JMqtzonden Stukken
BENAUWDE OOGENBLIKKEN.
De trein helde over.
Men meldt uit Groningen aan de N R Ct
De reizigers in den trein, welke omstreeks
half 2 uit de richting Zwolle aan het sta
tion Groningen arriveert, hebben vlak bij ae
plaats hunner bestemming eenige benauw ae
oogenblikken beleefd. De trein helde op eei
gegeven oogenblik zoozeer over, dat men be
vreesd was voor een ongeluk. Bij informatie
werd meegedeeld, dat van eenige fout in ae
rails, zooals men veronderstelde, geen sP£a'
ke was. Wel heeft de machinist van den fie-
treffenden trein tegen de dienstvoorschriften
gehandeld en harder dan waartoe hij in e
gegeven omstandigheden gerechtigd was
door den wissel gereden.
ZOLDERING INGESTORT.
In een station te Rotterdam.
Gister is i nde le en "2e klasse-wacht
kamer van het station Beurs te Rotter
dam een gedeelte van de zoldering inge
stort Een buffetbediende kreeg een stuk
óp het hoofd. Hij is in het ziekenhuis
aan den Coolsingel opgenomen. Later is
lióg een stuk uit de zoldering gevallen.
Het eerste brokstuk woog ongeveer 12 a
15 K G. Maatregelen zijn genomen om
verdere ongelukken te voorkomen.
DEENSCH VLEESCH NAAR
NEDERLAND.
Hoe tot beperking te komen?
Op het departement van Buitenlandsche
Zaken had Maandag een bespreking plaats
tusschen een Nederlandsche en een Deensche
delegatie over den abnormaal grooten in
voer van Deensch vleesch hier te lande in den
laats ten tijd. De Nederlandsche delegatie be
stond uit dr. J. A. Nederbragt chef van de
directie van economische zaken van het
departement van Buitenlandsche Zaken, ir.
Th. J. Mansholt, inspecteur van den land
bouw, hoofd van den buitenlandschen land--
bouw-voorlichlingsdienst aan het departe
ment van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw en dr. A. Ten Sande, adjunct-directeur
van den Veeartsenijkundigen Dienst van het
departement van Binnenlandsche Zaken en
Landbouw.
De Deensche delegatie stond onder lei
ding van den Deenschen gezant en bestond
uit de heeren O. C. S. Sonne, lid van de di
rectie van de „Landbrugsraadet", oud-
minister en oud-lid van de Eerste Kamer, V
Helsteö, directeur van het ministerie van
Landbouw en A. Hoegsbro Holm, secretaris
generaal van de „Landbrugsraadet".
Van Nederlandsche zijde nam bovendien
een viertal vertegenwoordigers van Neder
landsche landbouw- en veehandelorganisa
ties deel.
De bedoeling van de besprekingen was na
te gaan of het mogelijk zou zijn in gemeen
overleg, tot beperking van den uitvoer van
Deensch vleesch naar Nederland te geraken
Het bleek, dat men in Deensche kringen de
mogelijkheid niet ziet om langs particulieren
weg den uitvoer te beperken, terwijl de
Deensche regeering geer. wettelijke bevoegd
heden heeft om die beperking op te leggen,
zoodat, indien daartoe aanleiding mocht be
staan, een oplossing in een andere richting
gezocht moet worden.
ACTIE TEGEN INVOER VAN VERSCH
VLEESCH.
Het dagelijksch bestuur der Geldersch-
Overijseische Maatschappij van Landbouw
heeft besloten actie te blijven voeren tegen
den invoer van versch vleesch. Aan het na
tionaal landbouwcomité zal wederom wor
den verzocht de meest krachtige maatregelen
te treffen om de regeering zoodanige be
sluiten te doen nemen dat deze invoer niet
meer loonend is.
KORTE BERICHTEN.
De minister van waterstaat heeft aan
het gemeentebestuur van Zwolle concessie
verleend voor een radio-distributiebedrijf in
die gemeente.
Gister en heden worden te Amsterdam
in het stedelijk museum efficiency-dagen ge
houden. De eerste zitting begon gister al een
kwartier te Iaat. Een goed voorbeeld!?
