Mkmaarsche Courant.
De nood in den Tuinbouw.
süafisstïM
Jladionieiuvs
feuilleton
Honderd drie en dertigste laargang.
Een belangrijke vergadering ie Alkmaar van ver
tegenwoordigers uit land- en tuinbouwkringen, om
te beraadslagen over maatregelen van overheids
wege daartegen.
Critiek op de centrale organisaties.
DAROL FARQUHAR's
NACHTWANDELING.
(Wordt vervolgd).
N». 223 1931
Dinsdag Mepdiiiber
Woensdag 23 September.
Hilversum, 1875 M. (Uitsluitend V.A.R.A
Ó.457.en 7.307.45 Gymnastiekles 0. 1.
v. G. Kleerekoper. 8.— Gramofoonplaten.
10V.P.R.O.-Morgenwijding. 10.15 P. J.
Kers: Onze keuken 11.Gramofoonplaten.
11.15 Mevr. H. Straalman—Kremer: „Vrou
wen van dezen tijd" 11.45 Gramofoonplaten.
12.Concert door het V.A.R.A.-Septet 0. 1.
v. Is. Eyl en gramofoonplaten. 1.45 Pauze.
2.15 K. de Boer: Een winter van arbeid".
2 30 Voor de kinderen. 3.30 Maak het zelf
door mevr. C. Schaake—Verkozen. 4.25 Gra
mofoonplaten. 4.30 Voor ck kinderen. 6.—
Concert door het V.A R.A.-Mandoline-
Ensemble 0.1. v. J. B. Kok. 6.45 D. J. Fruin:
Het bouwen van ontvangtoestellen 7 Gra
mofoonplaten. 7.15 Joodsch uurtje m. m. v
mevr. T. Stokvis, sopraan. M. Cobets, tenor
Amsterd. Joodsch koor 0. 1. v. S. H. Ënglan-
der. (Tevens begeleiding). 8.30 „Het hoofd
in den strop". Engelsch avontuur in 3 bedrij
ven door J. v. Bradley. N.V. Vereen. Rott
Hofstad Tooneel, dir. C. v. d. Lugt Melsert.
10 Vaz Dias. 10.10 Concert door het
VAR A.-orkest 0. 1. v. Hugo de Groot. 10 45
Gramofoonplaten. 11.— Vervolg concert.
11.30 Gramofoonplaten.
Huizen, 298 M- (Uitsluitend N C.R.V.)
88.15 Schriftlezing. 8.15—9.45 GraS°"
foonplaten. 10.— Zang door N.C.R V Da
meskoor. 10.30 Ziekendienst 11.—12
Harmoniumspel door M. F. Jurjaanz. Zang
door Mei. C. de Jager, sopraan en mevr. R.
Mijnhout, alt. 12.— Politieberichten 12.15
Gramofoonpl. 12.30—2.— Concert. Mevr. C.
RavenzwaayMöllenkamp. zang. H. Her-
mann, viool. H. v. d. Horst Jr., cello en mevr
R. A. v. d. Horst—Bleekrode, piano. 2.—
Gramofoonplaten. 2.303.Lezen van
Chr. Lectuur door mej. Wentink. 3.— Con
cert. J. Bierma, sopraan. J. Stroomenbergh,
bas. J. Bresser, cello. Mej. A. Baartscheer,
piano. 4.30—4.45 Gramofoonplaten. 5.6.
Kinderuurtje. 6.C. Vink: Zuivelbereiding
op de boerderij". 7.Gramofoonplaten. 7.15
J. F. v. d. Sloot: Inleiding op de a.s. Engel-
sche cursussen. 7.10 Politieber. 7.45 Persber.
Ned. Chr. Persbureau. 8.— Concert door N.
C.R.V.-orkest onder leiding van F. Schuur
man. 9.Dr. E. L. Smit: „Een reisje door
Spanje". Na afloop Vaz Dias en tot 11.30
Gramofoonplaten
Daventry, 1554.4 Af. 10.35 Morgenwijding.
11.05 Lezing. 12.20 Orgelspel door Q.
Maclean. 1.05 Gramofoonplaten. 2.05 Con
cert. M Tatham, mezzo. A Strong, tenor. W
Gaskell, fluit. 2.45 Schooluitz 2 50 Lezing.
