fUkmaarscke Courant.
Het getouw „Westerlicht".
"syTsss
Radionieuws
V
leuitieiou
Stad on O
DIENSTPLICHT.
geen gela
Honderd drie en dertigste laargang.
Diiisfl»? 15 September
alkmaar, 14 September 1931.
wendelaar.
Da mes en kinderkleedir
Eerst
kijken
DAROL FARQUHAR's
NACHTWANDELING.
De eerste steenlegging,
Mf'S ïïï&'JSï
1931
No. 217
Brussel, 508.5 en 338.2 M. 508.5 M.j 5 20
Dansmuziek 6.50 Gramofoonplaten. 8.20
Viool-recital. 8.50 Gramofoonplaten. 9.20
Dansmuziek. 338.2 M.: 5.20 Gramofoonpla
ten. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Militaire
muziek. 9 20 Vervolg militaire muziek. 9.40
Gramofoonplaten. 10.—
muziek.
Vervolg militaire
Woensdag 16 September.
Hilversum, 1875 Al. (Uitsluitend V AR A.)
5 457.en 7.30—7.45 Gymnastiekles o. 1.
v G. Kleerekoper. 8.— Gramofoonp.aten.
40Morgenwijding. 10.15 Onze Keuken
door P. J. Kers. 11—Meyer Smeer, zang en
Joh. Jong, piano 11 15 Toespraak door
mevr. S. Groeneweg. 11.35 Vervolg zang en
piano. 11-50 Gramofoonplaten. 12.— Con
cert door het V.A.R.A.-septet o. 1 v. Is Eyl
en gramofoonplaten. 2.15 K. de Boer: Crisis
gedachten. 2.30 Voor de kinderen. 3.30 Maak
het zelf door mevr. C. Schaake—Verkozen
4.25 Gramofoonplaten. 4.30 Voor de kincie-
ren 5.Concert door het V.A.R.A.-orkest
onder leiding van Hugo de Groot. 6.45 Blij-
soel door het Groot Volkstooneel. 7 15 Ver-
vo g concert. 8.-Operette „Der Zigeuner
baron" van Joh. Strausz door het Mainzener
Üoerette-Gezelschap. Met medewerking van
het Utr Sted. Orkest. Leiding: Ad. Kienzl.
11 Vaz Dias. 11.15—12.— Gramofoonpl
Huizen 298 M. (Uitsluitend N.C.R.V.)
oSchriftlezing. 8.15—9.45 Gramofonopl
O-Zang door N.C.R.V. Dameskoor. 10 30
Ziekendienst. 11.- Harmoniumspel door M
F. Jurjaanz. Mej. A. Geest, sopraan. 12
politieberichten. 12.15 Gramofoonpl. 12.30
f_t 30 Concert Chr. Kinderkoor „Hosanna"
o 1. v. H. G. v. d. Berg. Vleugel: B. Ver-
hnom 1 30 Gramofoonplaten. 2.30 Lezen
van Chr Lectuur door mej. Wentink 3.-
Concert. F. Meyerse, zang. Mevr. H He der
man—Smit, piano. 4.30—4.45 Gramofoon
platen. 5.— Kinderuur. 6.— P. Tillema:
Grasland in herfst en winter". 8 Onder
wijsfonds Binnenvaart. 7.30 Politieberichten
7 45 Prof. dr. A. v. Veldhuizen: Openings
rede. Persberichten van het Nederl. Chr
Persbureau. 8 Orkestprogramma o. 1. v. F.
Schuurman. Met medewerking van To v d
Sluys, sopraan. 9.—10.— Carillonbespeling
door J. Vincent. 10.Vervolg orkestconcert.
Na afloop Vaz Dias en tot 11.30 Gramo
foonplaten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding
1105—11.20 Lezing. 12.20 Orgelspel door
Q. Maclean. 1.05 Gramofoonplaten. 2.05
2.50 Concert. D. Glover, sopraan. V Batley,
bas. W. Busch, piano. 3.50 Orkestconcert
Gaza de Kresz, viool. 5.05 Orgelspel door
R. New. 5 35 Kinderuurtje. 6.20 Nieuwsber
6.50 Zang door Evelijn Arden en George
Parker. 7.10 Lezing. 7.30 Lezing. 7 50 Le
zing. 8.20 „The Cousin from Nowhere". Mu
zikaal blijspel van F. Thompson 10.— Ber.
