DAGBLAD VQOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Armbestuur en Instelling voor
Maatschappelijk Hulpbetoon.
\o. 32
ZlTEHDAft FKHHI AHI 1931
133e Jaargang.
Armenzorg en politiek zijn voortaan niet meer gescheiden.
Belanghebbenden beslissen mede welken steun hun
zal uitgekeerd worden,
De belastingplichtigen moeten het tekort betalen.
Këagelijksch Overzicht
Vanaf heden worden alle stads-
ritten tusschen 8 uur voorm. en
8 uur namidd. uitgevoerd tegen
COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND betaald Zon- en
Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3
maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door bet gebeele Rijk 2.50.
Losse Dimmers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Per regel 0.25, bij groote contracten rabat. Groots
letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N V. Boek- en Handelsdrukkerij
v/h. HERMs KOSTER A ZOON, Voordam C 0, post
giro 37000. Telef- 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Hoewel armoede geen schande is, stelt nie
mand er prijs op te verklaren, dat hij voor
zijn onderhoud afhankelijk is van het Bur
gerlijk Armbestuur.
Er zijn helaas, ook in onze gemeente,
nog zeer velen, die deze overheidsbedeeling
niet missen kunnen, maar zelfs de werkloo-
zen, die door hun organisaties zoogenaamd
uitgetrokken zijn en dus niet meer voor steun
van hun vakvereeniging in aanmerking ko
men, hebben er altijd bezwaar tegen gehad,
dat zij naar het Burgerlijk Armbestuur wer
den verwezen.
Zij hebben niet ten onrechte verklaard, dat
zij als valide werkkrachten, die slechts door
de tijdsomstandigheden hun arbeid noodge
dwongen moesten staken, daar niet thuis be-
hooren en er is voor enkele jaren te hunnen
behoeven dan ook een regeling getroffen
waardoor zij, voor zoover zij georganiseerd
zijn, uitsluitend op de Arbeidsbeurs werden
aangewezen en slechts de hun toegekende
steunbedragen via het Burgerlijk Armbe
stuur verstrekt werden
In het laatst van het vorig jaar is er in
den Raad van Soc. Dem. zijde meermalen op
gezinspeeld, dat de naam Burgerlijk Arm
bestuur eigenlijk uit den tijd was en dat het
voor de betrokkenen minder pijnlijk zou zijn
als voortaan van een instelling voor Maat
schappelijk Hulpbetoon werd gesproken.
In aansluiting hierop werd er op 27 Octo-
ber j.1 een adres aan den Raad gezonden
door de besturen van den Alkmaarschen Be-
stuurdersbond, den R.K. Volksbond en het
Plaatselijk Arbeiderssecretariaat met het ver
zoek de instelling van een Instituut voor
Maatschappelijk Hulpbetoon te willen bevor
deren.
Daarbij zat de bedoeling voor nog scher
per de grens te trekken tusschen armenzorg
en werkloozensteun en grooter contact te
krijgen met het college, de raadsleden en de
vertegenwoordigers der vakcentrales.
Bij de begrootingsbeschouwingen is de
vorige maand die nieuwe instelling eenige
keeren ter sprake gekomen maai veel critiek
kon er niet op worden uitgeoefend omdat
niemand nog met zekerheid wist, op welke
basis da nieuwe regeling voortaan zou moe
ten rusten.
"De heer Vogelaar heeft er zich al eenigs-
zins ongerust over gemaakt dat door het be
noemen van een vijftal raadsleden als be
stuursleden van dat instituut wat door de
vakcentrales gevraagd v/as dit tot een
soort commissie voor Georganiseerd Overleg
zou worden aan welker voorstellen de Raad
zelf niet veel meer zou kunnen veranderen
en anderzijds heeft hij er reeds op gewezen,
dat z.i. de vertegenwoordigers van vakbon
den als zoodanig geen zitting in een col'ege
voor armenzorg behooren te hebben daar die
zorg uitsluitend aan de gemeente en niet aan
de vakbonden is opgedragen.
v*n Soc. Dem.-zijde, waar men toen na
tuurlijk al heel goed wist welke nieuwe rege
ling men enkele weken later zou voorstellen,
heeft men intusschen bij de begrootingsbe-
schouwingen precies gedaan of dit alles een
kwestie van weinig of geen beteekcnis was.
