DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. Volksuniversiteit. Het nieuwe programma is verschenen. Buitenland No. 230 DINSDAG 30 SEPTEMBEB 103O 132e Jaargang. Dagelijksch overzicht. HET POLITIEKE PROCES DE ROSA. Het vonnis. De beoordeelingen. Het Rijksweerproces. Huiszoeking bij Scheringer. POINCARE BEPLEIT BEWAPENING. Poincaré in de regeering? COMMUNISTISCHE BENDEN PLUNDEREN CHINEESCHE DORPEN EN STEDEN. DEMONSTRATIES TE TOKIO. Botsingen met de politie. DE WILD „CARLSHUTTE" HAARD PROTESTEN TEGEN DE DRANKBESRTIJDING TE HAMBURG. DE STAKINGSBEWEGING IN SPANJE. ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalvs Zon- en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, franco door bet geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER OEWONE ADVERTENTIEN: Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdrukkerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9, post giro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA. Het vonnis is gevallen: De Rosa is tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld, wegens poging tot doodslag op den prins van Pie- mont met voorbedachten rade, doch onder toekenning van verzachtende omstandighe den. De geschiedenis is natuurlijk nog wel be kend. De prins van Piemont, kroonprins van Italië en schoonzoon van den Belgischen ko lling was in België gekomen om een officieel bezoek aan België te brengen. Bij een van de feestelijkheden is toen het drama gebeurd. De kroonprins zou een krans leggen op het graf van den onbeken den soldaat, toen plotseling een vreemdeling naderbij trad en eenige schoten loste op den prins. Deze werd gelukkig niet getroffen en bleek aldra weer geheel normaal te zijn. De dader werd gegrepen en in arrest gesteld. De vorige week nu is deze zaak voor het gerechtshof gekomen. De Rosa, de dader van den aanslag, bleek een Italiaan te zijn, die niets van de fascistische ideeën moest heb ben en die meende, dat de kroonprins, even als zijn vader, fascist was, omdat hij ook in Mussolini den premier erkende, dus den regeerder van Italië. Vandaar de aanslag. Nu is de geheele rechtszaak vrij eenvoudig geweest, maar deverdediging is nogal vrij lang aan het woord geweest en heeft ver schillende dingen gezegd, die een absoluut politiek karakter droegen. Men vraagt zich af, hoe de verdediging dat klaar gespeeld heeft. Men had toch kunnen verwachten, dat hun de mond gesnoerd was, zoo gauw zij het fascisme becritiseerden. Vooral mocht men dit verwachten, omdat per slot van re kening het Belgische koningshuis nauw ver want geworden is aan het Italiaansche en dus niet kan dulden, dat men in het open baar het fascisme laakt. Daar was bijvoorbeeld mr. Spaak, die een heel betoog hield over Mussolini en zijn ideeën. Dat het fascisme geen overwinning was op het bolsjewisme, dat tijdens den op- marsch naar Rome al sedert lang niet meer bestond, doch wel een regime van terreur, door Mussolini, tijdens den oorlog een vijand van België, ingesteld, zette pleiter aan de hand van documenten Uiteen. De persoon van Mussolini zelf en zijn verleden worden vervolgens door pleiter te berde gebracht om aan te toonen, dat de man, die men thans voorstelt de partij van de orde te belichamen, zeli de aanstichter van het Italiaansche bols jewisme is geweest. Wat den koning aangaat, tweemaal heeft hij zijn eed gebroken, toen hij Mussolini de leiding van de regeering na den opmarsch der zwarte hemden toevertrouwde, en ver volgens toen na den moord op Matteotti het fascisme wankelde, hij decreten onderteeken- de, waarbij het fascisme wettelijk heilig werd verklaard. Dit geldt, aldus pleiter, eveneens voor prins Umberto, die zich geheel aan de zijde van de partij der terreur heeft ge schaard. Daarom behoort de prins eveneens in de verantwoordelijkheid te deelen, die aan zulk een eenzijdig partijtrekken