fUkmaarscke Courant. Het getouw „Westerlicht". "syTsss Radionieuws V leuitieiou Stad on O DIENSTPLICHT. geen gela Honderd drie en dertigste laargang. Diiisfl»? 15 September alkmaar, 14 September 1931. wendelaar. Da mes en kinderkleedir Eerst kijken DAROL FARQUHAR's NACHTWANDELING. De eerste steenlegging, Mf'S ïïï&'JSï 1931 No. 217 Brussel, 508.5 en 338.2 M. 508.5 M.j 5 20 Dansmuziek 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Viool-recital. 8.50 Gramofoonplaten. 9.20 Dansmuziek. 338.2 M.: 5.20 Gramofoonpla ten. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Militaire muziek. 9 20 Vervolg militaire muziek. 9.40 Gramofoonplaten. 10.— muziek. Vervolg militaire Woensdag 16 September. Hilversum, 1875 Al. (Uitsluitend V AR A.) 5 457.en 7.30—7.45 Gymnastiekles o. 1. v G. Kleerekoper. 8.— Gramofoonp.aten. 40Morgenwijding. 10.15 Onze Keuken door P. J. Kers. 11—Meyer Smeer, zang en Joh. Jong, piano 11 15 Toespraak door mevr. S. Groeneweg. 11.35 Vervolg zang en piano. 11-50 Gramofoonplaten. 12.— Con cert door het V.A.R.A.-septet o. 1 v. Is Eyl en gramofoonplaten. 2.15 K. de Boer: Crisis gedachten. 2.30 Voor de kinderen. 3.30 Maak het zelf door mevr. C. Schaake—Verkozen 4.25 Gramofoonplaten. 4.30 Voor de kincie- ren 5.Concert door het V.A.R.A.-orkest onder leiding van Hugo de Groot. 6.45 Blij- soel door het Groot Volkstooneel. 7 15 Ver- vo g concert. 8.-Operette „Der Zigeuner baron" van Joh. Strausz door het Mainzener Üoerette-Gezelschap. Met medewerking van het Utr Sted. Orkest. Leiding: Ad. Kienzl. 11 Vaz Dias. 11.15—12.— Gramofoonpl Huizen 298 M. (Uitsluitend N.C.R.V.) oSchriftlezing. 8.15—9.45 Gramofonopl O-Zang door N.C.R.V. Dameskoor. 10 30 Ziekendienst. 11.- Harmoniumspel door M F. Jurjaanz. Mej. A. Geest, sopraan. 12 politieberichten. 12.15 Gramofoonpl. 12.30 f_t 30 Concert Chr. Kinderkoor „Hosanna" o 1. v. H. G. v. d. Berg. Vleugel: B. Ver- hnom 1 30 Gramofoonplaten. 2.30 Lezen van Chr Lectuur door mej. Wentink 3.- Concert. F. Meyerse, zang. Mevr. H He der man—Smit, piano. 4.30—4.45 Gramofoon platen. 5.— Kinderuur. 6.— P. Tillema: Grasland in herfst en winter". 8 Onder wijsfonds Binnenvaart. 7.30 Politieberichten 7 45 Prof. dr. A. v. Veldhuizen: Openings rede. Persberichten van het Nederl. Chr Persbureau. 8 Orkestprogramma o. 1. v. F. Schuurman. Met medewerking van To v d Sluys, sopraan. 9.—10.— Carillonbespeling door J. Vincent. 10.Vervolg orkestconcert. Na afloop Vaz Dias en tot 11.30 Gramo foonplaten. Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding 1105—11.20 Lezing. 12.20 Orgelspel door Q. Maclean. 1.05 Gramofoonplaten. 2.05 2.50 Concert. D. Glover, sopraan. V Batley, bas. W. Busch, piano. 3.50 Orkestconcert Gaza de Kresz, viool. 5.05 Orgelspel door R. New. 5 35 Kinderuurtje. 6.20 Nieuwsber 6.50 Zang door Evelijn Arden en George Parker. 7.10 Lezing. 7.30 Lezing. 7 50 Le zing. 8.20 „The Cousin from Nowhere". Mu zikaal blijspel van F. Thompson 10.— Ber. 10.15 Berichten. 10.20 Lezing. 10.35 Orkest concert. 11.20—12 20 Dansmuziek. Parijs „Radio-Paris?'1725 M. 8.05, 12 50, 1 25 en 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 „Tann- bauser" van Wagner. Op gramofoonplaten. Langenberg, 473 AA. 7.258 20, 11. 12.05 en 12.20 Gramofoonplaten. 1.252.50 Orkestconcert. 5.206 20 Solisten-concert, 8.20 Orkestconcert. 9.10 Concert en toe spraak Daarna berichten en tot 11.20 Or kestconcert. 11.20—12.20 Gramofoonplaten Kalundborg, 1153 AA. 12 251 35 Orkest concert. 3.20—5.20 Orkestconcert en voor dracht. 5.205.50 Gramofoonplaten 8.35 8.50 Zang-voordracht. 9.1010Orkest- concert 10.40—li.25 Orkestconcert. Zeesen, 1635 AA. Ca. 7.—7.50 Gramofoon platen. 9.20 en 10.30 Schooluitzending. 10.55 en 12 20 Berichten. Hierna gramofoon platen. 1.152.20 Berichten. 2.203.05 Gramofoonplaten. 3.054.50 Lezingen. 