3.50 Orkestconcert. 4.30 Piano-recital door
Jessie Cormack. 4.50 Opening van de Fara-
day-ttentoonstelling. 5.35 Kinderuurtje 6 20
Berichten. 6.50 Piano-recital door E. Isaacs
7.10, 7.30 en 7 50 Lezing. 8.20 Vaudeville.
9 20 Lezing door Generaal Smuts 10 20 Be
richten. 10.25 Concert. Orkest. M. Licetto,
sopraan. J. Morel, bariton. 11.2012.20
Dansmuziek.
Parijs Radio-Paris1725 Af. 8.05, 12 50,
1.25, 6 50, 9.05 en 9.50 Gramofoonplaten.
Kalundborg, 1153 M. 12.25—1,35 Orkest
concert. 3.20—5.20 Orkestconcert en zang.
5.20—5.50 Gramofoonplaten 8.20—9.10
Drkestconcert. 9.109.30 Cembalo-soli.
10.15— 11.20 Orkestconcert en zang. 11 20
12.50 Dansmuziek.
Brussel, 508.5 en 338.2 Af. 508.5 M. 5.20
6.50 en 7.20 Gramofoonplaten. 8.20 Harp-
soli. 8.50 Gramofoonplaten. 9.20 Radio-too-
neel. 338.2 M.: 5.20 Dansmuziek 6.50 Gra
mofoonplaten. 8.20 Militair concert. 9.25
Vioolrecital. 9.50 Vervolg militair concert.
Langenberg, 473 Af. 7.25, 11.12.05 en
12.20 Gramofoonplaten. 1.25 Orkestconcert.
5.20 Operetteconcert. 8.20 Marschen en wal
sen. Werag-orkest. 9.05 Symphonieconcert,
Werag-orkest. Hr. Mittmann, viool. Hr.
Feldin, cello. Daarna gramofoonplaten. 11.35
12.20 Dansmuziek.
Zeesen, 1635 Af. Ca. 7.7.50 Gramofoon
platen. 9.20—9.45 en 10.30—10.55 Uitz v.
scholen. 10.55 en 12.20 Berichten. 12.20
Gramofoonplaten. 1.15—2.20 Berichten. 2 20
—3.20 Gramofoonp'aten. 3.20—4.50 Lezin
gen. 4.50—5.50 Concert. 5.50—8.20 Lezin
gen. 8.20 „Ueberall her aus der Welt", revue
van R. Seitz. Muziek van A. Ecklefce. 9.20
„Zweierlei Masz" blijspel van W. Shakes-
?:are. 10.50 Berichten en daarna tot 12.20
ziganermuziek.
W«i" Utltnv^R1,nK_,Van de v€reeniging
est te Koedijk, die onlangs tot bijeenroe
ping van een groote vergadering besloot,
wamen gister in het Landbouwhuis een
-t.a' vertegenwoordigers van verschillende
lana- en tuinbouwvereenigingen bijeen, om
te bespreken de wegen, die de regeering zou
Kunnen volgen om den steeds stijgenden nood
in land- en tuinbouw te lenigen. Onder de
aanwezigen bemerkten wij o.a. den heer P.
Kikkert, burgemeester van Koedijk en de
heeren W. van de Vall en P Zeeman, leden
v?.n r0v- Staten, alsmede ir. J. G. Hazeloop,
njkstuinuouwconsulent, allen te Alirmaar.
De vergadering werd gepresideerd door
w in S Visser, voorzitter van „De
westdie de aanwezigen welkom heette,
zijn genoegen erover uitsprekend, dat zoo-
velen aan de uitnoodiging gehoor hadden
gegeven. Spr. zette uiteen, dat hulp voor
den tuinbouw roodig is en dat het als nood
zakelijk kan worden beschouwd dat de tuin
ders gezamenlijk de hoofden bijeen steken en
een groote vergadering beleggen in Amster
dam, van waaruit dan pressie op de regee-
ring moet worden uitgeoefend. Er wordt
wel wat voor de tuinders gedaan door de
provincie, maar dat is niet genoeg. Spr. her
innerde eraan, dat tijdens den grooten oor
log de regeering de tuinders we! kon vinden
en hen opdroeg om tegen maximumprijzen te
:everen, waaraan toen voldaan werd, maar
thans moet de regeering zich ook het bestaan
van de tuinders herinneren.
