Stamelt Conant
Het kerkje van Petten.
Honderd drie en dertigste Jaargang.
Binnenland
TooneeB
Provinciaal nieuws
Ho 29 4 1931-
Woensdag; 4 Februari
Mr J Belonje schrijft in ..Heemschut":
De Noordgrens van Holland werd in de
oude tijden gevormd door het water vas j
de Zijpe: het Hollandsche territoir heet
te zich immers uit te strekker „tusschen
Maze en Zijpe". En daar aan die stroom
de Zijpe lag al zeer lang geleden het
dorpje Petten als laatste vastelanddorp
vóór de reis naar de Noordeliiker gele
gen eilanden van Callantsoog en Huis
duinen
De oude schrijvers vermelden, da het
de Heilige VVillebrordus geweest is, die
in het land der 7e eeuw daar te Petten
reeds een kerk heeft gesticht
Bekend is. dat wat nu Petten heet
het kleine armelijke dorpje, eensdeels
aan den voet van de duinen en anders-
deels zoo dicht achter den zwaren
Hondsbosschen Waterdijk gelegen
lang niet meer op dezelfde plaats ligt als
het Petten van weleer. Var een eens door
duinen beschermd visschershaventje
aan de Zijpe werd Petten keer op keer
overweldigd door onstuimige storm en
watervloeden, die huizen en kerk ver
nielden en zoodoende tol een plek die
lieverlede meer en meer door kunstwer
ken tegen het geweld van de zee in be
scherming moet worden genomen. Wij
vinden b v aangeteekend, dat de beruch
te St. EMsabethsvloed van 1421 aldus het
oude T,ette.-j geheel heeft verwoest. Vaak
daarna nog zijn èn de nieuwe overstroo-
nrrngen èn het stelsel van „wijken voor
de zee" in de middeleeuwen toegepast op
de dijken ter plaatse, de oorzaken ge
weest dat Petten het na dm genoemden
ramp nog vier malen moest verduren
dat zijn kerk verd ir lan .inwaarts werd
herbouwd. Van deze verbouwingen gre
pen de drie laatste plaats in 1616. in 1701
en in 1846. Voor het onderhoud hunner
kerk bezaten de regeerde, van Petten
reeds sedert onheugelijke tijdeii het
recht om van de visch. die aldaar op den
afslag werd aangebracht het z.g „gods-
geld" te heffen. De Tegenwoordige
Staat"vermeldt, da. alle versche
visch, welke te Petten voor vervoer werd
ontscheept, óók daar n- est worden af
geslagen" waarvoor een veertigste pen
ning betaald wordt, ten behoeve van de
kerk, pastorij en kosterij, en nog een
veertigste penning uit welken het Vuur
baak en ondei houden wordt en die te
vens tot eene Assurantiekas dient voor
de visscherschuiten, welke verongeluk
ken of voor het volk. dat door den vijand
genomen wordt."
Lamoraal, graaf van Egmond, beves
tigde dit privilege als heei van Petten
reeds dd. 27 Juli 1546 en later hebben
Jhr. Dirck Sonoy, de gouverneur van den
Prins in het Noorderkwartier en Joost
van Veen, de baljuw van het graafschap
Egmond, het elk nog weer eens afzonder
lijk bevestigd, respectievelijk op 23 Fe
bruari 1573 en 21 November 1574. Ook de
heeren Gecommitteerde Raden van de
Staten van Westvriesland en het Noor
derkwartier erkenden het oude recht nog
>ens uitdrukkelijk op 16 Januari 1641,
totdat de ondergang van het visschers-
bedrijf en wellicht ook de revolutie van
het jaar 1795 deze belangrijke hulpbron
voor Petten's kerkje hadden doen op-
droogen.
