Alkmaarsche Courant. Sherlock Holmes' allergevaarlijkst avontuur PgDSAÜiKi Honderd liet '*le JUchlszoJkm Laat tandaanslag niet Uw glimlach bederven* Verwijder den tandaanslag en maak Uw tanden blinkend wit. TekerTriesdte Heesenbaai, maar dan ECHTE FR1ESCHE 1932 Xaterdas: 5 Maart "Marechaussee ontruimt cafe. De lastige bevolking van Groesbeek. In hooger beroep heeft voor het Hoog Mi- gerechtshof terecht gestaan een 38-ja- "ge wachtmeester der marechaussee uit firoesbeek. Deze wachtmeester was door den krijgs raad te 's-Hertogenbosch vrijgesproken van hem te laste gelegde mishandeling, van welk vonnis de auditeur-militair in hooger beroep was gekomen. Uit het verhoor van den verdachte bleek, dat hij in den avond van 13 Mei 1930 te Mal den gemeente Heumen na het sluitingsuur der café's in een café gekomen was, waar reeds de gemeenteveldwachter en een rijks- yeldwachter bezig waren dit café te ontrui- ^n. Een der bezoekers, iemand uit Groes heek, had tegen de veldwachters gezegd, dat jjij nog een biertje wilde hebben, waarop de rijksveldwachter zei. dat hij dit niet meer ^Daarop kreeg de man den wachtmeester in het oog en hij riep toen „Daar heb je nog een mooie" De wachtmeester heeft hem na die woor den beetgegrepen en hem het café uitge gooid. Verdachte ontkende den man bij de keel te hebben gegrepen. Wel heeft hij hem bij de deur een zetje gegeven, zoodat hij naar bui ten vloog. Toen verdachte later zelf buiten kwam. stond de man daar met vele anderen nog te wachten. Hij maakte daarop een bukkende beweging, alsof hij den wachtmeester wilde „scheppen". Deze gaf hem toen eenige klap pen met den gummistok, teneinde hem vóór te zijn en hij heeft den man vervolgens een zijweg ingedreven, waar zich hetzelfde voor val nog eens herhaalde. Verdachte zeide nog, dat de bevolking van Groesbeek buitengewoon lastig is en dat hij niet onncodig ruw is opgetreden. De rijksveldwachter Raymakers bevestigd dit laatste, al was het volgens deze getuige niet bepaald noodig geweest om den man in het café beet te pakken Deze getuige verklaarde nog, dat de wachtmeester anders altijd kalm optreedt en voorts dat de klacht over zijn onderhavig op treden niet is uitgegaan van den „mishan delde" zelf, doch'van een groepje anderen, die den wachtmeester „een loer wilde draaien". De burgemeester van Groesbeek verklaar de, dat de bevolking van zijn gemeente zeei lastig is. Over het optreden van den wacht meester was getuige vol lof. De eerste luitenant der marechaussee, jhr. Bowier verklaarde, dat de verdachte bekend staat als een zeer goed politiebeambte, die juist op zijn plaats is in een gemeente als Groesbeek, waar het gehalte der bevolking slecht is en v/aar de politie met de noodige voortvarendheid te werk behoort te gaan. Volgens get. is het optreden van den wachtmeester onder de gegeven omstandig heden volkomen juist geweest. Nadat nog de gemeenteveldwachter had verklaard dat de wachtmeester den man niet bij de keel heeft gegrepen en dat de wacht meester in het algemeen kalm en bezadigd optreedt, was het woord aan den advocaat fiscaal mr. J. A. de Visser. Spr. zeide, zeer kort te kunnen zijn, omdat hij het geheel eens is met het vonnis van den krijgsraad, die den wachtmeester z.i. terecht heeft vrijgesproken. De advocaat-fiscaal vroeg dan ook beves tiging van het v nnis. De raadsman