hM3^T8rLt^de,
DE OOLIJKK «ESTEBS
110 JAAR.
overeenkomstig bevolkingsaantal en grond
gebied. Gedeeltelijk zijn zij zelfs nog aan
zienlijk minder dan mogelijk zou zijn vol
gens de bepalingen van het Verdrag van
Versailles. Zoo heeft bijv. de marine tegen
woordig slechts vier in dienst zijnde linie
schepen, alhcewel zij op grond van het Ver
drag van Versailles en het schrijven van de
Intergeallieerde Marine-controle-commissie
van 26 Maart 1920 recht heeft op 6 linie
schepen en twee linieschepen voor de reser
ve. De opgaven inzake de uitgaven voor het
leger kunnen nog niet worden verstrekt,
daar men nog niet klaar is met de desbetref
fende werkzaamheden. Deze cijfers zullen
later worden ingeleverd. Minister Curtius
verzoekt den secretaris-generaal tenslotte de
ze cijfers zoo spoedig mogelijk aan de betrok
ken regeeringen mede te deelen.
De Rijksweer omvat 100.500 man en 4500
officieren, de Duitsche vloot omvat 15.000
man en 1500 officieren De vloot heeft een
totaal tonnage van 125.780 ton, de vier linie
schepen zijn 23 tot 26 jaar oud. Op de andere
opgaven staat in de meeste gevallen het
woord „geen" ingevuld.
DE TOESTAND IN DUITSCHLAND.
Minister Stegerwald over het
werkloozenvraagstuk.
In een der Berlijnsche bladen schrijft de
rijksminister voor arbeid, dr. Stegerwald,
over de plannen der Rijksregeering voor den
a.s. winter. Hij verklaart, dat de cijfers, wel
ke van tijd tot tijd gepubliceerd worden in
zake het vermoedelijke aantal werkloozen,
absoluut willekurig zijn, daar deze veel te
pessimistisch zijn, iets waartoe geen aanlei
ding bestaat. Integendeel moet men erken
nen, dat het Duitsche economische leven ver
rassend grooten weerstand heeft geboden.
Maar zelfs wanneer het aantal werkloozen
in den a.s. winter nog aanzienlijk grooter
zou zijn dan in het vorig jaar, blijven nog
genoeg mogelijkheden over om daar tegen
over opgewassen te zijn. De minister keert
zich positief tegenover het denkbeeld van ge
deeltelijke uitkeering in natura aan de werk
loozen. Hij erkent er op, dat voor de werk
loozen van 1 September 1931 tot 31 Maart
1932 ongeveer 2 milliard moet worden op
gebracht, waarvan ongeveer 500 millioen
voor de huur en van de rest 80 procent voor
levensmiddelen en kolen. Het is onmogelijk
om een totaal bedrag van 1200 millioen mark
in natura uit te betalen. In bijzondere ge-
valen en onder bijzondere omstandigheden
echter beveelt de minister regelingen aan tus-
schen de gemeenten aan den eenen kant en
verbruikersvereenigingen en kleinhandel aan
den anderen kant, volgens welke regelingen
de werkloozen de benoodigdheden voor het
dagelijksch gebruik tegen sterk verminderde
prijzen kunnen krijgen. Wij moeten trachten,
aldus de minister, om den winter met een
elastisch werkend systeem door te komen.
Wat de werkloozenverzekering betreft, de
minister gelooft niet, dat door reorganisatie
belangrijke bezuinigingen kunnen worden
bereikt.
TOENEMING DER WERKLOOSHEID
IN DUITSCHLAND.
Thans reeds over de vier millioen.
Het aantal werkloozen in Duitschland in
het tijdvak van 16 tot 31 Augustus is toege
nomen met 91.000, tegen een toename van
114.000 in de eerste helft van de maand Aug.
Het aantal werkloozen per 31 Aug., inge
schreven bij de arbeidsbeurzen, bedroeg
4.195.000.
GANDHI'S REIS NAAR LONDEN.
Zijn leven aan boord. Toene
mende belangstelling. - Gandhi's
vestiging te Londen.
Met eenige spanning wordt in Engeland
de aanstaande komst van Gandhi verwacht,
die zich naar men weet aan boord van het
s.s. „Rajputana" bevindt.