10.15 Berichten. 10.20 Lezing. 10.35 Orkest
concert. 11.20—12 20 Dansmuziek.
Parijs „Radio-Paris?'1725 M. 8.05, 12 50,
1 25 en 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 „Tann-
bauser" van Wagner. Op gramofoonplaten.
Langenberg, 473 AA. 7.258 20, 11.
12.05 en 12.20 Gramofoonplaten. 1.252.50
Orkestconcert. 5.206 20 Solisten-concert,
8.20 Orkestconcert. 9.10 Concert en toe
spraak Daarna berichten en tot 11.20 Or
kestconcert. 11.20—12.20 Gramofoonplaten
Kalundborg, 1153 AA. 12 251 35 Orkest
concert. 3.20—5.20 Orkestconcert en voor
dracht. 5.205.50 Gramofoonplaten 8.35
8.50 Zang-voordracht. 9.1010Orkest-
concert 10.40—li.25 Orkestconcert.
Zeesen, 1635 AA. Ca. 7.—7.50 Gramofoon
platen. 9.20 en 10.30 Schooluitzending.
10.55 en 12 20 Berichten. Hierna gramofoon
platen. 1.152.20 Berichten. 2.203.05
Gramofoonplaten. 3.054.50 Lezingen. 4.50
—5.50 Concert. 5 50^-7.50 Lezingen. 7.50
Concert 9.30 Symphonieconcert. 10.35 Be
richten. Daarna tot 12.50 Tziganermuziek
uit Boedapest.
districtscommandant of den officier, die de
goederen in ontvangst neemt, hun zakboekje
en veldzakboekje te vertoonen, te doen ver-
toonen of toe te zenden.
Indien van de inlevering in het zakboekje
geen aanteekening mocht zijn gesteld, behoo-
ren deze verlofgangers zorg te dragen, dat
bij het zakboekje en het veldzakboekje tevens
wordt gevoegd het aan hen uitgereikte be
wijs, dat de inlevering heeft plaats gehad.
De Burgemeester van Alkmaar,
Amsterdam
Nieuwendijk 225/229,
Utrecht
Oudegracht 151
Naar het Engelsch van BER TA RUCK
door Mr. G. KELLER.
471
Ik ben gereed u te volgen, zeide zij.
Ten aanschouwe van het geheele hotel
werden Farquhar en zij weggvoerd en in
een slede naar het politiebureau ge
bracht.
Daar stonden zij naast elkander tegen
over den commissaris. Sheila in ge
spannen verwachting, maar niet in
't minst bevreesd. Het kan toch raar
loopen, dacht zij. Hier zitten we nu in
hetzelfde schuitje. Indertijd heeft hij
beweerd, dat ik had gestolen en ik wist,
dat het niet waar was. Vervolgens be
weerde men, dat hij een dief was en hij
wist, dat dit een leugen was. Nu worden
we beiden beschuldigd gestolen te heb
ben! Het is je reinste comedie van ver
gissingen. Zij keek daarbij niet naar
haar metgezel, hoewel hij vlak naast
haar stond, maar zij dacht des te meer
aan hem. Hare gedachten gingen op dat
o genblik niet veel verder en zelfs lette
zij ternauwernood op den breedgebaar-
den Zwitser, wien zij waren voorgeleid
zooals het heet. Alleen was zij nieuws
gierig, hoe dat alles wel zou afloopen.
Binnen de tien minuten was alles ach
ter den rug. Bij bevelschrift, in het
Pransch en in het Duitsch opgesteld,
werden zij in arrest gehouden.
Inlevering van Rijksgoederen.
