«c«
PgPSAttgl\t
75VV»W<°en 9U\„S„,
Brieven uit de Hoofdstad
VERKADE TOCH IN DEN
STADSSCHOUWBURG.
Hoe relletjes ontstaan.
Landbouw en Veeteelt
Ingezonden stukken
Tandè^jirsïag verdwenen
RaaeJselhoekje
EBBENDE.
(Nadruk verboden.)
- iva'e
nee"
„ene
sptee*"
V\e\
du>ie0,
n*see
S>e
xefd
ü'»t
.oe ^:;uou^
O
d"
VdO
^'"°Uode^ <5e°t9'"
de" m°?JU ue^;'
60 dit <e'
*ao,d,9;.„e **den
vee"
s,den
Ce*"8*®
*eo ^etVtsve
eer» det4ovee^ea®vef\
geo
HARENKARSPEL.
Bij Kon. besluit van 21 Maart is benoemd
tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau I
Dam, secretaris en ontvanger der gemeente
Harenkarspel.
EGMOND AAN ZEE.
Een veelbelovend stelletje.
's Middags, den tweeden Paaschdag, heeft
men zich, bij afwezigheid van de bewoners,
door het openschuiven van een raam toegang
verschaft tot den winkel „Het Zeemanshuis
alhier, behoorende aan den heer J. J. Buter.
Vermist werd ongeveer 20 aan geld.
Doordat iemand opmerkte, dat een opge
schoten jongen papiertjes met geld verborg,
is men 00 het spoor der daders gekomen. Het
bleken te zijn een 4-tal jongens van 11 tot
14 jaar, die met dit geld reeds snoepgoed
hadden gekocht.
De politie heeft de zaak in handen.
Burgemeester en Wethouders hebben
aan den heer Bellekom, autobusondernemer,
verboden, rijdende in de richting Alkmaar, te
stoppen in het gedeelte Voorstraat tusschen
Kerkstraat en hoofdingang begrar plaats tot
het opnemen van passagiers.
Hieruit volgt dus, dat de Voorstraat-be
woners ten Oosten van de Kerkstraat niet
meer voor de deur hunner woning mogen
instappen (wel uitstappen), maar zich moe
ten begeven naar de Kerkstraat of naar den
hoofdingang van de begraafplaats.
O.-/O Damesvereeniging „Tavenu".
De Oud-Katholieke Damesvereeniging
f.A.V.E.N.U. gaf in de zaal van het Ver-
eenigingsgebouw haar jaarlijksche uitvoe
ring. Opgevoerd werd Koppazek op Carna
val of De club der overtolligen. Alvorens be
gonnen werd, gaf een der leden een korte in
lichting over het stuk.
Zooals wij van deze vereemging gewend
zijn, werd nu ook weer goed spel vertoond.
De rol van Koppazek was in goede handen
en werd op schitterende wijze vertolkt. Ook
Klemmer, een journalist, die tuk was op on
gelukjes en voorvallen en er danig bij fan
taseerde, deed menigmaal de zaal schateren
van het lachen.
Aan het slot werden bloemen aangeboden
aan Koppazek voor de goede vervulling van
de zware titelrol.
Een gezellig bal was het einde van dezen
avond.
WARMENHUIZEN.
„Herwonnen Levenskracht"
De afdeeling Warmenhuizen van bovenge
noemde vereeniging hield Dinsdagavond in
het Patronaatsgebouw een propaganda-film-
avond met als spreker de heer de Vuister uit
Utrecht. Het doel van dien avond was, te
toonen het doel, de werking en het nut van
een dergelijke vereeniging.
De heer Vuister deelde allereerst mede, dat
de vereeniging „Herwonnen Levenskracht" is
opgericht tot bestrijding der tuberculose.
Het sanatorium dezer vereeniging is thans ge
vestigd te Apeldoorn.
Hierna werd een film over het sanatorium
„Berg en Bosch" afgedraaid.
