Alkmaarsche Courant. Radionieuws Rechtszaken Reuit&elon HET GEHEIM VAN DE HEIDE. Honden! drie en dertigste Jaargang. Donderdag1 8 «clober. No. 237 1931. Vrijdag 9 October. Hilversum, 298 M. (6.4512. 4."-^ H_12.— V.A.R.A., 12.—4.— A.V.R.O. en de V.PRO. van 8.-11.- uur) 6.45- 7._ en 7.30—7.45 Gymnastiekles door G. Kleerekoper. 8.Gramofoonplaten. 10. V.P.R.O.-Morgenwijding. 10.15 Voordracht door Minny Erfman. 10.30 Viool en piano door Ev. Lopes Salzedo en Joh. Jong. 10.45 Voordracht door Minny Erfman. 11.Ver volg viool en piano. 11.1512Gramo foonplaten. 12.Concert Omroeporkest o. 1. v N. Treep. A. Lambrechts, zang. 2.— A. F. K. Paree: Noordpoolreizen". 2.30—3. Gramofoonplaten. 3.4.Kovacs Lajos en zijn orkest. 4.Concert door het V.A.R A.- septet o. 1. v. Is. Eyl. 4.40 Voor de kinderen. 5 40 Concert door het V.A.R.A.-orkest o. 1. v Hugo de Groot en gramofoonplaten. 6.40 Zang en piano door resp. Dick de Munck, tenor en Joh. Jong. 7.Vervolg concert. 7.20 Toespraak. 7.35 Vervolg en slot concert. 8.Mej. Dr. N. A. Bruining: „De nieuwe tijd in ons land strijdende richtingen". 8.30 'Piano-concert door Elsa Nolthenius. M m v. Godefroi Devreese, viool. 9 Prof. M. C v. mourik Broekman: Het Christendom. 9.30 Vervolg concert. 10.Vrijz. Godsd. Pers bureau. 10.05 Vaz Dias. 10-15 Lezing Drs J. P. Ernstman; „Leekenspel". 10.45 Gra mofoonplaten 11.Gramofoonplaten. Huizen, 1875 M. (Algemeen programma verzorgd door den K. R. O.) 8.- ^J^en 10n.30 Gramofoonpl 11.30 Godsd. Halfuurtje door pastoor Perquin. 12.— Po litieberichten. 12.15—3 Concert door het K.R.O.-Salon-or est o. 1. v. M. van t Woud. 3 Zenderverzorging. 3.30—5.— Opera „Butterfly" van Puccini. 5.-7— Aanslui- ting Muziekzaal v. d. Inf. Kazerne te Assen: Concert door de Stafmuziek van het 1ste R. I. te Assen o. 1. v. S. P. v Leeuwen. 7. Land en Tuinbouwhalfuurtje door Th. Arts. 7.30 Politieberichten. 7.45 P. T. T.-Kwartier- tje. 8.11.Concert door het Versterkt K. R. O-orkest o. 1. v J. Gerritsen. Met mede werking van W. Ravelli, bas. Ca. 9.15 Vaz Dias en van 11.12.Gramofoonplaten. Daventry, 1554.4 M. 10.35 Morgenwijding. II.05 Lezing. 12 20 Concert. L. Leonard, viola. R. Paul, piano. 1.Orgelconcert door W. Vale. 145 Berichten. 1.50 Gramofoonpl 2.45 Schooluitz. 2.50 Lezing. 3.20 Lezing. 450 Orkestconcert. 5.35 Kinderuurtj. 6.20 Berichten. 6.50 Zang door Claire Croiza, sorpaan. 7.10 Lezing. 7.30 en 7.50 Lezing. 9.20 en 9.35 Berichten. 9.40 Lezing. 9.55 Concert. M. Severn, alt- Mannenkoor en orkest. 11.20^- 12.20 Dansmuziek. Parijs Radio-Paris1725 M. 8 05, 12.50, 1 25, 6.20 en 7.50 Gramofoonplaten. 8.20 Radio-tooneel 10.05 Gramofoonplaten. Kalundborg, 1153 M. 11.20—1.20 Orkest concert. 2.204.20 Orkestconcert en viool- soli. 7.30—8.— Concert. Viool, cello en piano. 8.9.45 Radio-Tooneel. 10.10.30 Mandoline-concert. Brussel, 508 5 en 338.2 M. 508.5 M.: 5.20 Orkestconcert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Orkestconcert en zang. 338.2 M.: 5 20 Or kestconcert. 6.50 Gramofoonplaten. 8.20 Or kestconcert en zang. Langenberg, 473 M. 6.25-^-7.20, 10. 10 35 en 11.20 Gramfooonplaten. 12 25— 1.50 Orkestconcert o. 1. v. Eysoldt. 1 50 Gra mofoorrplaten. 4.20—5.20 Örkestconcert M m. v. W. Grosz, piano. 7.208.20 Koorcon eert door Madrigal-vereer.iging o. 1. v. prof dr. Hugo Holle. 8.20 „Ruaolf Rieth: Erleb- nis der Liebe". (Vertellingen, verzen, brieven enz). Hierna tot 10.20 Avondconcert o. 1. v. Wolf en van 10.20—11.20 café-concert. Zeesen, 1635 M. 5.50—6.50 Gramofoonpl 10.55 en 11.20 Berichten. 