Alkmaarsche Courant.
Klein werk op Internationaal gebied,
Honderd drie en dertigste Jaargang.
1931.
No. 191
Saterdag 15 Anyustus
jjjjgl 178 van het Veiligheidsbesluit.
artikelen zes en zeven van de Veilig-
artikeien z» upun<ltrd-
Jie voorschriften te geven, waaruuui uc
Stïder en zijn gezondheid beveiligd wordt,
«trrSS'hSKroon o.a.
gemaakt door uil te «aard,gen een
Veiligheidsbesluit", waarin een serie van
3te bepaSm «oor verschillende beroepen
"A'ratTTsTu^rda'Vei, igheidsbeslni.
schrijft voor, dat op een plaats, waar gevaar
bestaat getroffen te worden door een vallend
voorwerp, daartegen een dodmahge 1besichu-
lino- moet zijn aangebracht, vut is nu een
doelmatige beschutting? Daarover verse -
fen de meeningen. De Hooge Raad heeft on
langs een arrest gewezen, dat in dezen n
van belang is ontbloot.
Voor de Amsterdamsche Rechtbank had
den twee heibazen terecht gestaan wegen,
overtreding van het voorschrift van boven
aeriteerd artikel 178. De zaak was in hoo
ier beroep want ze had eerst gediend voor
cien kantonrechter. De «drtba»ontehjg
hen van rechtsvervolging. Ten slotte kwam
de zaak voor den Hoogen Raad, die een vei -
oordeelend vonnis uitsprak
Wat was nagelaten en welke waren de
overwegingen der rechterlijke instanties
Door de Amsterdamsche rechtbank werd
wettig en overtuigend bewezen geacht, dat
de beide heibazen er niet voor gezorgd had
den, dat bij het ophijschen van een balk de
ijzeren paalband door middel van een vei
ligheidsketting of staaldraad aan een balk
was bevestigd. Die paalband viel van den
balk en trof het hoofd van een arbéider. Ze
hadden er toen dus niet voor gezorgd, dat
op die plaats, waar gevaar bestond van ge
troffen te worden door een vallenden paal
band, een der bedoelde schuttingen of eenige
andere doelmatige beschutting daartegen
aangebracht'was.
Maar de rechtbank achtte hen toch niet
strafbaar, want aldus luidde de overwe
ging artikel 178 van het Veiligheidsbe
sluit schrijft op een plats waar gevaar be
staat van getroffen te worden door een val
lend voorwerp een doelmatige beschutting
voor. Daaronder moet dan verstaan worden
een afdak of een ander voorwerp, waardoor
verhinderd wordt, dat vallende voorwerpen
een arbeider treffen. Daaronder kon niet
worden begrepen een veiligheidsketting of
staaldraad, omdat daardoor niet voorkomen
wordt, dat een arbeider getroffen wordt,
maar het vallen van het voorwerp zelf.
Verder was wel gebleken, dat er ook geen
afdak of dergelijke beschutting was, maar
zulk een beschutting is bij het verrichten van
werk, waarbij voortdurend naar boven ge
keken moet worden, onmogelijk. En de be
doeling van den wetgever kan niet zijn van
den werkgever het onmogelijke te vorderen.
Hier werd dus een beslissing gegeven vol
gens de letter van de wet. De geest van d;
wet is echter: den arbeider te beschermen. De
redeneering van de Rechtbank, aldus ,,De
Veiligheid", was dus wel zeer zonderling. Een
veiligheidsketting of staaldraad ontbrak om
den paalband vast te houden. Dat voorwerp,
dat de arbeiders voor vallende banden pleegt
te beschermen, achtte de Rechtbank geen be
schutting in den zin der wet. Het niet aan
brengen daarvan kon ze dus niet strafbaar
achten. En daar bet niet de bedoeling van den
wetgever kan zijn van den werkgever het on
mogelijke te vorderen, is het niet aan brengen
van een afdak evenmin strafbaar. Met dit
laatste kan men het inderdaad eens zijn.
