Mkmaarsche Courant.
KERMIS 1931.
Honderd drie en dertigsle Jaargang.
f°ZÏÏr »S M. (Uitsluitend K.R.O.)
8 315 bramofoonpl. 10.-1130 Oranto-
op
DAROL FARQUHAR's
NACHTWANDELING.
SCHOUWBURG 'T GULDEN VLIES.
Geld speelt geen rol
1931.
No. 198
w„ai»<lag 24 Aiiyusius
Jiadimieuws
Dinsdag 25 Augustus.
,m 1875 M (Uitsluitend A.V.R.O
Gramofoonpl. 10.-10.15 Mor-
801'inV 10 15—10.30 Gramofoonplaten.
genv>'i]d'.nf_ i' q w f. Rens: Plaatsen en
l0JLen van bloem- en bladplanten. 11.-
\flScert. Mej. Rie Hj
V Ree de. mezzo-sopraan. J. W. Brumng, te
>^12'AVRoAt Jol^Haes-
PnC?n«r°0r2l^4-' Concert A.V R.O,
Siet S'êraiLonpl. 4.-5.- Kinderuur.
5 -5.40 Zang door Hélène Lanvin. S.40
L6 15 Concert. Kovacs Lajos en ,zljn orkes
6 15—6.45 Onderwijsfonds voor de Binnen-
vaart 6 45—7-15 Kovacs Lajos en zijn
Stat 7 15-7.45 j. J. Wette: te Sporttas-
scherij vroeger en thans.7,45-8,15 Kamer
muziek. Helmann-Trio. 8.15—9.30 uonceu
G Weynschenk—Hogenbirk, sopraan. H.
Viskil tenor W. Keyser, bariton, het
iA V R.O. orkest. 9.30-10- Rf^Znl-
„Het Letterkundig Trio" van J. A3nno s
hees. 10.-10.15 N.euwsber.10.MM1
Concert. Omroeporkest. 11—12— ura
i r 1 o,o 10Godsdienstig half-
ÏÏTSilSi O-? door „et K R.
O-Trio 1.45—2— Gramofoonpl. 2—3
Vrouwenuurtje. 3 -3.30 GramofoonpL 4.-
5— Gramofoonpl. 5—7— Co:ncert. K. K.
O Kunst-Ensemble. 7—7.30 A. Tervooren.
„Joegoslavië". 7 30-7.45 Poliheber. 7.45-
F Nteveen van Dykum. Ca. Nieiwsber'
li. iz. üramofoonplaten.
10 35 Morgenwijding.
12 20 Orgelspel door E. O'Henry 1 20 Or-
2.25-2.50 Gramofoonpl 4 20
Concert. Nancie Phillips, viool. Mabèl Rut-
funl!eP1Jn2004n° Orkest(;oncert' 535 Kinder-
7-Znnal p-muziek- 635 Berichten
7 20 Lwmtt UA r n°r ^0ye en Dale Smith.
eert OrS'M T?ram0f00npl- 8 20 Con"
ceri. urKest. M. Thomas, sopraan P lones
Marechal, ceHo. io._ Berichten'
Dansmtuttt 10'2° U™e'
m£Z'ii.»Radi°-Paris", 1725 M. 8.05 Gra-
mofoonp aten. 12.50 Gramofoonpl. 1.25 Gra-
nnJra 6 50 Gramofoonpl. 8.20 „Butter-
mofoofplaten). CCmi' (Opgen0m€n ^ra"
Langenberg, 473 M. 7.25-8.20 Gramo-
n^rV^35-!2'05 Gramofoonplaten
12.30—LIGramofoonpl. 1.25—2.50 Or
kestconcert. 5.20—6.20 Concert. 8^09.50
Concert. Orkest en vocale solisten.
Kutundborg, U53 M. 12.25-2.20 Orkest
concert. 3.30—3.50 Declamatie. 3.50—5.10
Orkestconcert. 7.20-8.35 Uit Salzburg; De
Tooverfluit van W. A. Mozart. 8 55—10.20
Vervolg „De Tooverf.'uit". 10.40—11.10
Trio-concert. 11.10-12.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 en 338.2 M. 508.5 M.: 5.20
Orkestconcert. 6.50 Gramofoonpl. 8.20 Gra
mofoonpl. 9.20 Orkestconcert en zang. 338.2
M.: 5.20 Orkestconcert. 6.50 Gramofoonpl.