Gedurende de tijdelijke afwezigheid
van de bewoners hebben inbrekers zich
toegang verschaft tot de villa van de
familie S. aan de Westerlaan te Bloe-
mendaal. Er zijn gouden voorwerpen,
linnengoederen en kunstvoorwerpen
ontvreemd.
irievesi uëi Berlijn
(Van onzen correspondent).
In September plegen de deuren der Berlijn
sche schouwburgen open te gaan. Wie het
Berlijnsch tooneel kent, weet, welk een bijzon
der genot dat befeekent. Een nieuwe seizcen
op de planken, bij Max Reinhardt, Bar-
nowsky, Robert en de vele anderen! Ik ben al
genieter sinds 1912, wat dus zeggen wil, dat
ik ook nog Reinhardt's oude garde in het
„Deutsches Theater" aan het werk gezien
heb. In den grooten tijd van zijn Shakes-
peare-cyclus. Neen, zoo goed heeft men Sha-
kespeare nimmer tevoren en nimmer daarna
in eenig land ter wereld gespeeld. Ook niet in
zijn vaderland, in Engeland Reinhardt pakte
die tragedies en comedies van den onsterfe
lijke aan op een manier, die evenzeer de on
sterfelijkheid verdiende We zijn veel te laat
met onze geluidfilms. En nu deze uitvinding
eindelijk practisch werk gaat doen, moet ze
zich haasten, omdat de grootste regisseur
van alle tijden ook al 'n dagje ouder wordt
Ik zag dezer dagen een geluidsfilmopname
van Hoffmannthals „Jedermann" op het
kerkpein in Salzburg, regie Reinhardt,
hoofdrol Alcxancer Moissi. Ja men kon
zich uit die korte tafereelen wel eenigszins
van het grootste geheel een voorstelling ma
ken. Maar het was toch nog allesbehalve een
genot naar die wonderlijk-verwrongen gelui
den te iuisteren. De techniek is nog niet ver
genoeg. Wat zou ze voor de kunstwereld be-
tcekend hebben, waren ze in 1910—'14 reeds
geperfectionneerd geweest!
,.^oe.8c^d herinner ik me Waszmann en
Moissi, Victor Arnold en Winterstein, Bas-
sermann en Else Heims. Naar zulke voorstel
lingen gingen wij, jonge liefhebbers en too-
neeldwepers, als naar een religieuse plechtig
heid. En we gingen steeds als betere men-
schen huiswaarts.
Dat is nu eenigszins anders geworden.
Professor Max Reinhardt is nog altijd re
gisseur en Berlijn is zeker veertig tooneel-
spelers van beiderlei kunne rijk die ver boven
het middelmatige uitsteken en onder wie er
enkele tot de genieën gerekend mogen wor
den. Bassermann, Werner Krauss, Elisabeth
Bergner, Hans Albers, Kathe Dorsch, Max
Pallenberg. Deze namen zullen ook den Ne-
der'andschen lezer, zij het slechts door as
film als bemiddelaar, voldoende bekend zijn.
Voor ons, Berlijners, zijn ze onmisbaar we
betalen graag de peperdure prijzen, als we
daardoor weer eens hun kunst genieten kun
nen. Maar de stukken worden er helaas niet
beter op. Gerhart Hauptmann is n'e* meer
van de jongsten en er komt voor de planken
niet meer veel uit zijn vroeger zoo pioductie-
ve pen, Zuckmayer, Kaiser, Bronnen, en al
die andere jongeren, Bruckner, die eigenlijk
Tagger heet, niet te vergeten, kunnen wel
eens een gelukkigen greep doen. En natuur
lijk mogen we niet bij het geniale van vroe
ger tijden stilstaan. We moeten in de nieuwe
kunstvormen gelooven, hoe moeilijk het ons
ook vaak, ook op dit gebied, gemaakt woidt.
Maar Tagger is geen Shakespeare, geen
Schiller, geen Ibsen. En het is te veel ver
langd, dat we in den tegenwoordigen tijd met
een gevoel van wijding den schouwburg zul
len verlaten als men ons uren lang theorieën
van Freud, klantjes van Lombroso en Mag-
nus, Hirschfeld, of types van de zelfkant des
levens voorgezet heeft en ons vergastte op
alle gecomprimeerde ellende der ziekenhui
zen, nachtspelonken, opiumkitten en huizen
van verdachte Zeden (gelijk men zich, be
driegt mijn geheugen mij niet, in het vader
land pleegt uit te drukken).