Sedert dien zijn de inkomsten zeer ge
slonken. De gemeente telt maar weinig
inwoners en zij is thans dan ook verre
van rijk te noemen
In 1846 kwam het huidige kerkje tot
stand De bestaande oude kruiskerk had
toen zeer geleden; in het algemeen schij
nen grootere gebouwen tengevolge van
de zilte zeelucht van de nabije Noordzee
ireducht aan slijtage onderhevig te zijn.
De oude kerk was dus bouwvallig ge
worden, en wat er toen gebeurde een
vers op een wandbord in de kerk vertelt
het ons, de kerk zelf sprekende invoe
rend:
Verouderd, in 't verval geraakt
Werd ik ten gronde toe geslaakt (1846)
Doch dad'Iijk uit het puin herboren
Verrees ik kleiner dan te voren
Maar met een schoolgebouw verrijkt
't Geen thans aan mijne zijde prijkt.
Van dat „prijken" is niet veel meer te
zien. De foto's toonen het wel. Het aar
dige witte kerkje, gebouwd uit de mate
rialen van de vroegere grootere kruis
kerk en ook het daarnaast gelegen
schoolgebouw (thans in gebruik als
gymr.astiek-Iokaal; een cathecbisatie-
kamertje is boven) verkeeren in een
uiterst bouwvalligen staat Het complex
heeft de kleine eeuw var, zijn bestaan
r nstig te lijden ^ehad van weersinvloe
den, de muren hebben groote scheuren,
trekbalken zijn aan de uiteinden ver
teerd. de kalk valt neer en brokkelt af.
Wé', is het niet zoozeer een monument
waarvoor ik pleit ,maar jammer zou het
zijn, wanneer het stemmige vriendelijke
interieur van het prettig bescheiden ge
bouw met zijn oude petroleumlampen,
zijn heerer.banken, zijn bevloering van
eeuwenoude grafzerken wegens bouw
valligheid zou moeten sneuvelen om
plaats te maken voor heelemaal niets,
ofde lezer vuile dit laatste zelf maar
naar verkiezing in! Moge Petten's aardig
witte kerkje op de groei.e kerkhofheuvel
gespaard kunnen blijven.
Brevet* uit Rusland
De school iu Sovjet-Rusland.
(Nadruk verboden)
Elke Rus, die langen tijd in tiet buitenland
woont, wordt getioffen door de volgende
eigenaardigheid: de Westerling, die zoo
trotscri is op zijn critisclien geest, blijkt nie't in
staat critisch te denken zoodra het gesprek
op een Russisch onderwerp komt Hij is dan
öf een felle tegenstander, die in den Rus niets
goeds ziet die den Rus als een barbaar, een
Aziaat enz beschouwt (in een mijner vol
gende opstellen beu ik van plan het een en
ander over het werkelijke ka.akter van het
Russische volk en zijn ontwikkeling te ver
tellen) öf een bewonderaar van alles, wat
uit Rusland komt. er. jan op een even onge
motiveerde, vaak belachelijke wijze.
Vóót de revolutie overheerschte het eerste
type, nu het tweede. Wij bedoelen daarbij
niet alken de cteratuur, het volkskaiakter
de politieke ei; maatschappelijke instellingen
enz., maar elk vraagstuk, elke Uiting van het
Russische leven. Ook het volksonderwijs
Vóór den oorlog wilde niemand in het bui
tenland gelooven. dat Rusland zeer behoor
lijke scholen bezat. Het heette toen, aat in
R isiand niets goeds kon bestaan Toen ik
vóór de revolutie uit Rusland eenij. e leer
boeken !:ei komen, die aan de lagere scholen
werden gebruikt en aan eenige onderwijzers
d:e leerboek-:toonde en liun de noodigt toe
lichtingen gaf. waren zij verbaasd en moesten
toegeven, dat Nederland dergelijke leerooe-
ken niet bezat, dat de iagere school in Neder
land de kinderen niet in staat achtte zulke op
stellen te schrijven en zulke onderwerpen te
tchande.en, als in Rusland het geval was
lk heb toen natuurlijk daarbij met nadruk
verklaard, dat met alle scholen in Rusland
op een dergelijk niveau stonder en dat niet
alle leerboeken zoo goed warer.