4.50 —5.50 Concert. 5 50^-7.50 Lezingen. 7.50 Concert 9.30 Symphonieconcert. 10.35 Be richten. Daarna tot 12.50 Tziganermuziek uit Boedapest. districtscommandant of den officier, die de goederen in ontvangst neemt, hun zakboekje en veldzakboekje te vertoonen, te doen ver- toonen of toe te zenden. Indien van de inlevering in het zakboekje geen aanteekening mocht zijn gesteld, behoo- ren deze verlofgangers zorg te dragen, dat bij het zakboekje en het veldzakboekje tevens wordt gevoegd het aan hen uitgereikte be wijs, dat de inlevering heeft plaats gehad. De Burgemeester van Alkmaar, Amsterdam Nieuwendijk 225/229, Utrecht Oudegracht 151 Naar het Engelsch van BER TA RUCK door Mr. G. KELLER. 471 Ik ben gereed u te volgen, zeide zij. Ten aanschouwe van het geheele hotel werden Farquhar en zij weggvoerd en in een slede naar het politiebureau ge bracht. Daar stonden zij naast elkander tegen over den commissaris. Sheila in ge spannen verwachting, maar niet in 't minst bevreesd. Het kan toch raar loopen, dacht zij. Hier zitten we nu in hetzelfde schuitje. Indertijd heeft hij beweerd, dat ik had gestolen en ik wist, dat het niet waar was. Vervolgens be weerde men, dat hij een dief was en hij wist, dat dit een leugen was. Nu worden we beiden beschuldigd gestolen te heb ben! Het is je reinste comedie van ver gissingen. Zij keek daarbij niet naar haar metgezel, hoewel hij vlak naast haar stond, maar zij dacht des te meer aan hem. Hare gedachten gingen op dat o genblik niet veel verder en zelfs lette zij ternauwernood op den breedgebaar- den Zwitser, wien zij waren voorgeleid zooals het heet. Alleen was zij nieuws gierig, hoe dat alles wel zou afloopen. Binnen de tien minuten was alles ach ter den rug. Bij bevelschrift, in het Pransch en in het Duitsch opgesteld, werden zij in arrest gehouden. Inlevering van Rijksgoederen. De inlevering der militaire goederen door de dienstplichtigen, behoorende tot de lich ting 1916 zal plaats hebben te Alkmaar, in het Beursgebouw aan het Luttik Oudorp, op Dinsdag, 27 October 1931, des voormid dags 9.15, 10.15 en 11.15 uur. Vrijstelling inlevering. Van deze inleveringen zijn vrijgesteld: a. de dienstplichtigen, die als „bijzonde re vrijwilliger" zijn geregistreerd; b. de dienstplichtige vrijwilligers van de Vrijwillige lanastormcorpsen Motordienst en Vaartuigendienst. Komen deze vrijwilligers in omstandighe den, waardoor behoorlijke opberging en on derhoud van de goederen niet meer mogelijk is, dan kunnen zij een verzoek tot inlevering richten aan den Commandant van het ver band of korps. Deze beslist op dit verzoek en deelt aan den verzoeker zijne beslissing mede. Verschijning ter inlevering. De dienstplichtige verschijnt bij de inleve ring in burgerkleeding. Onder verantwoor delijkheid van den dienstplichtige kan de in levering echter namens hem door een ander geschieden. Het zakboekje en het veldzak boekje worden bij de inlevering vertoond Van de inlevering wordt in het zakboekje een aanteekening gesteld. Inlevering in een andere gemeente bin nen het district of in een ander district, of op een ander tijdstip. Aan den dienstplichtige kan door den Com mandant van het Indeelingsdistrict te Haar lem worden vergund de goederen in te leve ren op een ander tijdstip, of in een andere gemeente binnen het district, alsmede in een andere gemeente gelegen in 'n ander district. Wordt van deze vergunning geen gebruik ge maakt, dan wordt zij geacht niet te zijn ver leend. De dienstplichtige, die rijksgoederen bui ten zijn woonplaats moet inleveren, geniet geen vervoer van Rijksregeering. De districtscommandant kan den verlof ganger eveneens verplichten de inlevering in December te doen. Artikel 41 der Dienstplichtwet. 2. De groot-verlofganger is verplicht om in de gevallen en naar de voorschriften, door den minister vast te stellen, goederen in te leveren. 