DE WERELD RONDOM ONS.
kle* D"d' sya." Efgsrjrs
Een blik achter ons laat een slagveld zien: een
verarmd Europaeen chaos van economischen nood.
Een troosteloos verleden;
een donkere toekomst?
^aren er eerst enkele proefvluchten, toen
jg, veertiendaagsche dienst, nu, met ingang
ian 1 Oct. van dit jaar, wordt een wekelijk
se dienst onderhouden. Er is dan ook op
't eind van September feest gevierd, en niet
{en onrechte, want zulke vorderingen zijn wel
een onderstreeping waard.
Ook aan deze wekelijksche vluchten be
ginnen we al weer te wennen, we zouden ons
ook wel aan zoo'n postvliegtuig durven
toevertrouwen en mee naar Indië vliegen.
Totdat het lot weer eens ingrijpt en hiermee
toont, dat ondanks bekwame piloten en
haast volmaakte techniek het vliegen toch
altijd nog gevaarlijk is. Zeker, we hooren wel
van ongelukken in het buitenland, maar dat
blijft altijd nog veraf; zoo moest de ramp
van de Ooievaar, waarbij vijf menschen het
leven verloren, hier wel een groote schok te
weeg brengen. De gezagvoerder Wiersma,
de tweede piloot van Onlangs en de boord
werktuigkundige Kotte met twee passagiers
schoten er het leven bij in, maar even moedig
zetten de K. L. M. vliegers hun tochten weer
voort, met dezelfde regelmaat alsof er niets
gebeurd was.
Het onderzoek naar de oorzaak van de
ramp is nog steeds gaande; was de machine
overbelast, was het noodluik open of dicht?
Een wederwaardigheid van de K. L. M.
van opgewekter aard was, dat in Juni van
dit jaaf de bekende actrice Roosje Kohier,
ais eerste vrouw de reis van Indië naar Ne
derland per vliegtuig meemaakte. Vrouwen,
die zelf vliegen telt Nederland overigens
noc niet vee'.
Men is al zoo ver gekomen om in 7 dagen
van Indië naar Nederland te vliegen; en als
we dan hooren van de plannen die bestaan
om het volgend jaar al in 5 dagen van Indië
naar Nederland heen en terug te vliegen
met een nieuw geconstrueerd vliegtuig, mo
gen we wel aannemen dat dit plan nog wel
c-n jaar uitgesteld zal moeten worden.
Plannen zijn er trouwens genoeg, ook wat
de vliegdienst in ons eigen land betreft, zoo
is men al bezig geweest met een proefdienst
van Amsterdam naar Groningen, met het
doel hier later een geregelden dienst te hou
den. De luchtvaart hier te lande wordt dan
ook vergemakkelijkt door den aanleg van
vliegvelden zooals het vliegveld te Eelde in
Drenthe en de nieuwe luchthaven in Twente.
Nu nog in 't kort iets over de opleiding
van de verkeersvliegers, waarmee men ook
weer een stap verder is gekomen. De oplei-
vlogen in 5 34 dag van Londen naar Kaap
stad en sloegen daarmee het record van Glen
Kidson, die ook dit jaar den tocht in 6X dag
volbracht.
Kort na miss Peggy's aankomst werd
weer een poging gewaagd het nieuwe re
cord te breken, maar zonder succes.
Iets geweldigs leek het ons, toen een ge
heel Italiaansch luchteskader onder gene
raal Balbo van Rome vertrok met het doel
den Oceaan over te steken naar Brazilië.
Dit gelukte, maar niet zonder ongelukken,
twee vliegtuigen kregen ongevallen, waarbij
vijf personen het leven lieten. Tien vliegtui
gen kwamen te Port Natal in Brazilië aan.
De Do X zette in 1931 zijn tocht voort en
was hierbij evenmin gelukkig als in 1930.