De belangstelling, welke Gandhi in Enge
land zal ondervinden, zal hem, zooals het
Hbld. opmerkt, stellig wel eens zwaar gaan
drukken, want een waar leger van journa
listen maakt zich op om den Mahatma te
begroeten, te bekijken, te interviewen en te
beschrijven. Onderweg reeds wordt hij her
haaldelijk door reporters ondervraagd en
aan boord van de „Rajputana" zelf bevindt
zich een speciale correspondent van de „Ass.
Press", die de heele reis meemaakt.
Gandhi leidt aan boord een zeer terugge
trokken leven. Hij leest veel, bereidt zich
grondig voor op de werkzaamheden der Ron-
detafel-conferentie of zit aan zijn spinnewiel
Een Amerikaansche medereiziger heeft hem
eenige detectieve-verhalen ter lezing aange
boden, doch zij werden door Gandhi hoffelijk
van de hand gewezen. Zijn maaltijden zijn
uiterst sober en hij laaft zich met den inhoud
der bussen gecondenseerde geitenmelk, welke,
gelijk bekend, door de bemiddeling der
Britsch-Indische regeering aan boord zijn
gebracht. De godsdienstoefeningen worden
strikt in acht genomen, waarbij Gandhi in
den regel zelf voorgaat.
Zondagavond is Gandi zijn wekelijksch
„stilzwijgen" begonnen. Dan pleegt hij ge
durende vier-en-twintig uren niet te spreken
cm aldus tot zich zelf in te keeren. Niettemin
heeft hij te Port Said eenige deputaties ont
vangen, die hem toespraken, waarop hij met
enkele gebaren antwoordde. Overal waar de
boot aanlegt, wordt hij door rasgenooten,
partijpenooten en vereerders met bloemen be
giftigd.
Over het resultaat der Rondetafelconferen
tie heeft Gandhi zich niet gunstig uitgelaten
„Aan den horizon zie ik slechts ondoordring
bare duisternis. Er is niets dat hoop recht
vaardigt, maar ik verlies nochtens de hoop
niet", zeide hij.
Op het oogenblik draagt Gandhi nog zijn
lendendoek, doch hij heeft reeds te kennen
gegeven dat hij, als de weersgesteldheid kou
der wordt, een dik-wollen gewaad zal aan
doen met een kiel, welke is geweven door
Raymond Duncan, den broeder van de dan-
jeres Isidora Duncan.
Het schijnt in de bedoeling te liggen der
Engelsche autoriteiten, die twee detectives
ter beschikking van Gandhi hébben gesteld,
om den Indische leider van Folkestone per
auto naar Londen te brengen teneinde betoo
gingen te vermijden. Gandhi zal zijn intrek
ziin verblijf zou hij doorbrengen in het Hm
dcesche Tehuis ^rya Bhawan m Ham^-
stead, aan welks hoofd een Europeaan,
heer HSL. Polak, staat.
Gandhi heeft nadrukkelijk verklaard dat
hij te Londen aan geen enkelen feestmaal
tijd receptie of ander amusement zal deel
nemen De uitnoodiging van het Lagerhuis
lid Fenner Brockway om tegenwoordig tezijn
bij een diner te zijner eere ter gel«g*""^
van zijn twee-en-zestigsten ïaardag heeft hij
afgeslagen.
PROF. SCHMIDLIN GEARRESTEERD.
De aan de theologische faculteit van de
universiteit Munster in Westfalen doceeren-
de katholieke geestelijke en prof. Schmidlin,
die zich voor een bezoek aan zijn broeder,
pastoor Schmidlin naar Niederhagenthal in
den Elzas had begeven, is gistermorgen door
de politie gearresteerd. Prof. Schmidlin is n
het bekende autonomistenproces verwikkeld
en werd bij verstek veroordeeld tot 10 jaar
hechtenis en 20 jaar verbod van verblijf He
denmiddag is prof. Schmidlin naar Muelhau-
sen overgebracht en hedenavond naar Col
maar, waar hij ter beschikking werd gesteld
van den officier van justitie.
DE „NAUTILUS" TE SPITSBERGEN
AANGEKOMEN.
Naar uit Odventbay p Spitsbergen gemeld
wordt, is de „Nautilus" gistermiddag om 1
uur aldaar aangekomen. Aan boord is alles
wel alleen de machinist is ziek. De onder
zeeboot zelf ziet er deerlijk gehavend uit.
