per vrachtauto naar de „Rustende Jager" gebracht, om zoo de groote tooneelzaal een feestelijk tintje te geven, 't Was niet bepaald noodig geweest, want ook het particulier initiatief had voor bloemetjes gezorgd. Het geheele tooneel was met groote bloemstukken bezet en voor het podium waren nog diverse manden opgesteld. Een vracht, neen, vrachten bloemen waren er. Het was een rijke kleurenmassa, een dui- zendgeurige bloemenweelde. En tusschen al die bloemen zat de jubilaris met een vergenoegd gezicht. Hij prijkte daar als een „feestvarken", dat straks op allerlei manieren gehuldigd zou ■worden. Links van hem zat mevr. Klomp ook al stralend van geluk en rechts was de vader van den jubila ris gezeten, de oude, bekei.de Klomp. Voor hem moet deze dag wel bizondere beteekenis ehad hebben. Ze te mogen zien en hooren, oe een van zijn kinderen gehuldigd wordt, zoo te vernemen, hoezeer het werk van zijn zoon gewaardeerd wcrdt, zoo de bewijzen van de groote vriendschap, die men een eigen kind toedraagt, mede te mogen aanhooren, dat moet voor een vader wel een oogen- blik geweest zijn van groote vreugde, maar tegelijkertijd van diepe ontroering. De jubilaris en zijn naaste familie dus za ten tusschen de bloemetjes. En daaromheen had zich het Comité ter huldiging geschaard, terwijl in de zaal zeer velen zaten, die geko men waren, om „hun" Klomp mede te huldi gen. Burgemeester Wendelaar houdt een toespraak. Totdat de voorzitter van het comité, burge meester Wendelaar, het woord nam. In een buitengewoon geestige speech heeft burge meester Wendelaar den he.r Klomp gehul digd. Zoo gauw het bekend werd, dat deze 25 jaar zijn diensten aan de Alkmaarsche Courant had gegeven, besloot men een comité te vor- Vrij naar het Engelsch H. ATONSEN 50) Waring stak zijn tabakszak weer weg en streek een lucifer aan. Hij keek zijdelings naar Dick. Scheelt er iets aan? Dick zag zijn scherpe oogen op zich ge richt. Hoe kon die man het weten? Er zat niet veel anders op dan de waarheid te vertellen. Van alles! antwoordde hij. Waring dampte zwijgend en nam de leid sels weer over. 'n Meisje? Dick gaf geen antwoord. Weer reden ze een mijl verder, zonder dat de stille man hem weer eenige aandacht schonk. Als Dick zich niet zoo ellendig gevoeld had, had hij mis schien een'zekere jaloerschheid in Waring's oogen gezien en ook iets pijnlijks, alsof een lang vergeten smartelijke herinnering hem kwelde. Hoe oud bent u? vroeg Waring kortaf. Zes en twintig. In betrekking geweest? Ja, op kantoor. Naar zin? Neeafgedankt. Best. Eenigszins bekend met fruit of ftiet de boerderij Heel weinig. Waring verviel weer in stilzwijgen. Ze re den tegen een steilen heuvel op. Boven geko men zagen ze een dorp voor zich liggen met bruine daken uit welker schoorsteenen blau- mofoonplaten. 7.30-8— Charlotte Kohier: „Ervaringen van een declaroatrice". 8.01— U'Concert. K. R. O.- Salon Orkest, het Duo Stenneke en F. Boshart, piano. Ca. 9 30 Nieuwsberichten. 11.-12— Gramofoonpl. Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding. I.202.2Ö Orkestconcert. 3.50 Verslag van de International Tourist Trophy Motor Race te Belfast. 5.35 Kinderuurte. 6.35 Nieuws berichten. 7.Sportberichten. 7.05 Piano recital door C. Smith. 7.20 Lezing. 7.40 Le zing. 7.50 Concert. Militair Orkest. H. Bnndle, bariton. M. Wilkinson, sopraan. 9.20 „Co-Optimisttically Yours". Optreden van de Co-Optimisten. 10— Nieuwsber. 10.15 Le zing. 10.30 Berichten. 10 40—12.20 Dans muziek. Parijs „Radio-Paris?', 1725 M. 12.50— 2.20 Gramofoonpl. 4.05 Dansmuziek. 7.50 Gramofoonpl. 