4. De groot-verlofganger, die deze ver plichting niet naleeft of wiens goederen bij zijn inlevering niet in den vereischten staat blijken te verkeeren, kan nogmaals worden verplicht tot inlevering. 5. De grootverlofganger staat bij de in levering van goederen onder de bevelen van den autoriteit, die met het in ontvangst ne men van goederen belast is. Artikel 42 der Dienstplichtwet. 1. Aan hem, die niet voldoet aan een in gevolge art. 41, 2e lid, op hem rustende ver plichting, kan een streng arrest of een licht arrest van ten hoogste zes dagen worden opgelegd. Het streng arrest wordt in een daartoe bestemd vertrek of in een huis van bewaring, het licht arrest in een kazerne of aan boord ondergaan. 2. Hij, die niet voldoet aan een in gevol ge art. 41, 4e lid, op hem rustende verplich ting, kan voor den tijd van ten hoogste twee maanden in werkelijken dienst worden geroe pen. Verschijning, ook indien inlevering reeds plaats had. De verlofgangers, die de aan hen verstrek te rijksgoederen reeds hebben ingeleverd, be hooren vóór of op den hierboven vermelden datum van inlevering, aan den indeelings- Achter het geboomte en bovendien nog door een paar schuttingen aan het oog ont trokken, zijn op het terrein van de voor malige kweekerij „Sonnevanck" in den Hout de laatste paar maanden vele mannen onverpoosd werkzaam geweest aan de eerste werkzaamheden voor de stichting „Wester licht", het gebouw dat voor ouden van dagen zoowel uit de omgeving ais uit onze stad, een welkom tehuis zal zijn in hun levens avond. Dit gebouw, een stichting van de federatie van diaconieën der herv. kerk in de classis Alkmaar, zal aldus een zegen worden voor zeer velen uit wijden omtrek. Geen wonder, dat velen aan het verzoek van het bestuur hadden gehoor gegeven om aanwezig te willen bij de eerste steenlegging, welke plechtigheid gister om drie uur zou plaats hebben. Behalve het bestuur merkten wij o.a. op het geheele dagelijksch bestuur onzer gemeente, ds. Hak en ds. Baar van hier en verschillende herv. predikanten uit de clas sis, alsmede leden van de diaconieën en ker keraden uit Alkmaar en omstreken en het raadslid den heer H. C. Stoutjesdijk. Be richt van verhindering was ingekomen o.m. van prof. dr. Slotemaker de Bruyne, voor zitter van het hoofdbestuur der Federatie van herv. diaconieën. Het eerst werd het woord gevoerd door den heer P. v. d. Esch, voorzitter van de vereeniging van diaconieën in de classis Alkmaar. Hij begon met een woord van welkom aan alle aanwezigen en zei dan, dat het bestuur van „Westerlicht" dezen dag met groote vreugde had tegemoet gezien, waar op de hoeksteen wordt gelegd van een ge bouw, dat uiting wil geven aan de levens kracht onzer Diaconieën in de Ned. herv kerk, die de klop op de deur verstaan heb ben. Er is een juichtoon in ons hart, zei spr., en een jubellied stijgt op tot God: Looft, Looft den Heer Ons gansche hart verheft Zijn eer, Wij zullen Zijn Naam en Grootheid [prijzen. Hoe is Westerlicht ontstaan, vroeg spr. en hij antwoordde: Uit den nood der tijden! Alom is er vraag naar goede verzorging voor bejaarden en hulpbehoevende lieden, zoowel bij de goed-gesitueerden als bij de minder bedeelden. Daarom heeft het bestuur van de federatie van diaconieën in de classis Alkmaar gevoeld, dat hier voor de herv. kerk een taak te verrichten was, waaraan zij zich niet kan onttrekken, indien zij met haar tijd wil meegaan en een levende kerk wil blijven, met een open oog voor den nood der tijden. In de classis Alkmaar is behoefte aan dit Tehuis. Gelukkig heeft het bestuur der fede ratie van diaconieën in de classis Alkmaar mannen gevonden, die met alle kracht wilden medewerken om het streven van de fede ratie te verwezenlijken en een gebouw te stichten, waarin