miiimth toüianl
Stadsnieuws
TWEE NIEUWE
KLEUTERSCHOLEN
GEOPEND.
FEUILLETON.
nonderd drie en dertigste Jaargang.
Maandag 5 Januari
Radio-hoekje
Een lange lijdensweg.
Een schitterende overwinning.
No 3
Dinsdag 6 Januari.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend A-V.R O.)
8.019.50 Gramofoonplaten lO.oi—ïuia
Morgenwijding. 10.30—12.— Concert dooi
het A.V.R O.-Kwintet. 12.30—2.— Concert
door het orkest van Theater Tuschinski te
Amsterdam. 2.-2.30 Voor de vrouw 3.-.
4Knipcursus. 4.4.30 Gramofoonpl.
4 30—5— Pianostudiemuziek door E Veen
en L. Schmidt. 5.-5.30 Radio-kinderkoor-
zane 5 30—7.— Concert door de Haarlem-
sche Orkest Ver. Cecile Marcelli, Fransche
chansons. 7.-7.20 Engelsche 1 es. 8.-8.30
Radio-Volks Uni\ersiteit. Muziekcursus door
C. Höweler. Medew. van het Ned. Trio. 8.30
—9.30 Gramofoonpl. 9.3010Concert.
Omroeporkest 10.— Nieuwsbeiichten 10.15
—11.Vervolg orkestconcert. 11.12.
Aansluiting van Cabaret „La Gaité" te Am
sterdam. v
Huizen, 298 M. (Uitsluitend K R O.)
8—9.15 Morgenconcert. 11.3012
Godsdienstige causerie Pastoor Perquin.
12.01—1.30 Concert door het K. R. O.-Trio.
1.302Gramofoonpl. 2.3.Vrouwen-
uurtje. 3.3.30 Knipcursus. 5.—6.30 Gra
mofoonplaten 6.30—6.45 Verbonds-Radio-
kwartiertje. 6.45—7.15 Schriftverbeterings
cursus. 7.15—7 45 Mr F. Vorstman: „Kapi
talisme". 7.45—8.15 Gramofoonplaten. 8.15
—10.45 Concert door het K. R O -Orkest o.
I. v. Joh. Gerritsen. In de groote zaal Buiten-
societeit, Zwolle. M m. v. Netty Reker, so
praan P. J. ten Berge, bariton M. Hane-
winkel, piano begeleiding. 10 45 Toespraak
door Pastoor Perquin. 11.—12.Gramo
foonplaten. Ca. 9.— Vaz Dias.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding
II.05 Lezing. 12.20 Concert. G. Wilton, so
praan. R. Ewing, bariton. 12.50 Orgelspel
door E. O'Henry. 1.20 Orkestconcert. 5.35
'Kinderuurtje. 6.20 Lezing. 6.35 Berichten.
7.Pianospel door F. Dawson. 7.207.40
Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 Concert. Kwintet.
M. Sandra, sopraan. 8.20 Lezing. Daarna
vervolg concert. 9.20 Nieuwsber. 9.35 Be
richten 9.40 Lezing. 10.Concert. Orkest.
R Frankau, compère. 10.50 Dansmuziek
11 50—12.20 Concert. Johan Strauss en zijn
orkest.
Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 8.05 Gra
mofoonpl 12.50 Gramofoonpl. 4.05 Gramo
foonplaten. 6.50 Gramofoonpl. 8.20 „La vie
Parisienne" van Offenbach. Orkest en solis
ten.
Langenberg, 473 M. 6.20—7 20 Gramo
foonplaten. 8.25—9.20 Kath. Morgenwij
ding. 9.3510.10 Gramofoonpl 10.50—
12.10 Gramofoonpl. 12.25—1 50 Orkestcon
cert. 4.205.20 Concert. Orkest. H. Gürtler,
tenor. 7.05—8.0F Driekoningen-viering in
de basiliek van de St. Gereon-kerk te Keulen
8.05 „Het spel van de H. Drie Koningen"
van Felix Timmermans.