9.05 Concert. Langenberg, 473 M. 7.25—7.50 Gramo foonplaten. 7.508.50 Orkestconcert. 10.35 —12.15 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoon pl. 1.252.50 Orkestconcert. 5.50—6.50 Concert. Tenor en mandolinekwartet. 8.20 Vroolijke avond. Intermezzo: „Reportage bei Schmidt's van Willi Hagen. Na afloop tot 12.20: Dansmuziek. Daarna tot 1.20: Gra mofoonplaten. Kalundborg, 1153 M. 11.35—12.05 Gra mofoonpl. 12.20—2.20 Orkestconcert. 3.20 Kinderuurtje. 3.505.50 Concert. Orkest en zangeres. 8.20—9.20 Dansmuziek. 10— II.20 Orkestconcert en zang. 11.20—12.35 Dansmuziek. Brussel, 508.5 M. 5.20 Gramofoonpl. 6.50 Gramofoonplaten. 8.35 Orkestconcert. 9.20 Concert uit de Kurzaal te Oostende. Zeesen, 1635 Ai. 6.10—7.20 Lezingen. 7.20 —7.50 Gramofoonpl. 10.50 Berichten. 12.20 1.10 Concert. Spreek- en zangkoor. 1.20 2.20 Berichten. 2.203.20 Gramofoonplaten. 3.20—4.20 Lezingen. 4.20—5.50 Concert. 5.50—8.20 Lezingen. 8.20 Vroolijke avond. Daarna: berichten en tot 12.50: Dansmuziek. men, om dat feit te herdenken en om den jubi laris een huldeblijk te kunnen aanbieden. Van alle kanten bleek spoedig, dat er werkelijk be hoefte bestond aan deze huldiging. Spr. vroeg zich af, hoe dat nu eigenlijk mogelijk was. Een journalist toch is een eigenaardig per soon, die het nooit iedereen naar den zin kan maken. Hij moet wel eens dingen schrijven, die voor sommigen minder aangenaam zijn. Dat moet ook Klomp wel eens! En toch bestaat er een groote sympathie voor dienzelfden Klomp. Een genegenheid, die haar ontstaan vindt in het karakter van den jubilari§. Wij zien, aldus spr., in den ju bilaris van heden een waarachtig mensch met een warm kloppend hart. (Applaus). Zijn enthousiasme, spontaniteit en waardeering voor anderen zijn bekend in wijden omtrek. Overal is Klomp's hulpvaardigheid bekend. De schilders van de Bergensche school kunnen er over meepraten, de Bergenaren zelf hebben het onlangs nog zoo goed kunnen voelen, toen het Bergerbosch gevaar liep. Dat dit bosch behouden werd, is voor het grootste deel te danken aan den heer Klomp. Die heeft zijn schouders onder deze taak gezet met het be kende resultaat. (Applaus). En ten derde weet ook de V. V. V. mee te praten over Klomp's groote verdiensten t o.v. het vreemde lingenverkeer. De huldiging wordt in Bergen gehouden, omdat dit de woonplaats van den jubilaris is. Maar dat wil niet zeggen, dat de vriendschap van Klomp zich tot Bergen bepaalt. In zeer wijden omtrek heeft men steeds waardeering gehad voor het werk van den jubilaris, in Alkmaar natuurlijk niet het minst. Klomp is een bizonder man. Spr. illustreerde dat op geestige wijze. In gedachten ging hij even de vergaderzaal van de Prov. Staten van Noord- Holland te Haarlem binnen. Daar zit de vroedschap, uiterst deftig, kalm en plechtig. De rust wordt door niets verstoord. Op de publieke tribune zitten Bergenaren Zij hebben belang bij deze vergadering, want aan de orde is het voorstel, om zooveel dui zenden uit te trekken voor het behoud van het Bergerbosch als natuurreservaat. Er wordt gepraat, gedebatteerd en gestemd Het Bergerbosch is behouden En daar opeens treedt de voorman van het Comité van Actie naar voren en biedt de def tige vroedschap een bloemstuk aan. Natuur lijk was het de heer Klomp die daar zoo op eens de rust verstoorde. Het was een onge hoorde daad! Niemand anders zou dat ge durfd hebben. Spr. vroeg later een lid van de Staten, hoe het toch mogelijk geweest was, dat zooiets ge beurde, waarop dat lid angstig uitriep: Par don, de zittin gwas toen juist gesloten! Deze gebeurtenis, op