Alkmaarsche Courant. „ARNHEM £and: w Juw&otuu Honderd vier en dertigste Jaargang. Iloensdaf 2 Maart. Londensch aanteekenboek LEVENS VERZEKERING MAATSCHAPPIJ UIT DE ONTWAPENINGS CONFERENTIE. Een ongewapend vredesleger. Het werkprogram der ontwa peningsconferentie. ONTZAGGELIJKE BRAND IN PENNSGROVE. 138 gebouwen verwoest. HET ALCOHOLVERBOD IN AMERIKA. OPNIEUW 12 PERSONEN AAN DE ROEMEENSCH RUSSISCHE GRENS NEERGELEGD. AANSLAG OP EEN DUITSCHEN WETHOUDER. DE NOOD IN DE LAND- EN TUINBOUW. De burgemeester weigerde een deputatie te ontvangen. Wat de wethouder er v«s denkt. 1932 No. 52 (Van onzen eigen correspondent.) SOMERSET HOUSE. Londen, Februari. De afgeloopen maanden heeft geen ge bouw in Londen zooveel openbare belang stelling gekregen als Somerset House. Het is een der monumenten van staatsbestuur en tevens een museum van documenten dat op oomon .nvinrr altijd samen.eving een kleine schare in de een magnetischen invloed heeft uitgeoefend. Somerset House staat eenige tientallen me ters b.nnen de rooilijn van The Strand, een van de drukste straten van de stad, waar ze- Ier wel een millioen menschen eiken dag «asseeren. Niettemin krijgt men van dit House den indruk van een veriaten gebouw Het rumoerige bezige leven van Londen, zoo demonstratief juist op deze plek, gaat langs de koele muren van Somerset House heeri en 0iet er door. Een monumentale poort, ge plaatst tusschen de winkelpuien van de straat, geeft toegang tot het terrein, tot de ruime binnenplaats waar Somerset House staat. Er is weinig verkeer door die poort en indien een vleugel van het gebouw niet een universiteitsafdeeling was (King's College van de Londensche Universiteit) die uiter aard bezoek krijgt van studenten, dan zou men nog minder menschen door de poort zien gaan. Hier doet de oude waarheid zich gelden, de waarheid dat de bevolking van een stad in het algemeen geen tijd en geen lust kan vinden de wonderen in haar omgeving te gaan onderzoeken. Men leest over Somerset House. Men weet dat men er voor een shilling het testament van Shake- speare mag gaan bekijken, dat men indien men op Britschen grond is geboren er voor arie en een halve shilling een afschrift kan krijgen van zijn geboortebewijs en dat men, zoo men dat interessant mocht vinden, voor niets alle wilsbeschikkingen van een eeuw langer geleden mag doorsnuffelen. Er zijn maar weinig menschen, behept met dien zonderlingen hartstocht, welke bevredi ging zoekt in het doorsnuffelen van stoffige en vergeelde papieren, die betrekking hebben op de levens van onbekenden en vergetenen. Er zijn maar weinig menschen, die zonder veel aanleiding daartoe met de gedachte rondloopen, dat er nog een oude erfenis is, waarbij zij ruim zijn bedeeld en die daarom naar Somerset House gaan om het bewijs te zoeken. Advocaten moeten hun klerken zoo nu en dan naar het groote huis aan de Theems sturen om er afschriften te krijgen van officieele papieren. En daarmede zijn de bezoekers van Somerset House opgesomd. Het kolossale gebouw is met al zijn ramen in zichzelf gekeerd. De burgerlijke geschiedenis van Engeland, voor zoo ver ze is opgesteld in geboorte, hu welijk en overlijden, in testamentaire be schikkingen, in formulieren van belasting, in uitkomsten van volkstellingen, ligt er op gestapeld, in foudralen. in bundels met roo de linten, in deozen, in kasten en in porte feuilles. De meer dan normale belang stelling, welke de laatste maanden voor So merset House is gerezen, komt voort uit het feit dat het hoofdkantoor der ijksbelastingen er zetelt Het machtig gebouw heeft nooit zijn naam zoo vaak in de dagbladen gehad als den laatsten tijd, die zich kenmerkt door zulke drastische belastingmaatregelen. De kranten zijn er verantwoordelijk voor dat So merset House meer dan ooit wordt vereen zelvigd met den belastingdruk, met den drie kwart termijn te