Kalundbcrg, 1153 M. 11.201.20 Orkest-
concert. 2.204.20 Orkestconcert en voor
dracht. 4.204 50 Kinderuurtje. 7.209.50
Tooneeluitzending
Brussel, 508.5 M. 5.20 Dansmuziek. 6 50
Gramofoonpl. 8.35 Concert Omroep-orkest
9.40 Dansmuziek. 8.35 (Golflengte 338.2
M.) Concert georg door de SAROV.
Zeesen, 1635 M. 5.40-11.20 Lezingen en
lessen. 11.2012.15 Gramofoonpl. 12.15
1 20 Berichten. 1.20—3.50 Voordrachten.
3.504.50 Orkestconcert. 4.50—7 20 Voor
drachten en lessen. 7.20 Dansmuziek (Kapel
Marek Weber). 8 50 „Das Pensionat", ko
mische operette. Fr. v. Süppé. 9.50 Lezing
10.30 Orkestconcert.
1931. HET ZENDER-VRAAGSTUK.
Men verzoekt ons liet volgende te melden:
Het Hoofdbestuur van de V. A. R. A.,
kennis genomen henbende van het verslag
van de delegatie uit het Hoofdbestuur om
trent het onderhoud met Z. E. den Minister
van Waterstaat op 21 ovember 1930,
spreekt nog eens als zijn opvatting uit,
dat de vervanging van den Hilversumschen
zender door een goeden zender voor de 298
Meter golflengte zeer urgent is-
dat de spoedige bouw van zulk een zender
in het belang van de honderdduizenden radio
luisteraars dringend noodig is;
dringt er met klem bij de Regeering op aan.
binnen den kortst mogelijken tijd een beslis
sing met betrekking tot deze aangelegenheid
te nemen.
Is evenwel van meening, dat het tegen dat
zelfde volksbelang zou zijn. indien de radio
luisteraars. of groepen van hen gedwongen
zouden worden tot het bouwen of doen bou
wen van méér zenders voor slechts één golf
lengte. waarvan een ongemotiveerde, dwaze
geldverspilling het gevolg zou zijn, terwijl
den Nederlandschen Omroep als geheel ten
gevolge daarvan voor een reeks van jaren een
zoodanig zwaren last zou worden opgelegd
dat een gezonde ontwikkeling in elk op
zicht ten zeerste zou worden belemmerd;
acht het gewenscht, dat de Regeering, al
vorens over te gaan tot het geven van een
concessie voor den bouw en exploitatie van
eenigen radio-omroep-zender, zij vooraf zal
dienen te bepalen, dat voor elke in ons land
voor den Omroep beschikbare golflengte
slechts één zender mag worden gebouwd;
verzoekt de Regeering, een beslissing in
dezen zin te nemen;
verzoekt verder Z E den minister van
Waterstaat. Handel en Nijverheid, een con
ferentie bijeen te roepen vau de vier alge-
meene Omroepvereenigingen. teneinde in on
derling oveiieg het vraagstuk van den zen-
derbouw tot een goede oplossing te brengen;
roept de afdcelinger van de V.A.R A. op,
openbare vergaderingen te beleggen, ook toe
gankelijk voor radio-luisteraars van alle
richtingen, teneinde het hierboven omschre
ven standpunt, neergelegd in een besluit van
den Vereenigingsraad van de V.A.R A. in
ruimen kring bekend te maken en bij de Re
doen ondersteunen;
besluit:
deze motie ter kennis te brengen van Z. E
den minister van Waterstaat en van de Neder-
landsche pers.
BARON TINDAL EN DE A.V.R.O.
Naar men aan de „Maasbode" mededeelt,
heeft baron Tindal ontslag genomen als be
stuurslid van de A.V.R.O. en is hij aange
steld als tweede secretaris van de A.V.R.O
Kapitein WaqwierH
Tocht naar 4n
9)
Daar wij au nog maar op den af
stand van bijna vijf uren van den vijand
af waren, werd alles, zoo veel mogelijk,
tot eenen aanval in gereedheid gebragt.