bejaarde protestanten rustigen ouden dag kunnen verkrijgen. Dank zij de medewerking van kerkeraden en diaconieën die ons de eerste middelen hebben toegezegd, van den burgemeester van Alkmaar, wethouders en gemeenteraadsleden, die ons in de gelegenheid gesteld hebben dit prachtige terrein te verkrijgen, van den hoofdredacteur der „Alkmaarsehe Courant" die door zijn hoofdartikelen zoo'n moreelen steun gegeven heeft, van den hoofdredacteur van „De Protestant," die in zijn blad kracht dadig heeft medegewerkt om onze obligatiën te plaatsen, van de obligatiehouders, die in volle sympathie ons hun geld toevertrouwd hebben, konden wij met den bouw van „Wes terlicht" beginnen. Wij blijven een beroep doen op uw aller Het onderzoek werd verder verdaagd tot den volgenden dag, terwijl zij intus- schen tot zoolang van hun vrijheid wer den beroofd. Sheila kon niet te weten komen, welke bepalingen der wet zich er tegen verzet ten, dat zij tegen borgstelling weer op vrije voeten werden gelaten. Het aanbod daartoe van mevrouw Power en den graaf werd kortweg afgewezen en beiden werden naar het arrestantenlokaal weg gebracht, waarop zij weldra achter slot en grendel zaten. Intusschen werden zij niet in elkanders gezelschap gelaten. Voor juffrouw Curtis werd ruimte ge maakt in een vertrek achter in het ge rechtsgebouw, waarvan de dubbele ra men van tralies waren voorzien. Het was er intusschen gezelliger en zeker zindehjker dan op het kantoor van Mackenzie en Moss, waar zij zoo vele maanden van half negen tot des avonds zes uur haar dagen had gesleten. Maar kapitein Darol Farquhar werd in een gewone cel opgesloten, een cel, welke licht en lucht ontving door een klein raam heel in de hoogte, en zijn gees werd vervuld met de sombere berin ringen, waartegen hij nu jaren ach e had eestreden. In de eerste p fSqiK den nerde hij zich dien nacht van nacht, waarin hij knj|gsKeva.n^e „iin gemaakt. Een kogel, afgeschampt op zijn „olsh-rloge. ,vas in enkel.sedron hem toe konden sluipen om hem te hulp te komen. Tenslotte hoort hij iets of Iemand naderbij komt. Zouden het medewerking, zei spr., opdat „Westerlicht" verrijze, als een sieraad in de gemeente Alkmaar, als een parel voor onze hervormde kerk, als een rustpunt voor onze bejaarden en hulpbehoevenden. Maar, zoo vervolgde spr., bij de vreugde in ons hart komt ook de zorg. Wij staan hier aan het begin van den bouw en als wij in het rond schouwen, maakt de onderbouw van ons huis reeds een geweldigen indruk van de omvangrijkheid van het werk. Hoe zal alles verloopen? Wat komt er nog een werk voor alles geregeld is! God geve ons kracht daartoe! Wij zijn gelukkig te prijzen met onzen architect, den heer D. Saai, die zijn geheele ziel in dit bouwwerk gelegd heeft. Geen moeite, geen tijd is hem te veel, om de beste inrichting en installatie voor „Westerlicht te verkrijgen. Niet minder zijn wij tevreden over den aannemer, de firma van Riel, die met man en macht en goed overleg den bouw van dit tehuis begonnen is. Laten wij tevreden blijven! Ook de werklieden spoorde spr. aan hun kunde en werkkracht met liefde aan dit ge bouw te geven, opdat zij ook later met trots op „Westerlicht" kunnen terugzien. Allen met elkander moeten trachten ..Wester licht" als eene harmonische schoonheid te doen verrijzen. Ten slotte deed spr. nogmaals een beroep op aller medewerking, opdat de zorgen verminderd worden. Een ieder overlegge, wat hij voor „Westerlicht" nog kan doen, hetzij door moreelen hetzij financieelen bij stand. Spr. verzocht hierop de beide jongedoch- ters. Sophia Pauiina van der Esch en Catha- rina Wilhelmina Vrije de eerste steenen te leggen van huize „Westerlicht". Gaarne voldeden beiden aan dit verzoek en zij oogstten er den dank des voorzitters mede, die er cp wees, dat de beteekenis