Kunsten en Wetenschappen.
Sport
Onze Koloniën.
Boeken
I uchtvaart
Tijdschriften
De vorige week heeft een oud-wethouder
van Amsterdam, thans lid van de 2e Kamer,
aihier ten behoeve van een vereeniging een
spreekbeurt vervuld. Vooraf zou hij te mij
nent kernen. Hij kwam met eigen auto en
chauffeerde zelf. Hij excuseerde zich bij zijn
komst, dat hij wat laat kwam, als oorzaak
opgevend het niet te mogen rijden in ver
schillende straten alhier en geen kennis te
kunnen nemen van de veel te vol geschilder
de borden aan de hoeken der slecht verlich
te straten. Hij meende, dat men in Alkmaar
wel spoedig chauffeeren kon leeren wegens
de goede oefening in het draaien en achter
uit rijden. Ik gaf hem in overweging, waar
de gemeentewet spoedig aan een herziening
onderworpen zal worden een amendement
in te dienen bevattende de verplichting voor
steden als Alkmaar om een auto voor raads
leden beschikbaar te houden, waarmede de
heeren minstens één keer per dag zelf
moeten rijden. Hoogstwaarschijnlijk zullen
dan vereenigingen als „Oud Alkmaar" of
particulieren, die aan cudheidskoorts lijden
geen vergunning meer krijgen om aan hun
jiuizen luifels te verbinden. In een drukke
straat als de Huigbrouwerstraat, waar aan
één kant mag worden ingereden wordt jaar
lijks een flink bedrag aan onderhoud aan
een daar aanwezigen luifel welk onderhoud
door aanrijdingen ontstaat, uitgegeven.
M.i. is 't wenschelijk, indien men zoodoen
de den handel belemmert, dat de vereeniging
„Oud Alkmaar" een verzoek aan den ge
meenteraad richt om een groote heining om
Alkmaar het oude gedeelte te plaatsen (han
delscentrum) waarop met antieke letters ge
schilderd wordt „Oud Museum".
Het vreemdelingenverkeer zal er niet on
der lijden en de gids der vreemdelingen zal
als deze van hun beschuitje met kaas aan
het Waaggebouw genoten hebben, niet te
klagen hebben over te weinig belangstelling
als hij hen door het Oude Museum rond
leidt.
Met dank voor de plaatsing,
P.
HOLLAND VRIJ LAND?
Geachte Reaactie.
Zou U zoo vriendelijk willen zijn onder
staand stukje op te nemen onder Ingezonden
stukken? Bij voorbaat mijn dank.
Er was een tijd, om in den stijl van den
ouden Potgieter te spreken, dat ons land
gold als het klassieke land der vrijheid, dat
we een volk waren, waarvan de Fransche
schrijver Diderct getuigoe dat men er kon
zijn „ni persécuteur, ni persécuté" (noch ver
volger, noch vervolgde).
We beden een rustige schuilplaats aan
zoovelen die hun eigen land moesten ontwij
ken, Holland was wijkplaats voor de onai-
hankeftke gedachte. Een nauwkeuriger stu
die van de 17e en 18e eeuw leert wel, dat de
vrijheid van denken, de vrijheid van drukpers
betrekkelijk waren, dat de predikanten b.v er
in slaagden een aimen Italiaanschen journa
list Vincent Gaudio tot dertig jaar rasphuis
(de gevangenis uit die dagen) te doen ver-
oordeelen voor het uitgeven var. een paar
brochures tegen theologie en theoliganten
Dan zien we dat de Amsterdamsche Magis
traten, zoo geroemd om hun verdraagzaam
heid tegenover de Portugeesche Joden, den
advocaat en geneesheer Adriaar. Koerbagh,
wegens het schrijven van een Spinozistisch
boekje, veroordeelen om gebracht te worden
op 't schavot en, nadat hem zijn rechterduim
was afgehouwen, met een gloeiende priem
zou gestoken worden door zijn tong, dat Hij
dertig jaren zou opgesloten blijven, veroor
deeld tot betaling van alle gerechtskosten, en
dat zijn goederen zouden worden verbeurd
verklaard!