Ten dien einde hielden wij halt buiten
de stad, op een open veld, alwaar wij
vele vuren maakten, om ons tegen de
koude, die reeds tot eene onaangename
hoogte gestegen was, te beschutten. Nu
werden ons levensmiddelen voor twee
dagen uitgedeeld, en ieder soldaat kreeg
nog zestig scherpe patronen. Deze uit-
deeling beviel ons niet zoo wel, als die
van vleesch en brood, want wij wisten
maar al te wel, waartoe zij dienen
moesten, en waren overtuigd, dat de
Russen ook van die soort hadden, welke
schoon al niet van hetzelfde kaliber
zijnde, echter dezelfde uitwerking had
den; en het is maar uitgemaakt, dat
iedereen in zulk een geval op nummer
één denkt; en het vooruitzigt toonde
ons, dat wij groote kans hadden, om dit
nummer te verspelen. Ook zal nie
mand ontkennen, dat het bij eene warme'
kagchel onder een goed glas wijn, of
een zacht bed, veel aardiger is dan op
het open veld in de sneeuw en in het ge-
zigt van den vijand. Des anderen daags
weder opgebroken zijnde kwamen wij
den 30sten October bij het dorp Smolino.
alwaar wij ons op eene groote vlakte
vereenigden met het tweede korps d'ar-
m -e. onder bevel van den maarschalk
St. Cijr. Dan deze daags te voren eenen
kogel in het been gekregen hebbende,
werd het kommando gevoerd door den
hertog van Belluno (Victor). Hier ge
raakten wij des morgens heel vroeg met
De twee nieuwe kleuterscholen, tot den
bouw waarvan de gemeenteraad verleden
jaar in Mei besloot, werden Zaterdagmiddag
officieel geopend. De plechtigheid had plaats
in de Boschschool (bij de Lindenschool) en
werd door. vele genoodigden bijgewoond
Wij merkten onder hen o m. op den heer en
mevr. Wendelaar, de wethouders Westerhof
en Bonsema. de raadsleden mevr. Helleman
mej. Carels, Sietsma, Bakker, Bulens, Govers
en Hoytink; vóórts den schoolarts dr
Pameijer den gemeentesecretaris den heer
A. Koelma. den heer J. Hout hoofd der r.-k
jongensschool, den heer Ypma gep. school
hoofd, vertegenwoordiger van het N O. G
den heer W. Voorthuijsen als lid van de
vroegere vereeniging voor voorbereidend on
derwijs, mr. W. C. Bosman en verschillende
leden van het personeel der openbare scholen
in de gemeente, alsmede het personeel der
beide nieuwe scholen.
De heer H. C. S t o u t j e s d ij k, waar
nemend voorzitter der vereeniging „Alkmaar-
sche Fröbelschool" heette alle aanwezigen
hartelijk welkom, speciaal den burgemeester
den vijand aan den gang, doch dit had
weinig te beduiden; wij sloegen dus den
31sten ons bivouaq op in het gezigt der
Russen.
Den lsten November braken wij des nachts
op en trokken een eind weegs terug, waar
wij bij een bosch eene voordeelige positie na
men, en den vijand rustig afwachtende. Doch
des anderen daags marscheerden wij weder
naar de stad Seno, alwaar wij ons ander
maal posteerden, en elk oogenblik met de
Russen dachten slaags te raken. Dan het
scheen nog tot geen treffen te kunnen komen,
want men hield zich onophoudelijk bezig
met van positie te veranderen; en dit duur
den tot den 11 den. wanneer wij twee uren
avanceerden, tot in het gezigt van den vij
and. Hiér zag ik eenen volmaakten Holland-
schen windmolen; dit gezigt deed mij met
weemoed aan mijn vaderland denken, waar
ik mij zoo gaarne wenschte te bevinden, doch
hetwelk ik vreesde nimmer weder te zullen
zien.
