GROOTE VERLOTING
ONZE DRUKKERIJ
UW DRUKWERK
LANDHUIS ter waarde van 1 6000.-
£aatste A
JijdscficifiM.
N.V. Boek- Handelsdrukkerij
v.h. HERMS. COSTER i ZOON
Voerdam C 9.
Geneeskundige brieven
Bpievan tali Rusland
Trekking beslist 16 April a.s.
BANKOVERVAL TE ALTONA.
Moor kleine tuinen.
Zaaien en Dlanten in den moestuin.
DE POSTVLUCHTEN OP INDIE.
VOORZIEN VAN DE
NIEUWSTE MACHINES
LEVERT
FRAAI EN SNEL.
Vraagt offerte aan de
ling en niemde het 'n schandaal dat de re
geering zoo met de tuinders leeft, daar de
aardappelen al zonder huipmest gezet zijn,
wat al schade doet aan de gewassen. Hij
vroeg om steun en protest uit deze vergade
ring.
De voorzitter heeft niet stil gezeten en was
altijd in contact met den burgemeester, doch
't is niet de schuld van het dagelijksch be
stuur van onze gemeente. Er zal weer met
gegevens naar den minister gegaan worden.
De voorzitter deelde nog mede dat er man
daat gevraagd kan worden voor huipmest
D»e heer Mulder dankte het bestuur voor
zijn werk maar wij kunnen het met deze
24 niet redden. Er is meer noodig.
De secretaris der Prov. Commissie had in
lichtingen gegeven op de Verg. der L. O C
hoe de Commissie ontvangen is bij de regee
ring, maar dit was zeer treurig. Er zal nog
eens uitstel gevraagd worden voor betaling
van polderlasten.
De secretaris gaf een overzicht wat er
voor onze tuinders noodig is, maar hetgeen
gegeven kan worden in de gemeente is to
taal op met den toegezegden steun.
De voorzitter wekte op om paraat te zijn
De heer Beets pleitte voor samenwerking
met leden van het Boerencomité, want wij
moeten alle leden tuinders en boeren tot sa
menwerking opwekken
Het program van het congres te Hoorn
was ook een goed werkprogram en het ver
wierf een luid applaus.
De voorzitter gaf een overzicht hoe het
hoofdbestuur er voorstaat, en meende dat er
voor de Vereeniging geen medewerking kan
gegeven worden.
Nogmaals bepleitte de heer Beets zoo ver»
mogelijk samenwerking met alle werkende
boeren en tuinders.
Hierna besprak de voorzitter de protest
vergadering te Alkmaar die gehouden zal
worden in de Unie, waar een viertal sprekers
zullen optreden. Er zal verzameld worden om
1 uur bij de kerk te Koedijk en gezamenlijk
op te trekken naar Alkmaar.
De voorzitter wekte allen op tot deelname
en verzocht de niet-aanwezigen op te zoeken
me mede te gaan naar Alkmaar. Hierna slui
ting.
KRANKZINNIGHEID.
Van alle stoornissen in het normale wel
bevinden van den mensch zijn het ongetwij
feld die van den geest, welke het meest in
staat zijn, deernis bij zijn medemensch op te
wekken. Dit moge de thans vrij algemeens
gangbare meening zijn, zij is liet niet van
alle tijden.
In oude tijden bij onbeschaafde volken wa
ren het de geesten, booze of minder kwaad
willige, die zich van den patiënt hadden
meester gemaakt. Dienovereenkomstig wer
den de kwade geesten op de soms meest bar-
baarsclte wijze uitgedreven en daartegenover
kwam het ook wel voor dat de krankzinnige
als een soort heilige werd behandeld.