Naar Leiden gevlucht, wordt de „boef
door de rakkers van den schout (de gerechts
dienaren) uit zijn bed gelicht en naar Am
sterdam teruggevoerd. Gelukkig voor het
slachtoffer toonde hij voor de Schepenbank
(17e eeuwsche rechtbank) berouw en leed
wezen over ret gebeurde en beloofde een be
ter leven te zullen leiden. Dan wordt hij
er is altijd vergiffenis voor een armen zon
daar slechts veroordeeld tot tien jaren
gevangenisstraf, gevolgd door tien jaar ver
banning en een boete van 6000, de helft
voor de armer, en de helftvoor den schout.
Maar al is het aantal van dit soort voor
beelden te vermenigvuldigen, Holland bleef
eeu land van betrekkelijke vrijheid, dat onaf
hankelijke geesten als een Bayle, een Descar-
tes lokte.
Dat was in die goeie, ouwe tijd!
In onze verlichte 20ste eeuw heerscht in
ons land vrijheid van drukpers en heeft een
ieder het recht op eigen wijze zalig te wor
den, alles bij de grondwet gesanctioneerd.
Ja, er zijn eenige streken die men „duister en
zwart" noemt, waar bioodrooi wordt ge
pleegd aan wie het waagt er meeningen op
na te houden verschillend van die van zijn
omgeving, er zou een lange opsomming, een
droef relaas kunnen worden gegeven van
zulke gevallen in onze zuidelijke provincies
en om geografisch objectief te blijven, er zijn
oorden in Friesland, waar men zelfs een
vrouw niet ontziet, waar men Euka steeni-
gen dorst, omdat ze haar meening waagde te
verkondigen, maarwij leven hier in het
vrije Holland boven het IJ
Weliswaar gebeurde het een paar jaar ge
leden ook de hedendaagscbe geschiedenis
heeft interessante „gevaU'en" dat in een
van de voornaamste steden in de kop van
Noord-Holland, een stad die roemen durft
een middelpunt van kunst en wetenschap te
zijn, dat daar in die stad een hoofd der
school niet werd benoemd docr de vroed
schap, omdat de man noch anarchistisch,
noch communistisch, maar doodgewoon S. D.
A. P.-er was!
En de laatste tijd zou een historicus de
meest curieuse gevallen kunnen verzamelen,
een paar ter illustratie: in Medemblik wordt
een onderwijzeres gepasseerd, omdatde
vader rood is, waar we dus een vroedschap
hebben, die het oude woord uit den Bijbel wil
toepassen om de fout der ouders in te pren
ten aan de kinderen, misschien wel tot het
derde en vierde geslacht
En de brave overheid van het rustieke Koe-
"ijk voert een juffrouw van de voordracht,
omdat ze verdacht wordt lid te zijn van de
A J. C., de Arbeiders Jeugd Centrale. Stel
je voor, een jonge onderwijzeres beticht lid
te zijn, niet van een oude-vrijstersorganisatie,
"mar van een jeugdvereeniging. Of is het. o
brave B en W. van Koedijk, omdat het geldt
.een Arbeidersieugdbond, maar dat is toch
niet mogelijk, waar de kranten vol staan met
litanieën over de arme tuinders van Koedijk.
- og een ding ontbreekt, dat is een uitspraak
in t openbaar van dezelfde overheid, dat ze
haar-ergernis en teleurstelling er over uit
spreekt dat itf E>en Haag en andere plaatsen
onderwijzers en onderwijzeressen zijn die hun
medewerking weigeren voor een zangdemon
stratie met hur. jeugd van:
ij leven blij. wij leven vrij,
Op Neerlands dierb'ren grond.
Maar in gemoede, wanneer degenen die
terzake deskundig worden geacht, in casu
hoofd en inspecteur, uit sollicitanten de beste
onderwijskrachten hebben gekozen, dan
vraagt men zich af, welke eigengerechtigheid
een gemeentebestuur en niet alleen dat
van Medemblik, van Koedijk of Alkmaar,
maar de heele rits die vragenlijsten rond
stuurt om informaties naar godsdienst, po
litieke gezindheid, maatschappelijke positie
der ouders etc. er toe brengt de candidaten
nog eens op hun zuiverheid te Treuren.
