DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN.
Uit den Alkmaarschen Raad.
Prijsverlaging
N.V. Nassaugarage
STOOMERIJ S. KROM
Uit het Jlademmt
van AUTOSIALLIHG in de
Alle SCHOONMAAKGOEDEREN
binnen enkele dagen terug.
VRAAGT INLICHTINGEN.
134e Jaargang.
Dank zij een offer van f 100.000 en wat er meer bij komt zullen
de aken bij den Omval voldoende kunnen uitzwaaien.
Het college durfde alles op één kaart zetten in een spel,
waarin Klaver geen troef was-
Men vreest dat de Schermerweg als weg weg is, als de nieuwe
weg eenmaal weg is.
MSMSsiïSXBslalBEM
□PP
Tel. 257
Bruid en Bruidegom.
TEL. 1523 (3 lijnen)
ALKMAARSCHE COURANT.
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
iranco door bet geheele Rijk 2.50.
Losse nummers 5 cents.
PRIJS DER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten .abat. Groote letters naar plaatsruimte.
Brieven iranco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v/h. HERMs. COSTEI ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telei. 3, redactie 33.
IV». 43
Directeur: C. KRAK.
ZATUKD.%6 20 FEBHlAltl 1332 Hoofdredacteur: Tj. N. ADËMA.
Dit nummer bestaat uit drie bladsn.
Een goede kok maakt geen menue op waar
bij de maaltijd met de meest copieuse spijs-
combinaties begint om daarna met nors
d' oeuvre en soep beëindigd te worden.
En de samensteller van een raadsagenda
doet eveneens verkeerd wanneer hij de te be
handelen punten zoo rangschikt, dat men in
den aanvang reeds tot zulke langdurige de
batten komt, dat de rest der voorstellen ter
nauwernood in behandeling kan komen en
verschillende agendapunten ten slotte onbe
sproken moeten blijven.
Het is niet alleen dit college dat wij daar
van in het bijzonder een verwijt maken, want
wij hebben het reeds jarenlang betoogd, dat
een agenda met niet minder dan 26 voorstel
len, die allemaal bekeken en becritiseerd
moeten worden, veel te lang is vooral wan
neer er, zooals in dit geval, reeds dadelijk
na de ingekomen stukken een paar bijlagen
aan de orde komen, welker behandeling op
zich zelf genoeg zou zijn om er een geheelen
middag mee te vullen.
Daar was dan allereerst het in den laat-
sten tijd berucht geworden voorstel om, in
overeenstemming met de wenschen van de
Provincie, een verbindingsweg te maken tus-
schen den nieuwen weg AlkmaarSchagen
en den Kanaaldijk. Het was al eens meer
aan de orde geweest zonder dat het de bij
zondere aandacht had getrokken, maar een
handig organisator, wiens naam we niet ver
klappen zullen, had den laatsten tijd blijk
baar vele bewoners van den Schermerweg
het spookbeeld van een verlaten en vergeten
verkeersweg voor oogen gehouden, een weg
waaraan hun zaken door gebrek aan voorbij
gangers te gronde zouden gaan en het ge
volg daarvan was, dat er den laatsten tijd
talrijke adressen verschenen waarin diverse
zakenmenschen den Raad smeekten medelij
den te hebben en hen niet moedwillig te
ruïneeren.
En dit alles stond dan in verband met de
plannen voor een nieuwen autoweg, die in de
toekomst het grootste deel van het thans over
drie andere toegangswegen gaande verkeer
zou opslokken en die ter hoogte van het Vic
torie-park over een verbreede en verhoogde
Friesche brug naar onze veste zou komen.
De meeningen hierover waren zeer ver
deeld.
Er waren raadsleden die een dergelijke
verkeersverbetering van harte toejuichten en
er waren er ook, die ze ten eenenmale on-
noodig achtten. Er waren er, die zeiden dat
men minder op de belangen van Alkmaar
dan wel op die van de Provincie lette, dat de
Schermerweg, vooral nu de trambaan daar
vrijgekomen is, voor veel minder geld verbe
terd zou kunnen worden, die van oordeel wa
ren dat de begrooting van 100.000 voor
den nieuwen weg wel verdubbeld en zelfs
meer dan verdubbeld zou moeten worden en
die medelijden hadden met de verontacht-
zaamde Schermerwegbewoners, die voortaan
een grooten omweg zouden moeten maken
over een onbeschutten weg waardoor vooral
de schoolkinderen de dupe der historie dreig
den te worden.