8.20 Orkestconcert en zang.
Zeesen, 1635 M. 7—7.50 Gramofoonpl.
10.3010.55 Schooluitzending. 10.55
12.20 Berichten. 12.25 Schooluitzending.
12.501.15 Gramofoonpl. 1.15—2.20 Be
richten. 2.203.20 Gramofoonplaten. 3.20
4.20 Lezing. 4.20—5.20 Concert. 5.20—8.20
Lezingen. 8.20 Dansmuziek. 10.20 Lezing en
berichten. Vervolgens Zigeunermuziek uit
Boedapest.
„Niets is zoo leutig, fraai en frisch
Als Vlaamsche boerenkermis
Jawel, dat zong de Vlaamsche zanger
Indertijd Maar, wanneer deze zanger de
Alkmaarsche kermis gekend had, zou
hij daarover zijn hart hebben uitgestort
Want de Alkmaarsche kermis is en blijft
gezellig, is leutig, is een en al vroolijk-
heid.
Zaterdagmiddag hebben de verschil
lende inrichtingen haar poorten geopend
en straks, na ruim een week, zal alles
weer verdwijnen. Alles is slechts tijde
lijk, maar het „tijdelijke" zal deze week
dan tóch een zeer belangrijke rol vervul
len. Dagen achter en zal men de tjingel-
tjangels kunnen ftbbren, avonden ach
tereen zullen de café's, dancings, caba
rets vol zitten met kermisvierende men
schen Er zal vroolijkheid zijn en voor
een wijle zal men de zorgelijke tijden
van thans vergeten.
o
Zaterdagavond. Terwij! wij ons naar
de stad begaven, viel het ons op, dat het
publiek reeds in zoo grooten getale op
trok ter kermis Van de richting Heiloo,
uit Bergen en Oudorp, overal kwamen
de kermisliefhebbers vandaan en zoch
ten de Nieuwesloot en wijde omgeving
Of,6 gingen naar de dancings en
dergelijke inrichtingen. Natuurlijk
was daarbij veel aantrekkelijks.
De groote dancing Concordia op de
Laat is ook nu weer met de uitstekende
dansvloer een ware atttractie voor de
danslustigen vooral ook door de eerste
kwaliteit dansmuziek. Er is een band
van vier personen die zich „Miclcey
Mouse" heeft genoemd en staat onder
leiding van den heer Molema. De schit
terende muziek die deze Band voor de
dansenden ten gelroore brengt, zal zeker
ai emeen worden gewaardeerd Afwisse
ling biedt het groote orgel, dat steeds de
gang er in houdt. Over belangstelling zal
Concordia in de komende week stellig
niet te klagen hebben.
Café Populair heeft voor een zeer in
teressant cabaretprogramma gezorgd,
't Zal deze week wel blijken, dat de
keuze der artisten heel gelukkig is ge
weest. Als conferencier en chansonnier
treedt op de algemeen bekende Joop
.Vana enzijn succes is groot Maar niet
minder is dit van de Lloyd Sisters, een
ZeuiMetaa
28 i
Naar het Engelsch van BERTA RUCK
door Mr. G. KELLER.
HOOFDSTUK XVIII.
Een onvergetelijk feest.
Dit wordt bepaald een goddelijke avond,
bad Sheila tot zichzelve gezegd. Het is mijn
serste galamaaltijd in een deftig Zwitsersch
hotel. Die lieve Amerikaansche dame neemt
mij onder haar hoede, een eerste rangs orkest
zal zich laten hooren en er komen allerlei
aardige menschen dansen. Wat kan ik nu nog
meer verlangen?
Ja, kom maar binnen! aldus onderbrak zij
haar gedachten, toen er aan de deur werd
geklopt.
