Mkuwschi ConranL
DE PAGODE
Honderd drie en dertigste jaargang.
Dinsdag 31 blaart
Radioprogramma
ra u.moN.
Brieven uit Rusland
taemeenteraden.
No. <6 1931.
Woensdag 1 April.
Hilversum, 298 Al. (Uitsluitend V.A.R.A.)
9 Gramofoonplaten. 9.30 Orgelspel door
Joh. Jong. 10.Morgenwijding (V.P.R.O
10.15 Onze keuken door P. J. Kers. 11.—
Gramofoonplaten. 11.05 Radio-Volks Univer
siteit. 11.35 Gramofoonpl. 12.Concert
door het V.A.R.A.-septet o. 1. v. Is. Eyl en
Gramofoonpl. 2.15 Gramofoonplaten. 2.25
Vrouwenuurtje. 3.15 Gramofoonplaten. 3.20
Coöperatie-kwartiertje. 3.35 Maak het zelf
door C. SchaakeVerkozen. 4.25 Gramo
foonplaten. 4.30 Kinderuurtje. 6.Concert
door het V.A.R.A -Mandoline-ensemble o. 1.
v. J. B. Kok. 6 30 Mandolinecursus J. B.
Kok. 7.Radio-Volks-Universiteit. 7 30 Toe
spraak. 7.50 Gramofoonplaten. 8.10 Uitz.
uit Zutphen. Het V.A.R.A.-Orkest oncter lei
ding van Hugo de Groot. 8.40 „Frank van
Wezel's roemruchte jaren", soldaterij in 7
tafereelen, van A. M. de Jong. Het Groot
Volkstooneel onder leiding van H. Bouber,
'W. v. Cappellen en B. Groeneveld. 10.40
Vervolg uitzending uit Zutfen. 11.12.
Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 Ai. (Algemeen programma,
te verzorgen door N.C.R.V.) 8.8.15
Schriftlezing. 8.15—9.30 Gramofoonplaten.
10.3<>—11 Ziekendienst. 11.12.Con
cert. M. F. Jurjaanz, harmonium. Mej de
Jager, sopraan en mevr. Mijnhout, alt. 12.
Politieberichten. 12.30—2.— Concert J.
Richters, viool. P. de Vries, fluit C. I. Bor
gers, cello. Mej. E. Sandow, harmonium en
piano. 2.-3.— Gramofoonplaten. 3.4.30
Concert. Mevr. B. JonckersTiggers, so
praan. Willy Kater, viool. Mevr H. óel
Valle, piano. 4.30—4.45 Gramofoonplaten
5.5.30 H. J. Steinvoort; „Het opzetten
van een lepelbakje''. 5.306.15 H. Pilon:
„Onkruid en de bestrijding". 6.156.30 Gra
mofoonplaten 6 307.Radio-dokter. 7.
7.30 Afgestaan. 7.30 Politieber. 8.3010.30
Concert door een solistenkwartet en het
kwintet van de Kon. Militaire kapel. Cause
rie door Prof. Dr. Joh. de Groot. Ca. 10.
Vaz Dias. 10.30—11.30 Gramofoonplaten
Daventry, 1554.4 Ai. 10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 12.20 Gramofoonplaten. 1.05
Orgelspel door L. H. Warner. 1.352 50
Orkestconcert. 3.50 Orkestconcert. L. Powell,
piano. 5.05 Orgelspel door R. New. 6.35 Be
richten 7.Pianospel door S. de Nied-
zielski. 7.20 Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 The
Ridgeway Parade. Cabaret. 9.20 Berichten
9 35 Berichten. 9.40 Lezing. 9.55 Kamermu
ziek. P. Jones, tenor. Strijkkwartet. 11.20
12.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 Ai. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 Gramofoonplaten. 1.25
Gramofoonplaten. 6.50 Gramofoonpl. 9.05
Gramofoonpl. 9.20 „Redemption", orato
rium, Gounod.
Langenberg, 473 Ai6.207.20 Gramo
foonplaten. 9.3511.15 Gramofoonpl. 11.30
Gramofoonplaten. 12.251.50 Orkestcon
eert. 4.205.20 Vesperconcert en solisten.
7.057.50 Orkestconcert. 7.50 „April"!
Daarna dansmuziek.
