Dr. G. HOENEVELD RIHGERS is van 22 April tot 4 Mei afwezig. HUID-ARTS VAN DER SLUIS IS AFWEZIG Jiuast m lüelmschap liefdadigheidsconcert. 5-oomzt Adoectentië S. WORTEL M. WORTEL—FREDERIKS hun 40-jarige echtvereeniging ie herdenken. DIRK DE VRIES ANNY DUIN. A. M. EIJMA WIM VERKROOST ANNIE KOOIJ. NEL VAN DEN BOGAERDE. NELLY. ANNA KLASINA, CORNELIS WEELAND, ZENUWARTS, Een h r IH bonbon gevuld met een fijne moccacrème. Het geheel is kwaliteit durfde gij zeggen: Zoo moet het en des noods zal ik het u voordoen. jDirk Govers laat in de Schermeer een goede herinnering achter. Namens de Holl. Maatsch. v. Landbouw wensch ik U, die zoovele jaren voorzitter van de afd. Alkmaar bent geweest, met uwe vrouw en uwe kinderen van harte geluk. Mevrouw Govers, slechts een enkele maal hebben wij van U nachtpermissie voor uw man kunnen afdwingen. Dat gebeurde in De Witte Brug in Den Haag, maar U wist, dat het onder zijn leiding steeds goed ging. Wij hebben gestaan onder zijn toezicht, als wij in de Schermer feest vierden en altijd kwamen wij, dank zij zijn waarschuwende stem, op tijd thuis. Ik spreek den wensch uit, dat U beide, met uw beide kinderen, die elkander in gezellig heid en energie aanvullen, nog langen tijd een gelukkig gezin zult uitmaken. De heer jb. S w a a g voerde namens het Veefonds de Kolfclub en de Kennemer Sport club het woord, terwijl hij ook als groot vriend het echtpaar met het gouden feest ge- lukwenschte. Voor U en uwe kinderen, maar ook voor alle belangstellenden, aldus spr.. is het een belangrijke dag. Vijftig jaar wil heel wat zeggen. Ze scheiden U van den dag, waarop gij door de band van het huwelijk werd ver bonden. Niet altijd ging ook uw huwelijks bootje over kalme wateren; er is ook vóór en tegen geweest, maar het vóór heeft het meest op uw pad gelegen. Daarmede felici teer ik U en ik hoop ook, dat U in de toe komst het geluk en de voorspoed zult ervaren die uw deel waren en dat nog minstens een 10-tal gelukkige jaren uw deel mogen zijn. Mr. W. C. Bosman sprak namens de afd Alkmaar van den Vrijheidsbond woor- een van gelukwensch tot het gouden paar. Het komt niet zooveel voor, aldus spr., dat men 50 jaar getrouwd is. Ik. denk, dat gij vanmorgen wel tot elkander gezegd zult hebben: Waar zijn die jaren gebleven? Als men vóór zoo'n periode staat, lijkt het een tijd, waaraan geen eind komt. Op school dachten wij een eeuw eindeloos. Wanneer daar verteld werd van Alkmaars beleg, 300 jaar geleden, dan dachten wij, dat dit was in de dagen van de schepping der wereld Wanneer 50 jaar voorbij zijn, dan is het niet veel en weet men niet, waar ze gebleven zijn. Ik wil thans een oogenblik spreken over de groote verdienste van de echtgenoote, die 50 jaar lang dien man heeft moeten verdra gen. (Gelach!) Dat is natuurlijk lang, maar zij deed het met veel opgewektheid en heeft als de sier van het huis grooten invloed ge had op den persoon van den heer Govers en daardoor op de maatschappij, want alle kracht moet van binnen uit komen. De vrouw heeft het stuur van de huishouding in han den. Het werk van de vrouw is van beschei den aard en zij wenscht niets anders. Zij hebben allen wel het stemrecht gekregen, maar 95 pCt. van de vrouwen stemt als de mannen en het zitting nemen in bestuurs colleges ligt hun het minst. Thuis zijn, voor den man zorgen, en ma ken, dat hij gezond is van lichaam en ziel, dat is haar groote taak en stelt den man in staat, thuis nieuwe krachten te putten. Dit heeft de man noodig, evenals de mensch niet kan zonder slaap. Daaruit put hij herstel van krachten voor den volgenden dag, en dat uw becheiden taak geweest.. Gij liet uw man de eer en u werd zelf vergeten, maar uw arbeid is zeker niet minder belangrijk geweest. Want het is daardoor, dat dit gou den paar terug kan zien op