Alkmaarsche Courant.
Sherlock Holmes'
allergevaarlijkst avontuur
PgDSAÜiKi
Honderd liet '*le
JUchlszoJkm
Laat tandaanslag
niet Uw glimlach
bederven*
Verwijder den tandaanslag en
maak Uw tanden blinkend wit.
TekerTriesdte Heesenbaai, maar dan
ECHTE FR1ESCHE
1932
Xaterdas: 5 Maart
"Marechaussee ontruimt cafe.
De lastige bevolking van Groesbeek.
In hooger beroep heeft voor het Hoog Mi-
gerechtshof terecht gestaan een 38-ja-
"ge wachtmeester der marechaussee uit
firoesbeek.
Deze wachtmeester was door den krijgs
raad te 's-Hertogenbosch vrijgesproken van
hem te laste gelegde mishandeling, van welk
vonnis de auditeur-militair in hooger beroep
was gekomen.
Uit het verhoor van den verdachte bleek,
dat hij in den avond van 13 Mei 1930 te Mal
den gemeente Heumen na het sluitingsuur
der café's in een café gekomen was, waar
reeds de gemeenteveldwachter en een rijks-
yeldwachter bezig waren dit café te ontrui-
^n. Een der bezoekers, iemand uit Groes
heek, had tegen de veldwachters gezegd, dat
jjij nog een biertje wilde hebben, waarop de
rijksveldwachter zei. dat hij dit niet meer
^Daarop kreeg de man den wachtmeester
in het oog en hij riep toen „Daar heb je nog
een mooie"
De wachtmeester heeft hem na die woor
den beetgegrepen en hem het café uitge
gooid.
Verdachte ontkende den man bij de keel te
hebben gegrepen. Wel heeft hij hem bij de
deur een zetje gegeven, zoodat hij naar bui
ten vloog.
Toen verdachte later zelf buiten kwam.
stond de man daar met vele anderen nog te
wachten. Hij maakte daarop een bukkende
beweging, alsof hij den wachtmeester wilde
„scheppen". Deze gaf hem toen eenige klap
pen met den gummistok, teneinde hem vóór
te zijn en hij heeft den man vervolgens een
zijweg ingedreven, waar zich hetzelfde voor
val nog eens herhaalde.
Verdachte zeide nog, dat de bevolking van
Groesbeek buitengewoon lastig is en dat hij
niet onncodig ruw is opgetreden.
De rijksveldwachter Raymakers bevestigd
dit laatste, al was het volgens deze getuige
niet bepaald noodig geweest om den man in
het café beet te pakken
Deze getuige verklaarde nog, dat de
wachtmeester anders altijd kalm optreedt en
voorts dat de klacht over zijn onderhavig op
treden niet is uitgegaan van den „mishan
delde" zelf, doch'van een groepje anderen,
die den wachtmeester „een loer wilde
draaien".
De burgemeester van Groesbeek verklaar
de, dat de bevolking van zijn gemeente zeei
lastig is. Over het optreden van den wacht
meester was getuige vol lof.
De eerste luitenant der marechaussee, jhr.
Bowier verklaarde, dat de verdachte bekend
staat als een zeer goed politiebeambte, die
juist op zijn plaats is in een gemeente als
Groesbeek, waar het gehalte der bevolking
slecht is en v/aar de politie met de noodige
voortvarendheid te werk behoort te gaan.
Volgens get. is het optreden van den
wachtmeester onder de gegeven omstandig
heden volkomen juist geweest.
Nadat nog de gemeenteveldwachter had
verklaard dat de wachtmeester den man niet
bij de keel heeft gegrepen en dat de wacht
meester in het algemeen kalm en bezadigd
optreedt, was het woord aan den advocaat
fiscaal mr. J. A. de Visser.
Spr. zeide, zeer kort te kunnen zijn, omdat
hij het geheel eens is met het vonnis van den
krijgsraad, die den wachtmeester z.i. terecht
heeft vrijgesproken.
De advocaat-fiscaal vroeg dan ook beves
tiging van het v nnis.
De raadsman van den wachtmeester, mr.