van deze daad en van dit gebouw, waarin velen hun laatste levensjaren zullen doorbrengen, later tot hen zal doordringen, als zij hunne namen in steen zullen zien gebeiteld. Gelttkwenschen, hoopvolle ver wachtingen en dankbetuigingen van verschillende zijden. Ds. van den K i e b o o m uit Bergen opende de rij der sprekers. Als voorzitter van de classis Alkmaar noemde hij dezen dag een zeer belangrijken. Hij sprak van het nut van de diaconale federatie, waarvan men echter in de dorpen minder merkt dan in de grootere plaatsen. Er is zooveel werk, dat men bij oppervlakkig toekijken niet ziet. Maar zie nu wat de federatie hier tot stand bracht. Spr. haalde een roomsch boekje aan over domine's en litteratuur en waarin van de predikanten gezegd werd, dat zij pal staan voor hun overtuiging en voor de waarheid en bekend staan om hun zin voor samenwerking. Spreker erkende deze deug den als echt-protestantsch, maar zou er op willen wijzen, dat de samenwerking vaak teloor gaat in bedilzucht «n kibbelarij. Bij de stichting van „Westerlicht" was het niet alzoo. De groote deugd van samenwerking heeft zich hier op schitterende wijze baan gebroken, waarover spr. zijn verheuging en die van het heele bestuur uitsprak en hij uitte den wensch dat deze geest van samenwerking mag blijven heerschen van den kelder tot den nok van het gebouw ook straks als het gereed is en vele ouden van dagen er een gelukkig einde van het leven zullen afwach ten. De burgemeester van Alkmaar, mr. Wen delaar, begon met te zeggen dat het bij een eerste-steen-legging gaat als bij de ge boorte van een kind: men koestert de beste verwachtingen voor het welzijn en den groei ervan. Later komt dan de critiek en die za ook hier wel komen. Spr. wilde hopen dat die dan mild zal zijn. Maar thans heeft men niet anders dan goede hoop en de beste ver wachtingen. Spr. was verheugd over de totstandkoming van het gebouw, omdat een groot deel onzer bevolking daarin ziet een voorziening in een bestaande behoefte voor Alkmaar en omge ving. Hiermede is bevestigd, dat als Alkmaar iets wil doen, het goed is dit tevens te doen voor de heele omgeving. Alkmaar is nu een belangrijke instelling rijker geworden en daarover verheugde spr. zich. Plannen voor belangrijke instellingen zullen altijd spr.'s steun hebben en genieten dien ook van den heelen gemeenteraad. Ook ten opzichte van dit gebouw heeft de raac zich op het juiste standpunt gesteld dat het hier gaat over een zeer belangrijke stichting zijn? Neen! In volkomen correct En gelsch hoort hij zich ineens toeroepen: Handen op, Engelschman! Je bent mijn gevangene! Toen volgden de jaren, die hij in krijgsgevangenschap in Duitschland had doorgebracht. Het waren voor Farquhar jaren van geestelijke en lichamelijke ellende geweest, waaruit hij zijn onover- winnelijken afkeer voor al wat geleek op vrijheidsbeneming had overgehouden. Het waren vier jaren geweest, welke hij vergeefs poogde uit zijn herinnering weg te vagen. Nu, zeven jaar later, zat hij weder als gevangene op een harde matras, gekleed in zijn schaatsenrijders- costuum, voor zich uit starend, met de eene hand onder de kin, terwijl de ande re hand door zijn roode haren woelde Hij had hetzelfde gevoel als in Duitsch land. De zoldering drukte op zijn hoofd de muren beklemden zijn borst, hij ademde zoo snel alsof hij hard had ge- loopen en steeds weer wendde hij zijn oogen naar het kleine raam daar heel in de hoogte. Hij gevoelde zich zoo wanho pig neerslachtig, dat hij zelfs geen trek had in het dejeuner, dat hem op den ge wonen tijd werd binnengebracht. En toch was er voor een uitstekend déjeuner gezorgd: gloeiend heete consommé, geu rig en versterkend, malsche en smake lijke kalfsfricandeau, zijn lekkerste groenten, kaas, een halve flesch wijn van zijn geliefkoosd