^Binueniand
Jiexk S. Sxhool
'fxmÜMaaat 'flieums
DE INBRAAK TE WIJK AAN ZEE.
Een verdachte aangehouden.
■q^H. NANNING'S
M i l/flTANOPASTA
gX| 1 w ^"%25&75c.p.tube
^iniqt mond en tanden.
nieuwen leven. Maar dorheid, die tot ver
sterving worden gaatwat is daar tegen
te doen We zullen het uiterste moeten wa
gen om hij anderen en onszelf de levensver-
dorrinS tegen gaan- De grootste macht,
■welke we daartegenover kunnen stellen is de
rnaCht van die liefde, welke 'niet sterven kan
noch mag. Niet sterven kan. omdat ze is
gocktelijk van oorsprong en bestemming.
Niet sterven mag, omdat in haar dood de
gansche menschenwereld mede te gronde
zou gaan. In de dorheid des levens toone de
Jiefde haar levenskracht, gelijk een paar
laatste herfstbloemen in een verdorrend
grasveld, juist door de tegenstelling met de
omgeving, gewagen van het leven, dat even
min sterken kan nog mag. Daarin dekt de
liefde het leven dan ook volkomen.
Zie, in de dorheid van het dagelijksche
leven is iedere daad, waaruit liefde spreekt,
een verkwikking Niet misschien om den in
houd van die daad, welke maar gering kan
wezen: een handdruk, een vriendelijk woord,
een traan: een kleine, onbeteekenende bloem
op zichzelf, gelijk het madeliefje op zichzelf
een onbeteekenend klein bloempje is, maar
door haar omgeving beteekenis verwerven
kan. Zoo kan een woord, een kleine daad, die
een uiting van liefde is, staan in het dorre
leven als een teeken, dat er een macht is ster
ker dan alle mogelijke andere negatieve
machten, omdat ze draagt het positieve uit
de eeuwigheid var. Godzelf Dit moet niet
vergeten worden. Wie het vergeet die pleegt
onrecht aan anderen en aan zichzelf.
Het komt niet aan op het groote en het
vele. De laatste herfstbloemen zijn nu ook
niet veel en groot. We zullen de bloemen
weelde voortaan daar moeten zoeken, waar
de mensch die zelf verwekt heeft. En toch
zeggen ons al de schoone gekweekte bloemen
niet dat ééne woord, waai het op aan komt
Ze getuigen niet van overwinning uit eigen
kracht van het leven op den dood.
Het komt niet aan op het groote en het
veie. Wanneer daar is een leven, dat dreigt
onder te gaan in de verdorring en we mer
ken in dat leven toch nog één enkel bloempie
op, laat dns blij zijn, want dat kleine is een
getuigenis van de groote macht, welke, on
zichtbaar nu nog, dat leven weder rijk kan
doen opbloeien. En als we dat ééne bloempje
niet zienlaat ons in dat leven het bren
gen, opdat er vreugde kome. waar vreugde
zijn moet, maar waar nu droefheid en ver
dorring heerscht.
Zoo heeft ieder een taak. Men klage dan
niet over dorheid en doodschheid, zoolang
men nog eenig geloof heeft in het onver
woestbare, maar merke dat op, waar het
vertoont en wekke het op, waar het schijn
baar gestorven is, opdat dit misschien ook
niet gansch sterven gaai.
De laatste herfstbloemen vermanen daar
toe.
Bpieveti init Rusland
De strijd tusschen de kerk en de
aolsjewiki.
Een paar jaar geleden werd de geheele
beschaafde wereld in roep en roer gebracht
door de mededeelingen over de vervolgingen,
waaraan in Sovjet-Rusland de godsdienst
bloot stond. Verontwaardiging maakte zich
van velen meester, er werden protetstverga-
deringen belegd, vurige redevoeringen ge-
houdn, moties van afkeurig aangenomen
Daarna is de storm gaan liggen. Dat is ove
rigens volkomen begrijpelijk: de menschen
kunnen niet voortdurend in zulk een staat
van opwinding verkeeren en bovendien heeft
het Westen nu andere zorgen. Er zijn echter
yeer velen in het Westen, die de ingetreden
kalmte beschouwen als een bewijs, dat de
godsdienstvervolgingen in Rusland tot het
verleden behooren, dat de bolsjewiki hun poli
tiek veranderd hebben. Dat is echter onjuist.