11.25 Gramofoon platen. 12.151.20 Berichten. 1.20—2.20 Gramofoonplaten. 2.203.50 Lezingen. 3.50 Concert. 4.507.50 Lezingen. 7.50 „Die Rauber" van Fr. v. Schiller. 9 20 Berichten Hierna concert door strijkkwintet Daarna concert door orkest van werklooze musici MEERVOUDIGE STRAFKAMER TE ALKMAAR. Zitting van Dinsdag 6 October. DE RECLASSEERINGSAMBTENAAR IN VOLLE ACTIE. Op de zitting van 15 September stond met gesloten deuren terecht de 63-jarige Hylke de Vr., een ingezetene van Enkhuizen en thans verblijf houdende in het Huis van be waring, welk onopvallend mannetje zich had te verantwoorden ter zake bij art. 247 straf baar gestelde zede-vergrijpen. Als verdediger was hem toegewezen mr. Scholten, die in het belang van zijn cliënt niets onbeproefd liet en dan ook met voldoe ning kon terug zien op het voorloopig gunstig resultaat zijner medewerking, dat een ander reclasseeringsonderaoek werd gelast. De heer Wiggers, aan wien deze taak „ex offico", krachtens zijn ambt, was opgedra gen, ging de levensomstandigheden van den verdachte punctueel na en thans kon deze zaak weder worden voortgezet, op grond van den aard van het misdrijf, met gesloten deu ren. Uitspraak a.s. Dinsdag. EEN PLANK, WAARAAN HEEL WAT TE SCHAVEN VALT! Van den heer Gerrit G., voorheen inge zetene van Alkmaar en bewoner van de al daar aanwezige „Liefdelaan" (met dien ver stande, dat bij allen wèl de laan, maar niet de liefde steeds aanwezig is) en thans de ge meente Hoorn met zijn gewaardeerde per soonlijkheid vereerende, kan niet worden ge tuigd, dat hij bij de verschillende rechter lijke autoriteiten onopgemerkt is gebleven. De kantonrechter te Alkmaar heeft zich met hem geoccupeerd, de politierechter schonk hem zijn attentie en ook de meervoudige strafka mer bleek van zijn bestaan niet onbewust, ook naar aanleiding van het feit, dat hij op 8 Sept. voor dit edelachtbaar college terecht stond wegens bloedige mishandeling van een anderen Liefdelaan-bewoner, welken heer hij onder de tamelijk duidelijke bedreiging: Kom hier, dan zal ik je vermoorden, met een mes of daarop gelijkend voorwerp aanviel en hem eenige steken van niet te grooten omvang toe bracht. De aanvaller kon echter zijn onvrien delijk voornemen niet in vollen omvang vol tooien, omdat ziin toekomstig slachtoffer zoo gelukkig was, hem met een welgemikten vuistslag buiten gevecht te stellen alvorens .Uit het Engelsch van MORICE GERARD door W. v. E.—y. R. 11) Zij maakte haar hand vrij uit zijn sterken greep en vervolgde: Nu moet ik gaan; wilt U me naar mijn pony brengen? Tezamen liepen zij naar het eenzame hutje, waarin de kruidenraapster lag. Het is heel mooi, wat U voor haar ge daan hebt. Zij wees op het huisje. Een man moetZij brak af. Hij is er te beter om, als hijWeer zweeg zij in zichtbare verwarring. Hij kwam haar te hulp! Ik begrijp U, U hebt mij wat hard en on sympathiek gevonden, juffrouw Midred maar het is moeilijk voor een vrouw om in het binnenste van een man te lezen vooral van zoo iemand als ik, die door het leven verhard is. Niet dat het iets te beteekenen heeft, ver- Y.o'gde hij met een glimlach. Tenslotte ben i- u" ^luire en een landgoed legt ver plichtingen op, die niet altijd tot detectives en handboeien leiden. fn ?ethzeaderyddlet0n hidP het meis,e handig U moet mij leeren kennen en van mii gaan houden, fluisterde hij, en dan Ik moet werkelijk weg, anders wordt mijn moeder ongerust Zij feed heen en wï er groote brokken gemaakt konden worden Bij de behandeling dezer zaak voor de