In de middeleeuwen en nog lang daarna
werd de lijder als een uitgeworpene be
schouwd, men sloot hem als een wild dier op
en leverde hem aan den spot van het publiek
over. Het „dolhuys" was op bepaalde tijden
opengesteld tegen betaling en de goegemeente
kon zich dan verlustigen aan de veilig achter
tralies zich bevindende ongelukkigen. Dege
nen onder hen, die wat veel bewegingsdrang
vertoonden, werden op hardhandige manier
in hun bewegingen beperkt. Sommige van
deze ware martelwerktuigen en zijn nog te
zien in het stedelijk museum te Amsterdam
Veel gebruikt was het dwangbuis, een buis
van stevig linnen of zeildoek, dat op den rug
werd vastgemaakt eu dubbel lange mouwen
had, zoodat een groot stuk voorbij de handen
uitstak. Deze mouwen werden om het lichaam
gevoerd en op den rug aan elkaar geknoopt.
Of zij werden in een bed gelegd, dat er uit
zag als een lange kist met een deksel, uit
overlangsche latten op eenigen afstand van
elkaar vervaardigd. Dit deksel werd met een
stevig slot gesloten. Bij deze voorwerpen ver
geleken, was de cel, al of niet met iets. wat
op een matras geleek, nog een zachtzinnig
middel. Zeer lang heeft het geduurd, dat de
krankzinnigengestichten, in dezen geest in
gericht, eenvoudig bewaarplaatsen waren met
het eenig doel, te voorkomen dat de lijders
zich zelt of hun omgeving kwaad berokken
den.
In de publieke opinie werkt deze toestand
nog altijd na, zoodat het woord krankzinni
gengesticht nog altijd een onaangenamen
klank heeft en velen krankzinnigheid gelijk
stellen met razernij en gelooven dat een
krankzinnige zich altijd als een woestaard
gedraagt. Zonder twijfel komt het bij som
mige vormen van krankzinnigheid voor, dat
de lijder in opgewonden toestand een beeld
van woestheid vertoont. Maar dit komt ook
voor bij de lijders aan zenuwtoevallen en
koortstoestanden. Het verschil is maar, dat
deze laatste patiënten toch steeds als een zie
ke behandeld worden, terwijl de krankzinni
ge, ook al komen die drukke buien niet eens
zoo dikwijls of in het geheel niet voor, nu
eenmaal als een dolle te boek staat. Men
neemt deze opvatting nog dikwijls waar, niet
tegenstaande degeneeskundige wereld er reeds
lang mee gebroken heeft, de kranken van
geest op één lijn stelt met andere zieken en
de krankzinnigengestichten beschouwt als
ziekenhuizen met een bepaalde bestemming,
evenals oogziekenhuizen, kraaminrichtingen
enz
Wie den vroegeren vorm der gestichten nog
uit ervaring kent en thans een modern zie
kenhuis voor geesteszieken bezoekt, wordt in
de eerste plaats getroffen door de invoering
wn den arbeid. Vroeger zag men groote ver
dekken vol met patiënten, die voor het groot
ten n'ets uitvoerden; thans wordt voor
re" patiënt een voor hem geschikte werk-
aamheid uitgezocht, r zijn er maar heel wei-
r'MV0?r w'e dit niet gelukt. Een gesticht
1". Vere:r'and heeft nabij de inrichting een
j inKe boerderij, welke geheel door de patiën-
cii gedreven wordt. Zij verzorgen het vee,
bewerken het land, ploegen, eggen, zaaien,
oogsten enz. Niettegenstaande deze enorme
\erandering zal het nog wel eenigen tijd du-
)oorüat 'n de oogen van vtlen het ver-
'J In 601 dergelijk gesticht voor het geheele
leven een stempel op den patiënt zal drukken,
terwijl daaraan niet gedacht wordt bii
iemand, die bijv. in een koortsaanval zich
veel woester heeft aangesteld clan de geestes
zieke. De aanvallen van razernij bij de zieken
zijn in belangrijke mate afgenomen sedert de
gewijzigde behandeling op hen wordt toege
past. De toegepaste dwangmaatregelen prik
kelden in vele gevallen tot weerstand, welke
in het onevenwichtig brein tot daden var.
krachtig verzet voerden. Het kwam voor, dat
de politie, met de overbrenging van den pa
tiënt naar het gesticht belast, den lijder zoo
stevig met touwen bond, dat het bij aankomst
een heele toer was, hem van zijn banden te
bevrijden en ten zeerste verbaasd zagen de
handhavers van het gezag toe, als de arts
den patiënt geheel vrij liet en hem met een
kalmeerende toespraak volmaakt rustig
maakte.