Op verschillende plaatsen is de boot lek, ter
wijl sterk slagzij wordt gemaakt. Hoe lang
de „Nautilus" in de Adventbay zal blijven
liggen is nog niet bekend, binnen eenige da
gen echter zal zij vermoedelijk zuidwaarts
vertrekken. Men wacht eerst goed weer af.
Of de onderzeeboot in staat zal zijn naar de
Ver. Staten terug te varen wordt, volgens
een verklaring van deskundige zijde, als zeer
twijfelachtig beschouwd.
GROOTE FABRIEK IN DUITSCHLAND
UITGEBRAND.
In den nacht op Woensdag heeft een ge
weldige brand te Memel een groote fabriek
in den asch gelegd. Het vuur schijnt in de
machinekamer te zijn utgebroken en heeft
met groote snelheid om zich heen gegrepen,
zoodat de onmiddellijk gewaarschuwde
brandweer zich moest beperken tot het be
schermen van de belendende gebouwen. Eerst
nadat om 1 uur in den nacht nog versterking
voor de brandweer was gearriveerd, slaagde
men er in het vuur tot zijn haard te beper
ken. De aangerichte schade bedraagt bijna
twee honderd duizend R.M.
geweest en deze man beweert, dat de jager,
hoewel wetend, dat hij een mensch had ge
troffen, de plaats heeft gepoetst.
Uit Limoges wordt gemeld, dat daar Zon
dag een jongeman van 25 jaar, die met een
neef en twee zwagers op jacht was, bij on
geluk door een van hen is doodgeschoten.
HET GEVAL STEPHENSON.
Men herinnert zich, aldus de N.R.Crt., dat
eenigen tijd geleden in de haven van Peters
burg een schepeling van het Engelsche
stoomschip Kingswood, Stephenson, door
een schildwacht doodgeschoten is. Dezer da
gen is dit geval in een openbare rechtzitting
behandeld. Volgens de getuigen had Stephen
son zich op verboden terrein opgehouden,
dat door een schildwacht bewaakt wordt, en
had zich, ondanks onophoudelijke waarschu
wingen door fluiten en met de hand, niet wil
len verwijderen. Toen hij aan 't prikkeldraad
kwam, dat hem van den schildwacht scheid
de, had hij deze afzetting verbogen en was
recht op den schildwacht afgeloopen, zonder
op de waarschuwing van dezen te letten,
dat hij zou schieten. Voordat de schildwacht
aan deze bedreiging gevolg gaf, had hij den
zeeman nog twee maal een stoot met de kolf
van zijn geweer gegeven, en toen deze zich
op hem wierp, een schot in de lucht gelost,
maar toen Stephenson den loop van zijn ge
weer greep, had hij a bout portant geschoten
en daarbij den man gedood. Verschillende
deskundigen bevestigden de waarschijnlijk
heid van deze lezing en verklaarden, dat de
schildwacht geheel overeenkomstig zijn in
structies gehandeld had. Na een beraadsla
ging van anderhalf uur sprak de rechtbank
den schildwacht vrij. Zij constateerde dat er
wel geen enkele grond was, om aan te ne
men, dat Stephenson den schildwacht wilde
aanvallen, maar dat zijn gedragingen op de
zen wel dien indruk moesten maken.
DE JACHT GEOPEND.
Te veel Zondagsjagers?
De jacht is dezer dagen in Frankrijk ge
opend en de Oeuvre weet volgens de N.R.C.
te melden, dat er alleen voor de streek rond
Parijs twintigduizend jacht-acten zijn afge
geven, wat dus zeggen wil, dat twintig
duizend menschen officieel het recht hebben
zich van een geweer te bedienen. Hoeveel
van deze menschen, vraagt 1'Oeuvre, kunnen
er schieten en met een geweer omgaan zon
der gevaarlijk te worden voor hun mede-
mensch. Het blad meent, dat er voor jagers
een schiet-bewijs moest worden ingesteld, dat
slechts zou worden afgegeven, nadat er een
proef van bedrevenheid was afgelegd. Zooais
men pas een auto mag besturen na examen in
autorijden te hebben afgelegd. De Oeuvre
zegt, dat op deze manier in de couranten de
jaarlijksche rubriek der jacht-ongevallen ver
meden zou kunnen worden.