Want op een recht zal het zich niet kunnen
beroepen
En wat het optreden van het bestuur van
bijzondere scholen aangaat, over hun optre
den leze men de zeer belangwekkende bro
chure van ds. Buskes over het beruchte
geval-Schurer.
Met dank voor de plaatsing.
R. WIA
\RDA, Bergen.
CRISIS EN HERSTEL.
Mijnheer de Redacteur.
Een kluizenaar kan zich de weelde veroor
loven, er voor de rest der menschheid zonder
linge gedachten op na te houden. Zoo wil het
mij b.v. voorkomen dat het heel wat gemak
kelijker zou zijn, de algemeene crisistoestand
zelf op te heffen dan te voldoen aan de
eiridelooze aanvragen om jfeun van de regee
ring, door alle landen van Europa heen, en
waar ik gèèn doorzicht in heb. Wie steun
krijgt is onvoldaan, en wie 't niet krijgt onte
vreden, wat m.i. slechts een goede oogst voor
Moskou in uitzicht kan stellen, om het maar
kort uit te drukken.
Crisisherstel zelf is veel gemakkelijker en
veiliger, vcordeeliger ook. De crisis zelf
wordt mede veroorzaakt door dat niemand
meer een basis kan vinden voor eenige hoop
of vertrouwen op de toekon^t, wat tot een al
gemeene lusteloosheid leidt, en wat de risis
zelf nog slechts verergerd. Vrede, Volken
bond etc., wie gelooft er nog aan? De
menschheid loopt rond met een onbestemde
vrees voor oorlog, die elk oogenblik uitbreken
kan, vrees voor revolutiegevaar, voor verdere
daling van alle waarden, voor ondergang
van Europa en zijn beschaving misschien,
wie weet.
Die gedachte mag pessimistisch zijn, ge
dachten van menschen die spoken meenen te
zien. Maar de werkelijkheid is dat de men
schen geen enkel element kennen, waarop ze
eenig vertrouwen kunnen vestigen van in
staat te zijn om hun voor d:e rampen te
kunnen behouden, als en wanneer ze opda
gen. En daarooor mee is de beurs zoo slap
en lusteloos ook.
Laat nu echter een element uitkomen, wat
de menschen uitzicht geeft voor een 'behoor
lijke basis om opnieuw in een ordelijke toe
stand en de mogelijkheid van een welvarend
Europa voor de toekomst te kunnen geloo-
ven, dan zal de invloed daarvan het eerst op
de beurs merkbaar zijn. En tengevolge daar
van zullen direct verschillende industrieën
min of meer gaan herleven, die thans luste
loos tegen de grond liggen. En al mag er
dan nog wat te veel suiker, rubber en tarwe
zijn, een weer opgaande periode zal zich
daar vlugger doorheen kunnen werken dan
een periode van depressie als die van heden.
De besten weg om dat te bereiken lijkt mij
wel, indien d? doorloopend in Genève verga
derende regteringen van Europa wilden
overgaan tot het benoemen van een Euro-
peesch Hoofdbestuur, om de behartiging van
die belangen op zich te nemen welke voor de
Regeeringen der naties afzonderlijk te veel
zijn. Dat de regeeringen der naties dit van
plan zijn te doen, geloof ik voorloopig echter
beslist niet. Waar het er echter slechts op
aan komt om een element te lanceeren, waar
in de menschen vertrouwen voor de toekomst
kunnen hebben, meen ik dat dit ook wel te
bereiken valt door oprichting van een Euro-
peesche Volkspartij, om in weinig maanden
tijds een basis voor oplevende hoop te kunnen
vestigen met al de goede gevolgen daarvan.
Op den duur geloof ik wel dat daarvan een
Europeesch Hoofdbestuur het gevolg zou
moeten zijn doch dat is voorloopig niet noo
dig. Alleen het leggen van een basis voor
terugkeerende hoop op vertrouwen in de toe
komst is wat direct noodig is om de slappe
en moedelooze gang van zaken ten goede te
keeren, om het verder noodige in een daarop
volgende periode van opleving en beterschap
te kununen afwerken.
Wie aan de oprichting van dergelijke
Europeesche Volkspartij mee wil doen mag
me daarvan wel gaarne berichten.
