DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
flHK I. DM S lil.
UIT DEN ALKMAARSCHEN RAAD.
Aio. «2
i33e Jaargang.
De heer Westerhof is geen dictator, maar zegt alleen wat er
moet gebeuren.
Jeugdvereenigingen worden uitgenoodigd subsidie-aanvragen
in te zenden.
Een bloemenklok is anders dan andere klokken
er zit meer romantiek in.
U£t het Parlement
Verhuren uitsluitend Iste klas
Fiat-Automobielen tegen billijk
tarief, bekwame Chauffeurs.
Telef. 490 Alkmaar.
ALKMAARSCHE
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
cr Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIES
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voornam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
ZATERDAG 14 MAART
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA,
Di' nummer bestaat uit vier bladen.
Er zijn kleine menschen, die heel lang van
stof kunnen zijn en er zijn korte raadsagen-
da's welker behandeling onbegrijpelijk lang
kan duren.
Was er door de betrokken bank niet op een
spoedige beslissing inzake het leeningsbe
sluit aangedrongen, dan zou er wellicht
hedemaal geen raadsvergadering zijn ge
houden, maar nu er toch over die leening ge
sproken moest worden, hadden B. en W. om
de agenda wat op te vullen, er nog maar wat
voorstellen op gezet, die geen haast hadden
en waarover eigenlijk weinig of geen discus
sie verwacht werd.
Maai ziet, het College wikt en de Raad
beschikt en terwijl er gewoonlijk heel wat
zoogenaamde hamerstukken in een ommezien
worden afgewerkt, werd nu over elk punt een
uitgebreide bespreking gehouden, waarbij de
debatten zich zoo nu en dan door een onge
wone scherpte hebben gekenmerkt.
Bij het verslag van het Lager Onderwijs
in deze gemeente over 1930 heeft de heer Van
Drunen"van de gelegenheid gebruik gemaakt
er nog eens even op te wijzen, dat de toe
stand op verschillende scholen niet benij
denswaardig geweest is. Van de 34 klassen
waren er 7 die meer dan veertig leerlingen
hadden en vijf waar dit aantal precies 40
bedroeg, zoodat dus niet minder dan een der
de deel het toegelaten maximum of zelfs meer
dan dat aan leerlingen bevatte.
Hij klaagde er bovendien over, dat nog
steeds gepoogd wordt de goede leerlingen
van de volksscholen te verwijderen en naar
de opleidingsscholen over te brengen, met
het noodzakelijk gevolg, dat de volksscholen
van haar beste leerlingen beroofd worden en
zich daardoor achteruit gezet voelen, temeer
omdat men ook daar heel wel in staat is de
leergierige jeugd, zij het dan in een iets lan
ger tijdsverloop, naar de middelbare scholen
te dirigeeren.
Dit stelselmatig aftappen van de beste leer
lingen zou de animo der schoolhoofden on
gunstig beïnvloeden en ook vele ouders zou
den er allesbehalve over gesticht ziju, dat
men hun kinderen op een school wil plaatsen,
die zij zelf om de een of andere reden niet
hebben uitgekozen.
Er is een tijd geweest, dat de hoofden ge
dwongen werden het vonnis aan eigen scho
len te voltrekken doordat hun de taak opge
legd was de ouders van goede leerlingen te
bewegen hun kinderen te verplaatsen. Toen
dit niet met het noodige enthousiasme werd
uitgevoerd, hebben B. en W. zelf de school
rapporten bestudeerd, maar de toestand
schijnt inmiddels in zooverre weer normaal,
dat men geen pressie uitoefent en aan de
ouders zelf de volkomen onbeïnvloede beslis
sing heeft gelaten.
Het was op de noodzakelijkheid hiervan,
dat de heer Van Drunen nog eens nadruk
kelijk gewezen heeft en hem werd uitgelegd,
dat de overschrijding van het maximum te
wijten was aan het in eenig jaar niet vormen
van een eerste klasse aan een der scholen, in
welke fout de Raad nadien niet meer verval
len is, zoodat nadeelige gevolgen daarvan
verder niet meer te vreezen zijn.
Aan schoolzwemmen kon geen uitbreiding
worden gegeven voor de nieuwe zwemschooi
tot stand zou zijn gekomen en deze zal door
allerlei tegenslag vóór het zomerseizoen nog
niet geopend kunnen worden, al doen B. en
W. al hun best den bouw daarvan te bespoe
digen.