Spr. besloot zijn openingswoord met het
uitspreken van de hoop, dat de tuinderij
weer moge opleven.
De secretaris van „De West" las
hierop de namen van de vereenigingen, die
blijken van sympathie gaven en steun toe
zegden voor het streven van genoemde ver-
eeniging. De provinciale commissie meende,
dat steun harerzijds niet gemotiveerd was,
omdat de constellatie dezer vergadering niet
zou vaststaan.
De voorzitter zette uiteen, dat het
noodzakelijk is, dat de Noordhollandsche
tuinders in al hun geledingen vertegenwoor
digd zijn op de te Amsterdam te houden ver
gadering. Daarvoor moeten thans de noo-
dige punten worden aangegeven. Noodig
vond spr., dat een commissie daarvoor wordt
aangewezen. Eigenlijk zou 't het beste zijn
den tuinbouw uit heel Nederland bijeen te
krijgen, maar dat zou wel niet gelukken.
De heer Slot (Warmenhuizen) vroeg
waarom juist in Amsterdam moet worden
vergaderd.
De voorzitter antwoordde, dat in
Alkmaar allicht geen zaal groot genoeg zou
zijn.
De heer Kramer (Zuid-Scharwoude)
wilde eerst algemeene beschouwingen doen
houden over den toestand in de tuinderij. De
daarna te benoemen commissie zou dan
weten, wat er onder de tuinders leeft.
De heer Groen (Zuid-Scharwoude) her
innerde eraan, dat de L. T B. reeds een jaar
geleden had aangedrongen op het houden
van een demonstratieve vergadering, waar
tegen spr. zich had verzet. Hij achtte het wel
mogelijk, dat er een paar honderd tuinders
zullen bijeenkomen, maar dat is niet wat
men noemt een demonstratieve bijeenkomst,
want die dient bezocht te worden door een
paar duizend mensehen. De kosten zullen
vele weerhouden.
Voorts meende spr., dat een dergelijke
demonstratieve vergadering moet uitgaan van
de centrale organisaties gezamenlijk. De
minister van landbouw heeft zich al meer
malen uitgelaten op een wijze, die doet ver
moeden, dat hij alleen acht zal slaan op ver
zoeken van groote centrale organisaties.
Den v 0 r z i 11 e r kon het niet schelen
hoe de beoogde vergadering in Amsterdam
er komt, het is voldoende als zij er maar
komt.
Intusschen wilde spr. wel de meening der
vergadering hooren over de vraag of men de
zaak zou overdragen aan de organisaties na
de voorloopige besprekingen van thans.
De heer J. O 01 j e r s (Noordscharwoude)
geloofde dat alleen door samenmerking tus-
schen de groote organisaties op land- en tuin
bouwgebied succes zal kunnen worden be
reikt.
Naar het Engelsch van BERTA RUCK
door Mr. G. KELLER.
531
Haar toon kalmeerde hem, zijn gelaat
werd weer vriendelijker en van den gunstigen
indruk gauw gebruik makende, zeide zij:
Ik zal er nooit weer over praten, maar
als je me wilde mededeelen
Nu, ik wil je het antwoord niet schul
dig blijven. Ga door.
Mag ik dan vragen hoe vaak je dat
overkomen is?
Niet meer dan tweemaal, antwoordde
hij haastig, met tegenzin en met een afwij
zend gebaar. Eens toen ik nog een klein
kind was. Toen mijn moeder gestorven was
heeft men mij, die tot nog toe altijd op haar
kamer had geslapen, een andere kamer ge
geven. Op een nacht heeft men mij op de
trap gevonden, blijkbaar wilde ik probeeren
naar moeders kamer te gaan maar ik her
inner me er niets van. Men heeft melater
verteld, wat er met mij was gebeurd.
Ik vind dat heel belangrijk, Darol.
Maar ik blijf verder vragen. Wanneer is het
de tweede keer gebeurd?