Na de revolutie is de verhouding van de
Nederlanders tot de Russisch? school geheel
verandeid. Nu s vrijwel iedereen overtuigd
dat de Russisch? schooi een hoogte heeft be
reikt. die in het Westen o a in Nederland, on
gekend is Dat valt buzondei op nu de ver-
eeniging .Nederland—Nieuw kusland (zulke
vereenigingen worden met steun uit Moskou
in alle landen opgericht: die vereenigingen
soelen een zeer belangrijke rol in het propa
gandastelsel van de oolsiewiki) te Amsterdam
een tentoonstelling va.t de sovjei-schoo! heeft
georganiseerd. Het propagandistische karak
ter dezer tentoonstelling moest iedereen op
zadelt, die een greintje critisch vermogen be
zit De bolsjewiki zijn overtu.gd dat de Wes
tellingen, en in het bijzonder de ..provinciale
bekrompen en onwetende Holiacders" zooals
de bolsjewistische leiders zich herhaaldelijk
over de Nederlanders hebben uitgelaten ailes
zullen slikker En wanneer ge ziet. hoe de be
zoekers van die tentoonstelling inderdaad
alles klakkeloos aannemen wat hun daar door
handig; propagandisten wijsgemaakt wordt,
dan komt ge tot de conclusie dat de over
tuiging van de bolsjewiki dat de critische
g:esr der Westerlingen ophoudt te werken,
zcodra het een Russisch vraagstuk betreft,
niet heelemaal ongegrond is En de brutali
teit van de bolsjewiki gaat daarbij zoo ver,
hun overtuiging, dat de Westerlingen toch
niet het minste b?grip van de Russische toe
standen hebben, is zoo groot, dat zij zich niet
schamen op die tentoonstelling den bezoeker
dingen te suggerctren. die in flagrante tegen
spraak zijn met alles, wat de volkscommissa
ris van onderwijs teikens weer verklaart over
de Russische scholen.
Wanneer die Nederlander de sovjetbladen
had gelezen en de verklaringen van den volks
commissaris van onderwijs op de bijeenkom
sten van het bolsjewistische „parlement" had
gevolgd, dan had hij geweten, dat er op
schoolgebied in Sovjet-Rusland ongehoorde
toestanden bestaan, dat er slechts voor de
helft van de kinderen scholen bestaan, dat die
scholen voor het giootste gedeelte in ver
vallen hutten ondei gebracht zijn. dat er ge-
bick heerscht aan ieerboeken. schriften, pen
nen. pot ooden enz., dat er een tekort aan
onderwijzers beotaat. dat de overheid zich
ge.iwon.gen ziet tot onderwjzer menschen te
benoemen wier ongeschiktheid zij goed
kent (omdat er anders in het geheei geen
leerkrachten te vinden zouden zijn). Wij zou
den aan de verklaringen van den vroegeren
vo'ksccmmissaris van ondei wijs. Loenats-
jarsky, en van zijn opvolger pagina's klach
ten kunnen ontleent^ over het gebrek aan
anes. over het slechte onderwijs, de afwezig
heid van d e allernoodzakelijkste leermidde
len Het zou een litanie van klachten zijn.