verbon den is. Ook bij pleiter heeft het nieuws van den aanslag op den prins van Piëmont afschuw verwekt, doch bij nadere overweging van de oorzaken en feiten heeft zich langzamerhand een ander gevoel van hem meester gemaakt, dat hem dwingt de rechtbank met den mees ten nadruk te verzoeken, den beschuldigde vrij te spreken, daar de Rosa niet heeft wil len dooden. De schuld is niet bewezen. De Rosa is geen misdadiger, slechts een arm kind. De procureur-generaal repliceerde nog even. Hij meende dat de houding van koning Albert, die zijn dochter aan een Italiaan- schen kroonprins tot bruid had geschonken, het beste antwoord was aan de verdediging, die de houding van den Belgischen vorst te genover de houding van den koning en prins van Italië stelde. Uit alle feiten was duidelijk gebleken dat de Rosa dooden wil de en dat de misdaad een begin heeft gehad, wat volstaat om en beschuldigde schuldig te verklaren. De eisch tot vrijspraak, die de verdediging -heeft gesteld, is alleen gegrond op juridische overwegingen, die tot de fantasie behooren. Op de feiten, niet op juridische fantasie, moet worden gestraft. Het Belgische socialistische Kamerlid mr. Soudan repliceerde. Na een half uur van beraadslaging kwam de jury met haar antwoord in de rechtzaa terug. Op alle vragen luidde het antwoord bevestigend. Deze vragen waren: Is De Rosa schuldig aan poging tot moord op den Italiaanschen kroonprins? Was er een begin van uitvoering aanwe zig? Heeft hij met voorbedachten rade gehan deld? Heeft hij gebruik gemaakt van een valsch paspoort? Heeft hij onder een valschen naam in Bel gië vertoefd?. Het hof trok zich daarop in raadzaal te rug nadat een der verdedigers de clementie der rechtbank had ingeroepen. Na twintig minuten keerde het hof terug en zijn arrest luidde, dat de Rosa schuldig was verklaard aan poging tot doodslag op den prins van Piëmont met voorbedachten rade, doch on der toekenning van verzachtende omstandig heden. De straf is vijf jaar opsluiting. Het vonnis viel bij een ontzagwekkende stilte, aldus wordt aan het „Hbld." gemeld. Geen enkel geluid werd gehoord; maar bij het verlaten van de zaal rees bij velen de vraag, of de Rosa uitsluitend op rechtsgron den was veroordeeld, zonder eenigen invloed van politieke overwegingen. Een nieuwe strijdvraag, waarop misschien nooit een be slissend antwoord verwacht mag worden. Over „dit vonnis wordt natuurlijk zeer ver schillend geoordeeld. De Belgische sociaal- demcr. bladen zijn teleurgesteld, want zij hadden vrijspraak verwacht, daarentegen de katholieke conservatieve „Vingtième Siècle" vond de straf te licht en verdedigt het fas cisme, waarvan deze courant zegt, dat het een reusachtige poging is om een natie uit wanorde te redden en in de richting van een groote toekomst te leiden. Een dergelijk werk is niet te volbrengen zonder zekere bui tensporigheden en zekere gewelddaden. De Italiaansche pers is natuurlijk over het vonnis zeer verontwaardigd. Men kan zich daar niet voorstellen, zoo wordt door de „Tel." aan de „Times"-dienst ontleend, wel ke verzachtende omstandigheden tot zulk een lichte straf aanleiding hebben gegeven. De bladen spreken de meening uit, dat het verhoor te Brussel niet zoozeer een proces is geweest tegen De Rosa, als wel een poli tiek debat over het fascistische régime, het geen slechts mogelijk is geweest door een onbegrijpelijke incompetentie der rechters. De verklaring dat De Rosa geen medeplich tigen zou hebben, wordt, naar men meent, di rect weerlegd door de aanwezigheid van ge tuigen zooals Nitti en Salvemini en andere vooraanstaande anti-fascisten en de uit spraak wordt door enkele bladen beschouwd als een blijk van de macht van de vrijmetse laars in België. NA DE DUITSCHE VERKIEZINGEN. Het Regeeringsprogramma. Het Duitsche Rijkskabinet is gister voor den laatsten keer bijeengekomen ter