Kalundborg, 1153 Al. 11.201.20 Dans
muziek. 7.20—8.20 Orkestconcetr en soliste.
8.208.35 Moderne pianomuziek. 8 35—
9Humoristische voordrachten. 9.9.15
Zang met pianobegeleiding. 9.3010.10 Ka
mermuziek. Solist.
Brussel, 508.5 Al. 5.20 Dansmuziek. 6.20
Orgelconcert. 7.05 Gramofoonplaten. 8.20
Gramofoonplaten. 8.50 Orkestconcert. 338.2
M.: 5.20 Gramofoonplaten. 6.20 Dansmu
ziek. 6.50 Eenige melodiën van De Boeck.
7.05 Gramofoonplaten. 8.20 Gramofoonpl
9.20 Dansmuziek
Zeesen, 1635 Ai. 5.4011.20 Lezingen.
11.2012.15 Gramofoonplaten. 12.15—1.20
Berichten. 1.20—2.05 Gramofoonpl. 2 05—
3.50 Lezingen. 3.504.50 Concert. 4 50
7.20 Lezingen. 7.50 Solisttenprogramma.
9.20 Berichten. Daarna concert.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Aanwezig aan het bureau van politie,
Langestraat en aldaar te bevragen op alle
werkdagen tusschen 11 en 1 uur, de navol
gende voorwerpen als gevonden gedeponeerd
op 27, 28. 29 en 30 Maart 1931
Door MARJOklt BUWEN.
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door C E GUYE
15
Zij daalden weder af naar den tuin en
gingen samen door het latwerk met neer
hangende rozen, de bedden van geraniums
en heliotroop, de treuresschen, de waaier-
palmen, de ruikers georgine's, en begonias'.
De oppasseres ontmoette hen, een bundel
sleutels zwaaiend, haar donker gelaat vol
blijdschap, haar gebaren gretige hoffelijk
heid toonende.
Zij legde met veel genoegen uit, dat de
grootste schat nog niet geopenbaard was,
ja, er was iets te zien, kqptbaarder dan de
reusachtige ceder van den Libanon, het le
dige paleis, vol van kostbare schilderijen en
beelden, de tuinen, zoo keurig onderhou
den, de wandeling op den Gallisch-Romein-
schen muur, beplant met zware platanen
Dat is een sprookje, zeide Farryner in
het Engelsch. Zij gaat ons nu een betoo-
verden prins of een slapende prmres
nen, of een kleinen blauwen kikvorsch, die
eens een edele koningin was
Maar de beloofde verrassing was geen
van deze dingen; de oude vrouw naderde
de staldeuren, welke den tuin tegenover
het paleis begrensden.
Het is een kristallen koets, raadde Ma
dame de Bellegarde of een zilveren draag
stoel, of een slede, gekerfd als een zwaan
met roode linten...
Maar het was ook geen van de2e dingen;
het oude slot kraakte, de oude deuren wer
den langzaam geODend en daar kwam in de
schroevendraaier, zeil van een auto, hand
schoenen.
Aanwezig en te bevragen bij de navol
gende ingeztenen, onderstaande voorwerpen,
als gevonden aangegeven op:
als gevonden aangegeven op 27, 28, 29 en 30
Maart 1931:
rozenkrans, P. Ulrich, Gashouderstraat 9;
klein hondje, A. Ris, Nieuwesloot 38; kinder-
portemonnaie met inhoud, G. van der Kuit,
Nieuwpoortsfaan 133; hondje, D. Leeuwen
kamp, Nieuwesloot B 2; mondharmonica, P.
I annekeet, Baansingel 30; rijwielbelasting-
merk in etui, Mej. A. M. Koen, Verdronken-
oord 72aportemonnaie met inhoud, R. Kok,
Landstraat 10; koehuid, Rijwielbewaarplaats
Nederl. Spoorwegen; lot van Ambachts
school, A Oudhof, Zevenhuizen. Heiloo; ge
haakt kleedje, J. Schrieken, Overdiestraat
lo; kanarie, N. J. Schut, Bagijnenstraat 7;
rozenkrans, N. Botterman, Bleekerskade
83b; kip, S. W. Eijssen, Nassauplein 33; rij-
wielbe'astingmerk, G. Schouten, Reguliers
laan 16; rozenkrans, J. Nool, Rochdalestraat
24; achterstuk van vliegende Hollander, C.
van 't Hoff, Anjelierstraat 2 en rozenkrans,
A. O. P. de Weegh, Toussaintstraat 11.
Wanneer men weder in het bezit is van
het verloren voorwerp, wordt men verzocht
hiervan kennis te geven aan het bureau van
politie.