De campagne van de bolsjewiki tegen de
kerk was nog nooit zóó hardnekkig als juist
op het oogeiiblik. Er bestaat zelfs een onver
brekelijk verband tusschen de z.g. „kolchi-
satie (d.w.z. de collectivisatie van de boeren
bedrijven en het dwingen van de boeren, deel
te nemen aan de door de overheid opgerichte
kolchozen") en de felle campagne tegen den
godsdienst in het algemeen en de orthodoxe
kerk in het bijzonder.
De vormen, welke de strijd tusschen de
bolsjewiki en de kerk nu heeft aangenomen,
zijn echter anders dan vroeger en, wat de
hoofdzaak is, die strijd woedt bijna uitslui
tend op het platteland, zoodat de Westerlin
gen, die Rusland bezoeken, er niets van be
merken. Dorpskerken worden nu bij duizen
den gesloten of in stallen veranderd; dui
zenden priesters worden verbannen, in ker
kers opgesliten, terechtgesteld. En de bevol
king, de geweldige, onwetende Russische
massa, houdt zich niet afzijdig, maar neemt
actief aandeel in dezen strijd. Wel is die
strijd aitders dan men zich in het Westen
voorstelt, minder romantisch, ruwer, primi
tiever, zooals al het Russische gebeuren pri
mitiever, ruwer en geheel niet romantisch is
Ik zal in dit stuk trachten een beschrijving
te geven van den strijd, zooals hij in werke
lijkheid is, ontdaan van al de romantiek,
waarin hij door Westerlingen gehuld wordt.
Er zijn in het Westen menschen, die den
ken, dat de verwoede strijd van de bolsjewiki
>ea:en de kerk het gevolg is van hun fana-
Dat is slechts voor een zeer gering ge-
fanaf waar- De bolsjewiki zijn, ondanks hun
tiseh ve' menschen. die buitengewoon prac-
oen n ,ïnncn redeneeren en nuchter de stap-
laneen ™egen-, welke het best met hun be-
heid en a"eenl{0men. Alleen deze nuchter-
staat £resteUPv,act'sc^e £eest hebben hen iu
handhaven Wan en «evaren en zich te
verbitterden strl^T zij juist nu zulk 5"
is dat omdat de keÏPn TT
ge organisatie is die 5" g°T'€nSt' de
tgen, terwijl hun beTanJJ niet ku"nen vernie'
netiging van eiken een volkomen veÜ
eischt. Bovendien Is Chvan organsatje
priesters en de kerksclT ewe/ing' ,dat de
felle vijanden van het soLl" het a!?eme-,n
komen waar. De opiïersti2 "r-ejPme Z1ln- v<?'
PPerste leiding van de
orthodoxe kerk bestaat weliswaar uit men
schen, die uit opportuniteitsoverwegingen
alles vermijden, wat tot wrijvingen met de
sovjet-overheid zou kunnen leiden, de synode
der orthodoxe kerk vaardigt telkens weer be
velen uit, waarin de geestelijken aangemaand
worden, zich van elke antibolsjewistische
actie te onthouden, maar onder de lagere
geestelijkheid, vooral op het platteland
heerscht een tegenovergestelde geest en de
priesters bestrijden het sovjet-regime. Of
schoon de priesters weten, welke gevolgen
dit voor hen zal hebben, vallen zij in hun
preeken de sovjet-regeering aan en manen
hun parochianen aan, de beveles der bolsje
wistische overheid niet op te volgen.
Bijzonder fel werd deze actie der geeste
lijkheid sinds de sovjet-regeering haar kol
choz-politiek voert. De priesters en de voor
gangers van de sectanten roepen openlijk
hun toehoorders toe: „De kolchozen zijn een
gruwel in de oogen des Heeren. De grond
behoort aan God en niemand heeft het recht
er over te beschikken. Wij moeten ons daar
om verzetten tegen de goddelooze kolchoz-
politiek, al zouden wij daarvoor ons leven
moeten opofferen. Alles wat zonder Gods
zegen opgebouwd wordt, zal vernietigd wor
den".