De inlevering der militaire goederen door
de dienstplichtigen, behoorende tot de lich
ting 1916 zal plaats hebben te Alkmaar, in
het Beursgebouw aan het Luttik Oudorp, op
Dinsdag, 27 October 1931, des voormid
dags 9.15, 10.15 en 11.15 uur.
Vrijstelling inlevering.
Van deze inleveringen zijn vrijgesteld:
a. de dienstplichtigen, die als „bijzonde
re vrijwilliger" zijn geregistreerd;
b. de dienstplichtige vrijwilligers van de
Vrijwillige lanastormcorpsen Motordienst en
Vaartuigendienst.
Komen deze vrijwilligers in omstandighe
den, waardoor behoorlijke opberging en on
derhoud van de goederen niet meer mogelijk
is, dan kunnen zij een verzoek tot inlevering
richten aan den Commandant van het ver
band of korps. Deze beslist op dit verzoek en
deelt aan den verzoeker zijne beslissing
mede.
Verschijning ter inlevering.
De dienstplichtige verschijnt bij de inleve
ring in burgerkleeding. Onder verantwoor
delijkheid van den dienstplichtige kan de in
levering echter namens hem door een ander
geschieden. Het zakboekje en het veldzak
boekje worden bij de inlevering vertoond
Van de inlevering wordt in het zakboekje een
aanteekening gesteld.
Inlevering in een andere gemeente bin
nen het district of in een ander district,
of op een ander tijdstip.
Aan den dienstplichtige kan door den Com
mandant van het Indeelingsdistrict te Haar
lem worden vergund de goederen in te leve
ren op een ander tijdstip, of in een andere
gemeente binnen het district, alsmede in een
andere gemeente gelegen in 'n ander district.
Wordt van deze vergunning geen gebruik ge
maakt, dan wordt zij geacht niet te zijn ver
leend.
De dienstplichtige, die rijksgoederen bui
ten zijn woonplaats moet inleveren, geniet
geen vervoer van Rijksregeering.
De districtscommandant kan den verlof
ganger eveneens verplichten de inlevering in
December te doen.
Artikel 41 der Dienstplichtwet.
2. De groot-verlofganger is verplicht om
in de gevallen en naar de voorschriften, door
den minister vast te stellen, goederen in te
leveren.
4. De groot-verlofganger, die deze ver
plichting niet naleeft of wiens goederen bij
zijn inlevering niet in den vereischten staat
blijken te verkeeren, kan nogmaals worden
verplicht tot inlevering.
5. De grootverlofganger staat bij de in
levering van goederen onder de bevelen van
den autoriteit, die met het in ontvangst ne
men van goederen belast is.
Artikel 42 der Dienstplichtwet.
1. Aan hem, die niet voldoet aan een in
gevolge art. 41, 2e lid, op hem rustende ver
plichting, kan een streng arrest of een licht
arrest van ten hoogste zes dagen worden
opgelegd. Het streng arrest wordt in een
daartoe bestemd vertrek of in een huis van
bewaring, het licht arrest in een kazerne of
aan boord ondergaan.
2. Hij, die niet voldoet aan een in gevol
ge art. 41, 4e lid, op hem rustende verplich
ting, kan voor den tijd van ten hoogste twee
maanden in werkelijken dienst worden geroe
pen.
Verschijning, ook indien inlevering
reeds plaats had.
De verlofgangers, die de aan hen verstrek
te rijksgoederen reeds hebben ingeleverd, be
hooren vóór of op den hierboven vermelden
datum van inlevering, aan den indeelings-
Achter het geboomte en bovendien nog
door een paar schuttingen aan het oog ont
trokken, zijn op het terrein van de voor
malige kweekerij „Sonnevanck" in den
Hout de laatste paar maanden vele mannen
onverpoosd werkzaam geweest aan de eerste
werkzaamheden voor de stichting „Wester
licht", het gebouw dat voor ouden van dagen
zoowel uit de omgeving ais uit onze stad,
een welkom tehuis zal zijn in hun levens
avond. Dit gebouw, een stichting van de
federatie van diaconieën der herv. kerk in de
classis Alkmaar, zal aldus een zegen worden
voor zeer velen uit wijden omtrek.
