DAGBLAD VOOR
ALKMAAR
EN OMSTREKEN.
kerstmis.
Hotel „Toelast", Langestr.
Nieuwjaarswenschen.
Xo. 303
DOXni;Rl)A(j 24 ÜEC ERBKK l»31 Hoofdredacteur: T|. N. ADEMA.
133e Jaargang.
lüt hei
Qa&eli{ttech Quetzicht
DE AANSTAANDE ONTWAPENINGS
CONFERENTIE.
Een kort uitstel over 't algemeen
wenschelijk.
België en de conferentie.
tBuUenCand
EEN NIEUWE MODE.
Gedurende de drie Kerstdagen
Speciaal Kerstmenu. Prima Keuken.
DE DIEFSTAL UIT EEN POST
KANTOOR TE STOCKHOLM.
Het grootste gedeelte van het ge-
stolene teruggevonden.
9eze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.—,
iranco door het geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN:
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten abat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTEI ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
Directeur: C. KRAK.
Dit nummer bestaat uit drie bladsn.
Naarmate het donkerder om ons heen is,
schijnen onze lampen van sterker lichtende
kracht te zijn en naarmate dé algemeene de
pressie zich schrijnender doet gevoelen, wordt
het Kerstfeest, meer nog dan anders, een
lichtend symbool van vrede en naastenliefde.
Er wordt in duizenden gezinnen armoede
en ontbering geleden, de vloek (Ier werkloos
heid heeft ontelbare mannen en vrouwen ge
troffen, die hun arbeidskracht niet meer ge
waardeerd zien, die langzaam maar zeker
hun zelfvertrouwen voelen wegglijden.
Het is of een aardbeving door ons maat
schappelijk leven gegaan is en alles ont
wricht heeft wat in lange jaren van voorbe
reiding moeizaam werd opgebouwd.
De schaduw van een wereldcrisis is over
ons heen gegaan en heeft in veler oogen den
glans van blijdschap en geluk verduisterd.
Maar in het donkerste der dagen komt het
vredesfeest als een lichtende gebeurtenis naar
voren. In welke omstandigheden men ook ver-
keeren mag, hoe de slagen van het noodlot
ook getroffen hebben, het Kerstfeest moet een
blijde verrassing brengen, het moet zoo mo
gelijk door een bijzonderen maaltijd tot een
feestdag worden gemaakt, er moeten wat
groene takjes en, als het eenigszins kan, een
kerstboompje zijn waar de kinderen 's avonds
met verrukte gezichtjes naar kijken als de
kaarsjes zijn aangestoken.
Er moet een oogenblik zijn waarin men ge
meenschappelijk de misère van de tijden van
tgenslag vergeten kan, een oogenblik dat
nieuwe hoop in de harten doet komen, dat
nieuw zelfvertrouwen schenkt en de kracht
geeft den strijd om het bestaan met grooter
energie te voeren en een teleurstelling met
meer berusting te dragen.
I
Er is al zoo menigmaal voorspeld,^dat
wij het diepste dal van deze crisis doorschre
den hebben en waar de oorzaak van die crisis
voor een groot deel aan gebrek aan vertrou
wen is te wijten, mag men er toch niet aan
wanhopen, dat de tijd wie weet hoe spoe
dig weer zal aanbreken, dat wij weer
bergopwaarts zullen gaan.
Elke depressie is nog altijd gevolgd door
een tijd van wederopbloei en het lijdt geen
twijfel of er zal weer een tijd komen, dat het
geluid van den arbeid sterker om ons heen
klinkt, dat arbeidskracht geen waardeloos
bezit meer is en dat de geheele wereld zich
opricht uit het moeras van moedeloosheid en
wantrouwen waarin zij een oogenblik dreig
de te verzinken.
Het Kerstfeest moge ons vooral die ge
dachte bijbrengen.
Is het niet treffend, dat juist in den don
kersten tijd van het jaar de sterren aan den
hemel verschenen en het licht praalde op
den nederigen stal waarin de verlosser der
menschen is geboren.
Dat is het symbool, dat wij ons in deze
dagen voor oogen moeten houden, in het
diepst van den nacht komt een blijde verras
sing, iets dat de zorgen wegneemt, dat
vreugde brengt in de harten, dat vertrouwen
in de toekomst geeft.