Dc nflciin Armbestuur had geen vriendelij-
ken klank, er waren in verloop van jaren
andere opvattingen over armenzorg gekomen
en de bedoeling scheen dan ook hoofdzakelijk
voor te zitten alleen dien hatelijken naam
voortaan weg te laten en het desbetreffende
college te herdoopen in een Instelling voor
Maatschappelijk Hulpbetoon.
What 's in a namer, heeft men in navol
ging van Shakespeare den heer Vogelaar
toegeroepen en wij hebben daarna in ons
desbetreffend overzicht medegedeeld, dat wij
de kwestie bij gebrek aan de noodige gege
vens op dat oogenblik niet verder konden be
oordeelen, maar dat het ons niet zou verwon
deren als er te gelegenertijd nog wel eenige
aapjes uit diverse mouwen te voorschijn zou-
ien kom Ht 0
De betrokken bijlage is thans verschenen
en dezer dagen in onze courant gepubli
ceerd en men heeft met ons kunnen con-
stateeren, dat de bewuste aapjes niet achter
wege zijn gebleven.
Er is meer van apen dan van aapjes sprake
en er zijn er zooveel, dat men er in Artis een
hok mee zou kunnen vullen.
Wat thans voorgesteld wordt is niet een
voudig een naamsverandering maar een ab
solute"" ommekeer in de gemeentelijke zorg voor
armen en werkloozen met het blijkbaar voor
op gestelde doel de uitkeeringen voortaan
heel wat hooger dan vroeger te doen zijn.
Men zou zich daarover slechts kunnen
verheugen als men niet tevens bedacht, dat
dit alles uit de belastinggelden betaald zal
moeten worden en als men niet vreesde, dat
het thans niet blijven zal bij een wat hoogen-
steunuitkeering voor werkloozen waarbij
Alkmaar tot dusver wel aan den lagen kant
geweest schijnt maar dat men zal trachten
aan armen en werkloozen voortaan belang
rijk hoogere uitkeeringen te verstrekken dan
door het tegenwoordige Burgerlijk Armbe
stuur, noodzakelijk werd geoordeeld.
Men weet, dat het Burgerlijk Armbestuur
het vorig jaar, doordat het ook de verpleeg-
kosten der armlastigen in de ziekenhuizen
te betalen kreeg, een belangrijk grooter be
drag dan vroeger heeft uitgegeven.
Voor dit jaar is de begrooting van dat
college op ongeveer twee-en-een-half hon
derdduizend gulden vastgesteld, waarondei
ongeveer tachtigduizend gulden voor de ver-
pleegkosten zijn begrepen.
Het is inderdaad tegenover de opbrengst
van onze belastingen geen klein bedrag en
het wettigt van de zijde van hen, die deze
gelden hebben op te brengen zeker de waar
schuwing ze zoo voorzichtig en zuinig moge
lijk te besteden.
Wij zouden geen arme of wfklooze van
overheidsteun vertroken willen zien, wij we
ten dat de malaisetijd er toe meewerkt de
werkloosheid heel groot en heel ernstig te
maken, maar wij hebben altijd vertrouwen
gehad in het Burgerlijk Armbestuur, dat in
samenwerking met de Arbeidsbeurs en door
veeljarige ervaring en kennis van plaatselijke
toestanden geleid, den med gelenigd heeft
zonder daarbij de belangen der toch reeds
zoo zwaar belaste burgerij te veel uit het oog
te verliezen.
Bij de onlangs gehouden debatten over de
gasprijsverlaging heeft de heer Bonsema
doen uitkomen, dat zijn hart goed genoeg
was om aan alle aanvragen te voldoen, maar
dat hij helaas rekening moest houden met de
beschikbare financiën
Zoo zal het ook bij de zorg voor armen en
werkloozen moeten blijven, men zal hen zoo
veel mogelijk ter wille moeten zijn, maar
daarnaast rekening moeten houden met de
draagkracht van onze gemeente.
En de regeling die thans voorgesteld wordt
beoogt niet alleen een eenvoudige naamsver
andering van het college, dat zich met de
zorg voor armlastigen en werkloozen belast
heeft, het stuurt daarnaast op een volkomen
verandering van stelsel aan en staat zoozeer
in het teeken der „democratie", dat voortaan
de belanghebbenden zelf n ede zullen bepa
len wat te hunnen behoeve door de gemeente
zal moeten uitgekeerd worden.