meerv, strafkamer werden echter termen gevonden een reclasseeringsonderzoek in te stellen en de verdere besprekingen over het actueele on derwerp: Waar kunnen we de maatschappij zoowel als dezen jongen man het best van dienst mede zijn, hadden heden plaats waarbij werd gehoor dde hr. Wiggers, reclas seeringsambtenaar en het vademecum voor den Alkmaarschen strafrechter in reclassee ringsaangelegenheden. Keurig gecostumeerd was de verdachte heden aanwezig. Desniettegenstaande achtte de heer Wig gers de reclasseeringkanen niet gunstig, op grond door hem nader ontwikkeld. De moei lijkheid bevond zich in huizelijke omstandig heden, waarover wij niet nader wenschen uit te wijden. De verdachte had zich, volgens zijn op gaaf, aangesloten bij een geheelonthouders- vereeniging, teneinde zijn goeden wil tot medewerking aan zijn zedelijke opheffing te demonstreeren. De officier meende alsnu terug te moeten komen op zijn aanvankelijk gerequireerden eisch tot veroordeeling tot 5 maanden defini tieve gevangenisstraf en vorderde thans na ontwikkeling zijner motieven, wagende het experiment, 5 maanden gevangenisstraf voor waardelijk met 3 jaren proeftijd en opleggen van bijz. voorwaarden. oEë „VERDACHTEN BANK-HOUDER" DIE NIET KON ZEGGEN, DAT HIJ MET ONVERSCHILLIGHEID WERD BEJEGEND. Op 15 September stond terecht de 20-ja- rige ex-commissionnair in zuivelproducten, thans zonder eenig lucratief beroep, Adr. Petr. Gr., wonende te Heiloo, als verdacht van valschheid in geschrifte met opzettelijke gebruikmaking van dit vervalschte geschrift. Heel gelukkig was dit flink uit de kluiten gewassen jongmensch in zijn zuivelzaken niet geweest. Eenmaal zelfs geraakte hij met zijn boterauto op een onbewaakten overweg onder Heiloo onder een sneltrein, met gevolg dat hij zelf wel ongedeerd dit huiveringwek kend avontuur doorstond, doch zijn boter- magazijn werd verpletterd en zijn fijne melange de grove wielen van de locomotief stevig in 't vet zette. De stoker-olieman had gedurende vele weken een lichte taak! Doch met den zuivelhandel in 't algemeen ging het lang niet zoo „gesmeerd", zooals ^_worden^gedistilleerd uit de omstandig- boos op zich zelf over haar vurigen blos. rtij keek haar na, tot zij uit het gezicht ver dwenen was. Toen wendde hij zich om en klopte op de deur van het hutje. Niemand had uit zijn streng, onbewogen gelaat zijn gedachten, zijn ïnnerhjkste gevoelens kunnen lezen. 1 oen Mildred terugreed, hield de gedachte aat een woord van haar Margaret Manson van een grooten last had kunnen bevrijden, naar voortdurend bezig en toch had zij niet anders kunnen handelen. Nog een andere gedachte was in haar: de wetenschap, dat de dag zou komen, waarop zij niet zou kunnen wegrijden, zonder een ze ker iemand een bepaald antwoord te hebben gegeven en zij wist voor zichzelve wel, hoe dat antwoord zou luiden. HOOFDSTUK VII. Een vertrouwelijke mededeeling en een ontdekking. Della Gunton klopte op Margaret Man- son's deur en bijna zonder antwoord af te wachten, draaide zij de kruk om en trad het huisje binnen. Margaret keek haar bezoekster verrast aan. Toen zij het kloppen hoorde, dacht zij, dat het haar jongste zuster was. Della had haar drempel al eenige maanden niet overschreden, niet meer, sindszij zien ge neigd toonde, naar Adam Ducros vlleiitaal e luisteren. De getrouwde zuster had haar mis noegen daarover zoo krachtig geuit, dat het meffe daarna „De Klippen" had vermeden. Zij zag Margaret natuurlijk bij haar moeder thuis, maar zelfs dan ontweek zij haar, zoo