DAGBLAD VOOR
ALKMAAR
EN OMSTREKEN.
2)jaqeÜiksch OiteczicfU
^Buitenland
1Binnenland
1 Yt, 2\/% en 3% jaar lagen en zaten, uit
„wandelen".
Deze Courant wordt ELKEN AVOND, behalve Zon
en Feestdagen, uitgegeven. Abonnementsprijs per
3 maanden bij vooruitbetaling voor Alkmaar 2.
franco door het geheele Rijk 2.50.
Ho. 8©
Directeur: C. KRAK.
Dit nummer bestaat uit drie blad in,
i DE PRESIDENTSVERKIEZING IN
DUITSCHLAND.
Activiteit in de tweede ronde.
Dr. Bruening spreekt.
PRIJS PER GEWONE ADVERTENTIEN
Van 15 regels 1.25, elke regel meer 0.25, groote
contracten rabat. Groote letters naar plaatsinimte.
Brieven franco aan de N. V. Boek- en Handelsdruk
kerij v h. HERMs. COSTER ZOON, Voordam C 9,
postgiro 37060. Telef. 3, redactie 33.
5 Al1 lil li 1932
Hoofdredacteur: Tj, N. ADEMA.
134e Jaargang.
DE ENGELSCH FRANSCHE
BESPREKINGEN TE LONDEN.
De bespreking Tardieu
MacDonald ten einde. Tardieu
terug naar Parijs.
Communiqué uitgegeven aan
het einde der besprekingen.
Bespreking van premiers te Parijs?
HOOVER EISCH 200 MILLIOEN
DOLLAR BESPARING.
HERMANN GERSON STAAKT ZIJN
BETALINGEN.
Passiva 7 millioen R.M
GESPANNEN VERHOUDING
TUSSHEN BOLIVIA EN PARAGUAY.
HET PROCES TE MOSKOU.
EEN OUDE GEESTELIJKE.
HET MOHAMEDAANSCHE
ULTIMATUM.
Door mevr. Naidoe verworpen.
DE WERKLOOSHEID IN ENGELAND.
Een kleine verbetering
COMMUNISTEN EN NAT. SOC.
SLAAGS.
OPZIENBAREND FAMILIEDRAMA
IN AMERIKA.
AL CAPONE.
REMARQUE'S BANKDEPOT IN
BESLAG GENOMEN.
Onder verdenking van „kapitaal-
vlucht".
AUTOBANDIETEN IN ENGELAND.
Losse nummers 5 cents.
De Duitsche rijkskanselier, dr. Bruening,
heeft we tweede ronde van den verkiezings
strijd in Zuid-Duitschland geopend met een
redevoering voor een vergadering van naar
schatting 6 tot 7000 personen. Bruening be
treurde net levendig, dat een tweede verkie
zing noodzakelijk was geworden en de re
geering daardoor in de buitenlandsche poli
tiek niet zoo vrij tot handelen was in deze
dagen als noodzakelijk was. Zoolang de po
litieke onrust in Duitschland voortduurt, kan
er geen vertrouwen zijn in het economische
leven. De verkiezingspropaganda tijdens de
eerste verkiezingen van de nat. soc. is een
systeem geweest van roekelooze en onverant
woordelijke demagogie. In den huidigen toe
stand kan men het Duitsche volk nooit de
magogische beloften doen, maar moet men
steeds weer de waarheid zeggen.
In Januari had Hitier zelve de verlenging
van den ambtstijd van den rijkspresident nog
voor het beste gehouden.
