Alkmaarsche Courant.
Radionieuws
Rechtszaken
Reuit&elon
HET GEHEIM VAN DE HEIDE.
Honden! drie en dertigste Jaargang.
Donderdag1 8 «clober.
No. 237 1931.
Vrijdag 9 October.
Hilversum, 298 M. (6.4512. 4."-^
H_12.— V.A.R.A., 12.—4.— A.V.R.O.
en de V.PRO. van 8.-11.- uur) 6.45-
7._ en 7.30—7.45 Gymnastiekles door G.
Kleerekoper. 8.Gramofoonplaten. 10.
V.P.R.O.-Morgenwijding. 10.15 Voordracht
door Minny Erfman. 10.30 Viool en piano
door Ev. Lopes Salzedo en Joh. Jong. 10.45
Voordracht door Minny Erfman. 11.Ver
volg viool en piano. 11.1512Gramo
foonplaten. 12.Concert Omroeporkest o. 1.
v N. Treep. A. Lambrechts, zang. 2.— A. F.
K. Paree: Noordpoolreizen". 2.30—3.
Gramofoonplaten. 3.4.Kovacs Lajos en
zijn orkest. 4.Concert door het V.A.R A.-
septet o. 1. v. Is. Eyl. 4.40 Voor de kinderen.
5 40 Concert door het V.A.R.A.-orkest o. 1. v
Hugo de Groot en gramofoonplaten. 6.40
Zang en piano door resp. Dick de Munck,
tenor en Joh. Jong. 7.Vervolg concert.
7.20 Toespraak. 7.35 Vervolg en slot concert.
8.Mej. Dr. N. A. Bruining: „De nieuwe
tijd in ons land strijdende richtingen". 8.30
'Piano-concert door Elsa Nolthenius. M m v.
Godefroi Devreese, viool. 9 Prof. M. C v.
mourik Broekman: Het Christendom. 9.30
Vervolg concert. 10.Vrijz. Godsd. Pers
bureau. 10.05 Vaz Dias. 10-15 Lezing Drs
J. P. Ernstman; „Leekenspel". 10.45 Gra
mofoonplaten 11.Gramofoonplaten.
Huizen, 1875 M. (Algemeen programma
verzorgd door den K. R. O.) 8.- ^J^en
10n.30 Gramofoonpl 11.30 Godsd.
Halfuurtje door pastoor Perquin. 12.— Po
litieberichten. 12.15—3 Concert door het
K.R.O.-Salon-or est o. 1. v. M. van t Woud.
3 Zenderverzorging. 3.30—5.— Opera
„Butterfly" van Puccini. 5.-7— Aanslui-
ting Muziekzaal v. d. Inf. Kazerne te Assen:
Concert door de Stafmuziek van het 1ste R.
I. te Assen o. 1. v. S. P. v Leeuwen. 7.
Land en Tuinbouwhalfuurtje door Th. Arts.
7.30 Politieberichten. 7.45 P. T. T.-Kwartier-
tje. 8.11.Concert door het Versterkt K.
R. O-orkest o. 1. v J. Gerritsen. Met mede
werking van W. Ravelli, bas. Ca. 9.15 Vaz
Dias en van 11.12.Gramofoonplaten.
Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding.
II.05 Lezing. 12 20 Concert. L. Leonard,
viola. R. Paul, piano. 1.Orgelconcert door
W. Vale. 145 Berichten. 1.50 Gramofoonpl
2.45 Schooluitz. 2.50 Lezing. 3.20 Lezing.
450 Orkestconcert. 5.35 Kinderuurtj. 6.20
Berichten. 6.50 Zang door Claire Croiza,
sorpaan. 7.10 Lezing. 7.30 en 7.50 Lezing.
9.20 en 9.35 Berichten. 9.40 Lezing. 9.55
Concert. M. Severn, alt- Mannenkoor en
orkest. 11.20^- 12.20 Dansmuziek.
Parijs Radio-Paris1725 M. 8 05, 12.50,
1 25, 6.20 en 7.50 Gramofoonplaten. 8.20
Radio-tooneel 10.05 Gramofoonplaten.
Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Orkest
concert. 2.204.20 Orkestconcert en viool-
soli. 7.30—8.— Concert. Viool, cello en
piano. 8.9.45 Radio-Tooneel. 10.10.30
Mandoline-concert.