voldoen in het begin van het jaar, met de „drive", die de menschen queues doet maken aan de deur van elk belasting kantoor behalve Somerset House. Het hoofdkantoor van den belastingdienst heeft van de reclame, welke de pers voor Somerset House heeft gemaakt, last genoeg gehad. Want de menschen zijn naar het gebouw in The Strand gegaan of met geld (dat men in Somerset House niet in ontvangst neemt) of met voorstellen voor uitstel of verlichting (die men in Somerset House niet behandelt). Of belastingbetalers, die zoowel prompt konden als wilden zijn, hebben hun belas tingpenningen rechtstreeks naar Somerset House gestuurd, terwijl zij het naar hun lo kalen ontvanger hadden behooren te zenden. De geschiedenis van het gebouw is veel bewogen. Zijn associatie met de saaie besog nes van den rijks-archivaris, de sleursche re gistratie van den burgerlijken stand, het werk van rijksrekenmeesters en rijksontvan gers en het opteekenen en rangschikken van testamenten, die associatie is nog van maar betrekkelijk korten duur. Eens was dit House het paleis van een hertog van Somerset die naar de geschiedenis het wil trotsch en ge wetenloos was. Om nauwkeuriger te zijn, de hertog die weinig eerbied moet hebben gehad voor het eigendom van lager geplaat sten in zijn maatschappij van omstreeks 1550 liet 't bouwen. Hij maakte er ruimte voor door bestaande huizen zonder vorm van pro ces te laten afbreken en wat er goed was van de afbraak te gebruiken voor zijn paleis Maar hij heeft nooit in zijn paleis gewoond en zelfs zijn voltooiing niet gezien want de beul van den Tower maakte plotseling een einde aan zijn avontuurlijk en meedoogen- loos bestaan. En het pa'eis werd kroonbezit en werd later vooral gebruikt om er de echt- genoote van den koning in te huisvesten. Dat klinkt wat vreemd Maar in die oude dagen was, naar men zal weten, de verstandhou ding tusschen koning en kon'ngin vaak van zoodanigen aard, dat een afzonderlijk paleis voor s Konings ega allerminst een overbodi- i«BAUXe kon wor(fen geacht. Omstreeks 1880 werd Somerset House geheel herbouwd ®n langzamerhand ingericht voor openbar* lensten Twee vleugels werden er in den °P van de negentiende eeuw bijgebouwd der nobelste gevels aan den rivier- Hol vo^00'en. die Londen kan aanwijzen is een geve! in den stijl van Palladio. tri j6" 'erras dat, voordat de Eirbankmet steenen noordoever van den Theems) werd gebouwd, door de kabbelgolfjes van die rivier werd bespoel d. Thans staat Somerset House bijna 300 M. van den rivierkant af. Dit is de burcht in blanken steen, waar de drie supreme oogenblikken van het leven der Engelschen, dat van de geboorte, dat van het huwelijk en dat van den dood opgesta peld liggen in den vorm van certificaten. Met de komst van ouderdomspensioen in het land, nu lang geleden, kreeg Somerset House hooge beteekenis voor alle menschen, die de zestig jaren voorbij waren en hun geboorte bewijzen, zoo zij ze ooit hadden bezeten, hadden verloren. Een stroom van ouden van dagen drentelt eiken dag naar de speciale zaal in het gebouw, die men de „search room" noemt en waar men met roode, groe ne en zwarte kaarten, behoorlijk ingevuld, kan vragen om respectievelijk data van ge boorte, huwelijk en sterfte. Er zijn duizen den oude menschen, op zoek naar ouder domspensioen, die hun leeftijd en verjaardag niet kennen en die hun pensioen zouden mis sen indien Somerset House er niet was om hun de vereischte wetenschap en bewijsstuk ken te verschaffen. Dat is er geworden van een paleis van koninginnen, door een arroganten hertog voor zijn feesten ge bouwd. Somerset House betaalt den tol van zijn veelbewogen verleden met een saai sta tistisch heden. Ben polls der CD schept kapitaal voor moeilijke tijden. het eten van nog weeke graankorrels. Haar nest vindt men meer in boomhol ten, en som co': in heggen en struiken. En als nummer drie noemen we nog de Rotsmusch of Petronia petronia L, doch deze mag eigenlijk niet onder onze avifauna medegeteld worden. Slechts een paar maal moet zich, vóór meer dan een halve eeuw, een voorwerp dezer soort bij ons hebben laten zien en later nimmer meer. Toch willen we acht geven op het voorkomen er van. 