van den wachtmeester, mr. Van Zinnicq Bergmann, sloot zich hierbij aan. De sententie volgt later. AUTORIJDEN VEREISCHT OPLETTENDHEID. De rechtbank te Assen veroordeelde een 32-jarig machinist ter koopvaardij te Gro ningen tot drie maanden gevangenisstraf en ontzegging van het recht van een jaar, om dat hij in de gemeente Vries met een auto, zoo onoplettend heeft gereden, dat de wa gen tegen boomen langs den weg terecht kwam, ten gevolge waarvan een mede-inzit- aaas=- - door FRANK HIGHMAN. „Beste Watson" sprak Sherlock Holmes tot mij, toen ik hem weer eens opzocht in zijn gezellige woning in de Bakerstreet, „als je een kina ziet, dat een man rondleidt, dan is de man blind. Zie je echter een man, die een kind leidt, dan is de man getrouwd". Zóó was nu altijd die beroemde vriend van mij. Hij kon dagenlang in zijn ouden leun stoel zitten, voor zich uitstaren en over de meest-gecompliceerde problemen nadenken Aangezien ik hem van vroeger maar al te goed kende om niet te weten dat hij nu ook u'eer voor langeren tijd in een diep zwijgen zou verzinken, liep ik op het raam toe en sloeg den stroom van voorbijgangers gaan de in de nauwe straat. Schuin tegenover ons zat op den drempel van een poort een oude man, die op een viool kraste en de voorbij gaande menschen, door een stom, deemoedig mogen van zijn grijzen kop, om een aalmoes smeekte. Gedempt en door het kabaal van de 'raat vaak onderbroken, klonken de schrille nen der ontstemde viool tot mij door. De l" ^.raan mishandelde juist den nieuwsten, uondenschen straatdeun: „Op het belasting- op het belastingkantoor trilt zelfs baby, hoor!" toen plotseling de stem van mijn vriend zich hooren liet: u hebt volkomen gelijk, Watsou. Het ij wordt van dag tot dag moeilijker". »noe, m s hemelnaam, was je nu toch bij tende, S. Voet, werd gewond en aan de ge volgen overleed. In hooger beroep vorderde het O. M. bij het gerechtshof vernietiging van het vonnis cn vcroordeeling tot eenzelfde straf. BRANDSTICHTING. De rechtbank te Assen veroordeelde een landbouwer te Eenerveld, thans gedetineerd wegens opzettelijke brandstichting in de door hem bewonde boerderij, tot één jaar en zes maanden gevangenisstraf met aftrek van preventief. POGING TOT DOODSLAG. De rechtbank *e Assen veroordeelde twee mannen uit Veenhuizen, wegens poging tot doodslag op den jachtmeester M. Klok, ieder tot vier jaar gevangenisstraf, overeenkom stig den eisch van het O. M. ONEERLIJK POSTBEAMBTE. De Amsterdamsche rechtbank heeft een postbeambte, die belast was met het aanne men van gelden voor de Rijkspostspaarbank en in die functie zich 225 had toegeëi gend welk geld door hem aan de bena deelden was terugbetaald tot acht maan den gevangenisstraf, waarvan vier voor waardelijk met drie jaar proeftijd. VOOR DEN KANTONRECHTER TE ALKMAAR. Strafzitting van Vrijdag 4 Maart DE MISKENDE VOGELSCHUITER. De vorige week compareerde als „ver dachte" de 25-jarige Jan G. te St Pancras, aan welken heer was tenlaste gelegd dat hij op 31 December j.1. met behulp van een schietgeweer een poging tot moord had wil len doen op een wel doorvoede winterhaas, die zich voor dit experiment beschikbaar stelde. Maar onze Nimrod was niet in het bezit van een geldige jachtacte en dit gemis had den rijksveldwachter Visser aanleiding gegeven om pro.es-verbaal op te maken me: het hierboven