Alkmaarsclte Courant.
1 n jubileum
Caravellis
DE BLAUWE DIAMANTEN VAN
MIJNHEER MERCHISON.
JladUmieuws
ÜeuUCetm
jkovinciacd Hieuw
Honderd drie en dertigste Jaargang.
Bonderday 25 Juni
Londensch aanteekenboek
JUBILEUM-GESCHENK aan
Belangrijke Mededeelingï
PROVINCIALE STATEN.
No. 147 1931.
Vrijdag 26 Juni.
Hilversum, 298 M. (6.45—12.—, 4.-8
en 11.—12.— V.A.R.A., 12.—4.— AV.RO.
en de V.P.R.O. van 8.—11.— uur). 6.45—
7.— en 7.307.45 Gymnastiekles onder lei
ding van G. Kleerekoper. 8.— Gramofoonpl
10.— Morgenwijding. (V.P.R.O.). 10.15
Voordracht door Ferd. Koolbergen. 10.30
de zieken. 11.3012.Gramofoonplaten
12.2Concert Omroeporkest o. 1. v N
Treep. 2.2.30 Uitzending voor scholen.
2.30—4.— Concert door het A.V.R.O.-kwar-
tet o. 1. v. D. Groeneveld. 4.Orgelspel
door Joh. Jong. 4.30 Kinderuurte. 5.15 Con
cert door het V A.R.A.-orkest o. 1. v. Hugo
de Groot. 5.45 Zang en piano, resp. Elize de
Haas en Joh. Jong. 6.05 Vervolg concert.
6.30 S. Broekman: „De arbeiders en de li
chamelijke opvoeding. 6.45 Vervolg concert.
7 15 Actueel Allerlei uit de Arbeiders-bewe
ging door het N. V. V. 7.30—8.Vervolg
en slotconcert. 8.Albert van Dalsum;
„Rusland". 8.30 Concert. Car. Castendijk,
zang en H. Schouwman, piano. 9.Dr. J.
C. A. Fetter: „De zedelijke en religieuse be-
teekenis van het Wilhelmus". 9.30 Vervolg
concert. 10.Vrijz. Godsd. Persbureau.
10.05 Yaz Dias. 10.15 Serie Fragmenten en
verhalen. 10.45—11.— Gramofoonpl. 11.—
12.Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma
te verzorgen door de N.C.R.V.) 8.Schrift
lezing. 8.15—9.30 Gramofoonpl. 10.30 Zie-
ïcendienst. 11.—12.— Gramofoonpl. 12.
Politieber. 12.15 Gramofoonpl. 12.30 Con
cert. H. Hennann, viool. T. G. v. d. Haar,
viool. H. v. d. Horst Jr., cello. Mevr. R. A.
v. d. Horst—Bleekrode, zang. 2.-3.Gra
mofoonplaten. 3.4.30 Concert. Mevr G.
de Knegtter Haar, sopraan. L. de Ruyter,
viool. Mej. R. Beute, piano. 4.30 Gramofoon
platen. 5.H. J. Steinvoort: „Een schemer
lampje". 5.30 Orgelconcert R. G. Crevecoeur.
6.30 Radio-dokter. 7.Tuinbouwpraatje H.
J. Herwig. 7.30 Politieberichten. 7.45 Gra
mofoonplaten. 8.-9.— Concert. Almelo's
Chr. Mannenkoor o. 1. v. A. E. P. Sommer.
Piano: mej. Geels. 9.A. J. L. Looyen
„Vischziekten en hun behandeling". 9.30
Concert. Vrijw. Muziekcorps 1ste halfreg.
huzaren te Amersfoort onder leiding van M.
K'ijnen. 10.Tijdsein, huzaren-taptoe en
fanfare's. 10.10 Vaz Dias. 10.1810.45 Ver
Volg concert. 10.4511.30 Gramofoonpl.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
11.0511 20 Lezing. 12.20 Concert. A. Ste-
wart, sopraan. F. Tilton, bariton. 12.50 Or
gelconcert door L. H. Warner. Magerij Be-
van, sopraan. 1.50 Gramofoonplaten. 2.50
Uitz. voor scholen. 4.35 Orkestconcert. 5.35
Kinderuurtje. 6.20 Berichten. 6.50 Tennis-
verslag. 7.Recital door L. Isaacs. 7.20
Lezing. 7.45 Lezing. 8.05 „Tilly of Blooms-
bury". Blijspel van lan Hay. 9.30 Berichten.