Kerstfeest moet zijn het feest van inner
lijke vrede en van naastenliefde maar daar
voor is het noodig, dat de zorgen een oogen
blik van de schouders worden afgenomen,
dat men den honger niet meer voelt en in het
genieten van den Kersttooi den druk der tij
den een oogenblik kan vergeten.
Hier past een woord van hulde aan allen,
die dat begrepen hebben, aan het Leger des
Heils, dat hare Kerstpotten elk jaar weer in
onze straten plaatst, aan de kerkelijke en po
litieke vereenigingen die eigen behoeftigen
een vreugdevollen dag bereiden en aan de
gemeente, die aanvullend is opgetreden waar
het particulier initiatief te kort is geschoten.
Zij allen hebben er toe medegewerkt dat
voor het Kerstfeest in tallooze arme gezin
nen een warme en voedzame maaltijd kan
verschaft worden, dat aan armen en werk-
loozen, die in dezen tijd noodgedwongen op
de publieke liefdadigheid zijn aangewezen,
iets meer dan anders kan worden gegeven
waardoor het mogelijk wordt.in het zoo lang
door zorgen geteisterde gezin iets va" het
blijde en verlossende der Kerstgedachte te
brengen.
Er wordt op deze wereld zoo onnoemelijk
veel geleden, dat het ook voor hen, die niet
zelf ontvangen een prettige gedachte moet
zijn, dat het Kerstfeest gekomen is, dat alom
getracht is wat vreugde te brengen, zoodat
de herdenking van Jezus' geboorte in waar
heid tot een feest kan worden.
Wie in deze tijden geen gebrek lijdt, wie
Van zijn bezit nog aan anderen kan weg
schenken, voor hem brengt het Kerstfeest
nog bovendien de voldoening een goede daad
'c hebben gedaan.
,lN>°oit zal het Kerstmaal grooter voldoe
ning geven dan wanneer men daarbij de ge
jachte heeft, dat men. niet alleen geniet,
«aar dat men naar vermogen gezorgd heeft,
dat ook anderen op deze dagen geen gebrek
zullen lijden. Het is tot hen, die dit nog nooit
bedachten, dat wij het dringend verzoek rich
ten: herstelt nog het verzuim vóór de Kerst
dag is aangebroken. Laat iets bezorgen aan
het Leger des Heiis, stelt iets beschikbaar
voor het Bureau van Maatschappelijk Hulp
betoon waar elke bijdrage gaarne geaccep
teerd en doeltreffend besteed wordt.
Dat is de materieele kant van de Kerstge
dachte, maar er is ook nog een andere.
In welke omstandigheden men ook verkee-
ren moge, zooals de bloemknop zich ontsluit
voor de stralen van het licht, zoo kan het
hart zich openen voor de boodschap van het
Kerstfeest.
Er is geen lichtende hemel meer, er zijn
geen schitterende sterren en geen engelen,
die bazuingeschal laten hooren, er is geen
kindje meer, dat in doeken gewonden in zijn
kribbe ligt, maar er is nog altijd de Godde
lijke Boodschap waarvan dat alles het sym
bool is: vertrouw er op, dat hoe moeilijk het
leven ook mag schijnen, dat hoe donker het
ook om U heen mag zijn, plotseling het licht
kan doorbreken, plotseling de belofte van
nieuw leven en het vertrouwen in een blijde
toekomst geboren kunnen worden.
Wie, ondanks alles, in die gedachte kracht
kan vinden, voor hem zal het Kerstfeest juist
in dezen tijd een zeer bijzondere beteekenis
hebben.
DEN HAAG, 23 December 1931.
De Eerste Kamer heeft weder eens twee
vergaderingen gehouden. Het werk, dat zij
daarin heeft afgedaan, was niet zoo omvang
rijk, of zij had er één dag over kunnen doen,
doch nu de leden voor elke vergadering een
vergoeding van reis- en verblijfkosten ontvan
gen groot 20, is de verleiding wel groot om
eens een keer meer bijeen te komen dan strikt
noodig zou zijn. Vooral in deze benarde
ujd erf'
Op de eerste vergadering, Dinsdagavond
gehouden, heeft de Kamer behalve een aantal
stukken, waarover gevoeglijk kan worden ge
zwegen, zooals enkele hoofdstukken der
Rijksbegrooting, eenige onteigeningsontwer-
pen enz. ook aangenomen het zoogenaamde
Contingenteeringswetje.