Maar van eenige-bedoeling van den wetgever
n.1 den arbeider te beschermen, zegt de
rechtbank niets bij haar eerste argument. En
dat was toch juist des wetgevers voornaamste
bedoeling".
E>e zaak kwam voor den Hoogen Raad, di
overwoog, dat artikel 178 van het Veilig
heidsbesluit niet anders wil zeggen, dan dat
degenen, die gevaar loopen te worden getrof
fen door een voorwerp, als dit valt, tegen dit
gevaar beschut moeten wezen. Omtrent de
wijze, waarop dit geschiedt, wordt echter
volle vrijheid gelaten. Onder die afweermaat-
regelen vallen dus zoowel degene, waardoor
het vallen wordt belet, als diegene, waardoor
de voorwerpen in hun val worden gestuit. De
practische onmogelijkheid om een 'beschutting
aan te brengen, welke de Rechtbank als
grond voor vrijspraak aangenomen had, ver
viel daardoor, want de veiligheidsketting kon
wèl en moest dus ook zijn aangebracht.
Voor deze beslissing van den Hoogen
Raad blijft dus art. 178 der Veiligheidswet
in zijn volle kracht gehandhaafd.
door VOX.
Wij hebben al eens eerder erop gewezen,
dat de propaganda voor de internationale
gedachte vóór alles internationaal moet zijn
en vóór. door moet worden gevoerd,
waar zij het noodigst is: in de groote staten
?n in de kleinere staten, die nog niet vol
komen tot rust gekomen zijn. Onlangs heeft
oaarop ook niemand minder dan onze hui-
minister van buitenlandsche zaken
gewezen.
Inderdaad het kan niet vaak genoeg
.einaald worden: Vrijwel elke propaganda
v de internationale propaganda,
vli,er ongetwijfeld uitgaat van de laatste
vr.iv tSctl-e adresbeweging, is stellig van
U'i"i ir°, enis' afgezien nu nog van het on-
Dor-f, doe'' dat daarmee beoogd wordt,
de moet werk> ten internationale,
uit hl? internationale propaganda,
ver,iezen- Imm«s tenslotte
•chaafd" ma?ï zoo n k,ein d«! van de
Kandi wereld, welke voor
m aanmerking komt.
niet
is
be-
deze oropa-
miu™ ind zichzelf dat het beste duidelijk
maken, indien men de internationale belan
gen in de Nederlandsche vertaalt. Stel er is
m!nZwd n3" ffr00t Nederlandsch belang, die
hd- lWdrOPaSeeren en men doet dit door
VrirhHrr k V3n, de Pr°vincie Groningen
krachtig te bewerken en daar van de 100.000
WOnen' 33333 ie laten adres-
Sndi£Ü°°ftdm^ dan' dat dit in Neer
land diepen indruk zou maken en dat men
daarmee op den duur veel zou bereiken?
wij herhalen nogmaals, dat het bij uitzonde-
i ind«,S,°C\ z']n' gelijk de laatste Neder
landsche beweging zoon uitzondering was.
dnnr vli u natuurlijk niet, dat dit op den
duur veel effect kan sorteeren. Welnu de
verhouding van Noord-Gror.ingen tot Ne-
dei land, zal ongeveer de verhouding zijn
van Nederland tot dat deel van de wereld,
dat voor volkenbondszaken van direct be
lang is.
i dus:de Propaganda moet
bij voorkeur internationaal en meer univer
seel zijn.
Nu is het natuurlijk moeilijk zulk een pro
paganda te maken, die doel treft. Een alge-
meene methode is daarvoor niet aan te
geven. Doch men kan bij het ontwerpen van
propaganda voor het internationalisme steeds
streven naar dien meer algemeenen vorm En
bovendien moet men trachten niet te ver
velen, en niet aldoor te betoogen, speciaal
niet aldoor hetzelfde te betoogen.