Het moderne tooneel in Duitschland is
vaak hard en meed oogenloos, opzettelijk bij
tend en beleedigend, een proef op onze zenu
wen, waartegen we alweer bijna afgestompt
zijn, en een afwijking ten deele ook naar het
zuiver-politieke, waarbij de kunst vaak danig
in de verdrukking komt. Het meestal nog
voortreffelijke spel kan wel heel wat zwakke
stukken aan succes helpen. Maar de werke
lijke kunstkenner iaat zich door prachtig
spel toch niet van de wijs brengen. De barre
tijden, die we hier nu al sinds 1914 doorm»-
ken, hebben toch wel invloed gehad, ook en
vooral op het kunstleven. De groote meer
derheid der kunstenaars heeft geen brood
meer, nu de koopkracht der massa, en ook die
der fijnproevers, ver beneden peil gedaald is.
Dichters, schilders, componisten staan ee
nigszins verward in het Duitsche heden.
Huiselijke zorgen, nationale of internationale
problemen, die eigenlijk tot bijzondere schep
pingskracht zouden moeten aanwakkeren,
schijnen voorloopig toch al te drukkend te
zijn of althans het artistiek evenwicht in ge
vaar gebracht te hebben. Er wordt heden
ten dage in Duitschland bitter weinig voor
de eeuwigheid gewrocht.
De werkloosheid in de gelederen der
kunstenaars, vooral ook in die der tooneel-
spelers, heeft een verontrustenden omvang
aangenomen. Ware de film er niet, die nog
honderóen aan een goed broodje helpt, dan
ware de ellende stellig nog veel grooter. Een
regisseur als Reinhardt, die ook nog direc
teur zijner vier Berlijnsche schouwburgen is
en bovendien in Weenen en Salzburg regie
voert, in Amerika zoo nu en dan tooneel-
voorstellingen organiseert en in Hollywood
films tot stand brengt, versnippert zijn krach
ten en biedt ons hier in de stad zijner groot
ste successen nog slechts éénmaal pier winter
een prestatie, die aan vroeger tijden herin
nert.
Het gaat den schouwburgdirecteuren
overigens slecht in Berlijn.
Niet minder dan acht grootere en kleinere
theaters zijn dit seizoen gesloten en in de
overige is men met de prijzen naar beneden
gegaan, omdat werkelijk haast niemand ze
meer betalen kon. Het geheele bedrijf is op de
basis van de massa-abonnementen, die over
twaalf tot vijftien schouwburgen in concern-
vorm loopen, gereorganiseserd. En de abon-
né betaalt nu niet meer dan bijvoorbeeld in
Nederland de niet-abonné voor een stalles
plaats. Dat beteekent voor deze dure wereld
stad wel een zeer belangrijke reductie. Nog
goedkoopier kan de Berlijner terecht, als hij
er zich toe bepaalt, het arbeiderstooneel te
genieten, waar hem vaak genoeg belangwek
kende stukken voorgezet worden. Ik gebruikte
de uitdrukking: arbeiderstooneel. En ben mij
bewust, dat die de zaken niet geheel juist
weergeeft. Duitschland heeft sinas de revolu
tie ook een soort „proletarisch tooneel" en be
schikt over half-socialistische, half-commu-
nistische regisseurs( de herhaaldelijk door
faillissement getroffen Erwin Piscotor is
onder hen de meest bekende), die er hun
kracht in zoeken, politieke actueele proble
men op de planken te brengen en volgens
modern-Sovjet-Russisch voorbeeld het too-
neelspel met atonale muziek en ingelaschte
filmstrooken of projecties op een witten ach
terwand aan te vullen, zoodat een soort poli
tieke propagandistische revue ontstaat, die
het stuk van den schrijver meestal sterk op
den achtergrond dringt.