Toen ik krijgsgevangene was in
Duitschland. Ik was, zooals ik je heb mede
gedeeld, vervuld met de ged«?'11 te te ontsnap
pen. Het was een obcessie voor me! Niemand
De heer De Weerd (Nederhorst-den-
Berg) vond den weg, dien De West insloeg
wel goed. De vraag of de regeering de tuin
bouwers zou zijn vergeten, beantwoordde spr.
ontkennend. Zij vergeet hen niet, maar wil
niet helpen. Het zal niet geven of men al ver
zoeken aan de regeering doet toekomen, noo
dig is actie te voeren en de handen ineen te
slaan. De groote organisaties hebben ge
toond niets te geven om de nooden der tuin
ders. Het optreden van het Centraal Bureau,
ook in het zoogenaamde „Groene Front" is
daarvan het bewijs. Het C. B. deed niets voor
den tuinbouw. De Prov. Commissie deed niets
anders dan ijveren voor de provinciale subsi
die, die spr. een strop noemde. Hij 2ou de
poging van De West, die een uitbarsting is
van wat er leeft onder de tuinders, van harte
wil'en steunen en de te voeren actie niet
wenschte te zien opgedragen aan de groote
organisaties.
De voorzitter constateerde, dat reeds
nu bleek, dat onder de tuinders geen eenheid
heerscht.
De heer H. Mulder (Koedijk) wilde
zien uitgemaakt of de veilingen vakvereeni-
gingen zijn en zoo ja, dan zou men in het
schuitje van den heer de Weerd komen.
Credieten helpen ons nog verder in den
put, zei spr. Verlaging van belasting en van
pacht moet er komen, de daartoe reeds
gedane pogingen moeten herhaald en ge
steund wordfii. De speculatie met tuinbouw
producten moet eindigen. Ondanks slechte
prijzen voor de kweekers heeft de handel in
tuinbouwproducten immers verleden jaar veel
verdiend. Er moet gestreefd worden naar pre-
mievrij pensioen ook voor de tuinders en hun
ne vrouwen, alsmede voor verlaging van
kunstmestprijzen en hypotheekrenten en voor
afschaffing van opcenten op de grondbelas
ting. Spr. noemde nog meer wenscheliikhe-
den, welker verwezenlijking men moet nastre
ven. Voorzichtigheid is echter noodig, dat
hebben de rabarberbouw en de teelt van
bloembollen wel bewezen. De studie-com
missie voor den tuinbouw heeft hier volop
werk.
De vernietiging van groenten die op de
veilingen geen minimumprijzen kunnen op
brengen, keurde spr. af. Beter is de groente
te geven aan de werkloozen. De regeering
zou een toeslag moeten geven op de prijzen,
daarmee zou men export kunnen bevorderen.
De voorzitter zou gaarne allereerst
willen zien uitgemaakt wie de groote te Am
sterdam te houden vergadering zal organi-
seeren.
De heer Zwagerman (N.-Niedorp)
meende dat de tuinders zelve die vergadering
moeten bijeenroepen. „Wij likken toch de han
den niet die ons slaan" zei spr.
De heer K e n n e d ij (Beemster) was van
oordeel, dat er niets is gedaan door de offi-
ciëele instellingen, die thans zelfs waarschu
wen tegen het luisteren naar de klachten van
de ontevredenen. En diezelfde officiëele per
sonen zeggen nog wql, dat zij zoo gaarne in
ons midden verkeereri, omdat „wij zoo ijverig
en zoo zuinig zijn". Spr. was er van over
tuigd, dat alleen zelf-help kan baten, de tuin
ders moeten zelve hun stem laten hooren
daarom moet de vergadering te Amsterdam
worden georganiseerd door de tuinders zelve
en niet door de officiëele organisaties.
De heer Kramer (Zuid-Scharwoude)
zei, dat het juist is, dat de arbeiders veel
hebben bereikt, maar daar moet aan worden
toegevoegd, dat 't toch geschiedde langs or
ganisatorischen weg. Spr. wilde toegeven,
dat het wel eens noodig is de officieele instel
lingen aan te sporen, maar dan moet men dat
ook döèn en niet den organisatorischen weg
verlaten.
De heer De Vries (St. Pancras) zei,
dat er iets moét gebeuren. De tuinbouw is als
een drenkeling, die bewusteloos is. Volgens
spr. moet geijverd worden voor een toeslag
op den grond, hij zou willen aandringen op
10 per snees.
