DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Volksuniversiteit.
Het nieuwe programma is verschenen.
Buitenland
No. 230
DINSDAG 30 SEPTEMBEB 103O
132e Jaargang.
Dagelijksch overzicht.
HET POLITIEKE PROCES DE ROSA.
Het vonnis.
De beoordeelingen.
Het Rijksweerproces.
Huiszoeking bij Scheringer.
POINCARE BEPLEIT BEWAPENING.
Poincaré in de regeering?
COMMUNISTISCHE BENDEN
PLUNDEREN CHINEESCHE DORPEN
EN STEDEN.
DEMONSTRATIES TE TOKIO.
Botsingen met de politie.
DE WILD
„CARLSHUTTE" HAARD
PROTESTEN TEGEN DE
DRANKBESRTIJDING TE HAMBURG.
DE STAKINGSBEWEGING IN
SPANJE.
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalvs Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER OEWONE ADVERTENTIEN:
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, post
giro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Het vonnis is gevallen: De Rosa is tot vijf
jaar gevangenisstraf veroordeeld, wegens
poging tot doodslag op den prins van Pie-
mont met voorbedachten rade, doch onder
toekenning van verzachtende omstandighe
den.
De geschiedenis is natuurlijk nog wel be
kend. De prins van Piemont, kroonprins van
Italië en schoonzoon van den Belgischen ko
lling was in België gekomen om een
officieel bezoek aan België te brengen.
Bij een van de feestelijkheden is toen
het drama gebeurd. De kroonprins zou een
krans leggen op het graf van den onbeken
den soldaat, toen plotseling een vreemdeling
naderbij trad en eenige schoten loste op den
prins. Deze werd gelukkig niet getroffen en
bleek aldra weer geheel normaal te zijn. De
dader werd gegrepen en in arrest gesteld.
De vorige week nu is deze zaak voor het
gerechtshof gekomen. De Rosa, de dader van
den aanslag, bleek een Italiaan te zijn, die
niets van de fascistische ideeën moest heb
ben en die meende, dat de kroonprins, even
als zijn vader, fascist was, omdat hij ook
in Mussolini den premier erkende, dus den
regeerder van Italië. Vandaar de aanslag.
Nu is de geheele rechtszaak vrij eenvoudig
geweest, maar deverdediging is nogal vrij
lang aan het woord geweest en heeft ver
schillende dingen gezegd, die een absoluut
politiek karakter droegen. Men vraagt zich
af, hoe de verdediging dat klaar gespeeld
heeft. Men had toch kunnen verwachten,
dat hun de mond gesnoerd was, zoo gauw
zij het fascisme becritiseerden. Vooral mocht
men dit verwachten, omdat per slot van re
kening het Belgische koningshuis nauw ver
want geworden is aan het Italiaansche en
dus niet kan dulden, dat men in het open
baar het fascisme laakt.
Daar was bijvoorbeeld mr. Spaak, die een
heel betoog hield over Mussolini en zijn
ideeën. Dat het fascisme geen overwinning
was op het bolsjewisme, dat tijdens den op-
marsch naar Rome al sedert lang niet meer
bestond, doch wel een regime van terreur,
door Mussolini, tijdens den oorlog een vijand
van België, ingesteld, zette pleiter aan de
hand van documenten Uiteen. De persoon
van Mussolini zelf en zijn verleden worden
vervolgens door pleiter te berde gebracht om
aan te toonen, dat de man, die men thans
voorstelt de partij van de orde te belichamen,
zeli de aanstichter van het Italiaansche bols
jewisme is geweest.
Wat den koning aangaat, tweemaal heeft
hij zijn eed gebroken, toen hij Mussolini de
leiding van de regeering na den opmarsch
der zwarte hemden toevertrouwde, en ver
volgens toen na den moord op Matteotti het
fascisme wankelde, hij decreten onderteeken-
de, waarbij het fascisme wettelijk heilig werd
verklaard. Dit geldt, aldus pleiter, eveneens
voor prins Umberto, die zich geheel aan de
zijde van de partij der terreur heeft ge
schaard. Daarom behoort de prins eveneens
in de verantwoordelijkheid te deelen, die
aan zulk een eenzijdig partijtrekken verbon
den is.
