Alkmaarsche Courant.
Honderd drie en dertigste Jaargang.
Jladiowieuws
Jeuiiietan
DAROL FARQUHAR's
NACHTWANDELING.
6)
is*ieven uit Rusland
Stad m Omgeving.
1931.
No. 175
Uinsday J»1'
Woensdag 29 Juli.
Hilversum, 1875 M. (Uite:uitend VARo
6.45-7.- en 7.30-7.45 Gymnastiekles o. i.
v. G. Kleerekoper. 8 Gramofoonp
Orgelspel door Fr. 5 0nze keu-
Morgenwijding (V^ R Oi)J0 ganlofoonpi.
ken aoor P. J. Kers. li- izinHe-
11.05 Mevr. J. Slam-DresseliugJC
ren in den tuin". 11-35—14.—
platen. 12.- Politieberichten 12-15,£°n".
door het V.A.R.A.-septet onder lading van
Is. Eyl en gramofocnpl. 1-45 u1i
2.15 Gramofoonpl. 2.30 Kindermat
het Kurhaus te Scheveningen 0.1. v. rienn
Nolies. 3.35 „Dansen van verschülende vo
ken (gramofoonplaten)". 4,30 Kméenrertó
lingen door Ben Groeneveld. 515
door het V.A.R.A -septet onder leidmg van
Is. Eyl. 6— Radio-bulletin vanV<JM»
bond. De Kalenderhervorming 6.10 Vervolg
concert. 7.- M. J. Brusse: „Mijn leven on
der de menschen". 7.30 Politieker. 7.
gelspel door Fr. Uyttenbogaard. 8.
eert door een Ensemble uit hf* „V.
Orkest onder leiding van HarD. '"-fLurhè
8 30 Vervolg Orgelspel. 8.45 „Die duivGsch
Koelies", hoorspel in 5 klankbeelden van Fan
Kwae. Door het Groot Volkstooneel. 9.15
Vervolg concert. 10.Vaz Dias. 1
Vervolg concert. 104012.Gramofoo
platenconcert.
Huizen, 298 M. (Uitsluitend N.C R-V
8.—Schriftlezing. 8.15—9.45 Gramofoonpl-
10.3011.Ziekendienst. 11.—12.Har-
moniumspeu door M. F. Jurjaanz. Zang
door Mej. C. de Jager, sopraan en mej. M.
Bakker, alt. 12.— Gramofoonplaten. 12-30
2.Concert. Mevr. C. v. Ravenzwaay—
Möllenkamp, zang. H. Hermann, viool. H-
v. d. Horst Jr., cello en mevr. R. A. v. d.
HorstBleekrode, piano. 2 Gramofoonpl.
2.30 Lezen van Chr. Lectuur door mej. Wen-
tink. 3.4.30 Concert. H. v. Calsteren,
viool. B. Oskam, cello en A. Rodenhuis,
piano. 4 304.45 Gramofoonpl. 5.-6
Kinderuurtje. 6.-7.— Gramofoonpl. 7.—
8.Chr. Liederenuurtje door Joh. de Heer.
8—10.30 Concert G. Scheepmaker, zang. J.
G. Meijer, cello. F. Kloek, orgel. 9.Envov
A. v. Vlaardingen: „Mijn Jordanertjes'
9 3010.30 Vervolg concert. 10.30 Vaz
E>ias. 10.40—11.30 Gramofoonplaten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
1105 Lezing. 12.20 Gramofoonplaten. 1.05
Orgelconcert. 1 50 Lichte muziek. Frascati's
orkest. 3.50 Symplionie-orkest v. Bourle-
njouth. 5.05 Concertorgelbespeling. 5.35
Kinderuurtje. o.20 Dansmuziek. 6.35
Nieuwsberichten. 7.— Rugbywedstrijd Enge
landNieuw Zeeland. 7.10 Moderne sonates
voor cello en piano. 7.30 Lezing. 7.50 Liede
ren van White. J. Robertson, tenor. 8.05
„The wrecker", mysterie der zee van M.
Talbot. 9.20 Nieuwsberichten. 9 40 Causerie
door senator Marconi, uitvinder der radio.
9 55 Orkestconcert B. B. C.-Orkest onder
leiding van S. Robinson. De Wireless sin-
ges. 11.0512.20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Parid', 1725 M. 8.05, 12 50,
1.25 en 6.50 Gramofoonmuziek. 9.05 „Jean-
Marie, raóiotooneel. 9.50 Gramofoonplaten.
