CDIDODU, WAT KIKKER KAREL EN TUIMELTJE BELEEFDEN Besmettings - gevaar! M O N D W AT ER* Uit onze Staatsmachine Verdrag nopens den Finantieelen om toe te geven. De gummistok had evenmin de gewenschte uitwerking. De stijfhoofdige handelsman bleef weigeren zijn naam op te geven of zich te doen fouilleeren. Ten slotte kwam men zelfs in Alkmaar bij den officier van justitie terecht. Maar tevergeefs, de man gaf eerst zijn naam op bij den dokter, die werd verzocht de verwondingen te ver zorgen, die de negotieman in de hitte van het gevecht had bekomen. Hij bleek dan te zijn genaamd B. W. v. B., een 46-jarig gepensionneerd O. I. mili tair en werd op 19 Februari door den kan tonrechter ter zake overtreding der venters- verordening veroordeeld tot f 3 boete of 3 dagen. De comparant was destijds natuurlijk ver van voldaan over zijn ontmoeting met de veldwachters en de ondergane ruwe behan deling, hoewel dit in hoofdzaak aan zijn eigen schuld werd toegeschreven. Hij verkondigüe evenwel triomfantelijk de meening, dat van de wederspannigheid geen proces-verbaal was opgemaakt, maar hier sloeg hij toch de plank mis aangezien dit ordevergrijp den po litierechter aanging. En deze rechtsafdeeling werkt niet zoo vlug als het kantongerecht. Alles gaat daar met meer omslag en formaliteiten, zoodat de veroordeelde marskramer eerst heden ter Po- litiezitting was uitgenoodigd. Verdachte beweerde op de eerste aanma ning met venten te hebben opgehouden en het bleek voorts dat verdachte uitstel ver zocht. De officier zag de noodzakelijkheid niet in en adviseerde afwijzing van het ver zoek. Verdachte had ruimschoots gelegenheid gehad, zich van een verdediger te voprzien en getuigen a décharge op te geven. De politierechter was echter zoo vriende lijk de behandeling nog 14 dagen uit te stel len. EEN BALDADIG WERKLOOZEN- i TRIO. Een drietal jongelieden, Simon S., Adr. N. en G. v. S., allen uit Beverwijk afkomstig, stonden terecht wegens diefstal van een drie tal jassen, die zich bevonden in een aan den heer G. N. Peijs toebehoorenden auto waar mede zij brutaal een toertje hadden ge maakt en voorts was bovendien aan den der den verdachte ten laste gelegd wederrechte lijke toeëigening van een rijwiel aan een an der persoon toebehoorende. Bovengenoemde feiten waren gepleegd op 29 October te Cas- tricum. De heeren stelden het voor als ware het een dronkenmansstreek. Het rijwiel was echter door den verdachte van S. ten eigen bate verkocht. De eigenaar der diverse jas sen was zeer verontwaardigd over den toe stand waarin hij de jassen terug zag. De heer Wiggers had gunstig geadvi seerd omtrent den persoon van den eersten verdachte. Deze maakte de meeste kans op een voorw. veroordeeling. Na langdurige besprekingen werd de offi cier in de gelegenheid gesteld tot het houden van zijn requisitoir. Gevorderd werd tegen S. Sp. en Adr. N. ieder 2 maanden gev. voorw. en tegen van S. 4 maanden gev. voorw. allen met een proef tijd van 3 jaren en op te leggen strenge bij zondere voorwaarden. Uitspraak de twee eerste verdachten ieder tot 2 maanden gev. voorw. en no. 3 een ge vangenisstraf van 5 maanden voorw. ieder met 3 proefjaren. Opgelegd werd onder meer verbod cafébezoek en geheelonthou ding. NOG ZOO'N BEDENKELIJKE GRAPPENMAKER. De 19-jarige los-werkman, thans militair, Jan Br„ wonende te Beverwijk had even eens op 29 October te Castricum zich een rijwielplaatje toegeëigend, dat toebehoorde aan den fouragehandelaar Th. Schermer al daar. Verdachte verklaarde verleid te zijn tot den diefstal door