De heer van den Wielen, hoofdbe
stuurder van den Ned. Bond van arbeiders
in het land- en tuinbouwbedrijf te Haarlem,
was het eens met den heer Groen, dat men
niet met een klein groepje moet komen, maar
met groote drommen, en dan langs organisa
torischen weg.
Niet juist vond spr. de bewering van den
heer De Weerd, dat alleen de werkers in den
land- en tuinbouw de nooden dier menschen
was er tot nog toe in geslaagd weg te ko
men In mijn slaap wandelde ik op een
nacht uit een der barakken, waarin we waren
gehuisvest. Toen ik wakker werd, stond ik
met mijn neus tegen het prikkeldraad, terwijl
de punt van de bajonet van den schildwacht
me in mijn lenden prikte. Ik heb nooit gewe
ten, hoe ik daar was gekomen. Dat was de
tweede keer.
En nu de derde keer, zei Sheila met een
lachje op haar trillende lippen.
Voor zoover ik weet, is het ook een der
de maal gebeurd!
Dat begrijp ik niet!
Laat ik je dan iets mededeelen, dat je
nog niet weet. Je hebt in den afgeloopen
nacht ook geslaapwandeld, Darol.
Wat heb ik nu aan de hand?
Nu deelde zij hem het gebeurde mede;
haastig beschreef zij hem, hoe zij hem had
zien verschijnen 00 zijn balcon, hoe ze me
vrouw Power en de anderen te hulp had ge
roepen en wat er tenslotte in den tuin voor
het hotel was gebeurd.
Je vriend bracht je tenslotte in de hal
terug, en met je open oogen zag je blijkb
niets8 Alleen toen je voort.,om kwaamt,
zag je even iets, je zag mij. Je bleef aj
keek me recht in het gezicht en
bang, dat je wakker zou worden! M^ar neen,
je ging weer verder. Je vriend ver van'
adt je je den volgenden morgen
zoudt herinneren, misschien zo J
Vaü BijSn-ih FarouC Peinzend,' bij
wat zij dacht
Lieve hemel!, zei hij met blijkbare op
luchting, zou ie denken
Ja, wat bedoel je? Of ik denk
Vermoed je misschien, dat mijn slaap'
wandelen iets te maken heeft met die parels,
die mijn oom heeft teruggekregen?
O, Darol!, zei ze ontroerd, ik weet wer
kelijk niet, wat ik er van denken moet. Maar
zou jij dat niet een oplossing achten?
Wacht eens, kind, dat is een idee! Maar
we weten nog niet eens waar de duivelsche
parels zijn gevonden
Ik wilde je juist vragen Zeg, laat je
het me weten, zoo gauw je zekerheid hebt?
Ik zal je mijn adres geven
Daar kom ik niet in! Hoor eens, Sheila,
zoo gauw we uit den trein zijn gestapt, moet
je aan je zuster een telegram zenden, dat ze
ontvangt vóór ze van boord gaat. Je kunt
haar nu onmogelijk gaan afhalen.
Maar
Neen, dat gaat niet. Je gaat met mij
naar Londen. Je moet meehelpen de zaak
tot klaarheid te brengen. Je gaat met me mee
naar mijn oom. Destijds heeft hij je ver
dacht
Nu> je behoeft dat niet op zoo n toon
van verontwaardiging te zeggen! Hij was
niet het eenige lid van je familie, dat me ver-
dacht
Sheila wees in vroolijken overmoed schijn
baar verontwaardigd met den vinger naar
hem:
Kapitein Farquhar, vergeet niet, dat U
mij op straat heeft gezet!
Juffrouw Curtis, vergeet niet, dat ik de
misdaad, waarvan U beticht werd, voor mijn
rekening heb genomen'
zouden kennen. Even onjuist achtte hij de
meening, dat de regeering geen steun zou
willen geven; die meening is gevaarlijk.
De tuinders kunnen volkomen rekenen op de
medewerking van de bonden op hun terrein
De heer S. d e Boer (Zuid-scharwoude)
vond den gang der vergadering onjuist, waar
het gaat over de vraag wie de vergadering
te Amsterdam zal bijeen roepen. Wij moeten
hier geen organisaties afkammen, zei spr.