31 Januari werd naar de Kanarische Eilan
den gevlogen, waar het vliegtuig opnieuw
beschadigd werd, dit had weer een lang op
onthoud ten gevolge. 30 Mei kwam de Do X
on de Kaap-Verdische Eilanden aan en be
reikte eindelijk 5 Juni Port Natal in Brazi
lië. Het is een feit dat deze al te langdurige
reis van de Do X de publieke belangstelling
ter. opzichte van dit vliegtuig wel wat deed
verflauwen.
Beter slaagde de „Graf Zeppelin", die
evenals het vorige jaar weer reis na reis
zonder mankeeren volbracht, o.a. een reis
naar Egypte en naar Engeland. Ook lazen
we, dat de Zeppelin met succes op het water
daalde, maar als hoogtepunt van dit jaar
geldt voor het luchtschip de tocht naar de
Noordpool. Als eerste étappe vertrok de
„Zeppop 23 Juli naar Berlijn, vandaar
naar Leningrad en dan naar het Noorden.
De 29ste Juli werd de terugtocht boven No
va Zembla aanvaard, de 30ste was hij weer
te Berlijn en de 31ste keerde hij veilig te
Friedrichshafen terug.
De 29ste Augustus aanvaardde de
„Zepp" een reis naar Zuid-Amerika en keer
de den 4en September weer naar Friedrichs
hafen terug. Ook deze tocht was een suc
ces. Men zou zeggen, dat er geen veiliger
manier van reizen bestond dan met een
Zeppelin.
De Zepp heeft op zijn 232 tochten nog
nooit iets „gehad" en heeft al 8778 passa
giers vervoerd, dit is zeker geen kleinigheid.
Zulke cijfers zijn in staat den ergsten scepti
cus tot enthousiasme te brengen.
recordvlucht te maken, ditmaal had hij ech
ter geen 6ucces, omdat hij in Klein-Azië on
wel werd tengevolge van een zonnesteek.
Later hooren we zijn naam weer, want als
het Kerstvliegtuig „Southern Sun" met mail
van Australië naar Engeland bij Alorstar
komt te vallen en geheel wordt vernield, zon
der ernstige persoonlijke ongelukken even
wel, neemt Kingsford Smith de mail over en
vliegt er mee naar Engeland.
Dan is er nog het hoogterecord van een
geleerden luchtreiziger prof. Piccard, die met
zijn metgezel in een ballon te Augsburg op
steeg, niet met het doel een record te slaan,
maar wel om zoo hoog mogelijk te stijgen om
zoodoende de stratossfeer te kunnen bestu-
deeren en daar verschillende proefnemingen
te doen. De dag na de opstijging daalden
ze in het Etochdal, terwijl ze tal van waar
nemingen hadden gedaan en zelf in uitste
kenden staat verkeerden.
Zonder vliegongelukken is ook dit jaar
lang niet voorbij gegaan. In 't buitenland
zijn nog ergere ongelukken voorgevallen,
dan de ramp van de Ooievaar. Bij Ply-
mouth verongelukte een Britsch watervlieg
tuig, waarbij 9 personen werden gedood en
3 gewond, een vliegramp in Kansas eischte
7 slachtoffers, de Zweedsche vlieger Lund-
borg, die zich onderscheidde bij de redding
van Nobile en zijn mannen verongelukte met
zijn vliegtuig, bij een vliegongeluk kwam de
Engelsche vice-luchtmaarschalk Hope om
het leven, tengevolge van een vliegongeval
in Zweden werden vier personen gedood, bij
Saarbrücken verongelukte een verkeersvlieg
tuig waarbij 4 personen het leven lieten, 8
personen werden gedood bij een vliegramp
in de buurt van Moskou, in Frankrijk wer
den tengevolge van een vliegongeluk 3 per
sonen gedood en twee zwaar gewond, een
Roemeensch vliegtuig stortte neer, waardoor
de 5 inzittenden verbrandden, op Soester-
berg kwam bij het neerstorten van een vlieg
tuig de reserve-sergeant van Poeteren om
't leven en op het vliegveld te Eelde verloor
de Groningsche sportvlieger Hendriks het
leven, doordat zijn toestel bij het 'opstijgen
neerstortte.