bespre king van het regeeringsprogram. De be- raadslagingeri over den inhoud zijn daarme de beëindigd. Rijkskanselier Brüning zal zich, nadat vandaag nog enkele politieke kwesties behandeld zijn, naar den president der republiek begeven, met wien hij een be spreking zal hebben over de in het kabinet gevoerde gedachtenwisselingen. In regeeringskringen wordt aangenomen, dat von Hindenburg zich met het program zal vereenigen en Brüning de noodige vol machten zal verstrekken. Hierna zal Brü ning zich met de partijen van den Rijksdag in verbinding stellen ten aanzien van de aanneming of verwerping van het program. Onderhandelingen over détails of eventueels wijzigingen in het program worden echter niet overwogen. Zooals de zaken er thans voor staan, wordt van den Rijksdag louter aanneming zonder wijzigingen verlangd. Direct in aansluiting op zijn bezoek aan von Hindenburg zal Brüning waarschijnlijk een onderhoud hebben met den Pruisischen minister-president Braun, dat in hoofdzaak betrekking zal hebben op de kwestie, hoe Pruisen zich in den rijksraad zal gedragen ten aanzien van het regeeringsprogram. Aangezien de Pruisische minister van fi nanciën in het kabinet een zeer actief aan deel heeft genomen aan de gedachtenwisse lingen over het program, neemt men aan, dat Pruisen zich in den rijksraad vóór het program zal verklaren. Van politiek belang is voorts de vraag In hoeverre Braun in staat zal zijn de rijksdag- fractie van de socialistische partij te bewegen rnet het program van de regeering-Brüning mede te gaan. Dit program toch zou volgens de uitlatingen van de sociaal-democratie slechts met zeer ernstige bedenkingen aan neembaar zijn. Wat tenslotte de vraag betreft of Brü ning zal moeten aftreden, indien de Rus dag niet met zijn program blijkt mede te gaan, deze moet ontkennend beantwoord wor den Brüning zal in dat geval niet aftreden, daar hij het volle vertrouwen van den pre sident geniet. HET RIJKSWEERPROCES. Beïnvloeding der rechters. Een verklaring van den president. Voordat gisteren het verhoor der getuigen in het proces te Leipzig tegen de drie rijks weerofficieren werd hervat, nam de presi dent van het Hof, dr. Baumgarten, het woord om een verklaring af te leggen, aldus het Hbld. Hij deelde mede, dat dagelijks tal- riike brieven, deels onderteekend, deels anc- mem aan de rechters werden gezonden, waarin op min of meer hartstochtelij'ke wijze voor of tegen de beklaagden wordt gepleit en beproefd wordt invloed op de rechters te oefenen. Sommige schrijvers verklaren, dat de beklaagden natuurlijk moeten worden vrijgesproken, anderen weer, dat zij veroor deeld behooren te worden en dat de rechters zich niet van de wijs moeten laten brengen. In een der brieven voorzien van een „Ha- kenkreuz"-teeken wordt zelfs beweerd, dat hij, de president, blijkbaar een jood is of een Jodenvriend, en dat het derhalve zijn plicht is het presidentschap af te staan aan Adolf Hitier. Waaraan de president toe voegde, dat hij geen Jood is en dat de schrij ver niet ernstig genomen kan worden. Al zulke brieven verhoogen echter maar de toch al zoo zware dagtaak der rechters. Zij bewijzen echter hoe subjecttief en harts tochtelijk een groot deel van het publiek stel ling neemt, een verschijnsel trouwens, het welk bij de behandeling van het proces her haaldelijk waar te nemen is. Ten slotte gaf de president de nadrukkelij ke verzekering, dat hij en zijn mederechters met volkomen onpartijdigheid ingevolge de wet de waarheid trachten te zoeken, het recht en anders niets, waarna hij verzocht het schrijven van brieven verder na te laten, daar zij nutteloos zijn. Vervolgens werd overgegaan tot het ver hoor van luitenant Fürsen, die verklaarde beklaagde Ludin té kennen sinds '26. Deze had hem in Nov. '29 naar Berlijn ontboden, waar Ludin hem met luitenant Loehr had ontmoet en hem gezegd