't io een musch met een citroengele vlek tusschen keel en krop en de korte staart is van witte vlekken voorzien. Voor de Rotsmusch hebben we evenwel voorloopig in ons vaderland nog geen musschengilden noodir. J. DAALDER Dz. STRAATJONGENS. Eenige jaren geleden vond ik in den tuin mijner tante een doode musch (mannetje). Ik bracht haar die. Ik be doelde niet, het goede mensch er een plezier mee te doen, omdat het gewoon lijk teleurstelling baart wanneer men iemand met een doode musch tracht blij te maken; ik wilde haar vogelkundige kennis eens op de proef stellen, want waar is het, dat men dikwijls de voge's beter op eenigen afstand kent, dan van nabij, omdat ze levende heel andere in drukken geven, dan in verstijfden staat. Mijn tante zag eiken dag musschen bij tientallen, want ze hield kippen en dui ven en dan ziet men op de voederplaat sen genoeg musschen. Maar toen ik haar het doode diert'e voorhield met de vraag, of ze wel eens zoo'n aardig vo geltje gezien had, betuigde ze haar on wetendheid. Ze vond het diertje zoo mooi dat grijze kruintje, het mooie zwarte halfhemdje en de keurige afwis seling in donkerder en lichter bruin op rug en vleugels! 't Was een vogeltje, om het te laten opzetten! Zoo zou men toch blij kunnen zijn met een doode musch, als men maar niet weet, dat het er een L. En werkelijk is zoo'n diertje aller keurigst, als men he<. maar op de keper beschouwt. En toen ik het goede mensch had me degedeeld, dat het een doodgewone musch was, hoorde ik: „is 't anders niet!" Toen was 't mooie er af. 't Vogel tje was te Uledaagsch, te algemeen, en van laten opzetten was geen sprake meer. Had ik haar wijs gemaakt, dat het een zeldzaam diertje was voor ons land, afkomstig b.v. uit het Rotsgebergte; dan waren de kosten van prepareeren gaarne betaald geworden: En nu: „een musch, is 't anders niet!" Zoo wil men meermalen voor het schoone in eigen omgeving geen oog hebben, en betoont men zich offervaardig voor het dikwijls minder mooie uit den vreemde. Ja, een musch is wel een algemeene verschijning! Waar men ook komt, overal ziet men haar, en overal paart ze list en wan trouwen aan brutaliteit. Wel heeft ze haar verzamelplaatsen (denken we eens aan den musschenboom op het Rem- brandtplein), maar op, bij en in alle huizen ziet men haar zoowel als op vel den en wegen. Ze wipt hotels en keu kens binnen, om er zich te voeden met de kruimpjes van den disch; ze hipt op de plaats, waar borden en schalen omge wasschen worden; ze maakt haar nest onder de pannen onzer daken, en zoo leeft ze bij en met ons. Waar menschen wonen, zijn nusschen te vinden het ge- heele jaar door. Overal kan men haar gesjilp vernemen, haar vechtpartijen zien, overal toonen ze zich de straatjon gens onder de vogels. Ze durven veel Spreeuwen en andeiv vogels, die aan merkelijk grooter zijn, dan musschen, worden uit nestkastjes en andere broed plaatsen verdreven en de brutaaltjes vinden er woning. Ze voeden zich met alles wat eetbaar is, en op de graanvel den en bij de korenbergen zijn ze dik wijls schadelijk en daarom niet welkom Maar enorm groot is ook het aantal in secten, dat jaarlijks door deze voee's vrorberd wordt. Ei zijn streken, waar men de mus schen zwaar vervolgde, omdat men z» erg schadelijk vond. Zelfs werden er premies op het dooden gesteld En later voerde men ze weer in en bevorderde men haar voortplanting, omdat men veel meer dan eerder door allerhande insecten geplaagd werd Zoo moet men de musschen haar gang maar laten gaan en niet ingrijpen