Ralundborg, 1153 M. 12.20—2.20 Con
cert. Strijkensemble 3.50—5.50 Concert. In
strumentaal ensemble. 6.10 Gramofoonpl.
8 20 Concert. Omroeporkest. P. Knudsen,
zanger. 9.55 Pianoconcert. 10.30 Symphonie-
concert, 4e symphonie, Mendelssohn 11.10
12.50 Dansen.
Langenberg, 473 M. 7.25, 11.—, 11.55 en
12.20 Gramofoonmuziek. 1.25 Orkestconcert.
5.206.20 Orkestconcert. 8.20 Wagner
avond. Werga-orkest onder leiding v. Busch
kotter. E. Bettendorf, sopraan. M. Lorenz,
tenor. 10.40 Gramofoonplaten. 11.20—12 20
Dansmuziek.
Brussel508.5 M. 5.20 Gramofoonplaten.
6.35 Lezing. 6.50 Gramofoonpl. 7.35 Lezing.
7.50 Nieuws. 8.20 Gramofoonplaten. 9.05
Gramofoonpl. 9.25 Populaire avond. (338.2
M.) 5.20 Dansmuziek. 6.20 Gramofoonpl.
6.35 Lezing. 6.50 Gramofoonpl. 7.35 Lezing.
7 50 Nieusw. 8.20 Gramofoonplaten. 8.35
Vocaal concert 8.50 Voorlezing. 9.20 Con
tert. Casino Knokke.
Naar het Engelsch van BERTA RUCK
door Mr. G. KELLER.
Wanneer men een meisje aankijkt, zou het
onbeleefd zijn geen gesprek met haar te voe
ren en dus vervolgde hij, terwijl die vragen
hem bezighielden:
Die vlinder heeft u heel wat tegenspoed
bezorgd! Nu, dat is nu uit. Zijn stoffelijk
overschot is thans aan de winden prijsgege
ven, zooals ikzooals vele menschen zou-
h da* me* ^un asc'1 geschiedde na
n dood. Misschien komt er nu een keer in
UW ,^nsonis'andigheden, juffrouw Curtis.
Misschien wel, antwoordde Sheila, op
springend op het hooren van het schelletje
fcÜüa ki °?den Kei' dat haar bij hem ont
bood. Nu, het zal ook tijd worden!
Den volgenden dag werd de Oude Kei ziek.
ni] nad een aanval van influenza, en een
tnnken, die hem hooge temperatuur bezorgde
met ïagenden pols, een blos op de beenige
Kaken, ijlende koortsnachten, twee ervaren
pleegzusters, onmogelijkheid om brieven en
boodschaonen in ontvangst te nemen. De
ziektebulletins klonken met hoopvol: „Toe
stand ongeveer onveranderd Nog geen
beterschap De oude Farquhar is nog
altijd bedenkelijk Ik hoor. dat de Oude
Kei het einde der week niet zal halen. Zijn
neef drijft de zaak voorloopig.
RADIO CENSUUR.
De redevoering over „Kerk en
Vrede".
1.?e Algemeene Programma-commissie heeft
blijkens een mededeeling van den heer Zwert-
broek aan ds. Hugenholtz, niet haar goed
keuring kunnen hechten aan de uitzending op
en Vrede^11 ^'enS rcdevoer'nff' getiteld Kerk
De nieuwe sensatie te Moskou.
Stalin, de ongekroonde heerscher van Rus
land, heeft te Moskou een redevoering ge
houden, waarin hij op de tekortkomingen van
het bolsjewistische productiesysteem heeft ge
wezen en een rij hervormingen aangekon
digd, die in de Russische volkshuishouding
een volkomen omwenteling zouden meebren
gen. Deze redevoering heeft op de bolsjewis
tische leiders een verpletterenden indruk ge
maakt en er ontbrandde een verwoede strijd
tusschen de partijgangers van Stalin en zijn
tegenstanders. Ten slotte heeft de dictator,
zocals steeds de overhand behaald. Daarom
werd de redevoering, die 23 Juni gehouden
was, eerst 5 Juli gepubliceerd. Zooals steeds,
haast zich nu iedereen in Rusland op opval
lende wijze zijn instemming met den dictator
te uiten. Eiken dag worden honderden tele
grammen uit de Provincie naar Moskou ver
zonden, waarin de genialiteit en het staats
manschap van Stalin verheerlijkt worden en
trouw aan hem betuigd wordt. Men moet hier
uit echter geen verkeerde conclusies trekken:
precies hetzelfde zou geschieden indien de
dictator hervormingen in de tegenovergestel
de richting had aangekondigd.
