VERKADE
Hteuv/
Het gemeentebeleid en het maatschappelijk leven
Het hooge peil der gemeenteloonen draagt bij tot het
op onnatuurlijke wijze in stand houden van koopkracht
en tot belemmering' van prijsvaL
Een rede van dr. A. R. Zimmerman,
25 CENT.
OOL1JKH ©ESTERS
voorstel. Een groote moeilijkheid is om de
menschen werk te laten verrichten, dat over
eenstemt met hun vroeger werk. Is het niet
mogelijk nuttig werk te vinden voor men
schen niet geschikt voor zwaar grondwerk.
Kan men werkloozen niet opdragen toe
zicht op het verkeer te houden bij onbewaak
te overwegen.
De voorzitter oordeelde, dat in het
laatste denkbeeld een gevaar school. Als men
de menschen weer opheft, verhoogt men het
gevaar. Bovendien is het een hoogst verant
woordelijke taak.
De Spoorwegen aarzelen zelf een waar
schuwingssysteem in te voeren, omdat bij
storing het gevaar grooter is.
De heer De Vries herinnerde aan be
sprekingen in de werkloozencommissie. Het
besluit is genomen om alle patroons te ver-
zoeken zich voor werkzoekenden in verbin-
ding te stellen met den correspondent der ar
beidsbemiddeling.
De heer He 11 in ga ging met het voor
stel accoord.
Spr. vrceg of het niet mogelijk was de be
grooting zoo te maken, dat B. en w. gerech
tigd zijn werkloozen te werk te stellen aan t
gemeentewerk, dat de patroons voor de ge
meente uitvoeren.
De voorzitter zeide, dat B. en W. uit
standpunt reeds innamen.
Weth. Hemming betoogde, dat men di.
niet alles in reglementen kan vastleggen.
Men moet hier geval voor geval beoordee-
len.
Ook mag men niet uit het oog verliezen,
dat men moet voorkomen, dat de kleine pa
troons daardoor broodeloos worden ge
maakt.
De heer A u k e s bepleitte nog de wensche-
lijkheid om waar mogelijk werk te vervroe-
gen.
De voorzitter zeide, dat dit denkbee.o
de aandacht van B. en W. heeft.
Het voorstel werd hierop aangenomen,
waarna de vergadering werd gesloten.
t
In een vergadering van het Departement
Amsterdam der Maatschappij v. Nijverheid
en Handel en de vereeniging „De Industriee-
le Club", welke gisteravond is gehouden in
het gebouw „Industria", heeft dr. A. R. Zim-
merman, oud-burgemeester van Rotterdam,
een rede gehouden over„Het gemeentebeleid
en het maatschappelijk leven".
Reeds gedurende menig jaar zeide spre
ker heeft het beleid van een groot aantal
gemeentebesturen in wijden kring de aan
dacht getrokken, maar het is toch eerst sinds
enkele maanden dat dit onderwerp zoo ac
tueel is geworden, dat men kan zeggen dat
het thans een nationaal vraagstuk van de
eerste grootte is. Dit werd het geval, toen
verschillende gemeenten, waaronder de aller
grootsten, in acute moeilijkheden begonnen
te verkeeren en toen een wetsontwerp werd
ingediend, waarbij aan de regeering de be
voegdheid wordt toegedacht kasvoorschotten
aan de gemeenten te geven of de door ande
ren te geven voorschotten te garandeeren en
aan deze hulp voorwaarden te verbinden.
Het vraagstuk: „gemeentebeleid en maat
schappelijk leven" is van zeer verre strek
king, want het maatschappelijk leven omvat
alles waarin het bestaan der volksgemeen
schap als zoodanig zich uit, niet alken het
stoffelijk en economisch bestaan, maar ook
het peil der ontwikkeling, het peil der be
schaving. Op dat alles oefenen de daden der
gemeentebesturen hun invloed. Die daden
zijn dan ook van de grootste verscheidenheid.
Wanneer wij ons daarvan rekenschap geyen,
begrijpen wij dat er voor een generaliseeren
voor een algemeene kenschetsing geen plaats
is.