heid, dat de boteragent leelijk in de schuld geraakte bij zijn leveranciers en toen, om zich voor een dreigenden ondergang te redden, helaas overging tot daden, die hem in ernstig conflict brachten met den strafrechter. Hij stelde namelijk een valsche borgstelling van 100 op en onderteekende die niet minder valscheliik met de namen van zijn vader en grootvader. De valschheid van dit document kwam door de ontkenning der zoogenaamde ouders natuurlijk al spoedig aan het licht met het hierboven gereleveerde, voor den heer A. P. G. zeer onaangename resultaat. Bij de eerste behandeling requireerde de officier een strenge penitentie en wel 1 jaar gevangenisstraf, doch de strafkamer scheen huiverig te zijn om al dadelijk zoo kracht je in te grijpen en dit jonge leven tusschen de enge celmuren te begraven, reden waarom den heer Wiggers werd opgedragen alsnog een nader onderzoek naar de levensomstan digheden van den voormaligen boterhande- laar in te stellen en een rapport in te leveren. Heden werd dan die dubieuze zaak voort gezet. De verdachte G. was absent. Ook hier werd de heer Wiggers gehoord, die gelet op de houding door het jonge mensch aange nomen, zijn minimum belangstelling in zijn eigen zaak, geen voorw. veroordeeling kon aanbevelen. In dit geval kon de officier ook niet mede werken en vorderde 4 maanden gevangenis straf. Mr. Schenkeveld behandelde daarop kor- telijks de belangen der civiele partij contra den verdachte. Hierop werd het onderzoek gesloten. DE WONDERDOKTER VAN STAPHORST VOOR HET VOETLICHT OF: EENVOUD IS HET KENMERK VAN HET WARE! De 63-jarige heer Lpmbertus S., de gene zer van zieken en lijdenden zonder diploma, die met succes in de voetstappen trad van zijn, zooal niet wereld- dan toch in ieder ge val nationaal beroemden vader Petrus „Het Staphorster Boertje", is zoo voor het uiter lijk een uiterst eenvoudig mensch en maakt niet den minsten indruk, een man van weten schap en ontwikkeling te zijn. Juist echter dit boersche aspect is zijn grootste kracht, omdat het vertrouwen schenkt aan de zieken, die op hem hun hoop gesteld hebben. Gemelde heer Lambertus St. was ook thans in persoon aanwezig, evenals mr. Buis kool van Schagen, die als raadsman en ver dediger opponeerde. Het betrof hier een voortgezette zaak in hooger beroep ingesteld door den heer St. tegen een verooraeeling van den kantonrech ter te Den Helder, ter zake een aldaar ge pleegde onbevoegde uitoefening der genees kunde. Op verzoek van verdediger werd ge hoord zekere mej. Poorter gehuwd met den heer Quak aan de Westgracht te Den Helder, ten wier haren huize door appellant zijn spreekuur werd gehouden. Deze dame ver klaarde dat steeds een geneesheer bij de con sulten tegenwoordig was Indien er geen dokter was, moest zij de patiënten onherroe pelijk wegzenden. De patiënte, waarover het ging, was door appellant niet behandeld, doch naar de Kei zerstraat 33 gezonden, alwaar zij de medi cijnen kon halen, haar door den dokter voor geschreven. Een compromitteerend briefje, deze patiënte door appellant geschreven, kon niet door hem definitief herkend worden, althans herinnerde hij zich niet, dit briefje te hebben geschreven. De president, mr. Ledeboer, moedigde den wonderdokter krachtig aan, een royale hou ding aan te nemen die niet anders dan in zijn voordeel kon pleiten. Daarop verklaarde de diplomatieke heer S., dat het briefje er wel wat op leek. Dan weet dé rechtbank wel, waaraan zij zich heeft te houden, concludeerde de presi dent. De getuige