een kameraad. De officier verzocht voor ditmaal 15 boe te of 15 dagen. Vonnis overeenkomstig eisch. De veroordeelde noemde dit bedrag nog rijkelijk hoog, maar nam ten slotte toch maar genoegen. HET VERZEKERINGSGELD LOKTE HEM AAN. De 42-jarige schilder en caféhouder Lou- rens G., wonende onder de gemeente Hoog woud, bevond zich omstreeks 15 November in niet schitterende financieele omstandig heden en had getracht uitkomst te verschaf fen door brand te stichten op den zolder van zijn woning met het doel zich wat contanten te verschaffen door middel van de onderlin ge brandwaarborgmaatschappij te Span broek, alwaar zijn goederen voor 8500 waren verzekerd. Het vliegertje ging echter niet otp en de onhandige brandstichter viel al spoedig in handen der justitie. Hij stond heden ter zake terecht en erkende de brand stichting. Aanvankelijk had verdachte zich van den domme gehouden en beweerde dat de gesprenkelde petroleum ten doel had ge had, zeker soort lastige beestjes te verdrij ven. De officier hield een strenge boetepredica- tie tegen den man, die trouwens al zwaar gestraft is en tot dusver een onbesproken verleden had maar vorderde echter een voorw. straf en wel 10 maanden met 3 proef jaren. Mr. v. Leeuwen kon zich, behoudens eenig- opmerkingen, met betrekking tot de dagvaar ding, met de strekking van het requisitoir wel vereenigen. Voorts schilderde pleiter den ge moedstoestand van den verdachte en refereer de zich aan het requisitoir. De officier, repliceerende. openbaarde de bedoeling die verdachte feitelijk had met de brandstichting en bestreed de opvatting van den verdediger. Hij persisteerde voorts bij zijn requisitoir. Tenslotte werd verdachte veroordeeld tot 8 maanden gevangenisstraf voorwaardelijk met 3 proefjaren en op te leggen bijz. voor waarden. ALS EEN KOPPIGE MUILEZEL. De niet verschenen verdachte Th. Jac. R was ter verantwoording geroepen op grond van het feit, dat hij op 3 September den ge tuige M. Grent te Hem een schop tegen het been had gegeven. Verdachte had te voren met Grent op de Hoornsche kermis kwestie gehad en was hem later ook meermalen las tig gevallen. Eisch tegen veroordeelde, wien strafregis ter niet geheel blanco is, 20 boete of 20 dagen hechtenis. Vonnis conform eisch. TAMME KONIJNTJES GESTOLEN. De niet aanwezige verdachte Fred. de J. Vele ziekte-kiemen komen in ons lichaam door den mond! De ziek ten die hierdoor kunnen ontstaan, zijn slechts te voorkomen door een uiterst zorgvuldig schoon houden van den mond. - Het heerlijk smakende, uit 15 heil zaam werkende besfanddeelen samengestelde Odol-Mondwater, is het meest betrouwbare rei nigingsmiddel van de mondholte. de erkende gezondheids-beschermer had te St. Maarten in den nacht van 2 November 3 vette konijnen weggenomen uit een aan den arbeider Simon P. toebehoorend en op diens erf staand hok. Het waren 2 voedsters en een ram. De koopman J. Goed hart had bedoelde konijnen getaxeerd. Ge vorderd werd 35 boete of 25 dagen hech tenis. Uitspraak 30 boete of 30 dagen. VERONTWAARDIGDE ZIEKEN FONDSBODE. De 36-jarige heer Jacob K., winkelier te Egmond aan Zee, zou op 12 Februari j.1. zijn dorpsgenoot G. Zwart in het openbaar op een vergadering hebben toegevoegd de min der vleiënde woorden: schurk, schoft en boef. Door den aanwezige verdachte werd ontkend, dat hij de woorden schoft en boef had gebezigd. De heer T. Dekker had alleen het woord „schurk" waargenomen- De oorzaak van de grieven des heeren Jacob K. was een voorgestelde verlaging van zijn salaris als bode van de