DE SOVJET-PERS.
(Nadruk verboden).
De sovjet-pers is een verschijnsel zooals de
wereld wellicht nog nooit aanschouwd heeft
Zooals bekend is, bezit de pers in Sovjet Rus
land in het geheel geen vrijheid van oewe-
ging. De bladen mogen alleen die onderwer
pen behandelen, welke de overheid wensche-
lijk acht, en daarbij in den geest, door de
overheid aangegeven. Hoewel in Sovjet-Rus
land alleen communistische bladen mogen
verschijnen en tot hoofdredacteur steeds een
communist benoemd wordt, wiens trouw aan
de bestaande orde boven eiken twijfel verhe
ven is, bevindt de pers zich onder voortdu
rend toezicht van de sovjet-censuur, die veel
strenger is dan de tsaristische censuur ooit
is geweest.
Daarnaast bestaat echter nog een andere
censuur, n.1. die van het plaatselijke comité
der regeerende partij. De redactie staat oneer
strenge controle, haar opvattingen en mee
ningen moeten steeds samenvallen met de
meeningen en opvattingen van de leiding der
partij. In gewone tijden is het betrekkelijk
makkelijk zich aan die opvattingen aan te
passen, ze te kennen. In tijden van hevigen
strijd op den bolsjewistischen Olympus is de
positie van de redactie zeer moeilijk: je kunt
nooit met zekerheid zeggen, welke groep de
overhand zal behalen, en van de overwinning
van deze of gene groep hangt af, welke op
vattingen in het vervolg als de juiste zullen
beschouwd worden. De redactie moet in zulke
tijden elke bindende uiting vermijden en in
een geest schrijven, die voor tweeërlei uitleg
ging vatbaar is. Na de beëindiging van den
strijd kan men dan '-en „vervolg" op de tij
dens de worsteling geplaatste stukken geven,
dat het toen geschrevene zoo uitlegt, dat het
in overeenstemming gebracht wordt met het
geen op dit oogenblik als de waarheid be
schouwd moet worden.
De redacteurs van de sovjet-bladen zijn
dus werkelijke „inkt-koelies". Merkwaardig
is echter het volgende: ondanks deze positie
van slavernij oefent de soviet-pers een gewel
digen invloed op de bevolking uit. die verre
den invloed van de groote en vrije bladen van
het Westen overtreft. Dat is een der vreemd
ste paradoxen van het Russische leven.
De bolsjewiki hebben de Russische pers ge
reorganiseerd en aan een strenge discipline
onderworpen. Zij heb! en verschillende soor
ten bladen ingesteld, bestemd voor verschil
lende groepen van de bevolking; elk blad
kreeg zijn door de overheid aangewezen af
zetgebied, zijn lezerskring, aan wien het zich
moet aanpassen. De belangrijkste groepen
zijn: de groote pers (de belangrijke bladen
van de hoofdsteden), provinciale bladen, fa-
brieksblad, bladen voor de kleine ethische
groepen, bladen voor boeren. Daarnaast be
staan de z.g. „muur-kranten". Bijna elke
sovjet-instelling heeft een dergelijke krant,
ook zeer veel scholen, gestichten enz De
muur-kranten worden in den regel door de
„redactie" geschreven, van teekeningen voor
zien en op de daarvoor aangewezen plekken
opgehangen. De „redacties" hebben dus geen
onkosten en geen begTooting.
sombere, muffe diepten van den stal een
groote opgezette olifant te voorschijn.
Dit beest, eens vol leven en geducht,
staarde naar zijn glimpje licht met doffe
glazen oogen, het was -beschimmeld en ver
gaan tot den laatsten graad van terugge
houden verval, onbewegelijk, toch met een
spookachtige opgewektheid; een besmoe-
zelde kaart, aan hem vastgehecht, vermeld
de den naam van den milden gever; zijn
oppasser keek naar hem met trots en gene
genheid en zong zijn lof met een levendige
vereering, welke zijn arme gestopte karkas
met roem vervulde.
