DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
giff
Uit den Alkmaarschen Raad.
MOTORRACES
Onze naam
zegt U alles!
W. M. H. Pels Zoon, Alkmaar,
Stoomerij en Ververij
TAP UTREINIGIKG
S.KKOII.
BEZOEKT IDE
fto. 01
ZATERDAG IS APRIL 1931
133e Jaargang.
Volgens B. en W. zorgt Goed Wonen voor volkshuisvesting,
maar Volkshuisvesting niet voor goed wonen.
Bij een organisatie, die openlijk bekend maakt, dat zij te veel
subsidie heeft gekregen, kunnen alleen zuigelingen betrokken zijn.
1
TE ALKMAAR, ZONDAG 19 APRIL 1931.
NIEUWE OVERDEKTE TRIBUNE BESCHIKBAAR.
58 INSCHRIJVINGEN. Aanvang half twee. „ALCMARlA" V.V.V.
Dagelijksch Overzicht
Witte Wordeauac.
Vraagt: Chat. Coutet, demi sec,
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon-
cr Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTER ZOON, Voornam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Hoofdredacteur: Tj. N. ADEMA,
Dit nummer bestaat uit 3 bladen.
Het kan niet anders dan tot tevredenheid
stemmen, dat op het laatste oogenblik het af
wijzend prae-advies ten opzichte van het
verzoek van Volkshuisvesting door B .en W.
is terug genomen.
Het college schijnt, zoo kort voor de ver
kiezingen, niet gaarne den indruk te willen
wekken, dat het den bouw van goedkoope ar
beiderswoningen wil tegengaan, voorname
lijk nu gebleken is, dat men de tegenover
Volkshuisvesting aangenomen houding in
onze gemeente bijzonder onbegrijpelijk heeft
gevonden.
Men had mogen verwachten, dat mevrouw
Helleman, die bij de behandeling der begroo
ting zoo krachtig op den bouw van goedkoo
pe huizen heeft aangedrongen, thans als een
tweede Kenau Simons Hasselaar op de bres
was gesprongen om met al de welsprekend
heid waarover zij beschikt het college duide
lijk te maken, dat men den bouw van een
dertigtal goedkoope woningen niet zal mo
gen weigeren, maar mevrouw Helleman is
een volgzaam lid van haar fractie en de poli
tieke eenheid eischt wel eens, dat er zoo nu en
dan eens een oogje wordt dichtgeknepen en
een oortje wordt dichtgehouden.
Dus werd noch van'soc. dem., noch van
katholieke zijde ditmaal ook maar een enkel
woord van verwijt aan het adres van het col
lege gericht en liet men het aan de heeren
Vogelaar en Hoijtink over te doen uitkomen,
dat°B. en W. op het gebied van volkswoning
bouw in hun plichten verre tekort waren
geschoten.
Wethouder Klaver deed de verrassende me-
dedeeling, dat er van eenige tegenwerking
van de zijde van het college geen sprake
was geweest.
Men had de huizen alleen voor denzelfden
iprijs wat grooter willen hebben en in tegen
stelling met dit verlangen had men zonder
goedkeuring van de bouwvereeniging op een
achttal daarvan een bijslag willen geven,
zoodat deze daardoor het aanzien van tehui
zen voor bewoners van krot- en noodwonin
gen zouden krijgen, maar al deze veranderin
gen in het ingediende bouwplan waren van
zoo ingrijpenden aard, dat hier moeilijk an
ders dan van opzettelijke tegenwerking kon
worden gesproken.
Immers, dat deze huizen niet grooter wa
ren is niet de schuld van Volkshuisvesting,
maar een gevolg van den huurprijs en van
de voorwaarden waarop de voorschotten van
het Rijk kunnen worden verkregen.
Huizen van 4.50 huur zijn nu eenmaal
geen paleizen, wat niet wegneemt dat juist
aan deze woningen in onze gemeente bijzon
der behoefte bestaat.