Het was het kamermeisje Ermyntrude, dat
kwam vragen of de „gnadige Frau" ook iets
verlangde. Kon zij haar misschien helpen bij
net verkleeden? Moest ze die japon uit de
kast nemen? O, wat een smaakvol costuum!
De japon, welke zij voor het feest had uit
gekozen, was een niemandalletje van groene
'jde met geplisseerden rok en het costuum
et zpn uitstekend snit stond haar keurig,
tl, -i .maar, wat is dat prachtig! riep
tT! mJ>,toen z'i met haar geheel in het
zwart gek 1 eede gastvrouw de feestelijk ver-
vor>rC|Zaa binnentrad. De groote zaal was
die avondfeest omgetooverd tot een
geroutineerd dames-duo, dat met leuke
vroolijke liederen een stemming brengt
die aan vroolijkheid niets te wen-
schen overlaat. De moderne refreinen
worden op verzoek der artisten gaarne
medegezongen. Zij brengen een goed
kermisprogramma.
Wie van artistiek uitgevoerde muziek
nummers houdt mae niet verzuimen in
de Earseboom het ensemble Melchert
Schuurman te gaan hooren, want het
trio brengt op temperamentvolle wijze
de meest moderne nummers ten gehoo-
re. Het spel van Melchert Schuurman is
afdoende bekend. Nico Snel ontwikkelt
zich meer en meer tot een bijzonder-
jazz-pianist, die ook op zijn Italiaansche
accordeon de tango's vol schwung speelt.
De cellist sluit zich goed bij de anderen
aan.
Het Wapen van Haarïeir van den heer
Kerssens aan de Nieuwesloot brengt een
zeer uitgebreid cabaretgezelschap, n.1
Krabs vroolijke kameraden, een accor
deonensemble met Leo Peelen als confe
rencier en humorist en Willy Keizer als
soubrette. Het talrijke publiek juichte de
artisten telkenmaal toe. Ook de marim
baspeler (een bijzonder soort xylophoon
had veel succes en het geheele ensemble
bleek uitstekend in staat het publiek
kostel ijl' te amuseeren.
De Dancing Harmonie is ook nu weer
door zijn fraaie inrichting en de beken
de band onder leiding van den heer
Courant uit Amsterdam het middelpunt
voor hen, die van een uiterst gezellige
dancing houden. De band handhaaft
hare reputatie op bijzondere wijze en de
stemming is er juist zooals het op een
vroolijken kermisavond behoort te zijn.
Voor velen zal de dancing Harmonie een
groote atttractie zijn.
Tenslotte kwamen we terecht in Cen
tral. Daar voerde Herman Diederichs
den scepter. Hij heeft deze keer een uit
stekend gezelschap meegebracht, dat
blijkbaar zonder de minste moeite zelfs
den ergsten Nurks in een luimige stem
ming brengt.
Wij hebben niet een volledig program
ma kunnen zien, maar het deel, dat we
zagen was zeer goed. Piet Leenhouts
een oude bekende i3 nogal de man,
die de lachspieren van de bezoekers aan
onzichtbare touwtjes heeft en daar
voortdurend aan trekt, zoodat de zaal
siddert van den lach. Pauline Hervé
weet natuurlijk heel go hoe ze doen
moet, om haar publiek in de goede stem-
paleis van kleur en licht. Alle acht groote
lusters werden door spiegels weerkaatst zoo
dat het er wel acht en twintig leken, en de
overal aangebrachte bloemguirlandes gaven
aan het geheel een schitterenden aanblik
Mag men het Sheila euvel duiden, dat zij
met open mond alles aanstaarde: zij was
eerst twee en twintig en had nog bitter wei
nig van de wereld gezien! En dan de muziek!
Sheila gevoelde zich als overvallen door een
stortvloed van tonen, toen het orkest, dat in
een uniform hetwelk aan tooneelhuzaren deed
denken op een achter groen schuilgaand po
dium had plaats genomen, plotseling een
meesleepenae Weener wals inzette. En zij
speelden met een vuur en geestdrift alsof een
of andere helsche geest ze aanvoerde!