Brussel, 508 5 en 338.2 M. 508.5 M.: 5.20
Orkestconcert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20
Orkestconcert en zang. 338.2 M.: 5 20 Or
kestconcert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Or
kestconcert en zang.
Langenberg, 473 M. 6.25-^-7.20, 10.
10 35 en 11.20 Gramfooonplaten. 12 25—
1.50 Orkestconcert o. 1. v. Eysoldt. 1 50 Gra
mofoorrplaten. 4.20—5.20 Örkestconcert M
m. v. W. Grosz, piano. 7.208.20 Koorcon
eert door Madrigal-vereer.iging o. 1. v. prof
dr. Hugo Holle. 8.20 „Ruaolf Rieth: Erleb-
nis der Liebe". (Vertellingen, verzen, brieven
enz). Hierna tot 10.20 Avondconcert o. 1. v.
Wolf en van 10.20—11.20 café-concert.
Zeesen, 1635 M. 5.50—6.50 Gramofoonpl
10.55 en 11.20 Berichten. 11.25 Gramofoon
platen. 12.151.20 Berichten. 1.20—2.20
Gramofoonplaten. 2.203.50 Lezingen. 3.50
Concert. 4.507.50 Lezingen. 7.50 „Die
Rauber" van Fr. v. Schiller. 9 20 Berichten
Hierna concert door strijkkwintet Daarna
concert door orkest van werklooze musici
MEERVOUDIGE STRAFKAMER TE
ALKMAAR.
Zitting van Dinsdag 6 October.
DE RECLASSEERINGSAMBTENAAR
IN VOLLE ACTIE.
Op de zitting van 15 September stond met
gesloten deuren terecht de 63-jarige Hylke
de Vr., een ingezetene van Enkhuizen en
thans verblijf houdende in het Huis van be
waring, welk onopvallend mannetje zich had
te verantwoorden ter zake bij art. 247 straf
baar gestelde zede-vergrijpen.
Als verdediger was hem toegewezen mr.
Scholten, die in het belang van zijn cliënt
niets onbeproefd liet en dan ook met voldoe
ning kon terug zien op het voorloopig gunstig
resultaat zijner medewerking, dat een ander
reclasseeringsonderaoek werd gelast.
De heer Wiggers, aan wien deze taak
„ex offico", krachtens zijn ambt, was opgedra
gen, ging de levensomstandigheden van den
verdachte punctueel na en thans kon deze
zaak weder worden voortgezet, op grond van
den aard van het misdrijf, met gesloten deu
ren. Uitspraak a.s. Dinsdag.
EEN PLANK, WAARAAN HEEL WAT
TE SCHAVEN VALT!
Van den heer Gerrit G., voorheen inge
zetene van Alkmaar en bewoner van de al
daar aanwezige „Liefdelaan" (met dien ver
stande, dat bij allen wèl de laan, maar niet
de liefde steeds aanwezig is) en thans de ge
meente Hoorn met zijn gewaardeerde per
soonlijkheid vereerende, kan niet worden ge
tuigd, dat hij bij de verschillende rechter
lijke autoriteiten onopgemerkt is gebleven. De
kantonrechter te Alkmaar heeft zich met hem
geoccupeerd, de politierechter schonk hem
zijn attentie en ook de meervoudige strafka
mer bleek van zijn bestaan niet onbewust,
ook naar aanleiding van het feit, dat hij op
8 Sept. voor dit edelachtbaar college terecht
stond wegens bloedige mishandeling van een
anderen Liefdelaan-bewoner, welken heer hij
onder de tamelijk duidelijke bedreiging: Kom
hier, dan zal ik je vermoorden, met een mes
of daarop gelijkend voorwerp aanviel en hem
eenige steken van niet te grooten omvang toe
bracht. De aanvaller kon echter zijn onvrien
delijk voornemen niet in vollen omvang vol
tooien, omdat ziin toekomstig slachtoffer zoo
gelukkig was, hem met een welgemikten
vuistslag buiten gevecht te stellen alvorens
.Uit het Engelsch van MORICE GERARD
door W. v. E.—y. R.
11)
Zij maakte haar hand vrij uit zijn sterken
greep en vervolgde:
Nu moet ik gaan; wilt U me naar mijn
pony brengen?