Het lag geenszins in het doel van Volks
huisvesting voor krotbewoners te bouwen. Zij
is op dergelijke huurders niet gesteld en zij
>s er dus heelemaal niet door gebaat, dat
de gemeente op een achttal woningen onge
vraagd een zekeren bijslag wil verleenen
•iedereen schijnt dat te begrijpen, behalve het
college. Men sprak daar van een afschuwe
iijK misverstand dat wellicht nog zal worden
opgehelderd, dat wil waarschijnlijk zeggen,
u„L n°?- weJ za! worden opgelost als Volks-
huisvestmg bereid blijkt haar bouwplan geheel
«„■,1 en van dit college te wijzigen
i, ƒ5 vereeniging, die in de gemeente
cr»or, s?oren reeds verdiend heeft, intusschen
geen plan schijnt te hebben.
j. m^n niet tot een resultaat, dan zal
gemeente zelf aan het bouwen gaan en
rv-oLi^j ?ei belangstelling af of de dan
b stiente woningen voor denzelfden huurprijs
zooveel grooter kunnen zijn, of het wellicht
Ie huisjes voor krotbewoners zullen worden,
en tusschen welke bouwblokken deze dan ge
zet zullen worden om aan de nieuwe huurders
een opvoedkundig lesje in zindelijke bewoning
te kunnen geven.
Het is een gunstig teeken des tijds, dat men
in onze gemeente zoo vele barmhartige men-
schen aantreft.
Er is menigmaal betoogd, dat het zitting
nemen in een armbestuur veel tijd en moeite
vraagt en dat daarvoor dan ook alleen die
genen geschikt zijn, die behoefte gevoelen
zich voor hun minder met aardsche goederen
bedeelde medemenschen in zekeren zin op te
offeren.
Nu het Burgerlijk Armbestuur omgezet
wordt in een Bureau voor Maatschappelijk
Hulpbetoon en daarvoor weldadige bestuurs
leden gezocht moeten worden, is er een felle
strijd ontstaan tusschen diverse organisaties,
die allemaal voor een dezer bestuursfuncties
in aanmerking wenschen te komen.
Alle leden dier organisaties gloeien van
liefdadigheid en wanneer de strijd is uitge
vochten welke organisaties een dubbeltal mo
gen insturen, zal in' den boezem dier centrales
nog wel een heftig debat gevoerd worden
over de vraag wie nu eigenlijk het geluk zal
ten deel vallen tot een bestuursfunctie in dit
nieuwe weldadigheidscollege te worden ge
roepen.
Thans bleek men het er vrijwel over eens,
dat de Diaconie der Herv. Gem., het R...K.
Parochiaal Armbestuur en de beide mi'dden-
standsvereenigingen de groepen zullen zijn
waaruit vier der gelukkigen gekozen zullen
worden.
Hoewel het al weer Mevrouw Helleman
was, die bij het tot standkomen van de nieu
we instelling op het benoemen van vrouwen
en nog meer vrouwen had aangedrongen,
paste zij zich thans volkomen bij de leiders
van haar fractie aan en liet het pleidooi ge
heel aan Mej. Carels over, die natuurlijk,
zooals men dat in Alkmaar noemt, weer eeni
ge warme lansen voor haar sexegenooten
heeft gebroken.
Meer dan het breken van deze lansen schijnt
deze volhardende afgevaardigde niet bereikt
te hebben, want het is aan geen twijfel onder
hevig, dat de hierboven genoemde organisa
ties en ook de vier later gekozen vakcentrales
er niet aan zullen denken een vrouw op hun
voordrachten te plaatsen.
Voor vrouwelijke bestuursleden zal dus uit
sluitend de Raad moeten zorgen en de heer
Westerhof verklaarde heel galant, dat men-
daarbij op zijn steun zal kunnen rekenen al
zou hij nooit een vrouw kiezen alleen om het
feit dat zij een vrouw was, een stelling, welke
door den heer Vogelaar nadrukkelijk bestre
den werd, al zal deze oolijke afgevaardigde
daarbij dan ook meer het oog op het huwelijk
dan op het samenstellen van een college voor
armenzorg gehad hebben.
Langdurig en scherp is er gedebatteerd
over de vraag welke vakcentrales men zou
kiezen welker leden in het bestuur van het
Bureau voor Maatschappelijk Hulpbetoon een
plaatsje kunnen krijgen.