Vele priesters vergelijken de kolchozen en
de collectivisatie met den Toren van Babel
en voorspellen, dat het resultaat hetzelfde
zal zijn. In de kort geleden te Moskou ver
schenen boeken over den strijd tusschen kerk
en de bolsjewiki worden honderden voorbeel
den medegedeeld van deze propaganda tegen
de kolchozen. De schrijvers van die boeken,
communistische propagandisten, vertellen
natuurlijk niet, welk lot al die moedige
priesters en voorgangers heeft getroffen,
maar dat is niet moeilijk te begrijpen.
Een van de eigenaardigheden van de Rus
sische psyche is het onuitroeibare geloof in
de spoedige komst van den Anti-christ. E)en
laatsten tijd is het geloof in de spoedige
komst van den Antichrist en den ondergang
van de wereld bijzonder sterk geworden. De
priesters spreken van den kansel over de
komst van den Antichrist en doen dat iu
zulke bewoordingen, dat hun toehoorders
begrijpen, wien zij ermede bedoelen.
Nog driester treden de z.g. „stranniki" op
i,Stranniki", d.w.z. bedevaartgangers, zijn
een typisch Russische verschijnsel, dat het
Westen niet kent. De bolsjewiki houden deze
zwervers aan, werpen hen in den kerker, slui
ten ze in kampen op, verbannen hen naar de
bosschen, waar zij als slaven boomen moeter.
kappen, maar toch kunnen zij die stranniki
niét uitroeien. Als bedelaars, in lompen ge
huld, met een zak op den rug, trekken de
straniki over het land, vragen om een stukje
brood, voeren fluisterend gespreken met ae
boeren en roepen hen op, zich tegen de kol
choz-politiek te verzetten. Deze stranniki ver
spreiden ook het geloof, dat de Jongste Dag
nadert en dat Lening dg Antichrist is ge
weest. Soms geraken deze stranniki in een
profetischen pathos en voorspellen dan aller
lei straffen, die den boeren dreigen, welke
lid van een kolchoz worden. Maar naast
deze godsdienstige argumenten gebruiken zij
ook heel gewone, voor eiken boer veel begrij
pelijkere argumenten: de verandering van ae
kolchozniki in slaven, het verlies van elke on
afhankelijkheid e.d.
De agitatie van de priesters en de stran
niki tegen de kolchozen heeft in veel plaat
sen tot gevechten geleid tusschen de boeren
en de bolsjewiki. Bijzonder vermetel treden
daarbij de vrouwen op. Het is herhaaldelijk
gebeurd, dat de vrouwen zich op den grond
voor de tractors wierpen om op deze wijze de
collectivisatie tegen te gaan. En zij riepen
daarbij, dat zij liever den dood wilden in
gaan, dan toe te laten, dat een kolchoz opge
richt wordt. Maar naast deze offervaardig
heid, die bij iedereen bewondering moet wek
ken zien wij ook uitingen van de grenzen-
looze onwetendheid, bijgeloovigheid en pri
mitiviteit. De plattelanders zijn vaak over
tuigd, dat de mannen, die naar het platte
land komen om er kolchozen op te nchteu,
verkleede duivels zijn, dat je dit ook kunt
zien, omdat zij staarten hebben. En het is
al gebeurd, dat zulke „duivels" met den dood
bedreigd werden en om hun leven te red
den zich spiernaakt uitkleedden om den
boeren en boerinnen te laten zien, dat zij
geen staarten hebben
Het verzet van de geestelijkheid kon echter
de oprichting van de kolchozen niet beletten:
de bajonetten der G.P.Oe. zijn veel wedspre-
kender dan de preeken der priesters. Weken
lang vóór de oprichting van den kolchoz
vinden dan eiken dag kerkelijke plechtigheden
plaats, omdat de bolsjewiki geen kerken in
de kolchozen dulden. In die laatste dagen
\an het bestaan van de gewone verhoudin
gen haasten zich alle paartjes hun huwelijk
te laten inzegenen, biechten alle inwoners
\an het dorp, worden kinderen gedoopt, die
uit sleur ongedoopt waren gebleven. Den ge