Bij der. iezer zou dan echter de meening
kunnen ontstaan, dat wij in de sovjet scholen
nieis dan slechte kanten zien Dat is echter
niet zoo. Evenmin als onder het oude re
gime is nu alles slecht. De bolsjewiki hebben
de zemstwo's (de provinciale staten) ver
nietigd. die onder het oude regime de meeste
scholen onderhielden en de volksontwikke
ling bevorderden, zij hebben alle genoot
schappen die hetzelfde doel nastreefden, ont
bonden omdat het onderwijs uitsluitend door
communisten en in zuiver communistischen
geest geleid rroet worden. Bovendien is Rus
land door den oorlog en voora' door de re
volutie sterk veraimd. terwijl de vele mil-
licenen. welke oe sovjet-regeering aan de
buitenlandsche communistische partijen en de
door haar opgerichte en gesubsidieerde ver
eenigingen overmaakt, eveneens 2an de volks
ontwikkeling onttrokken worden Maar on
der de Russische onderwijzers zijn er nu
evenveei idealisten als vóór de evolutie.
Deze mannen en vrouwen leiden een arm
zalig bestaan, lijden honger, gaan in lompen
gehuld, wonen in krotten, maar blijven op
•lun post, wijden zich met echt Russische
o\ergave aan hun taak, want zij beschouwen
hun werk niet als een vak, maar als een roe
ping, als een vorm om het volk te dienen.
Indien de organisators van de tentoonstel
ling werkelijk het doel hadden nagestreefd
hti Nederlandsche publiek op de hoogte te
brengen van de toestanden in de Russische
schoien, dan hadden zij in plaats van deze
bolsjewistische propaganda en misleiding
iets anoers moeten doen, n.1. eenige door der
gelijke Russische onderwijzers over de Rus
sische school geschreven boeken uitgeven
Een zeer interessant boek is bijv. dat van R
Grigorjew. De schrijfster (Grigorjew is een
pseudoniem) is een onderwijzeres, een com
muniste. Zij behoorde reeds vóör de revolutie
tot de bolsjewistische partij, zij was steeds
een eerlijk, idealistisch gezind mensch, voor
wien iedereen, die haar kende, steeds veel
eerbied had, al deelde hij haar politieke op
vattingen ook niet Naast haar werk als on
derwijzeres vond zij vóór de revolutie üid
om in de clubs der arbeiders beschavingsar
beid te verrichten. Na de overwinning van de
bolsjewiki had zij, als lid van de oude garde,
als een oude partijgangster van Lenin, een
hooge betrekking kunnen krijgen. Zij wilde
dat echter niet, bleef op haar post, werkt als
onderwijzeres.
Welnu, het boek van deze oprechte en be
gaafde vrouw zou den Nederlander, die be
lang stelt in het volksonderwijs in Sovjet-
Rusland, in de psyche van het Russische
kind, veel meer leeren dan een tentoonstel
ling, zelfs wanneer zij door een weikelijk be
voegde en onpartijdige instelling georgani
seerd was en niet uitsluitend met het doel
bolsjewistische propaganda te voeren. De
auteur geeft in een zeer levendigen, hartelij-
ken en boeienden vorm een beschrijving van
de Russische kinderen, van hun psyche, van
de wijze waarop de paedagogische maatre
gelen op die psyche werken. Voor den paeda-
goog is dat een buitengewoon belangrijk en
interessant boek, maar ook de leek, die belang
stelt in onderwijsvraagstukken, zal daarin
veel belangrijke dingen vinden.