Men ziet dus, 1931 is ook niet zonder
vliegongelukken voorbij gegaan, al is, in
aanmerking genomen het groote gebruik dat
er van vliegtuigen wordt gemaakt, het aan-
Amerika heeft dit jaar den bouw voltooid 1 tal slachtoffers niet groot.
van het grootste luchtschip der wereld, dat
door mevr. Hoover „Akron" werd gedoopt.
verbeterd, blijkt wel hieruit, dat telkens weer
nieuwe records geslagen worden. Luit. Stain-
ford verbeterde het wereldsnelheidsrecord
door met een uurgemiddelde van 657 K.M.
te vliegen.
Butler sloeg het record van Scott voor de
vlucht EngelandAustralië. Ook Kings
ford Smith probeerde over deze afstand een
ding geschiedt nu in het internaat van de £>at de techniek der vliegtuigen steeds wordt
kweekschool voor de zeevaart te Amsterdam,
omdat de theoretische eischen het nauwst
bleken aan te sluiten bij de opleiding voor
stuurman ter koopvaardij. De opleiding
heeft verder-plaats met medewerking van de
Nationale Luchtvaartschool voor de eerste
opleiding tot vlieger en verder van de K. L.
M. voor de hoogere opleiding en het ver
krijgen van practische bekwaamheid.
Men vangt aan met drie leerlingen, die
gekozen worden uit alle sollicitanten door
middel van strenge medische keuring en se
lectie, zoodat mag aangenomen worden, dat
men dan wel de drie meest geschikten heeft.
Dan is er nog een nieuwe sport die in ons
land opgang begint te maken, n.1. het
zweefvliegen. Behalve in Noordwijk, is er
in onze naaste omgeving, in Egmond aan
Zee, dezen zomer aan gedaan. De Alge-
meene Nederlandsche Zweefvereeniging had
daar een zweefkamp ingericht, waar de leer
lingen les kregen van den bekwamen Duit-
schen instructeur Ludwig Köhn. De 28e Aug.
werd er een demonstratie gegeven, die de
volle belangstelling genoot van de omwo
nenden en ondanks aen ongunstigen wind
toch goed slaagde.
Het schijnt een groot genot te zijn zoo
zonder lawaai van een motor hoog in de
lucht te zweven, zoodat het geen wonder is
dat men ook in ons land deze uit Duitsch
land afkomstige sport heeft ingevoerd.
De noodige geslaagde en niet geslaagde
Oceaanvlucnten hebben ook dit jaar weer
plaats gehad. De „Trade Wind" met mevr.
rlast en kapitein Mac Laren ging verloren,
de Deensche vliegers Hillig en Holris vlo
gen van Amerika naar Europa, de Honga
ren Endress en Magyar vlogen in 25 uur
van Harbour Grace naar Boedapest, de po
ging van Robbins en Jones den Stillen Oce
aan over te steken mislukte, de Amerikanen
Broadman en Polando slaagden er in aan
een stuk door van New-York naar Konstan-
tinope! te vliegen, aan Herndon en Pang-
bom gelukte het den Stillen Oceaan zonder
tusschenlanding over te vliegen. De Duit-
schers Rody en Johanssen, die van Lissabon
opstegen voor een vlucht naar Amerika,
moesten op den Oceaan dalen en konden wor
den gered; de Australische vlieger Hinkler
steeg van Port Natal in Brazilië op en
daalde in Fransch West-Afrika. Men zie
de Oceaanvliegers hebben zich weer niet on-
^Ookd pogingen een wereldvlucht te doen
hebben we gehad: de Franschen Lebrix en
Doret moesten bij een noodlanding in Sioene
hun wereldvlucht staken, het Fransche heg-
tuig de „Trait d Union stortte in
Rusland neer, waarbij twee inzittenden 0"
het leven kwamen. De Amerikanen Post en
Fattv staken de beide Oceanen over bij hun
wereldvlucht, die ze in 8 dagen er 15 uur
volbrachten, en hiermee dus weer een nieu
record sloegen.
