Kunsten en Wetenschappen. Sport Onze Koloniën. Boeken I uchtvaart Tijdschriften De vorige week heeft een oud-wethouder van Amsterdam, thans lid van de 2e Kamer, aihier ten behoeve van een vereeniging een spreekbeurt vervuld. Vooraf zou hij te mij nent kernen. Hij kwam met eigen auto en chauffeerde zelf. Hij excuseerde zich bij zijn komst, dat hij wat laat kwam, als oorzaak opgevend het niet te mogen rijden in ver schillende straten alhier en geen kennis te kunnen nemen van de veel te vol geschilder de borden aan de hoeken der slecht verlich te straten. Hij meende, dat men in Alkmaar wel spoedig chauffeeren kon leeren wegens de goede oefening in het draaien en achter uit rijden. Ik gaf hem in overweging, waar de gemeentewet spoedig aan een herziening onderworpen zal worden een amendement in te dienen bevattende de verplichting voor steden als Alkmaar om een auto voor raads leden beschikbaar te houden, waarmede de heeren minstens één keer per dag zelf moeten rijden. Hoogstwaarschijnlijk zullen dan vereenigingen als „Oud Alkmaar" of particulieren, die aan cudheidskoorts lijden geen vergunning meer krijgen om aan hun jiuizen luifels te verbinden. In een drukke straat als de Huigbrouwerstraat, waar aan één kant mag worden ingereden wordt jaar lijks een flink bedrag aan onderhoud aan een daar aanwezigen luifel welk onderhoud door aanrijdingen ontstaat, uitgegeven. M.i. is 't wenschelijk, indien men zoodoen de den handel belemmert, dat de vereeniging „Oud Alkmaar" een verzoek aan den ge meenteraad richt om een groote heining om Alkmaar het oude gedeelte te plaatsen (han delscentrum) waarop met antieke letters ge schilderd wordt „Oud Museum". Het vreemdelingenverkeer zal er niet on der lijden en de gids der vreemdelingen zal als deze van hun beschuitje met kaas aan het Waaggebouw genoten hebben, niet te klagen hebben over te weinig belangstelling als hij hen door het Oude Museum rond leidt. Met dank voor de plaatsing, P. HOLLAND VRIJ LAND? Geachte Reaactie. Zou U zoo vriendelijk willen zijn onder staand stukje op te nemen onder Ingezonden stukken? Bij voorbaat mijn dank. Er was een tijd, om in den stijl van den ouden Potgieter te spreken, dat ons land gold als het klassieke land der vrijheid, dat we een volk waren, waarvan de Fransche schrijver Diderct getuigoe dat men er kon zijn „ni persécuteur, ni persécuté" (noch ver volger, noch vervolgde). We beden een rustige schuilplaats aan zoovelen die hun eigen land moesten ontwij ken, Holland was wijkplaats voor de onai- hankeftke gedachte. Een nauwkeuriger stu die van de 17e en 18e eeuw leert wel, dat de vrijheid van denken, de vrijheid van drukpers betrekkelijk waren, dat de predikanten b.v er in slaagden een aimen Italiaanschen journa list Vincent Gaudio tot dertig jaar rasphuis (de gevangenis uit die dagen) te doen ver- oordeelen voor het uitgeven var. een paar brochures tegen theologie en theoliganten Dan zien we dat de Amsterdamsche Magis traten, zoo geroemd om hun verdraagzaam heid tegenover de Portugeesche Joden, den advocaat en geneesheer Adriaar. Koerbagh, wegens het schrijven van een Spinozistisch boekje, veroordeelen om gebracht te worden op 't schavot en, nadat hem zijn rechterduim was afgehouwen, met een gloeiende priem zou gestoken worden door zijn tong, dat Hij dertig jaren zou opgesloten blijven, veroor deeld tot betaling van alle gerechtskosten, en dat zijn goederen zouden