Mr. Farryner verhief hem ook, maar ma
dame de Bellegarde kon zich niet weer
houden den blik af te wenden.
Doch haar metgezel zeide:
Het is voor u, het is een groote eer
dit is mij tevoren nooit getoond-
En dan prees ook zij het arme beest en
de staldeuren werden dichtgedaan en ge
sloten op zijn langzame ontbinding.
Toen zij den tuin verlieten zagen zij de
oude vrouw met veel glimlachjes terugkee-
ren naar haar kleine huisje bij het hek; een
kat sliep bij het fornuis, een fotographie van
den olifant hing aan den muur en on de ta
fel lagen ellen van gewoon wit naaiwerk.
- TT bedeelt den olifant? Maar gedenk
den wijsgeer „hij die zonder dwaasheid
is, is niet zoo wijs als men wel zou den
ken".
Maar zij wenschte dat zij het vergaande
beest niet had gezien.
De reusachtige boomen in het vierkante
plein buiten, dat eens de marktplaats was
geweest, verhieven zich tot een bijna adem-
looze hoogte, alsof zij de overheersching
van de kathedraai uitdaagden; madame de
Bellegarde keek naar de hooge toppen er
van en trachtte den olifant te vergeten.
Miin atelier is hier dicht bii, in een
De gewone bladen staan natuurlijk in Rus
land, evenals in de kapitalistische landen,
voor het vraagstuk; hoe de uitgaven in even
wicht te brengen met de ontvangsten? In
Rusland wordt dit vraagstuk echter op een
andere wijze opgelost dan in het Westen:
daar zorgt de staat voor de dekking van de
eventueele tekorten. Ook de adverteerders zijn
steeds rijksinstellingen, zoodat de onafhanke
lijkheid der bladen van den staat en de regee
rende partij volkomen is.
De overheid zorgt er voor, dat de inwoners
zich op de daarvoor aangewezen bladen
abonneeren. Het aantal abonné's kan dus
niet als bewijs van de werkelijke belangstel
ling voor de bladen dienen, maar het is een
onloochenbaar feit, dat de kranten nu in Rus
land veel en aandachtig gelezen worden, dat
zij nu dichter tot de fcreede massa's staan
dan vóór de revolutie. Het verlangen naar
informatie is nu in Ruscland zeer groot, de
massa w il w egw ijs worden in de ingewikkel
de binnenlandsche en buitenlandsche verhou
dingen, en zij zoekt een antwoord op alle
vragen in de pers. Dat verklaart den gewel
digen invloed van die pers, de intensiviteit
die voor een Westerling onbegrijpelijk moet
zijn. De pers is dan ook een der machtigste
middelen van de bolsjewiki.
Men denke zich maar een coger.blik in den
toestand in. Gedurende 13 jaar prent deze
pers haar lezers datgene in, wat de heer-
schers wenschelijk achten. De bevolking heeft
geen middel om de juistheid van de mèdedee-
lingen van die pers te controleeren, omdat
alle sovjet-bladen in denzelfden geest, vaak
zelfs in dezelfde bewoordingen schrijven
Zelfs oe meest critisch aangelegde men-
schen moeten ten slotte in de juistheid van
die mededeelingen gaan gelooven. Tijdens
den oorlog hebben verschillende landen, hoe
wel in veel zwakkeren vorm, iets dergelijks
doorgemaakt. Men herinnere zich alleen
maar de verbazing van de Duitschers in
1918 na het sluiten van den wapenstilstand,
toen zij voor het eerst iets begonnen te ver
nemen over den werkelijken stand van de
zaken.
Eiken dag leest de sovjet-onderdaan in
zijn blad over het een of andere „front", over
de campagnes voor dit of voor dat, over de
geweldige successen, die de Sovjet-Unie op
elk gebied heet te hebben behaald. Daarnaast
wordt hij steeds opzettelijk verkeerd inge
licht over den toestand in het buitenland.
Zelfs zeer beschaafde Russen voelen zich bij
hun komst naar het buitenland een langen
tijd in een vreemde stemming, zij kunnen
maar niet aan de gedachte wennen, dat de
toestand geheel anders is dan hun voorge
steld was. Daarnaast wordt de sovjet-burger
dag-in, dag-uit vergiftigd door de bewering,
als zou de geheele wereld slechts één doel
nastreven: Rusland te bespringen, het van
al zijn rijkdommen te berooven. De Rus, die
naar het buitenland komt, ziet in alle Wester-
sche volkeren verbitterde vijanden van Rus
land, die complotten tegen Rusland smeden
en een oorlog tegen het land der sovjets voor
bereiden.