Geen wonder, dat velen aan het verzoek
van het bestuur hadden gehoor gegeven om
aanwezig te willen bij de eerste steenlegging,
welke plechtigheid gister om drie uur zou
plaats hebben.
Behalve het bestuur merkten wij o.a.
op het geheele dagelijksch bestuur onzer
gemeente, ds. Hak en ds. Baar van hier en
verschillende herv. predikanten uit de clas
sis, alsmede leden van de diaconieën en ker
keraden uit Alkmaar en omstreken en het
raadslid den heer H. C. Stoutjesdijk. Be
richt van verhindering was ingekomen o.m.
van prof. dr. Slotemaker de Bruyne, voor
zitter van het hoofdbestuur der Federatie
van herv. diaconieën.
Het eerst werd het woord gevoerd door
den heer P. v. d. Esch, voorzitter van de
vereeniging van diaconieën in de classis
Alkmaar. Hij begon met een woord van
welkom aan alle aanwezigen en zei dan, dat
het bestuur van „Westerlicht" dezen dag met
groote vreugde had tegemoet gezien, waar
op de hoeksteen wordt gelegd van een ge
bouw, dat uiting wil geven aan de levens
kracht onzer Diaconieën in de Ned. herv
kerk, die de klop op de deur verstaan heb
ben. Er is een juichtoon in ons hart, zei
spr., en een jubellied stijgt op tot God:
Looft, Looft den Heer
Ons gansche hart verheft Zijn eer,
Wij zullen Zijn Naam en Grootheid
[prijzen.
Hoe is Westerlicht ontstaan, vroeg spr. en
hij antwoordde: Uit den nood der tijden!
Alom is er vraag naar goede verzorging
voor bejaarden en hulpbehoevende lieden,
zoowel bij de goed-gesitueerden als bij de
minder bedeelden. Daarom heeft het bestuur
van de federatie van diaconieën in de classis
Alkmaar gevoeld, dat hier voor de herv.
kerk een taak te verrichten was, waaraan zij
zich niet kan onttrekken, indien zij met haar
tijd wil meegaan en een levende kerk wil
blijven, met een open oog voor den nood der
tijden.
In de classis Alkmaar is behoefte aan dit
Tehuis. Gelukkig heeft het bestuur der fede
ratie van diaconieën in de classis Alkmaar
mannen gevonden, die met alle kracht wilden
medewerken om het streven van de fede
ratie te verwezenlijken en een gebouw te
stichten, waarin bejaarde protestanten
rustigen ouden dag kunnen verkrijgen.
Dank zij de medewerking van kerkeraden
en diaconieën die ons de eerste middelen
hebben toegezegd, van den burgemeester van
Alkmaar, wethouders en gemeenteraadsleden,
die ons in de gelegenheid gesteld hebben dit
prachtige terrein te verkrijgen, van den
hoofdredacteur der „Alkmaarsehe Courant"
die door zijn hoofdartikelen zoo'n moreelen
steun gegeven heeft, van den hoofdredacteur
van „De Protestant," die in zijn blad kracht
dadig heeft medegewerkt om onze obligatiën
te plaatsen, van de obligatiehouders, die in
volle sympathie ons hun geld toevertrouwd
hebben, konden wij met den bouw van „Wes
terlicht" beginnen.
Wij blijven een beroep doen op uw aller
Het onderzoek werd verder verdaagd
tot den volgenden dag, terwijl zij intus-
schen tot zoolang van hun vrijheid wer
den beroofd.
Sheila kon niet te weten komen, welke
bepalingen der wet zich er tegen verzet
ten, dat zij tegen borgstelling weer op
vrije voeten werden gelaten. Het aanbod
daartoe van mevrouw Power en den
graaf werd kortweg afgewezen en beiden
werden naar het arrestantenlokaal weg
gebracht, waarop zij weldra achter slot
en grendel zaten. Intusschen werden zij
niet in elkanders gezelschap gelaten.