Tezamen liepen zij naar het eenzame hutje,
waarin de kruidenraapster lag.
Het is heel mooi, wat U voor haar ge
daan hebt. Zij wees op het huisje.
Een man moetZij brak af. Hij is er
te beter om, als hijWeer zweeg zij in
zichtbare verwarring.
Hij kwam haar te hulp!
Ik begrijp U, U hebt mij wat hard en on
sympathiek gevonden, juffrouw Midred
maar het is moeilijk voor een vrouw om in het
binnenste van een man te lezen vooral van
zoo iemand als ik, die door het leven verhard
is. Niet dat het iets te beteekenen heeft, ver-
Y.o'gde hij met een glimlach. Tenslotte ben
i- u" ^luire en een landgoed legt ver
plichtingen op, die niet altijd tot detectives en
handboeien leiden.
fn ?ethzeaderyddlet0n hidP het meis,e handig
U moet mij leeren kennen en van mii
gaan houden, fluisterde hij, en dan
Ik moet werkelijk weg, anders wordt
mijn moeder ongerust Zij feed heen en wï
er groote brokken gemaakt konden worden
Bij de behandeling dezer zaak voor de meerv,
strafkamer werden echter termen gevonden
een reclasseeringsonderzoek in te stellen en
de verdere besprekingen over het actueele on
derwerp: Waar kunnen we de maatschappij
zoowel als dezen jongen man het best van
dienst mede zijn, hadden heden plaats
waarbij werd gehoor dde hr. Wiggers, reclas
seeringsambtenaar en het vademecum voor
den Alkmaarschen strafrechter in reclassee
ringsaangelegenheden.
Keurig gecostumeerd was de verdachte
heden aanwezig.
Desniettegenstaande achtte de heer Wig
gers de reclasseeringkanen niet gunstig, op
grond door hem nader ontwikkeld. De moei
lijkheid bevond zich in huizelijke omstandig
heden, waarover wij niet nader wenschen uit
te wijden.
De verdachte had zich, volgens zijn op
gaaf, aangesloten bij een geheelonthouders-
vereeniging, teneinde zijn goeden wil tot
medewerking aan zijn zedelijke opheffing te
demonstreeren.
De officier meende alsnu terug te moeten
komen op zijn aanvankelijk gerequireerden
eisch tot veroordeeling tot 5 maanden defini
tieve gevangenisstraf en vorderde thans na
ontwikkeling zijner motieven, wagende het
experiment, 5 maanden gevangenisstraf voor
waardelijk met 3 jaren proeftijd en opleggen
van bijz. voorwaarden.
oEë „VERDACHTEN BANK-HOUDER"
DIE NIET KON ZEGGEN, DAT HIJ
MET ONVERSCHILLIGHEID WERD
BEJEGEND.
Op 15 September stond terecht de 20-ja-
rige ex-commissionnair in zuivelproducten,
thans zonder eenig lucratief beroep, Adr.
Petr. Gr., wonende te Heiloo, als verdacht
van valschheid in geschrifte met opzettelijke
gebruikmaking van dit vervalschte geschrift.
Heel gelukkig was dit flink uit de kluiten
gewassen jongmensch in zijn zuivelzaken
niet geweest. Eenmaal zelfs geraakte hij met
zijn boterauto op een onbewaakten overweg
onder Heiloo onder een sneltrein, met gevolg
dat hij zelf wel ongedeerd dit huiveringwek
kend avontuur doorstond, doch zijn boter-
magazijn werd verpletterd en zijn fijne
melange de grove wielen van de locomotief
stevig in 't vet zette. De stoker-olieman had
gedurende vele weken een lichte taak!
Doch met den zuivelhandel in 't algemeen
ging het lang niet zoo „gesmeerd", zooals
^_worden^gedistilleerd uit de omstandig-
boos op zich zelf over haar vurigen blos.
rtij keek haar na, tot zij uit het gezicht ver
dwenen was.
Toen wendde hij zich om en klopte op de
deur van het hutje. Niemand had uit zijn
streng, onbewogen gelaat zijn gedachten,
zijn ïnnerhjkste gevoelens kunnen lezen.
1 oen Mildred terugreed, hield de gedachte
aat een woord van haar Margaret Manson
van een grooten last had kunnen bevrijden,
naar voortdurend bezig en toch had zij
niet anders kunnen handelen.