De redevoering van Stalin bestond uit twee
gedeelten: de opsomming van de mislukkin
gen en het program van actie. Het eerste ge
deelte valt letterlijk samen met hetgeen wij
in onze brieven over de toestanden in Rus
land voortdurend hebben geschreven. De be
zoldigde en onbezoldigde verheerlijkers van
de bolsjewistische methoden hier te lande
hebben steeds beweerd, dat alles wat wij over
de pjatiletka ('het vijfjaarplan) en den toe
stand in Rusiand schreven „partijdig" en
„onjuist" was. Welnu, Stalin in eigen persoon
zegt nu letterlijk hetzelfde over den toestand.
Onze tegenstanders beweerden, dat de pjati
letka ee nsucces was. Stalin heeft verklaard,
dat de plannen niet uitgevoerd worden (dus
hetzelfde waarop wij steeds hebben gewezen)
In sommige takken van de nijverheid is er
eenige vooruitgang merkbaar, maar in de
allerbelangrijkste takken, in die waarop de
geheele pjatiletka steunt, is de vooruitgang
zeer gering (6 en minder). Dat geldt voor
al de productie van steenkolen en ijzer. Prac-
tisch beteekent dit, dat de geweldige fabrie
ken, die de sovjet-overheid heeft laten bouwen
en waarvoor zij de Russische bevolking in
een staat van slavernij heeft geplaatst, geen
reden van bestaan hebben omdat zij niet ge
ëxploiteerd kunen worden (er is immers nij
pend gebrek aan steenkool en ijzer!)
Toen de week van vijf dagen en de onafge
broken arbeid werden ingevoerd, hebben wij
er op gewezen, dat deze hier te lande door de
vrienden en bewonderaars van Moskou zoo
verheerlijkte „hervorming" tot een debacle
moest leiden. Dat werd door de vreemdelin
gen, die een paar weken in Rusland hadden
doorgebracht en dus „alles goed wisten''
steeds ontkend. Het heette, dat de „njepre-
rywka" (de onafgebroken arbeid) uitstekend
werkt, dat het een geweldig succes was. Stalin
erkent nu. dat deze njeprerywka tot een vol
komen chaos in de industrie heeft geleid. Sta
lin kondigt daarom een terugkeer aan tot de
week van zeven dagen en tot een algemeenen
rustdag, dus zooals in de landen van het
„rotte Westen".
Bij onze bespreking van de pjatiletka heb
ben wij telkens er weer op gewezen, dat het
plan reeds om financieele redenen onuitvoer
baar is. Ook dit werd door de „deskundigen"
en de „kenners der Russische toestanden"
steeds ontkend.
Stalin bevestigt nu letterlijk ook deze onze
stelling. Hij erkent, dat de pjatiletka tot nu
toe opgebouwd werd ten koste van de oude
kapitalen en van de landbouwbevolking. Nu,
zegt hij, zijn die middelen uitgeput en het
buitenland wil ons geen geld leenen (dit laat
ste is helaas slechts voor een gedeelte waar:
de kapitalistische landen verkenen de sovjet-
regeering geweldige credieten en alleen hier
door kon het sovjet-regime zich tot nu toe
handhaven en in die kapitalistische lan
den een verwoede propaganda voor een revo
lutie voeren). Er moet dus, zegt Stalin, een
nieuwe weg gevonden worden voor kapitaal
vorming, want anders stort het geheele kaar
tenhuisje ineen.
De redevoering van Stalin is feitelijk niets
anders dan een SOS-roep. Hij bekent, dat
Nog stuurscher dan anders kijkend, ver
deelde de neef zijn tijd tusschen het kantoor
en het ziekbed van zijn oom in diens ouder-
wetsche huis in Bloomsbury. Als een echte
vrouw, die altijd medelijden gevoelt met het
leed van anderen, vond Sheila den ouden bul
lebak toch diep te beklagen. Voor hij begon re
ijlen gelastte hij dat de zaken geregeld moes
ten worden. Aldus geschiedde ook inderdaad
en onder die zaken behoorde de noodlottige
geschiedenis met het parelsnoer van de gra
vin.
HOOFDSTUK III.
De parels in de brandkast.
