I»E AVONTUREN VAN HEN V ER K EEHK A GENTJI »-
STAD EN OMGEVING.
EEN CHINEESCHE AVOND.
In China bij de Chineezen.
„Chan-Ka-We".
Muziek, Poëzie en Theater.
Kunsten en Wetenschappen
Landbouw en Veeteelt
FrcDwincÈaal nieuws
ONJUISTE BELASTINGAANGIFTE.
De Vierde Kamer der Amsterdamsche
rechtbank heeft den directeur eener bouw
maatschappij, wegens onjuiste aangifte voor
de rijksinkomstenbelasting, veroordeeld tot
300 boete of 30 dagen hechtenis.
Voor het departement Alkmaar van de
Maatschappij tot Nut van 't Algemeen hield
de heer Gerard Pilger uit Amsterdam giste
ren een voordrachtavond in de Dancing van
de Harmonie. Er bestond hiervoor groote be
langstelling, zelf zoo, dat men zitplaatsen
tekort kwam en meer stoelenmateriaal moest
worden aangevoerd.
De heer Massink als voorzitter, opende de
vergadering met een woord van welkom,
waarbij spr. zich tevens verheugde over de
groote opkomst.
Direct hierop kwam de heer Pilger aan hei
woord. Spr. zeide niet een geleerde verhande
ling van China en het Chineesche volk te wil
len houden, en begon dus met een kleine cau
serie over de geschiedenis van China.
China is een oeroud land met een oeroude
beschaving. De Chinees noemt zijn land:
Chan-ka-we, d. i. land van het midden. De
naam China hebben de Europeanen overge
nomen van de Japanners, die het rijk naar
den naam van de regeerende dynastie Tzjin
noemden.
Ten onrechte denkt men, dat geheel China
door Chineezen wordt bewoond. Niets is min
der waar. Slechts een klein gedeelte van het
uitgestrekte gebied wordt door echte Chinee
zen bevolkt.
Drie eeuwen voor Christus werd begonnen
met den bouw van den grooten Chineeschen
muur. Niettemin drongen enkele eeuwen later
de Mongolen binnen. Een eeuw later werden
zij door den vechtlustigen keizer Lau-Tsjau,
die bekend staat als de man met de duizena
vrouwen, teruggedrongen, maar na zijn dood
werd het rijk weer geheel veroverd door de
Mongolen, die daar bleven tot in de 17e eeuw
toen zij op hun beurt door Mantjoe's wer
den verdreven.
Deze Mantjoe's regeerden China tot de
stichting van de republiek in 1912. Geduren
de overheerschingsperiode trokken de echie
Chineezen naar de Zuidelijke provincies
Kwantoeng en Kwansi, waar we dus nu de
ras-zuivere Chineezen nog kunnen aantref
fen. De werkelijke Chinees is een klein, fijn
gebouwd mensch met een vredelievend karak
ter.
De tegenwoordige troebelen in het land
vooral in het Noorden zijn ontstaan door
'de revolutionnaire denkbeelden, die de jonge
ren, die op Westersche universiteiten gestu
deerd hadden, met zich mee brachten.
Als een specifiek kenteeken van een Chi
nees denken we ons altijd de staart. Zeer on
juist. De Mantsjoe's verplichten de Chinee
zen deze staarten als teeken van onderdanig
heid te dragen. Vandaar ook, dat een van de
eerste dingen die de in 1912 gestichte Zuid-
Chineesche republiek onder San Yat Sen
deed, was het afschaffen van den staart.
Aan de hand van lichtbeelden gaf de spr.
vervolgens enkele interessante bijzonderheden
over den Chineeschen muur. De totale lengte
bedraagt 2450 K.M. bij een hoogte van 6 M.
en een dikte van aan het grondvlak 8 en bo
ven 5 M. Alle steen voor het bouwwerk is
door koelies in mandjes aangevoerd. Om
aan de muur te moeten werken, beteekende
ongeveer hetzelfde als in het tsaristische
Rusland verbanning naar Siberië.' Bouwde
men van de steenen van den muur een muur
tje van 1 M. hoogte, dan zou dat muurtje
twee maal de aarde kunnen omspannen.