Voor juffrouw Curtis werd ruimte ge
maakt in een vertrek achter in het ge
rechtsgebouw, waarvan de dubbele ra
men van tralies waren voorzien. Het
was er intusschen gezelliger en zeker
zindehjker dan op het kantoor van
Mackenzie en Moss, waar zij zoo vele
maanden van half negen tot des avonds
zes uur haar dagen had gesleten. Maar
kapitein Darol Farquhar werd in een
gewone cel opgesloten, een cel, welke
licht en lucht ontving door een klein
raam heel in de hoogte, en zijn gees
werd vervuld met de sombere berin
ringen, waartegen hij nu jaren ach e
had eestreden. In de eerste p fSqiK den
nerde hij zich dien nacht van
nacht, waarin hij knj|gsKeva.n^e „iin
gemaakt. Een kogel, afgeschampt op zijn
„olsh-rloge. ,vas in enkel.sedron
hem toe konden sluipen om hem te hulp
te komen. Tenslotte hoort hij iets of
Iemand naderbij komt. Zouden het
medewerking, zei spr., opdat „Westerlicht"
verrijze, als een sieraad in de gemeente
Alkmaar, als een parel voor onze hervormde
kerk, als een rustpunt voor onze bejaarden
en hulpbehoevenden.
Maar, zoo vervolgde spr., bij de vreugde
in ons hart komt ook de zorg. Wij staan hier
aan het begin van den bouw en als wij in
het rond schouwen, maakt de onderbouw
van ons huis reeds een geweldigen indruk
van de omvangrijkheid van het werk. Hoe zal
alles verloopen? Wat komt er nog een werk
voor alles geregeld is! God geve ons kracht
daartoe!
Wij zijn gelukkig te prijzen met onzen
architect, den heer D. Saai, die zijn geheele
ziel in dit bouwwerk gelegd heeft. Geen
moeite, geen tijd is hem te veel, om de beste
inrichting en installatie voor „Westerlicht
te verkrijgen.
Niet minder zijn wij tevreden over den
aannemer, de firma van Riel, die met man
en macht en goed overleg den bouw van dit
tehuis begonnen is. Laten wij tevreden
blijven!
Ook de werklieden spoorde spr. aan hun
kunde en werkkracht met liefde aan dit ge
bouw te geven, opdat zij ook later met
trots op „Westerlicht" kunnen terugzien.
Allen met elkander moeten trachten ..Wester
licht" als eene harmonische schoonheid te
doen verrijzen.
Ten slotte deed spr. nogmaals een beroep
op aller medewerking, opdat de zorgen
verminderd worden. Een ieder overlegge,
wat hij voor „Westerlicht" nog kan doen,
hetzij door moreelen hetzij financieelen bij
stand.
Spr. verzocht hierop de beide jongedoch-
ters. Sophia Pauiina van der Esch en Catha-
rina Wilhelmina Vrije de eerste steenen te
leggen van huize „Westerlicht".
Gaarne voldeden beiden aan dit verzoek
en zij oogstten er den dank des voorzitters
mede, die er cp wees, dat de beteekenis van
deze daad en van dit gebouw, waarin velen
hun laatste levensjaren zullen doorbrengen,
later tot hen zal doordringen, als zij hunne
namen in steen zullen zien gebeiteld.
Gelttkwenschen, hoopvolle ver
wachtingen en dankbetuigingen
van verschillende zijden.
Ds. van den K i e b o o m uit Bergen
opende de rij der sprekers. Als voorzitter
van de classis Alkmaar noemde hij dezen dag
een zeer belangrijken. Hij sprak van het nut
van de diaconale federatie, waarvan men
echter in de dorpen minder merkt dan in de
grootere plaatsen. Er is zooveel werk, dat
men bij oppervlakkig toekijken niet ziet. Maar
zie nu wat de federatie hier tot stand bracht.