Hoe sterk deze psychose is getuigt het
volgende geval. Tijdens het proces tegen de
z.g. „Industrieele partij" te Moskou, lukte
het een zeer beschaafden Rus uit een der ko-
zakkengebieden, een tegenstander van het
sovjet-regime, uit Rusland te vluchten. Hij
vertelde daarna, dat hij sceptisch had ge
staan tegenover de mededeelingen van de
sovjet-bladen, hij begreep dat de bolsjewiki
uit propagandistische oogmerken dingen
publiceerden, die niet in overeenstemming
met de waarheid waren, maar, dacht hij, ge
heel gelogen zullen die beweringen wel niet
zijn. Hij verwachtte daarom in het buiten
land overal een koortsachtige voorbereiding
tot den oorlog te zien, zware artillerie naar
de Russische grens vervoeren, legers naar
het Oosten marcheeren. En het kostte hem
moeite te begrijpen, dat niemand er aan denkt
Rusland aan te vallen, dat al die beweringen
van de sovjet-bladen over een spoedig te ver
wachten interventie van door Frankrijk aan
gevoerde staten uit den bolsjewistischen
duim gezogen zijn.
Jaren lang voert de sovjet-pers een syste
matische actie, brengt zij den bewoners van
de Sovjet-Unie bepaalcle opvattingen bij,
stampt zij dag-in dag-uit den menschen be
paalde gedachten in, terwijf elk tegengif vol
komen ontbreekt. De resultaten konden dan
ook niet uitblijven. Het is aan die bladen on
getwijfeld gelukt de Russische massa bepaal
de opvattingen in te prenten, hetgeen voor
de sovjet-regeering een zeer welkome steun is.
Van zeer veel belang is ook het feit, dat
de sovjet-pers'de overheid in een nauw con-
oud heerenhuis van een der raadslieden van
Lodewijk den Twaalfden, zeide Farryner.
Als uw vrienden hier zijn, moet ge mij toe
staan u te vragen mij hier op te zoeken
Zijn vormelijkheid was bijna grillig; zij
zou met genoegen nu met hem naar zijn
atelier zijn gegaan en zijn „poriret van een
dame hebben bekeken; zij zou zeer ver
heugd zijn geweest hem dit plezier aan te
doen.
Maar hij vroeg er niet om en zij hield
haar gedachte om dit voor te stellen in, en
zoo reden zij heen van Tours, terug naar
Ruzè de Bellegarde; de trillende populieren
lieten enkele bladeren vallen op hun effen
weg, zonder modder, zonder stof, het kwij
nende azuur van de Loire was nevens hen
bijna den geheelen weg langs; beiden wa
ren verzonken in gepeins en stilte, de stra
lende behaagzucht van het landschap had
geen macht hen uit hun droomen op te
wekken.
Zij gingen het kasteel gezamenlijk binnen,
wandelden zij aan zij door de voorbereidin
gen van het feest voor een anderen man.
Miss Stalling verwonderde zich waarom
zij zoo lang weg waren geweest en zij ver
telden haar van het bezoek aan het museum
en van den olifant.
Zij kende het arme beest wel en voelde
geen sympathie met hen, die er medelijden
mee hadden; dat te doen, zeide zij, was een
zeker teeken van een sentimenteele ge
aardheid; het vieze schepsel moest vernie
tigd worden.
Maar als de oude vrouw van hem
houdt? betoogde mr. Farryner.