Chineesch familieleven.
Het familieleven is in China geheel anders
dan bij ons. De zoons trouwen altijd in het
huis van de cuders, waardoor heele „clans"
ontstaan, die soms uit zestig of zeventig leden
bestaan. Met enkele anecdoten maakte spr. de
voor- en nadeelen van die familieverhoudin
gen duidelijk. Bij ernstig vergrijp van één lid
wordt soms de heele clan uitgeroeid, maar
wordt een lid zeer rijk, dan helpt hij ook al
tijd zijn medeleden.
De inkomsten van de clan gaan in ean groote
pot, waaruit ieder naar zijn behoefte ge
bruikt.
De geheele Chineesche samenleving is ge
baseerd op beleefdheid en beleefdheidsceremo
nie. Een van-d< uit negen boeken bestaande
„bijbel" van de Chineezen (vijf boeken King
en vier boeken Sho) is een boek van seremo-
niën en etiquette, dat elke Chinees, die zich
respecteert, dient te kennen. Zooals uit voor
beelden duidelijk bleek, is enkel voor het ont
vangen van een bezoeker en het aanbieden
van een kopje thee al minstens een half uur
noodig voor het aan elkaar uitwisselen van
beleefdheidsfrasen, die ons, Europeaan, tame
lijk overbodig voorkomen.
In China gelden kleine voetjes als een ken
merk van schoonheid voor de vrouw. En om
die voetjes bijzonder klein te maken, worden
ze opgebonden, waardoor op den duur ver
groeiing optreedt en geheel misvormde voe
ten niet langer dan acht c.m. het ge
volg zijn.
De Chineesche geleerde staat in hoog aan
zien. Door drie examens verkrijgt hij de rang
van geleerde. De examinandus wordt, anders
dan bij ons, geheel alleen in een hokje opge
sloten en na 48 uur bevrijd om zijn werk in
te leveren. Uit de geleerden wordt cie manda-
rijenkaste gekozen en een mandarijn krijgt 't
testuur over een kleiner of grooter deel van
een provincie, welk ambt hem binnen korten
tijd op in Europa officiéél niet-gangbare
wijze veroorloofd, schatrijk te woraen.
Voor het huwelijk roept de Chinees de be
middeling in van een huwelijksmakelaar.
Bruid en bruidegom zien elkaar niet eer, dan
bij het huwelijk. Een plechtige stoet met mu
ziek brengt het bruidje in de woning van
haar aanstaanden echtgenoot, waar het hu
welijk plaats vindt, de bruid wordt outsluierd
belooft den man steeds te zullen gehoorza
men hetgeen, niet geheel tout comnie cher
nous, bijna altijd g"'»cuid enz., waarna
een groote feestmaaltijd plaats vindt.
Sterft een Chinees, dan wordt hij eerst be
graven op een dooi een waarzegger uitgeko
zen dag. De begrafenisstoet vormt een luid-
i 'iiiiuge optooit met huilebalken en muziek,
terwijl papieren voorwerpen naar liet eraf
worden meegenomen, om daar te worden
verbrand.
leuiiOtic liet spj. de aanwezigen smullen
figuurlijk dan altijd van de vele gerech
ten van het Chineesche diner zooals daar
zijn haaievinnensoep, vogelnestjessoep, inge
maakte rijstvogeltjes met gebakken rijst, soep
van walnoten, e.a. waarbij spr. de moeilijk
heden die het gebruik van eetboutjes oplevert,
duidelijk maakte.