De vrouwen hebben ook weer van z ch
irt. hooren en hebben ons voor de zooveelste
maal getoond, dat het haar niet aan mo.d
tei. hooren en
van daar vertrok om zich m Chma wj
voedselvoorziening in de o
bieden verdienstelijk teHieeft
niet veel gescheeld, of de ne s
Amerikaansche publiek, dat n h d
onverflauwden i ver haar held vereert, haag
het leven bij ingeschoten, torn vliegtjJJ
neerstortte in de Jangtse.
ir Lindb
lie, van zich hooren en waagde^ P. _n
standsvluchten. Op haar tocht na een
deze maand moest zij in Mesopauur
noodlanding maken en kwam na
"onens te Bushir aan. Hore
Miss Peggy Saloman eo Oordon nore
Alles bijeen genomen heeft 1931 voor de
luchtvaart heel wat meer winst dan verlies
opgeleverd. De techniek beweegt zich nog
steeds in een stijgende lijn en wanneer die
haar hoogtepunt zal hebben bereikt, valt
niet te benaderen. Er zullen nog wel vele ja
ren over heen gaan voor men een non-stop-
vlucht om de wereld doet. Enfin laten we
voorloopig tevreden zijn met het nu bereikte
resultaat, dat ook niet voor de poes is.
J. D.
Wanneer wij ons de traditie ge
trouw weer neerzetten, om een jaar
overzicht te schrijven, dan valt het ons
niet moeilijk om een begin te maken.
Immers, zoodra we in groote trekken en
kele punten hebben genoteerd, die voor
ons een soort handleiding zijn, valt
het op, dat 1931 in het teeken der ma
laise en der crisis heeft gestaan. Van
den eersten Januari af tot en met van
daag, nu wij op het punt staan, om af
scheid te nemen van het oude jaar,
hebben wij voortdurend het belang
wekkende onderwerp „malaise" kunnen
beluisteren in alle toonaarden. Wij heb
ben kunnen lezen, hoe de werkloosheid i
steeds toenam, hoe de banken failliet]
gingen, hoe het eene land na het andere
maatregelen moest nemen, opdat het
niet geheel en al ten gronde zou gaan.
Het vorig jaar was al lang niet roos
kleurig, het thans bijna voorbije jaar
heeft helaas geen gunstige ommekeer
gebracht. En om even te laten zien,
hoe het bij den aanvang van 1931 ge
steld was, volge hier een fragment uit
de Nieuwjaarsrede van den voorzitter
der Amsterdamsche Kamer van Koop
handel, den heer Heldring, die o. m.
het volgende zeide:
„Het rijzen van het gordijn bij den
„aanvang van 1931 laat ons een s 1 a g-
„veld zien. Op dit slagveld liggen oor
zaken, gevolgen en verschijnselen ver-
„ward door elkaar. En nóg is de strijd
„niet ten einde. Degenen, die een jaar
„geleden geloofden, dat de inzinking
„van voorbijgaanden aard zou zijn,
„hebben zich grondig vergist. Weinigen,
„indien al iemand, hebben deze ont
wikkeling ten volle voorzien. De daling
„der groothandelsprijzen heeft zich
„voortgezet tot een ongekend laag peil.
„Zij heeft op haar beurt een aanhou
dende daling van koersen van aan-
„deelen op alle beurzen en een wijd en
„zijd wantrouwen in beurswaarden ver
oorzaakt. Het publiek is afkeerig ge-
Worden van alle beleggingen met uit
zondering van die, welke het als de al
lerveiligste beschouwt. Het aantal
'werkloozen is in Europa en de Vep-
„eenigde Staten alleen reeds tot onge-
"veer 12 millioen gestegen dit cijfer
is waarschijnlijk veel te laag en de
„economische nood heeft voedsel ver
schaft aan politieke onrust".
o
Zoo sprak een jaar geleden Heldring.