30.000 K.G. wild naar Parijs!
Volgens de Matiii was er den eersten mor
gen van de opening van de jacht niet minder
dan dertienduizend kilo wild uit Frankrijk in
de Hallen te Parijs aangevoerd. De jacht
was goed geweest en de treinen, komend uit
Poitou, Beauce, Brie, Sologne en Somme,
brachten de buit van den eersten dag naar
de hoofdstad. Het wild bestond in hoofd
zaak uit hazen en konijnen, patrijzen en snip
pen. In tegenstelling met andere jaren waren
er nog weinig wilde zwijnen en reeën.
De eerste slachtoffers...
Uit Bordeaux wordt gemeld, dat in een
jachtveld onder de gemeente Pian het lijk is
gevonden van een man, die, terwijl hij bezig
was paddestoelen te zoeken, is doodgescho-
ten d°°r een jager; het ongeluk is Zondag
gebeurd Een daglooner is er getuige van
ERNSTIGE BINNENLANDSCHE
POLITIEKE TOESTAND IN
ROEMENIE.
In een rede uitgesproken voor de leiders der
Liberale Partij teekende Duca den binnen-
landschen politieken toestand van Roemenie
als buitengewoon ernstig. De huidige regee
ring heeft in alle opzichten gefaald. De Libe
rale Partij kan niet langer in de oppositie
blijven, doch zij kan in geen geval aan de
tegenwoordige regeering deelnemen. Het
blad „Adevroel" zegt, dat ondanks alle
dementis Jorga- nog aan het einde dezer week
zal aftreden. De economische kroonraad zal
niet plaats vinden.
TRIBUNE IN SPANJE INGESTORT.
Tijdens een stierengevecht in het dorp
Sotillo in de nabijheid van Avila stortte een
tribune in. Een persoon werd gedood, zes
personen werden ernstig en 14 anderen licht
gewond.
VIERING VAN DEN „ARBEIDSDAG"
IN AMERIKA.
Werkloosheidsvraagstuk aan de
orde.
Maandag werd in de Vereenigde Staten de
„Labour Day" gevierd. Er werden vele rede
voeringen gehouden, die voornamelijk betrek
king hadden op het vraagstuk van de steun-
verleening aan de werkloozen tijdens den a.s.
winter.
Senator Robert Wagner, die het woord
voerde te Syracuse (New York), eischte van
de regeering van president 'Hoover definitie
vere stappen in verband met de werkloosheid
en vroeg de onmiddellijke tewerkstelling van
een millioen werkloozen. Hij opperde de mo
gelijkheid van de uitgifte van een leening van
twee milliard dollar voor dit doel.
Een groote demonstratie tegen de werkloos
heid werd gehouden te Chicago, waar de
fouverneur William H. Murray uit Okla-
oma de voornaamste redevoering hield. Hij
noemde Wallstreet een „speelhol" en stelde
de internationale bankiers in gebreke ten op
zichte van hun werk voor de economische
structuur van het land.
William Green, de president van Ameri
kaansche Arbeidsfederatie, sprak te Ottawa
in Canada. Hij verklaarde, dat de industrie
eenige millioenen werkloozen moet tewerkstel
len of dat op grootere schaal uitkeering aan
werkloozen moet geschieden.
SLACHTOFFERS DER ALPEN.
Vier toeristen vernist.
In het MontBlanc-gebied worden sedert
eenige dagen vier toeristen, twee Fransche
en twee Duitsche, vermist. Men vreest, dat zij
om het leven gekomen zijn en dat hun lijken
onder de inmiddels gevallen sneeuw bedolven
liggen, waardoor het bergen der slachtoffers
zeer bemoeilijkt wordt.
BRIANDS ENGELSCHE DUBBEL
GANGER.
Grappige verwarringen.
De Fransche afgevaardigden naar de con
ferentie van den Wereldbond voor Interna
tionale broederschap door de Kerken, die te
Cambridge onlangs gehouden werd, keken,
zooals we in het Hbld. lezen, verbaasd op
toen dominé D. MacFadyen de verhooging
betrad. Deze lijkt namelijk sprekend op
Briand en enkele der Fransche afgevaardig
den verkeerden in den beginne kennelijk in de
meening dat hun bekende minister van buiten-
landsche zaken plotseling besloten had naar
Can.bridge te komen, om de conferentie bij te
wenen.
„Ik ben Briand niet", zeide ds. MacFadyen,
„doch ik werd dikwijls voor hem aangezien
als ik het vasteland bezocht. Eens, bij een
bezoek aan Neurenberg heeft mijn gelijkenis
met den Franschen premier mij nog bijna het
leven gekost".