Er waren verontwaardigde raadsleden
zooals de heer Govers, die zich herinnerde,
dat hij als veelbelovend jongeling al over
den 300 jaar ouden Schermerweg had ge
wandeld en die met een traan in zijn stem
over den blijden dag van 1873 aprak toen
het Vrijheidsbeeld met het steenen krans-
armpje door een eerbiedige groep autoritei
ten onthuld was en men „Van Alkmaar de
Victorie" en „Doe open de poort" had ge
zongen.
De heer Govers was daar bij geweest en
hij was er nog ontroerd van. En zou men nu
den Schermerweg waartegenover ons Victo
riepark is gelegen zoo maar tot een „opdro
gende" straatweg willen maken! Hij weiger
de eenvoudig aan zooveel ondankbaarheid
vai' het tegenwoordige geslacht te gelooven.
Maar helaas, al is de weg al driehonderd
•jaar en al bestudeerde de heer Govers de si
tuatie Donderdagmiddag op een kaartje van
dog ouderen datum, het was een feit, dat het
V-ollege „ijskoud" zooals men in Alkmaar
ze£t -— het voorstel deed een anderen weg
intbla'ien' ^ezen °P den Kanaaldijk te laten
.omen en een nieuwe Friesche brug te
Projecteeren bij het Victoriepark, die volgens
eerste enthousiaste beschrijving zoo hoog
2 u w°rden dat alle schepen er onder door
uaen kunnen, maar naar uit latere mede-
deelingen bleek alleen ingeval die scheipen
hun schoorsteenen en masten zoover moge
lijk naar beneden kunnen klappsn.
Volgens den burgemeester zou een derge
lijke brug, in tegenstelling met de tegen
woordige, slechts een kwartiertje per dag
opengedraaid behoeven te worden en wij ra
den allen, die een gemakkelijk baantje zoe
ken dar. ook dringend aan zoo spoedig mo
gelijk naar de in het zicht komende betrek
king van brugwachter te solliciteeren.
Evenwel, de heer Govers en anderen wa
ren heel wat pessimistischer gestemd en ge
loofden dat het kwartiertje wel een vergis
sing zou kunnen blijken.
Men heeft oorspronkelijk bij den Omval
een Klapbrug willen maken, maar er komt
nu een brug op een andere plaats wat noo-
dig blijkt voor het goed uitzwaaien van aken.
B. en W. hadden daarover al in hun bij
lage gesproken en het met zooveel stelligheid
verzekerd, dat de Raad onwillkeurig respect
voor hun schipperstalent begon te krijgen.
Er werd dan ook over en weer herhaaldelijk
over het afzwaaien van aken gesproken, tot
groot ongerief van onze zetterij, die op der
gelijke vaktermen niet bedacht was, die het
persklare verslag van onzen verslaggever
niet heeft kunnen ontcijferen en inplaats van
over het „afzwaaien van aken" over het
„afwaaien van daken" heeft gesproken.
Een groot bezwaar bleef bij al die plannen
inmiddels het hulpeloos toekijken van de
Omvalbewoners, wier kinderen nu voortaan
zulke groote omwegen moeten maken en wier
zakenlieden hun bedrijven dan aan een dood
loopenden weg zien verkwijnen. Ook het col
lege heeft dat begrepen en de burgemeester
zegde toe te zullen trachten een oplossing te
vinden door over het Kraspolderdijkje een
verbindingsweg te mafcen waardoor aan de
meeste bezwaren tegemoet gekomen kan wor
den. En evenzeer zou hij trachten aan het
verlangen van de Kamer van Koophandel te
voldoen door te verzoeken het verderop ge
legen kerkebruggetje, dat thans een voetbrug
zou worden door een rijbrug te vervangen.
