Illiuruht (lonnl.
DRUK WERK
DRUKWERK
is UW costuum zóó?
3- J^ÖStST,
No. 62 1931
nindird drie en dertigste Jaargang.
Zaterrtay 14 Jlaart.
Landbouw en Veeteelt
Bond van Landpachters
Buitengewone vergadering.
1 58.-, 1 68.-, 1 78.-
Comb. Kreymhorg.
hangestraat.
WENSCHT U
BESTELT UW
BIJ COSTE Rlll!
(Vervolg).
Rede van den heer van der Sluys.
Het woord was hierop aan den beer
W. v. d. Sluys, die zich er over verheugde,
dat zooveel landpachters uit verschillende
deeien der provincie waren gekomen, omdat
tii) hierin ziet een begin van verzet tegen den
nood in de provincie, waaronder de landpach
ters lijden. De landpachters zuilen zich ten
slotte alleen zelf kunnen bevrijden. Over
godsdienst en politieK denken wij verschil
lend. maar wij allen denken over één ding ge
lijk en dat is, dat wij voor den landpacbter
een behoorlijk bestaan wensclien, een behoor
lijke rechtspositie, een bestaan, dat in over
eenstemming is met de belangrijkheid van de
maatschappelijke functie die de landpacbter
in de wereld vervult.
Wij zijn van meening, dat het lang genoeg
geduurd heeft, dat de boer is de asschepoetser
in de maatschappij. Het belang van het re-
missierecht en het recht van continuatie in de
pachtwet vastgelegd, stelde spr. in het licht.
Voor een pachter is het remissk-recht. dat ver
mindering van pacht mogelijk maakt en het
jecht op continuïteit, dat het mogelijk maakt
een bedrijf weer in te huren, van groote be
teeken is In hef burgerlijk wetboek bestaat
het remissierecht. doch het is zoo geregeld,
dat het niets is dan boerenbedrog.
In het ontwerp pachtwet stond, dat elk
fceding waarbij bepaald werd, dat pachtver-
mindering is. ais de opbrengst beneden
de redelijke verwachting is gebleven, nietig.
Doch in een volgend art. stond, dat de ver
laging van den producknprijs geen reden
was om pachtvermindering te vorderen. Spr.
oordeelde ook dit boerenbedrog en kwam
daar dan ook tegen op door het indienen van
een amendement.
Men voerde in de Kamer tegen spr. aan,
dat dit niet noodig was, omdat de verpach
iters uit zich zelf dan veel pachtvermindering
toestaan.
Dank zij het door den hee: van Houten,
secretaris van den bond van landpachters
verstrekte materiaal, kon spr. aanloonen, dat
dit geenszins algemeen was en dat vele
eigenaren daaraan niet denken.
Het resultaat was, dat spr 's amandement
Wv rd verworpen met 45 tegen, 23 voor.
Als de Noordhollandsche boer slechts de
pacht niet kan betalen en de vertwijfeling
nabij komt. dan moet hij maar eens denken
aan de Kamermeerderheid. Spr was over
tuigd, dat het niet gebeurd zou zijn wanneer
de bond van landpachters tienmaal zoo
grcot was als thans .(Applaus).
De nood waarin een landpachter verkeert,
die alleen op zijn bedrijf kan blijven bij de
goedwillendheid van den eigenaar, schetste
spr. op gevoelige wijze. Scherp stelde hij in
het licht dat pachter en eigenaar geen ge
lijke partijen zijn, zoodat de pachter altijd
heeft te spelen van „aap wat heb jij mooie
jongen". De bond wil dat er moet zijn een
recht op voortzetting van de pacht, doch
niet voor prutsers, omdat dit geen maat
schappelijk voordeel zou zijn.
De bond begeert voor de goede pachters
die redelijk hun best hebben gedaan, een
rechtspositie. Zelfs dieren krijgen rechtsposi
tie en zeker is het dus redelijk, dat de pach
ter niet verdreven kan worden als een hond
(Applaus).
Het recht op het inhuren van het bedrijf
door den pachter, beteekent het verschaffen
van een rechtspositie aan den pachter.
In het ontwerp kreeg de kantonrechter het
recht om de pacht te verlengen, doch hij
moest van de pachtsom afblijven en zoo
werd het continuatierecht een wassen neus.