In een aantal opzichten hebben de ge
meentebesturen, naar spr.'s meenihg, ook nu
nog recht op waardeering en lof. Op de ge
schiedenis van Nederland, zijn de bestuurs
daden der gemeenten van de allergrootste be-
teekenis geweest; met name het Amsterdam-
sche stadsbestuur heeft behoort tot de voor
naamste factoren, welke de beteekenis van
ons vaderland in de wereld hebben bepaald.
Ook na den val der oude republiek hebben
alle opvolgende staatsregelingen begrepen,
dat de plaatselijke autonomie der gemeenten
behouden moest blijven. Tot op den huidigen
dag vervullen de gemeenten een uiterst nut
tige taak op het gebied der materieele wel
vaart op het gebied der ontwikkeling en op
het gebied der hygiëne. Spr. noemde havens,
electriciteitsvoorziening, volksontwikkeling
en volksgezondheid. Wij weten allen wel dat
op dit gebied excessen zijn begaan. De bestu
ren zijn er ook niet altijd van doordrongen
geweest, dat veel wat vroeger bekostigd kon
worden, thans financieel niet meer mogelijk
is.
Het vraagstuk dat is op te lossen is niet:
„Wat zal men in de plaats van de gemeente
lijke autonomie stellen?" maar „Hoe kan die
autonomie gehandhaafd blijven met gelijktij
dige wegneming van de schadelijke factoren,
welke zich meer en meer hebben doen gel
den?"
Sommige gemeenten, aldus spreker, stellen
het algemeen belang achter bij demagogie en
partijzicht. Er is soms fantastische geldver
spilling. Er zijn misbruiken in het behande
len van de moeilijkste bestuursvragen vaak
op zeer lichtvaardige wijze, in het op zich ne
men van allerlei functies, die de krachten te
boven gingen, in de afwezigheid van dat
nauwgezette toezicht op anderen, welke in
groote personeelen onmisbaar is.
Die verkeerdheden hebben de thans be
staande moeilijkheden in het leven geroepen.
Iedere ingewijde heeft reeds sinds jaren kun
nen voorzien, dat niet op deze wijze kan wor
den voortgeleefd. In de laatste zeven jaren
is de totale schuld der Nederlandsche ge
meenten dus na alle periodieke aflossin
gen toegenomen met 800 millioen gulden
of met ongeveer 115 millioen gulden per
jaar. In 1923 betaalde Rotterdam aan rente
en aflossing op haar schulden ruim negen
mf hoen gulden, in 1929 ruim 23 millioen
gulden en sedert 1929 is er nog zwaar ge
leend. Het is duidelijk dat ook zonderde
c r s i s het oogenblik zou zijn aangebroken,
waarop dit systeem in elkander zou zijn ge
vallen.
Het is een vergoelijkende uitdrukking, wan
neer men den huidigen toestand kenschetst
als moeilijkheden der kasvoorziening. De
waarheid is, dat uit de eigen inkomsten niet
meer voldoende middelen binnenvloeien om
de uitgaven te dekken, dat dit sterk toene
mend tekort thans niet meer met geborgd
geld kan worden gedekt en dat dientengevol
ge de verplichtingen niet meer kunnen wor
den nagekomen en dat eerst dan weder een
toestand van onverdachte solvabiliteit zal in
treden, wanneer de uitgaven op zeer krach
tige wijze zullen zijn teruggebracht,
stp^n die uitgaven zijn ge-
beteekénu'^i feit' dat de Knancieele
beteekenis \an alle gemeentelijke huishoudin
gen samen thans is uitgegroeid boven die
van den Staatsdienst. Spr. lichtte dit toe met
tal van cijfers, aan de statistieken ontleend
Het zal, denkt spr. wel een unicum in de we
reld zijn, dat de gemeenten tezamen meer
uitgaven dan de Staat en bijna evenveel
schuld hebben.