Nog een andere gedachte was in haar: de
wetenschap, dat de dag zou komen, waarop
zij niet zou kunnen wegrijden, zonder een ze
ker iemand een bepaald antwoord te hebben
gegeven en zij wist voor zichzelve wel,
hoe dat antwoord zou luiden.
HOOFDSTUK VII.
Een vertrouwelijke mededeeling en een
ontdekking.
Della Gunton klopte op Margaret Man-
son's deur en bijna zonder antwoord af te
wachten, draaide zij de kruk om en trad het
huisje binnen. Margaret keek haar bezoekster
verrast aan. Toen zij het kloppen hoorde,
dacht zij, dat het haar jongste zuster was.
Della had haar drempel al eenige maanden
niet overschreden, niet meer, sindszij zien ge
neigd toonde, naar Adam Ducros vlleiitaal e
luisteren. De getrouwde zuster had haar mis
noegen daarover zoo krachtig geuit, dat het
meffe daarna „De Klippen" had vermeden.
Zij zag Margaret natuurlijk bij haar moeder
thuis, maar zelfs dan ontweek zij haar, zoo
heid, dat de boteragent leelijk in de schuld
geraakte bij zijn leveranciers en toen, om zich
voor een dreigenden ondergang te redden,
helaas overging tot daden, die hem in ernstig
conflict brachten met den strafrechter. Hij
stelde namelijk een valsche borgstelling van
100 op en onderteekende die niet minder
valscheliik met de namen van zijn vader en
grootvader. De valschheid van dit document
kwam door de ontkenning der zoogenaamde
ouders natuurlijk al spoedig aan het licht
met het hierboven gereleveerde, voor den heer
A. P. G. zeer onaangename resultaat.
Bij de eerste behandeling requireerde de
officier een strenge penitentie en wel 1 jaar
gevangenisstraf, doch de strafkamer scheen
huiverig te zijn om al dadelijk zoo kracht je
in te grijpen en dit jonge leven tusschen de
enge celmuren te begraven, reden waarom
den heer Wiggers werd opgedragen alsnog
een nader onderzoek naar de levensomstan
digheden van den voormaligen boterhande-
laar in te stellen en een rapport in te leveren.
Heden werd dan die dubieuze zaak voort
gezet. De verdachte G. was absent. Ook hier
werd de heer Wiggers gehoord, die gelet op
de houding door het jonge mensch aange
nomen, zijn minimum belangstelling in zijn
eigen zaak, geen voorw. veroordeeling kon
aanbevelen.
In dit geval kon de officier ook niet mede
werken en vorderde 4 maanden gevangenis
straf.
Mr. Schenkeveld behandelde daarop kor-
telijks de belangen der civiele partij contra
den verdachte.
Hierop werd het onderzoek gesloten.
DE WONDERDOKTER VAN
STAPHORST VOOR HET VOETLICHT
OF: EENVOUD IS HET KENMERK
VAN HET WARE!
De 63-jarige heer Lpmbertus S., de gene
zer van zieken en lijdenden zonder diploma,
die met succes in de voetstappen trad van
zijn, zooal niet wereld- dan toch in ieder ge
val nationaal beroemden vader Petrus „Het
Staphorster Boertje", is zoo voor het uiter
lijk een uiterst eenvoudig mensch en maakt
niet den minsten indruk, een man van weten
schap en ontwikkeling te zijn. Juist echter dit
boersche aspect is zijn grootste kracht, omdat
het vertrouwen schenkt aan de zieken, die op
hem hun hoop gesteld hebben.
Gemelde heer Lambertus St. was ook
thans in persoon aanwezig, evenals mr. Buis
kool van Schagen, die als raadsman en ver
dediger opponeerde.
Het betrof hier een voortgezette zaak in
hooger beroep ingesteld door den heer St.
tegen een verooraeeling van den kantonrech
ter te Den Helder, ter zake een aldaar ge
pleegde onbevoegde uitoefening der genees
kunde. Op verzoek van verdediger werd ge
hoord zekere mej. Poorter gehuwd met den
heer Quak aan de Westgracht te Den Helder,
ten wier haren huize door appellant zijn
spreekuur werd gehouden. Deze dame ver
klaarde dat steeds een geneesheer bij de con
sulten tegenwoordig was Indien er geen
dokter was, moest zij de patiënten onherroe
pelijk wegzenden.