9.45 Berichten. 9.50 Lezing. 10.05 Concert.
Marie Wilson, viool. Edward Walker, fluit.
Maurice Cole, piano. Orkest. 11.2012.20
Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris"1725 M. 8.05 Gra
mofoonplaten. 12.50 Gramofoonplaten. 1.25
Giamofoonplaten. 6.20 Gramofoonpl. 8.20
Hoorspel. 9.50 Gramofoonplaten.
Langenberg, 473 M. 7.258.20 Gramo
foonplaten. 12.20 Gramofoonplaten. 1 25
2 50 Orkestconcert. 8.20 Koorconcert. 10 10
Ca. gramofoonplaten. 10 35 Berichten. Daar
na tot 11.20 Orkestconcert. 11.2012.20
Dansmuziek
Kalundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Orkest
concert. 3.20—5 20 Orkestconcert en decla
matie. 5.205.50 Kinderuurtje. 8.309 30
Orkestconcert en zang 10.—10.20 Liedjes bij
de luit. 10.35—11.20 Orkestconcert.
Brussel, 508.5 en 338.2 M. 508.5 M. 5.20
Concert. 6.05 Orkestconcert. 6.50 Gramo
foonplaten 8.20 Crkestconcert en zang 9 20
Vervolg concert. 338.2 M 5.20 Orkestcon
cert. 6.05 Orkestconcert. 6.35 Gramofoonpl.
8.20 Orkestconcert. 9.20 Dansmuziek.
Zeesen, 1635 Al. Ca. 7.—7.50 Gramofoon
platen. 9.20—12.20 Lezingen. 12.20 Gramo
foonplaten. 1.15—2.20 Berichten. 2.20—3.20
Gramofoonplaten. 3.204.50 Lezingen. 4.50
5.50 Concert. 5.508.20 Lezingen. 8.20
Concert. 8.50 Komische opera „Das schönste
Madchen im Stadtchen" van Conradi. 10.35
Berichten. Daarna tot 12.50 Dansmuziek.
Geauforiseerde vertalixg uit het Engelsch
van J. S. FLETCHER door Jhr.
C. A. L, v. d. W.
17)
Welnu, zeide Maythorne. Ratty Parslave
was hier op den avond van den moord en be-
hoorde tot de mannen die door Mazaroff wer
den getracteerd. Men zegt, dat hij even voor
Mazaroff de gelagkamer verliet, doch niemand
weet dat met zekerheid te zeggen. Het is echter
absoluut zeker, dat hij dien avond hier was en
sinds dat oogenblik heeft men niets meer van
hem gehoord. Dat is alles.
Misschien is hij naar een andere markt ge
gaan, merkte Postlethwaite op. Die kerels
zwerven overal rond.
Ja, zeide Maythorne. Maar er worden in
dezen tijd geen andere markten gehouden. De
Politie denkt dat Parslave heeft gezien, dat
Mazaroff veel geld bij zich had, dat hij daarna
d® gelagkamer heeft verlaten, de deur van de
'''kamer heeft open zien staan, daarin het ge
neer van Musgrave heeft zien hangen en het
•neegenomen, dat hij daarna Mazaroff is gc_
v°lgd, hem heeft vermoord en daarna beroofd.
Na het geweer te hebben weggeworpen, zou hij
er volgens de politie van door zijn gegaan,
En wat denkt u daarvan? vroeg Wetherby.
Die veronderstelling is van een politie-
standpunt niet geheel te verwerpen, antwoord
de Maythorne, Ik zou echter meer omtrent zijn
(Van onzen bijzonderen correspondent.)
Lente in de voorstad.
