mtmiarscht CioraiL
DE VERLOREN INJECTIENAALD.
Radio-hoekje
FEUILLETON.
Stadsnieuws
Hsnderd twee en dertigste Jaargang.
220
1930.
Donderdag 18 September
Vrijdag 19 September.
Hilversum, 1875 M. 8.— V.A.R.A. Orgel-
êpel door Joh. Jong, afgew. door gramofoon
platen. 9.V.A.R.A. Gramofoonpl. 10.
V.P.R.O. Morgenwijding. 10.15 V.A.R.A.
Nelly Oosthout: voordracht. 10.30 V.A.R.A.
Ziekenuurtje. 11.30 V.A.R.A. Gramofoonpl.
12.152.A.V.R.O. Concert. Omroepor
kest. Eddy Kareisen, saxofoon. Adolphe Ka
reisen, harmonica. Achille Douhard, piano.
2.3.A.V.R.O. Gramofoonpl. 3.-4.
Concert door A.V.R.O.-Kwintdt. 4.V. A. R.
A. „Onze keuken" door P. J. Kers. 4.45 V.
A. R- A. Voor de kinderen. David Tomkins.
5.45 Concert door het V.A.R.A.-orkest. 6.50
V.A.R.A. Actueel allerlei te verzorgen door
het N.V.V. 7.05 V.A.R.A. Vervolg concert.
7.45 Politieber. 8.01 V.P.R.O. Herdenkings
avond der Ver. van Vrijz. Hervormden te
Groningen. Sprekers, koorzang en orgelspel.
9.V.P.R.O. Lupuk Willink: „Wat is film?"
9.30 Gramofoonpl. 10.— V.P.R.O. Persbe
richten. 10.03 Vaz Dias. 10.10 V.P.R.O.
(Voorlezing uit het werk van Arth. van Schen-
del door ds. E. D Spelberg. 10.30 V.P.R.O.
Gramofoonplaten. 11.— V.A.R.A. Gramo-
foonplaten.
Huizen, 298 M. (Na 6 uur 1071 M.)
(Ned. Omroep, alg programma te verzorgen
door de N. C. R. V.) 8.159.30 Concert.
10.30—10.50 Bijbellezen. 12.30—2.— Con
cert. Hermann, viool. D. Vos, viool. H. v. d.
'Horst Jr., cello. Mevr. v. d. HorstBleek
rode, piano. 2.4.Gramofoonplaten. 4
5.30 Concert. Amsterdamsch Vocaal Kwar
tet. 5.306.30 Orgelconcert door'Anth. v. d.
Horst. 6.30—7.— Gramofoonpl. 7.—7.30 A.
J. Herwig: „Mooie Dahlia's en andere
Herfstplanten in den tuin". 7.30—8.Be
zoek van den Radiodokter. 8.10.45 Prof.
Dr. J. Waterink: „Onbegrepen kinderen".
110.4511.30 Gramofoonplaten. 10.Pers
berichten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
11.05—11.20 Lezing. 12.20 Concert. H.
Luard, cello. M. Dixen, piano. 12.50 Orgel
spel door L. H. Warner. H. Maple, sopraan.
I.50—2.50 Gramofoonplaten. 4.20 Orkest
concert. 5.35 Kinderuurtje. 6.20 Lezing. 6.35
Nieuwsberichten. 7.— Pianospel door F. Da-
vies. 7.20 Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 Liederen-
voordracht door IGowings, tenor. 8.20 Con
cert. I. Morden, alt. Lamond, piano. Orkest.
10.Nieuwsberichten. 10.15 Lezing. 10.30
Marktberichten. 10.4011.20 Concert. Or
kest. E. Furmedge, alt. 11.20 Dansmuziek.
II.3512.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 12.50
2.20 Gramofoonplaten. 4 05 Orkestconcert en
solï. 9.05 Concert. Instrumentale en vocale
solisten.
Langenberg, 473 M. 7.257.50 Gramo
foonpl. 7.50—8.50 Orkestconcert. 10.35
11.35 Gramofoonplaten. 12.30 Gramofoonpl.
1.252.50 Orkestconcert. 5.506.50 Orkest
concert. (Gramofoonplaten). 8.209.15
Orkestconcert. 9.20 „John Derobert die
Welt". Daarna tot 12.20: Dansmuziek.