Deze duidelijke film behelsde het geheele
verloop van de kuur van een patiënt. Het be
gin der behandeling tot aan het einde werd
op de film heel goed weergegeven. Schitte
rend kwamen de houten paviljoens tusschen
de bcsschen uit. Nadat men eerst gezien had
de opneming, de behandeling en verpleging
der patiënten, zag men verscheidene patiën-
die reeds zoover hersteld waren, dat ze
moenten wandelen en eindelijk een arbeids-
tnerapie ondergingen. De keukens en werk
plaatsen voor degenen, die aa# den arbeid
mochten, kwamen heel goed uit. Na de 4e
acte trad de heer Vuister naar voren om eens
uitvoerig het werk van „Herwonnen Levens-
Jcracnt te bespreken. Volgens den heer
Vuister bestaat deze vereeniging reeds 17
jaren. Jaarlijks worden er pl.m. 320 patiën
ten verpleegd. Er komen jaarlijks 400 aan
vragen ter verpleging binnen, zoodat dus een
nen worden n "iet direct ^Plaatst kun"
,..th®n® v? ,er HO patiënten op de wacht
lijst. Dat Nederland nog „rijk" is aan t b c-
patiënten. blijkt wel uit de'navolïende 4
fers.Jaa. Iijks sterven er 6 a 7000 menschen
aan de t. b. c. Over geheel Nederland ziin
momenteel pl.m. 35000 menschen ziek door de
tuberculose. „Herwonnen Levenskracht"
heeft derhalve een groote taak. „Herwonnen
Levenskracht is een instelling van het R.K
Werkliedenverbond. Spr. spoorde vervolgens
de aanwezigen aan om door eene vrijwillige
contributie het groote werk van „Herwonnen
Levenskracht" te ondersteunen in 1930 ver
kreeg het bestuur hierdoor de som van
52000 Het P'aatselijke bestuur van „Her
wonnen Levenskracht" is van plan om dezer
dagen bij de menschen aan huis te komen, ten
einde vrijwillige leden te werven.
BLOEMBOLLENTFNTOONSTELLING
TE DEN HELDER.
Gistermorgen is de bloembollenten
toonstelling in Den Helder in het restau
rant Duinoord geopend.
De burgemeester, de heer W F. G L.
Driessen, heeft ten stadhuize bij de ont
vangst der genoodigden, daarbij de vol
gende rede gehouden.
Op mij rust de zeer aangename taak
U allen, en in het bijzonder U, mijnheer
de commissaris der koningin in dit ge-
wést, als voorzitter van het eere-comité,
zoomede de overige leden van dat comi
té en de leder van het hoofdcomité wel
kom te heetc 1 bij gelegenheid van het
feit, dat zoo aanstonds de bloembollen-
tentoonstelling, die van heden af tot 26
Mei ehouden zal worden in het Helder-
sche natuurmonument „De Donkere
Duinen", officieel zal worden geopend.
Toen in 19z9 door de leden van het
bestuur van het Departement Den Hel
der en omstreken van de Nederlandsche
Maatschappij voor Nijverheid en Han
del het plan werd opgevat, om in dit
voorjaar een bloembollententoonstelling
te organiseeren in „De Donkere Duinen",
stond het gemeentebestuur aanstonds
sympathiek daar tegenover. Hoe kon het
ook anders! Immers, deze expositie zal
zonder twijfel er het hare toe bijdragen
om Den Helder en zijn omgeving weder
om meerdere bekendheid in den lande
te geven. Zij zal getuigen van het feit,
dat een landstreek, die tot voor slechts
enkele jaren in allesbehalve florisanten
toestand verkeerde, bezig is zich te ont
wikkelen tot een bloeiend bloembollen-
gebied.
Het zij mij vergund van deze plaats
reeds thans U, mijnheer de commissa
ris der koningin, den dank van het ge
meentebestuur te betuigen voor uwe
bereidwilligheid, om zoo dadelijk onze
tentoonstelling te willen openen. Deze
bereidwilligheid schenkt ons opnieuw
de overtuiging, dat gij met blies wat er
in uwe provincie voor belangwekkends
plaats grijpt van harte mede leeft.
Voorts breng ik gaarne hulde en dank
aan de organisatoren van deze tentoon
stelling en aan de heeren kweekers, die
kosten noch moeite hebben gespaard,
om haar te doen slagen.
Ik spreek ten slotte den wensch uit,
dat de „Boltha" zich in een zeer druk
bezoek, vooral van menschen buiten
deze gemeente, zal mogen verheugen.
CASTRICUM (Maart).
Overleden: johannes Robertus Ro
denboog, oud 58 jaar, wonende te Amster
dam. Wilhelmina Margaretha Mes, oud
52 jaar, wonende te Haarlem.
