DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. giff Uit den Alkmaarschen Raad. MOTORRACES Onze naam zegt U alles! W. M. H. Pels Zoon, Alkmaar, Stoomerij en Ververij TAP UTREINIGIKG S.KKOII. BEZOEKT IDE fto. 01 ZATERDAG IS APRIL 1931 133e Jaargang. Volgens B. en W. zorgt Goed Wonen voor volkshuisvesting, maar Volkshuisvesting niet voor goed wonen. Bij een organisatie, die openlijk bekend maakt, dat zij te veel subsidie heeft gekregen, kunnen alleen zuigelingen betrokken zijn. 1 TE ALKMAAR, ZONDAG 19 APRIL 1931. NIEUWE OVERDEKTE TRIBUNE BESCHIKBAAR. 58 INSCHRIJVINGEN. Aanvang half twee. „ALCMARlA" V.V.V. Dagelijksch Overzicht Witte Wordeauac. Vraagt: Chat. Coutet, demi sec, ALKMAARSCHE COURANT. Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon- cr Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2. franco door bet geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voornam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA, Dit nummer bestaat uit 3 bladen. Het kan niet anders dan tot tevredenheid stemmen, dat op het laatste oogenblik het af wijzend prae-advies ten opzichte van het verzoek van Volkshuisvesting door B .en W. is terug genomen. Het college schijnt, zoo kort voor de ver kiezingen, niet gaarne den indruk te willen wekken, dat het den bouw van goedkoope ar beiderswoningen wil tegengaan, voorname lijk nu gebleken is, dat men de tegenover Volkshuisvesting aangenomen houding in onze gemeente bijzonder onbegrijpelijk heeft gevonden. Men had mogen verwachten, dat mevrouw Helleman, die bij de behandeling der begroo ting zoo krachtig op den bouw van goedkoo pe huizen heeft aangedrongen, thans als een tweede Kenau Simons Hasselaar op de bres was gesprongen om met al de welsprekend heid waarover zij beschikt het college duide lijk te maken, dat men den bouw van een dertigtal goedkoope woningen niet zal mo gen weigeren, maar mevrouw Helleman is een volgzaam lid van haar fractie en de poli tieke eenheid eischt wel eens, dat er zoo nu en dan eens een oogje wordt dichtgeknepen en een oortje wordt dichtgehouden. Dus werd noch van'soc. dem., noch van katholieke zijde ditmaal ook maar een enkel woord van verwijt aan het adres van het col lege gericht en liet men het aan de heeren Vogelaar en Hoijtink over te doen uitkomen, dat°B. en W. op het gebied van volkswoning bouw in hun plichten verre tekort waren geschoten. Wethouder Klaver deed de verrassende me- dedeeling, dat er van eenige tegenwerking van de zijde van het college geen sprake was geweest. Men had de huizen alleen voor denzelfden iprijs wat grooter willen hebben en in tegen stelling met dit verlangen had men zonder goedkeuring van de bouwvereeniging op een achttal daarvan een bijslag willen geven, zoodat deze daardoor het aanzien van tehui zen voor bewoners van krot- en noodwonin gen zouden krijgen, maar al deze veranderin gen in het ingediende bouwplan waren van zoo ingrijpenden aard, dat hier moeilijk an ders dan van opzettelijke tegenwerking kon worden gesproken. Immers, dat deze huizen niet grooter wa ren is niet de schuld van Volkshuisvesting, maar een gevolg van den huurprijs en van de voorwaarden waarop de voorschotten van het Rijk kunnen worden verkregen. Huizen van 4.50 huur zijn nu eenmaal geen paleizen, wat niet wegneemt dat juist aan deze woningen in onze gemeente bijzon der behoefte bestaat. Het lag geenszins in het doel van Volks huisvesting voor krotbewoners te bouwen. Zij is op dergelijke huurders niet gesteld en zij >s er dus heelemaal niet door gebaat, dat de gemeente op een achttal woningen onge vraagd een zekeren bijslag wil verleenen •iedereen schijnt dat te begrijpen, behalve het college. Men sprak daar van een afschuwe iijK misverstand dat wellicht nog zal worden opgehelderd, dat wil waarschijnlijk zeggen, u„L n°?