Het gesticht voor geesteszieken is een zoo
genaamde gesloten inrichting, d.w.z. dat de
patiënten, eenmaal opgenomen, het niet wil
lekeurig mogen verlaten. In het belang der
persoonlijke vrijheid is de opneming daar
om door de wet aan bepaalde voorwaarden
gebonden. Tot die voorwaarden behoort, dat
de kantonrechter een desbetreffend verzoek
van de familie van den patiënt of van den
patiënt zelf moet ontvangen, vergezeld van
een verklaring van een arts, dat de patiënt in
derdaad zoodanige geestesstoornissen heeft,
dat zijn opneming in een gesticht noodzake
lijk is. De kantonrechter is vrij in zijn oor
deel, d.w.z. hij kan nadere inlichtingen van
medici en anderen vragen om tot een besluit
te komen. Is geen familie bekend, dan kan
de officier van justitie ingrijpen. In urgente
gevallen kan de burgemeester in bewaring-
stelling gelasten, bij voorkeur in een zieken-
inrichting, alleen in geval van nood in de
gevangenis. Is de patiënt eenmaal opge
nomen. d?n moet de geneesheer van het ge
sticht op gezette tijden rapport uitbrengen
aan den officie»- van justitie, die bovendien
geregeld zelf het gesticht bezoekt en met de
patiënten spreekt.
Slechts bij hooge uitzonedring blijkt deze
regeling nog niet voldoende. Het volgende
geval deed zich misschien 20 jaar geleden
voor. Een boer bemerkte bij zijn thuiskomst,
dat een andere man met ongeoorloofde be
doelingen bij zijn vrouw aanwezig was. Hij
begreep dat zijn alleszins begrijpelijke ont
roering hem mogelijk tot vreemde daden zou
voeren, nam zijn fiets en reed eenige uren in
het rond, zoodat hij eindelijk uitgeput thuis
kwam In dien tusschentijd was zijn vrouw
naar een arts gegaan en had hem zooveel
over haar man verteld, dat de arts, zonder
den msn gezien te hebben, een verklaring
van krankzinnigheid afgaf. Op grond daar
van werd de man in een ziekenhuis in bewa
ring gesteld. Toen hij daar wat gekalmeerd
was, zag de daar aanwezige arts, dat van
krankzinnigheid geen sprake was. De man
werd ontslagen en ging niet naar het gesticht.
Een dergelijk geval werd dezer dagen in de
courant vermeld. Daar was de patiënt intus-
schen reeds een paar dagen in het gesticht
geweest.
De moeilijkheid is hierin gelegen, dat het
niet altij-d zoo eenvoudig is, in verloop van
een paar dagen vast te stellen of krankzinnig
heid aanwezig is. Langere observatie is dan
noodig. Als deze in een gesticht zou ge
schieden, en de opneming bleek niet noodig,
dan was toch van den patiënt bekend, dat
hij in een gesticht had vertoefd. In België
bestonden reeds lang vrije inrichtingen voor
zenuwlijders, die voor observatie geschikt
waren en van waaruit, indien noodig, de
patiënten dan naar het gesticht konden over
gaan. Hier te lande, zijn nog slechts enkele
inrichtingen, bijv. het Wilhelmina-Gasthuis
te Amsterdam, waar een overeenkomstige
handelwijze mogelijk is.