Het stelsel van vijf of zes onafhankelijke
Alkmaarsche burgers, die na rijpelijk over
leg beslissen wat in elk steungeval moet ge
geven worden komt in dit voorstel te ver
vallen.
Het college, dat sinds dertien jaren vrij
willig zijn krachten aan dezen omvangrijken
arbeid heeft gegeven, dat routine en ervaring
heeft en menschen en toestanden scherp
heeft leeren beoordeelen, wordt eenvoudig
overboord gezet om plaats te maken voor een
nieuw in het leven te roepen instituut, welks
bestuur uit vijftien leden bestaan zal.
Voorzitter is de wethouder van Sociale aan
gelegenheden en verder worden er niet min
der dan zes raadsleden in benoemd Daar
naast komen er in dit bestuur vier afgevaar
digden van arbeidersvakvereenigingen en
ten slotte nog vier personen uit de burgerij.
Uit deze samenstelling kan blijken hoe
groot voortaan de invloed van den Raad op
de uitkeeringen zal zijn en bovendien hoe
veel de vakorganisaties daarbij te vertellen
zullen hebben.
De Raad had tot dusver alleen het recht
de gelden te voteeren en heeft steeds gegeven
wat het Burgerlijk Armbestuur daarvoor
noodig achtte. De Armenwet bepaalt na
drukkelijk, dat de besteding der gelden de
taak is van B. en W. of van een apart colle
ge, zooals hier het Burgerlijk Armbestuur,
en heeft dus de Raad daarbij uitgesloten.
Het behoeft geen betoog, dat van deze uit
sluiting voortaan geen sprake meer zal zijn.
Zes raadsleden, wellicht de voormannen der
fracties, zullen zich in bet bestuur min of
meer binden en de Raad zelf zal niet anders
kunnen doen dan met hun voorstellen mee
gaan. Men betrekt niet alleen den Raad
thans in hooge mate in de verdeeling der
steungelden maar brengt in de Armenzorg
tevens het politieke element. Tegenover den
op hen uitgeoefenden druk in het bestuur
zullen de raadsleden die dan meer dan
ooit rekening met de kiezers hebben te hou
den dikwijls niet sterk genoeg staan om
remmend te kunnen werken en het gevolg zal
zijn, dat deze raadsleden hun fractiegenoo-
ten 'zullen meesleepen op den weg naar
steeds hoogere uitkeeringen.
Nog bedenkelijker is de vertegenwoordi
ging van afgevaardigden van arbeidersvak
vereenigingen in het bestuur.
Van zelfstandig oordeelen is hier geen
sprake meer, deze menschen vertegenwoor
digen een groote groep van direct belangheb
benden en zijn aan hun positie verplicht de
zen zooveel mogelijk te bevoordeelen
Hun waarschuwend woord tegen te hooge
uitkeeringen zal niet gehoord worden en de
eenige onafhankelijken, die voortaan nog in
dit instituut voor armenzorg en werkloos-
heidsuitkeering zullen zitting hebben, zullen
vier burgers van Alkmaar zijn, vier van de
vijftien, die weinig gewicht in de schaal leg
gen, zelfs al slaagt men er in hiervoor vol
komen vrije en onpartijdige mannen te vinden
Het bestuur van vijftien wordt in twee
adviseerende colleges gesplitst elk van tien
leden. De wethouder van Sociale aange
legenheden is voorzitter van beide colleges en
in dat voor de armenzorg hebben zititng 3
raadsleden, 2 afgevaardigden van arbeiders
vakvereenigingen en 4 onafhankelijke burgers.
In dat voor de werkloozenuitkeering zitten
evenwel 3 raadsleden, alle vier de afgevaar
digden van de vakvereenigingen en 2 onaf
hankelijken.
Waar het hier over de uitkeering aan werk
loozen gaat geeft men de belanghebbenden,
door alle vakvereenigingsmenschen er in te
plaatsen, een belangrijken invloed op de te
nemen beslissing.Zijn er onder de 3 raads
leden vertegenwoordigers van democra
tische raadsfracties dan zullen ook deze zich
niet tegen hoogere uitkeeringen durven of
willen verzetten en de eenige rem is hier dus
gelegen in de twee Alkmaarsche burgers vai\
wie nog afgewacht moet worden wie de
raad daartoe zal willen benoemen.
Deze tien adviseeren het bestuur van vijf
tien, dat daajna een beslissing heeft te ne
men, maar in deze vijftien zijn de tien al
reeds begrepen, zoodat dit advies, wanneer
de tien het in hoofdzaak eens zijn, een pas
kwil is.