mej. van Zon geboren Schuite maker uit Anna Paulowna, kwam een half uur te laat de zaal binnenwandelen, maat glimlachte zóó lief, dat de strenge vermaning den president in de keel bleef steken Haar verklaring klopte niet geheel met die van mej. Quak, welke disharmonie de gebruike lijke bezwaren bij den president verwekte. Bij deze gelegenheid werd aan den heer St. op zijn verzoek een glas water uitgereikt. Vermoedelijk had hij vergeten zijn zak- apotheek mede te nemen. Mej. van Zon gaf verslag van het door appellant gehouden onderzoek, waarop haar een doos met poe ders was uitgereikt. Dit doosje was helaas zoek geraakt en kon dus niet als s. v. o. (stuk van overtuiging) dienen. Bedoelde poeders (om in te nemen) kostten f 3, voorts ontving zij nog zalf tegen den civielen prijs van 5 per portie. De appellant bleef bij zijn ontkentenis Hij veel zij kon. Er was geen openlijke breuk tusschen hen ontstaan; Margaret had te veel zelfbeheersching om het zoo ver te laten ko men. Maar zij voelden de wederzijdsche koel- heid. Margaret liep de bezoekster tegemoet en kuste haar innig. Het lag haar op de tong om uiting te geven aan haar verrassing, doch als een verstandige vrouw bedwong zij zich. Margaret was er niet geheel zeker van, of het bezoek goed of kwaad te beteekenen had. Haar zuster kwam haar misschien tartend vertellen, dat zij en Ducros het eens waren geworden en dat Margaret het kon opvatten, zooals zij wilde; aan den anderen kant kon het ook een aanwijzing zijn, dat Della haar vergissing had ingezien en nu van dezelfde meenig was als haar geheele familie. De middagzon scheen door de vensters en overgoot, toen de deur geopend werd, de huis kamer van het kleine huisje met licht; doch er hingen lage wolken boven de horizon, die ver andering van weer voorspelden. Ik ben heel blij je te zien, Della, zei Margaret. Was het niet warm om hier naar toe te komen loopen? Het is dit jaar in April even warm als anders in Juni! - Neen, daar heb ik niet op gelet. Ik heb zooveel om over te denken. Ik had bepaald wat frissche lucht noodig en toen zei Moeder, dat ik niets beters kon doen dan naar jou over te wippen, Maggie. Moeder heeft gelijk. De lucht is nergens zoo verfrisschend als hier op „De Klippen" en het doet mij ook goed je weer eens te zien, zoodat wij beiden er wel bij varen Margaret's blijdschap was nog toegeno- had die juffrouw niets gegeven of ter hand gesteld. De heer G. de Haan, agent van politie te Den Helder, was speciaal belast om het spreekuur van den wonderdokter in de gaten te houden. Hij had mej. van Zon destijds niet aangehouden, voor zoover hij zich kon her inneren. In het perceel Binnenhaven werkte het Staphorster Boertje zonder medisch toe zicht, verklaarde getuige nog. Een keer kwam het voor dat een patiënt werd teruggestuurd, omdat er geen dokter was. De appellant had successievelijk gewerkt met den stokouden dr. Taverne, dokter Ronge en dokter Barns. Variatio dilectat! De officier hield een requisitoir, dat niet bepaald in het voordeel van den appellant geacht kon worden en achtte het bekende briefje, dat in het proces een rol speelde, van veel beteekenis. Ten slotte vorderde spreker bevestiging van het gewezen vonnis, waarbij de wonderdokter was veroordeeld tot 400 boete of 30 dagen hechtenis. Mr. Buiskool lanceerde daarop een van zijn bekende geestdriftige pleidooien, waarin hij zich veel moeite gaf om aan te toonen, dat apjjellant op geneeskundig gebied een zekere reputatie genoot en het in casu niet wettig en