Alkmaarsche Courant.
DE PAGODE
Kgmderd drie en dertigste Jaargang.
Uoensdag 3 Juni.
Brieven uit Rusismdl
Mi
ÜTÏ28 1931
Jiadiomeuws
Donderdag 4 Juni.
Hilversum, 298 Al. (Uitsluitend A.V.R.O.)
8 —9.50 Gramofoonplaten. 10.Morgen
wijding. 10.3011.Gramofoonpl. 11.
12.Concert. M. Dyxhoorn, zang. Fr. Hil-
len, piano. C. de Wilde, cello. 12.2.Con
cert door het A.V.R.O.-kwartet o. 1. v. D.
Groeneveld. 2.2.30 Lezing door Mevr.
Korlaar van Dam. 3.-4.Naaicursus. 4
Gramofoonplaten. 4.305.30 Ziekenuurtje
5.30—6.30 Concert door het Omroeporkest
o. 1. v. N. Treep. t 307.Prof. Dr. A. de
Sopper spreekt over „Irrationalisme". 7.
Vervolg concert. 7.30—8.— Sportpraatje
door H. Hollander. 8.— Max Tak: „De ver
filming van het Concertgebouw-orkest te Pa
rijs". 815—10.15 Aansluiting Concertge
bouw te Amsterdam. In de pauze: Radio-
tooneel. 10.15 Vaz Dias. 10.30—11.— Dans
muziek. door Kovacs Lajos en zijn orkest.
Refreinzang: Bob Scholte. 11.1012.
Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (8—9.15 en 11—2—
K.R.O., 10—11— en 2—11.30 N.C.R.V.)
8.9.15 Gramofoonplaten. 10.Zang, Da
meskoor N.C.R.V. 10.30 Ziekendienst. 11
Gramofoonplaten. 11.30 Godsd. Halfuurtje
door pastoor Perquin. 12.Politieber. 12.15
1.45 Concert docr het K. R. O.-Trio. 1.45
2.15 Gramofoonplaten. 2.153.15 Hand-
yerkcursus. 3.15—3.45 Vrouwenhalfuurtje.
'4—5.Ziekenuurtje. 5.5.45 Cursus Han
denarbeid voor de Jeugd door H. J. Stein-
voort. 5.456 45 Orgelconcert door A.
Schellevis. 6.45—7.Knipcursus. 7.Vra-
genhalfuurtje. 7.307.45 Politieber. 7.45
Gramofoonpl. 8.8.30 Dr W. v. d. Eist:
„Het werd der klokkegieters Hemony". 8.30
—10.45 Concert. Dubbelmannenkw. „Kunst
naar Kracht", o. 1. v. L. W Visscher en het
Chr. Radio-orkest o. 1. v. G. Stam 10.05
Vaz Dias. 10.4511.30 Gramofoonpl.
Daventry, 1554 M. 10.35 Morgenwijding.
12.20 Orgelconcert P. Foort. 1.20—2.20
Concert door het Bernard Russell Harp
kwintet. 2.25 Schooluitzending. 3.20 Kerk
dienst. 4.05 Concert. P. McDonald, viool.
M. Murray, piano. 4.35 Licht orkestconcert.
5.35 Kinderuurtje. 7.Bach-pianoconcert
door J. Ching. 8 05 Orkestconcert m. m. v.
Sheridan Russell, cello. 9.55 Concert door
E. Gerhardt, mezzo-sopraan en Hilda Dede-
rich, piano. 10.5012.20 Dansmuziek.
0 Parijs „Radio-Paris", 1725 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 Gramofoonplaten. 1.25
Gramofoonplaten. 4.05 Dansmuziek. 6.20
Gramofoonplaten. 8.20 Radio-tooneel. 9.50
Orkestconcert.
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Orkest
concert. 3.20—5.20 Orkestconcert m. m. v.
solisten. 8.20—9.50 Uitz. van „Preciosa"
van C. M. v. Weber. 9.50 Saxofoon-soli door
Henry Casse. 10.3511.05 Luitconcert door
Hans Neemann. 11.05—12.50 Dansmuziek.