Parels, welke de firma Mackenzie en Moss
aan deze liënte op ziht had gestuurd, waren
telkens weer teruggezonden. De graven had
aan de onderneming heel wat last bezorgd
en zij was ontzettend kieskeurig geweest om
trent de kleur, welke zij wilde dat haar parels
zouden hebben. Eindelijk was een snoer ge
vonden, dat zeker naar haar zin zou zijn. Het
was een historische hof. Wie zou kunnen zeg
gen, in welke handen het vroeger was ge
weest? Uit welk duister hol was het voor den
dag gekomen? Het werd thans naar he
schaarsch van personeel voorziene kantoo:
van Mackenzie en Moss gebracht door een
simpelen looper, een vuil, schamel gekleed
snuffend mannetje, die enkel een vrouwelijke
bediende achter een groot kantoorboek aan-
Laten de heeren even het bewijs van
ontvangst teekenen, verzocht de smoezelige
brenger der parelen, zijn neus ophalend.
Het spijt me, maar kapitein Farquhar
is uit. Hij is naar zijn oom gegaan, die
de sovjet-industrie aan alles gebrek heeft: er
zijn geen arbeiders, geen steenkool, geen
ijzer, er heerscht op de fabrieken een chaos,
de plannen worden niet uitgevoerd. De
bolsjewiki moeten zich haasten, zij moeten
onmiddellijk ingrijpen, een volkomen wijzi
ging in hun methodes brengen. Er moet een
einde gemaakt worden aan het stelsel van
gelijk loon, ieder werkman moet volgens zijn
capaciteiten betaald worden. Geschoolde
werklieden moeten meer krijgen dan onge-
slhoolde, technici meer meer dan arbeiders,
einde komen aan de vreeselijke hetze tegen de
ingenieurs en de overige „spetsen" (deskun
digen), zij moeten in de gelegenheid gesteld
worden hun vak uit te oefenen. Er moet een
einde gemaakt worden aan de beschuldiging
van sabotage tegen die spetsen (slechts één
jaar geleden hitste dezelfde Stalin het ge
peupel tegen de „spetsen" op, liet hij honder
den volkomen onschuldige ingenieurs, men
schen die geweldige diensten aan de Russi-
scheh uishouding hadden bewezen, neerschie
ten, richtte hij een waar bloedbad aan onder
de ingenieurs en technici enz.). Nu moeten
die zoo kort geleden vervolgde ingenieurs en
andere „spetsen" Stalin redden. En in zijn
doodsangst laat Stalin een ingenieur, dien hij
zelf nog kort geleden heeft ter dood laten ver-
oordeelen en daarna „begenadigen" en tot vele
jaren dwangarbeid veroordeelen, in vrijheid
stellen, verleent hij den „saboteurs" ridder
orden, schenkt hun geld, fêteert ze. Zij zijn
nu de redders in den nood.
De redevoering van Stalin en de door
hem aangekondigde „hervormingen" hebben
begrijpelijkerwijs zoowel in Rusland als in
het buitenland een geweldige sensatie veroor
zaakt. In het buitenland, waar men de Russi
sche toestanden slecht kant, vervalt men
daarbij in overdrijvingen. Ik heb al hooren
verkondigen, dat Stalin op deze wijze op
nieuw de kapitalistische productiewijze zou
hebben hersteld, dat er van het bolsjewisti
sche regime niets is overgebleven enz. Dat is
echter geenszins het geval. Om te beginnen
blijft het stelsel van gedwongen arbeid ge
handhaafd. Stalin wil het tekort aan arbei
ders op een zeer eenvoudige en zuiver bolsje
wistische wijze aanvullen, n.1. door de kolcho
zen (de gecollectiviseerde boerenbedrijven) te
dwingen aan de fabrieken arbeiders te leve
ren. De arbeiders blijven dus zooiets als lijf
eigenen, die door de eene bolsjewistische in
stantie aan de andere „geleverd" kunnen
worden, waarbij de arbeiders zelf niet ge
raadpleegd worden, of zij iets voor deze leve
rantie van levende menschen voelen. Boven
dien blijft de dictator aan zijn productie
systeem vasthouden, wil hij de uitbuiting van
het volk voor zijn doel voortzetten en nog
beter organiseeren. Ten slotte moet niet ver
geten worden, dat Stalin al herhaaldelijk be
loften had afgelegd, die hij na een zeer kor
ten tijd, zoodra het gevaar was geweken,
weer introk. Men denke slechts aan het geval
van een paar jaar geleden, toen hij onder den
drang der omstandigheden (er dreigde toen
n.1. een massale opstand der boeren en de
ontevredenheid der soldaten nam gevaarlijke
vormen aan) den boeren alle mogelijke tege
moetkomingen had beloofd: er zou een einde
gemaakt worden aan de gedwongen collecti
visatie der boerenbedrijven, de markten zou
den opnieuw mogen gehouden worden, de
boeren zouden de vrije beschikking krijgen
over hun producten enz. Na een paar maan
den heeft hij toen al deze concessies weer in
getrokken en het systeem van onderdrukking
verscherpt. Men moet daarom uiterst voor
zichtig zijn in zijn optimisme in Rusland.
