DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Steomerij en Ververij
TAP IJTREINIGING
S. IaROJI.
Aio. tt
WOE1SIIAG 25 NAAKT 1931
133e Jaargang.
ZIJ, DIE ZiCH MET 1 APRIL A S. VOOR
MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT BLAD
ABONNEEREN; ONTVANGEN DE TOT
DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUM
MERS FRANCO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
Uit het Parlemenf
OaggeliJksch Overzicht
HET DUITSCH-OOSTENRIJKSCHE
TOLVERBOND.
Nog steeds persstemmen.
De meening van den „Manchester
Guardian".
De „Paris Nouville".
Italië wil er meer van weten.
Benesj over het Duitsch-Oosten
rijksch accoord.
Russische persstemmen.
Briand en Henderson over het
Tolverbond.
Buitenland
HET PROCES SAFFRAN.
Het verdere verhoor der getuigen.
HERINNERING AAN MAX LINDER.
Proces inzake de voogdij over
zijn kind.
Jfierrouw
JAe onze etalage winkel
Ijangesiraat hoek Schou-
tensiraal.
Schoenen verven
ook andere lederwaren
onder garantie
Onze naam waarborgt JJ
prima behandeling.
WEDEROM BLOEDIGE ONLUSTEN
IN PERU.
REPUBLIKE1NSCHE SPAANSCHE
STUDENTEN CONTRA POLITIE.
Middeleeuwsche oorlogstactiek.
ONTVLUCHTE COMMUNISTEN.
DE „NAUTILUS" GEDOOPT.
ALKMAARSCHE COURANT
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
er Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIENs
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v b. HERMs. COSTER ZOON, Voornam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA.
t'JL'aML IIW—
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
Den Haag, 24 Maart 1931
De Eerste Kamer heeft heden de beraad
slagingen over de Begrooting van Binnen
landsche Zaken voortgezet d.och niet ten sin
de kunnen brengen, zcodat zij des avonds ter
afhandeling van de Begrooting is ttrugge
keerd Talrijke spreker hebben het woord
gevoerd en minister Ruijs de Beerenbrouck
is niet aan het woord kunnen komen, doch in
de avondvergadering is hij het eerste aa
bod, in de eerste plaats vermoedelijk om d
kwestie van de Maastrichtsche relletjes te be
spieken. Hedenmiddag heeft de heer Mr.
Janssen (r.-k.) rechter in de Maastricht
sche rechtbank, die zaak nog eens besproken
en daarbij in het bijzonder betoogd dat oe
heer Mr. Mendels zich vergiste met de bewe
ring dat de katholieke geestelijkheid er ach
ter zou hebben gezeten en dat deze de politie
zou hebben opgezet aan. dc onrust een einde
te maken. Volgens hem hebben de stakers bg
de Zinkwitfabriek in den zomer van 1929 een
agressieve houding aangenomen en de politie
zenuwachtig gemaakt. Hij meende, dat de
burgemeester en de commissaris van politie
op de hoogte van den toestand hadden kun
nen zijn en dus hun berisping wel verdiend
hadden Intussehen was het ook hem niet
duidelijk, waarom de militaire autoritei
gëèn vervolging hadden ingesteld tegen den
militairen ™iitieman, die, naar men beweert
den dood van een agent en een burger p
Zl'Vermeiden wij* nog van de andere sprekers
uitvoering van het Tarwewetje op te
De heer L o h m a n (c h.) neen een
woord van scherpe afkeuring laten hooren
aan het adres van den burgemeester van Nij
megen, die onder de pressie van een sociaal
democratisch wethouder had nagelaten
SSinT, noodigen Mi <t-te en van het
zevenhonderjarig bestaan)'fn JNnmcg.en
De heer Smeenge (lib.) heeft den i nooa
inpstand der schippers ter sprake gebraent,
en gepleit bij Ldontginning te zorgen voor
bebossching Ook heeft hij de toepassing van
de Landarbeiderswet ter sprake gebracht.