Na des nacht van ons bivouaq opgebro
ken te zijn, marscheerden wij den 12den No
vember naar het Lukolma, den vijand te ge-
moet, en hadden aldaar met denzelven een
hevige attacque, zoo wel in, ate buiten het
dorp; want de Russen hadden van den nacht
gebruik gemaakt om zich in de huizen er.
schuren te verbergen, om ons er ongehin
derd in te laten trekken, en dan te overval
len, doch zij werden nog bijtijds ontdekt. Wij
geraakten dus hevig aan elkander in den
donkeren nacht, zoodat men vriend nog vij
and onderscheiden konde. Evenwel nood
zaakten wij de Russen de wijk te nemen, en
wij bragten den nacht op het slagveld tus
schen de lijken door, alweer wij onbeschrijfe
'ijke koude leden, wijl wij geene vuren mog
ten aanmaken, om niet door den vijand ont
dekt te worden. Het verlies was aan hunne
ziide vooral niet minder dan aan de onze,
schoon wij er velen verloren hadden onder
anderen vonden meer dan twintig Voltigeurs
van mn'n gewezene kompagnie. hier hunnen
dood. Bij het aanbreken van den dag, ging
ik de hard bevrozene lijken bezigtigen, en
tranen ontglipten mijne ogen, op het gezigt
dier braven, met welke ik zoo lang lief en
en de raadsleden, en drukte er zijn spijt over
uit dat mej. de Boer. inspectrice van het voor
bereidend 1- o., te Haarlem, geen gevolg had
gegeven aan de uitnoodiging om de plechtig
heid bij te wonen In groote trekken schetste
spr. wat hij noemde den lijdensweg van het
voorbereidend onderwijs te Alkmaar. Jaren
geleden had men het wenschelijke van inrich
ting ervan ingezien, zoodat het Nutsdeparte-
ment tot oprichting van een bewaarschool
besloot, die echter betaald moest worden
door de spaarbank. Ten koste van veel tijd
en geld. waaroij zich vooral ds. Oort en mr
Cohen Stuart verdienstelijk maakten xon de
school blijven bestaan, iets wat mede te
danken was aan het feit, dat er geen ge
diplomeerden aan werkten waardoor de
kosten dus betrekkelijk nog gedrukt werden
Later, toen het onderwijs op steeds booger
peil kwam en ook gediplomeerd personeel
werd aangesteld, werd dat anders en lang
zamerhand ontstond een noodtoestand. Toen
ten slotte de gemeente het schoolgebouw
kocht, kon de commissie het onderwijs nog
eenigen tijd van de opbrengst gaande
houden Maar ook dat geld raakte op en in
1927 dreigde totale ondergang met sluiting
der school. Dit gevaar werd echter afgewend
door de samenwerking van eenige heeren, die
daarmede aller dank hebben verdiend. Zij
konden niet tot die opheffing besluiten en
vormden nieuwe plannen om het bewaar-
schoolonderwijs her te doen voortbestaan.
Zij vonden daarbij steun bij B. en W., die
beseften, dat Alkmaar niet buiten voorbe
reidend lager onderlijs zou kunnen.
Spr. dankte dat college voor den steun,
dien het verleende aan de plannen tot bouw
dezer nieuwe scholen en den gemeenteraad
voor diens medewerking, zoodat de plannen
voortgang konden hebben
Dank bracht spr. aan Gemeentewerken
voor de uitvoering der plannen, aan het
personeel der scholen voor de vele werk
zaamheden in /erband met de verhuizing der
inrichting (er werd meer gedaan dan rede
lijkerwijze verlangd mocht worden), aan den
heer B. Hoek. directeur van den dienst der
plantsoenen, dien hij een zeer welwillend man
noemde, altijd bereid tot hulp, en ten slotte
dankte hij de aannemers der schoolgebouwen
en alle anderen die er hunne beste krachten
aan besteed hebben.
Ten slotte sprak de heer Stoutjesdijk een
woord van dank aan de leden der „oude
garde", van wie hij met name noemde de
heeren Preijer, Molijn en Vonk
Het woord aan den burgemeester.
Mr. Wendelaar begon met te zeggen,
dat men in een omgeving als deze. waar
allerlei schoolmeubeien staan ten dienste
van het kleuteronderwijs, onwillekeurig denkt
aan het liedje van Cath. van Rennes, waarin
zij o.a. zegt: „Alles is zoo klein".