Kalundborg,' 1153 M. 12.20—2.20 Orkest
concert. 3.20—5.20 Orlcstconcert en lezing.
8.20—8.50 Concert. Strijkorkest. 9.059.50
„Cousine Lotte". Klucht van Chr. Molt Wen-
gel. 10.10—11.20 Orkestconcert.
Brussel, 508.5 M. 5 20 Kamermuziek.
6.50 Gramofoonpl. 8.35 Gramfoonplaten.
8.50 Concert. Orkest en orgel. 8.35 (338.2
M.). Concert georganiseerd door de SAROV.
Zeesen, 1635 M. 6.05—7.20 Lezingen.
7.20—7.50 Gramofoonplaten. 10.50 Berich
ten 12.201.15 Gramofoonplaten. 1.15—
2.20 Berichten. 2.20—2 50 Gramofoonpla
ten 2.50—4.50 Lezingen. 4.50—5.50 Gramo
foonplaten. 5.50—8.50 Lezingen. 18.50
Schrammelmuziek. 9.05 Lezing. 9 25 Concert.
Orkest, bariton en spreker. Daarna: Concert.
Orkest en sopraan.
PROTESTVERGADERING INZAKE DE
RADIOCENSUUR.
Een stampvolle Concertgebouw
zaal.
Door de partijfederatie van de S. D. A. P.,
den Bestuurdersbond en de Federatie Amster
dam der V. A. R. A. was gisteravond een
protestmeeting belegd tegen de radiocensuur
Van ALICE CAMPBELL.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door J. E. DE B. K.
1°)
„Dat was lady Clifford, die daar den
winkel binnenstapte."
Miss Paul's schildpadden lorgnet ont
gleed aan haar handen.
„O ja? Ik heb het niet gezien. Waar.
In welke winkel?"
Tn HD7O Vil pi*
Werkelijk! Dat is een grappig, vies
klein stulpje voor haar om naar toe te
gaan."
Zij nam haar lorgnet weer op en De-
keek het opschrift op de deur. Lr stond.
„Abel Klement, handel in oude en nieu
we juweelen". Toen, niet tevreden met
dit oppervlakkig onderzoek, ging ze vlaK
voor de deur staan en staarde, haai
nieuwsgierigheid botvierend, in vooi-
over gebogen houding naar binnen.
„Ze neemt iets uit een klein doosje m
baar taschje", verkondigde de Engei-
sche na een nauwkeurig, critisch ondei-
zoek. „Ja, natuurlijk het een of ander
sieraad voor reparatie. Neen toch niet,
ze maakt het doosje niet open. Ze volgt
den winkelier naar de deur achter in
den winkel. Nu is ze weg."
Voldaan over het feit, dat er niets
meer was om mede te deelen, verwijder
de miss Paul zich van de deur.
„Dat lijkt nu niets geen winkel voor
haar", vervolgde ze peinzend, terwijl
beiden rmwandelden. „Zoo'n schunnig,
ln het algemeen en in het bijzonder tegen het
verbod van uitzenden van het demonstratief-
congres op j.1. Zaterdag en het afbreken van
de radio-rede van den voorzitter der V.A.R.A.,
den heer de Vries, aan den vooravond van
den „Rooden Zondag" door de radio-omroep
controle-commissie.
Reeds lang voor den aanvang der bijeen
komst, waarop J. W. Lebon, F. v. d. Walle en
mr. J. E. W. Duys het woord voerden, was de
groote zaal van het Concertgebouw geheel
gevuld. 6
Met het oog hierop was eveneens een pro
testbijeenkomst belegd in de Beurs voor den
Diamanthandel, waar het woord werd ge
voerd door de heeren Jan Oudegeest, J. v. d.
rlouven en M. Sluyser.
Nadat eenige liederen waren gezongen,
opende de voorzitter, de Amsterdamsche wet
houder S. R. de Miranda, te kwart over acht
de bijeenkomst in het Concertgebouw.