Langenberg, 473 M. 7.20—8.20 Gramo
foonplaten. 1.20—2.50 Orkestconcert. 4.50—
5.20 Orkestconcert. 8.20 Gramofoonplaten.
J.05 Symphonie-orkestconcert. Hierna tot
12.20 Avondconcert.
Brussel, 508 en 338 M. 508 M.: 5.20 Or
kestconcert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Or
kestconcert. 338 M.: 5.20 Orkestconcert. 6.50
Gramofoonplaten. 8.20 Solistenconcert. 9.20
Concert door E. Decker, zang. 9.35 Orkest
concert.
Zeesen, 1635 M. Ca. 7—7.50 Gramofoon
platen. 10.3012.20 Lezingen. 12.201.15
Gramofoonpl. 1.15 Berichten. 2.203.20
Gramofoonplaten. 3.204.50 Lezingen. 4.50
—5.50 Concert. 5.50—8.20 Lezingen. 8.20
Militair orkestconcert. 10.20 Ber. 10 50
Vervolg militair concert. Daarna populair
orkestconcert.
In het Kremlin.
Het Kremlin is het oudste gedeelte van
Moskou, de sterkste vesting van de ouae
hoofdstad. Daar, achter de hooge muren, die
in de XVe eeuw door Italiaansche architec
ten waren opgericht en die gedurende een
paar eeuwen weerstand konden bieden aan
de aanvallen van Tataren en andere vijanden
van Rusland, bevinden zich paleizen en ker
ken, waarvan de oudste eveneens door a-
lianen gebouwd zijn. Het oudste »e°eel.®
van Moskou en de muren om het Kremn
dragen dan ook een uitgesproken Kenais-
Jxuiljteton
Door MARJORIE BOWEN
Geautoriseerde vertaling uit het Engelsch
door C. E. GUYE.
67
De handen vielen vaar haar gelaat.
Waarom zoudt ge mij een uitlegging
geven? Doe dat alsjeblieft niet. Je moet ook
gewond zijn. Vreeselijk gewond! O, ik kan
niet zeggen wat ik graag zou willen. Wc
moeten alleen fijngevoelig zijn
Haar stem verzwakte bij het laatste woord;
zij herhaalde „fijngevoelig, fijngevoelig als
verbijsterd door den vreemden klank ervan,
en ging voort naar buiten te staren, naar de
Peppels en den ommuurden tuin, waar de on
zichtbare tirannie van den nacht duisternis
spreidde aan den hemel.
Zij zullen in alle geval gelukkig zijn,
voegde zij er bij. Zij blikte rond naar Far
ryner; hij stond troosteloos bij den ezel, ver-
nederd, erg geschokt door haar ontdekking
van zijn geheim, zijn eigen figuur verfoeiend.
Achter hem gloeide die stralende schets van
Robinetta, ernstig en jong.
Zoudt "-e mij niet willen helpen? zeide
hij ten laatste. Ik kan u niet helpen. Maar gij
zoudt mij kunnen helpen.
Hij trachtte haar te troosten met drogre
denen, haar nieuwe begoochelingen aan te
bieden ig, dg plasje Xüfi fiie ivgjie jjij &ad
sance-karakter. In latere eeuwen werden bij
die Renaissance-gebouwen andere gevoegd
en nu hebben de bolsjewiki er het hunne bijge
voegd, zoodat op dat betrekkelijk zeer kleine
gebied van het Kremlin, binnen de oude mu
ren van de veste, voorbeelden te vinden zijn
van architectuur van alle tijden en stijlen.
Vóór Peter den Groote was het Kremlin
de zetel van de regeering en de residentie der
Russische tsaren. De tsaar leefde in het oude
Italiaansche paleis. In de andere paleizen
woonden zijn familieleden, gunstelingen enz
in het Kremlin bevonden zich het arsenaal
van het Russische tsarendom, de regeerings-
gebouwen, de kazernes van de bewakings
troepen.
In geval van opstand werden de poorten
afgesloten en dan was het Kremlin een on
neembare veste. Ten minste zoolang de be
wakers zelf niet aan het muiten sloegeil, het
geen in de Russische geschiedenis maar al te
vaak geschiedde. In zijn kinderjaren zag
Peter de Groote zulk een soldaten-opstand,
toen het Kremlin gedurende drie dagen het
tooneel was van vreeselijke moorden; voor de
oogen van den kleinen tsaar verscheurde de
soldateska zijn ooms en de raadsgevers van
zijn moeder. Maar zoolang de soldaten be
trouwbaar waren, vormde het Kremlin een
veilige verblijfplaats, waar de tsaren hun
tijd doorbrachten en alleen nu en dan, om
ringd door hun bojaren en hovelingen, voor
het volk in eigenlijk Moskou verschenen.