- weJ za! worden opgelost als Volks- huisvestmg bereid blijkt haar bouwplan geheel «„■,1 en van dit college te wijzigen i, ƒ5 vereeniging, die in de gemeente cr»or, s?oren reeds verdiend heeft, intusschen geen plan schijnt te hebben. j. m^n niet tot een resultaat, dan zal gemeente zelf aan het bouwen gaan en rv-oLi^j ?ei belangstelling af of de dan b stiente woningen voor denzelfden huurprijs zooveel grooter kunnen zijn, of het wellicht Ie huisjes voor krotbewoners zullen worden, en tusschen welke bouwblokken deze dan ge zet zullen worden om aan de nieuwe huurders een opvoedkundig lesje in zindelijke bewoning te kunnen geven. Het is een gunstig teeken des tijds, dat men in onze gemeente zoo vele barmhartige men- schen aantreft. Er is menigmaal betoogd, dat het zitting nemen in een armbestuur veel tijd en moeite vraagt en dat daarvoor dan ook alleen die genen geschikt zijn, die behoefte gevoelen zich voor hun minder met aardsche goederen bedeelde medemenschen in zekeren zin op te offeren. Nu het Burgerlijk Armbestuur omgezet wordt in een Bureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon en daarvoor weldadige bestuurs leden gezocht moeten worden, is er een felle strijd ontstaan tusschen diverse organisaties, die allemaal voor een dezer bestuursfuncties in aanmerking wenschen te komen. Alle leden dier organisaties gloeien van liefdadigheid en wanneer de strijd is uitge vochten welke organisaties een dubbeltal mo gen insturen, zal in' den boezem dier centrales nog wel een heftig debat gevoerd worden over de vraag wie nu eigenlijk het geluk zal ten deel vallen tot een bestuursfunctie in dit nieuwe weldadigheidscollege te worden ge roepen. Thans bleek men het er vrijwel over eens, dat de Diaconie der Herv. Gem., het R...K. Parochiaal Armbestuur en de beide mi'dden- standsvereenigingen de groepen zullen zijn waaruit vier der gelukkigen gekozen zullen worden. Hoewel het al weer Mevrouw Helleman was, die bij het tot standkomen van de nieu we instelling op het benoemen van vrouwen en nog meer vrouwen had aangedrongen, paste zij zich thans volkomen bij de leiders van haar fractie aan en liet het pleidooi ge heel aan Mej. Carels over, die natuurlijk, zooals men dat in Alkmaar noemt, weer eeni ge warme lansen voor haar sexegenooten heeft gebroken. Meer dan het breken van deze lansen schijnt deze volhardende afgevaardigde niet bereikt te hebben, want het is aan geen twijfel onder hevig, dat de hierboven genoemde organisa ties en ook de vier later gekozen vakcentrales er niet aan zullen denken een vrouw op hun voordrachten te plaatsen. Voor vrouwelijke bestuursleden zal dus uit sluitend de Raad moeten zorgen en de heer Westerhof verklaarde heel galant, dat men- daarbij op zijn steun zal kunnen rekenen al zou hij nooit een vrouw kiezen alleen om het feit dat zij een vrouw was, een stelling, welke door den heer Vogelaar nadrukkelijk bestre den werd, al zal deze oolijke afgevaardigde daarbij dan ook meer het oog op het huwelijk dan op het samenstellen van een college voor armenzorg gehad hebben. Langdurig en scherp is er gedebatteerd over de vraag welke vakcentrales men zou kiezen welker leden in het bestuur van het Bureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon een plaatsje kunnen krijgen. Er bleken vier vacante zetels en vijf cen trales te zijn met het gevolg, dat er een einde- looze woordenwisseling ontstond over de vraag welke dier centrales als de minst be langrijke van de lijst moest worden afge voerd. De waardeering van