De regeering heeft binnen- en buitenland
bewezen, dat zij zelfs in deze crisistijden,
zelfs met 6 millioen werkloozen het volk rus
tig door den zwaarsten van alle Duitsche
winters heeft kunnen brengen. Deze presta
tie heeft het Duitsche volk onder de ieiding
van rijkspresident von Hindenburg in de we
reld een aanzien gegeven, als geen andere
had kunnen doen, of in de toekomst zal kun
nen doen. Alles wat op het oogenblik in
Duitschland economisch gered is, is niet
meer op particulier crediet opgebouwd, maar
enkel en alleen op het feit, dat de rijksregee-
ring er in geslaagd is in den ontzaggelijksten
nood de begrootingen van Rijk, landen en
gemeenten te beveiligen en daardoor alleen
de Duitsche valuta stabiel te houden.
Voortgaande zeide de rijkskanselier: Ik
spreek het scherp en open uit, de rijkspresi
dent von Hindenburg moet Zondag a.s. een
Jcrachtigen groei van het aantal der op hem
uitgebrachte stemmen krijgen. Dit moet op
dat bij de gedachtenwisselingen en onder
handelingen der volgende weken, welke over
de toekomst en het lot van Duitschland voor
geslachten beslissen zullen, met hem en
door hem gedragen een rijksregeering aan
wezig zij, die zeggen kan: achter ons staat
niet alleen de meerderheid maar de over-
groote meerderheid van het Duitsche volk
Vervolgens wees rijkskanselier Bruening
hartstochtelijk de persoonlijke aanvallen op
den persoon van den rijkspresident af. Ik ga
dezen verkiezingsstrijd in, aldus verklaarde
hij onder stormachtigen bijval, omdat alles in
mij zich verzet tegen de gemeenheid der agi
tatie, die gevoerd wordt tegen de vereerings-
waardige en historische persoonlijkheid van
Hindenburg. Ik voel mij niet slechts als po
liticus, maar ook als mensch verplicht mijn
uiterste krachten in te spannen om in geheet
Duitschland voor dezen man te strijden tegen
leugen en laster, die dag na dag tegen hem
worden gebruikt. Zou er nog een land ter
wereld bestaan, dat een persoon als Hinden
burg zou willen dienen en dat niet onmiddel
lijk het schild zou grijpen om hem tegen der-
gelijken laster te beschermen? Vroeger of la
ter zal het tijdstip komen, waarop Duitsch
land en latere generaties verbaasd zullen
staan, dat een strijd om den rijkspresident
op dit oogenblik ook maar mogelijk geweest
is. Het is de tragiek in het leven van Hinden
burg, dat men hem steeds dan gehaald heeft,
wanneer de nood en de moeilijkheden tot het
uiterste waren gekomen en dat men dan tot
hem gezegd heeft: Zie maar, hoe je het va
derland op het laatste oogenblik nog kan
redden Wij hebben niet vergeten, dat ande
ren, die zoo'n krachtige critiek uitoefenen,
op critische oogenblikken steeds weer uit de
rijksregeering zijn getreden en niet den moed
hadden in de regeering te blijven, toen de
verantwoordelijkheid te groot werd. En wij
zullen nooit toestaan, dat thans de man, die
moedig de verantwoordelijkheid op zich ge
nomen heeft, in het nauw gedreven wordt
De kanselier deed hier een beroep vooral op
de Duitsche vrouwen die er voor verant
woordelijk zijn. dat niet de zin van en het
geloof aan Duitsche eer en de zin voor eer
bied en vereering in het Duitsche volk uit
sterven.
Ten slotte zeide Bruening, onder storm-
ii§en biiva' no£: Hindenburg, die in het
verleden met zijn karakter en zijn monumen
tale persoonlijkheid niet alleen een weerga-
loozen indruk op de wereld heeft gemaakt,
maar vveergalooze vereering in ons heeft
gewekt, beteekent voor ons, die geen wapens
meer hebben, een geestelijk wapen, waarme
de wij den weg vrij kunnen maken voor de
komende generaties. Het gaat om 't hoogste,
om de toekomst van het Duitsche volk, onder
het parool: Met Hindenburg voor Duitsch-
lands geluk en vrijheid.