Het verpachten bij opbod of inschrijving
noemde spr. een geraffineerd stelsel, omdat
de pachters genoodzaakt zijn tegen elkander
op te bieden, omdat zij dit moeten doen,
aangezien zij anders niet weten hoe zij iets
moeten verdienen.
Vele Kamerleden gingen dan ook niet ac-
coord met de bepaling dat de kantonrechter
van den pachtprijs moest afblijven. Zij dien
den een ontwerp in waarbij aan den kanton
rechter wel het recht verleend werd om de
huur te verlengen en de pacht te verhoogen
of te verlagen en dit ontwerp werd aangeno
men. (Applaus).
Spr. weet niet of de kantonrechter wel al
tijd de deskundige onpartijdige zal blijken.
Spr. kon zich er niet mede vereenigen, dat
de kantonrechter maar 2 X voor 10 jaar het
recht op inhuren kon verleenen, maar toch
erkende hij, dat er iets bereikt is, al is dit te
weinig. In elk geval is het iets en nu
zijn er die zeggen „het is te veel". (Gelach)
Al wat met grondbezit te maken heeft,
heeft zijn hoop gebouwd op de Eerste Ka
mer. Ook het Kon. Ned. Landbouw Comité
heeft verwerping gevraagd. Spr. wordt er
van overtuigd, dat de boeren lid moeten zijn
van de landbouwmaatschappijen, doch dat
deze hun handen moeten afhouden van deze
dingen.
Als over deze dingen pachters en verpach
ters met elkander beraadslagen, leggen de
pachters steeds het loodje. Juist daarom heeft
het Kon. Ned. Landbouwcomité het aange
durfd om over de landpachters heen te loo-
pen met kousen en schoenen. De schuld hier
van berust bij de landpachters zelf, omdat
zij tot nog toe voor hun organisatie zoo lut
tel weinig deden. Wie geen macht vormt, er
vaart dat met zijn belangen geen rekening
wordt gehouden. t
Spr erkende, dat het zoo niet moest zijn,
doch de realiteit is zoo.
De macht van de organisatie teekende hij
in een aardig verhaaltje, dat de lachlust in
de vergadering ontketende.
Spr. wekte op om eensgezind schouder aan
schouder te strijden tegen het vele onrecht,
'waardoor duizenden landpachters in Neder
land lijden. (Applaus).
Hierop werd gepauzeerd.
Rede van den heer van Houten.
Na de pauze was het woord aan den secre
taris, den heer van Houten, die in de eerete
plaats er op wees, dat in de Tweede Kamer
d<; P"» fr°P gewezen is, dat de crisis-
J ongeschikt was om te komen met een
pa.c et, ^le direct den landbouw niet kan
helpen.
Spr. oordeelde, dat de wet wel terdege sa
menhangt met de crisis. De crisis zou zeker
met zoo zwaar hebben getroffen, wanneer
voor 25 jaar een goede pachtwet tot stand
zou zijn gekomen.
De pachters zouden dan over reserves heb
ben beschikt. Nu kon de pachter in het alge
meen genomen niet komen boven een sober
bestaan.
De laatste jaren leefde de pachter aan de
grens van het verlies en nu wordt hij
door de crisis plots tegen den grond gesla
gen.
De grond is intensief niet zooveel meer
waard dan vóór 20 jaar. De Jtoer kocht ech
ter tegen te hoogen prijs en werd zwaarbe
laste hypotheekboer.
De pachtwet komt niet te vroeg, doch te
laat en daarom mag geen maand meer ver
zuimd worden.
Meerdere crisismaatregelen moeten geno
men worden. Bij de mobilisatie zeide Treub
„in Nederland zal geen honger worden ge
leden". De handel werd nie vrijgelaten. De
landbouw werd gemobiliseerd en in 24 uur
kon men toen wel een wet in het Staatsblad
krijgen. De boer redde het land en nu heeft
de landbouw ook 't recht te eischen, dat hij in
den nood geholpen wordt.
Uitvoerig belichtte spr., dat zonder een
pachtwet de crisissteun een verkapte subsidie
beteekent aan het Nederlandsch grondbezit
Juist nu hebben wij de pachtwet noodig
om te voorkomen, dat de crisissteun via den
pachter den zak terecht komt van den ver
pachter.