Hoofdzaak is, dat voortaan over den van
gemeentewege te verstrekken steun beslist
zal worden door menschen, die hetzij in poli
tiek opzicht dan wel door vakvereenigings-
verband persoonlijk niet vrij in hun beslis
singen zijn en dat de raadsleden, die zich op
deze wijze in het bestuur min of meer hebbent.
gebonden, wanneer zij door hun fracties al-
thans niet in den steek gelaten worden, den
Raad voor het voteeren der gelden eenvoudig
in deze democratische draaikolk mee naar
de diepte zullen trekken, wat de gemeente in
de naaste toekomst zware offers zal kosten.
De vrees van den heer Vogelaar, dat men
voor een soort Georganiseerd Overleg kom:
te staan waarbij de Raad niet langer vrijheid
van beschikking naar eigen inzicht wordt ge
laten, dreigt bewaarheid te worden en even
eens staat vast. dat de armenzorg tegen de
bedoeling der wet in, voor een deel in han
den van de vakorganisaties gelegd wordt.
Bijkomstigheden zijn, dat de Raadsleden,
die het geluk hebben in dit bestuur gekozen
te worden en die toch al door het verplicht
zitting nemen in allerlei commissies van bij
stand zeer veel tijd voor de gemeenschap ten
offer moeten brengen, opnieuw voor een
veelemvattenden en tijdroovenden arbeid ge
steld worden temeer wanneer men bedenkt,
dat niemand van de tegenwoordige leden van
het Burgerlijk Armbestuur er prijs op stelt
in het nieuw te vormen bestuur zitting te
nemen en men zich dus op volkomen onbe-
kend arbeidsterrein zal begeven.
Geen enkele dezer raadsleden is verplicht
een benoeming te aanvaarden Wat zal er van
het ontworpen reglement terecht komen wan
neer er geen zes raadsleden te vinden zijn,
die op het zitting nemen in dit bestuur prijs
stellen?
Wij kunnen ons voorstellen, dat men van
de zijde van de tegenwoordige orpositie.
welke drie verschillende fracties bevat, en
waar men met deze voorstellen niet accoord
gaat. geen prijs op een benoeming stelt.
Neemt mat die benoeming evenwel niet aan,
dan zullen andere fracties meer raadsleden
leveren waardoor het gevaar, dat in deze al
te democratische samenstelling van het be
suur zit. nog vergroot zal worden.
Zooals bekend is de instelling van een In
stituut voor Maatschappelijk hulpbetoon een
der compromis-punten tusschen Sociaal
democraten en Katholieken, hoewel het van
democratische zijde in het leven wordt ge
roepen Wat de Katholieken en speciaal de
meer behoudenden zullen doen is nog een
raadsel. Zij zijn gebonden aan het compro
mis. wat intusschen niet zeggen wil, dat zij
elke voorgestelde regeling hebben te aan
vaarden. temeer niet omdat zij zich bij prin-
cipieele vraagstukken en da is een zoo
verstrekkend voorstel als dit zeer zeker
hun volle vrijheid hebben voorgehouden.
In het thans gedane voorstel is tevens op
genomen de verandering van den dienst der
werkloosheid, zorg en arbeidsbemiddeling in
een Bureau voor sociale zaken, welks direc
teur tevens ambtenaar-secretaris van het
nieuwe Instituut zal worden Uit de diverse
verordeningen blijkt wel, dat hij een grooten
invloed zai krijgen vooral als de raadsleden
door drukke bezigheden in hoofdzaak op
zijn adviezen zullen afgaan. Laten wij dit
verder onbesproken dan dient toch nog ver
meld te worden dat door deze regeling ook
het ambtenarenpersoneel moet worden uit
gebreid wat er eveneens toe zal medewerken
de kosten van het nieuwe Instituut voor de
gemeente te verzwaren. Men tracht dit goed
te praten door de mededeeling, dat men daar-
dooi sterker dan tot dusver aandacht kan
wijden aan het verhaal der ondersteuning op
hen. die door de wet tot onderhoud ver
plicht zijn, maar ontneemt daarbij deze taak
aan Jen secretaris van den Armenraad, die
blijk heeft gegeven daarvoor volkomen be
rekend te zijn zoodat op dit gebied hulp van
andere zijde niet noodzakelijk moet worden
geoordeeld.