Spr. zette kort uiteen, wat gebeurd was in
zake het verzoek van het demonstratief con
gres tot uitzending per radio en hoe de radio-
omroep controle-commissie dit verzoek had
afgewezen. Al moge, aldus spr. de tegenstel
ling tusschen V.A.R.A. en A.V.R.O. groot
zijn, nog grooter is die tusschen de censuur
en het vrije woord
Hierop gaf wethouder de Miranda het
woord aan den heer J. W. L e b o n, die na
mens de V.A.R.A. sprak
Spr. wees er op, dat de V.A.R.A. voor het
bestaan van de controle-commissie, met haar
programma's nooit in botsing met de strafwet
was gekomen. Wij weten zelf wel, wat al en
niet geschikt is om uit te zenden Het toezicht
is steeds repressFf geweest; plotseling, na
zeven jaren, is een commissie samengesteld,
waarin geen enkele sociaul-democraat zitting
heeft. Het is ons, aldus spr. een raadsel, hot
een man als dr. de Visser van een dergelijke
commissie voorzitter wil zijn. Spr. gaf een
groot aantal voorbeelden van de willekeurige
handelwijze der commissie. Ieder woord, dat
door de microfoon wordt gesproken, moet
vooruit aan de radio controle-commissie be
kend zijn. Aanvankelijk w'Jde de commissie
geen overleg plegen met de V.A.R.A. Nu
heeft de V.A.R.A. echter epn uitnoodiging ge
kregen, te komen praten. De strijd zal echter
niet beëindigd worden, voor de dictatuur uit
den aether is verdwenen. Ook van burgelijke
zijde wordt de houding van de controle-com
missie afgekeurd, ook de A.V.R.O. schaart
zich in deze kwestie aan de zijde van dë
V.A.R.A. Wij zullen nooit vergeten, dat de
V.A.R.A. allereerst de belangen van de ar
beidersbeweging moet steunen en de controle
commissie maakt dit onmogelijk. De V.A.R.A.
heeft aan de andere omroepverenigingen een
uitnoodiging gezonden tot het gezamenlijk
houden van een bespreking om paal en perk
te stellen aan de controle-willekeur.
De voorzitter las hierop een telegram van
de V. R. O. (vrijdenkers radio omroep) voor,
met de medeaeeling, dat deze zich geheel aan
de zijde schaart van de V.A.R.A.
Hierop was het woord aan den heer F. v. d.
Walle, secretaris van het N. V. V. Uitvoe
rig en in felle kleuren schilderde v. d. Walle
het gebeurde van j.1. Zaterdag en de onbillijk
heid van de radio-controle-commissie om de
uitzending van het congres te weigeren. Er
werd, aldus spr., op het congres niets behan
deld, strijdig met de goede zeden en de open
bare orde, integendeel! Vele zijn, aldus spr.,
de lacunes in de sociale wetgeving, het is ons
recht, hierop te vijzen en te trachten hierin
verbetering te brengen. Misschien heeft de
radio-commissie wel het recht programma's te
keuren, doch zeer zeker heeft deze com
missie niet het recht politieke redevoeringen
te censureeren. Wij hebben allen het recht tc
zeggen en te schrijven, wat wij willen, mits
wij slechts niet in botsing met de justitie ko
men. Het opvragen van de redevoeringen Is
het grootste schandaal, ooit in Nederland
voorgekomen. Nog erger is het, dat de minis
ter van waterstaat niet heeft ingegrepen, hij
is wel degelijk de beroepsinstantie, zoolang
geen andere beroepsinstantie bestaat. Wij zul
len pal staan voor de vrije uiting van onze
meening, het volksrecht bij uitnemendheid.
Nadat een oogenblik was gepauzeerd, betrad
de derde spreker, de heer mr. D u y s, namens
de S. D. A. P. het spreekgestoelte. Spreker
wees op het groot verschil met de voorgaande
radiovergaderingen. Er is hier sprake van een
politiek en maatschappelijk vraagstuk van
den eersten rang. In de grondwet is de vrij
heid van drukpers samengesteld. Nu, in 1930,
moeten wij een strijd beginnen van veel groo
ter belang dan de vrijheid van drukpers. De
radio is een machtiger strijdmiddel nog dan
de pers. De strijd om de vrijheid in den aether
is opnieuw een stuk van den klassenstrijd. In
den radio-raad zijn slechts twee van de vijf
tweede rangs zaakje. En kwam ze in een
taxi en niet in haar eigen auto?"
Ze was zoo verdiept in deze kwestie,
dat het Esther amuseerde en deze er
een ziekelijk verlangen, om iets geheim
zinnigs te zoeken in een zaak, die zich
waarschijnlijk als iets heel gewoons ont
poppen zou in meende te bespeuren.