De Chineesche muriek, die door middel
van gramofoonplaten ten gehoore werd ge
bracht, deed aan onze Westersche ooren zeer
vreemd aan. De heer Pilger legde er echter
den nadruk op, dat de Chineesche muziek
slechts vijf tonen inplaats van zeven kent.
vvaardtcr de intervallen geheel verschillend
worden, en het karakter van de muziek dus
totaal veranderd.
Na de pauze kwam de heer Pilger in Chi
neesch costuum: kinono, manderijnenmuts
met kwastje en waaiertje, op. Spr. droeg en
kele gedichten voor van Chineesche dichters
van voor het begin onze jaartelling, zoodat
men kon kennis maken met de eigenaardige
lyrische poëzie der Chineezen. Spr. vertelde
voorts het een en ander uit het leven van den
grooten Chineeschen wijsgeer Confucius (of
Kon-Tut-Tse) van wien hij tevens verschil
lende analeeten gaf.
Confucius werd in 551 voor Chr. geboren
Op zijn 16de jaar werd hij leeraar en zwierf
daarna door geheel China Toen hij 52 was
werd hij tot burgemeester van Tsjungto be
noemd, welke functie hij zoo schitterend ver
vulde, dat de keizer hem tot eerste minister
van het rijk maakte, maar toen Confucius
zag, dat de keizer niet r.aar zijn wenken luis
terde en zich met andere dan regeeringszaken
inliet, ging hij heen en zwierf het verdere
deel van zijn leven door China. Op 68-jari-
gen leeftijd stierf de groote filosoof.
Aan het slot van den avond droeg spreker
een Chineesche een-acter voor, waarin alle
personen in een persoon worden voorgesteld.
Het aardige tooneelstukie sloeg zeer in en
oogstte een allerhartelijkst applaus. Ook
voor het verhaal van de tempel van de dui
zend Boeddha'c ken de heer Pilger een wel
verdiend applaus in ontvangst nemen.
De heer Massink bracht den spreker dank
voor den leerzatren avond, waarin hij den
aanwezigen alle zijden van het Chineesche
leven op zoo riike wijze getoond bad.
DE TOESTAND OP HET PERRON
UITGEEST.
De secretaris van de K. v. K. alhier
schrijft ons:
In Uw avondblad dato gisteren lazen wij
een ingezonden artikel inzake de inrichting
van het perron te Uitgeest. In verband daar
mede kunnen wij U berichten, dat zoowel het
gemeentebestuur te Alkmaar als de Kamers
van Koophandel te Haarlem en Alkmaar
herhaaldelijk bij de Nederlandsche Spoorwe
gen hebben aangedrongen op verbetering.
Het laatste adres van onze Kamer dato 25
November 1930 gaat in afschrift hierbij De
Kamer ontving naar aanleiding van dit
adres een gedrukte kaart, dat de aangelegen
heid in behandeling was, doch een definitief
antwoord wordt nog steeds tegemoet gezien.
Mogelijk zal de toestand met de a.s. electri
ficatie beter worden, doch het overstappen
zal bij slecht weer toch o.i altijd onaange
naam blijven, indien daar geen ingrijpende
verbeteringen worden aangebracht.
Het bedoelde adres luidt als volgt;
Reeds eenige malen heeft de Kamer U erop
gewezen, dat de inrichting van het perron te
Uitgeest volgens haar meening dringend
verbetering behoeft, doch zij mocht nog geen
gunstige beschikking Uwerzijds ontvangen.
De Kamer aarzelt echter niet U nogmaals
beleefd te verzoeken op dit perron eenige
windschermen te doen aanbrengen, daar op
't oogenblik elke beschutting van den feilen
wind uit het Noorden en Zuiden ontbreekt
(hierbij gaan wij van het standpunt uit, dat
de tusschenschotten der banken, althans nog
eeenige beschutting bieden togen de Oosten
en Westenwinden, en de gezondheid van de
reizigers ermede gemoeid is.