heelendag luidt dan de klok, worden missen
gecelebreerd. In de propvolle kerk wordt ge
beden, zooals in geen jaren daarvoor, "er
wordt geweend, gezucht. Vele boeren be
schouwen het lid worden van een kolchor als
een zonde, maar de overmacht dwingt hen,
zij moeten wel
Primitiviteit van de vormen, welke
de strijd tusschen de kerk en de bolsjewiki
heett aangenomen, te begrijpen moet men
rekening houden met de Russische toestan
den. Zelfs vóór de revolutie waren de gods
dienstige voorstellingen vas de Russische
massa door en door materialistisch. De voor
stelling van een Russischen boer als van een
godzoeker, een door en door vergeestelijkt
wezen, is volkomen onjuist; het aantal men-
fchen dat zich boven de primitieve, materia
listische godsdienstge opvattingen kon ver-
,.:.en' was steeds zeer gering. Ook de gees
telijken, de zielenherders der boeren, waren
menschen met geringe ontwikkeling en wei
nig beschaving. De vervolgingen, waaraan
de geestelijken nu bloot staan, hebben tot ge
volg gehad, dat zeer vele priesters, en daar
bij de meest beschaafde, zich terugtrekken
Priesters worden nu menschen uit het volk,
mannen wier opvattingen weinig van die der
primitieve massa verschillen. Maar deze on
wetende priesters zijn tegelijkertijd bezield
met een vurig geloof en bereid hun leven op
te offeren voor hetgeen zij als het wezen van
het Christendom beschouwen.
De kloof, die vóór den oorlog heeft be
staan tusschen de geestelijken en hun paro
chianen, is nu verdwenen, omdat de geeste
lijke in de meeste gevallen een gewone boer
is, die zich in beschaving en opleiding weinig
van de overige boeren onderscheidt. Het
daarom vaak voor, dat de boeren hun priester
in bescherming nemen, dat de G.P.Oe. een
fevecht moet leveren om zulk een miester te
unen arresteeren. Soms trekken honderden
vrouwen naar de stad en eischen dat de ge
arresteerde priester in vrijheid gesteld wordt.
De G.P.Oe ranselt dan de opgewonden
menigte uiteen, waarbij gevoelige klappen
uitgedeeld worden.
Het zou natuurlijk verkeerd zijn te denken,
dat de geheele boerenbevolking zoo handelt,
maar dat het aantal plattelanders, die in den
strijd tusschen de kerk en de bolsjewiki partij
kiezen voor hun geestelijken en de stranniki,
zeer groot is, erkennen de bolsjewistische
schrijvers zelf ook.
Eigenaardig is het volgende verschijnsel
Den laatsten tijd wenden de arbeiders zich
eveneens tot de kerk toe. In de sovjet-bladen
wordt nu vaak vermeld, dat arbeiders de
geestelijken steunen, nieuwe kerken bouwen,
geld voor kerkbenoodigdheden verzamelen
Dat wekt bij de bolspewiki woede en angst,
omdat de vijand op deze wijze steeds meer en
meer vat krijgt op het proletariaat, dat, vol
gens de meening van de bolsjewiki, per se
atheïstisch gezind moet zijn.
De strijd tusschen de bolsjewiki en de kerk
neemt met den dag feller vormen aan. De
bolsjewiki begrijpen, welk een groote beteeke-
nis dat voor hen kan hebben en zij kondigen
een strijd op leven en dood aan. De gods
dienst moet geheel en al uitgeroeid zijn, zeg
gen zij en handelen in dezen geest.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY
EEN HAGENAAR WINT EEN PRIJS
IN DE IRISH SWEEPSTAKE.
Hoe het lot hem eindelijk gunstig
was.
De Haagsche Crt vertelt;
Irish Stew is stamppot van schapenvleesch
met uien en aardappelen. De leren en Engel-
schen zijn er aan verslaafd.
Irish Sweepstake is de geauthoriseerde gok
op paardenrennen. De Ieren en Engelschen
zijn er aan verslaafd.
De „Airis stjoe" pleegt men ook op de
spijskaarten in de Nederlandsche eetgelegen-
heden te vinden. Soms wordt het genoemd
„lersche hutspot", ook wel Irish hodgepodge.