De conclusie die hieruit moet worden ge
trokken is deze, dat wie den financieelen toe
stand van Nederland wil beoordeelen, dien
niet kan aflezen uit de staatsbegrooting of
uit de staatsschulden, maar dat hij er zich
rekenschap van moet geven, dat er een meer
dan volledige doubleering bestaat in de
plaatselijke eenheden. Een doubleering in de
lasten, die de natie te dragen heeft en een
doubleering in de schuldverplichtingen. Dus
ook een verdubbeling van den invloed, welke
zware heffingen op het maatschappelijk le
ven hebben en eveneens een verdubbeling van
het inflatiegevaar, dat gelegen is in niet-slui-
tende begrootingen en in het dekken van uit
gaven met geleend geld.
De groote uitbreiding, die aan het kies
recht is gegeven, bekroond door de invoering
van het algemeene, evenredige stemrecht,
heeft ten eerste velen uit een andere klasse
naar den gemeenteraad doen afvaardigen,
en daaronder verscheidene, die voor die taak
niet berekend waren, heeft ten tweede aan de
partijpolitiek in de gemeentebesturen een
groote plaats ingeruimd, en heeft er ten
slotte toe geleid, dat in hoofdzaak het belang
van slechte één klasse die in de belastingen
weinig of niet bijdroeg, bij den raad gehoor
vond.
Het collectief eigenbelang van de leden
eener enkele klasse werd meer en meer ver
eenzelvigd met het algemeen belang.
Hierbij kwam de groote machtsbevoegd
en bewegingsvrijheid der gemeenteraden en
de afwezigheid van deugdelijke controle. De
practijk heeft doen zien dat het repressieve
toezicht in beteekenis voortdurend is ge
daald. Evenmin bleek effectief te zijn het
cassatierecht der Kroon.
Nog in een ander opzicht ontberen de ge
meentebesturen een rem, die in het Staatsbe
stuur aanwezig is. Spr. bedoelt het toezicht
van een van het uitvoerend gezag onafhanke
lijke rekenkamer, die begrootingsoverschrij-
vingen of aanwijzingen op verkeerde begroo-
tingsposten verhindert, en geregeld een ver
slag over het gevoerde beheer publiceert.
Niets van dien aard bestaat *n de gemeenten,
want de z.g. rekenkamers zijn gewone secre-
tarieafdeelingen, onderworpen aan 't gezag
van burgemeester en wethouders, d.w.z. van
den wethouder van financiën. Een totale pu
blieke uitgave van bijna een milliard heeft
dus zonder daartoe opzettelijk in het leven
geroepen, onafhankelijke en afdoende contro
le plaats.
Spr. betreurde het, dat het bankwezen
maar altoos door in de financiering van het
gemeentelijk beleid heeft voorzien, zonder
daarbij zich af te vragen, of het emitteeren
van die ongetelde leeningen niet strekte om
een stelsel in stand te houden, dat recht
streeks gevaarlijk was voor de belangen,
waarmede banken verbonden zijn. De ban
ken, aldus spr., waren reeds jaren geleden
in staat in onderling overleg aan den mil-
lioenendans in de stadhuizen een halt toe te
roepen; ook de Rijksfondsen zouden niet op
de zelfde schaal gemeente-obligaties hebben
genomen indien de banken de credietwaardig-
heid en het begrootingsbeleid scherper had
den beoordeeld en miner grif een stelsel had
den gefinancierd, waarvan ieder kon begrij-
pen, dat het alleen bij een opgaande con
junctuur kon bestaan.
Als verdere oorzaak van bederf noemde
spreker de zucht om in overheidsbeheer te
nemen, wat vroeger aan het particulier ini
tiatief was overgelaten. Vooral in die be
drijven, waar de loonfactor een groote roi
speelt, is dit uiterst nadeelig gebleken. Op
deze wijze zijn bijv. de tramexploitaties
bronnen van geweldige nadeelige saldi ge
worden. Het personeel der gemeente is aldus
steeds in aantal gegroeid. De leuze, dat de
gemeente voor particuliere werkgevers een
voorbeeld moest zijn, had een voortdurende
verhooging van wedden, loonen en ook van
rangen ten gevolge, daarbij een belangrijke
vermindering van werktijd en eindelijk een
altijd gunstiger regeling van pensioenen, va-
cantietoeslag, ziektegeld enz.