De heer Sietsma beval intusschen als goe
de voorbereiding het droogzwemmen aan,
een surrogaat waarbij zonder water wordt
gezwommen en dat dus eenigszins met het
voetballen zonder bal is te vergelijken, maar
de Raad meende terecht dat deze oefeningen
meer kamergymnastiek dan zwempogingeu
waren en dat een droogzwemmer bij even-
tueele ongevallen noch een ander noch zich
zelf boven water zal kunnen houden, waar
om het nut van deze zwemoefeningen dan
ook ernstig in twijfel werd getrokken.
Een poging van den heer Westerhof om de
vier „onafhankelijke" leden van het nieuw
gevormde Bureau voor Maatschappelijk
Hulpbetoon uit twee leden van kerkelijke arm
besturen en twee middenstanders samen te
stellen stiet op hevig verzet van de oppositie
Men beschuldigde den wethouder van
dictatoriale neigingen en verweet hem, dat
hij een zoo belangrijk voorstel onvoorbereid
in den Raad bracht, terwijl er voldoende tijd
geweest was daarover een bijlage te pubH-
ceeren.
Waar bleven de vrouwen, die mevrouw
Helleman had willen benoemen, waar bleven
de werkgevers, die de heer Ringers op het
oog had en waarom was er niet eens eer.
staatje overgelegd waaruit men kon zich hoe
de samenstelling in andere gemeenten was
geregeld?
De heer Westerhof mocht dan al betoo-
gen, dat het voor de hand lag deze bestuurs
leden te benoemen, de oppositie achtte een
studie van deze kwestie zoo belangrijk, dat
men er zelfs geen heil in zag de vergadering
eenigen oogenblikken te schorsen. Dit
vraagstuk moest rustig bestudeerd kunnen
worden en de heer Westerhof, die er zich
vroeger meermalen over beklaagde, dat stuk
ken onvoorbereid in den Raad werden ge
bracht, moest maar eens leeren, dat hij niet
in de fouten van het oude college mocht ver
vallen.
Het gevolg van deze oppositie was, dat
het voorstel van de agenda waarop het
niet gestaan had werd afgevoerd en voor
een volgende vergadering met redenen om
kleed aan de raadsleden in een bijlage zal
worden toegezonden.
Het spreekwoord zegt, dat het geld moet
rollen en het voornaamste voorstel van de
agenda, het sluiten van een geldleening van
meer dan anderhalf millioen gulden, rolde er
dan ook zonder eenige opmerking door.
De comité-vergadering, welke hiervoor be
legd zou worden, was van zoo korten duur,
dat de deuren nog niet eens gesloten waren
toen zij al weer opengingen.
Blijkbaar waren alle leden over den ge
heimgehouden koers der Ned. Indische Es-
comptomaatschappij te Amsterdam zoo vol
daan, dat er geen enkele poging gedaan werd
nog voordeel iger voorwaarden te bepleiten
Slechts heeft de heer Venneker aangeraden
op de uit te geven prospecti nog eens uitvoe
rig te laten uitkomen, dat onze gemeente,
dank zij de voorzichtige politiek van de
elkaar opvolgende wethouders van financiën,
in alle opzichten credietwaardig is te achten.
Baas Bos van de gasfabriek werd destijds
vóór het bereiken van den pensioengerechtig
den leeftijd afgekeurd, waarbij de Pensioen
raad besliste, dat zijn invaliditeit niet het ge
volg van zijn werk geweest was.
Hij zou dus niet het maximum-pensioen
krijgen, maar de directeur van de Lichtbe-
drijven was het blijkbaar met de uitspraak
van den Pensioenraad niet eens en voor baas
Bos werd door den Raad een uitzondering
gemaakt.
Thans verkeerde de smid de Munk in het
zelfde geval met uitzondering van het afwij
kend advies van den directeur, zoodat B. en
W. hem het maximum-pensioen niet wilden
toekennen met het gevolg, dat de heer Bon-
sema van een onbillijkheid sprak en er op
wees, dat de betrokken werklieden toch eigen
lijk niet van de meening van den directeur,
maar van die van den Pensioenraad afhan
kelijk behoorden te zijn Waarom de direc
teur zoo verschillend adviseerde werd niet
duidelijk maar zijn advies bleek voor vele
raadsleden voldoende reden om het zonder
meer te volgen Hier was inderdaad iets on
billijks maar de fout zat, zooals de heer
Vogelaar terecht opmerkte, niet bij het twee
de maar bij het eerste geval, waar men geen
uitzondering had mogen maken en daardoor
geen procedent had mogen scheppen.