En als hij straks weer een nieuwjaars
rede moet houden, kan hij veilig he -
zelfde vertellen, zij het met dit verschil,
dat zijn stem nog zorgelijker klinkt.
Want wat er ook veranderd moge zijn
in 1931 wat er ook gebeurd is in dit
jaar de algemeene toestand is er zeer
tpker niet op verbeterd. Het getal der
werklozen is nog steeds even groot,
zoo niet grooter, het wantrouwen in
beurswaarden is nog zeer toegenomen,
vooral, toen in den loop van dit jaar het
Pond Sterling duikelde. En tenslotte, de
economische rood heeft nog meer voed
sel verschaft aan politieke onrust.
Wat dit laatste betreft, heeft Heldring
maar al te zeer gelijk gehad. Doch
waarschijnlijk heeft hij niet kunnen en
durven voorzien, wat 1931 in dat op
zicht zou brengen. Want kijken wij
eens naar onze Oosterburen (de Russen
met hun boisjewistme laten we maar
aan hun lot over!) dan zien wij, dat
1931 daar op politiek terrein heel wat
veranderd heeft.
Een moeielijk jaar voor Duitschland
op politiek terrein en op economisch ge
bied! Het is wellicht het beste, om deze
twee factoren gezamenlijk te bespreken.
Duitschland, dat meer dan eenig an
der land, in moeilijkheden verkeert,
heeft tal van drastische maatregelen
moeten nemen, om het hoofd boven wa
ter te houden. Wij herinneren bijvoor
beeld aan de talrijke z.g. „Noodverorde
ningen", welke in 1931 zijn afgekondigd.
Iedereen herinnert zich natuurlijk nog
de jongste, die wellicht ook de verst-
strekkende was, n.1. die, w aarbij o. m.
bepaald werd, dat alle loonen met een
bepaald percentage moesten worden
verminderd. Niet alleen de loonen van
het rijkspersoneel, nee, van alle Duit-
sche onderdanen.
Een andere „Noodverordening" was
die van 18 Juli, waarin o. m. bepaald
werd, dat de Duitschers, die naar het
buitenland gingen, een extra-reisbelas-
ting van 100 Mark moesten betalen.
Deze verordening was het bleek al
zeer spoedig! geen voordeel voor
Duitschland, want het belemmerde niet
alleen het reisverkeer, doch ook den
handel. Het was dan ook geen wonder,
dat deze bepaling betrekkelijk spoedig
weer werd ingetrokken.
De „noodverordeningen" zijn eenigs-
zins berucht geworden, maar de Duit-
sche regeering moest wel maatregelen
nemen, omdat anders de heele boel
spaak had geloopen. De geldmiddelen
raakte n.1. uitgeput en de werkloozen
(Duitschland had begin 1931 van de
pi. m. 20 millioen werkloozen er maar
eventjes 5 millioen! eischten steeds
meer van de schatkist Daarbij kwamen
de beruchte herstelbetalingen, de on
middellijke en steeds terugkeerende na
weeën van den wereldoorlog. De termijn
zou den 15 Juli verloopen en dan moest
Duitschland dus groote sommen gereed
hebben liggen. En het had ze niet!
Dat was bekend bij iedereen. Reeds
hadden verschillende ministerieele be
sprekingen plaats gehad; reeds waren
dr. Curtius en Bruening naar Londen
geweest; reeds had de toenmalige pre
sident van den rijksbank, dr. Schacht,
een rede gehouden over den noodtoe
stand; reeds had dr. Bruening ver-
k aard, hoe moeilijk de financieels en
economische kwesties waren.
Toen kwam het voorstel-Hoover, dat
niets meer en niets minder bepaalde»
dan uitstel van alle betalingen voor één
jaar. Dat wilde zeggen: Duitschland
zou op 15 Juli geen mark behoeven te
betalen, maar ook de andere landen
zouden uitstel krijgen van de terugbe
taling der leeningen, die ze bij elkaar
gesloten hadden tijdens den wereldoor-
log.