De patiënte, waarover het ging, was door
appellant niet behandeld, doch naar de Kei
zerstraat 33 gezonden, alwaar zij de medi
cijnen kon halen, haar door den dokter voor
geschreven.
Een compromitteerend briefje, deze patiënte
door appellant geschreven, kon niet door hem
definitief herkend worden, althans herinnerde
hij zich niet, dit briefje te hebben geschreven.
De president, mr. Ledeboer, moedigde den
wonderdokter krachtig aan, een royale hou
ding aan te nemen die niet anders dan in zijn
voordeel kon pleiten. Daarop verklaarde de
diplomatieke heer S., dat het briefje er wel
wat op leek.
Dan weet dé rechtbank wel, waaraan zij
zich heeft te houden, concludeerde de presi
dent.
De getuige mej. van Zon geboren Schuite
maker uit Anna Paulowna, kwam een half
uur te laat de zaal binnenwandelen, maat
glimlachte zóó lief, dat de strenge vermaning
den president in de keel bleef steken Haar
verklaring klopte niet geheel met die van
mej. Quak, welke disharmonie de gebruike
lijke bezwaren bij den president verwekte.
Bij deze gelegenheid werd aan den heer St.
op zijn verzoek een glas water uitgereikt.
Vermoedelijk had hij vergeten zijn zak-
apotheek mede te nemen. Mej. van Zon gaf
verslag van het door appellant gehouden
onderzoek, waarop haar een doos met poe
ders was uitgereikt. Dit doosje was helaas
zoek geraakt en kon dus niet als s. v. o. (stuk
van overtuiging) dienen. Bedoelde poeders
(om in te nemen) kostten f 3, voorts ontving
zij nog zalf tegen den civielen prijs van 5
per portie.
De appellant bleef bij zijn ontkentenis Hij
veel zij kon. Er was geen openlijke breuk
tusschen hen ontstaan; Margaret had te veel
zelfbeheersching om het zoo ver te laten ko
men. Maar zij voelden de wederzijdsche koel-
heid.
Margaret liep de bezoekster tegemoet en
kuste haar innig. Het lag haar op de tong
om uiting te geven aan haar verrassing,
doch als een verstandige vrouw bedwong zij
zich.
Margaret was er niet geheel zeker van, of
het bezoek goed of kwaad te beteekenen had.
Haar zuster kwam haar misschien tartend
vertellen, dat zij en Ducros het eens waren
geworden en dat Margaret het kon opvatten,
zooals zij wilde; aan den anderen kant kon
het ook een aanwijzing zijn, dat Della haar
vergissing had ingezien en nu van dezelfde
meenig was als haar geheele familie.
De middagzon scheen door de vensters en
overgoot, toen de deur geopend werd, de huis
kamer van het kleine huisje met licht; doch er
hingen lage wolken boven de horizon, die ver
andering van weer voorspelden.
Ik ben heel blij je te zien, Della, zei
Margaret. Was het niet warm om hier naar
toe te komen loopen? Het is dit jaar in April
even warm als anders in Juni!
- Neen, daar heb ik niet op gelet. Ik heb
zooveel om over te denken. Ik had bepaald
wat frissche lucht noodig en toen zei Moeder,
dat ik niets beters kon doen dan naar jou
over te wippen, Maggie.
Moeder heeft gelijk. De lucht is nergens
zoo verfrisschend als hier op „De Klippen"
en het doet mij ook goed je weer eens te zien,
zoodat wij beiden er wel bij varen
Margaret's blijdschap was nog toegeno-
had die juffrouw niets gegeven of ter hand
gesteld.
De heer G. de Haan, agent van politie te
Den Helder, was speciaal belast om het
spreekuur van den wonderdokter in de gaten
te houden. Hij had mej. van Zon destijds niet
aangehouden, voor zoover hij zich kon her
inneren. In het perceel Binnenhaven werkte
het Staphorster Boertje zonder medisch toe
zicht, verklaarde getuige nog. Een keer kwam
het voor dat een patiënt werd teruggestuurd,
omdat er geen dokter was. De appellant had
successievelijk gewerkt met den stokouden dr.
Taverne, dokter Ronge en dokter Barns.
Variatio dilectat!