gereleveerde strafrechterlijk gevolg. De landoouwer ontkende echter be slist alle booze voornemens. Hij beschikte over 'n vogelakte, die hem vrijheid gaf, in 'r rietbosch vogels neer .te paffen, die aan het landbouwbedrijf schade deden. Tegen dit verweer viel feitelijk niets aan te voeren, omdat de verbalisant niet als ge tuige was gedagvaard en dus moest dit niet bijzonder belangrijk proces worden aange houden, ten einde den heer Visser als getuige te hooren. Uit de door dezen rijkspolitieambtenaar gegeven toelichting, meenden ambtenaar zoo wel als kantonrechter te moeten concludee- ren, dat het den houder van de z.g. vogel- acte, ook wel stroopersacte genaamd, er niet om te doen was geweest een blauwe reiger, doch een bruine haas een fatale portie lood toe te dienen en werd hij mitsdien veroor deeld tot 20 boete of 20 dagen benevens tot betaling van 10 pop, te vervangen door 10 dagen hechtenis als vergoeding van het niet in beslag genomen tweeloops jachtge weer. EEN NACHTELIJKE HULDE BETUIGING, DIE NIET OP WAAR DEERING AANSPRAAK MOCHT MAKEN. Volgens waarneming van den te Limmen wonenden vischhandeiaar Joh. Bakker en diens echtgenoote Jannetje Frederiks zou tn den nacht van 31 December 1931 de tuin der Theodorus de W., inplaats van zijn dorpsgenooten, zooals het op zoo'n gewich tig moment gebruikelijk is, een „zalig uit einde" te hebben gewenscht, uit plaagzucht het raamkozijn van het door genoemd echt paar bewoond perceel met gerockte bokking- huiden en poonenschedels hebben behangen, welke versierselen door middel van punai ses in het houtwerk waren bevestigd. Een omstandigheid die feitelijk wees op een voor af beraamd plan, want welke normale bur ger van Limmen loopt nu in den Oudejaars nacht rond met punaises en bokkingvellen om daar het huis van zijn dorpsgenoot een§ mee op te knappen? De heer Dorus de W. ontkende evenwel beslist zich aan bovengemelde onsmakelijke grap te hebben schuldig gemaakt en we ge- looven ook niet dat een 36-jarig echtgenoot en der kinderen zorgzamen vader zich met dergelijke kwajongens streken zal hebben in gelaten. Evenwel nam men echter met deze door niets bevestigde ontkentenis geen ge noegen en werd de zaak aangehouden, ten einde den heer de Koekkoek, uitmakende de rijkspolitioneele macht op het dorp als nog als getuige te hooren, terwijl het den heer de W. natuurlijk ook vrij stond eveneens getui gen in zijn voordeel mede te brengen. machte om mijn gedachten aldus te raden, beste Holmes?" vroeg ik ten hoogste ver baasd. „Dat is al heel eenvoudig. Toen de muzi kant daarginds zijn deuntje speelde, heb jij naar je linkerzak getast, waaruit nu nog het nieuwe inkomen-belasting-formulier steekt (een naar woord toch!) en je hebt ietwat zacht gebromd: „die verd....," neen, dat zal maar niet herhalen. Je bent een te conscien- tieuse kroniek-schrijver om het niet in je me moires vast te leggen en dat zou ons beiden dan een aan klacht kunnen bezorgen, wegens beleediging van het ambt!"