Maar miss Stalling weigerde te redetwis
ten over iets wat volgens haar rechtstreeks
een overgang was van het verhevene naar
het belachelijke en madame de Bellegarde
wilde het droevige beest graag vergeten,
dat ze wel wenschte nooit gezien te hebben.
tact brengt met de over het onmetelijke land
verstrooid? dorpen en gehuchten en dat de
bevolking van de afgelegenste plaatsen ge
wend raakt in de bladen, die vroeger alleen
over de hoofdsteden en de belangrijkste
plaatsen schreven en daarbij over dingen, die
de massa weinig interesseerde en ver boven
haar begrippen uitgingen, beschrijvingen
van hun eigen dorpjes te zien en over dingen
te lezen, die hen interesseeren, die hun belan
gen raken-, In de sovjet-bladen is n.1. de ru
briek van correspondenties uit de provincie
zeer uitgebreid, waarbij in die brieven veel
gesproken wordt over plaatselijke aang-le-
genheden en plaatselijke grootheden, over
wantoestanden en verschillende ongerechtig
heden. In elk dorp zijn er een paar „s^koris"
(dorpscorrespondenten), op elke fabriek een
paar „rabkor's'' (arbeiderscorrespondenten)
te vinden, die alles aan de redactie overbrie
ven. De metste correspondenties bevatten
klachten, en ae overheid wijdt veel aandacht
aan die brieven, reageert er op, laat elk ge
val onderzoeken. De vertegenwoordigers van
het O. M. hebben bevel gekregen elke klacht
van een selkor of een rafckor te onderzoeken;
de meeste kiachten hebben dus tastbare resul
taten: de schuldigen worden ontslagen, ge
rechtelijk vervolgd, uit de partij gezet (de
ambtenaren zijn in den regel lici van de com
munistische partij).
Dit stelsel heeft zijn goede en slechte kan
ten. De bevolking krijgt daardoor het gevoel,
dat de overheid belang in haar zaken stelt,
naar gerechte klachten luistert. Aan den an
deren kant echter staat het feit, dat zeer vele
selkor's en rabkor's misbruik maken van hun
positie om zich cp tegenstanders te wreken.
De bevolking beschouw t dan ook zeer vele
selkor's en rabkor's als verklikkers, als agen
ten van de politie, als „verraders" De bevol
king wreekt zich cp haar wijze, n.1. door de
selkor's af te ranselen of te vermoorden Wie
de sevjet-pers geregeld volgt, weet, dat het
aantal moorden op selkor's en rabkor's zeer
groot is, dat die moorden in sommige stre
ken een epidemisch karakter dragen Over
het jaar 1930 beschikten wij nog niet over
volledige statistieken, maar in 1929 werden
in Rusiand gemiddeld eiken dag 5—6 sel
kor's of rabkor's vermoord. Dit wijst dus dui
delijk op een feilen haat bij bepaalde gedeel
ten van de bevolking tegen die correspon
denten. Daar die correspondenten door de be
volking als handlangers van de bolsjewiki
beschouwd worden, dragen die moorden het
karakter van strijd tegen het sovjet-regime.
Pr. BORIS RAPTSCHINSKY.
W ARMENHUIZEN.
Gistermiddag kwam de gemeenteraad in
voltallige vergaderlTig bijeen onder voorzit
terschap van burgemeester H. Nolet.
Na opening en lezing en goedkeuring van
de notulen stelde deze aan de orde de
ingekomen stukken.
a. De rekening 1929 en de begrooting 1931
van den vleeschkeuringsdienst met het ver
slag van den keuringsveearts en den admini
strateur. Zal bij de leden circuleeren.
b. Een dankbetuiging van den L.T.B. voor
het verleenen van reductie op de landhuur.
Vc<* kennisgeving aangenomen.
c. Het verslag van den vleeschkeurings
dienst in den kring Barsingerhorn over 1930.
Als voren.
d. De verlies- en winstrekening en balans
van de woningbouwvereeniging over 1930.
Er was een verlies van 3201.73, dit is min
der dan verleden jaar, zoodat de burgemees
ter een vooruitgang constateerde.
e. Een schrijven van het algemeen burger
lijk armbestuur met verzoek om goedkeuring
van het besluit tot het verleenen van reduc
tie op de pachtsommen. Verleend was 20
pCt. voor gewoon verhuurd land en 25 pCt.
voor het nieuw gehuurde. De reductie wordt,
evenals door de gemeente, slechts verleend
aan die pachters, die vóór 1 Mei betalen.
De totaje kosten zullen zijn 1299.30, tot
welk bedrag een extra gemeentelijk subsidie
gevraagd wordt.
B. en W. meenden, dat, waar de gemeente
is voorgegaan, er alle reden is om een derge-
lijken maatregel, genomen door een aan de
gemeente, rekenplichtige corporatie, goed te
keuren.