De „Airis swiepstake" begint in ons gok
lustig land steeds meer slachtoffers te maken.
In zekere tijden van het jaar verdwijnt het
woord „swiepsteek" niet van de borreltafel.
De lersche pot en de lersche gok is wel
het eenige contact, dat de groote massa in
ons land met den lerschen Vrijstaat heeft.
Ook in de Residentie heeft de Sweepstake
zijn aanhangers. De stad, waarin een groot
deel van het jaar het officieele gelukswiel
draait, de echte, cnvervalschte loterijtrom
mel, waarvan de Staat het monopolie bezit,
is goklustiger dan eenige andere gemeente
in ons lana. Noem één plaats, waar meer
uitlotingen worden gedaan dan onze stad.
Wij weten, wat gokken is, al woonde wijlen
Willem Broekhuys, de grootste gokker, de
grootste „swiepsteeker"', welke ons land ooit
heeft gekend, in Rotterdam.
Bij de loting, welke gisteren te Dublin voor
de groote Sweepstake plaats had, kreeg onze
landgenoot, de heer J. W. B. Brinkman, op
zijn lot het paard „Castlebagot". Dat wil
zeggen: wint het paard in de races, welke
over tien dagen te Dublin worden gehouden,
dan krijgt de heer Brinkman ruim drie maal
honderd duizend gulden. Realiseert u dat be
drag eens. Drie honderd maal duizend gul-
en. Als u voortaan elk jaar duizend gulden
voor een zomerreisje uitgeeft, kunt u drie
honderd jaar achtereen van deze eene swiep
steek op reis gaan. Enzoovoort.
Wij hebben den heer Brinkmon op zijn bu
reau opgezocht. Het doet natuurlijk niet ter
zake, waar hij is. Hij zou, als wij het publi
ceerden, maar opgebeld worden door men
schen, die mocht hij het derde deel van
een millioen winnen, je kunt niet weten
alvast een klein leeninkje bij hem zouden
willen aangaan, of door menschen, die hem
nog rijker zouden willen maken en „mooie
zaakjes" voor hem zouden weten.
Voorloopig heeft de heer Brinkman zijn
drie ton nog niet. Wel heeft hij recht op ruim
zes honderd pond. Al staat de j>ond laag,
toch nog een aardig bedrag, om zoo maar
in het handje te krijgen. Zoo vlak voor St.
Nicolaas en de Kerstdagen.
De heer Brinkman werkt in een heel groot
gebouw. Men meldt, als men hem spreken
wil, zich aan bij een portier. Een aardige,
lange portier. Dan wordt men in een kamer
tje gelaten en daar krijgt men van een an
dere mijnheer een invulformulier, waar een
blauwtje van gemaakt wordt en waar men
op moet schrijven, wat men komt doen, hoe
men weet, waar men woont, hoe laat men
kwam enz. Dan moet men een heelen tijd
wachten en dan wordt men door den mijn
heer meegenomen naar een soort van chas
seur en die brengt u naar een heel groote lift,
waar wel twintig menschen in kunnen, en
dan komt men op een. andere verdieping en
dan moet men wachten in een groote hall,
waar aan een groote bureau-ministre een
kleine chasseur zit, en de eerste dien men
daar ziet, is de gewezen hoofd-redacteur van
een heel groot Nederlandsch dagblad, die
daar kind aan huis is en dan wordt men
weer door een anderen chasseur naar weer
een andere gang gebracht, in weer een an
dere kamer, waar men weer moet wachten
en dan komt een heel erg dikke mijnheer, die
u vriendelijk terecht wijst, zonder een terecht
wijzing te geven en dan komt men weer bij
de chasseurs, in de lift met de liftboys, bij
den langen, aardigen portier in de groote
hall en dan dan dan komt eindelijk
de heer Brinkman.
U ziet wel, dat het onmogelijk is voor een
gewoon mensch om den heer Brinkman, win
naar van een „swiepsteek"-paard, te spreken
te krijgen.
De heer Brinkman vertelde ons nog, ver
schillende loten te hebben gekocht. Een zij
ner collega's zat met drie loten, die hij niet
meer kwijt kon, in de maag. De heer Brink
man ontfermde zich over het restantje en
zietop een van de drie loten viel het
paard „Castlebagot", dat hem misschien een
derde millioen zal brengen en in ieder geval
reeds zesduizend gulden heeft opgebracht.