ziekenverpleging. Hij beschouwde het optreden van Zwart als voortkomende uit wraakzucht! De heer C. Pluimgraaf, de president der vergadering, legde een uitvoerige verklaring af ten gunste van den van beleediging verdachten winke lier. Eisch slechts boete of 5 dagen. Vonnis 1 boete of 1 dag hechtenk DE KEURINGSRAAD INTERESSEERDE HEM NIETS. De niet verschenen dienstplichtige Calants- ooger Nederlander Nic. Joh. K., had geen gevolg gegeven om voor den Keuringsraad te verschijnen en werd thans op vordering van den officier veroordeeld to+ ƒ15 boete of 15 dagen hechtenis. Hierna sluiting. AANSPRAKELIJKHEID VAN EEN NOTARIS. Voor het Arnhemsche gerechtshof is een proces gevoerd over de aansprakelijkheid van een notaris. Iemand had in publieke veiling een winkel pand gekocht, maar toen hij het zou aanvaar den om daarin zelf een bedrijf uit te oefenen, bleek het voor een termijn van 24 jaren te zijn verhuurd. Van den termijn waren pas een paar jaren verloopen. De koper beweerde, dat de notaris hem in den waan had ge bracht, dat het huis niet, althans niet voor langen tijd, was verhuurd. In de veilingsvoorwaarden stond het beding, dat het gekochte kon worden aan vaard, voor zoover verhuurd in het genot van de huur, maar de kooper moest zelf voor de ontruiming zorg dragen op zijn kosten. In de procedure stelde de kooper, dat hij omtrent de huur te voren had geïnformeerd bij den notaris en dat deze geantwoord had, dat de huur niets te beteekenen had en on- feldig was. Het Hof nam aan, dat de notaris ad geantwoord, dat de huur niets te beteeke nen had en dat dadelijk na den koop de huur der zou vertrekken en voorts dat het huurcon tract ongeldig zou zijn, omdat de hypotheek houder daartoe geen toestemming had ver leend. Het Hof achtte dit een onrechtmatige daad, omdat elke notaris weet dat vernietiging van huur met ontruiming van het gehuurde lang niet altijd vlug in zijn werk gaat, terwijl een notaris, die bij het geven van inlichtingen daarmede geen rekening houdt en den kooper in den waan brengt, dat de bestaande huur niet aan het zeer spoedig betrekken van het Eand in den weg staat, te kort schiet in wat em in de notarieele practijk, tegenover ge gadigden voor te verkoopen goederen be taamt. Het Hof veroordeelde den notaris om aan den kooper alle dcor hem geleden schade te vergoeden en in de proceskosten. Deze zaak zal eerlang voor den Hoogen Raad dienen. Bijstand. In de Bijlagen :ui de Handelingen der Staten-Generaal v.»»d gepubliceerd de tekst van het Verdrag nopens den finantieelen Bij stand, 't welk tot stand kwam in de elfde Volkenbondsvergadering van 10 September tot vier October te Genève gehouden. Van de Tweede Kamer wordt nu door de regeering machtiging gevraagd cm het verdrag ook voor Nederland te aanvaarden. Voorop ga, dat de regeering aan die ratificatie een voor waarde verbindt en wel deze, dat het verdrag niet zal worden aanvaard, wanneer een ver drag tot vermindering der bewapeningen mocht tot stand komen, dat voor het vraag stuk der ontwapening als onbeteekenend zou moeten worden beschouwd. Inderdaad staat dan ook dit verslag met de internationale veiligheid in het allernauw ste verband. De gedachte, waaruit het ge boren werd (oorspronkelijk van Finsche ori gine) was de wensch de internationale veilig heid te versterken en aldus de mogelijkheid der ontwapening te bevorderen. Overeen komstig de internationale solidariteitsge- dachte één der zuilen van den Volken bond wordt in dit verdrag voorgesteld, dat de leden van den Bond zich zullen ver