Ondertrouwd: Willem Klooster
boer te St. Pancras en Catharina Johanna
Hendrikse wonende te Harlingen en Jitske
de Jong. Wilhelmus van der Pol en Al ij
da Antonia van Koot.
L'histoire se repète. Eduard Verkade's too-
neelgezelschap, „Het Amsterdamsche Too-
neel mag dan na weer een paai" maanden
van hevige crisis overigens een alle-
daagsch verschijnsel in het hoofdstedelijke
tooneelleven verdwenen zijn, hij zelf, de
hoofdpersoon uit dit weinig verkwikkelijke
drama van fusies, débacles, subsidies en fail
lissementen, is dat allerminst. Want onmid
dellijk na de laatste impasse der gecombineer
de gezelschappen heeft Verkade een zijner
oude glansrollen opgenomen ,om die volgens
een beproefd recept het Amsterdamsche pu
bliek weer voor te zetten. En ook thans weer,
na ruim 15 jaren, is Amsterdam graag ko
men kijken naar de typische figuur van
Eduard Verkade, den ongetwijfeld zeer be
gaafden acteur-regisseur in zijn „De Dui
ven-creatie van Franz Molnar. Het is alsof
oude bekenden elkaar weer gevonden hebben.
In de herinnering der Amsterdanische too-
neelliefhebbers leefde nog in deze tijden van
geëxperimenteer en tooneelmalaise de ge
dachte voort aan Verkade's gepersonifieerde
satans-figuur. Het was een gebeurtenis in
dien tijd. Gebruikmakend van die weten
schap, laat Verkade er geen gras over
groeien. Hij heeft blijkbaar genoeg van con-
fereeren en vergaderen over de Stadsschouw-
kwestie, doch hij verlaat dien schouwburg
niet en speelt er slechts weinige dagen later
als gast van het Ver. R otter damsch-Hofstad-
Tooneel zijn eigen duivelspel weer. Weer ziet
Amsterdam het stuk van Molnar dat destijds
ging en toch nog gaat.
En daarmee heeft Amsterdam weer een
stuk op het repertoire, dat niet maar, als de
talrijke vruchtelooze experimenten der laat
ste jaren, na een paar keer is uitgespeeld en
afgedaan heeft, doch dat al verschillende
generaties heeft weten te bekoren. Natuurlijk
dat Molnar's product met de felle dialogen
en de verrassende effecten wat „uit den tijd"
zou zijn, moet men wel aannemen, wanneer
wij bedenken, dat Amsterdam's „huw-bre
dochteren" thans gonder geleide naar „De
DuiveO gaan, terwijl in vroeger jaren geen
weldenkende moeder er aan zou hebben ge
dacht haar dochter naar deze vertooning
mede te nemen. Maar weer is Verkade's 00
treden een evenement in dit stuk, dat ook de
oudere garde blijkbaar best nog eens wil zién
en het zijn ouderwetsche avonden in Am
sterdam's gemeentelijken schouwburg, van
ware belangstelling en dan voldaan naar
huis toe gaan. Daaraan had Amsterdam ge
brek. Tooneelvoorstellingen welhaast zonder
publiek zijn aan de orde van den dag in een
milieu, dat toch ruimschoots in staat is goe
de kunst voort te brengen. Niettegenstaande
radio en bioscopen moet het ook in Amster
dam mogelijk zijn het publiek naar de
schouwburgen te krijgen. Dat het zoo is be
wijst ook thans weer Eduard Verkade. Maar
of een stadsschouwburg met een vast gezel
schap en een vaste subsidie daarvoor de op
lossing zal kunnen brengen, dat staat nu
juist te bezien.
Dat de Amsterdammers kijklustig genoeg
zijn is den laatsten tijd, trouwens heel dicht
in de 'buurt van den Stadsschouwburg, weer
eens duidelijk aan het licht gekomen. Voor
al in de laatste weken is er in de omgeving
van het Paleis van Justitie nogal wat te zien
geweest. Daar binnen in het gebouw van het
Recht werden de zaken dan behandeld tegen
degenen, die zich in het begin van het jaar
tijdens de werkloozenrelletjes hadden mis
dragen jegens de politie-ambtenaren, aan
wie handelend optreden was opgedragen. Het
ging er soms hardhandig toe en als de po 1
tie-sabels door de lucht flonkerden, vielen er
meestal harde klappen. De taktiek bleek juist
te zijn: er kwam een einde aan de nietsbe-
oogende verzamelingen van menschen op den
Dam, die dan meestal nog verdrie- of vier-
voudigd werden door de schare van nieuws
gierige omstanders, die aan geen enkele grief
uiting hadden te geven, doch uitsluitend en
alken belust waren op de sensatie der rel
letjes. Het handjevol werkloozen, dat meen
de 00 deze wijze te moeten protesteeren, baar
de de politie dan ook niet zooveel zorg als het
opdringerige voorbijgangerspubliek, dat een
en ander graag uit de eerste hand had. En
dat er op die wijze ook niet-werkloozen wel
eens tikken eveneens uit de eerste hand
opliepen, behoeft niemand te verwonderen.