„Weet u wat ik denk", zeide haar wan-
delgenoot vertrouwelijk, „dat is dat die
groote dame iets doet dat niet geweten
mag worden. Dat is mijn overtuiging,
die je moogt verwerpen of aannemen."
HOOFDSTUK V.
„Pardon, hebt'u soms ook lucifers?"
Bij het hooren van die mannenstem
zoo vlak bij haar, keek Esther verschrikt
op van de rekeningen, die ze bezig was
te schrijven. Ze had iemand in de salon
gehoord,, maar ze dacht dat 'tJapques
was, die even tevoren de koperen voor
deurbel stond te poetsen. De stem, die
zonder groet zoo gewoon tot haar sprak,
kwam haar bekend voor. Zij stond op
van haar schrijftafel bij het venster en
keek den indringer vlak in het gelaat,
terwijl ze de lucifers van het buffet nam.
„Hier zijn ze", zeide ze, hem de doos
gevende.
De bezoeker, met een sigaret in den
mond en de handen in de zakken, dren
telde door de kamer en nam de doos
aan. Hij was jong, Engelsch, keurig ge
kleed, niettegenstaande een wijde Bur-
berry, die hij over zijn bruine pak droeg
en hij had een paar keurige auto-hand
schoenen, die hij op de tafel wierp. Zijn
optreden was ruw en jongensachtig, hij
had iets traags over zich en toch ook
iets onrustigs. Een tweede blik over
tien leden S. D. A- P.-er, in de controle
commissie heeft geen sociaal-democraat zit
ting. Wij zullen niet rusten, voor wij volledi
ge vrijheid in den aether hebben, slechts ge
bonden door de strafwet. Censuur is volledige
willekeur, aldus spr., en zeker absoluut onmo
gelijk in radio-zaken. Het is geoorloofd voor
een zaal te spreken, waarin zich b.v. 10.000
menschen bevinden, maar waar begint het
verbod, aldus vraagt spr. zich af. Dit verbod
begint daar, waar de controle eindigt, al
dus de heer Duys.
Preventieve oensuur noemde spr. een schan
daal. Het verbod van de controle-commissie
noemde spr. kwajongenswerk. De minister
was volgens de heer Duys volkomen bevoegd
in te grijpen, het is een lafheid, aldus spr.
zich achter een uitvlucht te verschuilen.
De leider van de bijeenkomst sloot met een
woord van dank tot de sprekers de bijeen
komst. Een motie, aldus de heer de Miranda,
is niet noodzakelijk, daar uit het geweldig
aantal bezoekers wel blijkt hoe men in Am
sterdam over de radio-censuur denkt.
Kamer van Koophandel.
De gisteravond ten stadhuize gehouden
vergadering werd niet bijgewoond door den
heer König, die nog steeds ziek is.
De voorzitter gecomplimenteerd.
Bij den aanvang der vergadering richtie
de heer K o 1 s t e r namens de andere heeren
het woord tot den voorzitter in verband met
diens benoeming tot ridder in de orde van
Oranje Nassau bij den 50en verjaardag der
koningin. Spr. feliciteerde hem met deze eer
volle onderscheiding, die voor de leden der
Kamer een verheugend en verrassend nieuws
was, omdat zij weten dat de heer Arntz steeds
onvermoeid op de bres staat voor de belan
gen van handel en industrie in het alge
meen en in Hollands Noorderkwartier in het
bijzonder, en ook omdat zij graag erkennen,
dat hij met groote kennis van zaken de Ka
mer onpartijdig bestuurt en hare vergaderin
gen leidt, zoodat de nuttige en aangename
samenwerking der leden daardoor bevor
derd wordt. Dat dit door het hoogste gezag
openlijk werd erkend, deed den leden veel
genoegen.
Spr. hoopte, dat het eeremetaal nog vele
jaren de borst van den heer Arntz mag sie
ren en dat deze neg lang voorzitter der
Kamer zal mogen zijn.
De heer G r u n w a 1 d sloot zich bij
aan en zag in deze onderscheiding van den
voorzitter een aansporing voor de leden om
onder diens leiding onvermoeid voort te wer
ken in het belang van dit district.
De v o o r z i 11 e r, de sprekers dankende,
betuigde allereerst zijn danik aan H.M. voor
de onderscheiding en daarna aan allen die
hem een blijk van belangstelling hadden be
toond. Ook spr. beschouwde de onderschei
ding als een erkenning van het werk der
Kamer en wekte op om met hem voort te
gaan in het belang van handel en bedrijf.