Na minutenlange toejuichingen voor Brue
ning, sprak nog de voormalige minister van
buitenlandsche ^aken Curtius, die de verga
dering opriep tot tucht tegenover het Duit
sche volk.
o
Sprak dr. Bruening voor de candidatuur
van von Hindenburg, evenzoo deed graaf
Westarpp te Frankfurt a. d. Oder. Deze
laatste sprak in een vergadering van het
Hindenburgcomité.
Over de buitenlandsche politiek zeide
Westarpp o.a. het volgende: Zoowel in de
ontwapeningskwestie als ook in de herstel
kwestie wil Duitschland zijn eischen thans
doorzetten. Herstelbetalingen zullen niet
meer verricht worden, aangezien de repara
tieverplichtingen reeds lang zijn vervuld.
Bruening, die in het buitenland groot ver
trouwen geniet, is vastbesloten een tweevou
dig Neen uit te spreken. Hij kan echter al
leen succes hebben, wanneer het Duitsche
volk gesloten achter hem staat. Daarom is
het van belang, dat Hindenburg een zoo
groot mogelijk aantal stemmen krijgt. Het ls
te rechtvaardigen, wanneer de nat. soc. den
vrijheidswil van de natie opwekken, maar
met groote woorden alleen kan weinig ge
daan worden, het volk moet tot nieuwe offers
bereid zijn. In het Oosten brandt de grens
De Pool wacht er slechts op Opper-Silezië
Oost-Pruisen en Danzig aan zich te kunnen
trekken. Hindenburg en Groener hebben dui
delijk te verstaan gegeven, dat het Duitsche
volk voornemens is een inval der Polen met
actieven tegenstand te keeren. Ook een even-
tueele tweede bezetting van het Ruhrgebied
kan slechts met succes afgeweerd worden,
wanneer het Duitsche volk aaneengesloten
staat. Om de Duitsche buitenlandsche poli
tieke positie te versterken en binnenlandsche
verwarringen te vermijden heeft Hindenburg
zich weer ter beschikking gesteld. Hinden
burg is werkelijk een boven de partijen
staand candidaat, wat men van Hitier nier
kan zeggen. Hindenburg laat zich door geen
partij iets voorschrijven.
De Engelsch-Fransche onderhandelingen in
Downingstreet werden gister tegen den
avond beëindigd. Zij worden „objectief" en
„van vriendschappelijken aard" genoemd
Tardieu is gisteravond naar Parijs ver
trokken.
Aan het einde van de Engelsch-Fransche
besprekingen, welke bijna den geheelen dag
op nummer 10 Downingstreet werden ge
voerd, werd het volgende communiqué uit
gegeven
„Fransche en Engelsche ministers hebben
elkander heden van 10 tot een uur en van
half drie tot vijf uur ontmoet. Aanwezig
waren eerste-minister MacDonald, de heeren
Tardieu en Flandin, Sir John Simon, de mi
nister van Financiën Neville Chambe.iain, de
minister van Handel, Runciman.
De besprekingen hadden in hoofdzaak be
trekking op de economische en financieele
moeilijkheden waarvoor de Donaustaten ge
plaatst zijn. De ministens der beide landen
waren van meening dat de problemen, welke
zij onderzochten, slechts bij algemeene over
eenkomst van internationalen aard kunnen
worden opgelost en dat te dien einde een
hechte en hartelijke samenwerking essentieel
is voor de viermogeudhedenconferentie,
welke Woensdag bijeenkomt. De Britsche en
Fransche regeeringen deelen de hoop, dat
het mogelijk zal zijn spoedig samen te wer
ken aan maatregelen welke, met eerbiediging
aan de wettige belangen van derde partijen,
het mogelijk zullen maken economische toe
nadering tusschen de Donaustaten tot stand
te brengen.
Hooge functionarissen van het departement
van Staat van de Vereenigde Staten ver
klaren dat zeer groote waarde wordt toege
kend aan de besprekingen tusschen Tardieu en
MacDonald, zoomede aan de Donauconfe-
rentie.