overtuigend was bewezen, dat verdachte zich aan het geïncormineerde feit verdachte zich aan het geïncrimineerde feit volgen, subsidair een belangrijke verminde ring in de opgelegde boete. DE WONDERDOKTER WAS NOG LANG NIET UITGEPRAAT. De in de vorige zaak aangeduide heer Lambertus St. was nog niet klaar met zijn gerechtelijke besognes en kon dus voorloopig de door hem ingenomen plaats niet verlaten, zulks naar aanleiding van de omstandigheid dat hij thans nog in hooger beroep terecht stond ter zake het onbevoegd uitoefenen der geneeskunde op verschillende tijdstippen ge pleegd in 1930 te Den Helder en Wieringen, waarvoor hij door den kantonrechter te Den Helder tot 1 maand principale hechtenis was veroordeeld. Het Staphorster boertje had bij die gele genheid behandeld een dochter uit het gezin Bóls te Wieringen, Almanda, welk meisje leed aan geelzucht en hij had haar voorgeschre ven poeders en druppeltjes, een en ander tegen den standaardprijs van 3 gulden nomi naal. De druppeltjes kosten 3.50. De heer St. had deze patiënte op eigen kracht, dus zonder doctoralen bijstand, be werkt, en als diagnose gesteld dat het meisje aan bloedarmoede leed. Hij keek het meisje steeds in de oogen, doch bleek, zooals later aan het licht kwam, zich bij deze patiënte toch leelijk te hebben „verkeken". Volgens appellant was bij elk consult een dokter aanwezig, wat door mej. Bóls, de moeder van de patiënte, heftig werd bestre den. Had je dien dokter dan in je vestjeszak zitten? insinueerde de president sarcastisch! Het verhoor van mej. Almanda zullen we uit een oogpunt van welvoegelijkheid liever maar uitschakelen. Het meisje had poeders en druppels geslikt. Poeders voor de geel zucht en drupptels voor de bloedarmoede, 's avonds voor het naar bed gaan. De getui gen verklaarden nog„Op het spreekuur liep wel een oude man rond in zijn hemdsmou wen". (Dr. Ronge had een burgerlijk voor komen, rookte een pijp en had een pet op!) Een lastige man, zei de agent de Haan zuchtend. Ook de getuige mei. de Groot, een gehuw de dame te Den Helder, had het Staphorster boertje geconsulteerd wegens hoofdpijn. Deze zou kruiden sturen, doch vergat zijn belofte. Had hij misschien een visioen van den speu- renden agent de Haan gezien? Een andere dame, mej. Driesen, was be zocht met een ziekte aan de galblaas en had den wonderdokter geraadpleegd, doch ook hier werd de patiënt glad vergeten, misschien weer een visioen? Gerequireerd werd wegens een informali teit (de deurwaarder Biersteker was onbe voegd opgetreden als raadsman) vernietiging van het vonnis en opnieuw veroordeeling tot 2 maanden principale hechtenis. De officier wenschte nu aan die kwakzalverij definitief een eind te maken. Pleiter mr. Buiskool bestreed de waarde van sommige getuigen en concludeerde vrij spraak, subsidiair een voorw. straf of geld boete voor dezen reeds bejaarden man. EEN OPPOSANT, DIE DE KNIKKERS WEL KON MISSEN, MAAR HET SPEL NIET WOU VERLIEZEN! VRIJSPRAAK VOOR DEN DOKTER GEVRAAGD! Werden we in den morgen onthaald op de verschijning van een appellant, in de medi sche wereld een kwakzalver genoemd, in de men, sedert haar zuster was beginnen te spreken. Er lag geen tarting in haar oogen j of in wat zij zeide zooals het geval zou zijn geweest, als Della was gekomen met de spe ciale bedoeling, haar verloven mee te deelen. Ik dacht, dat je het wel eens prettig zou vinden, mij bij je te hebben, Maggie. Het is hier wel erg eenzaam, als jij en Allie alleen zijn, nu George zooveel weg is. Margaret keek