Er werd geconfereerd in Parijs en la
ter in Londen en juist op het allerlaat
ste oogenblik kwam het bericht, dat
Engeland, Frankrijk en Italië uitstel
hadden verleend. Weliswaar had de
conferentie te Londen toen nog niets
beslissends uitgesproken, doch deze
uitspraak volgde een maand later.
Door dit uitstel is er voor Duitschland
eenige verruiming gekomen, doch dit
was ook hoog noodig. Reeds hadden
verschillende Duitsche banken de uit
betalingen gestaakt, omdat er geen geld
meer was en men had dus zeer waar
schijnlijk voor de keuze gestaan: uitstel
ofheelemaai niets! Want zeer zeker
was Duitschland dan failliet gegaan.
Zoo erg is het echter in 1931 niet ge
worden, al blijft de toestand nog steeds
critiek.
Critiek is de toestand eigenlijk het
heele jaar door geweest, ook op politiek
terrein, en zoo kon het gebeuren, dat
Duitschland een regeeringscrisis be
leefde. omdat dr. Bruening ontslag nam
als minister van buitenlandsche zaken,
't Gevolg was, dat. de rijkskanselier, dr.
Curtius, het ontslag van het geheele ka
binet bij president von Hindenburg in
diende. Hij werd evenwel weer belast
met de samenstelling van een nieuwe
regeering en deze kwam vrij spoedig.
Er was niet veel veranderd in de sa
menstelling.
Alleen had dit tot gevolg, dat de
rijksdag bijeen kwam. Den geheelen zo
mer was deze op reces geweest, ondanks
alle protesten van de linkerzijde en van
de nazi's. En toen de rijksdag bijeen
kwam, toen kwam natuurlijk de motie
van wantrouwen! Doch ziet! Curtius
overwon, zij het met een kleine meer
derheid. De motie werd afgestemd
met 294270 stemmen.
Wij zullen hier niet stilstaan bij de
verschillende bezoeken, die ministers
van Duitschland aan Engeland, Frank
rijk en Italië hebben gebracht. En even
min zullen we uitvoerig stilstaan bij
het bezoek van Engeland's, Frankrijk's
en Italië's ministers aan Berlijn. Al
deze bezoeken hoe belangrijk ze ook
waren hadden slechts ten doel, om
de economische toestanden van Duitsch
land te bespreken en wellicht hebben
zij er toe bijgedragen, om de onderlinge
verstandhouding der verschillende
Europeesche rijken te verbeteren.
Waar wij het nog wel even over wil-
1 len hebben is de befaamde Duitsch-
Oostenrijksche Tolunie. Het was den
20sten Maart van dit jaar, dat de kran
ten in heel de wereld telegrammen
ontvingen, behelzende een Duitsch-
Oostenrijksch Tolverbond, dat als het
ware beteekende, dat een Mid-Euro-
peesch blok gevormd zou worden tegen
de rest van Europa. Dat mocht niet
volgens die andere landen en Frankrijk
herinnerde zich natuurlijk onmiddel
lijk, dat door dit verbond het verdrag
van Versailles geschonden was.
De kwestie werd in verschillende re
geeringen uitvoerig besproken en
kwam tenslotte bij den Volkenbonds
raad ter tafel. Daar hebben de Duit
sche afgevaardigden het verdedigd,
maar dit was het spreekt vanzelf
tevergeefsch. Tenslotte besloot men,
om de kwestie voor te leggen aan het
Internationale Hof van Justitie te den
Haag, hetgeen geschiedde. Daar is toen
lang en breedvoerig gepraat en het
eind van 't liedje was, dat begin Sep
tember èn Schober (Oostenrijk) èn Cur
tius verklaarden, dat het verbond van
de baan was.
Tenslotte herinneren wij nog aan het
verlies dat Duitschland leed door het
overlijden van den gewezen rijkskanse
lier Hermann Mtiller (20 Maart 19311)
en aan het bedanken van dr. Schacht
als president van de Duitsche rijksbank
Frankrijk, het „rustige" land!