Het besluit van Stimson naar Europa te
gaan, kwam volkomen onverwacht. Zelfs zijn
kabinetscollega's werden er eerst door de
bladen van in kennis gesteld en spraicen er
hun verwondering over uit, aangezien een
voortgang ter Ontwapeningsconferentie alleen
de snelle reis niet kan rechtvaardigen. Stim
son vertrekt direct naar Oenève. Hij is voor
nemens op de terugreis een kort oponthoud
te nemen te Parijs.
In kringen van het departement van Staat
en in diplomatieke 'kringen wordt gezegd,
dat het niet verwonderen zou indien dringen
de onderhandelingen de gelijktijdige aanwe
zigheid van MacDonald en zoo mogelijk van
een of twee andere Europeesche minister
presidenten te Parijs noodig zouden maken.
In een bizondere boodschap tot het Ame-
rikaansche congres eischt Hoover dat nog
200 millioen op de begrotingsuitgaven
zullen worden bezuinigd. De president stelt
voor een reorganisatie der bestuurslichamen
Hoover wenscht een bespreking te arrangee-
ren tusschen de congres- en bestuursverte-
genwcordigers, waarbij een nationaal bezui-
nigingsprcgram zal worden uitgewerkt. De
boodschap van Hoover komt geheel onver
wacht en heeft groot opzien gebaard.
Het bekende Berlijnsche modehuis Her-
mann Gerson heeft zijn betalingen gestaakt.
De passiva bedragen 7 tot 8 millioen M. Er
werden onderhandelingen gevoerd, ten einde
de zaken der firma, welke in 1836 werd op
gericht te kunnen voortzetten.
staan heeft. Hij, Wasiljew, is de eigenlijke
ontwerper van den aanslag.
Ten slotte bekende Stern, dat hij de ge
dachte gehad had om den Duitschen ambas
sadeur von Dircksen reeds in December 1931
te dooden. Reeds toen heeft hij de ambassade-
geobserveerd.
De Boliviaansche minister van oorlog pu
bliceert een officieel dementi naar aanleiding
van de Argentijnsche berichten, dat de regee
ring van Bolivia troepen zouden hebben ge
concentreerd in de nabijheid van de grens
van Paraguay.
Voorlezing der dagvaarding.
In de zitting van het Opperste gerechtshof
werd gister allereerst de dagvaarding voor
gelezen. Hierin wordt o.m. geconstateerd, dat
beklaagde Wasiljew heeft bekend besprekin
gen met Stern te hebben gevoerd, waarbij be
sloten werd den Duitschen ambassadeur von
Dircksen te vermoorden. Wasiljew is van
meening geweest dat de strijd tegen de Sov
jetregeering slechts uit het Westen kan plaats
hebben. De breuk tusschen Moskou en Berlijn
welke door den aanslag op den Duitschen
ambassadeur had moeten worden veroor
zaakt, zou tegelijkertijd voor zekere West-
Europeesche mogendheden het teeken moeten
zijn dat de laatste hinderpaal voor het op
treden tegen Sovjet-Rusland ter zijde zou zijn
gesteld.
Beklaagde Stern heeft tijdens het verhoor
toegegeven de bedoeling te hebben gehad den
Duitschen ambassadeur te vermoorden. Dc-
revolver heeft hij gestolen van een bekende
die vergunning heeft vuurwapenen te dragen.
Te dien einde was Stern naar Leningrad ge
reisd.