Bij de te treffen voorzieningen zal men niet
alleen staan voor het bedrag van loonen en
wedden, maar ook voor dat der pensioenen.
Het is reeds herhaaldelijk aangetoond, dat
de gemeentelijke bezoldigingen die van het
Rijk te boven gaan, soms van 30 of meer
nog. Wanneer nu het Rijk een zoo gewich
tige rol in de financiering der gemeenten
gaat vervullen, zou er dan een zakelijk argu
menten in te brengen zijn tegen de voor
waarde, dat de .gemeentelijke loon- en
weddeschaal tot die van het Rijk voor verge
lijkbare functies moet worden terugge
bracht?
Het hooge peil der gemeenteloonen draagt
bij tot het op onnatuurlijke wijze in stand
liouden van koopkracht, met andere woorden
tot het nooehoudeen van prijzen en tot be-
Y'ERKXDE'S
- nieuwe be?
schuitbusje ire
frissche, tinte
lende kleuren. Prifs, gevuld met
een rol groote Verkades Beschuit
lemiuiiïing van prijsval. .ia u« Lweviie praats
is dit peil een der grootste hinderpalen om te
komen tot de in Nederland volstrekt noodige
verlaging der productiekosten. Voor de posi
tie van Nederland op economisch gebied in
deze werelddepressie is dit doel van het ge
meentebeleid van vitaal belang. Dit zelfde
geldt voor de werk-loozenverzorging, welke
door en onder den invloed van de gemeente
besturen op een hoogeren voet dan in eenig
ander land der wereld is gebracht en onge
hoorde sommen vordert.
Hoewel de prijzen van vele behoeften da
len, is het bekend, dat de huren zeer hoog
blijven op deze wijze loonsherzieningen be
moeilijken en de productiekosten doen stijgen
In hun eigen woningbouw, in hun financie
ring van vereenigingsgebouw en in hun grond
uitgifte hebben de gemeenten een zoo duur
woningtype begunstigd, dat het slechte voor
hooge prijzen kan worden verhuurd en des
niettegenstaande nog groote verliezen op
levert.
Spreker vreesde, dat over het geheel niet
voldoende besefd wordt, dat groote openbare
werken „inflationische" strekking hebben. Zij
deelen koopkracht uit zonder dat spoedig ot
ooit een in geld waardeerbaar economisch
actief wordt geschapen. Wordt die nieuwe
koopkracht genomen, van de bestaande koop
kracht van anderen, dan is er geen gevaar
voor het ruilmiddel, maar als zij verschaft
wordt door gelden, opgenomen op schuldbe
wijzen, die ten slotte bij de circulatiebank te
recht kunnen kómen, dan wordt het een nieu
we additioneele koopkracht zonder nieuwe
economische basis. Een ander gevolg van
groote openbare werken is de invoer van in
het buitenland geproduceerde materialen en
machines, met andere woorden een druk op
onzen betalingsbalans. Ook zonder deprecia
tie vertoont de inflatie haar nadeelen in prijs
opdrijving, in het hooghouden van prijzen,
in aansporing tot gelduitgeven, in ongezon
de ondernemingszucht en in het te gemakke
lijk maken van credietverleening. Als voor
beeld van gemeentelijke geldverspilling
noemde spreker voorts nog de met volle hand
verleende subsidies aan allerlei lichamen,
voortkomende uit het dwaalbegrip, dat de
publieke overheid geroepen en in staat is alle
maatschappelijk leeed te lenigen en alle
maatschappelijk nuttige of zelfs maar sym
pathieke zaken te steunen. Natuurlijk heeft
dit op de particuliere offervaardigheid
een oer schoonste deugden van ons volk
een nadeeligen invloed gehad.
Geweldige belastingdruk aldus spreker
is van bovenbeschreven systeem onafschei
delijk. Spr. beschouwde de zware publieke
lasten als een der oorzaken, waarom de cri
sis zoo lang duurt. Wat thans noodig zou
zijn, is een zich over de geheele lijn aanpas
sen aan een lager cijferniveau, een belangrij
ke reductie der voortbrengingskosten. Dat
wordt echter in groote mate verhinderd door
den loodzwaren last, welken de publieke uit
gaven op het maatschappelijk leven leggen.