Ook bij pleiter heeft het nieuws van den
aanslag op den prins van Piëmont afschuw
verwekt, doch bij nadere overweging van de
oorzaken en feiten heeft zich langzamerhand
een ander gevoel van hem meester gemaakt,
dat hem dwingt de rechtbank met den mees
ten nadruk te verzoeken, den beschuldigde
vrij te spreken, daar de Rosa niet heeft wil
len dooden. De schuld is niet bewezen. De
Rosa is geen misdadiger, slechts een arm
kind.
De procureur-generaal repliceerde nog
even. Hij meende dat de houding van koning
Albert, die zijn dochter aan een Italiaan-
schen kroonprins tot bruid had geschonken,
het beste antwoord was aan de verdediging,
die de houding van den Belgischen vorst te
genover de houding van den koning en
prins van Italië stelde. Uit alle feiten was
duidelijk gebleken dat de Rosa dooden wil
de en dat de misdaad een begin heeft gehad,
wat volstaat om en beschuldigde schuldig te
verklaren.
De eisch tot vrijspraak, die de verdediging
-heeft gesteld, is alleen gegrond op juridische
overwegingen, die tot de fantasie behooren.
Op de feiten, niet op juridische fantasie,
moet worden gestraft.
Het Belgische socialistische Kamerlid mr.
Soudan repliceerde.
Na een half uur van beraadslaging kwam
de jury met haar antwoord in de rechtzaa
terug. Op alle vragen luidde het antwoord
bevestigend.
Deze vragen waren:
Is De Rosa schuldig aan poging tot moord
op den Italiaanschen kroonprins?
Was er een begin van uitvoering aanwe
zig?
Heeft hij met voorbedachten rade gehan
deld?
Heeft hij gebruik gemaakt van een valsch
paspoort?
Heeft hij onder een valschen naam in Bel
gië vertoefd?.
Het hof trok zich daarop in raadzaal te
rug nadat een der verdedigers de clementie
der rechtbank had ingeroepen. Na twintig
minuten keerde het hof terug en zijn arrest
luidde, dat de Rosa schuldig was verklaard
aan poging tot doodslag op den prins van
Piëmont met voorbedachten rade, doch on
der toekenning van verzachtende omstandig
heden. De straf is vijf jaar opsluiting.
Het vonnis viel bij een ontzagwekkende
stilte, aldus wordt aan het „Hbld." gemeld.
Geen enkel geluid werd gehoord; maar bij
het verlaten van de zaal rees bij velen de
vraag, of de Rosa uitsluitend op rechtsgron
den was veroordeeld, zonder eenigen invloed
van politieke overwegingen. Een nieuwe
strijdvraag, waarop misschien nooit een be
slissend antwoord verwacht mag worden.
Over „dit vonnis wordt natuurlijk zeer ver
schillend geoordeeld. De Belgische sociaal-
demcr. bladen zijn teleurgesteld, want zij
hadden vrijspraak verwacht, daarentegen de
katholieke conservatieve „Vingtième Siècle"
vond de straf te licht en verdedigt het fas
cisme, waarvan deze courant zegt, dat het
een reusachtige poging is om een natie uit
wanorde te redden en in de richting van een
groote toekomst te leiden. Een dergelijk
werk is niet te volbrengen zonder zekere bui
tensporigheden en zekere gewelddaden.
De Italiaansche pers is natuurlijk over het
vonnis zeer verontwaardigd. Men kan zich
daar niet voorstellen, zoo wordt door de
„Tel." aan de „Times"-dienst ontleend, wel
ke verzachtende omstandigheden tot zulk een
lichte straf aanleiding hebben gegeven.
De bladen spreken de meening uit, dat het
verhoor te Brussel niet zoozeer een proces
is geweest tegen De Rosa, als wel een poli
tiek debat over het fascistische régime, het
geen slechts mogelijk is geweest door een
onbegrijpelijke incompetentie der rechters.
De verklaring dat De Rosa geen medeplich
tigen zou hebben, wordt, naar men meent, di
rect weerlegd door de aanwezigheid van ge
tuigen zooals Nitti en Salvemini en andere
vooraanstaande anti-fascisten en de uit
spraak wordt door enkele bladen beschouwd
als een blijk van de macht van de vrijmetse
laars in België.
NA DE DUITSCHE VERKIEZINGEN.
Het Regeeringsprogramma.
Het Duitsche Rijkskabinet is gister voor
den laatsten keer bijeengekomen ter bespre
king van het regeeringsprogram. De be-
raadslagingeri over den inhoud zijn daarme
de beëindigd. Rijkskanselier Brüning zal
zich, nadat vandaag nog enkele politieke
kwesties behandeld zijn, naar den president
der republiek begeven, met wien hij een be
spreking zal hebben over de in het kabinet
gevoerde gedachtenwisselingen.