De heer Hermans (s.d.a.p.) heeft de in
het Voorl. Verslag geuite klachienoverhet
beleid van enkele burgemeesters herhaald,
Sn partijgenoot Po'ak heeft daarbij ge
klaagd over een burgemeester die een too-
neelopvoering verbood omdat er een gees eh
ke op de planken verscheen. Ook neennij
nnder meer een goed woord gedaan voor at
vogels, die nu bij du.izendenhwforhSnmS té
gen om als kooivogels naar het buitenland
hf de ^avondvergadering heeft minister
Rüijs de sprekers beantwoord. Hijhioo«-st
der meer beloofd, zoo mogehik de jwgst
1930 onder de uitvoering der tarwewetit
hrencren Wat de landarbeiderswet betreft,
wordt overleg gepleegd omtrent de verlaging
Hierna'hedt°de minister tegenover den
heer Hermans het beleid van b.ur^:
meesters verdedigd en vervolgens erk d,
de burgemeester van Nijmegen een ver t
beleid heeft getoond, door de Koningin i
te noodigen bij de feesten van het zevenhon
derdjarig bestaan der stad.
Omtrent de gebeurtenissen te Maastricnt
hield spr. een uitvoerige rede, waarin hij ont
kende, dat de regeering verkeerd heeft gehan
deld. Spr. erkende echter dat de burgemeester
fouten heeft begaan en keurde sterk het op
treden der poiitie af.
De minister van justitie vulde dit aan en
deelde ondermeer mede, dat het zijns inziens
aewenscht ware geweest, een strafvervolging
in te stellen tegen het lid der militaire politie
die den dood van twee personen zou hebben
veroorzaakt, maar de militaire autontei.en
hadden in dezen het laatste woord.
De verdere discussie hebben geen nadere
bijzonderheden opgeleverd.
Alvorens met de behandeling van her
ziening der Woningwet voort te gaan heeft
een dat het gesticht voor de dwangopvoe-
dintr volkomen overbodig is en dat de ophet
S een bezuiniging zou zijn. De gebouwen
kunnen later voor Andere just.tieele doelein-
dën wërden gebruikt Zonder stemming is het
voorstel goedgekeurd. i-oninrr 1018
De conversieleening voor de leening 191
werd vervolgens goedgekeurd, jaarna werd
voortgegaan inet de wijziging der w g
wet. doch slechts een artikel werd behan
deld, n 1. dat betreffende de onteigening voor
het uitbreidingsplan. Over de redactie hier
van werd breedvoerig gediscussieerd, len
slotte werd de redactie Aalberse aan.aaru
De Kamer werd daarop verdaagd.
Het nieuwe tolverbond, tusschen Duitsch-
laqd en Oostenrijk gesloten, staat natuurlijk
s'eeds in de belangstelling van de pers.
Wé zullen hier nog enkele persstemmen laten
voigen, waaruit de meening in verschillende
landen o.i. duidelijk blijkt:
De „Manchester Guardian" begroet met
volle instemming het Duitsch-Oostenrijksch
douane-accoord, aangezien het den weg opend
tot een algemeene verlaging der tarieven in
Europa. Het is te hoj>en, aldus het blad, dat
Henderson te Parijs zich zal uitspreken voor
de volledige toepassing der door Duitschland
en Oostenrijk gedane'toezegging. Een out
sider moet door de houding van een regee
ring als de Fransche volledig in de war ge
bracht worden, aangezien deze eerst met alle
welbespraaktheid aangedrongen heeft op
stapsgewijze opbouw van een Europeesche
tolunie en nu geërgerd protesteert, zoodra de
eerste kleine stap gedaan wordt. De Fransche
protesten zijn natuurlijk van politieken aard
en het gevolg van de dwaze geest, die vast
gelegd werd in het vredesverdrag en in het
protocol van Genève over de Oostenrijksche
volkenbondsleening. Frankrijk beweert, dat
een tolaccoord de onafhankelijkheid van een
land bedreigt. Dit is echter nog veel meer
van toepassing op militaire overeenkomsten.