worden verbeurd verklaard! Naar Leiden gevlucht, wordt de „boef door de rakkers van den schout (de gerechts dienaren) uit zijn bed gelicht en naar Am sterdam teruggevoerd. Gelukkig voor het slachtoffer toonde hij voor de Schepenbank (17e eeuwsche rechtbank) berouw en leed wezen over ret gebeurde en beloofde een be ter leven te zullen leiden. Dan wordt hij er is altijd vergiffenis voor een armen zon daar slechts veroordeeld tot tien jaren gevangenisstraf, gevolgd door tien jaar ver banning en een boete van 6000, de helft voor de armer, en de helftvoor den schout. Maar al is het aantal van dit soort voor beelden te vermenigvuldigen, Holland bleef eeu land van betrekkelijke vrijheid, dat onaf hankelijke geesten als een Bayle, een Descar- tes lokte. Dat was in die goeie, ouwe tijd! In onze verlichte 20ste eeuw heerscht in ons land vrijheid van drukpers en heeft een ieder het recht op eigen wijze zalig te wor den, alles bij de grondwet gesanctioneerd. Ja, er zijn eenige streken die men „duister en zwart" noemt, waar bioodrooi wordt ge pleegd aan wie het waagt er meeningen op na te houden verschillend van die van zijn omgeving, er zou een lange opsomming, een droef relaas kunnen worden gegeven van zulke gevallen in onze zuidelijke provincies en om geografisch objectief te blijven, er zijn oorden in Friesland, waar men zelfs een vrouw niet ontziet, waar men Euka steeni- gen dorst, omdat ze haar meening waagde te verkondigen, maarwij leven hier in het vrije Holland boven het IJ Weliswaar gebeurde het een paar jaar ge leden ook de hedendaagscbe geschiedenis heeft interessante „gevaU'en" dat in een van de voornaamste steden in de kop van Noord-Holland, een stad die roemen durft een middelpunt van kunst en wetenschap te zijn, dat daar in die stad een hoofd der school niet werd benoemd docr de vroed schap, omdat de man noch anarchistisch, noch communistisch, maar doodgewoon S. D. A. P.-er was! En de laatste tijd zou een historicus de meest curieuse gevallen kunnen verzamelen, een paar ter illustratie: in Medemblik wordt een onderwijzeres gepasseerd, omdatde vader rood is, waar we dus een vroedschap hebben, die het oude woord uit den Bijbel wil toepassen om de fout der ouders in te pren ten aan de kinderen, misschien wel tot het derde en vierde geslacht En de brave overheid van het rustieke Koe- "ijk voert een juffrouw van de voordracht, omdat ze verdacht wordt lid te zijn van de A J. C., de Arbeiders Jeugd Centrale. Stel je voor, een jonge onderwijzeres beticht lid te zijn, niet van een oude-vrijstersorganisatie, "mar van een jeugdvereeniging. Of is het. o brave B en W. van Koedijk, omdat het geldt .een Arbeidersieugdbond, maar dat is toch niet mogelijk, waar de kranten vol staan met litanieën over de arme tuinders van Koedijk. - og een ding ontbreekt, dat is een uitspraak in t openbaar van dezelfde overheid, dat ze haar-ergernis en teleurstelling er over uit spreekt dat itf E>en Haag en andere plaatsen onderwijzers en onderwijzeressen zijn die hun medewerking weigeren voor een zangdemon stratie met hur. jeugd van: ij leven blij. wij leven vrij, Op Neerlands dierb'ren grond. Maar in gemoede, wanneer degenen die terzake deskundig worden geacht, in casu hoofd en inspecteur, uit sollicitanten de beste onderwijskrachten hebben gekozen, dan vraagt men zich af, welke eigengerechtigheid een gemeentebestuur en niet alleen dat van Medemblik, van