Een ander Belgisch voorbeeld wordt hier
eveneens hoe langer hoe meer nagevolgd. Dat
is de verpleging van rustige patiënten in ge
zinnen, welke zich daartoe beschikbaar stel
len. In Gfceel is dit stelsel zoo ingeburgerd,
dat naast ieder gezin een of meer patiënten
herbergt. Er is een centrale inrichting,
waarheen de lijders in geval van nood kunnen
worden overgebracht.
H. A. S.
Be nieuwe menschen in
uieuwe Rusland.
het
Elke revolutie is vóór alles een verschui
ving oo groote schaal van klassen en afzon
derlijke menschen. De eene sociale klasse
wo;dt door de andere verdrongen. De oude
machthebbers worden vervangen door nieu
we, die uit geheel andere maatschappelijke
groepen (in den regel uit de lagere klassen)
gerecruteerd worden. Daarnaast wordt de
oudere generatie door de jongere verdrongen.
Dit gebeurt cok in gewone tijden, maar dan
niet op "zulk een brutale w ijze. Bovendien ge
schiedt de opvolging van de eene generatie
door de andere onder normale omstandig
heden geleidelijk en met behoud van het ver
band, er komt geen scherpe breuk in het cul-
tureeie en scciale leven van het volk. Tijdens
een revolutie is de jonge generatie ongedul
dig. Zij deelt met haar sterke knuisten"klap
pen uit, naar rechts en naar links, zij ge
bruikt haar stevige ellebogen duwt en stompt
de oudere generatie, zij geelt niets om het
geen de „oudelui" hebben geschapen. En
daarbij is de jonge generatie in den regei
veel primitiever dan de oudere, mist zij elke
beschaving. Dat alles gebeurt bij elke revo
lutie. Wij kunnen het nu ook in Rusland aan
nemen.
Menschen van 4045 jaar worden in Sov
jet-Rusland als ^.oudelu.i" beschouwd, die
reeds afgedaan hebben. Er is in de laatste
jaren len nieuwe generatie opgegroeid, die de
ideologie, beschaving en opvattingen van
deze „oudelui" belachelijk vindt, die niets van
de gecompliceerdheid" der psychologie der
oudelui weten wil. Het zijn de vertegenwoor
digers van deze nieuwe generatie, die nu de
macht in handen nemen en overal de „oude
lui", d.w.z. menschen van 4045 jaar, vei-
dringen. De jonge generatie en haar meest
typische vertegenwoordigers, de „Komsomol-
lers" (jonge communisten), dringen nu over
al naar voren, bezetten aiie plaatsen, vallen
den tceschiuwer overal op. Zij vormen de
meerderheid van de werkkrachten op alle
grootsche nieuwe ondernemingen, hun
„stormbrigades" hebben de leiding bij alle
belangrijke werken. En het zijn in den regel
jongens van S—21 jaar. En hun ..aanvoer
ders". de „officieren van hefc iauustrieele
.leger", de ingenieurs en technici, ziin niet
veel ouder, 2530 jaar oud. Dat is natuur-
lijk o zich zelf een verheugend verschijnsel,
maar het land mist daardoor de ervaring
van de „oudelui" (van mannen van 4045
jaar), hetgeen een groot verlies is.
De Rus is een „kuddemensch". Het Russi
sche volk levert uitstekend materiaal voor
eiken arbeid op. De Rus is tot ongekende
krachtnispanningen in staat, hij kan wonde
ren va ndaperheid verrichten, maar alléén
zoolan ghij andere meschen naast zich ziet
en vooral zoolang hij een leider heeft, in wien
hij volkomen vertrouwen stelt. Tijdens den
oorlog kon de overheid van elke Russische
compagnie dingen verlangen, die bij een
ander leger nauwelijks denkbaar zijn geweest,
maar alleen zoolang de officier het vertrou
wen van zijn manschappen genoot en voor
zijn compagnie liep. Zoodra de aanvoerder
sneuvelde en er geen geschikte plaatsvervan
ger was, veranderde dezelfde compagnie, die
een oogenbük geleden door haar vastberaden
heid en ongekenden moed den vijand in be
wondering bracht, in een troep hulpelooze
wezens, die zich zonder veel verzet gevangen
lieten nemen.