in het evenwicht der Natuur, waarin nog zoovele mach tige werkingen den menschen onbewust „ijn. We mogen veronderstellen, dat ieder een de musschen kent, als levende in ieders nabijheid. Maar niet algemeen bekend is het stellig, dat er bij ons nog drie soorten musschen vocrkoinen, waarvan twee veelvuldig. De meest be kende is de Huismusch (Passer dom Mi ca L die steeds kenbaar is aan het grijze kruintje, 't Is de eenige soort, die ook in de steder. algemeen voorkomt Maar bij den boer en op velden en we gen kan men dikwijls zeer groote vluch ten musschen vinden, die er een beetje anders uitzien. Ze zijn kenbaar aan een klein zwart keelvlekje, aan een vaal roodbruin op den bovenkop en aan een witten dwarsband om den hals. Hier naar u<.et ze Aingmusch (Passer mon- tana L.) terwijl ze ook wel Berg- en Veldniusch Ringeltute en Katuilmusch je genoemd wordt. Zij is het vooral, die schade op de bouwakkers aanrichte door De daders zijn niet bekend. Ook omtrent de reden van dezen aanslag tast men in het duister. De secretaris-generaal van den Volken bond heeft Maandag een merkwaardig voor stel ontvangen. Drie Engelschen hebben zich in verband met een in Engeland ontstane be weging met een schrijven tot den secretaris generaal gewend, waarin zij zich bereid ver klaren tot de vorming van een „Vredesleger", dat door den Volkenbond in het Japansch Chintesche conflict zou moeten worden ge bruikt. De schrijvers deelen den secretaris generaal tevens mede dat zij een oproep heb ben gepublicerd tot vrijwillige deelneming aan dit leger. Wanneer andere dwangmid delen, behalve massamoord en onthouding van voedsel niet voldoende zijn om de vijan delijkheden tot staan te brengen moeten mannen en vrouwen zich vrijwillig en onge wapend tusschen de strijdende troepen wer pen. Het Volkenbondsecretariaat maakt het voorstel der drie Engelschen, die met name genoemd worden, in een officieel communi qué bekend. De secretaris-generaal is echter niet in staat dit voorstel bij den Volkenbond in te dienen, zoolang niet een officieel voor stel van een lid van den Volkenbond ontvan gen is. Het presidium van de Ontwapeningscon ferentie heeft in een geheime zitting, welke eenige uren duurde, het door Benesj als al gemeen rapporteur uitgewerkte algemeene werkprogram besproken. Een voorstel van FranschTsjechoslowaaksche zijde inge diend en gesteund door de Kleine Entente het werkprogram aan te nemen in de ont worpen redactie werd verworpen. Het presidium besltot veeleer op voorstel van Engeland, het werkprogram allereerst aan alle delegaties toe te zenden met het ver zoek hierop voorstellen en amendementen in te dienen en vervolgens opnieuw bijeen te ko men. De definitieve beslissing inzake de aan neming van het werkprogram der conferen tie zal overgelaten blijven aan de Hoofdcom missie. Voorts is principieel besloten het werkprogram niet den vorm te geven van een vaste agenda der conferentie, doch dat het een algemeene richtlijn zal zijn, waarbij het de afzonderlijke commissies, in het bizonder de Hc Mdcommissie, vrij zal staan de volg orde der te behandelen kwesties te bepalen. Volgens de algemeene opvatting moet principieele beteekenis worden gehecht aan het werkprogram. Het presidium heeft Henderson, Olitis, Be nesj en Motta gemachtigd een agenda uit te werken voor de onderhandelingen der Hoofdcommissie en de vier technische com missies. Deze agenda zal in de volgende zit ting van het presidium worden behandeld. In Pennsgrove (New-Jersey) is gisteren een brand uitgebroken, die door den heer- schenden krachtigen wind snel uitbreidde. Twee kerken, het schoolgebouw en 135 hui zen werden door het loeiende vuur verwoest. De oorzaak van deze ontzaggelijke brand is nog onbekend. In het Represantantenhuis te Washington hebben de „natte" afgevaardigden het voor een voorstel tot hoofdelijke stemming