In de dagvaarding wordt herinnerd aan
het betaan van een geheime terroristische or
ganisatie onder leiding van Ljoebarski. Deze
heeft in Januari 1928 een inspecteur van het
Roode leger, Schaposchnikow, gedood. Ljoe
barski die in dienst staat van het Poolsche
leger, is herhaaldelijk naar Moskou gekomen
ten einde daar op te wekken tot terreurdaden
tegen de Sovjetregeering. In het geval-Scha-
poschnikow heeft hij de daders beloofd hun
te helpen naar Polen te vluchten. De dag
vaarding vermeldt verder dat een getuige Je-
lidowisch, den broeder van de vrouw van den
Witgardistischen generaal Denikin, in het
jaar 1929 in dienst van het Roode leger is
getreden. Daarbij heeft hij verzwegen dat hij
Poolsch onderdaan is.
Stern wordt ervan beschuldigd contra-re-
volutionnaire propaganda te hebben gevoerd
en gepoogd te hebben de Sovjetregeering ten
val te brengen. Voorts heeft hij zich te ver
antwoorden ter zake van voorbereiding van
den aanslag op den Duitschen ambassadeur,
zoomede terzake van den aanslag op den ge-
zantschapsraad.
De acte van beschuldiging tegen Wasiljew
heeft een gelijken inhoud.
Na voorlezing der dagvaarding begon het
verhoor der beklaagden.
Het gerechtshof besloot in geheime zitting
te behandelen de kwestie der betrekkingen
van de beklaagden tot buitenlandsche terro
ristische groepen.
De namiddagzitting.
In de middagzitting van gister werden ver
hoord de ambtenaar van den GePeOe, Bori-
sow, de arbeider Scharf en de chauffeur van
de Duitsche ambassade, die na den aanslag
Stern gegrepen en ontwapend had. Stem her
riep zijn verklaringen, indertijd afgelegd
voor den .ambtenaar van den GePeOe. Hij
zeide thans niet de bedoeling te hebben ge
had ambassadeur von Dircksen of gezant-
schapsraad von Twardowski te dooden. Hij
had slechts den een of anderen diplomaat
willen treffen. Hij had het niet voorzien op
een bepaald persoon. Verder ontkende hij mat
Wasiljew gesprekken te hebben gevoerd over
de politieke en economische structuur van de
Sowjet-Unie. Over den toedracht bij de uit
voering van den aanslag bestaan meenings-
verschillen tusschen Stern en het rapport van
von Twardowski. Deze laatste beweert, dat
Stern zijn revolver slechts had weggeworpen
omdat alle kogels verschoten waren.
Vervolgens werd Wasiljew verhoord. Deze
beweert, dat Stern onder zijn invloed ge
Te Montreal is op 102-arige leeftijd over
leden, de oudste geestelijke van Canada de
reverence Pattersan, die gedurende meer dan
60 jaren werkzaam was als presbiteriaansch
geestelijke.
Toen mevr. Naidoe, de huidige congres
leidster, het schrijven van Shaukat Ali, den
Mohamedaanschen leider, waarin deze dreigt
met tegen-posten, wanneer het posten door
het congres niet wordt opgeheven, gelezen
had, wierp zij het met verachting ter zijde,
zeggende: Ik zal het negeeren. Bedreigingen
maken mij ntet bevreesd. Het posten der
Mohamedanen zal voortgezet worden. Wan
neer Shaukat Ali mij wil komen opzoeken,
zou ik zijn opmerkingen in overweging kun
nen nemen, maar anders niet.
den toestand.
in
De statistieken voor Maart toonen aan. dat
op 21 Maart 146000 meer verzekerde per
sonen werkten in Groot Brittannië dan in de
voorafgaanden maand en 166000 meer dan
een jaar tevoren.
De totale werkloosheid op denzelfden
datum was 2.567.332 of 133.841 minder dan
een maand tevoren en 12786 minder dan het
vorig jaar. Dit afnemen van de.werkloosheid
wordt toegeschreven aan de invoering der
nieuwe tarieven.
Gisteravond zijn in Chemr.itz-Hilbersdorf
nat.-soc. en communisten slaags geraakt.
Twee personen werden gewond.