\X ij hebben, zonder veel succes, al eens
erop gewezen, dat de combinatie van kleine,
neutrale landen, die elkaar in den laatsten
tijd gevonden hebben. (De Scandinavische,
N eden and, België en op den duur wellicht
ook Zwitserland), als vanzelf aangewezen
zijn voor het onderhouden van deze meer in
ternationale propaganda. Voer heden zou
den wij erop willen wijzen, dat eigenlijk al
les, wat internationaal contact geeft, zooveel
mogelijk uitgebreid en bevorderd moet wor
den. Zeer terecht wordt erop gewezen, dat
de volkenbond zelf al zooveel nut sticht door
dit contact tusschen ministers te bevorderen.
Doch ministers zijn tenslotte maar eenlingen,
minder machtig dan men gemeenlijk aan
neemt. Wat wij moeten hebben is het inter
nationale contact tusschen burgers.
Er zijn verschillende vereenigingen, con
gressen enz., die op dit gebied nuttig werk
verrichten. Doch tenslotte bereiken zij een
kleinen kring van vakgenooten, die door hun
werk vaak toch al meer internationaal ge
oriënteerd zijn, dan de gewone burger. Het
ideaal zou dus zijn, dat men contact bracht
tusschen de gewone burgers. En dat contact
zou volstrekt niet alleen tusschen vredes-
vrienden of volkenbondsvrienden of dgl. be
hoeven te zijn. Immers het eerste doel is niet
dat de menschen vereend ten internationale
optrekken, doch dat men elkaar kent, dat de
gewone man kennissen heeft en spreekt over
de grenzen.
Met één slag is dat natuurlijk niet te be
reiken. Doch wanneer er werkelijk een wil
is om de menschen zoo tot elkaar te bren
gen, is er stellig ook een mogelijkheid. Wij
denken daarbij nu aan vacantie-kinderruil,
aan internationale woningruil, aan corres
pondentie-kennismaking enz. enz. Doch er is
ongetwijfeld veel meer te doen.
Laten wij één voorbeeld noemen: In de
afgeloopen maanden zijn weer vele duizen
den Hollanders naar het buitenland ge
weest. Zij hebben daar met ontelbare con
ducteurs, kellners, kellnerinnen en portiers
van gedachten gewisseld over kaartjes, eten
en adressen en uitzichtspunten. Doch hoe-
velen van die Hollanders hebben in het bui
tenland kennis gemaakt, werkelijk kennis ge
maakt met de vreemdelingen van eigen be
schaving, waarmee zij samen waren? En
hoevelen hebben internationale banden aan
geknoopt?
Als wij het goed begrijpen: buitengewoon
weinig.
En toch zou elk zoom bandje van gewicht
zijn geweest, toch zouden wij samen een
stevigen band kunnen vormen, die elk jaar
steviger ons land aan het verdere buitenland
vastknoopte. En toch bestaat hier wel de
mogelijkheid, omdat de meesten onzer dan
toch in elk geval de drie talen spreken of
wil men stamelen, doch ze dan toch veel
beter stamelen dan heel veel andere menschen.
Hoe men hierin een verandering ten goede
zou kunnen brengen, willen wij hier niet da
delijk in extenso aangeven. Doch wèl spreekt
het vanzelf, dat van de velen, die zich nu
terugtrekken, niet weinigen anders zouden
handelen, indien men hun duidelijk maakte,
dat zij hier een plicht te vervullen hadden. En
wèl durven wij verzekeren, dat als men deze
zaak flink ter hand nam, men allerlei moge
lijkheden zou vinden om op deze wijze te
komen tot een nauwer contact, dat voor den
eenling in den regel gezellig en voor de in
ternationale gedachte heilzaam zou zijn.
Wij gaan intusschen niet nader op de
zaak in, omdat wij haar slechts bedoelen te
geven als een voorbeeld van de vele metho
des die er nog te vinden zijn, om op inter
nationaal gebied weliswaar klein maar nut
tig en practisch werk te doen, waarmee men
in veel gevallen heel wat meer resultaten zal
bereiken dan met mooie gestes, indrukwek
kende frases en langademige moties van
groote vergaderingen, die zichzelf au sérieux
nemen.
Behalve in de walsen zal het kwartet af
zonderlijk optreden met o.a. „Meiliedje" van
Olman, „Mein Lied" van Kampf.