Van Zinnicq Bergmann, sloot zich hierbij
aan.
De sententie volgt later.
AUTORIJDEN VEREISCHT
OPLETTENDHEID.
De rechtbank te Assen veroordeelde een
32-jarig machinist ter koopvaardij te Gro
ningen tot drie maanden gevangenisstraf en
ontzegging van het recht van een jaar, om
dat hij in de gemeente Vries met een auto,
zoo onoplettend heeft gereden, dat de wa
gen tegen boomen langs den weg terecht
kwam, ten gevolge waarvan een mede-inzit-
aaas=- -
door FRANK HIGHMAN.
„Beste Watson" sprak Sherlock Holmes
tot mij, toen ik hem weer eens opzocht in
zijn gezellige woning in de Bakerstreet, „als
je een kina ziet, dat een man rondleidt, dan
is de man blind. Zie je echter een man, die
een kind leidt, dan is de man getrouwd".
Zóó was nu altijd die beroemde vriend van
mij. Hij kon dagenlang in zijn ouden leun
stoel zitten, voor zich uitstaren en over de
meest-gecompliceerde problemen nadenken
Aangezien ik hem van vroeger maar al te
goed kende om niet te weten dat hij nu ook
u'eer voor langeren tijd in een diep zwijgen
zou verzinken, liep ik op het raam toe en
sloeg den stroom van voorbijgangers gaan
de in de nauwe straat. Schuin tegenover ons
zat op den drempel van een poort een oude
man, die op een viool kraste en de voorbij
gaande menschen, door een stom, deemoedig
mogen van zijn grijzen kop, om een aalmoes
smeekte. Gedempt en door het kabaal van de
'raat vaak onderbroken, klonken de schrille
nen der ontstemde viool tot mij door. De
l" ^.raan mishandelde juist den nieuwsten,
uondenschen straatdeun: „Op het belasting-
op het belastingkantoor trilt zelfs
baby, hoor!" toen plotseling de stem van
mijn vriend zich hooren liet:
u hebt volkomen gelijk, Watsou. Het
ij wordt van dag tot dag moeilijker".
»noe, m s hemelnaam, was je nu toch bij
tende, S. Voet, werd gewond en aan de ge
volgen overleed.
In hooger beroep vorderde het O. M. bij
het gerechtshof vernietiging van het vonnis
cn vcroordeeling tot eenzelfde straf.
BRANDSTICHTING.
De rechtbank te Assen veroordeelde een
landbouwer te Eenerveld, thans gedetineerd
wegens opzettelijke brandstichting in de door
hem bewonde boerderij, tot één jaar en zes
maanden gevangenisstraf met aftrek van
preventief.
POGING TOT DOODSLAG.
De rechtbank *e Assen veroordeelde twee
mannen uit Veenhuizen, wegens poging tot
doodslag op den jachtmeester M. Klok, ieder
tot vier jaar gevangenisstraf, overeenkom
stig den eisch van het O. M.
ONEERLIJK POSTBEAMBTE.
De Amsterdamsche rechtbank heeft een
postbeambte, die belast was met het aanne
men van gelden voor de Rijkspostspaarbank
en in die functie zich 225 had toegeëi
gend welk geld door hem aan de bena
deelden was terugbetaald tot acht maan
den gevangenisstraf, waarvan vier voor
waardelijk met drie jaar proeftijd.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Strafzitting van Vrijdag 4 Maart
DE MISKENDE VOGELSCHUITER.
De vorige week compareerde als „ver
dachte" de 25-jarige Jan G. te St Pancras,
aan welken heer was tenlaste gelegd dat hij
op 31 December j.1. met behulp van een
schietgeweer een poging tot moord had wil
len doen op een wel doorvoede winterhaas,
die zich voor dit experiment beschikbaar
stelde. Maar onze Nimrod was niet in het
bezit van een geldige jachtacte en dit gemis
had den rijksveldwachter Visser aanleiding
gegeven om pro.es-verbaal op te maken me:
het hierboven gereleveerde strafrechterlijk
gevolg. De landoouwer ontkende echter be
slist alle booze voornemens. Hij beschikte
over 'n vogelakte, die hem vrijheid gaf, in 'r
rietbosch vogels neer .te paffen, die aan het
landbouwbedrijf schade deden.