Koedijk of Alkmaar, maar de heele rits die vragenlijsten rond stuurt om informaties naar godsdienst, po litieke gezindheid, maatschappelijke positie der ouders etc. er toe brengt de candidaten nog eens op hun zuiverheid te Treuren. Want op een recht zal het zich niet kunnen beroepen En wat het optreden van het bestuur van bijzondere scholen aangaat, over hun optre den leze men de zeer belangwekkende bro chure van ds. Buskes over het beruchte geval-Schurer. Met dank voor de plaatsing. R. WIA \RDA, Bergen. CRISIS EN HERSTEL. Mijnheer de Redacteur. Een kluizenaar kan zich de weelde veroor loven, er voor de rest der menschheid zonder linge gedachten op na te houden. Zoo wil het mij b.v. voorkomen dat het heel wat gemak kelijker zou zijn, de algemeene crisistoestand zelf op te heffen dan te voldoen aan de eiridelooze aanvragen om jfeun van de regee ring, door alle landen van Europa heen, en waar ik gèèn doorzicht in heb. Wie steun krijgt is onvoldaan, en wie 't niet krijgt onte vreden, wat m.i. slechts een goede oogst voor Moskou in uitzicht kan stellen, om het maar kort uit te drukken. Crisisherstel zelf is veel gemakkelijker en veiliger, vcordeeliger ook. De crisis zelf wordt mede veroorzaakt door dat niemand meer een basis kan vinden voor eenige hoop of vertrouwen op de toekon^t, wat tot een al gemeene lusteloosheid leidt, en wat de risis zelf nog slechts verergerd. Vrede, Volken bond etc., wie gelooft er nog aan? De menschheid loopt rond met een onbestemde vrees voor oorlog, die elk oogenblik uitbreken kan, vrees voor revolutiegevaar, voor verdere daling van alle waarden, voor ondergang van Europa en zijn beschaving misschien, wie weet. Die gedachte mag pessimistisch zijn, ge dachten van menschen die spoken meenen te zien. Maar de werkelijkheid is dat de men schen geen enkel element kennen, waarop ze eenig vertrouwen kunnen vestigen van in staat te zijn om hun voor d:e rampen te kunnen behouden, als en wanneer ze opda gen. En daarooor mee is de beurs zoo slap en lusteloos ook. Laat nu echter een element uitkomen, wat de menschen uitzicht geeft voor een 'behoor lijke basis om opnieuw in een ordelijke toe stand en de mogelijkheid van een welvarend Europa voor de toekomst te kunnen geloo- ven, dan zal de invloed daarvan het eerst op de beurs merkbaar zijn. En tengevolge daar van zullen direct verschillende industrieën min of meer gaan herleven, die thans luste loos tegen de grond liggen. En al mag er dan nog wat te veel suiker, rubber en tarwe zijn, een weer opgaande periode zal zich daar vlugger doorheen kunnen werken dan een periode van depressie als die van heden. De besten weg om dat te bereiken lijkt mij wel, indien d? doorloopend in Genève verga derende regteringen van Europa wilden overgaan tot het benoemen van een Euro- peesch Hoofdbestuur, om de behartiging van die belangen op zich te nemen welke voor de Regeeringen der naties afzonderlijk te veel zijn. Dat de regeeringen der naties dit van plan zijn te doen, geloof ik voorloopig echter beslist niet. Waar het er echter slechts op aan komt om een element te lanceeren, waar in de menschen vertrouwen voor de toekomst kunnen hebben, meen ik dat dit ook wel te bereiken valt door oprichting van een Euro- peesche Volkspartij, om in weinig maanden tijds een basis voor oplevende hoop te kunnen vestigen met al de goede gevolgen daarvan. Op den duur geloof ik wel dat daarvan een