De klavierbegeleiding geschiedt beurte
lings door mej. Annie Nies en Jonker.
Het concert is voor iedereen vrij, er wordt
geen entree gevraagd. En na afloop bal
champetre ook vrij. Me dunkt, populairder
kan het al niet. a
JCiuist m Wetenschap
IN DEN MUZIEKTUIN.
Hansa en Boris.
Dinsdagavond 18 Augustus geeft Corn.
Jonker 'n populaire muziekavond in den Mu-
ziektuin. Hij heeft alles in 't werk gesteld
den avond aan het doel populair concert
in den goeden zin opgevat volkomen
te doen beantwoorden en dat is hem wonder
wel gelukt.
Hansa Pelva de danseres die deze
week een engagement bij Tuschinski heeft
geeft niet minder dan vier nummers: Hon-
gaarsche dans van Brahms; Polonaise van
Chopin, en twee walsen van Strauss Ro-
sen aus dem Süden, en An der Schónen
blauen Donau waarbij het dubbelman-
nenkwartet Zang en Vriendschap zal zingen.
De tweede gaarne gezienen medewerker
is de violist Boris Lensky die uit zijn reper
toire voor dezen avond z'n mooiste nummers
heeft gekozen»
LOUIS CHRISPIJN OVERLEDEN.
Over Louis Chrispijn van wiens plot
seling overlijden wij gister melding
maakten deelt het Hbl. de volgende bij
zonderheden mede:
Met Louis Chrispijn Jr. is een tooneel-
speler heengegaan met zeer bijzondere
gaven Het noodlot heeft gewild, dat hij
de laatste jaren van zijn leven slechts
zelden op de planken verschenen is, en
dan nog in stukken die niet op duur
zaam succes mochten bogen. Het vorig
seizoen was hij, als speler en regisseur
aan de Kon. Ver. „Het Nederlandsch
Tooneel" verbonden en voor den begaaf
den artist die eenigen tijd zonder em
plooi was geweest, of in kleinere ensem
bles had moeten optreden opende zich
een nieuw verschiet. Wij zagen hem o.a.
in „De Engelsche Prof" en in Shaw's
„Satanskerel", maar men zag uit naar
een rol die zijn verdiensten op een hem
waardige wijze deden uitkomen. Deze
laatste kans is hem niet meer gegund.
Een zijner laatste en zeer bijzondere
creaties was de verloopen, aan lager wal
geraakte logementhouder in Somerset
Maugham's „Regen", een opvoering in
den Hollandschen Schouwburg, door het
gezelschap van Louis de Vries. Daar kon
Chrispijn zich in zijn volle kracht toonen
en alle schakeeringen van zijn bijzonder
talent uitspelen. Later trad hij nog op
bij het gezelschap van Louis Saalborn,
het „Nieuwe Nederlandsche Tooneel" en
werden hem eenige rollen toevertrouwd
die zorgvuldige en geroutineerd tooneel-
spel vereischten, o.a. „Het Raadsel in
Tulle" van den Nederlandschen schrij
ver ALbert van Waasdijk, waarin Chris
pijn schitterde door zijn markant en
geestig spel in de rol van den echtschei
dingsadvocaat en voorts in „Het insti
tuut voor lieftalligheid" en „De eerste
mevrouw Fraser".
Louis Chrispijn stamt uit een oud
tooneelspelersgeslacht, dat van de Ma-
jofski's en de Stoetzen. Marie van Wes
terhoven was zijn moeder en L. N. Chrs-
pijn Sr. zijn vader. Het is dus geen won
der dat hij op de planken in zijn ele
ment was.
„Wij spelen al comédie van 1706 af,"
heeft hij eens, zinspelend op zijn af
komst, in een interview gezegd. „Van
vader zou ik eerst officier van gezond
heid worden, nog wel bij de marine, en
later veearts. Tenslotte ben ik natuurlijk
toch op de Tooneelschool beland. Daar
had ik gelukkig les van Jan C. de Vos.