Tegen dit verweer viel feitelijk niets aan
te voeren, omdat de verbalisant niet als ge
tuige was gedagvaard en dus moest dit niet
bijzonder belangrijk proces worden aange
houden, ten einde den heer Visser als getuige
te hooren.
Uit de door dezen rijkspolitieambtenaar
gegeven toelichting, meenden ambtenaar zoo
wel als kantonrechter te moeten concludee-
ren, dat het den houder van de z.g. vogel-
acte, ook wel stroopersacte genaamd, er niet
om te doen was geweest een blauwe reiger,
doch een bruine haas een fatale portie lood
toe te dienen en werd hij mitsdien veroor
deeld tot 20 boete of 20 dagen benevens
tot betaling van 10 pop, te vervangen door
10 dagen hechtenis als vergoeding van het
niet in beslag genomen tweeloops jachtge
weer.
EEN NACHTELIJKE HULDE
BETUIGING, DIE NIET OP WAAR
DEERING AANSPRAAK MOCHT
MAKEN.
Volgens waarneming van den te Limmen
wonenden vischhandeiaar Joh. Bakker en
diens echtgenoote Jannetje Frederiks zou tn
den nacht van 31 December 1931 de tuin
der Theodorus de W., inplaats van zijn
dorpsgenooten, zooals het op zoo'n gewich
tig moment gebruikelijk is, een „zalig uit
einde" te hebben gewenscht, uit plaagzucht
het raamkozijn van het door genoemd echt
paar bewoond perceel met gerockte bokking-
huiden en poonenschedels hebben behangen,
welke versierselen door middel van punai
ses in het houtwerk waren bevestigd. Een
omstandigheid die feitelijk wees op een voor
af beraamd plan, want welke normale bur
ger van Limmen loopt nu in den Oudejaars
nacht rond met punaises en bokkingvellen
om daar het huis van zijn dorpsgenoot een§
mee op te knappen?
De heer Dorus de W. ontkende evenwel
beslist zich aan bovengemelde onsmakelijke
grap te hebben schuldig gemaakt en we ge-
looven ook niet dat een 36-jarig echtgenoot
en der kinderen zorgzamen vader zich met
dergelijke kwajongens streken zal hebben in
gelaten. Evenwel nam men echter met deze
door niets bevestigde ontkentenis geen ge
noegen en werd de zaak aangehouden, ten
einde den heer de Koekkoek, uitmakende de
rijkspolitioneele macht op het dorp als nog
als getuige te hooren, terwijl het den heer de
W. natuurlijk ook vrij stond eveneens getui
gen in zijn voordeel mede te brengen.
machte om mijn gedachten aldus te raden,
beste Holmes?" vroeg ik ten hoogste ver
baasd.
„Dat is al heel eenvoudig. Toen de muzi
kant daarginds zijn deuntje speelde, heb jij
naar je linkerzak getast, waaruit nu nog het
nieuwe inkomen-belasting-formulier steekt
(een naar woord toch!) en je hebt ietwat
zacht gebromd: „die verd....," neen, dat zal
maar niet herhalen. Je bent een te conscien-
tieuse kroniek-schrijver om het niet in je me
moires vast te leggen en dat zou ons beiden
dan een aan klacht kunnen bezorgen, wegens
beleediging van het ambt!"...
Er werd gebeld. Onmiddellijk kwam hier
op binnen de goede oude huishoudster van
mijn vriend, juffrouw Wilson, en berichtte:
„Een meneer om u te spreken, meneer Hol
mes
i»
„Laat hem eerst na eenige minuten binnen,
beste juffrouw Wilson. Ik heb nog eenige
dingen voor te bereiden!" zei Holmes, terwijl
hij naar het opiumspuitje greep, dat hij uit
dronk. „Zullen we wedden Watson", ging hij
verder, „dat onze bezoeker Schulze-Cromp-
ton heet en reporter is der „Nieuwe Objectie
ve Kritiek".