Europeesch Hoofdbestuur het gevolg zou moeten zijn doch dat is voorloopig niet noo dig. Alleen het leggen van een basis voor terugkeerende hoop op vertrouwen in de toe komst is wat direct noodig is om de slappe en moedelooze gang van zaken ten goede te keeren, om het verder noodige in een daarop volgende periode van opleving en beterschap te kununen afwerken. Wie aan de oprichting van dergelijke Europeesche Volkspartij mee wil doen mag me daarvan wel gaarne berichten. Volkspartij wil niet zeggen dat alleen arbeiders daarvan lid zouden kunnen zijn. Met dank voor de plaatsing, H. BRAAM, Eierland, Texel DE UITBARSTING VAN DE MERAPI. DE „VERLIEZENLIJST" NADER VASTGESTELD OP 1300 DOODEN EN 4000 VERWOESTE HUIZEN. Daar de situatie op het oogenblik gekal meerd is en een algemeen overzicht over de Merapi-streek mogelijk wordt, is de verlie- zenlijst thans vastgesteld op dertienhonderd, waaronder verscheidene honderden die wor den vermist en voor wie men alle hoop om hen terug te vinden heeft opgegeven. De vulkaan is nog steeds werkende en werpt zand en lava uit, doch er bestaat get.i gevaar meer, daar de geheele streek ontruimd is. Volgens de jongste berichten zijn meer dan vierduizend huizen verwoest 850 huizen zijn verbrand, 530 ingestort. In een twintigtal nederzettingen zijn 2500 stuks groot vee verloren gegaan en meer dan 2600 bahoes, sawahs en bouwland ver woest. De totale schade wordt geraamd op 250.000 inclusief een niet al te lange voe ding der vluchtelingen. Indien de steunver- ieening langer noodig zal zijn, kan een en ander gpraanirl worden oo joU.UUU. rier aantal permanente dakloozen zal zooveel mogelijk naar elders moeten worden overge bracht, hetzij naar de Lampongs, hetzij naar het Besoekische (het volk is gewend aan ta bakscultuur, daar het onwaarschijnlijk is, dat hun in het berggebied nog een redelijk bestaan wacht. Het terrein blijft nog gesloten voor touris me. Het bovendeel van den berg is geheel van vorm veranderd. De militairen, voorzien van politioneele bevoegdheid, hebben reeds verscheiden dieven opgepakt, die de verlaten dessawoningen trachtten te plunderen. Het bestuur staat de bevolking alleen terugkeer naar de desa's toe met schriftelijke toestem ming van den vulcanoloog dr. Neumann. De ze blijft ter plaatse, terwijl de andere vulca- nologen heden naar hun standplaatsen te- rugkeeren. Bij den uitgever J. Philip Kruseman te 's Gravenhage is De rees der misdaad een nieuw werk van den Franschen criminalist Ashton Wclfe verschenen. De schrijver, die als tolk bij de crimineele en civiele recht banken werkzaam is geweest, heeft zich reeds in een vroeger verschenen en hier besproken werk „Het onzichtbare web", niet alleen als een talentvol auteur maar ook als een man die over een schat van officieele gegevens be schikt leeren kennen. Hij behandelt in zijn werken, de groote misdaden, die in onzen tijd in Frankrijk heb ben plaats gevonden. Hij geeft een interes sant verhaal van tal van beruchte mannen en vrouwen uit de onderwereld en vertelt hoe de Fransche veiligheidsdienst dag en nacht gewerkt heeft om raadselachtige .problemen te ontcijferen en de misdadigers achter slot en grendel te brengen. De opsporingsbureaux waarvan hij hier vertelt, zoowel die te Lyon als te Marseille, maar vooral de Süreté te Parijs, waar de be kende Bertillon de leiding had, zijn in den loop der jaren tot wetenschappelijke bu- reaux geworden. Zij beschikken niet alleen over tal van inspecteurs, brigadiers en agen ten, maar over een staf van wetenschappelij ke medewerkers, die in hun laboratoria vin gerafdrukken, bloed, schriftvervalschingen enz. kunnen onderzoeken. Boven allen stond dan een genie als Ber tillon geweest is, een man, die op de plek van de misdaad als het ware in een oogenblik doorzag hoe alles precies in zijn werk v. 