had, dat de strijdba re geest en vaderlandslievende gezindheid v/eer moest wakker geroepen. In den loop van het gesprek was men het erover eens ge worden, dat het de nationaal-soc. partij was, waarmede zij zich het meest verwant van geest gevoelden. Daar echter hun doeleinden tengevolge van de gekleurde voorstellingen in de pers niet duidelijk waren, werd erover gesproken over gewelddadige pogingen tot omverwerping van de grondwet, maar Lu din had gezegd at het niet er toe mocht ko men, dat de rijksweer de nationale beweging in den kiem zou smoren. In den loop van zijn verhoor in het Rijks weerproces verklaarde luitenant Fürten- o.a nog, dat Ludin niet gezegd had dat hij zelf betrekkingen onderhield met de nat.-soc, maar alleen, dat hij wel eenige nat.-soc. ken de. Op de vraag van den president of Ludin hem, getuige, geraden had, ook lid van de partij te worden, antwoordde luitenant Für ten met een beslist neen. Uit Fürten's verdere mededeelingen bleek, dat hij na het vertrek van Ludin naar zijn chef was gegaan en met dezen uitvoerig over alles had gesproken. Zijn chef had hem ten slotte gezegd, dat hij de kwestie niet ern stig of gevaarlijk voor de toekomst inzag en dat de zaak hiermede intusschen was afge daan. Ten slotte kwam het tot een uitvoerig kruisverhoor over de vraag wat er eigenlijk besproken was over de positie van de rijks- weer tegenover de nationale bonden in ge val van een Putsch. Te Ulm is huiszoeking gedaan bij Sche ringer, waaromtrent generaal v. Wanker bij den chef van het legerbestuur rapport heeft uitgebracht. „WIE NIET GEHOORZAAMT WORDT NEERGESCHOTEN". Verklaring van een Hitleriaansch leeraar. In een openbare vergadering te Nagold, zoo meldt de correspondent van het „Berl Tag." te Stuttgart, heeft de nationaalsoc. L anddagafgevaardigde gymnasiumleeraar Mergenthaler o.a. het volgende verklaard: „Wij bevelen, en de anderen hebben te ge hoorzamen. Wie niet gehoorzaamt, wordt tegen den muur gezet, in de eerste plaats de pacifisten". De woorden hebben groote verontwaardi ging gewekt. Vele personen, o.w. geestelijken en professoren van de universiteit, leden van de Duitsche Vredesvereeniging, hebben een open brief geschreven aan Mergenthaler, waarin zij betreuren, dat nog wel een opvoe der van de jeugd zulke dwaasheden (jebu- teert. PRINS LEOPOLD VAN BEIEREN, t Naar uit München wordt gemeld, is de generaal-veldmaarschalk Leopold van Beie ren in den leeftijd van 84 jaar aldaar over leden. Prins Leopold werd in 1846 als tweede zoon van den toenmaligen prins-regent Lui-t- pold geboren. In den wereld-oorlog werd bij in 1915 belast met het bevel over het ne gende leger. In 1916 werd hij opperbevelheb ber op het Oostfront, waar de Duitsche over winningen op Polen en Rusland bevochten werden. DE OOSTENRIJKSCHE KABINETSCRISIS. Vaugoin over de Chr. Sociale Partij. In een artikel in een te München verschij nend blad zegt de Oostenrijksche staatsman Vaugoin, dat de Chr. Sociale Partij nu reeds meer dan tien jaren de zorgen en de verant woording voor de regeering in Oostenrijk draagt. Deze partij is geen klasse-partij. De strijd van deze partij gaat niet tegen de ar beiderspartij, maar wel tegen het Marnisine. Het Oostenriiksche economische leven kan slechts floreeren, wanneer de openbare orde en de binnenlandsche arbeidsvrede gewaar borgd worden, m.a.w. als Oostenrijk daar door ook in het buitenland vertrouwen en crediet geniet en wanneer een eerlijke demo- crate te een of anderen tijd doorbreekt. DE ZAAK-BOSS. Het Berlijnsche millioenen- schandaaL In den Berlijnschen gemeenteraad heeft de rapporteur-afgevaardigde Könnecke een reeks besluiten voorgelezen van den openba ren aanklager inzake het onderzoek tegen den vroegeren eersten burgemeester Böss. Hierin wordt o.m. gezegd, dat hij den eige naar van hotel „Exceslior" een gemeentelijk crediet van 