Toen men hem later in een onderhoud
vroeg wat dat dan geweest was, vertelde ds
predikant hoe hij, met een aantal Engelsche
vrienden te Neurenberg in een biertuin zat
Hij bemerkte dat het publiek om hem heen
hem met toenemende ergernis aankeek. Haas
tig kwam de caféhouder aangeloopen en
vroeg een van de aanwezigen of daar Briand
zat. En toen daarop een ontkennend ant
woord volgde, zeide de eigenaar: „Gelukkig
voor hem, want iedereen dacht dat hij het wel
was en men maakte al plannen hem op te
hangen".
Toen de inmiddels samen gestroomde me
nigte hoorde dat er een misverstand in het
spel was, week de vijandige stemming.
Ds- Mac Fadyen vertelde nog meer gelij-
kenisanecdoten, b.v. hoe, tijdens een verblijf
in Italië een jong meisje hem uitteekende, hij
verplicht was, toen zij hem om zijn handtee-
kening vroeg, haar teleur te stellen met de
zijne.
„Doch", besloot hij, „wanneer Fransche
hoteliers mij met dezelfde onderscheiding als
Briand behandelen, laat ik mij dat welgeval
len. Ik behoef toch niet iedereen zijn illusies
te benemen!'
AMERIKAANSCHE GEVOLGEN
VAN EEN AMERIKAANSCHE
ECHTSCHEIDING.
Zoo nu en dan komt het wel eens voor, dat
twee menschen, die elkander het „ja-woord"
hebben gegeven en elkander eeuwige trouw
hebben gezworen, later tot de ontdekking
komen, dat beider ideeën zoo nu en dan in
lijnrechte tegenstelling zijn. Zij gaan dan
naar een rechter en deze is wel zoo goed om
na eenigen tijd te beslissen, dat „het huwe
lijk van beide partijen ontbonden wordt ver
klaard".
Dat noemt men dan een echtscheiding.
Zooals gezegd, komen dergelijke gevalle
tjes wel eens voor. Natuurlijk niet in een
degelijk land als het onze, maar (even na
tuurlijk!) wel in het land met zijn onbe
grensde mogelijkheden: Amerika.
En zoo heeft 't is al weer eenigen tijd
geleden de bekende Amerikaansche
schrijver Sinclair Lewis zich de weelde ver
oorloofd, om zich van zijn vrouw te laten
scheiden. Mevrouw Lewis bleek bij het
bridgen n.1. geen flauw idee te hebben van
een goed openingsbod, met als gevolg, dat
bijna elk spelletje, door haar en haar man
samen gespeeld, down ging. Toen moet op
zekeren avond na een .gezellig" partijtje
bridge, nadat de gasten vertrokken waren,
meneer Lewis heel kalm en heel lief gezegd
hebben, dat „zij weer verkeerd geboden
had".
De opmerking werd heel kalm gemaakt,
maar mevrouw, die zenuwachtig van aard is,
voelde haar bloed tot karnemelk worden en
beet venijnig van haar af- En van de kalme
opmerking werd het een kibbelpartij, even
later een dramatische scène en nog even
later was mevrouw weer down!
Die laatste downslag deed de deur dicht!
Mevrouw snelde naar den rechter, vroeg
echtscheiding aan en verkreeg die. Tevens
moest haar gewezen echtgenoot haar elke
maand 200 dollar speldegeld uitbetalen.
Maar ziet: Lewis krijgt den Nobelprijs en
dus werden zijn financieele omstandigheden
aanzienlijk beter. Het lieftallige vrouwtje
hoorde dat, liep weer naar den rechter en
deze besliste, dat zij in het vervolg geen 200,
maar 900 dollar per maand mocht versnoepen
op kosten van haar vroegeren echtvriend.
En nou hoopt mevrouw Lewis, dat haar
ex-gemaal de hoofdprijs uit de loterij trekt.
Dan gaat ze weer naar den rechter en „deelt
weer het lot" met hem, waarmee zij „lief en
leed" niet meer deelen wil!
Michael Coughlan is een gehoorzaam
man geweest, want hij is nu dood. Het be
langrijke van zijn sterven is, volgens de
N.R.Crt., dat hij zich vrij stipt heeft gedra-
fen naar de voorschriften van wijlen prof
ir Edwin Ray Lankester, die, op grond van
zijn nasporingen a priori verwierp,
dat een mensch ouder zou kunnen worden
dan 109 jaar. Hij had kunnen aantoonen, dat
alle gevallen van hoogeren leeftijd, welke men
in de litteratuur wel vermeld vindt, niet kon
den worden aanvaard, wijl behoorlijk gedocu
menteerd bewijs niet kon worden overgelegd.