... Er werd gebeld. Onmiddellijk kwam hier op binnen de goede oude huishoudster van mijn vriend, juffrouw Wilson, en berichtte: „Een meneer om u te spreken, meneer Hol mes i» „Laat hem eerst na eenige minuten binnen, beste juffrouw Wilson. Ik heb nog eenige dingen voor te bereiden!" zei Holmes, terwijl hij naar het opiumspuitje greep, dat hij uit dronk. „Zullen we wedden Watson", ging hij verder, „dat onze bezoeker Schulze-Cromp- ton heet en reporter is der „Nieuwe Objectie ve Kritiek". „Je kent hem dus?" „Neen, nooit gezien!" „Hoe meen je dan, dat hij het is^ vroeg ik verbaasd. Sherlock Holmes schoof dieper in zijn stoel terug, sloot zijn oogen en wreef met de lange, slanke vingers zóe langs zijn kin dat het kraakte. Eindelijk begon hij: Tja.dat is eigenlijk belachelijk eenvou dig. Ik hoorde den man reeds de trappen TA%AN5CAG [NE werking van Pepsodent is tweeërlei: het ver- wijdert den tandaanslag en polijst het glazuur, daarom gaan de tanden er zoo mooi uitzien Tandaanslag is een kleverig laagje op Uw tanden en bevat bacteriën, die bederf veroorzaken en in voortdurend contact met het glazuur zijn. Het is noodzakelijk voor Uw gezondheid dezen aanslag te verwijderen. Of Uw tanden blinkend wit zijn hangt geheel af van de tandpasta, die U gebruikt P xlent verwijdert den aanslag en polijst de »au..cn totdat ze blinkend wit zijn. Koopt nog heden een tube Pepsodent, het is absoluut onschadelijk. CatDEP. WÊÊÊÊmÊmÊKmimmmmkhbhhhhi De nieuwe hedendaagsche Amerikaansc/w iandpasta 5004 De heer de Koekkoek was oo tijd en uur aanwezig, terwijl ook de heer de W. punc tueel present was. Uit de verklaring van den brigadier werd vrijwel opgehelderd wat nog duister was In dit Limmer openluchtspel. De brigadier was weliswaar van meening dat de verdachte in dien Oudejaarsnacht de hem toegedachte baldadigheid had bedreven, doch de overige grieven van getuige J. Bak ker berustten oznder twijfel op fantasie. Gemelde heer Bakker was een lastig per soon, die altijd klachten had. Het was hem misschien te doen om de aandacht op zich te vestigen teneinde met zijn inderdaad ze nuwachtige en hartzwakke echtgenoote in het tehuis voor ouden van dagen te kunnen worden opgenomen. Wat de heer de W. betreft, deze had zijn getuigen uit zuinigheidsmotieven maar thuis gelaten, doch hij bleef met klem beweren, dat hij geen schuld had aan het Oudejaarsnacht relletje en evenmin het op andere wijze zijn dorpsgenoot had lastig gemaakt. De kantonrechter trachtte nog tusschen bei de partijen vrede te stichten, doch deze loffe lijke poging stuitte af op den onwil van Jantje Bakker, die maar steeds over haar ver meende grieven door bleef daveren. De ambtenaar hield daarop een humoris tisch getint requisitoir over de Limmer spookhistorie en vorderde 4 boete of 4 da- fen, een eisch die den kantonrechter nog rij- elijk hoog voorkwam, weshalve de boete werd gereduceerd tot 2.50 of 3 dagen. Het is voor de familie Bakker nu maar te hopen, dat de klopgeesten voorgoed tot zwij gen zijn gebracht. HET HOOI OP EN DE KOE DOOD. Het nijvere dorp Limmen, dat den laatsten tijd nog al reclame maakt in de kantonge rechtszaal, was ook weer het tooneel waarop deze rechtzaak speelde. Zekere heer Th. N. S. had namelijk van den aannemer Biesterbosch een perceel ge huurd, waarin deze voorheen een verlofzaak had gevestigd, wel zoogenaamd als zetkaste- lein, doch in waarheid geheel voor eigen re kening en risico. Hoewel dus niet in het be zit van een vergunning of zelfs maar verlof, tapte deze heer maar raak en bracht met groote vrijmoedigheid zijn late bezoekers m de huiskamer onder dak. Een dergelijk clan- distiene inrichting was dus voor de politie een bron van ongemak en er