haar zuster aan en vroeg zich af, of er een verborgen bedoeling achter die laatste woorden lag. Natuurlijk hielden George's plichten als kostwinner hem veel van huis af, maar sinds Ducros was geko men en hem in beslag had genomen voelde zij zich eenzaam op „De Klippen". Zoolang zij haar kind had, en nog geen verontrustende gedachten, was Mrs. Manson altijd gelukkig geweest. Nu was de zon uit haar leven verdwenen, zooals ze dat ook uit de natuur scheen te willen doen dezen avond. Zij maakte een moeilijken tijd door. Nooit was haar hart toegankelijker geweest dan nu voor de hulp van God, waarop zij altijd had vertrouwd, maar die gedurende den tijd van haar onvermengd geluk minder noodig, min der wezenlijk had geschenen. Misschien, zooals juffrouw Keigwin had verondersteld, was het, om haar tot deze er kentenis te brengen, dat een wolk den helde ren hemel van haar geluk was komen ver duisteren. Della scheen niets te bedoelen met haar opmerking omtrent Margaret's eenzaamheid. Deze kon tenminste niets ontdekken op het gelaat van haar bezoekster dat wees op eenig vermoeden omtrent de zorg der oudere vrouw» middagzitting genoten we de eer de plaats der „verdachten" te zien ingenomen door een echten en onvervalschten dokter, die zich echter niet had schuldig gemaakt aan „gro- ber Unfug", door zich als arts gecamou fleerd, met de reparatie te belasten van stofzuigers, maar eenvoudig in hooger be roep was gekomen tegen een schriftelijk von nis van den kantonrechter te Alkmaar van Vrijdag 17 Juni j.1. waarbij hij ter zake overtreding van artikel 3 der motor- en rij* wielwet was veroordeeld tot 15 boete subs. 15 dagen hechtenis. Bedoelde appellant, de te Alkmaar wonen- j de en practiseerende doctor G. S. stond op de zitting van 8 Mei terecht terzake een hem ten laste gelegde aanrijding, gepleegd op Zondag 15 Maart op den Rijksstraatweg on der Castricum, waarbij hij onder het inha len van een motorrijder, den groentenhande- laar Ódulphus de Wit van Amsterdam met zijn luxueuze tweezitter had aangereden, tengevolge waarvan de Wit kwam te vallen en eenige materiëele schade bekwam. Ondanks de pertinente ontkentenis van den dokter, gesteund door de verklaring van zijn als getuige a décharge gehoorde echtgenoo- te, mevrouw S., achtte de ambtenaar, na voortgezette behandeling der zaak op 5 Juni, het ten laste gelegde wettig en overtuigend bewezen en werd gevorderd een geldboete van 40 subsidiair 40 dagen hechtenis. Zooals echter gezegd, de kantonrechter dacht er milder over en vermeende dat door het opleggen van ƒ15 boete of 15 dagen het feit voldoende was getaxeerd, maar dokter S., hoewel zich natuurlijk als autobestuurder niet onfeilbaar achtende, meende in casu geenerlei schuld te hebben, zoodat hij ook met de geringe hem opgelegde straf geen genoegen nam en in hooger instantie recht zocht bij de meervoudige strafkamer. Naar het oordeel van dr. Str. had hij bij het samentreffen met den motorrijder vol doende naar links uitgehaald, doch had vol gens zijn waarneming de Wit een ongeregel de zwenking naar links gemaakt en verdachte was toen met zijn stuur in aanraking geko men het achterspatbord van dezen auto, wat dr. Str. had kunnen bemerken aan een aldaar toegebracht kras op het lakwerk. De getuige O. de Wit was bij de behande ling in appel niet verschenen, van welke niet- verschijning acte werd gevraagd en verleend. Alweer dus een strafzaak aan de kimmen! Later echter arriveerde de Wit nog ter juister tijd. Derhalve annuleering van de acte. De