Namens het gemeentebestuur feliciteerde
spr. het bestuur der vereeniging en het per
soneel der sciiool met de opening der nieuwe
gebouwen, die eindelijk na veel moeite tot
stand zijn gekomen. Met een enkel woord
herinnerde sp;. aan de lijdensgeschiedenis
van het voorbei eidend onderwijs, er den na
druk op leggend, dat B. en W en de raad wel
gaarne verbetering wilden, maar niet hadden
geweten hoe daartoe te kunnen geraken. Een
tijd lang werd een deel der leerlingen van
het kleuteronderwijs ondergebracht in loka
len van de Lindenschool en de school op
Rcchdale, wat zeer zeker nóch voor het on
derwijs aan die kinderen nóch voor dat aan
de leerlingen dezer scholen bevorderlijk was.
De aldus in beslag genomen lokalen moes
ten echter voor die scholen zelve worden ge
bruikt, zoodat het kleuteronderwijs naar an
dere ruimte moest omzien. Thans is daarin
voorzien en is men aan de beide genoemde
scholen verlost van het daar niet behoorende
onderwijs.
Spr. vond de verkregen oplossing een zeer
goede en bij den aan Gemeentewerken ge-
brachten dank wilde spr. nog voegen een
speciaal woord van dank aan den hoofdop
zichter. den heer Kirkenier, van wien de tee-
keningen afkomstig zijn en die zich bijzonder
had ingespannen voor dezen bouw. In het
bijzonder wilde spr. wijzen op het poortje bij
de school aan het Overdiepad. De aannemers
leed had gedeeld, en die nu ontzield voor
mijne voeten lagen. Akelig, inderdaad, was
het gezigt van dit slagveld, want men moest
eerst de sneeuw van de aangezigten der ver
slagenen krabben, om hen te herkennen. Men
kan zich ligtelijk voorstellen, wat ik bij dit
schouwtooneel gevoelde! Des morgens van
den 13den trokken wij andermaal den vijand
tegen, en moesten ten dien einde een bosch
door, hetwelk des zomers wegens moerassi-
gen bodem ontoegankelijk is. Doch de grond,
thans hard bevrozen zijnde, geraakten wij er
gemakkelijk door, schoon de vijand ons he
vig met houwitsers begroette, waardoor er
menigeen van de onzen sneuvelde.
Nadat wij ons dus eenen weg door het
bosch gebaand hadden, kwamen wij op eene
vlakte, alswaar de vijand ons stoutmoedig
afwachtte. Wij geraakten dus met hem in
volkomene bataille, welke wel vier, of vijf
uren duurde, en zo hevig was, dat wij van
onze divisie meer dan duizend man op het
slagveld lieten liggen; schoon wij het geluk
hadden den vijand tot wijken te brengen. Dit
gebeurde bij het dorp Lucharke, hetwelk wij
elkander gedurende het gevecht, menigwerf
van beide scholen hadden tevens allen lof
verdiend, alsmede de opzichters (voor de
Bosch-school de heer Fiiilarius en voor de
andere school de heer Groeneveld).
Het verheugde spr., dat men het onderwijs
dat in deze nieuwe scholen gegeven wordt,
tegenwoordig kleuteronderwijs noemt, hij
vond dezen naam veel meer passend en beter
dan de vroeger gebruikte van bewaarschool-
onderwijs, en hij noemde het een mooie taak
die het personeel dezer scholen heeft om de
jonge kinderen het eerste onderwijs te geven.
Zij zullen nog niet beseffen wat hen eigenlijk
gegeven wordt, maar wij, die ouder zijn,
kunnen er eenigszins over meesprc' en en be
grijpen dat de kleinen, als het blijft gaan als
tot nu toe en dat za! zeker het geval zijn
veel liefs meekrijgen in hun leven.
In gebouwen als deze nieuwe scholen
moeten de kinderen kunnen wennen aan on
derwijs. maar dit ales zou nog niet veel
geven, als het personeel niet zijn ziel erin
legde. Spr. hoopte dat dit zoo zal mogen
blijven, opdat de kinderen zullen worden ont
wikkeld tot menschen. die het goede en het
schoone en het ware overal zien.