De heer P. Z e e m a n (Alkmaar) spoor
de aan tot het blijven staan achter de orga
nisaties, al wilde hij de houding van deze
niet in alle opzichten goedkeuren. Vast staat
echter, dat de leden zelf schuldig zijn aan
de laksheid der leiders.
Spr. stelde een motie voor, waarin de ver
gadering zich uitspreekt voor een organisa
torische behandeling van de zaak, de vrij
heid voorbehoudende om de agenda voor de
Amsterdamsche vergadering vast te stellen.
De voorzitter constateerde dat de
meerderheid de zaak zal willen overdragen
aan of de Prov. Comm. zal de kwestie zeker
voor de uitgesproken tuindersbelangen op te
komen, dan zijn wij er toch zelf ook nog en
dan heeft zij afgedaan, zei spr. Als er actie
zal moeten worden gevoerd, zal die van on
der-af moeten komen. Spr. twijfelde er niet
aan of de Prov. Comm. zal de kwesstie zeker
wil'en ter hand nemen.
De heer K e n n e d ij noemde zich voor
zitter van den Alg. Bond van Boeren, Land
en Tuinbouwers. Als besloten mocht wor
den de zaak over te dragen aan de organi
saties, dan zou spr. constateeren, dat „wij
hier zijn op onze eigen begrafenis". Wij zul
len dus de actie zelf mceten ter hand nemen.
De tarwewdt, tot stand gekomen mee door
de officieele organisaties, noemde spr. een
schandaal. (De voorzitter hamerde.)
De heer A. V e 11 r 0 p (Beemster), een
jonge tuinder, wist bij ervaring wat het zeg
gen wil moeite te hebben 't hoofd boven wa
ter te houden. De jongeren hebben geen jaren
van hoogconjunctuur gehad en moeten werken
bij dood en leven af Spr. schilderde de ar
moede vooral onder de jonge tuinders en be
toogde uitvoerig, dat er door de officieele
organisaties niets ten bate van de tuinders
wordt gedaan. Spr. wekte op de zaak niet uit
handen te geven, maar zelve de actie te voe
ren.
De heer Rozelaar te Hoorn meende,
dat het mogelijk is, dat de Prov. Commissie
niet weet wat er leeft onder de tuinders, im
mers deze zijn zeer laks in 't uiten van grie
ven en wenschen. Daarom zou hij die com
missie niet willen passeeren en hij beval
daarom aan de motie-Zeeman te steunen. De
officieele organisaties hebben al veel ge
daan, maar of zij ook de eischen van dezen
tijd verstaan, wist spr. nog niet. Zoo zij die
eischen niet begrijpen, zal er wat anders op
moeten worden gevonden om actie te voeren
voor de belangen der tuinders, die tusschen
het kapitaal en den arbeid zullen worden
plat gedrukt.
De heer Rustenburg (Opperdoes) be
pleitte uitvoerig, dat het noodig is de afge
vaardigden naar de Tweede Kamer te over
tuigen van den nood der tuinders.
De v 0 0 r z. las de motie van den heer
Zeeman nog eens voor, waarin de uitdruk
king van het vast stellen van de agenda werd
gewijzigd innoemen van die punten.
De heer Rozelaar wilde die clausule
weglaten en de zaak zonder meer overdra
gen aan de Prov. Commissie.
De heer Zeeman (Alkaar) kon hier niet
mee instemmen, want de Prov. Commissie
heeft wel eens noodig te hooren wat er leeft
onder de tuinders.
De heer Groen (Zuidscharwoude) ver
zekerde, dat de L.T.B. al jaren ijvert voor
verbetering van den toestand onder de tuin
ders. De leiders der organisaties kennen we!
degelijk de nooden, maar zoo heel spoedig
kan men geen resultaten bereiken.
De heer P. Kikkert (burgemeester van
Koedijk) stelde een redactiewijziging voor in
de motie, zoodat de gewraakte clausule zou
luiden: „brengt de punten die zij behandeld
wil zien, ter kennis van de Prov. Commis
sie".
De heer Koolhaas (Andijk) wilde de
zaak overdragen aan de organisaties en dan
zoonoodig in die vereenigingen ageeren voor
de eischen van den land- 'en tuinbouw.