De herziening der bestaande gemeente-
practijken is een der onmisbare middelen om
aan Nederland de voorwaarden te bieden
den nedergang te boven te komen en niet
achter te blijven bij andere landen, die zonder
voorbehoud de noodzakelijkheid aanvaarden
van deflatie of cijferverlaging, wat geheel
iets anders te dan verlaging van werkelijken
welstand.
Hervormingen, welke wel zullen moeten
nederkomen op scherper en meer effectief toe
zicht, op inperking, op het scheppen van ze
kere tegenwichten in het gemeentebestuur om
te voorkomen, dat het beleid enkel met de
materieele wenschen van ééne, klasse reke
ning houde. Hervormingen dus, welke zoowel
het toezicht op als de samenstelling van de
besturen zullen moeten raken. De autonomie
behoeft daaraan niet te worden opgeofferd,
maar hare uitoefening, de wijze waarop er
gebruik van gemaakt wordt, moet in veiliger
banen worden geleid. Geschiedt dat, dan zal
als van ouds de burgerij in al haar geleidin
gen in haar gemeentelijk bestuur vertrouwen
stellen en opnieuw zal de plaatselijke zelfre-
geering worden, wat zij eeuwen en eeuwen
geweest is: een zegen voor het algemeen be
lang.
JlechtsioAen
den met den persoon van Joh. T., een
beklagenswaardig jongmensch, omtrent
wiens bedroevende zwakheden we maar
verder het stilzwijgen zullen bewaren.
De heer J. H. Wiggers, ambtenaar van
het genootschap t. z. v. g. en kinderwet
ten heeft ook al menig velletje omtrent
dezen jongen man vol getypt.
Dr. Hoeneveld, de bekende psychiater,
werd eveneens meermalen aangezocht
zijn diagnose te stellen en hij wprd ook
i ditmaal weer bij de behandeling met ge-
j sloten deuren als getuige-deskundige
gehoord.
IETS IN HETZELFDE DUBIEUZE
GENRE.
De 37-.,arige arbeider Simon V., uit
Limmen, die zich op 28 Juli op het Zee-
'strand te Castricum schuldig maakte
aan bij art. 239 strafbaar gestelde han
delingen en voor dit feit op 28 Septem
ber terecht stond, ontving als toen de
aanzegging, dat de heer Wiggers een
rapport zou uitbrengen en de behande
ling tot nader order werd geschorst.
1 Heden werd deze zaak, natuurlijk met
gesloten deuren, voortgezet en werd de
heer Wiggers gehoord, ten einde zijn
rapport nader toe te lichten.
WRAAKZUCHT OF BALDADIG-
1 HEIDSLUST?
1 Een 20-jarig jongmensch, Corn. D., te
I Wormer, dat tijdens zijn werkzaamhe
den te Helder in Augustus van dit jaar,
een billijk en behoorlijk logies genoot in
het gebouw der geheelonthoudersver-
eeniging aan de Hoofdgracht aldaar, gaf
van zijn erkentelijkheid al op zeer zon
derlinge wijze blijk, door op 15 Augus
tus, alvorens afscheid te nemen, met
messneden het beddegoed op zijn lo
geerkamertje te vernielen, waardoor de
philantropische vereeniging natuurlijk
schade werd berokkend. Voor deze laffe
daad, waarvoor geen motieven konden
worden gevonden, moest genoemde C. D.
op 2 November terecht staan, doch als-
toen bleek dat de verdachte zonder
eenige kennisgeving, niet was versche
nen. De politierechter liet zich echter
zóó maar niet afschepen en schorste de
zaak tot nader te bepalen datum, ten-
ainde den heer Wiggers in de gelegen
heid te stellen informatiën te nemen en
zoo noodig de persoonlijk i verschijning
van den verdachte te kunnen gelasten.
Heden werd de zaak opnieuw aan de
oide gesteld en benevens de heer Wig
gers werden ook de heeren Sernee en
wederom als getuigen gehoord. De get.