Andere sprekers.
De heer IJ p m a, sprekende namens het
N. O. G., bracht de gelukwenschen der afd
Alkmaar over van deze organisatie en her
innerde eraan, dat het N. O. G. reeds vele
jaren heeft geijverd voor het kleuteronder
wijs. Bijna zestig jaar geleden (in 1872)
werd door een speciaal daarvoor benoemde
commissie reeds een rapport over dat onder
wijs uitgebracht, waarin de wenschelijkheid
van de inrichting daarvan werd betoogd.
Ook de afd. Alkmaar deed wat zij kon voor
de bevordering ervan, gelijk spr. aangaf.
Hij verheugde zich erover, dat aan een
der scholen de naam was gegeven van de
schrijfster Eliza van Calcar, wier naam aan
het kleuteronderwijs is verbonden.
Wat betreft den naam van Bosch-school
had spr. eerst gedacht dat men daarmede
wijlen den heer Van Heijningen Bosch had
willen eeren, den schrijver van verschillende
schoolboekjes, maar later had hij begrepen,
dat de oorsprong van dien naam een andere
was en hij verheugde zich erover dat hij het
mis had gehad.
Intusschen wenschte spr. het bestuur ge
luk met deze twee scholen en hij hoopte dat
zij tot grooten bloei zullen komen en dat zij
zullen groeien en dat het personeel met ge
negenheid en lust zal mogen blijven werken
Mevr. B e n n i n k, hoofd der school,
ging in een uitvoerig betoog na hoe het be-
waarschoolonderwijs te Alkmaar was in den
tijd van hare benoeming alhier en hoe dit
egeven werd in een onvoldoende gebouw
'ij dankte het bestuur der vereeniging en
het gemeentebestuur voor de veranderingen
ten goede en zij hoopte dat men hiervoor be
loond zal worden door vele ouders, die hunne
kinderen naar deze nieuwe scholen zullen
willen zenden.
Vervolgens zette spreekster uiteen op welke
grondslagen het fröbelonderwijs is inge
richt, waarbij zij duidelijk maakte, dat de
kinderen er alles vinden wat zij noodig heb
ben en dat het onmisbaar is vooral voor die
kleinen, wier moeder zich niet veel met hen
kan bemoeien. Al spelend worden de kinde
ren allerlei dingen geleerd, gelijk spr. aan
gaf, ook het werken met papier en klei.
De heer Bos, lid van de commissie van
toezicht op het l.o.. wenschte het bestuur ge
luk ermee, dat de lijdensgeschiedenis nu ein
delijk achter den rug is, dank zij gelukkige
samenwerking met het gemeentebestuur Spr
wees erop, dat de scholen en het onderwijs
van thans veel anders en beter zijn dan vroe
ger en dat het tegenwoordige kleuteronder
wijs heel wat meer kans biedt dat het kind
later het onderwijs met succes zal kunnen
volgen.
De heer H o ij t i n k bracht de felicitatie
over van het bestuur der vereeniging voor
chr. schoolonderwijs en hoopte dat de thans
aangevangen arbeid rijken zegen mag dra
gen.
De heer Voorthuijsen, sprekende uit
naam van de oude vereen, voor voorbereidend
lager onderwijs, geloofde dat allen bekend
zullen zijn met de lijdensgeschiedenis van
dat onderwijs hier ter stede. Maar achter de
SiA6 8 j Lu&ICARM
«nR,
wolken schijnt de zon, zei spraltijd wordt
het weer licht. Wij hebben de wolken gehad,
voor u schijnt nu de zon. Het doel om goede
huisvesting voor het kleuteronderwijs te krij
gen, is nu bereikt en dat is het voornaamste.
Wij wenschen u daarmede geluk.
De heer Stoutjesdijk bracht dank
aan de verschillende sprekers voor
hunne goede en vriendelijke woorden, maar
wilde even opmerken, dat hij eigenlijk slechts
heel weinig had gedaan voor de totstandko
ming van deze nieuwe scholen. Daarvoor
komt lof toe aan de heeren Lutterot (secreta
ris), mr. C. H. Bosman (voorzitter, thans in
Oost-Indië) en Velthuis (penningmeester).