De heer Brinkman was tot dusver evenmin
gelukkig in de loterij als u en wij Hij speel
de ook al jaren lang in de staatsloterij, zon
der iets anders te trekken dan nieten, even
als u en wij. En hij is thans het lichtend
voorbeeld voor alle ongeluksvogels, want
ééns komt de dag
EEN VERKEERSMAQUETTE VAN
DEN A. N. W. B.
De A. N. W. B. meldt ons:
Herhaaldelijk is ons, wanneer wij op
het gebied der bevordering van de ver
keersveiligheid in aanraking kwamen
met de menschen van de praktijk in
de eerste plaats dus onderwijzers, voorts
de verkeerspolitie e. a. de vraag ge
steld, of wij, naast onze populaire ge-
schriftjes en sprekende schoolplaten, er
niet toe zouden kunnen overgaan, een
leermiddel samen te stellen, waarbij met
gebruikmaking van natuurgetrouwe,
lesse figuren de verkeersregels gede
monstreerd zouden kunne, worden.
Hoewel aan de samenstelling van een
dergelijk geheel groote kosten en risico's
verbonden bleken te zijn, zijn wij er na
vele proefnemingen toe overgegaan,
zulk een Verkeersmaquette met losse
figuren te doen ontwerpen en tegen# Arn/OH
kostenden prijs verkrijgbaar te stellen. 01 A na Arnoi°-
Daarbij is de bedoeling geweest, dat
zooveel mogelijk alle zich op straat
voordoende situaties moeten kunnen
worden weergegeven; dank zij het ge
bruik van losse huizen, straten trottoirs
e. d. is dit bereikt. Deze kunnen op
uniforme wijze op de grondplank beves
tigd worden en de verdere figuren, alle
van metaal vervaardigd, kunnen daar
op geplaatst worden.
De afmetingen van de grondplank zijn
zóódanig, dat dt klas zich daarom groc-
peeren kan, zoodat de leerlingen de
situatie op normale wijze horizontaal
voor zich zien. Dit lijkt ons een groot
voordeel, daar aldus zoo weinig mogelijk
gevergd wordt van de fantasie der leer
lingen.
De inventaris dezer A. N. W. B. ma
quette bestaat uit eenige tientallen
figuren (trams, auto's, bussen, fietsen,
voetgangers, verkeersborden enz.), te
zamen toereikend om de meest voor
komende situaties op te bouwen. Voor
den onderwijzer wordt een handleiding
verstrekt, waarin het gebruik van de
maquette nader wordt toegeli.-ht en de
meest voorkomende gevallen worden
behandeld. Er bestaat dus voldoende
stof ter behandeling en de maquette zal,
naar onze overtuiging, spoedir een veel
gebruikt, practisch, sterk tot het kind
sprekend leermiddel blijken.
In het belang van de bescherming van
de jeugd tegen de verkeersgevaren, in
het belang van mige honderdduizen
den jonge levens, die dagelijks gevaar
loopen, hopen wij, dat deze verkeers
maquette spoedig in vele scholen een
plaatsje zal vinden.
om ook haar gave te toonen aan het werk
der zending.
Velen zullen natuurlijk door hun huislijke
bezigheden hier niet aan mede kunnen deen
en dat zouden wij natuurlijk ode niet willen.
De leden van de dameskrans „Bidt en
Werkt" zullen thans met destemeer ijver haar
werkzaamheid gaan doorzetten, omdat zij
hebben gezien, dat haar arbeid wordt ge
waardeerd.
Ook brengen wij dank aan al degenen, die
de bazar door haar geldelijke offers hebben
doen slagen, alsmede degenen die de zaal
hebben opgesierd met bloemen, enz.
De burgemeester breng ik onzen dank,
omdat hij door zijn aanwezigheid, de bazar
mede heeft doen slagen.
Hierna werd tot slot gezongen Gezang:
96.
BEEMSTER.
Voor den tijd van 6 maanden, ingegaan op
5 Nov., is aan den heer C. Vestering alhier
de bevoegdheid tot het besturen van motor
rijtuigen ontzegd.