Heertjes als getuige ngehoord. De get.
als van zelf spreekt ontving de nalatige
comparant van den politierechter een
terechtwijzing wegens zijn niet verschij
ning op de vorige zitting.
Door den heer Fernee als gemachtig
de werd ingediend de eisch tot 15
schadevergoeding. De werkelijke schade
bedroeg echter 25 doch het bestuur
wilde niet het onderste uit de kan heb
ben.
De verdachte kon geen motief opge
ven voor zijn wonderlijk optreden, dat
de politierechter de veronderstelling
deed opperen, of deze verdachte niet
recht wijs was.
De officier kon evenmin het mysterie
oplossen, doch achtte het noodig den
verdachte geducht aan het verstand te
brengen dat een dergelijke manier van
doen niet opgaat. Eisch 80 boete of 80
dagen hechtenis. De zaak zal worden
voortgezet op 21 December, n- het in
winnen van nadere inlichtingen om
trent dezen delinquent.
ALS DAMES BABBELEN...
Mej. E. V., huisvrouw van den heer
Jb. B. te Hoorn, verscheen ter zake het
feit, dat zij op Vrijdag 11 September
haar stadgenoote mej. Duin in het open
baar had beleedigd op een manier, die
heusch niet tot verspreiding in een
nieuwsblad of op eenige andere wijze,
geschikt is.
De oorzaak van dit optreden moest
worden gezocht in de omstandigheid,
dat mej. Duin een kind een terechtwij
zing gaf. Dit kind had het dochertje van
mej. Duin een klap in 't gelaat gegeven
Volgens verdachte was mej. Duin begon
nen te schelden en zij reduceerde voorts
haar aandeel in 't gebeurde tot een mi
nimum. De heer A. N. Basjes, houtbe
werker, had echter de uitlatingen even
min in origineelen vorm gehoord
Deze getuige bracht dan ook de red
ding in den nood en het resultaat was
dat verdachte werd vrijgesproken.
NA MOEDER KWAM OOK VADER
VOOR HET VOETLICHT
De heer Jacob BI., echtgenoot van
mej. Elisabeth V„ de vorige verdachte,
verscheen hierop voor der. politierech
te, eveneens verdacht van beleediginir
van mej. Duin door de toevoeging van
VOOR DEN POLITIERECHTER
TE ALKMAAR.
Openbare zitting van 23 November.
ARTIKEL 239.
Minstens voor de vijfde of zesde maal
had de Politierechter zich bezig te hou
een scheldwoord, dat geen enkele redae
tie ons zal toelaten nader te releveer
Het was wel niet direct gemeend mS
toch wel zeer onwel vagelijk, hoewel ril
verdachte zijn best deed een verklarin
te geven van zijn strafbare uitlating
De officier kon zich deze manier van
optreden voor iemand, die aangesinf„„
was bij het Leger des Heils. „ie inTen
ken en requireerde 10 boete of 10 da
gen hechtenis: Vonnis conform dan
eisch. a
HEEL WAT OP ZIJN KERFSTOK
Een te Grootebroek wonende 33-jarigt
koopman in zuur en karnemelk, luiste
rende naar den naam van Petrus Jose"
phus R., stond terecht omdat hij 0p 7
September te Bovenkarspel, den heer J
de Boer uit Enkhuizen had mishandeld
door hem een slag in het gelaat toe te
brengen en hem voorts te kwalificeeren
als lummel, schurk en meer dergelijks
fraais. Dit alles gebeurde na een fiets-
aanrijding door de beide heeren. Erg
vriendschappelijk was de conferentie
tussthen de verschillende partijen juist
niet, want de een pakte zijn klomp en de
ander een mes. De politierechter meen
de dat deze strijdvaardigheid niet over
eenkomstig was met het heerschende
vredesidee. Voorts beriep de verdachte
zich terecht of ten onrechte op zelfver
dediging. Ook zat er nog een oude geld-
kwestie tusscben de combattanten.
Eisch nu een geestig requisitoir 15
boete of 15 dagen hechtenis.
Vonnis dito.