Dat beteekent echter geenszins, dat wij een
zeker optimisme volkomen ongegrond achten.
Het ligt voor de hand, dat de plotselinge „be
keering" van Stalin, die zijn propagandisten
en bewonderaars in het Westen in zulk een
moeilijk parket heeft gebracht, niet vrijwillig
is geweest, dat zij het gevolg is van bepaalde
gebeurtenissen in Rusland. Vóór alles denken
wij daarbij aan de vele werkstakingen, die de
laatste maanden in Rusland hebben plaats
fevonden en die de bolsjewiki, ondanks al
u nwreedheid en terreur, niet konden voorko
men. De economische toestand van Rusland
werd met den dag slechter, er dreigde een
catastrophe. De arbeiders zijn oververmoeid
en de productiviteit van den arbeid daalde
onrustbarend. De ontevredenheid der massa
begon vaste vormen aan te nemen. Ten slotte
begon de ontvredenheid ook onder de commu
nisten vasten voet te krijgen. Natuurlijk ver
zwijgt sovjet-pers dat alles en alleen over
eenigen tijd zullen wij de ware toedracht ver
nemen. De beloofde hervormingen zullen het
verzet verzwakken, maar het geheel te niet-
doen kunnen ze niet. Trouwens, Stalin heeft
reeds zoo vaak zijn beloften geschonden, dat
vroeger of later zelfs aan de goedgelovig
heid van de Russische massa een einde zal
komen.
Er ziin bovendien in de door hem aange-
ernstig ziek is, verklaarde Sheila. En ik weet
niet wanneer ik hem kan terugverwachten.
Nu, dat hndert niet, u kunt ook voor hen
teekenen, juffrouw, zeide looper al snuffend,
terwijl hij het pakje en het papier naar het
meisje scnoof.
Zij bcog zich even achterover, want ook al
was zij ni? reeds zes maanden in dit deel van
de City op kantoor, zoo was ze toch niet ge
acclimatiseerd aan de luchtjes van ongewas-
schen menschen, die maar weinig in de bui
tenlucht komen.
Zij nam het pakje op, een groezelig kar
tonnen doosje met blikken hoeken, dat voor
alles beter geschikt leek dan om er parelen in
te bewaren.
Maar dan doe ik toch verstandig eerst
eens te kijken wat er in zit voor ik teeken.
Ja, daar heeft u gelijk in, juffrouw.
Kunt u den knoop losmaken?
Sheila maakte den knoop los van het touw,
dat een indruk op haar vingers achterliet. Zij
lichtte het groezelige deksel op, haalde er
een laagje zijdepapier uit, dat eenmaal wit
was geweest. Daaronder lag op een laagje
grijze watten een omslag van gemsleer en dit
maakte zij open.
O, die mooie parels! Dat prachtige collier!
Mooi, hè? merkte de looper al snuffend
op. Daar ligt voor een waarde van zeker
zeven duizend Pond voor u. Neem- ze er eens
uit, juffrouw en weeg ze eens op uw hand.
Sheila nam het snoer op; er ning een vuil,
geel labelletjc aan, dat met cijfers en hiero-
plyphen was bedekt. Zij wist dat daarop ver
meld stond bet' gewicht van elk der parels die
niet wit noch roze noch roomkleurig waren,
die niet irriseerden als 'n zeepbel en ook niet
teer getint waren als de bessen van den hage-
kondigde hervormingen maatregelen, die ver
zet zullen wekken. Vóór alles denken wij
daarbij aan de verplichting voor de kolcho
zen, arbeiders aan de industrie te leveren.
De kolchozen zelf zullen weinig voor die ge
dwongen leveranties van arbeidskrachten
voelen, terwijl de te leveren arbeiders ook
weinig verheugd zullen zijn over deze be
schikking over hun persoon. Bovendien ver
liezen de kolchos-mannen, die naar de fabrie
ken gezonden worden, recht op een aandeel in
den kolchos en dat terwijl zij aan den kolchos
hun grond, vee, werktuigen, huizen enz. heb
ben geleverd. Ook onder de communisten zelf
zullen verschillende maatregelen verzet wek
ken. Dat beteekent dus, dat de gisting door de
beloofde hervormingen niet zal verdwijnen,
maar integendeel toenemen. Nu zal de
G.P.Oe natuurlijk de ontevredenen in be
dwang houden in het verzet door geregelde
slachtingen trachten te breken. Doch zulke
middelen kunnen op den duur niet helpen.