Wij durven niet verzekeren of alle raads
leden en alle journalisten de situatie bij al
deze besprekingen duidelijk konden overzien
en beoordeelen en wij gelooven dat wanneer
men in de raadszaal een goed zichtbare tee-
kening had opgehangen de discussies een veel
vlotter verloop zouden gehad hebben.
Nu praatte men nog te veel langs elkaar
heen en vroeg naar allerlei details terwijl
men met een stok op een kaart alles heel
duidelijk had kunnen demonstreeren.
De heer Klaver had het gewaagd als de
kleinst mogelijke minderheid van B. en W.
er een eigen afwijkende meening op na te
houden, inderdaad een heele prestatie als
men nagaat dat het geheele college hem on
der zijn langdurige uiteenzetting met dezelf
de voldoening zat aan te staren als een
wormstekige appel door een groenteboer
wordt bekeken.
De heer Westerhof hief zoo nu en dan
zelfs zijn handen ten hemel en meerdere
leden van het college verbaasden zich er
over, dat de heer Klaver zelfs aan de cijfers
van zijn eigen directeur van Gemeentewer
ken scheen te twijfelen.
De heer Klaver was ongetwijfeld goed ge
documenteerd maar hij mist helaas het ora
torisch talent van den heer Westerhof in sa
menwerking met het stemvolume van den
heer Keijsper en de dictie van den heer
Ringers.
Hij spreekt zacht en eenigszins monotoon
en daarom worden er tijdens zijn redevoerin
gen, vooral als ze van wat langen duur zijn,
allerlei andere gesprekken gevoerd waar
door veel van de gulden woorden van wijs
heid, welke de heer Klaver dikwijls ten beste
geeft, als een roepen in de woestijn verloren
gaat.
Natuurlijk kwamen ook de Kanaalplannen
nog eens voor het voetlicht en werd een
heftig debat gevoerd tusschen de voorstan
ders van autowegen en die van vaarwegen
waarbij de heer Woldendorp zelfs tot de ge
waagde conclusie kwam, dat alles wat de
Wieringermeerpo'.der opbrengt, ten slotte in
één enkele aak kan worden geladen, wat.
gezien de vele millioenen aan de droogleg
ging besteed, inderdaad een heel kostbare
ladinaf zou worden.
Doordat het college een motie-Ringers
overnam, waarin vastgelegd werd, dat er een
verbinding tusschen den Schermerweg en
den nieuwen verbindingsweg tot stand zou
komen, hebben B. en W. ten slotte de over
winning behaald tot grooten spijt van de
baters als de heeren Govers en Woldendorp.
die nu eenmaal hun hart aan Schermerweg
en Omval verpacht hebben en in wier
gedachten het kostbaarste uit Alkmaar s
victorietijd thans ten doode is opgeschreven
Na dezen hutspot van vaar- en waterwegen
kwam er een ander gerecht op tafel, dat de
toch al niet erg hongerige raadsleden nog
een veel zwaarderen arbeid gebost heeft.
Het was het uitbreidingsplan aan den
Westerweg, dat eveneens reeds tot allerlei
beschouwingen en adressen van grondeige
naren aanleiding heeft gegeven.
Blijkbaar geprikkeld door het voorbeeld
van Heiloo, dat op eigen terrein destijds een
bouwplan maakte waarbij meer op de belan
gen van de omgeving dan op die van de be
woners gelet werd, hadden ook B. en W. van
Alkmaar een plan ontworpen, waardoor de
huizen op het Alkmaarsche Westerweg-
gëbied iets Amerikaansch zouden krijgen.
In de prairieën staan de huizen zoover van
elkaar, dat men vele uren te paard moet zit
ten om een buurvisite te kunnen brengen en
hoewel men het volgens de plannen van
B. en W. nog wel te voet zou kunnen doen.
werd toch door vele raadsleden geoordeeld,
dat er absoluut geen noodzaak was om te
bepalen, dat woningen vijftien meter van den
weg moesten leggen en door vijf-en-twintig
meter grond omgeven moesten zijn.