De wachtkamer staat, zooals wij vroeger
reeds schreven, te ver van de plaats waar de
treinen voorrijden zoodat h?t een feit is, dat
eiken dag vrijwel alle reizigers, die moeten
overstappen, nadat zij veelal in dikwijls over
verhitte compartimenten hebben gezeten, een
tijdlang op eer. kiTkoud perron staan, bloot
gesteld aan regen en wind. Vooral voor fa
milies met kleine kinderen is deze toestand
toch inderdaad onhoudbaar en nu moge het
wachten met de electrificatie der lijnen straks
eenigermate verkort worden, het overstappen
(dat op het korte traject den HaagAlk
maar doorgaans tweemaal moet plaats vin
den) blijft hier een obsessie, zoolang er in
dit opzicht geen afdoende verbetering is
aangebracht.
Langs de lijnen AlkmaarAmsterdam en
AlkmaarHaarlem ademt een geest van
aanpakken en vooruitgang, doch dit perron
blijft even primitief en ongerieflijk, zoodat
dit wel een stiefkindje schijnt te zijn, alhoe
wel het station Uitgeest toch één der oudste
en steeds drukker wordende stations is.
De Kamer vertrouwt, dat Uwe Directie
deze grief der Kamer nog eens ernstig onder
oo«en zal willen zien en die maatregelen zal
willen treffen, die ertoe kunnen leiden, dat
spoedig de dringend noodzakelijke schuil
plaatsen zullen worden aangebracht, waar
door U aan het reizend publiek in Hollands
Noorderkwartier ongetwijfeld een grooten
dienst zult bewijzen.
VOLKSZANGAVOND
Ned. V ereeniging v. d. Volkszang
Afd. Alkmaar.
Zij, die Maandagavond in de Unie aanwe
zig waren, zullen zich zeker niet verveeld
hebben.
Leider Sixma moge aan het begin van den
avond aller clementie ingeroepen hebbend
voor een stevige Oud-Hollandsche verkoud
heid, zingen schijnt daartegen een goede re
medie te zijn, want voor zijn vurigen zang
ging de griep al spoedig aan den haal
Six hield, daarin uitmuntend ter zijde ge
staan door zijne accompagnatrice mevrouw
G. Oh len—Bosman dezen avond groote re
petitie en ons dunkt, hij kan tevreden zijn,
zijn onderricht bleek goede vrucht gedragen
te hebben, het liep alles even vlot van sta
pel.
Joh. Brands, de bekende toonkunstenaar
te dezer stede, gaf ter afwisseling met een
vijftal damec-leerlingen een demonstratie op
de Stösselluit.
De» luit wijkt af van den gewonen vorm;
de hals ontbreekt, waardoor het instrumeni
gemakkelijker te hanteeren is vooral voor
jeugdige spelers, die met den ouden vorm
nog wel eens overhoop liggen.
De klank is vol en zuiver; indien het Joh.
Brands mocht gelukken een luitorkestje van
een twintig man sterk te vormen, gelooven
wij wel, dat zoo'n orkestje bijv. voor begelei
ding van liederen en klein koorwerk uiterst
geschikt kon zijn.
In aanmerking nemende, dat dit vijftal nog
maar een paar maanden aan den gang is,
was de begeleiding van de zangsolo's van
een der speelsters, die over een frisch natuur
geluid en vrije voordracht bleek te beschik
ken, werkelijk alleraardigst.
Uit de toelichting, die de heer Brands gat,
kregen wij den indruk, dat voor deze luit ook
in Holland wel een toekomst is; in Duitsch
land heeft dit handige instrument zich reeds
een plaats veroverd en vindt het in den rug
zak van menigen jeugdigen trekvogel een
plaatsje.
Op mooie zomeravonden om het kampvuur
gezeten en dan uw kampliederen gezongen
met luitbegeleiding, leiders van jeugdorgani
saties, knoopt het eens in uw ooren.
AD INT.