binden, voor het geval van oorlog en oorlogs gevaar, een nieuwe verplichting op finantieel gebied op zich te nemen ter versterking van de finantieele positie van den aangevallen Staat. We hebben hier dus te doen met een poging om in de eerste plaats de waarbor gen tot voorkoming van een onrcchtmatigen aanval te vergrooten en in de tweede plaats om, indien toch tot oorlog is overgegaan, den aangevallene althans eenigen bijstand te ver kenen. De preventieve werking is tweeërlei', de tegenstander weet, dat de bedreigde Staat materieelen steun van de Volkenbondsleden zal genieten, die hem beter tot afweer in staat zal stellen. Maar na dien steun blijkt dan ook duidelijk bij voorbaat, aan welke zijde, naar het oordeel van den Volkenbondsraad, het recht is (moreele steun). De vraag, welke nu gesteld moet worden, is: waarin bestaat de rnaterieele steun? We laten her antwoord daarop geven door de Memorie van Toelichting: „De versterking- van de finantieele positie van den te helpen Staat, bestaat niet hierin, dat Verdragstaten aan den aangevallen of bedreigden Staat geld geven of leenenhet Verdrag brengt al ken mede, dat, indien zoodanige Staat ge machtigd wordt tot emissie van een kening, de Verdragstaten zich gezamenlijk borg stel- ien voor de nakoming der aangegane ver plichtingen. Alken dus wanneer die Staat daarin te kort schiet, zal van een beroep op de Verdragstaten sprake zijn". Maar zou hét nakomen van die borgstelling voor die andere Staten geen groot finantieel nadeel kunnen worden? Ook in die mogelijkheid voorziet het Verdrag. Het maximumbedrag wordt be paald in verband met de wijze, waarop de uitgaven van den Bond over zijn leden wordt verdeeld, dus naar ieders vermogen. In de Toelichting wordt dit bedrag uitgerekend: Voor Nederland zal dit jaarlijksch maximum eventueel bedragen ruim één millioen gulden. Veel, vooral in dezen tijd. Niet veel, wanneer men bedenkt, dat dit het maximum is; dat het hier uitsluitend betreft een garantie; dat de verplichtingen uitsluitend zullen gelden, wanneer een kening wordt toegestaan en voornamelijk, wanneer men bedenkt, dat dit bedrag beschouwt dient te worden als een verzekeringspremie tegen oorlogsgevaar en daarom vergeleken moet worden met de vee! grootere finantieele lasten, die een oorlog voor ons land mee zou brengen. De volgende vraag, die gesteld kan wor den, is: wanneer wordt nu het sluiten van een leening toegestaan? Wanneer de Volken bondsraad met algemeene stemmen (we her halen: algemeene stemmen) behalve die van de partijen in het geding, heeft vastgesteld, dat een Staat met schending zijner interna tionale verlpichtingen tot den oorlog is over gegaan, zal op verzoek van den aangevallen Staat garantie voor een leening worden ver strekt, tenzij, wederom met dezelfde eenstem migheid, wordt beslist, dat, ondanks het feit van den aanval, voor het garandeeren van een leening geen sprake is. In geval van oorlogsgevaar, zonder dat reeds sprake is van een aanval, zal de Raad eveneens met al gemeene stemmen, dien bijstand kunnen' ver kenen, onder voorwaarde, dat de andere partij geweigerd of nagelaten heeft zich naar de door den Raad aanbevolen middelen tot handhaving van den vrede te gedragen en de vrede, naar het oordeel van den Raad, op geen andere wijze kan worden bewaard. Deze regelingen zijn practisch alleen uit voerbaar, indien beslissingen van individuee- le regeeringen omtrent het al of niet verke nen van den bijstand worden uitgeschakeld en de beslising over de toepasbaarheid van liet Verdrag geheel