Wanneer men beweert, dat het Oostenrijk
niet veroorloofd is een tijdelijk, begrensd tol
verdrag af te sluiten, dan zou het eveneens
onwettig zijn, wanneer het de conventie in
zake de tariefvrede zou ratificeeren. Er is ge
bleken, nat het principe der regionale douane-
verdragen overwonnenheeft, terwijl de con
ventie over een tariefvrede een mislukking is
geweest.
Het blatf „Paris Nouville" schrijft met be
trekking tot de Duitsch-Oostenrijksche Tol-
Unie, o.a., dat de werkzaamheden van de
Europeesche Organisatiecommissie slechts op
zetr secundaire beteekenis aanspraak kunnen
maken, terwijl officieuze besprekingen der
Ministers van de allergrootste importantie
zijn. Deze besprekingen achter de coulissen
zouden de houding van de staten-ondertee-
kenaieri van de Vredesverdragen van Saint-
German en van het Geneefsche Protocol, in
het jaar 1922 tegenover Oostenrijk aange
nomen, ophelderen.
Officieel wordt medegedeeld Omtrent de
Italiaansche démarche in verband met de aan
kondiging van de Duitsch-Oostenrijksche
overeenkomst inzake het begin van onderhan
delingen tot aanpassing van de douane-tarie
ven van beide landen, zijn verscheidene tegen
strijdige berichten verspreid. De Italiaansche
regeering heelt zich tot de Oostenrijksche
regeering gewend met een verzoek om op
heldering aangaande de juiste portee van de
overeenkomst. In aansluiting hieiop hebben
de vertegenwoordigers van Duitschland en
Oostenrijk te Rome de Italiaansche regeering
Zaterdag de eerste resumeerende mededeeling
overhandigd, welke Maandag door een ge-
déiailleerd rapport werd gevolgd Een en
ander wordt nu door de bevoegde Italiaan
sche instanties onderzocht.
De rninisier van Bui ten landsche Zaken van
Tsjecho-Slowakije, Benesj, heeft gisteren in
aanwezigheid van vertegenwcordigers der
regeeringspers stelling genomen tegen het
Duitsch-Oostemijksch douane-accoord. Benesj
wees er o.a. op dat de verwijten als zou hij
door deze plannen verrast zijn geworden, niet
juist zijn geweest.
Officieus is hij onderricht over de plannen.
Officieel echter is het project geheim gehou
den. Dit verklaart tevens dat hij de „amen-
werking tusschen Schober en Curtius van
weinig beteekenis heeft moeten noemen.
Tsjecho-Slowakije moet dit accoord onvoor
waardelijk afwijzen. Het heeft onderhandeld
over regionale verdragen, doch is van op
vatting dat dergelijke overeenkomsten alleen
kunnen worden afgesloten door staten van
gelijke machtspositie. De tolunieplannen van
Duitschland en Oostenrijk zijn in strijd met
het cerdrag van St. Germain en het protocol
van Genève van 1922. Tsjecho-Slowakije
wacht echter af. De soep wordt niet zoo heet
gegeten als zij wordt opgediend. Deze actie
is thans nog niet zoo ernstig, doch kan dit
over enkele jaren worden, wanneer Duitsch
land economisch sterker zal' zijn Esjecho-
Slowakije moet zich hierop voorbereiden.
De toekomstige economische politiek is
voor Tsjecho Slowakije van vitaal belang.