Relletjes in Amsterdam zijn vreemde za
ken en over het ontstaan er van zou een com
pleet boekwerk te maken zijn. Bij de behande
ling der'verschillende rechtzaken tegen „de
belhamels" hebben wij het weer eens kunnen
zien. Wanneer zoo een zaak in behandeling
komt, is er een aantal lieden, partijgenooten
der slachtoffers doorgaans, die zich graag
een plaats op de publieke tribune willen ver
overen en daartoe al vroeg aan den achter
kant van het gerechtshof dicht bij de Leid
schestraat in de rij gaan staan. Maar, voor
wat er buitendien dan nog schijnt te gaan
gebeuren, is er ter gelegenheid van zoo een
rechtzaak een politiemacht in de omgeving
van het gerechtsgebouw op de been gebracht,
die minstens aan onmiddellijke revolutie doet
denken. Agenten te voet en politieruiters wor
den in grooten getale op hoeken van straten
en grachten geposteerd, een aantal hunner
blijft in de buurt patrouilleeren op den weg,
die de celauto, bestemd voor het vervoer dei-
verdachten van en naar het Huis van Bewa
ring heeft af te leggen, terwijl bovendien van
het gerechtsgebouw uit dan nog een geringe
macht aan Rijksveldwacht op de been wordt
gebracht. En de aanblik van deze blauwge
rotte veldwachters helpt de revolutiestem-
ming niet weinig opvoeren. Menschen blijven
staan in de nauwe Leidschestraat, de brug
gen worden alras bevolkt door hen, die wach
ten op de dingen, die gaan gebeuren of lie
ver die niet gaan gebeuren Maar het blijft
woelig, ook als de tribuneklanten al lang
naar binnen zijn en daar verder het pleit
wordt beslecht. Het verloopt daar alles rustig
en wanneer niet een abnormaal aantal kran-
ischen, die nooit hier komen, thans :1e
zaal onnoodig vol maakten, zou er niets bij
zonder aan deze rechtzitting te zien zijn.
Maar straks, als de zitting geschorst en het
vonnis gewezen is, spoeden al deze nieuws
schrijvers zich naar buiten, om den verderen
gang van zaken van nabij op te nemen en
liefst wat sensatieberichtjes over bloedende
hoofden en rennende charges te kunnen op
doen. Ik heb altijd zoo het gevoel gehad, dat
de werkloozen daarbij wachten op de pers en
de pers op de werkloozen. Aan beide kanten
staat men rustig, de demonstranten, die nog
even napraten onder geleide van eenige rui
ters en de pers in het veilige gezelschap van
inspecteurs, die hier de leiding hebben. Maar
zoo wachtend, fokt er een soort revolutie-stem
ming, fotografen zijn aanwezig om het min
ste of geringste voorval voor de geïllustreer
de pers vast te leggen, terwijl er bij dit soort
dingen in de hoofdstad ook altijd eenige ge
heimzinnige figuren zijn, van wie niemand
weet of zij tot de pers of wel tot de politie
behooren. Zij weten veelal te verhalen van
aanslagen op het Huis van Bewaring van
beeldenstorm in de Kalverstraat en bij het
vervaardigen van werkloozen-onlusten spe
len ook deze menschen een belangrijke rol.
Dan plotseling, niemand weet ooit
hoe het precies in zijn werk gaat, breekt
de storm los en wordt het een rennen
en een sauve qui peut voor galoppee-
rende paarden en politiestokken en sa
bels en „de eerste klap is dan een daal
der waard", zooals het in goed Amster-
damsch milieu heet. Nog onlangs was
een „faux pas" van een zenuwachtig po-
litiepaard bij een demonstratie van
communisten bijna aanleiding tot een
charge met ernstige gevolgen. Neen, de
aanleiding tot z.g. relletjes in de hoofd
stad zijn in vele gevallen heel andere
oorzaken dan de gedragingen der lieden,
die meenen, door te „trekken" of te de-
monstreeren, uiting te kunnen geven
aan hun misnoegen over zekere toe
standen of aan hun ontevredenheid.