Dat wordt veel te kostbaar aan grond en
daarvoor vindt men geen koopers, klaagden
de opposanten, die er op wezen, dat men ook
aan de Juliana van Stolberglaan de eerst
voorgeschreven open-bebouwing door gebrek
aan koopers weer had moeten prijs geven.
„Wat verwacht lT daar wel voor villa's?"
vroeg de heer Keysjt^r, „U kunt er met even
veel succes kasteelen te koop zetten. Geen
richard zal juist daar een buitenplaats laten
bouwen en het eenige wat U bereikt is dat er
nog meer kippenfokkerijen zullen komen waar
men met een klein huis en een groot stuk
grond juist krijgt wat men noodig heeft".
„Er behoeven daar heelemaal geen bewoners
te komen", zeide de burgemeester, maar een
vertegenwoordiger van de grondeigenaren
trok op dat oogenblik op de publieke tribune
een allerbedenkelijkst gezicht en hij deed
precies hetzelfde toen de heer Van de Vall en
anderen over voor een prikje ingekocht wei
land en over woekerwinsten yan speculanten
begonnen te spreken.
„Wij zitten hier voor het algemeen belang
en niet voor dat van enkele particulieren!",
riep de heer Westerhof met al de oratorische
kracht waarover alleen hij kan beschikken,
maar de heer Keysper betoogde dat het par
ticulier belang en het algemeen belang z.i.
heel best konden samengaan.
Inderdaad een gewaagde stelling, maar
toch eene, die wij niet geheel zouden willen
negeeren.
Grondeigenaren willen natuurlijk een zoo
gesloten mogelijke bebouwing om zooveel mo
gelijk grond voor huizen te kunnen verkoo-
pen, maar afgescheiden van alle schoonheids
projecten, heeft ook Alkmaar zelf belang bij
het bouwen van veel goede en niet te dure
middenstandswoningen zonder welke het nog
een onafzienbare reeks jaren kan duren eer
wij het geboortefeest van onzen dertigdui
zendsten inwoner zullen vieren.
Natuurlijk rust op B. en W. daarnaast de
plicht te waken voor het natuurschoon, ma-ar
ook hier moet niet overdreven worden en wij
konden ons heel goed vereenigen met het
voorstel-Ringers om vast te stellen, dat vanaf
het eindpunt der thans gesloten bebouwing
tot aan den Kalkovensweg als overgang een
half-open bebouwing zou worden toegestaan
en eerst daarna een open bebouwing, zij het
dan ook niet in zoo «terke mate als dat door
B en W. was voorgeschreven.
Er werd langdurig gediscussieerd over de
toelaatbaarheid om op voortuintjes min of
meer een bouwverbod te leggen, wat vooral
door mr. Langeveld als de meest onsympa
thieke onteigening zonder schadevergoeding
werd gekenschetst, er werden vragen gesteld
naar de toekomstplannen voor het middenter
rein van een bouwblok, er werd op uitstel
aangedrongen en er kwamen zooveel debaters
opdagen, dat B. en W. een meerderheid voor
de motie-Ringers vreesden en zich enkele
oogenblikken terugtrokken om het beste
krijgsplan voor een eervol! en aftocht te be
spreken.
Weinige minuten later was het college al
weer terug en alsof hij als voorzitter der jury
een doodvonnis moest uitspreken, zoo plech
tig verklaarde de burgemeester, dat B en W.
met vijf bloedende harten en niet dan gedron
gen door de noodzaak der droeve omstandig
heden, tot een concessie bereid waren.
Men zou den Westerweg niet verbreeden en
de gesloten bebouwing tot aan den Kalk
ovensweg laten doorgaan. Daarna moest
evenwel de open bebouwing worden toege
staan zooals die door B. en W. op het uitbrei
dingsplan geprojecteerd was.
Het was in zooverre een eigenaardige con
cessie, dat er veel meer gegeven werd dan
waarom de meerderheid van den Raad ge
vraagd had. Immers de heer Ringers was
niet tegen het verbreeden van den weg en had
evenmin een gesloten bebouwing maar een
half open bebouwing bepleit.