het werk en de grootte dezer organisaties bleek hopeloos uiteen te loopen en het aantal aangesloten leden bij een werkloozenverzekering leek van grooter belang dan de politieke richting. En toch was even te voren zelfs de neutrale vereeniging van Huisvrouwen van een poli tiek etiquetje voorzien. Er zijn, vooral in verkiezingstijden, nu eenmaal menschen en couranten, die op ieder en alles een etiquetje van een bepaalde politieke kleur willen plak ken en niet gerust zijn voor zij alles wat leeft in diverse hokjes, hebben ingedeeld. Het slot van de uitgebreide en dikwijls ver velende debatten was dat de neutrale be- stuursbond als Benjamin werd uitgeschakeld en geen zijner leden dus in aanmerking zal mogen komen om voortaan zijn tijd en moeite aan de zorg van armen en werkloozen te besteden. Met verwondering hebben wij den heer Westerhof daarbij hooren verkondigen, dat bij de ruim tweehonderd ingeschreven werk loozen sléchts één kantoorbediende is. Wij vermoeden dat de dames en heeren kantoor bedienden in onze gemeente zelf niet weten welk een in alle opzichten gezegend vak zij hebben gekozen. De grootste merkwaardigheid van. den ge- heelen middag was een gesubsidieerde ver eeniging, die bijna de helft van haar subsidie had overgehouden en daarvan zelfs mede- deeling had gedaan aan het college van B. en W. Het betrof hier het bureau voor zuigelin genzorg en het pleit voor den gezondheids toestand onzer zuigelingen dat er van de toegestane 1700 nog f 700 was over gebleven. Het toppunt van gemeenschapszin zou natuurlijk bereikt zijn als de vereeniging dat bedrag zonder meer aan den wethouder van financiën had aangeboden, maar omdat zelfs deze organisatie wel begreep, dat het heel moeilijk is het geld weer los te krijgen als men het later nog eens noodig mocht heb ben, werd besloten het voor een nieuw op te richten bureau voor kleuterzorg aan te vra gen, met de mededeeling. dat een dergelijk bureau niet meer dan 1000 per jaar zal kosten. Zooals te verwachten was, ziet de direc teur van den Geneeskundigen Dienst het nut in van kostelooze adviezen voor kinderen, die tusschen den zuigelingen en den leerplichti gen leeftijd door allerlei ziekten bedreigd worden en aan de hand van dit advies heeft de kleuter onder onze edelachtbaren, onder wien de gezondheidsdienst ressorteert, het tot stand komen van een dergelijk bureau in alle opzichten noodzakelijk geoordeeld. De heer Govers vond, dat de overheidszorg tegenwoordig te ver gaat. Van de wieg tot aan het graf later zei hij eenigszins min der somber van de wieg tot aan den trouw dag is de mensch aan allerlei consultatie» bureaux overgeleverd. Waarom een advies bureau voor kleuters en niet een voor ouden van dagen? Maar mevrouw Helleman betuig de ronduit haar groote instemming met de voordracht. Zij zou in de toekomst gaarne dezelfde vereeniging nog uitgebreid zien met een bureau voor moeders en aanstaande moeders en het is niet te verwonderen, dat een harer niet-sexegenooten daarbij de op merking maakte, dat hij een adviesbureau voor vaders en aanstaande vaders niet min der noodzakelijk oordeelde. Al deze bureaux blijven inmiddels nog luchtkasteelen en slechts voor de kleuters zal men binnen afzienbaren tijd voor al hun kwalen en kwaaltjes gratis advies bij den betrokken geneesheer kunnen inwinnen. Het is onder de geleerden altijd de groote vraag geweest wat er eerst was het ei of de kip. Bij het samenstellen van het bureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon waar, volgens de verordening de directeur moet benoemd worden nadat een commissie van advies en het bestuur daarover zijn gehoord, werd thans de eenige sollicitant, de