Toen ik er zoowat anderhalf jaar ge
weest was, bood de Vos mij een engage
ment in Rotterdam aan. Royaards ging
er weg, en in zijn enthousiasme zei Jan
C„ dat ik zijn plaats zou innemen; stel
je voor, een jog van zeventien.
„Vader moest van dat engagement in
Rotterdam niets hebben„Als jij
comédie spelen wilt, mannetje, kom je
bij mij aan de zaak," was het antwoord,
dat ik op mijn mededeeling kreeg. „De
zaak" was toen de Tooneelvereeniging
en daar ben ik dan ook inderdaad ge
komen.
Na de Tooneelvereeniging kwam
Chrispijn bij 't Nederlandsch (1898
1902), bij Van Lier (19021903). bij Prot
(1903—1909). Daar heeft Chrispijn voor
het eerst groote triomfen gevierd. Prot
was een regisseur die begreep wat van
dezen jongen en begaafden kunstenaar
te maken was. Hij speelde toen „de
Big", „de Huwelijksreis", „De Tweeling",
„De Linkerhand", „Een blok aan 't been"
en in vele andere stukken.
Daarna kwam werk onder regie van
Willem Royaards bij „Het Tooneel".
Chrispijn kreeg mooie rollen, als Frank
in „Mevrouw Warrens bedrijf", in „De
vroolijke vrouwtjes", in „Het Concert"
en in „Maar een droom".
Later kwam toen, in een eigen en
semble, zijn groote succesrol in ,,'t
Cafétje". „Een van de mooiste en pret
tigste rollen die ik ooit heb gespeeld",
heeft Chrispijn eens gezegd.
In den winter van '16 op '17 trad Chris
pijn onder Van Eysden bij „de Rotter
dammers" op, en in het najaar van '17
ging hij naar 't Hofstad-tooneel. Ook
daar heeft hij werk van zeer bijzonder
gehalte te genieten gegeven en zijn zil
veren tooneelfeest gevierd.Zijn rollen uit
cle laatste jaren hebben wij reeds ge
noemd en het heeft geen zin om alle
stukken waarin hij is opgetreden, waar
in hij in den regel uitgebloken hoeft, te
vermelden. De een zal zich deze, de an
dere geene rol herinneren, maar in de
heugenis van ieder tooneelliefhebber
blijft iets van dezen knappen en vlotten
tooneelspeler achter en dat is het be
langrijkste: dat men dezen tooneelspe
ler, die zulk een begaafd karakte.rspeler
is geweest, niet licht vergeten zal.
Louis Chrispijn bezat bovenal de
gave van het „natuurlijk" spe'. Hij
speelde zijn rol als het ware door de rol
heen, en los van de voorgeschreven
tekst. Zij ging: in zijn vleesch in zijn
bloed over, hij wist er zich volkomen
mee te vereenzelvigen. Hij was op en de
op de huisvader, de kellner, de bohé
mien dien hij wilde uitbeelden, zijn spel
was levenswaar. En men kan nauwelijks
gelooven dat deze acteur het bij een pre
mière met zijn zenuwen te kwaad kon
krijgen. Toch was dit zoo.
„Als ik een nieuwe rol heb heeft hij
eens verteld ben ik gewoonweg dood
van de zenuwen; mijn handen voelen
steenkoud en als ik op moet komen, weet
ik nooit het eerste woord. Sta ik echter
eenmaal voor het voetlicht, dan is het
alsof er iets weggaat, alsof ik me elf
niet meer ben en dan heb ik het pleit ge
wonnen. Zóó sterk is het bij me, dat het
me voorkomt, alsof ik zelf in de zaal
zit, en vandaar uit den man op het too
neel controleer. Het opgaan in je werk,
het heelemaal je inleven in de gedach-
tensfeer vtan een ander is het mooie in
onze kunst, dat me altijd en altijd weer
boeit.