In regeeringskringen wordt aangenomen,
dat von Hindenburg zich met het program
zal vereenigen en Brüning de noodige vol
machten zal verstrekken. Hierna zal Brü
ning zich met de partijen van den Rijksdag
in verbinding stellen ten aanzien van de
aanneming of verwerping van het program.
Onderhandelingen over détails of eventueels
wijzigingen in het program worden echter
niet overwogen. Zooals de zaken er thans
voor staan, wordt van den Rijksdag louter
aanneming zonder wijzigingen verlangd.
Direct in aansluiting op zijn bezoek aan
von Hindenburg zal Brüning waarschijnlijk
een onderhoud hebben met den Pruisischen
minister-president Braun, dat in hoofdzaak
betrekking zal hebben op de kwestie, hoe
Pruisen zich in den rijksraad zal gedragen
ten aanzien van het regeeringsprogram.
Aangezien de Pruisische minister van fi
nanciën in het kabinet een zeer actief aan
deel heeft genomen aan de gedachtenwisse
lingen over het program, neemt men aan,
dat Pruisen zich in den rijksraad vóór het
program zal verklaren.
Van politiek belang is voorts de vraag In
hoeverre Braun in staat zal zijn de rijksdag-
fractie van de socialistische partij te bewegen
rnet het program van de regeering-Brüning
mede te gaan. Dit program toch zou volgens
de uitlatingen van de sociaal-democratie
slechts met zeer ernstige bedenkingen aan
neembaar zijn.
Wat tenslotte de vraag betreft of Brü
ning zal moeten aftreden, indien de Rus
dag niet met zijn program blijkt mede te
gaan, deze moet ontkennend beantwoord wor
den Brüning zal in dat geval niet aftreden,
daar hij het volle vertrouwen van den pre
sident geniet.
HET RIJKSWEERPROCES.
Beïnvloeding der rechters. Een
verklaring van den president.
Voordat gisteren het verhoor der getuigen
in het proces te Leipzig tegen de drie rijks
weerofficieren werd hervat, nam de presi
dent van het Hof, dr. Baumgarten, het
woord om een verklaring af te leggen, aldus
het Hbld. Hij deelde mede, dat dagelijks tal-
riike brieven, deels onderteekend, deels anc-
mem aan de rechters werden gezonden,
waarin op min of meer hartstochtelij'ke wijze
voor of tegen de beklaagden wordt gepleit
en beproefd wordt invloed op de rechters te
oefenen. Sommige schrijvers verklaren, dat
de beklaagden natuurlijk moeten worden
vrijgesproken, anderen weer, dat zij veroor
deeld behooren te worden en dat de rechters
zich niet van de wijs moeten laten brengen.
In een der brieven voorzien van een „Ha-
kenkreuz"-teeken wordt zelfs beweerd,
dat hij, de president, blijkbaar een jood is of
een Jodenvriend, en dat het derhalve zijn
plicht is het presidentschap af te staan aan
Adolf Hitier. Waaraan de president toe
voegde, dat hij geen Jood is en dat de schrij
ver niet ernstig genomen kan worden.
Al zulke brieven verhoogen echter maar
de toch al zoo zware dagtaak der rechters.
Zij bewijzen echter hoe subjecttief en harts
tochtelijk een groot deel van het publiek stel
ling neemt, een verschijnsel trouwens, het
welk bij de behandeling van het proces her
haaldelijk waar te nemen is.
Ten slotte gaf de president de nadrukkelij
ke verzekering, dat hij en zijn mederechters
met volkomen onpartijdigheid ingevolge de
wet de waarheid trachten te zoeken, het
recht en anders niets, waarna hij verzocht
het schrijven van brieven verder na te laten,
daar zij nutteloos zijn.
Vervolgens werd overgegaan tot het ver
hoor van luitenant Fürsen, die verklaarde
beklaagde Ludin té kennen sinds '26. Deze
had hem in Nov. '29 naar Berlijn ontboden,
waar Ludin hem met luitenant Loehr had
ontmoet en hem gezegd had, dat de strijdba
re geest en vaderlandslievende gezindheid
v/eer moest wakker geroepen. In den loop
van het gesprek was men het erover eens ge
worden, dat het de nationaal-soc. partij was,
waarmede zij zich het meest verwant van
geest gevoelden. Daar echter hun doeleinden
tengevolge van de gekleurde voorstellingen
in de pers niet duidelijk waren, werd erover
gesproken over gewelddadige pogingen tot
omverwerping van de grondwet, maar Lu
din had gezegd at het niet er toe mocht ko
men, dat de rijksweer de nationale beweging
in den kiem zou smoren.