Zonder twijfel zal het gezag, in casu de
politie, het heft onder alle omstandighe
den in handen hebben te houden en dat
is de Amsterdamsche politie beter dan
wie ook, die in de meening zou verkee-
ren daarbij hulp te moeten verleenen,
gerust toevertrouwd. Maar dat er, zoo
als bij de recente behandelingen der be
treffende strafzaken is voorgekomen,
relletjes gemaakt worden door overdre
ven belangstelling van 'krantenmen-
schen, die deze onlusten toch maar ne-
geeren, zooals zij veelal zelf verklaren,
is uit den booze. Al te ijverige reporta
ge brengt hier toestanden met zich me
de, in ons overigens zoo rustige stads-
leventje, waardoor niemand gebaat kan
zijn. Ook de krantenlezer niet, die een
volgenden keer zeker ook zal gaan kij
ken naar „klein-Ruslaud", zooals dat op
Prinsengracht en Leidschestraat nu al
eenige malen met succes is opgevoerd.
De veldwachters met hun angstaanja
gende klewangs kunnen gerust, binnen
blijven en op allerlei verrassingen voor
bereid, in gereedheid worden gehouden.
Men mompelt in Amsterdam in poli
tiekringen. dat men er toe zal overgaan
een z.g. „Ueberfall-Kommando" op te
richten, een soort „vliegende brigade",
die, gestationeerd op verschillende pun
ten van de' stad, bij eventualiteiten zal
kunnen uitrukken naar alle bedreigde
plaatsen. In hoeverre hieraan in de
hoofdstad behoefte bestaat, valt geheel
ter beoordeeling der betrokken politie
autoriteiten. Zeker is het, dat wanneer
deze brigade er komen zal, het niet meer
noodig zal zijn, om zonder eenige aan
leiding groote politiemachten te concen-
treeren voor onbeduidende volksverza-
melingetjes. die met een zoet lijntje
meestal wel uit elkaar gaan.
Suggestie speelt ons ook bierbu p<
ten. Van niets wordt er zoo gauw iets
gemaakt. Veel politie, mensfhen van rie
krant, die od de afzettingen staan, foto
pratendan gaat er iets gebeuren. In
de meeste gevallen komt zulk een prog
nose uit. Helaas. Als de heeren hun weg
waren gegaan, had het ook in orde ge
komen en zonder geweld. Dat is het
verschil.
VAN SIEGEN.
KENNEMERLAND.
Eindelijk is de overgang een feit ge
worden. De oude groente is in de min
derheid. Mooie volle bakken met spi
nazie en sla, kleinere kwantums poste
lein, de aanvoer van den kouden grond
is een feit geworden. Maar met dit al
was er nog wel een vri, groote aanvoer
van oude groente en stapelproducten en
gelukkig waren de prijzen vrij hoog.
Wat ons de afgeloopen weken is opge
vallen is de hooge prijs der rabarber en
de prima kwaliteit van dat product en
de goede zaken die de „trekkers" \an dit
product maken.
Zooals we opmerkten was er al een
flinke aanvoer van nieuwe groente. Spi
nazie was gezocht en duur, zoo mogelijk
nog duurder dan de vorige week, doch
de hooge prijs zal wel spoedig verdwij
nen als het koude-grondproduct los
komt. De prijzen der spinazie waren
afwisselend en van IC 26 per 100
K.G., 2e kwaliteit werd voor sterk wis
selende prijzen verhandeld. Sla werd
in sterk afwijkende kwaliteit aange
voerd, mooi, 2e en 3e kwaliteit in prij
zen van 0.80 tot 1.50 per kist. We
voegen hieraan nog toe dat de prijs in
Haarlem beduidend hooger was dan in
Beverwijk en voor dezelfde kwaliteit.
De „eerste" postelein was gezocht en
duur. Een kistje van 2 K.G. gold 1.25 a
1.40. Radijs staat vrij vast in notee
ring, hoewel 2e kwaliteit iets in prijs
daalde. De noteering was 6.50 a 10
.per 100 bos. Rabarber is duur, doch de
eerste kwaliteit was clan ook schitte
rend. We noteerden voor rabarber eerste
soort 28 a 40, idem 2e soort 10
16, alles pc;- 100 bos.