De nieuwe scholen.
De plechtigheid was hiermede afgeloopen.
De dames van het personeel der scholen bo
den ververschingen aan, waarna de aanwe
zigen de lokalen bezichtigden.
De beide scholen zijn vrijwel gelijk inge
richt. Zij hebben elk drie leslokalen op het
zuiden, alsmede een speellokaal, die alle uit
komen op een breede gang, ter rechterzijde
waarvan de closets zich bevinden, alsmede
de waschgelegenheden. De lokalen zijn ge
meubileerd met het daarvoor geschikte uit
de vorige school en voor het overige is het
meubilair met nieuw aangevuld.
De heer H. Jansen, meubelfabriek Eik en
Linden alhier, is op gelukkige wijze geslaagd
in de vervaardiging ervan.
De scholen hebben langs de voorzijde ge
metselde bloembakken, wat zeker voor de
oudsten onder de leerlingen een attractie zal
zijn. terwijl overigens een ruim speelveld be
schikbaar is. Een flinke houten schuur voor
het bergen van gereedschappen (schoppen
e. d.) is aanwezig, evenals een paar schom
mels, waarmede de kleinen zich stellig zeer
zullen vermaken. Voor het graven is een
speciale ruimte bestemd, omgeven door har
monicagaas als bescherming tegen katten en
honden.
De gebouwen zijn opgetrokken in hand
vormsteen en gedekt met onbrandbaar riet,
zoodat zij mede door de witte muren, echt
den indruk geven van een buitenschool. In
elk lokaal zijn groote ramen, zoodat er een
overvloed van licht is. De kleuren der wan
den zijn zóó gekozen, dat zij mst geven en
den zin voor harmonie bevorderen.
Bouwers der scholen warenvan de Bosch-
school de heeren Scheepbouwer te Hens
broek en Giltjes te Broek op Langendijk en
van de Eliza van Calcarschool de heeren
Schaaf en Stegerhoek te Alkmaar.
Wij wenschen den heer Kirkenier geluk met
deze gebouwen, die geheel volgens zijn plan
nen zijn uitgevoerd, overtuigd als wij zijn.
dat in deze scholen met vrucht onderwijs
zal kunnen worden gegeven. Beide scholen
die thans te zamen 240 leerlingen tellen, zul
len staan onder leiding van mevr. Bennink
die tot dusver ook hoofd was van het fröbel
onderwijs hier ter plaatse.
MEUBILEERING GEBOUW
KEURINGSDIENST VOOR WAREN.
In bijlage 11 zeggen B. en W. het voh
gende:
Zooals Uwe Vergadering zich zal herinne
ren, heeft de gemeente zich in rechten ver
weerd tegen de door H. Jansen, alhier,, teger
haar ingestelde rechtsvordering ter zake var
de levering van de meubelen voor het gebouw
van den Keuringsdienst voor Waren, zoowe:
in eersten aanleg, als in hooger beroep. Ir
beide instanties is de gemeente in het gelijk
gesteld. Zoowel de arrondissements-recht-
bank te Alkmaar als het gerechtshof te Am
sterdam hebben aan eischer zijn vordering
ontzegd.
Nadat het Hof arrest gewezen had, heefi
de heer Jansen zich met verschillende adres
sen tot ons College gewend met het verzoek
om tot een regeling te komen, welke vooi
hem de gevolgen van deze uitspraak altham
ten deele zouden opheffen Wij meenden aan
vankelijk deze verzoeken te moeten afwijzen,
omdat nu de rechter eenmaal gesproken
heeft, beide partijen zich daarnaar zullen
moeten gedragen, geheel afgescheiden van dr
vraag welke partij daarvan nadeel onder
vindt. De heer Jansen blijft intusschen be
weren, dat hij onbillijk behandeld is. Op he
betwisteden, en hetwelk dien ten gevolge, ook
een prooi der vlammen werd; want iedereen,
zoo wel vriend als vijand, deed zijn best om
de vernieling te bevorderen. Men kan zich
geen denkbeeld vormen van dit verschrikke
lijk tooneel. De aarde was rondom met
sneeuw als met een wit kleed bedekt, en mid
den uit dit sneeuland rees eene vuurroode
kolom van het aan alle kanten brandende
dorp op. De ongelukkige inwoners, bijna
naakt, vlugteden naar alle kanten, zonder te
weten waarheen zij zich wenden zouden, en
zonder eene toevlugt tegen de nijpende koude
te vinden, of eene bete broods om den hon
ger hunner schreijende kinderen te stillen.