geestige manier ver teld, ontlokte een orkaan van applaus. we rookwolkjes omhoog kringelden, een mijl verder lag de zee en tusschen haar en 't dorp lag een strook woeste grond. Waring wees met zijn zweep: Daar ligt mijn bedrijf. Dick volgde de aangegeven richting en zag even een rood dak tusschen de regelmatige boomenrijen van een boom gaard uitsteken. Hij zei niets. Hij voelde zich wanhopig. Zij reden den heuvel af en het dorp door. waar Waring een heel enkele maal gegroet werd. Daarna sloe gen ze rechts om langs een modderig k,ceienpad, onder boomen door, door een openstaande poort een grindpad op, re den om een groot rond perk met hulst en reden ten laatste vóór voor het vol- maakste ouderwelsche huis. dat zich denken laat. Het was een warme, roode k'eur, met klimop begroeid, met ruitjes in lood gevat, met perzikenboomen tegen de muren en een taxisheg er langs. Op het dak scharrelden duiven rond, en de voordeur, waarheen een uitgesleten houten trap leidde, stond wijd open. Een terrier kwam naar, buiten gesprongen, blaffend en kwispelend. Een oude man met sneejuwwit haar kwam vriendelijk lachend het huis uit. Hij nam het paard bij den kop. De thee staat al klaar, mijnheer An- tonv, zei hij. Waring sprong uit de sjees. Goed! Mijnheer Ardley Manners. John. Dick knikte. Hoe staat het leven? De oude man boog met een glimlach. Welkom hier, mijnheer, zei hij. Dick ging eenigen tijd later naar zijn Vervolgens richtte spr. zich speciaal tot den jubilaris. Bij allen heeft de behoefte voorge zeten, U een herinnering aan te bieden, zei spr. Maar allereerst meende hij eenige woorden tot mevr. Klomp xe moeten richten, die hij huldigde, wijl zij al dien tijd met al haar krachten haar man heeft bijgestaan in zijn moeilijk en vermoeiend werk. Daarvoor beloonde spr. mevr. Klomp met een bloemen hulde. Onder luid applaus werd daarna mevr Klomp een geweldig bloemstuk overhandigd. Ook den heer Klomp moest een blijvende herinnering aangeboden worden. Het Comité was er in geslaagd een Perzisch tapijt te be machtigen, en spr. bood dit den jubilaris aan ten versiering van zijn woning. (Ap plaus). Het was nog niet genoeg. Nog een cadeau moest spr. overhandigen, maar bij het aanvaarden daarvan was een voorwaarde ge steld: dat het cadeau voor eigen gebruik moest worden aangewend zoo mogelijk voor het maken van een reis. Spr. overhandigde toen onder luid applaus een kinder-auto-tje aan den jubilaris en deze zal wel spoedig ontdekt hebben, dat hij en zijn vrouw best met dit wagentje een reis kunnen maken. Spr. eindigde tenslotte met den wensch, dat het den jubilaris nog lang mocht zijn gegeven, te werken op deze manier en hij be sloot met een warme hulde aan hem, die altijd klaar staat om ieder te helpen. (Langdurig applaus). Andere sprekers. De burgemeester van Bergen, mr. Van Reenen, die ook reeds des morgens bij de huldiging op de courant tegenwoordig was geweest, nam vervolgens het woord en hul digde dén heer Klomp als Bergenaar, als de man, die steeds voor Bergen gevochten heeft, die Bergen lief heeft, dien Bergen niet missen kan. Dat is juist een laatsten tijd weer eens voor de zooveelste keer bewezen. (Applaus). De heer Zeiler, voorz. van V.V.V. feli citeerde daarop den jubilaris met dit feest en ging daarna een praatje over Klomp maken. In een vroolijke speech ging hij de „slechte" eigenschappen van den jubliaris na. Spr. wist daarvan mee te praten. Soms gaat de heer Klomp bijvoorbeeld dwars tegen alles in en waarachtig, hij heeft dikwijls succes ook daarmee! Spaarzaamheid is een woord, dat