't Kopje lijkt eenigszins op een ver
gissing, want hoe moet het nu toch ver
klaard worden, dat Frankrijk zoo rus
tig is. Men zou zoo zeggen dat het in de
eerste plaats Frankrijk is, dat steeds
weer de aandacht trekt.
Inderdaad is dit zoo, maar wij bedoe
len met dit „rustig" eigenlijk niets an
ders, dan dat de toestand in het land
zelf vrij normaal is geweest. Niet de ge
weldige politieke acties, zooals Duitsch
land die kende; niet de bloedige week
ends, zooals hun Oostelijke buren die
week aan week meemaakten, niet de
sensatie van duikelen van de franc,
zooals Engeland overkwam! Niets van
dit alles. Frankrijk ging zijn eigen weg
en bleef dus „rustig".
Aan den anderen kant echter heeft
Frankrijk zich ook dit jaar weer doen
kenmerken als het land, dat niet gë-
makkelijk wil meewerken, om Europa
weer gezond te maken. Het was heftig
gekant tegen de Hoover-plannen; het
wilde weinig of niets weten van uitstel
der herstelbetalingen door Duitschland;
het was nummer één bij de protestactie
tegen de Duitsch-Oostenrijksche tol
unie, enz. enz.
Maar laten wij liever even kijken bij
de gebeurtenissen in het land zelf!
o
Frankrijk heeft dit jaar wij kun
nen gerust zeggen: natuurlijk! weer
een kabinetscrisis gehad. Het jaar 1931
was nog geen maand oud, toen het ka
binet-Steeg aftrad. Gelukkig duurde de
ze crisis niet lang, want Laval, de nieu
we formateur, was vrij spoedig gereed
met zijn opdracht en diende een paar
dagen later reeds een nieuwe regee-
ringslijst bij president Doumerque in.
Dat was feitelijk de laatste kabinets
crisis tijdeus het presidQutsch&p van
Doumerque, want den 13den Juni trad
Doumerque als zoodanig af en werd op
gevolgd door Doumer.
De presidentsverkiezingen waren nog
eenigszins sensationeel. Immers, nadat
Doumer, president van den Senaat,
candidaat was gesteld, bleek tenslotte
na lange beraadslagingen ook Briand
bereid, om een kansje te wagen. Welis
waar liet Briand duidelijk uitkomen,
dat hij het baantje niet bepaald ambiti-
eerde, maar hij zwichtte voor zijn
vrienden.
De stemmingsdag kwam en bij de
eerste stemming had Doumer reeds een
overgroote meerderheid, echter niet
voldoende, om als gekozen te worden
beschouwd. Dies had een herstemming
plaats, doch aangezien Briand zich
schielijk terugtrok, en een nieuwe can
didaat weinig of geen kans had, ein
digde de tweede stemming met een
groote overwinning voor Doumer, die
dus voorloopig Frankrijks eerste bur
ger is!
Even nog dreigde Briand voor de
Fransche politiek verloren te gaan,
maar ook nu zwichtte hij voor den aan
drang van links en rechts en bleef mi
nister van buitenlandsche zaken.
Feitelijk hebben wij hiermee zoo on
geveer het belangrijkste gememoreerd.
Wij zouden nog kunnen wijzen op de
verschillende vlootovereenkomsten tus-
schen Frankrijk, Italië en Engeland,
wij zouden aan de ernstige stakingsbe
weging onder de textielarbeiders in
Noord-Frankrijk nog kunnen herinne
ren, maar wij laten het hierbij. Slechts
dit zij nog vermeld: niettegenstaande
de economische moeilijkheden, waar
onder de heele wereld gebukt gaat en
niettegenstaande de herhaalde pogin
gen, om tot ontwapening te komen, ging
Frankrijk zijn leger- en vlootuitgaven
met een behoorlijk sommetje vergroo-
ten!
Van bezuiniging en van verbroedering
der volkeren gesproken!...