De heer Slot kon zich in het algemeen
niet vereerfigen met het geven van reductie
door het burgerlijk armbestuur. Spr. vond
het wel wat al te gemakkelijk om direct
maai' een beroep te doen op de gemeente.
Het had z.i. op den weg van het B. A. gele-
Zij had de vertrekken voor Timothy Car-
less in gereedheid laten brengen aan het
uiteinde van den linker vleugel, zoodat haar
vensters zouden uitzien over het plein en
hij zou dat bekoorlijke, dat heerlijke, dat
gouden uitzicht hebben over de rivier en
de Vallei van de Amasse.
Maar nu werd zij beheerscht door een
voortdurende ontevredenheid over haar
keuze; de kamers, waarin koningen hadden
geslapen en gedineerd, waren te grootsch.
Een Engelschman zou kunnen vinden, dit
zij riekten naar vertooning of aanstellerij.
Maar er waren geen eenvoudige kamers
in Ruzè de Bellegarde en het >Vas gepaster
dat hij zou zijn in den vleugel waar de Mail-
ley s hun vertrekken hadden, dan in dien
welke door haar zelf en miss Stalling was
ingenomen.
Natuurlijk hadden de de Mailley's het
„intendantshuis" in het park en waren
slechts in het kasteel gebleven uit een oog
punt van utiliteit; zij konden het elk oogen
blik verlaten, maar madame de Bellegarde
gaf er de voorkeur aan dat zij bleven.
Het hoofdgebouw van het kasteel was in
genomen door statie-vertrekken, waarvan
er één zeker was gemeubeld als slaapka
mer, maar met een onmogelijke vormelijk
heid en pracht.
Al de meer nederige vertrekken waren
bezet door dienstpersoneel; Timothy Car-
less moest in den linkervleugel komen, maar
zij zou enkele meubelen en kostbare schil
derijen en glinsterend kristallen luchters
wegnemen.
Dan weer ontbrak haar de geestkracht
tot dit besluit; zij werd bedeesd bij deze
uitgebreide voorbereidingen voor één gast;
iedereen, van mr. Farryner tot de dienstbo
den toe, zou haar angstvallige zorg, waar
door zij geheel werd in beslag genomen, op
merken.
gen om eerst te vragen of de gemeente ac-
coord ging met het besluit tot het geven van
reductie. Indien de raad daarmee nu niet ac-
coord gaat, zal een categorie menschen te
lijden krijgen, die zulks niet kan dragen.
Het B. A. had zich eerst moeten vergewis
sen of wat het van plan was te doen goed
gekeurd zou worden.
De voorzitter vond dit nu niet zoo
erg noodig. want de raad houdt toch immers
de eindbeslissing. De raad vraagt ook niet
van te voren de meening van Ged. Staten.
Wethouder De Groot meende, dat het
wel op den weg van het B. A. lag om de
gemeente te volgen in het verleenen van re
ductie. Als de eene categorie huurders re
ductie krijgt, moet de andere die ook heb
ben.
Het voorstel van B. en W. om het besluit
van het B. A. goed te keuren en de eventueel
te verhoogen subsidie nader vast te stellen
bij de behandeling van de gemeentebegroo-
ting, werd hierop aangenomen met 4 tegen
3 stemmen. Vóór waren de heeren Tesse-
Iaar, de Groot, Nannes en Molenaar. Tegen
stemden de heeren Slot, Swan en v. Rijn.
De voorzitter deed hierna de vol
gende
mededeelingen.
a. Door B. en W. is de stemming voor de
verkiezing van de leden van den gemeente
raad bepaald op 3 Juni 1931.
Tot gemeentebode en deurwaarder plaat
selijke belasting is door B. en W. benoemd
de heer J. Brandsen.
Twee juncties in één persoon.
Door B. en W. werd aanbevolen voor de
benoeming tot hooisteker en schatter ver-
gunnigsrecht de heer J. Brandsen. Deze werd
met algemeene stemmen benoemd.
Ovenbouw gasbedrijf en verleggen
Westfriesche dijk.
Overeenkomstig het advies van de gascom-
missie stelden B. en W. voor te besluiten om
over te gaan tot het inbouwen van den
ouden oven in de gasfabriek en hiervoor uit
het reservefonds een bedrag van 4200 be
schikbaar te stellen en tevens voor het ver
leggen van de gasleiding in den Westfri'e-
schen dijk uit het reservefonds beschikbaar
te stellen 2000.