De auteur geeft ook een beschrijving van
de nieuwe paedagogische methodes, van het
zoeken naar nieuwe onderwijsmethodes, naar
het scheppen van een verband tusschen de
school en het leven. De auteur verbergt de
groote moeilijkheden niet, maakt geen ge
heim van alle gebreken en tekortkomingen
van het onderwijsstelsel in Sovjet-Rusland,
idealiseert die school niet, idealiseert ook de
kinderen niet. In het boek vindt de lezer ook
vreeselijke tafereelen van verwording, van
het verdwijnen van alle moreele begrippen,
van harteloos egoïsme, van het ontwaken der
meest dierlijke instincten. Een eerlijk mensch
als de schrijfster is, verheelt zij niets, zelfs
zulke ontzettende feiten niet als de sexueele
losbandigheid van de kinderen der lagere
S° Voor een zeer groot gedeelte is deze ont
aarding der kinderen (die nog erger is dan
het geErek aan leermiddelen, de nalfverval-
len scholen enz.) natuurlijk het gevolg van
het bolsjewistische regime en moet ze op de
debet-pagina van het door de organisators
van de tentoonstelling (die begrijpelijkerwijs
al deze en dergelijke feiten voor het publiek
verzwegen hebben, omdat zij als propagan
disten optreden en den moed van een persoon
als Grigorjew ten eenenmale missen) zoo
verheerlijkte sovjet-regime geboekt worden
Het zou echter onbillijk en onredelijk zijn de
heele schuld aan de bolsj wiki te wijten. Ook
de oorlog, de revolutie, de burgeroorlog en
de nasleep ervan hebben in deze richting
fewerkt. Zelfs in landen met een veel hooger
eschavingspeil als Rusland, in landen die
geen burgeroorlog met al zijn ontzettingen
hebben gekend, kunnen wij een zekere mo-
reele ontaarding waarnemen, al is het in veel
mindere afmetingen dar* in Rusland Wij
deelen daarom geenszins de opvatting van
die groepen der Russische émigré's, welke de
geheele schuld aan de bolsjewiki wijten, die
het doen voorkomen als zou die ontaarding
te vermijden zijn geweest, indien de witten
de overhand in den burgeroorlog hadden
behaald.
En terwijl Nederlanders de sovjetsrhool
bovenmatig verheerlijken en er niets dan on
gehoorde successen zien, hebben personen als
de auteur van het beek, die in Rusland le
ven, den moed, op alle gebreken en tekortko
mingen te wijzen, te erkennen, dat het onder
wijs in Rusland nu op een veel lager peil
staat dan in de goede scholen vóór den oor
log. Deze moedige menschen gaan nog ver
der en schilderen de tekortkomingen, zonder
te letten op de „sociale origine".
De arbeiderskinderen worden in het boek
dan ook niet ais engelen voorgesteld. Neen,
de auteur geeft genoeg voorbeelden van het
tegenovergestelde type. De auteur geeft ook
een meedoogenloos en vernietigend beeld
van de psyche der bolsjewistische ouders
van haar leerlingen. Het zijn menschen, aan
wie de bolsjewistische revolutie veel voor
deden heeft verschaft, die door de revolutie
in een bevoorrechte positie zijn geplaatst, tot
een soort bolsjewistischen adel gemaakt. En
toch blijven die menschen een feilen, dier
lijken haat tegen de beschaafde menschen
koesteren. Zij eischen telkens weer. dat de
kinderen der intellectueelen uit de school ver
wijderd worden, zij willen dat de scholen en
universiteiten alleen voor hèn zouden be
staan. Dat alles is met een bewonderens
waardige oprechtheid en veel moed blootge
legd. De auteur laat duidelijk zien. dat de on
mogelijke levensomstandigheden, die nu in
Rusland bestaan, de kinderzielen vergiftigen,
het werk van den onderwijzer ondermijnen,
al'es vernietigen, wat deze laatste met veel
moeite en zelfopoffering tot stand heeft ge
bracht. En Grigorjew stelt zich zelf een
reeks vragen, die onbeantwoord blijven. En
wanhoop maakt zich van de eerlijke, moedige,
oprechte bolsjewistische onderwijzeres, wan
hoop door het bewustzijn, dat de sovjet-
sciiool zoo slecht is, zoo weinig aan haar
idealen beantwoordt.
Dr. BOR1S RAPTSCHINSKY.
DE ZWENDEL IN DEN
NAAIMACHINEHANDEL.
De commissie, bestaande uit vertegen
woordigers van het secretariaat van d?