Heelemaal opgaan in een rol, dat was
inderdaad Chrispijn's groote kracht. Hij
bezat bovenal de gave om door een mar
kante intonatie, het leggen van klem
toon op een bepaald woord, de lachlust
bij het publiek te wekken; hij had geest,
hij had zin voor humor. Misschien was
zijn geest te bewegelijk, te pétillant, te
spontaan voor de rustige bezonkenheid
van het klassieke drama en voor deh
gebonden stijl. Hij was daarentegen een
meester in de sarcastische spot en
slechts weinig spelers van dezen tijd
zullen hem daarin hebben kunnen
evenaren, het zal niet velen gegeven zijn
hem daarin te overtreffen.
De begrafenis van wijlen Louis Chrispijn
zal Maandagmorgen te elf uur vanuit den
Stadsschouwburg geschieden, vanwaar te
één uur Zorgylied zal worden bereikt.
Voor hen, die Louis Chrispijn hebben ge
kend, bestaat gelegenheid hem des morgens
tusschen half tien en half elf in den Stads
schouwburg een laatsten groet te brengen.
Een toegangskaart hiertoe kunnen zij van ne-
fen uur af, bekomen bij den portier van den
tadsschouwburg, ingang Marnixtsraat.
Bloemen kunnen tot negen uur des morgens
van 8 uur af aan den Stadsschouwburg wor
den bezorgd, ingang Marnixstraat.
jbinnenland
IN DE HAVEN VERDRGNKEN.
Driejarig kind het slachtoffer.
Een driejarig zoontje van den heer C. Peer-
deman te Enkhuizen geraakte Donderdag
middag bij het spelen in de Oosterhaven en
werd even later levenloos opgehaald.
DOOR EEN AUTO GEGREPEN.
Het gevaarlijke omkeeren op den
weg.
Op den weg van Usquert naar Uithuizen is
mejuffrouw A. van der Laan uit laatstge
noemde plaats, die per fiets op weg naar
Usquert was, onder een auto geraakt. Zij zag,
naar het Hbld. meldt, een vriendin en keerde
daarom plotseling midden op den weg om.
De vriendin waarschuwde haar nog, dat er
een auto aankwam. Zij trachtte naar den
kant te komen, waardoor de autobestuurder
in de war „.werd gebracht. Het gevolg was,
dat de vróuw werd gegrepen en onder den
wagen geraakte. De auto moest worden opge-
ijzeld om haar te bevrijden. Zij werd in
levensgevaarlijken toestand naar het zieken
huis te Groningen vervoerd.
BANGE UREN OP HET BERGUMER
MEER.
Een viertal jongelieden, waaronder twee
meisjes, hadden te Oostermeer een bootje ge
huurd, waarmee zij gingen spelevaren op het
Bergumer meer. Het weer was tamelijk ruw
en tijdens een bui sloeg het bootje om, zoodat
allen in het water geraakten. Een dér inzit
tenden, zekere Kingma, kon zwemmen en wist
zich te redden door naar den wal te zwem
men. De andere drie schreeuwden om hulp en
hielden zich aan het zinkende bootje vast.
Met moeite konden de drenkelingen het hoofd
boven water houden. Gelukkig daagde er
spoedig redding op. Een inwoner van Ooster-
meer begaf zich per bootje naar de plek des
onheils en slaagde er in het drietal te redden.
Telg.
WEGENVERBETERING.
De brug over het Merwedekanaal
in 1933 waarschijnlijk gereed.
Gnlangs wendden de A. N. W. B. en de
K. N. A. C. zich tot den minister van Water
staat met het verzoek te bevorderen, dat op de
Wegenfondsbegrooting voor 1932 zoodanige
bedragen worden uitgetrokken, dat de nieuwe
brug over het Merwedekanaal in den Rijks
weg AmsterdamLarenBaarnHoevela
ken met de aansluitende wegvakken in het
jaar 1932 zou kunnen zijn voltooid.
In antwoord hierop ontvingen deze ver
eenigingen thans, naar men aan het Hbl. be
richtte, bericht van den minister, dat met het
werk reeds een aanvang is gemaakt, terwijl
met de uitvoering de meeste spoed zal worden
betracht. De minister deelt voorts mede, dat
het werk echter van zoodanigen omvang is,
en dat om technische redenen voltooiing in
1932 onmogelijk is, en dat, zoo geen ernstige
tegenslagen worden ondervonden, de brug in
1933 gereed zal zijn.