Hun tafel was, evenals die der andere gas
ten, versierd met een overdaad van versche
bloemen, hoewel het in het hartje van Januari
was. Groote ruikers van gele afrikaantjes en
roze anjelieren, waarvan het geel zich geestig
paarde aan het roze, prijkten op de tafel. De
geur der anjelieren, welke door de warmte
uit de bloemen opsteeg, mengde zich met de
parfums, die Parijs zoo overvloedig over heel
de wereld verspreidt, met de reuk van 't blan
ketsel, waarvan zoovele vrouwen met voor
liefde'gebruik maken, het bouquet der wijnen,
de lucht van de kostelijke spijzen en de ware
rumsaus der omeletten, welke een „spécialité
de la maison" waren.
Ik zou graag zien, dat u daar ging zit
ten juffrouw Curtis, mag ik u even in het
oor fluisteren, dat u in dat groene costuumpje
de meest verleidelijke figuur van al de aan
wezigen is? Gelukkig heb ik de hand kunnen
leggen op een paar jongelui, die zich uw ge
zelschap waardig zullen betopnen. Ah, daar
ming te brengen. Vooral haar revue
„Hoe vinden ze dat in Alkmaar?" viel in
den smaak, evenals haar levensliedjes
En dan was er Antonini, die met zijn
pop Ninio ontzettend veel succe- had
Een merkwaardige pop, die de zaal rond
kijkt en al spoedig een aardig meisje
ontdekt en dan alles vergeet! Zóó wordt
deze pop vastgehouden door een paar
bruine kijkertjes.
Over Herman Diederichs zelf behoe
ven we eigenlijk niet te schrijven Hij
kent het Alkmaarsche publiek mis
schien beter dan elk ander artist en
daarvan maakt hij handig gebruik' Hij
zingt, hij babbelt, hijEnfin, hij'is de
spil, waar alles om draait. En hij is het
vooral, die de menschen naar Central
doet trekken.
We mogen den pianist Pierre Blauw
niet vergeten te noemen. Deze bekende
pianist is hier juist op zijn plaats en
onvermoeid jubelt hij op de piano, nu
eens begeleidend, dan weer eigen com
posities spelende, of populaire potpour
ri's door de zaal slingerende.
Zoodat Central weer het centrale
punt der kermis is geworden.
Op het kermisterrein.
Op de kermis zelf vvas het Zaterdag en
Zondag al een gezellige drukte.
Het is traditie, dat het op de Alkmaar
sche kermis regent ,maar hoewel wij de
geheele week niet over gebrek aan water
te klagen gehad hebben, is het tijdens
de uren, dat de kermis het drukst
bezocht was wonder boven wonder droog
gebleven. Vandaar, dat zoovelen weer
eens prettig gedwaald hebben langs
kramen en tenten, langs dat heele won
dere wereldje van Izeildoek en hout, dat
wereldje van den schijn, waar spiegel
glas en klatergoud de armoede van het
geheel niet altijd kunnen bedekken.
Er is een schiettent en toen wij er
voor stonden hebben wij ons verwonderd
afgevraagd: zijn wij werkelijk ouder ge
worden? Want dezelfde trommelslager
komt er nog in actie, die ook in onze jon
gensjaren bij een gelukkig schot reeds
zijn roffels deed hooren, dezelfde leeuw
spert er nog zijn wijden bek open en
slechts het zilveren balletje ontbreekt,
dat vroeger door een waterstraaltje naar
boven gedreven werd en zoo voortdurend
in beweging was, dat het raken daarvan
een extra belooning van den schutter be-
teekendc.
Er zijn prijsbommen werpende vlieg
tuigjes en helderziende dan es, zooge
naamde Minerva's, die de waarheid
voorspellen, maar zij hadden tot dusver
nog niet veel te doen, waarschijnlijk
omdat men in dezen malaisetijd maar al
te goed zelf weet hoe treurig in waarheid
vei er omstandigheden zijn.
Palingtentjes en lekkerskramen maak
ten reeds goede zaken, de kleuters ston
den in stomme bewondering voor de
stalletjes waar dansende Mickey's Mous
en echte kermistoeters verkocht worden
en enkele „krachtmenschen" hielden
met krom getrokken vingers krampach
tig de aan een inductieklos verbonden
geleiders vast, sloegen met breeden
armzwaai op den kop van wijlen Jut of
lieten hun bloed onderzoeken bij een
tentje waar men door de warmte der
handen een gekleurde vloeistof spiraal-
voimig naar boven kan zien stijgen.