Kamer van Koophandel, den Armenraad, den
Dienst voor Sociale Zaken der gemeente
Leiden, de Bank van Leening, St Yincentius-
vereeniging en het Protestantsch Bureau voor
Sociale Adviezen, alsmede een reclasseerings-
ambtenaar, welke commissie werd gevormd
teneinde een nauwkeurig onderzoek in te
stellen naar de zwendelpractijken in den
naaimachinehandel, heeft een rapport uit
gebracht.
Dit rapport is eveneens geteekend door de
Kamer van Koophandel en Fabrieken voor
Rijnland te Leiden, den Armenraad te Leiden,
den Directeur van de Bank van Leening en
den Directeur van den Gemeentelijken Dienst
voor Sociale Zaken (Arbeidsbeurs), eveneens
te Leiden, en resp. gezonden aan de Kamers
van Koophandel, Armenraden, Banken van
Leening en Arbeidersbeurzen.
Het rapport constateert, dat de hoofdoor
zaak van den zwendel gezocht moet worden
bij den credietgever, die ten koste van alles
tracht, een zoo groot mogelijk aantal ma
chines te plaatsen en wiens verkoopsorgani
satie in vele opzichten niet deugt.
Het is komen vast te staan, dat het kwaad
nog lang niet is ondei „,ukt. Derhalve werd
tot verdere maatregelen besloten.
Overgegaan zal daarom worden tot het bij
de politie aanbrengen van enkele gevallen,
waarin, met kans op succes, vervolging
wegens heling en/of uitlokking van verduiste
ring kan worden ingesteld.
ITevens zal aan den Gemeenteraad van
Leiden worden verzocht om de verordening
gebaseerd op art. 437 tot 437 ter van het Wet
boek van Strafrecht, o.a. in dier voege te
wijzigen, dat strenger kan worden opge
treden en b.v. ook in het betreffende register
vermeld moet worden de nummers en de
merken der gekochte voorwerpen. Voorts zal
op zoo streng mogelijke naleving der ge
kochte verordening worden aangedrongen.
Langs dezen weg hoopt de Commissie be
ter de bestemming en de herkomst der ma
chines te kunnen nagaan.
Tevens zal worder. voortgegaan met waar
schuwingen tot het publiek te richten en ver
der inkomende gegevens te verzamelen.
KNOEIERIJ VAN EEN
VERZEKERINGSAGENT.
De inspecteur van politie te Franeker stelt,
zoo wordt aan de Leeuw. Ct. gemeld, een
uitgebreid onderzoek in naar gepleegde straf
bare handelingen, waardoor een levensverze
keringsmaatschappij te Amsterdam benadeeld
is geworden. De te Franeker wonende agent
W. B., van de maatschappij, heeft vaischelijk
door hem opgemaakte uittreksels uit het over-
lijdensregister van Franeker en van eenige
naburige gemeenten bij de maatschappij in
gezonden en deze daardoor bewogen tot uit-
keering van de sommen, waarvoor de als
overleden opgegeven personen bij haar ver
zekerd waren. Deze sommen gelds kwamen
dan ten goede aan den agent.
Voorts moet hij ook een verklaring van erf
recht hebben opgemaakt, alsof die door een
notaris te Franeker, in tegenwoordigheid van
getuigen, was opgemaakt Ook deze moet hij
bij de maatschappij hebben gebruikt om een
uitkeering te bevorderen.
Gistermiddag is de verdachte naar Leeu
warden vervoerd om voor den officier van
justitie geleid te worden.
DE AMSTERDAMSCHE TOOXEEL-
CRISIS.
De belangen der arlislen van het
Amst. Tooneel.
De „Koninklijke Vereeniging" deelt ons
mede:
Daar de onderhandelingen, welke thans
ter beëindiging van de tooneelcrisis worden
gevoerd, door het verzet van den heer Ver
kade gaandeweg moeilijker worden, van wel
ke moeilijkheden in de allereerste plaats de
geëngageerden van het Amsterdamsch Too
neel het slachtoffer zijn, daar zij nu reeds
langer dan een maand geen gage hebben
genoten, heeft de Kon. Ver. „Het Neder-
fandsch Tooneel", in afwachting van de de
finitieve regeling, aan de artisten van het
Amsterdamsch Tooneel een halve maand
gage berekend naar het bekende voorstel
der" Koninklijke Vereeniging uitgekeerd.