„Je kent hem dus?"
„Neen, nooit gezien!"
„Hoe meen je dan, dat hij het is^ vroeg
ik verbaasd.
Sherlock Holmes schoof dieper in zijn
stoel terug, sloot zijn oogen en wreef met de
lange, slanke vingers zóe langs zijn kin dat
het kraakte. Eindelijk begon hij:
Tja.dat is eigenlijk belachelijk eenvou
dig. Ik hoorde den man reeds de trappen
TA%AN5CAG
[NE werking van Pepsodent is tweeërlei: het ver-
wijdert den tandaanslag en polijst het glazuur,
daarom gaan de tanden er zoo mooi uitzien
Tandaanslag is een kleverig laagje op Uw tanden
en bevat bacteriën, die bederf veroorzaken en in
voortdurend contact met het glazuur zijn. Het is
noodzakelijk voor Uw gezondheid dezen aanslag
te verwijderen. Of Uw tanden blinkend wit zijn
hangt geheel af van de tandpasta, die U gebruikt
P xlent verwijdert den aanslag en polijst de
»au..cn totdat ze blinkend wit zijn. Koopt nog heden
een tube Pepsodent, het is absoluut onschadelijk.
CatDEP. WÊÊÊÊmÊmÊKmimmmmkhbhhhhi
De nieuwe hedendaagsche
Amerikaansc/w iandpasta
5004
De heer de Koekkoek was oo tijd en uur
aanwezig, terwijl ook de heer de W. punc
tueel present was.
Uit de verklaring van den brigadier werd
vrijwel opgehelderd wat nog duister was In
dit Limmer openluchtspel.
De brigadier was weliswaar van meening
dat de verdachte in dien Oudejaarsnacht de
hem toegedachte baldadigheid had bedreven,
doch de overige grieven van getuige J. Bak
ker berustten oznder twijfel op fantasie.
Gemelde heer Bakker was een lastig per
soon, die altijd klachten had. Het was hem
misschien te doen om de aandacht op zich te
vestigen teneinde met zijn inderdaad ze
nuwachtige en hartzwakke echtgenoote in het
tehuis voor ouden van dagen te kunnen
worden opgenomen.
Wat de heer de W. betreft, deze had zijn
getuigen uit zuinigheidsmotieven maar thuis
gelaten, doch hij bleef met klem beweren, dat
hij geen schuld had aan het Oudejaarsnacht
relletje en evenmin het op andere wijze zijn
dorpsgenoot had lastig gemaakt.
De kantonrechter trachtte nog tusschen bei
de partijen vrede te stichten, doch deze loffe
lijke poging stuitte af op den onwil van
Jantje Bakker, die maar steeds over haar ver
meende grieven door bleef daveren.
De ambtenaar hield daarop een humoris
tisch getint requisitoir over de Limmer
spookhistorie en vorderde 4 boete of 4 da-
fen, een eisch die den kantonrechter nog rij-
elijk hoog voorkwam, weshalve de boete
werd gereduceerd tot 2.50 of 3 dagen.
Het is voor de familie Bakker nu maar te
hopen, dat de klopgeesten voorgoed tot zwij
gen zijn gebracht.
HET HOOI OP EN DE KOE DOOD.
Het nijvere dorp Limmen, dat den laatsten
tijd nog al reclame maakt in de kantonge
rechtszaal, was ook weer het tooneel waarop
deze rechtzaak speelde.
Zekere heer Th. N. S. had namelijk van
den aannemer Biesterbosch een perceel ge
huurd, waarin deze voorheen een verlofzaak
had gevestigd, wel zoogenaamd als zetkaste-
lein, doch in waarheid geheel voor eigen re
kening en risico. Hoewel dus niet in het be
zit van een vergunning of zelfs maar verlof,
tapte deze heer maar raak en bracht met
groote vrijmoedigheid zijn late bezoekers m
de huiskamer onder dak. Een dergelijk clan-
distiene inrichting was dus voor de politie
een bron van ongemak en er werd besloten
om aan dien onhoudbaren toestand radicaal
een einde te maken.