Verschillende raadsleden waren ondanks
de afmattende debatten nog zoo helder om
dat tijdens de stemming 'c ontdekken, wat een
groote verwarring ten gevolge had, doordat
men van alle kanten door °lkaar schreeuwde.
De heer Westerhof stond zelfs op het punt
het voorstel-Ringers te steunen, toen deze zijn
eigen glazen ingooide door te verklaren, dat
hij in allen gevalle op het laatste wegvak een
minder open bebouwing bleef eischen dan
door het college was voorgesteld.
Toen riep de secretaris ook maar de andere
namen af en bleek dat in deze verwarde en
blijkbaar voor vele raadsleden onduidelijke
stemming de heer Ringers precies op één.na
de meerderheid gemist had, zoodat het plan
van het college was aangenomen en de ver
tegenwoordiger der grondeigenaren met een
dankbaar maar niet geheel voldaan gelaat
zijn plaats op de publieke tribune kon verla
ten.
We gelooven, dat vele raadsleden, achteraf
beziën, den gang van zaken zullen betreuren
en met ons van meening zijn, dat eenerzijds
in de concessie meer gegeven werd dan men
verlangde en anderzijds B. en W. te veel heb
ben vastgehouden aan hun voorstellen voor
het laatste wegvak.
De omstandigheid, dat men vóór 20 Fe
bruari een beslissing moest nemen zoodat uit
stel niet mogelijk was en tevens, dat het al
een half uur later was dan het gewone tijd
stip waarop de meeste raadsleden in een be
kend restaurant gezamenlijk een vredes-
sigaar rooken en een vredes-Voorburgje drin
ken, hebben er ongetwijfeld toe meegewerkt,
dat dit belangrijke vraagstuk aan het slot niet
die rustige belangstelling gehad heeft, waar
op men gewoonlijk in onzen raad wel kan
rekenen.
Daarbij komt, dat B. en W. het „onaanne
melijk" hadden uitgesproken, dat over de
stemming de dreigende schaduw van een por
tefeuillekwestie scheen te hangen en dat blijk
baar vooral de leden der tegenwoordige re-
geeringspartijen zoo kort na den val van het
kabinet-Laval de wereld niet opnieuw voor
een verrassend nieuws van een tweede poli
tieke catastrophe wilden stellen.
Tusschen beide groote voorstellen door
heeft de burgemeester nog wat klein goed
onder den hamer gebracht waarvoor geen of
weinig discussie verwacht werd.
De grootste verrassing was wel een kas-
geldleening van 1.200.000 a pari tegen 5'A
procent, af te lossen in 1937, voor welker
onderzoek en beraadslaging de deuren slechts
korten tijd gesloten behoefden te worden.
Alkmaar moet dus toch nog voor 5A pro
cent leenen wat met het oog op den kern-
gezonden toestand van zijn financiën zeker
op abnormale tijdson.standigheden wijst.
Melden wij dat de recalcitrante leeraren bij
het Nijverheidsonderwijs thans om hun
zuiver rechtsgevoel even hoog geprezen
werden als zij in de vorige vergadering laag
waren neergezet en bewaren wij met het oog
op een nog komend prae-advies het salaris
adres van de directrice van het Centraal
ziekenhuis voor een volgende bespreking,
dan zijn er toch nog eenige andere punten,
die even gememoreerd moeten worden.
Allereerst is dat de rede van den heer Hoy
tink, die bij het voorstel om de objecten voor
werkverruiming uit te breiden er op gewezen
heeft, dat onze gemeente ook in een toestand
begint te komen, dat de Rijkssubsidie bij de
werkverschaffing niet langer genegeerd kan
worden, vooral wanneer deze voor uitgaven
als de thans voorgestelde zelfs 60 procent
kan bedragen.
Door het gemis aan die subsidie dreigt,
volgens den heer Hoytink, ook het Prov. sub
sidie op den duur verloren te gaan en het
directe gevolg is thans ook, dat wij verstoken
blijven van uitkeeringen van het Nationaal
Crisiscomité.