De officier hield een requisitoir, dat niet
bepaald in het voordeel van den appellant
geacht kon worden en achtte het bekende
briefje, dat in het proces een rol speelde, van
veel beteekenis. Ten slotte vorderde spreker
bevestiging van het gewezen vonnis, waarbij
de wonderdokter was veroordeeld tot 400
boete of 30 dagen hechtenis.
Mr. Buiskool lanceerde daarop een van
zijn bekende geestdriftige pleidooien, waarin
hij zich veel moeite gaf om aan te toonen,
dat apjjellant op geneeskundig gebied een
zekere reputatie genoot en het in casu niet
wettig en overtuigend was bewezen, dat
verdachte zich aan het geïncormineerde feit
verdachte zich aan het geïncrimineerde feit
volgen, subsidair een belangrijke verminde
ring in de opgelegde boete.
DE WONDERDOKTER WAS NOG
LANG NIET UITGEPRAAT.
De in de vorige zaak aangeduide heer
Lambertus St. was nog niet klaar met zijn
gerechtelijke besognes en kon dus voorloopig
de door hem ingenomen plaats niet verlaten,
zulks naar aanleiding van de omstandigheid
dat hij thans nog in hooger beroep terecht
stond ter zake het onbevoegd uitoefenen der
geneeskunde op verschillende tijdstippen ge
pleegd in 1930 te Den Helder en Wieringen,
waarvoor hij door den kantonrechter te
Den Helder tot 1 maand principale
hechtenis was veroordeeld.
Het Staphorster boertje had bij die gele
genheid behandeld een dochter uit het gezin
Bóls te Wieringen, Almanda, welk meisje leed
aan geelzucht en hij had haar voorgeschre
ven poeders en druppeltjes, een en ander
tegen den standaardprijs van 3 gulden nomi
naal. De druppeltjes kosten 3.50.
De heer St. had deze patiënte op eigen
kracht, dus zonder doctoralen bijstand, be
werkt, en als diagnose gesteld dat het meisje
aan bloedarmoede leed. Hij keek het meisje
steeds in de oogen, doch bleek, zooals later
aan het licht kwam, zich bij deze patiënte
toch leelijk te hebben „verkeken".
Volgens appellant was bij elk consult een
dokter aanwezig, wat door mej. Bóls, de
moeder van de patiënte, heftig werd bestre
den.
Had je dien dokter dan in je vestjeszak
zitten? insinueerde de president sarcastisch!
Het verhoor van mej. Almanda zullen we uit
een oogpunt van welvoegelijkheid liever
maar uitschakelen. Het meisje had poeders
en druppels geslikt. Poeders voor de geel
zucht en drupptels voor de bloedarmoede,
's avonds voor het naar bed gaan. De getui
gen verklaarden nog„Op het spreekuur liep
wel een oude man rond in zijn hemdsmou
wen". (Dr. Ronge had een burgerlijk voor
komen, rookte een pijp en had een pet op!)
Een lastige man, zei de agent de Haan
zuchtend.
Ook de getuige mei. de Groot, een gehuw
de dame te Den Helder, had het Staphorster
boertje geconsulteerd wegens hoofdpijn. Deze
zou kruiden sturen, doch vergat zijn belofte.
Had hij misschien een visioen van den speu-
renden agent de Haan gezien?
Een andere dame, mej. Driesen, was be
zocht met een ziekte aan de galblaas en had
den wonderdokter geraadpleegd, doch ook
hier werd de patiënt glad vergeten, misschien
weer een visioen?
Gerequireerd werd wegens een informali
teit (de deurwaarder Biersteker was onbe
voegd opgetreden als raadsman) vernietiging
van het vonnis en opnieuw veroordeeling tot
2 maanden principale hechtenis. De officier
wenschte nu aan die kwakzalverij definitief
een eind te maken.
Pleiter mr. Buiskool bestreed de waarde
van sommige getuigen en concludeerde vrij
spraak, subsidiair een voorw. straf of geld
boete voor dezen reeds bejaarden man.
EEN OPPOSANT, DIE DE KNIKKERS
WEL KON MISSEN, MAAR HET SPEL
NIET WOU VERLIEZEN!
VRIJSPRAAK VOOR DEN DOKTER
GEVRAAGD!