In alle landen, waar op een betrouwbare
wijze aanteekening van den geboortedatum
geschiedt, komen leeftijden hooger dan 109
niet of niet meer voor. Inmiddels heeft ar
chiefonderzoek te Groningen het bewijs ge
leverd, dat daar 'n man 'n voormalig
schipper, 110 j. was geworden. Mert zal dus
de uitspraak van Sir Edwin Ray Lankester
zoo moeten opvatten, dat 109 de leeftijds
grens naar boven is, hoewel allicht af en toe
eens een zeer abnormale uitzondering die
grens een jaar naar boven verschuift.
Michael Coughan dan is onzen Groning-
schen kampioen dus niet voorbij gestreefd,
maar heeft eenvoudig het bewijs geleverd,
dat diens aanspraken niet buiten de moge
lijkheidszone lagen. „110 jaar lang, zoo ver
klaarde hij enkele dagen geleden, had hij ge
zondheid en geluk genoten". Hij herinnerde
zich nog den Ierschen Hongersnood van
1847, was tot het laatst toe vol belangstelling
voor „de krant" en praatte graag over den
Krimoorlog. Coughlan was een Ier en woon
de te Tullarmore. Zijn vrouw was 107 jaar
geworden. Een zoon, die nog leeft, is 82. In
zijn jonge jaren was hij een groot wande
laar. Het moderne meisje had zijn sympathie
niet, en hij werd bepaald onvriendelijk in
zijn uitlatingen, wanneer hij over haar te
spreken kwam. Coughlan was een verbin
dingsschakel met het verleden; hij heeft nog
den tijd gekend van de struikroovers, die er
hun gewoonte van maakten, de mailcoaches
aan te houden en de passagiers uit te plun
deren. Op den kop af 100 jaar heeft Cough
lan gewerkt als jachtopziener, konijnenjager
en tuinman. Hij was bijna overbodig het
op te merken de-oudste inwoner van de
Britsche Eilanden, zoodat Sir Edwin Ray
Lankester zich niet in zijn graf hoeft om te
draaien over het overtreden van de leeftijds-
duurwet door den braven Ierschen 110-jarige
Jkoumciaal Tlieuws
HENSBROEE.
Het polderbestuur vergaderde Zaterdag
avond 7 uur onder voorzitterschap van den
heer Jb. Groot.
Punt 1. Bespreking belasting van de ge
bouwde eigendommen. Daar de vorige verga
dering ook al over dit punt is gediscussieerd
en aangezien dit boekjaar bijna is verstreken,
is het dagelijksch bestuur van meening dit
belangrijke punt tot het volgende jaar aan te
houden en dan zoo mogelijk ten uitvoer te
brengen. De voorzitter vroeg hierover het
oordeel der vergadering.
De heer H. de Vries was van meening, dat
er verscheidene menschen zullen zijn, die er
over zullen vallen. Vooral de kleine man zal
door die regeling te veel moeten
Daardoor dacht spreker, dat het hiin len-
gelijk is dit ten uitvoer te brengen 3 0nn,°*
De heer Dirk Wit vond het niet hiliuu J
de belasting alleen door de lanriJ J da*
moet worden betaald en hoopte deze8tnaren
zoo spoedig mogelijk opgelost te Hen
Besloten werd dit punt aan te hnl.a
Ook werd besloten het enkelvoud^ 1
recht te handhaven. Verder werd don j®*
voorzitter meegedeeld, dat aangaande
pootvisch een inspecteur uit Den Haa
soonlijk bij hem is geweest om hieroverpef'
spreken. Daar dit hoofdzakelijk van w r. e
iaat, zullen het volgend S
ZZSE1*om
Onderzocht zal worden of hier voeder
noeg voor de snoek zit. Ook zal vanwege
Rijk brasem en zeelt in den polder gSrJft
worden. «™racut
De voorzitter was van meening, als rfi»
onder deskundige leiding gebeurde dat 2
heel wat visch in den polder kon komen
er vischwater genoeg is. aaar
Inlichtingen teerproei
De voorzitter deelde mede, dat hii in I'
Schermer om inlichtingen is geweest waf b!z
erg was meegevallen. r'wat he®
Daar het op 't oogenblik een slechte tiid