Ook is de wet noodig om te bereiken, dat
de pachter na de crisis op verhaal kan ko
men om 't verlies van deze jaren in te ha
len. De pachter mag dan niet door te hooge
pachten in het moeras gedrukt blijven.
De zorgelijke toestand van den hypotheek
boer bracht spr. mede naar voren, waarbij
hij aan critiek onderwierp de in de Kamer
gevoerde argumentatie om terwille van den
hypotheekboer den pachter ook niet te hel
pen, om te voorkomen, dat de grondprijzen
dalen.
De bond van landpachters stelt zich voor
den hypotheekboer op een beter standpunt
Hij wil, dat er een hypotheekbank wordt in
gesteld, waardoor de hypotheekboer het
geld voor 3 wordt verschaft en voor den
pachter de pacht wordt verlaagd.
De staat geeft op de postspaarbank 2,64
rente. Waarom dit geld niet aangewend
om den hypotheekboer tegen een lage rente
aan het benoodigde kapitaal te helpen? In
hoeverre de sociale lasten ten bate van ande
ren ook op den boer drukken, stipte spr aan.
De boer leeft midden in een georganiseer
de maatschappij als éénling door geen enke
le wet beschermd.
Wil het platteland niet worden de loon-
staaf van de groote stad, dan is het noodig
dat men ontwaakt en zich organiseert voor
een eensgezinde actie.
De organisatie die voor de belangen van
den pachter opkomt, is de Bond van Land
pachters.
De landbouwmaatschappijen hebben den
landbouw technisch vooruit gebracht, doch
vergeten dat in den landbouw menschen ar
beiden.
Hoewel wij de landbouwmaatschappijen
niet kunnen missen, dient toch iedere pachter
zich bij den bond van landpachters aan te
sluiten, voor de verovering van betere be
staanszekerheid en een behoorlijke rechts
positie. Daarvoor zijn noodig het continuatie-
recht en het emissierecht.
Het continuatierecht beteekent voor den
pachter rechtspositie.
Het beginsel, dat de pachtprijs door een
onpartijdigen derde moet worden vastgesteld
ligt in deze wet, al hebben wij pachtcommis-
sies gewild.
Met nadruk bestreed spr. de bewering, dat
de bond revolutionnair is. De pachtwet, die
wij hebben gewild, kreeg al de stemmen van
de Soc.-Dem., de V.D. en de R K. Ook stem
den Christ. Hist. en A.-R. voor.
Niet de vraag van beginsel besliste over de
aanneming, maai' de vraag of men alle
macht wil laten in handen van het groot
kapitaal.
Jaren lang is ir Nederland het standpunt
van de grondeigenaren geweest „wij hebben
de macht en het recht kan ons niets schelen".
Het moet echter zoo worden, dat recht en
gerechtigheid den toon aangeven op pacht-
gebied.
Wie op het standpunt staat dat ook de
pachter een mensch is, die recht heeft op een
behoorlijk stuk brood, moet den bond van
landpachters goed gezind zijn en steunen in
zijn daden.
Ook op het gevaar van het streven bij hen
die voor een betere wet ijverden, om thans de
wet verworpen te krijgen, omdat niet bereikt
werd wat gewenscht was, wees spr. Het
halve ei is voor den hongerende altijd beter
dan de leege dop. De wet brengt in beginsel
wat wij wilden en wij moeten blijven ijveren
voor verbeteringen, de wet moet worden aan
genomen. Dat de wet wel meer beteekent, dan
de vijandelijke vrienden en de vriendelijke
vijanden beweren, bewijst de groote tegen
stand er tegen van het Ned. grondbezit.
Leer uit dit verzet, dat het de moeite waard
is een felle strijd te voeren tot het bereiken
van de eerste stap in de'goede richting.
De rapporten van de pachtcommissie wor
den publiek en daarin legt een waarborg, dat
de kantonrechter onpartijdig zal handelen.
Wij moeten zorgen, dat de wet verbeterd
wordt en dat ook door het bepalen van den
pacht bij eerste verhuring, de publieke verhu
ring van den boer raakt.