inzake het prohibitievraagstuk vereischte aantal van 145 handteekeningen bijeengebracht. Hier mede worden de commissies uitgeschakeld, die sinds de aanneming van de prohibitie- wetten alle voorstellen in deze aangelegen heid verwierpen. Acht Roemeensche families, die uit Rus land trachtten uit te wijken naar Roemenië, werden aan de Dnjestr door een Russischen grenswacht verrast, waarbij 12 personen werden gedood. De andere vluchtelingen konden ontkomen. Na eerst thans bekend wordt, zijn Maan dagavond vijf schoten gelost op het huis van een wethouder te Neviges in het Wupperdal Vier schoten sloegen tegen den wand van het huis, terwijl het vijfde door een venster ruit in de zoldering van het vertrek drang, i Niemand werd gewond. Protestvergadering te Zuid- Scharwoude. Gisteravond werd een vergadering ge houden van de afd. van den Boeren-, Land- en Tuinbouwersbond in „De Roode Leeuw". De voorzitter, de heer Jn. Klingeier, ver welkomde allen, in het bijzonder de raads leden, die aan de uitnoodiging hadden ge volg gegeven, n.1. de heeren G. Bekker, Jb. Groen, C. Kramer, J du Burck, W. Huiler en Jac. Kroon. Het raadslid, de lieer K. Dijk huizen, was verhinderd. Ter verduidelijking van het gesprokene in een tuinbouwvergadering te Oudkarspel, zeide de voorzitter dat de afd. Zuidschar- woude het principieel niet goed vond dat de Raad 300 voteerde voor het Crisiscomité. Naar aanleiding van de besluiten in een vorige vergadering genomen, zette de voor zitter uiteen wat sindsdien gebeurd is. Het verzoek per 20 Febr. gericht aan den bur gemeester, luidde als volgt: Ondergeteeken- den zijn hierbij zoo vrij, U beleefd te ver zoeken hun mee te deelen, of U bereid is en zoo ja, wanneer, een deputatie te ontvangen uit een aantal tuinders, die wenschen te de- monstreeren in verband met de critieke toe standen in den tuinbouw en de daarmede in verband staande pogingen voor een steun regeling door het gemeentebestuur inge voerd te krijgen. Hierop kwam het volgende antwoord: „Voor inwilliging van het verzoek, vervat in Uw schrijven van 20 dezer, zijn geen termen aanwezig. De burgemeester enz." Op dit antwoord werd het volgende schrijven weer aan den burgemeester gezon den, per datum 23 Febr. 1932* „Naar aanleiding van Uw geëerd schrijven van 22 dezer, verzoeken wij alsnog beleefd om een onderoud". Hoogachtend enz. Hierop is geen antwoord ontvangen, waarom het bestuur besloten heeft toch naar den burgemeester te gaan. Bij monde van den heer Jb. Kramer werd Vrijdagmorgen den burgemeester namens 50 georganiseerde leden van den Neutralen Bond, om een on derhoud verzocht. Het bescheid was: „Geen termen aanwe zig". Men kon met deze boodschap weer naar huis gaan. Daarom heeft men nu deze ver gadering belegd en de raadsleden uitgenoo- digd en wij, aldus de voorzitter, vernamen gaarne van hen hoe zij de houding van den burgemeester kwalificeeren. Wij willen, als het kan, in deze den steun van de raadsleden zijn, want de raad is .och de baas. Hoe de raadsleden en over denken. Het raadslid Bekker deelde mede, dat in een spoedamendement aan B. en W. werd medegedeeld, dat inzake een geldelijke toe lage voor bouwers aanstonds 70 pCt. rente loos regeeringscrediet spoedig zal verstrekt worden aan hen, die het noodig hebben. Voor Woensdag moest hierop van antwoord ge diend worden. De heer Bekker vond dat z.i. gehoor geven aan de deputatie wellicht beter ware geweest. De heer Groen meende dat het niet goed is dat men zich hier als raadslid uit. Spr. had gedacht dat men met voorstellen zou zijn ge komen. Het voor- of tegen bespreken geeft toch geen resultaat. Wat schiet men er mede op te weten hoe wij onze houding bepalen. De voorzitter zeide dat de voorstellen op het raadhuis zijn en wij wilden dat de raads leden op spoedige behandeling aandrongen. De heer Jb. Kramer: Wij hebben raads