Volkspartij wil niet zeggen dat alleen
arbeiders daarvan lid zouden kunnen zijn.
Met dank voor de plaatsing,
H. BRAAM,
Eierland, Texel
DE UITBARSTING VAN DE MERAPI.
DE „VERLIEZENLIJST" NADER
VASTGESTELD OP 1300 DOODEN
EN 4000 VERWOESTE HUIZEN.
Daar de situatie op het oogenblik gekal
meerd is en een algemeen overzicht over de
Merapi-streek mogelijk wordt, is de verlie-
zenlijst thans vastgesteld op dertienhonderd,
waaronder verscheidene honderden die wor
den vermist en voor wie men alle hoop om
hen terug te vinden heeft opgegeven.
De vulkaan is nog steeds werkende en
werpt zand en lava uit, doch er bestaat get.i
gevaar meer, daar de geheele streek ontruimd
is.
Volgens de jongste berichten zijn meer
dan vierduizend huizen verwoest
850 huizen zijn verbrand, 530 ingestort.
In een twintigtal nederzettingen zijn 2500
stuks groot vee verloren gegaan en meer dan
2600 bahoes, sawahs en bouwland ver
woest.
De totale schade wordt geraamd op
250.000 inclusief een niet al te lange voe
ding der vluchtelingen. Indien de steunver-
ieening langer noodig zal zijn, kan een en
ander gpraanirl worden oo joU.UUU. rier
aantal permanente dakloozen zal zooveel
mogelijk naar elders moeten worden overge
bracht, hetzij naar de Lampongs, hetzij naar
het Besoekische (het volk is gewend aan ta
bakscultuur, daar het onwaarschijnlijk is,
dat hun in het berggebied nog een redelijk
bestaan wacht.
Het terrein blijft nog gesloten voor touris
me. Het bovendeel van den berg is geheel
van vorm veranderd. De militairen, voorzien
van politioneele bevoegdheid, hebben reeds
verscheiden dieven opgepakt, die de verlaten
dessawoningen trachtten te plunderen. Het
bestuur staat de bevolking alleen terugkeer
naar de desa's toe met schriftelijke toestem
ming van den vulcanoloog dr. Neumann. De
ze blijft ter plaatse, terwijl de andere vulca-
nologen heden naar hun standplaatsen te-
rugkeeren.
Bij den uitgever J. Philip Kruseman te
's Gravenhage is De rees der misdaad een
nieuw werk van den Franschen criminalist
Ashton Wclfe verschenen. De schrijver,
die als tolk bij de crimineele en civiele recht
banken werkzaam is geweest, heeft zich reeds
in een vroeger verschenen en hier besproken
werk „Het onzichtbare web", niet alleen als
een talentvol auteur maar ook als een man
die over een schat van officieele gegevens be
schikt leeren kennen.
Hij behandelt in zijn werken, de groote
misdaden, die in onzen tijd in Frankrijk heb
ben plaats gevonden. Hij geeft een interes
sant verhaal van tal van beruchte mannen
en vrouwen uit de onderwereld en vertelt hoe
de Fransche veiligheidsdienst dag en nacht
gewerkt heeft om raadselachtige .problemen
te ontcijferen en de misdadigers achter slot
en grendel te brengen.
De opsporingsbureaux waarvan hij hier
vertelt, zoowel die te Lyon als te Marseille,
maar vooral de Süreté te Parijs, waar de be
kende Bertillon de leiding had, zijn in den
loop der jaren tot wetenschappelijke bu-
reaux geworden. Zij beschikken niet alleen
over tal van inspecteurs, brigadiers en agen
ten, maar over een staf van wetenschappelij
ke medewerkers, die in hun laboratoria vin
gerafdrukken, bloed, schriftvervalschingen
enz. kunnen onderzoeken.
Boven allen stond dan een genie als Ber
tillon geweest is, een man, die op de plek van
de misdaad als het ware in een oogenblik
doorzag hoe alles precies in zijn werk v. 'is
gegaan en die met onfeilbare zekerheid de
sporen aan wees, welke zijn in-pecteurs had
den te volgen.