De „Iswestia" beschouwt het Duitsch-Oos
tenrijksche douaneaccoord als een belangrijke
stap in de richting van den politieken An
schluss van Duitschland en Oostenrijk, en
merkt op dat de beweringen in de Fransche
bladen, volgens welke het accoord in tegen
spraak zou zijn met het Verdtag van Ver
sailles juridisch niet gefundeerd zijn. Het ver
drag van Versailles verbiedt geen tolunie.
doch stelt een politieke unie afhankelijk van
de toestemming van den Volkenbond. Des
alniettemin vormt dit douane-accoord een
tegen het. verdrag van Versailles gerichte
daad, aangezien het een economisch versterkt
Duitschland stelt tegenover de Fransche su
perioriteit en de verwerkelijking van de plan
nen van Briand betreffende een Pan-Europa,
dat tot doel heeft de onderwerping van
Duitschland aan het Fransche Imperialisme,
tegenwerkt.
Indien men van Fransche zijde al verwacht
zou mogen hebben, met Engeland tot over
eenstemming te kunnen komen ten aanzien
van een gemeenschappelijk optreden tegen de
nieuwe Duitsch-Oostenrijksche tolovereen-
komst, dan heeft het eerste onderhoud tus
schen Briand en Henderson niet het ge-
wenschte resultaat gehad, wat dan ook na de
eerste Britsche uitlatingen wel te verwachten
was. Integendeel schijnt minister Henderson
zich vrij terughoudend te hebben uitgelaten
en tegen overijlde stappen te hebben gewaar
schuwd.
In de „Echo de Paris" toont de bekende
Pertinax zich hierover tamelijk ontstemd. Hij
is van meening, dat men thans, nu men de
draagwijdte van de Duitsch-Oostenrijksche
overeenkomst kent, onmiddellijk een protest
moet laten hooren.
In zijn onderhoud met zijn Britsche collega
heeft Briand getracht Henderson te overtui
gen van de noodzakelijkheid van een derge-
i ijken stap. Henderson wenschte echter geen
lichtvaardige beslissing te nemen en hij zou
Briand te verstaan hebben gegeven, dat hij
eerst de nadere berichten van den Britschen
ambassadeur te Weenen wilde afwachten.
Hedenmiddag vindt een nieuw onderhoud
plaats tusschen de beide ministers van bui
ten landsche zaken.
Voor de rechtbank te Bartenstein in Oost-
Pruisen is het proces Saffran begonnen, al
dus de N.R.Crt. Saffran, de hoofdbeklaagde
wordt beschuldigd van verzekeringsbedrog,
P°ging tot omkooping van postambtenaren,
brandstichting, moordaanslag op een electro-
monteur en moord op den melkknecht Dahl
Als zijn medeplichtigen staan terecht de pro
curatiehouder Kippnick en de kantoorbedien
de Ella Augustin, die van Saffran's plannen
op de hoogte waren. Verder staan nog terecht
de chauffeur Reek, een broer van Ella
Augustin uit Berlijn en twee postbeambten,
verdacht van zich te hebben laten omkoopen
Beklaagde Saffran zeide bij zijn verhoor,
dat de zaak, waarin hij werkzaam was, zeer
slecht ging en dat hij, om een faillissement
te vermijden, zijn toevlucht nam tot oneer
lijke praktijken. Hij had vier verzekeringen
gesloten, zoodat zijn leven verzekerd was
voor 24 000 mark, welk geld zijn vrouw zou
even. Juffrouw Augustin zou dan alles zoo
regelen, dat de indruk werd gewekt, alsof hij
bij een ongeluk om het leven was gekomen.
Zonder bepaalde namen te noemen had Ella
Augustin echter herinnerdaan het geval-
Tetzner, waardoor zij beiden op het denk
beeld kwamen, een lijk te laten doorgaan voor
dat van Saffran.
Als slachtoffer werd de monteur Friedsris-
zick gekozen.
Hij nam in den auto plaats naast Sai-
fran. De auto reed wat langzamer en dit
was het teeken voor Kippnick, die achter in
den auto zat om met een ploertendooder
Friedsriszick drie slagen op het hoofd te
geven. De monteur wist echter uit den wa
gen te komen en zoo mislukte deze aanslag.