heer Van den Heuvel, ter benoeming voorgedragen. Natuurlijk vroeg de oppositie die dit maal al bijzonder slap was daar de heer Thomsen door zijn mede van huis verdrevenen vrijwel den geheelen middag in den steek werd gelaten waarom de genoemde maar nog niet benoemde colleges niet gehoord werden en het was im maar de vraag wat er eerst moest zijn, eén bestuur of een direc teur. Het slot van de historie was, dat volkomen van alle voorschriften werd afgeweken. De directeur werd zonder eenig advies benoemd en zal, nu men toch de rollen aan het omkee- ren is, waarschijnlijk nog waardevolle ad viezen bij het benoemen van de verschillende bestuursleden kunnen uitbrengen. Het Stedelijk Muziekcorps, dat officieel ten grave gedaald is, is als vrijwilligerscorps weer uit het graf verrezen, zij het dan ook, dat vele nieuwe krachten de gapingen in de ge lederen hebben aangevuld. Het vroeg thans de tot dusver gebruikte instrumenten te mogen blijven bespelen, maar de heeren Keesom en Woldendorp waren van meening, dat deze oud-stedelijke blazers daarbij een voorsprong op andere vereeni- gingen zouden krijgen. Een oogenblik kwam nog het plan naar vo ren ook anderen van deze instrumenten te laten profiteeren, maar het gezamenlijk be- blazen van ons stedelijk eigendom schijnt zoowel voor de spelers als voor de diverse hoorns en pistons minder wenschelijk te zijn. Ten slotte bleek het pas benoemde lid van Provinciale Staten, de heer Ringers, zijn blijdschap over deze politieke promotie in een sympathieke daad te willen uiten, weshalve hij voorstelde de instrumenten in dit geval maar af te staan daar de desbetreffende ver eeniging door haar degradeering van stede lijk tot particulier corps reeds voldoende voor haar musicale prestaties gestraft was geworden. Een gevoel van algemeen medelijden be ving plotseling de dames en heeren raadsle den met de zoo van de wijs geraakte musici en het resultaat was, dat zij alleen voortaan de blaas- en trommelinstrumenten der Alk- maarsche gemeenschap zullen mogen bespe len. Dat de R.K. wijk- en wijkkraamverpleging een subsidie heeft gekregen, eveneens voor voorziening in verloskundige hulp, kunnen we van harte toejuichen als daardoor de opname in het ziekenhuis van armlastigen ten koste van het Burgerlijk Armbestuur verminderd kan worden. Wij juichen het toe, dat een organisatie als Gezinsverpleging daardoor geen minder subsidie zal ontvangen, zooals destijds ook het salaris van den schoolarts niet vermin derde toen men van R.K.-zijde een eigen dok ter had verkregen. Het ligt in de lijn der omstandigheden ook de gemeentelijke vroed vrouw dus niet de dupe dezer historie te laten worden ook al zal haar arbeidsveld thans wellicht iets verkleind zijn. De heer Bonsema wees er reeds op, dat zij b.v. voor de woonwagenbewoners niet gemist zal kunnen worden en al hebben wij hier ter stede nu juist geen aparte vroedvrouw voor het woonwagenpark noodig, haar taak onder deze categorie ingezetenen is allesbehalve benijdenswaardig en er zal voor deze trouwe assistente van onze gemeentelijke ooievaar toch nog wel altijd zooveel te doen blijven, dat haar bescheiden salaris van het thans genomen subsidiebesluit niet de dupe behoeft te worden. De overige agendapunten waren van wei nig beteekenis. B. en W. vroegen machtiging een weg te maken naar het zoogenaamde eiland bij het afgesneden kanaalvak en zij hadden terdege begrepen, dat de beste wijze om een derge lijk voorstel aangenomen te krijgen is alvast met het maken van dien weg te beginnen. De heer Vogelaar had liever gezien dat die weg weg was, maar aangezien de weg weg moet worden en daarom niet weg mag zijn onze