Het moeten wetenschappelijk gevormde
misdadigers zijn, die het tegen zoo'n veilig
heidsorganisatie kunnen volhouden, maar,
zooals Ashton Wolfe ons verhaalt, zijn er In
derdaad van die menschen geweest en zijn zij
er nog, want de allerbrutaalste heeft men tot
dusver nog niet in handen kunnen krijgen
Heel wat boeven uit alle maatschappelijke
kringen zijn door het werk van den Fran
schen veiligheidsdienst naar Cyaenne gezon
den, in de gevangenis terecht gekomen of ge
guillotineerd. Wat zij deden en hoe zij in den
val liepen, dat alles wordt op onderhouden
de wijze vertelt en men zou menigmaal ge
neigd zijn den schrijver van te groote fanta
sie te beschuldigen als hij niet telkens de offi
cieele poütie-foto's tusschen den tekst liet af
drukken om de volle waarheid van zijn ver
tellingen te bewijzen.
Met „Het onzichtbare web", vormt dit
werk een interessant geheel, dat, zooals ge
zegd, niet alleen door zijn feitenmateriaal
maar bovendien door zijn boeienden verhaal
trant de aandacht zal trekken.
Tj.
derde bedrijf met de hoofdvertolkers
meer dan eens voor het voetlicht moest
komen, om voor de langdurige bijvals
betuiging te danken.
'n Avond tusschen Kerstmis en
Nieuwjaar is voor 'n voorstelling als
deze nu niet bepaald geschikt en daar
om deed het goed te zien dat er heel
wat belangstelling was. Men kon spre
ken van een mooi gevulde zaal.
A. K.
DE POSTVLUCHTEN.
Het achtste postvliegtuig.
Aneta-Vaz Dias meldt, dat bij de K. L M.
bericht is ingekomen, dat de P. H.A. F O.,
het achtste postvliegtuig, Maandagmorgen
om 7.51 uur uit Athene is vertrokken en te
13.10 uur te Mersamatruh gearriveerd. Aan
gezien het vliegveld te Mersamatruh op het
oogenblik in een zeer slechten toestand ver
keert staat nog niet vast of oe tocht heden
voortgezet kan worden.
Het zesde retcurvliegtuig te
Calcutta.
AnetaVaz Dias meldt, dat het zesde re-
tc rvliegtuig, de P. H.—A. G. R., Maandag
morgen te 715 uit Bangkok is vertrokken en
te 11.25 uur te Akyab aangekomen. Om
12.27 uur vertrok het toestel vandaar en
landde te 15.38 uur te Calcutta
EEN FRANSCH SPORTVLIEGTUIG
VERMIST.
Een Fransch sportvliegtuig, dat op 26
December uit Dakar was vertrokken met be
stemming naar Toulouse en aan boord waar
van zich een marconist, een tolk en de Itali-
aansche consul te rez bevonden, is in cien
nacht van 26 op 27 December tusschen Aga-
dir en Juby spoorloos verdwenen. Alle na
sporingen, die van Agadir uit verricht wer
den, zijn zonder resultaat gebleven. Men
vreest, dat vliegers en vliegtuig in handen
van een vijandelijken stam zijn gevallen.
ZEILVLIEGER VERONGELUKT.
Gistermiddag is een 20-jarig zeilvlieger
verongelukt met het door hemzelf vervaar
digde toestel, waarmede hij reeds een aantal
succesvolle vluchten had gemaakt. Kort na
dat hij van de helling van de Rote Hörsel-
berg was opgestegen, stortte hij eensklaps
met zijn toestel omlaag. De vlieger werd
dood onder de puinhoopen van zijn machine
te voorschijn gehaald. Het ongeluk ge
schiedde onder oogen van zijn oudsrs.
EEN DURE LUCHTLIJN.
De Amerikaansche en Canadeesche lucht
lijnen zullen gezamenlijk in Februari een
luchtverbinding openen tusschen St. Paul—
Minneapoüs naar Dinnipeg (Mand.) in
Canada De nieuwe luchtverbinding die be
stemd is voor postvervoer zal de Ver. Staten
ongeveer 22Ó.752 dollars kosten.
LA TRAVIATA.