Het slot van de historie was, dat de heer
Bonsema, ondanks de stilzwijgende hulp van
drie zijner partijgenooten, aan het kortste
eind trok en de heer De Munk geen hooger
pensioen zal krijgen dan waarop hij volgens
zijn dienstjaren recht heeft.
Toen de beide Vrijheidsbonders nog in het
zoogenaamde elftal zaten hadden zuiver
katholieken voorstellen geen kans van slagen
omdat de linksche raadsleden daaraan niet
wilden medewerken en de voorstellen zon
der hulp van de heeren Thomsen en Govers
tot mislukking gedoemd waren.
Thans, nu er een compromis van geven en
nemen tusschen rood en zwart tot stand is
gekomen, hebben zuiver katholieke of so
ciaal-democratische voorstellen heel wat
meer kans een meerderheid in den Raad te
vinden al. is te verwachten, dat de oppositie
zich daartegen ten sterkste zal verzetten.
Wat zou de heer Westerhof, toen hij en de
zijnen nog als verdrukte raadsfractie poseer
den, van een voorstel gezegd hebben om aan
den Dekenale Jeugdraad een zuiver katho
lieke instelling die naar beweerd wordt groo-
tendeels door de kerk zelf wordt bekostigd
een subsidie van 300 te geven
Hij zou er met alle kracht tegen te velde
zijn getrokken, hij zou om statuten, rekenin
gen en reglementen gevraagd hebben en al
lerlei organisaties naar voren hebben ge
bracht waaraan men het kostbare gemeente
geld veel nuttiger had kunnen besteden.
Thans vond hij het vanzelfsprekend, dat
deze subsidie verleend wordt. Het betrof hier
„een instelling, die de maatschappelijke, cul-
tureele en lichamelijke belangen der leden
van de bij haar aangesloten vereenigingen
van en voor de jeugd voorstaat", en een der
gelijk jeugdwerk dient in alle opzichten door
de overheid aangemoedigd en gesteund te
worden.
De statuten, waarnaar de heer Thomsen
informeerde, had de wethouder niet zelf ge
zien maar door zijn ambtenaren laten be-
studeeren. Die zaak was in orde en dat het
hier een partij- en geen algemeen belang
betrof kon z.i. niet beweerd worden om
dat ons volk nu eenmaal in al zijn geledingen
en vereenigingen in aparte hokjes verdeeld
was. Een algemeene subsidie is onbestaan
baar, men meet de deelen steunen en de veel
heid der deelen is het geheel, zoodat men
dan toch indirect het geheel steunt.
Zoo doceerde wethouder Westerhof, maai
de heer Thomsen betwijfelde de rechtmatig
heid van deze subsidie en meende zelfs, dat
er bij deze eigenaardig gevormde organisa
tie niet eens statuten aanwezig waren, zoo
dat ook de mededeeling, dat de ambtenaren
deze bestudeerd hadden ronduit gezegd op
een leugen zou berustten.
De heer Hoijtink ging nog verder en wees
er op, dat dit een der compromispunten tus
schen rood en zwart was, waaraan de soc.-
dem. thans nolens volens gebonden waren
maar waaraan hij niet wenschte mede te
werken.
Zelfs een herinnering aan de coulante hou
ding van het College tegenover de dezer da
gen geopende Christelijke kleuterschool kon
hem niet tot andere gedachten brengen. Ge
lijkstelling op onderwijsgebied ook al een
compromispunt was in de Staten Gene
raal voor elkaar gebracht en wettelijk ver
plicht en het lag in de lijn dezer gelijkstel
ling, dat thans in gemeentelijke verordenin
gen eenzelfde politiek vastgelegd werd voor
de onderwijsinrichtingen van diverse kleur
waarvoor de overheidssteun nog niet wette
lijk verplicht was. De heer Hoijtink vond
dus, dat B. en W. voor zijn geloofsgenooten
geen gunstige uitzondering gemaakt hadden
en achtte zich niet verplicht voortaan aan
elke willekeurige instelling van een bepaald
kerkelijk of politiek karakter subsidie te ver-
leenen.