Ook de positie van den hypotheekboer moet
verbeterd worden. Eerder krijgen wij geen
goede pachtwet.
Spr. wekte op den bond van landpachters
te maken tot één groote machtige organisatie
Dan is het niet meer mogelijk, dat de pach
ter is de opgejaagde boer zonder bestaans
zekerheid.
De politieke partijen zullen dan ook acht
slaan op onze wenschen.
Spr. eindigde met een opwekking om den
strijd van den bond, die een strijd is voor het
recht, te steunen. (Applaus).
De voorzitter stelde hierop voor de volgende
motie te richten aan de Eerste Kamer van den
zóó vlot, zóó chic, zóó zuiver
van pasvorm?
Meen niet, dat het er niet toe
doet, hoe Uw maatcostuum ge
maakt wordt. Het doet er alles
toe. Want juist de geheel eigen
manier van bewerking verleent
aan ONZE KLEEDING haar
apart cachet.
Draagt U ook zulke maat-
kleeding? Probeert het anders
met onze coupe.
Costuums naar maat
volgenden inhoud:
De Provinciale Bond van de afd. Noord
holland van den Bond van landpachters 13
Maart in een druk oezochte vergadering tt
Alkmaar bije verzoekt uw college met na
druk hei. ontwerp inzake de regeling van
den nacnt en pachtcommissies, ten spoedigste
in openbare behandeling te nemen en uwe
goedkeuring er wel aan te willen hechten.
Vooris wordt in de motie te kennen gege
ven, dat de wet niet brengt hetgeen de bond
wenscht om te komen tot een behoorlijke
rechtspositie van den pachter en de verzeke
ring' van een behoorlijke bestaansoositie van
deze.
Hoewel de wet veel leemten bevat werd ze
toch 'n eerste stap geoordeeld in de richting
die den bond principieel wil, zoodat geoor
deeld wordt, dat de wet beteekent versterking
van de positie van den pachter.
De voorzitter sloot hierop met een opwek
kend woord om lid te worden, de vergade
ring.
GEEN BIETEN IN HOLL. NOORDER
KWARTIER?
„Omdat het wetsontwerp te weinig
perspectief biedt."
De landbouwers in den Anna-Paulowna-
polder en den Noordpolder, waarvan velen
aandeelhouders zijn van de Friesch-Groning-
sche Coöperatieve Suikerfabriek, hebben vol
gens het Hbld., aan het bestuur dier fabriek
het verzoek gericht, om in de a.s. campagne
geen bieten te verwerken. Het bieten-ont
werp van den minister biedt den betrokke
nen h.i. tè weinig perspectief en liever zullen
zij de verschuldigde omslag van plm. 100
per aandeel betalen, als de fabriek niet
werkt, dan een teelt in stand te houden,
waarvan het verlies geheel voor rekening
der landbouwers komt.
De belanghebbenden beschouwen hun be
drijven niet als philantropische instellingen,
om arbeiders, schippers, en fabrieksperso-
neel aan een redelijk bestaan te helpen, zon
der zelf de minste waarborgen te verkrijgen,
dat de bietenteelt met eenige kans op een
bescheiden winst kan worden uitgeoefend.
Volgens hen maken de samenstellers van
het wetsontwerp misbruik van den toestand,
waarin de akkerbouwers door de omstandig
heden zijn geraakt, en zonder een grondige
verbetering van het wetsontwerp zullen er
zeker heel weinig bieten in het Noorden van
Noord-Holland worden geteeld, aldus het
adres.
KENNEMERLAND.
Aan de veilingen is weinig te beleven
en ook bij den z.g. vrijen handel is het
stil. Dit is wel verklaarbaar want de
klok slaat winter. Oude groente raakt
zachtjes aan op en de nieuwe is nog
schaarsch. Toch komt er nieuw leven,
de eerstelingen de. nieuwe groente wor
den door partijtjes gevolgd. Er is een
vlugge handel geweest en dit geldt voor
vrijwel alles wat werd aangevoerd en
waarschijnlijk door schaarschte aan ver-
sche en nieuwe groente was er meer be
langstelling voor z.g. stapelproducten
Wat aar. kasgroente werd aangevoerd
was duur en het laat zich aanzien dat
het beter zal gaan dan het vorig jaar
toen het direct al misère was.