is, vroeg hij of het niet beter is tot het ,,Ji
gend jaar te wachten. Hij vond den weo-
het oogenblik in Hensbroek heel p
De heer Wit vond, dat als we een^Li,
iderhanden nemen, die van den we2
onderhanden nemen, die van den winter
tuurlijk geen onderhoud noodig heef
de, dat het geld dus nog niet weg is
PW» vnnr7itfpr vrno«v j„ i i0
De voorzitter vroeg of de leden er voor
nu nog een proef te nemen of het toB
jaar, maar dan op iets ruimer schaal
De heeren Visser en Wit waren er
den herfst en liefst zoo spoedig mogeS S
proef te nemen, waar de anderen mee in.* 0
den. Besteld zal worden 500 L teer en
basalt. De proef zal worden genomen..„T;
Noordeinde van den straatweg dus hfl n
L. school. Aan de Schermer zal gevraagd'
worden om een wegwerker daar
bij de hand «had1WFvfi*
stuur m den Schermer nog een kijtje „Lnet
schoorsteen stoomgemaal
zoeken en zoo mogelijk direct in orde te la
ten maken. a
De voorzitter vroeg het dagelijksch be
stuur de nngsloot eens langs te gaan en te
peilen of er hier en daar nog gaten zijn
Dit zal in orde komen. j
De kroosschouw werd vastgesteld od Vrif-
dag 16 October. Alles op één dag. Beslot»
werd de Hoofdingelanden mee te latei
schouwen.
De heer Wit zou gaarne zien, dat de dikh
banken kroos verwijderd werden.
De secretaris zal dit verder regelen
Naar aanleiding van het punt, dat de heer
Visser naar voren had gebracht, n.1. de fune-
ties onderling te verdeelen, stelde de voorzit
ter voor dit te laten zooals dat op het oogen
blik is. Na breedvoerige bespreking werd
over dit punt gestemd. Het voorstel van den
heer Visser werd verworpen met 5 stemmen
tegen en twee voor.
Rondvraag,
De heer H. de Vries vroeg of de wegwer
ker nog wat basalt op den Dijk bij Appel-
man mag strooien. Dit werd toegestaan.
Ook zou de heer De Vries het wel wensche-
lijk vinden, dat het water als we straks aan
het kool thuishalen zijn, niet zoo verschrik
kelijk laag gemalen wordt. Daarmee zal re
kening gehouden worden.
Daarna sluiting.
MEDEMBLIS.
Excursie Alg. Ned. Vertui voor
Vreemdelingenverkeer.
Op uitnoodiging van de V. V. V. te Medem-
blik hebben het dagelijksch en hoofdbestuur
der A. N. V. V. en de regeerings-commissans
een bezoek gebracht aan Medemblik en de
Zuiderzeewerken.
Het gezelschap werd door het bestuur der
V. V. V. Medemblik ontvangen, waarna het
per autobussen naar de Haukes op Wieringeti
fing, waar de landbouwresultaten en de ver-
aveling bezichtigd werden. In Den Oever
werd een bezoek aan de groote schut- en uit
wateringssluizen gebracht.
Met de directie-vaartuigen „Vlieter en
„De Zilvermeer", voer het gezelschap lang
den grooten afsluitdijk, de werkhavens en n
werk-eiland Breezana, de sluitgaten tot nanj
Kornwerderzand.
Kort vóór 5 uur arriveerde het gezelscn P
te Medemblik waar nog een bezoek gebr
werl aan het electr. gemaal „Lely aldaa
Tot besluit dezer zoo welgeslaagde ex
sie was er een gezamenlijke maaltijd in
Hotel „Het Wapen van Medemblik
149. Neen, Grietje Puk is niet slim, maar Pietje
ook niet hoor. Vandaag moest hij de kippen
voeren. Hij nam zich voor om dat nu eens
keurig fijn te doen; voor ieder kippetje had hij
precies vijf en twintig graantjes op den schotel
gedaan en dat tellen had hem heel wat hoofd
brekens gekost.
het kiP'
150. Vlug opende hij het deurtje van^
penhuis. Maar de kippend en l4 h»»k
vlug af. Ze waren nogal doorv
ten meer naar de vrijheid dan uitgeteld;^
tjes, die Pietje voor elk hunner e„ d
En al kakelend schoten ze He
tuin door.-