De heer K e n n e d ij had gemeend, dat de
zaak reeds organisatorisch was opgezet en
behandeld.
De motie werd bij zitten en op
staan met groote meerderheid
aangenomen.
De heer Alb. Bakker (Beemster) consta
teerde, dat de zaak nu verder organisatorisch
zal worden behandeld en dat de tuinders
dienen te beseffen, dat de bestuurders wel
Wat zeg je daar? Voor jouw rekening?
Wat bedoel je?
Och niets bijzonders, antwoordde
hij, boos op zichzelven, dat hij dit er zoo had
uitgeflapt.
Neen, neen, ik moet het weten! Wil je
zeggen, dat je aan je oom verteld hebt, dat jij
het collier hadt gestolen?
Dat is niet erg waarschijnlijk.
Wat dan?
Och, dat doet er toch niet toe, nu
Jawel, voor mij doet het er verschrikke
lijk veel toe!
Maar als ik het je vertel, wil je dan
beloven direct met mij mede te gaan naar
mijn oom? Het is van het hoogste belang. Je
mag het niet laten, Sheila. Je bent het aan
ons beiden verschuldigd. We zullen seinen.
Ik zal het aan die zuster van jou wel duide
lijk maken
Arme Chloc, die reeds verlangde naar het
oogenblik dat zij haar jongste zuster Sheila
aan haar hart zou drukken!
Maar voor de eerste maal in de geschiede
nis van het geslacht Curtis moest het gevoel
van familiesaamhoorigheid zwijgen tegen
over een buitengewone gewichtige familie
aangelegenheid.
Nu goed, ik ga mee, maar dan moet je
me ook vertellen, wat zooeven op je lippen
lag.
Och, eenvoudig, dat mijn oom me ge
daan gaf op den morgen, dat ik hem mede
deelde. dat de parels waren verdwenen!
Maar daar kon hij je toch niet voor
wegzenden
Niet? Nu heb je toch een te goeden
Junk van den man. Hij zette me de deur uit
bekend zijn met de nooden der tuinders, al
zullen zij zeker wel eens falen.
Wat men wenschelijk acht voor land
en tuinbouw.
De voorzitter gaf nu gelegenheid
punten naar voren te brengen voor de groote
Amsterdamsche vergadering.
De heer G a y a a r d (Nieuwe-Niedorp) be
val aan het pleiten voor steun aan tuinders,
die aardappelen hebben verbouwd. Verder
zou hij van regeeringswege willen in het le
ven zien geroejïen minimum-prijzen voor het
binnenland voor de stapelproducten op den
voet zooals in de oorlogsjaren gedaan werd
ten aanzien van minimumprijzen. De vakor
ganisaties zouden betere distributie moeten
trachten te bereiken, misschien door uitscha
keling van den tusschenhandel, de prijzen
zouden dan zeker niet hoog worden. Op eiken
wagon uitgevoerde producten zou 'n toeslag
door de regeering moeten worden gegeven.
Thans wordt 180 invoerrecht gegeven,
welk bedrag den tuinders toekomt. De grond
belasting op de zwaarst verhypotheekte be
drijven moet verdwijnen. Voorts zijn er aller
lei andere lasten: banne, wegenonderhoud,
hoogheemraadschap, e.d., die alle verlaagd
dienen te worden.
De heer De Vries (St. Pancras) consta
teerde, dat de tuinders niet verder meer kun*
nen. Het land is waardeloos. Zij hebben et
recht op, dat zij thans gesteund worden, na
dat zij tijdens de oorlogsjaren het overige
Nederlandsche volk hebben voorzien van le
vensmiddelen. Spr. beval aan, dat er moet
opgericht worden een Staatshypotheek-bank,
die een rente zou vragen van hoogstens drie
procent.
De heer Ham (Wijdenes) meende, dat
voorkomen moet worden, dat de hypotheek
banken de hypotheken opzeggen, als de men
schen de rente en aflossing niet meer kunnen
betalen. Spr. noemde een voorbeeld, dat il*
lustreerde, hoe door die opzeggingen de be
drijven worden vermoord en de menschen te
gronde gericht. Een noodwetje zou in dezen
veel goed doen. Spr. wees er op, dat slechts
2 pCt. van de uitgaven der staatsbegrooting
wordt bestemd ten bate van den tuinbouw.