In den loop van zijn verhoor in het Rijks
weerproces verklaarde luitenant Fürten- o.a
nog, dat Ludin niet gezegd had dat hij zelf
betrekkingen onderhield met de nat.-soc,
maar alleen, dat hij wel eenige nat.-soc. ken
de. Op de vraag van den president of Ludin
hem, getuige, geraden had, ook lid van de
partij te worden, antwoordde luitenant Für
ten met een beslist neen.
Uit Fürten's verdere mededeelingen bleek,
dat hij na het vertrek van Ludin naar zijn
chef was gegaan en met dezen uitvoerig
over alles had gesproken. Zijn chef had hem
ten slotte gezegd, dat hij de kwestie niet ern
stig of gevaarlijk voor de toekomst inzag en
dat de zaak hiermede intusschen was afge
daan.
Ten slotte kwam het tot een uitvoerig
kruisverhoor over de vraag wat er eigenlijk
besproken was over de positie van de rijks-
weer tegenover de nationale bonden in ge
val van een Putsch.
Te Ulm is huiszoeking gedaan bij Sche
ringer, waaromtrent generaal v. Wanker bij
den chef van het legerbestuur rapport heeft
uitgebracht.
„WIE NIET GEHOORZAAMT WORDT
NEERGESCHOTEN".
Verklaring van een Hitleriaansch
leeraar.
In een openbare vergadering te Nagold,
zoo meldt de correspondent van het „Berl
Tag." te Stuttgart, heeft de nationaalsoc.
L anddagafgevaardigde gymnasiumleeraar
Mergenthaler o.a. het volgende verklaard:
„Wij bevelen, en de anderen hebben te ge
hoorzamen. Wie niet gehoorzaamt, wordt
tegen den muur gezet, in de eerste plaats de
pacifisten".
De woorden hebben groote verontwaardi
ging gewekt. Vele personen, o.w. geestelijken
en professoren van de universiteit, leden van
de Duitsche Vredesvereeniging, hebben een
open brief geschreven aan Mergenthaler,
waarin zij betreuren, dat nog wel een opvoe
der van de jeugd zulke dwaasheden (jebu-
teert.
PRINS LEOPOLD VAN BEIEREN, t
Naar uit München wordt gemeld, is de
generaal-veldmaarschalk Leopold van Beie
ren in den leeftijd van 84 jaar aldaar over
leden.
Prins Leopold werd in 1846 als tweede
zoon van den toenmaligen prins-regent Lui-t-
pold geboren. In den wereld-oorlog werd bij
in 1915 belast met het bevel over het ne
gende leger. In 1916 werd hij opperbevelheb
ber op het Oostfront, waar de Duitsche over
winningen op Polen en Rusland bevochten
werden.
DE OOSTENRIJKSCHE KABINETSCRISIS.
Vaugoin over de Chr. Sociale
Partij.
In een artikel in een te München verschij
nend blad zegt de Oostenrijksche staatsman
Vaugoin, dat de Chr. Sociale Partij nu reeds
meer dan tien jaren de zorgen en de verant
woording voor de regeering in Oostenrijk
draagt. Deze partij is geen klasse-partij. De
strijd van deze partij gaat niet tegen de ar
beiderspartij, maar wel tegen het Marnisine.
Het Oostenriiksche economische leven kan
slechts floreeren, wanneer de openbare orde
en de binnenlandsche arbeidsvrede gewaar
borgd worden, m.a.w. als Oostenrijk daar
door ook in het buitenland vertrouwen en
crediet geniet en wanneer een eerlijke demo-
crate te een of anderen tijd doorbreekt.
DE ZAAK-BOSS.
Het Berlijnsche millioenen-
schandaaL
In den Berlijnschen gemeenteraad heeft de
rapporteur-afgevaardigde Könnecke een
reeks besluiten voorgelezen van den openba
ren aanklager inzake het onderzoek tegen
den vroegeren eersten burgemeester Böss.
Hierin wordt o.m. gezegd, dat hij den eige
naar van hotel „Exceslior" een gemeentelijk
crediet van 8 millioen Mark heeft verstrekt.