In de Principestraat, die officieel Sint
Laurensstraat gedoopt is, staan nog
enkele ondernemingen, waar in dezen
tijd van mechaniseering nog de één-
paardekracht als energiebron gebruikt
wordt.
Eigenlijk zijn er meer paardenkrach
ten want het is een hippodröme en een
soort carousselbaan waar kleine paar
tjes in een sukkeldrafje houten wagen
tjes over rails trekken en waar het de
grootste attractie voor de jeugd is, dat
de berijder zelf mag sturen. Te sturen
valt er intusschen niet veel, niet alleen
omdat de leidsels aan het lederwerk
van den rug en niet aan het gebit vast
gemaakt zijn, maar ook omdat een
paard, dat dag aan dag in een cirkeltje
loopt den weg wel kan vinden zonder
gestuurd te worden.
In dezen tijd van ijzeren paarden
krachten is de medewerking van levende
dieren eenifszins misnlaatst al is het
best mogelijk dat de paardjes na eiken
rit voldoenden tijd krijgen om weer op
adem te komen.
Hetzelfde bezwaar hebben wij tegen
de vertooningen met witte muizen, zoo
als er een paar in de Doorbraak te be-
hebben we er al een. Mag ik u voorstellen
graaf
Zij noemde een naam, dien Sheila niet ver
stond. Maar opkijkende van haar met bloe
men getooide tafel zag zij een jongen
Franschman voor zich staan, bruin van tint
maar met blauwe oogen, slank, militair van
houding doch in keurige avondkleedij, die een
buiging voor haar maakte. Hij zette zich
rechts van haar. Links van haar stond een
nog ledige stoel. Er werd dus nog een heer
verwacht. Maar wie?
Nu, we zullen maar niet wachten. Hij
is laat, doch hij heeft vooruit gezegd, dat dit
kon gebeuren, verklaarde mevrouw Power
tusschen de opwindende muziek, het geroeze
moes der stemmen om hem heen, de bestellin
gen aan de kellners, die onvermoeid tusschen
de tafels heen en weer liepen, naar en van de
buffetten en naar en van hooge stapels bor-
de. Sheila was vol bewondering voor die heen
en weer dravende bedienden, die wel de wen-
schen der gasten schenen te raden. Maav
haar gastvrouw scheen van andere gedachten
te zijn.
Neen maar, merkte zij ontstemd op, hoe
koipt het dat de bediening zoo deerlijk in de
war is? Ik vind het ergerlijk. Ze hebben be
haald hun gedachten ergens anders
S'een, ik heb jou niet nooaig, aldus tot een
vreemden kellner, die naast haar verscheen,
een blonde jongen met een paar verschrikte
oogen, blijkbaar een nieuweling, die als nood
hulp voor dezen avond was aangenomen,
mat de maïtre d'hotel komen.
Ik zal hem roepen, madame.
Het duurde maar enkele oogenblikken voor
de Italiaansche maïtre d'hotel, zwart, vlug
en gejaagd, zich bij haar vervoegde, na ai
kijken zijn. Door in trommeltjes rond te
loopen, brengen deze diertjes molentjes,
poppetjes, draaibankjes en platte schij
ven in beweging en het zieligste zijn ze
ker de beestjes die noodgedwongen op
het draaiend rad moeten meedraven en
geen kans krijgen daarvan te ontsnap
pen. Wanneer dergelijke vertooningen
meer geweerd werden zou er wellicht
spoedig een eind aan gemaakt worden,
wat zeker te hopen zou zijn voor een
tweetal eekhoorntjes welke boschdier
tjes, die zeer slecht tegen vrijheidsbe-
rooving kunnen, hier ook ten vermake
van de opgeschoten jeugd in een klein
trommelwieletje moeten ronddraven.
Dan maakt een tentje als het daar
naast staande waarin een „aapmeisje"
tentoongesteld wordt een heel wat pret
tiger indruk.