Het zou wel eens kunnen, zoo protesteerde
de anti-revolutionnaire afgevaardigde, dat
het middel erger dan de kwaal blijkt en dat
de werkloozen door het weigeren der Rijks
subsidie gedupeerd inplaats van bevoordeeld
worden.
Hij achtte zich over het aantal werkloozen
allesbehalve objectief ingelicht en vreesde dat
Maatschappelijk Hulpbetoon dat toen de
instelling ervan bepleit werd immers niet
beduidend meer zou kosten dan het vroegere
Burgerlijk Armbestuur met het toegekende
kwart-millioen niet zou toekomen en dit jaar
wei 300.000 zou kosten.
„Zijn dan werkelijk de tijdsomstandigheden
zoo veranderd en heeft men een vergrooting
van werkloosheid in het geheel niet voor
zien?" vroeg hij, maar de heer Westerhof
weigerde pertinent en dat is een veeg tee-
ken om thans over Maatschappelijk Hulp
betoon te spreken en wilde alleen maar belo
ven, dat hij voor het volgende seizoen geen
voorstellen inzake werkverschaffing zou doen
zonder daarbij tegelijkertijd het standpunt der
regeering en het bedrag der subsidie mede te
deel en.
„Men behoeft er zich dan nog niet aan te
binden", riep hij geruststellend in de richting
zijner partijgenooten, maar wij verwachten,
dat het kerngezonde Alkmaar in dezen finan-
ciëelen grieptijd nog wel eens een zoodanige
verkoudheid zal kunnen oploopen, dat men
het toch wel geraden zal achten de-hulp van
den Rijksmedicus in te roepen.
Wij vermelden ten slotte, dat voor ontwik
keling van werkloozen nog 1000 gevoteerd
werden en dat de heer Bakker in de korting
op de salarissen van leeraren van Handels
school, Handelsavondschool en Gymnasium
een ontoelaatbare aantasting van de gemeen
telijke autonomie zag waartegen hij ten
krachtigste wenschte te protesteeren. Het is
niet onmogelijk, dat zijn protest ter kennis
van den minister zal gebracht worden, zoodat
de gedupeerden nog een kleine hoop kunnen
hebben, dat deze bewindsman alsnog tot
menschel ijker gedachten zal komen.
Helaas moeten wij eindigen met de mede-
deeling, dat vele gangen van het overladen
menue door de gemeentelijke koks wegens
tijdsgebrek niet meer ter tafel gebracht kon
den worden en in de ijskast gezet zijn om bij
de eerstvolgende conferentie opnieuw gepre
senteerd te kunnen worden.
Het is te hopen, dat zij dan tot de voorge
rechten behooren omdat zelfs de gemeente
lijke koelcel niet kan waarborgen, dat deze
voorstellen op den duur niet iets van hun ac
tualiteit zullen verliezen.
Wilt V een moderne en luxe
trouwplechtigheid, maak dan
gebruik van de nieuwe FIAT
trouwcoupé en bijpassende
FIAT volgauto's van de Fa.
A. DAM Co., ALKMAAR.
Tel. 490.
Deze wagens zijn dagelijks te
bezichtigen aan onze garage
Snaarmanslaan. Onze tarie
ven zijn zeer billijk.
Den Haag, 19 Februari 1932.
Bij den aanvang der vergadering heeft
heden de Tweede Kamer benoemd bij her
stemming tot commies-griffier mr. A. F.
Schepel te Amsterdam met 38 st., tegen 37
st. op mr. J. Bruin Slot te 's-Gravenhage.
Nadat de Voorzitter met een hartelijke
rede afscheid had genomen van den heen-
gaanden commies-griffier mr. Wéhry, die
tot rechter te 's-Gravenhage is benoemd,
werd den heer Van Dijk (a. r.) gelegenheid
gegeven te interpelleeren over een behoor
lijken radiozenderbouw en de regeling van
de vergunningen tot radiozendingen. Wij
hebben 2 zenders: golflengte 1875 M., toe-
behoorend aan K. R. O. en V. P. R. O., de
vroegere golflengte van 1071 M. werd in