Deze eigenschap openbaart zich ook nu
bij de industrialisatie. De Russische arbei
ders kunnen meer werk verrichten dan een
Westerling het mogelijk zou geacht hebben,
doch alleen zoolang zij een aanvoerder heb
ben, dien zij voor zijn taak berekend achten.
En deze leiders zijn nu Komsoomollers, kna
pen haast. Welke eischen dat aan het uithou
dingsvermogen en het zenuwstelsel van deze
jongens stelt, is niet moeilijk te begrijpen.
Maar daarnaast schept het bij die jongens
een gevoel van overmoedigheid, een gering
schatting voor de „oudelui", de overtuiging,
dat je met durf en energie alles bereiken
kunt, dat deze eigenschappen ervaring,
kennis en beschaving kunnen vervangen. En
daarbij moeten die overmoedige jongelui wer
ken leiden, die in technisch opzicht wonderen
zijn. Dé ontwerpen en teekeningen worden
weliswaar niet door deze jongelui, maar door
ervaren Duitsche ingenieurs (in den regel
„oudelui") gemaakt, maar de uitvoering van
die gecompliceerde werkzaamheden is opge
dragen aan de jongelui met geringe kennis,
die een „kudde" leiden, arbeiders zonder
eenige geschooldheid. Dat verklaart de vele
mislukkingen, de talrijke gevallen van slech
ten bouw, het groote verlies aan kapitaal.
Wat ons echter onwillekeurig, ondanks alle
fouten en den overmoed, bij die jongelui
treft, is taaiheid, heldenmoed, kracht. Zelfs
de overmoed, waarmede zij zich zelf als de
eigenlijke heeren van Rusland beschouwen,
imponeert ons.
Maar dat belet ons niet de schaduwkanten
zien. De jonge generatie heeft de oude be
schaving als iets totaal overbodigs wegge
worpen, op dezelfde wijze als de barbaren in
de vroege middeleeuwen hadden gedaan. De
jonge generatie wil van de cultureele erfenis
der vaderen niets weten. Zij stelt alleen in
„techniek" belang, en deze techniek leert zij
in de practijk, op de geweldige werken, die
nu overal in het land verrijzen. De vroeger
voor den Rus zoo typische neiging tot alge-
meene schema's, tot "het zoeken van het diep
ste wezen van de dingen, de belangstelling
voor de belangrijkste vraagstukken van het
leven, dat alles is hu verdwenen. De jonge
generatie heeft haar geestelijk leven opzette
lijk tot het uiterste vereenvoudigd. Al het
overige heeft zij als onnocdigen ballast weg
geworpen.
En dit verschijnsel is ook in de Russische
literatuur waar te nemen. De vraagstukken
van goed en kwaad, van leven en dood, van
liefde en haat, alle algemeen menschelijke
vraagstukken, die de Russische schrijvers
vroeger in hun werken behandelden en waar
door de Russische literatuur in zulk een kor
ten tijd de wereld heeft weten te veroveren,
dat alles wordt door de nieuwe generatie
als dwaasheden beschouwd. In plaats daar
van is een uiterst siraplicistische formule
gekomen de klassenstrijd, die alles zou
verklaren en die belangrijker zou zijn dan al
het overige. De ideeën, de lyriek, hebben af
gedaan. De literatuur heeft slechts één taak,
nl. den industriëelen opbouw e helpen door
voeren. De dichter moet niet meer over zijn
gevoelens, noch over de natuur zingen, hij
moet een hoogoven, een electrische centrale,
een nieuwe fabriek bezingen, een machine
moet voor hem veel belangrijker dan de
schoonste vrouw zijn. En dat alles wordt in
vollen ernst verkondigd En het blijft niet bij
de theorieën, er worden nu zulke romans,
tooneelstukken en gedichten geschreven.