leden, dat zijn onze burgers. Wij hadden minstens verwacht dat de burgemeester ons verzoek had ingewilligd. Wij hebben gezegd, wij kunnen niet wachten en dat weet de heer Groen ook. Het gaat er niet om scherp te staan, maar wel om met de raadsleden te praten en ik stel de vraag: Wat nu? Nu de burgemeester weigert om onze gedachten aan te hooren, zijn we op het doode punt aangeland en wij willen gaarne iets posi tiefs hooren. Zie hoe het gaat op de markt; als het zoo doorgaat stort onze gemeente in den afgrond. De heer C. Kramer had gedacht, evenals de heer Groen, dat men met een uiteenzetting van den voorz. zou zijn gekomen. Wij dachten meer licht te krijgen. De houding van den burgemeester kan verschillend uitgelegd wor den. Het zou prettiger aangedaan hebben wanneer een onderhoud was toegestaan. Voor het bestuur was het onaangenaam. Voor het aandringen op een vergadering hebben de raadsleden geen dwingenden kracht. Van de zijde der wethouders kan er in deze meer in vloed uitgaan. Het is beter dat hier omtrent de voorstellen iets naders gezegd, wordt, zoo dat men er bij de behandeling in den Raad zijn voordeel mede kan doen. De voorzitter herinnerde aan den regee- ringssteun, die onre sympathie niet heeft. Ook heeft hij gezegd: beter een slechte rege ling dan zoo'n staatsregeling Hiervoor is geen toelichting noodig. De heer Bekker meende dat men inlichtin gen moest geven en adresseeren, opdat dan ae Raad kan beslissen. De heer Groen doet opmerken dat de re- geeringssteun strekt tot 15 Febr. en als het langer is dan toch niet langer dan tot aan den datum van credietverstrekking. Men moet ook niet vergeten dat de Raad nog pas on langs een verzoek om steun heeft verworpen. De voorzitter: Die steun werd ontlast door de subsidie van den staat. Het raadslid, de heer Muller, had aange voeld dat deze vergadering ten nauwste ver- wand is aan de voorgaande. Spr. weet alles van a tot z, in tegenstelling met den heer Groen die zegt hier vreemd te staan. Wat de bespreking over de houding van den bur gemeester betreft kan spr. zich indenken, dat Zou het wel goed zijn? Het is maar een Hoflandsch wasch- middel en het is veel goedkooper dan het geïmporteerde buitenlandsche. Zoo denken honderden, bewust of onbe wust en ze koopen het duur dere buitenlandsche. Probeert U het toch. Probeert één maal het uitstekende Hollandsche 3' zelfwerkend /"l'S 171/» cent waschmiddel per pak. Probeert het en oordeelt zelf. de weigering niet prettig ontvangen is, doch spr. meent dat deze aangelegenheid op een andere plaats thuis behoort. Oehoord de ge gevens van den heer Bekker, zal het crediet binnen korten tijd inkomen, dus is dit olie op het water. Er wordt dan toch iets gedaan en men kan tevreden zijn. Weth. du Burck vond dat de besprekin- j>eP,n'e' gaan op het gewenschte terrein. We hebben niet te spreken over wat in den Raad geschiedt of iets anders. Ik ben hier geko- men met de vraag: hoe moet men staan te genover de houding van den burgemeester? Met de kennis hier opgedaan en ook van an dere plaatsen is het hier treurig. De heer Groen weet het nu uit de gegevens, betref fende de houding en de stemming hier Intusschen verlieten de heeren Bekker, Cramer en Groen de bijeenkomst, daar zij ergens anders moesten zijn). Wij weten nu de houding en kennen de stemming en weten dus ook hoe aanstonds in den Raad daar naar gehanaeld dient te worden. Spreker durfde h er wel een en an der te bespreken. Als op een andere plaats deze aangelegenheid moest komen, dan krijgt men geen gelegenheid, want dan ha mert hij (bedoeld werd blijkbaar de burge meester) af. Spreker wilde in deze met de raadsleden eendrachtig optrekken Wat be treft het niet te woord willen staan door den burgemeester, ging de hr. du Burck in de ge meentewet na, wat deze wet hiervan zegt. De conclusie kan getrokken woiden, dat