Men kan niet zeggen, dat we deze periode
alweer achter ons hebben. Maar ze is toch
wel een mode-verschijnsel gebleken en betee
kent op het oogenblik al geen bijzondere at
tractie meer. Het „tijd-toon:el" is er voor in
de plaats gekomen. Daaronder verstaat men
hier actueel-politieke tendenz-stukken, die
uiterlijk meer aan de traditioneele too.neel-
kunst onzer vaderen herinneren, doch welker
inhoud minder met kunst dan wel met actu
aliteit rekening houdt. De schrijvers geven
een samenvatting van de gebeurtenissen en
de dagblad-hoofdartikelen der laatste jaren
en zelfs Fefst maanden, en maken dan op
die wijze de planken tot een machtige factor
in de propaganda voor bepaalde'politieke
doelen en partijen. Het moet erkend worderf,
dat de communisten daarin alle andere groe
pen verre de baas zijn.
Maar ook zulke voorstellingen kosten geld.
en wil men door zijn kos..u heen komen, dan
kan»men zich niet tot de goedkoope rangen
bepalen, waar de arbeider vpor enkele
„Groschen" zijn plaats betaald heeft. Men is
op dure rangen aangewezen, en de rijke snob
is ook gaarne bereid te komen, mits men hem
een attractie biedt door zeer gepepierde tafe
reelen, waarbij het hem niets schelen kan zijn
eigen klasse of stand in allesbehalve gunstig
'ieht te moeten zien. En zoo hebben we dan
heel wat communistische pryoaganda-voor
stellingen beleefd, waarbij meer dan de helft
van de zaal bezet was met een oer-kapitalis-
tisdi publiek in dure avondrobes en goed;2""
tende smokings, met veel vertoon van briljan
ten en kostbaar bont, terwijl aan c andere
zijde van het voetlicht acteurs, die met dui
zend mark en meer per avond betaald wor
den (ook de millionnair Max Pallenberg
speelde bij Piscator, wiens theater door kapi
talisten als de bankier Katzenellenbogen in
het leven gehouden werd), in lu'd ui,£c"
schreeuwde noodkreten de rijken dezer aarde
voor schurken en uitpersers werden uitge
maakt.
Zulke voorstellingen waren voor den iet
wat afgestompten Berlijner een tijdlang wer
kelijk een attractie. Tot ook hier het nieuwtje
afging en de heeren communisten den meer
en meer gebruikelijken weg van het faillisse
ment moesten opgaan en zich een practische
voorstelling van de dagelijksche zorgen hun
ner gehate kapitalisten konden gaan maken.
Op het oogenblik trekt ons weer heel iets
anders. De Amerikaansche „Fox-Film" is op
't goede denkbeeld gekomen Berlijn in navol
ging van Londen en Amerika een eiken dag
veranderend programma van uitsluitend ac
tueele klankfilms voor te zetten. De voorstel
lingen duren van 12 uur 's middags ononder
broken tot middernacht. Het geheele pro
gramma is op één uur berekend, maar men
kan elk oogenblik binnenkomen en blijft dan,
tot men het filmstrookje, waarmee men be
gonnen was, opnieuw zeit verschijnen. Dat
beteekent natuurlijk al dadelijk een zeer
groot gemak. Maar de grootste attractie is,
dat men niet meer dat langzamerhand on-
draglijk geworden gedoe van sentimenteele,
onbeteekende en on-artistieke films voorgezet
krijgt, doch uitsluitend tientallen korte stroo-
ken actueel nieuws van de laatste dagen en
weken, en wel uit alle werelddeelen. Een
prachtige aanvulling van het dagbladnieuws,
die alleen mogelijk is, doordat de „Fox-
Film" in de geheele wereld eigen reporters
en filmfotografen met eigen geluidsfilm
auto's gestationeerd heeft, die het publiek
op waarlijk indrukwekkende wijze op de
hoogte houden.
Gandhi is in Londen aangekomen, In Pa
rijs gezien, in Italië van boord gegaan. We
hebben het gelezen. Even vlug naar de Fox
bioscoop en we zien en hooren Gandhi. Het
bericht lééft voor ons. De afstand is over
wonnen. We zijn overal „bij" geweest. Is dat
niet ook iets voor Nederland?
ROLAND.
AANLEG WEG ZAANDAM—
PURMEREND.
Ingediend is een wetsontwerp tot onteige
ning voor den aanleg van een weg van
Zaandam naar Purmerend, onder de gein.