merk, geurige kof fie en een glaasje benedictijner. Een beste kerel, die Jean, dacht Farquhar in het vermoeden, dat de graaf voor dit menu had gezorgd. Ik on derstel intusschen, dat de kleine me vrouw Power hem heeft geraden de bx» en zonder naar richting te kijken werd aan de totstandkoming meegewerkt voorzoover dit noodig was, een houding waarvoor spr. dank en waardeering uitsprak. Spr. eindigde met den wensch, dat, als straks het gebouw gereed zal zijn, het geluk van hen, die er op hun ouden dag verple ging en onderkomen vinden, de overhand zal hebben op elke critiek. Ds. H. J. Hak sprak als voorzitter van den kerkeraad der herv. gem. een hartelijk woord. Hij bracht het bestuur de gelukwen- schen van dit college over met dezen heuge- lijken dag en sprak er zijn vreugde over uit, dat de diaconie, wier zorgen toch reeds zoo vele zijn, nu ook nog die zorgen heeft mee- nen te moeten uitbreiden door zich te belas ten met de zorg voor dit gebouw. Wij waren 't ermee eens dat het oude gebouw niet meer voldoet aan de eischen die men aan een der gelijke stichting mag stellen en met instem ming en belangstelling hebben wij daarom uw actie gade geslagen en het spreekt van zelf dat wij ons erover verheugen dat het gebouw hier komt. Er is groote reden voor waardeering en dankbaarheid dat uw be stuur, ondanks de hooge kosten, het heeft aangedurfd tot den bouw over te gaan. Moge „Westerlicht", ondanks he symbool van de ondergaande zon, voor velen de gedachte ver levendigen aan een goed verzorgden ouden dag, tot Godes eer. Ds. Baar zei, dat hij met groote instem ming had voldaan aan het verzoek van het bestuur om als redacteur van kerkelijke bla den het voor oogen gestelde doel mee te hel pen verwezenlijken. Het betreft hier immers een stuk practisch christendom, een pioniers arbeid van de federatie. Ofschoon de kerk onzer vaderen in haren bloeitijd veel op het terrein der ouderdomsverzorging deed (denk aan de vele stichtingen en hofjes op dit ge bied), bestaat er thans hierin een groot te kort, zei spr., en veel van het bestaande be antwoordt niet meer aan de eischen van on zen tijd. Door de diaconieën is ten deze een groote activiteit aan den dag gelegd. Er is wel eens gezegd, dat onze volkskerk zich vervreemdt van het volk en den daar levenden geest, omdat zij zich zou stellen buiten de sociale nooden, zei spr., en hij wees dan op de conferentie van practische christenen te Kopenhagen, bijeengeroepen door bisschop Söderblom. Onze kerk zal zeer zeker aan invloed winnen, wanneer zij zich stelt op het standpunt van het practische christendom. Onze diaconieën hebben dit be grepen, getuige het totstandkomen van dit gebouw. In dit verband haalde spr. aan het woord: Al wie Mijn woord hoort en doet, zal Ik vergelijken met een wijs man, die zijn huis op een rots heeft gebouwd. Als een rots moge dit huis straks boven de branding van de levenszee uitsteken voor allen die er een veilige haven, een toevluchtsoord zoeken. Een vertegenwoordiger van de stichting „Avondlicht" te Hoorn bracht de felicitatie over van dat college bij de vervulling van den lang gekoesterden wensch tot een betere verzorging en huisves ting van onze ouden van dagen. Hij hoopte dat vele ouden in dit gebouw nog menigen zonnestraal zullen mogen opvangen en zich er gelukkig zullen voelen. Spr. hoopte voorts op een goede samenwerking met „Avond licht" overal waar dit mogelijk zal zijn in het belang van de verpleegden. Laatste spreker was de architect van het gebouw, de heer D. Saai te Alkmaar. Hij voerde evenwel niet als zoodanig het woord; maar sprak namens de commissie, die in 1928 gevormd werd voor de huldiging van den heer P. J. C. van Toornenburgh bij de herdenking van diens 25-jarig jubilé als pre sident-kerkvoogd. Die commissie had door den bekenden etser Harting