De heer Westerhof wees nog eens op het
opvoedend karakter dezer katholieke organi
satie, maar de heer Sietsma en de burgemees
ter maakten er hem terecht op attent, dat er
nog vele andere dergelijke organisaties zijn
en dat men door het toestaan van subsidie op
deze gronden heel wat aanvragen zal kun
nen verwachten.
De katholieken, bedacht de heer Westerhof
daarna, vormen een derde deel der bevol
king, evenals de soc.-dem. en ieder volksdeel
moet het haar toekomende hebben, waaruit
de conclusie valt te trekken, dat als straks
b.v. de Padvinders subsidie vragen dit kan
worden afgewezen omdat deze organisatie
algemeen is en niet een bepaald volksdeel
vertegenwoordigt en voortaan dus een orga
nisatie een politieke kleur zal moeten
hebben om voor gemeentelijken steun in
aanmerking te kunnen komen. Gelukkig voor
de Padvinders kan dan van hen evenals
dit door den heer Westerhof voor de Volks
universiteit geschiedde vastgesteld wor
den, dat zij „links georiënteerd" zijn.
E>e heer Thomsen heeft naar aanleiding
van het genomen besluit, dat alleen de roode
en zwarte stemmen verwierf, thans nadere
opheldering van B. en W. over de verklarin
gen van den heer Westerhof gevraagd en
twee dingen zijn wel komen vast te staan,
ten eerste, dat er nieuwe subsidie-aanvragen
van vereenigingen voor jeugdwerk zullen
binnenkomen en ten tweede, dat de soc.-dem.
bij de a.s. verkiezingen heel wat stemmen
zullen verliezen omdat zij niet langer een
verdrukte minderheid vormen, maar als re-
geeringspartij door dik en dun de belangen
van hun natuurlijke politieke vijanden be
pleiten.
De bewoners van Westdijk, Zeglis en Hei-
looërdijk zullen thans om de 200 M. een
lantaarn krijgen en al gaan wij niet zoo ver
als de heeren Woldendorp en Bulens, die
verkondigen, dat elke belastingbetaler recht
op electrisch licht heeft er is ten slotte een
afstands- en kostengrens toch verheugt
het ons, dat men ook onze buitenbewoners
meer en meer van de zegeningen van onze
gemeentelijke diensten zal laten profiteeren.
Wij hopen, dat men in de toekomst ook den
gerestaureerden en druk bevolkten Bergerweg
beter verlichten zal dan dat tot dusver het
geval was en zijn het met den betrokken
wethouder absoluut niet eens, dat de ver
lichting in de stad zelf geen reden tot klach
ten meer geeft
Wij hopen binnenkort bij donkere maan
nog eens een interessante expeditie op zoek
naar kunstlicht te ondernemen.
De heer Govers deed een roerend verhaal
van autoriteiten, die niet wilden gelooven hoe
donker het bij zijn vroegere boerderij was
en die toen zij eens kwamen kijken arm in
arm met hem voorwaarts gingen om niet
van den wal in de sloot te geraken.
Wellicht zullen er na de verkiezingen nog
meerdere dames in den Raad komen en wan
neer er dan bij nieuwe maan eenige expedi
ties naar verschillende buitenwegen georga
niseerd worden zullen de gearmde Edelacht-
baren ongetwijfeld in eenzelfde vroolijke
stemming komen als nog onlangs bij een
congres van Gymnasiasten op een nachtelijke
wandeling naar Heiloo geconstateerd werd,
wat de onderlinge verbroedering en verzuste
ring van dit hooge college niets anders dan
ten goede kan komen.
Het maken van een twesxie touristentrap in
den Waagtoren weid zonder eenige discus
sie aangenomen, hoewel de oppositie er zich
owr beklaagde, dat noch voor het kosten-
vraagstuk van dit voorstel, noch voor dat
van het aanbrengen van rolluiken in de tri
bune van het Sportpark welk voorstel
werd aangehouden noch voor dat van
het maken van een bloemenklok de finan-
cieele commissie gekend was.
De burgemeester verzekerde, dat de bloe
menklok uit een wel toegezegd, maar nog
niet verleend crediet van den Plantsoen
dienst kan bekostigd worden, wat toch niet
voor het jaarlijksch onderhoud kan gelden.