KINDERVOORSTELLING IN HET
A. B. T.
Woensdagmiddag vond in het A. B 1een
kindervoorstelling plaats, waar als hoofd
nummer werd vertoond: „De avonturen van
een Berlijnschen straatjongen
Vanzelfsprekend vonden de teekenfilm en
de komische twee-acter een uiterst dankbaar
onthaal onder het jeugdige publiek, dat zijn
vreugde niet onder stoelen of banken steekt
Vooral het teekenfiimpje ontlokte tallooze uit
roepen en kreten.
De hoofdfilm werd met veel aandacht ge
volgd. Het is het verhaal van een arm jon
gentje dat bij zijn oom inwoont en wanneer
die oom, zonder werk raakt bij het zoeken
naar Kerstboomen verdwaalt en door ongure
personen wordt opgepakt. De oom wordt
door maatschappelijk hulpbetoon geholpen,
maar het jongentje blijft weg. Op een keer,
als hij met knakworstjes door de straten van
Berlijn loopt, weet Bolletje, zoo heet de
jongen, te ontvluchten. Hij vindt zijn eigen
huis terug en het slot is een vroolijk kerst
feest met zijn oom bij we'ioende menschen,
waar Bolletje alles van zijn hart vindt
De film werd met de grootste aandacht
gevolgd, en herhaaldelijk gaven de kinderen
van hun medeleven blijk, vooral toen Bolletje
uit de handen van de orgeldraaiersfamilie
wist te ontsnappen. De jeugdige Hollandsche
filmster Henkie Klein speelde vlot de rol van
Bolletje.
De jeugdbioscoap in Let A. B. T. heeft de
aanwezige kinderen dan ook stellig een aan-
genamen middag bezorgd.
ANNA PAWLOWA.
De crematie.
De heer d'André, de echtgenoot van Anna
Pawlowa, heeft aan een vertegenwoordiger
van de „Daily Telegraph" medegedeeld, dat
de danseres nimmer den wensch had te ken
nen gegeven, dat haar stoffelijk overschot
zou worden verascht. Maar vaak, als zij
wandelde langs den „Garden of Remem-
brance" van het crematorium dat dicht bij
haar villa te Hampstead is gelegen, had zij
gezegd, dat zij daar begraven wilde worden.
Omdat dit echter zonder crematie niet moge
lijk was, heeft de heer d'André daartoe beslo
ten. Hij heeft daarbij, naar hij mededeelde,
tevens gedacht aan de mogelijkheid, de asch
later naar Petersburg, de geboorteplaats der
danseres, over te brengen.
JONKER'S KOORKLASSEN.
'n Zanguitvoering door kinderen trekt al
tijd veel menschen, ook al wordt er geen ope
rette gegeven die den geheelen avond duurt,
'n Bewijs voor deze bewering gaf gisteravond
de Harmoniezaal te zien, waar bovenge
noemde koorklassen optraden, want de zaal
was uitverkocht. Er was moeite gedaan, om
het programma door veel variatie zoo
boeiend mogelijk te .naken, en die poging is
volkomen gelukt. Eén- en meerstemmige
liederen, liederen met schimmenvertooning, 'n
zangspelletje en 'n kleine operette met als
extra nummer een dans door de Alkmaarsche
Kinderdansklasse, dit alles was wel in staat
de bezoekers een avond te bezorgen, die van
't begin tot 't eind hun belangstelling heeft
gaande gehouden. Dit wat den uiterlijken kant
van dezen avond betreft.