Zaandijk, Zaandam, Wijde Wormer, II-
pendam en Purmerend.
Het plan is den weg te Zaandijk te doen
aansluiten aan den ontworpen weg Haarlem
WestzaanZaandijk over de Zaan, en de
zen door den Kalverpolder te laten loopen
naar de ringvaart van de Wijde Wormer; na
kruising van die ringvaart zal de weg vol
gen het ontwerp den Middentocht van de
Wijde Wormer volgen tot de Oostelijke ring
vaart en daarna zich in hoofdzaak in Oos
telijke richting voortzetten tot den ontworpen
rijksweg AmsterdamHoorn.
De weg is gedacht met een kruinbreedte
van ongeveer 15 M. met taluds en, zoo noo-
dig, met bermslooten.
AUTOBUSDIENST DEN HELDER—
HAARLEM AMSTERDAM.
Voor een college uit Gedep. Staten van
Noord-Holland is gisteren te Haarlem be
handeld een verzoet van W. Prins in Den
Helder, om vergunning tot het in werking
brengen van een autobusdienst Den Helder
over Alkmaar en Haarlem naar Amsterdam
en terug.
Naar aanleiding van dit verzoek waren
brieven ingekomen van de gemeenten Bever
wijk, Velsen, Castricum en Bergen (N.-H.)
benevens van de N.Z.T.T.M. en van de Ne
derlandsche Spoorwegen.
In dezen laatsten brief werd tegen het
eventueel verkenen van de vergunning be
zwaar gemaakt, aangezien de Ned. Spoorwe
gen groote kosten hebben besteed aan de
electrificatie van het traject Velsen—Alk
maar.
Wil de dienst op dit traject rendeeren, dan
dient het vervoer sterk opgevoerd te worden.
Een autobusdienst zou zeker groote schade
doen.
De treinen doen over het traject Den Hel
derAmsterdam anderhalf a twee uur, ter
wijl de bus er twee a twee-en-een-half uur
over zal doen.
De gemeentebesturen van Alkmaar en
Haarlem hadden tegen den dienst geen be
zwaar, mits door hen vastgestelde routes bin
nen de gemeenten zouden worden gevolgd.
De heer Nijpels lichtte namens aanvrager
het verzoek toe en verklaarde, dat het de be
doeling is een sneldienst tusschen Den Hel
der en Amsterdam te exploiteeren, welke in de
tusschengelegen plaatsen geen passagiers op
neemt of uitlaat, tenzij zij het volle bedrag
voor het geheele traject betalen.
De busdienst zal vooral voor marineperso
neel in een behoefte voorzien, aangezien een
retour bij den trein 4.50 en bij den bus
2.55 kost. Bij enkele steekproeven is wel ge
bleken, dat de dienst een groot succes zou
hebben.
De directeur van de N.Z.H.T.M., ir. Bur-
gersdijk, verklaarde tegen den dienst geen be
zwaar te hebben indien een vervoerverbod
Haarlem—Amsterdam werd opgelegd.
De exploitante van een autobusdienst Den
Helder—Alkmaar had tegen de aanvraag
bezwaar, omdat zij vreesde dat het publiek
in Den Helder thans naar Amsterdam en
niet meer met haar dienst naar Alkmaar zou
gaan.
De aanvrager deelde ten slotte mede, geen
bezwaar te hebben tegen vervoerverboden op
tusschengelegen trajecten.
D'e commissie zal aan Gedep. Staten ad
vies uitbrengen, welke later een beslissing
zullen nemen.
URSEM.
Voor een stampvolle zaal werd Zondag
avond in de groote tooneelzaal van den
heer P. Th. Oudejans opgevoerd door ae
rk. tooneelvereeniging „Eendracht maakt
Macht" alhier, „De Wapens Neer" oorlogs
drama in vier bedrijven naar den gelijk-
namigen roman van Bertha von Suttner.
De heer P. Oud Jzn. heette namens de
vereeniging allen welkom, in het bijzonder
den pastoor en den burgemeester. Spreker
zag in het talrijke bezoek ook het bewijs
dat de vereeniging den grooten financieelen
en moreelen steun geniet van de ingezetenen
en zulks stemt hoopvol
Het spel werd onder ademlooze stilte
van het begin tot het einde gevolgd. Menige
traan werd weggepinkt en meermalen kwam
de zakdoek te voorschijn.