te Haarlem de Groote Kerk doen vereeuwigen en den jubi laris een ets van dat prachtige gebouw aan geboden. Dit comité nu, dat deze week zou worden ontbonden, had gemeend aan het be stuur van „Westerlicht" eenzelfde ets te moeten aanbieden voor het nieuwe gebouw, opdat, als de oudjes staan voor die plaat, zij zullen denken aan de heilige plaats, waar zoovele goede woorden worden gesproken uit naam van den Opperbouwheer des Heel- als. Spr. overhandigde hierbij den voorzitter van het bestuur de mooie ets in lijst. De heer v. d. Esch betuigde uit naam van het bestuur dank voor dit heerlijke stuk, dat als eerste cadeau voor het te stichten ge bouw bijzonder op prijs wordt gesteld. In tusschen beval spr. de federatie van diaco nieën bij allen voor meerdere geschenken aan. Spr. dankte voorts alle aanwezigen voor roode anjelieren op het blad te leggen In werkelijkheid had echter de jonge Franschman er uit eigen beweging ook voor gezorgd. De uren kropen voorbij. Hoe was het intusschen met het meisje gegaan? En hoe zou het met hem afloo pen? Zou die duivelsche Spaansche hel leveeg, wie het niets kon schelen, welk figuur zij sloeg tegenover de bijeenge stroomde hotelgasten, er werkelijk op uit zijn hun een kool te stoven? En zou zij inderdaad denken met haar geld ge daan te krijgen, dat zij gevangen werd gehouden? Als er met geld iets te doen viel, zou zij de wet op haar zijde hebben en niemand zou er zich om bekomme ren, of de bewijzen wel voldoende waren Het kon toch gebeuren, dat de parels on herroepelijk verdwenen waren, dat het nooit werd ontdekt, wie ze had medege nomen... Dan zou Farquhar jaren ach tereen in deze of soortgelijke cel zijn le ven moeten slijten Traag kropen de uren verder. Toen het blauw, dat hi. door het raam kon aanschouwen, week voor de roze tinten, welke wezen op zonsondergang, rilde Farquhar onder de dikke lederen jas, die men hem vergund had mede te nemen in zijn cel. Er doem de een andere bedreiging op: de nacht was op komst, in deze ruimte zeker niet later dan vijf uur. Het nachtelijk duister zou hem omgeven en hij zou weer onder de angstsuggestie komen, die hem vroe g_r had gekweld In Duitschland had hij steeds het gevoel gehad, dat zijn cel samenkroop, de wanden steeds dichter tot elkander naderden, als in een der griezelverhalen van Edgar Allen Poe, en hem dreigden te v^rmAr-teUn <»n v stikken Moet ik hier den ganschen nacht doorbrengen, dan begint het me vast en zeker te kolderen, dacht Farquhar. Ik moet probeeren mijn gedachten een an dere richting te geven... Hij streek z!jn haar weer eens naar achter en begon aan Sheila te denken. Als zij onschuldig is, wat kan men dan tegen haar aanvoeren? Het leek wel, alsof zij een oogenblik haar bezinning kwijt was! Waarom riep zij: Kapitein Farquhar heeft uw parels niet gestolen! Men zou op grond daarvan kunnen onderstellen, dat zij wist, wie het dan wèl gedaan heeft. Maar dat kan toch een vergissing zijn. Hoe laat zou het zijn? En toen namen zijn gedachten weer een wending en kwamen terug op de vraag, waarom alles draaide: Den ganschen nacht in dit vervloegte hol! Hij beproefde aan zijn oom te denken. Hij had niets van hem gehoord. Zou hij hem kunnen telegrafeeren? Och, van dien ouden Kei was toch niets te ver wachten en weer namen zijn gedach ten den ouden keer: den ganschen nacht zal ik hier opgesloten zitten Het koude zweet brak den jongen man uit. Altijd, te Londen, te Parijs, in het kasteel van den graaf in Bretagne, aan den Riviera en ook den vorigen nacht in het hotel had hij altijd geslapen met open deur. En nu vannachtSedert zijn ontslag als krijgsgevangene was het hem niet mogelijk geweest den slaap te vatten in een vertrek, waarvan de deur was ge sloten.., j*

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1931 | | pagina 5