De regeering wordt daarbij gemachtigd
om den invoer van bepaalde handelsartike
len slechts tot een bepaalde hoeveelheid toe
te laten en als het quantum is bereikt dan
onze grenzen voor dat artikel tijdelijk te slui
ten. Dank zij een amendement van den heer
mr. Oud in de Tweede Kamer is vastgesteld,
dat een Kon. besluit tot contingenteering van
eenig artikel achteraf bij wet moet bekrach
tigd worden, terwijl tevens is bepaald, dat de
regeling slechts voor drie jaar zal gelden.
Die aanvullingen hebben het ontwerp aan
nemelijker gemaakt en zoo is ef in de Eerste
Kamer niet hard over gestreden. De heeren
Van den Bergh (lib.), Wibaut (s.d.a.p.) en
Ter Haar (c.h.) aanvaardden het voorstel
met kalmte, hoewel eerstgenoemde het be
treurde, dat wij door de buitengewone om
standigheden waren gedwongen geworden
van ons vrijhandelsstandpunt af te stappen.
Ook de heer Pollema (c.h.) beloofde er zijn
stem aan, doch hij had toch enkele formeele
bezwaren.
E>e heer prof. Diepenhorst (a.r.) juichte
daarentegen, dat we met dit ontwerp eindelijk
het verderfelijke vrijhandelsstelsel los laten,
hij zag er zelfs een kiem in van een onder-
handelingstarief en hij drong er op aan, dat
men de nieuwe regeling zou hanteeren. Hij be
treurde het alleen, dat de regeering zoo laat
met het voorstel was gekomen, in sommige
opzichten en voor sommige artikelen was het
werkelijk te laat.
Minister Verschuur heeft het voorstel op
zijn gewone gemoedelijke wijze verdedigd,
erkend, dat de amendementen van den heer
Oud als verbeteringen mochten worden be
schouwd en den heer Pollema verzekerd, dat
de richtlijnen voor de uitvoering van de wet
in den Ministerraad zullen worden getrok
ken Ter uitvoering van de wet zal de Regee
ring zich door een commissie van advies
laten bijstaan.
De wet is daarop zonder stemming aange
nomen.
Den volgenden dag waren slechts enkele
hamerstukken op de agenda. Aan het slot
stond evenwel het wetje regelende den uit
voer, ten einde te -.orgen, dat ieder exporteur
daarbij zijn aandee1 krijgt. Den vorige avond
was het wetje in de afdeel ingen onderzocht,
doch er was geen Voorloopig Vers1ag van
verschenen. Toch kwam het ter tafel en zon
der dat iemand zich geroepen gevoelde iets te
zeggen ook de minister niet werd het
aangenomen. Van zoo buitengewoon belang
was het wetje niet, maar dat hier gehandeld
is tegen alle parlementaire practijken in,
staat bij ons vast. Zelfs in den oorlogstijd
hebben de Kamers zich zoo goed moge ijk
aan de gebruikelijke regelen genouden en
voorzoover wij ons kunnen herinneren, is het
nog nooit gebeurd, dat er een wet is aaa8^'
nomen zonder dat er ook maar eenige schrif
telijke gedachtenwisseling over is gevoerd
De'Kamer komt binnen enkele dagen nog
maals bijeen,
O
O
Wanneer zal nu toch eigenlijk de groote
ontwapeningsconferentie plaats vinden? Men
weet, dat oorspronkelijk de 2de Februari als
openingsdatum was vastgesteld, maar thans
schijnt men van verschillende kanten aan te
dringen op verplaatsing van deze opening
naar een lateren datum.
Dit uitstellen heeft echter eenige gegronde
redenen. Engeland bijvoorbeeld was er voor,
omdat na de conferentie te Bazel, die thans
gesloten zal worden, een andere regeerings-
conferentie zal moeten wórden gehouden.
Frankrijk en Duitschland willen gaarne
eenige uitstel, omdat in die landen de ver
kiezingen aanstaande zijn en men wil liever
niet in de verdrukking komen. En tenslotte
blijkt ook Japan er voor te zijn, de openings
dag twee a drie weken uit te stellen.