Te Montclair (New-Yersey) heeft de vrouw-
van den bekenden Amerikaansche rechtsge
leerde Fosdick haar negenjarig zoontje en
haar 15-jarig dochtertje doodgeschoten en
vervolgens zelfmoord gepleegd. Mrs. Fos
dick was zenuwziek. Haar man is bestuurslid
van het Rockefelier instituut. Tijdens den oor
log was hij adjudant van Pershing.
Een officier van justitie te Chicago, George
Johnson, heeft, alaus de N.R.Crt., een rap
port uitgebracht, waarin haarfijn verteld
wordt, op welke manier Al Capone tot voor
kort tot de onaantastbare positie van bende
leider was gekomen. Vier jaar lang hadden de
bondsautoriteiten den strijd gevoerd tegen de
misdadigersfcenden in Chicago met het eind
doel voor oogen Capone achter de tralies te
krijgen. Ten "slotte werd de verbittering van
de openbare meening van dien aard, dat
Capone wel moest worden aangepakt. Hij
gooide het op een accoordje met invloedrijke
mannen aan het departement van justitie, in
Illinois.
Capone zou dan ter terechtzetting maar
zeggen, dat hij schuld had en hij zou dan
veroordeeld worden tot 2 lA jaar. Maar de
door zijn succes al te driest geworden Capone
flapte het geheim van de overeenkomst met
de justitie-autoriteiten er uit in een gesprek
met dagbladmannen. De betrokken rechter,
Wilkinson, weigerde zich aan de afspraak te
houden en op grond van vervalsching van
belastingopgaven kreeg Capone elf jaar. In
het rapport van Johnston wordt nog mee
gedeeld, dat in 1927 de benden op het top
punt waren van haar macht. De organisatie
van allerlei soorten van misdrijf was tot per
fectie opgevoerd. Er waren „zakencentra"
die versterkt waren.
Men had benden met machinegeweren, die
tegen geen moord hoe gemeen ook, opzagen
In sommige van de zakencentra trof men ver
trekken aan, met valluiken in de vloer en met
staal geblindeerde deuren. De valluiken wa
ren om er de slachtoffers door te gaoien De
stalen deuren hadden schietgaten, bestemd
om daardoor spionnen en de politie te ver
welkomen. Hoe bar het in Chicago toeging,
illustreert Johnson met het geval van Hymie
Weiss.
Dit bendehoofd wilde zich niet bukken
voor de macht van Capone's organisatie
Meer nog, hij haatte Capone en zijn handlan
gers omdat dezen er huizen op nahield
waarin het liederlijk toeging. Op een goeder,
dag begaven Weiss en zijn helpers zich naar
het Hawthorne Hotel, waar de Caponisten
plachte bijeen te komen en opende een aanval
uit machinegeweren. Voor deze daad werd
hij voor den rechter gebracht. Na het eerste
verhoor verliet Weiss met zijn advokaat het
gerechtsgebouw. Daar stonden de menschen
van Capone al te wachten met auto's waarin
machinegeweren waren geplaatst. Zoodra
Weiss zich vertoonde, spoten de machinege
weren hem vol met loot en hij viel dood
neer.
De advokaat van Weiss werd gewond.
Capone maakte zijn grootste winsten met de
fabricage van en den clande stienen handel in
bier. Hij placht gaarne er op te pochen, dat
hij niet kon worden aangepakt, omdat er
geen rechter in Chicago was die niet zou
zwichten voor zijn, Capone's, gouden argu
menten. Capone was op den besten voet met
de politici in de leiding van alle partijen. Hij
kwam dikwijls in „de beste kringenTen
slotte nog dit, dat men onder de papieren
van Capone en zijn medestanders een vol
ledig kaartsysteem aantrof van slachtoffers
en van wie als aanstaand slachtoffer op de
nomintie stonden.