Bij de nieuwe groenten kunnen we nog
noemen raapstelen die eveneens duur
waren, met prijzen van 3.50 a 5 50
per 100 bos.
Oude groente was in de minderheid
en geen wondei, 't is bijna half April.
Maar over de geheele linie waren de
prijzen aan den hoogen kant. Roode kool
niet bepaald mooi, doch goed,gold
8.50 a 13, 2e soort 3.50 a 7, gele
kool, mooie 2e kwaliteit, gold vrij goed.
de prijzen varieerden van 4.50 tot 8 50
alles per 100 stuks.
Prei was al bijzonder in trek en voor
den tijd van het jaar vrij goed. De notec-
ring van prei lc soort was 20 a 28,
idem 2e soort 10 a 17.50 per 100 bos.
Witlof kwam in mooie partijtjes ter
veiling en vond graag koopers, le soort
witlof gold 30 S, 38, 2e soort (doch
mooi) 16 a 28 per 100 K.G. De „laat
ste" spruiten golden niet veel, alleen le
soort gold nog iets, de prijzeu waren
10 a 15 per 100 K.G.
Wortelen, keukenbieten en rapen kan
men over een kam scheren. Er was niet
veel animo en lage prijzen, varieerend
van 2 a 3.50 per 100 K.G.
De vraag naar aardappelen was afwis
selend. Het terrein van den handel had
zich verplaatst naar de grossiers.
Prima kwaliteit aardappelen zijn
duur, onbekende kwaliteit gold weinig.
Duin- (juister gezegd zand-) aardappe
len blijven duur met prijzen van 3 50
a 12, onbekende kwaliteit gold slechts
4.50 a 6.50. alles per 1C0 K.G.
We :.ier. er in dat. de prijs van prima
aardappelen nog meer de hoogte in gaat
omdat er overal vraag is.
De overige aanvoer geeft geen reden
tot afzonderlijke vermelding.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Re-
'dactie. De opname in deze rubriek, bewijst
geenszins dat de redactie ermede instemt).
foESTANDËNAAN HET HOOG-
HEEMRAADSCHAP.
Geachte Redactie.
Velen met mij zullen ongetwijfeld met een
zekere ergernis hebben kennisgenomen van
de advertentie van het Hoogheemraadschap
Noordhollands Noorderkwartier, voorkomen
de in Uw blad van gisteren. Hierin toch werd
een vrouwelijk ambtenaar gevraagd voor
typen en lichte kantoorwerkzaamheden op
een salaris van IOCO—17O0. Het komt
mij onbegrijpelijk voor, dat een publiekrech
telijk lichaam ais dit waterschap er opzette
lijk aan medewerkt, de werkloosheid onder de
Nederlandsche jongemannen te vergrooten.
Millioenen worden er uitgegeven, zoowei
door rijk en provincie als-gemeente om de
werkloozen te ondersteunen, maar nu hier
voor een mannelijke kracht een bescheiden
positie is te verkrijgen, sluit men die uit en
neemt een vrouwelijke.
Hoe groot de nood onder de kantoor
bedienden is, blijkt wel uit het feit, dat toen
onlangs aan de Ambachtsschool alhier een
klerk werd gevraagd op een salaris van
900, zich hiervoor naar verluidt meer
dan 300 gegadigden aanmeldden, waaronder
met diploma H. B. S. e.d.
Dat talrijke werkgevers hun toevlucht tot
goedkoope vrouwelijke krachten nemen is al
erg genoeg, doch gezien den economischen
toestand kunnen zij wellicht niet anders om
aan de concurrentie het hoofd te kunnen bic
den. Doch dat publiekrechtelijke- en over
heidsinstellingen dit gaan overnemen is meer
dan ergerlijk.
Als men onze Hollandsche jongemannen
van 5'A tot 18 maanden voor militaire plich
ten uit hun werk haalt, waar zij dikwijls niet
meer kunnen terugkomen, neemt men ook
geen vrouwen en weet iren de jongemannen
heel goed te vinden.
Aan genoemd hoogheemraadschap heer-
schen toch reeds vreemde toestanden. Zoo
werken daar geregeld een gepensionneerd
adjudant-onderoff.-ier en een idem hoofdbe-
steiler der posterijen, die ieder reeds circa
50 pensioen genieten. In het zakenleven
zou men dit oneerlijke concurrentie noemen.