Spr. haalde een roomsch boekje aan over
domine's en litteratuur en waarin van de
predikanten gezegd werd, dat zij pal staan
voor hun overtuiging en voor de waarheid
en bekend staan om hun zin voor
samenwerking. Spreker erkende deze deug
den als echt-protestantsch, maar zou er
op willen wijzen, dat de samenwerking vaak
teloor gaat in bedilzucht «n kibbelarij. Bij
de stichting van „Westerlicht" was het niet
alzoo. De groote deugd van samenwerking
heeft zich hier op schitterende wijze baan
gebroken, waarover spr. zijn verheuging en
die van het heele bestuur uitsprak en hij uitte
den wensch dat deze geest van samenwerking
mag blijven heerschen van den kelder tot
den nok van het gebouw ook straks als het
gereed is en vele ouden van dagen er een
gelukkig einde van het leven zullen afwach
ten.
De burgemeester van Alkmaar, mr. Wen
delaar, begon met te zeggen dat het bij
een eerste-steen-legging gaat als bij de ge
boorte van een kind: men koestert de beste
verwachtingen voor het welzijn en den groei
ervan. Later komt dan de critiek en die za
ook hier wel komen. Spr. wilde hopen dat
die dan mild zal zijn. Maar thans heeft men
niet anders dan goede hoop en de beste ver
wachtingen.
Spr. was verheugd over de totstandkoming
van het gebouw, omdat een groot deel onzer
bevolking daarin ziet een voorziening in een
bestaande behoefte voor Alkmaar en omge
ving. Hiermede is bevestigd, dat als Alkmaar
iets wil doen, het goed is dit tevens te doen
voor de heele omgeving.
Alkmaar is nu een belangrijke instelling
rijker geworden en daarover verheugde spr.
zich. Plannen voor belangrijke instellingen
zullen altijd spr.'s steun hebben en genieten
dien ook van den heelen gemeenteraad. Ook
ten opzichte van dit gebouw heeft de raac
zich op het juiste standpunt gesteld dat het
hier gaat over een zeer belangrijke stichting
zijn? Neen! In volkomen correct En
gelsch hoort hij zich ineens toeroepen:
Handen op, Engelschman! Je bent mijn
gevangene!
Toen volgden de jaren, die hij in
krijgsgevangenschap in Duitschland had
doorgebracht. Het waren voor Farquhar
jaren van geestelijke en lichamelijke
ellende geweest, waaruit hij zijn onover-
winnelijken afkeer voor al wat geleek op
vrijheidsbeneming had overgehouden.
Het waren vier jaren geweest, welke hij
vergeefs poogde uit zijn herinnering
weg te vagen. Nu, zeven jaar later, zat
hij weder als gevangene op een harde
matras, gekleed in zijn schaatsenrijders-
costuum, voor zich uit starend, met de
eene hand onder de kin, terwijl de ande
re hand door zijn roode haren woelde
Hij had hetzelfde gevoel als in Duitsch
land. De zoldering drukte op zijn hoofd
de muren beklemden zijn borst, hij
ademde zoo snel alsof hij hard had ge-
loopen en steeds weer wendde hij zijn
oogen naar het kleine raam daar heel in
de hoogte. Hij gevoelde zich zoo wanho
pig neerslachtig, dat hij zelfs geen trek
had in het dejeuner, dat hem op den ge
wonen tijd werd binnengebracht. En
toch was er voor een uitstekend déjeuner
gezorgd: gloeiend heete consommé, geu
rig en versterkend, malsche en smake
lijke kalfsfricandeau, zijn lekkerste
groenten, kaas, een halve flesch wijn
van zijn geliefkoosd merk, geurige kof
fie en een glaasje benedictijner.
Een beste kerel, die Jean, dacht
Farquhar in het vermoeden, dat de
graaf voor dit menu had gezorgd. Ik on
derstel intusschen, dat de kleine me
vrouw Power hem heeft geraden de bx»
en zonder naar richting te kijken werd aan
de totstandkoming meegewerkt voorzoover
dit noodig was, een houding waarvoor spr.
dank en waardeering uitsprak.
Spr. eindigde met den wensch, dat, als
straks het gebouw gereed zal zijn, het geluk
van hen, die er op hun ouden dag verple
ging en onderkomen vinden, de overhand zal
hebben op elke critiek.