Enkele jaren geleden had men een bloe-
menhorloge voor 6000 willen maken en nu
kostte een klok 1000, zoodat hier de uur-
werkprijzen aan andere invloeden onderhevig
zijn dan bij de horlogemakers, temeer omdat
de klok thans heel wat kleiner was dan vroe
ger het horloge.
Hoofddoel is, dat Alkmaar naast de be
roemde ruitertjes nog een tweede attractie
zal krijgen, zoodat touristen in Amsterdam
het besluit kunnen nemen eens naar Alk
maar te gaan om te kijken hoe laat of het is.
Verschillende plantsoenen werden te
grootsch en te indrukwekkend voor dit knut
selwerk geoordeeld, maar men vond er ten
slotte een geschikt plaatsje voor bij het drie
hoekig plantsoentje op den Stationsweg,
waar de klok ook van practisch nut zal blij
ken, omdat de Stationsklok zoo allerongeluk
kigst geplaats is, dat niemand ze zien kan
voor hij er vlak tegenover staat.
Voortaan zullen heel wat teleurgestelde rei
zigers op den Stationsweg al kunnen zien,
dat hun hardloopen tevergeefs was, al zal
men dat zoo vriendelijk mogelijk te hunner
kennis brengen, omdat door de gemeente
hier de gulden spreuk „Zeg het met bloemen"
in toepassing gebracht wordt.
Den Haag, 13 Maart 1931.
Het begrootingswerk van de Eerste Kamer
heeft zijn normaal verloop: hedenmiddag on
geveer half vier werd de Begrooting vairBui-
tenlandsche Zaken zonder stemming goedge
keurd en Dinsdagmiddag komt de Begroo
ting van Justitie aan de orde.
Bij de heden gehouden besprekingen is uit
den aard der zaak herhaaldelijk over onze
verhouding tot België gesproken. Het voor
stel van den heer Van der Lande (r.k.) gm
een kanaal te aanvaarden, dat door hem als
Schelde-arm aangeduid, midden door Weste
lijk Noord-Brabant zou loopen, is door geen
spreker aannemelijk gevonden. Ook niet
door den minister van Buitenl. Zaken, den
heer Beelaerts van Blokland, die er zich
heelemaal niet over wilde uitlaten, nu hij met
België's regeering in onderhandeling is,
maar wel duidelijk liet merken, dat het voor
stel Van der Lande ontijdig en misschien
schadelijk voor de onderhandelingen W3s.
De minister heeft bovendien geweigerd om
op nadere vragen betreffende die onderhan
delingen ook maar één woord meer te zeggen
dat hij in zijn Memorie van Antwoord had
gedaan: het belang des lands maakte het ge-
wenscht thans het zwijgen te bewaren.
Verder is er van gedachten gewisseld over
de opleiding van onze diplomaten en een rui
mere benoeming van beroepsconsuls. De
minister erkende, dat op beide punten verbe
tering gewenscht was, maar met het oog op
de geldmiddelen moest hij de grootste sober
heid betrachten. De gedachtenwisseling over
de nota van den heer Van Embden (v.d.) be
treffende de wijziging welke onze neutraü-
teitshouding zou hebben ondergaan door
onze toetreding tot den Volkenbond, heeft uit
den aard der zaak geen praktisch resultaat
opgeleverd. Tegenover diens betoog heeft de
minister volgehouden, dat de toestand onge
wijzigd is gebleven en dat we dit reeds bij
onze toetreding tot den Bond in
drukkelijk hadden verklaard.
1920 uit-
Ons bericht over de Donderdag door de
Tweede Kamer gehouden vergadering vraagt
een kleine aanvulling. Wij hebben geschre
ven, dat de wijziging der wet op de Rijks
postspaarbank te doel had o.a. de rente van
2.64 te brengen op 3 percent Dat is echter
niet geheel juist: in de door de Kamer goed
gekeurde wijziging is enkel bepaald, dat de
regeering bevoegdheid zal hebben den rente
voet aldus te verhoogen, maar het blijft on
der de gegeven omstandigheden de vraag,
of de regeering daarvan spoedig gebruik zaï
maken.