werd besloten om aan dien onhoudbaren toestand radicaal een einde te maken. Op Dinsdag 19 Januari werd alsnu een flinke controle uitgeoefend met schitterend succes. Geconstateerd werd, dat een tweetal jongelieden, Cornelis Kos en Cornelis Nan- ne, daar hun „hassebassies" hadden gecon sumeerd, welke consumptie bestond uit geestrijk vocht, dat ook een verlofhouder niet eens mocht schenken. Een inval werd gedaan en buitgemaakt opkomen. Tot de gewone soort bezoekers, zooals die veelal hier komen viel hij niet te rekenen daarvoor was zijn stap te zacht. Een dief kon het niet zijn, want daar waren de stappen weer te luid voor. Dus dan: „een reporter". En nu verder: Wie levert de meest- interessante interviews: „de Nieuwe Objec tieve Kritiek". Als jij dat blad opmerkzaam hebt gelezen, zul je gevonden hebben, dat alle plaatselijke berichten met Schuize Crompton onderteekend zijn. Bij gevdig is het dus deze en geen ander! En buitendien", Holmes zuchtte, buitendien had hij mij ge schreven, dat hij om vier uur zou komen! Het is klokslag vier...." De deur ging open en een sleeht-gevoed man trad binnen. Hij kon ongeveer van mid delbaren leeftijd zijn; hij had een ontzet tend hoog voorhoofd, dat, bij nader aan schouwen, een kaal hoofd bleek te zijn. Hij maakte een drukke buiging, bij zijn begroe ting Holmes, op mij wijzend zei: „Dit is mijn vriend, dr. Watson. U zult hem bij naam wel kennen. U kunt gerust alles zeggen hier; hij is even gesloten als u zelve bent!" Hij stak ook mij zijn hand toe; zij voelde ruw en droog, waarschijnlijk van het vele schrijven. „Dus mijn gevaarlijkste avontuur moet ik u vertellen, meneer Schulze-Crompton. Dat is kort meegedeeld", zei Sherlock Holmes en greep naar een Japansch speksteen-beeldje, waarmee hij, gedurende het heele volgende verhaal, als in een droom, bleef spelen. Onze bezoeker maakte wederom een dus danige heftige buiging, dat een mensch met totaal 113 flesschen diverse dranken, be staande uit brandewijn, citroenschilletjes, kinawijn, ranja, spuitwater enzoovoorts, wel ke partij verfrisschingen thans is geëtaleerd op het gemeentehuis te Limmen en menig Limmer doet watertanden. Tegen den zoogen. vergunninghouder werd procesverbaal opgemaakt, doch de ver- gunninglooze zaak werd daarop geheel onschadelijk gemaakt door de omstandigheid dat het perceel door onopgehelderde oorzaak geheele afbrandde. De heer Th. N. S. trok met zijn familie naar Amsterdam naar de Jodenhouttuinen en vond het daar zeker zoo mooi, dat hij, toen heden de drankwetovertreding werd be handeld, hij persoonlijk niet als verlachte was verschenen. Als getuigen waren aanwezig de briga dier de Koekkoek, de eigenaar van het per ceel Biesterbos en de consumenten C. Nanne en C. Kos, welk laatste getuige zeer hard- hoorig bleek te zijn, doch door den kanton rechter voortreffelijk en zonder onnoodig ge schreeuw werd gehoord door middel van het z.g. lippen lezen, een methode, die bij zwaar- hoorende verdachten of getuigen, niet ge noeg kan worden aanbevolen. Ook de mi miek droeg hier veel toe bij, daar toen de vraag werd gesteld of getuige in het bewuste lokaal een borreltje had gedronken, de be kende handbeweging werd gemaakt van: we nemen er nog eentje, een gebaar, dat dl- recht werd begrepen. De niet-vercfacnte werd ten slotte veroor deeld tot 40 boete of 40 dagen en