Klomp heelemaal niet kent. Hij geelt maar weg. Administratief deugt hij heelemaal niet. Als er vroeger tekorten waren in de kas van V.V.V., dan zorgde Klomp wel, dat alles klopte, behalve... zijn eigen kas misschien! Maar wat Klomp wel heeft, dat is een on gelooflijke werkkracht. Hij organiseert maar bloemencorso's, koopt bosschen aan, enz. enz. En 't lukt altijd. Spr. wilde eventjes een geheim verklappen: als je iets wilt van Klomp, moet je beginnen met tegen hem te zeggen, dat hij dat toch niet voor elkaar krijgt. En alles komt terecht! En Klomp jubileert vandaag. En wij huldi gen hem, omdat hij iedereen wil helpen, dade lijk. spontaan en met liefde. Daarom deze hulde! (Applaus). De heer Kouwenaar spra#vervolgens namens den Nederl. Journalistenkring. Spr. begon met op te merken, dat collega Klomp des morgens gehuldigd was op de krant, door zijn collega's en de anderen, die aan die zaak werkzaam zijn. Dat waren de menschen, die de eerste rechten hadden; zij kennen Klomp het beste, zij zijn als 't ware de naaste familieleden. Er is echter, aldus spr., nog een ruimeren kring van collega's in 'het land, die je kennen en je hebben weten te waardeeren. Daarom mocht dit jubileum ook van dien kant niet onopgemerkt voorbij gaan. Het bestuur van den N. J. K. had spr. afgevaardigd, om na mens dien grooten neutralen bond een paar kameraadschappelijke woorden te spreken. En spreker wenschte dan allereerst op te merken, dat Klomp een der beste journalisten is geworden door eigen kracht, door eigen wil. Spr. ging eens na, wat Klomp wel alle maal gedaan had, voordat hij dezen dag mocht beleven. Je bent, zoo vervolgde spr., een journalist geworden, die een verslag kan maken, goed gefleerd, scherp gesteld en objectief. Dat ts een zeer groote verdienste. De langdradigste, saaiste en meest inge wikkelde debatten kun je meestelijk in enkele zinnen samenvatten. Je werkkracht is ver bluffend. Het kan niet schelen, hoe laat het wordt: het werk moet klaar en het komt klaar. Schrijven kan je ook. Je hebt veel geschre ven, je hebt goed en overtuigend geschreven en het is alleen maar jammer, dat die ge schriften verborgen liggen in de kranten en bad boden. Namens den Ned. Journalisten Kring bood kamer en het eerste wat hem opviel was, dat zijn avondcostuum was klaar gelegd. Hij had dat zoo weinig verwacht, dat hij er om lachen moest. Avondcos tuum in Daw's Coombe! Hoe hoorde dat nu bij elkaar! De kamer was een heel hoog vertrek met wit geschilderde wanden en een eiken betimmering. Onder den hoogen schouw knapperde een vroolijk vuurtje. Od tafel stonden zilveren kandelaars van zeer oud model. Er stond een an tiek ledikant met een vierkanten hemel en voor de ramen hingen dikke gor dijnen. Er werd zachtjes aan de deur geklopt. John kwam binnen. Uw bad is klaar, mijnheer. Zal ik u even den weg wijzen? Dank je, zei Dick. Hoe laat eten we? Over een half uur, mijnheer. Terwijl Dick zich aan het kleeden was, drongen de tonen van een viool door de diepe stilte, die overal in het huis scheen te heerschen. Het klonk als een vrou wenstem en deed Dick aandachtig en zwijgend luisteren. De klagende, gevoe lige muziek scheen in het geheel niet te passen bij 't stuursche, stille karakter van den donkeren man, die hem van het station was komen halen. Dick vroeg zich onder het kleeden met verwondering af, wat voor een man hij toch wel wezen moest. Toen klonken de diepe tonen van een zwaren gong langs de trap omhoog en Dick daalde de breede trap af. Waring, die er in avond- kleeding nog knapper uitzag dan te voren, kwam