Vroeger of later verliezen zelfs zulke midde
len als de terreur elke uitwerking. Men denke
slechts aan het voorbeeld van de Fransche
revolutie. Wannéér dat oogenblik zal komen,
weten wij niet. Misschien over een betrekke
lijk korten tijd (een jaar of twee), misschien
ook later. Alles hangt van de omstandig
heden af en van den steun van de kapi
talistische landen aan de bolsjewiki.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
BIJSLAG OP PENSIOEN GEDURENDE
DEN TERMIJN DER ZIEKENGELD-
UITKEERING.
In bijlage 135 zeggen B. en W. het vol
gende:
Aangezien het bij vervroegde pensionnee-
ring van gemeentepersoneel kan voorkomen,
dat een gepensionneerde aan pensioen eenl a-
ger bedrag ontvangt dan hij bij voortzetting
van zijn dienstverband aan ziekengeld zou
genieten, adviseeren de Commissies van Over
leg voor de ambtenaren en de werklieden, blij
kens haar voor Uwe Vergadering ter inzage
liggend schrijven, aan ons College, te wil
len bevorderen, dat het ambtenaren- en het
werkliedenreglement met eene bepaling wordt
aangevuld, waarbij aan ambtenaren bij ver
vroegde pensionneering wegens invaliditeit
tot het verstrijken van den termijn der zieken-
gelduitkeering een bijslag wordt toegekend
tot het bedrag van dat ziekengeld.
De Commissie geven ons voorts in over
weging de vast te stellen regeling te doen
ingaan op 1 Januari 1931.
Wij kunnen ons met het voorstel der Com
missies vereenigen. Aan de in het ambtena
renreglement op te nemen bepaling kan, om
dat dit reglement zelf nog niet van kracht is,
geen terugwerkende kracht worden gegeven
In verband hiermede moeten de salarisveror
deningen voor de ambtenaren en de ambtena
ren bij den keuringsdienst voor waren met
een soortgelijke bepaling, waaraan terug
werkende kracht wordt gegeven, worden aan
gevuld.
In de salarisverordening voor het politie
personeel zouden wij eenzelfde, als door de
Commissies voorgestelde regeling willen op
nemen.
Zij stellen mitsdien voor vast te stellen en
dienovereenkomstig besluit.
VERBETERING KENNEMER-
STRAATWEG. VERPLAATSEN
LEIDINGEN WIJZIGING STRAAT
VERLICHTING.
B. en W. schrijven in bijlage 115:
Het ligt in het voornemen van den Rijks
waterstaat in het a.s. najaar over te gaan
tot verbetering van den Kennemerstraatweg,
voor wat het gedeelte van de Vier Staten
naar de Regulierslaan betreft. Voor deze ver
betering verleende Uwe Vergadering op 6
November j.1. reeds een bijdrage in de kosten
van 10800 voor den aankoop van voortui
nen en den aanleg van verhoogde voetpaden
op het Alkmaarsche gedeelte van den weg.
Het overige gedeelte van den Kennemer
straatweg, loopende van de Heilooërbrug tot
de Vier Staten, zal binnen afzienbaren tijd
eveneens verbetering ondergaan; een nieuw
plan daartoe is dezer dagen door den Hoofd-
ngenieur van den Rijkswaterstaat aan ons
toegezonden, waarover nog overleg wordt
gepleegd.
In verband met de omstandigheid, dat met
de verbetering van eerstgenoemd weggedeel
te spoedig een begin van uitvoering zal wor
den gemaakt, heeft de Hoofdingenieur, voor
noemd, verzocht de gasleidingen en electrici-
teitskabels vóór 1 September a.s. te verleg
gen en daarbij tevens toegestaan om de
thansportleiding ten behoeve van de gas-
voorziening van Heiloo te laten liggen, mits
om de bestaande buisverbindingen 2 deelige
doorn, maar die iets van al die kleurschakee-
ringenringen vertoonden in een wondervol
spel van tinten. Een diamanten slot van sier
lijke vorm hing aan een der einden.
Ja, ze zijn prachtig, zeide Sheila, on
willekeurig zuchtend. Ze had de gravin ge
zien die ze zou dragen. Waar moet ik teeke
nen? Hier?