Er bleken vier vacante zetels en vijf cen
trales te zijn met het gevolg, dat er een einde-
looze woordenwisseling ontstond over de
vraag welke dier centrales als de minst be
langrijke van de lijst moest worden afge
voerd. De waardeering van het werk en de
grootte dezer organisaties bleek hopeloos
uiteen te loopen en het aantal aangesloten
leden bij een werkloozenverzekering leek van
grooter belang dan de politieke richting.
En toch was even te voren zelfs de neutrale
vereeniging van Huisvrouwen van een poli
tiek etiquetje voorzien. Er zijn, vooral in
verkiezingstijden, nu eenmaal menschen en
couranten, die op ieder en alles een etiquetje
van een bepaalde politieke kleur willen plak
ken en niet gerust zijn voor zij alles wat leeft
in diverse hokjes, hebben ingedeeld.
Het slot van de uitgebreide en dikwijls ver
velende debatten was dat de neutrale be-
stuursbond als Benjamin werd uitgeschakeld
en geen zijner leden dus in aanmerking zal
mogen komen om voortaan zijn tijd en moeite
aan de zorg van armen en werkloozen te
besteden.
Met verwondering hebben wij den heer
Westerhof daarbij hooren verkondigen, dat
bij de ruim tweehonderd ingeschreven werk
loozen sléchts één kantoorbediende is. Wij
vermoeden dat de dames en heeren kantoor
bedienden in onze gemeente zelf niet weten
welk een in alle opzichten gezegend vak zij
hebben gekozen.
De grootste merkwaardigheid van. den ge-
heelen middag was een gesubsidieerde ver
eeniging, die bijna de helft van haar subsidie
had overgehouden en daarvan zelfs mede-
deeling had gedaan aan het college van
B. en W.
Het betrof hier het bureau voor zuigelin
genzorg en het pleit voor den gezondheids
toestand onzer zuigelingen dat er van de
toegestane 1700 nog f 700 was over
gebleven.
Het toppunt van gemeenschapszin zou
natuurlijk bereikt zijn als de vereeniging dat
bedrag zonder meer aan den wethouder van
financiën had aangeboden, maar omdat zelfs
deze organisatie wel begreep, dat het heel
moeilijk is het geld weer los te krijgen als
men het later nog eens noodig mocht heb
ben, werd besloten het voor een nieuw op te
richten bureau voor kleuterzorg aan te vra
gen, met de mededeeling. dat een dergelijk
bureau niet meer dan 1000 per jaar zal
kosten.
Zooals te verwachten was, ziet de direc
teur van den Geneeskundigen Dienst het nut
in van kostelooze adviezen voor kinderen, die
tusschen den zuigelingen en den leerplichti
gen leeftijd door allerlei ziekten bedreigd
worden en aan de hand van dit advies heeft
de kleuter onder onze edelachtbaren, onder
wien de gezondheidsdienst ressorteert, het tot
stand komen van een dergelijk bureau in alle
opzichten noodzakelijk geoordeeld.
De heer Govers vond, dat de overheidszorg
tegenwoordig te ver gaat. Van de wieg tot
aan het graf later zei hij eenigszins min
der somber van de wieg tot aan den trouw
dag is de mensch aan allerlei consultatie»
bureaux overgeleverd. Waarom een advies
bureau voor kleuters en niet een voor ouden
van dagen? Maar mevrouw Helleman betuig
de ronduit haar groote instemming met de
voordracht. Zij zou in de toekomst gaarne
dezelfde vereeniging nog uitgebreid zien
met een bureau voor moeders en aanstaande
moeders en het is niet te verwonderen, dat
een harer niet-sexegenooten daarbij de op
merking maakte, dat hij een adviesbureau
voor vaders en aanstaande vaders niet min
der noodzakelijk oordeelde.
Al deze bureaux blijven inmiddels nog
luchtkasteelen en slechts voor de kleuters zal
men binnen afzienbaren tijd voor al hun
kwalen en kwaaltjes gratis advies bij den
betrokken geneesheer kunnen inwinnen.
Het is onder de geleerden altijd de groote
vraag geweest wat er eerst was het ei of de
kip.
Bij het samenstellen van het bureau voor
Maatschappelijk Hulpbetoon waar, volgens
de verordening de directeur moet benoemd
worden nadat een commissie van advies en
het bestuur daarover zijn gehoord, werd
thans de eenige sollicitant, de heer Van den
Heuvel, ter benoeming voorgedragen.