Uitvoerig vertelde Saffrai. de voorbereidin
gen voor den moord, die is gelukt. Ella
Augustin, die z<?u meegaan, bleef echter
thuis omdat zij kort voor het vertrek bij hei
vooruitzicht van wat er zou gebeuren in on
macht was gevallen. Kippnick en Saffran
hadden ieder een geladen revolver bij zich.
Bij het landgoed Luisenthal hadden zij in
het donker een wielrijder gezien. Kippnick
wilde uitstappen om den man neer te schie
ten. Saffran had toen geantwoord: „Ik kan
niet, ik kan werkelijk niet". Kippnick had
toen geantwoord: „Mijnheer Saffran, morgen
is het misschien te laat". Hij was toen uit
den auto gestapt. Saffran was met den auto
doorgereden en eenigen tijd later terugge
keerd om het lijk (dat later van den melk
knecht Dahl bleek te zijn) uit den greppel
langs den weg te halen.
Ella Augustin verklaarde bij haar ver
hoor, dat zoowel Saffran als Kippnick na het
plegen van de daad erg in hun nopjes waren
Saffran had haar gezegd, dat Kippnick had
geschoten. Kippnick zou onmiddellijk na den
moord tot Saffran hebben gezegd: „Nou
Frits, ik heb het voor eikaar gebracht".
Kippnick gaf een geheel andere lezing
van dé toedracht der zaak. Wel gaf hij open
lijk toe, den monteur Friedriszick tijdens den
eersten autotocht te hebben willen dooden.
Toen de monteur uit den auto sprong, had
Ella hem toegeroepen „Geef hem toch een
kogel".
Wat den moord op Dahl betreft verklaarde
Kippnick met deii auto te zijn doorgereden
terwijl Saffran den moord pleegde. Daarna
zou hij Saffran hebben beloofd, te zullen zeg
den, dat hij zelf de dader was.
Ella Augustin verklaarde hierna, dat Kip
pnick haar had gewaarschuwd niets te zeg
gen, anders zou hij zich wreken. Bij die ge
legenheid heeft hij over zelfmoordplannen
gesproken. Kippnick ontkende dit alles en gaf
nauwkeurige bijzonderheden omtrent het
stichten van den brand, het uitpakken van
het lijk etc.
Als volgende getuige werd gehoord de in
specteur van politie Kleisz. Daar hij een
verre bloedverwant is van Saffran, wordt hem
de eed afgenomfcn. Kleisz vertelt, wat er in
den nacht van den brand is gebeurd en de
vlucht van Saffran. Hij heeft alles in het
werk gesteld om Saffran te arresteeren. en
diens vlucht uit Ratzenburg te verhinderen.
Het was echter te laat. Kleisz verklaarde ver
der, dat Ella Augustin op de plaats van den
brand luid geschreid had om haar z.g. om
gekomen chef, hetgeen Kippnick beweert vol
gens afspraak te zijn geweest.
De rechter van instructie verklaarde tij
dens zijn verhoor, dat hij Kippnick voor den
dader houdt. Advocaat Proell fioogt aan de
hand van de acten vast te stellen, dat
Kippnick niet door de bekentenis van Saf-
franer toegebracht is de waarheid te zeg
gen. Op grond van de verklaringen van den
rechter van instructie Hernke, blijkt, dat
Kippnick ook na de confrontatie met Saf
fran en na diens bekentenis nog bleef ont
kennen en aanvankelijk niets met de geheele
zaak wenschte te doen te hebben.
Eerst veel later heeft hij de waarheid ge
zegd.
Na de middagpauze werd de autoverhuur
der Petrich gehoord, die verklaarde, dat hij
het onmiddellijk verdacht heeft gevonden,
dat Ella Augustin zoo laat in den nacht een
wagen van hem wilde hebben. Hij heeft de
politie er van in kennis gesteld.