Openingsrede.
Bij' de opening der vergadering herinnerde
devoorziter aan het heugelijke feit, dat
de koningin op 31 Augustus j.1. haar vijftig
sten geboortedag mocht herdenken. Spr. ge
loofde aller tolk te zijn, als hij de hoop uit
sprak, dat ons land nog vele jaren de zege
ningen zal mogen ten deel vallen van haar
bewind.
Met weemoed herinnerde spr. aan het over
lijden van mr. F. Dubois, secretaris der Am
sterdamsche Kamer van Koophandel. Aan
de Amsterdamsche Kamer, die door dit ver
scheiden wel zeer zwaar wordt getroffen,
werd een bewijs van deelneming gezonden,
terwijl de heer Scheffel, als collega, het laat
ste afscheid te Westerveld heeft bijgewoond.
Met genoegen zult gij hebben gelezen, zoo
ging spr. voort, dat de Raad van Schagen in
zijn spoedeischende vergadering van den 7en
Augustus LI. met algemeene stemmen heeft
besloten de resteerende 2850 te voteeren
voor het kanaal StolpenSchagenKol-
horn, waardoor Schagen en omgeving ver
moedelijk het eerste hun kanaal zullen krij
gen en ook de waterverbinding met den Wie-
ringermeerpolder tot stand zal komen. Een
woord van hulde bracht spr. aan dien ge
meenteraad, die met grooten durf en vertrou
wen in de toekomst dit besluit heeft genomen,
dat de economische beteekenis van die streek
in velerlei opzicht aanzienlijk zal versterken.
Vooral ook de commissie uit de Kamer, die
zich zoo zeer beijvert voor het totstandkomen
der Westfriesche kanalen, zal dit besluit een
riem onder het hart hebben gestoken om met
kracht haar taak voort te zetten.
Sprekend over Schagen, wilde spr. tevens
r.og even in herinnering brengen, dat op 26
Juli j.1. het 2'5-jarig jubileum werd herdacht
van de Schager Handeldrijvende en In-
dustrieele Middenstandsvereeniging. Met
den secretaris was spr. bij de feestviering
tegenwoordig, waarbij opnieuw kon worden
vastgesteld, dat deze vereeniging een onge
kende energie ontplooit, waarvan de vruch
ten niet zijn uitgebleven.
Vervolgens memoreerde sjpr., dat het Hoofd
bestuur der Posterijen en Telegrafie bij wijze
van proef de gelegenheid opende om tele
grammen ter kaasmarkt aan bestellers aan te
bieden, welke proefneming echter niet is ge
slaagd. Het Bureau, dat in de dagbladen had
gelezen, dat deze proeven elders werden ge
nomen, had gevraagd dit ook in haar district
te willen probeeren. In dit verband meende
spr. te moeten verk'aren, dat het hem spijt,
da( door samenloop van omstandigheden, de
gelegenheid heeft ontbroken terzake in over
leg te treden met den directeur van het
marktwezen te Alkmaar, van wien de Kamer
leeds de volle medewerking ondervindt.
Tenslotte constateerde spr met leedwezen,
dat het vermoeden, uitgesproken in zijn
nieuwjaarsrede van 8 Januari, dat de mo
gelijkheid bestond op een depressie in het be
drijfsleven van ons land, bewaarheid is ge
worden. Talrijke zakenlieden ondervinden de
nadeelen van de huidige groote slapte, ter
wijl vele anderen zich slechts met de grootste
krachtinspanning en sterk doorgevoerde be
zuinigingen aan verliezen kunnen onttrekken.
Ook de vooruitzichten in den landbouw zijn
verre van rooskleurig te noemen. De goede
koopmanschap wordt thans wel zwaar op
proef gesteld, doch ik vertrouw, zei spr., dat
het gros aan den tegenspoed het hoofd zal
weten te bieden in afwachting van de betere
tijden, die ongetwijfeld weder volgen moeten,
doch welke zich helaas nog niet hebben aan
gekondigd.
Hierna stelde de voorzit ter aan de
orde
Ingekomen stukken.
Een kaasbeurs.