Niet dat wij tegen de opsluiting en
vertooning van „aapmeisjes" zijn, wij
zouden ze het liefst ook maar zoo spoe
dig mogelijk vrijlaten in de onbekende
bosschen waar ze thuis hooren, maar
men weet, dat de Nederlandsche wetge
ver op het punt van vrijheidsberooving
van menschen niet gemakkelijk is en be
grijpt dus, dat het aapmeisje" niet wil
loos aan de genade van haar exploitan
ten is overgeleverd.
In dit tentje treft men een helderzien
de juffrouw aan, die met den rug naar
het publiek precies kan raden hoeveel
knoopen de een of andere mijnheer aan
zijn overjas heeft of hoeveel vingers een
der bezoekers in de lucht steekt. Het is
werkelijk myraculeus, maar de vertoo
ning wordt nog spannender als het doek
voor het „aapmeisje" wordt weggetrok
ken en er een bruin wezentje verschijnt
met roode lippen en witte oogen, waar
van niets anders dan het hoofd en de
handen te zien zijn, dat een haarbos
heeft, die aan uitgeplozen touwwerk
doet denken en zachtjes brult als zij
voor het publiek te kijk gesteld wordt.
Wij zijn helaas vergeten uit welk warm
werelddeel zij volgens de explicatrice af
komstig is, maar er schijnen van dit
soort nog maar enkele zeldzame exem
plaren te bestaan zoodat wij uit etno-
graphisch oogpunt iedereen kunnen aan
raden daar eens een kijkje te nemen.
Op de groote glijbaan op het zieken
huisterrein was het den eersten avond
al stampvol. Er wordt gezellig gedanst.
Men amuseert zich met Bier, Weib und
Musik, velen volbrengen zonder onge
lukken den moeilijken tocht door aller
lei heen en weer schuddende gangetjes
en van de hooge glijbaan komen onop
houdelijk jongens en meisjes, mannen
en vrouwen in vliegende vaart naar be
neden, om daar, tot vermaak van de
toeschouwers, op een golvenden looper
terecht te komen, die de slachtoffers met
de beenen of met het hoofd omhoog in
de armen van hulpvaardige knechten
werpt. Gevallen vrouwen worden hier
bij dozijnen tegelijk weer opgericht en de
situatie is heelemaal niet treurig omdat
er een vroolijke, uitgelaten kermisgeest
heerscht.
Het vroolijke rad heeft ook dit jaar
weer de groote belangstelling en de toe
schouwers kunnen zich geen prettiger
voorstelling ivenschen dan een paar ma
trozen, die door een meisje innig om
strengeld worden en aan wier uitgesto
ken voeten vier andere meisjes zich
moeten vasthouden totdat het heele
zaakje door de middelpuntvliedende
kracht van de schijf afgeslingerd wordt.
Zoo nu en dan wordt er een voetbal
wedstrijd gehouden waarbij de deelne
mers, die in galop over het rad draven,
naar een opgehangen bal moeten trap
pen en natuurlijk meer elkaar dan den
bal raken. Vallen beteekent onherroepe
lijk weggeslingerd worden en reeksen
jongemeisjes worden onder oorverdoo-
vend gegil in zulke dichte kluwens van
de schijf afgeworpen, dat men zich er
nog het meest over verbaast, dat zij stuk
voor stuk zonder ongelukken weer op
hun beenen terecht komen.
Het publiek geniet ten volle van deze
sensatie evenals van het autoiijden, de
eenige gelegenheid waar men een mo
torrijtuig mag besturen zonder in het
bezit te zijn van een geldig rijbewijs. Het
valt niet te verwonderen, dat ervaren
chauffeurs hier nog met moeilijkheden
te kampen hebben want de stuurinrich
ting zit vol verrassingen en de wagen
gaat zoo nu en dan achteruit inplaats
van vooruit met het natuurlijke gevolg,
dat er ernstige verkeersstagnaties ont-
zijn aandacht gewijd te hebben aan éen aan
grenzende tafel. Dit was de eenige nog onbe
zette tafel en ze trok ieders aandacht.