Vervolgens werd de schoonvader van
Saffran, Platz, gehoord.
Deze heeft een buitengewone hoogachting
gehad voor zijn schoonzoon. Zeer opgewon
den vertelt hij hoe hard Saffran gewerkt
heeft. Hoe de zaak groot werd en hoe dan
tusschen hen meeningsverschillen ontstaan
waren over de doelmatigheid van het op
nemen van hooge credieten, n.1. ruim 50.000
Mark, De oude Platz werd steeds opgewon
dener, begint te huilen en ïakt ineen.
De volgende getuige was de moeder van
Ella Augustin. Zij verklaarde: „Iets slechts
kan ik van mijn dochter niet zeggen. Zij is
een goed gehoorzaam kind geweest, dat veel
ziek was. Zij was verschrikkelijk gemakkelijk
te beïnvloeden".
Vervolgens werd de postbeambte Mueller,
die chef van het Ratzenburger postkantoor
was, gehoord. Hij leest de bepalingen voor
over het overhandigen van brieven, waaruit
bleek, dat de beide beklaagden postbeambten
hun bevoegdheden hebben overschreden
Mueller noemt de beklaagden echter goed-
geloovig.
Ella Augustin stond bekend als betrouw
baar.
Vervolgens werd de accountant Riet-
kowsky gehoord, die als deskundige inlichtin
gen geeft over het boekhoudsysteem van Saf
fran. Van af 1930 ontbreken alle boekingen
Voor dien tijd werden de boeken slecht bijge
houden. Getuige is van meening, dat hier
opzettelijke verduisteringen gepleegd zijn. De
jaarbalans voor 1929 was reeds vervalscht
De verduisteringen van Ella Augustin om
vatten in totaal 36 bedragen tot een totaal
van 12C0 mark. De deskundige stelde vast,
dat 375 bedragen vervalscht zijn geworden.
Op 20 wissels heeft hij vervalsching kunnen
vatstellen.
Als volgende getuige deskundige werd ge
hoord de practiseerende medicus Dr. Liedtke,
die Ella Augustin behandeld heeft en vast
stelde, dat zij abnormaal is.
Vervolgens kwam aan het woord Medi-
zinalrat Dr. Ernst, die beklaagde Kippnick
intelligent noemt. Bewustzijnsstoornissen
kunnen niet worden geconstateerd. Toepas
sing van Par. is daarom uitgesloten. Saf
fran noemt hij een in psychisch opzicht zeer
intelligent mensch. Hij moet volledig ver
antwoordelijk geacht worden voor zijn daden.
Ook Ella Augustin neemt getuige zeer intel -
ligent, terwijl hij meende, dat zij voor haar
daden verantwoordelijk moet worden gesteld
Hedenmorgen om 10 uur beginnen de plei
dooien.
Hierna werd de zitting verdaagd.
Het dramatische einde van den eens zoo
vermaarden filmacteur Max Linder, die zich
den len October 1925 tezamen met zijn zeer
jeugdige echtgenoote van het leven beroofde,
zal dezer dagen wederom worden opgeroe
pen in een pijnlijk familiegeding voor de
rechtbank der Seine.
De oorsprong van het proces is de groote
üefde van de wederzijdsche familie voor het
dochtertje van Linder, dat nu zes jaar oud
is en over welks voogdij oneenigheid
heerscht. In zijn testament had Max Linder
(die eigenlijk Leuvéille heette) den wensch
uitgesproken dat Maud, het dochtertje, door
zijn broeder Maurke en zijn moeder zou
worden opgevoed en niet door ■zijn schoon
moeder, Mme. Peters. Ik wensch. zoo schreef
hij, dat mijn dochtertje de best mogelijke op
voeding zal krijgen, opdat zij alle eigen
schappen zal verwerven, die haar moeder
miste. Het dochtertje werd aan Mqurice Leu-
van
veille toegewezen, doch Mme. Peters, die een
groote liefde voor haar kleinkind heeft, kon
daar niet in berusten en droeg een advocaat
op haar rechten te bepleiten. Deze wil na
aantoonen dat Max Linder, die reeds een
maal (te Weenen) een poging tot zelfmoord
deed, aan den vooravond van zijn dood toen
hij zijn testament redigeerde, niet meer over
zijn volle geestelijke vermogens beschikte.