Deze beschuldiging is echter minder juist
gebleken. Daarentegen werd geconstateerd,
dat de tunnelbouw van de bevoegde autori
teiten tot stand is gekomen. De eigenaar van
het hotel, Elschner, heeft voorts een groot
aantal kunstvoorwerpen aan Böss overdra
gen, terwijl het echtpaar Böss bovendien nog
een 14-daagsch verblijf te Berchtesgaden
heeft genoten. In al dez egevallen is naar
het oordeel van de justitie echter geen spra
ke van bepaalde corruptie. Gebleken is, dat
Böss groote bedragen gespendeerd heeft aan
het Bouwfonds.
Voorts wordt een opsomming gegeven van
firma's, waarmede Böss in connectie heeft
gestaan.
De zaak-Böss in hooger beroep.
Voor den 9den Senaat van het gerechtshof
is gister in hooger beroep de zaak aange
vangen tegen den Berlijnschen eersten bur
gemeester Böss. In eersten aanleg werd
Böss veroordeeld tot ontslag uit den dienst
en korting van zijn pensioen, waartegen hij
appelleerde.
De zaak werd met gesloten deuren behan
deld. Vandaag is waarschijnlijk reeds het
arrest van het Hof te verwachten.
In zijn functie van president van den gene-
ralen raad van het Moezel-departement heeft
Poincaré gisteren de eerste vergadering van
dé herfstzitting waarin hij voor Frankrijk het
recht verlangde zijn bewapening zoo lang te
versterken tot het werkelijk een garantie voor
zijn veiligheid in handen heeft. O. a. ver
klaarde Poincaré dat hoe schoon een rede
voering of een gedachte ook mocht zijn,
Frankrijk iets anders noodig heeft dan inter
nationale hymnen om zich veilig te voelen
Het is echter te hopen dat de geheele mensch-
heid uit de huidige omstandigheden een
leer trekt. Tot zoolang en bij gebrek aan wer
kelijke waarborgen voor een zekere veiligheid
moet Frankrijk zich het recht en de vrijheid
voorbehouden om zich zelf te beschermen.
De Parijsche pers concludeert uit de aan
wezigheid van Poincaré bij de opening van
de zitting van den Moezelraad dat de oud
premier thans weer geheel genezen is en zijn
werkzaamheden weer geheel heeft kunnen
hervatten. In sommige kringen gaat de
wensch op, Poincaré nu hij weer hersteld
blijkt te zijn, weer aan het hoofd der regee
ring te zien. De geruchten zijn nog vaag,
maar reeds wordt in sommige kringen van
een wijziging in het kabinet gesproken, waar
bij de naam van Poincaré steeds weer wordt
genoemd.
BALDWIN TREEDT NIET ALS
LEIDER DER CONSERVATIEVEN AF.
De geruchten dat Stanley Baldwin voor
nemens is af te treden als leider van de con
servatieve partij worden officieel tegenge
sproken. Verklaard wordt, dat Baldwin zich
zeer goed gevoelt.
UIT DEN RAAD VAN DEN
VOLKENBOND.
Het ontwerp-besluit inzake de
ontwapeningskwestie.
Naar wordt medegedeeld, zal de Duitsche
delegatie zich van stemming onthouden be
treffende het ontwerpbesluit inzake de ont
wapeningskwestie, aangezien zij van mee
ning is, dat dit ontwerp in tegenstelling met
het Duitsche voorstel niet voorziet in een
bijeenroepen der algemeene ontwapenings
conferentie nog verder uit te stellen, geeft de
Duitsche delegatie aanleiding zich van stem
men te onthouden.
Beraadslagingen der commissies.
De Vijfde Commissie heeft haar goedkeu
ring gehecht aan het verslag inzake de be
strijding van den handel in verdoovende
middelen, tervijl de begrootingscommissie
nog beraadslaagt over enkele nagekomen
credieten. Deze commissie besloot o.m. 20.000
frs. toe te staan voor de bestudeering van de
kwestie van de Europeesche Unie. Levendige
debatten hadden voorts plaats met betrek
king tot het crediet inzake het instellen van
een onderzoek naar de oorzaken van de-
economische wereldcrisis. De economische
commissie had een crediet van 100.000 frs
gevraagd, dat door de controle-commissie
iot 50.000 frs. besnoeid werd.
De meeste sprekers gaven den wensch te
kennen, dat het crediet, wegens de groote
beteekenis van het onderwerp in casu, op het
oorspronkelijk bedrag gehandhaafd zou blii-
ven. r~
Gratis verkrijgbaar aan de Openbare Lees
zaal en bij de meeste Boekhandelaren.