De voorzitter deed mededeeling van
het schrijven der gascommissie, die adviseer
de het inbouwen van den oven op te dragen
aan de Dordtsche fabriek voor 3950. De
levensduur van den oven wordt berekend op
vijf jaren. Er waren meerdere inschrijvers
voor het werk geweest, de laagste was
3300, maar het systeem van deze inschrij
ver voldeed minder goed met als gevolg min
der groote bedrijfszekerheid dan bij uitvoe
ring van het werk door de Dordtsche fabriek.
Om deze reden meende de gascommissie het
werk te moeten opdragen aan genoemde fa
briek. B. en W. vereenigden zich met dit ad
vies.
De heer Molenaar vond het verschil
nogal beteekenend, maar zou zich bij het
oordeel van meer ter zake kundigen dan hij
was willen neerleggen.
De heer Slot berekende, dat een verschil
van 650 niet veel beteekent, als men het
over vijf jaren verdeelt en rekening houdt
met de veel grootere bedrijfszekerheid.
De heer Swan vroeg of er niet een be
stek en voorwaarden zouden te maken zijn.
volgens hetwelk de laagste inschrijfster hei
werk zou kunnen uitvoeren. Misschien zou
men op die wijze dan toch nog 650 goed-
kooper klaar komen
De heer Slot trok de mogelijkheid van
dergelijke uitvoering in twijfel. Het verschil
zit in het systeem volgenshetwelk een be
paalde fabriek werkt en dit kan maar niet
zoo zonder meer door een ander worden
overgenomen.
De heer Van R ij n gaf de voorkeur aan
uitvoering door de fabriek te Dordrecht. Hij
zette de voordeden uiteen, die verbonden
zijn aan het door haar geleverde werk.
Zonder hoofdelijke steming werd hierna
het eerste deel van het voorstel van B. en W.
aangenomen.
Uit de toelichting bij het tweede deel van
het voorstel bleek, dat het werk aan de gas-
eliding in den Westfrieschen dijk reeds is
uitgevoerd en dat het gekomen is op 1750.
Het werd gedaan in eigen beheer, bij aan
besteding was de laagste inschrijving
2500 geweest.
Ook dit voorstel werd goedgekeurd.
Wijziging gemeentebegrooting 1931,
^b^^ri^anc^ne^mig^rpmerkingei^van
Zij was in deze gedachten verzonken toen
Magnus Farryner plotseling vroeg:
Wie komt er? Iemand, dien ik ken?
Miss Stalling antwoordde vroolijk en
vlug:
Iemand, dien ge niet kent, ten eerste
een vriendinnetje van mij Robinetta
Sarsfield.
Robinetta Sarsfield! Madame de Belle
garde had het kind vergeten; zij was dank
baar voor den trouwen steun van miss
Stalling, want de nogal plotselinge vraag
had haar uit het veld geslagen, en zij zeide
warm:
Van welke kamers zou zij houden? Ik
zou haar graag iets aardigs geven de sta
tie-vertrekken misschien.
Maar mijn beste! Een kind, komende
van een zeer bescheiden klooster
Dat, dacht ik, zou het aangenaam ma
ken voor haar
Maar miss Stalling protesteerde.
U heeft mij een heele verdieping voor
mijzelf gegeven; natuurlijk komt Robinetta
bij mij
Maar madame de Bellegarde dacht dat
het alleraardigst zou zijn dit kleine school
meisje te zetten in de weelderige statie-
vertrekken met Clarice, een eenvoudige en
keurige meid, die leek op iemand uit een
sprookje, om op haar te passen en zij deed
een beroep op mr. Farryner, die zwijgend
de twee vrouwen had gadegeslagen.
Het hangt zooveel van het kind af,
zeide hij. Het kan zijn dat zij er prachtig
in past of zij kan een wanklank zijn. Is
zij van het prinsesse-type?
Miss Stalling erkende, dat zij haar in bij
na twee jaar niet gezien had, o'schoon het
niet zoo lang leek, daar zij elkander zoo
dikwijls hadden geschreven, en dat zij zich
haar herinnerde als schuw, onhandig en vrij
gevoelig. (Wordt vervolgd).