Welke onbeschrijfelijke rampen, verwekt de
afschuwelijke oorlog tog niet! O! zoo de vor
sten die dezelven aanvangen, slechts het dui
zendsten gedeelte daar van zelve ondervin
den, zij zouden voorzeker voor eeuwig dezen
geesel des menschdoms van de aarde verban
nen!
Niet verre van dit dorp stond eene zeer
groote schuur, in welke men de gekwetsten
gebragt had, alwaar dezelve zoo veel moge
lijk verbonden werden. Dan vele gaven onder
deze bewerking den geest: die werden onver
wijld buiten de schuur gebragt. Toen wij des
anderen daags onzen terugtogt aannamen,
zag ik het verschrikkelijkste tooneel voor
mijne oogen! deze schuur werd door de
vlammen aangetast. Ik heb redenen om te
gelooven dat zulks met voor bedagtheid ge
schied is. Akelig was het te zien, hoe zij. die
nog de magt hadden om te kruipen, al ker
mende de vlammen trachteden te ontvlugten
Nog gilt mij het geluid in de oogen van de
cngelukkigen, die zich niet redden konden
en door de vlammen verteerd werden Er
was geene mogelijkheid tot redding van hun,
die niet van hunne plaats konden gaan
Slechts eenige hebben wii mede genomen op
onze wagens: maar ach! hoe bitter leden zij
Het is onmogelijk te beschrijven, hoe het
gekerm der geblesseerden zich liet hooren.
terwijl het in brand staande gebouw kraakte
en ieder oogenblik d> in te storten Ware
dit vroeger geschied, on£e natuurgenooten
I' zouden ligter hunnen dood, en elleadig aan
zijn verloren nebben.
aan hunne nog versche wonden en gaven a
kermende den geest. Daar wij meester vai
het slagveld gebleven waren, biagten wij d-
nagt door in de hutten welke de Russen al
.-o*
n,jn evwiot
\-s
daar hadden gemaakt. Dan het was genoe;
zaam eveneens, of wij in deze hutten dan in t
open lucht lagen; want zij bestonden u
eenige rechtop staande stutting en een t
hangend dak van stroom, zoodat zij v«
voren en ter zijde open waren Hoe diep mi
ook onder het stroo kroop, men kon zich ni
verwarmen. Mijne voeten waren zoo kou
dat ik dacht dat zij bevroren waren. Ik beg
mij dus naar het naastbijgelegen vuur, o
mij wat te verwarmen. Dan naderhand bevoi
ik, dat mijn groote teeuen werkelijk bevron
waren geweest, waaraan ik in het vervolg i
hevigste smarten heb ondervonden. Daar
nu hier mijne laarzen (dezelve wegens j
hevige koude, zonder het te merken, al
digt bij het vuur gehouden hebbende) h;
verbrand, en geene schoenen bezat, moest
mijne voeten met lappen en schapenvacht"
omwikkelen. Gelukkig dat mijn paard t
houden gebleven was, hetwelk, hoe ook v<
magerd, ook mij nog getrouwelijk droe;
want zonder dit goede dier zoude ik ree
lang bezweken zijn. Het was door de uitg
stane armoede geheel uitgeteerd, en door d
onophoudelijk opliggenden zadel deerl
gedrukt; zoodat het, toen ik gevangen we
aan de Berezina, oijna het eene been niet me
voor het andere konde zetten.
(Wordt vervolgd)