De heer Zeeman wenschte een algemeen
moratorium voor de bedrijven, en daarbij
zou de steun van alle politieke partijen noo
dig zijn, zulks om faillissementen te voor
komen. Voorts moet gezorgd worden, dat de
gemeenten er bij de regeering op aandrin
gen, flinke bedragen te voteeren voor steun
aan land- en tuinbouw en het op peil houden
van de bedrijven. Verkeerd noemde spr. het
stopzetten van de Zuiderzeewerken, omdat
dit beteekent het missen van veel arbeids
loon.
De hypotheekschulden moeten door den
staat worden overgenomen als eerste stap tot
het opheffen van privaatbezit en het komen
tot nationalisatie van den grond.
De heer Kramer (Zuidscharwoude)
vond de uitdrukking „nood in den tuinbouw"
al tamelijk afgezaagd. De algemeene verar
ming neemt toe. Volgens spr. moet in studie
worden genomen het coöperatief inrichten
van den tuinbouw met hulp van staat en
provincie.
Noodig is te onderzoeken hoe in het bui
tenland de land- en tuinbouworganisaties
zijn ingericht en hoe ze werken. Er moet
verandering komen, anders gaan we te
gronde.
De heer Hoogland (St. Pancras) wilde
de pachtprijzen zien gebracht op de basis
van het oogenblik, d.w.z. dat zij die nog
huur hebben aan land, niet méér behoeven te
betalen dan zij die thans zouden huren.
Door bezuiniging op bemesting en verlaging
van arbeidsloon zal dan worden bereikt, dat
er nog wel brood kan worden verdiend.
De heer Van de Vall (Alkmaar), lid
van de Prov. Staten, zei, dat hij niet meer
zou willen meewerken aan nieuwe credieten
van overheidswege. Spr. was diep getroffen
door den vorm van steun in sommige ge
meenten, waar men aan arme werkers even
als aan de grootste dronkaards, bons geeft
voor levensmiddelen, wat spr. een deprimee-
rende wijze van steunverleening noemde. Er
moet niet met bons gesteund worden, maar
met geld.
De voorzitter betuigde hiermee in
stemming.
De heer Rozelaar zou willen zien on
derzocht of het niet mogelijk is den tuinders
een minimum-inkomen van 1000 te garan
deeren van staatswege, zooals immers ook
bij de steunverleening voor werkloozen ge
schiedt.
De heer De Weerd vreesde, dat uit de
discussie geen scherp omlijnde eischen naar
voren zullen komen. Hii las de eischen van
't Nederlandsche Boerencomiténiet-terugbe-
Dat was dus de oorzaak, dat ik je op
het ijs aantrof?
Precies. Ik was daardoor gedwongen
zulke baantjes op me te nemen.
Sheila zuchttevan geluk.
We hebben elkaar dus heel wat te ver»
geven?
Farquhar met een stalen gezicht: Jij hebt
mij toch zeker niets te vergeven!
Ik niets? En wie is dan de schuld, dat
ik op staande voet werd ontslagen?
Waardoor je onmiddellijk in het bezit
kwam van een fortuin van tweeduizend Pond!
gaf den chauffeur het adres van zijn oom op.
Voor de tweede maal in één etmaal be
schreef Sheila het gebeurde te Zauberberg.
Maar ik
Och wat, jij had koerier kunnen wor
den van een schatrijke dame!
Zoo zaten ze elkaar te plagen gedurende
de gansche reis naar Parijs. Eens zei hij bij
vergissing: malligheid, snoes!
Zij beweerde dat snoes gehoord te hebbes
en hij verzekerde het niet te hebben gezegd.
Dit was het slot van een volmaakt gelukki
gen dag.
Dien avond bracht Farquhar haar in een
ander hotel dan het zijne en den anderen
ochtend kwam hij haar halen. Op de boot
babbelden ze nog allergezelligst, maar toen
ze Londen naderden, werden ze beiden op
merkelijk stil. Aan het Victoria-station ga
ven zij hun bagage aan de garderobe te be
waren en namen onmiddellijk een taxi. Darol
gaf den chauffeur het adres van zijn oom op