Dé jonge generatie met deze uiterst sim
plistische en primitieve psychologie is reeds
kort na de bolsjewistische revolutie opgeko
men. Reeds in 1923 trachtten de woordvoer
ders en ideologen van deze generatie de
„oudelui" te verjagen en hun plaats in te
nemen. Toen leefde Lenin nog, zelf een lid
van de generatie der „oudelui". Hij wees de
aanspraken van de woordvoerders der jonge
generatie van de hand. Hij wist, dat Rus
land behoefte had aan een zeker minimum
van beschaving, dat in een land, waar het
laagje beschaving zoo uiterst dun was, de
beschaafde elementen (voor zoover zij niet
tegen het communisme strijden althans) ge
spaard moeten worden. Toen werd de aanval
der jongeren afgeslagen. Maar sindsdien is
zooveel in Rusland veranderd. Nu hebben de
jongeren de overhand behaald. Eerst hebben
zij zich op de vertegenwoordigers van de
„burgerlijke" beschaving geworpen. Toen
dat werkje opgeknapt was, zijn de commu
nisten van de vorige generatie aan de beurt
gekomèn. En al de Polonsky's en Wrinsky's,
de leeraren der communisten, werden voor
„oude sokken" en „stoffels" uitgekreten en er
uit gesmeten. Wel waren ook deze „leeraren"
fanatici, die alleen van klassenstrijd en klas
senhaat konden spreken, maar zij hadden
toch iets van het oude Rusland meegenomen,
de belangstelling voor de algemeen mensche
lijke vraagstukken was ook in hun ziel leven
dig. Nu hebben zij afgedaan. In het geeste
lijke leven van Rusland heerschen de uiterst
primitieve jongelui, die het werk aan allerlei
hoogovens leiden.
Deze nieuwe menschen zijn geroepen een
geweldige rol in de geschiedenis van Rusland
te spelen. Zij zullen de verdere lotgevallen
van Rusland bepalen en daardoor tevens het
lot van de overige wereld. Het Westen moet
daarom deze nieuwe menschen trachten te
leeren kennen. De meest opvallende karakter
trek van dezen nieuwen mensch is zijn activi
teit. Hii pakt eiken arbeid aan, iet op geen
VEREENIG1NO TOT BEVORDERING DER
OEZONDHEID IN DE GRAFISCHE VAKKEN
IN NEDERLAND.
Goedgekeurd bij besl. van den Minister v. Justitie
v. 12 Mei 1931 No. 916
ten bate van tuberculose Typografen en
hnnne gezinnen, plaats hebben.
HOOFDPRIf S:
te leveren door winnaar aan te wijzen gemeente
Tweede prijs: Luxe Automobiel. Verdei
Huiekamer ameublement, Radiotoestel,
Stofzuiger, 5 le klas Heerencostumes
naar maat, Rijwielen, enz. enz.
f I.— per lot. 50.000 loten. 1000 prijzen.
Loten verkrijgbaar bij: A. J. KOOL,
K. v. 't Veerstraat 60; C. v. d. TOOREN,
Koningsweg; GEZ. DEEN, Laat: S. VIS
SER, Fnidsen; W. HARSEVOORT, si
garenmagazijn, Verdronkenoord 56.
hindernissen op zijn weg. hij is ruw, primi
tief, hij heeft voorgoed alle „vooroordeelen"
van de oude generatie overboord gegooid,
heeft met alle sentimentaliteit afgedaan. Hij
zal meedoogenloos alles vernietigen, wat hem
den weg naar de heerschappij wil versper
ren. Het is deze nieuwe mensch geweest, die
de z.g. collectivisatie van den landbouw
heeft doorgevoerd, die honderdduizenden
„koelaki" (welgestelde boeren) van hun
have beroofd heeft en ehn zelf naar het barre
noorden verbannen. Deze meuwë mensch is
vervuld van minachting van alle intellec-
tueelen, hij maakt het leven van de overblijf
selen der Russische beschaafde kringen tot
een hel, hij hoont de „oudelui" onder de
communisten, zijn eigen vroegere leeraren
Hij kent geen piëteit, spot om het ideaiisme
van een Tolstoj, een Dostojewsky, een Solo-
jow. De mensch is voor hem niets anders dan
een der bouwmaterialen. Hij is door en door
realist, „Amerikaan", -zooals de Russen zich
graag uitdrukken.