een gelukkig werkzaam leven, waarvan de maatschappij de volle vruchten heeft geplukt en waardoor het voorrecht genoten wordt, dezen buiten gewonen dag te kunnen beleven. Het geluk kig huiselijk leven is de bron geweest van de kracht van den man. U beiden wensch ik hartelijk geluk. De heer Zuurbier sprak als voorzitter van de Ver. en van de Federatie tot verbete ring van den Wolhandel in Noordholland. De ondervinding heeft mij, aldus spr., ge leerd, dat dames vooral, wanneer ze op leef tijd komen, niet zelfzuchtig zijn. En daarom zal ik het woord tot den jubilaris richten. Het is voor mij een bizonder voorrecht, U, mijnheer Govers, als mede-oprichter en ijve rig medewerker van onze vereeniging, geluk te kunnen wenschen. Wij hebben al verschei dene jaren de zaakjes van de vereeniging be hartigd en al kunnen wij ons er niet op be roemen, dat wij in alle deelen bereikt heb ben, wat wij wenschten, n.1. den verkoop van het artikel, toch dunkt 't mij, dat er reden is tot voldoening, omdat wij hebben kunnen bereiken, dat het product zelf in gewicht en kwaliteit is vooruit gegaan. Door zorgvul dige sorteering onzerzijds en door zaakkun dige selectie van de fokdieren vanwege het Texelsche schapen-stamboek, hebben wij daarmee veel succes bereikt. Schapen met ruig boeren-hondenhaar komen niet meer voor en de fabrikanten, die destijds beweer den, dat de Holl. schapenwol slechts ge schikt was om daarvan te maken vilt, de kens, en hoogstens sajet, zijn in het ongelijk gesteld, want ook de heeren- en damesklee- dingstukken kunnen daarvan zeer goed ge maakt worden. Daadwerkelijk getuigt daarvan uw zoon Evert, die zich bij voorkeur kleedt in pak ken, van die wol vervaardigd en dit zeer tot genoegen van zijn echtgenoote, die weet. dat zijn kleeding kleur-echt en was-echt moet zijn. Zelfs uw andere zoon, die niet zoo'n organisatieman is, heeft toch de verleiding niet kunnen weerstaan, om zich ook van deze stof pakken aan te schaffen. Namens de beide organisaties bood spr. het echtpaar een fraai bloemstuk aan, waar op een wit schaap, het zinnebeeld der Ver eeniging. wij hopen, dat het ons gegeven mag zijn, U nog langen tijd in ons midden te hebben op onze bestuursvergaderingen en uw bezie lend woord bij het nemen van besluiten te hoor en. Ik wensch U met uwe echtgenoote en de uwen nog lang een gelukkig leven. Mr. P. Lange veld sprak namens de Raadsfractie van den Vrijheidsbond. Ik zit nog, aldus spr., slechts kort in den Raad, waarvan de heer Govers met eere de nestor wordt genoemd. Jn dien korten tijd, waarin ik met hem te maken had, en hem daarom opbelde, vernam ik dikwijls van me vrouw: Hij is niet thuis; hii is naar een ver gadering. En de toon, waarop dif gezegd werd, was meer een juichkreet, alsof zij te kennen wilde geven, dat zij ermee ingeno men was, dat haar man weer in het volle leven werkzaam was. Dit trof mij en daarvoor komt haar hier voor een woord van dank toe. Vijftig jaren heeft de heer Govers als kapi tein op het schip gestaan. Vijftig jaren lang ging hij recht door zee. Een man van recht door zee is de heer Gevers en het is eigen aardig, dat hij op het land anders is Zijn lievelingskind, de Schermerweg, wil hij al- tijd bochtig en krom houden. Die weg is 300 jaar zoo geweest en moet volgens hem zoo krom blijven, want dan kunnen de auto's daar niet zoo hard rijden. Dat is de eenige inconsequentie, die ik in dezen man heb kunnen ontdekken. Misschien kennen anderen er meerderen. (Gelach!) Onze fractie, ik spreek ook namens den heer Stoutjesdijk, is tevreden met hem en dankt hem voor den grooten steun die zij al- tijd van hem mocht ondervinden. Altijd was hij mij. als nieuweling in het politieke leven ter wille. Wij hopen aan zijn zijde, evenals U, me vrouw, voort te gaan en hopen, dat U nog