Na het drama werd als toegift nog opge
voerd „Tegencandidaat", een humoreske in
één bedrijf.
Om dit komische stuk, waarbij de candi-
daten aan hun kiezers alles beloofden om
toch maar gekozen te worden, werd zoo on
bedaarlijk gelachen, dat zelfs toen de heer
P. Oud Jzn. het slotwoord sprak, nog de
vreugde'in de zaal merkbaar was, toen alle
spelers op het podium verschenen en een da
verend applaus een welverdiende hulde was
voor de zoo schitterend geslaagde uit
voering. De tooneelvereeniging „E. M. M.
kan met voldoening op dezen geslaagden
avond terugzien en verzekerd zijn, dat met
verlangen naar een volgende uitvoering
wordt uitgezien.
OUDKARSPEL.
Door het Departement van de Maat
schappij tot Nut van 't Algemeen werd
de eerste avond gehouden in het seizoen
1931—1932, Maandagavond bij den heer
C. Vis.
In die opening werd door den voor
zitter, den heer J. Keizer, medegedeeld
dat in alle 312 departementen dezen
arond zal worden vergaderd, waar alle
35000 leden de vredesboodschap zullen
ontvangen en verspreiden.
Met een hartelijk welkom aan den
voordrachtskunstenaar Mulder en het
strijkje dat dezen avond opluisterde,
opende de voorzitter de bijeenkomst,
waarna de „boodschap" van de Maat-
schapij werd voorgelezen.
De heer Mulder droeg op zeer gevoel
volle wijze drie fragmenten voor uit:
„Van het westelijk front geen nieuws."
Hierna werd een pauze gehouden.
In de pauze werden door een vijftal
jongedames een paar nummers op de
viool, begeleid door piano, gegeven.
Herna volgden vier gedichten uit
„Aanklacht" van Martien Beversluis,
gevolgd door twee fragmenten uit „De
Weg terug".
Al deze voordrachten werden met zoo
veel gevoel en gloed voorgedragen dat
het doodstil was in de zaal en allen zeer
onder den indruk kwamen.
Door den voorzitter werd de motie
even nader toegelicht, waarna zij met
algemeene stemmen werd aangenomen.
Hierna volgde sluiting der vergade
ring.
SCHOOFL.
Zooals men vorige week in ons raads-
verslag heeft kunnen lezen, besloot de raad
tot 't zenden van een telegram aan het depar
tement van binnenl. zaken, waarin dringend
werd verzocht om, ter leeniging van de
werkloosheid te Schoorl en omliggende ge
meente werkloozen te plaatsen bij het staats-
boschbeheer.
Reeds Vrijdag jl. kwam bericht bij het ge
meentebestuur Binnen, dat de minister had
besloten om hoogstens 100 man te werk te
stellen A 2.50 er dag, tot uiterlijk 31
December a.s. De gemeenten hebben een toe
slag op dit gegeven, terwijl de tewerkgestel-
den moeten zijn kostwinners, hoofden van
gezinnen.
ik meen, dat een arbeider, wien
is ontnomen, toch moeilijk nara -,alles rew
Nu zal ik maar beginnen^?'^^
wel over wil hebben a®-
Tusschen Xaar 'l\ b*
lende vakorganisaties is nog Wei Versch(T
eel verschil, maar zooals ik reeds 1 *5'
gradueelook alweer, evenals bi,
kooplui, uit concurrentieoogunt SrooS
tijk zijn ze precies hetzelfde Ve'J d« Pr*
Vt'C gftPrl. 5"
BOVENKARSPEL.
Het bestuur van het Hist. Genoot
schap „Oud-Westfriesland" schrijft een
prijsvraag uit voor tooneelstukken van
één of meer bedrijven in dialect of in het
Nederlandsch over het Westfriesche le
ven.
ZWAAG.