Natuurlijk vroeg de oppositie die dit
maal al bijzonder slap was daar de heer
Thomsen door zijn mede van huis verdrevenen
vrijwel den geheelen middag in den steek
werd gelaten waarom de genoemde maar
nog niet benoemde colleges niet gehoord
werden en het was im maar de vraag wat
er eerst moest zijn, eén bestuur of een direc
teur.
Het slot van de historie was, dat volkomen
van alle voorschriften werd afgeweken. De
directeur werd zonder eenig advies benoemd
en zal, nu men toch de rollen aan het omkee-
ren is, waarschijnlijk nog waardevolle ad
viezen bij het benoemen van de verschillende
bestuursleden kunnen uitbrengen.
Het Stedelijk Muziekcorps, dat officieel ten
grave gedaald is, is als vrijwilligerscorps
weer uit het graf verrezen, zij het dan ook, dat
vele nieuwe krachten de gapingen in de ge
lederen hebben aangevuld.
Het vroeg thans de tot dusver gebruikte
instrumenten te mogen blijven bespelen, maar
de heeren Keesom en Woldendorp waren van
meening, dat deze oud-stedelijke blazers
daarbij een voorsprong op andere vereeni-
gingen zouden krijgen.
Een oogenblik kwam nog het plan naar vo
ren ook anderen van deze instrumenten te
laten profiteeren, maar het gezamenlijk be-
blazen van ons stedelijk eigendom schijnt
zoowel voor de spelers als voor de diverse
hoorns en pistons minder wenschelijk te zijn.
Ten slotte bleek het pas benoemde lid van
Provinciale Staten, de heer Ringers, zijn
blijdschap over deze politieke promotie in een
sympathieke daad te willen uiten, weshalve
hij voorstelde de instrumenten in dit geval
maar af te staan daar de desbetreffende ver
eeniging door haar degradeering van stede
lijk tot particulier corps reeds voldoende
voor haar musicale prestaties gestraft was
geworden.
Een gevoel van algemeen medelijden be
ving plotseling de dames en heeren raadsle
den met de zoo van de wijs geraakte musici
en het resultaat was, dat zij alleen voortaan
de blaas- en trommelinstrumenten der Alk-
maarsche gemeenschap zullen mogen bespe
len.
Dat de R.K. wijk- en wijkkraamverpleging
een subsidie heeft gekregen, eveneens voor
voorziening in verloskundige hulp, kunnen we
van harte toejuichen als daardoor de opname
in het ziekenhuis van armlastigen ten koste
van het Burgerlijk Armbestuur verminderd
kan worden.
Wij juichen het toe, dat een organisatie als
Gezinsverpleging daardoor geen minder
subsidie zal ontvangen, zooals destijds ook
het salaris van den schoolarts niet vermin
derde toen men van R.K.-zijde een eigen dok
ter had verkregen. Het ligt in de lijn der
omstandigheden ook de gemeentelijke vroed
vrouw dus niet de dupe dezer historie te
laten worden ook al zal haar arbeidsveld
thans wellicht iets verkleind zijn.
De heer Bonsema wees er reeds op, dat zij
b.v. voor de woonwagenbewoners niet gemist
zal kunnen worden en al hebben wij hier ter
stede nu juist geen aparte vroedvrouw voor
het woonwagenpark noodig, haar taak onder
deze categorie ingezetenen is allesbehalve
benijdenswaardig en er zal voor deze trouwe
assistente van onze gemeentelijke ooievaar
toch nog wel altijd zooveel te doen blijven,
dat haar bescheiden salaris van het thans
genomen subsidiebesluit niet de dupe behoeft
te worden.
De overige agendapunten waren van wei
nig beteekenis.
B. en W. vroegen machtiging een weg te
maken naar het zoogenaamde eiland bij het
afgesneden kanaalvak en zij hadden terdege
begrepen, dat de beste wijze om een derge
lijk voorstel aangenomen te krijgen is alvast
met het maken van dien weg te beginnen.