De vakcentrales hebben steeds op scheiding
van armenzorg en werkloozensteun aange
drongen en in de thans voorgestelde regeling
worden beiden weer onder hetzelfde bestuur
samengebracht.
Bestond het Burgerlijk Armbestuur tot
dusver uit mannen, die vrijwillig aan dit
werk hun tijd en moeite wilden geven, mannen,
die periodiek herkiesbaar waren en van wier
ervaring men dus voortdurend kon profi-
teeren, nu za' er een bestuur moeten komen,
waarvan zoowel de voorzitter als de leden af
treden wanneer zij niet langer raadslid of
afgevaardigde van hun vakvereeniging zijn
met het gevolg, dat het college voortdurend
wijziging ondergaan zal, zeer ten nadeele
van een instelling, die meer dan eenige an
dere behoefte heeft aan een zekere continuï
teit in de samenstelling van het bestuur.
Ook dit werkt er toe mede den invloed van
den blijvenden ambte..aar-secretaris steeds
grooter te maken en dus naast eea veel ver
der doorgevoerde en veel kostbaarder over
heidszorg den ambtelijken invloed te ver
sterken.
Een minderheid in B. en W. wellicht de
burgemeester en de heer Klaver heeft reeds
op vele dezer bezwaren gewezen. Wij ver
namen. dat de raadsvergadering, welke dezer
dagen gehouden zou worden, op verzoek
van eenige leden uitgesteld is om hen gelegen
heid te geven dit vraagstuk nauwkeuriger te
•kunnen bestudeeren er. wij zijn zeer be
nieuwd welk standpunt de Raad te dezen
opzichte zal innemen.
Vast staat wel. dat men doo- aanneming
van deze voorstellen den weg van steeds
zwaardere offers en steeds drukkendei be
lastingen zal opgaan.
EEN DUITSCHE DREYFUS-AFFAIRE.
Een onschuldige tot zware straffen
veroordeeld?
Herziening van het proces verzocht.
In Frankrijk heeft men een Dreyfus-ge-
schiedenis gehad, die dank zij den bekenden
schrijver Zola tot een goede oplossing is ge
komen. De geheele historie hier nog eens
weer aan de vergetelheid te ontrukken, is na
tuurlijk niet noodig, want wie kent de Drey-
fus-zaak niet? En wie heeft nimmer een van
de tooneelstukken bijgewoond, welke da
Dreyfus-zaak behandelden?
We leven nu vele tientallen jaren verder
en thans dreigt er een nieuwe Dreyfus-affai-
re te ontstaan, niet in Frankrijk, maar in
Duitschland! Een zestal jaren geleden toch
werd een zekere Bullerjahn gearresteerd
door de Duitsche politie als verdacht van
landverraad. Hij zou aan een Fransch offi
cier van het leger, dat een deel van het Rijn
land bezette, medegedeeld hebben, dat er bij
Berlijn een geheime opslagplaats van wape
nen zou zijn. Bullerjahn werd eenigen tijd
later veroordeeld en zelfs verloor hij zijn
eer
Diezelfde Fransche officier meet nu ver
klaard hebben, dat het heelemaal niet Buller
jahn is geweest, die hem de bewuste mede
deeling deed! Deze nieuwe verklaring werd
ruchtbaar en ook in Duitschland hoorden
men ervan, met het natuurlijke gevolg, dat
men daar onmiddellijk een groote actie tot
herziening van het proces tegen Bullerjahn
en eerherstel van den veroordeelde in het
leven heeft geroepen
Bij herziening van het proces kan men
echter de getuigenis van den Franschen of
ficier niet missen en de Duitsche regeering
r.
F 0-80.
N.V. NASSAU-GARAGE. TEL 257.
heeft aan de Fransche regeering gevraagd,
dezen officier ontheffing van zijn ambtsge
heim te verstrekken, opdat hij voor het hoog
gerechtshof te Leipzig als getuige kan wor
den gehoord.
Een beslissing op dat verzoek is nog niet
gekomen en dit heeft niet alleen in Duitsch
land, maar ook in Frankrijk verwondering
gewekt. Deze is zelfs zoover gegaan, dat in
de Fransche Kamer een interpellatie is aan
gevraagd, welke dezer dagen aan de orde
moet komen.