'is gegaan en die met onfeilbare zekerheid de sporen aan wees, welke zijn in-pecteurs had den te volgen. Het moeten wetenschappelijk gevormde misdadigers zijn, die het tegen zoo'n veilig heidsorganisatie kunnen volhouden, maar, zooals Ashton Wolfe ons verhaalt, zijn er In derdaad van die menschen geweest en zijn zij er nog, want de allerbrutaalste heeft men tot dusver nog niet in handen kunnen krijgen Heel wat boeven uit alle maatschappelijke kringen zijn door het werk van den Fran schen veiligheidsdienst naar Cyaenne gezon den, in de gevangenis terecht gekomen of ge guillotineerd. Wat zij deden en hoe zij in den val liepen, dat alles wordt op onderhouden de wijze vertelt en men zou menigmaal ge neigd zijn den schrijver van te groote fanta sie te beschuldigen als hij niet telkens de offi cieele poütie-foto's tusschen den tekst liet af drukken om de volle waarheid van zijn ver tellingen te bewijzen. Met „Het onzichtbare web", vormt dit werk een interessant geheel, dat, zooals ge zegd, niet alleen door zijn feitenmateriaal maar bovendien door zijn boeienden verhaal trant de aandacht zal trekken. Tj. derde bedrijf met de hoofdvertolkers meer dan eens voor het voetlicht moest komen, om voor de langdurige bijvals betuiging te danken. 'n Avond tusschen Kerstmis en Nieuwjaar is voor 'n voorstelling als deze nu niet bepaald geschikt en daar om deed het goed te zien dat er heel wat belangstelling was. Men kon spre ken van een mooi gevulde zaal. A. K. DE POSTVLUCHTEN. Het achtste postvliegtuig. Aneta-Vaz Dias meldt, dat bij de K. L M. bericht is ingekomen, dat de P. H.A. F O., het achtste postvliegtuig, Maandagmorgen om 7.51 uur uit Athene is vertrokken en te 13.10 uur te Mersamatruh gearriveerd. Aan gezien het vliegveld te Mersamatruh op het oogenblik in een zeer slechten toestand ver keert staat nog niet vast of oe tocht heden voortgezet kan worden. Het zesde retcurvliegtuig te Calcutta. AnetaVaz Dias meldt, dat het zesde re- tc rvliegtuig, de P. H.—A. G. R., Maandag morgen te 715 uit Bangkok is vertrokken en te 11.25 uur te Akyab aangekomen. Om 12.27 uur vertrok het toestel vandaar en landde te 15.38 uur te Calcutta EEN FRANSCH SPORTVLIEGTUIG VERMIST. Een Fransch sportvliegtuig, dat op 26 December uit Dakar was vertrokken met be stemming naar Toulouse en aan boord waar van zich een marconist, een tolk en de Itali- aansche consul te rez bevonden, is in cien nacht van 26 op 27 December tusschen Aga- dir en Juby spoorloos verdwenen. Alle na sporingen, die van Agadir uit verricht wer den, zijn zonder resultaat gebleven. Men vreest, dat vliegers en vliegtuig in handen van een vijandelijken stam zijn gevallen. ZEILVLIEGER VERONGELUKT. Gistermiddag is een 20-jarig zeilvlieger verongelukt met het door hemzelf vervaar digde toestel, waarmede hij reeds een aantal succesvolle vluchten had gemaakt. Kort na dat hij van de helling van de Rote Hörsel- berg was opgestegen, stortte hij eensklaps met zijn toestel omlaag. De vlieger werd dood onder de