gelegd wordt in handen van den Raad van den Volkenbond, aan wiens beslissing allen zich onderwerpen. Hier valt dus de overigens geldende indi- vidueele vrijheid der regeeringen ten opzich te van het gebied der z.g.n. „sancties" tegen een aanvallenden Staat weg. Trouwens de ge vraagde eenstemmigheid van den Raad is waarborg genoeg, dat de gevraagde bijstand niet dan in zeer s'erieuse gevallen zal worden gegeven. iBitmetdand EEN NEDERLANDSCHE WEEK. Een pleidooi voor gebruik van producten en voorwerpen van Nederlandschen bodem. Gisterochtend is de Nederlandsche Week geopend in het Carlton Hotel te Amsterdam. Er was een zeer groot aantal belangstellen den. Boven het podium de spreuk: „Schraagt de eigen bronnen van bestaan". Aan de bestuurstafel zaten met minister Verschuur en mr. Guépin de leden van het Uitvoerend Comité van de Nederlandsche Week en voorts de commissaris van de konin gin in Noordholland en een aantal leden van Gedep. Staten van Noordholland. Namens het Uitvoerend Comité heeft mr. C. H. Guépin, voorzitter van de Ned. Mij. voor Nijverheid en Handel, de „Nederland sche Week" geopend met een rede, waaraan het volgende ontkend is: De toestanden op economisclt gebied heb ben zich gedurende de laatste jaren, en sinds de laatste maanden in verscherpte mate, be langrijk in het nadeel van ons land gewij zigd. Het is allen bekend, dat de welvaart van vele onzer bedrijven ten nauwste samenhangt met de mogelijkheid van export. Van vele dier bedrijven is de capaciteit veel te groot voor een consumptie uitsluitend door Neder land. Door nieuwe belemmeringen van den uitvoer zullen ook nog de enkele exporteeren- de bedrijven, welke door de malaise nog niet uit hun evenwicht waren geraakt, maatrege len moeten gaan nemen om hun productie te beperken. Helaas zal het nemen dier maatre gelen noodzakelijk ten gevolge hebben, dat het reeds zoo ontzaglijk getal werkloozen nog weder vergroot wordt. De bedoeling van het organiseeren van de „Nederlandsche Week" is nu er op te wijzen dat wij allen, welk standpunt wij ook inne men ten opzichte van de groote economische kwesties, hoe ook in het algemeen onze be schouwing moge zijn op politiek en econo misch gebied, kunnen bijdragen om den heer-1 schenden nood in Nederland te verminderen en wel door zooveel mogelijk het koopen van al hetgeen, dat wij behoeven, te beperken tot artikelen van Nederlandsch fabrikaat. Wel licht zal moeten worden gebroken met een gewoonte, misschien zult u even moeten ge wennen aan voorwerpen van andere hoeda nigheid en vorm, dan waaraan gij sinds ge- ruimen tijd gewoon zijt. Wellicht zal ook een klein offer moeten worden gebracht aan door u verkozen smaak, geur of kleur, doch dit alles is toch buitengewoon gering tegenover het voordeel, dat gelegen is in den aankoop onder de huidige omstandigheden van voor werpen, gefabriceerd in Nederland. Het voordeel is, dat ge door uw keuze te richten op het Nederlandsch fabrikaat mee werkt tot het in standhouden van Nederland sche bedrijven, en daardoor meewerkt tot het voorkomen van verdere uitbreiding, wellicht zelfs tot het verminderen, van de bestaande werkloosheid. Laht ieder, tot welken kring hij ook be hoort, zich niet alleen iets voornemen, doch inderdaad aan het Nederlandsch fabrikaat de voorkeur geven. Laat ieder zijn best doen cm in de eerste plaats de in Nederland, resp. Ned.