DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN. kerstmis. Hotel „Toelast", Langestr. Nieuwjaarswenschen. Xo. 303 DOXni;Rl)A(j 24 ÜEC ERBKK l»31 Hoofdredacteur: T|. N. ADEMA. 133e Jaargang. lüt hei Qa&eli{ttech Quetzicht DE AANSTAANDE ONTWAPENINGS CONFERENTIE. Een kort uitstel over 't algemeen wenschelijk. België en de conferentie. tBuUenCand EEN NIEUWE MODE. Gedurende de drie Kerstdagen Speciaal Kerstmenu. Prima Keuken. DE DIEFSTAL UIT EEN POST KANTOOR TE STOCKHOLM. Het grootste gedeelte van het ge- stolene teruggevonden. 9eze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per 3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—, iranco door het geheele Rijk 2.50. Losse nummers 5 cents. PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN: Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote contracten abat. Groote letters naar plaatsruimte. Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk kerij v h. HERMs. COSTEI ZOON, Voordam C 9, postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33. Directeur: C. KRAK. Dit nummer bestaat uit drie bladsn. Naarmate het donkerder om ons heen is, schijnen onze lampen van sterker lichtende kracht te zijn en naarmate dé algemeene de pressie zich schrijnender doet gevoelen, wordt het Kerstfeest, meer nog dan anders, een lichtend symbool van vrede en naastenliefde. Er wordt in duizenden gezinnen armoede en ontbering geleden, de vloek (Ier werkloos heid heeft ontelbare mannen en vrouwen ge troffen, die hun arbeidskracht niet meer ge waardeerd zien, die langzaam maar zeker hun zelfvertrouwen voelen wegglijden. Het is of een aardbeving door ons maat schappelijk leven gegaan is en alles ont wricht heeft wat in lange jaren van voorbe reiding moeizaam werd opgebouwd. De schaduw van een wereldcrisis is over ons heen gegaan en heeft in veler oogen den glans van blijdschap en geluk verduisterd. Maar in het donkerste der dagen komt het vredesfeest als een lichtende gebeurtenis naar voren. In welke omstandigheden men ook ver- keeren mag, hoe de slagen van het noodlot ook getroffen hebben, het Kerstfeest moet een blijde verrassing brengen, het moet zoo mo gelijk door een bijzonderen maaltijd tot een feestdag worden gemaakt, er moeten wat groene takjes en, als het eenigszins kan, een kerstboompje zijn waar de kinderen 's avonds met verrukte gezichtjes naar kijken als de kaarsjes zijn aangestoken. Er moet een oogenblik zijn waarin men ge meenschappelijk de misère van de tijden van tgenslag vergeten kan, een oogenblik dat nieuwe hoop in de harten doet komen, dat nieuw zelfvertrouwen schenkt en de kracht geeft den strijd om het bestaan met grooter energie te voeren en een teleurstelling met meer berusting te dragen. I Er is al zoo menigmaal voorspeld,^dat wij het diepste dal van deze crisis doorschre den hebben en waar de oorzaak van die crisis voor een groot deel aan gebrek aan vertrou wen is te wijten, mag men er toch niet aan wanhopen, dat de tijd wie weet hoe spoe dig weer zal aanbreken, dat wij weer bergopwaarts zullen gaan. Elke depressie is nog altijd gevolgd door een tijd van wederopbloei en het lijdt geen twijfel of er zal weer een tijd komen, dat het geluid van den arbeid sterker om ons heen klinkt, dat arbeidskracht geen waardeloos bezit meer is en dat de geheele wereld zich opricht uit het moeras van moedeloosheid en wantrouwen waarin zij een oogenblik dreig de te verzinken. Het Kerstfeest moge ons vooral die ge dachte bijbrengen. Is het niet treffend, dat juist in den don kersten tijd van het jaar de sterren aan den hemel verschenen en het licht praalde op den nederigen stal waarin de verlosser der menschen is geboren. Dat is het symbool, dat wij ons in deze dagen voor oogen moeten houden, in het diepst van den nacht