De bolejewiki, die in veel opzichten het
voorbeeld van de oude Russische despoten
navolgen, hebben eveneens het Kremlin be
trokken. Maar evenals in alle andere geval
len hebben zij de bewaking van het Kremlin
gemoderniseerd en tot een volmaaktheid ge
bracht, die zelfs bij hun ergste vijanden be
wondering wekt en waarvan de latere dicta
tors hun eventueele opvolgers waarschijnlijk
zullen profiteeren. Wij willen nu den lezer
eenige voorstelling geven van de wijze waar
op de bolsjewiki hun verblijf in het Kremlin
hebben ingericht. Daarbij maken wij gebruik
van de mededeelingen van de gewezen sovjet
staatslieden, die de toestanden in het Krem
lin door en door kennen, o.a. van den gewe
zen sovjet-diplomaat S. Dmitriejewsky, en
van andere Russen, die in de gelegenheid zijn
geweest in het heiligdom van de bolsjewiki
door te dringen.
Het Kremlin is nu een geduchte vesting
geworden; ze zou natuurlijk geen weerstand
kunnen bieden aan de moderne artillerie, maar
voor een opstandige menigte is de veste on
neembaar. Op de muren en in de torens zijn
machinegeweren opgesteld, hier en daar
staan ook kanonnen. Dag en nacht loopen
op de tinnen schildwachten rond. De bewa
king van het Kremlin en de verdediging van
de sovjet-regeering is toevertrouwd aan de
betrouwbaarste G.P.Oe-troepen, die in een
kazerne binnen het Kremlin ondergebracht
zijn. In het Kremlin bevindt zich ook een
speciale school voor soldaten, die de machine
geweren bedienenom tot deze school, en dus
tot de verdediging van het Kremlin, toege
laten te worden (de bewakingstroepen wor
den uitstekend gevoed, goed betaald en nemen
in het algemeen een bevoorrechte positie in)
moet men bekend staan als een overtuigd
communist en een trouw aanhanger van het
tegenwoordige regime. Bovendien worden,
deze uitgelezen en betrouwbare menschappen
voortdurend door de G.P.Oe bespied en bij
de minste verdenking wordt met den man
korte metten gemaakt.
De inwoners van het Kremlin komen wei
nig in aanraking met de bevolking van eigen
lijk Moskou. Het Kremlin heeft eigen bakke
rijen, eigen werkplaatsen, eigen artsen, een
eigen ziekenhuis, eigen kappers, kleermakers
enz. In de magazijnen zijn groote voorraden
levensmiddelen opgestapeld, zoodat in geval
van een opstand te Moskou en een beleg var.
het Kremlin de regeering van alles voorzien
is. Een draadloos station stelt de regeering
in staat contact met de plaatselijke overheid
te onderhouden; zij zou dus, zelfs ingesloten
in het Kremlin, de beweging der troepen, die
den opstand zullen moeten onderdrukken,
kunnen leiden en de overheid bevelen kunnen
gever.. Een herhaling van het geval van
de regeering van Kerensky, die na de be
zetting van het telegraafkantoor door de
'bolsjewiki van de buitenwereld afgesneden
was en op deze wijze makkelijk ten val kon
gebracht worden, is dus nu buitengesloten.
Om de bewaking effectiever te maken heb
ben de bolsjewiki slechts vier poorten openge
laten: twee voor voetgangers, twee voor
auto's, 's Nachts zijn slechts twee poorten
open. Bij elke poort staan twee rijen schild
wachten: een aan den binnenkant, de andere
aan den buitenkant. Niemand mag het Krem
lin betreden of verlaten, indien hij geen sauf-
conduit bezit. De menschen, die in het Krem
lin wonen, hebben een dergelijk bewijs, geldig
voor een onbepaalden tijd (het is dus vol
doende iemand zijn sauf-conduit af te nemen
en hij wordt een gevangene, zonder dat hij
helpen vernietigen, maar dit kon zij niet ver
dragen.
Zij was wanhopig genoeg geweest om
naar zijn liefde te willen grijpen, maar zij
kon niet grijpen naar zijn medelijden; zij
kon zichzelf niet troosten voor het verlies
van den man dien Robinetta liefhad, door
het medelijden van den man die op Robinetta
verliefd was.