appellant was in hooger beroep geko men, omdat hij zich door het veroordeelend vonnis in zijn rechtsgevoel beleedigd achtte. Hij noemde zich niet schuldig omdat hij had waargenomen, dat de motorrijder zijn stuur naar rechts omwierp en dus zelf de aanrijding had veroorzaakt Het getuigenverhoor kunnen wij, om niet in herhalingen te treden (wij releveerden intertijd reeds de toen gevoerde besprekin gen), onze lezers gevoegelijk sparen. De Wit was, verklaarde hij ook thans, met het ach terspatbord aan appellants wagen geraakt. De president wees dezen getuige op eenige afwijking in zijn respectieve verklaringen bij politie en kantonrechter. De dokter verklaarde bij eventueele ver oordeeling geen bezwaar te hebben tegen het bedrag der toegebrachte schade aan motor en bovenkleederen, door getuige de Wit geschat op 50, ontkend werd door appel lant, dat getuige de Wit op het moment van de aanrijding de wielrijders nog niet voor bij was. Mevr. Str., gehoord op verzoek van haar echtgenoot, zei dat een motorrijder een plot selinge beweging naar links maakte; van eenige aanrijding werd echter in den auto niets bemerkt. De motorrijder was na de aan rijding nog tamelijk luidruchtig opgetreden. Er was voldoende ruimte gegeven, meende mevrouw. Na het tegenstrijdige getuigenverhoor meende de officier daaruit geen conclusie te mogen stellen en iequireerde vernietiging van het vonnis en vrijspraak van den appellant, zoowel wat de subsidiaire als primaire te- lastelegging betreft. Dr Str., voldaan over het schitterende resultaat zijner bemoeiingen, had niets meer op te merken, dus volgde sluiting van het onderzoek en de zitting. ONEERLIJKE PENNINGMEESTER. Voor de rechtbank te Almelo stond Dins dag terecht een grondwerker, verdacht van verduistering van een bedrag van ongeveer 65, dat hij in zijn kwaliteit van penning meester der afdeeling Almelo van de Lande lijke Federatie van Transportarbeiders, on der zijn berusting had. De officier van justitie achtte het ten laste gelegde bewezen en eischte drie maanden ge vangenisstraf. Het is hier natuurlijk soms wel wat eenzaam, maar toch zou ik niets om buren geven. Al hebben wij dan geen ander gezel schap dan de meeuwen, dan hebben we ten minste ook geen ruzie. Heb je al thee gehad, Della? Als ik den lantaarn in den toren heb aangestoken, zal ik ze voor je zetten. Het is nog wel wat vroeg, maar George moppert, als hij het licht niet op tijd ziet Allie en ik hebben een uur geleden thee gedronken. De kleine meid is er altijd voor te vinden. Soms drink ik ze voor den tweeden keer, als George voor zonsondergang terugkomt Ik ga met je mee naar den toren, merk te Della op. Alice was bezig een kasteel van blokken te bouwen en scheen geen zin te hebben er mee uit te scheiden. Het kind is erg stil, zei Della, zoodra de twee zusters op de klip stonden. Ja ze is de laatste paar dagen niet erg goed. Ik denk, dat ze kou gevat heeft, hoewel ik niet kan zeggen hoe. Ik weet zeker, dat ik even zorgzaam ben geweest als altijd. Mijn huismiddeltjes knappen haar niet op. Ga op den terugweg maar even bij Dr. Morpeth aan en vraag of hij langs kan komen. George sprak er vanmorgen over. Het kind was hangerig en huilde, toen hij wegging, wat ze anders nooit doet, hoewel ze dol op hem is; maar nu lijkt ze wat beter. Toch vind ik het veiliger den dokter maar te laten ko men. Hij is erg zorgzaam en zal het niet dwaas vinden, zelfs al is het maar een ver koudheid. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1931 | | pagina 5