Maar van meer gewicht is het te ervaren,
dat hier niet slechts liedjes geleerd worden
om in 't publiek te zingen, er wordt op deze
koorklassen ook onderwijs in den
zang gegeven, waarvan getuigenis aflegde
de uitvoering, niet alleen van de leerlingen
der tweede en derde klasse, doch ook van die
der eerste klasse met liedjes van mej. van
Tussenbroek, mevr. Lambrechts—Vos, mevr.
v. d. Linden van SnelrewaardBoudewijns,
Franck. en Spoel. Den geheelen avond heeft
men goed gecuhiveerden zang gegevei De
alleiaardigste Kleppermarsch van Fianck
werd gebisse.rcj Ook van het zangspelletje
„De lieve grootmoedertjes'' van Dalcrose ver
langde men een herhaling, waaraan met het
oog oo den lijd, gedeeltelijk gevolg werd
gegeven.
Voor dezen avond stonden Jonker ter zijde:
mej. Netty Wijn, die, den inhoud van het
programma niet verbrekende, eenige liedjes
zong (van mej. van Rennes en van Olivier
Koop) en daarvoor bloemen ontving; mej
Hansa Pelva, die den kinderdans „Wat bloe
men droomen'' ('n keurig nummer) had inge
studeerd, en ook met bloemen bedacht werd;
mej. Annie Nies, die haar zeer gewaardeerde
hulp verleende met sommige nummers op den
vleugel te begeleiden; de teekenaar H. Wijn.
die alleraardigste schimmen maakte bij
„Liedjes van de zee"; Elie Prins (regisseur),
Timme: (décors en nog eens rnej. Pelva (dans)
voor de kleine operette ..Lentebloemen" van
mevr. C. M. van Hille- -Gaerthé en mej. van
Rennes.
Dit uit drie bedrijfjes bestaande werkje
waarin mej. Wijn ook een werkzaam aan
deel had had een uitbundig succes. Er
was ook alles aan besteed om het goed te
krijgen en het resultaat bleef niet beneden de
verwachting.
Jonk voor z'n werk met een groo
te mand bloemen beloond.
A K.
REGELING VAN DE PACHT.
Een adres aan de Eerste Kamer.
Naar aanleiding van het nader gewijzigd
ontwerp van wet, houdende nieuwe regeling
van de pacht, heeft het bestuur van de
Spaarbank te 's-Gravenhage, gesticht door
het Departement 's-Gravenhage der Maat
schappij Tot Nut van 't Algemeen aan de
Eerste Kamer een adres doen toekomen,
waarin het zegt van meening te zijn en
dit toelicht dat het genoemde ontwerp,
wet geworden, zal leiden tot een groote
waardedaling van grond en dat deze met
zich zal brengen gevaar voor de zekerheid
van inleggers bij Spaarbanken in het alge
meen, in ieder geval zal kunnen leiden tot het
ontstaan van een bres in de reserves.
In dit ontwerp worden vooral als steenen
des aanstoots aangemerkt de continuatie van
pacht en de vaststelling van de pachtsom
door den kantonrechter in geval van continu
atie. Deze kunnen naar de meening van
adressant enkel aanleiding worden tot een
tweede reden voor waardedaling van den
grond want een grooter aanbod van land is
te wachten.
Daar het technisch niet mogelijk is bij de
behandeling in de Eerste Kamer continuatie
van pacht en vaststelling der gecontinueerde
pacht door den kantonrechter uit het ont
werp te schrappen, wordt er daarom mei
klem op aangedrongen, liever het geheele
ontwerp te laten vallen, dan een principe te
aanvaarden, dat funeste gevolgen zal hebben
voor een groot deel onzer bevolking en dat
het algemeene Nederlandsche belang ten
zeerste zal schaden.
kwaliteit viel niet mee. De prijzen varieer,
den van i tot J 6 per 100 stuks. Prei w
J »>uno, 1 J Cl
een gewild artikel, mooie kwaliteit ging noo-
boven de 20. de prijzen liepen van j 6 tr3
21.50 per 100 bos. 01
KENNEMERLAND.