de op het raadhuis berustende heerlijkheden verbeurd verklaard om vernietigd te worden. DE PASSAGIER HAD DIRECT AL EEN AVONTUUR. De heer K. A. de Klerk, boekhouder te Alkmaar, stond op 1 Januari op den rijksweg nabij Koedijk op de autobus te wachten, doch werd door een voorbijrijdenden automobilist, den heer L. van Priesen, beleefd uitgenoodigd in zijn wagen te stappen, van welke invitatie dankbaar gebruik werd gemaakt. De passa gier had het zich echter nauwelijks gemakke lijk gemaakt of er gebeurde een aanrijding met een achterop rijdende luxe auto, die on danks dat aan de andere zijde een „tegen ligger" naderde, het verkeer afsneed en dóór het te vlug ophalen naar rechts, met zijn rechter achterspatbord den wagen van den heer van Priesen raakte. Gelukkig gebeurde er geen ongeluk, hoewel de rijweg glad was, doch de roekelooze automobilist, de heer S. P. van N. uit Julianadorp, gem. Helder, stond heden terecht en werd, niettegenstaande hij beweerde niets te hebben bespeurd en on danks zijn beroep op zijn 11-jarige ervaring als chauffeur veroordeeld tot f 40 of 40 dagen. Bij het afscheid voegde de kanton rechter den toch al niet bijzonder verrukten autcmobilist nog toe, dat hij voorzichtig moest zijn, want een volgende maal ging zijn rijbewijs er aan. MET DE HOED IN DE HAND, KOMT MEN DOOR DE GANSCHE PROVINCIE. Een te Hilversum wonende handelsreiziger, de heer G. S. F., bevond zich op 19 Januari te Alkmaar en niet bekend met het nogal in gewikkelde verkeerssysteem in deze metro- pole van 40 plus, was hij zoo onvoorzichtig het Verdronkenoord bij de Kraanbuurt, van ouds genaamd „achter de Vischmarkt" te be rijden. Erger nog reed hij ook nog 'n hand karretje van de gemeente, waarop een moto rische steenenstamper ter waarde van 700 pop rustte, finaal ondersteboven. De doodelijk verschrokken gemeentewerkman, die dit kost bare werktuig vervoerde, nam geen genoegen met het visitekaartje, het autonummer en de verzekering van den eveneens geheel ontstel den automobilist, dat hij alle schade zou ver goeden, doch sprong op de treeplank en wist den verkeersagent Volbeda te bereiken, die van beide overtredingen proces-verbaal op maakte. De heer F., 'n keurig jongmensch, dat door zijn ridderlijk optreden direct de sym pathie van den kantonrechter verwierf, gaf alles volkomen toe en had de schade aan aen machinalen steenstamper, gelukkig slechts be dragende 2.95, daar hij niet verzekerd was, uit eigen portemonnaie voldaan. Rekening houdende met al deze gunstige omstandigheden'werd de heer F dan ook met zachtheid behandeld en veroordeeld tot 8 en 4 boete of 8 en 4 dagen in retraite bij niet voldoening van de aangeboden kwitan tie. ACHTER WONEN OOK MENSCHEN. De 22-jarige schilder van practische stil levens, zooals tuinhekjes en keukendeuren, KI. S. te Rustenburg, is ook nog een minnaar van motorrijden en bereed in den avond van 25 Januari onder Oterleek een stoom- fietsie, zooals hij 't minzaam noemt, dat niet voorzien was van een voldoend achterlicht. kleiner model hoofd stellig er een fatsoen lijke hersenschudding met inwendige kwet suur mee had opgeloopen. Dan sloeg hij een* vuil, afgescheurd notitie-bloc open, haalde een stompje potlood voor den dag, dat Hero des-zaliger voor de eerste keer geslepen mag hebben toen hij zijn menschlievende bevelen neerschreef en nam ten