vele gelukkige jaren tezamen in gezondheid zult beleven. De heer J b. Haif gevoelde zich als vice- voorzitter van de afd. Alkmaar van de Holl. Maatsch. van Landbouw, gelukkig, namens die afdeeling een hartelijk woord van geluk wensch te kunnen spreken tot het gouden paar met dezen buitengewonen dag. Vaak hebben wij met U als voorzitter, prettig vergaderd. U bent niet alleen onze voorzitter, maar ook 50 jaar lid van onze afdeeling. En ook daarmee feliciteer ik U. Het is voor U een voorrecht, dat uw vrouw altijd zegt: Ga je gang maar. Bruid en bruidegom, ik hoop en ik wensch, dat het U gegeven moge zijn, nog jaren met elkander in de grootste liefde te mogen voortleven en dat U nog jaren voor uw ge zin en de afdeeling, ten genoege van ons, en tot vreugde van U en uw familie, en in het belang van de afdeeling, moogt voortleven. De heer D. J. Govers sprak hierop een woord van dank, zich bij voorbaat veront schuldigende, dat hij kort zou zijn. Kortheid achtte hij noodig met het oog op de andere menschen, die zouden komen. Mede namens zijn vrouw dankte hij voor de groote eer, hen aangedaan en de harte lijke woorden, tot hem gesproken. Wij zijn verrukt, aldus spr., over die groote belang stelling en wij hopen, dat de woorden, hier gesproken, bewaarheid mogen worden en dat gezondheid ons deel moge blijven. En dat U daarvan allen lang getuige moogt blijven! Hierop noodigde hij de aanwezigen uit in de andere zaal ververschingen te gebruiken. Tal van personen kwamen hierna nog het gouden paar in de middenzaal, die door de vele bloemstukken in een bloemenparadijs was herschapen, hun gelukwenschen aan bieden. HET 12^-JARIG JUBILEUM VAN DE R.-K. MUZIEKKAPEL SAINT LOUIS. Zondag 24 en Maandag 25 April zal in ,,'t Guiden Vlies" een jubileumsconcert wor den gegeven door de R.-K. Muziekkapel Saint Louis ter gelegenheid van haar 1254-jarig bestaan. Het programma der feestelijkheden bevat een woord van waardeering, geschreven door de kapel-directeur den heer Willi Kohier aan het adres van den oprichter, den bekenden broeder Theodorus. Pater Th. G. van Haaster, oud-praeses van de Sin: Jos Gez. Ver. afd. Alkmaar, haalt in het programma oude herinneringen op en spreekt de beste wenschen voor het jubi- leerende corps uit en eveneens doet de be schermheer, de heer Th. A. Koelman. Het programma der door '.ie jongens uit te voeren werken is zeer gevarieerd en be wijst wel, dat er in de afgeloopen levens periode duchtig gestudeerd is. Het programma is aangevuld met het op treden van humoristen. Wij twijfelen er niet aan of Saint Louis zal haar koperen feest op luisterrijke wijze vieren. VOLKSZANGAVOND N'ED. VER. VOOR DEN VOLKSZANG AFD, ALKMAAR. Voor zoo'n sluitingsavond met zulk een gevarieerd programma zou meti gaarne de beschikking willen hebben over eenige ko lommen van de Alkm. Courant, want er is genoeg over te schrijven. De Uniezaal was goed bezet en de stem ming onder de aanwezigen was opgewekt. Leider Sixma buitengewoon op dreef, toonde zich hoogst tevreden over de zang prestaties van zijne leerlingen, uit alles was te merken, dat men op de vorige zangavon den, de wenken van den leider, hoe er gezon gen moet worden, ter harte had genomen. Melchert Schuurman was de welkome me dewerker, die voor de afwisseling zorgde. Hoe heeft hij zijn viool weer laten zingen en hoe bracht deze musicus in hart en nie ren zijn toehoorders onder de betoovering van zijn spel. Zijn programma bestond uit de navolgen de composities: Serenata (Braga), Serenata (Enzolini), Vision (van den violist zelve), een stemmingsstukje, dat van zijne bekoring nog niets heeft ingeboet en tot slot „Czardas" (V. Monti). De verloting was mede een belangrijk nummer op het programma van dezen avond, het succes was volkomen, alle lootjes waren geplaatst, dat