Heden heeft de Kamer haar aandacht ge
wijd aan de voorgedragen wijziging der
Octrooiwet. Het voornaamste punt dier wij
ziging is een verlenging van den duur van
een octrooi hier te lande van 15 tot 18 jaai
De eerste spreker, de heer Van der Waerden
(s.d.a.p.), had daartegen niet alleen geen be
zwaar, maar hij wilde den termijn van 13
jaar eerst laten beginnen met de openbaar
making van een octrooi en niet met de aan
vrage. Mej. Katz (c.h.) gevoelde niet veel
voor de verlenging, al had zij er geen prin
cipieel bezwaar tegen, en de 'heer Van Hel-
encerg Hubar (r.k.) achtte haar tamelijk
overbodig, zoodat hij lust had tegen het
voorstel te stemmen.
De heer Kortenhorst (r.k.) noemde het
ontwerp een lichtstraal voor de Nederland-
sche industrie en meende, dat er geen be
langrijke bezwaren tegen zijn in te brengen
Daarentegen oordeelde de heer Rutgers van
Rozenburg (c.h.), dat de octrooiduur te lang
zou worden. Nadat minister Verschuur een
nadere toelichting had gegeven en onder
meer had uiteengezet, dat een termijn van 18
jaar als een gemiddelde was te beschouwen
in vergelijking met andere landen werd de
verdere behandeling tot Dinsdag verdaagd
Oa^elpksch Overzicht
GROOTE OVERWINNING VOOR DE
FRANSCHE REGEERING.
Een geweldige verdediging van Flandin.
Renaudel vergalloppeert zich.
Eenige dagen geleden gingen er ernstige
geruchten rond, dat weer een nieuwe kabi
netscrisis in Frankrijk aanstaande was. De
regeering zou nog slechts enkele dagen kun
nen bestaan en dan zou ze onherroepelijk kel
deren.
Gisteren werden die geruchten nog ernsti
ger. Er kwam een hevige aanval op den mi
nister van financiën, Flandin. zoo erg zelfs,
dat bij een voorloopige stemming de regee
ring in de minderheid bleef. Maar de regee
ring was zoo verstandig, om geen motie van
vertrouwen in te dienen, zoodat de eerste of-
ficieele aanval mislukte.
De aanval op Flandin heeft den geheelen
dag voortgeduurd. Eerst laat in den middag
kwam gisteren de beslissing en.... de regee
ring bleef met 125 stemmen in de meerder
heid, hetgeen een buitengewoon schitterend
resultaat is, vooral als men bedenkt, hoe de
partijverhoudingen zijn en hoe het kabinet al
jaren heeft moeten zoeken naar een meerder
heid. Wellicht is er nu kans, dat deze regee
ring zal aanblijven tot na de verkiezing van
den nieuwen president der republiek, welke
verkiezing dit jaar zal Ipaats hebben.
De verdediging van Flandin was, zoo tele
foneerde de correspondent van het Hbld.,
zeer energiek, hetgeen ook wel te verwachten
was; de minister van financiën was zeer op
zijn gemak en volkomen meester over zijn be
toog. Zooals hij aangekondigd had bepaal
de hij zich niet tot een verdedigende houding,
maar viel op zijn beurt zijn socialistische
tegenstanders krachtig aan. Het debat was
daardoor niet zeer verheven, en het zou een
minder stuitend karakter gehad hebben, in
dien Flandin er zich toe bepaald had, de
tegen hem uitgebrachte beschuldigingen te
weerleggen.
In dit verband betoogde hij, dat hij alleen
gedaan heeft wat des advocaats is, nl. slechts
in rechten voor de geïncrimineerde „Aero
postale" is opgetreden, maar dat hij in het
geheel zijn invloed niet heeft aangewend in
het belang van die maatschappij sinds hij
deel uitmaakt van de regeering. Maar ver
volgens kwam de minister met allerlei toe
spelingen aan op hetgeen socialistische ad
vocaten gedaan zouden hebben, en wat wel
onbehoorlijk is, en dit deel van zijn rede, vol
van allerlei halve aanduidingen en toespelin
gen, waarvan strekking en beteeken is niet al
tijd was na te gaan, was nu niet zoo heel
sympathiek.
De beschuldigingen van Flandin lokten
nieuwe interventies uit van bekende socialis
tische advocaten als Blum en Paul Boncourt,
en het debat verliep in persoonlijke kwes-