Welke gevolgen zal de opkomende macht
van dezen nieuwen mensch voor de toekomst
van Rusland hebben? Deze vraag is in haar
algemeenheid nog niet te beantwoorden, om
dat wij voorloopig nog in het begin van een
proces staan. Wat wij echter wel kunnen, is
eenige feiten vaststellen. De nieuwe mensch
houdt zich nog officieel aan de leer van het
communisme. Hij zweert nog bij Marx en
Lenin, hoewel hij van die leer practisch niet
veel afweet. Dat is overigens onvermijdelijk,
wil hij inderdaad de macht veroveren, omdat
in tegenwoordig Rusland de weg naar de
macht via het communisme leidt. Maar wat
zal de nieuwe mensch doen, wanneer zijn
doel bereikt is, wanneer de laatste mohikanen
onder de „oudelui", de laatste medestrijders
van Lenin, uit den weg zullen geruimd wor
den?
De nieuwe mensch is niet alleen realist, hij
is ook Rus, zelfs nationalist. Wie aan
dachtig de geestelijke ontwikkeling in Rus
land volgt en niet aan de oppervlakte blijft,
zooals de vreemdelingen uit den aard der
zaak moeten doen, omdat zij in het wezen
van de Russische ziel niet kunnen doordrin
gen, die ziet het ontstaan van een eigenaar
dig nationalisme, dat voorloopig communis
tisch gekleurd is. De nieuwe mensch zal geen
„Brest-Litwsk" dulden, hij zal geen Russisch
grondgebied aan den vreemdeling afstaan,
hij zal zijn land verdedigen, al zou dat tot
een vreeselijke slachting moeten leiden. En
de tijd is niet al te ver, dat deze nieuwe
mensch in Rusland een orde zal willen
scheppen, die met zijn smaak en zijn opvat
tingen in overeenstemming zal zijn.
Dr. BORIS RAPTSCHINSKY.
Ongecorrigeerd.
Hedenmiddag drongen drie jongelui
in den ouderdom van 20 tot 30 jaar de
depositobank „Ottensen" van de bank-
vereeniging „SleeswijkHolstein" te
Altona binnen en roofden 8000 R.M. De
roovers, waarvan een gemaskerd was,
bedreigden de aanwezige employe's
met revolvers. De mannen maakten zich
van den inhoud van de kas meester en
wisten ongehinderd te ontkomen.
ERNSTIGE BENZINEONTPLOFFING
IN ALGIERS.
Vier dooden, zeven gewonden.
Tengevolge van de ontploffing van een
benzine-reservoir te Algiers, werden vier per
sonen gedood en zeven gewond. Een ambte
naar van de Staatsspoorwegen had twee col
lega's met hun gezin uitgenoodigd tot het bij
wonen van een feest. Terwijl de volwassenen
in de woonkamer bijeen waren, speelden de
kinderen met elkaar in de keuken. Plotseling
exploideerde een naast de keuken gelegen
benzine-reservoir. De woning stond dadelijk
Het zaaien en planten is ook in den
moestuin nu aan de orde van den dag
Nu zaaien we o.a. roode, witte en savoye
kool, en daarvan vooral de soorten wel
ke we in den nazomer al willen oogsten
Voor vroeg gebruik zijn „spitst witte" en
„suikerbroods" de meest gebruikte witte
soorten, terwijl van roode kool de soort
„Zenith" wordt aanbevolen. De soorten
voor winterprovisie zaaien we omstreeks
half April, en spruitkool in het laatst
dezer maand. Voor het zaaien kiezen we
een vruchtbaar en vochthoudend rabat
uit. De jonge plantjes zullen dan vlug
ger doorgroeien en minder last onder
vinden van aardvtooien. Vooral bij aan
houdend droog weer kunnen deze de
plantjes soms grootendeels vernielen.