puzzle-redacteur moet hiervan maar eens een prijsraadsel maken bleven B. en W. deze nieuwe verbinding met het eiland of liever met het schiereiland noodzakelijk ach ten, zoodat de Bataafsche Importmaatschap pij, die hier een opslagplaats heeft, niet meer over het terrein van de Exportveiling behoeft te rijden. Wat de voorwaarden betreft welke Ged. Staten inzake oe gemeentelijke garantie voor het. bouwen van een groentenloods voor de Exportveiling verlangen, daarvoor was de heer Thomsen als gemeentelijke dwarskijker aan die veiling waar hij intusschen een soort Mussolini schijnt te zijn niet best te spreken. Er schijnen bij deze geheimzinnige organi satie, welker vergaderingen onder 's heeren Thomsens leiding op die van de Ku-Klux- Klan beginnen te lijken en van welker be sprekingen nooit iets tot de profane wereld doordringt, zulke ernstige bezwaren te be staan, dat de heer Thomsen om uitstel ver zocht heeft en het voorstel van B. en W. dus in de eerstvolgende vergadering opnieuw ter tafel gebracht zal worden. Tenslotte moet nog gememoreerd worden, dat de heer Vogelaar verzocht heeft eens uit te rekenen wat de gemeente door de verhoo ging van de salarissen in werkverschaffing aan Rijkssubsidie verspeeld heeft. Welk doel de Christelijk Historische afge vaardigde daarmee beoogt is moeilijk te ra den. Elke drinkebroer kan zijn tijd nuttiger besteden dan over de verdronken dubbeltjes te huilen en al de vragen van den heer Vo gelaar zullen het geld dat moedwilig uit on ze stedelijke schatkist gehaald is daarin niet terug kunnen brengen. Maar de raadsverkiezingen zijn in aan tocht en wij kunnen ons heel best begrijpen, dat het den heeren Vogelaar en Ringers niet onverschillig zou zijn als een derde lid van hun partij in den nieuwen raad hun nog wat dunne gelederen zal komen versterken. van DE DUITSCH-OOSTENR1JKSCHE TOLUNIE. Nog steeds reactie tegen de overeenkomst. V Het Fransche wantrouwen tegen dr. Curtius. Al hebben we de laatste dagen ook weinig nieuws gehoord over de befaamde Duitsch- Oostenrijksche Tolunie de gebeurtenissen in Spanje eischten de volle aandacht en dron gen de andere politieke gebeurtenissen wel wat op den achtergrond dat wil dan toch nog niet zeggen, dat er over dit verbond niet meer gesproken is door de verschillende .staatslieden. Het tegendeel is eerder waar en dit blijkt o.m. wel uit het feit, dat volgens de laatst ontvangen berichten Briand van plan zou zijn, om een „tegenzet" te doen ten op zichte van dat plan. Men beweert zelfs, dat er te Parijs, Londen, Rome, Praag, Warschau en Boekarest reeds overeenstemming bestaat, om een groot economisch program in elkaar te zetten, dat bedoeld zou zijn, om met het Duitsch-Oostenrijksche verbond samen te werken. Het N. T. A. meldt uit Parijs aan het Hbld., dat de „Matin" beweert, hierover nadere bij zonderheden te hebben vernomen. Zoo schrijft dit blad o.a.. dat de staten der Kleine Entente, alsmede Polen, Engeland en Italië, de wen schen en plannen van Frankrijk voorkomend, zich spontaan tot Briand hebben gewend met het verzoek gemeenschappelijk naar den weg te zoeken om tot een oplossing der crisis te geraken. De kanselarijen van de genoemde staten zullen binnenkort een omvangrijk economisch en tariefrechtelijk program uit werken en dit als tegenontwerp tegen het plan Curtius-Schober aan de Europeesche Studiecommissie voorleggen. Duitschland en Oostenrijk werden van deze onderhandelin gen op de hoogte gehouden. Zoo werken Parijs, Londen, Rome en de Midden-Europeesche landen in den besten geest samen aan een daadwerkelijke sanee ring van den toestand van landbouw en in dustrie. Ook de officieuse „Petit Parisien" bevestigt de mededeelingen van de „Matin" en schrijft dat een machtige opbouwende beweging, die zich thans afzonderlijk afteekent, de voor spelling rechtvaardigt, dat bij de volgende zitting van de Europeesche Studiecommissie een plan zal worden voorgelegd, dat niet enkel meer op de behartiging van de belangen van twee staten zal zijn gericht, zooals dit per fl. f 1.30, per 24 fl. f 28.