Ds. H. J. Hak sprak als voorzitter van
den kerkeraad der herv. gem. een hartelijk
woord. Hij bracht het bestuur de gelukwen-
schen van dit college over met dezen heuge-
lijken dag en sprak er zijn vreugde over uit,
dat de diaconie, wier zorgen toch reeds zoo
vele zijn, nu ook nog die zorgen heeft mee-
nen te moeten uitbreiden door zich te belas
ten met de zorg voor dit gebouw. Wij waren
't ermee eens dat het oude gebouw niet meer
voldoet aan de eischen die men aan een der
gelijke stichting mag stellen en met instem
ming en belangstelling hebben wij daarom
uw actie gade geslagen en het spreekt van
zelf dat wij ons erover verheugen dat het
gebouw hier komt. Er is groote reden voor
waardeering en dankbaarheid dat uw be
stuur, ondanks de hooge kosten, het heeft
aangedurfd tot den bouw over te gaan. Moge
„Westerlicht", ondanks he symbool van de
ondergaande zon, voor velen de gedachte ver
levendigen aan een goed verzorgden ouden
dag, tot Godes eer.
Ds. Baar zei, dat hij met groote instem
ming had voldaan aan het verzoek van het
bestuur om als redacteur van kerkelijke bla
den het voor oogen gestelde doel mee te hel
pen verwezenlijken. Het betreft hier immers
een stuk practisch christendom, een pioniers
arbeid van de federatie. Ofschoon de kerk
onzer vaderen in haren bloeitijd veel op het
terrein der ouderdomsverzorging deed (denk
aan de vele stichtingen en hofjes op dit ge
bied), bestaat er thans hierin een groot te
kort, zei spr., en veel van het bestaande be
antwoordt niet meer aan de eischen van on
zen tijd. Door de diaconieën is ten deze een
groote activiteit aan den dag gelegd.
Er is wel eens gezegd, dat onze volkskerk
zich vervreemdt van het volk en den daar
levenden geest, omdat zij zich zou stellen
buiten de sociale nooden, zei spr., en hij
wees dan op de conferentie van practische
christenen te Kopenhagen, bijeengeroepen
door bisschop Söderblom. Onze kerk zal zeer
zeker aan invloed winnen, wanneer zij zich
stelt op het standpunt van het practische
christendom. Onze diaconieën hebben dit be
grepen, getuige het totstandkomen van dit
gebouw. In dit verband haalde spr. aan het
woord: Al wie Mijn woord hoort en doet,
zal Ik vergelijken met een wijs man, die zijn
huis op een rots heeft gebouwd. Als een rots
moge dit huis straks boven de branding van
de levenszee uitsteken voor allen die er een
veilige haven, een toevluchtsoord zoeken.
Een vertegenwoordiger van de
stichting „Avondlicht" te Hoorn
bracht de felicitatie over van dat college bij
de vervulling van den lang gekoesterden
wensch tot een betere verzorging en huisves
ting van onze ouden van dagen. Hij hoopte
dat vele ouden in dit gebouw nog menigen
zonnestraal zullen mogen opvangen en zich
er gelukkig zullen voelen. Spr. hoopte voorts
op een goede samenwerking met „Avond
licht" overal waar dit mogelijk zal zijn in
het belang van de verpleegden.
Laatste spreker was de architect van het
gebouw, de heer D. Saai te Alkmaar. Hij
voerde evenwel niet als zoodanig het woord;
maar sprak namens de commissie, die in
1928 gevormd werd voor de huldiging van
den heer P. J. C. van Toornenburgh bij de
herdenking van diens 25-jarig jubilé als pre
sident-kerkvoogd. Die commissie had door
den bekenden etser Harting te Haarlem de
Groote Kerk doen vereeuwigen en den jubi
laris een ets van dat prachtige gebouw aan
geboden. Dit comité nu, dat deze week zou
worden ontbonden, had gemeend aan het be
stuur van „Westerlicht" eenzelfde ets te
moeten aanbieden voor het nieuwe gebouw,
opdat, als de oudjes staan voor die plaat, zij
zullen denken aan de heilige plaats, waar
zoovele goede woorden worden gesproken
uit naam van den Opperbouwheer des Heel-
als.