Adres van het college van B. en W. der
gemeente Alkmaar, waarin advies gevraagd
wordt omtrent het beschikbaar stellen van
een lokaal voor het houden van een kaas-
beurs, waartoe het bestuur van den Bond van
op coöperatieven grondslag werkende zuivel
fabrieken in Noordholland het verzoek had
gedaan. Dat bestuur had n.1. de medewerking
van het college gevraagd voor het beschik
baar stellen van een lokaal waar op kaas
marktdagen kaasbeurs zou kunnen worden
gehouden voor kaas uitsluitend in Noordhol
land gemaakt.
Naar aanleiding daarvan lag het in de be
doeling van B. en W., bij wijze van proef, de
z.g. Kleine Waag voor het bovenomschreven
doel in gebruik te geven en wel op iederen
Vrijdag van des morgens 9 tot des namid
dags 12J4 uur, voorloopig tot 1 Mei a.s. Al
vorens daaromtrent echter eene definitieve
beslissing te nemen, wenschten zij het oordeel
der K. v. K. daaromtrent te vernemen.
De heer K u ij p e r vroeg of een kaasbeurs
wel een handelsbelang was. Hij meende, dat
zij schade zou doen aan de markt, die er toch
is voor den handel en z.i. voldoende in de be
hoeften daarvan voorziet. Spr. was het eens
met hen, die beweren dat het verkoopen op
monster zal leiden tot chicanes. Het leek spr.
in het belang van den handel om op de markt
te koopen, waar de heele partij in oogen-
schouw kan worden genomen.
De voorzitter achtte het moeilijk om
op een eventueele kaasbeurs andere soorten
dan de Noordhollandsche te weren.
De heer N o b e 1, het verzoek van den
Bond verdedigende, zei, dat er zeer zeker wei
bezwaren tegen een kaasbeurs zijn, maar dat
het desondanks toch wenschelijk is de proef te
nemen. De zaak zal wel niet zoo eenvoudig
zijn als de voorstanders meenen, maar de ge
meente Hoorn is op het verzoek ingegaan.
Op de vraag waarom alleen voor Noordhol
landsche kaas gelegenheid tot verhandelen
zou worden geboden, antwoordde spr., dat
die kaas beter is dan die uit andere provin
cies als gevolge van een andere bereidings
wijze (gepasteuriseerde melk.) Het bestuur
van den Bond ziet wel het belang van de
markt, maar acht het tactisch om op verzoek
van voorstanders een proef met een beurs te
nemen.
De heer E n d e 1 merkte op, dat 29 han
delaren zich tegen het houden van een kaas
beurs hebben uitgesproken en gezien deze
meening van deskundige belanghebbenden
was spr. tegen inwilliging van het verzoek.
De voorzitter wees op de groote
reclame voor de kaas, welke ligt in aanvoer
ter markt. Daarmede is het afgéloopen, als
de beurs ingang vindt en het maken van een
tuigde Esther dat haar eerste opvatting
de juiste was. Hij was ongetwijfeld de
jonge man, dien zij al eenige malen ge
zien had met de Fransche in het Restau
rant des Ambassadeurs.
Kalm doorrookende keek hij de kamer
rond.
„Dokter nog uit?" vroeg hij onver
schillig.
„Ja maar hij zal wel gauw thuis ko
men, het is dadelijk tijd om te lunchen.
Ze wilde vragen of ze iets voor hem
kon doen, maar vond toen, dat dit on-
noodig was. Hij scheen meer een vriend
die voor een gezellig praatje komt bin
nen vallen, dan een patiënt Ze zou
haar opvatting, dat dr. Sartorius geen
sociale banden had, moeten laten schie
ten. Ze wilde weer doorgaan met haar
werk, toen de rond kijkende oogen van
den jongen man zich op haar vestigden
en er in zijn onverschilligen blik iets
van belangstelling opflikkerde.
„U komt me zoo bekend voor", zeide
hij. „Ik moet u ergens gezien hebben.
Waar was dat?"
Ester's oogen ontmoetten een oogen
blik zijn onderzoekenden blik, toen
schudde zij het hoofd.
„Vreemd, u bent hier vroeger niet ge
weest. Bij dr. Sartorius bedoel ik."
„Neen, nooit."
Met zorg knipte hij een beetje asch van
het tafelkleed weg en zag haar toen
weer aan.
„Toch weet ik zeker, dat ik hier in
Cannes uw gezicht heb gezien."