uit ziin bibliotheek, waar spr. den jubilaris dan een mand bloemen aan in de rood-wit-blauwe kleuren, terwijl hij hem nog vele, vele jaren toewenschte. (Ap plaus), De jubilaris dankt. Toen was de beurt aan den jubilaris zelf. Hij gevoelde behoefte, om allemaal en eiken spreker in het bizonder dank te brengen voor alles, wat zij op dezen dag gedaan en ge sproken hadden. Spr. was er van overtuigd, dat er in dezen tegenwoordigen tijd zooveel gemist wordt op deze wereld: de hartelijk heid der menschen onderling Dank bracht spr. aan de directie en redactie der Alkm. Crt., die hem de gelegenheid gegeven heb ben, te kunnen werken. Dank aan burgemees ter Wendelaar, dien spr. heeft leeren kennen als een sympathiek mensch, aan burgemeester van Reenen voor diens woorden over de liefde, die spr. voelt voor Bergen, dank aan de schilders der Bergensche school, dank aan den leberalen heer de Boer en den sociaal democraat Westerhof, die beiden vrienden zijn geworden van spr. nietteegenstaandc verschil in politiek inzicht, dank tenslotte aan allemaal, aan iedereen. Spr. had nu weer eens gezien, dat er een ruimer contact onder de menschen van aller lei rang en stand, van verschillende gods dienstige en politieke richtingen, bestaat. Dal verheugde hem zeer. En daarom was deze dag zooveel en mooier voor hem geworden. (Langdurig applaus). Nog enkele sprekers. De heer D. d e Boer D z n. van Stompe- toren wenscht als landbouwer nog iets te zeggen. Het was al lang geleden, dat spr. met den jubilaris kennis maakte. Reeds toen vielen zijn verslagen in den smaak; reeds toen schreef de heer Klomp zijn verslagen objec tief en duidelijk. In die tijden voor den oorlog hebben de boeren den heer Klomp veel in hun midden gehad. Zij zagen hem gaarne als verslaggever en de verslagen waren dikwijls beter dan de vergaderingen zelf! Het speet spr. dat de heer Klomp niet meer zooveel raadsvergaderingen kan verslaan, want ook op dat gebied had Klomp een goeden naam. Spr. hoopte tenslotte, dat de jubilaris nog langen tijd met zijn arbeid mocht blijven doorgaan. (Applaus). Tenslotte richtte de heer Westerhoi nog enkele woorden tot den jubilaris. Hij her innerde er aan, dat beiden elkaar al jaren ken nen, dat beiden dikwijls verschil van meening hadden, maar dat ze ook vaak joms overlegd en gepraat hebben. Spr. waardeerde den heer Klomp in zijn journalistiek v-werk. Steeds heeft hij zich gekenmerkt door objectieve ver slagen. Spr. was verheugd, dat hij ook van daag den jubilaris mocht gelukwenschen en hoopte ook, dat de Alkm Crt. nog lang van diens werkkracht gebruik mocht maken. (Ap plaus). Toen sprak burgemeester Wendelaar nog enkele woorden van sympathie tot den vader van den jubilaris, wien het wel een groot genoegen moest zijn, dezen dag zoo mee te kunnen maken. Gelegenheid tot gelukwenschen. Daarna was de officieele huldiging ten einde. Nu was er gelegenheid, om den jubi laris persoonlijk geluk te wenschen. Velen, zeer velen hebben daarvan gebruik gemaakt! Er werd iets gepresenteerd en eindelijk werd een kiek gemaakt van den jubilaris met zijn echtgenoote en vader temidden van het comité en tusschen al die manden bloemen. Voor onzen collega Klomp is het een on vergetelijke dag geweest. Besluit. Ons verslag zou niet volledig zijn, als we de vele felicitaties enz. niet even nader be spraken. Niet minder dan 70 telegrammen kwamen binnen. Daaronder waren er natuurlijk heel wat van vrienden, maar ook verscheidene van officieele personen en corporaties. We hebben er gisteren nog eenige kunnen noe men, maar in den