Gaf de Italiaansche opera in 't begin
van dit jaar een opvoering van „Butter
fly" van Puccini, in de Harmonie, voor
haar tweede bezoek aan Alkmaar had
zij beslag gelegd op de zaal van 't Gul
den Vlies. La Traviata van Verdi was
ditmaal gekozen. Troubadour, Rigo-
letto, Traviata, kort na elkander ont
staan, zijn wel de opera's die Verdi eer
en roem bezorgd hebben, en 't is wel op
merkelijk dat deze werken zulk een
taaie levenskracht toonen. Of, eigenlijk
opmerkelijk is dit toch ook weer niet.
'n Opera als La Traviata fascineert de
groote menigte ten le. door het libretto,
dat vele scènes bevat die hun uitwer
king niet missen, en 2e. niet het minst
door de zeer melodieuse muziek. Wie
iets aan muziek doet en van opera's
houdt, kent de melodieën uit La Travia
ta; elk muziekkorps dat iets beteekent
speelt ze, ook draaiorgels laten ze hoo-
ren. (Men heeft wel eens beweerd dat in
Verdi's geboorteplaats Roncole, de or
gels niets anders dan melodieën van
Verdi speelden, in dergelijke mate dat
de componist er ernstig aan dacht ze
allen te koopen, omdat ze hem zoo ver
veelden). Maar die algemeene bekend
heid werkt ontegenzeggelijk mede om
een opera als La Traviata 'n blijvende
plaats op het repertoire te verschaffen.
En wanneer Italianen zoo iets opvoe
ren kan men er van op aan dat zij de
volle 100 procent geven.
Hartstochtelijk spel en imponeerende zang
zijn twee dingen, die in staat zijn een publiek
tot groot enthousiasme op te voeren.
Zoo ging 't ook gisteravond hier. Men
wachtte niet met applaudisseeren totdat een
bedrijf ten einde was, maar de bijval
barstte los na vele tafereelen, zoodat de
handeling geremd, de dirigent genood
zaakt werd een oogenblik op te houden.
Wel jammer, want het stoorde min of
meer. Doch het was begrijpelijk, want
signora Valery (Violetta), signor Scari-
noi (Alfredo) en signor Marchi (Giorgio)
die, dunkt ons, het beste gaven van wat
zij konden geven, waren wel in staat
het publiek in extase te brengen.
Door anderen, minder op den voor
grond tredenden, door het koor (hoewel
niet talrijk) en een orkest uit gerouti
neerde musici te samen gesteld was een
geheel verkregen dat dezen avond voor
Alkmaar tot een bizonderen maakte.
De uitvoering werd geleid door Signor Ma-
rini. 'n Zeer temperamentvol dirigent,
die aan het einde van het tweede en
Kie-ke-bce het kleuterweekblad, dat bij den
uitgever W. de Haan te Utrecht verschijnt,
brengt het vervolg der avonturen van den
kleinen harlekijn waarna het weekblaadje ge
noemd is. De heer Bloemink vertelt een
Kerstverhaaltje en de redactrice geeft een be
schrijving van alles wat er met Fluks, Flaks
en Floks gebeurd is. Er zijn nog een paar al
leraardigste versjes van Mevr. Cramer—
Schaap en M. J. Smit SibingaSmidt leert
den kleuters een kaarsenhuodertje maken.
In Pancrama treffen wij een geïllustreerd
artikel aan over het zoo nuttige werk van den
Toeristenbond voor Nederland. De tooneel-
criticus bespreekt Professor Storizijn, opge
voerd door het Amsterdamsch Tooneel en
Jean Patou geeft bij fraaie afbeeldingen in
teressante beschouwingen over de volant Mr.
G. Keiler vervolgt in „Vóór vijftig jaren"
zijn amusant overzicht van het vroegere
en D. J. van der Laan schreef een verhaal
Leidsche studentenleven en Enno van Greet-
siel vertelt van Oost Friesland en Embden
waar het zooveel op Holland lijkt
Lemuel L. de Bra en A. M. Burrage zorg
den voor prettige novellen en er zijn vele
fraaie foto's o.a. van de onlusten te Madrid,
van sneeuw in het gebergte, van toestanden
in Mexico, van Kers'misherdenkingen, van
een tunnel onder water en van een vulkaan
bij nacht.