De aanvoer aan de veilingen bestond uit
een tamelijk groote verscheidenheid, althans
groot voor den tijd van 't jaar. Naast die
groote verscheidenheid was er uit eigen tui
nen en van elders, en naar we meenen was
het laatste in de meerderheid. Evenals el
ders komen veel handelaren met partijen en
partijtjes, welke niet altijd ever de veilin
gen gaan en voor de van de handelaars
(grossiers) gekochte groenten weet men niet
alles af, te meer daar het credietsysteem een
rol speelt.
De doorsnee-aanvoer op de veilingen en
bij den vrijen handel bestond uit sterk afwij
kende kwaliteit, een verschijnsel voor den
tijd van het jaar. Vast staat dat le kwaliteit
gezocht was en met redelijke tot hooge prij
zen betaald werd, terwijl 2e kwaliteit ook
nog een redelijken prijs opbracht en er
voor 3e soort weinig interesse was. Het
leeuwenaandeel van den aanvoer bestond
uit kool, waarbij boerenkool en groene en
gele domineerden. Boerenkool was duur. Er
is kool verkocht van 10 per 100 stuks en
daarboven, maar ook kool van 1.50 tot
2.50 per 100 K.G., waarmede de gemengde
kwaliteit duidelijk tot uiting komt.
Gele en groene kool was niet duur, mis
schien enkele .onbeduidende partijtjes uitge
zonderd. De prijzen bewogen zich tusschen
de 2.50 tot 6.50 per 100 stuks. Ditzelfde
geldt ook voor roode kool, met uitzondering
van uitschot (losse kool). Spruiten werden
in kleine kwantums aangevoerd en hierin
was niet veel le kwaliteit. De prijzen liepen
voor le soort van 14.50 tot 25 per 100
K.G. Groene Kool was gezocht, mooie kwali
teit ging tot /9 per 100 stuks; de doorsnee-
prijs was 4.50 per 100 stuks. De handel in
knollen (selderieknollen) was matig, doch de
Andijvie begint af te zakken. Dit geldt
voor kwaliteit en kwantiteit. Mooie 2e kwa
liteit (le soort was er niet) bracht het van
4.50 tot 9 per 100 stuks, de rest gold
bijna niets. Pieterselie en selderie waren ge
zocht, doch de prijs was niet zoo hoog als
de laatste weken. De prijzen waren plm. van
3 tot 6.50 per 100 stuks. Er komt al
eenige kecren wat rhabarber, wat deze week
al van betcekenis bleek en mooie kwaliteit
was extra duur. We noteerden voor rhabar
ber 15 tot 29 per 100 bos.
Bieten en wortelen waren iets meer in
tel, doch met uien wil het niets. We noteer
den voor bieten 2.50 tot 5, voor worte
len 2.50 tot 3.50 en uien ƒ1 tot 1.50
alles oer 100 K.G.
Witlof komt iets meer in aanmerking
waarbij men groot verschil opmerkt met im'
port en die van eigen bodem. De prijzen wa.
ren voor le kwaliteit (import) 23 tot 28
en 2e soort 10 tot 14.50 per 100 K.G.
Aardappelen ziin, voor zoover bekende kwa-
liteit, niet goedkoop. Beste kwaliteit brengt
plm. 6.50 tot 7.50 op, onbekende kwa
liteit 1/3 tot de helft lager. De kleine partij
tjes keukenperen zijn gezocht en hoewel 4
kwaliteit niet onberispelijk was liep de prijs
op. De noteering was van 16 tot 26 per
ÏOO KG. De overige aanvoer bracht onver
anderde oriizen.
MCORD-nCHARWOUDE.
Ook uit deze gemeente zijn eenige werk-
loozen door tusschenkcmst van het gemeen,
tebestuur te werk gesteld aan de Zuiderzee
werken. In samenwerking met Zuidschar-
woude en Oudkarspel rijdt er dagelijks een
autobus naar Kolhorn.
WINKEL.
Gedurende het jaar 1930, werden dooi 4*
gemeentelijke wijkverpleegster afgelegd 1174
bezoeken, bij 77 verschillende patiënten.