Evenals Duitschland had ook Frank
rijk dit jaar een doode te betreuren: de
bekende maarschalk Joffre, de redder
des vaderlands, stierf den 3den Januari
en werd met groote pracht en praal van
regeeringswege begraven. De man, die
den slag aan de Marne won, is niet
meer
Engeland brengt „de" groote sensatiel
Als er één land geweest is, dat ver
rassingen bracht, dan is het wel Enge
land. Immers, de berichten, welke wij
in den loop van dit jaar uit het groote
eilandenrijk gekregen hebben, waren
zoo sensationeel, zoo onbegrijpelijk, als
iemand ooit had durven denken. Jam
mer genoeg waren het niet allemaal
prettige tijdingen, welke werden rond-
verspreid.
Als we de grootste sensatie tot het
laatste bewaren, dan moeten wij begin
nen met de kwestie in Britsch-Indië,
Reeds het vorig jaar wezen wij er op in
ons overzicht, dat ondanks tal van be
sprekingen de meeningsverschillen niet
konden worden opgelost en wij zouden
thans hetzelfde kunnen schrijven. Ook
dit jaar hebben zich weer tallooze bot
singen voorgedaan; ook dit jaar zijn er
weer vele dooden te betreuren geweest;
ook dit jaar zijn besprekingen gehouden,
eerst tusschen den Britschen onderko
ning en Gandhi, den leider der Indische
beweging en later op de All-Indische
conferentie te Londen. Dit congres was
in zooverre belangrijk, omdat Gandhi na
lang wikken en wegen, besloten had,
er persoonlijk aan deel te nemen. He
laas! ondanks deze aanwezigheid van
Gandhi scheen de conferentie te mis
lukken en nu mag het waar zijn, dat op
het allerlaatste oogenblik nog iets be
reikt is, even waar is het, dat het con
flict nog steeds niet als geëindigd mag
worden beschouwd.
Zoodat wij over een jaar wellicht
weer op deze kwestie moeten terugko-'
men.,.»
—o— _k
Het tweede feit, dat vermeld dient te
worden, is wel de veranderde samen
stelling der regeering.
Zooals men natuurlijk weet, was bij
den aanvang van 1931 de Arbeiderspar
tij in Engeland aan de regeering. Mac-
Donald was de eerste minister en Hen-
derson, zijn rechterhand, minister van
buitenlandsche zaken. Dit ministerie
had gedurende het eerste half jaar een
moeilijke bestaansperiode. Allereerst
was daar de groote mijnwerkersstaking
in Wales, waarbij niet minder dan
140.000 man bij betrokken was. Daar
kwam nog bij de crisis in de katoen
industrie, welke tot gevolg had, dat er
200.000 arbeiders werden uitgesloten.
Voeg daar nog bij de groote werkloos
heid, welke toch al reeds in Engeland
heerschte, dan begrijpt men, hoe moei
lijk het voor deze regeering was, om
zich staande te houden. Niet bevorder
lijk was ook de steeds minderende uit
voer en de hooge tolmuren, die andere
landen gingen omringen en waardoor
Engeland zijn export zienderoogen zag
verminderen. De industrie in eigen
land werd bedreigd en men begon ^elfs
in dit land, dat steeds den vrijhandel
had gehuldigd, te vragen om protectie.
De kracht van MacDonald's kabinet
werd op die manier voortdurend minder
en bij de z.g. tusschentijdsche verkie
zingen moest Labour maar al te vaak
het loodje leggen, meestal ten gunste
van de conservatieven.
En toen, in Augustus van dit jaar,
kwam de regeeringscrisis. MacDonald
trad af en Engeland was een oogenblik
zonder een verantwoordelijke regee
ring. In opdracht van den koning werd
MacDonald weer kabinetsformateur en
hij zou trachten een z.g. nationale re
geering te vormen. Zoo ontstond den
26sten Augustus een nieuwe regeering,
welke was samengesteld uit conserva
tieven, liberalen en labourmannen.
Dit kabinet, waarin Henderson o. m.
niet werd opgenomen, trachtte verschil
lende moeilijkheden op. te lossen en na-