Werden we in den morgen onthaald op de
verschijning van een appellant, in de medi
sche wereld een kwakzalver genoemd, in de
men, sedert haar zuster was beginnen te
spreken. Er lag geen tarting in haar oogen j
of in wat zij zeide zooals het geval zou zijn
geweest, als Della was gekomen met de spe
ciale bedoeling, haar verloven mee te deelen.
Ik dacht, dat je het wel eens prettig zou
vinden, mij bij je te hebben, Maggie. Het is
hier wel erg eenzaam, als jij en Allie alleen
zijn, nu George zooveel weg is.
Margaret keek haar zuster aan en vroeg
zich af, of er een verborgen bedoeling achter
die laatste woorden lag. Natuurlijk hielden
George's plichten als kostwinner hem veel
van huis af, maar sinds Ducros was geko
men en hem in beslag had genomen voelde zij
zich eenzaam op „De Klippen".
Zoolang zij haar kind had, en nog geen
verontrustende gedachten, was Mrs. Manson
altijd gelukkig geweest. Nu was de zon uit
haar leven verdwenen, zooals ze dat ook uit
de natuur scheen te willen doen dezen avond.
Zij maakte een moeilijken tijd door. Nooit
was haar hart toegankelijker geweest dan nu
voor de hulp van God, waarop zij altijd had
vertrouwd, maar die gedurende den tijd van
haar onvermengd geluk minder noodig, min
der wezenlijk had geschenen.
Misschien, zooals juffrouw Keigwin had
verondersteld, was het, om haar tot deze er
kentenis te brengen, dat een wolk den helde
ren hemel van haar geluk was komen ver
duisteren.
Della scheen niets te bedoelen met haar
opmerking omtrent Margaret's eenzaamheid.
Deze kon tenminste niets ontdekken op het
gelaat van haar bezoekster dat wees op eenig
vermoeden omtrent de zorg der oudere
vrouw»
middagzitting genoten we de eer de plaats
der „verdachten" te zien ingenomen door een
echten en onvervalschten dokter, die zich
echter niet had schuldig gemaakt aan „gro-
ber Unfug", door zich als arts gecamou
fleerd, met de reparatie te belasten van
stofzuigers, maar eenvoudig in hooger be
roep was gekomen tegen een schriftelijk von
nis van den kantonrechter te Alkmaar van
Vrijdag 17 Juni j.1. waarbij hij ter zake
overtreding van artikel 3 der motor- en rij*
wielwet was veroordeeld tot 15 boete subs.
15 dagen hechtenis.
Bedoelde appellant, de te Alkmaar wonen-
j de en practiseerende doctor G. S. stond op
de zitting van 8 Mei terecht terzake een hem
ten laste gelegde aanrijding, gepleegd op
Zondag 15 Maart op den Rijksstraatweg on
der Castricum, waarbij hij onder het inha
len van een motorrijder, den groentenhande-
laar Ódulphus de Wit van Amsterdam met
zijn luxueuze tweezitter had aangereden,
tengevolge waarvan de Wit kwam te vallen
en eenige materiëele schade bekwam.
Ondanks de pertinente ontkentenis van den
dokter, gesteund door de verklaring van zijn
als getuige a décharge gehoorde echtgenoo-
te, mevrouw S., achtte de ambtenaar, na
voortgezette behandeling der zaak op 5 Juni,
het ten laste gelegde wettig en overtuigend
bewezen en werd gevorderd een geldboete
van 40 subsidiair 40 dagen hechtenis.
Zooals echter gezegd, de kantonrechter
dacht er milder over en vermeende dat door
het opleggen van ƒ15 boete of 15 dagen het
feit voldoende was getaxeerd, maar dokter
S., hoewel zich natuurlijk als autobestuurder
niet onfeilbaar achtende, meende in casu
geenerlei schuld te hebben, zoodat hij ook
met de geringe hem opgelegde straf geen
genoegen nam en in hooger instantie recht
zocht bij de meervoudige strafkamer.
Naar het oordeel van dr. Str. had hij bij
het samentreffen met den motorrijder vol
doende naar links uitgehaald, doch had vol
gens zijn waarneming de Wit een ongeregel
de zwenking naar links gemaakt en verdachte
was toen met zijn stuur in aanraking geko
men het achterspatbord van dezen auto, wat
dr. Str. had kunnen bemerken aan een aldaar
toegebracht kras op het lakwerk.