AMSTERDAMSCH GAS NAAR
WEESP.
Hedenmorgen elf uur is het Amsterdam
sche gas door het Weesper buizennet gevoerd,
waarmede de gemeentelijke gasfabriek defini
tief buiten werking is gesteld. Wel is het
nieuwe meterhuisje, dat in de Nijverheidslaan
naast den gashouder is gehouwd, nog niet
geheel gereed, doch dit is geen bezwaar, aan
gezien de nieuwe meter geheel geïnstalleerd
kon worden, alsook de bijbehoorende regula
teurs en verdere meettoestellen.
Aanvankelijk zou reeds op 1 Augustus
Amsterdam gas leveren aan deze gemeente,
doch bij de uitvoering der verschillende
werkzaamheden deden zich onverwachte
moeilijkheden voor, zoodat de overgang op
deh 15en gestel dmoest worden. Hedenoch
tend zeven uur zou Amsterdam haar perslei
ding aansluiten aan den inlaat van den
Weesper gashouder, en toen was nog slechts
het opendraaien van één kraan nooaig, om
het Amsterdamsche gas naar de Weesper
burgerij te brengen.
DRINKWATERVOORZIENING IN
FRIESLAND.
Op verzoek van Ged. Staten van Friesland
heeft, naar men aan de Telg. meldt, de direc
teur van de N.V. Intercommunale Waterlei
ding (gebied Leeuwarden), ee nontwerp ver
vaardigd voor de voorziening van de drink-1
.waterbehoeften van Zuid-Friesland. Volgens'
■S£Uop "tMtrk
dit ontwerp zullen er twee afzonderlijke wa
terleidingen worden aangelegd, één voor
Wolvega en één voor Lemsterland-Doniawer-
stal.
Te Wolvega zal een geheel automatisch
werkend pompstation worden gesticht met
gesloten ontijzering. In den ondergrond al
daar is water aanwezig, dat na ontijzering
zeer geschikt is voor drinkwater. De koster
zijn begroot, bij een capaciteit van 60 M3
per uur op 45.000, die van het buizennei
op 30.000.
Het bij Tollega ontworpen pompstation
zal vermoedelijk na uitbreiding kunnen diener
voor de watervoorziening va nhet overige dee:
van den Zuidwesthoek van Friesland. Voorts
zal naar wij vernemen, de buisleiding naar
Echten verlengd kunnen worden tot Wolvega,
waar het ontworpen automatische pompsta
tion met geringe kosten ook kan worden inge
richt als opjaagstation, dat dan tevens West-
en Ooststellingwerf zou kunnen bedienen.
IR. H. P. MAAS GEESTERANUS. f
Gistermorgen is te Utrecht overleden, 6\
jaar oud, de heer ir. H. P. Maas Geesteranus,
hoofdingenieur, chef van den Dienst van Weg
en Werken bij de Nederlandsche Spoorwegen.
Hij was ridder in de Orde van den Neder
landschen Leeuw.
De teraardebestelling is bepaald op Maan'
dagmiddag om één uur op de begraafplaat;
aan den Brandenburgerweg te De Bilt.
EEN „KIPPIGE" PLUIMVEEHOUDER,
De geschilderde hoentjes.
De inwoners van onze hoofdstad zijn nu
eenmaal geen boeren. Dikwijls gaan ze daar
prat op en in elk geval is het hun niet kwalijk
te nemen.
Dat een Amsterdammer dus op het terrein
van ladbouw-en-veeteelt zonder veel moeite
door een handigen koopman bedrogen kan
worden, is voor den braven burger dus geen
reden om zich wegens zijn verregaande on
kunde en kortzichtigheid te schamen. Noch
tans: leeringen strekken, voorbeelden trekken.
Dies zij het volgende voorbeeld tot leeninge
van alle Amsterdamsche amateur-veehouders
medegedeeld.