De kalender vertelt dat het lente is, een
goed eind er in. Lichamelijke gewaarwordin
gen zijn er niet mee in overeenstemming
Soms zijn ze die van winterweer, soms die
van een heeten zomer. Maat' de geest van al
len is in elk geval bij de lente. Voor ons men
sdien van de Londensche voorsteden, wordt
aan de achtertuin ons paradijs, niet slechts
in het aspect, dat immers door den altijd
wonderlijken groei van jong groen en jonge
boomen zoo vreugdig stemt, maar ook om
dat hij het tooneel wordt van ons geestdrif
tig en hoopvol zwoegen; en niets stemt ge
lukkiger dan geestdrift en hoopvol zwoegen
Het is alles klein en intiem geluk. Wij heb
ben lawns en roeipartijtjes en bedden met
bloemen en planten langs de schuttingen aan
weerszijden. Wij gaan op zoek naar knop
pen. Al die kleine en groote planten en za
den, kort geleden gekocht in die verleidelijke
tuinwinkels, waar Londen van wemelt, zijn
begonnen teeder te getuigen van goede, zo-
merbedoelingen, straks opspringend in de
lieflijkste kleuren en vormen. Wij worden ly
risch van stemming bij het gezicht van de
uitkomsten van onzen vroegen Lente-arbeid
in den tuin. Hoe weinig er van is onze ar
beid. En toch, wij eischen het auteurschap
grootendeels op. Aanmatigend genoeg, wan
neer men bedenkt dat wij weinig meer heb
ben gedaan dan de planten in den grond
steken, „met den goeden kant naar boven".
Ja, „we iove a bit of garden". De En
gelschman houdt veel meer algemeen van
zijn „bit of garden" dan een man van andere
nationaliteit. Toen ik gisteren en eergis
teren en feitelijk alle dagen van de laatste
weken de bloemenverkoopers en de „nurse-
rymen'^met moeite voorbij ging hun win
kels bedoel ik bleek als steeds voor drom
men de verleiding te groot. De drommen
kwamen van hun werk, uit de stations van
Surburbia, met de gedachten gespitst op een
paar avond-uren in dat privé-paradijsje ach
ter het huis. Zij moesten den winkel aandoen
of hadden zulks reeds gedaan in de City,
voordat zij om den trein huistoe gingen. Zij
droegen voorzichtig kleine pakjes, de zakken
van hun colbertjes verraadden, dat er dingen
in waren voor den tuin. Zij zagen er alle
maal vermoeid uit, als altijd na een dag werk
in het stadscentrum en na een reis in over
volle treinen. Maar hun blikken vertelden
waar hun gedachten waren. Er was prettige
verwachting in hun oogen en vastbesloten
heid in hun houding. Zij waren de amateur
tuiniers, die op het punt stonden hun zachten
hartstocht te bevredigen.
De zaden en de plantjes moesten den
grond in, bij tijds voor den komenden regen.
Het was tijd voor planten en wieden, harken
en rollen, zaaien en maaien. Het geluid van
de kleine maaimachine (want hoe klein ook
het huis en hoe kleine ook de lawn, elke huis
bewoner nagenoeg heeft zijn eigen kleine
maaimachine) neemt krachtig deel in de
Lente-Symphonie van de voorstel. En dan
klinkt er in het ijverige staccato van de snoei-
schaar voor de heggen van „ever green". De
scharesliep, wiens roep versterft in den win
der, is in onze straten teruggekeerd; zijn roep
is het geschal der vreugde, de vreugde van
de Lente en van den tuin. De rozenbloempjes
zijn besnoeid en mijn buren vertellen in de
woorden der opgetogenheid, hoe zij er in zijn
geslaagd de eerste bladluisjes weg te jagen
met sproeiers vol zeepwater of andere feil-
looze vloeistof, die de tuinman verkoopt.
Het is niet gemakkelijk oorspronkelijk ie
zijn in zijn tuinconcepties. Elk huis heeft zijn
stukje grond, een groot stuk of een klein stuk.
Elke winkel verkoopt dezelfde bloemen en de
zelfde planten. En elke bewoner van Subur-
bia kent de soorten. Er is dus weinig kans
om opzienbarend te zijn in den achtertuin
(of, wat dat betreft, in het voortuintje dat
zelden meer is dan een grasveld met een heg
en wat rozenstruiken er in). Uw brief
schrijver valt uit den toon met zijn achter
tuin. Hij heeft het onvrijwillig moeten doen,
niet omdat hem het aanpassingsvermogen en
den zin voor sociale uniformiteit ontbreekt,
maar omdat zijn tuingrond in vorm en sub
stantie weggerukt scheen van de Himalaya's.