Zij nam haar vulpenhouder en met haar
duidelijke, nog van de handelsschool af
komstige handschrift zette zij haar naam.
Sheila Curtis.
Nu, dat kan ieder ook zonder bril lezen,
merkte de looper op, die blijkbaar £een haast
gevoelde om weg te komen. Zou die leelijke
dwerg ook op zijn manier een vereerder van
't schoone zijn? Zou hij misschien niet alleen
de schoonheid van parels, maar ook van een
blozend gezichtje en van een blank halsje
waardeeren? Intusschen kon hij moeilijk lan
ger blijven en dus nam hij afscheid met een
„dank u, juffrouw. Goeden middag, juf
frouw".
Goeden middag, antwoordde Sheila,
blij dat hij vertrok.
Terwijl de looper langs de houten, ver
molmde trap naar beneden strompelde, borg
Sheila het parelsnoer weer in zijn vuil om
hulsel en bond zorgvuldig de doos weer
dicht. Daarna ging zij er mede naar het ach
terkantoor, het heiligdom van den Ouden
Kei Alleen hij en zijn neef hadden een sleutel
er van, maar de Jonge Kei had den zijnen
aan Sheila gegeven. Hij had de groote, lee
lijke brandkast met haar in wikkelde slui
ting opengelaten, doch aan Sheila daarom
trent de noodige instructies gegeven.
Sheila trok de zware deur oeon. De inhoud
van de kast bestond dien dag'enkel uit een
moffen worden aangebracht.
De Directeur der lichtbedrijven raamt voot
de uitvoering van een en ander een bedrag
van 10.000. Nu dit wegvak aanzienlijk
wordt verbeterd, zou de bestaande straatver.
lichting aldaar door een meer moderne ver
lichting kunnen worden vervangen. De kos
ten van het plaatsen van 15 lichtmasten met
zijarmen voor trottoirverlichting bedragen
5500, inclusief den kabelaanleg. Van deze
15 lichtmasten zijn een 5-tal aan de Oost
zijde van den Kennemerstraatweg geprojec
teerd, welke eerst zullen worden geplaatst,
wanneer de gemeente Heiloo bereid is, de
kosten daarvan voor hare rekening te ne
men, aangezien deze verlichting in het bij
zender aan inwoners van Heiloo ten goede
zal komen.
De Commissie van bijstand voor de licht
bedrijven kan zich met beide voorstellen ver
eenigen.
Met overlegging van haar advies en een
situatieteekening, op de ontworpen straatver
lichting betrekking hebbende, geven zij den
raad in overweging dien overeenkomstig te
besluiten:
I. de gasleidingen (behalve de transport
leiding naar Heiloo) en eleetriciteitskabels in
het gedeelte van den Kennemerstraatweg
tusschen de Vier Staten en de Regulierslaan
te verleggen en de verdere voorzieningen te
treffen, die noodig zijn in verband met het
aanbrengen van een gesloten wegdek en ons
College voor genoemde doeleinden een ere-
diet toe te staan van 10.000;
II. voor de verlichting van genoemd weg
gedeelte aan te brengen 15 lichtmasten met
zijarmen boven de trottoirs, waarvan 5 aan
de Oostzijde van den straatweg zullen wor
den geplaatst, zoodra de gemeenten Heiloo
zich bereid verklaart de daaraan te besteden
kosten te vergoeden;
III. ons College voor de aanschaffing en
plaatsing van de sub II bedoelde lichtmasten
een crediet te verleenen van 5500;
IV. de onder I en III genoemde uitgaven
ten last te brengen van de begrooting van
baten en lasten der gasfabriek en van het
electriciteitsbedrijf, voor zoover zij gedaan
zijn ten behoeve van elk bedrijf.
VERTROKKEN PERSONEN.
A, P. Zuurendonk, N.H., waterbouwkun
dige en echtgen. van Langestraat 86a naar
Haarlem. F. Bosma, G K., lijstenmaker,
van Oosterkolkstraat 7, nalfer Schoterland,
Oudeschoot. J. Pieler, R.K., dienstbode,
van Costerstraat 8 naar Nassauplein 22.
N. J. Tholen, R.K., zonder beroep, en echt-
genoote O.W., van Keizerstraat 18 naar
Wijk aan Zee en Duin. T. G. Heneweer,
dienstbode, geen. van Heerenstraat 1 naar
St. Maarten. J. Rekveld, geen, sigarenma-
ker, van le Kabelstraat 9 naar Kampen.