Oe Matin komt nu met de mededeeling,
dat minister Maginot tegen ontheffing van
een officier van zijn ambtsgeheim gekant is
en dan ook verdaging „voor onbepaalden
tijd" van de interpellatie zal eijchen. Komt
het daartoe, dan zijn de kansen op rivisie
van het proces-Bullerjahn natuurlijk zeer ge
daald.
Het Berliner Tageblatt is verbaasd over
het standpunt van Maginot, die zich al
dus merkt het blad op stellig nog wel zal
herinneren hoeveel Frankrijk heeft geleden,
omdat kolonel von Scrwartzkoppen op bevel
van Bülow zich heeft onthouden van ophel
dering in de zaak-Dreyfus. Het Berlijnsche
blad kan zich niet voorstellen dat de Fran
sche regeering in de zaak-Bullerjahn dezelf
de rol zal willen spelen als von. Bülow en
de Pruisische generaals in de zaak-Dreyfus.
ES&flSteBtgaBid
UIT DEN DUITSCHEN RIJKSDAG.
Bij de voortgezette beraadslagingen in den
Rijksdag over de begrooting werd allereerst
het woord gevoerd door de afgevaardigden
Dr. Stolper (Staatspartij) en Dr. Neubauer
(K.P.D.)
Tijdens de daarop volgende rede van den
Centrum-afgevaardigde Joos kwam het tot
levendige incidenten toen de spreker heftig te
keer ging tegen de Nationaalsocialisten. Zijn
uiteenzettingen werden door de Nationaal
socialisten met stormachtige protesten en in
terrupties beantwoord, zoodat de voorzitter
Löbe meermalen om kalmte moest verzoeken.
Toen de stilte niet terugkeerde, verzocht de
voorzitter de Nationaalsocilistischc afgevaar
digden Koch, Brückner en Heines en ten
slotte ook Vetter de zaal te verlaten. Onder
heftig protest van hun partijgenooten gaven
zij aan dit verzoek gevolg.
President Löbe verklaarde daarop, dat hij
ook op andere rustverstoorders, wier namen
hij zich op het moment niet kon herinneren,
het reglement van orde zou toepassen.
Het woord was daarop aan Dingeldey (D.
Volkspartij), Smierendörffer (Chr. Sociale
Partij), Mollath (Economische Partij) en dr.
Mierendorff (Soc. Dem.) De Nationaal
socialisten stelde daarop verdaging voor, ter
wijl president Löbe verzocht tot acht uur te
blijven vergaderen. Aangezien voor den aan
vang van de stemming de rechterzijde een
drachtig het huis verliet, was de Rijksdag
niet in staat een beslissing te nemen.
De president plaatste daarop op de agenda
van de zitting, welke heden te 12 uur zal be
ginnen, de punten: Voortzetting der debatten.
Voorstellen inzake verandering van het Huis
houdelijk Reglement.
EEN AANSLAG TE BERLIJN.
Op „Reichoahn-direktor" Zander.
Deze zwaar gewond; de dadei
dood.
In het gebouw van de „Reichsbahn"-direk-
tie te Berlijn is gisteren tegen één uur dooi
een onbekende een aanslag gepleegd.
De man drong het bureau van den „Reichs-
bahn-direktor" Zander binnen en vuurde eeni
ge kogels op hem af, waardoor deze zwaar
gewond werd. De moordenaar doodde zich
daarna door zich een kogel door het hoofd te
jagen.
De heer Zander is naar het ziekenhuis ge
bracht. Men weet nog niets van de identiteit
van den moordenaar.
De aanslag op een ander gemunt.
Nader wordt gemeld, dat men in den zak
van den moordenaar, die Freese heet, een aan
de politie gerichten brief heeft gevonden,
welke inlichtingen geeft over de motieven van
de daad.
Freese verklaart n.1., dat hij het gebouw
met het besliste voornemen is binnengegaan
om den vroegeren ambtenaar voor de onge
val' enverzekering, den heer „Kattasch", te
dooden en daarna zichzelf het leven te be
nemen. Hij voelde zich n.1. benadeeld in de
hem toegewezen gelden.
Verder verzoekt de moordenaar zijn sleu
tels aan zijn verwanten te zenden en hun
mededeeling van zijn daad te doen.
Aangezien volgens 's mans eigen beweren
de aanslag gemunt was op den heer Kat
tasch, is de heer Zander, een man van 59
jaren, het onschuldige slachtoffer geworden.
Zijn toestan dis bedenkelijk.
Freese was vroeger loketbeambte