Tezelfdertijd hebben de artisten de over
eenkomsten geteekend. waardoor hun over
gaan naar de Koninklijke Vereeniging con
tractueel is vastgelegd.
Door deze maatregelen is thans de nor
male gang van het bedrijf verzekerd, daar de
Koninklijke Vereeniging bovendien over
weegt om zelf over te gaan tot aanmaak van
decors, voor zoover noodig. Voor een be
langrijk deel kan zij daarin trouwens uit
eisen middelen voorzien.
warenfabriek van de firma J. H. Koersen
Zonen aan den Gorsselschen weg te Bath-
men. Het laat zich aanzien, dat het geheele
gebouwencomplex met machines en groote
voorrader, door het vuur zullen worden ver
woest.
De dorpsbrandweer, die slechts over een
spuit beschikt, kan maar zeer weinig tegen
de geweldige vlammenzee uitrichten Zij be
paalt zich dan ook voornamelijk tot het nat
houden der aangrenzende perceelen. Alles is
verzekerd. Omtrent de oorzaak van den
brand valt nog niets te zeggen.
STRAFBAARSTELLING VAN
GODSLASTERING.
De heer van Wijnbergen heeft aan den mi
nister van justitie de vraag gesteld, of hij
bereid is mee te deelen of de nadere overwe
ging der bij de behandeling der jongst? Jus-
titiebegrooting zoowel schriftelijk als monde
ling gehouden gedachtenwisseliug over
strafbaarstelling van godslastering, be
schouwd in verband met het sindsdien voor
gevallene, reeds tot een bepaalde conclusie
heeft geleid?
AUTOMATISEERING VAN DE
TELEFOON.
OOk voor den interlocalen dienst?
Door den heer Guit is aan den minister
van waterstaat gevraagd, of het juist is, dat
bij de leiding van het Staatsbedrijf der P. T.
T. het voornemen bestaat om den interloca
len telefoondienst grootendeels te automati-
9eeren, onder daarto? geschikte verdeeling
van het land in een aantal districten
Indien dit voornemen inderdaad bestaat,
dan verzoekt de heer Guit den Minister mede
te deelen: op welk bedrag de totale uitga
ven voor die automatiseering wordt ge
raamd, c.q. geschat, hoelang de uitvoering
der werken geacht wordt te zullen duren en
of reeds in een ander land de interlocale te
lefoondienst is geautomatiseerd op de wijze
en zoo groote schaal, als met betrekking tot
dien dienst hier te'lande in het voornemen
ligt.
STROOPERSWRAAK?
Maandagnacht bevonden zich eenige
stroopers met den lichtbak op het terrein
van den heer S. te Mierlo. Deze sommeerde
hen zich te verwijderen, waaraan voldaan
werd. Later in den nacht stond de bergplaats
van den heer S. in brand. Het vuur kon spoe
dig gebluscht worden. De politie heeft de
zaak in onderzoek.
BRAND.
Meubelfabriek en twee pakhuizen
verbrand.
In den afgeloopen nacht heeft een felle
brand de meubelfabriek van de N.V. Stoom-
brand de meubelfabr. van de N.V. Stoommeu
belfabr. v.h. A. Kempkes en Co. te Wadding
veen totaal vernield, terwijl bovendien 'n op
slagplaats v. d. schilder A. v. d. Bijl en 'n
opslagplaats van den manufacturier H. v. d.