Het probleem scheen hem nog al te in
teresseeren. „Hebt u eenig idee waar
dat geweest kan zijn?"
Een paar seconden zag ze hem toen
aan, overleggende wat ze zeggen zou.
even goede reclame zal dan groote kapitalen
kosten. Intusschen staat het vast, dat di
kaas ook op monster verkocht kan worden, ai
stelt de gemeente daarvoor geen lokaal be
schikbaar. Men kan dan in een café gaan.
De heer Grunwald geloofde, dat men
zich niet ongerust hoeft te maken over de
markt. De handel zal niet op monster willen
koopen, omdat het veel beter is de geheele
partij te zien. Maar wil men een kaasbeurs/
dan lijkt het spr. onbillijk om daarvoor de
kaas uit andere provincies uit te sluiten. Het
zal in het belang zijn van handelaar en pro
ducent als de verschillende kaassoorten ver
kocht en vergeleken kunnen worden. Het is in
het voordeel van een markt, als ieder er kan
crijgen wat hij zoekt.
De voorzitter was van meening, dat
de kocpers wel zullen letten op de kaasmer-
ken en daarom leek het hem niet juist gezien
om het product uit andere provincies te
weren.
De heer C o 1 t o f was tegen het nemen
van de proef, omdat er zulk een belangrijke
voorwaarde wordt gesteld, die er z. i. op
wijst, dat er eigenbelang van de producenten
achter zit.
De heer Blaauboer zette uiteen, dat
het tactisch is van het gemeentebestuur om
aan het verzoek te voldoen, nu de producen
ten eene andere richting van het marktwezen
wenschen. Vroeger moest alles ter markt wor
den aangevoerd In den laatsten tijd heeft de
Alkmaarsche markt de andere kaasmarkten
vrijwel geabsorbeerd, maar toch is de aan
voer niet zoo heel veel grooter geworden. Dat
komt doordat de intuschen gestichte groote
fabrieken hun productie niet in haar geheel
ter markt kunnen brengen, met als gevolg
dat zij het plaatsen in combinatie of overgaan
tot zelf-export. Indien Alkmaar niet aan het
verzoek zou voldoen, zou men naar Hoorn
gaan om daar te verkoopen. Als er nog meer
((abrieken komen, die veel produceeren van
eenzelfde kwaliteit, zal het bezwaar tegen de
markt nog grooter worden en moet men nog
meer op monster verkoopen. Bovendien is de
aanvoer ter markt wel wat duur en ook on-
ïygienisch.
De heer Hoogland was voor het
nemen van een proef, maar zonder de restric
tie.
De heer Grondsma meende, dat de
tijd zal moeten leeren of een kaasbeurs beter
is dan de markt. Thans wordt er al veel op
monster verkocht in de café's rondom de
markt, vooral soorten uit andere provincies.
Zoolang het een proef geldt was spr. niet
tegen uitsluiting van laatstgenoemde kaas. Op
een vraag hoe lang de proef zal duren, ant
woordde spr., dat dit niet te zeggen is. Maar
wel wist hij, dat, als de beurs werkelijk een
behoefte blijkt, meer ruimte noodig zal zijn
dan door B. en W. thans wordt aangeboden.
Dan moeten er tafels zijn en nissen voor de
betaling en het voeren van besprekingen. Spr,
voor zich zou liever op de beurs koopen, om
dat dan niet ieder kan zien hoeveel en tegen
welken prijs gekocht wordt.
Nadat nog eenige heeren hun standpunt
nader hadden toegelicht, werd met 5 tegen 11
stemmen besloten het gemeentebestuur te ad-
viseeren tot het stichten van een kaasbeurs
over te gaan, maar dan te laten vervallen de
bepaling dat alleen Noordhollandsche kaa?
zou mogen worden aangevoerd. Vóór de be
perking waren de heeren Nobel, Blaauboer,
Grondsma, Kluitman en Kolster.
Kosten van het ijken.
Schrijven van den heer D. H. Grunwald,
met verzoek stappen te doen om te geraken
tot een wijziging van de bestaande regeling
voor het ijken van maten en gewichten.