slotte een luister-pose aan, zoo iets, als waarmee op menig tooneel- scherm in de provincie de muizen zijn afge beeld, wanneer ze een bovenaardsche muziek beluisteren. „Ja, dat was indertijd heusch geen grapje, meneer Schulze-Crompton'', begon Sherlock Holmes. „Het waj ten tijde dat de Shah van Perzië te Londen vertoefde en men buiten, in Wimbledon, een reusachtige kermis had op gesteld. Ik had juist de Morisson-affaire, u zult zich dat herinneren, tot een goed einde gebracht en wilde me één dag eens wat ont spannen. Daartoe reisde ik naar Wimbledon en begaf me tusschen het vroolijke publiek, dat van de eene tent naar de andere trok, •waarin alle mogelijke grappige dingen te zien waren. Ongemerkt'was het laat gewor den. Het zal ongeveer om en bij middernacht geweest zijn, toen ik aan teruggaan begon te denken. Alle lichten waren inmiddels ge doofd, de plaats was plotseling heelemaal leeg geworden, geen mensch meer te zien. Toen ik nu bij één tent, „Het betooverde Slot" voorbij ging. die zich in een groote aantrekkingskracht bij het publiek mocht ver heugen, hoorde ik een half-onderdrukten, half-luiden gil. Een gil, die slechts door een mensch, in allerhoogsten doodsnood, kon worden uitgestooten. Hij kon alleen maar IHEEREN-BAAI 50 O PER ONS Welk gebrek heden door hem werd toege geven en waarvoor hij werd veroordeeld tot 3 boete of 3 dagen hechtenis. EEN VERWARD STROOPERSAVONTUUR DAT NADER BELICHT DIENT TE WORDEN. Een 19-jarige tuinder, Jan S. uit Wijk aan Zee en Duin, stond terecht ter zake dat hij zich op 7 December j.1. zonder vergunning had bevonden tn de Prov. duinen te Castri- cum en aan den jachtopziener Stet, die hem bekeurde, een valschen naam „Jan Bakker" had opgegeven. Het bleek echter dat dit muisje nog een heel lang staartje had. want de verdachte beweerde dat niet hij. maar zijn kameraad, dien hij nie1 wilde noemen, een valschen naam had genoemd en de beide heeren zich onledig hielden met stroopen door middel van een fret en een buidel. De fret zat nog in t konijnenhol toen zij werden betrapt en de jachtopziener had die fret uit het gat gehaald en het diertje alleen willen terug geven als de kameraad van verdachte zijn naam noemde. Dit deed hij, maar die naam was valsch. Het werd alsnu noodig geacht deze rare zaak aan te houden tot a s week en den heer Stet te hooren ais getuige. De ambtenaar vroeg aan verdachte of hij dan zijn geheimzinnigen vriend wilde medebrengen.' DAT KAN NOG AMUSANT WORDEN. Een 45-jarige dame, mej. A. V., het eenige lid van het schoone geslacht, dat heden de zitting opluisterde, had zich te verantwoor den wegens overtreding der thans nog fun- geerende drankwet (1 Mei krijgen we weer een spiksplinter nieuwe, die lang niet „lekker is"!) Aan haar was te laste gelegd, dat zij op 17 Januari te Alkmaar in een perceel Lub tik-Oudorp 40, waarin geen vergunning is, sterken drank, in casu, jenever had verstrekt aan twee manspersonen. Deze heeren waren gedagvaard als getuigen, doch niet versche nen, waarvan nota werd genomen (weer 2 nieuwe strafzaken in 't vet!) De juffrouw hierboven gemeld, ontkende t fei, haar ten laste gelegd. Hij had geen drank getapt aan personen, die dronken wa< ren en ruzie wilden maken. Deze heeren wei-' gerden om als getuigen te verschijnen, be weerde de juffrouw. Daar is echter raad op. Eén bevel tot