Een hoofdstedeling ging op zijn lauweren
ruften en had deswege in aen Buitendijkschen
Buitenveldertschen Polder een huisje ge
huurd, waar hij zich dagelijks vermeide in al
wat des plattelands is.
Op zekere ndag om juister te zijn:
Maandagmorgen kreeg de man een koop
man aan zijn deur, die prachtige Barnevel
ders te koop aanbood. Barnevelders, die dikke
bruine eieren legden. De rentenier had wel
ooren naar hét aanbod en de koop werd ge
sloten.
De kippen werden geïnstalleerd in een
model hok-me-ren, dat reeds op bewoners
stond te wachten. De dieren huisden er won
derwel en de eerste dagen genoot de man van
zij prachtigen toom pluimvee.
Of de kleur van de eiren geen achterdocht
heeft gewekt, weten wij niet. Wel weten wij,
dat de oud-Amsterdammer gisteren een
vreemd gezicht trok, toen na een flinke regen
bui de hennetjes kennelijk van kleur veran
derd waren. De gewaande Barnevelders ble
ken hoenders te zijn van velerlei, doch geens
zins van Veluwsche pluimage. Een schilders-
kwast had keurig werk verricht.
Thans wordt naar den koopman van poli-
tiewege een onderzoek ingeseld.
HET CONFLICT IN DE BOUWVAKKEN.
Men meldt uit Amsterdam aan het Hbld.:
De besturen van den Alg. Ned. Bouwar-
beidersbond en de R.-K. en Chr. Bouwarbei-
dersbonde hebben een tegen de Landelijke
Federatie van Bouwvakarbeiders gericht ma
nifest gepubliceerd in verband met de op
Maandag a.s. dreigende uitsluiting van de
Federatie-leden. Terzake brengen wij in her
innering, dat de Federatie hier ter stede voor
metselaars en opperlieden aan aantal stakin
gen geproclameerd heeft met den eisch van
10 verhooging van alle tarieven, dus zon
der rekening te houden met de in de collec
tieve arbeidsovereenkomst vastgestelde tarie
ven, aan welke laatste de drie andere vakbon
den n de patroonsbonden zich wenschen te
houden. De Federatie-stakingen omvatten
pl m. 40C- man. Tegen Maandag a.s. heeft de
patroonsvereeniging „Amstels Bouwvereeni-
ging" een uitsluiting aangekondigd van de
Landelijke Federatie, indien vóór dien tijd de
staking niet opgeheven is. Het manifest van
de moderne en confessioneele bonden zegt
nu: „Blijft thans aan het werk, zoolang gij
kunt, ondanks alls, en onder alle omstandig
heden".
BURGERWACHT EN „DAGERAAD".
De geweren bij de burgerwachters
weggehaald, toen De Dageraad
naar Limburg kwam.
In de Donderdagavond gehouden vergade
ring van de Heerlensche burgerwacht werd
de volgende motie aangenomen: „Burger
wachters van Heerlen, in grooten getale bij
een, gezien het ongehoorde feit, dat daags
voor de komst van de Dageraders, op last
van hoogerhand door den commandant der
Heerlensche Burgerwacht bij Burgerwachters
de geweren moesten worden weggehaald,
protesteeren tegen deze lastgeving voort
vloeiende uit lafheid en verval! Deze diep
schrijnende daad van ondank en ongemoti
veerd wantrouwen geeft des te meer te den
ken, waar het hen geldt, die men in 1918 zoo
dringend noodig had en zooveel lof heeft
toegezwaaid. Zij heeft den slechtsten indruk
te weeg gebracht, te meer nog waar geen
fouilleering naar wapenen heeft plaats gehad
bij de communistische anarcho-Dageraders,
noch bij bekende militante communisten in de
mijnstreek, noch bij S.D.A.P.'ers, die met
De Dageraad hebben gecomplotteerd".
BRIEFJE VAN DUIZEND VERDWENEN.
Namens een firma op de Heerengracht ts
Amsterdam is bij de politie aangifte gedaan
van diefstal van een bankbiliet van 1QQ0.