CASTRICUM.
Geboren: Emerentiana Anna, d. van
G. van dei Himst en Margaretha van Duin.
Ondertrouwd: Lambertus Müller
De politie te Amsterdam heeft aldaar
gearresteerd een te Wijk-aan-Zee gebo
ren mai^ die zijn domicilie gevestigd
heeft te Amsterdam en verdacht wordt
van de inbraak in pension „Kennemer-
dvin" te Wijk-aan-Zee. Hij was eerst
or langs uit een gevangenis ontslagen
en werd voor een ander misdrijf door
de politie gezocht.
De man ontkent tot nu toe alle schu'd.
Ds. J. Drenth te Broek op Langen-
dijk is beroepen tot predikant bij de
chr. geref. kerk te Broek onder Akker-
woude.
SINT PANCRAS.
De dameskrans „Bidt en Werkt" heeft in
het gebouw bij de Ned. Duitsch herv kerk
een bazar gehouden, welke in elk opzicht
naar wensch is geslaagd.
De baten komen ten behoeve der zending.
Ds. Jellema opende de bazar met gebed
Gemeenschappelijk werd gezongen psalm:
75, waarna ds. Jellema voorlas psalm 111
de dames hebben schitterend werk ge
leverd, elke week werd één avond samenge
werkt, de krans kan zich verheugen met 21
leden.
Een kerncollectie van prachtige eigenge
maakte goederen lag ten toon gespreid en
noopte tot koopen. Wij zagen zooveel ver
schillende kleedingstukken, dat het teveel zou
zijn om op te noemen.
Wel viel het ons op, dat het meeste voor
dagelijks gebruik het eerst was verkocht, voor
het luxe was de minste kooplust.
Ook waren nog heel wat goederen inge
leverd van niet-leden. Deze goederen werden
natuurlijk ook gaarne aangenomen.
Als attracties waren aanwezig een kussen
met kruissteken, hier moest naar worden ge
raden, hoeveel steken dit kussen bevatte. Het
juiste aantal was 8609. De dichtsbijzijnde
was de heer J. Schuur met 8584. De laagste
rader was 1000 en de hoogste 18294.
Ook was een pop aanwezig, waarvan de
naam moest worden geraden. Deze was ge
naamd Lientje en werd gewonnen door mej.
Ida Jellema.
Van een glazen potje met boontjes moest
het juiste aantal worden geraden. Niemand
kon ook dit precies raden. 417 was het aantal
en twee hadden 420 geraden, zoodat moest
worden geloot. De winnaar werd Jb. Wage
naar Az. De prijs hiervoor was een prachtig
gebreid kleedje.
De verloting werd door ds. Jellema en
burgemeester Kroonburg uitgevoerd en had
tot uitslag:
Nr. 33 le prijs, gehaakte sprei, mej. A.
Barten; Nr. 253 2e prijs, ondersprei, onbe
kend; Nr. 179 3e prijs, groot gebreid kleedje,
onbekend; Nr. 255 4e prijs, tasch, Jb. Groot;
Nr. 236 5e prijs, bonbonschaaltje, mevr. Jel
lema, Nr. 127 6e prijs, klein gekleurd kleedje,
Gr. Keizer; Nr. 390 7e prijs, wit gehaakt
kleedje, P. Bakekr.
Weinig goederen zijn onverkocht gebleven,
zoodat de bazar volkomen geslaagd kan wor
den beschouwd.
Ds. Jellema sloot.
Wij kunnen, zeide hij, met daivk op de ver-
loopen twee dagen terug zien. De bazar is
boven verwachting geslaagd, alhoewel de
gedachte toch van allen was: gezien de
slechte tijden, zal de opbrengst niet meeval
len. Het is heel best geloopen.
De zegen van God voor al uw werk afge
smeekt, heeft hier volkomen geholpen. In het
slagen van dit zendingswerk zien wij ook de
hand Gods. Zoo zien wij weer de wonder
goede werken van hem en smeeken steeds zijn
zegen op onze werken.
De dames, die zoo haar best hebben ge
daan, mogen wij ook danken voor haar goede
werken aan de zending betoond. Gelukkig is
de gemeente, waar voor de zending wordt ge
ST. PANCRAS.