De heer Vogelaar had liever gezien dat die
weg weg was, maar aangezien de weg weg
moet worden en daarom niet weg mag zijn
onze puzzle-redacteur moet hiervan maar
eens een prijsraadsel maken bleven B. en
W. deze nieuwe verbinding met het eiland of
liever met het schiereiland noodzakelijk ach
ten, zoodat de Bataafsche Importmaatschap
pij, die hier een opslagplaats heeft, niet meer
over het terrein van de Exportveiling behoeft
te rijden.
Wat de voorwaarden betreft welke Ged.
Staten inzake oe gemeentelijke garantie voor
het. bouwen van een groentenloods voor de
Exportveiling verlangen, daarvoor was de
heer Thomsen als gemeentelijke dwarskijker
aan die veiling waar hij intusschen een
soort Mussolini schijnt te zijn niet best te
spreken.
Er schijnen bij deze geheimzinnige organi
satie, welker vergaderingen onder 's heeren
Thomsens leiding op die van de Ku-Klux-
Klan beginnen te lijken en van welker be
sprekingen nooit iets tot de profane wereld
doordringt, zulke ernstige bezwaren te be
staan, dat de heer Thomsen om uitstel ver
zocht heeft en het voorstel van B. en W. dus
in de eerstvolgende vergadering opnieuw ter
tafel gebracht zal worden.
Tenslotte moet nog gememoreerd worden,
dat de heer Vogelaar verzocht heeft eens uit
te rekenen wat de gemeente door de verhoo
ging van de salarissen in werkverschaffing
aan Rijkssubsidie verspeeld heeft.
Welk doel de Christelijk Historische afge
vaardigde daarmee beoogt is moeilijk te ra
den. Elke drinkebroer kan zijn tijd nuttiger
besteden dan over de verdronken dubbeltjes
te huilen en al de vragen van den heer Vo
gelaar zullen het geld dat moedwilig uit on
ze stedelijke schatkist gehaald is daarin niet
terug kunnen brengen.
Maar de raadsverkiezingen zijn in aan
tocht en wij kunnen ons heel best begrijpen,
dat het den heeren Vogelaar en Ringers niet
onverschillig zou zijn als een derde lid van
hun partij in den nieuwen raad hun nog wat
dunne gelederen zal komen versterken.
van
DE DUITSCH-OOSTENR1JKSCHE
TOLUNIE.
Nog steeds reactie tegen de overeenkomst.
V
Het Fransche wantrouwen tegen dr. Curtius.
Al hebben we de laatste dagen ook weinig
nieuws gehoord over de befaamde Duitsch-
Oostenrijksche Tolunie de gebeurtenissen
in Spanje eischten de volle aandacht en dron
gen de andere politieke gebeurtenissen wel
wat op den achtergrond dat wil dan toch
nog niet zeggen, dat er over dit verbond niet
meer gesproken is door de verschillende
.staatslieden. Het tegendeel is eerder waar en
dit blijkt o.m. wel uit het feit, dat volgens de
laatst ontvangen berichten Briand van plan
zou zijn, om een „tegenzet" te doen ten op
zichte van dat plan. Men beweert zelfs, dat
er te Parijs, Londen, Rome, Praag, Warschau
en Boekarest reeds overeenstemming bestaat,
om een groot economisch program in elkaar
te zetten, dat bedoeld zou zijn, om met het
Duitsch-Oostenrijksche verbond samen te
werken.
Het N. T. A. meldt uit Parijs aan het Hbld.,
dat de „Matin" beweert, hierover nadere bij
zonderheden te hebben vernomen. Zoo schrijft
dit blad o.a.. dat de staten der Kleine Entente,
alsmede Polen, Engeland en Italië, de wen
schen en plannen van Frankrijk voorkomend,
zich spontaan tot Briand hebben gewend
met het verzoek gemeenschappelijk naar den
weg te zoeken om tot een oplossing der crisis
te geraken. De kanselarijen van de genoemde
staten zullen binnenkort een omvangrijk
economisch en tariefrechtelijk program uit
werken en dit als tegenontwerp tegen het
plan Curtius-Schober aan de Europeesche
Studiecommissie voorleggen. Duitschland en
Oostenrijk werden van deze onderhandelin
gen op de hoogte gehouden.
Zoo werken Parijs, Londen, Rome en de
Midden-Europeesche landen in den besten
geest samen aan een daadwerkelijke sanee
ring van den toestand van landbouw en in
dustrie.