De Memel-kwestie.
Bij de Duitsch-Lithausche onderhandelin
gen over de Memelkwestie is, naar verno
men wordt, overeenstemming bereikt op een
aantal principieele punten. De onderhande
lingen duren voort.
Volgens berichten uit Peking is de provin
cie Honan in den nacht van Zondag op
Maandag door communistische rooverben-
den overvallen. Dorpen en steden werden
geplunderd. Talrijke meisjes en vrouwen
werden geroofd. Op verscheidene plaatsen
moet een verschrikkelijk bloedbad zijn aan
gericht. In het gebied van Joshien zouden in
totaal 48 dorpen geplunderd zijn. Het juiste
aantal dooden is niet bekend, doch schijnt
zeer groot te zijn.
Uit Tokio wordt gemeld dat aldaar 8000
arbeidsters uit de textielindustrie een massa
demonstratie hebbe.. gehouden in verband
met het sluiten van een der groote textiel
fabrieken. Vele personen sloten zich bij de
vrouwen aan en tengevolge van de groote me
nigte die zich op straat bevond moest het ver
keer worden stilgezet. Om de orde te hand
haven werden 600 politie-agenten ontboden,
die hulp kregen van eenige honderden vrij -
willigers, tegenstanders, van de communisten.
Het kwam tot botsingen met de menigte,
waarbij vele politieagenten en vele vrouwen
gewond werden.
Reeds Zaterdag hadden ongeveer 2000
vrouwen van een andere fabriek eveneens ge
tracht een demonstratie te houden doch deze
was door de politie in de kiem gesmoord.
DE RUSSISCHE UITVOERPOLITIEK»
Het aantal vracht en tankschepen dat ondei
Britsche, Grieksche, Duitsche en Italiaansche
vlag op weg naar de Russische Zwarte Zee
havens te Konstantinopel binnenloopt, wordt
dagelijks grooter.
Een deel der schepen ligt in de Bosporus
voor anker om af te wachten voor welke
haven zij door de sovjet-autoriteiten worden
bestemd.
Terwijl in Juli 65.200 ton Russisch koren
Konstantinopel passeerde, nam de doorvoer
in Augustus reeds zeer aanzienlijk toe en
steeg tot 354.600 ton en bereikte in de eerste
25 dagen van September 356.800 ton. De
petroleumuitvoer uit Sovjet-Rusland, die Kon
stantinopel passeerde, bedroeg tijdens de
laatste drie maanden meer dan 300.000 ton,
doch is sedert Juni iets minder geworden.
LAAT over de Boterstraat. Telef. 34, 3 lijnen.
DE BEROEMDE CERAMIQUE OEëMAILLEERDE
MAAKT UW KAMER WARM EN HUISELIJK.
ALLEEN KWALITEITSARTIKELEN EN OOEDKOOP.
EXECUTIES IN CHINA.
Een opstand-poging?
Zondag werden de bij gerechtelijk vonnis
te Woe-Tsjang ter dood veroordeelde Chinee--
zen, die beschuldigd werden lid te zijn van
de communistische partij, terechtgesteld. De
ze 44 geëxecuteerde Chineezen hadden een
groep gevormd, die de taak had een commu-
nistischen opstand tegen de Nanking regee
ring te organiseeren.
Bestorming van café's.
Gistermiddag heeft de Bond van Koffie-
huispersoneel een groote protestbetooging ge
houden tegen de door den Senaat overwogen
invoering der bier- en drankbelasting.
Alle Hamburgsche café's, restaurants, kof
fiehuizen, enz. hadden des middags te twee
uur reeds hun inrichtingen gesloten, die eerst
hedenmorgen zouden worden herojoend. Er
werd een groote betooging gehouden door de
werknemers in het koffiehuisbedrijf, waarbij
zich ook communisten en werkloozen aan
sloten. Onderweg werden enkele restauraties,
die niet gesloten waren, bestormd. De gasten
en het bedienend personeel werden verjaagd
en de zaken werden met geweld gesloten. Ten
slotte werd voor het stadhuis gedemonstreerd,
waar juist over de nieuwe voorstellen beraad
slaagd werd. Eerst na aankomst van een
sterke politiemacht kon de straat ontruimd
worden.
In La Coruna en Pontevada is de alge»
meene staking afgekondigd. Er gaan geruch
ten als zou de staat van beleg worden afge
kondigd ia de provincie Galicia./ -