Spr. overhandigde hierbij den voorzitter
van het bestuur de mooie ets in lijst.
De heer v. d. Esch betuigde uit naam
van het bestuur dank voor dit heerlijke stuk,
dat als eerste cadeau voor het te stichten ge
bouw bijzonder op prijs wordt gesteld. In
tusschen beval spr. de federatie van diaco
nieën bij allen voor meerdere geschenken
aan.
Spr. dankte voorts alle aanwezigen voor
roode anjelieren op het blad te leggen
In werkelijkheid had echter de jonge
Franschman er uit eigen beweging ook
voor gezorgd.
De uren kropen voorbij.
Hoe was het intusschen met het meisje
gegaan? En hoe zou het met hem afloo
pen? Zou die duivelsche Spaansche hel
leveeg, wie het niets kon schelen, welk
figuur zij sloeg tegenover de bijeenge
stroomde hotelgasten, er werkelijk op
uit zijn hun een kool te stoven? En zou
zij inderdaad denken met haar geld ge
daan te krijgen, dat zij gevangen werd
gehouden? Als er met geld iets te doen
viel, zou zij de wet op haar zijde hebben
en niemand zou er zich om bekomme
ren, of de bewijzen wel voldoende waren
Het kon toch gebeuren, dat de parels on
herroepelijk verdwenen waren, dat het
nooit werd ontdekt, wie ze had medege
nomen... Dan zou Farquhar jaren ach
tereen in deze of soortgelijke cel zijn le
ven moeten slijten Traag kropen de
uren verder. Toen het blauw, dat hi.
door het raam kon aanschouwen, week
voor de roze tinten, welke wezen op
zonsondergang, rilde Farquhar onder de
dikke lederen jas, die men hem vergund
had mede te nemen in zijn cel. Er doem
de een andere bedreiging op: de nacht
was op komst, in deze ruimte zeker niet
later dan vijf uur. Het nachtelijk duister
zou hem omgeven en hij zou weer onder
de angstsuggestie komen, die hem vroe
g_r had gekweld In Duitschland had
hij steeds het gevoel gehad, dat zijn cel
samenkroop, de wanden steeds dichter
tot elkander naderden, als in een der
griezelverhalen van Edgar Allen Poe, en
hem dreigden te v^rmAr-teUn <»n v
stikken
Moet ik hier den ganschen nacht
doorbrengen, dan begint het me vast en
zeker te kolderen, dacht Farquhar. Ik
moet probeeren mijn gedachten een an
dere richting te geven... Hij streek z!jn
haar weer eens naar achter en begon
aan Sheila te denken.
Als zij onschuldig is, wat kan men dan
tegen haar aanvoeren? Het leek wel,
alsof zij een oogenblik haar bezinning
kwijt was! Waarom riep zij:
Kapitein Farquhar heeft uw parels
niet gestolen!
Men zou op grond daarvan kunnen
onderstellen, dat zij wist, wie het dan
wèl gedaan heeft. Maar dat kan toch een
vergissing zijn. Hoe laat zou het zijn?
En toen namen zijn gedachten weer een
wending en kwamen terug op de vraag,
waarom alles draaide: Den ganschen
nacht in dit vervloegte hol!
Hij beproefde aan zijn oom te denken.
Hij had niets van hem gehoord. Zou hij
hem kunnen telegrafeeren? Och, van
dien ouden Kei was toch niets te ver
wachten en weer namen zijn gedach
ten den ouden keer: den ganschen nacht
zal ik hier opgesloten zitten
Het koude zweet brak den jongen man
uit. Altijd, te Londen, te Parijs, in het
kasteel van den graaf in Bretagne, aan
den Riviera en ook den vorigen nacht in
het hotel had hij altijd geslapen met
open deur.
En nu vannachtSedert zijn ontslag
als krijgsgevangene was het hem niet
mogelijk geweest den slaap te vatten in
een vertrek, waarvan de deur was ge
sloten.., j*