8 millioen Mark heeft verstrekt. Deze beschuldiging is echter minder juist gebleken. Daarentegen werd geconstateerd, dat de tunnelbouw van de bevoegde autori teiten tot stand is gekomen. De eigenaar van het hotel, Elschner, heeft voorts een groot aantal kunstvoorwerpen aan Böss overdra gen, terwijl het echtpaar Böss bovendien nog een 14-daagsch verblijf te Berchtesgaden heeft genoten. In al dez egevallen is naar het oordeel van de justitie echter geen spra ke van bepaalde corruptie. Gebleken is, dat Böss groote bedragen gespendeerd heeft aan het Bouwfonds. Voorts wordt een opsomming gegeven van firma's, waarmede Böss in connectie heeft gestaan. De zaak-Böss in hooger beroep. Voor den 9den Senaat van het gerechtshof is gister in hooger beroep de zaak aange vangen tegen den Berlijnschen eersten bur gemeester Böss. In eersten aanleg werd Böss veroordeeld tot ontslag uit den dienst en korting van zijn pensioen, waartegen hij appelleerde. De zaak werd met gesloten deuren behan deld. Vandaag is waarschijnlijk reeds het arrest van het Hof te verwachten. In zijn functie van president van den gene- ralen raad van het Moezel-departement heeft Poincaré gisteren de eerste vergadering van dé herfstzitting waarin hij voor Frankrijk het recht verlangde zijn bewapening zoo lang te versterken tot het werkelijk een garantie voor zijn veiligheid in handen heeft. O. a. ver klaarde Poincaré dat hoe schoon een rede voering of een gedachte ook mocht zijn, Frankrijk iets anders noodig heeft dan inter nationale hymnen om zich veilig te voelen Het is echter te hopen dat de geheele mensch- heid uit de huidige omstandigheden een leer trekt. Tot zoolang en bij gebrek aan wer kelijke waarborgen voor een zekere veiligheid moet Frankrijk zich het recht en de vrijheid voorbehouden om zich zelf te beschermen. De Parijsche pers concludeert uit de aan wezigheid van Poincaré bij de opening van de zitting van den Moezelraad dat de oud premier thans weer geheel genezen is en zijn werkzaamheden weer geheel heeft kunnen hervatten. In sommige kringen gaat de wensch op, Poincaré nu hij weer hersteld blijkt te zijn, weer aan het hoofd der regee ring te zien. De geruchten zijn nog vaag, maar reeds wordt in sommige kringen van een wijziging in het kabinet gesproken, waar bij de naam van Poincaré steeds weer wordt genoemd. BALDWIN TREEDT NIET ALS LEIDER DER CONSERVATIEVEN AF. De geruchten dat Stanley Baldwin voor nemens is af te treden als leider van de con servatieve partij worden officieel tegenge sproken. Verklaard wordt, dat Baldwin zich zeer goed gevoelt. UIT DEN RAAD VAN DEN VOLKENBOND. Het ontwerp-besluit inzake de ontwapeningskwestie. Naar wordt medegedeeld, zal de Duitsche delegatie zich van stemming onthouden be treffende het ontwerpbesluit inzake de ont wapeningskwestie, aangezien zij van mee ning is, dat dit ontwerp in tegenstelling met het Duitsche voorstel niet voorziet in een bijeenroepen der algemeene ontwapenings conferentie nog verder uit te stellen, geeft de Duitsche delegatie aanleiding zich van stem men te onthouden. Beraadslagingen der commissies. De Vijfde Commissie heeft haar goedkeu ring gehecht aan het verslag inzake de be strijding van den handel in verdoovende middelen, tervijl de begrootingscommissie nog beraadslaagt over enkele nagekomen credieten. Deze commissie besloot o.m. 20.000 frs. toe te staan voor de bestudeering van de kwestie van de Europeesche Unie. Levendige debatten hadden voorts plaats met betrek king tot het crediet inzake het instellen van een onderzoek naar de oorzaken van de- economische wereldcrisis. De economische commissie had een crediet van 100.000 frs gevraagd, dat door de controle-commissie iot 50.000 frs. besnoeid werd. De meeste sprekers gaven den wensch te kennen, dat het crediet, wegens de groote beteekenis van het onderwerp in casu, op het