Wilde verloren gingen. Door het overslaan
der vonken geraakte ook de toren van de
herv. kerk, die op tien meter afstanji staat,
in brand Met medewerking van de brand
weer uit Gouda slaagde men erin den kerk
toren te behouden. De brand, die om 1 uur
uitbrak, heeft den geheelen nacht voortge
duurd. Eenige huizen in de onmiddellijke
omgeving, welke bedreigd werden, moesten
worden ontruimd. Ofschoon een juiste opga
ve der schade nog niet te geven was, zou
deze zeer waarschijnlijk vrij aanzienlijk zijn
De oorzaak van den brand is onbekend.
Verzekering dekt de schade.
In een vleeschwarenfabriek.
Hedenmorgen omstreeks half elf is een
geweldige brand uitgebroken in de vleesch-
WERKLOOZE SCHIPPERS.
Vragen telegrafisch steun aan den
minister.
Daar de werkloosheid in de particuliere
binnenscheepvaart met den dag verergert,
kwam, onder leiding van de nationale schip-
jaersvereeniging gisteravond te Delfzijl een
groot aantal binnenschippers in opienbare
vergadering bijeen. Na uitvoerige discussies
werd besloten het volgende telegram aan den
minister van binnenlandsche zaken en land
bouw te zenden: Werklooze particuliere bin
nenschippers te Delfzijl, in druk bezochte
vergadering bijeen op 3 Februari 1931, ver
zoeken dringend steunregeling voor de bin
nenschippers te willen bevorderen. Aan uit
zending van binnenschippers naar een rijks
werkverschaffing groote moeilijkheden ver
bonden wegens ond?rhoud aan schepen en
verkrijgen van vracht, te weinig loon voor
onderhoud gezinnen en schepen enz.
KORTE BERICHTEN.
De oud-Rijksontvanger te Emmen, de
heer G. A. Meyer, die in den lande alom be
kend is geworden door zijn verschillende bro
chures in verband met de veenputtengeschie-
denis, is aldaar plotseling overleden.
Prins Hendrik wordt Zaterdagmorgen
10.02 in den Haag van zijn Duitsche reis
terug verwacht.
HEILOO.
De Onderlinge Begrafenisver. Heiloo
hield Dinsdagavond ledenvergadering in
café Admiraal.
De voorzitter, de heer P. Oud, opende
cp de gebruikelijke wijze e' zeide dat
deze buitengewone vergadering was be
legd om de praatjes over opheffing den
kop in te drukken. Spr. meende de reden
t< kunnen aangeven, doch wilde vaststel
len dat al zouden alle bestuursleden be
danken het besluit tot opheffing bij de
leden berust.
De heer Heidelberg uitte scherpe cri-
tiek op het lid dat volgens hem
doelbewust die praatjes had rondge
strooid. Blijkbaar was hier den wensch
de vader der gedachte.
Van verschillende zijden werd die
handelwijze afgekeurd, alleen met het
doel de pas opgerichte vereeniging on
mogelijk te maken. De heer Smits legde
een verklaring af waarin net praatje dat
een r. k. begrafenisvereeniging zou wor
den opgericht ,ten stelligst werd ont
kend. Spr. stelde voor de discussie te
sluiten, wat de voorzitter onderstreepte.
De heer Heidelberg stelde de motie
van vertrouwen in het bestuur, welke
met algemeene stemmen werd aange
nomen. Hierna legde het bestuur een
verklaring af, dat men met'het uitvallen
van een bestuurslid en twee dragers
even goed zal doorgaan om te laten zien
dat men voor geen tegenactie op den
loop gaat.
De voorzitter deelde mede dat da cir
culaires met de tarieven zijn verspreid.
Het ledental bedraagt reeds 47. Het be
stuur verklaarde dat het ledental dage-
Heer Jes huizes „Kijk eens, jullie moet die boekenkast niet
zoo pa- tegen den muur zetten".
Verfc -iizersknecht^Nee meneer. Net genoeg ruimte laten
om er een paar flesschen achter te kunnen zetten, meneer
(Londen Opinion;