Op Dinsdag 19 Januari werd alsnu een
flinke controle uitgeoefend met schitterend
succes. Geconstateerd werd, dat een tweetal
jongelieden, Cornelis Kos en Cornelis Nan-
ne, daar hun „hassebassies" hadden gecon
sumeerd, welke consumptie bestond uit
geestrijk vocht, dat ook een verlofhouder
niet eens mocht schenken.
Een inval werd gedaan en buitgemaakt
opkomen. Tot de gewone soort bezoekers,
zooals die veelal hier komen viel hij niet te
rekenen daarvoor was zijn stap te zacht. Een
dief kon het niet zijn, want daar waren de
stappen weer te luid voor. Dus dan: „een
reporter". En nu verder: Wie levert de meest-
interessante interviews: „de Nieuwe Objec
tieve Kritiek". Als jij dat blad opmerkzaam
hebt gelezen, zul je gevonden hebben, dat
alle plaatselijke berichten met Schuize
Crompton onderteekend zijn. Bij gevdig is
het dus deze en geen ander! En buitendien",
Holmes zuchtte, buitendien had hij mij ge
schreven, dat hij om vier uur zou komen!
Het is klokslag vier...."
De deur ging open en een sleeht-gevoed
man trad binnen. Hij kon ongeveer van mid
delbaren leeftijd zijn; hij had een ontzet
tend hoog voorhoofd, dat, bij nader aan
schouwen, een kaal hoofd bleek te zijn. Hij
maakte een drukke buiging, bij zijn begroe
ting Holmes, op mij wijzend zei:
„Dit is mijn vriend, dr. Watson. U zult
hem bij naam wel kennen. U kunt gerust
alles zeggen hier; hij is even gesloten als u
zelve bent!"
Hij stak ook mij zijn hand toe; zij voelde
ruw en droog, waarschijnlijk van het vele
schrijven.
„Dus mijn gevaarlijkste avontuur moet ik
u vertellen, meneer Schulze-Crompton. Dat
is kort meegedeeld", zei Sherlock Holmes en
greep naar een Japansch speksteen-beeldje,
waarmee hij, gedurende het heele volgende
verhaal, als in een droom, bleef spelen.
Onze bezoeker maakte wederom een dus
danige heftige buiging, dat een mensch met
totaal 113 flesschen diverse dranken, be
staande uit brandewijn, citroenschilletjes,
kinawijn, ranja, spuitwater enzoovoorts, wel
ke partij verfrisschingen thans is geëtaleerd
op het gemeentehuis te Limmen en menig
Limmer doet watertanden.
Tegen den zoogen. vergunninghouder
werd procesverbaal opgemaakt, doch de ver-
gunninglooze zaak werd daarop geheel
onschadelijk gemaakt door de omstandigheid
dat het perceel door onopgehelderde oorzaak
geheele afbrandde.
De heer Th. N. S. trok met zijn familie
naar Amsterdam naar de Jodenhouttuinen
en vond het daar zeker zoo mooi, dat hij,
toen heden de drankwetovertreding werd be
handeld, hij persoonlijk niet als verlachte
was verschenen.
Als getuigen waren aanwezig de briga
dier de Koekkoek, de eigenaar van het per
ceel Biesterbos en de consumenten C. Nanne
en C. Kos, welk laatste getuige zeer hard-
hoorig bleek te zijn, doch door den kanton
rechter voortreffelijk en zonder onnoodig ge
schreeuw werd gehoord door middel van het
z.g. lippen lezen, een methode, die bij zwaar-
hoorende verdachten of getuigen, niet ge
noeg kan worden aanbevolen. Ook de mi
miek droeg hier veel toe bij, daar toen de
vraag werd gesteld of getuige in het bewuste
lokaal een borreltje had gedronken, de be
kende handbeweging werd gemaakt van:
we nemen er nog eentje, een gebaar, dat dl-
recht werd begrepen.
De niet-vercfacnte werd ten slotte veroor
deeld tot 40 boete of 40 dagen en de op het
raadhuis berustende heerlijkheden verbeurd
verklaard om vernietigd te worden.