komt een blijde verras sing, iets dat de zorgen wegneemt, dat vreugde brengt in de harten, dat vertrouwen in de toekomst geeft. Kerstfeest moet zijn het feest van inner lijke vrede en van naastenliefde maar daar voor is het noodig, dat de zorgen een oogen blik van de schouders worden afgenomen, dat men den honger niet meer voelt en in het genieten van den Kersttooi den druk der tij den een oogenblik kan vergeten. Hier past een woord van hulde aan allen, die dat begrepen hebben, aan het Leger des Heils, dat hare Kerstpotten elk jaar weer in onze straten plaatst, aan de kerkelijke en po litieke vereenigingen die eigen behoeftigen een vreugdevollen dag bereiden en aan de gemeente, die aanvullend is opgetreden waar het particulier initiatief te kort is geschoten. Zij allen hebben er toe medegewerkt dat voor het Kerstfeest in tallooze arme gezin nen een warme en voedzame maaltijd kan verschaft worden, dat aan armen en werk- loozen, die in dezen tijd noodgedwongen op de publieke liefdadigheid zijn aangewezen, iets meer dan anders kan worden gegeven waardoor het mogelijk wordt.in het zoo lang door zorgen geteisterde gezin iets va" het blijde en verlossende der Kerstgedachte te brengen. Er wordt op deze wereld zoo onnoemelijk veel geleden, dat het ook voor hen, die niet zelf ontvangen een prettige gedachte moet zijn, dat het Kerstfeest gekomen is, dat alom getracht is wat vreugde te brengen, zoodat de herdenking van Jezus' geboorte in waar heid tot een feest kan worden. Wie in deze tijden geen gebrek lijdt, wie Van zijn bezit nog aan anderen kan weg schenken, voor hem brengt het Kerstfeest nog bovendien de voldoening een goede daad 'c hebben gedaan. ,lN>°oit zal het Kerstmaal grooter voldoe ning geven dan wanneer men daarbij de ge jachte heeft, dat men. niet alleen geniet, «aar dat men naar vermogen gezorgd heeft, dat ook anderen op deze dagen geen gebrek zullen lijden. Het is tot hen, die dit nog nooit bedachten, dat wij het dringend verzoek rich ten: herstelt nog het verzuim vóór de Kerst dag is aangebroken. Laat iets bezorgen aan het Leger des Heiis, stelt iets beschikbaar voor het Bureau van Maatschappelijk Hulp betoon waar elke bijdrage gaarne geaccep teerd en doeltreffend besteed wordt. Dat is de materieele kant van de Kerstge dachte, maar er is ook nog een andere. In welke omstandigheden men ook verkee- ren moge, zooals de bloemknop zich ontsluit voor de stralen van het licht, zoo kan het hart zich openen voor de boodschap van het Kerstfeest. Er is geen lichtende hemel meer, er zijn geen schitterende sterren en geen engelen, die bazuingeschal laten hooren, er is geen kindje meer, dat in doeken gewonden in zijn kribbe ligt, maar er is nog altijd de Godde lijke Boodschap waarvan dat alles het sym bool is: vertrouw er op, dat hoe moeilijk het leven ook mag schijnen, dat hoe donker het ook om U heen mag zijn, plotseling het licht kan doorbreken, plotseling de belofte van nieuw leven en het vertrouwen in een blijde toekomst geboren kunnen worden. Wie, ondanks alles, in die gedachte kracht kan vinden, voor hem zal het Kerstfeest juist in dezen tijd een zeer bijzondere beteekenis hebben. DEN HAAG, 23 December 1931. De Eerste Kamer heeft weder eens twee vergaderingen gehouden. Het werk, dat zij daarin heeft afgedaan, was niet zoo omvang rijk, of zij had er één dag over kunnen doen, doch nu de leden voor elke vergadering een vergoeding van reis- en verblijfkosten ontvan gen groot 20, is de verleiding wel groot om eens een keer meer bijeen te komen dan strikt noodig zou zijn. Vooral in deze benarde ujd erf' Op de eerste vergadering, Dinsdagavond gehouden, heeft de Kamer behalve een aantal stukken, waarover gevoeglijk kan worden ge zwegen, zooals enkele hoofdstukken der Rijksbegrooting, eenige