loop van den middag kwamen er nog telegrammen binnen van den voorzitter en secretaris van den Ned. Journa listenkring, de heeren Hans en v. d. Hout, van de burgemeesters van de Rijp en Oterleek, van de firma Keizer uit Noordscharwoude, van den heer Stapel als voorzitter der Vereen, tot Ontwikkeling van den landbouw in N.H. Noorderkwartier, enz. enz. Het aantal schriftelijke gelukwenschen w.o. van den bond van Zuivelfabrieken in N. Hol land, van wethouder Leesberg uit Alkmaar enz. enz., was schier ontelbaar. Een heele vracht mocht de jubilaris mee naar huis nemen. Bloemstukken zagen wij o.a. van T.O.P, van St. Louis, van het N.H. Tooneel (dir. ze thee hadden gedronken. Kom mee, zei hij. De eetkamer was heel groot. De vlammen van den haard deden de schaduwen grillig dansen en vier kaarsen verlichtten het eene einde van een lange, glad gewreven eiken ta fel. John liep geluidloos over het dikke karpet. De terrier rolde zich ineen onder Waring's stoel en bleef daar rustig gedurende den ge- heelen maaltijd liggen. Dick had het gevoel, dat hij weer in Oxford was en met een der professoren aan tafel zat. De heele omgeving was zoo fijn beschaafd en vormde zulk een scherp contrast met de woes te omgeving van Devonshire. Waring hief zijn glas op en knikte Dick toe. Hij zei geen woord maar Dick waardeerde zijn manier van doen. Het was het eerste tee- ken van vriendschappelijke gezindheid hem door Waring betoond. Eerst nadat een karaf port was rondgegaan en John sigaren had gebracht, begon Waring iets meer notitie van den jongen man te nemen. Zullen we bij het vuur gaan zitten? vroeg hij. Ze gingen op hun gemak in twee leunstoe len bij den haard zitten, met hun gezicht naar het vuur toe. Ergens uit de diepe schaduwen klonk het tikken van een oude staande klok. De hond lag met zijn kop op Waring's voeten. Dick knipte met zijn vingers. Het dier keek even op, zuchtte diep en legde zijn kop weer neer. Aardig dier, bemerkte Dick. Heb 'm al zes jaar, zei Warink. Van een inboorling in West-Afrika gekocht voor een flesch whisky. Zoodra hij het woord „whisky" hoorde, stond de terrier op en keek al kwispelstaar tend naar ziin baas. Loevens), van de N.J.K. en van tal van vrien den en kennissen. Rest ons nog te vermelden, dat het I er- zisch tapijt gekocht werd bij de N.V. Per zisch Tapijthuis v/h. E. Perez, Koningsplein 3 te Amsterdam. Een serenade. Des avonds, toen de heer en mevrouw Klomp zich nog met vrienden in „De Rus tende Jager" bevonden, bracht Bergens Har? monie den jubilaris een serenade. De voorzitter van het corps, de heer P« Blanken daal hield een speech, waarin hij. deed uitkomen, dat de werkende leden den heer Klomp allen goed gezind! zijn en ver? zekerde, dat 't corps ook in de toekomst be reid zal zijn aan feestelijkheden mede te werken. De heer Klomp bracht het corps daar? voor dank. i Een regenbui verstoorde de muzikale hul de, waarna de muzikanten, daartoe door den heer Klomp in de gelegenheid gesteld, in hun' stamcafé nog eens aan de beteekenis van dit feest terugdachten. ZUID- EN NOORDSCHERMER. Mond- en klauwzeer. Sinds de vorige opgave werden aangetast Sinds de vorige opgave werden aangetast de veebeslagen van: A. de Groot, wonende te Akersloot, K. Schermerhorn, D. Glijnis, J. Smit Jz., A. Bood, J. de Bood (voor de tweede maal), Jb. Vlaanderen, J. Kuiper, Jb, Hoogland, Abr. Schermer, K. de Geus, P. Jongert, Jb. Dekker, P. van Dam, K. Wiedijk Gzn., Jb. Heinis Mzn., Jb. Buis Jr., P. Wie- dijk Gzn., W. Schermerhorn Wz., Weduwe P. Wezelenburg, P. Broertjes Jr., C. Keppen, Weduwe