ALGEMEENE K1ESVEFEENIGING
VOOR HET HOOGHEEMRAADSCHAP.
NCORDHCLLANDS NOORDER
KWARTIER.
De ledenvergadering werd dit jaar gehou
den in hotel „De Doele" te Purmerend in
overeenstemming met den geuiten wensch,
om afwisselend in verschillende plaatsen de
ledenvergaderingen te houden.
De voorzitter, de heer K. Breebaart te
Kolhorn, heette de aanwezigen welkom en
hoopte op zakelijke prettige besprekingen.
Door den heer Du Burck, die tevens pen
ningmeester is, werd rekening en verantwoor
ding gedaan, waaruit bleek, dat ontvangen
was een bedrag van bijna f 500. Een en an-
dei werd nagezien dooi een commissie, be
staande uit de heeren C. Uiteutuis te Broek
in Waterland en G. Haremaker te Koog aan
de Zaan. Bij monde van den heer Uitentuis
verklaarde de commissie alles in de beste
orde te hebben bevonden, bracht hulde aaa
den penningmeester voor zijn accuraat be
heer en stelde voer hem te dechargeeren. O»
der dank van den vooi zitter besloot de ver-*
gadering hiertct.
Bij acclamatie werden de aftredende be
stuursleden, de heeren K. Breebaart te Kol
horn, J du Burck te Zuidscharwoude en H.
S Eriks te Petten als zoodanig herkozen.
Allen namen met dankbetuiging deze benoe
ming aan.
Daarna werden
verschillende zaken be
spreken, het Hoogheemraadschap betreffen
de. 1 crinnerd werd nog eens aan den uitslag
der vorige verkiezing voor Hoofdingelanden
en hun plaatsvervangers, en het succes, dat
de Kiesver. daarbij had te boeken. Aange
spoord werd, om met üenzelfden ijver voort
te gaan, opdat tij de volgende verkiezing
moge blijken, dat men bij de samenstelling
van het "Bestuurscollege van het Hoogheem
raadschap in het geheel niets meer wil weten
van de partijpoiitiek. In dit verband werd de
wenschelijkheid bepleit, dat het aantal leden
nog grooter wotdt, de contributie is daar
voor geen bezwaar, daar die zeei laag is
Nog werd bevreemding, uitgesproken O'#
de toezegging van het Hoogheemraadschap
om bij te dragen aan het onderhoud van deh
nieuwen Zeedijk. Daaruit ontspon zich ven
discussie over de taak van het Hoogheem
raadschap ten aanzien van de verbetering en
moderniseering van wegen, de lasten, welke
daarvan drukken op de ingelanden, terg ijl
die wegen dooi autohouders uit de heele pro
vincie worden «ehruikt; verder de al- of djet
wenschelijkheid en mogelijkheid van de om
zetting van het waterschap in een wegsci.jp,
de dubbele belasting die de eigenaar (en vast
niet de kapitaalkrachtigste) moeten betalen,
kortom de noodzakelijkheid, dat het Hoog
heemraadschap blijft bij zijn taak. die het als
waterschap heelt uit te voeren, opdat geen
397. Ze weten tot het hol daar te dringen waar het monster
nog niet teruggekeerd was. Hier moeten wij zijn, riep het
Verkeersagentje tegen zijn metgezellen, die hem in alles zou
den bijstaan. Eindelijk zagen zij ook het hok, waar het ma
troosje door Koning Knarstand gevangen was gezet.
398. Men kan zich voorstellen hoe blij het matroosje
toen hij zijn vriend Keesie weer zag, vergezeld door oom»
Krab en zijn neef. „Keesie", zeide het matroosje, „ik dacht
dat je me zou vergeten". „Nooit van zijn leven", riep Keesie.
„Het zou me wat moois wezen, als ik een vriend ia den
het
was,
steek