onteigeningsontwer- pen enz. ook aangenomen het zoogenaamde Contingenteeringswetje. De regeering wordt daarbij gemachtigd om den invoer van bepaalde handelsartike len slechts tot een bepaalde hoeveelheid toe te laten en als het quantum is bereikt dan onze grenzen voor dat artikel tijdelijk te slui ten. Dank zij een amendement van den heer mr. Oud in de Tweede Kamer is vastgesteld, dat een Kon. besluit tot contingenteering van eenig artikel achteraf bij wet moet bekrach tigd worden, terwijl tevens is bepaald, dat de regeling slechts voor drie jaar zal gelden. Die aanvullingen hebben het ontwerp aan nemelijker gemaakt en zoo is ef in de Eerste Kamer niet hard over gestreden. De heeren Van den Bergh (lib.), Wibaut (s.d.a.p.) en Ter Haar (c.h.) aanvaardden het voorstel met kalmte, hoewel eerstgenoemde het be treurde, dat wij door de buitengewone om standigheden waren gedwongen geworden van ons vrijhandelsstandpunt af te stappen. Ook de heer Pollema (c.h.) beloofde er zijn stem aan, doch hij had toch enkele formeele bezwaren. E>e heer prof. Diepenhorst (a.r.) juichte daarentegen, dat we met dit ontwerp eindelijk het verderfelijke vrijhandelsstelsel los laten, hij zag er zelfs een kiem in van een onder- handelingstarief en hij drong er op aan, dat men de nieuwe regeling zou hanteeren. Hij be treurde het alleen, dat de regeering zoo laat met het voorstel was gekomen, in sommige opzichten en voor sommige artikelen was het werkelijk te laat. Minister Verschuur heeft het voorstel op zijn gewone gemoedelijke wijze verdedigd, erkend, dat de amendementen van den heer Oud als verbeteringen mochten worden be schouwd en den heer Pollema verzekerd, dat de richtlijnen voor de uitvoering van de wet in den Ministerraad zullen worden getrok ken Ter uitvoering van de wet zal de Regee ring zich door een commissie van advies laten bijstaan. De wet is daarop zonder stemming aange nomen. Den volgenden dag waren slechts enkele hamerstukken op de agenda. Aan het slot stond evenwel het wetje regelende den uit voer, ten einde te -.orgen, dat ieder exporteur daarbij zijn aandee1 krijgt. Den vorige avond was het wetje in de afdeel ingen onderzocht, doch er was geen Voorloopig Vers1ag van verschenen. Toch kwam het ter tafel en zon der dat iemand zich geroepen gevoelde iets te zeggen ook de minister niet werd het aangenomen. Van zoo buitengewoon belang was het wetje niet, maar dat hier gehandeld is tegen alle parlementaire practijken in, staat bij ons vast. Zelfs in den oorlogstijd hebben de Kamers zich zoo goed moge ijk aan de gebruikelijke regelen genouden en voorzoover wij ons kunnen herinneren, is het nog nooit gebeurd, dat er een wet is aaa8^' nomen zonder dat er ook maar eenige schrif telijke gedachtenwisseling over is gevoerd De'Kamer komt binnen enkele dagen nog maals bijeen, O O Wanneer zal nu toch eigenlijk de groote ontwapeningsconferentie plaats vinden? Men weet, dat oorspronkelijk de 2de Februari als openingsdatum was vastgesteld, maar thans schijnt men van verschillende kanten aan te dringen op verplaatsing van deze opening naar een lateren datum. Dit uitstellen heeft echter eenige gegronde redenen. Engeland bijvoorbeeld was er voor, omdat na de conferentie te Bazel, die thans gesloten zal worden, een andere regeerings- conferentie zal moeten wórden gehouden. Frankrijk en Duitschland willen gaarne eenige uitstel, omdat in die landen de ver kiezingen aanstaande zijn en men wil liever niet in de verdrukking komen. En tenslotte blijkt ook Japan er voor te zijn, de openings dag twee a drie weken uit te stellen. Ofschoon Fransche bladen wisten te mc1- den, dat Henderson vasthield aan den 2den Februari, komt uit politieke kringen uit Londen het bericht, dat men daar geen be zwaar heeft tegen °en kort uitstel, indien ten minste de overige Europeesche staatslieden daarmee accoord kunnen gaan. Verder zou den de meeste regeeringen van meening zi;r\ dat het spoedig bijeenroepen der conferentie minder gunstig zou zijn, omdat de regeling van de huidige Europeesche financieele en economische moeilijkheden veel belangrijker is en omdat de internationale atmosfeer juist op het oogenblik allesbehalve gunstig is. Tot nog toe heeft echter nog geen regee ring den moed gehad, zelf het uitstel der ontwapeningsconferentie tot een beter tijd stip voor te stellen. o In den Belgischen Senaat is Dinsdag door minister Hijmans, voor de gezamenlijke ver gadering der commissies van buitenlandsche zaken van de Kamer en den Senaat, een zeer uitgebreid overzicht gegeven van den stand der diplomatieke besprekingen, welke reeds hebben plaats gehad met het oog op de bij eenkomst te Genève, zoo wordt aan de N. R. Crt. gemeld. Aan het debat, dat op de ministerieele uiteenzetting volgde, namen ver scheidene partijleiders en oud-ministers als Vandervelde, Jaspar, Denèze, Carton enz. deel. Jaspar drong aan op een gemeenschap pelijke actie der kleine staten te Genève ten bate der geleidelijke ontwapening. Carton verdedigde de oprichting van een internatio nale politiemacht, een sterke luchtvloot b.v., welke de eventueel door den Volkenbond te treffen maatregeler- tegen onwillige en oor logszuchtige statui, kracht zou kunnen bij zetten. Vandervelde drong aan op een eer lijke toepassing van het verdrag van Ver- sailles vooi wat de geelidelijke ontwapening van alle mede-onderteekenende staten be treft. De ontwapeningsclausule, betoogde hij, geldt niet voor Duitschland alleen, maar voor allen. Wil men nieuwe gewapende con flicten voorkomen, dan is het meer dan tijd zich naar deze clausule te gedragen. Al werden in den loop van dit langdurige debat heel wat vei uit elkaar loojiende mee ningen verkondigd, toch was men het er vrij wel over eens, dat België, samen met enkele andere kleine staten, in de richting der volke- renverzoening, een belangrijke rol te ver vullen heeft op de aanstaande conferentie. o Generaal Dawes, de Amerikaansche am bassadeur te Londen, is door president Hoo- ver benoemd tot leider van de Amerikaansche delegatie ter ontwapeningsconferentie. De senator Swanson, de ambassadeur Gibson, de gezant Wilscm en een vrouwelijke afgevaar digde zullen tot leden van de delegatie wor den benoemd. HET TESTAMENT VAN ARNALDO MUSSOLINI. Op het Palazzo Marino te Milaan is de acte van overlijden opgemaakt van Arnaldo Mussolini. Hierop heeft Vittorio Bondanim, de zwager van den overledene aan Benito Mussolini een eigenhandigen brief van Ar naldo ter hand gesteld, dateerende van 26 October 1928 en houdende zijn testamentaire beschikkingen. Na de gewone beschikkingen van Jiuiselijken aard bevat het stuk een be kentenis tot het katholieke geloof, dat nim mer door particuliere of politieke veranderin gen van gedachten uit zijn „gekwelden geest" verdrongen is. Vervolgens getuigt het stuk van de toewijding, die hij steeds voor zijn broer gekoesterd heeft en van zijn dank baarheid voor diens onvermoeide onbaat zuchtige zorgen. De overledene smeekt Godes zegen af voor zijn zuster, zijn vrouw en zijn kinderen, die naar hij hoopt het voorbeeld van zijn ijver en onbaatzuchtigheid zouden volgen. Na een korte beschikking over zijn begrafenis, die volgens de godsdienstige ge bruiken plaats moet hebben, maar verder zoo eenvoudig mogelijk moet zijn, en na den wensch te kennen gegeven te hebben zoo mo gelijk te Paderno begraven te worden, ten einde voor immer samen te zijn "met de men schen van zijn geboortegrond, besluit het testament met het nederig vergiffenis vragen aan hen, wien de overledene misschien onge weten