Nietegenstaande den drang van haar ont
roering scheen dit haar volkomen duidelijk;
zij zag alles behalve een vage, wederkeenge
teederheid, tusschen haar en Farrijner, zoo-
als die bestond tusschen haar en Carless.
Robinetta stond tusschen haar en beide
deze mannen; het was onnatuurlijk voor haar
naar een geliefde uit te zien een generatie
stond tusschen haar en de liefde.
Ik geloof niet dat vrouwen een tweede
kans krijgen, zeide zij. Ik miste de mijne
jaren geleden.
Hij keek haar aan en zeide met veel na
druk en gevoel:
Ge Zijt mij zeer lief ik heb u heerlijk
gevonden, ik heb met u geleden.
Maar ge hebt Robinetta lief, viel zij in
de rede. Tracht niet het te ontkennen. In de
manier waarop ge haar geschilderd hebt kan
ik ziien Zij hield op en begon toen het
meisje te prijzen, alsof zij daarin troost vond.
Ook ik heb haar lief, zij is mooi in elk op
zicht. Zij had mijn dochter behooren te zijn.
Daar zit het kwaad. Dan kwam de kreet van
haar innerlijke wanhoop, het diepste van
haar smart. Niets van dit alles zou ge-
fegiyd 4ü.n als ik kim&ren had gehadxSt-
gearresteerd wordt); een sauf-conduit met
onbepaalden duur hebben bovendien alle
volkscommissarissen e.d. De overige sterve
lingen moeten telkens wanneer zij het Krem
lin willen betreden een speciaal toegangsbe
wijs aanvragen. Zulke bewijzen worden niet
gaarne verstrekt, omdat de regeering bevreesd
is voor samenzweringen, moordaanslagen
e.d T ij zo i der groot is de angst van de regee
ring, en dus de moeilijkheid om een toela
tingsbewijs te krijgen, geworden na de ge
beurtenissen van November 1930, toen een
staatsgreep voorbereid werd en Stalin alleen
door een snel ingrijpen (en het verraad van
een der samenzweerders) den toestand wist
te redden en zijn macht behouden.
Wanneer ge het Kremlin voor een of an
dere zakelijke gelegenheid wilt bezoeken, dan
wordt dit bij het verleenen van een toelatings
bewijs onderzocht, er wordt met de betrokken
overheid geconfereerd en alleen na haar toe
stemming wordt het papiertje uitgereikt.
Wilt u eenvoudig iemand bezoeken, die in het
Kremlin woont, dan wordt ge bij de poort
aangehouden en de wacht vraagt den betrok
ken persoon per telefoon of hij thuis is en u
ontvangen wil. Luidt het antwoord gunstig,
dan moet u uw documenten toonen om zich te
kunnen legitimeeren en alleen wanneer de
wacht de zekerheid heeft, dat u de persoon
bent, die verwacht wordt, krijgt u verlof het
Kremlin te betreden.
Wie zijn de inwoners van het Kremlin?
Vóór alles natuurlijk de leden van de regee
ring, daarna de leiding der communistische
partij, de bewakingstroepen en de menschen,
die deze uitverkorenen bedienen (de artsen,
verpleegsters, bakkers, koks, kappers enz.).
Bovendien wonen in het Kremlin familie
leden van de regeerders, hun liefjes, vriend
jes e. d. In Sovjet-Rusland beteekent in het
Kremlin wonen hetzelfde als deel uit te ma
ken van de allerhoogste maatschappelijke
kringen. Het is een eer, die door iederen
bolsjewiek nagestreefd wordt. Daarbij komt,
dat het Kremlin de eenige plaats in Rusland
is, waar nooit gebrek aan iets bestaat, waar
distributie-moeilijkheden onbekend zijn, waar
alles in overvloed te vinden is. Er worden
daarom veel intriges gevoerd om een woning
in het Kremlin te bemachtigen. Komt na den
docd van een bewoner of zijn gade zulk
een woning vrij, dan ontbrandt er een felle
strijd om die woning en vaak moet de dicta
tor zelf (Stalin) beslissen, aan wie de wo
ning toegekend zal worden. Alle gebouwen,
die bewoonbaar gemaakt konden worden zijn
tot woningen ingericht; nog nooit heeft het
Kremlin zulk een groote bevolking gehad als
nu, onder de heerschappij van de communis
ten.