Bij de grossiers is keus genoeg, in
hoofdzaak import en grootendeels prima
kwaliteit. Ja, velen koopen bij de gros
siers omdat men wanneer men gun
stig bekend staat op crediet kan koo-
pe'n en er zijn tientallen die een vrij
groot en tamelijk lang crediet hebben.
Dat credietsysteem kent men bij de vei
lingen niet De veilingsbesturen hebben
verplichting aan hunne leden en gasten
(de laatsten zijn zij die wc! van de vruch
ten van de tuindersorgaiasaties pluk
ken, doch geen risico dragen) en men
moet spoedig afrekenen.
Zooals we reeds opmerkten was de
handel vlug en waren de prijzen aan
den hoogen kant. Met het afloopen van
een seizoen raakt de kwaliteit in de
verdrukking en dit valt dit jaar wel heel
erg op.
Spruiten en boerenkool raken op den
achtergrond, doch wat werd aangevoerd
vond willig koopers. Spruiten golden
van 0.10 tot 0.33 per K G. en boeren
kool van 0.08 tot 0.14 per stuk, voor
zoover redelijken kwaliteit. De kleine
partijtjes andijvie werden voor fancy-
prijzen verkocht, varieerend van 1.50
tot 2.25 per kleine kist.
Mooie kool was duur, doch prima
kwaliteit was schaarsch. Roode en gele
kool (heusch geen le kwaliteit) gold
8.50 11 per 100 stuks, terwijl uit
schot (klein goed) ongeveer de helft op
bracht.
Wortelen en bieten werden voor rede
lijke prijzen verkocht. We noteerden
voor wortelen 1.50 k f 2.50 en voor bie
ten 5 a 6.50 per 100 K.G.
In uien komt ook iets meer gang. de
prijzen waren 2 a 3.50 per 100 K.G.
Witlof mocht zich in goede belangstel
ling verheugen en do prijzen waren aan
den hoogen kant. 1ste soort gold 23 a
30, 2 soort J 6 k 11, per 100 K.G.
Rabarber was duur, althans mooie
lange bossen. De noteering was f 22 k
26 per 100 bos. Bosgroente was duur.
Selderie gold 6.50 a 10, peterselie
8.50 a 12, soepgroente 6 8, prei
(niet mooi) 11 ét 19, alles per 100 bos.
Selderieknollen (in hoofdzaak 2e kwa
liteit) 6 a 9.50 per 100 stuks.
Van de i ieuwe groente wa* er mooie
spinazie, radijs, raapstelen en sla. De
prijzen liepen niet veel uiteen. Spinazie
gold van 0.30 tot 0.40 per K.G., Radijs
10 12 en raapstelen 2.50 ft 3.50
per 100 bos.
In den handel en de prijzen der aard
appelen is weinig verandering. Nog
steeds geldt dat prima kwaliteit klei-
aardappelen en vooral duinaardappelen
ii. trek zijn. We noteerden voor prima
kwaliteit f 6 k f 8.50 per 100 K G., ter
wijl afwijkende kwaliteit weinig afne
mers vond of onverkoopbaar was.
De vruchtenhandel was vlug. Binnen-
landsch product werd weinig aange
voerd. De prijzen waren voor le kwali
teit 0.28—37 per 100 K.G. De niet ge
noemde groente geeft weinig reden tot
afzonderlijke bespreking.
EEN VOLLE GROND-BLOEMBOLLEN
TENTOONSTELLING TE
DEN HELDER.
In „De Donkere Duinen".
Men verzoekt ons opname van het vol
gende:
Reeds eenige malen zijn in de pers
berichten verschenen omtrent een
bloembollententoonstelling, welke dit
voorjaar in de gemeente Den Helder zal
worden georganiseerd en wel in het na
bij de stad gelegen natuurpark „De
Donkere Duinen".
Aangezien de tijd der opening van deze
tentoonstelling, die uit den aard der
zaak samenvalt met de bloeiperiode, zoo
langzamerhand begint aan te breken,
meenen wij goed te doen eenige meerde
re bizonderheden hieromtrent mede te
doelen.