kwaad heeft gedaan en voor mogelijke overtredingen van de goddelijke en mensche- lijke wetten. Aan het testament is een brief toegevoegd van 10 December 1930, waarbij Arnaldo zegt, dat hij geen reden heeft om wijzigingen te brengen in zijn vroegere be schikkingen, maar dat hij wanhopig getrof fen is door den dood van zijn zoon Alexan- der. Hij, zoo gaat de brief voort, moet nabij zijn aan mijn doodsbed, gelijk ik vertrouw dat hij naast mij zal staan in het Rijk Gods. Den Duce en de familie Mussolini blijven nog steeds de telegrammen van rouwbeklag toestroomen. Ook hebben gisteren duizenden het register van bezoekers van het Palazzo Venezia geteekend. Kard' aal Pacelli, de staatssecretaris van het Vaticaan, heeft het volgende telegram gezonden: „De Heilige Vader heeft bij het opdragen van de Mis een gebed tot God gericht voor het zieleheil van uw dierbaren overleden broeder, en voor troost van de familie en met name van uwe excellentie". Alle bladen wijden uitvoerige artikelen aan den overledene. Ook bereiken den Duce giften, waaronder een van 100.000 lire van Giacinto Motta, wel ke de Duce bestemd heeft voor de steunver- leening door het fascistische verbond te Mi laan. De stroom van bezoekers op de Popoio d'Italia, die een laatsten groet aan den over ledene kwamen brengen, heeft gisteren den heelen dag voortgeduurd. Vanochtend zou te Milaan de plechtige uitvaartdienst gehouden werden waaraan alle ministers en onder staatssecretarissen zouden deelnemen. N.RC. OPLICHTING DOOR EEN OVERLEDENE. Al zes maanden dood en begraven maar nu gearresteerd. De recherche 4e Lyon heeft dezer dagen, naar „Le Journal" vertelt, een man aange houden, verdacht van oplichting, die al zes maanden volgens de wet dood en begraven is en wiens minnares een levensverzekering van 150.000 fres heeft uitbetaald gekregen. Ook de vriendin werd gearresteerd. De man, iemand van 31 jaar, had 19.000 francs in zijn bezit voor de herkomst waar van hij de volgende verklaring gaf. In het begin van Juni had hij te Algiers een oplich ting gepleegd door middel van een verzeke ring. Hij had zijn leven namelijk voor 150.000 frs. verzekerd, welk bedrag aan zijn vriendin moest worden uitbetaald. Hij had een buitensporige hoeveelheid kinine inge nomen, zijn vriendin was naar een dokter gegaan, hij had gedaan of hij dood was, had zijn gelaat met permanganaat ingesmeerd om zich een „toepasselijke" kleur te geven, zijn vriendin was er in geslaagd een verlof tot begraven te krijgen, ir. de voor hem bestemde kist legde het tweetal een pop, bestaande uit een met zand gevulde overall, de „doode" verstopte zich weer en de „begrafenis" had plaats. Drie maanden lang had de „over ledene" zich daarop met zijn vriendin te Con- stantine schuil gehouden om vervolgens naar Algiers terug te keeren, waar hij zich uitgaf voor den nieuwen minnaar van zijn vrouw. Eiken Zondag ging hij bloemen leggen op zijn eigen graf Met het geld van de verzekering had het tweetal in Frankrijk een eigen huisje gekocht. De politie zal de doodkist te Algiers doen opgraven om zich er van te vergewissen, of de pop, die zich in de kist zou bevinden, niet het lijk van een man is. Het Journal des Débats wijst, naar het Hbld. zegt, op het ontstaan van een nieuw snobisme in deze crisis-dagen. Tot dusver stond het goed geen waarde van geld te ken nen. Men kwam voor zijn geld uit, gaf het uit met volle handen, want per slot moet geld toch rollen, niet waar? Plotseling is deze houding veranderd. Het veelhoofdige monster „crisis" is op het tooneel ver schenen, onweer dreigt en, als een bloem op een bouwval, bloeit te midden der algeheele ontreddering een nieuw snobisme op: dat der armoede. Het staat elegant in dezen tijd om geruineerd te schijnen. Slechts te schijnen. Want