Ofschoon Fransche bladen wisten te mc1-
den, dat Henderson vasthield aan den 2den
Februari, komt uit politieke kringen uit
Londen het bericht, dat men daar geen be
zwaar heeft tegen °en kort uitstel, indien ten
minste de overige Europeesche staatslieden
daarmee accoord kunnen gaan. Verder zou
den de meeste regeeringen van meening zi;r\
dat het spoedig bijeenroepen der conferentie
minder gunstig zou zijn, omdat de regeling
van de huidige Europeesche financieele en
economische moeilijkheden veel belangrijker
is en omdat de internationale atmosfeer
juist op het oogenblik allesbehalve gunstig
is. Tot nog toe heeft echter nog geen regee
ring den moed gehad, zelf het uitstel der
ontwapeningsconferentie tot een beter tijd
stip voor te stellen.
o
In den Belgischen Senaat is Dinsdag door
minister Hijmans, voor de gezamenlijke ver
gadering der commissies van buitenlandsche
zaken van de Kamer en den Senaat, een zeer
uitgebreid overzicht gegeven van den stand
der diplomatieke besprekingen, welke reeds
hebben plaats gehad met het oog op de bij
eenkomst te Genève, zoo wordt aan de
N. R. Crt. gemeld. Aan het debat, dat op de
ministerieele uiteenzetting volgde, namen ver
scheidene partijleiders en oud-ministers als
Vandervelde, Jaspar, Denèze, Carton enz.
deel. Jaspar drong aan op een gemeenschap
pelijke actie der kleine staten te Genève ten
bate der geleidelijke ontwapening. Carton
verdedigde de oprichting van een internatio
nale politiemacht, een sterke luchtvloot b.v.,
welke de eventueel door den Volkenbond te
treffen maatregeler- tegen onwillige en oor
logszuchtige statui, kracht zou kunnen bij
zetten. Vandervelde drong aan op een eer
lijke toepassing van het verdrag van Ver-
sailles vooi wat de geelidelijke ontwapening
van alle mede-onderteekenende staten be
treft. De ontwapeningsclausule, betoogde
hij, geldt niet voor Duitschland alleen, maar
voor allen. Wil men nieuwe gewapende con
flicten voorkomen, dan is het meer dan tijd
zich naar deze clausule te gedragen.
Al werden in den loop van dit langdurige
debat heel wat vei uit elkaar loojiende mee
ningen verkondigd, toch was men het er vrij
wel over eens, dat België, samen met enkele
andere kleine staten, in de richting der volke-
renverzoening, een belangrijke rol te ver
vullen heeft op de aanstaande conferentie.
o
Generaal Dawes, de Amerikaansche am
bassadeur te Londen, is door president Hoo-
ver benoemd tot leider van de Amerikaansche
delegatie ter ontwapeningsconferentie. De
senator Swanson, de ambassadeur Gibson, de
gezant Wilscm en een vrouwelijke afgevaar
digde zullen tot leden van de delegatie wor
den benoemd.
HET TESTAMENT VAN ARNALDO
MUSSOLINI.
Op het Palazzo Marino te Milaan is de
acte van overlijden opgemaakt van Arnaldo
Mussolini. Hierop heeft Vittorio Bondanim,
de zwager van den overledene aan Benito
Mussolini een eigenhandigen brief van Ar
naldo ter hand gesteld, dateerende van 26
October 1928 en houdende zijn testamentaire
beschikkingen. Na de gewone beschikkingen
van Jiuiselijken aard bevat het stuk een be
kentenis tot het katholieke geloof, dat nim
mer door particuliere of politieke veranderin
gen van gedachten uit zijn „gekwelden
geest" verdrongen is. Vervolgens getuigt het
stuk van de toewijding, die hij steeds voor
zijn broer gekoesterd heeft en van zijn dank
baarheid voor diens onvermoeide onbaat
zuchtige zorgen. De overledene smeekt Godes
zegen af voor zijn zuster, zijn vrouw en zijn
kinderen, die naar hij hoopt het voorbeeld
van zijn ijver en onbaatzuchtigheid zouden
volgen. Na een korte beschikking over zijn
begrafenis, die volgens de godsdienstige ge
bruiken plaats moet hebben, maar verder zoo
eenvoudig mogelijk moet zijn, en na den
wensch te kennen gegeven te hebben zoo mo
gelijk te Paderno begraven te worden, ten
einde voor immer samen te zijn "met de men
schen van zijn geboortegrond, besluit het
testament met het nederig vergiffenis vragen
aan hen, wien de overledene misschien onge
weten kwaad heeft gedaan en voor mogelijke
overtredingen van de goddelijke en mensche-
lijke wetten. Aan het testament is een brief
toegevoegd van 10 December 1930, waarbij
Arnaldo zegt, dat hij geen reden heeft om
wijzigingen te brengen in zijn vroegere be
schikkingen, maar dat hij wanhopig getrof
fen is door den dood van zijn zoon Alexan-
der. Hij, zoo gaat de brief voort, moet nabij
zijn aan mijn doodsbed, gelijk ik vertrouw
dat hij naast mij zal staan in het Rijk Gods.