Maar die tafel was de belangstelling ook
wel waard. Ze stond in het meest in het oog
vallende deel der zaal. Alle tafels, die in de
buurt er van stonden, waren een eindje terug
geschoven, alsof ze ander aan de tafel van
het te verwachten hooge personage in den
weg zouden staan. De tafel was ook anders
gedekt en getooid. De versierselen waren als
het ware in pyramidevorm aangebracht
Daarbij was al wat rose was weggelaten en
men miste er dus de anjelieren op. Krachtens
bijzondere bevelen was deze tafel uitsluitend
versierd met goud en geel. Het glaswerk was
van iriseerend Venetiaansch glas. Midden
op de tafel verhief zich een pièce de milieu
van Rosenthal-porcelein, voorstellende een
dans van naakte nymfen en ruigharige
satyrs, die twee voet boven het tafelzilver een
schotel omhoog hielden, beladen met ana
nassen, goudgele mandarijnen, sappige don
kerblauwe druiven, donzige perziken. Naast
den koelemmer met de champagne met de
champagne lag een ruiker van donker getipte
theerozen en slingers van bloemen, samenge
bonden door vergulde linten, hingen van de
tafel tot den vloer. Achter twee ledige stoelen,
welke voor deze zoo rijk versierde tafel ston
den, hadden twee, nu en dan ook drie kellners
ost gevat, die met schichtige blikken rond-
ken en nu en dan elkander iets toefluister
den. Telkens kwam de maïtre d'hotel weer
eens kijken om nog nader orders te geven
Allen schenen vol angstige verwachting de
komende gebeurtenissen tegemoet te zien.
Zelfs de altijd nog wat verbijsterde Sheila
merkte dit stille scel op en zij vroeg zich af;
staan, waarby soms vijf of zes auto's
tegelijk op elkaar botsen gelul kisr met
geen ander gevolg dan dut de hopeloos
manouvreerende bestuurdsters en be
stuurders door een deskundigen helrier
weer in het goede spoor worden gehol
pen. Hier vooral komt het door de ang
stige gezichten der slachtoffers tot groo
te vreugde bij alle toeschouwers en dit
is inderdaad een der kermisattracties
die wij elk jaar met genoegen weer in
Alkmaar terug zien.
Daartoe behoort natuurlijk ook de
stoomcaroussel want een kermis zon
der dit paleisje van beelden, beschilder
de doeken en spiegelglas zou niet tot zijn
recht komen. Het zware mechanische
orgel brengt aldra de gewenschte stem
ming en de vrouwelijke en mannelijke
jeugd voelt zich hier meer dan elders tot
elkaar aangetrokken en krijgt daarbij
door een aardig Band nog gelegenheid
voor een dansje.
Op het ziekenhuisterrein is ook voor
de kleuters gezorgd en een locomotiefje
met een paar gecapitionneerde wagens,
dat het midden houdt tusschen een
zandtreintje en een ouderwetschen boe
mel, rijdt in een kalm gangetje in het
rond en gaat zelfs door een echten tun
nel, die bij de meer bereisde passagiers
vage herinneringen aan Zwitserland op
wekt.
De luchtschommels en zweefmolen
ontbreken natuurlijk niet en er is zelfs
nog een inrichting, die jaren geleden,
naar wij ons meenen te herinneren, voor
het eerst op een Parijsche tentoonstel
ling te zien was. Een viertal schuitjes
gaan ditmaal niet horizontaal, maar
verticaal in de rondte en de inzittenden
kunnen boven in de lucht van een prach
tig kermispanorama genieten. De can-
terpillar waarom het ding zoo'n bar-
baarschen naam moet dragen is ons nog
niet recht duidelijk trekt weer heel
wat bezoekers. Vliegensvlug gaan de
wagentjes over berg en dal en de vroo
lijkheid stijgt ten top als alles door het
rupsvormige doek met den mantel der
liefde bedekt wordt en de kermisvrijers
gelegenheid krijgen hun meisjes iets af
handig te maken waarvan wij alleen
kunnen zeggen, dat het iets onstoffelijks
is en dat het blijkbaar nog lekkerder
smaakt dan de oliebollen en roomsoezen,
welker geur den bezoekers bij de nade
ring van het kermisterrein reeds tege
moet waait.