Schrijver deelt daarin mede, dat hem voor
het iiken dit jaar in rekening was gebracht
een bedrag van 6.25, welke berekening
was vastgesteld in 1920. Van andere zijde
had de heer G. ook klachten gehoord over de
te betalen bedragen. Het schrijven eindigt
dan:
Waar de handel hoe langer hoe meer wordt
belast en de regeering van het ijken, naar ik
van betrouwbare zijde verneem, aardig wat
overhoudt, terwijl dit toch geschiedt in het al
gemeen belang, komt het mij in hooge mate
gewenscht voor, dat de K. v. K. met de an
dere Kamers deze zaak bij den minister van
landbouw, handel en nijverheid aanhangig
maakt.
Langdurig werd over dit punt gesproken-
Verschillende heeren vonden liet onbillijk, dat
niet alle meet- en weegwerktuigen aan het
ijken zijn onderworpen, maar waren het er in
middels overeen, dat de last voor den handel
nog grooter zou zijn. indien dit wèl het geval
was, al staat vast, dat het publiek beschermd
dient te worden tegen het meten met ondeug
delijke maten en gewichten. Het probleem
„Ja", antwoordde ze toen bedaard.
„Ik zal u zeggen waar het was. Ten
minste ik geloof dat ik het weet."
„Waar?"
„In de restauratie van het Carlton.
Zoowat veertien dagen geleden, op
lunchtijd".
Besloten om niet meer te spreken
over die andere ontmoeting, toen hij
met lady Clifford was, werd ze stout
moediger.
„Waart u daar niet met twee dames,
die er nog al Spaansch uitzagen, de
eene veel ouder dan de andere?"
Hij trok zijn wenkbrauwen op en blies
een wolkje rook naar buiten.
„Dat zou me niet verwonderen
stemde hij toe, waarmede hij het onder
werp uit zijn gedachten scheen te zetten.
Esther ging weer door met haar werk en
hoorde hem doelloos in de salon heen
en weer slenteren. Toen klonk het ritse
len van een courant en Jacques, die
kwam dekken voor het déjeuner, keek
door de hall en fluisterde tegen Esther:
„Die capitaine zal blijven voor het dé-
jener. 't Treft dat ik vandaag een ragout
heb; er is genoeg voor drie. Ik zal in de
ommelette nog een ei meer doen."
Hij dekte voor drie en haalde toen uit
een diepe schuilhoek achter in het buffet
een cocktailkaraf en allerhande fles-
schen.
„Die jonge man, hij hier eens drie we
ken gebleven," vertelde Jacques. „Hij
altijd de cocktails mengen, op verschil
lende manieren. Maar vandaag zal hij
't niets prettig vinden, dat er geen ijs is."
Een sleutel knarste in het slot van de
voordeur, de zware stap van den dokter
klonk in de hall en hield stil bij de sa
lon.
„Zoo Holliday", zeide hij zonder eeni
ge verbazing, „ik zag je auto buiten
staan",
,,'t Is wel een van de laatste keeren dat
je haar gezien hebt, dokter", antwoordde
de bezoeker, naar hem toegaande. Ik ga
haar verkoopen. Weet je ook iemand,
die zoo'n klein karretje noodig heeft?"
De twee gingen samen naar de eetzaal.
Esther zag hoe de medicus zijn vriend
een langen, onderzoekenden blik toe
wierp, alvorens te vragen:
„Waarom wou je haar kwijt?"
„O, ik denk dat ik binnen eenige we
ken dit werelddeel ga verlaten".
„En waar ga je naar toe?"
De dokter zag neer op den jongen man
met zijn wonderlijk weggedoken kleine
oogen. Hij scheen vermoeid en niet erg
belangstellend, en toch was er in zijn
houding iets van negatieve vriendelijk
heid, die Esther nog nooit had opge
merkt.
„Ik ga misschien naar Argentinië; er
is me daar een baantje aangeboden."
„Zuid-Amerika!"
De doffe, vermoeide oogen monsterden
den kapitein van het hoofd tot de voeten
en drukten minachting uit. „Zoo, dus
is het dat?" Hij zocht in zijn zakkeu
naar een sigaret en toen een bij hem op
komende gedachte uitend, zeide hij: „Ik
denk dat je al wel besloten bent".
„Nog niet geheel, maar zooais de za
ken nu staan, leidt het tot niets om hier
te blijven plakken. Ik verzeker je. daar
is maar een klein afstandje tusschen
mij en van honger sterven. En toch neem
ik een paar weken om alles rustig te
overdenken".
Wordt vervolgd.