Het gevolg is geweest, dat onze achtertuin
in ons deel van de voorstad erg in opspraak
is. De menschen in de omgeving, die (zij zijn
zeldzaam) niet zooveel waarde hechten aan
den orthodoxen tuin zijn er geestdriftig over
en geven er de meest buitenlandsche namen
aan, zij spreken van „an Italian garden", of
„a Swedish one" en zelfs van „a Dutch one".
Wij verzekerden hun dat wij aan geen natio
particulier leven wenschen te weten. Er is een
zaak in 't bijzonder, die opgehelderd moet wor
den. Hij zeide aan mijnheer Holt, dat hij
iemand wepschte te bezoeken. Wie was dat?
Niemand kon die vraag natuurlijk beant
woorden en de bijeenkomst werd beëindigd. Ik
ging met de Elphinstone's naar de deur van de
herberg. Mijnheer Elphinstone vond het hoogst
twijfelachtig, dat Mazaroff, Merchison zou zijn;
de brief van Sinclair, het toezenden van de
hutkoffer, het monument in de kerk, dat waren
voor hem degelijke bewijzen, dat Merchison
sinds lang overleden was en hij veronderstelde,
dat Mazaroff van die geschiedenis af wist en
dat verhaal had verzonnen. Hij leuterde daar
over, terwijl wij den weg op wandelden. Me
vrouw Elphinstone en Sheila zeiden niets. Toen
ik op het punt stond terug te keeren, was me
vrouw Elphinstone voorkomender dan zij tot
nog toe geweest was en dat gaf mij den moed
om te uiten wat ik op mijn geweten had.
U begrijpt, zeide ik, dat als hetgeen de
oude heer Hassendeane zoo stellig verklaarde,
werkelijk juist blijkt te zijn, dat ik dan geen
cent van dat geld wensch aan te nemen!
voelde mij zeer beleedigd over de houdmg van
uw notaris...
Daar moet u niet meer aan denken, nep
mevrouw Elphinstone ui», wien ik de hand ten
reikte. M«.b.r W.^V
liik een man van de wet. Ik niet.
van overtuigd, mijnheer Holt, dat u zulthande
len zooals u denkt dat juist is, onder alle om-
Sheila toefde nog een oogenblik. Zij keek mi)
"1'Hdooraneens, zeide zij. Gelooft u dal die
arme man mijn vader was?
naliteit hebben gedacht maar dat de tuin
eenvoudig zoo gegroeid is onder de onvermij
delijke invloeden van zijn beloop, dat in de
hemelen begon en in den Hades eindigde.
Hun oordeel, dat van onze buren, kan
worden samengevat in het woord „char-
ming", maar wij laten ons niet bedriegen.
Wij weten dat de ware Engelschman geen
anderen tuin dan die van de lawn, omringd
door bloemen- en plantenbedden wil. Ons ge
wrocht wordt met groote achterdocht aan
schouwd, dat is het misbaksel van een
„alien". De Brit kan zich niet voorstellen,
hoe iemand de voorkeur zou kunnen geven
aan een tuin van tegels in velerlei tint, mathe
matisch zuiver gelegd, zonder de „craziness",
die hij voor „paving" noodwendig acht, een
tuin van kleine rotspartijen en van bloembed
den, netjes omboord door muurtjes, een tuin
van „verdiepingen", van terrassen, rijzend
van voornoemden Hades naar de eveneens
voornoemde hemelen, een verticalen tuin in
plaats van een horizontalen tuin. En dat, ter
wijl wij met wat overleg toch best een
„lawn" in ons stukje grond hadden kunnen
maken, een lawn die doel en wezen is van
alles, wat men den naam van tuin zou kun
nen geven. De merites van onzen tuin ont
gaan onzen buren. Het heeft geen beteekenis
voor hen, dat wij zoodra de regen heeft op
gehouden ons kunnen vermeien op onze kleu
rige tegels en op kunnen kijken naar de
klimrozen, die als uit den hemel komen vallen
en neer kunnen buigen over de lage bedden
in steenen bakken, waar de kieine planten,
opgefrischt door de regendroppels, zich glan
zend opheffen. Neen, onze buren hebben
medelijden met ons, omdat wij geen „lawn"
hebben, dat wij geen grasmaaimachine. geen
rolcylinder noodig hebben. Die twee onont
beerlijkheden voor de „lawn" symboiiseeren
den eigendom van onroerend goed. De roller
en de maaier vertellen in hun geluid aan de
wereld rondom, dat daar een man woont,
die een huis bezit, een huis me: een „lawn",
al moge het grasveld slechts vier bij vijf
meter zijn. Het huishoudelijk gekras van den
maaier verkondigt de supreme waarde in
burgerschap van den persoon, die hem
voortbeweegt. De maaimachine is als een
wettig gedeponeerd merk van verknochtheid
aan het Britsche Rijk. De „lawn" is als Union
jack, die zou wapperen van he1: dak der vijf-
kamerige villa. En die menschen naast-
aan" hebben grasveld noch maaier. Zij heb
ben tegels. Heb je 't ooit gehoord of zoo zout
gegeten. Als het nu nog in Chelsea was, waar
zulke buitengewone afwijkingen van tradi
ties geduld worden en zelfs minzaam worden
goedgekeurd, omdat Chelsea met zijn ar-
artiesten nu eenmaal een rare buurt is. waar
men zulke dingen kan verwachten. Maar in
een ware Londensche voorstad? Neen.