BELEEDIGING PER BRIEFKAARt
De heer Willem H., melkslijter te Alk
maar, had op 2 September een zijner
naar zijne meening eenigszins minder
vlugge cliënten tot betaling aangezet
door hem per post een schitterend rood
gekleurde briefkaart toegezonden, waar
op gedrukt met koeienletters: „Betaal
je schuld." De aldus tot voldoening aan
gevuurde adressant, de heer J. Steen
huis uit de Dijkgraafstraat, nam geen
genoegen met deze wijze van aanmanen
en deed een klacht wegens beleediging
met gevolg dat de meikhandelaar heden
terecht stond.
De heer Steenhuis ontkend eenige
melkschuld te hebben, welke ontkente-
nis door diens echtg°noote werd onder
schreven.
Gevorderd werd tegen verdachte (reeds
eenmaal voor een dergelijk feit veroor
deeld) 25 boete of 25 dagen hechtenis.
Vonnis overeenkomstig den eisch.
MINDER ONSCHULDIG GEBRUIK
VAN EEN BIERGLAS.
De niet verschenen en in de rechtzaal niet
geheel onbekende heer Gustaaf P., woon
wagenbewoner, kwam in onvriendschappelijk
contact met den officier en politierechter, om
dat hij in den nacht van 15 September ter
gelegenheid van de kermis te Spanbroek in
Het café van den heer Bijman den landbou
wer J. Deen uit Obdam een flinke mep op
het hoofd had gegeven met een bierglas. Het
was omstreeks 5 uur in den morgen, dat Deen
op een dergelijke hartelijke wijze werd „ge-
tracteerd". Al weer een argument om de slui
tingsuren op boerenkermissen wat minder
ruim toe te staan. Eisch tegen P., meermalen
veroordeeld, 2 maanden, vonnis 1 maand
gevangenisstraf.
EEN ONGALANTE RIDDER.
De heer Arie P., een inwoner van Groó-
tebroek, was niet aanwezig om rekening en
verantwoording af te leggen wegens mis
handeling van zijn buurvrouw, mej. M.
Laan, geboren Dol, die hij in den avond van
Zaterdag 19 September op haar eigen erf
met de vuist op het gelaat had geslagen. Na
tuurlijk was de ouverture van deze opera ook
niet bepaald harmonieus te noemen.
Gevorderd werd 20 boete of 20 dagen
Uitspraak conform.
GEPRONKT MET VREEMDE
VEDEREN.
De 22-jarige bankwerker A. M. de H. te
Wervershoof was op 7 September zoo vrij
postig geweest om in de Hoogstraat te Bo-
venkarspel te rijden met een motorrijwiel
voorzien van een nummerbewijs, dat stond
ten name van den heer H. de Boer te Enkhui
zen. Toen hij echter werd aangehouden door
brigadier Laagland, leed dit waagstuk een
jammerlijk fiasco. Het was een trucje, dal
Laagland trouwens bekend was. Eisch f 25
boete of 25 dagen. Vonnis 15 boete of 15
dagen.
JEUGDIG SLAAF VAN SIGARETTEN-
GENOT.
Een 19-jarige jongeling H. J. uit Scner-
merhorn moest Zich de onaangename positt
laten weggevallen als verdachte te comparee-
ren naar aanleiding van het feit, dat hij zien
een aantal doosjes met sigaretten had toege
ëigend ten nadeele van den heer Kamsteeg,
caféhouder te Schermerhorn. De oneerlijke
sigarettenminnaar werd ten slotte op heeter-
daad betrapt. Het oordeel van brigadier
281. Eerst wordt tante Zeekat bij haar eigen
huisje afgezet. We komen gauw eens op vi
site hoor, Toven de Oesters aan deze vrien
din, die veel lief en leed met hen gedeeld heeft.
En tante Zeekat wuift en wuift en verdwijnt
dan gauw in haar huis.
282. Dan staat de taxi stil voor het °eS
huis. Met ontroering zien zij het aUe®
weer. IJlings gaat de familie er op 8"
planten die in de buurt groeiden zijn leW^
groot geworden, ontdekken de kinderen.
moeder oester heeft een angstig voorgevo*