„Astra", Nederlandss eerste geilt.
Magazine.
Voor het Januari-nummer van Astra, dat
met eenige schitterende foto's uit het hoog
gebergte, in de sneeuw, opent, stond Wil'y
Blokzeyl—Van Leembruggen het hoogst in
teressante verhaal af: „De mensch wikt..."
Elise Corbeau schreef een Parijsche schets:
„Malle Pal", waarin de lezer kennis maakt
met het type-kunstenaar, dat de mansardes
van de Lichtstad in zoo ruime mate bevolkt,
van „tusschen de zestien en achttien", „Flir-
tation" getiteld.
De „Verhalen van Mijnheer Amavat" wor
den er in vervolgd met: Het halssnoer van
Mijnheer van Maurick, dat tintelt van ver
nuft en speurzin. Prachtige illustraties ver
luchten den tekst.
Filmland is weer zeer boeiend. De schrij
ver heeft het ditmaal over Meesters van de
pen en Meesters van de camera.
De „Steekproefjes" op onze kennis worden
beantwoord en zullen velen doen uitroepen:
„Natuurlijk, dat heb ik geweten".
Het Bromo-verhaal spoedt ten einde en
stelt den lezer voor een ware puzzle.
Behalve het aardige verhaal: „Misver
stand", van v. d. Heuvel en een gevoelig In
disch schetsje van „Planter", bevat het
Maandschrift dezen keer verder tal van
spannende vertaalde verhalen, kleine gedicht
jes $n short-stories, terwijl het geheel rijk
van illustraties op elk gebied is voorzien.
Fraai zijn ook ditmaal wederom de 12 kunst
druk-foto's.
„Ons Nederland".
Het Decembernummer van „Ons Neder
land" uitgave Strengholt en de Lange, Am
sterdam, tevens officieel orgaan van de Al
gemeene Nederlandsche Vereeniging van
Vreemdelingenverkeer in Nederland, wordt
er door de advertenties op de voorpagina
niet aantrekkelijker op. Het doet onaesthe-
tisch aan om naast een prachtige kiek een
deze doorslaande advertentie te zien waarin
verkondigd wordt, dat half Nederland Am-
stelbier drinkt.
De uitgevers hebben echter ook hun finan-
cieele moeilijkheden en moeten dus steeds
meer aan de eischen van de adverteerders
voldoen om de gewone inhoud van het blad
zoo goed mogelijk te doen zijn.
Naast veel V.V.V.-nieuws, dat nog te veel
't karakter heeft van uit door 'n persbureau
verstrekte courantenknipsels te zijn samen
gesteld en de noodzakelijkheid naar voren
dringt, dat de V.V.V.-organisaties het orgaan
toch meer geregeld van hun werkzaamheden
op de hoogte houden, bevat het nummer
prachtige kieken, waarin de schoonheid van
ons land tot uiting komt
Voorts artikelen over de actie van de
Drentsche V.V.V.'s; Kampen uit stedebouw
kundig oogpunt; Hollands schoonheid; De
monumenten van 's-Gravenhage; Frederiks-
cord; Congres International des Organes
Officiels de Praopaganda Fourestique en
Hoavette, zooals geregeld door mooie foto's
opgeluisterd, zoodat ook dit nummer de ge-
wenschte aandacht verdient.
It Heitelan, algemeen Frysk-moeneblêl,
dat bij de Utjowers-printers Brandenburgh
en Co. te Snits verschijnt, heeft weer een
aardig Kerstnummer uitgegeven. De heer J.
Winkelman schrijft daarin over Us Under-
rjucht en D. Kalma over Folksüntjowing. J.
B. Schepers beschouwt Piter Jelles ès Berne-
dichter en J. H. Brouwer geeft een nijjiers-
winsk for 1930. R. P. Sybesma vertelt van
den volksdichter Auke Pier Grondsma en R.
Brolsma geeft een Krvstteltsje. S. M. v. d.