HOORN.
Aan het jaarverslag 1930 van de afd.
Hoorn van het Centraal Genootschap Kinder-
herstellings- en Vacantiekolonies ontleenen
we het volgende. Wegens vertrek van den
voorzitter, dr. A. H. van den Berg naar
Apeldoorn, werd het voorzitterschap opge
dragen aan dr. Hummelinck. Voorbereidingen
worden getroffen voor het vieren van het
25-jarig bestaan der afdeeling.
Gedurende het afgeloopen jaar zijn 17 kin
deren ter verpleging uitgezonden, n.1. 5 naar
Nunspeet, 9 naar Ellecom, 1 naar Bergen
aan Zee en 2 naar Wijk aan Zee. Het aantal
verpleegdagen bedroeg ongeveer 1048. Een
gemiddelde gewichtstoename werd verkregen
Van 2,8 K.G. per kind.
Gedurende het winterseizoen zijn nog 4
kinderen naar Nunspeet uitgezonden met
totaal 110 verpleegdagen, waardoor 'net
totaal steeg tot 1158 dagen.
Hoewel de vlaggetjesdag een aardige som
opbracht, wordt betreurd, dat te weinig jeug
dige collectrices zich beschikbaar stellen.
De rekening wees aan in ontvangsten
f 1609.04; de uitgaven 1462.95, zoodat er
een batig saldo is ad 146 99
De t. b. c.-bestrijding in het district
Hoorn wordt over 't algemeen als gunstig
aangemerkt. Het aantal der in 't consultatie
bureau ingeschrevenen neemt belangrijk toe.
Dit jaar werden 1594 personen onderzocht of
gemiddeld 157.1 per 1000 inwoners, aan wie
2600 consulten werden verleend
Alleen aan het Hoofdconsultatiebureau te
Hoorn meldden zich 1274 personen aan. Ge
durende de laatste 7 jaar verkrijgt het con
sultatie-bureau steeds meer burgerrecht.
Op 1 Jan. 1931 woonden er in Hoorn met
12000 zielen 27 gezinnen met één o* meer
t. b. c.-lijders. Uit den geheelen kring Hoorn
Zeer zeker doe ik dat. Ik twijfel daaraan
geen oogenblik.
Dan, zeide zij, als het testament gevonden
wordt, houd dan als 't u belief het geld voor u!
Doe het omij mij genoegen te doen.
Goede hemel, waarom? riep ik uit. Ik heb
er niet het minste recht op.
Ja, dat heeft u wel, het was zijn wensch.
Maar hij wist niets van u af, zeide ik.
Indien
Dat doet er niets toe, viel zij in de rede.
Ik wensch, dat u het houdt. Ik wensch niet, dat
het in de handen van moeder of van mij komt.
Hoe dan ook, geloof mij dat u niet overijld zult
handelen.
Dat wil ik u gaarne beloven! antwoordde
ik. Ik zal niets doen, zonder u te raadplegen.
Maar
Zij gaf mij een wenk om niets meer te zeggen
en ging heen.