Afgescheiden van de buitenwereld leidt het
Kremlin een eigenaardig leven. Niemand
buiten het Kremlin weet wat er eigenlijk
achter die hooge muren gaande is. Maar
aangezien de inwoners van het Kremlin vele
familieleden en vrienden hebben, die niet tot
de uitverkorenen behooren en te Moskou
moeten wonen, zoo bereiken de talrijke ge
ruchten, die in het Kremlin loopen, weliswaar
in verwrongen vorm, die familieleden en
vrienden. Van hen gaan die geruchten ver
der, steeds phantastischer wordend, daar
iedereen iets bijvoegt tot hetgeen hij van een
ander gehoord heeft. Zoo ontstaan de tal
rijke geruchten, die over het onmetelijke land
verspreid worden. Er is steeds een zekere
kern van waarheid in die geruchten aan
wezig, maar die kern te vinden is niet altijd
even makkelijk.
Behalve de gebouwen, die als woningen
voor de talrijke bewoners ingericht zijn, be
vinden zich in het Kremlin ook de hoogste
rijksinstellingen, o.a. de regeeringsgebouwen
Voor die gebouwen staan altijd lange rijen
van auto's van de duurste merken: de com
munistische heerschers van Rusland houden
er niet van in gewone auto's te rijden. Bijzon
der veel dure auto's ziet ge natuurlijk in de
buurt van het belangrijkste regeeringsgc-
bouw. Het is een groot wit gebouw met een
koepel. Daarboven waait dag en nacht een
roode vlag, hetgeen beteekent dat de regee
ring van de sovjet-republiek permament in
het Kremlin zetelt. Daar het gebouw veel
hooger is dan de Kremlinmuur, zoo is de
vlag duidelijk voor iedereen buiten de muren
te zien. 's Nachts wordt de vlag door schijn
werpers verlicht. Dat gebouw binnenkomen is
natuurlijk nog moeilijker dan het Kremlin.
Opnieuw wordt ge telkens door schildwach
ten aangehouden en naar uw toelatingsbewijs
gevraagd. Ten slotte zijn er heiligdommen,
waarheen alleen de hoogstgeplaatste sovjet
ambtenaren toegelaten worden: de volkscom
missarissen en hun plaatsvervangers. Daar,
achter die dikke muren, bewaakt door talrijke
schildwachten, vergadert de sovjet-regeering
en neemt haar besluiten, daar worden de
plannen uitgebroeid, die later de géheele
wereld in spanning brengen.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Jiimst jen Wetenschap
RECENSIE VAN HET SOLINGER
TAGEBLATT OVER HET CONCERT
VAN ORPHEUS IN SOLINGEN, OP
25 MEI 1931.
Hcllandsche Zangers in Solingen.
Concert van het Mannenkoor
Orplieus Alkmaar en de Manjien-
zangvereeniging Bergische Echo, te
Solingen-Widdert.
Deze beide mannenkoren, die door vriend
schappelijke betrekkingen nauw verbonden
zijn, gaven op den 2den Pinksterdag een
Morgenconcert in de zaal van Meis, die
niettegenstaande het heerlijke, stralende
weer tot op de laatste plaats bezet was. Dit
sterke bezoek gold wel in de eerste plaats
het optreden van het Mannenkoor „Orpheus"
uit Alkmaar (Holland), dat in een behoor
lijke sterkte optrad en om het maar direct te
zeggen, bij de zeker zeer critisch aangelegde
toehoorders een buitengewoon goeden indruk
achterliet, niettegenstaande de technische
uitvoering en de muzikale interpretatie zich
soms sterk van onze opvatting onderscheid
de. De Hollanders leggen, zooals de meeste
andere volkeren, minder nadruk op uitge
sproken discipline op exactheid en juistheia
van maat, eigenschappen, die eigenlijk alleen
den Duitscher en in het bijzonder den bewo
ner van het Bergische land na aan het hart
liggen. Door vermijding van al te sterke bin
dingen verkrijgt men echter voordeden die
niet onderschat moeten worden. Daartoe be
hoort de uitstekend lichte toongave, verder
de natuurlijkheid en de vrije bewegelijkheid
van het zingen, die den zanger ook tot per
soonlijke uitdrukking nog voldoende ruimte
laat. Dit zijn voorwaarden voor een bezielen
de, opwekkende voordracht, die niet alleen
technisch fijn afgewogen en genuanceerd is.