DE PASSAGIER HAD DIRECT AL EEN
AVONTUUR.
De heer K. A. de Klerk, boekhouder te
Alkmaar, stond op 1 Januari op den rijksweg
nabij Koedijk op de autobus te wachten, doch
werd door een voorbijrijdenden automobilist,
den heer L. van Priesen, beleefd uitgenoodigd
in zijn wagen te stappen, van welke invitatie
dankbaar gebruik werd gemaakt. De passa
gier had het zich echter nauwelijks gemakke
lijk gemaakt of er gebeurde een aanrijding
met een achterop rijdende luxe auto, die on
danks dat aan de andere zijde een „tegen
ligger" naderde, het verkeer afsneed en dóór
het te vlug ophalen naar rechts, met zijn
rechter achterspatbord den wagen van den
heer van Priesen raakte. Gelukkig gebeurde
er geen ongeluk, hoewel de rijweg glad was,
doch de roekelooze automobilist, de heer S.
P. van N. uit Julianadorp, gem. Helder,
stond heden terecht en werd, niettegenstaande
hij beweerde niets te hebben bespeurd en on
danks zijn beroep op zijn 11-jarige ervaring
als chauffeur veroordeeld tot f 40 of 40
dagen. Bij het afscheid voegde de kanton
rechter den toch al niet bijzonder verrukten
autcmobilist nog toe, dat hij voorzichtig
moest zijn, want een volgende maal ging zijn
rijbewijs er aan.
MET DE HOED IN DE HAND, KOMT
MEN DOOR DE GANSCHE PROVINCIE.
Een te Hilversum wonende handelsreiziger,
de heer G. S. F., bevond zich op 19 Januari
te Alkmaar en niet bekend met het nogal in
gewikkelde verkeerssysteem in deze metro-
pole van 40 plus, was hij zoo onvoorzichtig
het Verdronkenoord bij de Kraanbuurt, van
ouds genaamd „achter de Vischmarkt" te be
rijden. Erger nog reed hij ook nog 'n hand
karretje van de gemeente, waarop een moto
rische steenenstamper ter waarde van 700
pop rustte, finaal ondersteboven. De doodelijk
verschrokken gemeentewerkman, die dit kost
bare werktuig vervoerde, nam geen genoegen
met het visitekaartje, het autonummer en de
verzekering van den eveneens geheel ontstel
den automobilist, dat hij alle schade zou ver
goeden, doch sprong op de treeplank en wist
den verkeersagent Volbeda te bereiken, die
van beide overtredingen proces-verbaal op
maakte. De heer F., 'n keurig jongmensch, dat
door zijn ridderlijk optreden direct de sym
pathie van den kantonrechter verwierf, gaf
alles volkomen toe en had de schade aan aen
machinalen steenstamper, gelukkig slechts be
dragende 2.95, daar hij niet verzekerd was,
uit eigen portemonnaie voldaan.
Rekening houdende met al deze gunstige
omstandigheden'werd de heer F dan ook met
zachtheid behandeld en veroordeeld tot 8
en 4 boete of 8 en 4 dagen in retraite bij
niet voldoening van de aangeboden kwitan
tie.
ACHTER WONEN OOK MENSCHEN.
De 22-jarige schilder van practische stil
levens, zooals tuinhekjes en keukendeuren,
KI. S. te Rustenburg, is ook nog een minnaar
van motorrijden en bereed in den avond
van 25 Januari onder Oterleek een stoom-
fietsie, zooals hij 't minzaam noemt, dat niet
voorzien was van een voldoend achterlicht.
kleiner model hoofd stellig er een fatsoen
lijke hersenschudding met inwendige kwet
suur mee had opgeloopen. Dan sloeg hij een*
vuil, afgescheurd notitie-bloc open, haalde
een stompje potlood voor den dag, dat Hero
des-zaliger voor de eerste keer geslepen mag
hebben toen hij zijn menschlievende bevelen
neerschreef en nam ten slotte een luister-pose
aan, zoo iets, als waarmee op menig tooneel-
scherm in de provincie de muizen zijn afge
beeld, wanneer ze een bovenaardsche muziek
beluisteren.