Vochtige grond en een overbemesting
met Chilisalpeter kan dan vaak helpen
om de gevaarlijke „kinderperiode" der
plantjes door te komen. Ook worden de
zaden vaak weggepikt door de vogels.
Om dit te voorkgmen kunnen we zwart
garen een handbreedte boven den grond
spannen. Ook zaaien we nu zomerpeen;
we vermengen het zaad met een weinig
scherp zand opdat het gemakkelijker
kan worden gezaaid. Door het zaad men
gen we ook een weinig radijszaad; deze
radijs kunnen we al vroeg oogsten zoo
dat de peen er geen hinder van heeft.
We zaaien de peen vooral regelmatig en
niet te dicht en verzuimen niet om de
jonge plantjes te dunnen tot op 5 tot
7 c.M. Met een lood zaad kunen we 5 M2.
bezaaien. Verder zaaien we nu van dop
erwten de opvolgende soorten als: lange
krombek, Vlijmsche krombek, capucij-
ners, e. a. en ook peulen en tuinboonen
zaaien we voor opvolgende oogst. Om in
den zomer al kroten te kunnen oogsten
zaaien we nu een klein rabatje waarvoor
de soort Egyptisch platronde is aan te
bevelen. Van selderie en peterselie
zaaien we nu ook een klein plekje; deze
toekruiden hebben we immers steeds
noodig. Wie inmaak-uien wenscht moet
ook deze nu zaaien. We nemen hiervoor
geen stukje grond dat met versche stal
mest werd bemest daar hierdoor de
uienvlieg wordt aangetrokken, en dit
vliegje doet de teelt vaak mislukken.
Met 25 gram zaad kan 4 M2. worden be
zaaid. Onder glas zaaien we nu tomaten
en komkommers die we in potjes op-
kweeken om ze in Mei in den vollen
grond uit te planten.
in lichte laaie. Aibeiders uit de omgeving
verleenden de eerste hulp. De bewoner, zijn
schoonmoeder en een 4-jarig kind overleden
reeds na korten tijd tengevolge van de opge-
loopen brandwonden. De vrouw des huizes
overleed na aankomst in het ziekenhuis.
Zeven andere personen zijn met ernstige
brandwonden in het ziekenhuis opgenomen.
Eenigen hunner verkeeren in levensgevaar.
De Reiger (uitreis) is heden van Marseiüe
te Rome aangekomen.
Het Aprilnummer van het Maanblad voor
berechting en reclasseering van volwassenen
en kinderen heeft een artikel over bezuiniging
en georganiseerd overleg. Behandeld wordt
het contact met den rechter en de reclassee
ring. Achtereenvolgens zijn bijdragen opge
nomen over snel recht bij den politierechter,
over politierechtspraak, generale preventie,
steun en boete-oplegging. Verder treffen wij
nog artikelen aan over ontwikkeling van het
reclasseeringswerk door samenvattende orga
nisatie, over het college van advies in kinder
zaken te Amsterdam en een bijdrage van Ch.
L. PolakRosenburg over bezuiniging. On
der het kopje „rechtspraak" worden ver
schillende markante gevallen behandeld. De
aflevering is verder aangevuld met aantee-
keningen en berichten.
„Ik dacht altijd dat Je zoo van me hield, Hen
drik Voor ons huwelijk placht je uren lang mijn
hand vast te houden."
„Ja, dat was om Je van de plano weg te houden."
(London Oplaton).