Ik dank u voor uw belofte, zeide zij, zich
omdraaiende. Ik zal u later meer vertellen.
In groote verbazing ging ik naar de herberg
terug. Ik zat leelijk in de knel, want ik had in
't openbaar medegedeeld, dat, als het geld in
mijn handen zou komen, ik het zou afstaan;
toch hield ik zooveel van Sheila, dat ik haar
wenschen wilde eerbiedigen. Dat hinderde mij,
tot het mij te binnen schoot dat ik mijn hersens
plaagde met iets dat nog niet vaststond. Mijn
vermoeden, dat Mazaroff zijn testament had
vernietigd, kon juist zijn.
Wij begroeven hem dien middag in allen een
voud en 's avonds werden Crole, Maythorne en
ik door Webster gebracht naar Black Gill
Junction, waar wij den nachttrein naar Londen
namen. Maythorne was er zeer op gesteld om
de directie van de Bank van Zuid-Afrika te
spreken en om yejde»- zooveel mogelijk inlich
werden 51 personen naar sanatoria gezon
den, waarvan 21 voor rekening van den Raad
van Arbeid. 29 kinderen werden naar een
vacantie-kolonie gezonden.
In 1930 werden 219 personen afgeschreven.
23 wegens overlijden, 79 wegens verhuizen,
95 omdat nimmer iets van t. b. c. bij hen
bleek en 22, die, hoewel het noodig was. niet
onder toezicht wenschten te blijven.
Door de visschers wordt hier veel bot
aangevoerd, n.1. door 12 vaartuigen ruim
2200 pond. De aanvoer van schol bedroeg
slechts 20 pond.
BEVERWIJK.
Bloembollenexport.
De uitvoer over de eerste 5 maanden van
dit jaar bedroeg aan gewicht 4.446.792 K.G.
en aan waarde 4.149.040 tegen 3.599.245
K.G. voor f 4.233.722 overeenkomstig gelijk
tijdvak van het vorig jaar.
De Algem. Ver. v. bloembollencultuur
hoopt op 23, 24 en 26 Dec. een tentoonstelling
te houden van bloeiende bol-, knol en wortel
gewassen in het gebouw aan de Leidsche
vaart.
CASTRICUM.
Naar wij vernemen is het besluit van
den gemeenteraa.d goedgekeurd waarbij de
kermis te Castricum van den tweeden Zon
dag in September is gewijzigd in den tweeden
Zondag in Augustus met de daarop twee
volgende dagen.
Door het gemeentebestuur van Egmond-
binnen was daartegen bezwaar gemaakt om
dat de kermis te Egmond aan de Hoef tege
lijk wordt gehouden, doch de aangebrachte
argumenten van het gemeentebestuur van
Egmondbinnen zijn tegenover die van Castri
cum niet steekhoudend gebleken.
Doordat een jongen van 15 jaar een
der schoolgaande kinderen per ongeluk met
een rijwiel had aangereden is door P. O. al
hier de zoon van Th. B. mishandeld. Aan
gifte is gedaan.
Voorat is deze daad af te keuren omdat
hier een jongen door een volwassen man
werd aangevallen. De man schijnt er echter
aardigheid in te vinden om eigen rechter te
spelen.
NOORDSCHARWOUDE.
Nadat Zaterdag door de manlijke bewo
ners van de Oosterstraat een uitstapje per
autobus touringcar werd gemaakt naar
Haarlem en omstreken met bezoek aan het
crematorium en verder naar Schiphol, was
het Dinsdag de vrouwenclub uit deze straat,
die onder prachtig zomerweer eveneens de
zelfde richting uit is geweest met bezoek aan
de bloemenveiling te Aalsmeer en Tuschinski
te Amsterdam. Alles liep vlot van stapel.
HENSBROEK.
Ter gelegenheid van het huwelijk van bur
gemeester Kooiman, dat gistermorgen te 10
uur plaats had, werd door de kinderen der
O. L. school een lied gezongen. Wethouder
Wit sprak het bruidspaar op hartelijke wijze
toe en hoopte, dat de keuze van burgemeester
Kooiman zoowel voor hem zelf als voor de-
gemeente een goede mocht zijn. Door een der
kleinste meisjes der school werd de bruid een
mooi bouquet aangeboden, waarna de kinde
ren op een glas limonade en een reep choco
lade werden getracteerd.