Aan verschillende rijksinstellingen is de toe
stand niet veel beter.
Tanden worden weer blinkend wit.
Er worden steeds nieuwe theoriën verkondigd betref
fende de oorzaak van tandbederf. Sommige zeggen,
dat bacteriën de oorzaak zijn, terwijl anderen het aan
een verkeerd dieet toeschrijven, terwijl de overigen
'n combinatie van deze twee voor mogelijk houden.
Een feit staat echter vast: Uw tanden worden be
dekt men een kleverigen aanslag. Hierin bevinden
zich bacteriën, die bederf veroorzaken.
Oe meest zekere manier om Uw tanden van dezen aan
slag te bevrijden, is het gebruik van .Pepsodent". Het
verwijdert den aanslag, waar andere methodes falen.
Hebt ook blinkende tanden. Neemt den zekerstelt
weg en gebruikt nog heden „Pepsodent".
*1™^ ii' 1 na—Man—nAHMLSMtnn n
- GEDEP ■HlIIIIIBI—
Dc Tandpasta die den aanstap
verwijdert.
Gebruik tweemaal daags Pepsodent Bezoek
mintens tweemaal per jaar Uw Tandarts.
3137
GESJSSCTESS
Oplossingen der xaadsels uit het
vorige nummer.
Voor grooteren.
1. Paaschfeest. Schaap, fee, schaats,
Hees, staaf.
Met dank voor de plaatsing,
EEN BELANGH.
I<
E
R
s
E
Z
E
L
R
E
D
E
S
L
E
E
3. Karper, kaper.
4. Hij bood ondanks de hooge som,
wejke hij reeds toegezegd had,
nog hooger. (D011).
Laat Bob htt boek even halen. (Ob).
Moeder voelt zi :h vandaag' veel beter
gelukkig. (Elbe).
Bij dat costuum staat een roode rok
heel aardig. (Oder).
Voor kleineren,
1. PaaScheieren.
2. Een blad.
3. Kamp, ramp, lamp, damp.
4. Winter, koninkje; winterkoninkje.
OM OP ?E LOSSEN.
Voor jrootcreii.
1. Ik ben es" viervoetig dier. Ontdoet
men mij van kop en staart, dan
word ik iets, dat rauw, gekookt en
gebakken gegeten kan worden
2. Kruisraad-el.
Op de beide kruisjeslijnen komt de
naam van een plaats in Gelderland.
X
X
X
X
XXXXXXXXX
X
X
X
X
lo rij een medeklinker.
2o een klein eiland.
3o iets wat in slooten groeit.
4o een vaartuig in het meervond.
00 't gevraagde woord.
60 een boom, die langs een muur,
hek of leuning geleid wordt.
7o iets, wat door den schoenma
ker gebruikt wordt.
80 een voorwerp, dat dienst om
een stuk grond af te zetten.
9o een medeklirkeri.
3. Mijn geheel wordt met 7 letters ge
schreven en noemt een deel var
Duitschland.
5, 7, 1 is een getal.
3, 2, b, 4 is een verkorte meisjesnaam.
Een 4, 5, 7, 3 is een viervoetig dier.
Een 3, 7, 6 wordt gebruikt om op te
schrijven of te teekenen.
De 5, 4, 7 bevat heel wat water
druppels.
4. Een gevaarlijk ontplofbaar voor
werp, een kwart balk en een zure
vloeistof vormen samen een grove
stof. Welke?
Voor kleineren.
1. Wel heb ik kop en pooten,
Maar 'k lijk toch soms een bal.
Die als men mij maar aanraakt
Heel leelijk steken zal.
Blijf daarom op een afstand
Én raak mij maai niet aan;
Is het gevaar verdwenen,
Dan ziet men mij weer gaan.
Vier letters zijn slechts noodig,
Die noemen je het dier.
Dat h^ert bij de beschrijving,
Die je kunt lezen hier.
2. Een jongen verloor zijn hoofd en
werd toen een aapje. Hoe kan dat?
3. Wat kun je in je rechterhand ne
men, wat een ander met zijn lin
kerhand niet kan?
4. Mijn eerste is een klinker, mijn twee
de hoort bij een kippenhok, mijn
derde is een boom, en mijn geheel
noemt groote roofvogels.