Om dit vast te stellen zal het noodig zijn
het ongelukkige kortstondige huwelijksleven
van Linder met de zeer wufte Mlle. Peters,
die achttien jaar was toen zij met hem huw
de, nauwkeurig uit te pluizen. Veel fraais
zal er niet voor den dag komen, want het
bestaan der beide echtelieden moet een hel
zijn geweest. En allereerst zal moeten wor
den geconstateerd of de jaloesie van Max
Linder, die zijn vrouw door detectives liet na
gaan, al of niet gerechtvaardigd was en of
hij haar met of zonder haar instemming
mede in den dood heeft gesleept.
Naar uit Lima wordt gemeld is het aldaar
opnieuw tot bloedige revolutionnaire onlus
ten gekomen. Het infanterieregiment sloeg
aan het muiten, nam de officieren gevangen
en poogde het paleis van den president te
bestormen. Regeeringsgetrouwe troepen gre
pen echter nog te rechter tijd in en dreven
de muitende soldaten met machinegeweer te
rug. Hierbij werden ruim 60 soldaten ge
dood en vele gewond. De opstandelingen
zijn binnen 4 uur door een krijgsraad be
recht.
Officieel wordt thans uit Lima gemeld, dat
de orde weer volkomen hersteld is. Men ver
moedt, dat de oorzaak dezer troebelen in
communistische propaganda gezocht moet
worden. De straatgevechten hebben ver
scheidene uren geduurd. Ten slotte gaven de
opstandelingen zich over.
Te Madrid hebben gisteren weer botsin
gen plaats gehad tusschen de republikein-
sche studenten en de politie. De studenten
van de faculteit der medicijnen hadden zich
in de universiteit verschanst en bekogelden
de politie met steenen. Tenslotte vormden zij
een stoet om voor de republiek te demon-
streeren. En passant ontvreemdden zij een
antiek slingerwerktuig uit het Legermuseum
en openden met behulp daarvan een keistee-
nen-offensief op de gewapende macht. De
politie antwoordde met een salvo, waarbij
een der studenten gewond werd.
Te Madrid wordt aangenomen, dat na de
gemeentelijke verkiezingen een nieuwe regee
ring onder Santiago Alba zal worden ge
vormd.
Gelijk bekend werd op 17 Februari te
Rcntgental bij Bernau het lokaal „Edel
weiss" beschoten, waarbij 1 persoon gedood
en twee gewond werden. Van de vier daders
konden er twee spoedig na het plegen van de
daad worden aangehouden, terwijl het on
derzoek tegen den 18-jarigen Rudolph Schie-
mann en den 17-jarigen Kurt Kuhnert, bei
den uit Berlijn, zonder resultaat bleef. De
politie, die de correspondentie tusschen de
vluchtelingen en hun bekenden controleerde,
heeft thans een briefkaart uit Moskou onder
schept, die door Kuhnert geschreven en aan
een zijner bekenden geadresseerd was. Men
tracht nu vast te stellen of Kuhnert inder
daad te Moskou vertoeft en hoe hij in staat
is geweest zich naar daar te begeven.
De onderzeeboot „Nautilus", waarmede
Wilkins een Poolexpeditie wil ondernemen,
werd gisteren door mevrouw Wilkins ge
doopt. De plechtigheid werd bijgewoond
door den kleinzoon van Jules Verne. Wil
kins is voornemens de eerste groote tochten
in het begin van April te beginnen,