Den Duce en de familie Mussolini blijven
nog steeds de telegrammen van rouwbeklag
toestroomen. Ook hebben gisteren duizenden
het register van bezoekers van het Palazzo
Venezia geteekend. Kard' aal Pacelli, de
staatssecretaris van het Vaticaan, heeft het
volgende telegram gezonden: „De Heilige
Vader heeft bij het opdragen van de Mis een
gebed tot God gericht voor het zieleheil van
uw dierbaren overleden broeder, en voor
troost van de familie en met name van uwe
excellentie".
Alle bladen wijden uitvoerige artikelen aan
den overledene.
Ook bereiken den Duce giften, waaronder
een van 100.000 lire van Giacinto Motta, wel
ke de Duce bestemd heeft voor de steunver-
leening door het fascistische verbond te Mi
laan. De stroom van bezoekers op de Popoio
d'Italia, die een laatsten groet aan den over
ledene kwamen brengen, heeft gisteren den
heelen dag voortgeduurd. Vanochtend zou te
Milaan de plechtige uitvaartdienst gehouden
werden waaraan alle ministers en onder
staatssecretarissen zouden deelnemen. N.RC.
OPLICHTING DOOR EEN
OVERLEDENE.
Al zes maanden dood en
begraven maar nu gearresteerd.
De recherche 4e Lyon heeft dezer dagen,
naar „Le Journal" vertelt, een man aange
houden, verdacht van oplichting, die al zes
maanden volgens de wet dood en begraven
is en wiens minnares een levensverzekering
van 150.000 fres heeft uitbetaald gekregen.
Ook de vriendin werd gearresteerd.
De man, iemand van 31 jaar, had 19.000
francs in zijn bezit voor de herkomst waar
van hij de volgende verklaring gaf. In het
begin van Juni had hij te Algiers een oplich
ting gepleegd door middel van een verzeke
ring. Hij had zijn leven namelijk voor
150.000 frs. verzekerd, welk bedrag aan zijn
vriendin moest worden uitbetaald. Hij had
een buitensporige hoeveelheid kinine inge
nomen, zijn vriendin was naar een dokter
gegaan, hij had gedaan of hij dood was, had
zijn gelaat met permanganaat ingesmeerd om
zich een „toepasselijke" kleur te geven, zijn
vriendin was er in geslaagd een verlof tot
begraven te krijgen, ir. de voor hem bestemde
kist legde het tweetal een pop, bestaande uit
een met zand gevulde overall, de „doode"
verstopte zich weer en de „begrafenis" had
plaats. Drie maanden lang had de „over
ledene" zich daarop met zijn vriendin te Con-
stantine schuil gehouden om vervolgens naar
Algiers terug te keeren, waar hij zich uitgaf
voor den nieuwen minnaar van zijn vrouw.
Eiken Zondag ging hij bloemen leggen op
zijn eigen graf
Met het geld van de verzekering had het
tweetal in Frankrijk een eigen huisje gekocht.
De politie zal de doodkist te Algiers doen
opgraven om zich er van te vergewissen, of
de pop, die zich in de kist zou bevinden, niet
het lijk van een man is.
Het Journal des Débats wijst, naar het
Hbld. zegt, op het ontstaan van een nieuw
snobisme in deze crisis-dagen. Tot dusver
stond het goed geen waarde van geld te ken
nen. Men kwam voor zijn geld uit, gaf het
uit met volle handen, want per slot moet
geld toch rollen, niet waar? Plotseling is
deze houding veranderd. Het veelhoofdige
monster „crisis" is op het tooneel ver
schenen, onweer dreigt en, als een bloem op
een bouwval, bloeit te midden der algeheele
ontreddering een nieuw snobisme op: dat der
armoede. Het staat elegant in dezen tijd om
geruineerd te schijnen. Slechts te schijnen.