Het feit. dat de bodemgesteldheid in
deze noordpunt van Noord-Hol land, naar
uit proefnemingen bleek, bij uitstek ge
schikt was voor de cultuur van bollen,
was aanleiding voor een snelle toename
dezer cultuur in den ten zuiden van Den
Helder gelegen Anna Paulowna-polder,
voornamelijk in het gedeelte bekend als
„Breezand"', welke cultuur zich al spoe
dig uitbreidde tot de noordelijker gron
den in de onmiddellijke nabijheid der
zee onder do gem. Den Helder, en zelfs
op het eiland Texel. Binnen weinige ja
ren ontwikkelde zich hier een intensie
ve cultuur en de hier gekweekte pro
ducten bleken geenszins in kwaliteit de
mindere te zijn van de sinds jaar en dag
gekweekte bollen in de bekende streken
rondom Haarlem.
Dat de gemeente Den Helder de gele
genheid aangreep de aahdacht op dit
feit te vestigen, is te begrijpen. Deze ge
meente is in het bezit van een, op weini
ge KM. afstands van de bebouwde kom
gelegen natuurpark, de zoogenaamde
„Donkere Duinen". In de jaren van den
grooten oorlog als werkverschaffing
aangelegd, heeft zich hier thans de den
nenaanplant ontwikkeld; er zijn een
aantal wandelwegen aangelegd, er is
een speelterrein, een vijver met rots
partijen, koj-tom, alles is gedaan hier
van een aantrekkelijk terrein te maken,
dat met de jaren, naarmate deze den
nenaanplant zich ontwikkelt, aantrek
kelijker wordt. Het is dit terrein, dat de
gemeente uitkoos voor deze bloembol
lententoonstelling. Een dergelijke ten
toonstelling, in de open lucht dus en
waarbij de bloemen in haar natuurlijken
staat zijn, zal wel een unicum zijn in
ons land! Vandaar, dat wij ook meenen
te mogen wijzen op het zeldzaam aan
trekkelijke van deze gelegenheid, die
geen belangstellende of belanghebbende
zich dan ook mag laten ontgaan.
Het betreft hier een oppervlakte van
38 hectaren, waarvan het terrein langs
de wegen en paden geheel met bollen is
beplant. Met gulle hand hebben de kwee
kers hiervoor hun materiaal afgestaan,
en men vindt hier dan ook, naast de ge
wone, de meest kostbare soorten tulpen,
narcissen, enz. Het zal natuurlijk met
het oog op de verschillende bloeitijden,
noodig zijn meer dan één bezoek aan de
tentoonstelling af te leggen. Zij is ge
opend van Paschen tot Pinksteren, n.1.
van 31 Maart tot 26 Mei a.s. In de onmid
dellijke nabijheid van het tentoonstel
lingsterrein ligt een restaurant, waar 1
bezoekers een lunch kunnen gebrui
ken en zich op andere wijze verfris-
schen; in verband hiermede zijn dan
ook op het eigenlijke terrein geen restau
rants ingericht.
Ook de stad zelf zal in het teeken de
zer tentoonstelling staan; de winkel
stand zal zich niet onbetuigd laten en
door étalages en een lichtweek de aan
dacht op een en ander vestigen. Maar
ook in de openbare parken en op de
pleinen, voor zoover zij zich daarvoor
leenen, zijn op groote schaal bollen
aangeplant, zoodat, als nu het weer in
dit opzicht wat meewerkt, men van
Den Helder als toekomstige bloemen
stad ongetwijfeld een frisschen en vrien
delijken indruk zal krijgen. Voorts zul
len excursies worden ondernomen naar
de bollenvelden te Breezand (gemeente
Anna Paulowna), de nabijgelegen Zui
derzeewerken en het eiland Texel Als
Marinestad biedt Den Helder den bezoe
ker veel interessants en bezienswaar
digs.
De aandacht worde hier voorts nog
gevestigd op de goede treinverbindingen
welke bestaan met Alkmaar, Enkhui
zen—Hoorn, Amsterdam—Haarlem,
enz., terwijl zeer goede autowegen naar
Den Helder leiden. Ook voeren goede
autowegen naar het tentoonstellings
terrein, dat men overigen* ook door de
duinen bereiken kan.