-Indië, gemaakte en gekweekte voorwer pen en producten te koopen. Rede-Minister Verschuur. Vervolgens was het woord aan den minis ter van arbeid, handel en nijverheid, mr. Ver schuur. Hij legde er in zijn rede den nadruk op, dat de regeering met de contingentee- ringsmaatregelen geen protectie gewild heeft. De minister bracht een woord van hulde aan de initiatiefnemers en voorbereiders: Zij wenschen niet den terugkeer van het vertrou wen in het bedrijfsleven te forceeren, maar zij gelooven, dat, als men ook elders zich krach tig opmaakt tot hernieuwde actie, als men overal zijn taak opvat als hier, dat dan her stel van vertrouwen zal intreden. En zeker wil men, in afwachting van dat herstel, de geestkracht ongeschonden bewaren. Doet men goed de leuze aan te heffen: Koopt Nederlandsch fabrikaat? Zweemt dat niet naar protectie? Gaat de regeering nu soms aan protectie doen, zoo heeft men ook gevraagd, toen maatregelen werden genomen tegen een abnormalen invoer. Welnu, protec tionisme heeft de regeering met haar contin- genteei'ing niet gewild. Daar was geen spra ke van het oprichten van tariefmuren voor uitbreiding van de binnenlandsche industrie ten koste van de buitenlandsche. Er was ook geen kunstmatige steun aan ondernemingen, die hier te lande nog geen levenskracht had den, Wat de contingenteering doet, strekt slechts tot behoud van het bestaande, dat zijn levenskracht heeft bewezen. Sinds drie ge neraties hebben onze Nederlandsche land bouw en nijverheid een hoogen trap van ont wikkeling bereikt. Zij hebben daartoe geen protectie noodig gehad. Thans zijn de om standigheden echter zoo abnormaal, dat door den wanhoopsuitverkoop van andere landen de gezondste industrieën hier zouden wor den weggevaagd. Nu is ook het oogenblik daar, dat onze eigen landbouw en industrie niet mogen lij den van dit gebrek van het publiek, dat het zijn eigen binnenlandsche industrie niet kent of niet weet te onderscheiden van het vreem de Hier is werk voor nationale propaganda, welke gezond en verstandig is, zoolang zij niet omslaat in chauvinisme. Zelfs behoeft niet uitsluitend de regel: Ne derlandsch fabrikaat alleen bij gelijken prijs en gelijke kwaliteit den doorslag te geven. Prijzen zijn meetbaar en onmiddellijk verge lijkbaar. Kwaliteit echter is aanpassing aan behoefte en smaak. Op dit terrein mag en zal de nationale industrie een voorsprong heb ben. Bij de verkoop-methodes zal men daarop wel hebben te letten. Anderzijds zouden de landbouw en industrie zichzelf geen dienst bewijzen door op dezen voorsprong te reke nen Dat zou verslappend werken. Spr. eindigde met het uitspreken van de hoop, dat de Nederlandsche Week een groot succes mag worden. Vervolgens werd de tentoonstelling van Nederlandsch fabrikaat bezichtigd. R.K. VOLKSPARTIJ. In de Zaterdag en Zondag gehouden jaar vergadering van.de r.k. Volkspartij zijn bij acclamatie herbenoemd tot bestuurslid ae heeren C. D. Wesseling, voorzitter; W. C. Setteur, uit Utrecht, en F. J. Weber, uit Nij megen, en als redacteur-administrateur van Onze Vaan de heer Wesseling. Besloten werd het volgende congres te Utrecht te houden: Het door het bestuur ontworpen verkie zingsprogram werd goedgekeurd. De erin vastgelegde hoofdlijnen betreffen: 1. den regeeringsvorm. De partij streeft naar herstel van het parlementaire stelsel door samenwerking in de volksvertegenwoor diging van die parlementaire groepen, welkt een democratische meerderheid kunnen vor* mij met verwerping van een herstel der zg rechtsche coalitie. 