oorspronkelijk bedrag gehandhaafd zou blii- ven. r~ Gratis verkrijgbaar aan de Openbare Lees zaal en bij de meeste Boekhandelaren. De Memel-kwestie. Bij de Duitsch-Lithausche onderhandelin gen over de Memelkwestie is, naar verno men wordt, overeenstemming bereikt op een aantal principieele punten. De onderhande lingen duren voort. Volgens berichten uit Peking is de provin cie Honan in den nacht van Zondag op Maandag door communistische rooverben- den overvallen. Dorpen en steden werden geplunderd. Talrijke meisjes en vrouwen werden geroofd. Op verscheidene plaatsen moet een verschrikkelijk bloedbad zijn aan gericht. In het gebied van Joshien zouden in totaal 48 dorpen geplunderd zijn. Het juiste aantal dooden is niet bekend, doch schijnt zeer groot te zijn. Uit Tokio wordt gemeld dat aldaar 8000 arbeidsters uit de textielindustrie een massa demonstratie hebbe.. gehouden in verband met het sluiten van een der groote textiel fabrieken. Vele personen sloten zich bij de vrouwen aan en tengevolge van de groote me nigte die zich op straat bevond moest het ver keer worden stilgezet. Om de orde te hand haven werden 600 politie-agenten ontboden, die hulp kregen van eenige honderden vrij - willigers, tegenstanders, van de communisten. Het kwam tot botsingen met de menigte, waarbij vele politieagenten en vele vrouwen gewond werden. Reeds Zaterdag hadden ongeveer 2000 vrouwen van een andere fabriek eveneens ge tracht een demonstratie te houden doch deze was door de politie in de kiem gesmoord. DE RUSSISCHE UITVOERPOLITIEK» Het aantal vracht en tankschepen dat ondei Britsche, Grieksche, Duitsche en Italiaansche vlag op weg naar de Russische Zwarte Zee havens te Konstantinopel binnenloopt, wordt dagelijks grooter. Een deel der schepen ligt in de Bosporus voor anker om af te wachten voor welke haven zij door de sovjet-autoriteiten worden bestemd. Terwijl in Juli 65.200 ton Russisch koren Konstantinopel passeerde, nam de doorvoer in Augustus reeds zeer aanzienlijk toe en steeg tot 354.600 ton en bereikte in de eerste 25 dagen van September 356.800 ton. De petroleumuitvoer uit Sovjet-Rusland, die Kon stantinopel passeerde, bedroeg tijdens de laatste drie maanden meer dan 300.000 ton, doch is sedert Juni iets minder geworden. LAAT over de Boterstraat. Telef. 34, 3 lijnen. DE BEROEMDE CERAMIQUE OEëMAILLEERDE MAAKT UW KAMER WARM EN HUISELIJK. ALLEEN KWALITEITSARTIKELEN EN OOEDKOOP. EXECUTIES IN CHINA. Een opstand-poging? Zondag werden de bij gerechtelijk vonnis te Woe-Tsjang ter dood veroordeelde Chinee-- zen, die beschuldigd werden lid te zijn van de communistische partij, terechtgesteld. De ze 44 geëxecuteerde Chineezen hadden een groep gevormd, die de taak had een commu- nistischen opstand tegen de Nanking regee ring te organiseeren. Bestorming van café's. Gistermiddag heeft de Bond van Koffie- huispersoneel een groote protestbetooging ge houden tegen de door den Senaat overwogen invoering der bier- en drankbelasting. Alle Hamburgsche café's, restaurants, kof fiehuizen, enz. hadden des middags te twee uur reeds hun inrichtingen gesloten, die eerst hedenmorgen zouden worden herojoend. Er werd een groote betooging gehouden door de werknemers in het koffiehuisbedrijf, waarbij zich ook communisten en werkloozen aan sloten. Onderweg werden enkele restauraties, die niet gesloten waren, bestormd. De gasten en het bedienend personeel werden verjaagd en de zaken werden met geweld gesloten. Ten slotte werd voor het stadhuis gedemonstreerd, waar juist over de nieuwe voorstellen beraad slaagd werd. Eerst na aankomst van een sterke politiemacht kon de straat ontruimd worden. In La Coruna en Pontevada is de alge» meene staking afgekondigd. Er gaan geruch ten als zou de staat van beleg worden afge kondigd ia de provincie Galicia./ -

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 1