Naar het W.B. uit een volgens het Hbld.
over het algmeen goed ingelichte bron ver
neemt, hebben ambtenaren der recherche Vrij-
dag 1.1. bij de Darmstadter und National-
bank gedeponeerde gelden van den schrijver
Erich Maria Retnarque in beslag genomen,
in totaal 20.000 mark. Het was den ambte
naren minder te doen om het geld, dan wel
om de briefwisseling tusschen de bank en een
tusschenpcrsoon te Berlijn in handen te krij
gen. Deze en de rekeningen worden aan een
onderzoek onderworpen. Men verdenkt
Remarque er van de met het schrijven zijner
boeken verdiende gelden in het buitenland te
hebben belegd.
Na o.a. de belangwekkende mededeeling te
hebben gedaan, dat Remarque door zijn
roman „lm Westen niets Neues" over de
heele wereld bekend is geworden, vertelt
Wolff, dat men in Duitschland pas onlangs
heeft vernomen, dat Remarque meestal in
Nederland vertoefde.
Volgens de jongste berichten zou hij in
Frankrijk reizen om er materiaal voor een
nieuwen roman te verzamelen. Waar hij pre
cies is, weet men niet.
In een jaar tijds zijn er in Engeland, naa\
de N.R.Crt. meldt, meer dan 1200 misdaden
gepleegd door z.g. autobandieten. Om de
misdadigers, die er per vaak gesloten
auto van doorgaan, sneller te kunnen vervol
gen, wil Scotland Yard Londen omgeven met
een kring van 130 telefoonposten en voorts
wil zij een auto in gebruik nemen, die een
snelheid van bij de 200 K M. per uur kan
ontwikkelen en dus theoretisch in staat moet
zijn elke andere auto in te halen. Ook denkt
men er over meer motorrijwielen ter be
schikking van de politie te stellen, speciaal
voor de vervolging van auto's. Tevens doet
men een beroep op het autorijdende publiek.
Als een chauffeur een auto van bandieten
ziet, zou hij niet moeten aarzelen om des
noods zijn wagen dwars over den weg te zet
ten. Natuurlijk zal die auto dan wel vernield
worden, maar de politie zou dan dadelijk een
behcorlijke schadevergoeding uit moeten be
talen.
EEN GERECHTELIJKE VERKOOPING.
Uitgesteld.
Gisterochtend is het op den Beukelsweg
te Rotterdam rumoerig geweest. Er zou een
gerechtelijke verkooping geschieden in de
woning van een kapper. Toen de deurwaar
der verscheen, zat het huis vol met vrienden
van den kapper, zoodat bonafide koopers niet
binnen konden komen. De verkooping is uit
gesteld. Vóór het huis is gedemonstreerd te
gen den deurwaarder. De politie heeft aan
het relletje een einde gemaakt.
KINDERWAGEN MET DRIE
KLEINTJES TE WATER.
Gisterochtend ging, vertelt het Hbld., tl
Amsterdam een elfjarig meisje met een kin
derwagen, waarin drie kindertjes, resp. van
Op de Marnixkade bij het plantsoen ver
stuikte het meise haar voet en van schrik liet
ze den haar toevertrouwden kinderwagen
los. Deze rolde van denzelfden weg af en viel
pardoes in de Singelgracht tegenover de Nas-
saukade. Het meisje schreeuwde wat ze kon,
en onmiddellijk schoten hulpvaardige voor
bijgangers toe. Zonder veel beraad sprongen
drie dappere mannen te water en zij slaagden
erin, alle drie de kindertjes en vervolgens
ook den wagen weer op het droge te brengen.
Dank zij deze spoedige hulp bleken de klein
tjes, hoewel zij kopje onder waren geweest,
ongedeerd. Zij werden in een café binnenge
bracht, de G.G.D. verscheen ten tooneele, het
kindermeisje werd gekalmeerd. Het eind van
het nare avontuur was, dat het meisje de drie
kindertjes weer in den kinderwagen naar de
Jordaan terugreed-