De hier genoemde voordeden bood het man
nenkoor Orpheus in ruime mate, evenals het
Dubbelmannenkwartet Inter Nos. Het pro
gramma van de Hollanders gaf werken van
Duitsche, Fransche en Hollandsche compo
nisten aan, waarvan de tekst in de origineele
taal gezongen werd. Daarbij gaven de zan
gers blijk van een verbazende veelzijdige
taalvaardigheid, evenals ook het bijzondere
vermogen in den geest der werken binnen te
dringen. Dit gold in de eerste plaats voor
twee liederen uit de Duitsche Mis van Schu-
bert. Zeer eigenaardig werkte het Matrozen-
gezang van J. Th. Radoux, een aan de Rus
sen herinnerende compositie, waarin een
koorklank van verrasssnd orchestrale kleur
bereikt werd. Zeer mooi was het lied „O
Heil'gen" van Nico Hoogerwerf, den dirigent
van de gasten. Deze dirigent was het ove
rigens die op alle prestaties zijn stempel
drukte, onopvallend in zijn aangeven, maar
toch werkzaam vóór alles van een buitenge
wone vermzin. Door de wijze van opvatting
en uitvoering ontstonden voor de Bergische
zangers vruchtbare lessen.
Daarin ligt ook de waarde van dit gast-
concert. Wij zeiden reeds, dat de Holland
sche gasten veel bijval ondervonden. Zij
werden in meerdere toespraken geëerd en
waren het onderwerp van vele begeesterde
ovaties.
Het groote succes deed ons gemakkelijker
over een kleine storing heenstappen. De diri
gent van de Bergisches Echo, Willi Schell,
was niet opgekomen. Voor hem sprong in de
groote nood de heer H. Assmann Jr. in.
Wanneer men de moeilijkheden van de on
voorziene, onvoorbereide opgave kent, zal
men gaarne over de foutjes van de geïmpro
viseerde koorleiding heenzien. Des te meer
moet worden erkend dat het Widderter koor,
niettegenstaande deze hinderpalen, met abso
lute zekerheid zong en ook in de voordracht
de goede lessen van hun prima dirigent naar
voren bracht. Met recht werd de vertolking
van „Vexilla regis" stormachtig beapplaudi-
seerd. De geliefde wals ,,An der schonen
blauen Donau" leed jammer genoeg onder
de onvoldoende piano-begeleiding.
Een afwisseling in het flinke programma
bracht het Assmann Strijkkwartet, dat twee
deelen uit het F-dur kwartet Op. 96 van Dvo
rak en een bewerking van Duitsche Volkslie
deren met warmte en overgave speelde.
kwijnd! Ik ben verkwijnd!
Zij bracht haar hand aan de lippen, een
gebaar van schrik dat zij zooveel gezegd
had.
Ge hebt dit niet gehoord? Hoor niet
wat ik zeg. Ik ben vandaag onttakeld keer
je hoofd om
Ik heb niets gehoord en niets gezien be
halve wat mooi is maar ik kan u niet heb
pen. U houdt niet genoeg van me.
Neen, ge kunt mij niet helpen. Wat
wordt het donker. We deden beter terug te
gaan.
Zij glimlachte om de nietigheid van haar
eigen tragedie.
Het is niemands schuld, wel? zeide zij
als tot zichzelf. Wij hebben ons allen heel
goed gedragen.
Zij keek naar het portret op den ezel.
Dat zou ik graag willen hebben. Wil
je het mij geven of een copie ervan?
Neen, antwoordde hij. Ik wil het gaan
uitwerken
Zooals je het mijne hebt uitgewerkt? op
perde zij droevig; want zij had al reeds ge
raden dat haar gelijkenis op hetzelfde doek
stond onder die van Robinetta. Dat scheen
hem boos te maken; hij was woedend over
zijn eigen onbekwaamheid de vrouwe en den
toestand meester te blijven.
Wij hebben dwaasheid, onzin gepraat,
zeide hij met gefronst gelaat. Wij weten niet
goed wat we gezegd hebben ik ben niet
zóó saai dat ik u niet eenig geluk zou kunnen
geven
Maar madame de Bellegarde had de deur
geopend dösiepe. taBatatofe
OPGRAVINGEN IN PALESTINA.
Een Christelijke kerk gevonden te
Silo.