—, KOORSTRAAT 49/51. TELEFOON 207. met het Duitsch-Oostenrijksche plan het geval is, doch rekening zal houden met de belan gen van een tamelijk groot aantal staten. Dit plan zal de commissie misschien in staat stellen een basis te vormen voor een nieuwe economische samenwerking in Europa. Duitschland en Oostenrijk kunnen, wanneer zij dat wenschen, zich natuurlijk bij het plan aansluiten. Met het oog op deze mogelijkheid is men thans in ieder iand doende de nationale eco nomische politiek met het beoogde nieuwe systeem te doen harmonieeren. Zoo hebben in Parijs reeds verschillende intermimsterieele besprekingen plaats gehad en ook gisteren hebben minister-president Laval en Briand met de ministers van handel, financiën en economische zaken en de voorzitters van de betrokken parlementaire commissies, hierover geconfereerd. Hoe de toestand momenteel is op econo misch gebied, blijkt duidelijk uit het bericht, dat de Hbld.-correspondent te Parijs vertelt. Ook deze merkt op, dat de economische „Anschluss" weer meer in de belangstelling komt door het bericht, dat dr. Curtius naar Genève heeft geschreven en waarin deze mededeelde, dat hij plan had, een uitleg te geven van hetgeen de beide landen op douane-gebied hebben beoogd. Eenerzijds verontrust men zich te Parijs over dit voor nemen en betoogt dat Duitschland zijn ma noeuvre met groote handigheid voorizet. Zoo schrijft de „Journée Industrielle", dat Duitschland op deze wijze de Donau-staten op zijn hand wil krijgen, die een politiek van pieferentieele rechten voorstaan. Het gooit daartoe de meestbeguiistigings-clausule, waarvoor het tot dasver zoo gestreden heeft, overboord en tracht met een wel-voorbereid „Mittel Europa" het Pan-Europeesche plan vóór te zijn. Daartegenover staat geen flinke doelbewuste politiek van Frankrijk, oordeelt het blad. Anderzijds wordt, blijkbaar onder inspira tie van de Quai d'Orsay, opgemerkt dat de mededeeling van Curtius niets nieuws bevat. Ze ligt geheel in de lijn van de plannen, door de Duitsche ministers reeds eerder verkon digd: den economischen kant van de kwestie te onderwerpen aan de Furopeesche Com missie en den juridische kant aan den Raad van den Volkenbond. Bovendien zit men in de landen, die door de Duitsch-Oostenrijk sche overeenkomst bedreigd worden, niet stil. „Wij zijn in staat te preciseeren", zoo schrijft vanmorgen de „Matin", dat reeds vóór den oproep van Briand de Kleine En tente met Polen, Engeland en Italië ons spontaan hebben aangeboden, gemeenschap pelijk naar middelen te zoeken om de econo mische crisis, waaronder Europa lijdt, te ge nezen. Crisis, die immers steeds als voor wendsel kan dienen voor allerlei noodlottige politieke combinaties. De regeeringen der ge noemde landen hebben niet stil gezeten en zij zijn bezig een uitgebreid program op te maken van actie op economisch en douane gebied, dat als tegen-ontwerp tegen wat van Curtius en Schober te Genève zal worden in gediend. Men heeft de beide landen daarvan trouwens niet onkundig gelaten". In een ietwat ironisch slot betoogt de „Ma tin", dat Curtius niet ongerust behoeft te zijn over deze activiteit, immers hij heeft zelf gezegd, dat Duitschland het voordeel

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1931 | | pagina 1