Want er is nog veel geld noodig om aan de
mode mee te doen. Deze wacht er zich trou
wens wel voor den heiligen Franciscus van
Assisi ten einde toe na te volgen. Maar toch
legt de mode beperking op. Zij beveelt in de
eerste plaats aan het geld te verbergen, dat
zelfde geld, dat zich met zooveel trots te kijk
stelde. Zij schrijft, na al het sportieve ver
toon van gisteren, eeh rustkuur voor. Deze
kuur kan heilzaam zijn op voorwaarde, dat
zij niet duurt tot er verstijving intreedt en
zij niet de maatschappij verandert in een
kasteel van de Schoone Slaapster, dat stellig
minder dichterlijk zal zijn dan dat uit het
sprookje. De economisten komen daar tegen
Middag- en Avond-
Feest-Concert
op. Dezelfde menschen, die zuinigheid predik
ten. verdedigen nu uitgeven-met-mate.
Het Journal des Débats wil intusschen niet
te streng oordeelen maar verzachtende om
standigheden laten gelden voor een mode, die
van geldzorgen een tooi maakt en die op
siert met een glimlach en een ietsje poeder.
Erkennen wij. in elk geval, zegt het blad, dat
zij echt Fransch van karakter is.
SCHEEPSBOTSING IN DE JAPAN»
SCHE ZEE.
Waarschijnlijk 50 dooden.
Hedenmorgen vroeg zijn in de Japansche
zee twee kustvaartuigen de Yoe Yama Maru
en de Kansai Maru mét elkaar in botsing ge
komen. De botsing was zoo hevig, dat het
eerste schip terstond zonk. Men vreest dat 50
passagiers om het leven zijn gekomen. Er
werden direct hulj>schepen uitgezonden om
assistentie te verleenen. Terwijl tevens een
onderzoek naar de oorzaak van de ramp
werd ingesteld. De Kansai Maru liep slechts
betrekkelijk geringe schade op.
Gistermiddag is van het 'A millioen, dat
verleden week uit een postkantoor te Stock
holm werd gestolen, een bedrag van 40000
Kronen, dus verreweg het grootste gedeelte,
als deposito bij een bank te Malmö ontdekt.
De eergisteren gearresteerde Sjögron heeft
bekend, dat hij medeplichtig was aan den
diefstal en dat hij het plan reeds 2 jaar ge
leden had uitgewerkt. Sjögron verklaarde
echter den inbraak niet zelf te hebben ge
pleegd en weigert de medeplichtige te noe
men.
LADING VAN LORRIE OP EEN
TROEP MENSCHEN IN NEW-
YORKS STATION GEVALLEN. 1
Op 'n perron van den ondergr. spoorweg te
New-York werden 38 personen, waarvan de
meeste dames waren en kerstinkoopen had
den gedaan, gewond, toen van een lorrie, die
over een viaduct over het perron passeerde
de lading naar beneden viel en op de wach
tenden terecht kwam. Van de 38 gewonde
personen zijn 7 personen er vrij ernstig aan
toe.
ACTIE TEGEN DRANK
SMOKKELARIJ TE NEW-YORK.
De laatste dagen voor Kerstmis zet de po»
litie een krachtige actie op touw tegen de al
coholsmokkelarij. In de meeste nachtclubs te
New-York worden invallen gedaan en in to
taal zijn in de laatste dagen voor meer dan
1 millioen aan likeuren en alcohol-houden
de dranken in beslag genomen, terwijl 104
personen zijn gearresteerd. De eigenaars der
nachthuizen worden in verzekerde bewaring
gehouden, om naderhand berecht te worden.
Van velen nachthuizen is de installatie of het
meubilair naar het stedelijk politiebureau
overgebracht.
ZIJ, DIE ZICH MET 1 JANUARI
A.S. VOOR MINSTENS 3 MAANDEN
OP DIT BLAD ABGNNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM
VERSCHIJNENDE NUMMERS FRAN
CO EN GRATIS.
DE DIRECTIE.
Evenals vorige jaren is ook dit jaar
weer gelegenheid voor het plaatsen van
NIEUWJAARSGROETEN in ons num
mer van 31 December. De prijs bedraagt
50 cent voor een enkele advertentie van
5 regels, a contant.
U zoudi onze administratie ten zeerste
verplichten door nu reeds Uw Nieuw-
jaarswensch aan ons burean Voordam
op te geven.
Ook kunt U ons Uwe advertentie doen
toekomen door tusschenkomst van onze
agenten en van F.H. Boekhandelaren.