Ondanks den rijkelijk stroomenden regen
trokken de kinderen, daar ze bovendien vrijaf
van school kregen, voldaan naar huis.
DEN HELDER.
W ethouderspensioen
In de raadsvergadering van Dinsdagavond
werd besloten aan de Heldersche Winkeliers-
vereeniging, indien noodig, ten behoeve van
de door haar geëxploiteerde handelsschool
tijdelijk in bruikleen te geven een beneden
lokaal van de school aan de Hoofdgracht.
Voor verbouwing van de openbare school 1
te Julianadorp (gemeente Den Helder) stond
de raad een crediet toe van 24000. Aan de
Heldersche Schoolver. werd voorts een ver
goeding toegekend Van 1584, zijnde de
jaarwedde van een boventallige onderwijze
res en ten behoeve van de uitbreiding der ge
meentelijke U. L. O. school werd 7400 ge
voteerd.
Op een verzcek van den Alg. Bond van
Overheidspersoneel in Nederland inzake ver
korting van den arbeidstijd werd afwijzend
beschikt.
In deze vergadering kwam voorts in be
handeling een voorstel inzake de pensionnee-
ring van wethouders. Reeds in de vergade
ring van 22 November 1927 was hiervoor een
tingen in te winnen omtrent Mazaroff en in het
bijzonder omtrent het ontvangbewijs van den
aangeteekenden brief met de daarop voorko
mende teekens BI. D. I.
Den volgenden morgen om half tien hadden
wij een onderhoud met een der bank-directeu-
ren. Toen hij het ontvangbewijs zag en den
daarop vermelden datum schudde hij het hoofd.
Het spijt mij, zeide hij. Degene, die toen
ter tijde de zaken van Mazaroff behandelde is
niet meer hier. Dat was de heer Armintrade;
hij verliet ons zes maanden geleden en werd di
recteur van Courthope's Bank.
HOOFDSTUK XII.
De brief in cijferschrift.
Ik geloof, dat het mij tot eer strekte, dat ik
mij wist te beheerschen, toen ik deze mededee-
ling hoorde. Zelfs Crole kon niet nalaten zijn
verwondering te kennen te geven. De directeur
lette echter niet op ons beiden, doch op onzen
metgezel, wiens naam en reputatie hem bekend
waren. Aan Mayrthorne was niets te bemerken.
Zijn gelaat verried niets.
O! zeide hij. Ik begrijp u. Dus alleen Ar
mintrade behandelde de zaken van Mazaroff.
Juist! antwoordde de directeur.
Dus, u kunt ons niets omtrent Mazaroff
mededeelen? vroeg Maythorne.
Ik zal u vertellen, wat mij bekend is. Wij
weten, dat Mazaroff een zeer vermogend man
was en handelde in diamanten en kostbare
steenen. Hij had een rekening zoowel bij onze
hoofdbank in Kaapstad als bij ons. Onlangs
heeft hij zijn geheele deposito bij ons overge
bracht; hij maakte voorts zijn verschillende
eigendommen te gelde en ook de opbrengst
Ter gelegenheid van ons JUBILEUM
bieden wl] eiken Caravellis-rooker
een waardevol en passend
Zie de etalages en lees de bij
zonderheden In onze doosjes
De termijn voor Inlevering der
Jubileum-Zegels is verlengd tot-
15 NOVEMBER 1931
raadscommissie benoemd, die een minder
kostbare regeling dan de thans vigeerende
zou hebben te ontwerpen. Haar voorstel kon
evenwel geen meerderheid in den raad ver
krijgen f-r. de kwestie werd gerenvoyeerd naar
B. en W. die thans een nieuwe regeling heb
ben gemaakt. Hierin wordt pensioen verleend
op 60-jarigen leeftijd na tenminste éénjarige
werkzaamheid als wethouder en wel voor elke
maand een tweehonderdveertigste tot een
maximum van tweederde der jaarwedde, voor
invaliditeitspensioen een derde. Het wedu-
wenpensioen bedraagt de helft met een mini
mum van 250, het weezenpensioen 40
daarvan tot een maximum van anderhalf
maal het weduwenpensioen. Verder zijn nog
•bepalingen ontworpen betreffende afkoop en
z.g. „afstappersgeld". Bij dit afstappersgeld
stond de raad lang stil. Verschillende amen
dementen en nieuwe voorstellen kwamen ter
tafel. Behoudens een enkele wijziging werd
het voorstel van B. en W. ten slotte aange
nomen.