Galiën beschouwt de Klüt. Van de verdere
bijdragen noemen wij die van In. Feenstra
over Krystnacht, 'n Krystteltsje van J. D. C.
noeirt-n wij een Krijstteltsje van J. D. C. de
de Vries, 'n bespreking van nije Fryske Ut-
jeften van R. W Cauw en een uitvoerig re-
deelte dat bestemd is „for de Fern". Het
Kerstnummer is met eenige platen van ty
pisch Friesche landschappen geïllustreerd,
o.a. van den teekenaar Joh Mulders, aan
wiens werk in dit nummer door E. Caspers
een apart woordje gewijd wordt.
Voetbal.
Eet programma voor Zondag a.s.
Afdecling I.
!e Klasse.
Z.F.C.Hermes-D.V.S.
V.U.C.Stormvogels.
FI.B.S.Excelsior.
't GooiAjax.
H.F.C.—D.F.C.
2e Klasse A
HollandiaH.R.C.
W.F C A.F.C.
T.O.G.—Z.V.V.
Zeeburgia—A lcmaria Victrlx
D.E.C.—West-Frisia. [J. Faber Jr.
2e Klasse B.
D. WS.Z an d voort.
B.F.C.Baarn.
V.V.A.De Spartaan.
Velox— Bloemendaal.
4e Klasse A.
Uitgeest—S.L.T.O.
ZaandijkSwift.
D.T.S.Vrone.
Rivalen—J.O.S.
Reserve 2e Klasse A.
Alcmaria Victrix II—D.E.C. II
K.F.C.- IIV.V.A. II. [W. Dol.
De Spartaan IIBlauw-Wit III.
Ajax III—V.S.V. II.
H.R.C. II—VV.F.C. II.
Reserve 3e Klasse A.
Q.S.C. IIOosterpark II.
Z.V.V. II—O.S V. II.
Z.R.C. II—D.E.C. III.
Alcmaria Victrix III—De Spartaan
TIII, P. Koorstra
Afdeeling II.
le Klasse.
Sparta—H.V.V.
V.S.V.—E.D.O.
FeijenoordR.C.H.
Blauw-WitK.F.C.
E.D.O.Hilversum.
Afdeeling III.
le Klasse.
Robur et VelocitasEnschede.
WageningenTubantia.
P.E.C.Go Ahead.
VitesseZ.A.C.
HeraclesA.G.O.V.V.
Afdeeling V.
le Klasse.
FrieslandVelocitas.
M.S.C.Leeuwarden.
Be QuickFrisia. („Sportkroniek".)
Langs de N. H. V. B.-velden.
Onze medewerkers schrijft ons:
In den N.H.V.B. was de oogst, ondanks de
vele Zondagen, ook al bijzonder schraal.
Van bondswege waren er voor de le klas
se C geen wedstrijden vastgesteld, zoodat
hier van zelfsprekend geen verrichtingen
vielen te noteeren. Hoewel er in 1 A en 1 B
eveneens weinig wedstrijden op het program
ma stonden, waren er toch zeer belangrijke
bij.
1 A.
I.V.V. I ging in Purmerend bij Purmer-
steijn II op bezoek en wist een goede 04
overwinning te behalen. Na de goede over
winning van Purmersteijn II op Z.FjC. IV,
enkele weken geleden, stelt eerstgenoemde de
laatste weken weer danig teleur. I.V.V. heeft
het inmiddels bij dien eenen „misstap", in
Zaandam, gelaten en zoodoende de leiding
weten te behouden, zooals onderstaande
stand laat zien.
I.V.V. I 8 6 0 2 39—17 12
K.V V. II 7 4 2 1 23—17 10
W.F.C. III 5 3 1 1 25-14 7
R.C.Z. I 6 3 12 17—16 7
1 B.
In deze afdeeling stond al een buitenge
woon belangrijke wedstrijd op het program
ma. n.1. Verkade I—Z.V.V. III. Eerstgenoem
de beschikte over één verliespunt en de Z.V.
V.-reserves over zes. Wist Z.V.V. III echter
te winnen, dan was de achterstand terug ge
bracht tot drie verliespunten. Bij een derge
lijk resultaat was echter een ander nog het
meest gebaat en wel onze plaatselijke veree
niging „Alkmaar". Verkade was echter op
haar qui-vive en wist met 2O te winner.,
T/wiot cx ais volgt uitziet;