Zooals men weet heeft te Silo de tabernakel
gestaan, van dat hij daar onder Jozua werd
geplaatst (Jos. 18.1) tot den tijd van Eli's
zonen, in den strijd tegen de Philistijnen (1
Sam. 4.4). Van dit feit heeft de legende zich
meester gemaakt, en men duidde tot op
heden wei eens een oude ruïne in de vlakte
als het „tabernakelhuis" aan. Er was name-
trap af.
Magnus Farryner wist dat niets dat
kon zeggen of doen, haar nu ook maar
het minst zou aandoen.
HOOFDSTUK VII.
hij
in
Miss Stalling schreef:
Daar ge graag nieuws wilt weten, zij
zijn erg gelukkig en erg verliefd. Ik kan er
niets meer van zeggen. Zij is bezig je te
schrijven.
De brief kwam, kinderlijk, bekoorlijk, voi
vreugde. Madame de Bellegarde gaf er niet
om dien zorgvuldig tel ezen, zij ving er ach
teloos den geur van op, zooals van een bloem
waarlangs men gaat.
Sint Martijn's zomer was voorbij, dag na
dag hing er mist in de vallei en verdonkerde
den hemel, er viel een koude regen en de eeni
ge, voorbijgaande lichtschittering viel in den
avond als de wolken zich scheidden voor de
bleeke vuren van de ondergaande zon.
Madame de Bellegarde verliet het kasteel
niet; zij bestond, als een lichaam zonder ziel,
passief de lange, leege uren door, zich be
wegende door de sierlijke, vergulde kamers,
glimlachende jegens haar ondergeschikten,
beminnelijk jegens al deze rustige menschen,
die geheel er in opgingen Ruzè de Bellegarde
in volmaakten staat te onderhouden, deze
menschen, die alle iets te doen hadden, in het
kasteel, in den tuin of op het goed.
Maar voor haar was er niets hoegenaamd
te doen. Zij had Magnus Farryner niet ge
zien sedert dien dag in Tours, toen de waar-
W uit m ÜSU^Jl 3£ft9JE§É?]fl
lijk een groote langwerpige muur zichtbaar
met kamers er binnen en sommige afmetin
gen daarvan schenen te beantwoorden aan
die van den tabernakel. De plek binnen den
muur was overigens met een bijna halve
meter dikke aardlaag bedekt, en met braam
struiken begroeid. De opgravers zetten zich
hier aan het werk, en vonden tot hun groote
verrassing, dat dit de overblijfselen waren
van een oude Christelijke kerk van het type,
dat men in Palestina gewoonlijk, hoewel
minder juist, een „basilica" noemt.
De eigenlijke kerk was 11-70 M. lang en
6.30 M. breed. Het schip had nagenoeg een
lengte van 9 M. Aan den Noordkant lagen
twee kamers, en in het Westen nog verschil
lende andere, die waarschijnlijk later dan de
kerk zelf zijn gebouwd. Te voren is er wel
licht een open hof met een regenbak geweest,
maar in lateren tijd lag voor de kerk een
narthex (voorhal), de plaats voor de cate
chumenen. De weg vandaar naar buiten liep
door een gedeeltelijk bedekten voorhof, door
een nauwe antichambre, en dan langs een
helling naar de breede buitendeur. De binnen
kant van den muur was slecht gefabriceerd;
het dak bestond uit Romeinsche pannen.
In het koor en het schip zijn talrijke mo-
zaïksteenen bewaard met het kruis en den
wijnkelk als het voornaamste motief. In een
van de beide kamers op het Noorden vond
men tusschen twee pilaren een mozaïk met
twee herten of gazellen er op, elk aan een
zijde van een boom. De herten zijn een be
kend Christelijk symbool, een toespeling op
Psalm, 42.2: „Gelijk een hert schreeuwt naar
de waterstroomen, alzóó schreeuwt' mijne
ziel tot U, o God!" De boom stelt een gra-
naatappelboom voor en moet in verbinding
gebracht worden met den boom des levens;
de voorstelling van twee dieren naast een
boom is van oud-Baby-lonischen oorsprong.
In deze kamer vond men ook een vloermozaïk
met twee visschen er op, eveneens een be
kend Christelijk zinnebeeld. In de ander?
Noordelijke kamer trof men een Grieksch
opschrift aan, dat echter niet tot een datee
ring kan leiden.