medebrenging en de zaak is zoo voor elkaar. De noodige maatregelen zullen dan ook vermoedelijk wel worden genomen, aangezien de zaak op 18 Maart op nieuw aan de orde wordt gesteld. MET DE LICHTBAK DE DUINEN IN. Een tweetal ingezetenen uit Egmond aan Zee, de 33-jarige werklooze gehuwde vis- scher Engel P. en de 23-jarige chauffeur IJ. de G. hadden zich in den avond van 18 Ja nuari beijverd met kunstlicht in de duinen te Castricum jacht te maken op de verblinde konijntjes. Hun „kunstlicht" trok echter ook de jachtopzieners aan en het gevolg was geen jachtbuit, maar 'n bekeuring, die vooral voor Engel P., al meermalen gesnapt, nood lottig was. Tegen hem werd dan ook gevor derd 2 weken iprincipieele hechtenis, terwijl zijn vennoot IJ. de Gr. nog in aanmerking kwam voor 20 boete of 20 dagen. Men begrijpt dat de heerschende werk loosheid en nijpende armoede krachtige fac toren zijn voor het sterk opleven van het stroopersbedrijf. A.s. week uitspraak. DE AGENT WILDE EENS ZIEN OF ER OOK TE VEEL GEPIMPELD WAS. De 18-jarige vrachtauto-chauffeur J. W. K. te Helder had op 11 Januari te Alkmaar op de Bierkade niet voldaan aan het bevel tot stoppen, hem gedaan met de bekende handbeweging door agent Staats. De ver dachte, hiervoor terecht staande, beweerde dit stopsein niet te hebben begrepen en hij was toen doorgereden. De agent had het echter wel begrepen. Hij had opgemerkt, dat de chauffeur abnormaal lang in een café had vertoefd en willen controleeren of dit langdurigheid bezoek ook van invloed was op de rijvaardigheid. A.s. week voortzetting. Dan wordt de heer Staats gehoord'. VOLDOEN AAN DE WET IS VOORDEELIGER DAN OVERTREDING De heer M. H., die een autobusdienst Hoorn—Alkmaar exploiteert, bestuurde op 25 Januari persoonlijk een zijner wagens, doch kwam te Alkmaar op de Kanaalkade in van „Het betooverde Slot" komen. Met een paar passen was ik meteen ook bij de met ijzerbeslagen poort. Ze was niet op s!ot. Ik stormde een smalle, donkere gang in maar plotseling verloor ik grond onder de voeten. Ik was op een valluik gestapt en stortte, ik weet niet hoe diep. omlaag. Toen ik uit mijn verdooving ontwaakte, lag ik in een kleine ruimte, zonder venster of deur en vóór me stond, stelt u zich mijn ontzetting voor, me neer Schulze-Crompton, stond mijn doods vijand, professor Moriarty, met in elke hand een revolver, waarvan de loop op mij gericht was. Ik begreep niets van wat hij zei; ik zag alleen maar zijn hoonend gegrijns en draai de me om, naar een uitweg speurend. Mij be gon schier het bloed in de aderen te verstij ven. want achter mij loerde „Jack the Rip per", de gevreesde moordenaar, met een groot mes in zijn vuist. En nog was dit alles niet genoeg, want ik nam nog een dierlijk ge luid waar, dat mij bekend voo-kwam. Ik keek terluiks terzij: op den vloer, bereid tot den verderfeliiken sprong hurkte de hond der Baskerviiles. Nu begreep ilc, dat ik verloren was Ik was op genade en ongenade dit gebroed overgeleverdSherlock- Holmes ademde zwaar en zuchtte bij de herinnering aan dien gruwel ijken nacht „Enen hoe hebt u zich uit deze vree- selijke situatie bevrijd?" stamelde onze be zoeker, die nauwelijks het eind dezer angst- wekkende geschiedenis afwachten kon. „Heelemaal nietsprak Holmes treurig,1 „omgebracht hebben ze me!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 9