Subsidie verleening.
Gedep. Staten stellen voor aan de gemeen
te Wormer over het jaar 1931 en volgende
jaren tot wederopzeggens een jaarlijksch
subsidie te verleenen uit de provinciale kas, te
besteden uitsluitend ten bate van de wijkver
pleging in die gemeente, en tot een bedrag,
telkenmale nader te bepalen door Gedepu
teerde Staten, hetwelk niet hooger zal zijn
dan een vijfde gedeelte van de ieder jaar door
gemelde gemeente voor wijkverpleging te
maken netto-onkosten.
Gedep. Staten stellen voor hen te machti
gen over 1931 eene bijdrage van ten hoogste
200 te verleenen ten behoeve van 'proeven,
genomen aan den Langendijk, ter verkrij
ging van eene betere soort van roode be-
waarkool.
Ged. Staten stellen voor hen te machtigen,
onder door hen te stellen voorwaarden, over
de jaren 1930, 1931 en 1932 aan de afdee
ling Terschelling van de Hollandsche Maatr
schappij van Landbouw eene bijdrage uit dtf
provinciale kas van telkens ten hoogste
1000 te verleenen ten behoeve van de stie-
renhouderij op dit eiland.
WIERINGERMEERPOLDER.
Aanleg van wegen.
De directeur-generaal der Zuiderzeewer
ken heeft gister te 's-Gravenhage aanbesteed
bestek no. 120 Z.W.: Het aanleggen van
steenslagwegen in polderafdeeling I van de
Wieringermeer, in 4 perceelen. De raming,
was van perceel I 100.000, perc. 2
85.000, perc. 3 75.000, perc. 4 60.000.
Laagste inschrijvers waren voor perceel 1!
N V. Teermacadam te Den Haag voor
89.445; perceel 2 N.V. Nederl. Basalt Mij.
te Zaandam voor 73000; perceel 3 N.V.
Aann. Bedrijf v/h. H. J. te Siepe te Winter?'
wijk voor 64.178; perceel 4 H. van Meehe
ren te Hindeloopen voor 57.863.
Voor de massa N.V. Nederl. Basalt Mij. te
Zaandam voor 297.700.
daarvan werd bij ons gedeponeerd, met de be
doeling dit in Engelsche effecten te beleggen.
Dus beeft u een aanzienlijk bedrag van
hem in deposito? vroeg mijnheer Crole. Hij gaf
aan mijnheer Postlethwaite, den notaris in
York, een bedrag van acht honderd duizend
pond op.
Zooveel is het ongeveer, gaf de directeur
toe. Eerder meer dan minder. En het testament
is verloren gegaan, zegt u?
Ja, antwoordde Crole. Hier heeft u echter
een copie.
Hij gaf het stuk aan den directeur.
Ik wensch u daarmede geluk, mijnheer
Holt. Het is de moeite waard!
Hij heeft het echter nog niet, merkte Crole
lachend op. Kunt u nogverder iets omtrent
Mazaroff mededeelen?
Ongeveer niets, antwoordde de directeur.
Hij kwam hier slechts een keer gedurende mis
schien vijf minuten, en dat was alleen om mede
te deelen, dat hij in Londen aangekomen was en
kamers had genomen in hotel Cecil. Hij vertelde
verder, dat hij een reis naar het Noorden ging
maken. En dat is alles.
Ik veronderstel dat hij sindsdien geld zal
hebben opgenomen, vroeg Maythorne.
Dat kan ik laten nazien. Hij belde en gaf
een klerk order om daaromtrent inlichtingen in
te winnen. Na eenige oogenblikken kwam deze
terug.
Er is hier geen wissel door hem aangebo
den sinds mijnheer Mazaroff op 29 Augustus
hier was, deelde de klerk mede. Hij trok toen
een wissel van twee duizend pond.
De directeur knikte, waarna de klerk heenv
ging. Maythorne hield hem aan en keek naag
den directeur. „Jj
(Wordl vervolgd.) Jb