B. Bak, J. B. Doornbos, V. J. J, Koeckhoven, H. Spaan, G. Kieft, C Spaan, Gebis. Veldhuis, Jb. Kooij en C. Kriek. Inmiddels zijn genezen verklaard de vee. stapels van: J. Schoen, P. M. Bürmann en J. van Tiel. Op Maandagavond 18 Augustus verga derde ten Raadhuize de Schoolfeestcommissie voor de Openbare Lagere School te Groot- schermer. De voorzitter, burgemeester C. de Groot was wegens ernstige familieomstan digheden afwezig. De vergadering werd ge leid door den penningmeester, den heer S. van Stralen. Allereerst werd de rekening over 1929 nagezien en in goede orde bevonden. Zij bevatte de volgende eindcijfers: Ontvangsten 196.311 Uitgaven 186.93 Batig saldo 9.38 Geanimeerde besprekingen volgden nu betreffende het reisplan voor het komende schoolfeest. De datum werd bepaald' op Woensdag 27 Augustus. Er zal met auto bussen gereden worden naar Bergen-binnen (eindpunt Duinvermaak). Daarna gaat de tocht, öf naar Egmond aan Zee, öf naar Ber gen aan Zee, dan wel naar Schoorl/Camper- duin. Dit zal nog nader worden beslist. In de samenstelling der commissie kwam geen verandering. Met den autobusonderne mer J. Kieft Hzn. zullen besprekingen worden gevoerd over de levering van de benoodigde bussen. De heeren J. Smit en S. van Stralen zullen zich hiermede belasten. Burgerlijke Stand. Geboren: 3 Augustus, Dieuwertje, d. van Nicolaas Waterdrinker en Grietje Kreb. Overlijden en huwelijken: Geene. HEER-HUGOWAARD. Woensdag is voor ongeveer een 70-tal ouden van dagen uit onze gemeente een heer lijke dag geweest. Op initiatief der beide af delingen van den Bond voor Staatspension- neering werd een autotocht gemaakt naar Groenendaal en Wijk aan Zee, waarvoor een aantal autobezitters hun auto beschikbaar hadden gesteld, terwijls tevens een tweetal bussen was gehuurd. De geldmiddelen waren gevonden door de aanbieding van inteeken- lijsten, waarop vrijwel algemeen was getee- kend. De heenreis ging langs de Alkmaar- ROKIN 109-111 wmm TOEGANG ÉÜÜÜtf VOOR. IEDER VR'J ^gggggpg| Hoe heet hij? vroeg Dick. j Whisky. Af, ouwe jongen! Whisky tolde driemaal om z'n eigen rond en legde zich weer precies op hetzelfde plekje neer. Ik heb nog over Afrika gedacht, zei Dick. Bij de bereden politie in Bechuanaland. Goed, dat je het niet gedaan hebt. 't Is armoe lijden. Waarom wilde je dat doen? Ik kon hier geen werk krijgen en ik had geen geld. Waring stiet ongeduldig de asch van zijn sigaar. Dat is het ergste met jullie jongelui van tegenwoordig, zei hij. Jullie denken niet na. Wat denk je in hemelsnaam, wat iemand in koloniën uitvoeren kan, die hier nergens toe in staat is? In iedere groote stad zijn de werk- mogelijkheden ongeveer hetzelfde en als je de binnenlanden ingaat en landarbeider wordt, dan verboer je heelemaal. Er zijn gestudeerde lui in de West, in Canada en de Vereenigde Staten, die hun eigen spek bakken in een pan, die ze nauwelijks eens per jaar schoonmaken Ze scheren zich hoogstens eens per week, als ze het nog doen en hun eenige ontspanning zoeken ze in den drank. Neem den raad aan van iemand, die er zelf geweest is en blijf in Engeland. Maar als iemand kapitaal heeftkan die ook niet met succes naar de koloniën gaan? Ik dacht, dat je juist gezegd had, dat je geen geld had? Ik? O, maar ik praat nu alleen over de theoretische zijde van de kwestie. Als je daar naar toe gaat, heb je niets aan al die theorie. Het is niets dan practijk en heel harde practijk. De eenige lui, die in die streken rijk worden, zijn lui met een veel te ruim geweten. y Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 5