Ook de officieuse „Petit Parisien" bevestigt
de mededeelingen van de „Matin" en schrijft
dat een machtige opbouwende beweging, die
zich thans afzonderlijk afteekent, de voor
spelling rechtvaardigt, dat bij de volgende
zitting van de Europeesche Studiecommissie
een plan zal worden voorgelegd, dat niet
enkel meer op de behartiging van de belangen
van twee staten zal zijn gericht, zooals dit
per fl. f 1.30, per 24 fl. f 28.—,
KOORSTRAAT 49/51. TELEFOON 207.
met het Duitsch-Oostenrijksche plan het geval
is, doch rekening zal houden met de belan
gen van een tamelijk groot aantal staten. Dit
plan zal de commissie misschien in staat
stellen een basis te vormen voor een nieuwe
economische samenwerking in Europa.
Duitschland en Oostenrijk kunnen, wanneer
zij dat wenschen, zich natuurlijk bij het plan
aansluiten.
Met het oog op deze mogelijkheid is men
thans in ieder iand doende de nationale eco
nomische politiek met het beoogde nieuwe
systeem te doen harmonieeren. Zoo hebben
in Parijs reeds verschillende intermimsterieele
besprekingen plaats gehad en ook gisteren
hebben minister-president Laval en Briand
met de ministers van handel, financiën en
economische zaken en de voorzitters van de
betrokken parlementaire commissies, hierover
geconfereerd.
Hoe de toestand momenteel is op econo
misch gebied, blijkt duidelijk uit het bericht,
dat de Hbld.-correspondent te Parijs vertelt.
Ook deze merkt op, dat de economische
„Anschluss" weer meer in de belangstelling
komt door het bericht, dat dr. Curtius naar
Genève heeft geschreven en waarin deze
mededeelde, dat hij plan had, een uitleg te
geven van hetgeen de beide landen op
douane-gebied hebben beoogd. Eenerzijds
verontrust men zich te Parijs over dit voor
nemen en betoogt dat Duitschland zijn ma
noeuvre met groote handigheid voorizet. Zoo
schrijft de „Journée Industrielle", dat
Duitschland op deze wijze de Donau-staten
op zijn hand wil krijgen, die een politiek van
pieferentieele rechten voorstaan. Het gooit
daartoe de meestbeguiistigings-clausule,
waarvoor het tot dasver zoo gestreden heeft,
overboord en tracht met een wel-voorbereid
„Mittel Europa" het Pan-Europeesche plan
vóór te zijn. Daartegenover staat geen
flinke doelbewuste politiek van Frankrijk,
oordeelt het blad.
Anderzijds wordt, blijkbaar onder inspira
tie van de Quai d'Orsay, opgemerkt dat de
mededeeling van Curtius niets nieuws bevat.
Ze ligt geheel in de lijn van de plannen, door
de Duitsche ministers reeds eerder verkon
digd: den economischen kant van de kwestie
te onderwerpen aan de Furopeesche Com
missie en den juridische kant aan den Raad
van den Volkenbond. Bovendien zit men in
de landen, die door de Duitsch-Oostenrijk
sche overeenkomst bedreigd worden, niet stil.
„Wij zijn in staat te preciseeren", zoo
schrijft vanmorgen de „Matin", dat reeds
vóór den oproep van Briand de Kleine En
tente met Polen, Engeland en Italië ons
spontaan hebben aangeboden, gemeenschap
pelijk naar middelen te zoeken om de econo
mische crisis, waaronder Europa lijdt, te ge
nezen. Crisis, die immers steeds als voor
wendsel kan dienen voor allerlei noodlottige
politieke combinaties. De regeeringen der ge
noemde landen hebben niet stil gezeten en zij
zijn bezig een uitgebreid program op te
maken van actie op economisch en douane
gebied, dat als tegen-ontwerp tegen wat van
Curtius en Schober te Genève zal worden in
gediend. Men heeft de beide landen daarvan
trouwens niet onkundig gelaten".
In een ietwat ironisch slot betoogt de „Ma
tin", dat Curtius niet ongerust behoeft te
zijn over deze activiteit, immers hij heeft
zelf gezegd, dat Duitschland het voordeel