Een uitstapje naar deze tentoonstel
ling kan ieder dan ook ten zeerste wor
den aangeraden!
PROEFTUIN KENNEMERLAND.
Verschenen is het verslag van den proef-
tuin Kennemerland te Alkmaar over het
jaar 1930.
BEVERWIJK,
De Coöp. Ver. „Vrije Fruit- en Groenten-
veiling" hield gisteravond jaarvergadering
in de zaal van Kennemerland.
De voorzitter, de heer D. Kruithof, open
de met een inleiding waarin de slechte re-<
sulfaten van 1930 werden belicht. Het jaar
1930 zal met zwarte kool in de analen van
den tuinbouw blijven aangeteekend. Veiling-
dagen zijn voorbij gegaan waarin het kost
bare product, geteelt met veel opoffering,
ontbering en moeite, geen cent kon opbren
gen en het geheele jaar bleef de prijs bene
den het normale De zeer uitgebreide ver-
voertarieven en invoerrechten werken den
terugslag in de hand. Wat de toekomst zal
bieden is niet voorzien, men moet leven met
hoop dat God onze arbeid zegent. De geza
menlijke bollenveiling met „Kennemerland"
is het afgeloopen jaar ook niet gunstig. Men
heeft steeds met lage prijzen te kampen ge
had, vooral met gladiolen en bijgoed, wel
ke vrijwel waardeloos waren.
Spr. gewaagde met groote voldoening van
de totstandkoming van een federatie van
bloembollenveilingen en memoreerde met
instemming de oprichting van een lagere
tuinbouwschool, waarop slechts 20 leerlin
gen waren ingeschreven. Die geringe be
langstelling is wel een teeken des tijds, doch
men moet niet versagen. Na dezen tijd komt
een andere. Spr. eindigde met een woord van
waardeering voor de gemeenteraden, provin
cie en boerenleenbanken die ons in deze
moeilijken tijd steunen en wenschte leden
en begunstigers Gods beste wenschen over
1931. (Applaus.)
Daarna kwam aan de orde de balans en
winst- en verliesrekening 1930. De omzei
was aan groenten 151.922.06 en aan
aardbeien 137.032.04, totaal 288.934.10.
(In 1929 was dit bedrag 491 171.30). De
exploitatierekening sloot met een bedrag
van 23.320.31 met een tekort over 1930
groot 4.277.75. Het totale verlies was
10.091.75, zoodat hiermede de slechte be
drijfsresultaten gedemonstreerd werden. De
balans sloot in debet en credit op een be
drag van 59.491.57.
Ten einde het nadeelig saldo te dekken
stelde het bestuur voor om het veilingsper
centage te verhoogen met 1 pCt. en te bren
gen op 7 pCt., met die restrictie, dat als de
bedrijfsresultaten gunstig zijn het percenta
ge op 6 pCt. wordt teruggebracht. Onder
den druk der noodzakelijkheid werd het
voorstel goedgekeurd.
Bij het punt mededeelingen zeide de voor
zitter, dat overwogen wordt en mandaat ge
vraagd werd om ook voor andere artikelen
minimum-prijzen toe te passen. Dit werd
goedgekeurd.
De aftredende bestuursleden, de heeren
Broesse, Joor en Muijen, werden herkozen
en als lid van de commissie van toezicht
de heer Outenaar.
Aan het slot der vergadering sprak de
heer W Balk (secretaris der prov. comm.
uit de veilingen) te Alkmaar.
Het gloedvol en met overtuiging uitge
sproken woord, waarin hij de tuinders op
wekte om met moed en overtuiging aan het
werk te gaan, stak dezen tuinders een riem
onder het hart.
Ten aanzien van de prijzen der producten
valt niets te zeggen. De alom heerschende
werkloosheid oefent een nadeeligen invloed
uit. Voorts deelde spr. mede, dat met de be
sturen van veilingsvereenigingen geconfe
reerd is voor minimum-prijzen. Ten onrechte
spr. legde daar den nadruk op worden
we gebrandmerkt als prijsopdrijvers. Niets
is minder waar, want dikwijls worden met
de minimum-prijzen de kosten niet gedekt,
maar er wordt ook bereikt, dat het goede