Gistermorgen is de boerderij van A
Laan afgebrand.' Verzekering dekt de schade
de
gen hebben de ongeorganiseerden
vakbeweging te danken; oa het aan
der werkloozen kassen, waardoor h °PricWn
weging het monopolie der werH„ vakb*
zekering heeft gel regen, de geoSei<V
van hun mager loon reeds vóór Hp„
zentijd mogen betalen, de staat
duren plicht ontheven is en ten slottfl, «n
georganiseerden 't gelag in den vorm e
slechte steunregeling mogen betaC u-n 'o
werkverschaffing worden georpan 1
voorgetrokken en verdienen nx>er ii.-,"'Seer<5«ö
organiseerden; aan de fabriek en h °n?e'
plaats wordt den ongeorganiseerden Werk'
evenveel afgehouden voor belastin" ^ttr
de fiscus kan georganiseerd of n npen Wa't
sc d niet schelen, als men het bij^ar1?ani-
eens over meten met twee maten mij,; ,n°?
gen.... Bij de gedachte aan deze voorï^'
moeten die ongeorganiseerde parasieten r"1
wel tranen van dankbaarheid in de 11
wellen, als ze opzien naar hun pem-r,, 00f»
den broeder. S rganHeSr,
De vakbeweging, ook het N. A S
zeer gaarne collectieve contracten af<ïi •t*i'
waarbij ze den patroon beloven dat
jaar (of langer) geen staking in Zijn I**
1 r\ 1 L-nnian (qr„,li 1 V-l 1 -i 1
zal komen, terwijl hij ze te allen tijde
kan ontslaan, als ze hem te lastig aj*'1
Bij het afsluiten der collectieve 91
Buiten verantwoordelijkheid van ae
RedacPe. De opname in ae rubriek, bewijst
geenszins dat de redactie er mede instemt).
VAKBEWEGINGSTACTIEK
EN NOG IETS.
Mijnheer de Redacteur!
Verzoeke beleefd plaatsing van onder
staande repliek op het „ingezonden" van W
v. d. Wal in uw blad van 24 Oct 1931
Eere wien de eere toekomt. W. zei in zijn
artikel, dat de werkloozen bij het N. A. S
niv ,heLv?11Je ipond betalen J daarin heeft hij
Sfüjk. Het doet mijn betoog echter wei-
nig af, want bij de andere vakorganisaties
moet men het wel betalen, wat het N A S
nu eenmaal niet kan helpen. Bij het N. A. S.
moeten de werkloozen hun werkloozenbijdra-
gen en ik meen een dubbeltje contributie per
week betalen, wat voor een werklooze even
goed nog veel te veel is. Een goede handelaar
vergeet bij het opsommen der goede deugden
van zijn artikel, zeker niet den prijs te noe
men. Dat W. dit vergat, toont dat hij nog
niet geheel volleerd is in de koopmanschap
Voor de rest moeten we ons wel afvragen
waarvoor W. zijn artikel heeft geschreven-'
ik denk, dat hij het zelf ook niet zal weten'
Hij begint met te vertellen, dat hij
het niet over het voor of tegen dei-
vakbeweging wil hebben; en na een paar
losse fantasiën, die op mijn artikel slaan als
een tang op een varken, hooren we niets an
ders, dan de goede kwaliteiten der vakbewe
ging en de parasitaire houding der ongeor
ganiseerden. Ongeorganiseeraen en parasie
ten! Als burgemeesters en gemeente-secreta
rissen dit beweren, en dit grootsch geluid
wordt nog versterkt door de bewering van
den revolutionnairen socialist v. d. Wal, dan
zal het toch wel waar zijn. Een bewuste ar
beider als W. moest zich schamen, dat hij
zijn mede-arbeiders georganiseerd ^>f on
georganiseerd, Roomsch Katholiek of revo-
lutionnair dusdanig durft te qualificeeren»
staat de vakbeweging aan den vert*^ f
Toen in 1921 de Nederlandsche induik
niet kon concurreeren tegen Duitschb''
proclameerde de vakbeweging
incluis de metaalbewerkcrsstaking, zè
Wilton, Eysink e.a. aan de bladen m'edï
den, dat de staking juist van pas i
Toen stond de vakbeweging aan den verl» I
den kant.