gaf geld in het laadje tot groot genoegen van het bestuur en de ge lukkigen die een prijs op hun nummer had den, gingen met een glunder gezicht naar huis. Een slotavond zou geen slotavond zijn, als deze niet gepaard ging met eene huldi ging van het dag. bestuur, leider en accom- pagnatrice. Een dames-comité, samengesteld uit de ge regelde bezoekers, had door milde gaven daartoe in staat gesteld, eenige fraaie ca- deaux aangekocht, die door mevr. v. d. Horst met een geestig toespraakje werden aangebo den aan den heer en mevr. Ohlen, den lei der en den secretaris-Denninsrmeester. welke beide laatsten, evenals het echtpaar Ohlen, met hunne echtgenooten op het podium moesten •verschijnen. Het was in één woord een reuze avond. De heer Ohlen bedankte aan het eind van den avond allen die tot het welslagen had den bijgedragen en riep allen een hartelijk tot weerziens toe. Wij sluiten ons daar gaarne bij aan. en voegen daaraan toe dat het onzen wakke ren voorzitter gegeven moge zijn met zijne gade nog jarenlang werkzaam te kunnen zijn in het belang van Volkszang. AD INT. AFD. ALKMAAR. Ten bate van het Witte Kruis geeft het dubbelmannenkwartet „Zang en Vriend schap", dirigent C. Jonker, een concert op Maandag 25 April, in de Groote Kerk al hier, waarvoor net de medewerking heeft verkregen van mevr. Cora de Lange-van Rijn (zang), van Sam Swaap, den eersten concertmeester van het Residentieorkest, en van den organist der kerk, W. H. Slinger, voor de begeleiding. Over het zingen van Mevr. de Lange schreef o.a. J. H. Jr. in de courant: Zij heeft een zeer mooie stem, waarvan het timbre op vallend fraai is. „Fünf Zigeuner Lieder" van Dvorak gaven haar gelegenheid de donker gekleurde borsttonen te laten bewonderen, waardoor de stem een uitgesproken alt leek Maar na het hooren van de liederen van Mahler moet ik deze meening herzien en liever spreken van een alt-mezzo-sopraan. En dezelfde recensent schrijft over een uit voering van Handei's oratorium „Judas Maccabaus door „de Stem des Volks" te Am sterdam Met zeer veel genoegen heb ik door mevr. Cora de Lange-van Rijn de alt-mezzo sopraan hooren zingen. Ik vond haar dezen avond wel het gelukkigst zingen van het so listenkwartet. Wat zij zingt is muzikaal, rus tig en zeker, en het timbre van haar stem is steeds mooi. Ik zal met belangstelling deze Alkmaarsche zangeres in een groote partij hooren. In Philips' ontspanningsgebouw te Eind hoven zong mevr. de Lange ook. Men schreef er o.m. dit van: Mevr. Cora de Lange-van Rijn verheugt zich in het gelukkig bezit van een buigzaam en smetteloos rein mezzo-so- praangeluid. Haar zuiver intoneeren bewon dert men aldoor en haar toonvorming is steeds beheerscht. Bij de Italiaansche arioso van Handel, Cadera en Paesiello bleek haar dictie ook de vereischte opera-kwaliteiten te bezitten. Voortreffelijk zong zij de 5 Zigeunerliede ren van Dvorak enz. Over den violist Sam Swaap verschafte men mij tal van gegevens, waarvan ik er eenige overneem. Handelsblad: Het vioolconcert van Brahms heeft hij ons meesterlijk voorge speeld; rust tot in de zwaarste passages, en bezieling overal waar Brahms die oproept. Het Vaderland: (Vioolconcert van Beet hoven). Hetgeen Swaap speelde zöoals men het verwachtte van een violist van zóó groo te begaafdheid. Technisch staat hij zijn man en zeker ook den reus Beethoven, dien hij stylistisch van de nobel-rustige en verheven zijde opvat. Nieuwe Rott. Crt.. Tot een meesterlijk violist heeft de Haagsche concertmeester zich ontwikkeld. De Tijd: Swaap heeft met de Symphonie Espagnole van Lalo gefrappeerd met zijn expansief en voorname doordringende artis tieke reflexies. De Avondpost: Swaap heeft recht op den naam van ontwikkeld, intelligent, muzikaal kunstenaar, enz. En even enthousiast luiden de