er is nog veel geld noodig om aan de mode mee te doen. Deze wacht er zich trou wens wel voor den heiligen Franciscus van Assisi ten einde toe na te volgen. Maar toch legt de mode beperking op. Zij beveelt in de eerste plaats aan het geld te verbergen, dat zelfde geld, dat zich met zooveel trots te kijk stelde. Zij schrijft, na al het sportieve ver toon van gisteren, eeh rustkuur voor. Deze kuur kan heilzaam zijn op voorwaarde, dat zij niet duurt tot er verstijving intreedt en zij niet de maatschappij verandert in een kasteel van de Schoone Slaapster, dat stellig minder dichterlijk zal zijn dan dat uit het sprookje. De economisten komen daar tegen Middag- en Avond- Feest-Concert op. Dezelfde menschen, die zuinigheid predik ten. verdedigen nu uitgeven-met-mate. Het Journal des Débats wil intusschen niet te streng oordeelen maar verzachtende om standigheden laten gelden voor een mode, die van geldzorgen een tooi maakt en die op siert met een glimlach en een ietsje poeder. Erkennen wij. in elk geval, zegt het blad, dat zij echt Fransch van karakter is. SCHEEPSBOTSING IN DE JAPAN» SCHE ZEE. Waarschijnlijk 50 dooden. Hedenmorgen vroeg zijn in de Japansche zee twee kustvaartuigen de Yoe Yama Maru en de Kansai Maru mét elkaar in botsing ge komen. De botsing was zoo hevig, dat het eerste schip terstond zonk. Men vreest dat 50 passagiers om het leven zijn gekomen. Er werden direct hulj>schepen uitgezonden om assistentie te verleenen. Terwijl tevens een onderzoek naar de oorzaak van de ramp werd ingesteld. De Kansai Maru liep slechts betrekkelijk geringe schade op. Gistermiddag is van het 'A millioen, dat verleden week uit een postkantoor te Stock holm werd gestolen, een bedrag van 40000 Kronen, dus verreweg het grootste gedeelte, als deposito bij een bank te Malmö ontdekt. De eergisteren gearresteerde Sjögron heeft bekend, dat hij medeplichtig was aan den diefstal en dat hij het plan reeds 2 jaar ge leden had uitgewerkt. Sjögron verklaarde echter den inbraak niet zelf te hebben ge pleegd en weigert de medeplichtige te noe men. LADING VAN LORRIE OP EEN TROEP MENSCHEN IN NEW- YORKS STATION GEVALLEN. 1 Op 'n perron van den ondergr. spoorweg te New-York werden 38 personen, waarvan de meeste dames waren en kerstinkoopen had den gedaan, gewond, toen van een lorrie, die over een viaduct over het perron passeerde de lading naar beneden viel en op de wach tenden terecht kwam. Van de 38 gewonde personen zijn 7 personen er vrij ernstig aan toe. ACTIE TEGEN DRANK SMOKKELARIJ TE NEW-YORK. De laatste dagen voor Kerstmis zet de po» litie een krachtige actie op touw tegen de al coholsmokkelarij. In de meeste nachtclubs te New-York worden invallen gedaan en in to taal zijn in de laatste dagen voor meer dan 1 millioen aan likeuren en alcohol-houden de dranken in beslag genomen, terwijl 104 personen zijn gearresteerd. De eigenaars der nachthuizen worden in verzekerde bewaring gehouden, om naderhand berecht te worden. Van velen nachthuizen is de installatie of het meubilair naar het stedelijk politiebureau overgebracht. ZIJ, DIE ZICH MET 1 JANUARI A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN OP DIT BLAD ABGNNEEREN, ONT VANGEN DE TOT DIEN DATUM VERSCHIJNENDE NUMMERS FRAN CO EN GRATIS. DE DIRECTIE. Evenals vorige jaren is ook dit jaar weer gelegenheid voor het plaatsen van NIEUWJAARSGROETEN in ons num mer van 31 December. De prijs bedraagt 50 cent voor een enkele advertentie van 5 regels, a contant. U zoudi onze administratie ten zeerste verplichten door nu reeds Uw Nieuw- jaarswensch aan ons burean Voordam op te geven. Ook kunt U ons Uwe advertentie doen toekomen door tusschenkomst van onze agenten en van F.H. Boekhandelaren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1931 | | pagina 1