Woensdag 18 Nov. werd een ouderavond
gehouden in de O. L. school. Het gezellige
zaaltje was geheel gevuld met ongeveer 60
ouders.
Bij het binnenkomen werden we reeds aan
genaam getroffen door de fraaie teekeningen,
welke aan de wanden prijkten. Deze waren
alle geteekend door de leerlingen.
De gezelligheid werd verhoogd door ver
schillende bloemen, welke de tafels versier
den.
Het hoofd der school, de heer de Ruiter,
sprak in zijn openingsrede zijn genoegen
uit, dat zoovele ouders naar hier waren ge
komen en hoopte, dat de besprekingen nuttig
en aangenaam mogen zijn.
Uit de mededeelingen bleek, dat het verzoek
aan den gemeenteraad om herhalingsonder-
wijs te doen geven, was afgewezen.
Doch nu was op initiatief der oudercom
missie een cursus voor rijpere jeugd bij de
gemeente aangevraagd. Dit slaagde beter.
Hiervoor stelde de gemeente beschikbaar
5 per leerling uit deze gemeente benevens
een verwarmd en verlicht lokaal en de be-
noodigde leermiddelen voor deelname van 47
leerlingen.
Voor de 4 leerlingen uit de gemeente Koe
dijk is thans een verzoek om subsidie bij het
gemeentebestuur ingediend.
Na de afhandeling van enkele huishoude
lijke zaken en de bezichtiging van het teeken-
werk der leerlingen werd door mej. v. Gracht
„De Ondergang der R 101" en „De koffie
huisknecht" voorgedragen.
Hierna hield de voorzitter een inleiding
over het nieuwe Onderwijsontwerp.
Spreker wees in de eerste plaats er op, dat
de regeering hiermede 3.474.000 dacht te
bezuinigen, doordat 1600 onderwijzers ont
slagen konden worden, doch dan komen deze
onderwijzers op wachtgeld te staan, dus is
dit maar denkbeeldig.
Voor het onderwijs vond spreker het, voor
al voor het platteland een groote verslechte
ring.
Indien b.v. een school beneden 45 leerlin
gen heeft, kan met één onderwijskracht wor
den volstaan, beneden 90 twee enz., dat
vooral in de kleine plattelandsschooltjes dan
goed-onderwijs kan worden gegeven, is dan
buitengesloten.
Daar komt nog bij, dat een onderwijzer
natuurlijk zoo gauw mogelijk naar een groo-
tere school zal solliciteeren, liever nog onder
wijzen in een groote school dan hoofd in
een éénmanschooltje.
Besloten werd een adres aan den raad te
richten, middelen te beramen, dat het voor
de kinderen bij het verlaten der school min
der gevaarlijk wordt.
Getracht zal worden een vrouwenclub op
te richten.
Ongeveer 10 uur sloot de voorzitter met
een tot weerziens deze bijeenkomst.
UITGEEST.
Collecte Volksonderwijs*
De alhier gehouden collecte door de afd.
Uitgeest van „Volksonderwijs" ten bate van
het „Fonds tot steun aan Volksonderwijs"
heeft de som van 19 opgebracht.
EEN NEDERLANDER AAN DE
PARIJSCHE SCHOOL VOOR
OOSTERSCHE TALEN
Met ingang van den nieuwen cursus
is aan de „Ecole de Longues Orientales",
die deel uitmaakt van de PariiV'-he Uni
versiteit, een leerstoel geopend in het
Nedeilandsch recht en de Nederlandsche
taal Dit professoraat is opgedragen aan
mi. dr. H. van Acker, die begin Decem
ber zijn colleges zal aanvangen.
De nieuwbenoemde vertegenwoordiger
van onze wetenschap te Parijs heeft,
volgens het Hbld., reeds verschillende
geschriften gepubliceerd over het Ro-
meinsch recht, waarvan eerige in sa
menwerking met den bekenden Roma
nist prof. Collinet. Hij maakt deel uit
1 HHH BH van het Parijsche advocaten- admi-
voeld. Wij zullen hopen, dat deze bazar een nistratie-kantoor Van Acker ^Surty en
aansporing moge zijn voor andere dames Rolack»