puinhoopen van zijn machine te voorschijn gehaald. Het ongeluk ge schiedde onder oogen van zijn oudsrs. EEN DURE LUCHTLIJN. De Amerikaansche en Canadeesche lucht lijnen zullen gezamenlijk in Februari een luchtverbinding openen tusschen St. Paul— Minneapoüs naar Dinnipeg (Mand.) in Canada De nieuwe luchtverbinding die be stemd is voor postvervoer zal de Ver. Staten ongeveer 22Ó.752 dollars kosten. LA TRAVIATA. Gaf de Italiaansche opera in 't begin van dit jaar een opvoering van „Butter fly" van Puccini, in de Harmonie, voor haar tweede bezoek aan Alkmaar had zij beslag gelegd op de zaal van 't Gul den Vlies. La Traviata van Verdi was ditmaal gekozen. Troubadour, Rigo- letto, Traviata, kort na elkander ont staan, zijn wel de opera's die Verdi eer en roem bezorgd hebben, en 't is wel op merkelijk dat deze werken zulk een taaie levenskracht toonen. Of, eigenlijk opmerkelijk is dit toch ook weer niet. 'n Opera als La Traviata fascineert de groote menigte ten le. door het libretto, dat vele scènes bevat die hun uitwer king niet missen, en 2e. niet het minst door de zeer melodieuse muziek. Wie iets aan muziek doet en van opera's houdt, kent de melodieën uit La Travia ta; elk muziekkorps dat iets beteekent speelt ze, ook draaiorgels laten ze hoo- ren. (Men heeft wel eens beweerd dat in Verdi's geboorteplaats Roncole, de or gels niets anders dan melodieën van Verdi speelden, in dergelijke mate dat de componist er ernstig aan dacht ze allen te koopen, omdat ze hem zoo ver veelden). Maar die algemeene bekend heid werkt ontegenzeggelijk mede om een opera als La Traviata 'n blijvende plaats op het repertoire te verschaffen. En wanneer Italianen zoo iets opvoe ren kan men er van op aan dat zij de volle 100 procent geven. Hartstochtelijk spel en imponeerende zang zijn twee dingen, die in staat zijn een publiek tot groot enthousiasme op te voeren. Zoo ging 't ook gisteravond hier. Men wachtte niet met applaudisseeren totdat een bedrijf ten einde was, maar de bijval barstte los na vele tafereelen, zoodat de handeling geremd, de dirigent genood zaakt werd een oogenblik op te houden. Wel jammer, want het stoorde min of meer. Doch het was begrijpelijk, want signora Valery (Violetta), signor Scari- noi (Alfredo) en signor Marchi (Giorgio) die, dunkt ons, het beste gaven van wat zij konden geven, waren wel in staat het publiek in extase te brengen. Door anderen, minder op den voor grond tredenden, door het koor (hoewel niet talrijk) en een orkest uit gerouti neerde musici te samen gesteld was een geheel verkregen dat dezen avond voor Alkmaar tot een bizonderen maakte. De uitvoering werd geleid door Signor Ma- rini. 'n Zeer temperamentvol dirigent, die aan het einde van het tweede en Kie-ke-bce het kleuterweekblad, dat bij den uitgever W. de Haan te Utrecht verschijnt, brengt het vervolg der avonturen van den kleinen harlekijn waarna het weekblaadje ge noemd is. De heer Bloemink vertelt een Kerstverhaaltje en de redactrice geeft een be schrijving van alles wat er met Fluks, Flaks en Floks gebeurd is. Er zijn nog een paar al leraardigste versjes van Mevr. Cramer— Schaap en M. J. Smit SibingaSmidt leert den kleuters een kaarsenhuodertje maken. In Pancrama treffen wij een geïllustreerd artikel aan over het zoo nuttige werk van den Toeristenbond voor Nederland. De tooneel- criticus bespreekt Professor Storizijn, opge voerd door het Amsterdamsch Tooneel en