Toen Julius Barmat, tijdens de transport'
arbeidersstaking in 1921, spek in het Roer-!
gebied kon invoeren, leende hij de leidinji
van N. A. S. en N. V. V. ieder 50.000, en
mocht hij de staking breken Het contract
werd geteekend voor het N. A.S. door Snee
vliet, S. v. d. Berg, Lansink Jr., Lansink Sr,
Kruis en Bouwman; werkend in „Die Rok'
Fahne" (5 Dec. 1924) en „De Arbeid" (i;
Jan.. 1925). Toen stond de vakbeweging aan
den verkeerden kant.
Bij de veenarbeidersstaking in 1921 was
de vakbeweging eerst niet aanwezig, en toen
ten slotte Lansink Sr. arriveerde in EmiMn,
stond hij verbaasd, dat we nog niet öndtr-
handelden met de*boeren en riep: „Maara
moeten toch looneischen gesteld worden1'1
„Wat voor eischen?" „Nou. hm, vol loon!'
,.En wat is vol loon?" „B.v. 70 of 80 pct.m
het vorig jaar". Toen stond de vakbewtgjnj
aan den verkeerden kant.
Bij de veenarbeidersstaking van 1925, toe
de veenarbeiders uit solidariteit met de Frc
sche arbeiders in staking gingen, toen tl
ongeorganiseerde communist Brommc
door de marechaussee onder den voet wer;
geloopen, Constandse in een greppel wtra
weggeranseld, Jo v. d. Eynde met de rente
bedreigd en Jo de Haas gevangen gtmtn,
streken de vakbondleiders over hun -«[ver
zorgde buikjes op Nassaukade 101
Amsterdam. De vakbeweging was op jw
velden of wegen te ontdekken, of het moet
al geweest zijn in den vorm van de gunmi-
knuppels der mede in het N. V. V geor
ganiseerde politiemacht, die op onze tij
gen de charleston uitvoerde. Wie kan ooi
solidariteit verwachten van onze hoog vr
hevene georganiseerde broederen?
Wat de principes en idealen betreft;!
wil er slechts op wijzen dat het N. A. S. te
syndicalistisch, daarna bolsjewistisch en'*
weer revolutionnair socialistisch was en ii
alles water in den wijn mengde.
De afdeeling Alkmaar was tot het f®
voorstel van 1928 syndicalistisch en
zich anti-parlemi ntaristisch uit, wat ze zei ff
nog deed in 1930.
In 1931 nam ze echter reeds deel aan oen
parlementairen strijd en stelde ge®*!*
raadscandidaten. Hieruit concludeer ik,
men in het N. A. S. principes en idealen W
afschudden, als een natte poedel het waWi
welke conclusie misschien ook alweer «<P
doordat ik een parasitaire arbeider ba-
U, Red., bij voorbaat dankende
plaatsruimte, verblijf ik
JAAP NORDï
St. Pancras, 26 Oct. 1931.
Mijnheer de hoofdredacteur.
Met verbazing lazen wij het
overzicht betreffende de overnen'^v..
de gemeente van het radiodistripu
drijf „omdat er zoo'n zoet winstj®
zit". Maar waar moet dat heenf!
nog wel meer bedrijven, waar
te slaan is door de gemeente. Lat ^e.
maar met de noodzakelijkste eV.:hutie-
hoaften beginnen b v. melkdis«*T« I
brooddistributie enz. jijt,
Dat zijn bedrijven, die altijd jft
wat m. i. met de radiodistributie-1
de snelle ontwikkeling, met u°8
wisselend aspect, een zéér groote
Dat met het oprichten van delfedr
gemeentebedrijven, particulie|-e
ven, die dikwijls met veel kos' gt
groote inspanning opgezet zij°> p gji
trapt worden, schijnt er minder op
te komen!
ik
p'
Mijnheer de hoofdredacteur.
met belangstelling tegemoet.
radio-avontuur zich verder zal ji
kelen en teeken met dank v j
plaatsing.
Ho:gachtend-ypMA
vrtjj
(Hier komt weer de belangt >J
naar voren: mag de gemeente
in handen nemen ook al z^n nee
zetenen over het algemeen c1iU:ll(ieus!*ir
baat wanneer een groep jn'
ders daardoor schade ondérvin jptf
Wij kunnen ons heel goed
dat iemand als inzender, die c f
in adio-toestelleti heeft, d0"'
uaeenteliik besluit gedupeerd
Red- A'K