De getuige O. de Wit was bij de behande
ling in appel niet verschenen, van welke niet-
verschijning acte werd gevraagd en verleend.
Alweer dus een strafzaak aan de kimmen!
Later echter arriveerde de Wit nog ter juister
tijd. Derhalve annuleering van de acte.
De appellant was in hooger beroep geko
men, omdat hij zich door het veroordeelend
vonnis in zijn rechtsgevoel beleedigd achtte.
Hij noemde zich niet schuldig omdat hij
had waargenomen, dat de motorrijder zijn
stuur naar rechts omwierp en dus zelf de
aanrijding had veroorzaakt
Het getuigenverhoor kunnen wij, om niet
in herhalingen te treden (wij releveerden
intertijd reeds de toen gevoerde besprekin
gen), onze lezers gevoegelijk sparen. De Wit
was, verklaarde hij ook thans, met het ach
terspatbord aan appellants wagen geraakt.
De president wees dezen getuige op eenige
afwijking in zijn respectieve verklaringen
bij politie en kantonrechter.
De dokter verklaarde bij eventueele ver
oordeeling geen bezwaar te hebben tegen het
bedrag der toegebrachte schade aan motor
en bovenkleederen, door getuige de Wit
geschat op 50, ontkend werd door appel
lant, dat getuige de Wit op het moment van
de aanrijding de wielrijders nog niet voor
bij was.
Mevr. Str., gehoord op verzoek van haar
echtgenoot, zei dat een motorrijder een plot
selinge beweging naar links maakte; van
eenige aanrijding werd echter in den auto
niets bemerkt. De motorrijder was na de aan
rijding nog tamelijk luidruchtig opgetreden.
Er was voldoende ruimte gegeven, meende
mevrouw.
Na het tegenstrijdige getuigenverhoor
meende de officier daaruit geen conclusie te
mogen stellen en iequireerde vernietiging van
het vonnis en vrijspraak van den appellant,
zoowel wat de subsidiaire als primaire te-
lastelegging betreft. Dr Str., voldaan over
het schitterende resultaat zijner bemoeiingen,
had niets meer op te merken, dus volgde
sluiting van het onderzoek en de zitting.
ONEERLIJKE PENNINGMEESTER.
Voor de rechtbank te Almelo stond Dins
dag terecht een grondwerker, verdacht van
verduistering van een bedrag van ongeveer
65, dat hij in zijn kwaliteit van penning
meester der afdeeling Almelo van de Lande
lijke Federatie van Transportarbeiders, on
der zijn berusting had.
De officier van justitie achtte het ten laste
gelegde bewezen en eischte drie maanden ge
vangenisstraf.
Het is hier natuurlijk soms wel wat
eenzaam, maar toch zou ik niets om buren
geven. Al hebben wij dan geen ander gezel
schap dan de meeuwen, dan hebben we ten
minste ook geen ruzie. Heb je al thee gehad,
Della?
Als ik den lantaarn in den toren heb
aangestoken, zal ik ze voor je zetten. Het is
nog wel wat vroeg, maar George moppert,
als hij het licht niet op tijd ziet Allie en ik
hebben een uur geleden thee gedronken. De
kleine meid is er altijd voor te vinden. Soms
drink ik ze voor den tweeden keer, als George
voor zonsondergang terugkomt
Ik ga met je mee naar den toren, merk
te Della op.
Alice was bezig een kasteel van blokken te
bouwen en scheen geen zin te hebben er mee
uit te scheiden.
Het kind is erg stil, zei Della, zoodra
de twee zusters op de klip stonden.
Ja ze is de laatste paar dagen niet erg
goed. Ik denk, dat ze kou gevat heeft, hoewel
ik niet kan zeggen hoe. Ik weet zeker, dat ik
even zorgzaam ben geweest als altijd. Mijn
huismiddeltjes knappen haar niet op. Ga op
den terugweg maar even bij Dr. Morpeth
aan en vraag of hij langs kan komen.
George sprak er vanmorgen over. Het kind
was hangerig en huilde, toen hij wegging,
wat ze anders nooit doet, hoewel ze dol op
hem is; maar nu lijkt ze wat beter. Toch vind
ik het veiliger den dokter maar te laten ko
men. Hij is erg zorgzaam en zal het niet
dwaas vinden, zelfs al is het maar een ver
koudheid.
Wordt vervolgd.