Jean Patou geeft bij fraaie afbeeldingen in teressante beschouwingen over de volant Mr. G. Keiler vervolgt in „Vóór vijftig jaren" zijn amusant overzicht van het vroegere en D. J. van der Laan schreef een verhaal Leidsche studentenleven en Enno van Greet- siel vertelt van Oost Friesland en Embden waar het zooveel op Holland lijkt Lemuel L. de Bra en A. M. Burrage zorg den voor prettige novellen en er zijn vele fraaie foto's o.a. van de onlusten te Madrid, van sneeuw in het gebergte, van toestanden in Mexico, van Kers'misherdenkingen, van een tunnel onder water en van een vulkaan bij nacht. „Astra", Nederlandss eerste geilt. Magazine. Voor het Januari-nummer van Astra, dat met eenige schitterende foto's uit het hoog gebergte, in de sneeuw, opent, stond Wil'y Blokzeyl—Van Leembruggen het hoogst in teressante verhaal af: „De mensch wikt..." Elise Corbeau schreef een Parijsche schets: „Malle Pal", waarin de lezer kennis maakt met het type-kunstenaar, dat de mansardes van de Lichtstad in zoo ruime mate bevolkt, van „tusschen de zestien en achttien", „Flir- tation" getiteld. De „Verhalen van Mijnheer Amavat" wor den er in vervolgd met: Het halssnoer van Mijnheer van Maurick, dat tintelt van ver nuft en speurzin. Prachtige illustraties ver luchten den tekst. Filmland is weer zeer boeiend. De schrij ver heeft het ditmaal over Meesters van de pen en Meesters van de camera. De „Steekproefjes" op onze kennis worden beantwoord en zullen velen doen uitroepen: „Natuurlijk, dat heb ik geweten". Het Bromo-verhaal spoedt ten einde en stelt den lezer voor een ware puzzle. Behalve het aardige verhaal: „Misver stand", van v. d. Heuvel en een gevoelig In disch schetsje van „Planter", bevat het Maandschrift dezen keer verder tal van spannende vertaalde verhalen, kleine gedicht jes $n short-stories, terwijl het geheel rijk van illustraties op elk gebied is voorzien. Fraai zijn ook ditmaal wederom de 12 kunst druk-foto's. „Ons Nederland". Het Decembernummer van „Ons Neder land" uitgave Strengholt en de Lange, Am sterdam, tevens officieel orgaan van de Al gemeene Nederlandsche Vereeniging van Vreemdelingenverkeer in Nederland, wordt er door de advertenties op de voorpagina niet aantrekkelijker op. Het doet onaesthe- tisch aan om naast een prachtige kiek een deze doorslaande advertentie te zien waarin verkondigd wordt, dat half Nederland Am- stelbier drinkt. De uitgevers hebben echter ook hun finan- cieele moeilijkheden en moeten dus steeds meer aan de eischen van de adverteerders voldoen om de gewone inhoud van het blad zoo goed mogelijk te doen zijn. Naast veel V.V.V.-nieuws, dat nog te veel 't karakter heeft van uit door 'n persbureau verstrekte courantenknipsels te zijn samen gesteld en de noodzakelijkheid naar voren dringt, dat de V.V.V.-organisaties het orgaan toch meer geregeld van hun werkzaamheden op de hoogte houden, bevat het nummer prachtige kieken, waarin de schoonheid van ons land tot uiting komt Voorts artikelen over de actie van de Drentsche V.V.V.'s; Kampen uit stedebouw kundig oogpunt; Hollands schoonheid; De monumenten van 's-Gravenhage; Frederiks- cord; Congres International des Organes Officiels de Praopaganda Fourestique en Hoavette, zooals geregeld door mooie foto's opgeluisterd, zoodat ook dit nummer de ge- wenschte aandacht verdient. It Heitelan, algemeen Frysk-moeneblêl, dat bij de Utjowers-printers Brandenburgh en Co. te Snits