J. N. Blikker, N.H., bloembollenkweeker,
van Stationsweg 92 naar Texel, de Cocks-
dorp. A. Brunovsky, geen, dienstbode,
van Westerweg 82 naar Zuidscharwoude.
C. N Schaap, K. v. J. C. v. d. H. d. 1. d.,
zendeling, van Kooltuin 21 naar Arnhem.
A. de Braai, geen, betonwerker, van Luttik
Oudorp 31a naar Haarlem. S. Marcus,
N. I., kantoorbediende, van Langestraat 47
naar Groningen. J. Leijenhorst, H. Ap
slagersknecht, van Geest 7 naar Bussum.
C. J. Verbeek, R.K., dienstbode, van Em-
mastraat 95 naar Hoorn. de wed. J. Vries,
zonder beroep, geen, en kinderen, van Nieuw-
poortslaan 144 naar Heiloo C. J Hekkei,
geen, zonder beroep, van Egmonderstraat 5
naar 's Gravenhage. J. B. Correljé, N.H.,
winkelbediende, van Luttik Oudorp 31a. n.
Zeist, Den Dolder. J. Hof, R. K groen-
tenhandelaar en echt. en knderen van Ver-
dronkenoord 80 naar Oudorp. J Nieuw-
land, R.K., bankwerker, van Hofstraat 20 n.
Den Helder. J. H. Waals, N H, dienst
bode, van Spoorstraat 30 naar Rotterdam.
C. G. Pranger, geen, zoilder beroep, van Fo
restusstraat 27 naar Amsterdam.
INGEKOMEN PERSONEN.
N. M. Oud, R.K., inspecteur levensvef.
Mij., van Haarlem naar Stuartstraat 91.
M. J. H. van de Gevel, geen, van Schaer-
beek (België) naar Spoorstraat 30. H Ch.
Lendering, echtg. van S. A. F. Soitoux, RX,
van Eindhoven naar van der Woudestraat
81. p. fteus, R.K., pakhuisknecht, van
Heiloo naar Nieuwpoortslaan 211. Wed-
A. Kaandorp, zonder beroep, R.K., van Hen
loo naar Nieuwpoortslaan 211. H. J.
Bronsveld, N.H., leerl. wagenmeester N. S.,
en echtg. en zoon, geen, van Amsterdam n-
le Tuindw.straat 27. B. G. Stoop, R. K-,
dienstbode, van H. H. Waard naar Dijk 16.
W. M. Klerks, RX, zonder beroep, van
Overschie naar Baansingel. A. H. Th.
Dreijer, directrice, R.K., van Haarlem naar
Oudegracht 22. C. Hof, RX, dienstbode,
van Bergen (N.H.) naar Koningsweg 43.
Wed W .A. Bruin, N.H., zonder beroep en
kinderen D.G., van Amsterdam naar Prins
Hendrikstraat 16. A. Radder, schilder,
N H van Gouda naar St. Anthoniusstraat
9. Echtg. P. C. J- Eijkelboom, N.H., zon-
bundel waardelooze papieren. Zij borg de
doos daarbij en sloot vervolgens de kast, die
met een zachte, duidelijk hoorbare klik in het
slot sprong. Vervolgens sloot zij de deur van
het kantoor weder, waarna zijn den sleutel
in een binnenzak van haar leeren handtasch
b°Toen zij haar eigen kantoor betrad, klonk
de telefoonbel.
- Hallo! Spreek ik met juffrouw Curtiss?
U spreekt met kapitein Farquhar. Juffrouw
Curtiss, ik kom vandaag niet meer op kan
toor. Wilt u met dus het genoegen doen alles
goed te sluiten?
Zeker, meneer. Hoe is het met de oude
heer?
Nu, niet te best Sluit u dus alles
goed? Morgen kom ik weer. Dag, juffrouw.
Jammer dag, meneer Farquhar
0 ja, dat is waar ook, ik heb daareven een
looper
Maar kapitein Farquhar had zijn toestel
alweer aan den haak gehangen.
Arme man, bepeinsde zij. Hij zal wel
dood gaan en je zoudt haast denken, dat hij
wel vóór morgen er geweest zal zijn Maat^
zal me dat mijn baantje kosten?
De oude Farquhar stierf dien nacht niet.
Hij was nog wel niet buitengevaar maar den
volgenden ochtend was hij nog in leven.
Maar toen dien dag zijn neef op kantooi
kwam was het met de zaken ver van gewoon
'gesteld: het parelsnoer was spoorloos ver
dwenen.
(Wordt vervolgd.).