Voor de jeugd is er nog een fietscar-
rousseletje en zijn er een tweetal draai
molens, waarvan vooral de paarden zoo
dicht bezet zijn, dat menige kleuter geen
kans krijgt er een machtig te worden.
Een landgenoot van ex-koning Alphon-
so heeft de goede gedachte gehad zijn
ezeltje maar thuis te laten en zijn Spaan-
sche potten, die werkelijk heel aardig
zijn, in een tentje te koop te bieden. De
zuiderling, die ze op de Laat tentoonge
steld heeft en blijkbaar goede zaken
maakt, behoeft niet in het Spaansch of
het Esperanto te worden toegesproken,
daar hij met het Hollandsch en vooral
met het Hollandsche geld heel aardig
op de hoogte blijkt te wezen
De beignetkramen op de Mient zullen
deze week na de schouwburgvoorstel
lingen wel de meeste bezoekers trekken.
Het is er gezellig, de traditioneele pof
fertjes en wafels laten zch vooral des
avonds goed smaken en wie na een be
zoek aan schouwburg en beignetkraam
nog een stevige gerookte Hollandsche
paling koopt, zal thuis gekomen onge
twijfeld met ,;enoegen aan zijn kermis-
uitstapje terugdenken.
In de schouwburg 't Gulden Vlies heeft
het gezelschap van het Centraal Theater te
Amsterdam onder leiding van Louis de Bree
een opvoering gegeven van het blijspel „Geld
speelt geen rol en dat het ditmaal de 126st«
voorstelling was, is het beste bewijs hoezeei
dit stuk bij het groote publiek in den smaak
valt.
Het is dan ook alleraardigst al draagt het,
evenals helaas zoo vele hier vertoonde blij
spelen zeer duidelijk het cachet van het land
van herkomst.
De oude kapitein was een rasechte gepen-
sionneerde gardeofficier, die eenmaal in het
keizerlijke leger een wezen van hoogere orde
moet geweest zijn, of zich althans verbeeld
heeft dat hij dat was. Zijn geheele familie
i 1 i
voor wie wordt toch al die rompslomp ge
maakt? Zij zag hoe een gezelschap van
vier vreemdelingen uit een ander hotel de
zaal binnenkwamen en haastig trachtten een
plaats in de volle zaal te krijgen, ten slotte
op de ledige tafel afstevenden doch vrijwel
weggespoeierd werden door de kellners, die
er de wacht bij betrokken hadden.
Zij waren dus in ieder geval niet de uitver
korenen. Het is toch wel vermakelijk, dacht
Sheila, af te wachten welk hooggeplaatst
personnage recht zal hebben aan die tafel
plaats te nemen. Maar ik ben eigenlijk nog
nieuwsgieriger te weten te komen, wie de
andere heer zal zijn, die met ons aan zal
zitten.
Haar buurman, de Fransche graaf, stoor
de haar in haar overpeinzingen: Juffrouw
Curtis (wat weten vreemdelingen toch altijd
prachtig onze namen te onthouden, terwijl'
wij er soms in weken nog niet achter komen,
hoe zij toch eigenlijk heeten, dacht zii), ik
meen u vanmorgen ook bij' de ijifeaan te heb
ben gezien?
Ja, antwoordde Sheila, ik heb er ook
een kijkje genomen.
Het was toch wel een aardige voorstel
ling, vond u niet? Bevalt u deze plaats?
Vindt u den winter niet er guur? Heeft u ook
niet in den indruk, dat hier nog al wat
onweders zijn?
O, ik vind het hier kostelijk mooi Ik
wil maar zeggen, dat ik het hier zeer goed
vindt, haastte Sheila zich te verbeteren, zich
herinnerend dat zij hier de rol speelde van
een welgestelde habitué, die zich vermeit in
het rhythme van het uitstekende orkest, ter
wijl zij niet van de keurig toebereide forel
Ze waren nu tot de visch gekomen.
(Wordt vervolgdJ