„Ja, dat was indertijd heusch geen grapje,
meneer Schulze-Crompton'', begon Sherlock
Holmes. „Het waj ten tijde dat de Shah van
Perzië te Londen vertoefde en men buiten, in
Wimbledon, een reusachtige kermis had op
gesteld. Ik had juist de Morisson-affaire, u
zult zich dat herinneren, tot een goed einde
gebracht en wilde me één dag eens wat ont
spannen. Daartoe reisde ik naar Wimbledon
en begaf me tusschen het vroolijke publiek,
dat van de eene tent naar de andere trok,
•waarin alle mogelijke grappige dingen te
zien waren. Ongemerkt'was het laat gewor
den. Het zal ongeveer om en bij middernacht
geweest zijn, toen ik aan teruggaan begon te
denken. Alle lichten waren inmiddels ge
doofd, de plaats was plotseling heelemaal
leeg geworden, geen mensch meer te zien.
Toen ik nu bij één tent, „Het betooverde
Slot" voorbij ging. die zich in een groote
aantrekkingskracht bij het publiek mocht ver
heugen, hoorde ik een half-onderdrukten,
half-luiden gil. Een gil, die slechts door een
mensch, in allerhoogsten doodsnood, kon
worden uitgestooten. Hij kon alleen maar
IHEEREN-BAAI
50 O PER ONS
Welk gebrek heden door hem werd toege
geven en waarvoor hij werd veroordeeld tot
3 boete of 3 dagen hechtenis.
EEN VERWARD STROOPERSAVONTUUR
DAT NADER BELICHT DIENT TE
WORDEN.
Een 19-jarige tuinder, Jan S. uit Wijk aan
Zee en Duin, stond terecht ter zake dat hij
zich op 7 December j.1. zonder vergunning
had bevonden tn de Prov. duinen te Castri-
cum en aan den jachtopziener Stet, die hem
bekeurde, een valschen naam „Jan Bakker"
had opgegeven. Het bleek echter dat dit
muisje nog een heel lang staartje had. want
de verdachte beweerde dat niet hij. maar
zijn kameraad, dien hij nie1 wilde noemen, een
valschen naam had genoemd en de beide
heeren zich onledig hielden met stroopen door
middel van een fret en een buidel. De fret zat
nog in t konijnenhol toen zij werden betrapt
en de jachtopziener had die fret uit het gat
gehaald en het diertje alleen willen terug
geven als de kameraad van verdachte zijn
naam noemde. Dit deed hij, maar die naam
was valsch. Het werd alsnu noodig geacht
deze rare zaak aan te houden tot a s week
en den heer Stet te hooren ais getuige. De
ambtenaar vroeg aan verdachte of hij dan zijn
geheimzinnigen vriend wilde medebrengen.'
DAT KAN NOG AMUSANT WORDEN.
Een 45-jarige dame, mej. A. V., het eenige
lid van het schoone geslacht, dat heden de
zitting opluisterde, had zich te verantwoor
den wegens overtreding der thans nog fun-
geerende drankwet (1 Mei krijgen we weer
een spiksplinter nieuwe, die lang niet „lekker
is"!) Aan haar was te laste gelegd, dat zij
op 17 Januari te Alkmaar in een perceel Lub
tik-Oudorp 40, waarin geen vergunning is,
sterken drank, in casu, jenever had verstrekt
aan twee manspersonen. Deze heeren waren
gedagvaard als getuigen, doch niet versche
nen, waarvan nota werd genomen (weer 2
nieuwe strafzaken in 't vet!)
De juffrouw hierboven gemeld, ontkende
t fei, haar ten laste gelegd. Hij had geen
drank getapt aan personen, die dronken wa<
ren en ruzie wilden maken. Deze heeren wei-'
gerden om als getuigen te verschijnen, be
weerde de juffrouw. Daar is echter raad op.
Eén bevel tot medebrenging en de zaak is zoo
voor elkaar.