Vergelijking met andere kerken leert, dat
deze ongeveer 590 n. C. is gebouwd. Zij is
eenmaal door brand geteisterd, maar de al-
geheele verwoesting schijnt het gevolg te
zijn van de verovering van Palestina door de
Arabieren. Ook zonder de Mohammedanen
is de plek heilig gebleken, en wellicht was zij
dat reeds vóór de stichting der kerk en stond
daar van oudsher een gebouw, hetgeen dan
aan de kerk haar zoo eigenaardigen vorm
heeft gegeven.
Er was te Silo, vermoedelijk ter zelfder
tijd nog een kerk, een echte basilica, nu een
puinhoop, die eens, zooals de proefgravingen
bewezen, zeer schoon moet zijn geweest
Zij had nog mooier mozaïk dan de ander*
kerk. Verdere opgravingen zullen wellichl
aantoonen, dat er nog een derde kerk was.
JBimtenieutd
ONGEWENSCHTE GEVOLGEN VAN
DE TARWEWET.
Een Nederlandsche wet in het
leven geroepen om Nederland-
sche belangen te beschermen, zal
tot gevolg hebben het vergrooten
der concurrentiemogelijkheid van
buitenlandsche industrieën.
Het Hbl. hecjt, met het oog op de a.s. uit
voering der tarwewet en de als gevolg daar
van intredende verhooging van den meel-
prijs, zich in de kringen der verschillende
bloemverwerkende industrieën biscuit, be
schuit, vermicelli, tarwestijfsel, e.d. eens
vergewist van den invloed, dien men daar op
deng ang van zaken verwacht. Immers, een
aanzienlijke verhooging van den prijs der
grondstof voor industrieën, die in tegen
stelling met het bakkersbedrijf de concur
rentie ondervinden van het buitenland en
daardoor die extra-productiekosten niet zon
der meer op den consument kunnen verhalen,
moet van invloed zijn, hoe men het ook wendt
of keert, op de bedrijfsmogelijkheid.
Het blad schrijft over zijn onderzoek:
Vermicelli.
Deze industrie verbruikt per jaar onge
veer zes millioen Kg. meel of wel 1 der
totale consumptie. In 't geheel zijn er zes fa
brieken, die uitsluitend meel, gemalen van
harde buitenlandsche tarwe, kunnen gebrui
ken.
De hier te lande vervaardigde vermicelli
wordt vrijwel geheel in Nederland geconsu
meerd en bovendien wordt er nog een groots
hoeveelheid ingevoerd; in 1930 b.v. 911 mil
lioen Kg., waarvan het gewone fiscale in
voerrecht wordt geheven, n.1. 8 pl.m.
1.60 per 100 Kg.
Het Nedeilandsche product ondervindt in
hoofdzaak concurrentie van den invoer uit
barsten. Zij dacht vriendelijk aan hem, maar
ofschoon hij tweemaal op Ruzè de Bellegarde
was gekomen, had zij hem niet willen zien;
gedurende een kort oogenblik van wanhoop
had zij gedacht dat hij haar kon helpen, dat
er eenige troost kon zijn in zijn rustige lief
de, maar zij had haar plaats in zijn hart
reeds bezet gevonden door Robinetta en zij
had zich afgewend, met ledige handen als
zij was gekomen.
En nu zag zij haar vergissing in met dat
wanhopige zich wenden tot Magnus Farry
ner; zelfs als hij nog naar haar verlangd
had, zou er geen troost geweest zijn in dat
tweedehands middel.
Haar gedachten gingen terug tot elke
bijzonderheid van dit tusschenspel in haar
leven van den dag af dat miss Stalling had
voorgesteld dat Carless zou gevraagd wor
den op Ruzè de Bellegarde, de gouden vreug
de van zijn komst, van die oogenblikken toen
een blik van haar hen met elkander zou heb
ben verloofd, het genoegen dat zij gesmaakt
had in de tegenwoordigheid van het meisje,
van miss Stalling, van Farryner nooit
zou zij ophouden gekweld te worden naar die
schoone dagen.
Maar als zij bij deze dagen verpoosde zoo
als zij nu deed, in haar eenzaamheid, inge
sloten door de nevels, in de leege, schitte
rende vertrekken, droomende over haar feest,
helder als den laatsten herfstzonneschijn, be
gon zij haar eigen leed te verliezen wanneer
zij zich vereenzelvigde met het geluk van hej
meisje. - -