kritieken over S.'s spel uit „Kölner Tageblatt, „Lo- kal Anzeiger", „Algemeine Musik Zeitung", „Le Neptune" (Antwerpen). Tot zoover over de solisten. Wat het dubbelmannenkwartet presteert is genoegzaam bekend, ook, dat het zich steeds in dienst stelt der liefdadigheid, en Schoorl's gemengd koor, dat ook op dezen avond zal medewerken, heeft zich aldaar, en tevens in de omgeving een zeer goeden naam weten te verwerven. A. K. BERGER KUNSTKRING. Twee Menschen. Wie een stuk vol verrassingen, vol tooneel- effecten wenscht te zien, moet niet naar Twee Menschen gaan kijken. Want de daarin verwerkte stof is zoo sim pel, we zouden haast zeggen zoo alledaagsch, dat we meer dan één toeschouwer hebben hoo ren zuchten: moet ik nu zooiets op het tooneel gaan bekijken, dat k^n ik thuis ook wel zien. Inderdaad, de wereld is vol menschen ais deze twee, mannen en vrouwen, die in een huwelijksverband naast elkaar leven en elkaar niet begrijpen. Zij beginnen hun samenleving vol idealen, vol plannen om geheel in elkaar op te gaan en na de roes der eerste huwelijks maanden komt de reactie. De man word; door zijn zaken gegrepen, de drang naar geld, naar eer en roem drijft hem voort, hij ziet zijn vrouw zelden meer, hij verwaarloost haar en de vrouw 'van haar kant krijgt het gevoel, dat hij haar niet meer noodig heeft en dat ze beter kan scheiden. Es ist eine alte Geschichte, doch bleibt sie immer neu. Maar het is niet zoo gemakkelijk dat alles op het tooneel uit te beelden en de dialoog zoo spannend te maken, dat men er drie be drijven lang inet belangstelling naar luister:. Paul Géraldy heeft het er op gewaagd en zijn „Robert et "Marianne", in het Hotlandsch vertaald als Twee Menschen is een succes stuk geworden. Dat is in ons land hoofdzakelijk te danken aan Fieptje de la Mar, die wij gisteravond nu eens niet gezien hebben als de vrouw, die de ruwe straatmeid en de onbeheerschte deerne uitbeelde, maar .die een rol van groo ter beteekenis had, waarbij het type wegviej en het gemoedsleven meer op den voorgrond trad. Juist het feit, dat dit geen stuk is van mar kante typen, van geestige dialogen en verras sende effecten, maar dat het, we zouden haast zeggen op alledaagsche wijze, een vrijwel mislukt huwelijksleven uitbeeldt, maakt het spel uiterst moeilijk. Eén verkeerde intonatie, één verkeerd gebaar en de spanning is ge broken. Aan Fientje de la Mar en Jan van Ees was de niet gemakkelijke taak dit stuk door hun samenspel te dragen en drie bedrij ven lang er belangstelling voor te wekken. Hij als de krachtfiguur, die ondanks alle goede voornemens volkomen in zijn zaken opgaat, die het afspringen van een aan zijn vrouw lang beloofd reisje vanzelfsprekend vindt als een conferentie dat plotseling noo dig maakt, die zich zelfs geen oogenblik haar teleurstelling indenkt en van haar kant alleen maar blijdschap verwacht, omdat hij alweer een sport hooger op de maatschappelijke lad ders is geklommen en zij als de teleurgestel de, de altijd geduldig, maar tevergeefs wach tende, zij zijn er beiden in geslaagd ons dit huwelijksleven in al zijn kilheid te laten ge voelen. Hoe fier en zelfbewust was de man in den tijd van zijn triomfen, hoe weifelde hij in den tijd, dat zijn zaken minder goed dreigden te gaan, hoe dacht hij toen ineens aan de ge voelsargumenten van zijn vrouw, die hij met een royaal gebaar haar vrijheid bood. Hoe gelaten nam die vrouw dat aan, als iets dat door het noodlot onafwendbaar was geworden, maar hoe volkomen veranderde haar passieve houding, toen het bleek, dat hij tegenslag had, dat zijn vrienden hem op het beslissende oogenblik in den steek hadden ge laten, dat hij niet de sterke man was, van wie zij door zijn kracht vervreemd was, maar het groote kind, dat de behoefte aan moederlijke bescherming