2. de financien. De partij, erkennende de nooden van de schatkist, verwerpt het sti'e- ven naar verlaging van het welvaartspeil van het Nederl. volk door verlaging van sala rissen en pensioenen en neerdrukking van het loonpeil in het algemeen. Zij verwerpt evenzeer al zoodanige maatregelen, welke gericht zijn op mindere tegemoetkoming in de sociale nooden en verlaging van het onder wijs- en ontwikkelingspeil van het Ned. volk. Zi] wenscht voorziening in de financieele be hoeften door sterker progressieve belasting heffing van vermogens en hoogere inkomens en instelling van nieuwe belastingheffingen ten opzichte van winsten, gemaakt door N.V.n en van speculatie, leeningen, desnoods gedwongen, zonder rentebetaling of tegen zeer lage rentevergoeding. 3. economische omvorming. De partij ver langt met verwijzing naar en handhaving van het in haar beginselprogram bepaalde omtrent het recht van privaatbezit indien het algemeen belang zulks eischt, beschikbaar stelling ten algemeene nutte van bodem- en industrieel bezit tegen schadeloosstelling en het beheer der productiemiddelen door z g. bedrijfsschappen met wetgevende en bestu rende bevoegaheid. Daaf uit de groote econo mische verwording in den huidigen tijd de on houdbaarheid van het kapitalistische stelsel voldoende gebleken is, dient de wetgeving in gesteld te worden op het scheppen van nieu we rechtsvorming tot behoud en verdere ont wikkeling der democratische beginselen op sociaal-, economisch- en politiek gebied. 4. defensie en ontwapening. De partij streeft naar voortdurende vermindering van personeele en financieele lasten ten behoeve der defensie met als einddoel slechts zoodani ge wapening als noodig zal blijken voor poli- tioneeie doeleinden en vervulling van de taak van Nederland als lid van den Volkenbond. Een en ander geldt zoowel voor Nederland als voor de overzeesche gebieden. Nederland geven een voorbeeld van nationale ontwape ning en neme krachtig deel aan alle pogingen om tot internationale ontwapening en wereld- pacafisme te geraken. Aangenomen werd de volgende motie: De R.K. Volkspartij in Nederland, in haar tiende jaarlijksch congres te Nijmegen bijeen op 2 en 3 April 1932, overwegende, de groote moeilijkheden, waarin land en volk door malaise en crisis zijn komen te verkeeren; er kennende, dat deze moeilijkheden niet aan de regeering kunen worden verweten; consta teert daartegenover, dat het ministerie-Ruy» de Beerenbouck, waarin vier katholieken heb ben plaats genomen, de oplossing van de moeilijkheden niet zocht door nieuwe rechts vorming in de ngeest der Pauselijke Encylie- ken en door nationale ontwapening, maar in tegendeel de zwaarste lasten legt op de zwak- |ste schouders, de sociale bevrediging tegen houdt en de cultureele ontwikkeling schade toebrengt; protesteert tegen een dergelijke mammonnistische en militaristische politiek; 191. Kijk eens, zei Tuimeltje, met dat schilderij zullen wij de ooievaar zien te vangen. Het is nog heelemaal nat van de verf en als de ooievaar er aan durft te komen, plakt hij er zeker aan vast. Wat een reuzen kunstenaar ben je toch zei kikker Karei. Het is zoo mooi, dat ik het erg jam mer vindt, als de ooievaar het vernielt. En kikker Karei ging de andere kikkers halen om het mooie schilderstuk te bezichtigen. 192. Alle schilders uit het kikkerland kwamen naar het schilderij kijken. Ze hadden allemaal van die echte schil dersdasjes aan en groote hoeden op. De eene bracht bloe men, de andere een huldebetuiging mee. Heel het land was verrukt en Tuimeltje liep maar met zijn handen in zijn zakken rond en had de grootste pret dat ze zijn schil derij zoo mooi vonden. v-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 6