verschijnt, heeft weer een aardig Kerstnummer uitgegeven. De heer J. Winkelman schrijft daarin over Us Under- rjucht en D. Kalma over Folksüntjowing. J. B. Schepers beschouwt Piter Jelles ès Berne- dichter en J. H. Brouwer geeft een nijjiers- winsk for 1930. R. P. Sybesma vertelt van den volksdichter Auke Pier Grondsma en R. Brolsma geeft een Krvstteltsje. S. M. v. d. Galiën beschouwt de Klüt. Van de verdere bijdragen noemen wij die van In. Feenstra over Krystnacht, 'n Krystteltsje van J. D. C. noeirt-n wij een Krijstteltsje van J. D. C. de de Vries, 'n bespreking van nije Fryske Ut- jeften van R. W Cauw en een uitvoerig re- deelte dat bestemd is „for de Fern". Het Kerstnummer is met eenige platen van ty pisch Friesche landschappen geïllustreerd, o.a. van den teekenaar Joh Mulders, aan wiens werk in dit nummer door E. Caspers een apart woordje gewijd wordt. Voetbal. Eet programma voor Zondag a.s. Afdecling I. !e Klasse. Z.F.C.Hermes-D.V.S. V.U.C.Stormvogels. FI.B.S.Excelsior. 't GooiAjax. H.F.C.—D.F.C. 2e Klasse A HollandiaH.R.C. W.F C A.F.C. T.O.G.—Z.V.V. Zeeburgia—A lcmaria Victrlx D.E.C.—West-Frisia. [J. Faber Jr. 2e Klasse B. D. WS.Z an d voort. B.F.C.Baarn. V.V.A.De Spartaan. Velox— Bloemendaal. 4e Klasse A. Uitgeest—S.L.T.O. ZaandijkSwift. D.T.S.Vrone. Rivalen—J.O.S. Reserve 2e Klasse A. Alcmaria Victrix II—D.E.C. II K.F.C.- IIV.V.A. II. [W. Dol. De Spartaan IIBlauw-Wit III. Ajax III—V.S.V. II. H.R.C. II—VV.F.C. II. Reserve 3e Klasse A. Q.S.C. IIOosterpark II. Z.V.V. II—O.S V. II. Z.R.C. II—D.E.C. III. Alcmaria Victrix III—De Spartaan TIII, P. Koorstra Afdeeling II. le Klasse. Sparta—H.V.V. V.S.V.—E.D.O. FeijenoordR.C.H. Blauw-WitK.F.C. E.D.O.Hilversum. Afdeeling III. le Klasse. Robur et VelocitasEnschede. WageningenTubantia. P.E.C.Go Ahead. VitesseZ.A.C. HeraclesA.G.O.V.V. Afdeeling V. le Klasse. FrieslandVelocitas. M.S.C.Leeuwarden. Be QuickFrisia. („Sportkroniek".) Langs de N. H. V. B.-velden. Onze medewerkers schrijft ons: In den N.H.V.B. was de oogst, ondanks de vele Zondagen, ook al bijzonder schraal. Van bondswege waren er voor de le klas se C geen wedstrijden vastgesteld, zoodat hier van zelfsprekend geen verrichtingen vielen te noteeren. Hoewel er in 1 A en 1 B eveneens weinig wedstrijden op het program ma stonden, waren er toch zeer belangrijke bij. 1 A. I.V.V. I ging in Purmerend bij Purmer- steijn II op bezoek en wist een goede 04 overwinning te behalen. Na de goede over winning van Purmersteijn II op Z.FjC. IV, enkele weken geleden, stelt eerstgenoemde de laatste weken weer danig teleur. I.V.V. heeft het inmiddels bij dien eenen „misstap", in Zaandam, gelaten en zoodoende de leiding weten te behouden, zooals onderstaande stand laat zien. I.V.V. I 8 6 0 2 39—17 12 K.V V. II 7 4 2 1 23—17 10 W.F.C. III 5 3 1 1 25-14 7 R.C.Z. I 6 3 12 17—16 7 1 B. In deze afdeeling stond al een buitenge woon belangrijke wedstrijd op het program ma. n.1. Verkade I—Z.V.V. III. Eerstgenoem de beschikte over één verliespunt en de Z.V. V.-reserves over zes. Wist Z.V.V. III echter te winnen, dan was de achterstand terug ge bracht tot drie verliespunten. Bij een derge lijk resultaat was echter een ander nog het meest gebaat en wel onze plaatselijke veree niging „Alkmaar". Verkade was echter op haar qui-vive en wist met 2O te winner., T/wiot cx ais volgt uitziet;

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1930 | | pagina 7