het wettelijk niet noodzakelijk is, doch wensche- lijk ware het zeker geweest dat de burge meester het onderhoud had toegestaan en de v. enschen had aangehoord, afgescheiden van de vraag of hij ze zou uitvoeren Spr. vond diens optreden ontactisch en zou willen, dat men in den Raad zou kunnen zeggen: Bur gemeester, dit is niet goed, oi> deze wijze kan men geen vriendschap en vrede stichten De heer v. d. Wal zeide o.m Had de burgemeester ons ingelicht, dan hadden wij deze vergadering niet behoeven uit te schrij ven. Uit St. Pancras is nnn wel op audiëntie geweest wat tot nog Joe geen resultaat heeft, w ij gelooven het niet meer, zeide spr. De heer Jb. Kramer vond de houding stui- tend. Particulieren wijst de burgerreester niet af en 50 tuinders wel. Spr geboft niet dat de burgemeester goed wist waarom het onderhoud gevraagd werd. Het is teekenend: de politie naast het hek, de wethouder geen zetel. Desgevraagd zeide de burgemeesters Het had geen zin meer. Komende tot de ver gadering van heden, zeide spreker, dat de heer Kramer en Groen bleven zwiipen op de vraag: Wat nu? Ml een de heer Bekker ant woordde, dat de credicbn komen. De door den heer Groen genoemde dal urn van 15 Febr noemde spreker onlogisch, en hij rele veerde noor eer. en '.r.der. De' wethouder is niet tevreden. De heer du Burck zeide o.m. dat het niet medevalt dat de raadsleden zich uitspreken. Echter door hun vertrek hebben zij dit om zeild, de houding van den heer Muller (par tijgenoot van spreker) is dezelfde, en de heer Kroon zegt niets. Men moet zeggen (spreker sloeg driftig op tafel) wat men durft. W e zijn hier bij elkaar gekomen om te bespreken hoe men over den burgemeester denkt. Ik durf zeggen dat ik zijn houding afkeur. Hij wees er op hoe men in St Maar ten gehoor geeft. Daar toch gaf men, vol- gens het laatste raadsverslag, boven de reeds toegestane 3000 nog 2000. Eere aan St. Maarten. De zaak hier is niet orde. Er is veel meer. De onheusche behan- deling b.v. die spr. zelf ondervond, en ook aan de r.-k. raadsleden is aangedaan en die ook wel zal ten deel vallen aan den Vrij heidsbond, als deze tegen den burgemeester durft optreden. Een vorige maal kreeg spr. zelfs niet het woord om zijn eigen voorstel te steunen. De voorzitter zeide, dat vijf raadsleden hem waren tegengevallen. Men heeft het goed te vinden of niet. De heer Muller zeide in antwoord aan den heer du Burck die zich in krachtige bewoor dingen uitliet, dat er maar 3 raadsleden wa ren die de zaak omzeild hadden. Men heeft aan spr. houding heden wel kunnen bemer ken, welk standpunt door hem werd ingeno men. Het bestuur vond de houding van de raadsleden zeer moeilijk, waarop spr. toe stemmend geknikt heeft. E>e voorzitter: Men kan toch voor of tegen zijn. De heer Muller: Als het bestuur ziïn grieven aan den raad bekend maakt, dan zal ik mij daar uitspreken. De heer Kramer: 3 raadsleden hebben er omheen gedraaid. Men heeft echter niets positiefs gezegd. De heer Muller: Men moet de zaken orga nisatorisch behandelen, en grieven-voorstel- len zijn er niet Laat men ze den Raad toe zenden, dan kan men ze daar behandelen. De voon:>tter: Als men het hier toch hoort wordennog «bnïtelljlc iets ingediend d 5 i ^fr Kostelijk vroeg waarom de r\ L n 200 nie* iconen doen. De heer Jb. Verkroost zou bij stemming uitgemaakt willen zien, welke leden van den Neutralen bond voor of tegen de houding van den burgemeester zijn. De voorzitter wilde dit liever niet vragen. Als spr. raadslid was, dan zou hij zich voor of tegen verklaren. Hiermede stapte men van dat punt af. De heer Jb. Kramer bracht verslag uit van de gehouden alg. vergadering te Hoorn. In Alkmaar zal eene demonstratie gehou den worden, waartoe de voorzitter allen op wekte daaraan deel te nemen Na rondvraag volgde sluiting.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 9