De noodige maatregelen zullen dan ook
vermoedelijk wel worden genomen, aangezien
de zaak op 18 Maart op nieuw aan de orde
wordt gesteld.
MET DE LICHTBAK DE DUINEN IN.
Een tweetal ingezetenen uit Egmond aan
Zee, de 33-jarige werklooze gehuwde vis-
scher Engel P. en de 23-jarige chauffeur IJ.
de G. hadden zich in den avond van 18 Ja
nuari beijverd met kunstlicht in de duinen
te Castricum jacht te maken op de verblinde
konijntjes. Hun „kunstlicht" trok echter ook
de jachtopzieners aan en het gevolg was
geen jachtbuit, maar 'n bekeuring, die vooral
voor Engel P., al meermalen gesnapt, nood
lottig was. Tegen hem werd dan ook gevor
derd 2 weken iprincipieele hechtenis, terwijl
zijn vennoot IJ. de Gr. nog in aanmerking
kwam voor 20 boete of 20 dagen.
Men begrijpt dat de heerschende werk
loosheid en nijpende armoede krachtige fac
toren zijn voor het sterk opleven van het
stroopersbedrijf. A.s. week uitspraak.
DE AGENT WILDE EENS ZIEN OF
ER OOK TE VEEL GEPIMPELD
WAS.
De 18-jarige vrachtauto-chauffeur J. W.
K. te Helder had op 11 Januari te Alkmaar
op de Bierkade niet voldaan aan het bevel
tot stoppen, hem gedaan met de bekende
handbeweging door agent Staats. De ver
dachte, hiervoor terecht staande, beweerde
dit stopsein niet te hebben begrepen en hij
was toen doorgereden. De agent had het
echter wel begrepen. Hij had opgemerkt, dat
de chauffeur abnormaal lang in een café
had vertoefd en willen controleeren of dit
langdurigheid bezoek ook van invloed was
op de rijvaardigheid.
A.s. week voortzetting. Dan wordt de heer
Staats gehoord'.
VOLDOEN AAN DE WET IS
VOORDEELIGER DAN OVERTREDING
De heer M. H., die een autobusdienst
Hoorn—Alkmaar exploiteert, bestuurde op
25 Januari persoonlijk een zijner wagens,
doch kwam te Alkmaar op de Kanaalkade in
van „Het betooverde Slot" komen. Met een
paar passen was ik meteen ook bij de met
ijzerbeslagen poort. Ze was niet op s!ot. Ik
stormde een smalle, donkere gang in maar
plotseling verloor ik grond onder de voeten.
Ik was op een valluik gestapt en stortte, ik
weet niet hoe diep. omlaag. Toen ik uit mijn
verdooving ontwaakte, lag ik in een kleine
ruimte, zonder venster of deur en vóór me
stond, stelt u zich mijn ontzetting voor, me
neer Schulze-Crompton, stond mijn doods
vijand, professor Moriarty, met in elke hand
een revolver, waarvan de loop op mij gericht
was. Ik begreep niets van wat hij zei; ik zag
alleen maar zijn hoonend gegrijns en draai
de me om, naar een uitweg speurend. Mij be
gon schier het bloed in de aderen te verstij
ven. want achter mij loerde „Jack the Rip
per", de gevreesde moordenaar, met een
groot mes in zijn vuist. En nog was dit alles
niet genoeg, want ik nam nog een dierlijk ge
luid waar, dat mij bekend voo-kwam. Ik keek
terluiks terzij: op den vloer, bereid tot den
verderfeliiken sprong hurkte de hond der
Baskerviiles. Nu begreep ilc, dat ik verloren
was Ik was op genade en ongenade dit
gebroed overgeleverdSherlock- Holmes
ademde zwaar en zuchtte bij de herinnering
aan dien gruwel ijken nacht
„Enen hoe hebt u zich uit deze vree-
selijke situatie bevrijd?" stamelde onze be
zoeker, die nauwelijks het eind dezer angst-
wekkende geschiedenis afwachten kon.
„Heelemaal nietsprak Holmes treurig,1
„omgebracht hebben ze me!"