eigenlijk nooit had verloren. Hun samenspel was van een verrassende bekoring en de bloemen, die de heer Klomp als voorzitter van den Kunstkring de vrouw mede voor den man heeft aangeboden, waren een welverdiende hulde voor wat zij beiden ons dezen avond te bewonderen heb ben gegeven. Naast de hoofdfiguren noemen wij aller eerst Wilhelmina Schwab—Weiman als mevrouw Aufraye, de sympathieke, een tikje exentrieke moeder, die vooral in haar samen spraak met Marianne van een verrassende originaliteit bleek. Zij en Piet Bron als Car rier, de goede vriend, die allereerst aan zich zelf denkt, hebben het spel der hoofdfiguren ten krachtigste ondersteund. Van Mies van der Haak als de typiste en Joh. Steenbergen Jr. als de huisbediende hebben wij geen overweldigenden indruk ge kregen. Trouwens, hun bescheiden rolletjes leenden zich allerminst voor een spel van eenige beteekenis. Het tooneel was zeer goed verzorgd, voor namelijk in het tweede bedrijf, dat wat décor en aankleeding betreft inderdaad iets bijzon ders bood. Het namaak-marmer van de wan den uit de kamer in het derde bedrijf kon ons minder bekoren, dat was iets te pompeus en daardoor minder effectvol. Het geheel was o.i. een zeer geslaagde uit voering, een tooneelspel, dat wat dieper ging dan men er tegenwoordig zoo vele ziet, dat wat meer te overdenken gaf en daardoor van rijkeren inhoud was. De Partie de Danse stond na afloop ook ditmaal natuurlijk op het programma en het strijkje onder leiding van Melchert Schuur man, dat zich tijdens de pauzes reeds zoo dapper geweerd had, zal er wel voor gezorgd hebben, dat de danslustigen zich tot laat in den nacht aan de edele kunst van Terpsichore konden wijden. Tj^ Den 2den Mei hopen onze ge liefde Ouders, Behuwd- en Grootouders Hun dankbare kinderen, be huwd- en kleinkinderen. Ropjeskuil 24. Receptie van 2 tot 4 uur. In plaats van kaarten. Ondertrouwd en Burg. Mooystr., Castricum. Statioiisstr. 34, Alkmaar. 21 April 1932. Huwelijksinzegening zal plaats hebben op Woensdag 4 Mei a.s. te 10.30 uur in de Kapelkerk door Ds. H. J. Hak te Alkmaar. Ondertrouwd en C. BELONJE, Arts. Egmond a. Zee, 21 April 1932. Huwelijksvoltrekking 7 Mei te Egmond aan Zee. Ondertrouwd en Amsterdam Alkmaar 21 April 1932. ^ndertrouwd JO SOSTMAN en Alkmaar, 21 April 1932. Oudegracht 39. Oudegracht 21. Huwelijksvoltrekking Dinsdag 3 Mei a.s. te 10V* uur. Receptie 3 Mei van 1.30 tot 3.30 uur Ridderstraat 10. In plaats van kaarten. Met blijdschap geven wij U kennis van de geboorte van onze Dochter JAC. C. BRUIN. D. BRUIN—BART. Alkmaar, 20 April 1932. Ritsevoort 25. In plaats van kaarten. Geboren: dochter van P. MULDER Pzn. en E. C. MULDER—TIESJEMA Koedijk, 21 April 1932. Heden overleed in het Centraal ziekenhuis, geheel onverwacht, onze geliefde, trouwe en zorgzame Vrouw, Moeder, Behuwd- en Grootmoeder JOHANNA HUISMAN, in den ouderdom van 47 jaar. J DE COCQ VAN DELWIJNEN, Kinderen, Behuwd- en Kleinkinderen. Alkmaar, 20 April 1932. Heul 13a. De teraardebestelling zal plaats hebben Zaterdag 23 April, vertrek van uit het Ziekenhuis 2 uur. Heden overleed in het Centraal ziekenhuis, geheel onverwacht, onze geliefde Dochter en Behuwddochter JOHANNA HUISMAN, in den ouderdom van 47 jaar. Hare diepbedroefde Ouders, J. HUISMAN. A. HUISMANBAKKER A. M. DE GOCQ VAN DELWIJNEN— STEENHOUWER Alkmaar, 20 April 1932. Heden overleed in het Centraal ziekenhuis, onze geliefde Vader, Behuwd- en Grootvader in den ouderdom van 73 jaar. Tevens onzen hartelijken dank aan Dr. Degenaar, de Zusters van het ziekenhuis en Zuster Smal, voor de liefderijke behandeling aan hem bewezen. H. M. DE GROOT— WEELAND. P. M. DE GROOT en Kinderen. Alkmaar, 21 April 1932. Schelphoek 12. Jjzt op doen, rxaatrol

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1932 | | pagina 3